ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

วันหยุดของแหม่ม#01 by พัดลมจื๋ว

เริ่มโดย (จิ๋ว), กุมภาพันธ์ 17, 2017, 07:45:53 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

(จิ๋ว)

สวัสดีค่ะ ท่านนักอ่านทุกท่าน

ตอนใหม่มาแล้วค่ะ อิอิ

แต่อยู่ในระหว่างกระบวนการดำเนินการซ่อน ของตาพัดลม  ::Crying::

เตรียมรับมือกันให้ดีนะคะ

คำถามสำหรับของอ่านกระทู้นี้คือ
- ท่านคิดว่า วิชิตพล  น่าจะมีอาชีพอะไร ที่ไม่ใช่อาชีพเสริมนะคะ


ถ้าใครจำไม่ได้  หรือไม่เคยอ่านตอนต้นมาก่อน ติดตามอ่านได้ที่นี่ค่ะ

ผู้โดยสาร [เรื่องสั้นน้ำเดียวจบ][Light Erotic มีซ่อน-พักผ่อนเบาๆในวันหยุด]

เห็นมีคนบ่นคิดถึงการซ่อน อะ แวะมาซ่อนให้หายคิดถึงละนะ   ::Snap::  ::DookDig:: ::Evil:: ::Evil::
อย่าเด้งเชือกหนีก็แล้วกัน  ::HoHo::



===================================================
วันหยุดของแหม่ม  #01
===================================================

8.30 น.

ติ๊งหน่อง... 

เสียงกริ่งดังภายในบ้านหลังใหญ่ หลังหนึ่ง จากการกดกริ่งที่หน้าประตูรั้ว

ชายหนุ่มยืนรอด้วยใจจดจ่อ อยู่หน้าประตู ในมือมีช่อดอกไม้และตระกร้าของฝาก
ทันทีที่สิ้นสุดเสียงกริ่ง เขาก็ได้ยินเสียงสุนัขเห่า แข่งกันดังลั่นลอดออกมา

ไม่นานนักก็มีแม่บ้านวัยกลางคน เดินมาปิดประตูบานเล็กออกมาพบแขกแปลกหน้า

"มาหาใครคะ"

"มาหาคุณแหม่มครับ"

"เอ คุณแหม่มไม่ได้สั่งไว้นี่คะ"

"ผมไม่ได้นัดไว้น่ะครับ พอดีว่าง เลยแวะมาหาครับ
แต่ถ้าเธอไม่อยู่ไม่เป็นไรครับ แล้วผมจะมาใหม่ครับ"

"เธออยู่ค่ะ  รอสักครู่นะคะ ให้บอกว่าใครมาหาคะ"

"วิชิตพลครับ"

แม่บ้านกลับเข้าไปในบ้านสักครู่ใหญ่ ๆ แล้วก็กลับออกมาพร้อมรอยยิ้ม
"เชิญค่ะ คุณแหม่ม เธอบอกให้คุณเข้าไปได้ค่ะ"

"ขอบคุณมากครับ"

พอเขาเดินพ้นรั้วเข้ามา ชายหนุ่มก็อึ้งเล็กน้อยกับบรรยากาศภายรอบบ้านหลังนี้
เพราะมีต้นไม้ เยอะกว่าที่คิด ล้วนแต่เป็นต้นไม้ใหญ่ที่ได้รับการดูแล ตัดแต่ง
และบำรุงเป็นอย่างดี ประกอบไปด้วยไม้ผลเป็นส่วนใหญ่ เท่าที่เห็นก็มีต้นมะม่วง
มะพร้าว ชมพู่ มะยม เรียกได้ว่า เป็นเหมือน ๆ กึ่งสวนผลไม้เราดี ๆ นี่เอง แต่มีสนาม
หน้าบ้าน มีเก้าอี้ ชิงช้า จัดอย่างสวยงามลงตัว ตามมุมต่าง ๆ ภายในสวน

จากหน้าบ้าน จะมีถนนโรยกรวดหิน สายเล็ก ๆ ทอดเข้าไปด้านใน ภายในรั้ว
ยังมีบ้านอีกสามหลัง หลังแรกใหญ่สุดอยู่หน้าสุดดูเผิน ๆ น่าจะมีสักสามชั้นได้
เป็นบ้านทรงทันสมัย และสวยมาก ถัดจากบ้านหลังใหญ่ นี้ไปราว ๆ ห้าสิบเมตร
บ้านอีกหนึ่งหลัง มีขนาดย่อมลงมาจากหลังแรก แต่ก็ดูทันสมัยน่าอยู่เช่นกัน
หลังสุดท้ายอยู่ห่างจากหลังที่ 2 ไปอีกราว ๆ ร้อยเมตร ด้านในสุด
ซึ่งแลดูลึกลับ และแอบซ่อนอยู่ในดงไม้ใหญ่ เป็นบ้านที่มีบรรยากาศ
ครึ้มต้นไม้มากกว่าสองหลังแรก

"คุณแหม่ม อยู่เรือนหลังเล็กด้านในนะคะ  พอดี ดิฉันทำงานค้างอยู่
คุณเดินเข้าไปเองได้ไหมคะ  ดิฉันขังหมาไว้ให้แล้วเดินตรงไปเรื่อย ๆ
เดี๋ยวก็จะพบกับประตู เข้าไปรอด้านในได้เลยค่ะ  อีกสักประเดี๋ยว
จะยกของว่างไปให้ค่ะ คุณรับน้ำใบเตย หรือน้ำเกกฮวย ดีคะ"

"เอ่อ  อะไรก็ได้ครับไม่ต้องยุ่งยากก็ได้ ผมทานมาแล้ว"

"โอวว  ไม่ต้องเกรงใจค่ะ งั้นเดี๋ยวดิฉันจัดให้ เดี๋ยวตามไปนะคะ"

"ครับผม"

แล้วแม่บ้านก็หันมาถาม เหมือนจะนึกอะไรได้
"เอ่อ ... คุณเป็นเพื่อนที่ทำงานหรือเปล่าคะ"

"ไม่ใช่ครับ"

"ไม่มีไรค่ะ คือ เธอไม่ค่อยมีเพื่อนมาหานานมากแล้ว แปลกใจนิดหน่อยน่ะค่ะ"

"อ่อ" เขาครางในลำคอเบาๆ

ชายหนุ่มลังเลเล็กน้อย แต่ก็ตัดสินใจเดินเข้าไปตามถนนเล็ก ๆ นั้น
บรรยากาศ ช่างร่มรื่น เต็มไปด้วยต้นไม้  ฝั่งขวาของถนน เป็นกระถางไม้ดอก
หลากหลายพันธุ์ วางเรียงยาวไปตามถนน ถัดจากกระถางเป็นกำแพงปูน รั้วบ้าน
ตลอดทางเดินจะได้ยินเสียงนกกางเขน นกกระจิบ นกกระจอก ร้องเป็นระยะ ๆ
เขาเดินชมนก ชมไม้จนไปถึงทางเข้าบ้าน ซึ่งเป็นบันไดยกสูงขึ้นสามขั้น
มีระเบียงเล็ก ๆ อยู่ด้านหน้าประตูบานใหญ่ เป็นประตูแบบสองชั้น ชั้นแรกเป็น
ประตูไม้ธรรมดา ส่วนด้านใน เป็นแบบบานเลื่อนมุ้งลวด ซึ่งตอนนี้ ประตูบานใหญ่
เปิดอ้าออก และมีบานเลื่อนมุ้งลวดเปิดแง้มอยู่นิดหน่อย

"หวัดดีคร้าบคุณแหม่ม"  ชายหนุ่มเอ่ยด้วยเสียงดังพอควร
เหมือน ๆ จะเรียกหาเจ้าของบ้าน ก่อนจะเอื้อมมือลองผลัก
ประตูบานเลื่นมุ้งลวดและถอดรองเท้าไว้ที่วางด้านข้างประตู

"สวัสดีค่า  เข้ามาเลยค่ะ..  เอ ลมอะไรหอบมาคะ"
เจ้าของบ้านสาวแสนสวยออกมาต้อนรับในชุดลำลอง เสื้อยืดตัวยาวเสมอเข่า
ที่ผ้าค่อนข้างหนา  เป็นเสื้อยืดคอปาด ที่เปิดไหล่ สีเทาควันบุหรี่ ดูเก๋ไก๋
และเซ็กซี่มาก เธอยืนอยู่ที่หลังโซฟาในโซนห้องรับแขก

"ลมแห่งความคิดถึงมั้งครับ"
เขาพูดพร้อมส่งช่อดอกกุหลาบให้เธอ

"แหม๋ ขอบคุณมากค่ะสำหรับดอกไม้
หอบความคิดถึงมาแต่เช้าเชียวเหรอคะ"

"ผมก็แค่ อยากมาทักทาย หลังจากวันนั้น ตามที่คุณเคยบอก"

"มาได้จังหวะมากเลย แหม่มเพิ่งอาบน้ำเสร็จ
ทานอะไรมาหรือยังคะ เดี๋ยวทำมื้อเช้าให้ทาน"

"ที่จริงผมทาน กาแฟกับปาท่องโก๋ มาแล้วน่ะครับ
ไม่ต้องยุ่งยากก็ได้ครับ ผมยังอิ่มอยู่เลย"

แต่ท้องเจ้ากรรม  ก็ดันร้องจ๊อกๆ   ออกมาอย่างที่เรียกได้ว่าเสียหน้ากันชัด ๆ
เขาเลยแก้เก้อด้วยการส่งตระกร้าขนมของฝากให้หล่อน  พร้อมพูดแก้เขิน
"ไม่รู้ คุณแหม่มชอบทานขนมไหม"

แหม๋มหัวเราะร่วน พร้อมเอ่ย
"แหม๋ รู้สึกว่า ปากกับท้องคุณ พูดไม่ตรงกันอยู่นะคะ
ที่จริงไม่ต้องยุ่งยาก ลำบากหาของมาฝากก็ได้ มาแต่ตัว แหม่มก็ดีใจแล้วค่ะ
ถ้ายังไงแหม่มขอแบ่งขนมนี่ไปให้หลาน ๆ ที่ตึกใหญ่นะคะ
ทานคนเดียวคงไม่หมด แถมอ้วนแย่เลย"

ขณะนั้นเอง แม่บ้าน ก็เข้ามาพร้อมถาดเครื่องดื่ม และอาหารว่าง
พร้อมจัดวางของไว้บนโต๊ะชุดรับแขก

"พี่จันทร์คะ  เดี๋ยวแหม่มฝากขนมนี่ไว้ที่ตึกใหญ่นะคะ"
"ได้ค่ะ คุณต้นกับเด็ก ๆ คงได้ทานช่วงเย็น"
"พี่ต้นไปไหนเหรอ"
"พาเด็ก ๆ ไปเที่ยวข้างนอกกันค่ะ"
"อ้อ พี่จันทร์คะ  ส่วนวันนี้ไม่ต้องทำกับข้าวเผื่อแหม่มนะ
เดี๋ยวแหม่มทำทานเอง"
"ได้ค่ะคุณแหม่ม"  แม่บ้านรับคำพร้อมเดินออกจากเรือนไป
แหม่มหันมาทางคุณวิชิตพล

"คุณมีชื่อเล่นไหม"

"เรียกผมว่า พล  ก็ได้ครับ
...เอ่อ ผมไม่คิดว่า คุณจะอยู่บ้านหลังใหญ่ขนาดนี้"

"สองหลังนั้นไม่ใข่ของฉันหรอกคะ ของพี่ชาย พี่สาว"

"หลังนี้เป็นบ้านเก่าของพ่อแม่  ฉันชอบ เขาก็เลยยกให้ฉัน...อยู่คนเดียว...."
น้ำเสียงทิ้งท้ายฟังเศร้า ๆ
"มาทางนี้สิคะ"

แหม่มพา พล เดินผ่านห้องรับแขก ตรงไปยังห้องครัว ที่อยู่ด้านหลัง
ซึ่งขณะเดินผ่านห้องห้องรับแขกนั้น ทำให้ พล เห็นว่า ที่จริงแล้วชั้นล่าง
ของบ้านหลังนี้เป็นห้องโถงยาว ที่กั้น ส่วนหน้าบ้านเป็นห้องรับแขกเล็ก ๆ
สิ่งที่ใช้กั้น เป็นตู้หนังสือขนาดใหญ่ สองตู้วางคู่กัน แล้วถัดจากนั้นก็จัด
เป็นเหมือนห้องนั่งเล่น เต็มไปด้วยชั้นวางหนังสือ หนังสือ และหนังสือ...
หนังสือเต็มไปหมด จนทำให้เขาหยุดยืนมองโถงหนังสือนั้นด้วยความทึ่ง

"โห....นี่คุณแหม่ม อ่านหมดนี่เลยเหรอครับ"

แหม่มอมยิ้ม
"ก็มันเป็นสิ่งที่ แหม่มชอบนี่คะ แล้วก็ไม่ได้อ่านจบวันเดียวสักหน่อย
มาสนใจตรงนี้กันก่อนดีกว่าคะ"

แหม่มพูดไป ก็นำแจกันที่อยู่ในตู้ออกมาใส่น้ำ ใส่น้ำตาลลงไปเล็กน้อย
ตัดปลายก้านดอกไม้ด้วยกรรไกรคมกริบ  ก่อนใส่ลงไปในแจกัน 

"ทำไมคุณถึงทำแบบนั้น"

"มันจะได้อยู่นาน ๆ ให้ฉันได้ชมดอกไม้ของคุณได้นานขึ้นอีกหน่อยไงล่ะคะ"

พล เดินตามแหม่มเข้าไปภายในห้องครัว
แล้วเขาก็หยุดยืนคุยกับแหม่มที่แถว ๆ หน้าประตูห้องครัว

"แหม่มต้มข้าวต้มไว้  ทานกับอะไรดีคะ
ตอนนี้มียำหมูยอ กับผัดผักบุ้ง แล้ว"

"อะไรก็ได้ครับ ผมทานง่าย  ไข่เจียวก็ได้ แค่นี้ก็ได้"

"ไม่บอกล่วงหน้าก่อนมานี่คะ จะได้เตรียมชุดใหญ่ไว้ให้
ฝีมือแหม่ม อร่อยนา แต่วันนี้ชิมชุดเล็กไปก่อนละกัน "
แหม่มพูดพร้อมอมยิ้มอย่างมีเลศนัย

"ก็อยากบอกล่วงหน้าอยู่เหมือนกัน แต่ผมไม่มีเบอร์คุณนี่"

"มุกนี้ ขอเบอร์หรือเปล่าคะ" แหม่มพูดแบบยิ้ม ๆ

พลมองไปรอบ ๆ ห้องครัว แล้วเอ่ย
"คุณต้องชอบทำอาหารมากเลยนะเนี่ย  ไม่งั้นครัวคุณคงไม่ใหญ่ขนาดนี้"

แหม่มอมยิ้มก่อนตอบกลับไป
"แหม่มขอให้พี่ต้นช่วยต่อเติมทีหลังน่ะค่ะ"

ภายในห้องครัว เป็นห้องสี่เหลี่ยมผืนผ้า ขนาดใหญ่พอสมควรเลยทีเดียว
กึ่งครัวไทย กึ่งครัวฝรั่ง ผนังฝั่งที่ติดกับตัวบ้าน วางตู้เย็นขนาดกลาง
ต่อจากนั้นเป็นเคาน์เตอร์ที่มีเครื่องใช้ไฟฟ้า สำหรับทำครัวแทบครบ
ทุกอย่าง ทั้งเตาอบ ไมโครเวฟ หม้อหุงข้าวไฟฟ้า กาต้มน้ำ เตาแก๊ส ฯลฯ
ส่วนด้านประตูครัวที่พลยืน มีโต๊ะทานข้าว แบบสี่ที่นั่ง และทีวีแบบติดผนัง
ติดอยู่ในมุมที่สามารถมองเห็นได้จากทุกจุดในครัว ซึ่งบ่งบอกได้ว่า
เจ้าของบ้านคงชอบเข้าครัวมากเลย ข้าวของต่าง ๆ ถูกจัดวางอย่างลงตัว
พร้อมกับเครื่องครัวที่ดูทันสมัย และมีตู้เก็บของแบบแขวนติดผนังอยู่
แหม่มวางแจกันดอกไม้ไว้ที่โต๊ะทานข้าว แล้วเดินมาเอื้อมมือเปิดตู้
พร้อมหยิบผ้ากันเปื้อน แบบเป็นเอี้ยมคล้องคอสีขาวธรรมดา ๆ ออกมาหนึ่งตัว
พลเดินตามแหม่มเข้ามา แล้วหยุดยืนใกล้ๆ เธอ

"จะอยู่ดูแหม่มทำครัว หรือจะไปรอที่ห้องรับแขกคะ"
แหม่มพูดพร้อมกับจับแขนของ พล ให้ยกขึ้นมาขนานกับพื้น
ซึ่งพล ก็ทำตามอย่างงงๆ

"ขอยืมแขนหน่อยสิคะ" พูดเสร็จเธอก็พาดผ้ากันเปื้อนไว้ที่แขนพล
พล อ้าปาก กำลังตอบคำถามเธอ

แล้วเขาก็ต้องหยุด อ้าปากค้างอยู่อย่างนั้น กับภาพตรงหน้า

"เอ่อ...."

แหม่มหันหลังให้พล ในระยะห่างกันไม่ถึงหนึ่งช่วงแขนอยู่ในระยะไม่เกินมือคว้า
พลก็ได้กลิ่นหอม ๆ รสผลไม้ จากเรือนร่างของเธอ 



แหม่มถอดเสื้อของเธอเองออก มีเพียงกางเกงในลายลูกไม้สีเนื้อ เท่านั้นติดกาย
เปิดเผยผิวงามสีน้ำผึ้ง แผ่นหลังเรียบเนียนที่ชายหนุ่มเคยลูบไล้สัมผัสมา
แล้วเธอก็พาดเสื้อยืดนั้นไว้ที่แขนพล โดยไม่หันมามองหยิบผ้ากันเปื้อน
มาสวมคอแทน จงใจให้เห็นเฉพาะแผ่นหลังเปลือยเปล่าเท่านั้น  แล้วเธอ
ก็ยื่นสายผ้ากันเปื้อนทั้งสองข้างให้พล

"ผูกให้หน่อยสิคะ"

"เอ่อ จะใส่ชุดนี้เหรอครับ..."

"หรือจะให้เปลี่ยนคะ" เธอเอียงหน้ามาถามยิ้มๆ

"ผมช่วยคุณแหม่ม ทำกับข้าวอยู่ที่นี่ก็ได้ครับ"

เขาพูดไป ผูกผ้ากันเปื้อนไป แหม่มแอบอมยิ้ม

พลก็ได้แต่พยายามห้ามใจไม่ให้สัมผัสส่วนใดของตัวเธอ

"อุตส่าห์มาถึงที่ทั้งที  มันก็ต้องให้รางวัลกันหน่อยสิคะ"

"ผมก็แค่ อยากเห็นหน้า"

"แหม่มก็แค่ อยากทำกับข้าวให้ทาน"

"ผมกลัวจะรบกวนคุณแหม่มมากไปน่ะสิครับ"

"ไม่หรอกค่ะ วันนี้แหม่มว่างทั้งวัน  วันนี้วันหยุดของแหม่มนะคะ
มีคุณมาอยู่เป็นพื่อนก็คงจะดีไม่น้อย... หรือว่าจะรีบไปไหนหรือเปล่าคะ"

"มะไม่...ครับ อยู่ยั๊นเย็นได้... ผมแค่แอบหวังว่าอาจจะได้ไปดูหนังกัน"

แหม่มหัวเราะ...ออกมาเบา ๆ ก่อนจะถามต่อ
"ช่วงนี้มีเรื่องอะไรน่าดูเหรอคะ"

"คุณแหม่มสนใจจะดูหนังเรื่อง   ไหมครับ"

"นิยายของ  เหรอคะ... ตอนนี้เฉย ๆ ค่ะ ไม่สนเท่าไหร่"
พล ทำท่าผิดหวังนิด ๆ แต่เขาก็ยังชวนเธอคุยต่อ

แล้วเธอก็เปิดประตูตู้เย็นซึ่งอยู่ข้าง ๆ ที่พลยืน  เธอก้มลงหยิบ ไข่ไก่
กับถุงพลาสติกที่ใส่ผักออกมา ทุกช่วงจังหวะของการขยับตัวของแหม่ม
อยู่ในสายตาของพล ที่มองตามเหมือนโดนสะกด เขาเผลอ กลืนน้ำลาย
เอื้อกใหญ่ มองตามด้านหลังของเธอ ก้นงามงอนโก้งโค้งออกมา
น่าลูบน่าตีเล่นเสียจริง โดยเฉพาะตอนที่แหม่มโน้มตัวลงค้นของในตู้เย็น
มันมีแค่ผ้ากันเปื้อน แบบเอี้ยมสีขาว ที่ห้อยลงมาปิดเนินนมทั้งสอง
อย่างลวก ๆ หลวม ๆ แต่ก็ซ่อนปลายหัวนมไว้อย่างมิดชิด ช่างยั่วยวน
กวนใจให้อารมณ์พลุ่งพล่านเสียจริง



แน่ละ เขาเคยเห็นมาหมดแล้วนี่ แม้ว่าครั้งนั้นจะได้มีโอกาสชื่นชมในช่วง
เวลาไม่นาน เมื่อเขาหวลนึกถึง พลันความรู้สึกรัญจวนใจบางอย่างก็ก่อตัวขึ้น

แหม่มนำวัตถุดิบทั้งหมดวางบนเคาน์เตอร์  เธอเอื้อมหยิบถ้วย
สำหรับตอกไข่เล็ก ๆ มา 1 ใบ และชามสำหรับตีไข่อีก 1 ใบ  พลเดินมา
หยุดดูแหม่มทำครัวอย่างคล่องแคล่ว และเป็นธรรมชาติมาก
ทั้งที่ชุดเธอ ออกจะเกินธรรมชาติไปหน่อย แล้วเขาก็เดินเอาเสื้อยืดของ
แหม่มไปพาดไว้ที่พนักพิงเก้าอี้ในห้องครัว

"เช้านี้ คุณก็เห็นอะไรไปหลายอย่างแล้ว"
แหม่มชวนพล คุยไปด้วย ขณะนั้นเอง เธอก็ตอกไข่ใส่ถ้วยเล็กก่อน
แล้วจึงเทใส่ชาม ครบสองฟองจึงตีไข่ให้เข้ากัน พร้อมกับเริ่มใส่
ส่วนผสมต่าง ๆ ลงไปในชามไข่เจียว เธอหั่นหมูยอ เป็นชิ้น เล็ก ๆ
ใส่ลงไปด้วย

"ทำไมต้องตอกไข่ใส่ถ้วยเล็กก่อนละครับ"
พลถามด้วยความสงสัย

"เพราะว่า ถ้าไข่เสีย ก็จะได้จัดการกับมันก่อน เสียไข่แค่ฟองเดียว
แต่ถ้าตอกใส่ชามเลย ก็จะเสียไข่ทั้งหมด เสียเวลาสักนิด แต่ดีกว่าค่ะ"
เธอตอบพร้อมเงยหน้ามายิ้มให้พล

"คุณละเอียดละออจัง"

"แหม่มเชื่อว่า การเรียนรู้เกิดจาก การเห็น การอ่าน การฟัง
การตั้งคำถาม การสนทนา และการลงมือปฏิบัติ ที่ละเอียดละออ
ก็เพื่อให้ผลลัพธ์มันออกมาดี คุ้มค่า  มั้งคะ"

"สมแล้วครับที่เป็นบรรณารักษ์"

เธอพูดไป ตีไข่ไป  แต่อาจเพราะความเขิน หรือประหม่า เธอจึงตีไข่
แรงไปหน่อย น้ำไข่เจียวจึงกระเด็นขึ้นมาโดนเนินหน้าอก
ที่โพล่พ้นจากผ้ากันเปื้อนของเธอออกมา เธอจึงหยุดมือตีไข่
พลหันไปหยิบกระดาษทิชชู่ ที่อยู่ใกล้ ๆ ส่งให้เธอ พร้อมพูด

"คุณอยากรู้อะไร ถามมาสิครับ ผมยินดีจะตอบ"

แหม่มอมยิ้ม ไม่ตอบและไม่หยิบทิชชู่จากมือพล แต่กลับยื่นอกให้
เข้าไปอยู่ในระยะพลจะเช็ดให้ได้ แล้วยิ้ม ๆ พร้อมกับส่ายหน้าเล็กน้อย
พลยิ้มอย่างเข้าใจ เขาก็บรรจงเช็ดให้อย่างเบามือ และระวังไม่ให้มือ
สัมผัสโดนเนื้อเธอโดยตรง

"มันจะเป็นการบังคับคุณพลให้ตอบ กันเกินไปไหมคะ
ถ้าเกิดแหม่มไม่อยากถามหล่ะ"

แหม่มก้มดูว่า พลเช็ดเรียบร้อยแล้วหรือยัง จากนั้นก็หันไป
จัดการกับไข่เจียวต่อ

"งั้นผมขอแนะนำตัวอีกทีได้ไหม"
เธอหยิบกระทะแบบเคลือบเทฟล่อน อย่างหนาลงมาวางบนเตา
เริ่มเปิดเตาแก๊ส ใส่น้ำมันลงแค่ประมาณหนึ่งช้อนชา พร้อมบอก


"ทานแบบน้ำมันน้อย ๆ หน่อยนะคะ เพื่อสุขภาพ
ไข่เจียวแหม่มจะด้าน ๆ นิดนึง"
พูดเสร็จเธอก็หันมามองหน้าพล

พลได้จังหวะก็เอ่ยออกมา
"ผม  วิชิตพล  สานประสงค์ ยินดีที่ได้รู้จักบรรณารักษ์สาวสวยครับ"
 
แหม่มเอียงคอเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง

"คุณเป็น..  หรือค่ะ"

"ครับผม"

"มิน่าละตื่นเช้าเชียว"
แหม่มหันมาเทไข่เจียวลงไปในกระทะ  แล้วหยิบตะหลิวมาถือเตรียมไว้

"คุณก็ตื่นเช้า แถมทำกับข้าวแล้วด้วย"
เขาตอบพร้อมอมยิ้ม

"แล้วถ้าฉันบอกว่า ฉันยังไม่ได้นอนหล่ะ"
แหม่มตอบพร้อมหันมามองหน้าพลอีก

เขาทำท่าพิจารณา ดวงหน้าของแหม่ม โดยเอียงตัว
ไปทางซ้ายที ขวาที เพื่อพิศมองใบหน้านั้น

"คุณเพิ่งอาบน้ำแน่ๆ ตัวคุณยังหอมกลิ่นครีมอาบน้ำ
แม้ผมจะอยู่ห่าง ๆ ก็ยังหอมชื่นใจ"
เขาทำท่าสูดดมอยู่ห่าง ๆ

"แน่ใจนะว่าไม่ใช่กลิ่นไข่เจียว" แหม่มแซว

"ใต้ขอบตาไม่มีรอยช้ำ หรือคล้ำดำ ยังดู สวยสดใส แม้ไม่ได้แต่งหน้า
ผมคงบอกไม่ได้ว่าคุณอดนอนหรือเปล่า เพราะไม่มีร่องรอยเหล่านั้น
หรือไม่ก็ลบเลือนไปบ้างแล้ว จากการอาบน้ำ"

แหม่มอมยิ้ม หัวเราะน้อย ๆ ออกมา ก่อนจะพูดต่อ พร้อมกับหันไปกลับไข่เจียว

"คุณคิดว่าแค่บอกว่าเป็น  แล้วฉันจะหลงคารมชมความงามของคุณง่าย ๆ เหรอคะ"

"โผ้มม ก็ว่าไม่" เขาลากเสียงต้นคำก่อนถอนหายใจเล็กๆ

พอกลับไข่เจียวเสร็จเธอก็หันมามองเขาตรง ๆ อีกครั้ง

"แล้วไงต่อคะ"

"ผมมีวัตถุประสงค์หลัก อยากชวนคุณไปดูหนังครับ
ก็คงจะหว่านล้อมเรื่องนั้นก่อน"

แหม่มทำท่าคิด
"อือมมม....แล้วถ้าฉันไม่อยากไปหล่ะ"

"ผมแถมมื้อกลางวันให้หนึ่งมื้อ"

แหม่มเอื้อมมือหยิบจานออกมา แล้วตักไข่เจียวจากกระทะใส่จาน
"ฉันชอบกินข้าวที่บ้านฉันมากกว่า หรือไม่ก็ลองของหาสูตรอร่อย ๆ เพิ่ม"


"วันนี้วันเกิดผม"
แหม่มเดินถือจานไข่เจียววางไว้บนโต๊ะกินข้าว พร้อมเปิดฝาชีบนโต๊ะ
ซึ่งมีอาหารอยู่แล้วอีกสองอย่างคือ ยำหมูยอ กับผัดผักบุ้ง

"เกิดอยากจะกินน่ะเหรอคะ   ... นั่งลงรอได้เลยค่ะ"

พลนั่งลงอย่างว่าง่าย บนเก้าอี้ ด้านหนึ่งของโต๊ะอาหาร
เธอพูดไปจัดโต๊ะไป พร้อมกับเดินไปหยิบ ถ้วยตักข้าวต้มในหม้อ
จากเคาน์เตอร์มาหนึ่งถ้วย เดินไปเดินมา เพื่อจัดเตรียมอาหาร
และน้ำดื่มให้เขา  โดยมีพลมองตามไม่ละสายตา ด้านหน้ามีผ้ากันเปื้อน
บังอยู่อย่างมิดชิด แต่ด้านหลังนี่ ส่วนโค้งเว้า ช่างกลมกลึงได้สัดส่วน
มองได้ไม่มีเบื่อเลย

"วันเกิดจริง ๆ ครับ" พลพูดพร้อมยื่นบัตรประชาชน
ให้แหม่มดูเมื่อเธอเดินเข้ามาใกล้

แหม่มอมยิ้มส่ายหน้า
"นี่ถึงขนาดพกบัตรประชาชนไว้ในกระเป๋าเสื้อเชิ้ต แบบหยิบเสริฟกันอย่างรวดเร็วอย่างนี้เลยเหรอคะ 
แสดงว่าคิดมาแล้วน่ะสิว่าจะเอาเรื่องนี้เป็นไม้ตาย"

แหม่มจัดโต๊ะเสร็จพอดี เธอนั่งลงที่เก้าอี้  ที่อยู่คนละด้าน ถัดมาทางซ้ายของพล

"เปล๊าาาาา" เขาตอบเสียงสู๊ง สูง อย่างจงใจ
"ผมว่า มันเป็นเรื่องบังเอิญมากต่างหาก ที่เกิดวันนี้"

"มิน่าถึงตื่นเช้า ไปทำบุญวัดไหนมาคะ"

"วัดแถวบ้านครับ  แน่ะ รู้อีก"

"วันดี ๆ ก็ต้องทำแต่เรื่องดี ๆ สิคะ อย่างอยู่กับคุณพ่อคุณแม่
แทนที่จะมาตามสาวไปดูหนัง"

"ผมไปมาแล้วครับ แล้วก็กราบท่านมาแล้ว  แต่โดนไล่ออกมา
บอกให้ไปเที่ยวพักผ่อนบ้าง  ผมก็เลยลองแวะมาที่ชอบ ๆ"

"เคยมาส่งหน้าบ้านหนเดียวเนี่ยนะ เป็นที่ชอบแล้วเหรอคะ"

"ก็ผมชอบคนที่อยู่ที่นี่ นี่ครับ"

"ชอบพี่ชายฉันน่ะเหรอ"
ทั้งคู่หัวเราะพร้อมกัน

"แหม๋ คุณแหม่มก็...."

"แล้วคุณพลไม่อยากไปฉลองกับเพื่อนคนอื่น ๆ เหรอคะ"

"ผมฉลองกับเพื่อนมาหลายปีแล้ว ปีนี้เว้นสักปี คงไม่มีใครคิดถึงผมนักหรอก"

"แล้วอยากได้อะไรเป็นของขวัญคะ"

"วันนี้ผมก็ได้มาอย่างนึงละ  และกำลังจะได้อีกอย่าง"
พูดเสร็จ เขาก็เริ่มตักข้าวต้มกับไข่เจียว ใส่ปาก

"สมกับเป็นของขวัญชิ้นที่สอง  อร่อยมากเลยครับ"

"อือม คุณไม่คิดว่า ฉันแต่งตัวอย่างนี้เป็นการอ่อยคุณเหรอ"

"แล้วยังไง ผมต้องตะครุบคุณมากอดรัดฟัดเหวี่ยงทันทีเลยน่ะเหรอ
จะจีบสาวผมก็ต้อง โชว์สุภาพบุรุษกันหน่อย"

"ทนได้ขนาดไหนคะ"

"เอ่อ....ก็.... น่าจะเยอะอยู่นะครับ"

แหม่ม เลื่อนถ้วยข้าวต้มของพลมาถือในมือ  ใช้ช้อนตักข้าวต้มขึ้นมา
หนึ่งช้อน บรรจงเป่าให้คลายร้อน แล้วป้อนเข้าปากพล พร้อมกับหยิบ
หมูยอหนึ่งชิ้น มาใส่ปากตัวเองเพื่อคาบไว้ แล้วยื่นหน้ามาป้อนให้ถึง
ปากของพล  พลยื่นหน้ามาอ้าปากรับหมูยอชิ้นนั้น จากปากแหม่ม
ไปทิ้งไว้เพียงสัมผัสเบาๆ ริมฝีปาก ก่อนจะดึงตัวออกมาช้า ๆ พร้อม ๆ
กับมองตากัน

แหม่มอมยิ้ม หัวเราะน้อย ๆ ในแววตาของแหม่ม เต็มไปด้วยประกายวิบวับ
และเธอก็เริ่มรู้สึกเขินๆ
ในแววตาของพล เต็มไปด้วยประกายตานุ่มนวลอ่อนโยน

"ผมชอบนะ ที่คุณเสริฟให้ผม..แบบนี้.."

"คุณเป็นเพื่อนคนแรก ที่ฉันเสริฟ ที่นี่ และด้วยวิธีนี้"

"เป็นของขวัญที่วิเศษมาก ขอบคุณครับ"

ทั้งคู่สบตากัน อะไรบางอย่างทำให้แหม่มรู้สึกว่า
เขาพูดขอบคุณจากใจจริง โดยเฉพาะเวลามองในแววตา
มันช่างอบอุ่นเหลือเกิน จนทำให้เธอ เริ่มรู้สึกเคลิบเคลิ้ม

เธอตักข้าวต้มป้อนเขาอีก  พร้อมพูด
"ถ้าฉันไม่อยากไปดูหนังจริง ๆ คุณจะโกรธไหม"

แล้วหยิบหมูยออีกชิ้น ป้อนด้วยวิธีเดิม แต่คราวนี้เธอจงใจ
จูบไปบนริมฝีปากของพล อย่างอ้อยอิ่ง

ทั้งคู่สบตากันอีก แหม่มมองสายตาเขาซึ่งรู้ได้ว่า เขากำลังมองมาที่
ริมฝีปากเธอ หรือไม่ก็เนินนมแล้วหลับตา ... พร้อมกับพูดออกมา

"ไม่ครับ แค่ผิดหวัง
.....แล้วทำไมไม่อยากไปหล่ะครับ"

"ก็ไม่มีอะไรนะ ก็แค่ไม่อยากไป"

"แล้ววันนี้คุณแหม่มจะทำอะไรหล่ะครับ"

"อยู่กับคุณพลไงคะ....
แล้ว ไข่เจียว  หมูยอ  ผัดผักบุ้ง  ชอบจานไหนคะ"

"ผมว่า ไข่เจียวรสชาติกำลังดี แต่คนทำหวานไปนิดนึง"

"ไม่ชอบ หวาน ๆ เหรอคะ"

"ไม่เคยเจอหวานขนาดนี้ ครับ"
พลคว้าถ้วยข้าวกลับมาถือ พร้อมกับตักไข่เจียวทานต่อ

 

"แต่ก็แปลกนะครับ  ไข่เจียวนี่ รสสัมผัสมันไม่เหมือนกับที่ผมเคยกิน 
คือมันไม่ชุ่มน้ำมัน ดูแล้วเป็นแผ่นเหมือนแพนเค้ก  แต่เนื้อไม่แน่นเท่า
ไม่เคยทานมาก่อน  ชอบครับแปลกดี ยิ่งถ้าเคี้ยวโดนผักนี่
รู้สึกสดชื่น หอม ๆ ดี มันคืออะไรเหรอครับ "

"ต้นผักชีหั่นฝอยค่ะ  ปรกติเขาจะใส่ต้นหอมกัน แต่แหม่มลองเปลี่ยนดู
แล้วแหม่มว่ามันก็หอม ๆ อร่อยดี  ก็ลุ้นอยู่เหมือนกันนะคะว่าคุณจะชอบไหม"

"คุณแหม่มไม่ทานเหรอครับ"

"แหม่มทานแล้วค่ะ  แล้วความสุขของคนทำคือ ได้เห็นคนทาน
ทานอย่างเอร็ดอร่อย"

"ครับอร่อยจริง ๆ  เติมได้ไหมครับ" พร้อมยื่นถ้วยเปล่าให้
"แต่ขออีกแค่ครึ่งถ้วยพอนะครับ"

แหม่มอมยิ้ม รับถ้วยไปตักข้าวต้มเพิ่มให้ แล้วเดินกลับมาหา

"ทานเผ็ดได้ไหมคะ"

"ก็ได้นะครับ แต่กำลังจะบอกเลยว่า ยำหมูยอนี่ก็รสดีไม่เผ็ดมาก"
พลพูดไป ทานไปอย่างเอร็ดอร่อย จนข้าวต้มหมดถ้วย

"ดีใจจัง ทานหมดเลย ฝืนทานหรือเปล่าคะ"

แหม่มเริ่มเก็บสำรับอาหาร เช็ดโต๊ะ และนำถ้วยข้าวต้มไปเก็บไว้ในซิงค์ล้างจาน

"อร่อยจริงๆครับ"

เธอเดินวนกลับมาหาพล แล้วแหม่มก็เอ่ยถามขึ้น
"คุณเคยจูบกับสาว ๆ มากี่คนแล้วคะ"

คำถามนี้เล่นเอาพลสำลัก ขณะกำลังดื่มน้ำ
"แค่ก ๆ อะแอ่ม เอ่อ"

ซึ่งแหม่มหัวเราะน้อย ๆ ออกมา พร้อมกับหันไปหยิบทิชชู
ที่อยู่บนโต๊ะอาหาร ส่งให้  พลรับมาเช็ดปากไปบ่นไป

"เอ่อ ถามผมตรงๆอย่างงี้เลยรึครับ"

"เอ๊า ก็ไหนว่าให้ถามได้ไงคะ"

"ถามได้ครับ แต่ว่าผมไม่ทันได้ตั้งตัว"

"ก็แหม่มอยากรู้นี่คะ"

"นี่ผมประมาทคุณมากไปจริง ๆ นะ คราวที่แล้วก็ไม่จำ
ผมเริ่มรู้สึกว่ารับมือคุณยากกว่าที่คิดแล้วนะครับเนี่ย"

"แหม่มยังไม่ทันทำอะไรเลย"

"ยังเป็นเลขหลักหน่วยน่ะครับ"

"หือมม เหรอคะ... แหม่มถามเพราะอยากรู้ว่าเคยจูบรสนี้ไม๊"

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

รูปประกอบสวยไหมล่ะ   


 
แขกรับเชิญพิเศษ Peach91 มาช่วยทำครัวให้ดูเป็นตัวอย่าง  ::DookDig::
แอบปาดหน้าใครบ้างหว๊า อิอิ
::Snap::  ::Oops::

 


เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

========== ( ^-^ ) ติดตามผลงานย้อนหลังได้ที่นี่ค่ะ ( ^-^ ) ==========
>>>>> รวมเรื่องเล่าของ จิ๋ว // พัดลมจิ๋ว <<<<<<<<    
====== ( ^-^ ) ขอบคุณท่านผู้อ่านทุกท่านที่มาให้กำลังใจค่ะ ( ^-^ ) ======

(อาจอย่า-ออดอ้อน.อาจอยู่-อย่างอยาก.อาจอย่าง-เอื้อนเอ่ย.อาจอยาก-แอบอิง.อาจแอบ-อำอดีต.อาจอ่าน-อ้างอวด.อาจอิอิ-อำอีก)
...ปริศนาอักษรจิ๋ว...


ForMe

#1
ภาพประกอบสวยจริงๆครับ เนื้อเรื่องก็อ่านสบายๆดีครับ


-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
ที่จริงบรรยายไว้ว่าเป็นจีสตริง  แต่พี่พัดลมบอกว่า
ลายลูกไม้ ได้ใจกว่า  ก็เลยไปหามาให้ จัดกันไป...อิอิ



kaithai

#2
คำถามยากจัง
แต่ถ้ามองตามหลักความจริง
มาขับแท็กซี่ รอบดึก น่าทำงานกลางวัน
แล้วดูการแต่งตัวดี น่าจะทำงานบริษัทหรือรับราชการ

คำตอบถูกผิดไม่เป็นไร
แต่ต้องตอบ ตามเงื่อนไข
ไม่งั้นโดนแบน เอาง่ายๆ ตายอย่างเขียด อิอิ


-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
ขอบคุณท่านไก่มากค่ะ ที่อุตส่าห์มาเล่นด้วย อิอิ ม๊อดน่ารักที่ซู้ดดดด

แต่ก้อเดามาถูกทางนิ อิอิ





................................................

ใครจะอ่านผลงานทุกตอนในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,
ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ.
อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,
thank you,thx
ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก ::Angry::
ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา
::Cheeky:: เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..
ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1 ปี. .


กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉัน
แบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง
ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ
แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น.
.


................................................................................................................

peddo

#3
เอ่อ ผมเดาว่าคุณพลแกเป็นเด็กวัดครับ ต้องตื่นแต่เช้าตามหลวงตาไปบิณฑบาตดูธัมมะธัมโมดี นรกคงไม่กินกบาลนะครับ ขอบคุณครับ


-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
โห.... ท่านเลือกทางธรรม  เลยเหรอ
...ไม่น่าเชื่อว่าจะเลี้ยวเข้าวัดได้  ::DookDig:: ล้อเล่นนะคะ



olemantu

#4
วิชิตพล น่าจะทำงานรัฐวิสาหกิจ อะไรซักอย่างมั๊ง แต่เอ..คนอยู่รัฐวิสาหกิจเงินเดือนเยอะนี่หว่า..งั้น ทำราชการ
ดีกว่ามั๊ง..เพราะจะได้มีเวลามาหาลำไพ่และข้าราชการตังไม่ค่อยเยอะ..ทหารก็น่าจะได้ ..555
รุประกอบสวยถูกใจ..(ตาพัดลม มีรูปแบบนี้หามาไว้เยอะมาก ๆ ไม่เชื่อลองไปดูที่ ภาพ 18+ ซิครับบบบบ


-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
เก่งมากค่ะ  เดาได้ใกล้เคียงดี  อิอิ ::DookDig::
แต่ว่านะ รูปแรก จิ๋วหามานะคะ ส่วนรูปอื่น ตาพัดลมหา
แล้วที่ห้องภาพอ่ะ หนูไม่ไปหรอก มันเสียเวลาโหลด
ไปดูจากคอมฯ เขาเลยง่ายกว่า อิอิ


thep59

#5
คุณพล น่าจะทำงานรัฐวิสาหกิจ หรือไม่ก็ทำงานบริษัทใหญ่ ส่วนเนื้อเรื่องน่าติดตามมากครับ


-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
อิอิม่ายช่ายยยย  แค่ใกล้เคียงนะคะ
ขอบคณที่แวะมาค่ะ ::Thankyou::


123467

#6
สนุกมากครัง เรียบเรียงเรื่องดีมากเลย ชอบครับผม


-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
ตอบคำถามด้วยก็ดีนะคะ  ร่วมสนุกกัน


teenee4you

#7
ผมเดาว่า เค้าน่าจะทำอาชีพ ครู เพราะ ครูรายได้น้อย แฟนเก่า เลยหนี หรือไม่ก็ รับราชการ ครับ


-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
อื้อมมม น่าสนใจนะ  แต่ยังไม่ใช่ค่ะ

ขอบคุณที่แวะมาจ้า   ::Glad::


13doom

#8
เดินเรื่องได้ลุ้นจังครับ เห็นภาพตามเนื้อเรื่องไปด้วย สุดยอกครับ  ::Fighto::


-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
ขี้ตู่นะเนี่ย ไม่ยอมตอบคำถาม เห้ออออ




niceanglev

#9
มันเป็นอะไรที่อ่านไปลุ้นไปมากๆเลย


-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
นั่นสิ นี่ก้อลุ้นเหมือนกันว่า จะตอบคำถามว่าอะไรกันมั่ง 


SilcenceKnight

#10
ภาพประกอบสวยครับ เนื้อเรื่องชิวๆดีครับ
ถ้าให้เดาว่าอาชีพอะไรตอบยาก แต่เดาว่าน่าจะเกี่ยวกับราชการนะ
ขอบคุณครับ ::Thankyou::


-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
เดาได้ใกล้เคียงดีค่ะ

ขอบคุณที่แวะมาจ้า   ::Glad::


saksit11

#11
น่าสนใจมากครับ



กรุณามาแก้ไข ปรับปรุงคำตอบด้วย
เพราะในห้องผู้ประพันธ์  ไม่ต้องการ คำตอบแบบนี้
ก่อนใช้งานห้องไหน ควรศึกษากฎกติกาของแต่ละห้องด้วย


.........................................................................................
23/4/2560

  mod อุตสาห์เตือนไม่มาแก้ไขก็แบนไป รีพลายมักง่ายผิดเงื่อนไขการรีพลายตอบ
ห้องผู้ประพันธ์บอร์ด
แบน 6 เดือน ( 23/4/2560-23/10/2560 )

.........................................................................

ryg123456

#12
สาวแหม่มใส่ชุดแบบนี้ทำอาหาร ท่าทางจะอร่อยมากเลยจริงไหม วิชิตพล


-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
ชีวิตจริงทำไม่ได้หรอกค่ะ  น้ำมันกระเด็น พองหมด
::DookDig::
ขอบคุณที่แวะมาจ้า   ::Glad::


ifrost17

#13
อ่านแล้วทำไมรู้สึกหิวเลย โดยเฉพาะไข่เจียวฮ่าๆ  ::DookDig::


-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
แล้วไป  นึกว่าหิวอย่างอื่น  ::Bloody::


asia20031

#14
รสจูบแบบไหน อยากลองเลย


-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
โปรดติดตามตอนต่อไป  อุอุ