ความรักของนพ (ภาคต่อของ ราคะ ตัณหา ความใคร่) 2

[twintower]

นพนั้นลืมไปสนิทว่าที่ตนเองไปกดไลท์ภาพของเพลงที่ร้านอาหารจะทำให้ใครคนหนึ่งที่เกาหลี รู้สึกหงุดหงิดเพราะ ฐานั้นเห็นในเฟซบุ๊ก ทำให้เดาได้ว่า วิศวะคนที่เพลงเอ่ยถึงหมายถึงใคร   ทำเอาเธอโพสภาพลงใน IG ติดต่อกัน3-4 ภาพ  แต่นพไม่กดไลท์จนวันต่อมาช่วงเวลาสายๆที่เกาหลีนพถึงกดไลท์ให้ โดยไม่รู้ว่ามีบางภาพที่เจ้าของ IG ได้ลบไปแล้วเพราะเจ้าของภาพดูแล้วไม่ถูกใจ  พอเธอกลับมาประเทศไทยฐานั้นมีความสนใจอยากจะซื้อกล้อง mirrorless  อีกตัว  เธอลองปรึกษาบรรดาตากล้องที่เธอรู้จักก็ได้คำแนะนำมาหลากหลาย แล้วเธอนึกถึงนพ ที่ช่วงนี้ดูเงียบๆ เธอจึงส่งข้อความลองไปสอบถามซึ่งนพก็ตอบกลับ  แล้วบอกว่าจะขอโทรไปหาเธอเพราะพิมพ์ไม่สะดวก  ฐาเป็นฝ่ายโทรหาทันที เพราะครั้งก่อนเธอลืมให้เบอร์นพและเบอร์ที่โทรหานั้นเป็นเบอร์ส่วนตัวที่ใช้กับคนไม่กี่คนเท่านั้น

นพให้คำแนะนำไปตามสมควรเพราะตัวเองไม่ค่อยมีความชำนาญในกล้อง mirrorless สักเท่าไหร่แต่การสนทนาเป็นไปด้วยดีซึ่งฐาได้บอกว่า อีก2-3 วันเธอกับแม่เธอจะไปถือศีลที่วัดประมาณ 10 กว่าวันซึ่งนพได้อนุโมทนาด้วย  ก่อนที่จะวางสายฐาไม่รู้หรอกว่าการโทรคุยกันครั้งนี้มันสร้างความปิติให้กับนพมากเพียงใด   จนเธอไปปฏิบัติธรรมอีกครั้ง นพนั้นทำงานตามปกติ แต่เพลงพยายามเข้ามาใกล้ชิดกับนพให้มากขึ้นหลังจากเรื่องวันนั้น  แต่เนื่องด้วยเวลาวันหยุดที่ไม่อำนวยทำให้เธอได้แต่โทรหา และโพสในเฟซบุ๊กบ่อยมากขึ้น ในส่วนของฐา เวลาที่เธอโพสภาพตอนสวดมนต์หรือนั่งสมาธิ นพจะเข้ามากดไลท์ให้ทุกครั้ง

แต่ในช่วงวันหยุดนพกลับบ้านตามปกติ แต่ตอนสายๆนพได้ขับรถออกมานอกบ้านโดยบอกกับที่บ้านว่านัดเจอเพื่อนๆแต่ความจริงแล้ว ตำรวจสาวที่ชื่อนิ่มได้โทรมาหานพบอกว่าเธอมาอบรมที่กรุงเทพ 1 สัปดาห์ และจะเดินทางกลับตอนเย็นวันนี้ ซึ่งนพรู้ทันทีว่านิ่มต้องการอะไร  ตามประสาถ่านไฟเก่าที่ยังลุกโชนได้เสมอ นพขับรถไปที่โรงแรมแห่งหนึ่งที่อยู่กลางในเมือง และขึ้นไปที่ห้องพักตามที่ตำรวจสาวให้เบอร์ห้องไว้ ทันทีที่ประตูเปิดหลังจากนพเคาะประตู  นิ่มที่อยู่ในชุดเสื้อคลุมได้เปิดประตูรับ  ทันทีที่ประตูห้องล็อคปิดสนิท นิ่มเอาแขนคล้องคอพร้อมดึงหน้าของนพให้ลงมาจนปากของทั้งคู่ทาบกันสนิท ต่างแลกลิ้นกันอย่างหิวกระหายสมกับที่ไม่ได้เจอกันมานาน

นพประคองร่างที่ได้สัดส่วนของตำรวจสาวไปที่เตียงก่อนนอนทับลงไปหลังจากบรรจงวางร่างเธอลงบนที่นอน เลื้อคลุมตัวเดียวที่นิ่มสวมอยู่ถูกนพบรรจงถอดให้ ร่างที่งดงามปรากฏให้เห็นแม้นิ่มจะแต่งงานแล้วแต่เธอดูแลร่างกายอย่างดี นพรีบจัดการกับเสื้อผ้าของตนเอง แล้วร่างที่เปลือยเปล่าของนพก็ไปทับตัวของนิ่มทันที ปากทั้งคู่บดขยี้กันอย่างรุนแรง นพเลื่อนหน้าลงไปไซร้ที่ซอกคอโดยนิ่ม แอ่นกายรับ  ยิ่งพอหัวนมที่เริ่มคล้ำของเธอโดยริมฝีปากและลิ้นของนพไปสัมผัส นิ่มครางออกมาด้วยความเสียว นพดูดดื่มเต้านมของเธอทั้งสองข้างสลับไปมาจนพอใจก่อนจะเลื่อนไปที่โคกหีที่คล้ำ  ถึงแม้มันจะผ่านผู้ชายมาหลายคนแล้ว  แต่เจ้าของโคกหีนี้ก็สร้างความประทับใจให้นพได้อย่างไม่มีวันลืม  พอจังหวะที่ชายหนุ่มเอาลิ้นเข้าไปสัมผัสแล้วกวาดเข้าไปในนิ่มครางออกมาอย่าสุดเสียง

"นพขาาาาาาาา พี่เสียว ซี๊ดดดดดดดดดดดดด"

มือเธอจับหัวของนพเพื่อประคองใบหน้าที่กำลังใช้ลิ้นบรรเลงกามให้เธออยู่  แบบนี้คือสิ่งที่นิ่มต้องการ  เพราะไม่ว่าเธอจะแต่งงานแล้วเธอยังไม่ลืมรสสวาทที่นพมอบให้  ทำให้เธอถวิลหาตลอดและเมื่อโอกาสเธอจึงรีบตักตวงแม้จะเป็นข่วงระยะเวลาสั้นๆก็ตามที เธอจึงโทรนัดชายหนุ่มให้มาหาเพื่อเสพสุข นิ่มครางออกมาอีกครั้งพร้อมบอกว่า

"นพทำเหอะพี่ทนไม่ไหวแล้ว"

นพทำตามคำขอของคู่ขารุ่นพี่ทันที นพลุกขึ้นนั่งแล้วจับเอาควยของตนเองยัดเข้าไปในรูหีของตำรวจสาวแล้วเสียบเข้าไปเต็มที่เพราะเป็นเส้นทางที่ตนเองคุ้นเคยอยู่แล้ว  นิ่มเด้งรับทันทีพร้อมบอกว่า

"นพเต็มที่เลยนะ  พี่กินยาคุมอยู่แล้ว"

"ครับพี่"

ชายหนุ่มตอบรับก่อนกะเด้าอย่างต่อเนื่อง พร้อมๆกับหญิงสาวที่เด้งรับเกือบทุกครั้ง ปากเธอก็ส่งเสียงครวญครางไม่หยุดให้สมกับสิ่งที่เธอรอคอยมานาน  มีบางครั้งที่ชายหนุ่มกระเด้าอย่างช้าๆซึ่งเธอรู้จังหวะในการตอบสนองเป็นอย่างดีพร้อมกับเสียงร้องเรียก

"นพขา นพขา "

ไม่หยุดสลับกับเสียงคราง  พอหนุ่มรุ่นน้องเริ่มเร่งจังหวะขึ้น เหมือนการส่งสัญญาณ จนนพกระแทกส่งครั้งสุดท้ายพร้อมๆกับนิ่มที่เกร็งตัวและเอาเล็บจิกไปที่หลังของนพ  น้ำกามของนพฉีดเข้าในในร่องรักจนล้นออกมาข้างนอก  นพก้มไปนอนทับพร้อมเอาปากไปประกบกับตำรวจสาวก่อนจะพลิกตัวลงไปนอนข้างๆ

"นี่เรายังไม่ได้พูดอะไรกันเลยนะครับ พอมาถึงพี่ก็จู่โจมผมเลย"

นิ่มหอมแก้มหนุ่มรุ่นน้องพร้อมเบียดกายเข้าไปแนบชิดก่อนตอบมาว่า

"แหมเราไม่เจอกันตั้งนานแล้วนี่"

"แล้วดีขึ้นหรือยังครับ"

"ยังไม่พอนะสิ"

หญิงสาวตอบพร้อมเอามือลูบไล้ไปตามหน้าอกของชายหนุ่มไปมา ก่อนจะเลื่อนลงไปข้างล่าง  นพปล่อยให้สาวรุ่นพี่ลูบคลำได้ตามสบาย จนมือของนิ่มไปลูบคลำควยของนพที่ยังอ่อนตัวที่ยังมีคราบน้ำกามติดอยู่  ปากก็ยื่นไปจูบกับนพ ก่อนจะมานอนทับบนตัวนพ  นิ่มเลื่อนหน้าลงไปที่หัวนมของนพแล้วเม้มปากใช้ลิ้นเลียสลับไปมา และไม่ปล่อยให้นพรอนาน เธอเลื่อนไปตรงกลางลำตัว มือจับควยที่ยังไม่แข็งตัวเท่าไหร่แล้วใช้ลิ้นไปมาทั่วลูกกระโปก ชายหนุ่มเริ่มครางออกมา นิ่มเริ่มเอาลิ้นไปเลียทั่วลำควยจนถึงส่วนหัว  ก่อนเอาปากครอบลงไป นิ่มปลุกเร้าจนควยของนพแข็งอีกครั้ง   ลีลาการใช้ปากของตำรวจสาวทำเอานพนั้นติดใจไม่มีวันหาย เธอใช้ปากต่ออีกพักใหญ่ก่อนหยุดแล้วเลื่อนไปตัวไปข้างๆพร้อมคุกเข่าและหันมาบอกนพว่า

"นพทำให้พี่ท่านี้ที"

นพลุกขึ้นประกบด้านหลังตำรวจสาวทันทีก่อนจัดท่าให้เข้าที่มือจับที่เอว แล้วดันควยเข้าไปเต็มแรง  นิ่มเด้งรับเหมือนทุกครั้ง เสียงครางของทั้งคู่ดังขึ้นพร้อมกับเสียงเนื้อที่กระทบกัน จนในที่สุดนพฟุบลงไปนอนทับบนแผ่นหลังของตำรวจสาวรุ่นพี่ พร้อมเสียงหายใจแบบหอบเหนื่อยของคนทั้งคู่  วันนั้นทั้งสองต่างมอบความสุขให้อีกฝ่ายอย่างเต็มที่ก่อนที่นพจะเป็นคนขับรถไปส่งนิ่มที่สนามบิน ซึ่งเหมือนทุกครั้งเป็นการอำลาที่เหมือนสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นเป็นเรื่องปกติของทั้งคู่ที่มันจบแล้วก็จบไป จนกว่าจะมีความต้องการขึ้นอีกครั้งของคนทั้งคู่

เวลาผ่านไปเกือบเดือนหลังจากที่ฐาได้ไปปฏิบัติธรรมเธอกลับมาทำงานตามปกติและตลอดเวลาที่เธอโพสรูปลง IG หรือ เฟซบุ๊ก นพจะกดไลท์ให้ทุกครั้งในจนถึง ช่วงวันหยุดนพได้กลับไปที่บ้าน ช่วงบ่ายๆของวันเสาร์นพได้ขับรถของผู้เป็นพ่อไปที่ห้างแห่งหนึ่งเพื่อจะหาชุดดำน้ำเพราะตนเองกับเพื่อนๆที่โรงงานนัดกันว่าจะไปเรียนดำน้ำกันที่เกาะสมุยในช่วงวันหยุดหน้า  โดยไม่รู้ว่าฐาได้นัดเพื่อนๆในวงการนางแบบมาทานข้าวกลางวันที่ห้างแห่งนี้  เป็นจังหวะที่นพเดินผ่านร้านอาหารพอดี และเธอเหลือบตาไปเห็นทำให้เธอรีบวิ่งออกหานพทันทีโดยที่เพื่อนๆ4-5 คนต่างมองตาม  ซึ่งนพหันไปตามเสียงเรียกแล้วหันมาเป็นฐาที่เดินจ้ำมาหา นพยิ้มให้ทันที

"พี่นพมาทำอะไรที่นี่คะ  ฐานึกว่าอยู่สุราษฏร์ เห็นเงียบๆ"

"กลับมาเมื่อคืนครับ  ว่าจะมาเดินดูชุดดำน้ำนะครับ  อยู่บ้านขี้เกียจทะเลาะกับตูน"

"อ้าวหรือคะ"

ต่างฝ่ายต่างพูดคุยกันพอสมควร  เพราะฐานั้นพอจะดำน้ำเป็นแต่เธอลืมที่จะถามว่านพจะไปดำที่ไหนเมื่อไหร่เพราะนพเอ่ยไปถึงเพื่อนเธอ  จนนพพลั้งปากไปถามเธอว่าเธอเอาจอดไปตรงไหน ฐาตอบว่าเธอเอารถจอดไว้อีกห้างหนึ่งแล้วนั่งรถไฟฟ้ามาที่นี่เพราะรถติดกลัวมาไม่ทันนัดเพื่อน  นพเลยถามต่อไปว่า

"ฐาจะไปไหนต่อกับเพื่อนๆหรือเปล่าครับ"

"ไม่ละคะทานเสร็จแล้วก็กลับบ้าน"

"เอาอย่างนี้ละกัน  พี่ยังอยู่อีกนาน  ถ้าฐาไม่เปลี่ยนโปรแกรมจะกลับโทรไปบอกพี่แล้วกัน  พี่จะไปส่งหน้าห้างเพราะทางกลับบ้านพี่อยู่แล้ว"

ตอนแรกเธอจะปฏิเสธเพราะความเกรงใจแต่ก็เปลี่ยนใจ เลยตอบว่า

"ได้คะ แต่ฐารบกวนพี่หรือเปล่า"

"ไม่หรอก  งั้นค่อยโทรหาพี่นะ  เพื่อนๆมองมากันใหญ่แล้ว "

นพพูดจบก่อนส่งยิ้มให้แล้วเดินไป หญิงสาวมองตามหลังก่อนเดินกลับมาหาเพื่อนที่โต๊ะอาหาร ซึ่งเพื่อนเธอคนหนึ่งที่สนิทกับนักข่าว ที่ทำข่าวเกี่ยวกับรถและชีวิตของพวกไฮโซ พูดกับเธอว่า

"ฐาเธอรู้จักลูกชายคนกลางท่านด้วยหรือ"

"ท่าน"

"แหม ยัยนี่  นายตำรวจระดับบิ๊กชื่อดังนะเธอไม่รู้จักหรือไง"

เพื่อนเธอเอ่ยชื่อพ่อของนพออกมา ฐาตอบไปว่า

"แล้วเธอรู้ได้ยังไงว่าเป็นลูกชายคนกลาง"

"ชั้นเคยเห็นหน้านะเพราะญาติชั้นคนหนึ่งเป็นรุ่นพี่วิศวะของลูกท่าน  ชั้นเลยเห็นหน้าตอนวันรับปริญญาของญาติชั้นเค้าชี้ให้ดูว่าเป็นลูกคนกลางท่าน  แต่โคตรขี้อายเลยชั้นเลยจำได้"

"อ่อฐารู้จักเพราะเป็นพี่ชายเพื่อนที่เรียนเภสัชมาด้วยกันนะ  ฐาเลยรู้จัก"

"อ๋อนึกว่าเป็นอีกหนุ่มหนึ่งที่ตามจีบเธออยู่  งั้นเธอก็สนิทกับบ้านนี้นะสิ"

"ทำไมหรือ"

เพื่อนเธอบอกว่านักข่าวที่รู้จักนั้นอยากไปทำข่าวเพื่อเขียนลงคอลัมน์ในหนังสือพิมพ์พิมพ์ของครอบครัวนี้  แต่พ่อของนพได้แจ้งกับบรรดาบรรณาธิการข่าวของหนังสือพิมพ์ต่างๆว่า  ขอความเป็นส่วนตัวให้กับครอบครัว ด้วยบารมีที่มีอยู่ทำให้นักข่าวต่างๆไม่กล้า แต่เพื่อนของเธออยากจะไปหาข้อมูลของบ้านนี้ว่าใช้รถอะไรมีไลฟ์สไตล์แบบไหน เพื่อเขียนลงหนังสือพิมพ์ ทำให้เธอรีบบอกปัดทันทีว่าไม่สนิท  เพราะรู้ว่ากลัวจะเกิดเรื่องยุ่งยากตามมาโดยเฉพาะตูน แต่เพื่อนเธอยังพูดต่อ

"แหมน่าเสียดาย  บ้านนี้เก็บตัวเงียบจริงๆขนาดแม่เป็นเจ้าของร้านเพชรร้านใหญ่เป็นกรรมการในสมาคมแม่บ้านตำรวจแต่แทบจะไม่เป็นข่าว ไม่ทำตัวไฮโซเลย"

ทำเอาฐานึกย้อนไปว่าใช่จริงๆ  คุณแม่ของตูนนั้นไม่ถือตัว เป็นแม่บ้านแม่เรือนจริงๆ แต่เธอก็ทำเป็นไม่สนใจที่จะพูดต่อ  หลังจากที่เธอแยกย้ายกับเพื่อนๆ เธอได้โทรหานพ  ซึ่งนพยังเดินดูของอยู่หลังจากที่ซื้อชุดดำน้ำไปใส่ไว้ในรถก่อนหน้านี้  นพเดินมาหาเธอแล้วพาไปที่รถ โดยพยายามไม่สนใจสายตาหลายๆคนที่จ้องมองมาที่ฐา จนไปถึงรถและเข้าไปนั่ง เธอจึงทักว่า

"เอาคันนี้มาหรือคะ"

"ใช่แล้วพี่เอารถของพ่อมาจอดไว้เฉยๆฝุ่นมันจับ  พอจะเอามินิมาเจ้าของมันก็หวงโวยวายลั่นบ้าน"

นพตอบระหว่างที่ขับรถออกไป ทำเอาฐานึกถึงเรื่องวันนั้นที่พี่น้องล้งเล้งกัน  เธอเลยหัวเราะ แต่ก็บอกว่า

"ก็น่าเห็นใจตูนนะคะพี่  พึ่งได้คันนี้มาไม่นานเท่าไหร่ เลยหวงบ่นว่าอยากได้มานานแล้ว"

"มันมีเหตุผลนะฐา พี่จะบอกให้  ลูกๆทุกคนได้เหมือนกันหมดแต่อาจจะต่างกันตรงของที่ได้  แต่คุณค่ากับราคาไม่ต่างกันเลย ที่พี่พูดไม่ใช่เข้าข้างตัวเองนะ  เพราะทุกคนรวมถึงญาติจะมองว่าคุณแม่โอ๋พี่เกินเหตุได้ทุกอย่างดีกว่าพี่ๆน้องๆ พ่อกับคุณแม่พี่มีเหตุผลทั้งนั้น  พี่ต้นตอนเรียนนักเรียนนายร้อยตำรวจนั้นนะ  พี่ต้นได้รถแล้วนะ  แต่พ่อไม่ให้ขับไปเรียนที่สามพราน  เพราะพ่อจะฝึกพี่ต้น  แต่ถ้ากลับมาบ้านแล้วอีกเรื่องหนึ่ง พี่ต้นเลยใช้รถเมล์รถแท็กซี่ไปเรียนไม่ก็รถรับส่งของโรงเรียน"

นพเว้นระยะไปสักครู่ก่อนเล่าต่อว่า

"พอพี่ต้นจบนะฐา อุปกรณ์ที่ใช้เกี่ยวกับตำรวจนะพ่อพี่ซื้อให้หมด ของดีๆทั้งนั้น  ตอนนั้นพี่ต้นอยู่กองปราบ วิทยุสื่อสารเครื่องละเป็นแสนพ่อพี่ก็ซื้อให้ ไม่รวมถึงปืน  พ่อนะมีเก็บไว้เกือบสิบกระบอก แต่พี่ต้นได้ปืนใหม่ๆมาตลอดนะ  ตอนนี้สงสัยมีมากกว่าพ่อแล้ว แต่ของพวกนี้ถ้าใครไม่รู้ก็นึกว่าพี่ต้นไม่ได้  ส่วนเจ้าตูนนะ ที่คุณแม่ไม่ซื้อมินิให้เพราะ ตูนช่วงเรียนเภสัชตูนไม่กล้าขับรถ มาขับได้ตอนจะจบแล้ว  พอทำงานคุณแม่เลยเอารถธรรมดาให้ใช้ก่อนเพราะถ้าชนขึ้นมาแล้วจะได้ไม่เสียดายมาก  พอขับคล่องก็ได้มินิ จริงๆคันเก่ามันก็ไม่ได้ใช่เท่าไหร่นะ  เอารถพี่ไปใช้มากกว่า  แถมตอนสอบติดเภสัชตูนได้แหวนเพชรที่น้ำงามมากไม่รวมสร้อยคอกับสร้อยข้อมือที่คุณแม่ทำให้เป็นพิเศษ  แต่มันเงียบไงไม่พูดถึงของที่ได้ แต่มันชอบแหย่คุณแม่ว่า คุณแม่ซื้อให้คุณนพคนเดียว   เป็นไงละ พี่ไม่ใช่ได้คนเดียว ทุกคนได้หมดแต่สิ่งที่พี่ได้นั้นมันเด่นชัดมากกว่าคนอื่น"

นพพูดไปหัวเราะไปทำเอาหญิงสาวถึงบางอ้อและหัวเราะตาม แต่เธอบอกกลับไปที่นพว่า

"ก็ลูกเจ้าของร้านเพชรไงคะ  จะให้น้อยหน้าได้ยังไง"

นพยิ้มๆก่อนตอบกลับหญิงสาว

"เรื่องลูกเจ้าของร้านเพชร คุณแม่ยอมให้พูดได้ในบ้านนะ  แต่ไม่ชอบให้ไปพูดข้างนอก เพราะคุณแม่จะสอนตลอดว่าให้พวกเราทั้ง 3 คน ไม่ฟุ้งเฟ้อไม่อวดว่าเป็นลูกเจ้าของร้านเพชรกับคนอื่นๆ  แต่ก็มีหลุดไปบ้างเหมือนกัน"

ประโยคนี้ทำฐาหวนไปนึกเพื่อนตนสมัยเรียนที่เริ่มรู้จักกัน  พอรู้ว่าตูนเป็นลูกสาวของใครทำเอาฮือฮาไปเหมือนกัน  แต่เพื่อนเธอกับทำตัวเฉยๆ ไม่โดดเด่นไม่คุยอวดว่าเป็นลูกใคร ทำตัวเหมือนนักศึกษาทั่วๆไป  คงน่าจะมาจากเหตุผลที่นพเล่าให้ฟัง


นพเลยถามไปถึงเรื่องที่เธอถือศีลและเรื่องกล้อง  ฐาก็ตอบไปว่าเหนื่อยแต่ก็ได้บุญเพราะต้องตื่นแต่ตี 3เพื่อไปทำวัตรส่วนกล้องซื้อแล้วและบอกขอบคุณที่กดไลท์รูปเธอตลอด  แต่แล้วมีสายเข้ามาที่เครื่องของฐา แต่เธอปิดเสียงไม่รับ นพก็ไม่สนใจอะไรก่อนจะไปส่งเธอที่หน้าห้างที่เธอจอดรถแล้วขับออกไป  ด้วยความรู้สึกที่แปลกๆในหัวใจ ส่วนหญิงสาวมองรถที่มาส่งวิ่งไปจนลับตาก่อนที่จะเดินเข้าห้างและเอาโทรศัพท์มาโทรหาสายที่เธอไม่รับเมื่อสักครู่นี้   แต่ในส่วนของนพพอขับรถไปได้สักครู่ โทรศัพท์ก็ดังขึ้นพอนพเห็นหน้าจอ ชายหนุ่มก็ทำหน้าเรียบเฉยแล้วกดรับ

"ครับเพลง"

"นพอยู่ไหนคะ"

"กรุงเทพครับ"

"ดีเลยคะนพ  เพลงพึ่งเลิกงาน วันนี้มีบินเช้าคะ"

"ครับแล้วว่าไงครับ"

"ไม่อยากเจอเพลงหรือคะ"

นพอึ้งไปก่อนที่จะคุยต่อไป

"ทำไมคิดแบบนั้นครับ"

"ก็นพพูดเหมือนไม่สนใจอะไรนะคะ"

"งั้นเราเจอกันที่ไหนดีครับ"

"ไม่เต็มใจก็ไม่เป็นไรคะ  เพลงเรียกแท็กซี่กลับบ้านหรือไม่ก็ให้เพื่อนมารับก็ได้"

"งั้นนพไปรับครับ  แต่รอพักใหญ่นะครับ เพราะอยู่คนละมุม รถติดพอสมควร นะครับ"

"ขอบคุณคะนพ  เมื่อเช้าเพลงง่วงมากนะคะเลยให้พ่อขับรถไปส่ง  แต่ตอนนี้พ่อเพลงติดธุระคะมารับไม่ได้"

ถ้านพเห็นใบหน้าของหญิงสาวจะเห็นได้ว่าเพลงแสดงความดีใจอย่างมากที่นพมารับเพราะเธอนึกว่าใช้ความงอนกับนพแล้วนพจะต้องง้อ ตั้งแต่วันนั้นที่สุราษฏร์เธอไม่เจอกับนพเลยนอกจากโทรศัพท์หรือคุยผ่านเฟซบุ๊ก  ซึ่งในเฟซบุ๊กก็ไม่ค่อยตอบเท่าไหร่ เธอจึงใช้โอกาสนี้ที่จะได้เจอ  เพราะเธอรู้ว่านพกลับมากรุงเทพในวันหยุดนี้ เธอรอนพในออฟฟิตอย่างใจเย็น จนนพโทรมาบอกว่าจะถึงสนามบินแล้ว เธอจึงมารอหน้าอาคาร เพลงไม่รู้ว่นพขับรถคันไหน  จนนพบีบแตรและเปิดกระจกกวักมือเรียกเธอ  นพเดินออกจากรถมารับกระเป๋าจากเธอแล้วเอาไปไว้ที่เบาะหลัง ก่อนที่จะกลับไปด้านคนขับพร้อมกับหญิงสาวที่เปิดประตูเข้าไปในรถ พอเธอเข้าไปในหลังจากที่คาดเข็มขัดและนพขับออกไป เพลงจึงหันมาบอกว่า

"น่ารักจังเลย ขอบคุณนะคะที่มารับเพลงนะ  แล้วนพเอารถใครมาคะนี่"

"รถพ่อครับ"

"ว้าวเป็นบุญได้นั่งรถนายตำรวจใหญ่"

นพยิ้มๆไม่ตอบอะไร  แต่หญิงสาวเอาโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายเซลฟี่ตัวเองแล้วโพสลงใน IG กับเฟสบุ๊กทันทีพร้อมพิมพ์ข้อความว่า

"มีคนใจดีขับรถหรูมารับคะ  ขอบคุณนะคะ"

แล้วแท็กไปที่นพ ซึ่งนพก็ไม่ค่อยพอใจแต่ไม่พูดอะไร  จุดประสงค์ของเพลงคืออยากให้หมอแวว รับรู้  ถึงเธอจะไม่รู้ว่านพคิดอะไรกับหมอแวว แต่เธออยากประกาศไปว่าตอนนี้เธออยู่กับนพ  จนรถออกไปถนนใหญ่นพจึงถามเธอว่า

"หิวไหมครับเพลง นพจะพาไปทานข้าว"

"ก็ได้คะนพ  แล้วแต่นพนะคะ แค่นี้เพลงก็ดีใจแล้วคะ"

"ให้เพลงเลือกครับ งั้นจะมาว่านพขัดใจอีก  เดี๋ยวนพไปกิน เคเอฟซีนะ"

เธอหัวเราะออกมาเพราะรู้ว่านพแหย่เธอเล่น แต่ไม่วายตอบไปว่า

"ก็บอกแล้วไงคะแล้วแต่นพ  แต่ถ้าอยากให้เพลงเลือกเพลงบอกทางไปร้านให้คะคนดี"

นพขับรถไปตามทางที่หญิงสาวบอก ก่อนไปส่งเธอที่บ้านซึ่งเธอทำท่าให้นพอยู่ต่อแต่ชายหนุ่มบอกว่า  ตอนเย็นที่บ้านมีกินข้าวกันในครอบครัวเลยขอตัว  ถึงหญิงสาวจะไม่พอใจเท่าไหร่แต่เธอรู้ดีว่าไม่ควรไปเร่งรัดเท่าไหร่นักไม่อย่างนั้นความหวังเธออาจสลายไปได้  เธอจึงยอมและบอกขอบคุณที่ชายหนุ่มขับรถไปรับเธอ  ไม่เหมือนกับนพที่เหมือนยกภูเขาออกจากอก พอกลับไปถึงบ้านไม่วายโดนน้องสาวแหย่ว่าเป็นคนขับแท็กซี่ไปแล้วหรือไง   

นพในตอนนั้นไม่มีอารมณ์ที่จะแหย่น้องสาวเลยไม่ตอบอะไรส่วนตูนก็ไม่เซ้าซี้พี่ชายแต่นพก็เล่าให้ฟังว่าเจอฐาและอาสาขับรถไปส่งอีกที่หนึ่ง    ตูนก็ถามต่ออีก2-3คำแล้วก็ไม่สนใจอะไรมากนัก  และถูกผู้เป็นแม่เรียกให้ไปช่วยในครัว  ส่วนนพก็ขึ้นไปจัดเตรียมของเพราะพรุ่งนี้เย็นตนเองจะกลับสุราษฏร์

จนช่วงเย็นวันต่อมานพได้ไปที่สนามบินโดยวันนี้ตูนเป็นคนขับมาส่งพี่ชายเองโดยระหว่างทางตูนเล่าให้ฟังว่าเมื่อคืนฐาโทรมาเล่าเรื่องที่เจอนพและฝากมาขอบคุณอีกครั้งสำหรับน้ำใจของนพ  นพบอกน้องสาวไปว่าเดินกับคนมีชื่อเสียงนี่ก็โดนมองเหมือนกันเพราะมีคนมองมาที่ฐาหลายคน ตูนเลยหัวเราะก่อนบอกว่า ฐามีคนมาจีบเยอะ มีแฟนมาแล้ว 2 คนแต่ก็เลิกกันไปแล้วแต่ฐาไม่ลบรูปใน IG ทิ้งเพราะอะไรก็ไม่รู้ ส่วนตอนนี้ไม่รู้เหมือนกันว่าฐามีแฟนหรือยัง นพฟังแล้วก็เก็บอาการไว้

แต่นพไม่รู้ว่าก่อนหน้านี้ช่วงบ่ายฐากับเพื่อนอีก 2-3 คนได้มาที่สนามบินเพื่อเดินทางไปเที่ยวภูเก็ต นพล่ำลาน้องสาวด้วยการเขกหัวเบาๆแล้วบอกว่า

"อีก 2 อาทิตย์เจอกัน  ดูคุณแม่ด้วยนะ"

"จ๊ะคุณนพ  ชิ  หนีไปเที่ยวสมุย  เพี้ยงพายุเข้าอดเรียนดำน้ำ"

นพหัวเราะแล้วโบกมือลาน้องสาวก่อนเดินเข้าไปในอาคารโดยไม่รู้ว่าเหตุการณ์เมื่อวานที่เพลงได้แท็กชื่อตนเองในเฟซบุ๊กนั้น ฐาไปเห็นตอนค่ำพร้อมนึกไปว่า

"อืม ส่งเราเสร็จก็ไปรับแอร์โฮสเตสเลยหรือ"

แต่เธอก็พยายามไม่คิดอะไรมากเพราะ นพคือพี่ชายเพื่อนที่พึ่งรู้จักกันและเป็นสิทธ์ของนพที่จะไปกับใครก็ได้อยู่แล้ว จนเช้าวันต่อมา เธอได้ไปเที่ยวในตัวเมืองภูเก็ตพร้อมโพสรูป ใน IG ถึงจะมีคนมากดไลท์เยอะแต่เธอก็รอดูว่า นพจะมากดไลท์ให้เมื่อไหร่ซึ่งกว่านพจะมากดไลท์ก็เกือบเที่ยงเข้าไปแล้ว แต่ไม่มีข้อความอะไรออกมาทำเอาเธอผิดหวังเล็กน้อย ส่วนนพก็คิดไปว่ามาเที่ยวอีกแล้วหรือนี่  ช่วงอาทิตย์นี้นพงานค่อนข้างเยอะ และต้องเตรียมข้อมูลกับทางฝ่ายเยอรมันที่จะมาเสนอขายอุปกรณ์ให้ 

ทำให้นพกับทางบริษัทต้องเดินทางไปดูงานที่เยอรมันด้วย  ทำให้นพไม่มีเวลาในการเข้าไปดูความเคลื่อนไหวของใครๆในโซเชี่ยล รวมถึงที่เพลงพยายามโทรหาแต่ชายหนุ่มยุ่งกับงานมากจนแทบไม่ค่อยได้คุยกัน  แต่นพก็เข้าไปกดไลท์รูปของฐาใน IG ทุกรูปที่เธอโพสส่วนใหญ่จะเป็นรูปในชุดบิกินนี่ที่เธอโพสกับกลุ่มเพื่อนๆเธอ

ฝ่ายหญิงสาวเธอก็ไปดูในเฟซบุ๊กของนพ พบว่าไม่มีความเคลื่อนไหวอะไรเลยนอกจากเพื่อนๆจะเข้ามาคุยและแอร์โอสเตสที่ชื่อเพลง ที่จะโพสแท็กเข้ามานพทุกวัน บางทีก็เป็นข้อความเชิงตัดพ้อว่า " มาถึงสนามบินสุราษฎร์แต่ไม่เจอตัวนะคะ"นพก็ไม่ค่อยตอบอะไรเท่าไหร่นักนอกจากกดไลท์ให้  แต่จะเป็นตูนที่แท็กมาที่โพสพี่ชายบ่อยๆ  แต่ส่วนใหญ่จะแหย่พร้อมกับภาพของ บอมกับูม นพก็แหย่น้องสาวตอบ

จนเธอเดินทางกลับมาถึงกรุงเทพในเย็นวันศุกร์ถือเป็นเรื่องบังเอิญว่า ฐาได้พบกับเพลงบนเที่ยวบินนั้น ฐาจำได้ทันทีว่าเป็นใคร ส่วนเพลงที่ทำหน้าที่พนักงานต้อนรับบนเที่ยวบินนั้นรู้จักฐาในฐานะนางแบบและเซเล็ปอยู่แล้ว  ส่วนเรื่องที่นพเคยเข้าไปกดไลท์ภาพของฐาในเฟซบุ๊กนั้น  เพลงไม่สนใจอะไรมากนัก เพราะเคยเห็นน้องสาวนพบอกว่าเป็นเพื่อน เธอคิดไปว่านพก็เหมือนผู้ชายทั่วๆที่ชอบติดตามผู้หญิงสวยๆเพราะนพไม่เคยมีการพิมพ์ข้อความในทำนองจีบเหมือนผู้ชายคนอื่นๆในเฟซของฐา

ฐาลอบมองเพลงและบอกว่า ผู้หญิงคนนี้ทั้งสวยและหุ่นดี ที่ทำให้นพถึงกับขับรถไปรับ แต่เธอก็แอบคิดเล่นๆไม่ได้ว่า เธออาจจะเจอกับนพที่สนามบินที่กรุงเทพในวันนี้  แถมตอนที่เดินออกมาเธอยังมองไปรอบๆด้วยความหวัง 1 ใน พัน ว่าจะเจอชายหนุ่มจนเพื่อนถามว่าเธอมองหาอะไร ฐาก็ไม่ตอบได้แต่ยิ้มๆแต่เธอก็มีโทรศัพท์เข้ามา ฐารับพร้อมด้วยสีหน้ายิ้มๆจากเพื่อนที่ไปร่วมทริป    ตอนสายๆวันรุ่งขึ้นระหว่างเธอนั่งทำงานฐาเข้าไปดูในเฟซบุ๊กเธอเห็นตูนโพสภาพ บูมกับบอมที่ใส่เสื้อชูชีพว่ายน้ำในสระว่ายน้ำที่บ้านพร้อมกับแท็กไปที่เพจพี่ชายและมีข้อความว่า

"วันนี้บอมกับบูมได้ว่ายน้ำเพราะเจ้าของสระหนีไปเที่ยว และ พ่อไฟเขียวแล้วนะ  #ห้ามโวยวาย"

มีเพียงแต่พี่ชายคนโตและเพื่อนของตูนเท่านั้นที่เข้าแสดงความคิดเห็น  ยกเว้นเจ้าของสระว่ายน้ำที่ถูกแท็ก ฐานั้นอยากจะโพสไปถามแต่ก็เปลี่ยนใจเปลี่ยนไปกดไลท์แทน  แต่ไม่นานนัก เพลงก็เข้าพิมพ์ข้อความว่า

"นั่นสิอยากรู้จังว่า เจ้าของสระหายไปไหนติดต่อไม่ได้เลย"

แต่ไม่มีการตอบกลับจากนพ แล้วตอนบ่ายๆเธอก็ได้รู้ว่านพไปไหน เพราะเฟซบุ๊กของนพมีการแท็กภาพที่หมอแวว เซลฟี่ตัวเองในชุดดำน้ำและถ่ายไปติดนพ ที่ไม่อยู่ห่างออกนักไปยืนหันด้านข้างให้และอยู่ในชุดดำน้ำเหมือนกัน โดยที่หมอแววโพสข้อความว่า

"มาเรียนดำน้ำค่า  สนุกมากๆ หัวหน้าฝ่ายวิศวะ ว่ายน้ำเก่งมากๆเหมือนปลาเลยค่า"

ไม่นานนักตูนโพสข้อความว่า

"ขอโทษนะคะพี่  พี่เป็นอะไรกับพรชื่อจริงชมัยพรหรือเปล่าคะ ตูนเห็นนามสกุลมานานแล้วแต่ไม่กล้าถาม"

หมอแววตอบทันที

"พรเป็นลูกของอาพี่คะ  เราเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน"

"ดีจังคะ  พรกับตูนเป็นตอนเรียนมัธยม  แต่พอพรไปเรียนที่ขอนแก่นเราไม่เจอกันเลย พี่มีเบอร์พรไหมคะ  ถ้ามีรบกวนส่งมาให้ตูนทางหลังไมค์ก็ได้คะ"

"ได้คะ รอพี่ขึ้นฝั่งก่อนนะคะ"

"ขอบคุณคะพี่  ป.ล.พี่ชายตูนไม่ต้องดูแลนะคะ หนีเราไปเที่ยว"

"คงอย่างนั้นคะ  ไม่รู้จะดูแลตรงไหนนพว่ายน้ำเก่งมากๆ"

ฐาอ่านจบก็รู้สึกแปลกๆขึ้นมาเธอยอมรับว่าหมอแววนั้นถึงใบหน้าจะไร้เครื่องสำอางแต่ก็ดูน่ารักมากแต่ก็พยายามหันไปทำงานที่เธอต้องสะสางไว้ก่อน    มันต่างกับเพลงที่เห็นภาพนี้เธออยากจะร้องออกมาดังๆ  วันนี้เธอมีบินช่วงบ่ายและพรุ่งนี้เธอหยุด  เธอนึกว่านพมากรุงเทพเพลงพยายามติดต่อนพตั้งแต่เช้าแต่ติดต่อไม่ได้ พอเห็นภาพนี้เธอแทบจะกรี๊ดออกมาและยิ่งประโยคที่น้องสาวของนพคุยกับหมอแววด้วย เป็นอีกวันที่เธอทำงานด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิดเป็นอย่างยิ่ง   

จนช่วงค่ำๆเฟซของนพมีแท็กรูปจากหมอแววมาหลายรูปแต่ทั้งหมดจะเป็นภาพที่ออกมาเป็นรูปที่ถ่ายกับคนหลายๆคน  ฐานั้นเห็นตลอดรวมถึงมีข้อความจากเพื่อนๆหมอแววที่ถามว่าไปกันกี่คน  หมอแววตอบไปว่า เกือบปิดโรงงานตั้งแต่ GMลงมา ส่วนเธอขอพ่วงไปด้วยเพราะอยากเรียนดำน้ำมานานแล้ว   ก่อนจะมีรูปหมู่ที่ถ่ายบนเรือ  แต่ถ้าจะสังเกตดีคือรูปที่หมอแววนำมาโพสนั้นติดนพเกือบทุกรูป  เพียงไม่มีการเคลื่อนไหวจากนพไม่ว่าจะกดไลท์หรือแสดงความคิดเห็นออก

ฐาตัดสินใจโพสรูปตัวเองลงใน IG บ้าง มีอยู่รูปหนึ่งที่เป็นรูปเธอถ่ายบนชายหาด ใส่กางเกงขาสั้นเสื้อเชิ้ตและเปลือยไหล่ข้างหนึ่งและเธอยืนหันหลังพร้อมเอี้ยวตัวมาทางกล้องเป็นรูปที่ย้อนแสงที่ดูออกมาสวยงาม  ซึ่งมีคนมากดไลท์จำนวนมาก แต่นพยังเงียบอยู่ แต่ผ่านไปเกือบ ช.ม. นพเข้าพิมพ์ข้อความที่น้องสาวตัวเองโพสรูปหมาทั้งสองตัวแต่เช้าว่า

"เฮ้ย ได้ยังไง  ใครอนุญาต เอาไปปล่อยเลย"

ไม่นานนักก็มีข้อความของน้องสาวขึ้นมาว่า

"เชอะ ก็พี่นพหนีเที่ยว  แล้วอยู่ไหนละ"

"พึ่งกลับถึงห้อง"

"ของฝาก"

"ไม่มี  แล้วถ้าเอามันไปลงสระอีกละ เนรเทศแน่นอน"

"พ่ออนุญาต  แม่ก็ไม่ว่า"

"เออกลับไป มันโดนแน่นอน"

"ไม่สน  รูปละไม่เห็นโพสเลย"

"อยู่ในกล้อง เท่านี้จะนอนแล้วง่วง"

น้องสาวส่งสติกเกอร์รูปแลบลิ้นหลอกไปให้พี่ชายแต่ก็ไม่มีการตอบกลับอะไรทั้งสิ้น   แต่ใน IG ของฐานพเข้ามากดไลท์ให้ตามปกติแต่ไม่มีข้อความอะไร ทำเอาเธอพอยิ้มออกมาได้  ผิดกับอีกคนที่แทบจะคลั่งที่เห็นภาพ  เพลงโทรหานพทันทีพร้อมตัดพ้อต่อว่าที่ไปเที่ยวไม่ยอมบอกเธอ  นพบอกว่าไปเรียนดำน้ำและไปร่วม 20 คนจากภาพที่เห็นก่อนจะขอตัวไปนอนเพราะง่วงมาก  พอถึงวันจันทร์ หมอแววที่ได้รูปจากนพที่ถ่ายไว้เธอนำมาโพสทันทีและแท็กนพทุกรูป ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นภาพเดี่ยวหรือภาพกลุ่มไม่มีภาพคู่กับนพเลย ยกเว้นภาพที่เธอโพสไปเมื่อวานเป็นภาพที่เธอดำน้ำคู่กับนพ โดยเธอพิมพ์ข้อความไปว่า

"คู่บัดดี้ที่อาจารย์จัดให้ค่า  ไม่ได้เลือกเองนะ"

ซึ่งมีทั้งตูนและพี่ชายเข้าไปกดไลท์ ฐานั้นไม่ไกล้ากดไลท์ได้แต่นั่งดูรูปนั้นซ้ำไปซ้ำมา และพอรูปที่หมอแววโพส เธอยอมรับว่านพ เป็นคนถ่ายรูปสวยมาก และมีรูปหนึ่งเหมือนกับที่เธอโพสไปก่อนหน้านี้ที่เป็นรูปถ่ายย้อนแสง การโพสท่าทุกอย่างใกล้เคียงกันมากแต่ หมอแววนั้นเป็นเสื้อที่เปลือยไหล่ทั้งสองข้าง นั่งบนผืนทรายถ่ายแบบย้อนแสง  ซึ่งหมอแววพิมพ์ข้อความไปด้วยว่า

"พึ่งรู้ว่าเรามีตากล้องมืออาชีพมาด้วย  ถ่ายได้สวยถูกใจทุกรูปคะ หัวหน้าฝ่ายวิศวะเรานี่ถ่ายรูปได้สวยจริงๆ"

ซึ่งภาพนี้ฐาดูซ้ำแล้วซ้ำอีกเช่นกัน แต่พอนพโพสภาพตัวเองลงบ้าง ซึ่งเป็นรูปวิวซะส่วนใหญ่และรูปใต้น้ำ ซึ่งสวยงามมาก ฐาจึงพิมพ์ข้อความไปว่า

"พี่นพถ่ายรูปได้สวยทุกรูปคะ  ถ้าสนใจจะมาเป็นช่างภาพบอกฐานะคะพี่"

แต่ตูนเข้ามาพิมพ์ต่อทันที

"กล้องดำน้ำตัวใหม่นะฐาพี่เราอยากอวด   ซื้อทั้งกล้องทั้งนาฬิกากันน้ำที่ญี่ปุ่นเพื่องานนี้  บอกให้มาถ่ายบอมกับบูมตอนว่ายน้ำก่อนก็ไม่เอา"

นพพิมพ์ตอบทันที

"นาฬิกา? แว้กกกกกกกกกกกกก"

"ไม่รู้ไม่สน ซื้อให้แล้ว พ่อก็ได้แล้วแบร่"

หลังจากที่พี่น้องล้งเล้งกันเรียบร้อย นพก็พิมพ์ตอบเธอว่า

"ขอบคุณสำหรับคำชมครับฐา"

ซึ่งรูปที่นพโพส หมอแววก็มากดไลท์ให้ด้วย  ส่วนในรูปของเธอนั้นมีเพื่อนๆเธอเข้ามาถามกันว่าอยากเห็นช่างภาพ เธอก็ตอบว่า หาเอาเองละกันช่างภาพไม่ชอบโชว์ตัว  ตูนเข้ามาเสริมทันทีช่างภาพหน้าตาจืดๆเหมือนเต้าหู้คะ      พอวันรุ่งขึ้นซึ่งเป็นวันวาเลนไทน์ ในเฟซของนพนั้นเงียบมากไม่มีการเคลื่อนไหวอะไรเลย   ฐานั้นหวังไว้ว่าจะได้ข้อความจากนพ แต่ไม่มีอะไรออกมา จนตอนค่ำเธอออกไปทานอาหารที่ดาดฟ้าโรงแรมแห่งหนึ่ง โดยไมรู้ว่านพนั้นงานยุ่งมากและวันรุ่งขึ้นนพจะบินมาประชุมที่กรุงเทพ ทำให้ชายหนุ่มต้องเตรียมทั้งเอกสารการประชุมรวมถึงงานประจำ จนเธอโพสรูปที่นั่งบนโต๊ะอาหารพร้อมวิวที่สวยงามยามค่ำคืนของกรุงเทพ 2-3ภาพ นพที่เดินทางกลับไปถึงห้องแล้ว เปิดไปเจอจึงกดไลท์ให้  แต่แล้วไปสะดุดกับข้อความที่เพื่อนๆของฐาเข้าไปโพสว่า

"อยากเห็นรูปคู่ ไม่มีหรือไง"

"ใครถ่ายให้อะภาพนี้อยากเห็นคนถ่าย"

ฐาตอบมาว่า

"ก็ถ่ายคู่กับสลัดผักนี่ไง"

เพื่อนของฐาก็เข้ามาโพสต่อว่า

"เบื่อหวะคนแถ"

นพอ่านจบแล้วรู้สึกปวดใจมาก พร้อมกับนึกว่า

"มีแฟนแล้วหรือนี่"

ทำเอาชายหนุ่มนั้นจมอยู่กับความซึมเศร้า  ความจริงฐานั้นคบหากับผู้ชายอีกคนหนึ่งอยู่แต่ครั้งนี้เธอไม่อยากเปิดเผยให้ใครๆรู้ มีแต่ครอบครัวเธอและกลุ่มเพื่อนนางแบบด้วยกันเท่านั้นที่รู้  ภาพของฐาหลายๆภาพที่ผ่านมา แฟนของเธอเป็นคนถ่ายให้หลายรูป  จนเที่ยงคืนกว่าเธอกลับไปถึงบ้านและพบว่าภาพที่เธอพึ่งโพสนั้น       นพกดไลท์ให้  มันทำเอาเธอปั่นป่วนเหมือนกันเพราะเธอไม่แน่ใจว่านพเห็นข้อความนี้หรือเปล่า  แต่แล้วเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น  เป็นแฟนหนุ่มของเธอโทรมาราตรีสวัสดิ์ ทั้งที่พึ่งขับรถมาส่งเธอ ฐาตอบขอบคุณก่อนวางสาย  เธอตัดสินใจส่งไลน์ไปหานพด้วยข้อความที่ว่า

"พี่นพ นอนยาง"

แต่ทุกอย่างก็เงียบ  เธอเลยลองส่งไปทางข้อความของเฟซบุ๊ก  แต่ก็ไม่มีอะไรตอบกลับ  ฐานิ่งไปสักครู่ก่อนตัดสินใจโทรไปทันที ซึ่งนพไม่ได้ปิดเครื่องเธอรอสายไม่นาน มีเสียงของนพรับ ซึ่งเป็นเสียงของคนที่ไม่ออกอาการงัวเงียเหมือนคนพึ่งตื่นนอน

"ครับฐา"

"พี่นพคะ นอนหรือยังคะ"

"นอนแล้วครับ  พรุ่งนี้มีงานตอนเช้า"

"งั้นฐาขอโทษที่รบกวนคะ"

"ไม่เป็นไรครับ"

"งั้นราตรีสวัสดิ์ ฝันดีนะคะ"

"ครับ"

ทั้งคู่ต่างวางสายโดยที่ฐานั้นไม่รู้ชายหนุ่มอยู่ในอาการซึมเศร้า คิดมากจนนอนไม่หลับ จนช่วงสายๆก่อนที่เธอจะไปดูการถ่ายแบบที่บริษัทเธอรับงานมา  ฐาเข้าไปดูในเฟซห็นนพ โพสข้อความว่า

"ความจริงการมีความหวังมันก็ดี  แต่ถ้าเราหวังมากไปหรือคิดไปเองมันอาจจะเป็นการทำลายตัวเราได้  ถ้าเราหวังมากไปมันก็ย่อมผิดหวังมากเท่านั้น #ชีวิตต้องดำเนินต่อไป"

ก่อนที่จะแชร์เพลง "ตัวสำรอง" จนเพื่อนของนพเข้ามาพิมพ์ถามว่า

"เป็นอะไรของมึงวะ  อารมณ์ไหนนี่  หรือมึงดำน้ำจนเพี้ยน"

นพเข้ามาตอบว่า คืนวันเสาร์ทีมบอลที่ตัวเองเชียร์ไม่เอากองหน้าที่นพชอบลงเป็นตัวจริงทีมเลยแพ้ให้เป็นตัวสำรองกว่าจะลงก็สายไปแล้ว  ซึ่งตูนก็เข้ามาสมทบว่าน่าจะจริง  เพราะตูนนั่งดูกับพ่อและพ่อก็คิดแบบเดียวกับนพ มีแต่ฐาเท่านั้นที่รู้ความนัยนี้ จนนพมาถึงกรุงเทพและเข้าบริษัทเพื่อประชุมทันที จนช่วงบ่ายๆทั้งๆนพรู้ว่าสมาธิตนเองไม่ดีเท่าไหร่นัก ได้นั่งทำงานในห้องประชุมเพื่อเตรียมข้อมูลที่จะคุยกับพวกเยอรมันในวันพรุ่งนี้ ฐาได้โทรเข้ามาถามด้วยเสียงที่ตกใจว่า

"พี่นพอยู่ไหนคะ"

"ที่ทำงานครับ"

"คือฐาเห็นมีข่าวด่วนมีไฟไหม้โรงงานที่สุราษร์ฯนะคะ"

เสียงของนพนิ่งไปพักนึงและฐาได้ยินเสียงนพถามคนอื่นๆก่อนที่จะตอบมาว่า

"คนละที่ครับ คนละอำเภอครับ"

"อ้าวหรือคะ"

"ครับ"

"งั้นฐาขอโทษอีกครั้งคะ  ที่รบกวนพี่คะ งั้นเท่านี้นะคะ"

"ครับ"

นพวางสายด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูกเท่าไหร่นัก  แม้กระทั่งเพลงโทรเข้ามาเพราะรู้ว่านพอยู่กรุงเทพเพราะเพื่อนที่เป็นแอร์โฮสเตสเที่ยวบินที่นพกับทีมงานมากรุงเทพบอกว่าเจอนพบนเครื่องบิน  นพก็บอกว่างานยุ่งมากช่วงเวลานี้ขอตัวก่อน ไม่สะดวกที่จะพบ  ทำเอาแอร์โฮสเตสสาวไม่พอใจแต่ก็ไม่กล้าที่จะว่าอะไรนพมากนัก จนช่วงเย็นนพที่สะพายกระเป่าโน๊ตบุ๊คและมือถือไอแพ่ดได้ลงลิฟท์มาแล้วจะเดินไปที่ประตูทางออก วันนี้นพได้ขอให้คุณแม่ให้คนขับรถมารับ พอเดินออกไประหว่างที่นพยืนมองหาคนขับรถ ก็ได้ยินเสียงว่า

"คุณนพเชิญทางนี้ครับ"

"อ้าวพี่โชติ"

นพเดินไปหาก่อนบอกว่าให้เดินไปที่รถเลยไม่ต้องขับมาให้ยุ่งยาก  จนไปถึงรถนพก้าวขึ้นไปนั่งข้างๆคนขับซึ่งคนขับรถไม่แปลกใจ  เพราะนพเป็นแบบนี้มานานแล้วเหมือนกับพ่อและพี่ชายของนพถ้าไปทำธุระส่วนตัวและให้ขับให้ก็จะนั่งคู่คนขับทุกครั้ง   แต่ถ้าเป็นคุณผู้หญิงกับคุณตูนตนเองไม่เคยยอมให้มานั่งหน้าคู่เด็ดขาด  โชตินั้นทำงานขับรถให้ครอบครัวนี้มา 10 กว่าปีแล้วและเป็นที่ไว้ใจของคนทั้งบ้านเป็นอย่างดี ระหว่างทางถึงนพจะชวนโชติคุยตลอดทาง  แต่คนขับรถก็ดูออกว่าวันนี้คุณนพดูไม่สดชื่นเท่าไหร่ จนไปถึงบ้านนพกล่าวขอบคุณและโชติได้ถอยรถเข้าไปเก็บ  นพเดินไปเล่นกับลูกหมา 2ตัวที่กำลังเริ่มโตพักใหญ่ก่อนเดินเข้าไปในบ้าน ซึ่งผู้เป็นแม่มายืนรอลูกชายอยู่แล้ว นพทำอย่างที่เคยทำตั้งแต่เด็กคือกอดและหอมแก้ม  ผู้เป็นแม่หอมแก้มลูกชายตอบด้วยความรักก่อนบอกว่า

"ไงลูก ดำน้ำสนุกไหม  ไปอาบน้ำก่อนเดี๋ยวพ่อกับตูนก็กลับแล้ววันนี้พ่อโทรมาบอกไม่มีงานด่วน"

ลูกชายไม่ตอบอะไรก่อนเดินขึ้นไปบนห้องส่วนผู้เป็นแม่ได้บอกคนขับรถที่มายืนรอตรงหน้าบ้านว่ากลับบ้านได้แล้ววันนี้ไม่มีงานอะไร  โชติรับคำสั่งก่อนยกมือไหว้ลาคุณผู้หญิงของบ้าน จนได้เวลาอาหาร ที่ผู้เป็นแม่ดูจะดีใจเป็นพิเศษที่ลูกชายคนกลางมาร่วมอาหารมื้อนี้ การพูดคุยทุกอย่างเป็นไปด้วยดี แต่มีอะไรบางอย่างจากนพที่ทั้งพ่อและแม่สังเกตเห็นได้แต่ไม่พูดอะไร ในเรื่องนี้  แล้วผู้เป็นแม่บอกไปว่า

"คุณนพ คุณแม่เตรียมสูทให้แล้วนะลูก สีดำกับสีกรมท่านะลูก"

"ขอบคุณครับคุณแม่  นพจะผูกไทด์เป็นหรือเปล่านี่ไม่ได้ผูกหลายปีแล้ว"

"แม่ตัดให้ตั้งหลายตัวก็ไม่ค่อยได้ใส่เนอะพี่ เปลืองจัง"

น้องสาวอดไม่ได้ที่จะแหย่

"อ้าวก็งานพี่ไม่ต้องใส่นี่ แต่เบื่อเหมือนกันประชุมกับฝรั่งทีก็ต้องใส่ที เออแล้วได้คุยกับเพื่อนหรือยัง หมอแววฝากมาถาม"

"ได้แล้วค่า พี่แววน่ารักมาก  ตูนเลยแลกเบอร์กับพี่แววเลย"

"ใครนะหรือตูน"

ผู้เป็นพ่อได้ถามขึ้นมา

"เพื่อนที่ชื่อพรนะคะพ่อ  ตั้งแต่มัธยม แล้วพรเค้าสอบติดที่ มข.เลยไม่ได้ติดต่อกัน  พอดี ตูนไปเห็นนามสกุลเพื่อนพี่นพที่เป็นหมอเห็นนามสกุลเดียวกันเลยถามไป ปรากฏว่าโลกกลม พี่แววเป็นลูกพี่ลูกน้องกับ เพื่อนตูนคะ"

ผู้เป็นพ่อพยักหน้าก่อนถามไปยังลูกชายเรื่องเรียนดำน้ำกับเรื่องงาน ซึ่งนพบอกว่าสนุกดีจะไปดำต่อส่วนเรื่องงานตอนนี้งานเยอะมากทั้งประชุมทั้งงาน รวมถึงต้องไปดูงานที่เยอรมันด้วย  พอนพพูดจบ  พ่อก็ถามว่าจะไปเมื่อไหร่แล้วกี่วัน  นพตอบไปว่าช่วงเมษาหลังสงกรานต์ พ่อนั่งนิ่งเหมือนคิดอะไรแล้วหันไปหาผู้ภรรยา

"คุณเอาแบบนี้ไหม  เราบินตามนพไปถือโอกาสเที่ยวเลยนพทำงานเสร็จก็ลาแล้วมาเที่ยวกัน หลังสงกรานต์ด้วยไม่น่าจะมีปัญหา"

"ดีคะพ่อดีจังเลย"

ลูกสาวคนเล็กหูผึ่งแล้วตอบทันทีก่อนที่แม่จะตอบ  ทำเอาพี่ชายที่จิตใจไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัวยังอดแหย่ไม่ได้

"พ่อชวนแล้วหรือไง"

"ทำไมต้องชวน พูดแบบนี้ก็หมายถึงตูนด้วย"

"พึ่งไปญี่ปุ่นมา"

"ญี่ปุ่นเอเชีย เยอรมันยุโรปย่ะ"

"เหตุผลไม่พอ ไม่เหมือนตอนบอกว่าคิดถึงพี่จะไปเยี่ยมตอนไปเรียน"

พอพี่ชายพูดแทงใจดำทำเอาน้องสาว หน้าคว่ำ โดยผู้เป็นแม่ที่นั่งข้างเอามือลูบหัวลูกสาวคนเล็กก่อนบอกว่า

"เป็นไง พี่เค้าจำได้นะนี่"

ท่ามกลางเสียงหัวเราะของพ่อกับพี่ชาย ทุกคนจำได้ที่ตอนนพเรียนปริญญาโทที่เยอรมัน  ตูนอ้อนแม่อยากไปด้วยบอกว่าคิดถึงนพและเธอปิดเทอมพอดีแม่ทนอ้อนวอนไม่ไหวจึงพาไปด้วย แต่พอไปถึง ชวนแม่เที่ยวอย่างเดียวจากที่กำหนดว่าจะไป 4 วันเปลี่ยนไปเกือบ 10 วัน จนนพเก็บมาอำถึงทุกวันนี้

"เนอะพี่กำลังวิทยานิพน์ด้วย  และบ่นอีกว่าอยู่ห้องพักไม่อยู่โรงแรม คุณแม่อุตส่าห์เช่าให้พี่อยู่แบบ 2ห้องนอนเวลาคุณแม่มาเยี่ยมจะได้สะดวกเรื่องที่พัก นี่ก็บ่นเอา แต่ที่ไหนเที่ยวทุกวัน"

น้องสาวเบะปาก่อนตอบด้วยเสียงอันเบาว่า

"ก็เค้าไม่เคยไปเยอรมันนี่งั้น ไม่ไปก็ได้"

"จริงอะ"

"ไม่จริง เค้าไปด้วย"

"งั้นให้พ่อกับคุณแม่นั่งชั้น 1 ตูนนั่งชั้นประหยัด"

"ไม่เอา ตูนจะได้ช่วยดูพ่อกับแม่ด้วย"

หน้าของตูนเริ่มคว่ำเพราะถูกแหย่

"งั้นยัดใส่กระเป๋าไปจะได้ไม่เปลือง"

"แม่ดูพี่นพสิ "

ผู้เป็นแม่ได้แต่หัวเราะและลูบหัวลูกสาวเหมือนปลอบใจ จนพ่อบอกว่าให้ตูนทำแผนมาว่าจะไปที่ไหนมั่งจะได้เตรียมทำวีซ่า โดยที่นพหัวเราะออกมาเพราะเห็นหน้าน้องสาวที่ยิ้มแก้มแทบแตกเมื่อได้ยินพ่อบอกแบบนี้  แต่พ่อกับแม่ดูออกว่าลูกชายไม่สดชื่นเท่าไหร่   ฝ่ายแม่ได้ถามต่อว่าจะชวนต้นไปด้วยหรือเปล่าพ่อนั้นบอกว่าลองถามดูก็ได้ วันศุกร์นี้ต้นมาอยู่แล้ว แต่แม่บอกว่าเปลี่ยนเป็นวันเสาร์จะดีกว่า นพท้วงขึ้นว่า

"คุณแม่ครับวันเสาร์นพนัดกับเพื่อนที่เรียนโทมาด้วยกันนะครับ  เค้าพาแฟนเค้ากับลูกมาเที่ยวไทยนะครับ ตอนนี้อยู่เชียงราย เลยนัดเจอกันวันเสาร์เพราะเค้าจะกลับวันอาทิตย์ครับ"

"งั้นก็ไม่ต้องเปลี่ยน คุณนพไม่ว่างวันเสาร์"

นพไม่ตอบอะไรนอกจากยิ้มให้คุณแม่พอทานเสร็จนพขอตัวขึ้นไปทำงานต่อทันที ระหว่างที่ลูกสาวออกไปดูลูกสุนัข ผู้เป็นพ่อถามกับภรรยาว่า

"คุณว่านพเป็นอะไรหรือเปล่า"

"ไม่รู้คะ เมื่อปลายปีก็ดูหงอยๆไป แล้วก็ดีขึ้นหน่อยตอนไปญี่ปุ่นก็ดูสดชื่น  แต่วันนี้ดูไม่สดชื่นเลย คงงานเยอะนะคะวันก่อนโทรไปหาก็เปรยๆว่าอยากไปเรียนโทอีกใบ  แต่ก็ห่วงงาน คะ"

"ขนาดคุณแม่ยังไม่รู้เลย จะทำยังดีนี่"

"รอดูไปก่อนดีกว่าคะคุณ"

ทั้งพ่อและคุณแม่ต่างมองไปที่บันไดที่ลูกคนกลางขึ้นไปได้ไม่นานนัก  ชายหนุ่มที่พึ่งเข้ามาในห้องโดยไม่รู้ว่าตนเองมีอาการอะไรออกมาให้พ่อกับคุณแม่เห็น  นพเดินไปนั่งที่เตียงก่อนปล่อยให้ตนเองจมอยู่กับความเงียบ แต่โทรศัพท์ก็มีข้อความจากหมอแววที่ส่งเข้ามาว่า

"อย่าโหมงานหนักนะคะ หลับฝันดีคะ"

นพอ่านแล้วก็ไม่ส่งข้อความกลับ ได้แต่นั่งดูใน IG ที่ฐาโพสรูปว่าตนเองอยู่ในร้านอาหารแห่งหนึ่ง  นพกดไลท์และปิดโทรศัพท์ก่อนจะปล่อยให้ตนเองให้อยู่ในความเงียบ   ส่วนฐาวันนี้เธอไปทานข้าวกับพวกเพื่อนๆพอเห็นนพกดไลท์ เธอนั้นอยากจะโทรคุยกับนพ  แต่ไม่กล้ารบกวนและเธอนึกว่านพยังอยู่ที่สุราษฎร์ฯ ตอนเช้าวันรุ่งขึ้น นพที่กำลังเตรียมออกไปทำงานโดยจะเอารถของพ่อไปใช้           แต่พอน้องสาวเห็นพี่ชายเดินถือเสื้อสูทมาด้วย  ตูนบังคับให้นพใส่เสื้อสูทแล้วลากมาให้ถ่ายรูปด้วยกันโดยผู้เป็นพ่อที่อยู่ในเครื่องแบบกำลังจะไปทำงานก็โดนด้วย  รถประจำตำแหน่งที่มารับกับรถนำก็ต้องรอไปก่อน  แต่คุณแม่ไม่ยอมมาถ่ายด้วยเพราะแต่งตัวไม่สวยแต่เป็นคนถ่ายให้    จนนพไปถึงที่ทำงาน ตูนก็ได้โพสรูปที่ถ่ายกันสามคน เป็นรูปที่เธอยืนเกาะแขนพ่อและรูปพ่อโอบลูกสาวส่วนนพที่อยู่ในชุดสูทเข้ารูปที่ตัดเย็บอย่างประณีต  ยืนอยู่ในสีหน้าเรียบเฉยอยู่อีกข้างพร้อมแท็กให้พี่ชายทั้งสองและพี่สะใภ้พร้อมข้อความที่ว่า

"นานๆทีนะ  วันนี้พี่ชายดันหล่อเพราะใส่สูทเลยลากมาถ่ายรูปด้วยแต่หน้าไม่เต็มใจเท่าไหร่ไม่เหมือนพ่อเลย"

ทำให้พี่ชายคนโตรีบโพสทันที

"ได้ไง  ไม่มีพี่"

"พรุ่งนี้ก็ได้ค้าคุณพี่  พรุ่งนี้คุณนพยังใส่สูทประชุมอีกวันจะได้ให้แม่ใส่ชุดสวยๆวันนี้แม่บอกไม่สวยคะเลยไม่ยอมมาถ่ายด้วย  ภาพนี้แม่เป็นถ่ายให้ค้าพี่ต้น"

ทำให้ฐาที่เข้ามาอ่านก็รู้ทันทีว่านพอยู่กรุงเทพ  แต่สำหรับเธอรู้ไปก็เท่านั้นยิ่งเห็นข้อความที่หมอแววเข้ามาโพสทันทีว่า

"ใครผูกไทด์ให้คะนี่ ผูกสวยมากๆ แต่เห็นบอกว่าลืมวิธีผูกไปแล้วนี่คะ"

แล้วเพื่อนของเธอตอบทันทีว่า

"ผูกเองค้า พี่แวว แต่ QC โดยทั่นกับคุณแม่คะ"

ฐานั้นได้แต่คิดระหว่างที่ดูรูปว่า

"พี่นพ  ฐามีเรื่องอยากจะคุยกับพี่คะแต่ฐาไม่กล้าโทรหาพี่"

[kaithai]

ฐานั้นได้แต่คิดระหว่างที่ดูรูปว่า
{พี่นพ  ฐามีเรื่องอยากจะคุยกับพี่คะแต่ฐาไม่กล้าโทรหาพี่}

น้องต้องกล้าๆหน่อยนะ  สาวอื่นๆ เค้าบุกถึงตัวกันทั้งนั้น






คำเตือน  ก่อนคอมเม้นต์ จากเจ้แว่น
................................................................................................................
ใครจะอ่านผลงานทุกตอนในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1ปี. .

กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉันแบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .
................................................................................................................

[pazzini]

ชอบมากครับเรื่องนี้ โรแมนติกมาก รอตอนใหม่ขอให้มาไวๆนะครับ

[tanavong]

อ่านเรื่องราวของคุณ นพ จนอิ่มเอมเลยครับ ยาวสะใจมากๆ
อยากจะลุ้นให้ฐา แต่เธอมีแฟนอยู่แล้วผู้ชายแบบนพหรือจะกล้าแย่ง
แม้ว่ามีใจให้ฐา
ใจคนนี้น้า

[peat]

ช่างเป็นสถานการณ์ที่น่าอึดอัดทั้ง2ฝ่าย..
แต่ถ้าได้เปิดใจคุยกัน..รับรองได้เลยว่าจะเข้าใจกันมากขึ้น..

[Aerials]

  ขอบคุณครับ สนุกมากๆเลยครับ จะตั้งหน้าตั้งตารอตอสต่อไปนะครับ

[adas]

สนุกมากกครับ น่าติตดาม อยากรู้ว่าสุดท้ายจะเป็นยังไง

[somc217]

เขียนได้ดี น่าอ่าน น่าติดตาม
ชอบครับ
ขอบคุณมากๆ

[thanee]

คุณนพเศร้าเลยอ่ะ หลับทราบว่าฐา มีแฟนแล้ว แล้วทีนี้นมจะทำอย่างไรต่อไปหละ น่าเห็นใจนพมากๆเลยอ่ะ

[swss2511]

งานนี้ใครใจถึงกว่าก็ได้คุณนพไปครอง ถ้ามัวแต่กล้าๆกลัวๆมีหวังกินแห้ว

[elviswhat]

ฐามาทำร้ายนพทำไม นพเรานี่ก็ขี้อายมาก กล้า ๆ พูดออกไปเลย ผมชอบคุณ อิอิ

[olemantu]

น่ารักมาก ๆครับ เป็นอีกแบบหนึ่งซึ่งไม่ต้องมีบทเสียวโจ่งแจ้งก็มีความสุขได้เหมือนกับอ่านเรื่องเสียว ๆ อยู่นะครับ

[fantastica]

นพกับฐานี่ต้องลุ้นกันเหนื่อยหน่อย ต่างคนต่างไม่กล้าพูดความในใจ

[Intania Noi]

เขียนได้ดีนะครับ เป็นกำลังใจให้มีผลงานดีดีออกมาเรื่อยๆ

[biggiggog]

อ้าว อยู่ดีๆก็ดันมีแฟนขึ้นมาซะงั้น
แล้วพระเอกของตรู จะไปต่อไงว่ะเนี่ย

ขอบคุณมากๆครับ