🧡 XONLY 🧡

ความสุขของกะทะ ตอน 9 ลีลาลิ้นของกะทะ & อาการสุดเสียวของน้องหมวย (Copy : kankan)
................................................


น้องหมวยดูภาพไปเรื่อยๆจนหมด
เธอก็ถอยย้อนมาดูภาพเยื่อพรหมจรรย์ของตัวเองอีกครั้ง
กะทะสังเกตว่าสีหน้าและแววตาของน้องหมวยเต็มด้วยความภาคภูมิใจ
และกะทะก็มองเธออย่างชื่นชม กะทะก็กระซิบบอกน้องหมวยว่า

"น้องหมวย..ขอพี่ดูเยื่อสาว..อีกทีนะ..."
"พี่เรียกว่าเยื่อสาวเหรอ..." เสียงน้องหมวยสั่นเครือ
"เอื้อ..มันฟังดูไม่เป็นทางการดี...นะ.."
"พี่กะทะมาขอดูตรงๆแบบนี้..หมวยเขินจัง..."
ท่าทีเอียงอายใบหน้าขาวแดงเรือขึ้นมา

"นะ..พี่ดูหน่อย..."
"ดูบนจอไม่ได้เหรอ...นี่กำลังฉายอยู่บนจอเลย..."
น้องหมวยร้องุทรณ์ด้วยความเขิน
"ไม่ได้อารมณ์เหมือนดูของจริงหรอก..."
น้องหมวยตีแขนกะทะเบาๆแล้วสบัดหน้าพูดว่า
"งั้น..ตาม..ใจ..."
ตอบแล้วหลับตาพริ้มปล่อยให้กะทะทำตามใจ

................ 

กะทะจับขาให้น้องหมวยอ้าออก
สอดตัวลงไปนอนคว่ำกลางหว่างขาอีกครั้ง
ควานมือจะไปหยิบไฟฉายแต่เอื้อมไม่ถึง
พอดีน้องหมวยลืมตาขึ้นมอง
เธอจึงยื่นมือไปหยิบไฟฉายส่งให้
กะทะรับมาแล้วเปิดไฟฉายให้สว่างจ้า
ขณะจะใช้ปากคาบ น้องหมวยจึงพูดว่า

"ให้หมวย..ช่วย..ม่าย.."
กะทะได้ยินคำพูดของน้องหมวย
ภายในใจแสนลิงโลด มันเบ่งพองจนแทบจะเบิดออกจากอก
"ดี..ดี...ดี..มาก..." เสียงสั่นจนสังเกตุชัด
"พี่กะทะก็ตื่นเต้นเหรอ..."

เสียงแผ่วเต็มไปด้วยอารมณ์
เธอสอดมือลงมาที่กลีบแคม
แล้วกดนิ้มมือแหวกแคมอ้าออกไปจนเต็มที่เหมือนเมื่อครู่

กะทะใช้มือจับไฟฉายส่องมองเข้าไปภายในของน้องหมวย
นอกจากเค้าเห็นเยื่อสาวของเธอชัดกว่าเดิมแล้ว
ในความล้ำลึกนั้นเก็บซ่อนสิ่งแสนมหัศจรรย์ของธรรมชาติเอาไว้อย่างดี

สภาวะจิตของกะทะย้อนกลับไปกลับมาระหว่างจิตใจกับความมหัศจรรย์ล้ำลึกนั้น
กะทะส่องไฟฉายดูอยู่นานในทุกแง่มุม
จนท้ายที่สุดกะทะรู้สึกถึงคำกล่าวของคุรุว่า

..."ในลึกล้ำที่แสนสุดจะลึกล้ำของธรรมชาตินั้น
ตรงนั้นเหมือนเป็นประตูที่เปิดให้เข้าไปสัมผัสกับความจริงใหม่ๆบางอย่างของธรรมชาติ"

กะทะมองเข้าไปภายในเสมือนเหม่อลอย
แต่กระบวนการพลังปราณภายในของกะทะ
ปราณได้ขับเคลื่อนผ่านจักระต่างๆรอบแล้วรอบเล่า

พอกระบวนการวนรอบของปราณเสร็จสิ้น
กะทะระบายลมหายใจที่แสนจะแผ่วเบา
เขาเริ่มจะตื่นเต้นกับกระบวนการเปลี่ยนแปลงของตัวเอง

ตอนนี้เค้าสามารถโคจรพลังปราณผ่านจักระต่างๆได้อย่างง่ายดาย
สุดท้ายสามารถดึงพลังทั้งหมดกลับมาอยู่ที่จักระกำเนิด

ความรู้สึกทั้งหมดของกะทะกลับมาที่ช่องสวาทของน้องหมวยอีกครั้ง
คราวนี้เค้าเห็นการเปลี่ยนแปลงที่เหมือนว่าน้องหมวยขมิบบีบรัดกล้ามเนื้อภายในของเธอ
แสงไฟฉายที่สว่างส่องทำให้กะทะเห็นชัดถึงหยาดน้ำล่อลื่นที่เยิ้มออกมาตามแรงขมิบบีบรัด
กะทะเข้าใจว่าขณะนี้น้องหมวยคงคิดจินตนาการไปต่างๆน ๆในกามที่จะเกิดขึ้นจากตัวเค้า

กะทะตัดสินใจปิดกระบอกไฟฉายแล้วขยับตัวเข้าไปอีกนิดหนึ่ง
จากนั้นกะทะก้มลงจูบแล้วใช้ริมฝีปากบีบเม้มที่เม็ดแดงแววใส
ริมฝีปากบีบเม้นปลายเม็ดเบาๆเป็นการทักทาย

น้องหมวยเหมือนจะมีอาการสั่นริกทีเดียว
กะทะอยากจะลิ้มรสจึงเอาปลายลิ้นไปแตะปลายเม็ดที่ถูกริมฝีปากคาบ
เขาไม่เพียงแตะเอาไว้เฉยๆ แต่ตวัดปลายลิ้นโลมเลียไปมาด้วย
เท่านี้เองน้องหมวยก็สุดแสนที่จะอดทนอดกลั้นต่อไปได้
ความซ่านกระสันครั้งแรกในชีวิตสาวที่ถูกผู้ชายคนหนึ่งกระทำให้

น้องหมวยบิดตัวจนตัวสั่น
มีเสียงครางจากปากที่พยายามกัดฟันแน่นเพื่อเก็บอาการออกมา
"อี๊ดดดสสสส์..."

แม้จะแผ่วเบาเพราะเธอไม่กล้า
ยังเหนียวอายที่จะระบายความเสียวออกมาทางเสียงเหมือนกับพี่พลอย
กะทะรู้สึกว่าต่อไปต้องอธิบายและทำความเข้าใจกับเธอใหม่ซักรอบ

กะทะโจมตีเม็ดน้อยของน้องหมวยจนเธอโลมหลั่ง "น้ำพุกำเนิด" ออกมามากมาย
เขาอ้าปากออกส่งลิ้นเข้าโลมไล้ไปทั่วกลีบอวบอิ่มของน้องหมวยทันที
มือน้องหมวยที่วางอยู่บนที่นอนใกล้ๆสะโพกยกขึ้นเกี่ยวข้อพับ
ดึงรั้งลงมาจนเข่าแทบจะแนบอกอิ่ม

กะทะฟุบหน้าลงกับเนินเนื้อโอฬาร
จมูก ปาก ลิ้น ทำหน้าที่อย่างกลมกลืน
น้องหมวยสุดจะทนไหวห่อปากคราง "ซี้ดดดส์"
ระงมห้องอย่างไม่อาจที่อดกลั้นไว้ได้อีกต่อไปแล้ว

กะทะให้หัวแม่มือทั้งสองข้างของเค้ากดที่ริมกลีบและรั้งออก
ส่งลิ้นของสอดแทรกเข้าไปภายในของน้องหมวยล้ำลึกยิ่งขึ้น

ยามใดที่ลิ้นของกะทะได้สัมผัสกับ "น้ำพุกำเนิด"
กะทะรู้สึกได้ชัดเจนว่ากระแสปราณจากท้องน้อย
ยามนี้พรุ่งพร่านถ่ายเทมายังจักระบริเวณคอ

กระแสปราณเป็นสีแดงจัดเพราะถูกอาบย้อมไปด้วยไฟแห่งราคะ
พอปลายลิ้นเค้าได้ลิ้มรส "นำพุกำเนิด" ของน้องหมวย
ยามนี้หลังโลมออกมามันมีกระแสพลังเป็นสีชมพูอ่อน
แต่ถั่งโถมมาดุจกระแสน้ำยามเขื่อนแตก

กะทะให้กระแสปราณของเข้าโอบรัดเคล้าเคลีย
แล้วชักนำกระพลังดังกล่าวของน้องหมวยเข้าสู่จักระตามลำดับ
จากนั้นวิ่งลงไปตามแนวกระดูกสันหลัง ลงไปสู่จักระมูลฐาน

พลังปราณไหลกลับมาสู่จักระบริเวณท้องน้อย
กลุ่มพลังหมุนวนปั่นจี๋อยู่ภายในนับร้อยๆรอบ
จากนั้นวิ่งทะลุทะทะลวงขึ้นมาตามแนวกระดูกสันหลังอีกครั้งจนถึงจักระมงกุฎ
กะทะรู้สึกเหมือนว่ามีการระระบิดกัมปนาทขึ้นเหนือจักระมงกูฏของตัวเอง

รู้สึกซาบซ่านโปร่งเบาและสบายเนื้อตัวเป็นที่สุด
กะทะขับปราณเข้าสู่มดลูกแดนกำเนิดของน้องหมวยระลอกแล้วละลอกเล่า
ชนิดที่ไม่หมดสิ้น ไม่เหมือนกับครั้งก่อนๆที่เค้าทำกับพี่พลอย
นี่แสดงว่าถึงก้าวหน้าขึ้นมาอีกระดับแล้ว

โศลกที่คุรุส่งมาเข้าสู่กระแสจิตเค้านั่นเอง
"ลึกล้ำ... ธรรมชาติ.. ประตู..เปิด...สัมผัส... ธรรมชาติ"
เขาเริ่มเข้าใจแล้วเขาพอจะเข้าใจและได้สัมผัสกับธรรมชาติแท่งอู่กำเนิดแล้ว

กะทะยังโลมลิ้นและริมฝีปากของเขาอย่างต่อเนื่องไม่ขาดตอน
น้องหมวยก็ซ่านกระสันสวาทอย่างใจปรารถนา
แต่เขารู้ดีว่ามันเป็นเพียงการกระสันสุขจากรสสวาทเท่านั้น
ยามที่เขาส่งปราณประสานสัมพันธ์เข้าไป
มันแค่ทำให้น้องหมวยผ่อนคลายร่างกายเบาสบายทุกส่วนเท่านั้น
จักระทั้งหมดของเธอยังไม่ตอบสนองปราณของเขาเหมือนกับของพี่พลอย

ขณะนี้น้องหมวยและตัวเขาลอยคว้างอยู่กลางอู่มดลูกของมหาจักรวาล
สภาวะอันเป็นอนันต์ที่เอิบอิ่มและเตรียมสุข
ถึงจะเป็นสุขที่ต้องอาศัยเชื้อแห่งตัณหา หยาบ ไม่ปราณีตก็ตาม

นึกไปถึง "คุรุผู้ปราณี" ของเค้าอีกครั้ง
กะทะพยายามนำทางให้น้องหมวยเข้าสู่จุดสูงสุดของแดนกระสันสวาท
น้องหมวยคราง "อูวววววว...อาาาา." ออกมายาวมาก
กระแสเสียงที่แปล่งผ่านริมฝีกังวานหวานไม่แสบกระเส่า

ก่อนน้องหมวยจะถึงปลายของสุดแดนกระสัน
เธอแอ่นสะโพกลอยบดเบียดริมฝีปากรุนแรงอย่างคาดไม่ถึง

น้องหมวยเข้าสู่แดนกระสันสวาทอย่างสมบูรณ์แบบนั้น
ภายในของกะทะเองก็เกิดสิ่งมหัศจรรย์
เขามองเห็นต่อมเพศของเค้ามีการบีบเกร็งขมิบ
ตอนแรกกะทะตกใจเพราะนี่แสดงออกถึงการจะขับหลังของน้ำกำเนิด
ในนาทีวิกฤติกะทะได้ยินเสียงคุรุผู้ปราณีก้องกังวาลเข้าในโสตสัมผัสว่า

"ให้ดู..แล้วรู้เท่านั้น อย่างไม่บังคับหรือควบคุมใด 
ให้กระบวนการธรรมชาติของจักรวาลดำเนินต่อไป
เธอจออกจากเปลือกไข่ในอีกไม่นาน..."

กะทะสำรวมจิตทันที
เฝ้าสังเกตุการบีบรัดอีกชั่วครู่
แล้วอาการบีบรัดเกร็งก็เกิดการกระจายซ่านไปทุกจักระทั่วตัว
แสงสีแดงแปร่งประกายเจิดจ้าแล้วกลายเป็นสีขาวใสประกายพฤกษ์
ในที่สุดแสงน้นก็ย้อนกลับมาหลอมรวมอีกครั้งที่จักระท้องน้อย

.................

กะทะฟุบหน้าลงกับเนินสามเหลี่ยมโอฬารของน้องหมวยอยู่อย่างนั้น
น้องหมวยเองก็สุขสบายจนไม่อยากจะกระดิกตัว
ท่าทางของคนทั้งสองจึงดูเหมือนจะแปลก
คนหนึ่งนอนโดยมีก้นหนุนอยู่ริมเตียงเอามือทั้งสองเกี่ยวที่ข้อพับใต้เข่าดึงรั้งเข่าแนบอก
ส่วนอีกคนหนึ่งนั่งคุกเข่ากับพื้นแล้วเอาใบหน้าซบอยู่กับฐานสวาทของหญิงสาว

ทั้งสองต่างดื่มด่ำที่คนปกติน้อยคนจะถึงและได้รับ
กามของคนปกติจะเป็นกามที่เร่าร้อน รุนแรง เจือด้วยโทสะและโมหะ
มันกลมกลืนเป็นเนื้อเดียวจนไม่สามารถแยกแยะออกจากกันได้
การเสพกามจึงเต็มไปด้วยความเหน็ดเหนื่อย หอบหายใจ อ่อนล้า
สุดท้ายก็สูญเสียพลังทั้งของฝ่ายหญิงและฝ่ายชาย

แต่ไม่ใช่กะทะกับน้องหมวยในยามนี้
พลังปราณของกะทะเข้าควบคุมปราณน้ขององหมวยให้สงบรำงับ
ความซ่านกระสันก็ดำเนินไปตามธรรมชาติดั้งเดิม
เร้าร้อน แต่ไม่รุนแรง ไม่เจือด้วยโมหะและโทสะ
ร่างกายใช้พลังงานก็ส่วนกาย
แต่จิตหฤหรรด้วยปราณเจือเมตตา
การหายใจแรงขึ้นไม่ใช่เหนื่อยหอบ
การบิดเกร็งของกล้ามเนื้อที่ก่อเกิดเป็นพิษในกระแสเลือดน้อยมาก

...................

ทั้งสองนั้นเสมือนอยู่ในอุเบกขาแห่งองค์ฌาน
นอนลอยล่องลอยในอู่มารดาตอนกำเนิดกาย
ลมหายใจละเอียดอ่อนแผ่วแทบจางหาย
ร่างทั้งสองถูกห่อหุ้มด้วยพลังแสงแห่งปราณขาวนวล

ในสภาพเช่นนั้นมีแต่ความสงบและสันติ
กะทะชักนำให้น้องหมวยสาวผู้โชคดีได้มาสัมผัสปราณวิเศษ
จุดเชื่อมต่างๆในร่างที่เคยติดขัดถูกกรุยเปิดโล่งโปร่งตลอด
ช่วยให้สุขภาพกายสุขภาพจิตสมบูรณ์เกินร้อย

น้องหมวยอิ่มเอมจนไม่รู้สึกว่าเหนื่อยแม้แต่น้อย
ไม่เหมือนกับที่เคยฟังเพื่อนๆเล่าแม้แต่นิดเดียว
เธอจึงมีแต่ความหฤหรร แช่มชื่น จิตใจเบิกบาน
เป็นความผ่อนคลายดุจได้รับโอสถทิพย์
สภาพเช่นนี้..น้องหมวยคิดว่าเธอล่องลอยอยู่ในแดนสวรรค์
เสพสุขของทวยเทพเทวา

...............
โดย : kankan (RE.W2015)

 

"ลึกล้ำ... ธรรมชาติ.. ประตู..เปิด...สัมผัส... ธรรมชาติ"

ลึกซึ้ง ลึกล้ำ เกินกว่า ปุถุชน  อย่างเราๆ จะเข้าใจ 

กำเนิดวิชาชิวหาพาเพลิน  ลิ้นเทพ

ขอบคุณที่นำมาลงให้อ่านครับ

สำนวนเข้าใจยากไปซักนิด แต่เนื้อเรื่องลุ้นดี

เกร็งซะตะคริวแดกเลยกรู
ขอบคุณมากๆครับ

 ขอบคุณ ท่าน Pem Samsan และ ท่าน kankan มากครับ

ครั้งนี้ กะทะก้าวหน้าขึ้นมาอักระดับ สามารถความคุมอารมณ์และตัณหาได้ดี

ท่าช่างบรรยายได้อารมย์มาก เห็นภาพตาม ขอบคุณครับ

อ่านกี่ครั้ง บทประพันธ์ก็ยังคงสละสลวยเช่นเดิม
สุขสันต์ ไม่มีคำหยาบมาเจือปน
สวยงามมากครับ

มากลอนเเต่ละอย่าง งง ทั้งนั้นเลยครับจริงๆ ลึกซึ้งเกินกว่าบุคคลทั่วไปจะเข้าใจได้ 555

ชื่นชอบเรื่องนี้มาก เคยอ่านมานานแล้ว
ขอบคุณที่นำกลับมาลงใหม่ครับ

ขอบคุงคราฟ ขอรับประทานละนะ

 ลึกล้ำ ล้ำลึก จนอธิบายไม่ได้เลย
เป็นบทประพันธ์ที่อ่ายแล้วอยากอ่านต่อ

ลิ้นเทพทะลวงลมปราณ

สุดๆ ลึกล้ำจริงๆครับ