ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

ตามรอยวรรณคดี ตอนนางสุวรรณมาลีกับสินสมุทร 4 (บนเรือโจรสลัด)

เริ่มโดย cobra, มีนาคม 14, 2017, 03:46:15 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

cobra

ในโลกนี้มีอะไรเป็นไทยแท้  ของไทยแท้นั้นหรือคือภาษา
        ซึ่งผลิดอกออกผลแต่ต้นมา  รวมรวมเรีบกว่า"วรรณคดีไทย"
   
  จากส่วนหนึ่งของบทกลอนอาขยาน ม.ล.ปิ่น มาลากุล ผู้ประพันธ์บทกลอน

           เรือของโจรสลัดเป็นเรือที่ใหญ่โตมาก สามารถทำการปลูกพืชเลี้ยงสัตว์อยู่บนเรือได้ ดัวนั้นจึงมีอาหารการกินอุดมสมบูรณ์ ยิ่งมาได้น้ำจืดจากเกาะร้างด้วย จึงนับเป็นสถานที่ที่สมบุรณ์พรั่งพร้อมอาศัยอยู่ได้เป็นปี
          เมื่อสินสมุทรกับนางสุวรรณมาลีได้ขึ้นเรือโจรไปแล้ว สินสมุทรก็เกาะติดอยู่กับนางสุวรรณมาลีไม่ยอมห่าง โจรสุหรั่งจึงคิดหาทางกำจัดสินสมุทรให้พ้นทางจึงจัดการยกห้องพักส่วนตัวห้องหนึ่งให้สินสมุทรและนางสุวรรณมาลีได้อยู่ด้วยกันตามประสงค์ซึ่งเป็นห้องขนาดใหญ่มีห้องน้ำในตัวด้วย
          โจรสุหรั่งเอาใจนางสุวรรณมาลีด้วยการให้เสื้อผ้าสวยๆมากมายพร้อมทั้งเครื่องประดับต่างๆ รวมทั้งเครื่องประทินโฉม(เครื่องสำอาง) จากตะวันตกหลายอย่าง เช่น ดินสอเขียนคิ้ว แป้งหอม ลิปสติก และน้ำหอมซึ่งเป็นของแปลกตาที่นางสุวรรณมาลีไม่เคยพบเห็น ด้วยความที่นางเป็นคนรักสวยรักงามประกอบกับตอนอยู่บนเกาะไม่ได้แต่งหน้าทาปากเลยจึงอยากลองแต่งตัวดู ประกอบกับนางอยากอาบน้ำชำระร่างกายด้วยผู้หญิงกับห้องน้ำดูเหมือนเป็นของคู่กัน แต่ก็เขินสินสมุทร
          โจรฝรั่งเจ้าเล่ห์จึงออกอุบายว่ามีของต้องการให้สินสมุทรเหมือนกันแต่ต้องไปเลือกเอง นางสุวรรณมาลีอยากอยู่ลำพังสักครู่จึงบอกให้สินสมุทรไปเถอะ ห่างกันชั่วครู่คงไม่เป็นไร
          สินสมุทรตรองดูว่าคงไม่น่าเป็นไร จึงตามโจรไป โจรแกล้งพาสินสมุทรเดินเลี้ยวลดให้วกวนจนสินสมุทรต้องร้องทักว่า
"ไฉนเดินวกวนแบบนี้ หากไปไกลเช่นนี้ งั้นข้าไม่ไปแล้ว"
โจรเห็นสินสมุทรชาญฉลาด กลัวเสียแผนจึงพาเดินตัดไปยังกลุ่มลูกสมุนที่
กำลังดวลเหล้ากันอยู่ สินสมุทรไม่รู้จักเหล้าคิดว่าทั้งหมดแข่งกินน้ำกัน     
โจรจึงท้าทายสินสมุทรว่ากล้ามาแข่งกินน้ำกับข้าไหม ต้องกินให้หมดคนละ 10 ชามนะ
         ว่าแล้วโจรก็ให้ลูกน้องไปยกไหเหล้ามาเทลงชามคนละใบโดยโจรกินให้ดูก่อน
สินสมุทรเห็นน้ำเทออกมาจากไหเดียวกันโจรกินแล้วไม่เห็นเป็นไรและตัวเองก็ไมชอบ
ให้ใครท้าทายจึงนึกอยากลองดี ว่ากินน้ำมันจะยากยังไง     ทำไมพอโจรกินหมดแค่ชามหนึ่งลูกสมุนต่างต้องเฮลั่นด้วย
          สินสมุทรจึงยกชามเหล้าเข้าปากบ้าง สินสมุทรไม่เคยกินเหล้าพอกินเป็นครั้งแรกว่าน้ำอะไรมันทั้งขมทั้งฝาด รสชาดแปลกพิลึกเล่นเอาตาลาย
เสียงลูกสมุนโจรต่างปรบมือยกย่องชมเชยสินสมุทรเป็นการใหญ่
         "ไอ้หนูนี้เก่งจังเลยโว้ย ลูกพี่ข้าแพ้แน่"
          โจรสุหรั่งหัวเราะชอบใจสั่งเทเหล้ามาอีกกินทีเดียว 2 ชามรวด
         "เป็นไง เจ้าทำได้ไหม"
         สินสมุทรกำลังตึงๆ ดื่มเหล้าตาม 2 ชามรวดเช่นกัน
         ลูกสมุนโจรต่างโห่ร้องตบมือร้องเพลงอย่างสนุกสนานบ้างลุกขึ้นมาเต้นรำ สินสมุทรเริ่มเมาลุกขึ้นเต็มรำตามพวกเหล่าโจร
         "เจ้ายอดเยี่ยมมาก แต่ดูถ้าเจ้าคงเมาแล้วไม่น่าดื่มได้ครบ 10 ชามกระมั่ง"
           สินสมุทรฟังแล้วเดือดดาล
          "ใครว่าข้าเมาอะไร มาแข่งกันต่อ"
           "ก็ได้ แต่ตอนนี้เจ้าต้องเป็นฝ่ายดื่มก่อนมั่ง หากจะดื่มได้ถึง 10 ชาม ก่อนข้าได้ ข้าให้เจ้าชนะยกเรือทั้งหมดให้เจ้าเลย"
           สินสมุทรเริ่มเมาอ้อแอ้พูดไม่รู้เรื่องสั่งเทเหล้าอีก 7 ชามที่เหลือเลยจะดื่มรวดเดียวให้หมดดู
            ลูกสมุนจึงเทเหล้าให้สินสมุทรตามต้องการ สินสมุุทรยกดื่มไปได้อีก 2 ชามก็รู้สึกโคลงเคลงเมาหลับหมดสติไป
           "เจ้าหนูนี้อ่อนหัดเสียจริง เดี๋ยวข้าจะไปจัดการราชธิดาแม่คนสวยของเจ้าสักหน่อย  ตื่นมาเจ้าก็มีพ่อคนใหม่แล้ว ลูกรัก"
           โจรสุหรั่งพูดกับสินสมุทรที่เมาหลับอยู่ พร้อมกับหัวเราะดังลั่น ที่เห็นแผนการตัวเอง สำเร็จโดยง่าย เหล่าสมุนก็หัวเราะกันตาม
           ภายในห้องพักบนเรือโจรสลัด     
            นางสุวรรณมาลีใช้เวลาไม่นานหลังจากอาบน้ำชำระล้างร่างกายก็รู้สึกสดชื่น จึงเดินมาใส่เสื้อผ้าและมาหยุดลงที่โต๊ะเครื่องแป้งรู้สึกตื่นเต้นกับเครื่องประทินโฉมแบบใหม่ของชาวตะวันตก จึงเห็นเป็นของเล่น นางค่อยเรียนรู้ด้วยตนเองทีละชิ้นแบบลองผิดลองถูกไม่นานก็เข้าใจ
            เริ่มจากหยิบตลับแป้งขึ้นมาผัดหน้า ตามด้วยดินสอเขียนคิ้วให้ดูโก่งคมเด่นยิ่งขึ้น แลเห็นแท่งสีชมพู(ลิปสติก) ที่ต่อมาจึงรู้ว่ามันใช้สำหรับทาปากจึงทดลองทาไปที่ริมฝีปาก จนแลเห็นปากตนเปลี่ยนเป็นสีชมพูสดดูสวยงามยิ่ง นางทดลองเม้มปากส่งเสียงดัง "ป้อบ"อย่างพอใจที่เห็นมันติดแน่นกว่ากนะดาศย้อมสีที่เคยใช้ในวังด้วยซ้ำ     
            นางสุวรรณมาลีส่องดูกระจกพิศดูใบหน้าของตนเองอย่างพอใจ ความที่สวยอยู่แล้วเมื่อมาตกแต่งกลับยิ่งเพิ่มความงามยิ่งขึ้น ทั้งเรือนผมก็ถูกหวีเป็นเงาดำขลับพร้อมกับนำรัดเกล้ามารัดผมเรียบร้อยดูงามราวกับนางฟ้าบนสวรรค์มาเยือนโลกก็ไม่ปาน
            นางสุวรรณมาลีส่งยิ้มให้กระจกเก๋ไก็ อวดลักยิ้มทั้งสองข้างอย่างน่ารักด้วยความพึงพอใจ ดูสวยคราญกว่าตอนยังไม่เติมแต่งมากมาย น่ารักน่าจูบไปหมดและสุดท้ายจึงหยิบน้ำหอมมาฉีดพรมร่างกายจนหอมฟุ้งไปทั้งห้อง
            นึกในใจว่าขนาดตัวเองยังหลงรูปโฉมขนาดนี้แล้วสินสมุทรมาเห็นเข้ามิวิ่งเข้ามาจูบซุกไซร้หรอกรึ
            กำลังคิดเพลินๆ ก็ได้ยินเสียงประตูห้องถูกผลักเข้ามา นางคิดว่าเป็นสินสมุทรจึงแกล้งร้องไป
            "สินสมุทร ดูซิเจ้าจะจำแม่ได้มั้ยเอ่ย"
             พอพูดจบนางสุวรรณมาลีค่อยหันไปแย้มยิ้มแต่ตกตกตลึงเพราะผู้ที่เข้ามาในห้องไม่ใช่สินสมุทรแต่กลับเป็นโจรสุหรั่งที่เข้ามาแทน
             ไม่เพียงแต่นางสุวรรณมาลีที่ตกตลึง โจรสุหรั่งเมื่อเห็นนางสุวรรณมาลีก็ตกตลึงในความงามของนางไปด้วย ช่างสวยหยาดเยิ้มยิ่งกว่าตอนขึ้นเรือมาใหม่ๆ ราวกับนางฟ้านางสวรรค์ก็ไม่ปาน
             "ยู อา เวรี่ เวรี่ บิวตี้ฟูล  ว้าว...."
             โจรฝรั่งต้องร้องอุทานเป็นภาษาของตน
             "สวยมากๆเลย ดั่งนางเทพธิดานางฟ้าหรือไร ทั้งสวยทั้งหอมอะไรถึงเพียงนี้ ขนาดอยู่ไกลๆยังหอม นี้ถ้าได้ดมจากผิวกายเจ้าจะหอมขนาดไหนนะ"
นางสุวรรณมาลีไม่คิดว่าโจรจะเข้ามาแถมพูดจาบัดสีมายังนางอีก จึงก้าวถอยหลังไปชนขอบเตียงจนหงายหลังล้มไป โจรเข้าใจว่านางสุวรรณมาลีทั้งแต่งตัวหน้าตาสะสวยงดงามทั้งล้มลงนอนบนเตียงเป็นการเตรียมพร้อมให้ท่าแต่แรก จึงตามติดเข้าไปหานางอย่างหื่นกระหายราคะ
             นางสุวรรณมาลีไม่ทันจะลุกขึ้น ก็ถูกโจร ตรงเข้ามากอดจนเอนกายลงไปนอนบนเตียงตามเดิม
            โจรไม่กอดเปล่าพยายามเอาหน้าซุกไซร้ ทำจมูกสูดกลิ่นหอมจากกายนาง สุวรรรมาลีตกใจ ร้องถามไป
           "ท่านกำลังทำอะไร หยุดนะ สินสมุทร สินสมุทร อยู่ไหน ช่วยแม่ด้วย"
            โจรกลับหัวเราะชอบใจ นางสุวรรณมาลียกมือกันใบหน้าโจรไว้ก่อนที่ริมฝีปากของมันจะเข้ามาสัมผัสแก้มนางได้
            "ร้องไปก็ไม่มีใครช่วย ลูกเจ้าปานนี้เมาหลับสบายไปแล้วพรุ่งนี้เช้าถึงตื่น"
นางสุวรรณมาลีตกใจ ที่รู้ว่าสินสมุทรคงไม่อาจช่วยนางได้ รีบใช้ปัญญาขบคิดอย่างว่องไวที่จะแก้สถานการณ์ได้
            "ราชธิดาคนสวยยอมเป็นเมียข้าแต่โดยดี แล้วเจ้ากับลูกจะสบาย เจ้าร้างผัวเช่นนี้ อาจมีคนรังเกียจแต่ข้าหารังเกียจไม่"
            (ก็จริงของโจรเพราะสมัยก่อนผู้คนจะยึดถือเรื่องพรมจรรย์ของหญิงสาว หากพบว่ามีลูกมีผัวมาแล้วจะถูกรังเกียจ)
            นางสุวรรณมาลีจึงออกอุบายเอาตัวรอดจึงตอบไป
            "หากพี่สุหรั่งไม่รังเกียจข้าจริง พร้อมจะตกแต่งกับข้า ก็ยินดี"
             "งั้นวิเศษเลย ค่ำคืนนี้เรามาหาความสุขสำราญกันเถอะ ข้าจะทำให้เจ้าได้รับความสุขจนถึงสวรรค์"
             โจรพูดพร้อมกับโน้มใบหน้าลงไปจะจูบแก้มนางอีก แต่นางสุวรรณมาลีก็ยกมือกันไว้ โจรจึงได้แต่ทำจมูกฟุดฟัดไปมา
             "เดี๋ยวพี่สุหรั่ง ข้ามีเงื่อนไขอยู่ข้อเดียวเอง"
             "เงื่อนไขอะไรว่ามา"
             "สินสมุทรเป็นลูกที่ข้ารักมาก หากเกิดอะไรขึ้นกับเขา ข้าจะฆ่าตัวตายทันที"
             "เรื่องนี้เจ้าวางใจ ข้าให้สัญญาว่าข้าจะไม่ทำร้ายมัน"
             "แล้วตอนนี้ลูกข้าอยู่ที่ไหน"
             "มันคงเมาหลับอยู่ข้างนอก"
             "เพื่อความจริงใจ ท่านช่วยแก้ไขให้ลูกข้าหายเมาได้หรือไม่ และพามาให้ข้าดูทีเพื่อพิสูจน์ว่าที่ท่านพูดเป็นความจริง สินมุทรเป็นเด็กเล็กนักหากเมามายไม่ได้สติอย่างนั้น นานเข้าอาจได้รับอันตราย"
              โจรสุหรั่งหลงกลนางสุวรรณมาลีด้วยไม่รู้พิษสงของสินสมุทร จึงให้ลูกน้องไปแก้ไขสินสมุทรและนำตัวมาที่นี้เพื่อให้นางสุวรรณมาลีเห็น
              ช่วงระหว่างนั้นโจรสุหรั่งกลับไปนั่งลงเคียงข้างนางสุวรรณมาลีใช้มือโอบกอดนางไว้ไม่ยอมปล่อย เอามือลูบไล้เรือนผมนางเล่นเอามือเชยคางนางอย่างเสน่หายิ่งนักร่ำๆ อยากจะจูบปากนางให้จงได้
              พลันประตูได้เปิดออกพร้อมกับสมุน 2 คนที่หิ้วปีกสินสมุทรที่ยังไม่สร่างเมาดีนักเข้ามา นางสุวรรณมาลึรีบวิ่งเข้าไปหาร้องเรียกสินสมุทร
             "สินสมุทรเจ้าเป็นอะไรไปหรือเปล่า"
             "ข้าเมา ท่านแม่ยังปวดหัวอยู่เลย ฮึ อ้วก..ส์"
              สินสมุทรพูดพร้อมกับอาเจียนเอาน้ำลายขมออกมาบนพื้น
             "ไฉนเป็นแบบนี้ ไหนท่านรับปากว่าจะแก้ไขสินสมุทรแล้วไง"
              "ข้าก้ไม่ได้ผิดสัญญานี้ เพียงแต่อาจต้องใช้เวลาเพราะมันเมามากตอนนี้ดูเหมือนมันอาเจียนเหล้าออกมาหมดแล้ว เดี๋ยวก็ตื่นเอง"
              "แล้วต้องใช้เวลานานเท่าไรกัน"
              "ก็ไม่น่าจะเกินหนึ่งชั่วโมงหรอก"
              อีกตั้งชั่วโมงสินสมุทรถึงได้สติ เราจะถ่วงเวลายังไงดี
              นางสุวรรณมาลีคิดอย่างรวดเร็ว
              "เมื่อสักครู่ก่อนเข้ามาข้ายังแต่งหน้าไม่เสร็จ ขอเวลาข้าแต่งหน้าอีกสักนิดได้ไหม"
            โจรชักรำคาญที่เห็นนางสุวรรณมาลีมีลูกเล่นเยอะ
            "ข้าทำตามเงื่อนไขเจ้าแล้ว เจ้าเป็นถึงราชธิดาหวังว่าคงไม่คืนคำนะ"
            นางสุวรรณมาลีจึงทำอ้อยสร้อยบรรจงผัดหน้าทาแป้งใหม่ โจรสุหรั่งยิ่งมองดูยิ่งกำหนัดไม่อยากเสียเวลากับนางอีกต่อไปแล้ว จึงเข้าไปอุ้มนางกลับมาวางที่เตียงใหม่
             "ว๊ายส์ ท่านจะทำอะไร ข้ายังแต่งหน้าไม่เสร็จเลย"
             "พอได้แล้ว เท่านี้เจ้าก็สวยทำข้าแทบคลั่ง"
             "อย่านะ รออีกหน่อยนะพี่สุหรั่ง"
             "ไม่รงไม่รอแล้ว ยังจะห่วงตัวเองไม่สวยตอนโดนเย็ดหรือไง เท่านี้เจ้าก็สวยน่าเย็ดมากแล้ว"
              โจรชักโมโหใช้ถ้อยคำหยาบขึ้นมา นางสุวรรณมาลีรับฟังคำหยาบตรงๆ กลับรู้สึกมันไปกระตุ้นอารมณ์กระสันภายในให้ปะทุขึ้น
              คราวนี้โจรสุหรั่งกลับกดเอามือสองข้างของสุวรรณมาลีบนที่นอน พลางระดมจูบไปทั่วใบหน้าของนาง สุวรรณมาลีได้แต่ดิ้นขลุกขลักสบัดหน้าหลบไปมา แต่ไม่พ้นโดนโจรจูบแก้มขาวที่เติมแต่งด้วยแป้งหอมไปหลายที สุวรรณมาลีชักดิ้นชักอ่อนแรง ผิดกับโจรที่ยิ่งฮึกเหิม โจรสุหรั่งใช้มือสองข้างประกบหน้านางไว้ พลางยื่นปากเข้ามาจูบที่ปากสวยสีชมพูสดที่แต่งแต้มไว้ สุวรรณมาลีหมดปัญญาต้านทาน ได้แต่หลับตาปี๋ พยายามเม้มปากแน่นแต่ถูกโจรเลียเอาจนได้ ลมหายใจอันร้อนระอุผสมกลิ่นเหล้าที่ราดรดลงมาทำให้นางรู้สึกคลื่นเหียนหายใจไม่สดวกจนต้องเผยอปากออกเพื่อช่วยหายใจให้ดีขึ้น แต่กลับเป็นการเปิดโอกาสให้โจรใช้ปากประกบปากได้ถนัด รสจูบจากโจรช่างร้อนแรงจนนางสุวรรณมาลีต้องซาบซ่าน มือที่ยกขึ้นหมายจะรั้งใบหน้าโจรไว้กลายเป็นสัมผัสประคองใบหน้าโจรไว้แทน
             โจรสุหรั่งยิ่งได้กอดจูบนางสมใจยิ่งมเกิดความเงี่ยนมาหขึ้นมองเห็นนางสุวรรณมาลีนอนทอดหายใจระรวยอยู่บนเตียง จึงเอามือจับเสื้อผ้านางหมายถอดออกแต่ไม่ทันใจเลยกระชากออกเต็มแรงจนขาดวิ่น
             "คว้าก คว้าก"
             เสียงเสื้อผ้าที่โดนกระชากขาดดังขึ้น เสียงสุวรรณมาลีร้องว๊ายส์ อย่างตกใจ
สุดที่จะเอามือปิดไว้ได้ โดนโจรกระชากเสื้อผ้านางขาดออกหมดจนไม่มีติดกาย เผยเรือนร่างขาวผ่องเป็นยองใยให้โจรเห็นกระจะแก่สายตาจนหมดสิ้น
              นางสุวรรณมาลีรู้สึกอับอายมากด้วยตั้งแต่นางโตเป็นสาวนอกจากตัวเองยังไม่เคยมีใครได้พบเห็นร่างอันไร้อาภรณ์เช่นนี้มาก่อน คนที่เห็นเป็นคนแรกกลับเป็นโจรเสียนี้
            "สินสมุทร สินสมุทร ช่วยแม่ด้วย ไฉนเจ้ายังไม่ยอมตื่นอีกนะ"
            นางสุวรรณมาลีร้องตะโกนสุดเสียงอีกครั้งเมื่อไม่เห็นทางรอดแล้ว
            โจรสุหรั่งหันไปดูเห็นสินสมุทรยังนอนหลับแอ่งแม้งอยู่มุมห้องก็ย่ามใจ
            "เจ้าจะเรียกมันให้ตื่นมาทำไมเด็กนั้นจะช่วยอะไรเจ้าได้ หรือว่าเจ้าต้องการให้มันตื่นมาดูเราเย็ดกันหรือไร เพื่อเก็บเกี่ยวประสบการณฺ ฮ่า ฮ่า ฮ่า"
             โจรพูดพร้อมกับเอามือจับนมนางสุวรรณมาลีบีบขยำเล่น
             "เจ้าช่างซ่อนรูปจริงๆ ใหญ่กว่าที่ข้านึกไว้เสียอีก ขอข้าดูข้างล่างหน่อบซิ"
             "ไม่นะ อย่า...ห้ามไม่ให้ดูนะ ข้าอาย"
              นางสุวรรณมาลีพูดตามที่ใจคิดจริง พยายามเอามือปิดแต่ก็โดนโจรเอามือแกะออก โจรลากนางสุวรรณมาลีมาปลายเตียงตัวมันกลับขึ้นไปศรีษะของนางสุวรรณมาลีใช้เข่าทั้งสองข้างทับบนหัวไหล่นางไว้ ดูท่าโจรสุหรั่งจะเป็นนักมวยปล้ำที่ชำนาญเลือกกดจุดที่ทำให้อ่อนกำลัง
             นางสุวรณมาลีแม้จะยกแขนขึ้นแต่กลับรู้สึกอ่อนแรงลง โจรเห็นนางสุวรรณมาลีหมดปัญญาที่จะใช้มือมาป้องปัดได้แล้วจึง ก้มลงเอามือมาจับสองขาอวบขาวนางแยกออกในท่ากลับหัวกลับหางเช่นนี้นางสุวรรณมาลีจึงพบท่อนเนื้อแข็งๆของโจรที่พยายามทะลุกางเกงของมันออกมาจดจ่อที่ใบหน้านางเช่นกัน แม้ยังไม่ได้พบเห็นมันอย่างชัดให้รู้แน่แต่คะเนถึงความใหญ่แข็งของมันได้ หากตอนนี้โจรสุหรั่งแก้ผ้าควยของมันอาจทิ่มเข้าไปในปากนางสุวรรณมาลีก็เป็นได้
              "อ้า วัลเดอร์ฟูล  ช่างเป็นหีที่สวยงามจริงๆ เกินกว่าที่ข้าเคยพบ"
              เสียงโจร ยิ่งทำให้นางสุวรรณมาลีอายระคนตื่นเต้นดีใจที่มีคนเอ่ยชมแม้แต่หีของนาง
              โจรก้มลงพิเคราะห์หีนางสุวรรณมาลีอย่างตื่นตา ด้วยนางมีขนหมอยดำขลับดูเป็นระเบียบสวยงามแถมยังอ่อนนุ่มราวกับเส้นไหมละเอียดที่ตกแต่งไว้ต้อนรับดุจดั่งสนามหญ้าหน้าบ้าน ตรงเนินท้องน้อยด้านบนหว่างขาแตต่ำลงมาตรงรอบๆรูหีกลับขาวสะอาดไม่มีเส้นหมอยสักเส้นให้เกะกะตา
              โจรสุหรั่งเอาศอกกันขาของนางแยกออกพลางเอามือแบะเนินหีที่ปิดอยู่ของนางแยกออกเพื่อชมข้างใน พบว่ายังมีสีแดงเรื่อๆ ไม่เหมือนคนที่ผ่านการมีลูกแล้วเลย ประหนึ่งว่าเป็นสาวพรหมจรรย์ไม่ปาน
              "ช่างเป็นหีที่สวยน่าเย็ดอะไรอย่างนี้ น่าเย็ดมากๆเลย เอะถ้าข้าตาไม่ฝาดนี้ดูเหมือนมีเยื่อบางๆอะไรอยู่ข้างในเหมือนเยื่อพรหมจารี หรือว่าเจ้ายังเป็นสาวบริสุทธิ์ยังไม่เคยถูกเย็ดมาก่อนหรือ"
               โจรสุหรั่งร้องอย่างตื่นเต้น เพราะความจริงก็เป็นเช่นนั้น นางสุวรรณมาลีแสนอายด้วยไม่เคยถูกใครจับแหกหีชมภายในได้ลึกซึ้งเช่นนั้น เกิดความกำหนัดพุ่งขึ้น
จนน้ำเสียวภายในกลับหลั่งออกมาเต็มรูหี
               แล้วนางต้องอ้าปากร้องครางอย่างสุดเสียวเมื่อลิ้นสากหนาของโจรสุหรั่งกลับตวัดลงไปในรูหีสัมผัสกับเนื้อแดงแจ๋ภายใน มิหนำซ้ำมันยังปากกลืนเอาน้ำเสียวของนางราวกับเป็นของเอร็ดอร่อย
               "โอ๊ย..พี่จ๋าอย่าเลีย อย่าเลีย มันเสียวข้าใจจะขาด"
                นางสุวรรณมาลีพยายามจะดิ้นส่ายสบัดรูหีแต่ไม่พ้นลิ้นของโจรไปได้ ยิ่งเกิดความเงี่ยนง่านเสี้ยนรูหีอย่างบอกไม่ถูก แตดในรูหีนางกลับสั่นระรี้ระริก รูหีขมุบขมิบราวกับเป็นวิธีสุดท้ายที่เหลืออยู่เพื่อใช้ต่อสู้กับสิ่งแปลกปลอมที่เข้ามาก็ไม่ปาน
                "โอว..สุดยอดจริงๆ ราชธิดาคนสวยงามทั้งภายในภายนอก หีใหญ่แต่รูเล็กแถมยังขมิบตอดสู้ลิ้นข้าอีก ดีละอย่างนี้เย็ดมันส์แน่ๆ"
                 โจรสุหรั่งลุกขึ้นรีบถอดเสื้อกางเกงออก ปล่อยให้นางสุวรรณมาลีที่ตอนนี้สุดเงี่ยนง่านเสี้ยนรูหีเหลือประมาณ นอนกางขารูหีเผยิบผยาบอยู่บนเตียงราวกับอาลัยลิ้นของโจร ด้วยน้ำเสี้ยนเสียวที่ทะลักออกมาทำให้รู้สึกทั้งเหนียวทั้งคันที่รูหีเหลือประมาณ ต้องการให้เอาอะไรมาแก้คันอย่างยิ่ง
                 นางสุวรรณมาลีปรือตาขึ้นมามองเห็นท่อนควยของโจรฝรั่งทั้งอวบยาวใหญ่ขนาดข้อมือก็ไม่ปาน นึกพรั่นพรึงว่ากำลังจะถูกมันเอาเข้ารูหีนางในไม่ช้า แต่ด้วยความเสี้ยนและหมดแรงจึงได้แค่มองดูโจรสุหรั่ง จับสองขานางขึ้นตั้งชันพร้อมกับเอาควยมันถูไถไปตามรูหีนางขึ้นๆลงๆ เป็นการวอร์มเครื่องก่อน
ควยโจรฝรั่งพยายามเบียดแซะซ้ายทีขวาทีเพื่อให้เข้าไปในรูหีให้ได้ นางสุวรรณมาลีกำลังเพลิดเพลิน โจรสุหรั่งได้จังหวะจึงกดควยเย็ดเข้าไป มองเห็นควยของมันจมลงไปแค่ปากรูดันรูหีนางยุบลงไปแต่กลับถลันไปตามความยาวของรูหีหลุดพรึดออกมา
                  นางสุวรรณมาลีร้องโอ้ยเมื่อถูกควยชนเข้ารูหี
                 "โอ้ย เบาๆก่อนเถอะพี่ขา ข้าเจ็บ"
                 "รูหีเจ้าท่าฟิตแน่นจริงๆ เจ้าต้องทนเจ็บนิดเดียว เดี๋ยวจัดท่าเย็ดเจ้าใหม่ทีนี้เข้าแน่"
                  ว่าแล้วเจ้าโจรสุหรั่งก็โย้หีนางขึ้นจนลอยเด่น พร้อมกับเอามือแหกหีช่วยอ้ารูให้เปิดออกเอาควยใหญ่แข็งปั่งมันจ่อตรงกลางรูทำท่ากระเด้ายึกๆอยู่ด้านบน อย่างรอคอยสัญาณเตรียมพร้อม  พอคะเนว่าแม่นยำไม่ผิดเป้าหมายแล้วก็พร้อมที่จะอัดควยทลวงหีนางให้จั่งหมั่บกะทีเดียวมือหัวควยเลย
                  นางสุวรรณมาลีมองดูสุดหวาดหวั่นพรั่นพรึงคราวนี้ไม่รอดแน่
                 "สินสมุทรลูกแม่จ๋า ไยยังหลับอยู่ไม่ตื่นสักที แม่กำลังจะโดนเย็ดอยู่แล้ว"
                 นางสุวรรณมาลีได้แต่ร้องในใจหลับตาปี๋ ไม่กล้าดูวินาทีที่จะโดนควยโจรเสียบเข้ารูหีได้

                 โอ้ย...สยองแทนนางสุวรรณมาลี ทนไม่ไหว
                 รอต่อตอนหน้าดีกว่า ทรมานใจผู้อ่านเล่น
                 สินสมุทรเอย...แม่เจ้าโดนควยโจรเย็ดแน่ แถมยังใหญ่ด้วยซิ
                 อาจถึงกับรูหีฉีกได้นะ ถ้าโจรมันทำอย่างนั้น


cobra

ตอนนี้โพสจากโทรศัพท์ ไม่รู้วิธีลงรูปอย่างไร แต่คงไม่เป็นปัญหามั่ง

navy868



cd13579

ค้างไปอีก โอยทำร้ายกันแท้ๆ ผมว่าท่านเอามาแต่งใหม่ทั้งเรื่องเลยเถอะครับ
ใครหื้อใครซ่า ข้าแบนเรียบ

peddo

ทรมานจริงๆครับ ตัดสินใจไม่ถูกว่าจะให้ของฝรั่งหรือของยักษ์เปิดซิงดี อ่านแล้วเสียวครับ เจอของสินสมุทรอาจฉีกมากกว่าก็ได้นะครับ


sofee

โอ้ย ลุ้นมากๆๆๆ
อารมณ์ค้างกันเป็นแถบ
เดาไม่ถูกเลยว่าตอนหน้าจะเป็นแบบไหน

biggiggog



hnarii


633sqd


smuity

ลุ้นไปกับนางสุวรรณมาลีจริงๆ ไม่รู้ว่าจะรอดหรือจะ สินสมุทรตื่นเร็วๆนะ


review1972

สองจิตสองใจครับ จะเชียร์ฝรั่งหรือไทยแท้แบบสินสมุทรดี เอาเป็นว่าอยากให้โดนทั้งสองคนเลยละกัน555