สายเลือดต้องสาบ ตอนที่ 0 ปฐมบท

[devilza2010]

ปฐมบท

ณ  เมืองหลวงตูซานด้า เมืองที่ได้ชื่อว่าเป็นป้อมปราการที่แกร่งที่สุดในทวีปอาเนียเซีย เมืองหลวงแห่งนี้ถูกปกครองโดยจักรพรรดิผู้ซึ่งแข็งแกร่งที่สุด ความสามารถการต่อสู้ของพระองค์ เป็นที่เลื่องลือไปทั่วทวีปและทั่วโลกใบนี้ หลายร้อยปีที่ผ่านมาทวีปอาเนียเซียมีแต่ความสงบร่มเย็น ภายใต้การครองราชย์ชองจักรพรรดิอสูร 

กลางเมืองหลวงมีปราสาทสีขาวล้วนดั่งแสงสว่างที่ส่องประกายท่ามกลางธรรมชาติห้อมล้อมด้วยหุบเขาสูงเสียดฟ้า พระราชวังตูซานด้ามีประติมากรรมที่สร้างจากชาวโรมันเนี่ยน ภายในมีทั้งหมด 4 ชั้น ชั้นแรกจะเป็นท้องพระโรงสำหรับการประชุมหรือปรึกษาหารือ ส่วนชั้นที่ 2 และ ชั้นที่ 3 เป็นที่พักผ่อนของเหล่าราชวงศ์ ส่วนชั้นสุดท้าย 

วันนี้เป็นวันฉลองวันเกิดครบรอบ 1 ขวบบุตรชายของจักรพรรดิอสูร ภายในเมืองหลวงซูกานด้ามีการจัดงานอย่างยิ่งใหญ่ ตามบ้านเรือนของประชาชนมีการติดธงพื้นสีขาวล้วนและมีดาบคู่ไขว้กันอยู่ตรงกลาง มันคือสัญลักษณ์ของจักรพรรดิอสูร ดาบคู่ที่สร้างชื่อให้กับกษัตริย์ผู้ปกครองอาณาจักรแห่งนี้ 

และบัดนี้ ตรงกลางท้องพระโรงมีร่างสูงโปร่งของชายอายุประมาณ 50 ปี  บนใบหน้าของชายวัยกลางคนมีรอยเหี่ยวย่น ทว่านัยน์ตาคู่นั้นแสดงให้เห็นอำนาจพลังที่แม้แต่สวรรค์ยังต้องเกรงกลัว รอบตัวของเขามีแรงกดดันจนคนที่อยู่ใกล้เขาหายใจยากลำบาก ชายผู้นั้นคือผู้ที่ยืนอยู่จุดสูงสุดของทวีปอาเนียเซีย "คาซามะ มุเกิน"

ในช่วงเวลาแห่งการเฉลิมฉลองของเหล่าแขกผู้มีเกียรตินั่งรับประทานอาหารอยู่ในท้องพระโรง โดยเหล่าขุนนางและบุคคลมีชื่อเสียงต่างเข้าไปแสดงความยินดีกับจักรพรรดิอสูรที่นั่งอยู่บนบัลลังก์มังกรสีแดง

ท่ามกลางเสียงพูดคุย เปรี้ยง! ตูม! ตูม! เสียงระเบิดดังขึ้นอย่างรุนแรงส่งผลให้พระราชวังสั่นสะเทือนตามแรงระเบิด "หัวหน้าองค์รักษ์เกิดอะไรขึ้นรีบไปจัดการ" จักรพรรดิอสูรตวาดเสียงดัง

"ขอรับท่านจักรพรรดิ" หัวหน้าองค์รักษ์ตอบด้วยสีหน้าซีดเผือก ขาของเขาก้าวอย่างรวดเร็วก่อนจะออกคำสั่งให้ทหารคุ้มครององค์ชายและแขกทุกท่าน

คาซามะเพ่งจิตมองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทว่าดันเกิดเหตุการณ์ประหลาดตัวเขาไม่สามารถปล่อยพลังเวทย์มนต์ได้เลย 'บัดซับมันเกิดไรขึ้น'

"ฮ่า ฮ่า ท่านจักรพรรดิอสูรไม่ต้องแปลกใจหรอก" เสียงทุ้มต่ำกล่าวแทรกขึ้นมา ส่งผลให้ทั่วท้องพระโรงมองไปยังต้นเสียงเป็นจุดเดียว พร้อมกับความสงสัยของทุกคนที่มีใครกล้าอาจหาญพูดกับจักรพรรดิ

"เจ้าเป็นใครบังอาจมาพูดจาสามหาวเช่นนี้" หัวหน้าองค์รักษ์ตวาดเสียงดัง พร้อมปล่อยรังสีอำมหิตออกมา

"ฮ่า ฮ่า แค่หมารับใช้"ทว่าชายชุดดำเพียงแค่หัวเราะกลับมาก่อนจะสะบัดมือเพียงครั้งเดียว เหล่าทหารและหัวหน้าองค์รักษ์ผู้แข็งแกร่งก็ล้มตายดุจใบไม้ร่วง 

"กรี๊ด! กรี๊ด! ม่ายยย!!" เสียงกรีดร้องดังลั่นหลังจากหญิงสาวเหตุการณ์ฆาตรกรรมต่อหน้าต่อตา เพียงพริบตาเดียวความวุ่นวายก็ลุกลามไปทั่วท้องพระโรง
ใบหน้าแสนอ่อนโยนของจักรพรรดิอสูรค่อยๆ เปลี่ยนเป็นรอยยิ้มแสนโหด "พี่ชายข้าในที่สุดท่านก็มา"

"ฮ่า ฮ่า เจ้าคิดถึงข้ามากเพียงนั้นเลย หรือว่าเจ้าแค่กระหายที่จะแก้แค้นให้กลับภรรยาสุดที่รักของเจ้า ที่โดนข้าปลิดชีพแถมยังต้องมาเห็นภาพบาดตาที่เมียเจ้าโดนพวกข้ารุมโทมรม ฮ่า ฮ่า" เสียงของชายชุดดำหัวเราะอย่างวิปริต

คาซามะเมื่อได้ยินคำพูดของพี่ชายร่วมสายเลือดก็ระเบิดพลังด้วยความโกรธ ตูม! ตูม! เสียงกำแพงระเบิดออกเป็นเสี่ยงๆ ผู้คนที่อยู่ใกล้ต่างโดนลูกหลงจนได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่โชคดีที่ไม่ใครถึงกับเสียชีวิต

"บ้าน่า อาคมไม่น่าถูกแก้เร็วขนาดนี้"

"บ้าเอ่ย มันเกิดอะไรขึ้นวะ"

"จักรพรรดิอสูรแข็งแกร่งเกินไปแล้ว" เหล่าลูกน้องของคาซัคตะโกนดังลั่น หลายคนเหงื่ออกด้วยความหวาดกลัว บางคนถึงกับทรุดนั่งเนื่องจากทนแรงกดดันของชายผู้มีสมญานามว่าจักพรรดิอสูรไม่ได้

"ฮ่า ฮ่า น้องชายเจ้ายังยอดเยี่ยมเช่นเคย" คาซัคจ้องมองน้องชายด้วยรอยยิ้ม แต่ตัวเขาเร่งพลังความมืดออกมามิได้ประมาทน้องชายเลยแม้แต่น้อย

"เฟรอสรับคำสั่ง" คาซามะตะโกนลั่น

"ชอรับ" ชายชราส่วมชุดสีขาวล้วนส่งเสียงอย่างแผ่วเบา ทว่าเพียงแวบเดียวเขาไปยืนอยู่ข้างกายของจักรพรรดิอสูรแล้ว

"เฟรอส ข้าฝากองค์ชายด้วย เจ้าจงพาเขาหนีไปจากอาณาจักรแห่งนี้ซะ" เสียงที่เปี่ยมไปด้วยอำนาจสั่งการไปยังนักปราชญ์ของอาณาจักร หรืออีกตำแหน่งคือ อาจารย์สอนการต่อสู้ของราชวงศ์มุเกิน

"แต่ว่า..." เฟรอสกำลังจะเอ่ยปาก คาซามะยกมือไม่ยอมให้อาจารย์ของเขาได้พูดอีก

"ท่านอาจารย์ข้าฝากเซโร่ด้วย ท่านต้องนำเขาหนีไปอย่างปลอดภัย และรอวันกลับมาแก้แค้น" คาซามะพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ใบหน้าที่สง่างามจ้องมองบุตรชายในอ้อมกอดก่อนจะส่งให้อาจารย์ของเขาอุ้ม

"ท่านจักรพรรดิคิดทบทวนอีกครั้ง"

"ไม่ ศึกครั้งนี้ไม่ใช่ศึกที่พวกเราจะชนะได้" จักรพรรดิอสูรเอ่ยปากด้วยความเจ็บใจ เขาไม่กลัวพี่ชายของเชา แต่เขากลัวจักรพรรดิที่ได้การขนานนามร่วมกับเขา ที่บัดนี้ได้มาเยือนพระราชวังของเชาถึงสามจักรรพรรดิ

เฟรอสพยักหน้าด้วยความเศร้า เขาตระหนักถึงเหตุการณ์ร้ายแรงที่เกิดขึ้นดี วันที่องค์จักรรพรรดิควรจะมีความสุขกลับตาลปัตรไปหมด คาซามะกัดฟันก่อนจะร่ายเวทย์ที่ทรงพลังที่สุดเพื่อเปิดทางให้เฟรอสและบุตรชาย "เพลิงทมิฬโลกาวินาต" สิ้นคำเปลวงเพลิงสีดำระเบิดไปทั่วท้องพระโรง ชายผู้ปกครองอาณาจักรอันยิ่งใหญ่ชำเลืองมองบุตรชายคนเดียวเป็นครั้งสุดท้ายที่นอนหลับสนิทในอ้อมกอดของอาจารย์เขา

'ลูกชายข้าจงเติบโตอย่างเข้มแข็งและแข่งแกร่งเหนือกว่าผู้ใดในโลกนี้' คาซามะคิดในใจก่อนจะเกิดการต่อสู้ครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์อาณาจักรอาเนียเซีย

ตูม! บึม!

"ข้าจะไม่ทำให้ท่านต้องผิดหวัง" เฟรอสพูดอย่างแผ่วเบา แต่คาซามะได้ยินคำพูดชองเขาทุกคำ ก่อนที่ร่างชายชราและเด็กทารกจะหายไปอย่างไร้ร่องรอย

=================================================================

ณ หุบเขามรณะ

"ท่านพี่...น้องว่าดอกฟาเดอร่า เราจะมีวาสนาได้พบมั้ยค่ะ?" เสียงหวานไพเราะถามคนรักด้วยความท้อใจ หลังออกตามหา ดอกฟาเดอร่ามาเป็นเวลานานหลายเดือน แต่ยังไม่มีวี่แววว่าจะหาเป้าหมายของภารกิจครั้งได้เลย ซึ่งดอกฟาเดอร่าเป็นดอกไม้วิเศษสามารถนำไปปรุงเป็นยา มันจะมีคุณสมบัติชุบชีวิตได้แต่ต้องไม่เกิน 24 ชั่วโมงเท่านั้น

"ทนหน่อยนะที่รัก...ยังไงเราก็ต้องหาให้เจอจ๊ะ เพราะนี่เป็นถึงคำสั่งของราชาพวกเราคงต้องปฏิบัติตามเท่านั้น" ลูคัสพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน แคทพยักหน้าเชิงเข้าใจ
ทั้งแคทและลูคัสต่างเป็นดวงดาวอันสว่างไสวของอาณาจักร เพราะด้วยรูปลักษณ์ พลังเวทย์ ความสามารถในการต่อสู้ล้วนอยู่ในระดับสูง ดังนั้นพวกเขาจึงถูกคาดหวังจากวงศ์ตระกูลว่าจะได้ทายาทที่เป็นอัจฉริยะ ทว่าหลังผ่านมา 3 ปียังไม่มีวี่แววที่พวกเขาจะให้กำเนิดบุตรหรือบุตรีเลย ทำให้ทั้งสองคนเริ่มถูกบีบทำภารกิจยากๆ และใช้เวลาในการเดินทางเป็นเวลานาน เพราะว่าทั้งสองตระกูลต้องการให้พวกเขาขยันทำการบ้านและใช้เวลาอยู่ด้วยกัน แต่ด้วยลูคัสเป็นคนจริงจังทุกภารกิจที่เขาได้รับจึงตั้งใจทำและใช้เวลาเพียงไม่นานในแต่ละภารกิจ

แต่ภารกิจล่าสุดแคทไม่ได้ต้องการมา แต่ด้วยความเป็นห่วงสามีเธอเลยอดตามมาด้วยมิได้ เพราะสถานที่จุดหมายของภารกิจเป็น 1 ใน 3 สถานที่ต้องห้ามของอาณาจักร ซึ่งหุบเขามรณะเต็มไปด้วยอันตรายและภัยที่พลาดเพียงครั้งเดียวหมายถึงจุดจบของชีวิต

แคทเดินด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิดบนใบหน้าสวยงามไม่มีรอยยิ้มเหมือนเช่นเคย แววตาของเธอบ่งบอกอาการเบื่อหน่ายชัดเจน เธอเข้าใจภารกิจและนิสัยของสามีเป็นอย่างดี แต่เธอเริ่มจะหมดความอดทนเพราะหลายเดือนที่ผ่านต้องตามหาดอกไม้ตลอดทุกวัน ทว่ายังไม่มีวี่แววจะพบเจอดอกฟาเดอร่าเลย

"ช่ว....ยยย...ด้วว...ยย" ขณะนั้นเองแคทได้ยินเสียงร้องของใครบางคน แคทหันหน้าไปหาสามี ทั้งคู่พยักหน้าพร้อมกันก่อนลูคัสจะถือดาบเดินไปตามเสียงที่ดังขึ้น

"ช่ว....ยยย...ด้วว...ยย" เสียงปริศนายังดังขึ้นอีกครั้ง ทว่าเสียงของมันช่างแผ่วเบาเหลือเกิน

'มันจะเป็นเกิดอะไรขึ้น' สองหนุ่มสาวคิดพร้อมกันในใจ เนื่องจากตลอดเวลาที่อาศัยอยู่ในหุบเขามรณะ พวกเขาไม่เคยเจอมนุษย์หรือสิ่งมีชีวิตที่อื่นนอกจากสัตว์อสูรเลย

"แคท...รีบมาที่รักษาท่านลุงเร็วเข้า" ลูคัสพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ภาพเบื้องหน้าเป็นร่างชายชรามีเด็กทารกนอนอยู่ในอ้อมกอด ทั่วร่างกายของชายชราชุดขาวเต็มถูกย้อมด้วยสีแดงของโลหิต เสื้อผ้าขาดเป็นรูหลายแห่งแต่แผลที่ท้องมีอาการสาหัสมากสุด

"ฮีลลิ่ง มนตร์ตรารักษาขั้นสูง" หญิงสาวรีบร่ายเวทย์รักษาใส่ร่างกายของชายชรา เนตรคู่งามจ้องมองร่างของชายชราด้วยความสงสาร แคทประกบสองมือก่อนจะมีละอองเล็กๆ สีขาวโปร่งลอยออกมาเป็นจำนวนมากก่อนจะโอบล้อมร่างที่นอนบาดเจ็บ ทว่าบาดแผลกลับไม่มีท่าทีจะหาย ความจริงอาจกล่าวได้ว่าเธอเป็นผู้เชี่ยวชาญเวทย์มนตร์รักษาระดับสูง แต่บาดแผลบนร่างชายชราราวกับมีคำสาบที่รุนแรงจนดูเหมือนว่าการรักษาไม่มีประโยชน์แม้แต่น้อย

"แปลกมากที่รัก เวทย์มนตร์ของข้าไม่มีสามารถรักษาอาการบาดเจ็บชองท่านลุงได้เลย" แคทพูดสีหน้าที่เศร้าหม่อง เธอรู้เจ็บปวดจที่ไม่สามารถรักษาชายชราได้

"ไม่มี...อ๊ากก....ประโยชน์หรอกแม่หนู บะ..บาดแผลของข้ามันรุนแรงเกินกว่าที่เจ้าจะรักษาได้" ชายชราชุดขาวกล่าวด้วยความยากลำบาก   

"ท่านลุงอย่าเพิ่งพูดไรเลยครับ" ลูคัสพูดด้วยความเป็นห่วง เขากลัวว่าหากชายชราพูดมากอาจจะทำให้เขาเสียชีวิตได้ในทันที แต่เฟรอสโบกมือปฏิเสธก่อนจะกัดปากตัวเองแล้วพูดออกมา

"หลานทั้งสอง ข้ามีเรื่องที่อยากจะรบกวนให้พวกเจ้าช่วยรับปากชายแก่สักเรื่องจะได้หรือมั้ย?" หลังสิ้นคำเฟรอสหายใจเข้าออกอย่างหนักหน่วง แคทกับลูคัสมองหน้ากันก่อนสาวสวยจะเอ่ยรับปาก

"พวกเรารับปากค่ะท่านลุง"

"พวกเรายินดีทำตามหากว่าเรื่องที่ท่านลุงขอจะไม่เป็นเรื่องผิดศีลธรรมก็พอครับ"

"อ้า...ข้าไม่มีทางรอดแล้วแม่หนู ข้าขอฝากพวกเจ้าช่วยกันเลี้ยงดูเด็กน้อยจนเติบใหญ่ด้วย ส่วนเจ้าหนุ่มข้าฝากสร้อยเส้นนี้ให้เขาด้วยเมื่อครบอายุ 10 ปี และที่สำคัญข้าฝากให้พวกเจ้าสอนศิลปะการต่อสู้ให้เด็กคนนี้ด้วย" เฟรอสเอ่ยปากด้วยความอ่อนแรง ลมหายใจของเขายิ่งดังขึ้นตลอดการพูดจนน่าเป็นห่วง 

"ครับ ท่านลุงข้าสัญญา จะเลี้ยงดูทารกน้อยอย่างดีที่สุด" ลูคัสพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ก่อนจะเอื้อมไปรับสร้อยคอสีดำที่มีจี้รูปหยดน้ำวงรีสีขาวนวลตรงกลางมีรูปดาบคู่ไขว้สลับกันกลักอยู่บนจี้

"ข้าขอบใจท่านทั้งสองมาก และเด็กน้อยคนนี้มีชื่อว่า เซโร่" สิ้นคำสุดท้ายชายชราผู้ผ่านสมรภูมิรบมามากมายก็สิ้นสุดลมหายใจ ร่างของเขาค่อยล่วงหล่นตามแรงโน้มถ่วงของโลกใบนี้

เปรี้ยง!! เปรี้ยง!! เสียงของสายฟ้าผ่าในอากาศเหมือนกับว่าสวรรค์ต้องการแสงความเสียใจต่อการจากไปของชายชราผู้นี้  บริเวณพื้นที่แห่งนี้ถูกปกคลุมด้วยเมฆสีดำก่อนจะชุ่มฉ่ำด้วยละอองน้ำฝนโปรยปราย แคทกับลูคัสจมอยู่กับความเงียบเป็นเวลานาน

"แง๊ๆ" เสียงร้องไห้ของเด็กน้อยดังขึ้นราวกับว่าเป็นการไว้อาลัยครั้งสุดท้ายให้กับชายชรา แคทมองเด็กน้อยในอ้อมกอดที่ส่งเสียงเป็นครั้งแรกก่อนจะพูดกับสามีว่า

"ท่านพี่ข้าขอเลี้ยงดูเด็กคนนี้นะ" หญิงสาวพูดด้วยความเศร้าโศก ถึงเธอจะพบชายชราในช่วงเวลาสั้นๆ แต่เหมือนมีความผูกพันระหว่างเธอกับชายชรา เธอตั้งใจว่าจะดูแลเด็กคนนิ้อย่างสุดความสามารถ ภายภาคหน้าเขาจะต้องเติบโตอย่างยิ่งใหญ่ แคทให้สัญญากับตัวเองในใจ

"ตามใจเจ้าเถอะ ยังไงพวกเราก็เองก็ยังไม่มีลูก การได้เจอกับเด็กคนนี้อาจเป็นโชคชะตาที่สวรรค์ลิขิตให้พวกเราก็ได้" ลูคัสเอื้อมมือลูบหัวภรรยาด้วยความรัก ก่อนจะส่งยิ้มที่ให้คนรักอย่างอ่อนหวาน

"ขอบคุณค่ะ ท่านพี่"

================================================

กงล้อชะตาของเด็กน้อยจะหมุนไปในทิศทางใดโปรดติดตามตอนต่อไป..............

ผมเป็นนักประพันธ์มือใหม่ ยังไงฝากติดตามกันด้วยนะครับ อย่าลืมคอมเม้นเป็นกำลังใจให้ผู้แต่งด้วยครับ

เรื่องนี้เป็นแนวแฟนตาซี ฮาเล็ม

[review1972]

เริ่มต้นได้น่าสนใจมากครับยังกะหนังฮอลลีวูดเลย ท่าทางจะไปได้ยาวนะครับ เป็นอีกหนึ่งกำลังใจครับ

[gritkin]

เริ่มต้นเรื่องราวได้น่าสนใจมากครับ จะรอชมเนื้อหาจริงๆนะครับ ขอบคุณมากๆครับผม ลุ้นๆๆๆ

[kaithai]

ยินดีต้อนรับครับ  นักเขียนหน้าใหม่
หากต้องการความช่วยเหลือ แจ้งได้
เริ่มต้นเรื่องได้น่าสนใจมาก
เชื่อว่าคงมีเค้าโครงเรื่องหลักไว้เรียบร้อยแล้ว
เพื่อนๆรอรับความสนุก กันได้เลย


................................................

ใครจะอ่านผลงานทุกโพสต์ในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,
ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,
thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก
ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา
เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..
ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1 ปี. .

กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉัน
แบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง
ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ
แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .

................................................................................................................

[phozis]

เป็นกำลังใจให้ครับชอบเนื้อเรื่องที่ปูมาแบบนี้
ขอให้ท่านแต่งจนจบนะครับ

[yak7384]

โอ๊วเจ้าชายอสูรน้อย ช่างอาภัพยิ่งนัก

[ksatan]

วางพล๊อตเรื่องไว้ได้ดีครับ ขอเป็นกำลังใจให้ครับ

[biggiggog]

เปิดเรื่องมาได้แจ่มขนาดนี้
ต้องเชียร์กันหน่อย

ขอบคุณมากๆครับ

[Pikajoo]

สำนวนลื่นไหลอ่านเพลินมากครับ เริ่มเรื่องได้น่าสนุก รอติดตามนะครับ

[tanee]

เกรินำก่อนจะได้ไม่งง น่าลองอ่านอีกเรื่อง

[ponggunyuki2527]

แฟนตาซีดีครับ ผมรอติดตามเรื่อยนะ

[tokkatoramma]

ปูเรื่องได้น่าติดตามมากครับ ลุ้นกันต่อไป

[devilzoa]

เซโร่ ชื่อนี้คุ้นๆ เอ มาจากเรื่องลาสแฟนตาซีหรือปล่าวนะ

[strikef.]

ขอบคุณครับ เนื้อเรื่องมีจังหวะ มีช่วงเวลา มีการประเมินสถานการณ์ เป็นรูปแบบที่ผมชอบ เพราะจะมีความสมจริงอยู่ ชื่นชมครับ

[P Eet ✦Diamond✦]

Wow, this is the actual prologue of the story.
A paranormal erotica ... don't know if it will be an R rated or what kind of rate will it be. One thing for sure fans of paranormal will eat this up like a Starbucks deserts ...E..E..

สายเลือดต้องสาบ  ... it is probably be the story of the young prince of daemon ... and his adventures, will he be able to come back to avenged his parents?

Will have to keep watch for the episode one!