ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

Koy 2nd Generation ep 4 by ukisa ตอนที่หายไปครับ

เริ่มโดย icejet, กุมภาพันธ์ 14, 2013, 10:42:26 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

icejet

ก่อนกลับจากบางแสนผมแวะซื้อของฝากให้แม่ก้อยที่หนองมลแล้วถึงได้กลับกรุงเทพ ระหว่างทางกลับฟ้าก็หยิบถุงของฝากที่ผมซื้อมาแกะดูว่ามีอะไรบ้าง

"คุณแม่ของบีชอบทานปลาหมึกแบบนี้หรอ" ฟ้า
"อืมชอบมากโดยเฉพาะแม่ก้อย กับแม่เจนนะ แต่แม่แนนไม่ชอบ"
"หรอ แม่แนนของบีดูเหมือนจะไม่ชอบของมีกลิ่นนะฟ้าว่า" ฟ้า
"อืมก็คงจะเป็นแบบนั้นแหละ"

ฟ้าหยิบถุงปลาหมึกขึ้นมาดูเหมือนอยากจะชิม
"ชิมได้นะไม่เป็นไรหรอก แค่ว่าชิมแล้วมีกลิ่นปากนะ"
"รังเกลียดหรอถ้าฟ้ากินแล้วมีกลิ่นปลาหมึกอะ" ฟ้า
"ไม่รังเกลียดหรอก ไม่เชื่อลองแกะชิมดูซิ เสร็จแล้วบีจะขอจู๊บซักที"
"งั้นไม่เอาอะ ไม่ชิมดีกว่า" ฟ้า
ฟ้าเอาถุงวางที่เบาะหลังแล้วเอนหัวมาพิงไหล่ผม
"ง่วงจังถึงกรุงเทพแล้วปลุกฟ้าด้วยนะค่ะ" ฟ้า
"ได้ซิ แต่ฟ้านอนตรงๆ ก็ได้ เอาหัวพิงมาแบบนี้เดี๋ยวก็เมื่อยหรอก"
"ไม่ให้พิงหรอ อ๋อใช่ซินะ ผู้ชายก็เบื่อเร็วกันแบบนี้ใช่ไหม" ฟ้า
ผมเอื้อมมือซ้ายไปบีจมูกฟ้า
"เป็นห่วงกลัวจะเมื่อยคอ แหมไม่ทันไรเริ่มหึงกันซะแล้ว"
"หึงซิ แล้วอย่าให้รู้นะว่ามีคนอื่นแอบไว้อีก ถ้ารู้ตายแน่คราวนี้โดนอุ้มจริงๆ แน่" ฟ้า
"ใครจะกล้าหละ บีก็มีฟ้าคนเดียวนะ ไม่เอาแล้ว ฟ้าอยากจะพิงก็พิง บีจะขับรถแล้วจะได้ถึงกรุงเทพเร็วๆ"
ฟ้าหยิกแขนผมจนผมต้องร้องลั่น
"โอ้ยยย ทำไมอีกหละเนี่ย"
"อยากให้ฟ้ารีบๆ กลับบ้านไปให้พ้นๆ ใช่ไหม ถึงได้อยากรีบกลับกรุงเทพ" ฟ้า
"ใช่ที่ไหนหละ ก็ฟ้ากลัวกลับดึกไม่ใช่หรอ บีก็จะรีบพาฟ้ากลับไง"
ฟ้าหัวเราะคิกคิก
"ไม่เอาแล้วไม่แกล้งแล้วง่วง" ฟ้า

ฟ้าหันไปมองหลังรถแล้วเธอก็ปีนไปหยิบตุ๊กตาที่คอนโซนหลังมากอด

"ขอกอดหน่อยนะ ฟ้านอนแล้วถึงบ้านฟ้าอย่าลืมปลุกนะค่ะ" ฟ้า
"จ้านอนเถอะ"

ฟ้ากอดตุ๊กตาหมีแล้วก็หลับไป สงสัยเธอจะเหนื่อยมาก เวลาหลับเธอยิ่งดูน่ารักมากจนผมอดจะเอามือไปจับแก้มเธอไม่ได้ ฟ้ายิ้มตอนที่ผมสัมผัสแก้มเธอไม่รู้เธอละเมอหรือว่าตื่นอยู่กันแน่

ผมขับรถชั่วโมงครึ่งก็มาถึงบ้านฟ้าที่สุขุมวิท ผมปลุกฟ้าให้ตื่น เธอทำท่างอแงเหมือนไม่อยากตื่น แต่พอเห็นว่าใกล้บ้านแล้วเธอก็รีบหยิบกระจกมาเช็ดดูหน้าตากับทรงผม ผมขับรถถึงซอยบ้านฟ้า ฟ้าให้ผมจอดรถห่างจากบ้านเธอ ก่อนจะลงฟ้าหอมแก้มผมฟอดใหญ่

"บายนะค่ะ ขับรถดีๆ นะ คืนนี้โทรมานะค่ะ" ฟ้า
"จ๊ะ"

ผมนั่งมองฟ้าเดินไปที่หน้าประตูบ้านจนเธอเปิดประตูเข้าบ้านไปผมถึงได้ขับกลับรถกลับบ้านตัวเองบ้าง พอผมกลับมาถึงบ้าน ทุกคนก็กำลังรอทานข้าวพร้อมผมอยู่ ผมเลยไม่มีเวลาไปอาบน้ำต้องรีบมานั่งโต๊ะทานข้าว

"ไปไหนมาเรา" แม่แนน
"ไปแถวนี้ครับ"
"ไหนขอแม่ดูรูปหน่อยซิ" แม่แนน
"อืม ไม่ได้ถ่ายครับ ไม่มีเวลาถ่าย"
"อะไร ไม่ได้ถ่ายรูปหรือไม่ยอมให้ดู" แม่แนน
ที่จริงมันก็มีรูปอยู่นะ แต่ว่ามีแค่รูปผมกับฟ้าสองคนเนี่ยซิ ขืนให้แม่แนนดูมีหวังผมตายแน่ ผมเลยต้องพยายามหาทางให้แม่แนนเลิกถาม แล้วผมก็คิดได้
"แม่ก้อยครับ ผมซื้อของมาฝากด้วยนะ"
"อะไรหรอจ๊ะลูก" แม่ก้อย
ผมรีบวิ่งไปหยิบถุงปลาหมึกทรงเครื่องกับปลาหมึกอบแห้งมาให้แม่ก้อย
"ขอบใจจ้า ไปเที่ยวทะเลกันมาหรอ" แม่ก้อย
"ครับ แม่ก้อยลองชิมซิครับ ทำใหม่ๆ เลยนะครับเนี่ย"
"ไม่เอาพี่ก้อย อย่าแกะนะ" แม่แนน
"ทำไมหละ นี่แนนยังไม่ชินอีกหรอเนี่ย" แม่ก้อยหัวเราะ
"ไหนๆ พี่ก้อยขอเจนชิมมั้ง" แม่เจน
"ไอ้ตัวเล็ก ฝากไว้ก่อน" แม่แนนหยิบจานแล้วทำท่าจะลุกขึ้น
"เดี๋ยวซิแนน พี่ยังไม่กินหรอก แนนทานข้าวให้อิ่มก่อนเถอะ" แม่ก้อย

แม่แนนนั่งลงทานข้าวต่อโดยไม่ซักอะไรผมอีก ทานข้าวเสร็จแม่ก้อยก็แกะถุงปลาหมึกแม่แนนรีบเอามือบีบจมูกแล้วเดินหนีมาที่ห้องรับแขก ผมเองนั่งคุยกับคุณพ่อแม่ก้อยแม่เจนซักพักถึงได้ขอตัวไปอาบน้ำ แต่ก่อนผมจะขึ้นไปบนห้องแม่แนนก็มาดักผมอีก

"นี่พรุ่งนี้พาหนูครีมไปซื้อของหน่อย" แม่แนน
"พรุ่งนี้ผมไม่ว่างครับ ผมนัดเพื่อนไว้"
"อะไร วันนี้ก็ไปกับเพื่อน พรุ่งนี้ก็ยังจะไปอีกหรอ สรุปแล้ววันนี้เราไปกับใครกันแน่" แม่แนนเริ่มซักผมอีกรอบ
"เปล่าครับ ก็พรุ่งนี้เพื่อนผมชวนไปเดินห้างซื้อของ"
"ก็ดีเลย พาน้องไปด้วย น้องก็จะไปซื้อของเหมือนกัน" แม่แนน
"แต่คุณแม่ผมไปกับเพื่อนที่คณะนะครับ"
"เราจะไปกับใครแม่ไม่สน ถ้าพรุ่งนี้ไม่เอาน้องไปด้วย วันนี้แม่ต้องรู้ให้ได้ว่าเราไปเที่ยวกับใครมา" แม่แนนขู่ผม
"ครับๆ ได้ครับ ผมไปอาบน้ำก่อนนะครับ"

แม่แนนยิ้มแล้วเดินกลับไปหาแม่ก้อยกับแม่เจนที่นั่งดูทีวีอยู่ด้วยกันสองคน ผมขึ้นมาที่ห้อง จากนั้นก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วผมก็โทรหาฟ้า

"บี" ฟ้าพูดด้วยเสียงเครือๆ
"มีอะไรหรอทำไมทำเสียงแบบนั้นหละ" ผมเริ่มใจไม่ดี
"ก็คุณพ่อฟ้าเห็นหมวกที่บีซื้อให้ เค้าเลยสงสัยแล้วถามฟ้าว่าไปไหนมา แล้วคุณพ่อฟ้าก็รื้อเป้ของฟ้าเจอชุดว่ายน้ำอีก" ฟ้าน้ำเสียงเหมือนจะร้องไห้
ผมใจแป้วรู้สึกเหมือนหายใจไม่ออก
"แล้วฟ้าบอกคุณพ่อว่ายังไงบ้าง"
"ฟ้าไม่กล้าโกหก เพราะคุณพ่อบอกว่าจะโทรไปถามที่โรงเรียนว่าฟ้าไปเรียนหรือเปล่าวันนี้" ฟ้า
"งั้นหรอแล้วฟ้าบอกคุณพ่อว่าไปไหนหรอ"
"ฟ้าก็บอกไปตามจริงทั้งหมด" ฟ้า
ภาพความหลังที่เคยมีความสุขทั้งหมดของผมมันผุดขึ้นมาเรื่อยๆ นี่มันเหมือนกับในหนังที่ผมเคยดูเลย เวลาที่คนที่รู้ตัวว่าจะตายก็เริ่มเสียดายความสุขที่ผ่านมา
"แล้ว เออ ฟ้าบอกทั้งหมดเลยหรอ รวมถึงเรื่องเราสองคนด้วยหรอ"
"ใช่ คุณพ่อฟ้าโกรธมากเลย คุณพ่อฟ้าบังคับให้ฟ้าบอกชื่อบีด้วย คุณพ่อบอกว่าจะไม่เอาบีไว้" ฟ้า

ฮ่าฮ่า กูตายแน่ ผมคิดในใจ มาถึงขั้นนี้แล้วสงสัยผมต้องรับผิดชอบฟ้าไม่งั้นก็ตายแน่ๆ แล้วผมก็นึกถึงพี่ก้อย พี่ก้อยผมขอโทษนะครับ สงสัยผมคงจะต้องทำให้พี่เสียใจแล้ว

"เป็นอะไรไปอะบี บีกลัวหรอ" ฟ้า
"เปล่าบีแค่กำลังคิดว่าจะทำไงดี อืมถ้าเป็นแบบนั้นบีคงต้องบอกเรื่องนี้ให้คุณพ่อคุณแม่รู้แล้วหละ เราอาจจะอืม หมั้นกันไว้ก่อน รอเรียนจบคอยแต่ง คุณพ่อฟ้าจะได้หายโกรธลงไปบ้าง"
"บีจะหมั้นกับฟ้าจริงๆ หรอ" ฟ้า
"จริงซิมาถึงขึ้นนี้แล้ว ถ้าไม่ทำแบบนี้มีหวังคุณพ่อฟ้าเอาบีตายแน่ๆ"
ฟ้าหัวเราะคิกๆ
"สัญญาแล้วนะรีบหาแหวนมาด้วยหละ" ฟ้าหัวเราะคิกคิกๆ อีก
"เดี๋ยวก่อน ฟ้าหลอกบีหรอเนี่ย"
"อืม" ฟ้าหัวเราะ
"โหฟ้า บีนึกว่าบีจะโดนอุ้มไปหมกชายแดนแล้วนะ"
"ก็ฟ้าอยากรู้ว่าบีรักฟ้าจริงๆ หรือแค่อยากได้ฟ้านี่ แต่ถ้าเมื่อกี่บีปฏิเสธที่จะรับผิดชอบฟ้า บีโดนอุ้มไปหมกแถวชายแดนจริงๆ แน่" ฟ้า
"โถ ฟ้าบีรักฟ้าจริงๆ ซิครับ ฟ้าแกล้งซะบีน้ำตาไหลเลยนะเนี่ย"
"ขอโทษค่ะ แล้วฟ้าจะชดเชยให้นะ อย่าร้องไห้นะเด็กดี" ฟ้าหัวเราะ

ผมกับฟ้าคุยกันจนดึกฟ้าถึงขอตัวไปนอนเพราะวันพรุ่งนี้เธอต้องไปธุระกับคุณพ่อคุณแม่แต่เช้า วางหูจากฟ้าผมก็เริ่มมาทบทวนสิ่งที่ทำไปวันนี้อีกครั้ง ดูเหมือนผมจะหาเรื่องใส่ตัวซะแล้ว ตอนนี้ถ้าฟ้ารู้เรื่องพี่ก้อย ผมได้ตายจริงๆ แน่ เรื่องนี้ทำเอาผมนอนแทบไม่หลับ แต่ด้วยความเหนื่อยและเพลียในที่สุดผมก็หลับไปโดยไม่รู้ตัว

ตอนเช้าแม่แนนมาปลุกผมให้ตื่นเพื่อที่จะพาครีมไปซื้อของ

"ตื่นได้แล้วไอ้ตัวเล็ก" แม่แนนมาเขย่าตัวผม
"กี่โมงแล้วครับ เพิ่งเก้าโมงครึ่งเอง ผมนัดเพื่อนไว้ 11 โมงแหนะ ขอนอนต่ออีกหน่อยนะครับ"
แม่แนนดึงผ้าห่มผมออก
"อาบน้ำเดี๋ยวนี้เลยนะ ไม่ยอมลุกเดี๋ยวแม่จะเอาน้ำราด" แม่แนน
"ครับๆ "

ผมเลยต้องยอมตื่นมาอาบน้ำแต่งตัว จากนั้นผมก็ลงไปทานอาหารเช้า แม่แนนก็มาเร่งให้ผมกินเร็วๆ อีก

"กินเร็วๆ ซิหนูครีมเค้ามารอแล้วนะ" แม่แนน
แม่ก้อยกับแม่เจนหัวเราะที่เห็นแม่แนนมาเร่งผม
"ไหนหละครับครีม ยังไม่เห็นมาเลย"
"หนูครีมเค้ามาตั้งนานแล้ว ตอนนี้อยู่กับเจ้าริวที่หน้าบ้าน" แม่แนน

ผมรีบกินข้าวเช้าจนหมดแล้วเดินออกไปดู ผมก็เห็นครีมกำลังเล่นกับเจ้าริว หมาพันธุ์ชิบะอินุหรือพันธุ์อากิตะอยู่ เจ้าริวนี่เป็นตัวที่สองแล้วหลังจากเจ้าริวตัวแรกที่เพื่อนคุณพ่อเอามาให้แม่แนนจากญี่ปุ่นแก่ตาย คุณพ่อก็ไปหาซื้อตัวใหม่มาให้แม่แนนเลี้ยงต่อ เจ้าริวเห็นแม่แนนมันก็รีบวิ่งมาหาทันที แม่แนนนั่งลงยื่นมือรับแล้วก็อุ้มมันไว้



"เป็นไงบ้างลูกเล่นกับหนูครีมอยู่หรอ" แม่แนนคุยกับเจ้าริว
เจ้าริวมันเห่าตอบ
"ปะกันเถอะครีมปล่อยให้แม่ลูกเค้าคุยกันเถอะ" ผมแอบอิจฉาเจ้าริวเพราะแม่แนนดูจะรักมันมากกว่าผมซะอีก
"ค่ะ" ครีม
"เดี๋ยวซิ นี่กุญแจรถ" แม่แนน
"ไม่หละครับ ผมกับครีมไปรถเมล์ดีกว่า"
"ไปรถเมล์ นี่จะให้หนูครีมถือของขึ้นรถเมล์หรอ" แม่แนน
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ครีมถือได้ค่ะคุณน้า" ครีม
"ไม่ได้หรอกลูก เดี๋ยวแม่จัดการเอง" แม่แนน
"เอารถไปเลยไอ้ตัวเล็ก" แม่แนน
"ผมไม่อยากให้เพื่อนเห็นว่าผมมีรถนี่ครับ ผมไม่อยากอวดรวย"
"แล้วเมื่อวานทำไมอยากอวดรวยหละ หรือว่าไม่ได้ไปกับเพื่อนมา" แม่แนน
ผมสะอึกเลย ผมดันโดนแม่แนนต้อนอีกแล้ว
"ได้ๆ ครับ"

ผมรีบหยิบกุญแจจากมือแม่แนนแล้วกดปลดล๊อคประตูรถ

"ปะครีม ขึ้นรถ"

เจ้าริวรู้ว่าผมกับครีมกำลังจะออกไปนอกบ้านมันรีบเห่าเพื่อขอไปด้วย แต่แม่แนนดุมันเลยรีบทำตัวเรียบร้อยได้แต่ทำตาละห้อยมองผมขึ้นรถแล้วขับออกไป

"ดูมันซิครีม พอรู้ว่าไปนอกบ้านรีบขอไปด้วยเฉียว"
"ใครหรอ" ครีม
"เจ้าริวไง"
"อ๋อ แม่แนนดูจะรักเจ้าริวมากเลยนะ" ครีม
"แหง่หละ ก็เจ้านี่ประจบเก่งจะตาย แถมยังชอบแกล้งคุณพ่อด้วย แม่แนนเลยรักมันมากกว่าพี่ซะอีก"
ครีมหัวเราะ

 เรื่องของเจ้าริวยาวมากเอาไว้ครั้งหน้าจะเล่าให้ฟังอาจจะเป็นตอนของมันเองเลยทั้งตอนด้วยซ้ำ กลับมาที่น้องครีม ครีมอายุน้อยกว่าผม 1 ปี แต่เธอเริ่มเข้าเรียนพร้อมกับผม แต่ผมก็ยังนับเธอเป็นน้องมาตลอด ครีมเป็นเด็กน่ารัก ชอบแต่งตัวแบบเด็กๆ ไม่โป๊ไม่โชว์สัดส่วนเหมือนสาววัยรุ่นทั่วไป แต่เธอก็สวยจนมักจะมีคนเข้ามาจีบ ทำให้แม่แนนกำชับผมให้คอยดูครีมและกันไม่ให้ใครเข้ามาจีบ ไม่งั้นผมจะโดนแม่แนนเล่นงาน

ผมขับรถไปถึงห้างที่นัดเจไว้ ผมจอดรถและพาครีมไปยังร้าน Mc ที่ด้านหน้าหน้างที่ผมนัดเจไว้ เจมารออยู่ก่อนแล้ว

"เอ้าพาครีมมาด้วยหรอวะ" เจ
"เออ แม่กูฝากมา"
"สวัสดีครับน้องครีม บีน้อยแล้วทำไมแกไม่รีบบอกวะ ทำให้กูต้องไปง้อไอ้แป้งมัน ดูดิ กูเลยต้องเป็นหนี้บุญคุณมันเลย" เจ
"เออกูก็ไม่รู้เพิ่งรู้เมื่อวานตอนเย็นเอง"
"น้องครีมเอาน้ำอะไรไหมเดี๋ยวพี่ไปซื้อให้" เจ
"ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวครีมไปซื้อเองดีกว่า พี่บีจะเอาน้ำอะไรไหมค่ะ" ครีม
"อืมเอาแป๊บซี่ก็ได้จ๊ะ"
"ค่ะ" ครีม

ครีมลุกขึ้นไปสั่งน้ำ เจหันหลังไปมองที่นอกร้าน

"มองอะไรวะ"
"มองนุ่น ว่ามาหรือยัง" เจ
"เพิ่งสิบโมงครึ่งเอง แกนัดนุ่นสิบเอ็ดโมงไม่ใช่หรอ"
"เออ เฮ้ยบีน้อยดูนั้นดิ" เจ
"ดูอะไรวะ นุ่นมาแล้วหรอ"
"ไม่ใช่ นั่นไงคนชุดเหลืองกระโปรงสั้นนั้นอะ" เจ
"คนไหนวะ"
"อะไรของแกเนี่ยบีน้อย สาวกระโปรงสั้นคนนั้นไง ที่ผมยาวๆ ขาวๆ อะ" เจ
"อ้อเห็นแล้ว ทำไมหรอ"
"แกว่าสวยไหม" เจ
"ก็สวยดีทำไมหละ"
"อะไรวะ ดูดิ หุ่นเพรียว หน้าอกน้อยๆ เรียวขางามๆ ดูซิใส่บู๊ตสั้นด้วย คงจะแอบร๊อคเล็กๆ ด้วย  ใครได้เป็นแฟนโชคดีเป็นบ้าเลยหวะ" เจ
"คงงั้น แต่กูว่ามึงมองเค้าแบบนี้จะดีหรอวะ เดี๋ยวเค้าก็เห็นหรอกว่ามึงมองเค้าจนน้ำลายไหล"
"เออหวะ" เจรีบหันหน้ากลับมา

ผมมองสาวคนนั้นเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ แล้วผมก็เริ่มจำหน้าเธอได้ ผมแอบอมยิ้มทันที

"ยิ้มไรวะบีน้อย สาวกระโปรงสั้นกูเดินมาทางนี้หรอ" เจ
"เออ เดินตรงมาเลยหวะ"
"หรอวะ แบบนี้กูมีแผนเดี๋ยวถ้าเค้าเดินเข้ามามึงให้สัญญาณกูนะ กูจะแกล้งทำซ้อมหล่น ตอนเค้าจะเดินผ่าน แล้วกูจะได้ถือโอกาสคุยกับเค้าด้วย" เจ
"ได้ซิ" ผมยิ้ม

สาวชุดเหลืองเดินเข้ามาในร้านตรงมาทางโต๊ะที่ผมนั่ง ผมรีบส่งสัญญาณให้เจแกล้งทำซ้อมหล่น สาวชุดเหลืองเดินมาถึงพอดี เจรีบก้มลงไปเก็บพร้อมกับแอบมองเรียวขาของสาวชุดเหลือง

"ขอโทษนะครับ" เจพูดก่อนที่จะเงยหน้าขึ้น
"อะไรของแกวะเจซุ่มซ่ามจัง" แป้ง

ผมหัวเราะลั่น เพราะผมเห็นแล้วว่าเป็นแป้งแต่แกล้งไม่บอกเจ

"ไอ้บีน้อยฝากไว้ก่อนเถอะ" เจ
"เออ แหมก็เห็นชอบนักชอบหนาเลยว่าจะขอเบอร์ให้"
"ไม่ต้องเลยมึง" เจ
"คุณอะไรกัน" แป้ง
"เปล่า นั่งก่อนซิ"
"อืม" แป้ง

แป้งนั่งลงข้างๆ ผม ซักพักครีมก็กลับมาพร้อมกันน้ำและเฟรนฟลาย แป้งทำหน้างงๆ ที่เห็นครีมมาด้วย

"อ้าวครีมมาด้วยหรอ" แป้ง
"อืม แม่เราฝากพามาซื้อของด้วย"
"หรอ" แป้งทำหน้าแปลกๆ

นุ่นเข้ามาในร้านพอดี

"มาแล้วหรอครับนุ่น" เจ
"ค่ะ ขอโทษที่ให้รอกันนะ" นุ่น
"งั้นเราไปดูรอบหนังกันก่อนเถอะ จอตั๋วแล้วเราค่อยไปทานข้าวกัน" เจ
"ค่ะ แล้วนี่ใครค่ะ นุ่นยังไม่รู้จักเลย" นุ่น
"ครีมครับ น้องสาวบีน้อยมัน" เจ
"หรอนึกว่าแฟนกันซะอีก" นุ่น

ครีมหน้าแดงส่วนแป้งทำหน้าไม่พอใจ

"ไปกันเถอะเดี๋ยวจองตั๋วไม่ทนได้รอบบ่ายอดเดินช๊อปปิ้งนะนุ่น" เจ
"นั่นซิ ไปกันเลยดีกว่าปะ" นุ่น

พวกเราขึ้นไปชั้นโรงหนังเพื่อจองตั๋วเนื่องจากวันนี้คนมาดูหนังเยอะมากเราเลยได้ตั๋วแยกกันเป็น สองที่ กับสามที่ แน่นอน สองที่ต้องสำหรับเจกับนุ่นอยู่แล้ว ส่วนสามที่ก็เป็นผมแป้งและครีม เรานั่งรอหนังฉายกันที่หน้าทางเข้า ระหว่างนั้นผมก็ไปซื้อข้าวโพดกับน้ำมาไว้กินตอนดูหนัง เรานั่งรอหนังเข้าประมาณ 15 นาทีก็เดินเข้าไปในโรงหนัง เจกับนุ่นแยกไปฝั่งซ้าย ส่วนผมแป้งครีมเดินไปฝั่งขวา

ผมนั่งกลางระหว่างแป้งกับครีม ระหว่างที่ดูหนังไปผมก็ต้องรับหน้าที่เป็นคนถือกระป๋องข้าวโพด ครีมไม่หยิบข้าวโพดกินเลยมีแต่แป้งกับผมที่สลับกันหยิบข้าวโพดกิน หนังที่ฉายเป็นหนังผี ตอนแรกผมก็ไม่ได้สนใจเพราะผมปล่อยให้เจเป็นคนจัดการ ดูหนังไปซักพักผมก็เริ่มรู้สึกว่าครีมนั่งพิงมาทางผม สงสัยเธอคงจะกลัวหนังที่ดู ผมเลยจับมือครีมให้มาเกาะแขนผมไว้

ผมนั่งดูหนังไปกินข้าวโพดไปซักพัก ข้าวโพดในถังก็เริ่มเหลือน้อย ผมเอามือควานหาข้าวโพดจนมือผมเริ่มชนกับมือแป้ง ผมเลยพยายามควานหยิบข้าวโพดฝั่งตรงข้ามกับแป้งมือเราจะได้ไม่ชนกันอีก แต่ผมคิดผิดแป้งยังคงเอามือมาชนมือผม ผมไม่แน่ใจว่าเธอตั้งใจหรือเปล่า

แล้วแป้งก็เป็นฝ่ายจับมือผม เธอลูบมือผมเบาๆ ทำเอาผมต้องหันหน้าไปมอง ผมเจอว่าแป้งหันหน้ามามองผมอยู่ก่อนแล้ว วันนี้แป้งดูสวยมาก ทำเอาผมเริ่มเขวยิ่งสายตาที่เธอมองผมถึงจะอยู่ในความมืดแต่ผมก็รู้สึกได้ ไม่รู้ทำไมอยู่ๆ ก็เหมือนเราสองคนเป็นแม่เหล็กคนละขั่วแล้วค่อยเริ่มขยับเข้าหากันโดยไม่รู้ตัว

แต่เราไม่ทันได้จูบกัน ครีมก็ร้องกรี๊ดขึ้นมาซะก่อนทำให้ผมกับแป้งตกใจแยกออกจากกัน ผมรีบเอามืออกจากถังข้าวโพดแล้วเราก็ดูหนังต่อเหมือนเมื่อกี้ไม่ได้เกิดอะไรขึ้นจนหนังจบ หลังจากนั้นเราก็ออกมาจากโรงหนัง แป้งเจคุยกันเหมือนปรกติและผมเองด้วย เหมือนไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นเลย

แล้วผมก็ลืมเรื่องในโรงหนังไปเราไปกินข้าวกันก่อนที่นุ่นกับเจจะขอตัวกลับ ผมจะต้องพาครีมไปซื้อของต่อ ครีมชวนแป้งอยู่ด้วยเพราะเธอจะซื้อของที่ผมคงช่วยเลือกไม่ได้นั่นคือชุดชั้นใน ซึ่งที่แรกผมไม่รู้จนกระทั้งพวกเธอเดินเข้าไปในแผนกชั้นในสตรี

ซื้อของเสร็จครีมก็ขอให้ผมไปส่งแป้งที่บ้าน ที่แรกแป้งบอกว่าไม่เป็นไรเพราะเธอไม่รู้ว่าผมขับรถมา แต่พอครีมบอกแป้งก็เลยยอม

ครีมให้แป้งนั่งหน้า ดูเหมือนครีมจะเริ่มสนิทกับแป้งแล้ว ส่วนแป้งเองก็คุยกับผมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นในโรงหนัง ผมเองนะซิที่ต้องพยายามไม่แอบมองขาขาวๆ ของแป้งเวลาที่ผมขับรถ ผมบอกตรงๆ ว่าผมมีอารมณ์กับแป้งทั้งๆ ที่ใจผมมันก็บอกว่านี่คือเพื่อนไม่มีทางจะเป็นได้มากกว่านั้น ผมไปส่งแป้งที่หน้าบ้านแป้งบอกลาผมกับครีม

"เจอกันพรุ่งนี้นะ" แป้ง
"อืม"
"จ๊ะ" ครีม
แล้วครีมก็เปลี่ยนมานั่งหน้าคู่กับผมแทน
"พี่แป้งน่ารักดีนะ ตอนแรกครีมคิดว่าพี่แป้งจะเป็นคนแข็งๆ ซะอีก ไม่นึกว่าจะเป็นผู้หญิงเหมือนกัน" ครีม
"พี่ก็เพิ่งเคยเห็นเหมือนกันว่าแป้งแต่งหญิงเป็นด้วย"
"ทำไมพี่บีชอบหรอ" ครีมถามผมด้วยน้ำเสียงแปลกๆ
"เปล่า บ้าหรอเพื่อนกันชอบกันไม่ได้หรอก มองหน้ากันไม่ติดถ้าคิดแบบอื่น"
"หรอก" ครีมพูดด้วยน้ำเสียงเหมือนดีใจ

ผมขับรถกลับถึงบ้านเจ้าริวรีบมารอที่ประตูฝั่งที่ครีมนั่ง ครีมเปิดประตูออกไปมันก็รีบประจบครีมทันที ครีมหยิบไส้กรอกที่ซื้อมาให้มันกิน

"อ้าวนี่ซื้อตั้งแต่เมื่อไหร่"
"ก็ที่เดินซื้อของค่ะ ก็กะว่าเผื่อเจอเจ้าริวตอนกลับจะได้ให้มันกิน" ครีม

ผมช่วยครีมถือของและไปส่งเธอที่บ้าน เจ้าริวถือโอกาสตามไปด้วยผมเลยต้องให้ครีมอุ้มมันไว้ เพราะกลัวมันจะวิ่งไปที่อื่นผมขี้เกียจวิ่งตามจับมัน  ผมไปส่งครีมเสร็จผมก็อุ้มเจ้าริวกลับบ้าน มันพยายามดิ้นเพื่อที่จะได้ไปวิ่งเล่นแต่ผมไม่ยอม ผมพามันกลับบ้านเจ้าริวเห่าใส่ผมใหญ่จนกระทั้ง แม่แนนเรียกมัน มันถึงได้หยุดเห่าแล้วรีบวิ่งไปหาแม่แนน

วันรุ่งขึ้นผมไปเรียนตามปรกติ ฟ้ายังคงนัดผมไปเจอเหมือนเดิมแต่ครั้งนี้เธอกลับไม่ให้ผมช่วยเธอเหมือนทุกครั้ง

"ทำไมหละฟ้าไม่ชอบแล้วหรอ"
"ชอบนะ แต่ว่าฟ้ารู้สึกว่า บีเติมเต็มฟ้าไปแล้วเมื่อวันเสาร์ ตอนนี้ฟ้ากลัวว่าถ้าให้บีทำให้อีก ฟ้าจะไม่พอใจแบบที่เคย" ฟ้า
"อืมมันก็จริงนะ บีก็คิดเหมือนกัน"
"แต่ฟ้าก็ยังอยากให้บีกอดฟ้านะ" ฟ้า
"บีก็อยากกอดฟ้า"

ผมกับฟ้าเลยแค่กอดจูบกันก่อนจะไปกินข้าวเที่ยง ฟ้าบอกว่าเสาร์หน้าเธอไม่ว่างแต่อีกเสาร์เธอยากให้ผมพาเธอไปเที่ยวอีก แค่นั้นผมก็ดีใจจนบอกไม่ถูกแล้ว ตอนนี้ผมไม่ต้องซ้อมเพลงกับฟ้าแล้วเพราะฟ้าบอกว่าต่างคนต่างซ่อมก็ได้แล้วใกล้เวลาค่อยมาซ่อมพร้อมกัน ผมรู้ว่าที่จริงฟ้าไม่อยากอยู่กับผมสองต่อสองนานๆ เพราะเธออาจจะอดใจไว้ไม่ได้ ผมเองก็เช่นกัน

เย็นนั้นหลังจากผมเลิกซ้อมกับเจและแป้งผมก็ไปหาครีมเพื่อบอกว่าวันนี้ผมไม่กลับด้วยและฝากบอกแม่ก้อย แล้วผมก็ไปรอพี่ก้อยที่หน้าหอพัก ประมาณทุ่มกว่าพี่ก้อยนั่งแท็กซี่มาลงที่หน้าหอพักผมรีบช่วยเธอถือกระเป๋า

"บีน้อยยังรอพี่อยู่หรอเนี่ย พี่นึกว่าบีน้อยจะกลับไปแล้วซะอีก" พี่ก้อย
"ต้องรอซิครับ ก็ผมคิดถึงพี่ก้อยนี่"
"ปากหวานอีกแล้ว" พี่ก้อย
"อย่างอื่นก็หวานนะครับพี่ก้อย"
"บ้าทะลึงกับพี่หรอ เอาใหญ่แล้วนะ" พี่ก้อยทำหน้าโกรธ
"พี่ก้อยโกรธหรอครับผมขอโทษนะที่พูดแบบนี้"
"ใช่พี่โกรธมาก และพี่ต้องรู้ให้ได้วันนี้ว่ามันหวานจริงๆ หรือเปล่า" พี่ก้อยหัวเราะ



ผมรู้สึกโล่งใจที่แท้ที่ก้อยก็แค่แกล้งผมไม่ได้โกรธผม เราสองคนขึ้นไปบนห้อง ปรกติถึงห้องพี่ก้อยจะเข้ามากอดจูบผมทันที แต่คราวนี้พี่ก้อยกลับทำเฉยๆ เธอเก็บของเอาเสื้อผ้าใส่ตู้ ผมไม่รู้จะทำไงเลยได้แต่ช่วยเธอโดนแอบหวังว่าเสร็จแล้วพี่ก้อยจะเริ่มทดสอบว่าของผมมันหวานจริงๆ หรือเปล่า

เก็บของเสร็จพี่ก้อยก็หยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าไปในห้องน้ำ ผมจะตามเข้าไปแต่พี่ก้อยล๊อคทำให้ผมตามเธอเข้าไปในห้องน้ำไม่ได้ ผมนั่งรอพี่ก้อยจนเธออาบน้ำเสร็จ พี่ก้อยออกมาจากห้องน้ำเธอหยิบขวดโลชั่นมานั่งทาบนเตียง พี่ก้อยแกล้งทำเป็นเหมือนผมไม่ได้อยู่ในห้องด้วย แล้วผมก็ทนดูเฉยๆ ต่อไปไม่ไหว ผมตรงเข้ากอดพี่ก้อย

"ไม่เอานะ" พี่ก้อย
"อ้าวทำไมหละครับพี่ก้อยไหนว่าจะลองชิมของผมไง"
"ไม่เห็นจะอยากชิมเลย ที่พี่ชวนไปบ้านเราก็ไม่ว่าง" พี่ก้อย
"พี่ก้อยโกรธที่ผมไม่ไปด้วยหรอ งั้นเสาร์หน้าผมไปด้วยก็ได้"
"พี่ยังไม่กลับบ้านหรอกเสาร์นี้ แล้วก็ไม่อยากชวนใครไปด้วยแล้ว" พี่ก้อย
"พี่ก้อยน้อยใจจริงๆ ด้วย น่ารักจัง"

ผมลูบขาอ่อนพี่ก้อยเบาๆ ผมรู้สึกได้ว่าขนอ่อนพี่ก้อยลุกซู่ไปขาอ่อนของเธอ ผมเลยล่วงไปที่หว่างขา พี่ก้อยทำท่าปัดป้องแต่ก็แค่แกล้งทำ เธอปล่อยให้ผมจับที่ของสงวนเธอโดยไม่ขัดขืนอะไร ผมเลยใช้นิ้วลุกล้ำเข้าไปในรอยแยกที่หว่างขาพี่ก้อย

"อู้ยยย ไม่เอานะ อย่าซิ" พี่ก้อย
"อย่าอะไรหรอครับ ผมไม่ไดทำอะไรนี่" ผมแหย่นิ้วลึกเข้าไปอีก
"โอ้วววว บีน้อยนี่ อย่าซิพี่จะทำโลชั่นนะ" พี่ก้อย
"ทาทำไมครับโลชั่นผมมีของดีกว่านั้นแต่พี่ก้อยต้องรอผมทำมันแป๊บนึงนะ"
"นี่ เดี๋ยวนี้เอาใหญ่นะ พี่ไม่ใช่ของเล่นเธอนะจะได้อยากแล้วก็มาหา" พี่ก้อย
"ผมคิดถึงพี่ก้อยนะ ทำไมพี่ก้อยพูดแบบนี้หละ" ผมยังคงแหย่นิ้วเข้าออกหว่างขาพี่ก้อยไปด้วย
"อู้ยยย ก็ดูซิ เคยพาพี่ไปเที่ยวไหนบ้าง เคยชวนพี่ไปกินข้าวกันบ้างไหม มีแต่มา โอ้ววว เนี่ย มาแล้วก็มารังแกพี่เสร็จแล้วก็ไปปล่อยให้พี่นอนเหงาอยู่คนเดียว" พี่ก้อย
"งั้นวันนี้ผมค้างด้วยพี่ก้อยจะได้ไม่เหงาดีไหมครับ"
"แน่ใจหรอ" พี่ก้อย
"จริงๆ ผมรักพี่ก้อยนะ ผมทำให้พี่ก้อยได้แค่นี้เอง"


พี่ก้อยยิ้มหวานก่อนจะนอนลงบนเตียงแล้วกดหัวผมไปหาของสงวนของเธอ ผมเห็นพี่ก้อยน้อยใจผมเลยรีบจัดหนักที่น้องสาวเธอเพื่อเอาใจ ผมรีบถึงผ้าขนหนูที่ห่มตัวเธอออก จากนั้นก็รีบเอาลิ้นเลียหนักไปที่รอยแยกพี่ก้อย พี่ก้อยแอ่นตัวซูดปากร้องเสียวไม่หยุด

ผมลากลิ้นหนักไปทั่วแคมและสองกลีบพี่ก้อยจนน้ำรักพี่ก้อยเริ่มเอ่อล้นออกมา ผมจึงเอาปากจอแล้วดูดแรงๆ เพื่อกินน้ำ พี่ก้อยสะดุ้งตัวไปมาพร้อมกับเอามือกดหัวผมให้แนบกับร่องเธอจนแน่น ผมดูน้ำรักพี่ก้อยจนหมดแต่ผมก็ไม่ยอมหยุดผมยังคงพยายามดูดมันต่อ ทำเอาพี่ก้อยดิ้นไปมาเหมือนกำลังจะขาดใจ เธอพยายามจะดันหน้าผมออกจากร่องสาวเธอ แต่ผมก็ฝืนไว้ผมแกล้งทรมานพี่ก้อยต่อจนเธอร้องกรี๊ดแอ่นตัวหลายครั้ง คราวนี้น้ำรักพี่ก้อยทะลักออกมาเต็มปากผม

"แบบนี้หายโกรธผมหรือยังครับพี่ก้อย"
"ยัง ต้องทำอีกรอบก่อนแล้วจะพิจารณาว่าจะให้อภัยไหม" พี่ก้อย

ผมรีบก้มหน้าลงทำหน้าที่ต่อ ครั้งนี้ผมใช้นิ้วแหวกสองแคมพี่ก้อยออกแล้วลากลิ้นรัวใส่ด้านในสีชมพูขอพี่ก้อยไม่ยั้ง พี่ก้อยร้องลั่นเด้งตัวไปมาเหมือนปลาที่ถูกทุบหัว ทำให้ผมเลียได้ลำบากแต่ผมก็พยายามไม่ให้ลิ้นหลุดจากร่องสาวพี่ก้อย ผมทำแบบนั้นไปจนพี่ก้อยถึงอีกรอบ ผมเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าที่เปี่ยมไปด้วยความสุขของพี่ก้อย พี่ก้อยก้มมาเห็นว่าผมมองเธออยู่พี่ก้อยก็รีบลุกขึ้นมาแล้วตรงเข้าแกะกางเกงผม พอเธอเจอท่อนเอ็นผม พี่ก้อยก็ก้มลงอมมันเข้าไปจนมิดด้าม

ผมต้องสะดุ้งซูดปากลั่นเพราะพี่ก้อยเอาลิ้นดุนรูฉี่ผมอย่างแรง พี่ก้อยทำเอาผมต้องกัดฟัดและเกร็งท่อนเอ็นไม่ให้มันปล่อยน้ำกามออกมาตอนนี้ ผมรู้สึกเพลินกับสิ่งที่ผมขาดมันไปเมื่อวันเสาร์ พี่ก้อยทำเอาผมเสียวสุดๆ ผมลูบไปบนเส้นผมพี่ก้อยเบาๆ

พี่ก้อยยังคงตั้งหน้าตั้งตาผงกหัวไม่หยุดจนผมเริ่มจะทนไมไหว ผมบอกให้พี่ก้อยหยุดก่อนผมจะแตก แต่เธอกลับยิ่งผงกหัวและใช้ลิ้นเร็วขึ้นจนผมทนไม่ไหว ผมจับหัวพี่ก้อยไว้แล้วสาวเอวเข้าออกหลายครั้งพร้อมกับปล่อยน้ำกามใส่ปากเธอ หลังจากผมปล่อยน้ำกามจนหมด ผมก็ปล่อยหัวพี่ก้อย พี่ก้อยค่อยๆ ถอนปากออกจากท่อนเอ็นผม

พี่ก้อยคายน้ำกามผมบางส่วนออกมาโดยเอามือรองไว้ มันค่อยๆ หยดลงมาใส่มือเธอ พี่ก้อยเลียริมฝีปากที่เลอะน้ำกามผมก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงยั่วยวน

"รสก็พอได้ แต่ไม่หวานอย่างที่คุยเลย" พี่ก้อย

พี่ก้อยพูดจบก็ก้มมาเลียน้ำกามที่อยู่บนผ่ามือ

"แล้วใครบอกหละครับว่าเวลากินเข้าไปมันจะหวาน มันหวานระหว่างที่กำลังผลิตมากกว่า"

ผมรีบกดตัวพี่ก้อยให้นอนลงแล้วเริ่มไซด์ไปตามซอกคอ มือก็ล้วงควักไปทั่วตัวพี่ก้อย ไอ้หนูผมพอเจอผิวนุ่มๆ ของพี่ก้อยมันก็เริ่มตื่นอีกรอบ ผมเลื่อนหน้าลงมาหาหน้าอกคู่งานของพี่ก้อย มันช่างเต็มปากผมจนล้นจริงๆ  ผมทั้งดูดทั้งกัดไปทั่วอย่างสนุกปากโดนมีเป้าหมายคือเสียงเสียวของพี่ก้อย ผมพยายามคันมันออกมาให้มาที่สุดซึ่งดูเหมือนผมจะทำได้ดีเพราะไมมีช่วงไหนเลยที่พี่ก้อยไม่ได้ส่งเสียงเสียวของเธอออกมา

ผมไม่ลากลิ้นต่ำลงไปกว่านี้แล้วเพราะผมกินน้ำพี่ก้อยจนอิ่มไปหลายรอบแล้ว และตอนนี้ท่อนเอ็นผมมันก็แข็งเต็มที่ ผมเอาท่อนเอ็นถูไถไปตามหน้าท้องนิ่มๆ ของพี่ก้อย พี่ก้อยดิ้นไปมาเหมือนพยายามให้ท่อนเอ็นผมมันลงไปเจอทางเข้าที่หว่างขาของเธอ แต่ผมยังคงแกล้งเธอต่อไปโดยไม่ยอมสอดใส่

พี่ก้อยคงทนไม่ไหวเธอผลักผมออกจากนั้นก็ขึ้นมาคล่อมตัวผมแล้วรีบเอาท่อนเอ็นผมจ่อที่ร่องสาวเธอแล้วนั่งทับลงมาจนมิด ผมเสียวจนร้องลั่น พี่ก้อยยิ้มก่อนจะโถมตัวขยับเอวใส่ท่อนเอ็นผมจนผมต้องอ้าปากค้าง ตอนนี้พี่ก้อยกลายเป็นคนคุมเกมไปแล้ว ผมได้แต่นอนแล้วปล่อยให้พี่ก้อยควบเอ็นผม บางครั้งเธอก็ก้มลงมาจูบปากผม

พี่ก้อยควบเอ็นผมอยู่ซักพักเธอก็เปลี่ยนเป็นนั่งย่อง ผมต้องรีบกัดฟันแน่น พี่ก้อยเริ่มยกเอวขึ้นแล้วทิ้งก้น 36นิ้วกว่าใส่ผมเต็มแรง ร่องสาวเธอครูดเอ็นผมจนแสบ แต่มันก็เสียวมากเช่นกัน พี่ก้อยเริ่มทำแบบนี้เร็วขึ้นจนก้นเธอกระทบหน้าขาผมดังตับ ตับ ตับ พี่ก้อยครางเหมือนกำลังพอใจกับรสรักที่เธอทำอยู่ ผมทำอะไรไม่ได้นอกจากลูบขาอ่อนเธอไม่ก็จับสะโพกของเธอ

แล้วพี่ก้อยก็เร่งจังหวะขึ้น ผมต้องแอ่นตัวขึ้นเพื่อให้แน่ใจว่าท่อนเอ็นผมมันจะไม่หลุดออกมากจากร่องสาวพี่ก้อยแล้วโดนสะโพก 36 นิ้วของพี่ก้อยทับมันหัก พี่ก้อยก้มลงมาประกบปากผมแล้วเริ่มกระแทกสะโพกลงมาหนักขึ้นและเร็วขึ้นเรื่อยๆ ปากพี่ก้อยก็ดูดดุนลิ้นผมไม่หยุดจนในที่สุดพี่ก้อยก็เกร็งตัว เธอดูดปากผมแน่น ผมได้แน่แอ่นเอวให้ร่องสาวพี่ก้อยตอดรัดเอ็นผมจนเธอพอใจ

พอพี่ก้อยเสร็จสม ผมก็เริ่มเป็นฝ่ายขยับเอวเอาท่อนเอ็นส่วนเข้าไปบ้าง พี่ก้อยเริ่มร้องครางใส่ข้างหูผม ผมรีบพลิกตัวแล้วเป็นฝ่ายขึ้นคล่อมเธอแทน จากนั้นผมก็เริ่มเป็นฝ่ายกระเด้าเอวใส่พี่ก้อยบ้าง ร่องสาวที่ก้อยตอบสนองท่อนเอ็นผมด้วยการตอดรัดเหมือนเจอของรักของหวง ยิ่งผมแทงมันเข้าไปแรงเท่าไหร่พี่ก้อยก็ยิ่งตอดรัดแรงขึ้นเท่านั้นทำเอาผมเผลดกระเด้าเอวใส่ร่องสาวพี่ก้อยไม่ยั้ง เราองคนแข่งกันครางจนลั่นห้อง ผมเองเร่งกระเด้าเอวสุดตัวตอนไหนไม่รู้แต่มารู้ตัวอีกทีตอนที่น้ำผมกำลังจะแตก ผมรีบดึงท่อนเอ็นออกมาแล้วปล่อยมันพุ่งใส่ร่างพี่ก้อยจนทั่ว พี่ก้อยร้องซีดซาดไม่หยุด

ผมปล่อยน้ำกามออกจนหมดหยุดสุดท้าย พี่ก้อยเอามือลูบน้ำกามผมละเลงไปทั่วหน้าอกหน้าท้องของเธอ พี่ก้อยมองผมด้วยสายตาหวานเยิ้ม

"เนี่ยหรอโลชั่นพิเศษของบีน้อย ทำไมน้อยจังแค่นี้พี่ทาไม่ทั่วตัวหรอก" พี่ก้อย
"อยากได้เพิ่มหรอครับ ได้เลยผมจะทำให้อีก"

ผมก้มลงไปจูบปากพี่ก้อย เธอจูบปากผมตอบเราเริ่มแลกลิ้นกัน พี่ก้อยถอดเสื้อผมออกจากนั้นเธอก็กอดผมตัวเราแนบกันแน่น น้ำกามผมที่เลอะตัวเธอตอนนี้ก็เลอะตัวผมด้วยเหมือนกัน ผมผละปากจากพี่ก้อยแล้วเริ่มไซด์ซอกคอพี่ก้อยกอดผมแน่น ผมเลียไปทั่วลำคอแล้วก็ใบหูก่อนจะลากลิ้นต่ำลงมา พี่ก้อยจับหัวผมไว้

"อย่า" พี่ก้อย
"ทำไมหละครับ"
"ก็มันเลอะแล้ว" พี่ก้อย
"นมพี่ก้อยหรอ"
"ทะลึงอีกแล้ว รู้แล้วยังถามอีก" พี่ก้อย
"พี่ก้อยกินได้ ทำไมผมจะกินไม่ได้หละ"

ผมรีบลากลิ้นต่ำลงมาที่เต้าอวบๆ ของพี่ก้อยแล้วดูดกินมันไปทั่ว พี่ก้อยซูดปากเสียว แล้วเธอก็หยุดจับหัวผม ปล่อยให้ผมซุกไซด์ดูดเลียทั่วหน้าอกเธอทั้งสองข้าง พี่ก้อยแอ่นอกให้ผมดูดข้างซ้ายที ขวาที เธอหัวเราะไปครางเสียวไปเธอคงสนุกกับการได้แกล้งผม ผมเปลี่ยนเป็นลากลิ้นลงมาที่หน้าท้องของพี่ก้อย มันเป็นอีกสิ่งที่ผมชอบมาก ผมดูดงับมันเล่นไปทั่ว พี่ก้อยทั้งหัวเราะทั้งร้องเสียวไม่หยุด เธอพยายามดึงหัวผมออกจากหน้าท้องเธอ แต่ผมไม่ยอมหยุด

"พอแล้ว บีน้อย อู้ยยย หน้าท้องพี่ไม่ใช่ขนมนะ งับอยู่ได้ โอ้ววว พี่เสียวนะ" พี่ก้อย

ผมจับพี่ก้อยนอนคว่ำ ก้นงอนของพี่ก้อยลอยเด่นตรงหน้าผม ผมรีบก้มลงแล้วเลากลิ้นไปตามร่องก้นเธอ พี่ก้อยก้มหน้าลงซุกหมอนร้องครางอู้อี้ ผมลากลิ้นไปทั่วจนมาหยุดที่รูก้นสีชมพูของพี่ก้อย ผมเอาแหย่มันเล่น พี่ก้อยเอามืกำผ้าปูที่นอนแน่นพร้อมกับแอ่นเอวไปมา ผมพยายามขยับหน้าตามการส่ายก้นของพี่ก้อยจนน้ำรักพี่ก้อยเริ่มไหลออกมาที่ร่อยแยกด้านล่างจากรูก้นเธอ ผมรีบเอานิ้วแหย่เข้าไปร่องสาวพี่ก้อยเพื่อเอาน้ำรักเธอมาทาที่รูก้น

ผมรีบลุกขึ้นแล้วรูดเอ็นพร้อมกับความฟิตที่จะให้มันทะลวงข้าไป พี่ก้อยหันหน้ามามองครั้งนึงก่อนจะเอาหน้าซุกหมอนแล้วแอ่นก้นขึ้นเธอรู้ว่าผมกำลังจะแทงประตูหลังเธอ ผมเอาปลายท่อนเอ็นจ่อที่ประตูหลังพี่ก้อยที่เยิ้มไปด้วยน้ำรักเธอที่ผมทาไว้ แล้วดันมันเข้าไป ผมเสียวจนต้องซูดปาก พี่ก้อยเองก็เอาหน้าซุกหมอนครางอู้อี้

ผมดันท่อนเอ็นเข้าไปจนสุดจาก


zaaaar65


aimoddang

ติดตามเรื่องนี้มานานแล้วครับ อ่านสนุกมาก ขอบคุณครับ

gai

 ::Angry::  เนื้อหาสวนทั่ขาดหาย

ผมรีบลุกขึ้นแล้วรูดเอ็นพร้อมกับความฟิตที่จะให้มันทะลวงข้าไป พี่ก้อยหันหน้ามามองครั้งนึงก่อนจะเอาหน้าซุกหมอนแล้วแอ่นก้นขึ้นเธอรู้ว่าผมกำลังจะแทงประตูหลังเธอ ผมเอาปลายท่อนเอ็นจ่อที่ประตูหลังพี่ก้อยที่เยิ้มไปด้วยน้ำรักเธอที่ผมทาไว้ แล้วดันมันเข้าไป ผมเสียวจนต้องซูดปาก พี่ก้อยเองก็เอาหน้าซุกหมอนครางอู้อี้

ผมดันท่อนเอ็นเข้าไปจนสุดจากนั้นก็เริ่มดึงออก น้ำรักพี่ก้อยช่วยให้มันลื่นจนผมพอจะขยับเอ็นเข้าออกได้ รูก้นพี่ก้อยฟิตมาก ผมเริ่มสาวเอ็นอัดก้นงอนๆ ของพี่ก้อยดัง พับ พับ พับ ก้นพี่ก้อยนิ่มมากยิ่งตอนผมกระแทกเอ็นเข้าไปมันช่วยรับและช่วยให้เด้งดีขึ้น ผมเอามือยันที่นอนเพื่อให้กระเด้าเอวได้ถนัดขึ้น

ผมกระเด้าเอวสุดตัว นี่ถ้าพี่ก้อยไม่เอาหน้าซุกหมอนอยู่เธอคง ครางจนเสียงหลงแน่ๆ ผมเร่งกระแทกจนพี่ก้อยเกร็งไปทั้งตัว รูก้นเธอรัดเอ็นผมแน่นจะแง่งหัวปานผมติดจนผมดึงท่อนเอ็นออกไม่ได้ ผมเลยสาวเอวยาวๆ อีกไม่ได้ ได้แต่กระเด้าเอวสั้นๆ แต่เร็วขึ้น ผมกระเด้าก้นพี่ก้อยจนเตียงเด้งขึ้นลง ผมนึกถึงเตียงที่ผมไปกับฟ้าเมื่อวันเสาร์ ถ้าผมพาพี่ก้อยไปบ้างเราคงใช้เตียงกันคุ้มแน่ๆ

นี่เป็นครั้งที่สามทำให้ผมถึงช้าขึ้นมาก ผมกระเด้าพี่ก้อยจนเหงื่อผมและเธอท่วมตัว ผมเริ่มไม่รู้สึกอะไรนอกจากเสียวเอ็นที่กำลังขยับเข้าออกรูก้นเธอ ผมเอาพี่ก้อยท่านี้นานมาก ผมไม่รู้ว่าพี่ก้อยถึงไปกี่ครั้งแล้ว แต่ผมยังไม่ถึงยังไงผมก็ยังไม่ยอมหยุด แล้วพี่ก้อยก็เริ่มจะไม่ไหวเธอหันหน้ามาหาผม

"บีน้อย พี่ไม่ไหวแล้วนะ เสร็จซะทีซิ พี่ถึงจนนับครั้งไม่ถูกแล้วนะ" พี่ก้อยพูดเหมือนคนใกล้หมดแรง

ผมไม่รู้จะทำยังไงดีเพื่อให้เอ็นผมมันเสียวมากกว่านี้ ผมเลยพยายามดึงมันออกมาจากรูก้นพี่ก้อย ตอนแง่งหัวปานผมติดที่ปลายรูก้นเธอมันทำให้ผมเสียวจนบอกไม่ถูก ผมเลยดึงมันออกสุดแรง เสียงเอ็นผมหลุดจากรู้ก้นพี่ก้อยดังผัวะ พี่ก้อยร้องว้ายก่อนจะรีบกลับไปซุกหน้ากับหมอน ผมเริ่มแทงเอ็นเข้าสุดออกสุด คราวนี้ผมได้ความเสียวแบบสุดๆ กลับมาอีก แล้วพี่ก้อยเองก็ช่วยขมิบรูก้นด้วย ผมเสียวจนทนไม่ไหว ผมอัดท่อนเอ็นเข้าไปจนสุดลำพร้อมกับปล่อยน้ำกามอัดใส่รูก้นพี่ก้อย จากนั้นเอ็นผมก็กระตุกพ่นน้ำกามอีกหลายครั้งจนหมดลำกล้อง

ผมนอนทับพี่ก้อยไว้ พร้อมๆ กับหอมไปทั่วลำคอและแผ่นหลังเธอ พี่ก้อยขย้ำผ้าปูที่นอนไปมา พอเอ็นผมหดตัวและหลุดจากก้นพี่ก้อยผมก็นอนลงข้างๆ เธอพี่ก้อยหันมาทางผมเราจูบกันอีกครั้งอย่างดูดดื่ม

"ดูซิ ทำผ้าปูที่นอนพี่เปื้อนไปหมดแล้ว ต้องเปลี่ยนอีกแล้วเนี่ยเพิ่งจะได้ปูเอง" พี่ก้อย
"อย่าเพิ่งเปลี่ยนซิครับ คืนนี้มันคงต้องเลอะอีกหลายครั้งเอาไว้เปลี่ยนพรุ่งนี้ก็ได้"
"ไม่เอาแล้ว บีน้อยกลับบ้านไปได้แล้ว พี่เบื่อเราแล้ว" พี่ก้อย
"อ้าวทำไมหละครับ แบบนี้พี่ก้อยต่างหากที่เห็นผมเป็นของเล่น พอผมทำให้แล้วก็ไล่กลับบ้าน"
"ย้อนพี่หรอเนี่ย ไม่พอใจก็กลับบ้านไปเลย" พี่ก้อย
"ไม่กลับ"

ผมเริ่มปล้ำพี่ก้อยอีกรอบ พี่ก้อยทำเป็นไม่ยอมแต่สุดท้ายก็ได้แต่กอดผมแล้วร้องคราง ผมทำกับพี่ก้อยอีกหลายครั้งจนเที่ยงคืนพี่ก้อยก็ไล่ผมกลับบ้านทั้งๆ ที่ผมยืนยันว่าจะอยู่กับเธอจนเช้า พี่ก้อยบอกว่าเดี๋ยวพ่อแม่ผมเป็นห่วงเอาไว้วันอื่นค่อยมาค้าง คืนนั้นผมเลยต้องกลับบ้านแบบคนหมดแรง

จบตอนที่ 4 ครับ กำลังจะต้องไปทำงานต่างจังหวัดสงสัยจะไม่ได้เขียนก้อยอีกนานแน่ๆ เลย จะแบกคอมใส่รถไปด้วยก็ใช่ที่ เอาเป็นว่าอาจจะหายไปอีกครั้งนะครับ ก่อนจะหาวิธีเขียนได้ หรือหาโน้ตบุ๊คใหม่ซักเครื่องได้