ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
D

Phantom Realm | มฤตยูลวงร่าง EP3 "Here I am"

เริ่มโดย declangombley, สิงหาคม 08, 2017, 10:45:24 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

declangombley

Genre: Action, Sci-fi, Thriller, Drama, Vanilla Romance



Phantom Realm | มฤตยูลวงร่าง


...แทนเล่าเรื่องทุกอย่างที่ผ่านมาก่อนหน้านั้นให้ลูกเรือยาน SS Range ที่เหลือรอดอยู่ฟังจนจบไปแล้วระหว่างทางบนรถไฟไฮเปอร์ลิงค์ อิริคกับโชแสดงอาการช็อคอย่างแรง แผนการตามหาลูกเรือผู้ชายที่เหลือของพวกเขาที่วางเอาไว้ตั้งแต่แรกจึงล้มพับไปไม่เป็นท่า ส่วนเฮเลน่านั้นเข้าใจเหตุการณ์พอสมควร ตอนนี้พวกเขาจึงตกลงกับแทนว่าจะต้องหาทางนำ เทอร์โมคอร์ หรือ แกนปฏิสสารพลังงานหลักของยานอวกาศ เข้าไปทำการชาร์จที่ระบบประจุภายในอาคาร SurgenCorp ให้ได้ และต้องรีบนำกลับมาเชื่อมเข้ากับตัวยานภายใน 70 ชั่วโมงที่เหลือก่อนที่ระบบอิเล็กทรอนิกส์จะแฮ็งค์ จากนั้นส่งสัญญาณเตือนภัยและบินกลับดาวโลก

ส่วนแผนของแทนนั้นต่างกัน เขาบอกว่าไม่ได้มุ่งเน้นไปที่การส่งสัญญาณกลับไปยังดาวโลกอีกต่อไปแล้ว แต่กลับต้องการดำเนินแผนบี นั่นคือ การนำข้อมูลทางชีวภาพตัวอย่างเลือดของนางพยาบาลที่กลายเป็นต่างดาวจากที่ได้ตอนบุกเข้าไปชิงตัวเฮเลน่า นำไปรวมกับฐานข้อมูลพิมพ์เขียวจีโนมที่แอบเตรียมเอาไว้ก่อนหน้าในอาคาร SurgenCorp เพื่อสร้าง "Antivirus" เซรุ่มต่อต้านไวรัสปรสิตมฤตยูจากต่างดาว

แปลว่าพวกเขาทั้งห้าคนมีสถานที่ที่ต้องไปที่เดียวกัน คือ อาคาร SurgenCorp ด้วยดำเนินเป้าหมายแผนเอและบีในเวลาเดียวกัน...


  "เฮ้ยย เธอเป็นอะไรเนี่ย !! แพรว หยุด อย่าทำอย่างนี้ เราเป็นเพื่อนกันนะ"

  "อื้มมมม ไม่อยากเป็นเพื่อนแล้วอะ อยากเป็นเมียมากกว่า...หันแก้มมาให้เราหอมหน่อยสิ"


โชหันไปมอง ชาย-หญิง คู่หนึ่งกำลังยืนทะเลาะกันอยู่ในสวนสาธารณะ ใกล้ชานชาลารถรางระบบย้อนแรงโน้มถ่วง สาวน้อยร่างเล็กน่ารักคนนั้นพยายามสวมกอดและหอมแก้มผู้ชายที่เดินมากับเธอ แทนกระซิบบอกว่า ผู้หญิงกลายเป็นต่างดาวไปแล้ว อาจติดเชื้อจากที่ไหนสักที่ เพราะไวรัสปรสิตสามารถแพร่พันธุ์ได้ผ่านทางของเหลว อาจจะเป็นน้ำดื่ม หรือ ในอาหาร ส่วนคนผู้ชายนั้นยังเป็นมนุษย์ปกติ แต่ว่าอีกไม่นานนักหรอก เขาก็จะกลายเป็นพวกเดียวกับเธอ... ดูจากการที่เขาเริ่มเอนเอียง สงบลงเมื่อหญิงสาวลูบไล้ไปมาตามลำคอ ...เธอปล่อยฟีโรโมนเอเลี่ยนชนิดที่แรงกว่ามนุษย์ 400% กระตุ้นความรู้สึกหลงรักให้พุ่งสูงขึ้นในเฉียบพลัน ยากมากที่จะต่อต้าน

"เราช่วยอะไรพวกเขาไม่ได้เลยใช่ไหม ?" อิริค โช และ เฮเลน่า ขมวดคิ้วหันมามองแทนเป็นตาเดียว

"ตอนนี้ยัง...เพราะถ้าเราถูกจับได้ แผนที่วางเอาไว้ก็เสียหายหมด หรือต่อให้เราช่วยเขาได้ เขาก็ติดเชื้ออยู่ดี Antivirus ก็ยังไม่เสร็จสมบูรณ์ อยู่นิ่งๆไว้ เกาะกลุ่มกันไว้ เดินเป็นคู่ๆ อย่าให้พวกมันสงสัย" แทนย้ำหนักแน่นกับทุกคน เขาดูจริงจังมากกว่าปกติทุกครั้งที่พูดถึง แอนตี้ไวรัส

"เอ่อ...มีผมคนเดียวใช่ไหม ที่ไม่มีคู่น่ะ...อยากจะโดนสาวเอเลี่ยนสักคนล้างสมองก็ตอนนี้ล่ะ"

กัปตันหนุ่มเบ้ปาก หันไปกระซิบเบาๆให้เฮเลน่าได้ยิน ระหว่างทางเดินผ่าน Credence Park สวนสาธารณะขนาดใหญ่ใจกลางเมืองอาณานิคมลูน่าวัน อันเป็นสถานที่ที่สวยงามแวดล้อมไปด้วยต้นไม้นานาพันธุ์เขียวขจี อีกทั้งอากาศภายในอาณานิคมบนดวงจันทร์นั้นถูกควบคุมด้วยระบบปัญญาประดิษฐ์คอยป้อนคำสั่งสร้างภูมิอากาศสังเคราะห์ อากาศที่นี่จึงเย็นสบายและร่มรื่น สะอาดมากกว่าบนดาวโลกห้าเท่าตัว...คงไม่แปลกที่บรรยากาศอาจบิวท์ให้เกิดอารมณ์อยากมีใครสักคน

"ทำเป็นเล่นไป...ถ้านายโดนพวกมันสักคนจับได้ มันจะปล่อยฟีโรโมนต่างดาวออกมา ทำให้นายเคลิ้ม หลงติดใจ กว่าจะรู้ตัวอีกทีว่าโดนฟีโรโมนก็อยู่บนเตียงแล้ว และ ถ้านายเผลอ ยอมมีอะไรกับพวกมันจนเสร็จ นายก็จะติดไวรัสปรสิต ตัวตนนายก็โดนกลืนหายไปแบบไม่รู้ตัว โดนปรสิตต่างดาวครอบงำร่างกายและจิตใจอย่างเบ็ดเสร็จ แลกกับการได้แฟนเป็นเอเลี่ยน เอาแบบนั้นเหรอ ?"

แทนหันมากระซิบขู่

"นายเดินคนเดียวได้ ไม่เป็นไรหรอก เนียนๆไป พวกมันอาจจะคิดว่านายออกมาซื้อแซนวิชให้แฟนไง" เฮเลน่ายิ้มแหยๆ

  ได้ยินแบบนั้น โชเลิกคิ้ว เกลือกตา แล้วหันไปมองอีกทาง ตั้งแต่พวกเขาทั้งห้าคนลงมาจากขบวนรถไฟไฮเปอร์ลิงค์ แทนย้ำเตือนว่าประชากรทั้งเมืองในตอนนี้ติดเชื้อไวรัสปรสิตกลายเป็นมนุษย์ต่างดาวกันไปแทบจะหมดทุกคนแล้ว เพราะงั้นไม่แปลกถ้าจะเห็นผู้ชายกับผู้หญิงสวีทหวานแหววกันในที่สาธารณะ

ส่วนเฮเลน่าเริ่มสังเกตว่าตั้งแต่เจอกัน อิริคแทบไม่คุยอะไรกับเธออย่างที่เป็นมาตลอด เขาเอาแต่พะวงและเอาใจใส่ หัวเราะคิกคักกับหญิงสาวเอเชียหน้าหวานปริศนาคนนี้มากจนผิดปกติ ทั้งๆที่เพิ่งรับรู้ว่าลูกเรือยาน SS Range ที่หายไปนั้นถูกพวกต่างดาวจับทำสามีไปหมดแล้ว แต่ก็ดูเหมือนว่าจะลืมๆไป ?

...หรืออาจเพราะอิริคกำลังทำเนียนเป็นคู่รักต่างดาวเพื่อตบตาชาวเมืองอยู่หรือเปล่า ? ถ้าใช่ก็ถือว่าเล่นได้เป็นธรรมชาติสุดๆ เหมือนทุกอย่างออกมาจากใจแท้ๆยังไงยังงั้น เฮเลน่าจึงต้องเดินคู่กับแทนเพื่อปลอมตัวทำเนียนไปโดยปริยาย...


...แทนอธิบายว่า พฤติกรรมลักษณะเฉพาะหลังจากที่มนุษย์คนนั้นมีการจับคู่-ผสมพันธุ์กับเอเลี่ยนจนเสร็จสมบูรณ์ มีการถ่ายเทเชื้อไวรัสต่างดาวผ่านของเหลวเข้าไปในร่างกาย รหัสพันธุกรรมมนุษย์คนนั้นจะถูกครอบครองและดัดแปลงโดยดีเอ็นเอไวรัสปรสิตต่างดาวในทันที นั่นคือ พวกเขาจะแปรเปลี่ยนความสนใจและความสำคัญทั้งหมด มุ่งเน้นไปที่ ความรัก ความห่วงใย และ ครอบครัว มากเป็นอันดับหนึ่งเหนือสิ่งอื่นใด

หน้าที่การงาน การเรียน งานอดิเรก พฤติกรรมพื้นฐานหลายส่วนจะยังคงเดิม ยังคงเป็นตัวพวกเขาในระดับนึง จากการสังเกตเห็นว่าคู่รักเอเลี่ยนหลายคู่เริ่มพูดคุยเรื่องการมีลูกด้วยกัน สร้างครอบครัวด้วยกัน ส่วนเอเลี่ยนหลายคนที่ยังจับคู่ไม่ได้ ก็ยังคงมองหาชาย-หญิง เผ่าพันธุ์มนุษย์ที่ยังหลงเหลือรอดอยู่เพื่อทำการจับคู่...

"คนที่โดนปรสิตต่างดาวเข้าสิงร่าง พวกเขาจะรักกันได้จริงๆเหรอ ทั้งที่ไม่รู้จักกันมาก่อน แล้วจู่ๆมนุษย์คนนั้นก็มาโดนจับคู่เป็นแฟน..."

เฮเลน่าเอ่ยถามชายหนุ่มร่างสูงคนข้างๆ ขณะมองไปยังคู่รักกว่าหลายสิบคู่ที่จูงมือกันในสวนสาธารณะ บ้างก็กอดกันแนบแน่น บ้างก็นอนเล่นปิ๊กนิคหัวเราะคิกคักกันบนผืนหญ้า มีลูกหมาพันธุ์ไซบีเรียนฮัสกี้วิ่งเล่นรอบๆ บ้างก็นั่งกุมมือกันอยู่บนม้านั่ง ต่างฝ่ายต่างโน้มใบหน้าเข้าบดจูบพรอดรักกันเป็นพัลวัน ก็มีบ้างที่คนจะกระดากใจ เฮเลน่าเห็นสิ่งเหล่านี้ก็หน้าแดงก่ำ เบือนหน้าหนีโดยอัตโนมัติ อันที่จริงแล้วตัวเธอเองกลับไม่ได้รู้สึกกลัวหรือรู้สึกว่าพฤติกรรมของพวกเอเลี่ยนนั้นแปลกประหลาดแต่อย่างใด หนำซ้ำยังชื่นชมและรู้สึกมีความสุขไปกับพวกเขาด้วยซ้ำ...น่าแปลก เธอตบหน้าตัวเองในใจ ที่เผลอคิดแบบนั้น

"ตอนนี้ผมเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน...ความรู้สึกที่เกิดขึ้นอาจเป็นเพราะเชื้อปรสิตที่ควบคุมสมอง หรือไม่ก็เป็นความรู้สึกที่มาจากใจจริงๆก็ได้ ไม่รู้สิ มันไม่ได้ต่างอะไรกับการอยู่ๆจับชาย-หญิงสองคนมาคลุมถุงชน แต่งงานกัน คุณคิดว่าพวกเขาจะรักกันได้หรือเปล่าล่ะ ?"

"จากที่นายว่ามา ของอย่างนี้มันก็แล้วแต่คนนะ แต่ทำไมฉันรู้สึกว่าเป็นเรื่องมนุษย์ต่างดาวที่ไม่น่ากลัวอะไรเลย ?"

โชขมวดคิ้วถามจริงจัง ขณะหยุดเดินครุ่นคิดสักครู่ ...แทนตอบกลับด้วยน้ำเสียงกระฟัดกระฟือ

"อืม... เพราะมันไม่ใช่พวกปรสิตต่างดาวที่แฝงร่างมนุษย์แล้วกลายพันธุ์เป็นตัวดำๆ มีหาง มีจงอยปาก ไล่ฆ่าคนใช่หรือเปล่า ? พวกนี้แตกต่าง ถึงลักษณะภายนอกจะยังคงคล้ายมนุษย์ แต่ว่าภายในแล้วน่ะ ไม่ใช่เลย...ที่ทุกอย่างมันเกิดขึ้นก็เพราะตัวนางพญานั่นล่ะ"

"นางพญางั้นเหรอ ?"


 
Episode 3 "Here I am"



"...ทำไมพวกเขามองฉันแปลกๆ...?"

เฮเลน่าหันมากระซิบถามแทน เพราะระหว่างทางที่เดินไปในสวนสาธารณะนั้น คู่ชายหญิงหลายต่อหลายคู่ผละริมฝีปากออกจากกัน แล้วหันมามองคู่แทนกับเฮเลน่าด้วยสายตาที่บ่งบอกถึงความเป็นปฏิปักษ์ แทนและโชก็เริ่มสังเกตเห็นความผิดปกติ พวกมันอาจสงสัยก็ได้ เว้นแต่อิริคกับฮันนี่เท่านั้นล่ะที่ดูเป็นธรรมชาติกว่าใคร แม้อิริคจะเริ่มเหินห่างจากโชและเฮเลน่าอย่างมีนัยสำคัญก็ตาม แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นหลักในตอนนี้

"นั่นก็เพราะคุณเดินแข็งทื่อ แถมยังแต่งตัวทะมัดทะแมงอย่างกับจะไปรบน่ะสิ" แทนหันมากระซิบเบาๆด้วยน้ำเสียงยียวน เฮเลน่าหยุดเดิน ก้มมองตัวเองที่สวมเสื้อสเว็ตเตอร์สีดำกางเกงขายาวรองเท้าคอมแบท มัดผมเรียบร้อย เธอคิดว่าก็คงจริงอย่างเขาว่า...

"มานี่ ผมจะพาคุณไปปลอมตัวให้เนียนกว่านี้หน่อย"

แทนบอกกับคนที่เหลือในกลุ่มให้รออยู่ข้างนอก แล้วฉวยโอกาสจูงมือหญิงสาวร่างงามในชุดสเว็ตเตอร์สีดำเดินไปทางร้านเสื้อผ้าบริเวณสวนสาธารณะกลางกรุง "เฮ้ ! นี่คุณจะพาฉันไปไหน ?"

คำตอบของคำถามปรากฏอยู่ตรงหน้า "เข้าไปสิ อยากให้พวกมันสงสัยรึไง" มันเป็นร้านเสื้อผ้าแบรนด์เนมสำหรับผู้หญิง ผนังสีขาวครีมสวยหรู มีกลิ่นอายของน้ำหอมปรับอากาศเป็นกลิ่นผลลูกแพรหอมหวานลอยอยู่ในอากาศ เสื้อผ้าส่วนมากเน้นสัดส่วนโค้งเว้าของสตรี ผ้าชีฟองและผ้าซาตินเนื้อลื่นตัดเย็บเข้าแพทเทิร์นอย่างดีด้วยฝีมือเจ้าของร้าน ขายสินค้าผ่านระบบการชำระเงินด้วยยูสเซอร์ไอดี

"คุณ...น่าจะเหมาะกับตัวนี้นะ ลองใส่ดูสิ" แทนเลือกชุดเดรสเปิดไหล่ ผ้าซาตินเนื้อลื่นบาง สีม่วงเลือดหมูกระโปรงยาวประมาณเกือบถึงเข่า พร้อมรองเท้าส้นสูง โชว์ให้เฮเลน่าดู เธอหน้าแดงก่ำ ย้ำชัดว่าจะไม่มีทางสวมเสื้อผ้าแบบนี้เป็นอันขาด โดยปกติเธอมักจะไม่ค่อยได้ออกไปไหน หรือ มีกิจกรรมสังสรรค์ตามรูปแบบสาวสังคมอย่างคนอื่น ด้วยหน้าที่การงานทำให้เธออยู่แต่ในโรงพยาบาลและในแล็ปวิจัยของเซอร์เจน ไม่สวมชุดทำงานก็เสื้อผ้าทางการทั่วไป

"หรือจะรอให้พวกต่างดาวมาจับคุณไปก็แล้วแต่นะ..." แทนกลอกตา ยิ้มเจ้าเล่ห์ กระซิบขู่เบาๆข้างหูเฮเลน่า

ในที่สุดเธอก็ยอมแต่โดยดี เพราะสถานการณ์มันบังคับ เธอเข้าไปลองชุดนั้นอยู่นานพอควร แต่เมื่อหญิงสาวร่างงามเดินออกจากห้องลองเสื้อแม้จะเก้ๆกังๆบ้างเพราะไม่ชินกับรองเท้าส้นสูงเท่าไหร่ เธอกลับดูดีขึ้นผิดหูผิดตาไปจากเดิมเหมือนคนละคน ใบหน้าคมสวยตามแบบฉบับสาวตะวันตก สัดส่วนเพรียวบางได้ที่รับกับความยาวของเดรส รับกับรองเท้าส้นสูงสีครีม "ยังปลอมตัวไม่เนียนเท่าไหร่"

แทนแตะฝ่ามือสแกนชำระเงินเรียบร้อย ก่อนจะเดินเข้าไปหาเฮเลน่าที่ยืนเก้ๆกังๆอยู่หน้ากระจก ชายหนุ่มยื่นมือไปทางด้านหลังศีรษะเธอ ปลดยางมัดผมออก เผยเส้นผมสีน้ำตาลเข้มยาวสลวยไล้ลงมารับกับชุดเดรสสีม่วงเลือดหมู

"ค่อยเนียนขึ้นมาหน่อย คุณน่าจะปล่อยผมแบบนี้ตั้งแต่แรกนะ"

เฮเลน่าเขินอายเล็กน้อย ยื่นมือออกมาให้ชายหนุ่มจูงเดินออกจากร้าน เขาเล่นไปตามบทอย่างแนบเนียน ทั้งคู่อาจดูเป็นคู่รักที่เหมาะสมกันดีในสายตาของคนอื่นๆ ชายหนุ่มเอเชียร่างสูงสวมเสื้อเชิ้ตขาวกางเกงดำเรียบร้อย กับ หญิงสาวตะวันตกในชุดเดรสเข้ารูปสลวย แต่อาจเพราะทั้งคู่ดูเก้ๆกังๆเกินไป ทำให้มีต่างดาวบางคู่จับจ้องมองด้วยความไม่ไว้ใจ เฮเลน่าเหล่ตามองชั่วครู่ จึงหยุดเดินแล้วหันมายื่นแขนโอบไหล่ชายหนุ่มอย่างมีเลศนัย

"จะทำอะไรเนี่ย ? นี่ไม่ได้อยู่ในแผนนะ" แทนกระซิบเบาๆตกใจในพฤติกรรมของเฮเลน่า

"ก็คุณเป็นคนบอกฉันเองไม่ใช่เหรอวะถ้าจะปลอมตัวก็ต้องเนียนๆหน่อย"

ยังไม่ทันที่เขาจะเผยอ้าปากตอบ เฮเลน่าก็โน้มใบหน้าเข้าหาอย่างช้าๆ ริมฝีปากบางเฉียบค่อยๆแตะสัมผัสเข้าที่ริมฝีปากล่างของเขา แทนหัวใจเต้นระรัว ใบหน้าแดงก่ำขึ้นมากะทันหัน เฮเลน่าตวัดแขนเรียวงามโอบรัดรอบคอหนุ่มร่างสูง ในหัวสมองที่เต็มไปด้วยตรรกะความคิดคำนวณสมมติฐานทางวิทยาศาสตร์ตลอดเวลาของแทน พลันโล่งกลายเป็นทะเลทรายไปในชั่วพริบตา เมื่อเฮเลน่าเริ่มพยายามสอดลิ้นอ่อนนุ่มเข้ามาในโพรงปากอันอบอุ่น...

ความรู้สึกบางอย่างพลันปะทุขึ้นในใจเขาอย่างประหลาด ดับอารมณ์ความใคร่ตามสัญชาตญาณเพศชายที่ควรจะต้องคุกรุ่นให้เหือดหายไปในพริบตาราวน้ำเย็นสาดใส่ ภาพหญิงสาวคนนั้นกลับปรากฏขึ้นในหัวสมองของเขา...ผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงที่เขาสั่งใจให้รังเกียจและต่อต้านสิ่งที่เธอเป็น สิ่งเหล่านี้กลายเป็นว่าทำให้เขาเกิดความรู้สึกด้านชากับทุกคนที่พบเจอ...โดยเฉพาะกับผู้หญิงคนอื่นนอกจากเธอคนนั้น

"ผมขอโทษ...แต่เราไม่ควรทำแบบนี้"

แทนเบือนหน้าหนีออกกะทันหัน ขณะลิ้นของเฮเลน่ายังคาจุกอยู่ที่ริมฝีปาก ชายหนุ่มเดินหนีออกไปจากร้านแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย ทว่าจู่ๆเขาเกิดอาการหน้ามืด สองมือกุมขมับ แล้วค่อยๆเซล้มลงไปนอนกองกับพื้น...

โช อิริค และ ฮันนี่ ที่รออยู่ทางด้านนอกตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นจึงรีบวิ่งมาตามภาพที่เห็น เฮเลน่าวิ่งตามออกมาจากทางร้านเพื่อมาดูอาการเขา...ในช่วงเวลานั้นแทนหยิบแท่งเข็มฉีดยาเล่มบางสีขาวขึ้นมาจากกระเป๋ากางเกงสแล็ค แล้วทิ่มลงบนแขนซ้ายตัวเองอย่างรวดเร็ว ของเหลวสีฟ้าบรรจุภายในหลอดแก้วเข็มฉีดยาถูกอัดฉีดเข้าไปตามเส้นเลือด ออกฤทธิ์ในร่างกายชายหนุ่มในทันที อาการงัวเงียอ่อนล้าอย่างฉับพลันเมื่อชั่วครู่จึงค่อยๆมลายหายไปอย่างช้าๆ...

ลูกเรือ SS Range เข้ามาดูอาการชายหนุ่มปริศนา ขณะเฮเลน่าใช้อุปกรณ์การแพทย์ ตรวจสภาพร่างกายเขาด้วยความเป็นห่วงและสับสนอย่างแรง แทนมีอาการงัวเงีย คล้ายจะเป็นลม ผิดวิสัยกับพฤติกรรมกวนประสาทบากบั่นที่เป็นมาตลอด...

"เฮ้ย !! นายโอเครึเปล่า เป็นอะไรน่ะ ?"

โช รีบเข้ามาช่วยพยุงตัวแทนขึ้นจากพื้นด้วยความงุนงง แม้เขาจะไม่ชอบขี้หน้าแทนนัก แต่ด้วยความที่โชเป็นแมนมากพอ เขาไม่เอาเรื่องคิดเล็กคิดน้อยแบบนั้นมาปนกับเรื่องสำคัญ

"เกิดอะไรขึ้น ? แล้วนั่นเขาฉีดยาอะไรน่ะ ?"

อิริคละสายตาจากฮันนี่เพียงชั่วครู่ แล้วหยิบหลอดยาสีขาวนั้นขึ้นจากพื้นมาตรวจสอบ เขาไม่ไว้ใจชายปริศนากวนประสาท ที่รู้เหตุการณ์ทุกอย่างดีไปหมดจนผิดสังเกตคนนี้ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว และการที่แทนออกอาการแปลกๆ นั่นยิ่งทำให้อิริคสงสัยหนักขึ้นไปอีก

"มันเป็น...แอนตี้ไวรัส แต่แค่ตัวต้นแบบน่ะ มันยังไม่สมบูรณ์... " แทนตัดสินใจตอบตามความจริงไปด้วยน้ำเสียงอ่อนล้าผิดปกติ

"นายหมายความว่ายังไง แอนตี้ไวรัสตัวต้นแบบ ? นายใช้มันทำไม ? หรือว่า..."

โชผลักแทนที่กำลังร่อแร่ออกห่างจากตัวทันที มือขวาเอื้อมไปจับกระบอกปืนพลาสม่าทางด้านหลัง...

"เขามีภูมิคุ้มกัน...และเขาก็มีคู่แล้วน่ะสิคะ..."

เสียงเล็กๆของฮันนี่ ดังขึ้นกระชากทุกคนออกจากความสับสนในตัวชายหนุ่มปริศนา อิริคหันขวับมามองตามต้นเสียงด้วยใบหน้าซีดเผือก

"เมื่อกี๊เธอว่าไงนะฮันนี่ ?"

ฮันนี่ยิ้มบางๆ เอียงคอเล็กน้อยเหมือนกับที่พวกนางพยาบาลเอเลี่ยนชอบทำ ก่อนจะเอ่ยประโยคสุดท้าย...

"จับพวกเขาได้เลยค่ะ..."

เปรี้ยง !!!

หุ่นยนต์ตำรวจที่เตรียมความพร้อมรอรับคำสั่งทางไกลอยู่ในระยะจุดบอดจากสวนสาธารณะ ลั่นไกกระสุนพลาสม่าเข้าใส่ผู้รอดชีวิตทั้งสี่ในรวดเดียว อิริค โช และ เฮเลน่า ค่อยๆหมดสติล้มลงไปนอนบนพื้น นัยน์ตาพร่ามัว สติเริ่มเลือนลาง "ผมขอโทษ..." นั่นคือคำพูดสุดท้ายของแทน ในใจของทุกคนพรั่งพรูเต็มไปด้วยความสับสน และคำถามหลายล้านข้อก่อนที่พวกเขาจะหมดสติไปพร้อมกันในที่สุด...

...



"แทน...แทนคะ"

...เสียงอ่อนหวานระรื่นหูที่เขาคุ้นเคย ดังขึ้นในโสตประสาท ปลุกชายหนุ่มให้ตื่นขึ้นจากภาวะหลับใหลไปเมื่อสักครู่ด้วยฤทธิ์อาวุธพลาสม่า แทนค่อยๆลืมตาอย่างช้าๆ แม้จะยังรู้สึกงัวเงียไปบ้างจากเซรั่มแอนตี้ไวรัสตัวต้นแบบที่ฉีดเข้าไปก่อนหน้า แต่กลิ่นสดชื่นหอมหวานดอกไม้ขาวเนโรรี ที่ลอยเด่นมาจากหญิงสาวตรงหน้า ทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายอย่างที่สุด...ความเบาสบายที่ห่างหายไปนานกว่าสองอาทิตย์

เขาพบว่าตนเองอยู่บนเตียงนอน ภายในห้องพักฟื้นสีขาวสะอาดตาบนชั้น 12 อาคาร SurgenCorp สาขาอาณานิคมดวงจันทร์ สถานที่ที่เขาคุ้นเคย...สถานที่ที่เปรียบเสมือนบ้านหลังที่สามของเขา สถานที่ที่เขาไม่อยากกลับมาเหยียบอีกนับแต่เหตุการณ์เมื่อสองอาทิตย์ก่อนหน้า

แต่แล้วก็เหมือนกับพรหมลิขิต โชคชะตา หรือว่าเป็นความผูกพันธ์ของบางสิ่งบางอย่าง ที่ทำให้เขาต้องตื่นขึ้นมาพบกับ วงหน้าขาวสวยหวาน จมูกโด่งได้รูป ผมหน้าม้าดูเป็นสาวลูกคุณหนู รับกับริมฝีปากน้อยๆอมยิ้มอย่างมีความสุขเมื่อได้เห็นชายหนุ่มผู้นี้อยู่ตรงหน้า ดวงตากลมโตดูน่ารักของเธอนั้นจ้องเขม็งมาที่เขาอย่างอ่อนโยนเช่นที่เคยเป็นมาตลอด ทว่านัยน์ตาสีม่วงเป็นประกายประหลาดๆผิดมนุษย์มนานั้นกลับเปรียบเสมือนอุปสรรคทำให้เขารู้สึกรังเกียจที่จะมองหน้าเธออีก...

"แทนคะ...ยังปวดหัวอยู่หรือเปล่า ? ขอหลินดูหน่อยนะ" หญิงสาวว่า พลางเอื้อมมือขาวเรียวมาลูบหน้าผากเขาด้วยความเป็นห่วง

"ไม่ต้องมาแตะ !!"

แทนเบือนหน้าหนีไปทางขวาอย่างฉุนเฉียว ชายหนุ่มเพิ่งรู้ตัวว่าทั้งแขนและขาถูกตรึงเอาไว้แน่นด้วยระบบสตรีมแม่เหล็กไฟฟ้าไม่ให้ลุกหนีไปจากเตียงนอนได้ หญิงสาวเจ้าของนัยน์ตาสีม่วง เห็นปฏิกิริยาต่อต้านของคนรักก็พลันรู้สึกแย่ขึ้นมาเหมือนกัน เธอเองไม่ได้ตั้งใจอยากให้เขาแสดงท่าทีจงเกลียดจงชังตัวเธออย่างนี้

"แทนคะ...แทนจะต่อต้านหลินไปทำไมอะ ในเมื่อเราสองคนเป็นแฟนกันนะ...แล้วพวกมันก็ไม่มีค่าอะไรให้แทนต้องเดือดร้อนเลยด้วยอะ"

น้ำเสียงละมุนหวานนั้นแฝงไปทั้งความเศร้าสร้อยและความรักที่มีต่อเขา มือขาวเรียวอ่อนนุ่มของเธอกุมมือชายหนุ่มเอาไว้แน่น ขณะที่ตัวเขากลับเอาแต่นิ่งเงียบไม่ตอบอะไร เบือนหน้าหนีแสร้งทำหมางเมินความรู้สึก...

"ฉันไม่เคยเป็นอะไรกับนางพญาเอเลี่ยนชั่วร้ายอย่างเธอ..." แทนยังคงหลับตานิ่งสนิท มือซ้ายกำหมัดแน่น น้ำเสียงสั่นเทาคล้ายจะร้องไห้

หญิงสาวนัยน์ตาสีม่วงได้ยินดังนั้นก็หน้าซีดเผือก เบือนหน้าลงอย่างผิดหวัง แต่มือน้อยๆอ่อนนุ่มของเธอก็ยังคงลูบไล้สัมผัสไปมาอย่างแผ่วเบาบนมือซ้ายของเขาที่กำแน่นจนเล็บจิกกับฝ่ามือ ราวกับจะสื่อสารเป็นนัยให้เขาได้รับรู้ว่าเธอไม่เคยหมดศรัทธาในความรู้สึกที่มีให้กับเขา แม้ชายหนุ่มคนรักของเธอจะปฏิเสธไม่ยอมรับความเป็นจริงที่เกิดขึ้นเมื่อสองอาทิตย์ก่อน...ช่วงเวลาที่เหตุการณ์ทุกอย่างเริ่มต้นขึ้น

...ทางด้านอิริค




...ร่างสูงรู้สึกได้ถึงความเปียกชื้นบนแก้มขวา ขณะหนังตาค่อยๆขยับฟื้นขึ้นจากภาวะหลับใหลไปชั่วขณะ ภาพแรกที่ปรากฏต่อหน้าเขา คือ ใบหน้าสาวเอเชียขาวเนียนสะอาดตา ดวงตากลมโตนั้นหลับพริ้มไปด้วยความสุขเหลือล้น พลางส่งปลายลิ้นสีชมพูอ่อนนุ่มเหมือนเยลลี่ ไล้เลียไปมาตามเรือนแก้มและริมฝีปากของเขาเหมือนลูกแมวกำลังเลียไอศครีม

"ฮะ...ฮันนี่ !! ทำบ้าอะไรผมน่ะ ห๊ะ ?" อิริคสบถออกมาด้วยความตกใจ พยายามหันมองไปทางซ้ายและขวา ไม่เจอใครทั้งนั้น เฮเลน่า โช แทน ไม่มีใครอยู่ในห้องนี้สักคนเดียว มีเพียงตัวเขา และ หญิงสาวปริศนา ในห้องแล็ปสีขาวสะอาด...

วิศวกรหนุ่มพยายามดิ้นรนให้พ้นไปจากพันธนาการ แต่ก็ไม่เป็นผล แขนขาทั้งสองข้างถูกตรึงแน่นด้วยระบบสนามพลังแรงโน้มถ่วง ไอเย็นจากระบบปรับอากาศกระทบผิวกายเปลือยเปล่าจนขนลุกซู่ มิหนำซ้ำร่างเล็กที่นอนทาบทับเบียดเสียดอยู่บนตัวเขานั้น ก็อยู่ในสภาพเปลือยกายโชว์หนั่นเนื้อเต่งตึงขาวผุดผ่อง

"อืมมม ตื่นแล้วเหรอคะ อิริค แหมๆๆ ฮันนี่ก็จับทำสามีน่ะสิคะ ฮึฮึ" ฮันนี่เงยหน้าขึ้นมาหัวเราะคิกคัก แล้วแลบลิ้นเลียแก้มอิริคเบาๆ นัยน์ตากลมโตของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงสดเห็นได้ชัดเจน

"เธอ !! เธอเป็นพวกมันงั้นเหรอ !? บ้าจริง ผมน่าจะเชื่อแทนตั้งแต่แรก !!" อิริคสบถ เบือนหน้าหนี พยายามดิ้นรนไปจากเธอ

"พวกมนุษย์ก็ผิดพลาดกันได้แบบนี้แหล่ะค่ะ แต่ว่าไม่เป็นไรเนอะ ฮันนี่ให้อภัยค่ะ เพราะคุณเป็นที่รักของฮันนี่ไง ฮ่ะๆๆ"

หญิงสาวว่าพลางค่อยๆเคลื่อนแก่นกายขาวอวบ เลื่อนลงไปตามแผงอกกำยำ สูดกลิ่นน้ำหอมซิสตรัส Penhaligon's บนเนื้อหนังมังสาชายหนุ่มรูปหล่อผู้ดีอังกฤษ "ซูดดดดดด อาาา ตัวหอมจริงๆเลยนะคะเนี่ย ฮันนี่ล่ะช้อบชอบ ตั้งแต่แรกเห็นที่สนามบินแล้วล่ะ" ฮันนี่ยิ้มเยาะ

"เธอนี่มันบ้าเกินขนาดจริงๆ แสดงว่าเธอโกหกเรื่องความจำเสื่อม และเรื่องอีเอ็มพีใช่ไหม..." อิริคขบกรามแน่น

"แหมๆๆ อิริคคะ อย่าโกรธฮันนี่เลยนะ ฮันนี่ก็แค่ทำไปตามหน้าที่ ก็นางพญา มอบหมายฮันนี่เอาไว้นี่นา"

"...แต่ที่ฮันนี่ให้ความร่วมมือดีเป็นพิเศษ ก็เพราะว่าฮันนี่ถูกใจอิริคไงคะ ขนาดฮันนี่ปล่อยอีเอ็มพี ใส่ยานแล้วแท้ๆ ยังไม่สลบไปอีก ฮันนี่เห็นนะคะ ว่าอิริค ออกมาจากยาน ทำนู่นทำนี่ ช่วยเหลือพวกลูกเรือคนอื่นๆ ทั้งเก่งทั้งจิตใจดีแบบนี้เนี่ย ฮันนี่อยากดูแลจังเลยค่ะ ฮึฮึ"

หญิงสาวเอเลี่ยนในคราบมนุษย์เริ่มเฉลยเหตุการณ์ต่างๆให้วิศวกรหนุ่มลูกเรือยาน SS Range ฟังด้วยน้ำเสียงซุกซน แล้วเคลื่อนแก่นกาย เลียกล้ามหน้าท้องไล้ลงไปมาจนใกล้ถึงส่วนความเป็นชายของหนุ่มอังกฤษ เธอหยุดอยู่แค่นั้น

"ธะ...เธอนี่เอง ที่เป็นคนปล่อยคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าใส่ยานพวกเรา !! เธอนี่มัน...ชั่วได้โล่จริงๆ ชั่วมากๆ ผมละเชื่อเลย"

"แล้วที่ว่า นางพญา อะไรของเธอนั่นมันคือใคร ตัวอะไรอีก ? ผมจะไปจัดการมันเดี๋ยวนี้เลย บัดซบเอ๊ย ปล่อยสิวะ !!"

หนุ่มวิศวกรที่ปกติเป็นคนใจเย็น สุขุมกลับเลือดร้อนด้วยความโกรธ พยายามดิ้นรนไปให้พ้นจากเตียงนอนในห้องแล็ป ทุกอย่างดูราวกับเปล่าประโยชน์ เหงื่อกาฬเริ่มผุดขึ้นบนใบหน้าและทรวงอกกำยำ หายใจหอบด้วยความเหน็ดเหนื่อยและความโกรธแค้นตัวเองที่ปล่อยชะล่าใจในสิ่งที่ควรจะคำนวณให้ดีก่อน

"ใจเย็นๆสิคะที่รัก ใจร้อนเหมือนกันนะเนี่ย อยากรู้ไปหมดทุกเรื่องเลย ฮึฮึ"

"เอาเป็นว่า นางพญา เป็นศูนย์รวมจิตใจของพวกเรา ส่วนเรื่องอีเอ็มพีน่ะเหรอ ? เพราะว่าเมื่อสองสามวันก่อน แทน เป็นคนแอบเข้าไปทำลายระบบนำร่องและระบบสื่อสารในท่าอากาศยานจนพังหมดน่ะสิ แถมยังเล่นพิเรนท์ปล่อยยานอวกาศในลานจอด ลอยออกไปนอกดวงจันทร์หมดเลย พวกเราที่วางแผนกันว่าจะไปแพร่เชื้อเผ่าพันธุ์พวกเราบนดาวโลก ก็เลยมีปัญหา แสบมากๆเลย"

"แย่จังเลยเนอะ แทนเนี่ย...แต่ป่านนี้คงโดนนางพญางอนตุ๊บป่องไปแล้วล่ะ ดื้อกับใครไม่ดื้อ ดื้อกับแฟนตัวเอง ฮ่ะๆ"

"พอเรารู้ว่ารัฐบาลโลก ส่งยาน SS Range มาที่ดวงจันทร์ ฮันนี่ก็เลยเตรียมคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าเอาไว้ ทำให้ยานสูญเสียพลังงาน จากนั้นเมื่อยานสูญเสียพลังงาน ลูกเรือก็จะต้องสลบไป พวกเราก็ทำการจับคู่ตามจำนวน ทำให้กลายเป็นพวกเดียวกัน จากนั้นกะว่าจะใช้ยาน SS Range นั่นล่ะ ส่งสัญญาณติดต่อไปยังดาวโลก...อ้อ แล้วก็ยานต้องใช้ เทอร์โม คอร์ ใช่ไหมคะ ? ดีจังเลยเนอะ ที่อิริคหยิบติดมือมาด้วย เดี๋ยวไว้เราเป็นสามีภรรยากันแล้ว ค่อยเอาไปชาร์จละกันเนอะ ฮึฮึ"

ฮันนี่หัวเราะคิกคัก เหมือนทุกอย่างเป็นเพียงเรื่องบันเทิง สองมือเรียวเล็กขยำเต้านมอวบขาวขึ้นมาวางทาบทับระหว่างความเป็นชายของอิริค ดวงตากลมโตสีแดงจ้องมองท่อนเอ็นอย่างหิวกระหาย แลบลิ้นเลียริมฝีปากแผล่บๆ แล้วทำเป็นอมยิ้มน่ารัก

"เธอ...เธอมันบ้าจริงๆ เธอ...เธอกับพวกเอเลี่ยนประหลาด วางแผนเรื่องบ้าๆแบบนี้...ส่องกระจกดูตัวเองซะบ้างสิ เธอมันตัวประหลาด"

"จุ๊ๆๆ เงียบหน่อยสิคะอิริค ถ้าไม่เงียบเดี๋ยวฮันนี่จะทำให้เงียบนะ ทำไงรู้ไหม ?"

ร่างเล็กใช้ทรวงอกกระเปาะขาวเด้งเหมือนกับซาลาเปา คลึงนวดไปมาระหว่างแท่งอวัยวะมนุษย์เพศชาย อิริคสะดุ้งเล็กน้อย รู้สึกได้ถึงอะดรีนาลีนที่เริ่มสูบฉีดในกระแสเลือดโดยไม่ตั้งใจ ทั้งที่ใจนั้นแสนจะโกรธและเกลียดชังเอเลี่ยนเจ้าเล่ห์ตนนี้ แต่สัญชาตญาณเพศชายนั้นหาได้เชื่อฟังความรู้สึกไม่ มันกลับตอบสนองต่อสิ่งเร้าที่นุ่ม นุ่ม และแน่นได้เป็นอย่างดี

"ชะ...โชกับเฮเลน่า ยะ...อยู่ที่ไหน ? เธอ...เธอเอาพวกเขาไปไว้ไหน ?" อิริคกำมือแน่น พูดเสียงสั่นเครือพยายามอดกลั้นอารมณ์สุดฤทธิ์

ฮันนี่หยุดการเคล้นคลึงแท่นเอ็นที่เริ่มชูชันขึ้นจนได้ที่ พาแก่นกายขาวอวบอัดเล็กพริกขี้หนูเลื้อยไปมาบนเรือนร่างกำยำ เบียดเสียดเนื้อหนังมังสา ครูดเต้านมไปมา กระตุ้นให้อวัยวะสืบพันธุ์เผ่ามนุษย์ตอบสนองแข็งตัวมากยิ่งขึ้น สุดท้ายเธอพยุงตัวขึ้น โชว์เนื้อเอวคอดกิ่วแต่มีเนื้อหนังกระชับสัดส่วนพอดีอยู่ตรงหน้าวิศวกรหนุ่มรูปงาม หนุ่มอังกฤษเบือนหน้าหนีไม่กล้าใช้สายตามองความงามของเอเลี่ยนเจ้าเล่ห์ แม้อากาศจะเย็นเฉียบพอประมาณ แต่เหงื่อกาฬกลับผุดขึ้นบนใบหน้า พร้อมกับระดับความร้อนในร่างการพุ่งสูงขึ้นในอัตราก้าวหน้า ใบหูร้อนฉ่า แดงก่ำ หายใจฟืดฟาดไม่ทัวท้อง

สาวเจ้าสอดสองขาขาวลงไปรัดท่อนแขนทั้งสองข้าง นั่งคร่อมอยู่ตรงบริเวณใบหน้าของเขาอย่างแนบชิด ฮันนี่รับรู้ได้ถึงไออุ่นลมหายใจที่พ่นออกมาจากจมูก กระทบกลีบแคมสีชมพูอ่อน กระตุ้นสัญชาตญาณทางเพศที่สูงเหนือมนุษย์ให้คุกรุ่นขึ้นไปอีกเท่าทวีคูณ

น้ำใสๆเสียวสวาท หยดลงบนริมฝีปากชายหนุ่มเบื้องล่างทีละหยดสองหยด เหมือนน้ำค้างที่ไหลรินจากกลีบใบไม้ กลิ่นอวัยวะเพศของมฤตยูสาวต่างดาวนั้นแตกต่างออกไปจากกายภาพมนุษย์ปกติ...หอม และ คาวปะแล่มๆนิดๆ แม้หยดน้ำสวาทจะยังไม่เข้าถึงปลายลิ้น แต่ก็ไม่ยากที่จะสัมผัสได้ถึงความหอมหวาน ยั่วให้อยากลิ้มลอง แม้ในใจเขาจะบอกปฏิเสธสักแค่ไหนก็ตาม

"ดื่มน้ำของฮันนี่เข้าไปสิคะ อิริค...แล้วฮันนี่จะบอกว่าลูกเรือคนอื่นๆอยู่ที่ไหน ตกลงกันว่าแบบนี้ดีไหมคะที่รัก ?"

"ธะ...เธอมันบ้าจริงๆ คิดว่าผมจะ...คิดว่าไม่รู้รึยังไงว่าไวรัสแพร่ผ่านของเหลว" อิริคยังคงพร่ำบ่น ไม่ยอมเชื่อฟังโดยง่าย

"จะดื่มไม่ดื่มคะ ? ถ้าไม่ดื่มน้ำของฮันนี่ ก็ไม่รับประกันนะว่าลูกเรือที่เหลืออยู่ทั้งหมดจะเป็นยังไง ฮึฮึ" ฮันนี่พูดจาขู่พลางขยุ้มเส้นผมอิริคเบาๆ

ชายหนุ่มสูดลมหายใจเข้าอย่างช้าๆ แต่ก็เท่ากับสูดกลิ่นอายหอมหวานของอวัยวะเพศหญิงมฤตยูกลายพันธุ์เข้าไปด้วย แน่นอนว่ากลิ่นนั้นคือฟีโรโมนชั้นดีที่สุดบนร่างกายของพวกเธอในการกระตุ้นระบบประสาทมนุษย์ให้ทำตามที่ตนเองต้องการ อิริคที่เริ่มควบคุมตัวเองไม่ไหวและด้วยความเป็นห่วงลูกเรือคนอื่นๆ อีกทั้งเขายังไม่รู้พิษสงของพวกเอเลี่ยนดีเหมือนกับแทน ชายหนุ่มไม่มีทางเลือกอื่นนอกจาก ทำใจยอมรับ...

อิริคหลับตากลั้นหายใจ จำยอมทำตามที่เธอสั่งในที่สุด แทนเคยบอกว่าผลลัพท์ที่เกิดขึ้นจากการมีเพศสัมพันธ์กับพวกเอเลี่ยนมีทั้งติดเชื้อจนสภาพร่างกายและจิตใจเปลี่ยนกลายเป็นพวกมัน หรือ อาจไม่เปลี่ยนเลยก็ได้ หากมีภูมิคุ้มกันต้านเชื้อไวรัส...

"อุ๊ยย ฮึฮึ ดื่มเข้าไปจนกว่าฮันนี่จะพอใจนะคะ ห้ามผิดกติกานะ เพราะถ้าฮันนี่ไม่พอใจ ฮันนี่จะร้ายมากนะรู้ไหม"

สองมือฮันนี่ยึดเกาะหัวเตียงพร้อมแอ่นกายลง แล้วบดร่องเสียวสีชมพูอ่อนเข้ากับใบหน้าอิริค ก้นขาวกลมกลึงขยับไปมาเป็นจังหวะลูกคลื่น เพื่อรีดคั้นผลิตน้ำสวาทรสหวานกลมกล่อม ป้อนเข้าปากหนุ่มคนรักที่ตนเองหมายปองจับจ้องทำเป็นคู่ให้เขาดื่มน้ำเชื้อไวรัสของตนเองเข้าไปเป็นระลอกๆ ปลายลิ้นจ่ออยู่ตรงกลางรูแคม อ้าปากปล่อยให้น้ำเสียวไหลลงมาดื่มกระเดือกกลืนลงคอไปด้วยความจำยอม...

รสชาตินั้นหวานอ่อนๆ และมีกลิ่นหอมพิลึกปะแล่ม ยิ่งดื่มมากเข้าไปเท่าไหร่ ความรู้สึกฉุนเฉียว หงุดหงิด และความโกรธที่มีต่อฮันนี่ก็ยิ่งเลือนลางลงไปทุกขณะที่น้ำเสียวไหลผ่านลำคอลงสู่ร่างกาย พร้อมกับตรรกะทางความคิดในสมองวิศวกรหนุ่ม เขาเริ่มตั้งใจดูดติ่งเนื้อและกลีบแคมนุ่มละมุนลิ้นราวละลายอยู่ในปาก ตวัดลิ้นเลียเข้าไปในร่องเนื้อสด คว้านเอาน้ำเสียวที่เพิ่งผลิตใหม่สดๆดื่มเข้าไปอีกเหมือนไม่รู้จักพอ...

"อืมมมม อืมมมม ฮึฮึ อร่อยล่ะสิที่รัก ติดใจฮันนี่แล้วใช่ไหมล่ะ"  หญิงสาวอมยิ้มมีความสุข ก่อนจะยกก้นขึ้นผละจากริมฝีปากเขา

คราบไคลสวาทเป็นมันเลื่อมเต็มปากอิริค ตาปรือ หน้าของเขาแดงก่ำ ใบหูร้อนผ่าวจนแทบไหม้ หัวใจเต้นระรัวควบคุมไม่ได้ ฮันนี่ปลดล็อคสนามพลัง ปลดปล่อยแขนขาออกจากพันธนาการ "ฮันนี่ !!"

ร่างใหญ่กระโจนเข้าใส่เอเลี่ยนแสนเจ้าเล่ห์ร้ายกาจให้ล้มลงไปนอนหงายอยู่บนเตียงทันทีโดยไม่ทันตั้งตัว ท่อนแขนกำยำทั้งสองข้างบล็อคทางหนี เห็นกล้ามเป็นมัดล่ำสันชัดเจนทั้งส่วนไบเซปและไตรเซป นัยน์ตาสีฟ้าจ้องหน้าฮันนี่เขม็ง ชายหนุ่มหายใจรวยรินแรง จนเห็นกล้ามหน้าท้องขยับขึ้นลงไปมา ฮันนี่ตีหน้าเศร้าน่าสงสาร ทำสายตาเว้าวอนออดอ้อน "จะทำร้ายฮันนี่ได้ลงคอเหรอคะ ?"

อิริคไม่ตอบอะไร เพียงโน้มใบหน้าลงซุกไซร้สูดกลิ่นหอมหวนหวานราวกับดอกพีโอนี่บนต้นคอขาวผ่องเอเลี่ยนแสนร้ายกาจตนนี้ด้วยไฟปราถนา หาใช่ความโกรธแค้นเคืองในสิ่งที่เธอทำกับลูกเรือยาน SS Range ไม่ ราวกับว่าเขาละทิ้งความถูกต้องทุกสิ่งทุกอย่างไปชั่วขณะ ตอนนี้เหมือนไม่สำคัญแล้วว่าดาวโลกจะเป็นอย่างไรต่อไป ใครจะครองโลก ใครจะแพร่เชื้อไวรัสมฤตยูใดๆมิใช่เรื่องสำคัญ

สิ่งสำคัญคือผู้หญิงร่างเล็กเจ้าเล่ห์ตรงหน้านี้ วงหน้าขาวสวยหวานเหมือนกับน้ำผึ้ง ดวงตากลมโตเต็มไปด้วยเล่ห์แสนกลน่าค้นหา ริมฝีปากบางยิ้มมุมปากราวกับผู้กุมชัยชนะเหนืออุดมการณ์ฝ่ายมนุษย์ เส้นผมสีน้ำตาลอ่อนยาวสลวยหอมชวนฝัน ผิวกายขาวผ่องนี้ ทรวงอกกระเปาะเต่งตึงราวกับก้อนซาลาเปาลูกใหญ่ หน้าท้องนุ่มละมุน และเรียวขาขาวทอดยาวจับตรงไหนก็กระชับมือ แทบไม่น่าเชื่อเลยว่านี่คือเธอ ผู้กลายพันธุ์จากโฮโมเซเปียน วิวัฒนาการสู่เผ่าพันธุ์มฤตยูทรงสเน่ห์จากด้านมืดของดวงจันทร์

...มือขวาของชายหนุ่มลูบไล้สัมผัสความรักไปมาอย่างแผ่วเบาบนเรือนกายเนียนดุจแพรไหม เขาทั้งสองปลดเปลื้องธงบ่งชี้ข้อจำกัดเผ่าพันธุ์ บอกลาความเป็นปฏิปักษ์ เวลานี้ไม่มีอีกแล้วภารกิจใดๆบนดวงจันทร์ อิริคทั้งสวมกอด ทั้งระดมพรมจูบทั่วเรือนร่างอย่างหลงใหล เขารู้ดีว่าถึงเวลาอันสมควรจะถ่ายทอดความรู้สึกประหลาดที่คุกรุ่นอยู่ในกายจนแทบระเบิดออกมาทุกขณะส่งไปให้ถึงใจเธอ

ระบบสังเคราะห์แสงไฟอัจฉริยะบนอาณานิคมทำงานร่วมกับระบบอัตโนมัติในห้องแล็ปปรับบรรยากาศเมื่อสัมผัสถึงช่วงเวลาเที่ยงคืน แสงไฟเจิดจ้าภายในห้องเมื่อสักครู่ แปรเปลี่ยนเป็นมืดสลัว ปล่อยให้แสงรำไรสีขาวนวลสาดส่องเข้ามาราวกับแสงจันทร์ดวงที่สอง เงารักของทั้งมนุษย์รูปงามชายหนุ่มร่างกำยำ และ เผ่าพันธุ์พิศวงหญิงงามร่างอ้อนแอ้น ปรากฏขึ้นบนท้องราตรี เป็นจังหวะท่วงทำนองบรรเลงเพลงรัก

ฮันนี่ส่งเสียงกระเส่ากัดริมฝีปากชมพูอ่อนบอกความสุขจนล้นปรี่ดังระงมในความเงียบงัน แก่นกายขาวนุ่มละมุนเคลื่อนขึ้นลงไปมาอยู่บนเตียงควบคู่กับทรวงอก ชายหนุ่มผลักดันทุกย่างก้าวเข้าในถ้ำพิศวาสเปียกชื้น ราวเรี่ยวแรงไร้วันร่วงโรย...

คำบอกรักจากหัวใจต่างพรั่งพรูออกมาซ้ำแล้วซ้ำเล่า หนึ่งคำรักต่อหนึ่งพรมจูบ หนึ่งพรมจูบต่อหลายสิบแรงกระทั้น เมื่อรสรักสเน่หายามวิกาลสิ้นสุดลง เมล็ดพันธุ์แห่งความเป็นชาย ตัวแทนของหนึ่งในสปีชี่ย์ที่ทรงภูมิปัญญาที่สุดในโลก แต่หาใช่ที่เหนือสุดในจักรวาล เข้าหลอมรวมเพื่อเติบโตในเซลส์กลายพันธุ์ตัวแทนจากดวงดาวบริวารของโลกที่ทั้งทรงภูมิปัญญาและสง่างามที่สุดในสายตาของเขา ผ่านพ้นการก้าวข้ามขีดจำกัดทางชีววิทยาและในฐานะศัตรูต่างเผ่าพันธุ์ เรียงร้อยสู่ห้วงแห่งความรักอันงดงามที่ไม่อาจคลี่คลาย...





...จบ EPISODE 3 "Here I am"

cd13579

ใครหื้อใครซ่า ข้าแบนเรียบ

P Eet ✦Diamond✦

#2
Oh.. nooooo ...
What happened ???  My Ericccccc ... oh noooooooo bring him backkkkkk ...... Uggghhhh .. !!!

That's too early in the game, like just within 3 EPs, all of them are compromised!!!     ::Sobad:: 

Now, what will happened to the rest of the crew member???   ::Hmmm:: 

I guess it will be up to Tan to save the Earth...
Cuz... the Alien Queen will not harm him base on their previous relationship...

But if push becomes shove... will she use force on Tan??? 
We'll just have to wait and see...

I felt like the story is moving at a warp speed...
if one is not careful... one can spin off the orbit for sure!!! E..E...


Loveeeeee it so far,


Big thanks to our generous author,

Thank you for sharing your "light" work ...

Just one itsy bitsy tiny request, please ..???
Could we have ... like revved up out of orbit erotic scene ???   ::DookDig:: ::DookDig:: ::DookDig::

This is... just felt like reading a PG13  rated work of art ... E..E...    ::Grimace:: 

Unless ... our author is actually under legal drinking age ... then
I apologize ... E..E.. wouldn't want our young gun to get out of whacked this early in life ... E..E...   ::HeyHey::


Be seeing ya Kiddo!!!     ::Pull:: 
Disclaimer: The view and opinion expressed on this website are solely those of my very own. It is solely for the purpose of entertainment and has NO meaningful value of any kind. They DO NOT necessarily represent those of the majority of READERS & WRITERS of this website staff, and/or any/all contributors to this site.

ஜ۩۞۩ஜ THANK YOU ஜ۩۞۩ஜ 



❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀

DIAMONDS ARE FOREVER !!!

   ..... (¯`v´¯)♥
   .......•.¸.•´
   ....¸.•´
   ... (
   ☻/
   /▌♥♥
   / \ ♥♥

declangombley

อ้างจาก: P Eet เมื่อ สิงหาคม 09, 2017, 05:31:49 ก่อนเที่ยง
Oh.. nooooo ...
What happened ???  My Ericccccc ... oh noooooooo bring him backkkkkk ...... Uggghhhh .. !!!

That's too early in the game, like just within 3 EPs, all of them are compromised!!!     ::Sobad:: 

Now, what will happened to the rest of the crew member???   ::Hmmm:: 

I guess it will be up to Tan to save the Earth...
Cuz... the Alien Queen will not harm him base on their previous relationship...

But if push becomes shove... will she use force on Tan??? 
We'll just have to wait and see...

I felt like the story is moving at a warp speed...
if one is not careful... one can spin off the orbit for sure!!! E..E...


Loveeeeee it so far,


Big thanks to our generous author,

Thank you for sharing your "light" work ...

Just one itsy bitsy tiny request, please ..???
Could we have ... like revved up out of orbit erotic scene ???   ::DookDig:: ::DookDig:: ::DookDig::

This is... just felt like reading a PG13  rated work of art ... E..E...    ::Grimace:: 

Unless ... our author is actually under legal drinking age ... then
I apologize ... E..E.. wouldn't want our young gun to get out of whacked this early in life ... E..E...   ::HeyHey::


Be seeing ya Kiddo!!!     ::Pull::

Oh.... Because I just intended to make this 'Light & Romance' as much as I could
but unfortunately it has become 'TOO LIGHT' eventually !?....

shittttt 5555

ppeak

อ้าวอีริคเสร็จเอเลี่ยนสุดสวยไปซะแล้ว แต่ถ้าเป็นผมก็ยอมนะเจอแบบนี้ ฮ่าๆ รอติดตามว่าใครจะรอดมั่งนะครับ 

Peera canalitartis

มันมีอะไรเป็นจุดสังเกตุไหมเนี่ย ได้แต่เดา น้องน่ะ คนอ๊ะป่าววววว ???

peddo

งดงามครับ อยากรู้จริงๆว่าเอเลี่ยนกลุ่มนี้ร้ายกาจยังไง มีกินหัวตัวผู้หลังมีลูกหรือเปล่านะ น่าติดตามจริงๆครับ ขอบคุณครับ

swss2511

กว่าจะรู้ความจริงก็โดนรวบเสียแล้ว

naitoom

เห็นคูยกันด้วยภาษาปะกิต เดาว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับฉากอย่างว่า....
ผมว่า...โครงเรื่องที่มีแต่ต้นเป็นอย่างไร ก็ขอให้ยึดโครงเรื่องนั้นไว้
จะเป็น sci fi rated R ก็ OK นะ ถ้าเรื่องน่าติดตาม
บางครั้งเรื่องแบบวับๆแวมๆ ยังเสียวกว่าแบบถอดหมด (แบบ XXX)

biggiggog

ดูๆไปแล้ว พวกเอเลี่ยนก็เหมือนจะไม่ร้ายซักเท่าไหร
หรือจะมีอะไรมากกว่านี้
ขอบคุณมากๆครัย