ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

อาถรรพ์ปลัดขิก ตอนที่ 3 บทลงโทษ Part 1

เริ่มโดย Kamen Rider V-3, ตุลาคม 24, 2017, 02:14:29 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้


Minerality



ibaduck


แมลงสาป


d0d4db4098


assasin69941

อ้อยเข้าปากช้างแล้วต้องจัดให้ลืมไม่ลง

phithan

ลงโทษให้หนักเอาให้หลงปลัดขิกป๊อดไปเลย จะได้อยู่สบาย


sdtop1108

น้าขิตเริ่มเปิดโลกใบใหม่ให้กับป๊อดแล้ว

pootoo7777

อำนาจลึกลับ ไม่อยากเอา แต่ห้ามใจไม่ได้ นายป๊อด จะใช้พลังนี้อย่างไร ให้ได้ฟันสาวเยอะๆ

a park

อ้างจาก: Kamen Rider V-3 เมื่อ ตุลาคม 24, 2017, 02:14:29 หลังเที่ยงขอคุยหน่อยครับ

สวัสดีเป็นทางการครับผู้อ่านทุกท่าน  เรื่องนี้ผมตั้งใจจะเขียนสนุกๆ  เก็บปมของเรื่องไว้เป็นความลับ
แล้วค่อยๆเฉลยออกมาทีละน้อย   และไม่ได้วางพล๊อตของเรื่องไว้จนจบ
และผมก็ตั้งใจไว้ว่า ถ้าพล๊อตมันผุดขึ้นมาในหัว  ผมก็จะเขียนและลงให้อ่านทันที  แต่ถ้ารู้สึกว่าต้องเค้น
ผมก็จะหยุด  จึงขอแจ้งล่วงหน้่าไว้ว่าอาจจะไม่ได้ลงอย่างสม่ำเสมอ  ดัง เช่นในตอนนี้ พอเขียนจนเริ่มต้องเค้นแล้ว
ผมก็จะหยุด  ทั้งที่ยังไม่จบตอนที่ 3 อย่างที่ตั้งใจไว้  เลยตั้งให้มันเป็น Part 1 ซึ่งถ้าหากว่ารู้สึกสั้นไป หรือ
ทำให้ค้างคาบ้างก็ขออภัยด้วยครับ

ส่วนในเรื่องการโพสตอบ  ก็ระวังกันหน่อยนะครับ  ตามที่เจ๊แว่นแจ้งมาว่า 2 ตอน ก็แบนไปแล้ว 60 คน
อ่านกฎ แล้วอย่าละเมิดเลยนะครับ เจ๊แกเอาจริง  จะได้อยู่ด้วยกันไปนานๆ


---------------------


หลังจากวิไลและหนิง เดินเข้าไปในห้อง  ป๊อดก็เร่งฝีเท้าเดินตามเข้ามาติดๆ แล้วหันหลังล้อคประตูในทันที


"ไอ้ป๊อด ไอ้ขี้ข้า  มึงคิดจะทำอะไร   ปล่อยกูกับลูกหนิงไปเดี๋ยวนี้นะ ถ้ามึงยังไม่อยากจะติดคุก "


"ไอ้หนู...นังคนนี้มันปากชั่วจริงๆ  เอ็งคงต้องสั่งสอนมันหน่อยแล้วล่ะ"
ภูตแห่งปลัดขิก ส่งเสียงก้องขึ้นมาในหัวป๊อด


"ลงโทษมันยังไงดีล่ะ น้าขิก"


"อ้าว...ไหนเมื่อครู่ เอ็งคิดจะล่อพวกมันทั้งสองแม่ลูกไม่ใช่เหรอวะ"


"ผม...ผม..ไม่กล้า...."



"ฮ่าๆๆๆๆๆๆ........เอ็งนี่มันไม่ได้เรื่องจริงๆ   ข้าพิจารณาดูแล้ว ส่วนลึกภายในใจของเอ็งมันต้องการจะล่อมันทั้งแม่ทั้งลูก
เลยใช่ไหมล่ะ   มา...ข้าจะเร่งเร้าให้เอ็งกล้าขึ้นเอง  ฮ่าๆๆๆๆๆ....."


"ไอ้ป๊อด...มึงพูดอะไรของมึง...กูบอกให้ปล่อยกู...ไม่อย่างนั้นถ้ากูออกไปได้  มึงตายแน่"
วิไลพูดข่มขู่ป๊อด ด้วยดวงตาที่แดงกล่ำไปด้วยความโกรธ


ป๊อดหันขวับมาที่วิไล ด้วยดวงตาที่แข็งกร้าวผิดไปจากป๊อดคนเดิม  ภูตแห่งปลัดขิกได้เร่งเร้าความต้องการส่วนลึก
ในใจป๊อดออกมาจนไม่ใช่ป๊อดคนเดิมไปเสียแล้ว

"เดี๋ยวก็ด่ากูว่า ขี้ข้า  เดี๋ยวก็ว่า พ่อแม่กูไม่สั่งสอน   แล้วยังข่มขู่กูซ้ำแล้วซ้ำเล่า  วันนี้พวกมึงสองแม่ลูก
จะได้เห็นว่าเวลากูโกรธจะเป็นยังไง"


ป๊อดมีอารมณ์โกรธจัด ความรู้สึกคับแค้นที่สั่งสมอยู่ภายในใจเริ่มที่จะประทุออกมา  และเมื่อได้รับการเร่งเร้า
จากภูตแห่งปลัดขิก ก็ยิ่งขับดันความรู้สึกนั้นให้ระเบิดออกมา  เขาจ้องมองปากวิไลแล้วเดินตรงเข้าไปง้างมือ
โดยหมายจะตบให้เลือดกลบปาก  แต่แล้วก็หยุดมือเอาไว้  เมื่อมีความต้องการสิ่งหนึ่งที่ซ่อนเร้นอยู่ภายในใจ
ของเขาประทุออกมาด้วยเช่นกัน

"ตบปากมึงมันไม่สาสม  กูจะหยามศักดิ์ศรีมึง อีวิไล  มึงมันสูงศักดิ์นักใช่ไหม ปากอย่างมึงต้องอมควยกู"


พูดจบป๊อดก็ปลดตะขอกางเกงแล้วปล่อยให้มันล่วงลงไปที่ข้อเท้า  แล้วติดตามด้วยกางเกงใน  พร้อมกับสลัดกางเกง
ทั้งสองออกไปทางปลายเท้า แล้วยืนโชว์ควยที่ตั้งแข็งเป็นลำนิ่งอยู่


"ฮ่าๆๆๆๆ......ทำได้ดี ไอ้หนู...เอามัน...เอาให้สะใจไปเลย  ภูตแห่งปลัดขิกส่งเสียงขึ้น"


หนิงจ้องมองที่ลำควยอันแข็งโด่ของป๊อดอยู่ครู่หนึ่ง อย่างลืมตัว แล้วปิดตาลง  ส่วนวิไลพอเห็นป๊อดกระทำเช่นนั้นก็พอจะเดาได้ว่า
ป๊อดกำลังคิดจะทำอะไร  เธอจ้องมองดูควยของป๊อดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วหันกลับมามองหน้าป๊อด

"ไอ้เด็กเหี้ย   มึงกำลังคิดจะทำอุบาทว์ชาติชั่วอะไร  อย่าเชียวนะ ไม่อย่างนั้น หากกูรอดออกไปได้ กูจะทำให้มึงติดคุกให้ได้"


"ปากมึงดีนักนะ  อีวิไล  มึงจงนั่งลง แล้วคลานเข้ามาอมควยให้กูเดี๋ยวนี้"


ภูตแห่งปลัดขิกพอได้ยินคำสั่งของป๊อด ก็ส่งเสียงหัวเราะอย่างพอใจ แล้วใช้อำนาจจิตควบคุมร่างของวิไล
ให้ปฏิบัติตามคำสั่งของป๊อดในทันที


ร่างของของวิไลทรุดตัวลงคุกเข่าอยู่กับพื้น อย่างที่ไม่อาจจะควบคุมตัวเองได้  แขนทั้งสองของเธอถูกบังคับ
ให้ยันลงไปกับพื้นแล้วคืบคลานไปข้างหน้า  ตรงไปยังจุดที่ป๊อดยืนอยู่ แล้วหยุดนิ่งอยู่ ณ ตำแหน่งเบื้องหน้าของป๊อด
ที่กำลังยืนควยแข็งรออยู่   

ใบหน้าของวิไลค่อยๆเงยขึ้น แล้วยันร่างตนเองขึ้นตั้งตรง  ถึงตอนนี้ใบหน้าของวิไลก็เผชิญหน้ากับควยของป๊อดอย่างใกล้ชิด







วิไลทั้งตื่นตกใจทั้งขยะแขยง เธอกรีดร้องแต่คำว่า  ไม่ๆๆๆๆๆ  อยู่ตลอดเวลา พร้อมกับพยายามขัดขืนร่างกายของตนเอง
ให้ออกห่างไปจากควยของป๊อด แต่ก็ไม่เป็นผล ใบหน้าของวิไลกลับเคลื่อนเข้าหาควยของป๊อดใกล้เข้าไปทุกขณะ

และแล้วปากของวิไลก็ไม่สามารถส่งเสียงได้ตามที่ต้องการอีกต่อไป  มันถูกควบคุมด้วยอำนาจจิต
ของภูตแห่งปลัดขิก ให้เปิดอ้าออกรับเอาควยของป๊อดเข้าไว้ในช่องปากของเธอจนเต็มลำ

"อู้.....ไอ่เอา.....ไอ่เอา.....ไอ่....ไอ่....ไอ่....โอะ...โอะ ...อุ้บ....."


เสียงของวิไลอู้อี้อยู่แต่ในลำคอ  เมื่อลำควยควยของป๊อดเคลื่อนตัวลึกเข้าไปในช่องปากของเธอ วิไลถึงกับทำหน้าเหยเก
ด้วยความขยะแขยงอย่างที่สุด


ส่วนหนิงที่่จ้องมองดูอาการของแม่เธออยู่ ก็ได้แต่ร้องตะโกนเพื่อห้ามปรามแม่ของเธอจนเสียงหลง

"อย่า....อย่าแม่....อย่า.....อย่าทำอย่างนั้น.....อย่าาาาาา......."


ป๊อดใช้สองมือขยุ้มเส้นผมของวิไลไว้ แล้วดันลำควยของมันยัดเข้าไปในปากของวิไลจนสุดลำ แล้วกดเน้นเอาไว้

"อึ๊บ............โอ้ววววววว.........ซี๊ดดดดดด........"


ป๊อดเงยหน้าขึ้นตาหรี่ปรือ  เมื่อควยได้รับรสสัมผัสจากช่องปากของผู้หญิงเป็นครั้งแรก  ป๊อดรู้สึกว่ามันทั้งนิ่มนวลและอบอุ่น
อย่างบอกไม่ถูก  ป๊อดจับหัวของวิไลกดเอาไว้ จนริมผีปากของเธอชนกับหัวเหน่าของตนเองจนแน่นอยู่ครู่หนึ่ง
แล้วขยับถอยออกมา พร้อมกับก้มลงไปมองดูใบหน้าของวิไลที่ยังคงมีลำควยของเขาคาอยู่ในปาก  แล้วยิ้มออกมาอย่างสะใจ
ที่ได้แก้แค้น

ความเสียวซ่านของรสสัมผัสจากปากของวิไล  ทำให้ป๊อดมีความต้องการมากยิ่งขึ้น เขาโยกบั้นเอวส่งควยเข้าและออกจากปาก
ของวิไลอย่างเพลิดเพลิน จนลืมไปว่าในห้องยังมีหนิงอยู่อีกคน ที่กำลังจ้องมองอยู่อย่างโกรธแค้น


"ไอ้สัตว์ป๊อด....มึงทำแม่กู...ไอ้เหี้ย...ไอ้ชาติชั่ว"

"ให้นังลูกสาวมาอมควยเอ็งด้วยเลยสิ...อยากปากดีนัก"
ภูตแห่งปลัดขิกส่งเสียงยั่วยุขึ้นอีก


ป๊อดได้ยินดังนั้น ก็หันไปจ้องตาหนิงแล้วพูดขึ้นว่า

"ปากมึงนี่...ชั่วพอๆกับแม่มึงเลย ได้...ถ้ามึงต้องการ"

"อีหนิง...มึงจงคลานมาอมควยให้กูเดี๋ยวนี้"


วิไลได้ยินดังนั้น ก็ตกใจ แม้ว่าตัวของเธอจะถูกกระทำไปแล้ว แต่ก็ไม่หวาดกลัวเท่ากับลูกของเธอกำลังจะถูกกระทำ
เธอพยายยามส่งเสียงอู้อี้ออกมา แต่ก็ไม่สามารถเปล่งออกมาเป็นคำพูดได้ชัด เพราะควยของป๊อดคาอยู่ในช่องปากของเธอ

ร่างของหนิงกำลังคืบคลานเข้ามา คล้ายกับอาการของวิไลเมื่อก่อนหน้านี้ แล้วหยุดลงที่ตรงที่เบื้องหน้าของป๊อดพร้อมกับ
เผยอริมฝีปากงามของเธออ้าออก  ทั้งๆที่ตาของเธอเบิกกว้างอย่างไม่ยินยอม



ป๊อดถอนลำควยออกมาจากปากของวิไล  แล้วหันเปลี่ยนตำแหน่งไปยังใบหน้าของหนิง






หนิงจ้องมองควยของป๊อดด้วยแววตาอันตื่นกลัว  แต่ปากของเธอที่อ้ากว้างออกกลับเคลื่อนตรงเข้าไปยังควยของป๊อด
แล้วรับเอาส่วนหัวควยของป๊อดเข้าไว้ในช่องปากของเธอ

"อ้ายเอา......อ้ายเอา....อ้าย....อ้าย.........อุ้บ.."


ป๊อดสะดุ้งตัวขึ้นเล็กน้อยด้วยอาการเสียวซ่านในรสสัมผัสจากปากของหญิงสาวที่เขาหลงใหล
มือทั้งสองของป๊อดเลื่อนไปประคองใบหน้าของหนิง แล้วยิ้มนิ่งอยู่

"ปากของมึงเนี่ย นุ่มนิ่ม เสียวกว่าของแม่มึงอีกนะ.....อ้าาาาา.......ซี๊ดดดดดด...."


แล้วมือทั้งสองของป๊อดก็เลื่อนขึ้นมาขยุ้มเส้นผมของหนิง พร้อมกับโยกบั้นเอวตนเองเข้าและออกจากปากของหนิง
อย่างเนิบนาบ  พลางหลับตาเคลิบเคลิ้มไปกับรสสัมผัสที่ได้รับ

"ซี๊ดดดดด............อ้าาาาาาา....................."


"ฮ่าๆๆๆๆ.......เป็นไงไอ้หนู.........สนุกใช่ไหม.....ฮ่าๆๆๆๆๆๆ....เดี๋ยวข้าจัดให้อีก"


และแล้ว หนิงก็ถูกควบคุมให้แลบลิ้นออกมา แล้วตวัดฉวัดเฉวียนไปมารอบๆหัวควยของป๊อด ใบหน้าของเธอถูกควบคุมให้ไหลเลื่อน
ลงต่ำและส่งปลายลิ้นลามเลียไปจนถึงพวงไข่ของป๊อด  ส่งผลให้ป๊อดถึงกับเขย่งปลายเท้าเกร็งไปทั้งร่างด้วยความเสียวอย่างที่สุด


"ซี๊ดดดดดด.............ซี๊ดดดดดดด............อูยยยยยยย.........ซี๊ดดดดด....."

ไม่เพียงเท่านั้น ภูตแห่งปลัดขิก ยังควบคุมร่างของวิไลให้เข้ามาร่วมวงเลียควยของป๊อดด้วย โดยที่ป๊อดไม่ได้ร้องขอ
เสียงหัวเราะชอบใจของภูตแห่งปลัดขิก ดังก้องอยู่ในหัวของป๊อดอยู่ตลอดเวลา


สองแม่ลูกเบียดใบหน้าเข้าโลมเลียควยของป๊อด ไปจนตลอดทั้งพวงไข่  สร้างความเสียวซ่านให้กับป๊อดจนลำต้วเหยียดเกร็ง
จนเจ็บไปทั้งท้องน้อย   หนิงห่อปากอมควยของป๊อดไว้ แล้วรูดเข้าและออก ด้วยหน้าตาที่ไม่ยินยอมพร้อมใจที่จะทำ  ส่วนวิไลก็ใช้ลิ้น
โลมเลียพวงไข่ของป๊อด แล้วตวัดลอดลึกลงไปจนเกือบจะถึงรูตูด  ป๊อดเป็นเด็กหนุ่มที่พึ่งจะได้เคยได้รับรสสัมผัสจากเพศตรงข้ามเป็นครั้งแรก
แต่กลับโดนเล้าโลมอย่างหนักเช่นนี้ โดยฝีมือของภูตแห่งปลัดขิก ซึ่งแม้แต่ผู้ชายที่มีประสบการณ์ผ่านผู้หญิงมาบ้างแล้วก็ไม่อาจจะอดกลั้น
เอาไว้ได้

ป๊อดรู้สึกตัวว่า ความรู้สึกเสียวซ่านของเขา กำลังจะแตกทะลักออกมาจากลำกล้อง  ป๊อดจับควยของเขาออกมาจากปากของหนิง
เพื่อจะหยุดมันไว้ก่อน  แต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว น้ำสีขาวขุ่นพุ่งพวยระเบิดออกมา เต็มใบหน้าของหนิงและวิไล

สองแม่ลูก ทำหน้าเหยเกอย่างสุดจะขยะแขยง  แต่ก็ต้องพ่ายแพ้ต่ออำนาจของภูตแห่งปลัดขิก  มันบังคับให้สองแม่ลูกใช้ปาก
แย่งกันดูดกินน้ำกามของป๊อดจนแทบไม่มีเหลือยู่  ป๊อดทรุดตัวลงนอนแผ่อยู่กับพื้นอย่างอ่อนเพลียทั้งๆที่เขาไม่ได้ออกแรงอะไรเลย


"ฮ่าๆๆๆๆๆ......ไอ้อ่อนเอ๊ย.....ไม่ได้เรื่องเลยเอ็งนี่....ยังไม่ทันจะออกรบแค่โหมโรง เอ็งก็ตกม้าตายซะแล้ว
มา...ข้าจะช่วยเอ็งเอง"

สิ้นเสียงของภูตแห่งปลัดขิก ทั้งวิไลและหนิง ก็ยืนขึ้นโดยพร้อมกัน  ทั้งสองเริ่มเปลื้องผ้าที่ตัวเองสวมใส่อยู่ออกทีละชิ้น

จากเสื้อชั้นนอก แล้วก็ตามติดมาด้วยกางเกงที่แต่ละคนสวมใส่ จนทั้งคู่เหลือเพียงยกทรง และกางเกงในตัวน้อยเท่านั้น
ป๊อดยันตัวลุกขึ้นนั่งจ้องมองดูเรือนร่างของทั้งคู่ที่ยืนอวดโฉมอยู่เบื้องหน้าจนควยของเขาแข็งขึ้นมาอีกครั้ง

"น้าขิก...หยุดทำไมล่ะ...ทำไมไม่ถอดออกให้หมด"

"ถอดออกหมดจะไปสนุกอะไรวะ   เอ็งไม่อยากลุ้นด้วยตัวเองเหรอว่านังสองคนนั้น มันจะเป็นอย่างที่เอ็งเก็บเอาไปชักว่าวหรือเปล่า"


ป๊อดคิดดูก็เห็นจริงตามคำที่ ภูตแห่งปลัดขิกพูด   เขาเขยิบตัวเข้าไปใกล้ทั้งสองแม่ลูกจนเกือบชิด แล้วเพ่งมองส่วนสัดต่างๆ
ของทั้งสองคนอย่างหื่นกระหาย  รูปร่างของหนิงดึงดูดความสนใจของเขาเป็นอย่างมาก เนินอกขาวผ่องที่โผล่พ้นเสื้อในของเธอทั้งอวบอิ่ม
และชี้ชัน   ปีอดมองไล่ต่ำลงมาที่หน้าท้องของหนิง ก็เห็นไรขนอ่อนๆเรียงตัวอย่างเป็นระเบียบเป็นทางยาวจนลึกลงไปต่ำกว่าสะดือ ลึกลงไปต่ำกว่า
ขอบกางเกงในสีชมพูอันโคกนูนจากสิ่งที่อยู่ภายในดันออกมาจนเห็นได้ชัด 

ป๊อดจ้องมองตรงส่วนนั้นของหนิงอย่างไม่วางตา  ครั้งนี้เขาไม่ต้องลอบมองหรือแอบมองอีกต่อไป  สิ่งที่เขาอยากเห็นมาเนิ่นนาน มันได้มาปรากฎ
อยู่ที่เบื้องหน้าของเขาแล้ว

หนิง....จ้องมองดูอาการที่ป๊อดกำลังมองของสงวนของเธออย่างหื่นกระหาย ก็รู้สึกแสนจะอับอาย  เธอไม่สามารถจะหลบเลี่ยงหรือหลีกหนีไปได้
ทำได้เพียงแค่ปิดตาตัวเองลง เพื่อจะได้ไม่รํบรู้สิ่งใดๆอีก  ผิดกันกับแม่ของเธอ ที่กำลังเป็นห่วงด้วยเกรงว่าลูกสาวสุดที่รักกำลังจะถูกลวนลาม

"อย่านะ...ไอ้ป๊อด....มึงอย่าทำอะไรลูกกูนะ...."



ป๊อดนิ่งเฉยต่อคำห้ามของวิไล  เขายื่นมือออกไปสัมผัสเข้ากับโคกอันโหนกนูนภายใต้ซับในสีชมพูของหนิง

หนิงเบิกตากว้างเมื่อรู้สึกถึงการสัมผัสที่ของสงวนของเธอ  และเมื่อมองเห็นได้ชัดว่า ป๊อดกำลังใช้มือลูบไล้ส่วนนั้นของเธอ
อย่างหลงไหล ก็ส่งเสียงกรีดร้องขึ้น

" ไอ้เหี้ยป๊อด...อย่านะ....เอามือของมึงออกไป...อย่า......แม่...แม่....ช่วยหนิงด้วย...."

"ไอ้ป๊อด...มึงอย่าทำลูกกูนะ"


ยิ่งหนิงส่งเสียงกรีดร้อง  ป๊อดก็ยิ่งเกิดอารมณ์มากขึ้น   สัมผัสอันนุ่มนิ่มโหนกนูนที่อยู่ใต้อุ้งฝ่ามือ ทำให้ป๊อดยิ่งอยากเห็นกับตา
ว่า  จะสวยเหมือนใบหน้าของหนิงหรือไม่  นิ้วมือทั้งสองของป๊อดค่อยๆเกี่ยวขอบกางเกงในของหนิงแล้วค่อยๆ รูดลงมา ทีละน้อย ทีละน้อย
จนกลุ่มเส้นขนสีดำอ่อนละเอียดค่อยๆโผล่พ้นออกมา แล้วในที่สุด เนินเนื้ออันโคกนูนที่ปกคลุมไปด้วยเส้นขนสีดำของเด็กสาว
ก็ปรากฎอย่างเต็มตัวอยู่เบื้องหน้าของป๊อด

ป๊อดจ้องมองตรงจุดนั้นของหนิงนิ่งค้างอยู่อย่างนั้น  มันหวนคิดถึงทุกครั้งที่มันมโนภาพถึงหนิงประกอบการช่วยตัวเอง
ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า จะได้เห็นของจริงจะๆอยู่ตรงหน้ามัน

"ไอ้หนู...นิ่งอยู่ทำไมวะ  เลียเลยซิวะ  เลียด้วยดูดด้วย...เอาให้ดิ้นไปเลย"





chefki niemgerd