ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

เล่ห์ร้ายซ่อนรัก ตอนที่ 7 เริ่มใหม่

เริ่มโดย devilza2010, พฤศจิกายน 08, 2017, 10:32:10 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

devilza2010

หลังจากงานศพของคุณลุงคุณป้า เด็กหนุ่มเหลือเพียงตัวคนเดียว เขาเป็นเด็กกำพร้าที่ถูกเก็บมาเลี้ยงตั้งแต่เด็ก ค่ายมวยกลายเป็นเถ้าถ่าน ที่ดินถูกธนาคารยึดเนื่องจากหลานของลุงได้นำไปขายทอดตลาด เพื่อนำเงินมาใช้ในงานศพของคู่สามีภรรยา

กรนั่งซึมเซาอยู่ในศาลาวัด เขาได้อ่านจดหมายก่อนตายของลุง ว่าอย่าได้พยายามแก้แค้น จงใช้ชีวิตอย่างมีความสุข อย่าเอาตัวเข้าเกลือกกลั้วอยู่ในวงโคจรแห่งความแค้น เด็กหนุ่มได้แต่สงบใจหักห้ามความรู้สึก เพื่อทำตามคำขอของคนที่เลี้ยงดูมาแต่เล็ก ทว่าในจิตใจลึกๆเปรียบเสมือนระเบิดรอวันปะทุออกมา

ทว่าในความโชคร้ายยังมีความโชคดี เขาได้เจอแม่ครูแอนกับสามีมาร่วมงานศพ ด้วยความสงสารฟ้าจึงบอกให้สามีช่วยอุปการะค่าเล่าเรียน และให้ย้ายเข้าไปอาศัยอยู่ที่บ้านลูกน้องสามีเธอ ก่อนสาวสวยจะเดินออกไปคุยกับเพื่อนไฮโซ 

กรตอบปฏิเสธแต่เขามีเรื่องขอร้องนายพล เด็กหนุ่มไม่ต้องการเรียนต่อ แต่เขาอยากจะฝึกในหน่วยรบพิเศษที่ทำงานเกี่ยวกับอยู่เบื้องหลังที่ไม่สนใจใครทั้งนั้น เพราะเขาเคยได้ยินมาจากเรื่องเล่าจากปู่คนหนึ่งที่อยู่แถวค่ายมวย นายพลได้ยินคำขอร้องของเด็กหนุ่มตรงหน้าก็ตกใจ หน่วยงานลับที่ไม่น่ามีใครรู้จัก ถูกเอ่ยปากจากเด็กคนหนึ่งในวัย 15 ปี

"เธอได้ยินเรื่องหน่วยรบพิเศษจากใคร" นายพลตั้งคำถามด้วยความสงสัย

"ผมได้ยินจากคุณปู่คนหนึ่งแถวบ้านครับ หลายคนคิดว่าเป็นเรื่องล้อเล่นหรือนิทานที่แต่งขึ้น แต่ผมเชื่อคำบอกเล่าของแก เพราะร่างกายที่เต็มไปด้วยบาดแผลนั่นเป็นของจริงแน่นอน ผมเลยลองวัดใจถามนายพลดู" 

ตอนแรกกรถามไปโดยไม่ได้หวังอะไร เขาเพียงแค่ลองวัดใจถามนายพลตรงหน้า ถ้าหากมีหน่วยรบที่ว่าจริงเขาพร้อมที่จะเข้าไปอยู่ แต่หากไม่มีเขาจะเดินทางผจญภัยไปตามทางของตัวเอง แต่เมื่อเห็นสีหน้าที่แปลกใจ คำพูดของปู่เป็นความจริงแน่นอน

"คงไม่ได้หรอก หน่วยรบนั้นมีเพียงคนที่พร้อมจะตายและรับใช้ชาติเท่านั้น ไม่มีที่ให้เด็กอย่างเธอเข้าไปหรอก ฉันเตือนด้วยความหวังดี ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขเหมือนเด็กคนอื่นดีกว่านะ" นายพลพูดด้วยความหวังดีเพื่อเตือนสติของเด็กหนุ่ม แต่สายตาที่มุ่งมั่นทำให้เขาพูดไม่ออก

"ถ้าเธอต้องการอย่างนั้นจริง ลองไปตามที่อยู่ xxxx จากนั้นอยู่ที่โชคชะตาและตัวของเธอเองแล้ว ว่าจะสามารถผ่านด่านทดสอบของที่แห่งนั้นได้หรือไม่" นายพลพูดจบเขาก็เดินจากไปอย่างเงียบงัน ปล่อยให้เด็กหนุ่มตัดสินใจอนาคตของตนเอง

.......................................................

"ไอกร มีงานใหม่โว้ย เขาเจาะจงให้เอ็งเป็นคนรับงาน ท่าทางงานจะยากเอาเรื่อง ค่าตอบแทนดีด้วยเว้ยแต่มันเป็นงานระยะยาว เอ็งจะเอายังไงวะ" เสียงห้าวดังขึ้นมา ก่อนร่างสูงกำยำเดินมานั่งข้างๆเขา

"อือ" กรตอบรับสั้นๆ

"ไอเวร มึงเป็นใบ้หรือไงวะ กว่าจะพูดได้แต่ละคำแสนยากเย็นจริงๆ กูรู้จักมึงมาเกือบ 2 ปี เห็นมึงพูดไม่ถึง 100 คำเลยมั้ง ไอกรถ้าไม่พูดเลยกูคงคิดว่ามึงเป็นใบ้แน่ๆ" ศักดิ์บ่นไปตามภาษา ตั้งแต่เขารู้จักกรมา ชายหนุ่มแทบจะไม่พูดคุยกับใครเลย

วันเวลาผ่านไปกว่า 3 ปี ตอนนี้กรมีอายุ 18 ปีบริบูรณ์ เขาอาศัยอยู่ในจังหวัดเชียงใหม่ อยู่ในหุบเขาแห่งหนึ่ง ชายหนุ่มเดินไปโต๊ะคอมเปิดอ่านเมล์ของผู้ว่าจ้าง ต้องการตัวเขาให้เป็นบอดี้การ์ดอารักขาคนหนึ่ง แต่ไม่ได้ระบุว่าเป้าหมายเป็นใคร แต่เงินค่าจ้างไม่ธรรมดามันช่างล่อตาล่อใจ เขาเองก็ไม่มีเหตุผลต้องปฏิเสธ จึงตอบตกลงแล้วส่งเมล์กลับไป

..........................................................

ณ บ้านแห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่

"ยัยหวาน....เมื่อไรแกจะพ่อให้เลิกเอาบอดี้การ์ดมาคุมเนี่ย ตอนนี้เลยไม่มีผู้ชายคนไหนกล้ามาคุยกับฉันเลย พวกเขานึกว่าฉันเป็นลูกคุณหนูเหมือนกับแกไปแล้ว" เสียงหวานใสบ่นขึ้นมา แจนสาวสวยนิสัยร้องแรง เธอชอบยั่วผู้ชายเป็นว่าเล่น รูปร่างที่เพียวงามสมส่วน สะโพกผาย และหน้าอกที่ใหญ่คัพ c มันยั่วเย้าให้ชายหนุ่มต้องแอบจินตนาการถึงเรือนร่างของเธออยู่บ่อยครั้ง

"บ้ายัยแจน....ฉันบอกป๋าไปหลายรอบแล้วให้เลิกเอาบอดี้การ์ดมาสักที แต่เขาบอกว่าเป็นห่วง ตอนแรกเขาจะส่งคนมาคุ้มกัน 30 คน แต่ฉันต่อรองเหลือแค่ 10 คนได้ก็บุญเท่าไรแล้ว" หวานพูดด้วยความเบื่อหน่าย บ้านของเธออยู่เชียงราย แต่ว่าหญิงสาวต้องการมาเรียนต่อที่มหาลัยในจังหวัดเชียงใหม่พร้อมเพื่อนสนิททั้งสอง

"ว่าแต่ฟ้า....หน้าอกของเธอมันใหญ่ขึ้นทุกวันเลยนะ" หวานพูดด้วยความหมั่นไส้ ก่อนจะเอื้อมมือไปขยำหน้าอกสาวนมโตเบาๆ ภาพเหล่านี้ถ้าหนุ่มได้มาเห็นคงมีหลายคนต้องแอบไปจินตนการช่วยตัวเองเป็นแน่ ฟ้าสาวแว่นขี้อาย ทำให้เธอมีเส่น์หความน่ารัก

"ใครจะหุ่นเพอร์เฟกต์เป็นนางแบบเหมือนคุณหนูหวานละเจ้าค่ะ" สาวแว่นตัวเล็กพูดด้วยน้ำเสียงประชด ในใจลึกๆของเธออดอิจฉาเพื่อนรักไม่ได้ เธอเกิดมาตัวเล็กแต่หน้าอกดันใหญ่เกินขนาด แต่หวานเธอเป็นสาวสวย สูง หุ่นดี จนทำให้มีหนุ่มๆมากมายมาขายขนมจีบ ทว่าเมือเจอเหล่าบอดี้การ์ดเป็นต้องเผ่นแนบไปทุกราย

พวกเธอทั้งสามเป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่สมัยประถม สามสาวเรียนด้วยกันมาตลอด เมื่อเข้ามามหาวิทยาลัยพวกเธอตัดสินใจมาเรียนที่เชียงใหม่ เหตุผลหลักเลยเพื่อต้องการหนีการควบคุมของพ่อพวกเธอนั่นเอง เพราะตอนอยู่ที่บ้านเวลาไปไหนต้องมีบอดี้การ์ดคุ้มกันไปส่งตลอดเวลา จนพวกเธอแทบไม่มีเวลาเป็นส่วนตัวเลย

แต่ใครคิดว่าเมื่อมาเรียนที่เชียงใหม่แล้ว พ่อของหวานยังส่งคนมาค่อยอารักขาพวกเธออีก มันช่างน่าปวดใจจริงๆ  สามสาวเฝ้ารอวันที่ได้ใช้ชีวิตอย่างอิสระ แต่เหมือนฝันนั้นคงเป็นได้ความฝันลมๆแร้งๆ

"เฮ้อ!!...ยัยหวาน ฉันว่าแกโทรไปบอกพ่อว่าเอาบอดี้การ์ดกลับไปเหอะ แทนที่พวกเราจะได้ใช้ชีวิตอย่างสนุก ไปไหนมาไหนต้องมีคนมาดูแลมันน่ารำคาญยังไงไม่รู้" แจนพูดอย่างเหนื่อยใจ เธอเข้าใจดีว่าเพื่อนรักพยายามแล้ว

"แกก็รู้ว่าพ่อฉันมีนิสัยยังไง โทรไปก็เหมือนเดิม"

แต่ความดื้นรั้นของพ่อหวานเป็นที่รู้กันดี พ่อของหวานเป็นเจ้าพ่อที่เปิดบ่อนพนันใหญ่เป็นอันดัน 1 ของเอเชีย ด้วยความเป็นเจ้าพ่อทำให้ไม่มีใครกล้าขัดขวางความคิดของเขา มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่พ่อของหวานเชื่อฟัง นั่นคือแม่ของเธอ แต่แม่ของเธอหนีมาอยู่เชียงใหม่เพราะเบื่อความเจ้าชู้ของพ่อ

"เอาน่าลองโทรไปหน่อยก็ดีนะ เพื่อพ่อแกจะเปลี่ยนความคิดแล้วก็ได้" ฟ้าช่วยพูดอีกคน

"ก็ได้ แต่พ่อก็แกนั่นแหละยัยฟ้า ที่เป็นคนส่งลูกน้องในสังกัดมาให้พ่อฉัน" หวานบ่นเพื่อนสนิท ก่อนจะหยิบไอโฟน 6s โทรหาพ่อของเธอ สองสาวมานั่งข้างๆหวาน เพื่อลุ้นว่าเพื่อนสนิทจะพูดกล่อมคุณพ่อสำเร็จหรือไม่ 

"ฮัลโหล ว่าไงจ๊ะลูกสาวสุดที่รักของป๋า วันนี้เกิดอะไรขึ้นถึงได้โทรมาหาป๋า" เสียงของเจ้าพ่อเอ่ยถามลูกสาว

"ป๋าขา....หนูมีเรื่องขอร้องอ่ะ"

"เรื่องอะไรว่ามาเลยลูก"

"เรื่องบอ...." สาวสวยพูดยังไม่ทันจบ พ่อของเธอก็เอ่ยขัดขึ้นมาก่อน "ตกลงจ๊ะ จากนี้ไปพ่อจะไม่ให้บอดี้การ์ดไปคุ้มพวกลูกอีก" คำพูดของเสี่ยต้นทำให้หวานนิ่งเงียบ เธอไม่คิดไม่ฝันเลยว่าพ่อจะยอมให้พวกเธอใช้ชีวิตอย่างอิสระ โดยไม่มีบอดี้การ์ดคุ้มครอง

"ป๋าไม่ได้หลอกหนูใช่มั้ย"

"ฮ่าๆๆ ป๋าเคยโกหกหนูหรอ ป๋าตกลงแล้วว่าจะให้พวกนั้นกลับมาที่เชียงราย แต่ป๋าได้ส่งบอดี้การ์ดคนใหม่ไปแทน และหวานห้ามมีข้อต่อรองอะไรอีก เพราะเขาไปเพียงคนเดียวเท่านั้น ป๋ารักหนูนะ"

เสี่ยต้นพูดจบก็วางสายไปเลย ไม่ให้โอกาสได้ลูกสาวตอบอะไรเอ่ย สองสาวจ้องมองเพื่อนสนิทด้วยความดีใจ เมื่อได้ยินว่าจะไม่มีบอดี้การ์ดมาคุ้มกันพวกเธอแล้ว

"ยัยหวาน เป็นอะไรนั่งนิ่งเชียว ปกติแกต้องดีใจแล้วนิ" แจนถามด้วยความสงสัย

"แปลก ป๋าบอกว่าเขาให้บอดี้การ์ดชุดนี้กลับไป แต่จะส่งคนใหม่มาคุ้มครองพวกเรา แต่มีเพียงแค่คนเดียวเท่านั้น แกว่ามันแปลกหรือป่าวยัยแจน" สาวสวยขมวดคิ้ว ใบหน้าหวานใสยังคลายความสงสัย

"จริงของแก แต่ช่างมันเถอะ อย่างน้อยมีคนดูแลเหลือแค่คนเดียว พวกเราทำอะไรได้สะดวกมากขึ้นละ" แจนตอบกลับมา ทว่าสมองของเธอกำลังจินตนาการช่วงเวลาหลังจากนี้ ไม่มีบอดี้การ์ดมาติดตามให้น่ารำคาญ มันทำให้หัวใจของเธอเบิกบานด้วยความสุขใจ 

"โครก!! คราก!!"

เสียงท้องร้องดังขึ้นมา ทำให้แจนและหวานมองหน้ากันก่อนจะหันไปมองเพื่อนรักอีกคน ด้วยแววตาขำขัน 

"พวกเราไปหาอะไรกินกันดีกว่า ฟ้าหิวแล้วอ่า" ฟ้าพูดด้วยท่าทีเขินอาย

"อิอิ...ปะ พวกเราไปกินซิสเลอร์กันเถอะ" หวานเอ่ยชวนเพื่อนทั้งสอง

........................................................

ในคาบเรียนวิชาบัญชี วันนี้เป็นอาทิตย์ที่สองของการเรียนหนังสือ อาจารย์ประจำวิชาได้ให้นักศึกษาแบ่งกลุ่มทำงาน โดยกลุ่มละ 4 คน แต่ว่าปัญหามันอยู่ที่กลุ่มสามสาวมีกันแค่ 3 คน พวกเธอส่งสายตาไปรอบห้องเพื่อจะดูว่ายังไม่มีใครบ้างที่ยังไม่มีกลุ่ม แต่ดูเหมือนจะไม่ค่อยมีใครกล้ามาเข้ามายุ่งกับกลุ่มเธอเท่าไร เนื่องจากหลายคนเกรงกลัวบอดี้การ์ดนั่นเอง

"เฮ้อ!! สงสัยกลุ่มพวกเราจะมีกันแค่ 3 คน จนจบมหาลัยแล้วละ" แจนบ่นเบาๆ พลางดูกลุ่มอื่นเขียนรายชื่อกลุ่มส่งให้อาจารย์

"ไม่เอาน่าแจน อย่าคิดมากซิ ต้องมีคนเหลือแน่นอน เพราะเซคของเรามันมี 40 คนพอดี อ่ะนั่นไงหนุ่มแว่นที่นั่งอยู่หลังห้องคนเดียว ยัยแจนเธอไปชวนเขามาเข้ากลุ่มเลย"

ฟ้าโบยให้เพื่อนสนิท เพราะเธอไม่ค่อยถูกกับผู้ชาย ตั้งแต่เด็กพวกเธอทั้งสามเรียนโรงเรียนสตรีล้วนมาตลอด แจนพยักหน้าเป็นการตอบรับ เธอเข้าใจดีว่าฟ้าเป็นคนที่ค่อนข้างขี้อาย ยิ่งการเข้าไปพูดคุยกับเพศตรงข้ามเป็นเรื่องลำบากใจของสาวแว่นตัวเล็กไม่น้อย

แจนจ้องมองหนุ่มตรงหน้าด้วยความสนใจ หนุ่มแว่นท่าทางเนิร์ดๆเหมือนเด็กเรียน เธอจึงเดินเข้าไปหาชายหนุ่มตรงหน้า แล้วเอ่ยพูดขึ้นมา "นายแว่นสนใจมาเข้ากลุ่มพวกฉันมั้ย"

เสียงฮือฮาดังขึ้นทั่วห้อง เมื่อเห็นสาวสุดฮอตประจำสาขาเอ่ยปากชวนหนุ่มแว่น หนุ่มหลายคนแอบพากันเสียดาย ที่ไม่ได้เสนอตัวเขาไปในกลุ่มของสามสาวแก๊งนางฟ้า ผู้ชายมากมายได้เข้าไปจีบสามสาว แต่เมื่อเจอกับบอดี้การ์ดของพวกเธอเป็นต้องเผ่นแนบมาทุกราย

"ตกลงครับ" ชายหนุ่มตอบสั้นๆ ทว่าคำพูดของเขาทำให้ทั้งห้องต้องแปลกใจอีกครั้ง เพราะตลอดอาทิตย์หนุ่มแว่นคนนี้แบบไม่พูดคุยกับใครเลย เขามักอยู่คนเดียวตลอดเวลา

"ว่าแต่นายชื่ออะไรอะ ฉันแจนน่ะ" สาวสวยเอ่ยถามไม่สนใจคนรอบข้าง 

"กรครับ" เขาพูดด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง แต่เพียงแวบหนึ่งเหมือนเห็นเขายิ้มออกมา แจนอดแปลกใจไม่ได้ที่ผู้ชายตรงหน้าไม่สนใจเรือนร่างของเธอเลย ผิดกับผู้ชายทั่วไปมักจ้องมองด้วยสายตาหื่นกาม จนทำให้หญิงสาวรู้สึกผิดหวังเล็กๆ 

แจนจับมือหยาบกร้านของหนุ่มแว่น ก่อนจะดึงให้กรลุกขึ้น สาวสวยคล้องแขนเขาอย่างสนิทสนม พลางเดินไปแนะนำเพื่อนสนิททั้งสองของเธอ เขาไม่รู้ว่าแจนจงใจแอ่นหน้าอกอวบอิ่มเบียดเสียดตัวเขา หรือเพียงแค่เหตุบังเอิญ

"นี่เพื่อนของแจน คนใส่แว่นตัวเล็กๆชื่อ ฟ้า และอีกคนสวยๆชื่อ หวาน ส่วนพวกแกนี่กร ทำความรู้จักกันไว้เพราะต้องทำงานด้วยกันตลอดทั้งเทอม" ทั้งสามพยักหน้ารับ แต่ไม่มีใครพูดอะไรออกมาเลย ก่อนทั้งสี่จะนั่งจับกลุ่มพูดคุยเกี่ยวกับรายงานที่ได้รับมอบหมาย

ทุกการกระทำของแก๊งนางฟ้าล้วนอยู่ในตาของเหล่าชายหนุ่มในชั้นเรียน พวกเขาต่างสงสายตาอิจฉา ริษยา โกรธแค้น ต่างๆ มากมายในนายกร แต่เจ้าตัวกับนั่งอ่านหนังสือไม่สนใจโลกภายนอก ราวกับว่าทั้งห้องมีแค่เขากับหนังสือเท่านั้น

สามสาวเองก็มองชายหนุ่มที่นั่งอยู่ด้วยความแปลกใจ พวกเธอรู้ตัวดีว่าผู้ชายหลายคนต้องการเขามาจีบเธอ แต่กับหนุ่มแว่นคนนี้กลับไม่สนใจเรือนร่างของพวกเธอเลยสนิท โดยเฉพาะสาวมั่นอย่างแจนถึงกลับเสียความมั่นใจไปเล็กน้อย เมื่อเสน่ห์ของเธอไม่สามารถใช้กับเขาได้

แก๊งนางฟ้าทั้งสามพูดคุยเกี่ยวกับการทำรายงาน ยกเว้นนายกรที่อ่านหนังสืออยู่เงียบๆ ซึ่งพวกเธอก็ไม่ได้ว่าอะไรเขา ทว่าก่อนหมดคาบพวกเธอได้แบ่งงานให้ชายหนุ่มไปทำ นายกรได้แต่พยักหน้ารับก่อนจากไปแบบเงียบๆ

"หมอนี่แปลกๆ ยังไม่รู้ซิ" หวานพูดด้วยความรู้แปลกๆ

"นั่นซิ หรือว่าหมอนั่นไม่ใช่ผู้ชาย" แจนพูดอย่างเลศนัย

"ฟ้าว่าอาจจะเป็นไปได้นะ" ฟ้าพูดเสริมความคิดเพื่อนสนิท ก่อนทั้งสามจะพูดคุยถึงหนุ่มแว่นแสนแปลกคนนี้

...................................................

"อ๊ออยยย....เอ๋งงง.....เอ๋งงงง" เสียงร้องดังขึ้นมา ทำให้สามสาวต้องสะดุ้ง วันนี้เป็นวันแรกที่พวกเธอขับรถกลับบ้านเอง ระหว่างทางก่อนเข้าบ้าน สามสาวได้ยินเสียงร้องของหมาดังขึ้น บริเวณที่ได้ยินเป็นบ้านพักของพวกบอดี้การ์ด แต่ตอนนี้เหมือนจะไม่มีใครอาศํยอยู่แล้ว

"ยัยแจนพวกเราลงไปดูหน่อยนะ น้องหมาร้องน่าสงสารออก" ฟ้าพูดด้วยความสงสาร เมื่อได้ยินเสียงร้องของหมา

"ไปเหอะ แถวนี้ก็ถิ่นของพ่อฉัน คงไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอก" หวานพูดก่อนจะเปิดประตูนำสองสาวลงไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อแจนและฟ้าเห็นหวานลงจากรถไปแล้ว พวกเธอก็รีบวิ่งตามเพื่อนสนิท

แล้วสามสาวต้องตาค้าง เมื่อเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งใส่เสื้อยืดสีขาวและกางเกงบอลสีดำ นั่งยองกับพื้นแล้วทำท่าลับๆล่อๆ แล้วมีเสียร้องของน้องหมาดังออก "เอ๋ง....เอ๋ง" ทำให้แก๊งนางฟ้าจินตนาการไปคนละอย่าง แต่คำพูดของแจนทำให้ทั้งหมดตื่นจากภะวังค์

"นายแว่น"

......................................

แอบมาลงให้อีกตอนก่อนเดินทาง แต่ตอนหน้าคงหลังวันอาทิตย์นู่นเลยครับ

หลายคนรอการแก้แค้นแต่คงอีกหลายตอนเลย ฮ่า

ผมอยากทราบหน่อยครับว่าหากผู้อ่านเป็นนายกร แล้วตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกัน

พวกคุณจะแก้แค้นเสี่ยชัยกับไออ้วนอย่างไร? ลองเสนอไอเดียมาหน่อยครับ บางความคิดอาจจะต่อยอดเนื้อหาในเรื่องได้

Inwjaja

แก้แค้น ด้วยระดับหน่วยพิเศษคงไม่ยาก ประกอบกับแบ็คดี จะแก้อย่างไรคงไม่ยาก

kaithai

คำเตือน  ก่อนคอมเม้นต์ จากเจ้แว่น
................................................
ใครจะอ่านผลงานทุกตอนในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก ::Angry:: ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา ::Cheeky:: เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1ปี. .

กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉันแบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .
................................................................................................................

newblogspot


Mamotaro Musashi

 ::Glad::คราวนี้นายกรจะกลายเป็นหน่วยรบพิเศษและสมหวังกับครูแอนหรือไม่น่าา รอลุ้นเลยครับ

สกาลา

 จากntr   เปลี่ยนเป็นแนวแอคชั่นเลยหรือครับ ? ฮา น่าสนในดีครับ

การแก้แค้นผมนึกมุกจากเรื่อง ซินซิตี้น่ะครับ เหลือไว้คนหนึ่งเสมอ ก่อนจะถามชื่อ ให้ชื่อใครมาก็ได้หนึ่งชื่อ

Sunlove Noimj

#6
สุดยอดเลย
ผมรีเควสว่าอยากให้นายกร
ได้บู๊ ท่านก็จัดมาให้ สกิลนายกร สุดยอดแน่ๆ เพราะมีเชิงมวย เป็นทุนเดิม


ผมคิดว่าการแก้แค้น มันต้องถึงลูกถึงคนครับ เพราะอ้วน ทำกับกรหลายครั้ง
ส่วนไอ้เสี่ย ก็พรากทุกอย่างไปจากกร

nawin1357

ยังไม่ได้อ่านครับขอเดาเนื้อเรื่องตามชื่อกรต้องเริ่มแผนแก้แค้นแน่เลยขอบคุณสำหรับผลงานดีๆครับ

therasak

ทำให้สิ้นเนื้อประดาตัว ตอนทั้งพ่อลุกจะได้ไม่ก่อกรรมทำเข็ญกับสาว ๆ ได้อีก หรือไม่ก็ให้พิการนอนติดเตียง โหดไปมั้ยนี่

snoob

ฟ้าหลังฝนน่าจะทำให้กรมีชีวิตดีขึ้นนะครับ

gfthebc

อยาก​ให้​ไอ้​อ้วน​กับ​พ่อ​ตาย​ทั้ง​เป็น​เลย​ครับ​ เริ่ม​จาก​ทำ​ให้​หมด​ความ​เป็น​ชาย​ไป​เลย(ตอน​ให้​กุด​ไป​เลย​ยิ่ง​ดี)​​ ไหน​ๆ​ก็​ไม่​ได้​ทำ​ตัว​เป็น​สุภาพบุรุษ​อยู่​แล้ว​ ต่อ​จาก​นั้น​ก็​ทำ​ให้​หมดเนื้อ​หมด​ตัว​หมด​อำนาจ​ แล้ว​ก็​ให้​ไอ้​อ้วน​กับ​พ่อ​โดน​กับ​ตัวเอง​เหมือน​ที่​เคย​ทำ​กับ​สาว​ๆ​ โดนดุ้น​รุม​ทุก​วัน​ แต่​อย่า​เอา​ให้​ถึง​ตาย​ เอา​ให้​ทรมาน​ไป​เรื่อย​ๆ​ เอา​ให้​สาสม​ก็​ที่​เคย​ทำ​อะไร​ไม่​ดี​ไว้​ ให้​โดน​ยิ่ง​กว่า​ที่​ไป​ทำ​คน​อื่น​ไว้​หลาย​ๆ​เท่า​เลย​ครับ​

Thitima OU

เอาพี่สาวไอ้ ้วนทำเมียรึไม่ก็แม่มันด้วยอีกคน  แบ็คเมย์ธุรกิจพ่อมัน 555555

kookai

จัดการเผาบ้านและธุรกิจที่เสี่ยชัยทำเหมือนที่มันทำกับลุงของกร...ขอบคุณครับ

toptime

ต้องจัดให้สาสม
ต้องทรมาน
จับไออ้วนมาฝึกให้หนัก
แต่ขอจัดหนักสามสาวด้วยนะคับ
ฟินเลย

gritkin

อยากให้เเก้เเค้นโดยไม่ต้องฆ่าใครอะครับ เพราะถ้าเราทำเราก็ไม่ต่างไปจากเสี่ยชัย