https://pantip.com/topic/33528214ไซด์ไลน์ในอ่าง นอกอ่าง เด็กนั่งดริ๊งก์ พีอาร์ชงเหล้า สาวบาร์ เขาว่ากันว่าผู้หญิงกลางคืน by มิ้ว ณ ชมวิว
ออกตัวก่อนว่า อิฉันเป็นผู้หญิงกลางคืน วัยน่าจะกลางคน
อยู่ในอาชีพค้าขายบริการมานานร่วมสองทศวรรษ ปัจจุบันไม่มีสังกัด เลือกรับงานที่สบายใจเท่านั้น
อ่อ...อิฉันไม่ใช่หญิงขายบริการนะเจ้าคะ
เพราะฉะนั้นมุมมองที่ทำมาเผยแพร่เป็นแค่คนหนึ่งที่ย่ำอยู่บนถนนสายสีเทา ในส่วนที่เขาเรียกกันว่า “ทีมบริหาร”
เพื่อไม่ให้เป็นข้อสงสัย ก็ต้องบอกว่าอาชีพเสริมคือ “นักอยากเขียน” ค่ะ
มีนิยายออกมาสิบกว่าเรื่อง เป็นเรื่องเกี่ยวกับงานกลางคืนท้างน้าน เพราะงั้นลีลาการเม้าท์มันก็...แล้วแต่จะคิด แฮ่ ๆ
ไม่ต้องกลัว ไม่มาขายของ เพราะหนังสือไม่เหลือแล้วย่ะ ไม่ต้องห่วงนะคะ 5555555555
ฉะนั้นสำบัดสำนวนย่อมมีชั้นเชิงอย่างคนปั้นอักษรขาย นะจ๊ะ ๆ
แต่รับรองว่า อิฉัน อินไซเดอร์ แน่นอนค่ะ ไม่เชื่อ จุดธูปถามใครก็ได้ ฮ่าๆๆๆๆๆ
จากที่มีหญิงสาวคนหนึ่งมาตั้งกระทู้ปรึกษาปัญหาชีวิต
ในทำนองว่าเธอเป็นสาวไซด์ไลน์ แบบ “ผูกปิ่นโต”
วันนี้คนเลี้ยงดูจ่ายน้อยกว่าข้อตกลงควรจำทำเยี่ยงไร
ปัญหาของน้องก็มีคนเข้ามาตอบมากมาย อิฉันขอไม่กล่าวถึง
เพราะวัตถุประสงค์ของกระทู้นี้จะเล่าเกี่ยวกับงานซื้อขายบริการทางเพศที่เคยพบเห็น
ไม่ขอวิพากษ์วิจารณ์การทำงาน การใช้ชีวิตของใคร
ขอบอกกล่าวเท่าที่ตัวเองสัมผัสมาและอาจจะใส่ความรู้สึกส่วนตัวบ้าง...ประสาปุถุชนนะเธอจ๋า...
เรื่องที่เล่าคือความจริงในสังคมที่เคยคลุกเคล้า และตอนนี้โฉบเฉี่ยวสถานอโคจรบ้างตามแต่ใครจะกล้าจ้าง 5555
เรื่องราวในกระทู้นี้ไม่ใช่ชีวิตคนหนึ่งคนใด ฉะนั้นฉันไม่ขออนุญาตใครนะยะ ไม่จำเป็นค่ะ
กระทู้นี้แนะนำสำหรับทุกท่านที่สนใจเปิดโลกทัศน์อีกด้าน
แต่ท่านที่คิดว่าตัวเองรู้ดีอยู่แล้ว หรือรังเกียจสังคมสีเทา โปรดผ่านไปค่ะ
อ่านก็ได้ ไม่อ่านชีวิตก็ไม่พลาดอะไร เพราะงั้นเอาที่สบายใจนะคะคุณขาาาาา
ถามได้ ตอบไหวจะตอบเจ้าค่ะ
อันไหนรู้คือรู้ อันไหนไม่รู้คือไม่รู้ อิฉันไม่ใช่กูรู ไม่รู้ทุกเรื่องขนาดน้านนนนน โปรดอย่าคาดหวังมาก
ขอความกรุณาวิพากษ์วิจารณ์เฉพาะเนื้อหาที่บอกเล่าในกระทู้เจ้าค่ะ
*** กันไว้ก่อนเนาะ ***
หวังว่ากระทู้นี้จะเป็นประโยชน์บ้างนะคะ
ปล.ไม่รู้จะยาวแค่ไหน เขียนเท่าที่ไหวเนอะเตงเนอะ...
เริ่มกันที่ ไซด์ไลน์ หรือ SL. ...
สาวไซด์ไลน์ หรือ SL. แบ่งได้สองพวกใหญ่ ๆ คือ
ไซด์ไลน์ในอ่าง ศัพท์แสงของคนในวงการเรียก ไซด์ไลน์อาบน้ำ ซื้อขายบริการในอาบอบนวด
และไซด์ไลน์นอกอ่าง ซึ่งรับลูกค้าอิสระ ไม่จำเป็นต้องมีสถานที่ประจำ
เรามาทำความเข้าใจคำว่า ไซด์ไลน์ ขายบริการทางเพศกันก่อนนะคะ
ไซด์ไลน์ขายบริการทางเพศ โดยทั่ว ๆ ไปจะมีคนดูแลหาลูกค้าให้สาว ๆ
ตจว.เรียกเอเย่น กทม.เรียกโมเดลลิ่ง
ซึ่งก็ทำงานคล้าย ๆกัน นั่นคือ เอฯ หรือ โมฯ จะรวบรวมเด็กสาวไว้ในสังกัด
เพื่อจัดส่งให้กับลูกค้าที่มีลิสต์รายชื่อเคยซื้อหา หรือบ้างก็ได้รับการบอกเล่าต่อ ๆ กันมา
เด็กทั่วไปราคากลาง ๆ จะขอถึงตัวที่หนึ่งพันหรือหนึ่งพันห้าต่อรอบ สวย ๆ ก็ขยับไปเรื่อย ๆ จนถึงหลักหมื่นก็มี
*ถึงตัวคือที่เด็กได้ ส่วนใหญ่ไซด์ไลน์นอกอ่างเด็กกำหนดราคาตัวเอง
เช่นเด็กต้องการตัวสองพัน นายหน้าบอกผ่านลูกค้า สองพันห้า นายหน้าก็กินส่วนต่างไปห้าร้อย วิน วินกันไป
ซั่มครั้งละหมื่นต้องสวยขนาดไหน ? ก็ระดับเน็ตไอดอล ประมาณว่าหญิงมองแล้วชม ชายมองแล้วหื่นเจ้าค่ะ
รูปร่างประเปรียวสูงโปร่ง เอวคอด ตูดใหญ่ นมโต หน้าเล็กเรียว จมูกปาก ดวงตากลมโต รับกันทั้งใบหน้าดูดี๊ดี และ ขาว
พูดแง้ว ๆ คล้ายจะไร้เดียงสา ท่าทางคุณนู้ คุณหนู ดูเรียบร้อย คิขุ อุอิ สายแบ๊วว่างั้น...
แต่ลีลาเร่าร้อนผ่านเป็นร้อยนางกินเรียบ แบบนี้แหละเรียกทอนตังค์ ลูกค้าติดใจน่าดู
เดี๋ยวนี้โซเชี่ยลเน็ตเวิร์ค เชื่อมโลก การซื้อขายผ่านกรุ๊ปไลน์ หรือ FB. ได้รับความนิยมเพิ่มมากขึ้น
ทั้งนี้ทั้งนั้น เว็บไซท์ SL. โดยเฉพาะ ก็ยังอยู่ดี มีอัตราการเจริญเติบโตตามสมควร
สนนราคา ก็แล้วแต่รูปร่างหน้าตา ความสดใหม่ อาจจะหลักไม่ถึงพัน จนไปยันหมื่นเกินกว่านั้นก็มี แต่น้อยจ้า...
หากจะบอกว่าสาว SL. มีทุกจังหวัดไม่ใช่เรื่องเกินจริงค่ะ แต่ที่หนาแน่นมาก ๆ ก็ต้องเมืองท่องเที่ยวจ้ะ
ไซด์ไลน์นอกอ่าง รับงานผ่านโมฯ มีคนเชื่อมจัดการดูแล ช่วยให้เด็กอุ่นใจในระดับหนึ่ง
หรือประกาศขายผ่านโซเชี่ยลฯ ด้วยตัวเอง ก็ไม่แปลก ไม่แตกต่างจากการซื้อขายสินค้าทั่ว ๆ ไปค่ะ
มีรูปถ่าย มีการบอกคุณลักษณะ ส่วนสัด รูปร่าง จุดเด่น (เว้นจุดด้อยมากที่สุด แฮ่ ๆ) ราคา ระยะเวลาการทำงาน
ถ้าคุณสมบัติเป็นที่พึงใจลูกค้า โมฯ จะทำหน้าที่พาไปส่ง หรือถ้าเป็นลูกค้าคุ้นกันก็นัดน้องไปเจอ จะที่ไหนแล้วแต่ตกลงกัน
เวลาในการให้บริการอยู่ราว ๆ ไม่เกินสองชั่วโมง โดยทั่วไปไม่เกินชั่วโมงครึ่ง สาว ๆ จะพอใจมาก อย่างนี้เรียกลูกค้าเที่ยวเป็น
เจอหน้ากันปั๊บ ถ้าจะให้ดีก็ซั่มเลยเหอะ อย่าอารัมภบทเยอะ เสียเวลาทำมาหากินเพราะน้องมาหาตังค์ไม่ได้มาหาปั๋ว ไม่อยากผูกพันนะคะพี่ขรา
เสร็จกิจแล้วลูกค้าจะจ่ายกับเด็กก็ได้ หรือโอนจ่ายล่วงหน้าที่เอฯ หรือ โมฯ ให้เด็กกับนายหน้าไปเคลียร์กันเองขึ้นอยู่กับการตกลงก่อนซื้อขาย
ส่วนทิปมีเป็นกำลังใจให้สินน้ำใจกันบ้างไม่แปลกเจ้าค่ะ
ลูกค้าใจดี มาซ้ำรอบหน้ารับรองว่า ทอนตังค์ ชัวร์ ชิมิ ๆ 55555555
หนุ่มที่เที่ยวไซด์ไลน์ลักษณะนี้ จะเข้าใจว่าเด็กไม่ช้ำ เด็กร้อนตังค์ไม่รับงานทุกวันเพราะงั้นจะสดกว่าในอ่าง
บางคนก็ชอบเลี้ยงดูเป็นคน ๆ ตกลงจ่ายกันเป็นรายเดือน
ทีละเดือนส่วนใหญ่รับปากรับคำที่สามเดือนถือว่าเหมาะสม อย่างนี้เขาเรียก “ผูกปิ่นโต”
ข้อตกลงหลัก ๆ ของการผูกปิ่นโต คือไม่ยอมให้น้องรับงาน ต้องนอนกับพี่เท่านั้น และกำหนดวันมาหาชัดเจน
มาบ่อยเกินไปไม่ได้นะคะ เพราะมันคือธุรกิจ คือการซื้อขายแลกเปลี่ยนเพราะงั้นกติกาต้องชัดเจนจ้ะ
หนุ่ม ๆ จะตอบแทนปิ่นโตอร่อย ๆ ด้วยการพาช้อปบ้าง เที่ยวกลางคืนบ้าง กินข้าวบ้าง เป็นการดูแลซึ่งกันและกันตามหน้าที่
การผูกปิ่นโตนี้ มีบ้างที่ติดใจยาว ๆ และมีไม่น้อยเบื่อหน่ายก่อนครบสัญญา
อย่างว่าเรื่อง sex ชนิดนี้ ไม่มีข้อผูกมัดไม่ผูกพันใด ๆทั้งนั้นนอกจากเอามัน
พอมันบ่อย ๆ ก็ไม่ตื่นเต้น ต่างคนต่างแยกย้ายไปหาคนใหม่
หญิงหาคนเลี้ยงมาจ่ายตังค์ต่อไป
ชายเปลี่ยนกลิ่นแสวงหาความกระชุ่มกระชวยพิสูจน์ความเป็นชายให้โลกรู้ (มั้ง? หึหึ)
การผูกปิ่นโต เชื่อถือได้มากแค่ไหน ความเสี่ยงเป็นอย่างไร
(ว่ากันเฉพาะทางธุรกิจนะคะ เรื่องโรคภัยอะไรนั่น...หาอ่านที่อื่นเหอะ มีเยอะแยะ)
เราจะมาต่อกันที่ ไซด์ไลน์ ในอ่าง เพราะมันมีความเชื่อมโยงกันอยู่ เยอะมากกกกกกกกกกกก
ต่อตอนหน้าเนอะ...
ไซด์ไลน์ในอาบอบนวด หรือ ไซด์ไลน์อาบน้ำ คืออัลไล?
ก็คือหมอนวดค่ะ เรามาทำความเข้าใจอาบอบนวดสมัยนี้ก่อนดีมะ
เมื่อก่อนอาบอบนวดจะมีตู้กระจกที่คนอยู่นอกตู้จะเห็นในตู้ชัดแจ๋ว แต่คนในตู้มองไม่เห็นข้างนอก
ปัจจุบันตู้ที่ว่าอันตรธานไปกับกาลเวลา สาว ๆ ถูกจัดให้นั่งมุมใดมุมหนึ่ง ไซด์ไลน์ราคาแพงถูกแยกนั่งต่างหาก
ในบรรดาหมอนวดแต่ละร้านมีหลายรหัส รหัสที่ว่าเป็นตัวกำหนดราคา
กระทู้นี้เราจะพูดเฉพาะที่เป็นไซด์ไลน์จริง ๆ
อะไรคือไซด์ไลน์จริง มีไซด์ไลน์ไม่จริงด้วยหรือ...มีจ้ะ
เพราะบางร้านเหมารวมสาว ๆ เป็นไซด์ไลน์หมด ส่วนไซด์ไลน์ราคาแพงที่จะได้รับสิทธิพิเศษมีชื่อเรียกต่างออกไป
บ้างก็โมเดล บ้างก็พริ้ตตี้ แล้วแต่จะสรรหาศัพท์มาสร้างมูลค่าเพิ่ม
เอาเป็นว่า ไซด์ไลน์จริง ๆคือ หญิงสาวที่ได้รับการงดเว้นไม่ต้องตอกบัตร ไม่จำเป็นต้องอยู่ดึกดื่นตามกติการ้าน
มาหาตังค์เมื่อไหร่ก็ได้ ไม่สะดวกไม่มาไม่เป็นไร มาครั้งละ 2 วัน ยันสิบห้าวัน เดือนเว้นเดือนไม่มีปัญหา
ประมาณว่าหิวเงินเมื่อไหร่ค่อยแวะมา ถ้าน้องยังไม่โทรม เรายินดีต้อนรับซำเหมอ
ราคาซื้อขายไซด์ไลน์เกรดปกติ ถึงตัวราว ๆ สองพัน ถึง สองพันห้า แล้วแต่ร้าน
ถ้าตัวจัด ๆ สวย ๆ อัพราคา 4-5 พัน แต่ต้องสวยจริง สวยทั้งหน้า ทั้งนม ทั้งตัว...ทั้งไหนต่อไหน
ราคาหลักหมื่นมีไหม มีค่ะ...สองหมื่น สามหมื่น ก็ยังมี นี่เรียกเกรดพิเศษไม่ต้องโชว์ตัวใช้แค่ชื่อกับรูป ก็ขายได้
พร้อมมีเกียรติประวัติเล็กน้อยเช่นบอกว่าผ่านการประกวดซูเปอร์ นู่น นี่ นั่น
เคยถ่ายงานลงนั่น นี่ นู่น เคยมีข่าวกับ โน่น นู้น อารายประมาณเน้...ก็เรียกค่าตัวได้ค่า
สาวไซด์ไลน์ทางร้านจะขอให้รับงานอย่างต่ำสองรอบ บางคนขอมาแค่รอบเดียวถ้าสวยจริงร้านยอมค่ะ
หนึ่งรอบคือ ชั่วโมงครึ่ง บางคนลูกค้าจองตั้งแต่สี่โมง แล้วต่อ ๆ ไหวก็รับ ไม่ไหวจะกลับไม่มีปัญหา
แต่ทั่ว ๆ ไป ได้สามรอบปุ๊บกลับบ้านได้เลย ไม่ต้องรอร้านเลิก ไม่จำเป็นต้องอ่างแตก
ห้าทุ่มน้องนางแต่งตัวลุ๊กคุณหนูขับรถคันหรูอยู่ทองหล่อ ชะม้อยชะม้ายชายตา
คุณไม่มีทางรู้หรอก นางผ่านมาแล้วกี่น้ำ อร้ายยยย คืนนี้ลงอ่างมากี่รอบ แฮ่ ๆ
ไซด์ไลน์ตัวจริงพวกนี้มาจากไหน อยากรู้ใช่ไหม รู้แล้วอย่าตกใจนะ รู้แล้วเหยียบให้เล็ด 555
เด็กนั่งดริ๊งก์ร้อนเงิน นักศึกษาร้อนตังค์ พนักงานออฟฟิศ แม่ค้าขายเสื้อผ้าในตลาดนัด พริตตี้ ฯลฯ อีกมากมาย เป็นไซด์ไลน์ในอ่างมีเยอะค่ะ
มาทำงานนี้เพราะเดือดร้อนจริง ๆ เช่นสมาชิกในครอบครัวป่วย ไม่มีจะกิน มีบ้างแต่ไม่มาก
ส่วนใหญ่อยากได้ตังค์เยอะ ๆ จุดประสงค์เพื่อ...อำนวยความสะดวกให้ชีวิต
บางคนมาจาก ตจว. เพื่อทำงานแค่หนึ่งสัปดาห์ หาเงินไปกินไปเที่ยว
ที่เคยเจอคือลูกเจ้าของโรงงาน พ่อแม่ขับรถยุโรป แต่คุณหนูหน้าใสแอบมารับงานหาเงินไปปรนเปรอแฟนหนุ่ม !
เคยเจอแม่บ้าน ผัวไปประชุมหนึ่งอาทิตย์ เมียอยากได้เงินก้อนส่งให้พ่อแม่ ก็เลยมารับจ๊อบ
ไซด์ไลน์ปิ่นโต หนีคนเลี้ยงมารับงานมีมาเรื่อย ๆ ถือว่าอยู่ในกลุ่มที่เยอะพอใช้
ไซด์ไลน์นอกอ่าง ยามไม่มีลูกค้า ถ้าตัวแน่น ๆ หน้าสวย ๆ
ยอมลดราคาตัวเองลงหน่อยนั่งสลอนในอ่างเยอะแยะ เพราะสวยจัดสวยจริง เราการันตีรอบนะคะ
เด็กนั่งดริ๊งก์ที่ว่าไม่ออฟ ไม่ให้ลูกค้าล้วงควักแต่ลางานร้านหนึ่งสัปดาห์ ไปรับงานไซด์ไลน์อ่าง ตจว. ปั๊มเงินแป๊บนุง บ่อยไป
นักศึกษาสาวอยากลองของ นึกสนุกมาซ้อมกามกรีฑายังมีเล้ยยยยย
หนีกิ๊ก หนีสามี หนีพ่อหนีแม่ หนีผู้ปกครองมาเป็นไซด์ไลน์เยอะจน...ไม่อยากสนใจค่ะ
บางคนงานทำรายได้เดือนละหลายหมื่น แต่...โลภ
ใช้คำว่าโลภนะคะ เพราะนางอยากให้ตัวเลยในบัญชีพรวดพราดมาทำไซด์ไลน์ยังมีเลยค่ะ
การเป็นไซด์ไลน์ในอ่าง ส่วนหนึ่งนั้นคือมีโมเดลลิ่งหรือเอเย่นพามา
นายหน้าเหล่านี้ก็คือคนเดียวกับที่ส่งเด็กไซด์ไลน์นอกอ่างนั่นแหละค่ะ
บางทีหาลูกค้าไม่ได้ ก็...ดีลกับอาบน้ำ กล่อมเด็กให้ลองลงอ่างดูบ้าง เป็นอีกทางเลือกเมคมันนี่
เด็กทำงานไซด์ไลน์ข้างนอกส่วนใหญ่ไม่กล้าเข้าอาบอบนวด
เพราะมันดูชัดมาก ดูเป็นสถานที่ค้าประเวณีชัดเกินไป ไม่อยากนั่งให้ลูกค้าเลือก
สู้ไปเจอหน้าผู้ชายเอาก็เอา ไม่เอาไม่เป็นไรแยกย้ายกันไป ไม่ใช่นั่งรอเงก แบบนี้ไม่ไหว...จริงมั้ยคะ น้องขา
ไหนจะอายอีกล่ะ มันแปลก ๆ นะ นั่งให้ลูกค้าเลือกเหมือนผักเหมือนปลา อนาถตัวเองชะมัด เนอะ...
เพราะงั้นไซด์ไลน์นอกจะลังเลพอควรถ้าต้องมารับงานอาบน้ำ
แต่ถ้าลองได้มาแล้ว จะกลับมาอีก เลือกเดินสายนี้จะรู้ว่าข้อดีของอาบน้ำมีเยอะจ้า
อีกอย่างที่เป็นปัญหาสำหรับสาวนอกอ่างคือ มันต้องฝึกนี่แหละ เพราะอาบน้ำมันต้องทำออรัลเซ็กซ์ให้ลูกค้าอะนู๋
และไอ้ของแบบนี้อย่าบอกว่าใครก็ทำเป็นนะคะ เป็นแบบไหนล่ะ เป็นแบบผู้ชายทำใจให้อภัยหรือทำผู้ชายติดใจ ?
อั่ยย่ะ 18+++ ยี่ห้อ มิ้ว ณ ชมวิว ชิมิคะ 555555555555
สิ่งที่คุณไม่รู้ไม่ได้หมายความว่าไม่มี ที่มันมีอยู่อย่าคิดว่าเพิ่งเกิด
บางทีมันมีมานาน นานมาก เพียงแต่ไม่มีใครบอก คุณจึงไม่รู้ ใช่หรือไม่...
ใจเย็น ๆ เค้ามาอัพให้อ่านเรื่อย ๆ แหละตัวเธอว์ เรื่องเล่ามันเยอะ นี่แค่ยอดภูเขาเองนะคะ ฮ่าๆๆ
ตอนหน้าเรามาดู หนุ่มผูกปิ่นโต กับปิ่นโตของเขา...ความเข้าใจผิด หรือการตั้งใจหลอกลวง หุหุ
ผู้หญิงกลางคืน ???
ที่มาสาวไซด์ไลน์พูดไปแล้วคร่าว ๆ ตอนนี้เราลองมาเจาะลงลึกเพิ่มอีกเล็กน้อย
เท่าที่อิฉันเคยสัมผัสกับสาว ๆ ในฐานะผู้คัดเลือกเหล่าเธอเข้าทำงานอาบน้ำ
ด่านแรกที่เจอคือ เอเย่น หรือ เอฯ จะเป็นคนเอาสาว ๆ มาให้เลือก คนไหนควรได้รหัสอะไร
บางคนตั้งค่าตัวมาจากบ้าน พอมาถึงหน้างานแก้ผ้าออกดูปรากฎจุดบกพร่อง
ร้านอาจต้องมีการต่อรองขอลดราคาเพื่อให้ “ขายง่ายขึ้น”
หลังจากตกลงค่าจ้างกันเรียบร้อย เราจะส่งน้องไปเทส
ก็คือสอบถามความรู้เกี่ยวกับเพศสัมพันธ์เบื้องต้น ทำอะไรเป็นบ้าง ยังไง แค่ไหน
และ...จะถูกส่งไปฝึก (เคยเล่านานมาแล้ว) การใช้ปากทำรัก การเคลื่อนไหว การส่งเสียงร้อง
การอาบน้ำ นวดเนื้อ นวดตัว กิริยามารยาท วิธีการพูดเอาใจลูกค้า เพื่อให้เกิดความประทับใจ
ลูกค้าลงอ่าง ไม่เหมือนเที่ยวไซด์ไลน์นอก เพราะเมื่อเขาชอบสบโอกาสเขาจะมาร้านเรา
ไม่ว่าจะขึ้นรอบกับเด็กคนไหน หลังจากหักส่วนแบ่งให้นายหน้าและเด็ก รายได้ก็เข้าร้าน
ฉะนั้นอาบอบนวด จำเป็นต้องฝึกสอนด้านบริการให้พนักงานทุกคน เพื่อสร้างชื่อเสียงด้านดีให้กับร้าน
ความเป็นมืออาชีพอาบอบนวดจึงมีมากกว่าข้างนอกค่ะ ที่สำคัญปลอดภัยทั้งผู้ซื้อผู้ขาย
รายได้เด็กตายตัว ร้านดัง ๆ เด็กได้งานชัวร์ ลูกค้าสบายใจไม่ต้องกลัวถูกแบล็คเมล์หรือชิงทรัพย์
อาบอบนวดมีกฎเหล็กเด็กสามารถปฏิเสธให้บริการลูกค้าที่ไม่ใช้ถุงยางอนามัย
มีการตรวจโรคเป็นประจำทุกเดือน และดูแลความปลอดภัยกรณีเจอลูกค้าโรคจิต
ดังนั้นต้นทุนของอาบอบนวดจะสูงกว่า ราคาของเด็กอาบน้ำก็แพงกว่า
แต่...ลูกค้ายังเข้าใจว่าเด็กข้างนอกไม่ช้ำ อาจจะจริงเป็นบางคน แต่ที่แน่ ๆ ความเสี่ยงเยอะกว่ามาก
ไม่ได้หมายความว่าอิฉันสนับสนุนให้ขายตัวในอาบอบนวดนะคะ
อิฉันไม่สนับสนุนให้ใครขายตัวค่ะ ไม่ว่าจะที่ไหนทั้งนั้น แต่ถ้ามันเลี่ยงไม่ได้
เมื่อมีคนอยากซื้อ มันก็ต้องมีคนขาย การจัดที่ทางให้ค้าขายสามารถตรวจสอบได้ย่อมดีกว่า
ไซด์ไลน์นอกอ่าง กฎกติกาไม่มีอะไรเลย นัดเจอกัน พูดคุยป๊อบแป๊บแล้วปฏิบัติภารกิจให้มันเสร็จ ๆ
ทุกอย่างเป็นเทคนิคของเด็กเอง ถ้างานเก่ง งานดี ลูกค้าก็บอกต่อมีคนมาใช้บริการอยู่เรื่อย ๆ
แต่...ถึงอย่างนั้น ลูกค้าจะซ้ำสักกี่หน ผู้ชายมาเที่ยวจะติดอกติดใจ
มีความต้องการเมื่อไหร่ต้องคนนี้เท่านั้น มันจะมีกี่เปอร์เซ็น และมันจะนานแค่ไหนที่ต้องเป็นคนเน้ๆๆๆๆๆๆๆๆ
ฉะนั้นที่ว่างานดีแล้วลูกค้าปากต่อปากบอกต่อ ๆ กันไป ถ้าไม่นับโลกโซเชี่ยล
ถามจริง ๆ จะมีกี่รายที่กล้าโพนทะนาว่าไปตีม่อมา จริงไหม?
สุดท้ายเด็กก็ต้องพึ่งเอฯ พึ่งโมฯ ช่วยหางานให้ เพราะพวกเขามีลิสต์รายชื่อลูกค้าในมือ หมุนเวียนสลับกระจายทั้งเด็กทั้งลูกค้า
โมฯ หรือ เอฯ ใช่ว่านั่งกระดิกหูรอ อยากมีลูกเล้าต่อเนื่องก็ต้องใจซื้อใจ
เด็กเป็นสินค้า ไปไหนก็ได้ ยิ่งทำงานนานวันยิ่งรู้จักคนในแวดวงเดียวกัน เด็กก็มีที่ไป
เด็กบางคนเก็บสะสมลูกค้า แม้ไม่มากแต่ก็ไม่ถึงขั้นต้องง้อนายหน้าอยู่ร่ำไป เพียงแต่มันไม่เยอะพอให้อุ่นใจก็แค่นั้น
เพราะงั้นวิธีการออกเงินกู้ แนะนำให้ใช้ของหรู ๆ หลอกล่อให้ฟุ่มเฟือย
ใช้จิตวิทยาเกลี้ยกล่อมสารพัด บางคนหลวมตัวก็ทำงานใช้หนี้โมฯ ยาว ๆไป
เด็กไซด์ไลน์นอกมีคนผูกปิ่นโต มีรายได้เดือนหลายหมื่นเป็นความจริง แต่...มันไม่นาน
อย่าลืมว่ามันคือการซื้อขายบริการ จ่ายตังค์ซื้อใช้งานจบแล้วจบกัน ใครฝันต่อก็...ซวยไป
เหมือนคนเราชอบกินบะหมี่เจ้านี้มาก กินบ่อย ๆ ก็ไม่ไหว แล้วเซ็กซ์เนี่ยมันไม่ใช่อาหาร
เพราะงั้นถ้าซื้อมาแล้วเบื่อทำไง ? โยนทิ้งสิคะ จะรออะไร หาใหม่ข้างหน้ามีถมถืด
คนเราเมื่อทำตัวเป็นสินค้าก็ต้องทำใจว่าบางครั้งมันต้องอยู่อย่างไร้หัวใจ
คนเลี้ยงดีให้ตายยังไงเขาก็ไม่คิดเอาไซด์ไลน์เป็นลูกเป็นเมีย แหม่...เที่ยวผู้หญิงเดือนละหลายหมื่น
ถามจริง มันจะหาเมียดี ๆ ไม่ได้เชียวหรือ ???
โอเค๊ อาจมีฟลุ๊ก ๆ ปลูกต้นรักด้วยกันเจริญงอกงาม ลืมความหลังเริ่มต้นใหม่มีไหมมี...แต่...กี่ราย ?
ยากยิ่งกว่าถูกล็อตเตอรี่อีกมั้ง เผลอ ๆ เล่นสองตัว สามตัวจะถูกง่ายกว่าด้วยเหอะ
ที่อิฉันพล่ามมา เชื่อเถอะว่าเธอ ๆ เหล่านั้นรู้ค่ะ แต่ไม่นำพา
กว่าจะใส่ใจก็นู่น...ตอนที่ค่าตัวตกต่ำ หาสามีไม่ได้ ไม่มีผู้ชายเลี้ยง
มีแต่ผ่านมาผ่านไป เงินเคยได้เยอะ ๆ กลายเป็นแค่ได้เงินพอยาไส้ พวกนี้สิเยอะมาก
มีบางคนบอกเห็นคนนั้นคนนี้ตั้งตัวได้
ออกจากวงการแล้วตอนนี้ได้ผัวดีรวยเป็นเศรษฐีนี่สบ๊ายสบาย
ชีวิตดี๊ดี นู่น นี่ นั่น ฉันก็รู้ว่ามี แต่...มันน้อยมาก ไม่อยากนับค่ะ
ที่เห็น ๆ คือ พวกเคยสวย ๆ เริ่มหย่อนยาน อยู่เมืองไทยขายไม่ออก
ต้องไปเร่ขายตัวเมืองนอกเผื่อโค้งสุดท้ายได้ผัวต่างชาติ
ยิ่งกว่าหวังถูกรางวัลที่หนึ่งอีกนะนั่น หึหึ
คนคิดได้มันก็คิดได้เอง ทำงานเก็บตังค์หันหลังให้อดีตไม่พูดถึงไม่คิดถึง
ยอมกลับมาทำอาชีพที่ต้องทุ่มเทตรากตรำเป็นปกติชาวโลกละทิ้งฝันเพ้อ ก็พอมี
บางคนคิดไม่ได้แต่สังขารไม่ให้จำใจทำงานหนัก มีเยอะกว่า
ไอ้ที่คิดไม่ได้เลยสาธยายไปก็เท่านั้น ร้องเพลงให้ต้นไม้ฟังยังได้ประโยชน์กว่าอีก บอกเลย
อย่าลืมว่าอาชีพขายตัว ใครก็รู้มันคือการขายศักด์ศรี มีแต่คนหยามหมิ่น
เป็นบาดแผลในชีวิต พวกเธอก็รู้แต่ยังเลือกจะเดินทางนี้
มันเพราะอะไร ?
มันเกิดอะไรขึ้น ?
ทัศนคติการใช้ชีวิตเป็นแบบไหน ?
ทำไมถึงคิดไม่ได้ ?
อยากรู้ไหม...อยากรู้จะเล่าให้ฟัง...
ปล. เล่าเท่าที่เคยเห็นนะจ๊ะ
ดารา นางแบบ รับงาน SL. มีบ้างไหม
คำตอบคือ มีค่ะ แต่จำกัดคนรู้ ต้องแวดวงเดียวกันเท่านั้น
SL. ต้องมีตัวแทนจำหน่ายเจ้าค่ะ เพราะงั้นเอเย่นพวกเหล่าเธอจะเก็บความลับเก่งมาก
ขาย โสไฮโซ ส่วนต่างมันแยะ ได้กันเยอะนี่นา
อ่อ...ไม่จำเป็นต้องไปถึงเมืองนอกหรอกจ้า อิอิ
แต่ดาราระดับนางเอกรับงาน อืม...ไม่กล้าฟันธงว่ามีหรือไม่มี ของงี้บางทีเงินมาผ้าหลุดอะนะ
รักสบายเกินไปหรือเปล่า ยอมทำงานขายตัวขายศักดิ์ศรี ไม่คิดถึงอนาคตบ้างหรือ?
คำถามสุดฮิตของคนนอก !!!
รักสบายเป็นอย่างแรกของคนเลือกอาชีพนี้
ไม่สู้งานหนัก ความอดทนน้อย ขาดทักษะ ขาดความรู้ความเข้าใจการใช้ชีวิต คือที่ตามมา
สิ่งสำคัญอีกอย่างคือ สังคมแวดล้อม
เชื่อหรือไม่ ครอบครัวการเลี้ยงดู อิฉันให้น้ำหนักเท่า ๆ กับ เพื่อนที่เด็กคบค่ะ
เมื่อก่อน ตอนยังไม่เห็นอะไรต่ออะไรเยอะขนาดนี้ ก็คิดว่าพ่อแม่มีส่วนผลักดันให้เข้าวงการค้ากาม
แต่...พอเห็นหลาย ๆ คนหนีพ่อแม่มาทำเพราะอยากได้กระเป๋า เอาเงินไปเที่ยว ไปเลี้ยงผู้ชาย
เพื่อน ๆ ทำจนเป็นปกติ ได้ตังค์ได้ทิป ได้เที่ยวหรู ๆ ดี ๆ ก็เอามาแข่งมาอวดกัน
แต่ปิดบังพ่อแม่แอ๊บใสซื่อตีหน้าตาย เห็นแล้ว...ไม่รู้จะว่าไงดี เฮ้อ...
มีน้อง SL. นอกอ่างอยู่คน ที่เอเย่นเธอส่งมาพบปะพูดคุย ขอเรียกน้องว่าน้องนะคะ
น้องอิดออดไม่อยากลงอ่างในเมืองหลวง เพราะ “กลัวแฟนหนูรู้ค่ะพี่ คือ...เขากับเพื่อนก็เที่ยวแนวนี้”
คุยมาคุยไป ได้รู้ว่าแฟนก็คือ คนเลี้ยงดูส่งเสีย จ่ายเดือนละสี่หมื่น
แต่...น้องอยากปิดไฟแนนซ์รถเร็ว ๆ เลยติดต่อเอเย่นเจ้าประจำขอทำงาน
เอฯ ส่วนใหญ่ในกทม.จะติดต่ออ่างฯ เพื่อส่งเด็กลงหาตังค์ยามเอฯ หางานให้เด็กไม่พอ ก็ติดต่อกับอิฉัน
งานคืองาน อิฉันก็ต้องดูสินค้า ได้คุยกับเอ ฯ กับน้อง พบปัญหา ประสาคนทำงานประมาณนี้
อิฉันก็ส่งนางลงอ่าง ตจว. ด้วยดีลหรูหราเพราะนางสวย นิสัยดี น่ารัก พูดง่าย เป็นกันเอง
เอฯ การันตีว่างานดีมาก เสียดายไม่น่ายอมผูกปิ่นโต
แต่น้องให้เหตุผลว่าอยากถนอมตัว ตอนนี้ก็ยี่สิบเจ็ดแล้ว จะให้หักโหมเหมือนตอนรุ่น ๆ มันจะใช้งานได้ไม่ดี
ที่ยอมเข้าอ่าง เพราะเจ๊บอกว่าประกันสองรอบ ถึงตัวรอบละสามพัน รวมเป็นเงินหกพันต่อวัน
(น้องขอรับงานแค่สองรอบเท่านั้น) ถ้าทำสิบวันได้หกหมื่น ตั้งใจทำสิบห้าวันต่อเดือน รวมเป็นเงินเก้าหมื่น
อดทนทำสักสองเดือน ก็หมดภาระหนี้รถคันนี้ แล้วส่งไปให้ที่บ้านใช้
ใจเล็งคันใหม่อีกคันไว้แล้ว ค่อยเริ่มผ่อนอีกที...น้องว่างั้น
ข้อมูลจากเอฯ น่าตกใจกว่าเพราะน้อง SL. ผูกปิ่นโต ของใครก็ม่ายรุ แต่หลุดเข้าอ่างเป็นบางเวลา
น้องนางนี้ ขุ่นพ่อเป็นข้าราชการซีสูง ขุ่นแม่เป็นแม่บ้าน พี่สาวเป็นทันตแพทย์ น้องชายทำงานบริษัทใหญ่โต
แต่...นางเกเร มีผัวแต่เด็ก เที่ยว ๆ กิน ๆ อยู่กับแก็งค์เพื่อนสาวเจ้าแม่ปาร์ตี้ ในที่สุดจบลงตรงยอมทำงานตามเพื่อน
“มันอยู่กับพี่มาตั้งแต่อายุสิบแปด ลุ๊กคุณหนูไม่ใช่การปรุงแต่ง แต่มันเป็นของมันอย่างนี้เอง”
ทุกวันนี้พ่อแม่นางไม่รู้วิธีการหาเงิน แต่ไม่ว่ากระไรที่ลูกสาวเรียนไม่จบ
ไม่แน่ใจว่าทำงานทำการอะไร เป็นห่วงก็ได้แค่ถามจะตามจิกชีวิตก็กระไร
เพราะนางไม่รบกวนเงินใคร ซ้ำยังมีเงินมีทองมีของไปอวดแข่งพี่แข่งน้องที่บ้านเป็นพัก ๆ
งานที่นางอ้างกับพ่อแม่คือหุ้นกับเพื่อนขายของในเน็ต ซึ่งมีเยอะเป็นดอกเห็ด อ้างงี้พ่อแม่ก็ตามยากแล้ว
ประกอบกับนางหลุดวัยใสมาแล้ว ขุ่นพ่อขุ่นแม่ก็คงล้าจะตามติด เพราะ...
ลูกน่ะเราเลี้ยงได้แต่ตัว หัวใจของเขาถ้ามันแหลกเมื่อไหร่เราคอยเก็บเศษมาประกอบใหม่ มันได้แค่นี้จริง ๆ
น้องอยู่ในวงการ SL. รู้จักลูกค้าเยอะ เริ่มต้นค้า ๆ ขาย ๆ อยู่หัวเมืองทางเหนือ
เวลาผ่านประสบการณ์เพียบ ประสบกามเพิ่ม ก็บ่ายหน้าเข้ากรุงเทพ โมหน้า ศัลย์ทั้งตัวใหม่ ไฉไลกว่าเก่า
จากอยู่หัวเมืองราคาสองพัน เข้ากรุงด้วยการอัพไซค์ร้อยไหมราคานางพุ่งถึงสูงสุดห้าพันต่อครั้ง
ทั้ง ๆ ที่ตอนมาเมืองหลวงน้องอายุ ยี่สิบสามย่างยี่สิบสี่นะคะ ฉะนั้นที่บอกว่าเด็กสด ราคาสูง ได้ราคาดี มันไม่จริงเสมอไปจ้า
จะเดินทางสายนี้ การลงทุนกับเนื้อตัวสำคัญมาก ผิวเนียนลูบแล้วลื่น ผมนิ่ม กลิ่นหอมทั้งตัว
สำคัญพอ ๆ กับนมใหญ่ ก้นแน่น ๆ ขายาว ๆ เรื่องหน้าเนี่ย จิ๊บ ๆ ค่ะ มีให้เลือกทำเป็นร้อย
ฟิต แอนด์ เฟิร์ม เอิ่ม...บางทีก็เป็นเรื่องของสรีระและเทคนิคในการดูแลของใครของมันมั้ย? อิอิ
น้องมีคนผูกปิ่นโตเป็นระยะ ๆ หาคนเลี้ยงหลักไปเรื่อย ๆ เพราะไม่ต้องเหนื่อยมาก มีของตายมันดีกว่าอยู่แล้น จริงไหม
จะขายผ่านเอฯ ก็ต่อเมื่อทางโล่ง นางเคลียร์เวลาแม่นมาก เดือน ๆ หนึ่งมีรายได้เกินหกหลัก
ถามจริง ๆ คุณคิดว่าคนที่เคยชินกับการหาเงินได้เดือนเป็นแสนด้วยวิธีแบบนี้
เขาจะเปลี่ยนไปทำงานออฟฟิศวันละแปดชั่วโมง ต้องทนหัวหน้างี่เง่าโขกสับ ต้องทนกับเพื่อนร่วมงานขี้อิจฉา
ทำงานสัปดาห์ละหกวัน แต่กินอาหารในร้านหรู ๆ มื้อละสองสามพันได้แค่เดือนละครั้ง อย่างดีก็อาทิตย์ละหน
ผู้ชายที่เจอในที่ทำงาน ส่วนใหญ่บ้าน ๆ ขี้งก ขี้นินทา ถ้ามาเปย์กับเราก็เก็บเอาไปเม้าท์
น้องอิฉันมันจะทำไหมไอ้งานเดือนละสองหมื่นกว่า ๆ มันก็ไม่ทำค่ะ
SL. ส่วนใหญ่ไม่ทำงานปกติก็เพราะแบบนี้แหละคู๊ณ
คนมันเคยชิน เคยใช้ เคยได้ ขายตัวได้เงนเดือนละแสน ครึ่งแสน
เก็บไปทำหน้า ทำตัว ขัดผิว รีแพร์ สวยทั้งวันทั้งคืน หอมตั้งแต่หัวจรดตรีน
ไปไหนทีมีแต่สายตาชื่นชม สวยจัง เป๊ะเวอร์ น่ารักเนอะ น่าเอาว่ะ
ใครมันจะมารู้มาเห็นกว่าจะสวยเป็นนางฟ้า ผ่านอะไรมาบ้าง
แต่ก็ช่างเถอะ เพราะถ้าผู้ชายจองขอซั่มยาวเป็นปี แสดงว่าเงินมีสะพัดไม่ขาดมือ
ใครด่ากาหลี่แล้วไง ไม่ได้ให้เอาฟรี ๆ ดีจะตาย หึหึ
น่าสมเพชจริง ๆ ไม่สงสารพ่อแม่บ้างเล้ย
ผู้หญิงพวกนี้ไม่คิดถึงตอนแก่ ไม่คิดถึงตอนร่วงโรยหรือไง
ไม่สงสารผู้ชายที่จะมาเป็นสามีบ้างเหรอ คอยดูเถอะเป็นแม่คนแล้วจะรู้สึก
บอกไว้ตรงนี้เลยนะ อย่าไปคิดแทนคนอื่น... !!!
โกรธฉันที่พูดตรงก็เรื่องของคุณ ความจริงมันแสลงใจ ฉันเข้าใจ ฉันไม่โกรธตอบหรอกจ้า
อ่อ...มันยังไม่จบนะ
เพราะชีวิตไม่จบง่าย ๆ สาว ๆ ที่คิดว่าใช้ความสวยเป็นประโยชน์มาถูกทาง
ใครอยากทำ SL. ควรเปิดใจฟังความจริงโคตรยำยำจากอิฉันเหมือนกัน
แฟร์ดีนะ...
SL. งานสบายรายได้ดี จริงหรือ?
จริงค่ะ !!!
ถ้าเอาไปเทียบกับต้องทำงานในออฟฟิศวันละ 8 – 9 ชั่วโมงที่...
ต้องอยู่กับกองเอกสาร
ต้องดีลกับคนร้อยพ่อพันแม่มากรายเอาแต่ใจตนเป็นที่ตั้ง
ต้องเล่นการเมืองในองค์กร
ต้องมีทักษะด้านใดด้านหนึ่ง อาจะไม่ถึงขั้นช่ำชองแต่ก็ต้องรู้จริง
ต้องตีสองหน้า ต้องช่างนินทา ต้องทนความน่าเบื่อจำเจ ฯลฯ
เป็น SL. ประสบความสำเร็จควรมีอะไรบ้าง
สวย หุ่นดี ดูแลตัวเองสะอาดเสมอ พูดเพราะเข้าใจง่าย เอาใจเก่ง เรื่องบนเตียงไม่เกี่ยง
แค่นี้ก็...เริ่ดแล้วจ้า...(กระซิบเป็นทริค ไอ้ที่บอก ๆ เนี่ย ในตลาดหาโคตรยากเลยเธอเอ๋ย)
ขนาดว่าการเป็นไซด์ไลน์เจ๋ง ๆ ก็แค่ใช้ต้นทุนที่ดีมีอยู่อยู่เดิม ไม่ต้องพัฒนาอะไรมาก
ทำไม๊ ทำไม คนซื้อถึงได้ว่าหายากหาเย็น
ความจริงคือ คนสวยมักขี้เกียจ งานไม่ค่อยดี พวกนางทางเลือกเยอะ เรื่องมาก ไม่พอใจหน้าหงิกใส่ ไม่ง้อลูกค้า
เพราะ คนไม่สวยขยันเอาใจเก่ง งานดีก็จริง แต่...ไม่ค่อยสวยไง ลูกค้าไม่ค่อยเลือก
พวกกลาง ๆ ค่อยยังชั่วหน่อย ถ้านาง ๆ เสริมจุดขายสร้างจุดแข็งก็ทำเงินไม่เบา
แต่...ไม่มีอะไรง่าย คนจ่ายตังค์มักคาดหวังสูงเสมอ โดยเฉพาะกับงานบริการ
ฉะนั้นจะหาที่เป็นมืออาชีพ เข้าใจงานบริการจริง ๆ มันยาก แต่...มันก็พอทำความเข้าใจได้
ขอวนกลับไปเรื่องผูกปิ่นโตสักเล็กน้อย ทำไมคนเลี้ยงบางคนเจอปิ่นโตเน่า ไม่เอาใจ ไม่ง้อ
บางคนแม่มไม่สวยด้วยนะ 555 (อ่ะ ๆ แทงใจดำใครบ้างน๊อ...คริ คริ)
อย่างที่บอกค่ะ น้อยคนที่ทำงานบริการแบบนี้จะเข้าใจงานบริการอย่างถ่องแท้
คนเป็นมืออาชีพจริง ๆ ไม่ใช่คนปฏิบัติหน้าที่
แต่คือ เอเย่น ฯ คือเชียร์แขก คือพวกเจ้าของร้าน พวกทีมบริหารที่วางกลยุทธ์แย่งชิงทั้งเด็กและลูกค้า...ฯลฯ
หญิงสาวในอาชีพขายบริการจะมีปมด้อยอยู่แล้ว เหตุเพราะพวกเขาไม่นับถือตัวเอง
แต่...นาง ๆ ทดแทนด้วยการมีความมั่นใจแปลก ๆ และแสดงออกอย่างที่คนในสังคมสว่างเข้าใจยากนิดนุง
ส่วนใหญ่สาว ๆ จะคิดถึงตัวเองเป็นหลัก เอาตัวเองเป็นที่ตั้ง
การได้ตามใจตัวเองถือเป็นการเพิ่มความมั่นใจ
การบอกว่าไม่แคร์คือปลอบใจตัวเองที่ขาดความเคารพในศักศรีดิ์ของตน
เข้าใจไหมว่าถ้าคิดอะไรที่มันมากกว่าเข้าข้างความต้องการของตัวเอง เขาไม่มาทำงานนี้หรอก
ผู้หญิงขายบริการที่อยู่ในช่วงวัยสิบกว่าปีไม่เกินสามสิบปี ส่วนใหญ่เชื่อมั่นว่าตัวเองสวย
ส่วนใหญ่จะเชื่อว่าตัวเองขายได้และมีทางเลือกเสมอ ซึ่งมันก็จริงในส่วนหนึ่ง
สาวที่มีประสบการณ์จะเย่อหยิ่งน้อยลง แต่ลูกล่อลูกชนแพรวพราวเซฟตัวเองเก่ง ดูดเงินจากกระเป๋าไวมาก
สาวอ่อนประสบการณ์จะหวงตัว ลูกล่อลูกชนไม่เท่าไหร่แต่ไม่ยอมอะไรง่าย ๆ นั่นก็ไม่ได้นี่ก็ไม่ยอม
ลูกค้าจะเจอไซด์ไลน์ถูกใจตอบสนองได้อย่างเต็มที่ จึงไม่ง่าย
สาว ๆ ส่วนใหญ่อยากได้ลูกค้าไม่เรื่องมาก ไม่ตามเช็ค ไม่มาหาวันอารมณ์ไม่ดี ยอมให้เธอเสมอ
ที่สำคัญจ่ายง่ายจ่ายหนัก ไม่ทักไม่ถามวุ่นวายนี่เรียกเทพบุตรเลยนะ 555
แล้วมันจะเกิดขึ้นได้อย่างไร ในเมื่อคนซื้อก็คาดหวังให้เอาใจ ตามใจ พูดง่าย
คนขายก็หวังให้อีกฝ่ายจ่ายง่าย ๆไม่ต้องอธิบายมาก ไม่ต้องเทิดทูนตลอดเวลา
ความสมดุลย์มันหายาก การผูกปิ่นโต จึงไม่ยาวนานไงจ๊ะ
ต่อให้ทั้งผู้ซื้อผู้ขายที่มีความต้องการเหมาะสมลงตัวประมาณตามหากันจนเจอ
ชายหนุ่มเจอปิ่นโตอร่อยถูกปากถูกใจ
หญิงสาวเจอคนดูแลใจป้ำไม่พูดมาก
ทั้งคู่ตกลงปลงใจดูแลซึ่งกันเป็นระยะเวลาเท่านั้นเท่านี้
ดูเหมือนจะไปได้สวยใช่ไหม แต่... ไม่ใช่ย่ะ !
เพราะ ความสัมพันธ์ฉันคู่รักที่ว่ารู้อกรู้ใจ แชร์ความรู้สึกจากใจจริง
ยังมีปัญหาไม่ลงรอย มีการถกเถียงต้องจูนกันครั้งแล้วครั้งเล่า เป็นเรื่องปกติจริงไหม?
ความสัมพันธ์แลกเปลี่ยนซื้อขาย มีอะไรเหนี่ยวรั้งเจ้าคะ นอกจากผลประโยชน์ที่ต่างฝ่ายพึงพอใจ
แต่คนอะนะ ความพอใจมันคงที่ซะเมื่อไหร่ มันก็เปลี่ยนไปเรื่อย ๆ
วันนี้อาจชอบที่พี่ดูแลดี ดี๊ ดี แต่อยู่ ๆ ไป รู้สึกว่าใจไม่ถึงพอ
หรือพี่ชอบที่น้องเป็นคนง่าย ๆ ท่าไหนก็ได้ เอาใจเก่ง แต่...นานวันไปไม่มีอะไรใหม่ ก็เบื่อจนได้
คนสองคนมีความพึงใจในผลประโยชน์ระหว่างกัน เมื่อถึงวันประโยชน์ไม่สมอย่างเข้าใจ
หรือสมอกสมใจฝ่ายหนึ่งจนถึงขีดของมัน ก็จบ ง่าย ๆ เหมือนที่ซื้อขายง่ายดายนั่นแหละหนา
ส่วนสำคัญคือ ความสัมพันธ์แบบซื้อขาย จะไม่มีการเปิดใจแท้จริง ต่างฝ่ายต่างระวังตัว
ฝ่ายชายอาจไม่มีครอบครัวแต่...เขาคิดว่าตัวคือนายจ้าง เงินทำให้เขารู้สึกมีอำนาจเหนือกว่า
เพราะงั้นการปฏิบัติต่อปิ่นโตต่อให้ดีขนาดไหนจะมีระยะห่าง
ทั้งโดยฐานะที่เหมือนเป็นฝ่ายควบคุม จ่ายเงินซื้อมาต้องคอนโทรลได้ดิ ชิมิ
และกันการเข้าถึงไม่ให้ผูกมัด ไม่ผูกพัน กันน้องงอแงงี่เง่าเข้าใส่
เป็นการป้องกันการเรียกร้องที่อาจตามมาไม่มีหยุด
ซึ่งเป็นข้อดีนะ เพราะคนเลี้ยงไก่อ่อนน้ำตาตกในมานักต่อนัก
เจอสาวสัญชาติดูด เหมือนเอาน้ำถมทะเลทรายมันจะอิ่มได้ไง
ยิ่งเททั้งเงินทุ่มทั้งใจ แต่สาวหวังแค่สุขสบายไม่สนน้ำจิตน้ำใจอันใดทั้งสิ้น ก็บรรลัยสิครัชคุณ
บอกตรง ๆ สาว ๆก็มองคนเลี้ยงเป็นถุงเงิน เป็นตู้เอทีเอ็ม
จะให้ผูกพันเห็นอกเห็นใจ เอิ่ม...โคตรเพ้อค่ะบอกเลย
ฝ่ายหญิงก็ต้องระวังตัวสูง ท่องไว้เสมอ ว่าตัวเองทำงานหาเงิน เงินมาก่อนอย่างอื่นค่อยว่ากัน
ทำใจดี ใจอ่อน เข้าอกเข้าใจไปก็เท่านั้น มีอะไรซ่อนอยู่ข้างหลังอีกบ้างจะรู้ได้ไง
ดีด้วยแทบตายมันเอาเราเป็นลูกเป็นเมียซะเมื่อไหร่
ต่อให้เอาแต่เราไม่ชอบผู้ชายกลิ่นแบบนี้ ให้นอนด้วยตลอดชีวิตคงคิดจนตัวตาย
ไม่ใช่เรื่องเกินจริงนะคุณ
งานคืองาน แลกเปลี่ยนคือแลกเปลี่ยน ซื้อขายมีระยะเวลาชัดเจน เลิกก็ลากัน จบ ๆ ไป
ต่างฝ่ายต่างแยกย้ายไปตามที่ตัวพอใจ ไม่หวนอาลัยไม่ใส่ใจจำ
ก็แค่อีกหนึ่งงานที่ปิดจ๊อบแล้วจบกัน...
สาวไซด์ไลน์มืออาชีพ มีลูกค้าติดพัน อาจไม่ผูกปิ่นโตใช่ว่าจะตัดวงจรนายหน้าได้ง่าย ๆ
คุณคะ ผู้ชายชอบเที่ยวโสเภณี ไม่ซ้ำกับหน้าเดิมเป็นปี ๆ หรอกค่ะ
บางคนตอนไม่มีแฟนก็อาจจะคลั่งไคล้สาว SL. อะไร ยังไง เท่าไหร่ ไม่ว่ากัน
แต่พอมีคนรัก ไซด์ไลน์ต่อให้เด็ดแค่ไหนก็ต้องระเห็จออกจากชีวิต
มันเป็นเรื่องธรรมดา ลูกค้าเที่ยว ๆ อยู่กับเอฯ เจ้านี้ โมฯนี้ ร้านนี้
ถึงจุดหนึ่งไปมีครอบครัว เขาก็ไม่กลับมาเหลียวแล อยากจะลืม ๆ เสียด้วยซ้ำ
เพราะฉะนั้นอาชีพนี้ ให้ทำงานดีแสนดี มีลูกค้าช่วยโฆษณาปากต่อปาก แต่ไม่มีอัตราก้าวหน้านะยะ
งานใช้ร่างกาย ยิ่งรับงานก็เท่ากับยิ่งใช้งานซึ่งมันใช่ว่าดี มีแต่ทรุดโทรมผุพังลงเรื่อย ๆ
เพราะงั้นที่ว่าขายดี ๆ มันก็แค่แป๊บบบบเดียว ช่วงเวลาวูบเดียวเอง
เผลอแวบเดียวที่เคยมีลูกค้าจอง ๆ กลายเป็นต้องวิ่งรอกโทรหาโมฯ โทรง้อเอฯแทบตายกว่าจะได้สักงาน
ยิ่งเคยไปทำสันดานเหยียบหัว ทำหยิ่งเชิดใส่ ช่วงขายดี ๆ ไม่มีน้ำใจกับพวกนายหน้าล่ะก็...หึหึ
หากตั้งตัวไม่ได้ ออกจากวงการไม่ทัน ระยะยาวซวยนะน้องนะ บอกไว้เลย
ไซด์ไลน์ราคาแพงช่วงขาขึ้นเหมือนจะรู้จักคนเยอะ อยู่แต่ที่หรู ๆ
ชีวิตเหมือนอยู่บนฟ้าระยิบระยับแวววาวทั้งแก้วแหวนเงินทองหาง๊ายง่าย
วันหนึ่ง ๆทำเงินหลักหมื่น เดือน ๆ ได้เป็นแสน ท่านคนนั้น พี่คนนี้ เสี่ยคนนู้น หนูรู้จัก บลา ๆๆ
แต่เชื่อเถอะ วันที่เดือดร้อนจริง ๆ ไอ้ที่ว่ารู้จัก ๆ ทั้งรักทั้งสงสารเรียกใช้งานตลอด ๆ
มันยื่นมือช่วยสักกี่ราย ต่อให้ช่วยก็แบบเสียไม่ได้ ก็ต้องเข้าใจด้วย
ใครจะกล้าออกตัวช่วยผู้หญิงขายตัว ใครจะอยากบอกว่าตัวเองข้องแวะกับโสเภณี
จะไซด์ไลน์นอกหรือในอ่าง หรือเป็นเมียเช่าแบบที่มีคนเลี้ยงผูกเดือน
อันที่จริงก็คือผู้หญิงขายตัว ถ้าเถียงว่าไม่ใช่ผู้หญิงขายตัว ช่วยตอบทีเถอะ
ถ้าเขาไม่จ่ายตังค์จะยังอ้า...ให้ไหม...
เขาจ่ายน้อยไม่ค่อยพอใจ มีคนจ่ายมากกว่า พร้อมถีบหัวส่งทันทีหรือไม่...
เงินขาดมือเมื่อไหร่ สิ่งแรกคิดถึงอะไร
ถ้าเปิดคอนแทคในโทรศัพท์ไล่ดูชื่อผู้ชายที่จ่ายง่าย ๆ ล่ะก็
คุณคือโสเภณีค่ะ ไม่ต้องพยายามประดิษฐ์คำเวิ่นเว้อ...หลอกตัวเอง !
ตอนหน้า...อยากรู้ใช่ไหม หาเงินได้เดือนเป็นแสน เอาไปทำอะไรกันหมด
เป็นฉันนะ เก็บเดือนละห้าหมื่น กัดฟันทำงานปีหนึ่งได้ครึ่งล้าน
หลับหูหลับตาอดทนเก็บ ๆ สักหน่อย มันก็ออกจากวงจรนี้ได้แล้วนี่
ทำไมไม่รู้จักคิด !
5555555555555555 คิดสิคะ แต่มันทำไม่ได้ พี่ไม่อยู่ตรงนี้ พี่ไม่เข้าจัยนู๋
โปรดติดตามตอนต่อไป...
หาเงินได้ตั้งมากมาย ทำไมไม่รู้จักเก็บ ???
อีกหนึ่งคำถามฮิตจาก เอ้าท์ไซเดอร์ คริ คริ
ทุกงานทุกอาชีพ ทุกชีวิตต่างมีต้นทุน
เป็นผู้หญิงขายบริการก็มีต้นทุน บางทีคุณ ๆ อาจต้องทำความเข้าใจอีกสักเล็กน้อย
คงไม่มีใครคิดกระมัง แค่นอนให้ผู้ชายระบายหื่นมันไม่ต้องมีค่าอะไรอย่างอื่น?
ผู้หญิงกลางคืนที่หมายความถึง ผู้หญิงทำงานบริการมีต้นทุนอะไรบ้าง
อิฉันขอแยกงานบริการโดยสาว ๆ เพื่อให้คนที่ไม่เข้าใจเห็นภาพง่ายขึ้น
สาวนั่งดริ๊งก์ กับพีอาร์ชงเหล้า ก็คือ ผู้หญิงนั่งดื่มเป็นเพื่อนลูกค้าหรือยืนชงเหล้าบริการลูกค้า
กลุ่มนี้ทำงานในค๊อกเทลเลานจ์ กับร้านที่เขาเรียกว่านั่งชิล...???
และเลานจ์ปัจจุบัน ไม่ขายตัว เอิ่ม...หมายความว่าร้านไม่มีการจัดซื้อจัดหาค้าประเวณีจ้ะ
แต่...เด็กจะแอบรับจ๊อบไปกับลูกค้าหรือไม่ ... ไว้จะเล่าเมื่อถึงตอนของเลานจ์นะคะ
เพราะเลานจ์สมัยนี้ก็...มีอะไรอัพเดทน่าดูชม แฮ่ ๆ
หมอนวด ในอาบอบนวด ซึ่งน้อยคนมากที่จะนวดเป็น
เพราะงานหลักคือรับจ้างให้นาบ เคลียร์นะคะ อิอิ
SL.นอกอ่าง ชัดเจนว่าให้บริการทางเพศโดยไม่มีร้านประจำ รับงานอิสระผ่านนายหน้า
นวดปู๋ มีทั้งให้ร่วมประเวณีและแค่สำเร็จความใคร่ด้วยมือ
สาว ๆ เหล่านี้มีค่าใช้จ่ายอะไรบ้าง
คุณคิดว่าน้อง ๆ ขายอะไร ขายความสวยใช่ไหม ความสวยมีต้นทุนหรือไม่?
มีแน่นอนเจ้าค่ะ สมัยนี้อยากสวยไม่ยากขอให้มีตังค์
โมดั้ง เหลากราม ร้อยไหม โบท๊อกซ์ ฉีดฟิลเลอร์ อัพนม ดูดไขมัน กินวิตามินบำรุง ฯลฯ
เสื้อผ้า หน้าผม เครื่องสำอาง ทุกอย่างใช้เงิน
ซึ่งหลายคนต้องบอกว่าผู้หญิงอาชีพไหน ๆ ก็รักสวยรักงามต้องจ่ายค่าดูแลตัวเองอยู่แล้ว
ถ้าอย่างนั้น ถามหน่อย ระหว่างคนใช้ความสวยเป็นทุนรอน กับคนใช้แรงงานแรงปัญญาเป็นต้นทุน
คุณคิดว่าค่าใช้จ่ายเสริมความงามเท่ากันหรือไม่ หรือของกลุ่มไหนจะมากกว่ากัน ?
เพื่อให้เข้าใจง่ายขึ้น อิฉันจะลำดับชีวิตของสาว ๆ คนกลางคืนให้รับรู้นะคะ
ที่จะยกตัวอย่างต่อไปนี้คือ สาว ๆทำงานมีร้าน ไม่ใช่ไซด์ไลน์นอก หรือพวกปิ่นโตนะจ๊ะ
บอกตรง ๆ ค่ะ เห็นคอมเม้นท์ว่าควรประหยัดอย่างนู่น นี่ ทำแบบนี้สิ แบบนั้นสิ
แบบว่าถ้าเป็นในอุดมคติ ก็โอเคค่ะ อิฉันเห็นด้วยร้อยเปอร์เซ็น
แต่...ลองเป็นคุณรายได้เกินเดือนละห้าหมื่น คุณอยากอยู่ห้องพัดลมลึกสุดซอยไหม
เดี๋ยวนี้อพาร์ทเม้นท์ทำเลดี ๆ เดินทางสะดวก ค่าเช่าบวกน้ำไฟเกินห้าพันนะเจ้าคะ
ให้นั่งมอร์ไซค์วินเวลาตีสองตีสามแถมบางคืนเมาอีก ไหวไหมนั่น ?
ค่ากินละคะ กินไม่เยอะค่ะ เน้นนอน 555555
แต่ ๆ กินที กินดี ๆ อะไรที่เขาว่าเจ๋ง หากคุณหาเงินได้มีปัญญาจ่าย คุณจะกินไหม ?
นี่แค่กินอยู่เบา ๆ นะตัวเธอว์
มาดูค่าใช้จ่ายรายวันกันดีกว่า
ค่าเดินทาง งานกลางคืนจะมางกรอโหนรถเมล์หรือนั่งมอไซค์ตอนเมา ๆ มันไม่ใช่เรื่องนะเธอ...
เพราะงั้นค่าแท็กซี่ตีว่าวันละสองร้อย
ค่าแต่งหน้าทำผม ที่ร้านมีบริการแต่ก็ต้องทิป หรือบางร้านเปิดให้ทีมช่างหน้าผมเข้าประมูล ผู้ประมูลได้ไปเก็บตังค์เด็กอีกที
สาว ๆ จ่ายแบบประหยัด ๆ วันละ สองร้อย กำลังสวย ๆ
สรุป เฉพาะค่าเดินทางบวกทำสวยรายวัน ตกวันละ 4-500 บาท
การลงทุนเพื่อส่งเสริมอาชีพมีอะไรบ้าง...
เสื้อผ้า เครื่องประดับที่ใช้ ขายความสวยตัวเอง ขายบุคลิก จะใส่เสื้อมอซอ ลูกค้าที่ไหนจะเรียกใช้บริการ
ต่อให้ไม่ใช่แบรนด์ มันก็ต้องซื้อใส่ให้ดูใหม่ ดูสวยงามทันสมัย นำสมัย ค่าใช้จ่ายตรงนี้ไม่น้อยนะจ๊ะ
(เด็กเลานจ์คชจ.เสื้อผ้า หนักนะคะ ถูกบังคับซื้อด้วยค่ะ เผื่อคนไม่รู้)
เพราะฉะนั้นค่าเสื้อผ้า ถือเป็นค่าใช้จ่ายประจำและจำเป็นค่ะ
เครื่องสำอาง น้ำหอม อันนี้คืออุปกรณ์หลักนะยะ
น้ำหอม cc. ตลาดนัด ไม่ไหวม้าง เพราะไม่ได้ดมเองคนเดียว ลูกค้าฉุนขึ้นมาล่ะแย่เลย ต้องลงทุนหน่อย
เครื่องสำอางไม่ถึงขั้นเคาน์เตอร์แบรนด์ทุกชิ้น แต่ก็ต้องระวังนะคะ หน้าพังหมดทางทำมาหากินนะเธอว์
สปาเท้า นวดหน้า สปาผม ทำเล็บ อบผิว ฯลฯ ไซด์ไลน์ราคาแพงต้องรู้จักดูแลตัวเองเป็นประจำค่ะ
ลงทุนเพื่องานเดือนละหนึ่งหมื่นอย่างต่ำ เน้นว่าอย่างต่ำค่ะ
อ่ะ...มาสรุปกัน...
ค่าใช้จ่ายเฉพาะเดินทาง + หน้าผม ตกวันละ 400 – 500 ตัดวันหยุดไป คิดซะว่าเดือนละหมื่น
ค่าเสื้อผ้าเครื่องแต่งกาย เครื่องสำอาง นวดหน้านวดตัว สปาหัวจรดเท้า เดือนละหมื่น
ค่าที่พักเดือนละ...ตีซะว่า ห้าพัน
ค่ากินแบบ...สามัญ เดือนละ ห้าพัน
ค่ากินแบบ...เพื่อความบันเทิง ห้าพัน
คนเรามันก็ต้องผ่อนคลายบ้าง ทำงานหาตังค์ได้ขนาดนี้จะไม่ให้ปรนเปรอตัวเองเชียวหรือ...
รวม ๆ ตกเดือนละ?...3-4 หมื่นบาทจ้า
ที่ว่ามานั่นคือต้นทุนปกตินะคะ...ยังไม่รวมศัลยกรรม
ที่ต้องเติม ต้องแก้ ต้องปรับ เพื่อรักษาสภาพนะเธอว์จ๋า บอกเลยอาจต้องเก็บตังค์เพื่อส่วนนี้เดือนละหมื่น
ยิ่งค่าตัวสูง ด้วยนิสัยผู้หญิงและเพราะงาน การลงทุนเพื่อความงามจะสูงเป็นเงาตามตัว
หาได้เดือนละห้าหกหมื่น เดือนไหนเผลอมือเติบ ถอยกระเป๋าใหม่ ซื้อแบรนด์เนมคอลเลคชั่นล่าสุด
เดือนถัดไปชักหน้าไม่ถึงหลังง่าย ๆเลยจ้ะ
และจะบอกว่าเฉลี่ยแล้วสาว ๆ ทำงานกลางคืนระดับทั่วไปก็หาเงินได้ประมาณนี้ค่ะ
จะเห็นได้ว่าค่ากินอยู่ บำรุงบำเรอตัวเอง มันไม่ได้โอเวอร์อะไรหรอกคุณ
ผู้หญิงกลางคืนที่ทำเงินได้น้อยกว่านี้ก็มี ไม่ใช่ไม่มีนะจ๊ะ
แต่มีน้อยใช้น้อย ทุกอย่างจะลดหลั่นตามสภาพแหละจ้ะ
ข้างบนนั้น เป็นค่าใช้จ่ายปกติไม่ได้หมายความจะเป๊ะตามนี้ทั้งหมดนะคะ
บางคนมากกว่านี้ น้อยกว่านี้ แต่...ต้นทุนของพวกเธอก็ราว ๆ นี้จ้าาาาาา
มันก็ปกติธรรมดา จริงอยู่อาจจะดูมากกว่ามนุษย์เงินเดือนทั่วไป
แต่มันก็สมกับที่เขาหาได้นะคะ
ลองเปรียบกับคนส่วนใหญ่ก็ได้ วันที่เงินเดือนห้าพัน อาจอยู่ได้แม้ไม่สบายแต่ก็รอด
วันหนึ่งมีรายได้เดือนละหมื่น ถามว่ามีกี่คนเหลือเงินเก็บเดือนละห้าพัน?
คนเราหาได้มาก มันก็มีที่ให้ใช้มาก
เราต่างคนต่างก็มีเหตุผลในการซื้อความสะดวกสบายของตัวเองทั้งนั้น ใช่หรือไม่?
ความสบายใคร ๆ ก็ชอบ
แต่บางคนยอมลำบากก่อนเพื่อจะสบายทีหลัง
บางคนเห็นทางสบายง่าย ๆ ก็โผเข้าใส่ไม่คิดหน้าคิดหลัง
บางคนลดความสบายลงบ้าง เผื่ออนาคตที่ไม่จีรัง
ถึงได้บอกไง คนคิดได้มันก็คิดได้เอง คนคิดไม่ได้พูดให้ตายมันก็ไม่ฟัง ธรรมดาของคนค่ะ
ฉะนั้นไม่ต้องคิดแทนใคร ไม่ต้องตัดสินใคร รับรู้ไว้ก็พอเนอะ ๆ
อ่อ...ส่วนพวกที่หาได้เดือนละแสนอัพ เขาไม่ขาดแคลนแต่ไม่เหลือเก็บเพราะ...
ค่าเคมีมันแพง 555555555
พี่ไม่เข้าใจ นอนกับผู้ชายแปลกหน้าทุกวัน พี่คิดว่ามันง่ายเหรอคะ มันก็ต้องบิ้วท์กันบ้าง แหม่...
แถมอีกนิด สาวผูกปิ่นโต อาจจะลดค่าใช้จ่ายเดินทางและอื่น ๆ แต่ค่าสันทนาการเพิ่มมาแทน
เวลาว่างมันเยอะ มีเวลาใช้เงินมากตามไปด้วย พี่นี่ก็...ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย 5555
เพราะฉะนั้นใครที่คิดจะทำ ไซด์ไลน์ คิดดูให้ดี ๆ นะคะ หาได้เยอะ น้องมีที่ให้ใช้โคตรเยอะ พี่มั่นใจ !
จะมาโกย ๆ เก็บ ๆ คิดว่าเหลือ ๆ โถ ๆ แม่นู๋จ๋า...พี่ยังไม่ได้พูดถึงการแข่งขันที่มันส์โคตรๆ ค่ะ
การแข่งระหว่างร้าน ระหว่างโมฯ ระหว่างเด็ก การหลอกล่อลูกค้า จะว่ากันในโอกาสต่อไป (ถ้าไม่ลืมอะนะ แฮ่ ๆ)
ตอนหน้าจะพาทัวร์ค็อกเทลเลานจ์ มาดูว่าสาวนั่งดริ๊งก์สมัยนี้ทำงานยังไง อยากรู้มั้ยเอ่ย...
คืนนี้ขอลาไปก่อน
นอนหลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
ปล. มีคำถาม ถามได้นะคะ อิฉันก็เล่า ๆ เท่าที่ตัวเองลำดับไหว
บางอย่างอาจหลงลืมไปบ้าง ยังไม่กระจ่างก็ถามมาค่ะ ตอบได้จะตอบจ้า
ค็อกเทลเลานจ์
หลาย ๆ ท่านคงพอรู้จัก บางท่านอาจจะคุ้นเคยมาก สำหรับท่านที่ก้ำกึ่งไม่แน่ใจว่าตัวเองเข้าใจถูกมั้ย
อิฉันจะอรรถาธิบายคร่าว ๆ ดังนี้
ค็อกเทลเลานจ์หรือเลานจ์สมัยนี้ ประกอบด้วย
ผู้หญิงเป็นเพื่อนนั่งดื่ม ค่าบริการเรียกว่ารันดื่ม 40หรือ45นาทีคิดเป็นหนึ่งดื่ม
มีวงดนตรีและการแสดงเต้น ๆ โชว์ ๆ โดยโคโยตี้และแดนเซอร์ ต่างๆ นานา
ลักษณะโดยรวมคล้าย ๆ ผับ หรือ ดิสโก้เธค แต่ตกแต่งหรูหรากว่า
ยุคนี้ เลานจ์ต้องเพลิดเพลินเจริญตาสนุกสนานกินเหล้าเคล้านารี ลูบได้คลำได้บ้าง ล้วงควักได้เป็นบางร้านและเด็กยอม
ต่างจากเลานจ์เมื่อประมาณยี่สิบปีก่อนที่จะดูขรึม ๆ เปิดเพลงเพราะ ๆ ไม่ถึงกับคลอแต่ไม่อึกทึกเช่นปัจจุบัน
กลุ่มเป้าหมายของเลานจ์ชัดเจนว่าต้องเป็นชายหนุ่ม ค่อนข้างมีกระตังค์
ผู้หญิงเที่ยวได้ไหม ได้ค่ะ แต่ต้องมากับชายหนุ่มหรือเปิดเมมเบอร์ และบางร้านชาร์จค่าหัวเพิ่ม
เที่ยวเลานจ์ เริ่มต้นทำอย่างไร
ควรเปิดเมมเบอร์ค่ะ เพราะถ้าเป็นลูกค้า non ไม่ยอมเปิดเมมฯ จะต้องจ่ายหนักมาก
เปิดเมมฯ เริ่มต้นที่เท่าไหร่...หนึ่งหมื่น สองหมื่น คือราคาเริ่มต้น (บางร้านต่ำกว่าหมื่นแต่มีน้อยร้านมากค่ะ)
แต่ละร้านย่อมแตกต่างกัน ขึ้นอยู่กับชื่อเสียงและการวาง position ของธุรกิจ
เปิดเมมเบอร์ ได้อะไรบ้าง ได้เหล้าเฉลี่ยจะคิดกันประมาณขวดละ 2,500 ขึ้นไป
เหล้าคนเดินสีดำ ได้รับความนิยมมากที่สุดเรียกว่าครองเลานจ์ค่ะ
และถ้าเมมฯ แพง ๆ ถ้าร้านมีห้องคาราโอเกะคุณจะได้สิทธิใช้ฟรี1หรือสองครั้งแล้วแต่ราคาเมมฯที่ซื้อ
และได้ชั่วโมงเรียกเด็กมานั่งดื่มเป็นเพื่อน
เช่นเมมฯ สองหมื่นได้เหล้า 4 ขวด ดื่ม 30 ดื่ม เท่ากับนอกจากได้เหล้ามาดื่มคุณสามารถเรียกสาว ๆ นั่งดื่มเป็นเพื่อน
รันดื่มไปเรื่อย ๆ ค่อย ๆหักจนกว่าจะหมด 30 ดื่ม (คืนเดียวก็หมดแล่วววว ไม่หมดก็เกือบล่ะน่า)
เพื่อให้เห็นภาพชัดขึ้น อิฉันจะจำลองสถานการณ์เผื่อคนที่ไม่เคยไป หรือรู้ตัวว่าไม่มีโอกาสได้ไป
ส่วนคนที่กำลังคิดจะไป จะได้มีข้อมูลนะเจ้าคะ
พวกที่เที่ยวเป็นประจำ ผ่านตอนนี้ไปก็ได้ค่ะ การจำลองสถานการณ์คือหลัก ๆ ต้องเจอ
แต่ละร้านก็ไม่เหมือนกันเป๊ะ ๆ หรอกนะ ผิดไปจากนี้ก็แค่ดีเทลเหอะ ฉันมั่นใจ ฉันเคยทำเลานจ์ ชิส์ !
ขับรถหรู ๆ พวกพอร์ช พวกเฟอร์รารี ลัมโบกินี่ เที่ยวเลานจ์เป็นเรื่องปกติธรรมดามั่กมาก และแน่นอนได้รับการต้อนรับอย่างซูเปอร์วีไอพี
แต่...นั่งแท็กซี่ ก็ได้รับการต้อนรับดีค่ะ เพราะสมัยนี้เมาไม่ขับ การตรวจจับเข้มงวด เราเข้าใจ
ขับรถบุโรทั่ง ไม่ต้องห่วง ถึงยังไงเด็กรับรถก็มารอรับไปจอดหรือโบกให้จอดลึกหน่อยและยืนรอทิปอยู่แล้ว 555
จอดรถ ลงรถแล้ว เดินตัวตรงสง่าผ่าเผยเลยค่ะ ไม่ต้องห่วงจะเก้อกระดากเพราะจะมีพนักงานปราดมาทักทาย
ประตูร้านไม่ต้องเปิด สาวรีเซฟชั่นหน้าตาสะสวยสูงยาวเข่าดีเปิดให้พร้อมกระพุ่มมือไหว้ชดช้อย (ผู้ชายเป็นรีฯ มีค่ะ)
เธอหรือเขาจะทักถามเอาใจใส่ และตบท้ายว่าพี่มีเซลล์ดูแลหรือยังคะ
เซลล์คือ ? ...เซลล์เมมเบอร์ เมื่อก่อนเรียกมาม่าซังจ้าาาาา
ถ้าคุณยังไม่มี ไม่ต้องห่วงรีฯ กระพริบตาทีเดียวเซลล์แทบจะเข้าอุ้มคุณไปนั่งโต๊ะเชียวแหละ
อ่ะ...หามุมนั่งที่ชอบเอาที่สบายใจ อย่าเพิ่งมองหาหญิง เดี๋ยวมีมาให้เลือกละลานตา เชื่อเถอะน่า อิอิ
เซลล์จะเสนอขายเมมฯ ก็เลือกเอาที่จ่ายไหว
เที่ยวครั้งแรกเลือกเมมฯ ถูก ๆ ไว้ก่อน เผื่อไม่ประทับใจจะได้ไม่เสียดายตังค์ เนอะ
เปิดเมมฯ เรียบร้อย เซลล์จะชวนให้เลือกสาว ๆมานั่งดื่มเป็นเพื่อน
เป็นเกมหน่อยพ่อหนุ่ม บอกไปว่าขอนั่งชิล ๆ แป๊บนึงได้ไหม อย่าเพิ่งผลีผลามเชื่อเจ๊ !
จิบเหล้า แล้วสอดส่ายสายตามองหญิงไปเรื่อย ๆ ระหว่างนี้ไม่ต้องกลัวว่าจะเหงา เพราะเซลล์จะยังไม่ไปไหน
คราวนี้ก็ชวนเซลล์คุย อย่าไปปล่อยไก่ถามอะไรไม่เข้าท่านะยะ อยากรู้แทบตายก็อย่าถาม
ประมาณทำไมมาทำที่นี่ ก่อนทำงานนี้เมื่อก่อนทำอะไรอย่าไปถาม จะรู้ไปทำไมฟระ (อันนี้อิฉันก็ไม่เข้าใจ 555)
เพราะคนเที่ยวเชี่ยว ๆ เขาไม่ถามกัน มันไม่เกี่ยวกับการมาหาความสำราญจะถามเพื่อ ??? เหล้าเข้าปากค่อยตีซี้ถามก็ได้จ้าาาา
ถามเรื่องการแสดง เรื่องดนตรี เรื่องลูกค้าเยอะไหม อะไรก็ได้กว้าง ๆเข้าไว้ เอาที่มันเกี่ยวกับร้านดีที่สุด
ไม่ต้องห่วงค่ะ ไม่ว่าคุณจะคุยจะถามอะไร เซลล์พาคุณวกเข้าหาเรื่องเลือกเด็กจนได้ ถ้าพร้อมแล้วก็เลือกซะ
ถ้าไม่อยากเลือก บอกไปเลยคืนนี้เซฟตังค์จะไม่จ่ายดื่ม เซลล์อาจจะนึกแช่งก่นด่าในใจแต่ใบหน้าพวกเขายังยิ้มอ่อนโยนเสมอ 555
อ่ะ ๆ มาเลานจ์ไม่เลือกเด็กนั่งดื่ม มันผิดวิสัยมั่กมาก ฉะนั้นเลือกซะ...
ชอบแบบไหนบอกเซลล์ไป นมใหญ่ ขายาว หน้าคม ผมสั้น กินเหล้าเก่ง เพียวได้ยิ่งดี บอกไปเลย
เซลล์รับออร์เดอร์เรียบร้อย เขาจะไปเกณฑ์สาว ๆ มาให้คุณเลือก
ถ้าคุณไปกันสองคนกับเพื่อน เซลล์อาจจะพาน้องมาให้ดูสามสี่คน ก็เลือกที่พอใจ ไม่ต้องเกรงใจเพราะ...
ค่าดื่มสตาร์ท 3 ดื่มอย่างต่ำ เลือกดาวดังสวยอย่างนางฟ้าก็มีเริ่มต้นที่ 5 ดื่ม
รันอีก 40 นาที/ดื่ม ราคาดื่มละ 350 บาท (ขึ้นอยู่กับร้านแต่บวกลบกว่านี้นิดหน่อยค่ะ)
คูณไปดี๊ เรียกเด็กสองคน เริ่มต้น 6 ดื่ม ไหนจะดื่มที่ต้องจ่ายเซลล์เรียกว่าเป็นดื่มรับลูกค้าอีก 1 ดื่ม โดนไปแล้ว 7 ดื่ม
คืนนี้เมากรึ่มจะแจกอีกกี่ดื่มยังไม่รู้เลย 5555 บอกแล้วสามสิบดื่มคืนเดียวหมด แทบไม่เหลือ หึหึ
เรียกน้องมานั่งแล้วนี่ ต่อไปทำอะไรดีน๊า...
โปรดติดตามตอนต่อไป
บ่าย ๆ เย็น ๆ นู่แหละ รอหน่อยน๊าาาาา
รับประกันความบันเทิง จากอินไซเดอร์ตัวจริงฮับ...อมยิ้ม16
แอบไปแซวความเห็นหนึ่ง เขาก็ถามประมาณว่าพวกครูฝึกเด็กอาบน้ำเนี่ย รับสอนข้างนอกไหม
ตอบไปว่าครูฝึกสมัยนี้ขาดแคลนค่ะ ไหน ๆ ก็ไหน ๆ เล่าเป็นเกร็ดล่ะกันเนอะ
ครูฝึกมาจากไหน ?
มาจากหมอนวดที่อายุงานนานแล้ว นอกจากอายุงานจะนานยังเป็นคนที่มีความรู้ความเข้าใจในอาชีพบริการ
ไม่ใช่แค่บริการเพื่อให้ผ่าน ๆ แต่สามารถจับอารมณ์ความรู้สึกของลูกค้าได้ดี กระทั่งสามารถนำมาถ่ายทอดกับเด็กรุ่นใหม่ ๆได้
เพราะฉะนั้น หมอนวด เด็กอาบน้ำ ไม่ได้หมายความว่าจะเป็นครูฝึกได้ทุกคน
พูดก็พูดเถอะที่รัก...เด็กอาบน้ำ ใช่ว่าจะเก่งกาจอะไรนักหนา บางคนสอนไปฝึกไปก็เท่านั้น
คนไม่เอาใจใส่ ก็ไม่ใส่ใจกับอะไรเลย พอไม่ได้รอบก็โวยวายกับเชียร์แขก ทำไมไม่มีรอบให้หนู
เพราะคนนู้น คนนั้น คนนี้ใช่ไหม โทษคนอื่น แต่ไม่โทษตัวเองที่ไม่ตั้งใจทำงาน ไม่ยอมสนใจความต้องการของลูกค้า
คุณรู้ไหม อาชีพงานบริการที่คนส่วนใหญ่เห็นว่าโคตรง่าย ไม่เห็นจะมีอะไร ที่จริงไม่มีอะไรง่ายนะคะ
แค่เรื่องทำความเข้าใจกับผู้หญิงร้อยกว่าคน(ต่อร้าน) มันโคตรเหนื่อยหัวใจ
คุณว่าผู้หญิงเป็นอาร์ตตัวแม่ใช่ไหม ฉันเป็นผู้ใหญ่ฉันว่า ใช่ค่ะ ยอมรับ 55555
แล้วอาร์ตตัวแม่มารวมกลุ่มอยู่กันเป็นฝูงใหญ่ ๆ ต่างคนต่างอีโก้ ต่างก็ว่าตัวมีดี
ลองตรองดูเถอะคนมีหน้าที่ควบคุมเหล่านางจะละเหี่ยใจเพียงใด
เพราะงั้นเด็กเป็นงาน จะฉลาดอยู่ฉลาดไป งานดีลูกค้าติด เชียร์แขกรัก
ยิ่งถ้าสวยนะคุณเอ๋ย...นับเงินเพลินค่ะ
กลับมาที่การฝึกสอนเด็กในอาบอบนวด
การฝึกก็เพื่อสอนให้เอาใจลูกค้า
ไม่ใช่ว่าเข้าไปในห้องสองต่อสองแล้วไม่รู้จะทำยังไง จะบอกว่าพี่ ๆ เอายัง ๆ
มันก็...ประหลาดเนอะ ผู้ชายบางคนคงหด 555
เพราะงั้นทางร้านก็ต้องบอกต้องสอนน้อง ตั้งแต่ถอดรองเท้า ชวนพูดชวนคุย เปลื้องผ้า
ถามไถ่ชวนสั่งอาหารเครื่องดื่ม (เพิ่มยอดให้ร้าน) ตรงนี้ก็มีเทคนิคเพราะน้อง ๆ จะไม่ชวนลูกค้าดื่มจนเมา ก็คนเมามันเสร็จยาก เข้าใจป่ะ?
กรึ่มได้ที่ก็พาลูกค้าไปอาบน้ำ นวดคลำ ๆ ให้ผ่อนคลาย วัตถุประสงค์หลักคือปลุกลูกค้า "ขึ้น" แต่ไม่ "สุด" เข้าใจนะ
(พี่พันขา... มันเป็นเนื้อหาที่เป็นสาระ ไม่ได้มีเจตนาหยาบคายค่ะ อิฉันเซฟสุด ๆแล้วนะคะ ขออภัยจริง ๆค่ะ)
อาบน้ำถูตัว ถูไถ เลือกอะไรมาก็ได้อย่างนั้น บิ้วท์เต็มที่แต่ไม่ให้พุ่ง
จะพุ่งสุดขีดเมื่ออยู่บนเตียง
ทำไมต้องทำเช่นนั้น เพราะ
ถ้าลูกค้าเสร็จตั้งแต่ครึ่งชั่วโมงแรก หมายความว่าเหลืออีกชั่วโมง น้องโดนเบิ้ลคือเสียเปรียบค่ะ
เพราะงั้นการคำนวณเวลาต้องแม่นยำพอสมควรเพื่อไม่ให้เปลืองตัว
แต่ ๆๆ กฏของอาบน้ำคือ ลูกค้ามาใช้บริการต้อง "เสร็จ" ทุกคน และต้องเสร็จในเวลาเท่านั้น
ถ้าเกินเวลาปั๊บ แคชเชียร์ตีเป็นสองรอบทันที เท่ากับลูกค้าจ่ายสองเด้ง ไม่อยากมีปัญหาต้องให้เสร็จในเวลาค่ะ
ยกเว้นลูกค้าเหมารอบ
ไปห้องสูทมั้ย จะพาไปลงหม้อสุกี้
เมื่อยมืออะ...เดี๋ยวค่อยว่ากันนะ ตอนแรกตั้งใจมาเล่าเกร็ดนิด ๆ หน่อย ไหงยาวงี้ฟระ เม่าฝนตก
อ่อ...สมัยก่อนนานแล้วค่ะร่วมยี่สิบปีแล้ว
อาบอบนวด จะมีหุ่นสำหรับฝึกสอนงานสาว ๆ นะคะ
หุ่นที่ว่าก็คือผู้ชายแท้ ๆ ตัวเป็น ๆ ที่นอนเป็นหุ่น ให้น้องฝึกประสบกาม โดยมีครูฝึกกำกับอีกที
หุ่นไม่มีเงินเดือน ส่วนใหญ่เป็นเชียร์แขก เพราะจะได้รู้สรีระและลีลาของน้องด้วยค่ะ
ยุคนี้เด็กไม่ยอมฝึกแบบนั้นอีกแล้ว น้อง ๆ มันเกินไปและดูเสียเปรียบ คำว่าหุ่นจึงหายจากวงการ
ความเห็นส่วนตัว คิดว่าการฝึกสอนกามกรีฑาโดยผู้เชี่ยวชาญที่มีประสบการณ์ จำเป็นค่ะ
เพราะ รักจะเอาดีอาชีพนี้ เซ็กซ์ไม่ใช่ความสนุก แต่มันคืองาน และมันเป็นงานที่โคตรฝืนความรู้สึก
แต่ต้องพยายามบอกตัวเองว่ากำลังทำงานที่สนุกที่สุดในโลก แสร้งสนุกไปกับมันทั้ง ๆ ที่หลั่งน้ำตาท่วมหัวใจ
มันไม่ง่ายฉะนั้นจึงต้องฝึก จนกว่าจะด้านชา เพื่อจะทำรักกับใครก็ได้ โดยไม่รู้สึกอะไรเลยกับ...ตัวเอง...
ค่ำ ๆ มาต่อจ้า...
ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่ะ อมยิ้ม17อมยิ้ม13
เจอคำถาม ก็ตอบ
บางคนสงสัยว่าดื่มคืออะไร อธิบายได้ดังนี้
ดื่ม หรือ ดริ๊งก์ เป็นสมมติค่ะ
ถ้าคุณเรียกเด็กมานั่งที่โต๊ะเวลาห้าทุ่มตรง สมมติน้องชื่อ บีบี
แรกเลย เซลล์จะลงดื่มให้บีบีทันที 3 ดื่ม เรียกสตาร์ทการรันดื่ม (โดยไม่มีเครื่องดื่มอื่นใด นอกจากเหล้าที่ลูกค้าเปิดเมมฯ)
เวลาห้าทุ่มสี่สิบนาที บีบีจะได้เพิ่มอีก 1 ดื่ม และเที่ยงคืน ยี่สิบ เพิ่มอีกหนึ่งดื่ม
เพราะฉะนั้นหากคุณเช็คบิลตอนเที่ยงคืนครึ่ง ดื่มของบีบีทั้งหมดคือ 5 ดื่ม
ห้าทุ่มถึงเที่ยงคืนครึ่งมันแค่ชั่วโมงครึ่ง ที่จริงต้องจ่ายแค่สองใช่ไหม แต่โดนดื่มสตาร์ทไปไงจ๊ะก็เลยเป็น 5 ค่าาาา
ดื่มเป็นตัวเลขสมมติในการรันเวลา หรือก็คือค่า แอร์ไทม์จ้าาาาา
เรียกนั่งดื่มเพราะมานั่งดื่มกับลูกค้าไงจ๊ะ ไม่ใช่ว่าอยากได้สิบดื่มต้องสั่งเครื่องดื่มสิบแก้วนะ
แต่ ๆๆ การสั่งเครื่องดื่มแล้วได้ดื่มก็มีค่ะ มีทั้งในเลานจ์และร้านพีอาร์ชงเหล้า
เขาเรียกสั่งค็อกเทลครัช...สั่งให้เด็กกินนะ จะกินเองก็ได้ แต่ส่วนใหญ่ตั้งใจมอมเด็กจ้ะ
ใจเย็น ๆ เดี๋ยวจะค่อย ๆ อธิบายที่ละตอน รับรองเห็นภาพชัดแจ๋ว
รู้ไปถึงไหนต่อไหน ทำไมสาวๆ มาทำงานนั่งดริ๊งก์
รู้ด้วยว่าเลานจ์พรีเมียม กับเลานจ์กลาง ๆ แตกต่างกันยังไง
รู้กระทั่งว่าสมัยนี้มีเลานจ์ที่เด็กใจถึงยอมให้เอาที่โต๊ะ...แต่ไม่ออฟ ???
คุณจะรู้ว่าทำไมเด็ก SL. ไม่ทำนั่งดื่ม
คุณจะรู้จนถึงเลานจ์มีรายได้จากตรงไหนบ้าง
ถ้าคุณอยากรู้ อิฉันยินดีเล่าให้ฟังค่ะ โอเคไหม?
ปล.อย่าถามว่าร้านไหนเด็ด เดี๋ยวจะหาว่ามาเพื่อโฆษณาร้าน นู่น นี่ นั่น... อย่าไปคิดแบบนั้น มาเม้าท์ให้ฟังเจ๋ยๆ จ้าาาา
แต่บอกได้เจ้าถิ่นแต่ละโลเคชั่นคือร้านไร ยุติธรรมเพื่อความเสมอภาค บอกมันทุกย่านไปเลย 555
บอกได้ร้านฮาร์ดคอร์จัดหนักอยู่ตรงไหนบ้าง ? แฟร์ดี ใกล้ที่ไหนไปที่นั่น คริ คริ
อย่างนี้จะมาว่าเราโฆษณาให้ใครเป็นพิเศษไม่ใช่นะเฟ้ยยยยย
**ออกตัวไว้ก่อน เว็บฯนี้ไม่ธรรมดา 555**
อ่อ...คนจะเที่ยวไม่อ่านทู้นี้เขาก็เที่ยว คนอ่านทู้นี้แล้วอยากเที่ยวมันจะมีกี่โค้นนนนน
อย่าคิดแทนคนอื่น เนอะ ๆ
กินเหล้าเคล้าหญิงในค็อกเทลเลานจ์มันดียังไงน๊อ...
เลือกสาวมานั่งกินเหล้าเป็นเพื่อนได้แล้วใช่ไหม ก่อนสุราจะพาไป เรามาตกลงกันก่อน
ร้านนี้ ขุ่นพี่ทำอะไรน้องได้บ้าง เพื่อความสำราญจะไม่กลายเป็นพะอืดพะอม อึดอัดขัดข้องนะคะ
อันที่จริงแต่เดิมค็อกเทลเลานจ์มีสาวงามไว้บริการก็แค่เพื่อเป็นเพื่อนนั่งดื่ม ป้อนเหล้า เอาใจ คะขา
การถูกเนื้อต้องตัวน้อง ๆ ทำได้แค่ในระดับที่ไม่ดูรุ่มร่ามหื่นกามเจ้าค่ะ
ประเภทล้วงนม บีบตูด ดูดปาก ทำไม่ได้นะ เด็กสามารถขอหยุดให้บริการได้ทันที
เลานจ์เกรดดี ๆ จะไม่สนับสนุนให้สาวๆ เอาใจลูกค้ามากขนาดนั้น แค่จับมือ โอบไหล่ ขโมยหอมพอได้
อย่าให้ถึงกับประเจิดประเจ้อ ทำเพื่อนร่วมงานลำบากใจ เพราะมันจะส่งผลกระทบหลายอย่างค่ะ
แต่...เลานจ์บางที่ บอกตัวเองจะแจ้งว่าขายความแร๊งงงงงงง เน้นเด็กใจถึง ล้วงได้ ควักได้
ถ้าน้องพอใจ จะอุ้มจะกอด จะจูบ จะลูบคลำปลุกเร้ายังไงก็ได้ เอาที่พี่สบายใจและน้องไหวจัดไปเลยไม่ว่ากัน
แต่...ที่ร้านไม่มีนโยบายขายเปย์บาร์ หรือ ที่เรียกว่า ออฟ นะคะ ไม่มีห้องให้บริการด้วยค่ะ
เพราะงั้นพี่ ๆ ก็ได้แค่ขยำขยี้บด ๆ บี้ ๆ ได้แค่เนี่ย ???
ถ้าพี่ของ “ขึ้น” มาก ๆ ก็ต้องรอน้องเลิกงาน บางร้านอาจมีนโยบายให้ซื้อดื่มออกนอกร้านได้
ทั้งนี้ส่วนใหญ่ การซื้อดื่มต้องซื้อก่อนห้าทุ่ม หลังจากนี้หลายๆ ร้านไม่อนุญาตให้ซื้อดื่มออกค่ะ
ทำไมซื้อไม่ได้ ?
อย่างแรก เพราะไม่อยากเสียภาพพจน์ อย่างที่สองถ้าร้านแพ็ค ๆ หมายถึงร้านแน่น
การมีสาว ๆ เดินให้ว่อน ละลานหูละลานตาแก่ผู้มาใช้บริการย่อมสร้างบรรยากาศได้มากกว่า
อย่างที่สาม ถ้าชื่อเสียงร้านออกไปในทำนองที่ออฟได้ เด็กจะหดหายไม่อยากร่วมงาน หนีไปอยู่ร้านอื่น
และนั่นหมายถึงความปวดหัวครั้งมโหฬารของร้านค่ะ
เพราะงั้นต่อให้ร้านได้ชื่อว่าแรงขนาดไหน เขาจะยืนกระต่ายขาเดียว “ร้านเราไม่มีออฟ” เข้าใจ๋
ถ้าเด็กพอใจไปกับลูกค้า อันนั้นถือว่าสิทธิส่วนบุคคล ใครทำอย่างไรได้อย่างนั้น
ยอมไปง่าย ๆ ต่อไปก็ต้องไปอีกแต่กับคนอื่นนะ ไป ๆ มาๆ จะอยู่ไม่ได้
เพราะลูกค้าเคยได้ จะไม่เรียกเด็กที่เคยนอนด้วยมานั่งดื่มจ้า
มีเรื่องเล่ากันว่า
ที่ร้านหนึ่งย่านชานเมือง เด็กแรงมาก ถึงขนาดทำออรัลเซ็กซ์ให้ลูกค้าที่โต๊ะ ! แม่เจ้า !
ทำไมปล่อยให้ทำขนาดนั้น เด็กที่เหลือตายห่านพอดี ... อิฉันถามเพื่อนที่เห็นเหตุการณ์แล้วเก็บมาเล่าให้ฟัง
“โอ้ยเมิง...แรงกว่านี้ยังมี ห้องเกะเนี่ยแม่มเอากันด้วยนะ”
ห๊ะ ! เลานจ์นะเว้ย ไม่ใช่อาบน้ำ ไม่ใช่ซ่อง.... อิฉันสายเลานจ์ผู้ดีค่ะคุณ แรงขนาดนั้นรับบ่ได้
“นั่นดิ...แต่ว่าไม่ได้ว่ะ เด็กมันเมา เร้าหรือกันมาแต่หัวค่ำ เล่นซะฉ่ำขนาดนั้นใครมันจะทนไหว”
“แรงไป๊ จะทำแบบนี้ไปทำอาบน้ำดีกว่ามั้ย เอ...หรือที่จริงมันก็รับจ๊อบในอ่างอยู่แล้ววะ”
เพื่อนยักไหล่ ไม่ยี่หระ ไม่แยแส นางเป็นเซลล์อยู่ที่นั่นชั่วระยะเวลาสั้น ๆ แล้วก็เลิก เหตุผลไม่มีอะไรมาก
“ลูกค้าเยอะจ่ายหนักทิปดี แต่ไม่ใช่ลูกค้าเหมือนเมืองชั้นใน ติดเถื่อน ๆหน่อยก็ไม่ใช่ปัญหา เสียอย่างเดียวมันไกลบ้านไม่คุ้ม ก็เลยออก”
มันไม่ยากกับการออกจากร้านนี้ ย้ายไปอีกร้าน ไม่ว่าเซลล์หรือเด็ก สามารถตัดสินใจได้ทันที
ร้านชานเมือง เน้นขายความแรงของเด็ก
นั่นหมายความว่าเด็กใจกล้าใจถึง ยอมให้ลูกค้าถึงเนื้อถึงตัว
เพื่อนข้าเจ้าเป็นเซลล์บางทีก็เสียว ๆ เพราะนางสวยกว่าเด็กหลายคน
เกรงจะอดใจไม่ไหวถีบลูกค้าขึ้นมาจะยุ่งไปกันใหญ่ 555
ร้านขายแรง ๆแบบนี้ เด็กสวยชนิดหันหลังมองไม่มีหรอกค่ะ คนสวยไม่ยอมเปลืองตัวจ้า
ส่วนใหญ่จะเป็นเด็กกลาง ๆ ไม่ผ่านแคสติ้งร้านดังย่านเมืองชั้นใน
ไม่สวยต้องขยัน บอกไว้แล้วจำได้ไหม อยากได้ดื่ม อยากได้ทิปก็ต้องยอม...นะจ๊ะ
เด็กเลานจ์ไม่ได้มาขายตัวตรง ๆ อีกอย่างมันไม่มีห้องหับมิดชิดเสียหน่อย
เป็นใครก็ต้องอายต่อให้โชกโชนขนาดไหน ถ้าสติยังครบมันยากที่จะยอมนะเจ้าคะ
เพราะงั้นการจะให้ลูกค้าถึงเนื้อถึงตัวโดยไม่ต้องคิดมาก เด็กย้อมใจด้วยเหล้าค่ะ...
เป็นเด็กนั่งดริ๊งก์ร้านชานเมืองต้องทำขนาดนี้เลยหรือ?
คือคำถามใช่ไหม
ขึ้นอยู่กับความพอใจของเด็กนะคะ ไม่มีร้านไหนบังคับค่ะ
แต่...เมื่อเพื่อนร่วมงานคนอื่นทำและมีลูกค้าติดตรึม แบบไม่ต้องรันดื่มทีละสี่สิบนาที
ลูกค้าถูกอกถูกใจแจกดื่มกระจายทีละห้าดื่มสิบดื่ม คืนนั้นสบายไปเท่ากับทำเงินได้หลายตังค์
(รันเต็มที่ตั้งแต่หัวค่ำยันร้านเลิกได้ประมาณสิบ-สิบสองดื่ม ส่วนใหญ่แค่รันดื่มอย่างเดียว ไม่มีลูกค้าใจป้ำแจก จะได้ไม่ถึงสิบดื่มค่ะ)
อยู่ร้านขายแรงแต่มัวหวงตัวเลยต้องนั่งหัวโด่ เซลล์ไม่เรียก ลูกค้าไม่แล (เพราะก็ไม่สวยขนาดตะลึงนี่นา)
ทำไงล่ะ เข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตามถูกไหม ในที่สุดก็ต้องยอมแร๊งตามเขาไป
ยอมมากยอมน้อย ขึ้นอยู่กับวิจารณญาณส่วนบุคคลค่ะ ร้านไม่ต้องบังคับ สภาพแวดล้อมจะกดดันให้ทำเองจ้า
กระดกเหล้าเพียวย้อมใจไปหลายช้อต สติร่วง ยางอายหล่น อลวนอยู่กับมึนเมา เขาทำอะไรก็ไม่รู้ตัวแล้วจ้า
หลัง ๆ ร้านที่บอกว่าเด็กกับลูกค้าซั่มกันในห้องวีไอพี ถึงกับต้องออกกฎ
...ห้ามพาลูกค้าเข้าห้องน้ำ
...ห้ามมีเพศสัมพันธ์ในที่ทำงาน
เอิ่ม...แสดงว่าทีมบริหารหรือเจ้าของก็พอจะรู้จักความเสื่อมเหมือนกันนะนั่น
และตั้งกฎตามมาแบบนั้น มันสะท้อนว่าเคยเกิดอะไรขึ้นบ้าง จริงไหม?
มีแต่ร้านชานเมืองหรือไรที่ขายแรง
เปล๊า ! ร้านในเมืองก็มี ดังจะตาย คนทำเลานจ์ด้วยกัน ไม่นับเป็นคู่แข่งค่ะ
แรงเกิ๊น สู้ไม่ไหว เขาควรไปแข่งกับอาบน้ำนะ เพราะไอ้ที่ขายมันไม่ใช่เลานจ์แล้วจ้า...
รู้แล้วใช่ไหม เลานจ์แรงเป็นอย่างไร
ตอนหน้าไปเลานจ์หรู ๆ ที่ผู้ชายตัวหอม ๆ ขับลัมโบกินี่มาเปิดเมมฯ ทีเป็นแสน
เรียกสาวงามอย่างนางฟ้ามานั่งป้อนเหล้าคราวละครึ่งโหล ไฮโซ้ ไฮโซ... โฮ่ๆๆ
อิเจ๊มิ้ว ค่อยหายใจโล่งขึ้นมาหน่อย 555
ใครอยากถาม ถามได้ค่ะ...
แต่อย่าเพิ่งถามเรื่องรายได้ ส่วนแบ่งค่าดื่ม นะจ๊ะ ขอบิ้วท์ก่อน เดี๋ยวค่อยบอก...
ตอนนี้คิด ๆ ไปก่อน เป็นเด็กนั่งดริ๊งก์คุ้มกว่าทำ SL. มั้ยน๊ออออ หึหึ
ตั้งใจจะไปเขียนนิยาย แต่...เห็นคนเข้าทู้แล้ว รู้สึกเกรงใจ
ก่อนจะไปจัดการภาระอันหนักหนาสาหัส ขอแบ่งปันเกร็ดเล็ก ๆ นะคะ
หญิงสาวทำ SL. ไม่ว่าจะในหรือนอกอ่าง หรือ อยู่ในร้านต่าง ๆ เอาเป็นว่าเราเรียกพวกเขาเป็น สาวบริการล่ะกันเนอะ
สาว ๆ ทำงานบริการ วัตถุประสงค์คือขึ้นงานกับลูกค้าเร็ว ๆ
เช่นน้องซีซี เป็นไซด์ไลน์ราคาถึงตัวสองพัน วันนี้แอบคนเลี้ยงมารับจ๊อบที่อ่างหนึ่งได้ประกันรอบ 1 รอบ
หมายความว่าน้องซีซีจะได้งานหรือไม่ คืนนั้นก็จะได้เงินสดสองพันบาทกลับบ้าน
ซึ่งร้านไม่ยอมจ่ายเปล่า เพราะงั้นเชียร์แขกจะเชียร์ซีซีอย่างไว ซีซีได้งานรอบแรกหนึ่งทุ่ม
และได้งานต่อเกือบจะทันทีในเวลาสามทุ่มนิดหน่อย ซึ่งเป็นไปตามข้อตกลงตั้งแต่แรก
"หนูขอทำแค่สองรอบนะคะเจ๊ หนูไม่อยากให้แฟนรู้" เอิ่ม...อิเจ๊ก็ไม่รู้หรอกค่ะว่าเป็นข้ออ้างหรือความจริง
แต่ซีซีพูดมาเช่นนี้ เจ๊จะทำอย่างไรได้ ไม่อยากจุกจิกวุ่นวาย ซีซีขายได้ชัวร์ เพราะงั้นเอาใจนางไว้ดีกว่าจ้ะ
สองรอบผ่านไป ห้าทุ่มซีซีคว้ากระเป๋าสตาร์ทรถเก๋งคันงามมุ่งหน้ากลับบ้าน (มั้ง?)
เงินสี่พันกว่าบาทอัดอยู่ในกระเป๋า ทำไมเป็นสี่พันกว่าล่ะก็บวกทิปด้วยไงเธอ
ที่จริงซีซีต้องได้เงินกลับบ้านมากกว่านั้น แต่...มันมีค่าใช้จ่ายบางอย่าง
เราเรียกว่าค่าตะกร้า
กรณีไซด์ไลน์ไม่ประจำ ทางร้านจะให้เช่าตะกร้า สนนราคาก็มีแต่ตั้งแต่สามร้อยบาทไปจนถึงสี่ห้าร้อย (แต่ละร้านไม่เท่ากันนะคะ)
ปกติเด็กอาบน้ำต้องซื้อตะกร้าเป็นอุปกรณ์จำเป็นและต้องมีทุกคน ราคาขายขาดจะอยู่ราว ๆ 1,000 - 1,500 บาท
ขึ้นอยู่กับสิ่งของที่อยู่ข้างใน แบ่งเกรดตามปริมาณและยี่ห้อเจ้าค่ะ
ในตะกร้ามีอะไร
สำคัญสุด ๆคือ ถุงยางอนามัย ตามมาด้วย ครีมอาบน้ำ โฟมบาธ น้ำยาบ้วนปาก ยาสีฟัน แปรงสีฟัน
แป้งฝุ่น หมากฝรั่ง ลูกอม ไม้แคะหู สำลี ฯลฯ อะไรที่เกี่ยวกับการอาบน้ำและที่ไม่เกี่ยวก็จะถูกยัดลงตะกร้า เพื่อให้สมราคาหลักพัน
ถึงอย่างนั้น มันก็แพงกว่าท้องตลาดจ้ะ หมดแล้วห้ามซื้อข้างนอกมาเติมนะ ต้องซื้อภายในสโตร์ของร้านเท่านั้น
กรณีตะกร้าเช่า ไม่ต้องซื้อเติม แต่จ่ายทุกครั้งที่ขึ้นรอบ ตามที่ร้านกำหนดค่ะ
เพราะงั้นคนที่มารับงานประจำจะซื้อตะกร้าไว้เป็นของตัวเอง ก็ประหยัดไปหลายร้อยแหละ
รู้หรือไม่ ถุงยางอนามัยที่หมอนวดใส่ให้นักเที่ยว น้อง ๆ ซื้อชิ้นละ 60 - 120 บาทนะคะ !!! ย้ำว่าชิ้นละ ไม่ใช่กล่องละนะคะคุณผู้ชายขราาา
สาวอาบน้ำ ต้องจ่ายทิปให้แม่ตะกร้า ซึ่งก็คือคนเตรียมตะกร้าให้นางค่ะ SL. อาจให้รอบละร้อยอย่างต่ำ
ทิปคนเชียร์ต่างหาก ถือเป็นสินน้ำใจ นานๆให้ทีก็ได้ ไม่จำเป็นต้องให้ทุกรอบ ไม่ให้ไม่เป็นไร
เพราะถึงอย่างไร คนเชียร์ก็ได้ค่ารอบจากทางร้านอยู่แล้ว
เห็นมั้ยคะ น้อง ๆ ก็ต้องทิปเพื่อนร่วมงาน จ่ายจิปาถะนู่นนี่นั่น ถ้าถูกใจน้องก็ทิปสักหน่อย สี่ห้าร้อยกับค่าตัวสองพันขึ้น
สามร้อยสำหรับรหัสธรรมดาค่าตัวหลักพันเศษ ก็ไม่ขี้เหร่ค่ะ
ไซด์ไลน์นอก ไม่ค่อยอยากเข้าอ่างเพราะมองว่าจุกจิกหยุมหยิม ต้องฝึก ต้องมีตะกร้า
ต้องมีมารยาท ต้องมีกติกา บลา ๆๆ ที่สำคัญคือไม่อยากนั่งรอลูกค้านั่นแหละ
ถ้าสวยมาก สวยจัด เขาจะกันไว้ต่างหากไม่เอาไปนั่งปะปนกับเด็กรหัสทั่วไปนะจ้ะ
เพื่อให้รู้ว่าราคาแพงเป็นพิเศษไงคะ เป็นการเพิ่มมูลค่า และสินค้าก็รู้สึกดีกับตัวเอง ร้านเก๊งเก่งเนอะ 555
เป็นเด็กอ่างน้องบอกว่าอาย พี่ก็เข้าใจ ใครจะอยากเป็นเด็กอาบน้ำ เสียเซลฟ์แย่เลย เฮ้อออออ
แต่ ๆ รับงานนอก มีงานทุกวันหรือเปล่าล่ะ กว่าโมฯ จะส่งลูกค้าให้ บางทีอาทิตย์หนึ่งได้แค่รายสองราย ไม่ไหวนา...
เพราะฉะนั้น วันที่อยากได้เงินชัวร์ ก็เดินเข้าอ่างสิคะ จะเป็นไรไป...
น้องขา...รับงานนอก จบรอบลูกค้าไม่จบน้องทำอะไรไม่ได้ จะสองชั่วโมงอยู่แล้วยังไม่เสร็จ ได้แต่กัดฟันทน ๆ ไป เหนื่อยแทบตาย ใช่ไหม
แต่ถ้ามาอยู่กับพี่ ไม่เสร็จช่างมัน เพราะยังไงเราเบิ้ลรอบอัตโนมัติอยู่แล้วค่า น้องก็สบายใจได้ตังค์เพิ่ม เนอะ ๆ
สวย ๆอย่างน้องเนี่ย พี่ให้รอบละสามพันเลยเอ้า ประกันวันละสองรอบ ยังไงก็ได้ตังค์กลับบ้านหกพันนะคะ เริ่ดมั้ยล่ะ
น่านะ ลองดูก่อน สักอาทิตย์เดียวก็ได้ ที่นี่ลูกค้าดีจริง ๆค่ะ เดี๋ยวน้องก็รู้
ไม่อยากฝึกเหรอคะ โถน้องขา...ฝึก ๆ ไปเถอะค่ะ ความรู้ทั้งนั้น ได้ประโยชน์กับตัวเราเห็น ๆ
ทำลูกค้าติดใจน้องได้ทิป เขากลับมาซ้ำได้ตังค์อีก เผื่อมีสามีน้องจะได้รู้ใจไงคะ เสียเวลาฝึกชั่วโมงเดียวเองคุ้มจะตาย
ไม่สะดวกอาทิตย์ขอแค่สามวันเหรอคะ...ว้าน้อยไปอะ เอางี้ละกันถือว่าพี่ขอน้องช่วย ห้าวันนะคะ น่านะเดี๋ยวพี่พาเลี้ยงหนม...
คงไม่ต้องบอกมั้งว่าบทพูดทั้งหมดเพื่อการณ์ใด...ลองขบคิดดูค่ะ
โลกมันเป็นอย่างนี้
ที่มาเล่าให้ฟังเนี่ย เพื่อให้รู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นบ้าง...
อิฉันก็แค่...คิดว่าอาจจะมีคนอยากรู้ ก็เลยพูดลอย ๆ มั้ง
นอนหลับฝันดีราตรีสวัสดิ์ค่ะทุกท่าน
พรุ่งนี้เราเที่ยวเลานจ์หรูเนอะ นัดกันแล้วใช่ไหม
ตอนนี้ขอรวบรวมคำถาม และข้อสงสัยที่อ่านผ่านตามาตอบนะคะ
อิฉันอ่านทุกคอมเม้นท์ค่ะ แต่คอมเม้นท์ย่อย บางทีอาจจะไม่ได้กดเข้าไปดู
ตอบแบบรวม ๆ เนอะ
สาวบริการทั้ง SL. ในและนอกอ่าน รวมถึงนั่งดริ๊งก์เป็นเรื่องเป็นราว รายได้ดีมากทุกคนเลยไหม
ตอบ... ไม่ทุกคนค่ะ
SL. นอกอ่าง หน้าตาธรรมดา แต่อายุยังไม่มาก ขายกันอยู่ที่หลักพันต้น ๆ เองจ้า และไม่ได้มีลูกค้าทุกวัน
เกรดนี้เข้าอ่างพรีเมียมอาจจะไม่ผ่านด้วยซ้ำ อาจต้องไป ตจว.
เพราะอ่างพรีเมียมในกรุงน้องได้ถึงตัวพันกว่า ๆ ประมาณพันกลาง ๆ ต่อรอบค่ะ
การเป็นเด็กรหัสอาบอบนวด ไม่มีประกันรอบ และไม่ได้หมายความว่าจะมีลูกค้าขึ้นรอบทุกวันนะคะ
ศุกร์ เสาร์ เงินเดือนออก ถ้าเป็นอ่างใหญ่ ๆ กำลังดัง อาจจะได้สองถึงสามรอบ ยกเว้นช่วงไฮซี่ซั่นอาจจะได้มากกว่านี้
แต่ถ้าเป็นวันธรรมดาได้หนึ่งรอบดีกว่าไม่มีรอบเลย ซึ่งก็เกิดขึ้นได้ค่ะ
ยิ่งเป็นอ่างชั้นรอง ๆ ลูกค้าเที่ยวน้อยโอกาสที่คืนนั้นจะกินไข่เน่าสูงมากค่ะ
ไซด์ไลน์ในอ่างก็ไม่ต่างกัน สวยกลาง ๆ ได้สองรอบวันธรรมดาบางทีลุ้นแล้วลุ้นอีก
รหัส SL หรือไซด์ไลน์ในอ่าง ราคาจะอยู่ที่ สองพันปลาย - สี่ห้าพันค่ะ
ไซด์ไลน์ตัวจัดหมายถึงสวยมาก ขายรอบเหยียบหมื่น ส่วนใหญ่รับงานรอบเดียวเลิก เว้นเสียแต่ลูกค้าเหมารอบ และด้วยราคานางแพง
ทางร้านจะรีบดันออกก่อน และคนสวยขนาดขายตัวน้ำละหมื่น (ฟังดูหยาบคาย ขออภัยค่ะ แต่มันต้องใช้คำนี้ถึงจะเห็นภาพ)
สวยขนาดนี้มีไม่เยอะจ้ะ พอร้านได้มาก็จะตามลูกค้าในมือซื้อทันที เพราะถ้าน้องไม่ได้รอบ น้องอาจจะไม่มาทำที่ร้านอีกเลย
และคนสวยจัด เลือกอยู่อ่างดัง ได้ตังค์ชัวร์ ลูกค้าดูดีมีระดับ โอกาสผูกปิ่นโตเดือนหลักแสนมีนะคะ ไม่งั้นจะเห็นหมอนวดขับ SLK เหรอจ๊ะ
สวยจัดราคาเหยียบหมื่นถึงหมื่นต้น ๆ ถือว่าเป็นชนกลุ่มน้อยค่ะ
ยิ่งพวกรับงานเฉพาะกิจเช่น นางแบบ ดารา ที่เปิดราคาห้าหมื่นอัพบางคนถึงหลักแสน มีค่ะ แต่ไม่เยอะ
ไซด์ไลน์นอกอ่าง ค่าตัวระดับธรรมดา - สวยกลาง ราคาประมาณ พันกว่า ๆ ถึงสองพันเศษ ๆ ไม่เกินนี้หรอกค่ะ อย่ามาโม้ !
พวกที่ขายได้สี่ห้าพัน ความสวยก็ประมาณพริตตี้ยืนงานตามบู๊ทสินค้าค่ะ หรือไม่ก็ใส่ชุดนักศึกษาขายความสด
ซึ่งก็ได้แป๊บเดียวไม่กี่เดือนหรอกค่ะ ฉะนั้นก็อย่าอัพราคาให้มันเวอร์ เดี๋ยวไม่มีใครซื้อนะตัวเธอว์
ที่ว่าราคาหลักหมื่น มีจริง แต่ต้องมีดีกรีพ่วงมาด้วยเช่น
เคยถ่ายงานลงนี่นั่น เคยยืนบู๊ทรถยนต์ยี่ห้อดัง เป็นพริตตี้สินค้าเกรดพรีเมียมเป็นต้น
ของราคาแพง ขายยากค่ะ อาจจะมีคนเถียงว่าผมเคยจ่าย เพื่อนในแก็งค์เคยจ่าย ดิฉันไม่แย้ง แต่ขอถามกลับ
ชีวิตนี้ซื้อกินน้ำละหมื่นกี่ครั้ง? เปรียบเทียบกับซื้อระดับกลาง ๆ อันไหนบ่อยกว่ากัน?
เรากำลังพูดถึงไซด์ไลน์ทั่วไป ไม่ใช่ปิ่นโตนะคะ อย่าว่างู้นงี้เลยนะ เน็ดไอดอลที่ว่านมใหญ่ ใจกล้า
ถ้าบอกว่าน้ำละหมื่น จะมีคนยืนต่อคิวกี่คน และมันจะเป็นอย่างนั้นกี่วัน
ไม่เกินครึ่งปีราคาหล่นรูด รู้ ๆกันอยู่วงการนี้ เด็กสดเดินเข้าทุกเมื่อเชื่อวัน หรือไม่จริง ?
ฉะนั้นทั้งSL. และคนซื้อ อยู่บนพื้นฐานความจริง อย่าเพ้อ อย่าเข้าข้างตัวเอง อย่าพยายามบิดเบือนปั้นความหรูเลยค่ะ
ไม่มีใครเดือดร้อนไปกับพวกคุณ คนนอกเขาก็นั่งอ่าน นั่งดูประดับเป็นความรู้ เอาความจริงมาให้เขาทำความเข้าใจ จะดีกว่านะคะ
อ่อ...ที่มีถามเล่าว่ารับจ้างกินข้าวเป็นเพื่อนมื้อละสามพันห้าพัน
มันมีมานานแล้วค่ะ มีตั้งแต่อิเจ๊ยังเป็นเด็กน้อยเล่นอีมอนซ่อนผ้าค่ะน้อง ไม่ต้องตกใจจ้า งานแบบนี้ไม่ได้เพิ่งมี
เมื่อก่อนเป็นพวกนางงามตกรอบ เด็กอยากเข้าวงการดารา มีเอเย่นนายหน้าพาไปหาเสี่ยอย่างเป็นล่ำเป็นสัน
นั่งกินข้าว คุยกัน เสี่ยให้ตังค์น้องเป็นค่าขนมสามสี่พันแล้วแต่ถูกอัธยาศัย ให้คนพาไปอีกพันสองพัน
จากนั้นมันก็พัฒนามาเป็นระบบ ประกอบกับการเป็นดารานางแบบไม่ยากเท่าไหร่
หนังสือแฟชั่นหัวนอกออกใหม่มีช่องทางให้สาวๆ สร้างเครดิตอื้อซ่า ถ่ายสองแช๊ะเป็นนางแบบอัพราคาได้แล้วค่ะ
ไหนจะพริตตี้อีกล่ะ ยืนงานนั้นงานนี้ ช่วยพีซีห้างขายของ ก็ว่าเป็นพริตตี้แล้ว รู้จักโมฯ ดัง เอฯ ใหญ่ก็มีโอกาสได้งานหลากหลายเนอะ
แม่โทรมาตามอะ ไปก่อนนะ (จะบอกทำไม คงหวังให้คนแถวนี้เข้าใจมั้ง คริ คริ อมยิ้ม16)
กำลังมันเลย เดี๋ยวค่ำ ๆ จะมาเม้าท์ใหม่
วุ้ยยยยยย อยากเที่ยวเลานจ์เปรี้ยวปากชะมัด 55555555
ก่อนที่เราจะไปเลานจ์
เมื่อตอนที่แล้วเม้าท์ค้างไว้...
หญิงบริการมีหลายเกรดนะคะ
หลาย ๆ คนมอง SL. เป็นสาวงาม ค่าตัวแพง ซึ่งที่จริงไม่ใช่แบบนั้นทั้งหมด
SL. ไม่จำเป็นต้องเป็นคนสวยเลิศเลอเป็นนางฟ้านางสวรรค์
แค่อยู่ในวัยกำลังดีอายุ 18 - 28 ปี เรียกว่าสวยงามตามท้องเรื่อง (เรื่องไหน พอจะเดาออกเนาะ)
*อายุน้อยกว่าสิบแปดมีค่ะ แต่เสี่ยงเกินไป จัดไว้ให้เฉพาะกลุ่มชอบเสี่ยง
*อายุมากกว่า 28 ปี ก็มีค่ะ แต่ไม่ค่อยบอกหรอกว่าสามสิบแล้ว ถ้าเนื้อตัวยังได้ก็หยุดไว้ที่ 28 ปี 555
หน้าตากลาง ๆ ขอผิวเกลี้ยง ๆ จับแต่งให้งามได้ ที่สำคัญหุ่นกำลังดี สูงพอได้ ไม่อ้วนไป ไม่ผอมไป
คุณสมบัติเพียงเท่านี้ ก็ทำไซด์ไลน์ได้แล้วค่ะ
ราคาที่ขาย ว่ากันตามท้องตลาดก็อย่างที่บอกไปแล้ว พันกว่า ๆ ไปจนถึง สามพัน อันนี้ราคาตล๊าดตลาด
มากกว่านี้คือสี่ห้าพัน ขยับไปยันหมื่น แล้วแต่ความพิเศษของรูปร่างหน้าตา บุคลิกกิริยา การแต่งเนื้อแต่งตัว ฯลฯ
^
^
^
คือไซด์ไลน์ ทั่ว ๆ ไป ที่นักเที่ยวรู้ ชาวบ้านร้านถิ่นพอรู้
ทำไมถึงเรียกไซด์ไลน์ เพราะน้อง ๆ ไม่ได้ขายตัวเป็นประจำถูกไหม
อาจจะช่วงร้อนเงินอาทิตย์ละสองสามครั้ง (???)
ไม่ได้ขายทุกวันซะหน่อย (ทำหน้าแบ้วด้วยนะ จะได้อารมณ์เข้าข้างตัวเองมาก 555)
ที่ไม่ขายทุกวันมีอยู่สองอย่างคือ บางคนเซฟตัว จึงเลือกทำงานแค่สองหรือสามวัน (พวกนี้สวยค่าตัวแพง)
บางคนหางานไม่ได้ เพราะไม่มีร้านต้องรอนายหน้าเรียกเท่านั้น
ตามลูกค้าเก่า ๆ กลับมาซ้ำ มันไม่ง่าย เพราะอย่างที่บอกนิสัยผู้ชายเที่ยวแบบนี้ เขาเปลี่ยนตลอด ๆ โอเคนะคะ...
จะเข้าร้านก็ไม่ไหว มันดูโจ่งแจ้งเกินไป ดูเกิดมาเพื่อสิ่งนั้น ทำใจลำบากว่างั้น
เพราะฉะนั้นจึงมาเป็นไซด์ไลน์ด้วยเหตุฉะนี้
ไซด์ไลน์ในอ่างก็เหมือนกัน ทำงานเฉพาะวันที่พอใจตามระยะเวลาที่ตกลงกับร้าน
อยากหยุดก็หยุด ร้อนเงินหิวตังค์เมื่อไหร่ค่อยแวะไปเซย์ไฮจากุซชี่ ก็แค่นี้เอง...
*** สาวหมอนวดอาบน้ำ รหัสธรรมดาค่าตัวหลักพัน ที่จริงก็ไม่มีใครบังคับว่าต้องทำงานเดือนละกี่วันนะคะ
อยากหยุดเมื่อไหร่ก็หยุด แต่...ที่ไม่หยุดเพราะมันหยุดไม่ได้
ถึงตัวสมมติรอบละพันได้เฉลี่ยวันละสองรอบ ทำงานเดือนละ 20 วัน
ได้เงิน 40,000 บาท หักค่าใช้จ่ายนู่นนี่นั่น เหลือจุนเจือครอบครัวไม่ได้มากมายอะไรเลย
ฉะนั้นไม่จำเป็นไม่อยากหยุดค่ะ ไม่ใช่เพราะร้านบังคับ
สาวๆ ราคาธรรมดา ร้านขอความร่วมมือเมื่อไหร่น้อง ๆ พร้อมให้เต็มที่ ยิ่งพูดง่าย เชียร์แขกรัก
ก็อยู่ง่ายขึ้นแม้ไม่ใช่คนสวยก็ตาม
คนกลุ่มนี้ เป็นส่วนใหญ่ของวงการค้ากามในอาบอบนวดค่ะ
พวกสวยจัด สวยเด้ง ดาวดัง มีไว้เป็นกระแสและต้องมี ไม่จำเป็นต้องมากมายแค่ให้รู้ว่ามีก็พอ
สาวบริการส่วนใหญ่ไม่ว่าจะนอกหรือในอ่าง ขายบอกผ่านนายหน้าหรือขายด้วยตัวเอง
ไม่ใช่คนสวยระดับนางฟ้านางสวรรค์ ไม่ใช่สาวงามที่ชายใดเห็นก็งอแงอยากได้
แต่พวกเธอเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาที่ตัดสินใจเลือกหมองหม่นประดับบนทางชีวิตตัวเอง...
สาวขายบริการกลุ่มใหญ่ หน้าตากลาง ๆ หลาย ๆราย เลี้ยงดูคนในครอบครัว
เก็บหอมรอมริบลงทุนกับไร่นาอสังหาริมทรัพย์ที่บ้านเกิด สะสมอดออมเพื่อเป็นทุนรอนค้าขายเล็ก ๆ น้อยๆ
ผู้หญิงหน้าตาธรรมดาพาตัวเองเข้าสู่ความมืดมิด
เมื่อถึงคราวตัดใจออกจากหนทางมืดมนเธอก็ทำได้ เพราะหนทางค้ากามไม่เคยง่ายสำหรับพวกเธออยู่แล้ว
คนไม่สวยต้องขยัน คนไม่สวยต้องทุ่มเท ฉะนั้นคนไม่สวยภูมิคุ้มกันมีมากกว่าคนสวย คือสัจธรรมค่ะ
หมอนวดมากมายยุติอาชีพให้บริการไปประกอบอาชีพค้าขายเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้เงินพออยู่ไหว
พวกเธอก็ไม่เสียดายไม่หวนคิดถึงอ่างราคาแพง เพราะตอนทำงานขายก็ใช่ว่าจะร่ำรวยนี่นา
ตัดสินใจออกมา ชีวิตก็ดิ้นรนแค่ไม่สบายเท่าเดิม แต่ยังไงก็ต้องออกสักวัน คนคิดได้ก็คิดได้เอง
คนคิดไม่ได้ก็อัพยาไป ก่นด่าชีวิตไป ใครมาชวนไปขายตัวเมืองนอกก็ไป ค่อยๆลดเกรดตัวเองเรื่อย ๆ
สุดท้าย ขอแค่มีผู้ชายสักคนไว้ยึด ต่อให้ต้องทำงานงก ๆ เลี้ยงมันก็ยอม...
เพราะคิดว่าดีกว่าปล่อยชีวิตเคว้งคว้างล่องลอยไร้จุดหมาย
ที่คุณ ๆ ถาม สาวอาชีพขายบริการสุดท้ายเป็นอย่างไรส่วนใหญ่ก็ประมาณนี้ค่ะ
+++++++++++++++++++++++++++
เมื่อวานมีหลังไมค์ถามมามาก
อันดับแรก คือแยกประเภทเลานจ์กับบาร์ไม่ออก
อันดับที่สอง คือร้านแรงอยู่ตรงไหน 5555555555
ตอนหน้าเราจะไปเลานจ์จริง ๆ แล้วนะคะ
ส่วนที่ถามว่าร้านแรงอยู่ตรงไหน เอิ่ม...ไม่บอกย่ะ ไม่อยากสนับสนุนธุรกิจใคร 5555555
เธอใช่ไหมที่ให้ฉันพาไปกินสุกี้ในอ่างจากุซชี่ 555
สูทก็คือห้อง suit เหมือนโรงแรมค่ะ ห้องนอนแยกจากห้องพักผ่อนนั่งเล่นเป็นส่วนตัว
เพียงแต่ห้องนั่งเล่นในห้องสูทอาบอบนวด มีอ่างจากุซชี่หญ่ายใหญ่ และมีเตียงด้วยอ่า
อ่างใหญ่เอาไว้ลงไปเล่นน้ำกับน้องๆ ไงค๊าาาา
เช่นพี่กาก้ามากับเพื่อน พี่ก็เรียกน้องสอง-สามคน มาอาบน้ำให้
พี่ก็เปิดห้องสูท พี่กับเพื่อนลงแช่น้ำในอ่างขนาดใหญ่ในโถงนั่งเล่น คุยธุรกิจพันล้าน
มีสาวงามนุ่งน้อยห่มน้อยหรือไม่หุ้มไม่ห่มอะไรโชว์ส่วนสัดจะจะตาระหว่างนวดเฟ้น ช่วยพี่กาก้าและเพื่อนผ่อนคลาย
เอิ่ม...ที่จริงน้องทำได้มากกว่านวดนะคะ ก็...เหมือน ๆ ตอนเราอยู่ด้วยกันสองคนแหละค่ะ ได้ทุกอย่างจ้ะ
น้องทำได้ค่ะ น้องมืออาชีพ น้องจัดให้เสมอ ป้อนข้าวป้อนน้ำ ถูเนื้อถูตัวเอาตัวถูก น้องจัดได้
โจ๊ะพรึ่มพรึมต่อหน้าเพื่อนพี่เหรอคะ อร้ายยยย บ้าน่า...นั่นมันอาชีพน้องนะพี่ จะถามทำไมวะ ได้สิยะ แหม่... 555
น้องไม่แคร์ถ้าพี่ไม่อาย บอกแล้วไงมืออาชีพค่ะ...มันคืองานนี่คะ คิดมากก็ไม่ช่วยอะไรอยู่ดี จะคิดให้เปลืองหัวทำไม
จะสวิงกิ้งได้ไหม ต้องถามน้อง ๆนะคะ ส่วนใหญ่ไม่มีปัญหาถ้าจ่ายตังเพิ่ม
อยู่ดี ๆให้มี sex กับผู้ชายสองคนแต่ได้รอบเดียว งกไปป่ะ ใครจะอยากยอม
เหมาสองรอบสามรอบต่อคนว่าไปอย่างจะบริการสุดใจเลยเชียว หรือจะทิปหนัก ๆ ก็หยวน ๆ พอได้ค่ะ คริ คริ
ปล. กฎเหล็กของอ่างระดับพรีเมียม จะไม่มีการสองชายหนึ่งหญิงเป็นอันขาด
ยกเว้นเด็กยอมแต่ก็ต้องจ่ายสองรอบอย่างต่ำ
แต่สองหญิงหนึ่งชาย โอเคมาก ๆค่ะ เพราะร้านได้ประโยชน์นี่จ้ะ
ปล. 2 ทอมใช้บริการได้เป็นบางร้าน แต่เลือกเด็กไม่ได้ทุกคน เชียร์ต้องถามความสมัครใจเด็กก่อนจ้ะ
*โจ๊ะพรึ่มพรึม แปลว่า ซั่ม (ศัพท์เก่าแก่ บอกอายุอิฉันค่ะ 555)
สถานบริการแบบไหนเรียก “ค้อกเทลเลานจ์”
สถานที่
ตกแต่งหรูหรา สวยงาม เพราะลูกค้ามีกำลังซื้อค่อนข้างสูง (เลานจ์แรงไม่ได้แปลว่าถูกนะคะ อย่าเข้าใจผิด)
เลานจ์แรงมีเด็กใจถึงเป็นจุดขายไม่ได้หมายความว่าร้านจะซอมซ่อค่ะ คนละประเด็นกัน
เวทีน่าสนใจ มีการแสดงดนตรี มีโชว์โดยโคโยตี้และหรือแดนเซอร์
แสง สี เสียง ครบครัน เครื่องเสียงดี ไลท์ติ้งดีไซน์เป็นการแสดงแสงสี
การจัดวางโต๊ะจะมีทั้งโต๊ะสูงแบบผับทั่วไป มีมุมโซฟานั่งสบายกรณีลูกค้าต้องการนั่งคุยกับสาว ๆ
การแสดง
วงดนตรีเล่นแนววาไรตี้ เน้นสนุกสนาน
ดีเจเปิดเพลงมันส์ โดยรวมคล้าย ๆ ผับเธคทั่วไป
โชว์จากแดนเซอร์และต้องมีโคโยตี้ขึ้นเต้น
เวทีไม่มีว่างเพราะต้องมีโชว์มีดนตรีแสดงตลอด
ที่สำคัญ
มีสาวงามนั่งชั่วโมงเป็นเพื่อนดื่มกินกับลูกค้า
(สาวนั่งดริ๊งก์คุณสมบัติเบื้องต้นสูง หุ่นดี หน้าตาไร้สิวฝ้าแต่งออกมาแล้วไม่หลอน ไม่ขาวแต่ไม่คล้ำและต้องผิวเนียน)
ครบองค์ประกอบข้างต้นถือว่าเป็นร้านค็อกเทลเลานจ์ได้ค่ะ
จะเห็นว่าร้านคาราโอเกะห้องแถว ไม่ใช่เลานจ์นะจ๊ะ พอเข้าใจแล้วเนอะ
เอาล่ะวันนี้เราไปเที่ยวเลานจ์แพง ๆ กันดีกว่า ไปที่ไหนดี
(อยากจะบอกชื่อนะ แต่เกรงจะเป็นการอวยเขาซะเปล่า ข้าพเจ้าไม่มีส่วนได้เสีย เรื่องอะไรจะโฆษณาให้ล่ะคะ 555)
สุขุมวิท เอกมัยก็มีสามสี่ร้านที่ขึ้นชื่อ
รัชดามีสองสามร้าน
เลียบด่วน เกษตรนวมินทร์เบ่งบานเป็นดอกเห็ด
ลาดพร้าวก็มีสองสามร้าน
ศรีนครินทร์ พัฒนาการมีเจ้าเก่าดั้งเดิมอยู่นี่นา (โลเคชั่นนี้เน้นขายแรง เมื่อคืนไปมาแล้วชักเอียน ขอร้านไฮฯ ๆ ดีกว่าเนอะ)
ร้านหรูมาแรงที่สุดชั่วโมงนี้อย