ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_midobun001

รอยทรงจำ ตอน Project Mint ep2

เริ่มโดย midobun001, พฤศจิกายน 12, 2021, 11:29:48 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

midobun001

บทที่ 2

บางสิ่งที่ตื่นขึ้น

เก่งกลับมาส่งมิ้นที่บ้านหลังจากกินข้าวเสร็จ มองไปฝั่งตรงข้ามเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังล้างรถมอเตอร์ไซด์ เขาใส่กางเกงขาสั้นสีน้ำเงินถอดเสื้อพอมองเห็นกล้ามเป็นลอนจากไกลๆ ผิวสีน้ำตาลกับใบหน้าคมเข้มที่คุ้นเคย เก่งหันไปทักทายโบกไม้โบกมือ อีกฝ่ายพยักหน้ารับ มิ้นมองชายคนนั้น พลันรู้สึกว่าเขาเปลี่ยนไปจากเดิมมากจริงๆ ทั้งสองต่างส่งยิ้มให้กันก่อนมิ้นจะเดินกลับเข้าบ้าน

หลังจากมิ้นทำงานบ้านเสร็จป้าก็ใช้ให้ไปซื้อผงซักฟอกกับถุงดำที่ร้านสะดวกซื้อหน้าปากซอย เธอพอมองเวลาก่อนที่ละครหลังข่าวจะมาพอมีเวลาอยู่บ้าง เธอรีบรับเงินจากป้าแล้วออกจากบ้านไป ในซอยพอตกดึกก็แยกย้ายบ้านใครบ้านมัน ทั้งที่เมื่อก่อนนี้ตอนที่ยังเด็ก หัวค่ำแบบนี้จะมีพวกผู้ใหญ่จะออกมานั่งดื่มเหล้า ขณะที่เธอและเพื่อนๆ ยังวิ่งเล่นกันไม่รู้จักเหนื่อย นึกถึงเพื่อนเก่าข้างบ้านที่ต่างคนก็แยกย้ายไปมีชีวิตของตัวเอง

เด็กท้ายซอย ตัวร้ายไม่มีใครไม่รู้จัก นิดลูกจ่าชาติ ไอ้ทบกับมิ้นเด็กบ้านแตก รวมกันสามคนเป็นกลุ่มเด็กแสบที่ก่อวีรกรรมได้แทบทุกวัน ถ้าไม่โดยฟาดเป็นอันรู้กันว่าเด็กพวกนี้คงนอนไม่หลับ ตั้งแต่มิ้นถูกส่งเข้าโรงเรียนหญิงล้วนประจำจังหวัด ก็แทบห่างจากเพื่อนๆ ไป ที่โรงเรียนนั้นก็แทบจะไม่มีเพื่อนชายเลยในช่วง ประถมไปจนถึงมัธยมต้น พอจะมีเพื่อนผู้ชายก็น้อยไม่ถึง สิบคนต่างจากสังคมอื่นๆ ที่นักเรียนทั้งชายและหญิงอยู่ด้วยกันอย่างละครึ่ง มิ้นหยุดแวะเดินไปที่ประตูบ้านหลังสีขาวหน้าบ้านมีแคร่ไม้ไผ่เตี้ยๆ หลังบ้านเป็นพื้นที่กว้างและลึกเข้าไปคล้ายเป็นสวน

"พี่นิด ไปอยู่ที่ไหนแล้วนะ" มิ้นพึมพำถามตัวเอง

เงาในบ้านคงเป็นจ่าชาติที่ตอนนี้น่าจะอายุ 61 แล้วจากที่มิ้นเคยได้วิ่งเล่นในสวนด้านหลังเมื่อตอนเด็ก ตั้งแต่ที่เธอจากละแวกบ้านไปก็ไม่ได้รับรู้ข่าวของ นิดที่เป็นเหมือนพี่สาวอีก จะเหลือก็มีแค่ทบที่นับวันก็ยิ่งคุยยาก มีแค่ยิ้มให้กันเป็นครั้งคราวและน้อยครั้งมากที่ จะมีโอกาสได้คุยกัน พอต้องกลับมาอยู่ที่บ้านเหมือนก่อนเมื่อทบทวนความทรงจำเก่าๆ ก็รู้สึกเหงาขึ้นมาจับใจ

มิ้นรีบเร่งฝีเท้าผ่านพวก วินมอเตอร์ไซด์ที่นั่งกินเหล้าอยู่ตรงปากซอยไม่มีเงาเก่งอยู่แถวนั้น เธอรีบวิ่งเข้าไปหยิบของใส่ถุงแล้วจ่ายเงินอย่างรวดเร็ว รู้สึกขนลุกซู่ไปทั้งตัวกับสายตาที่พวกนั้นใช้เวลามองเธอ ตอนเด็กๆ พวกวินมอเตอร์ไซด์ยังเป็นคนรุ่นลุงรุ่นพ่อที่น่าเคารพ แต่ตอนนี้กลับเป็นพวกวัยรุ่นที่ดูอันตราย ลุงแสมวินมอเตอร์ไซด์ขาประจำอยู่รับงานแค่ช่วงเช้า แกคงกลับบ้านไปนานแล้ว จะให้เธอเลือกขึ้นรถพวกนั้นที่ไม่รู้สึกปลอดภัย หลังจากซื้อของเสร็จก็แวะไปซื้อยาคุมฉุกเฉินที่ร้านขายยาข้างๆ มิ้นไม่ได้สังเกตเลยว่าพวกนั้นนั่งมองมิ้นอยู่ตลอด มิ้นตัดสินใจที่จะเดินกลับอย่างเก่า เธอรีบย่ำเท้าผ่านไปอย่างเงียบๆ

"น้อง ให้พี่ไปส่งหรือเปล่า คุยกันก่อนสิจะรีบเดินไปไหนจ๊ะ" ผู้ชายคนหนึ่งลุกขึ้นจากวงเดินเข้ามาทัก แล้วขวางมิ้นไม่ให้เดินต่อ

"คนนี้หรอว่ะที่ พี่ทันชอบ" วัยรุ่นหนุ่มด้านหลังหันถามเพื่อนที่นั่งข้างๆ กัน พวกในวง พากันลุกขึ้นมามุงรอบมิ้นไว้ นับรวมได้ราว 5 คน

"หลบไปนะ" มิ้นร้องอย่างร้อนรน เธอพยายามหาช่องว่างพอที่จะพุ่งตัวหนีแต่ โดนสกัดเอาไว้ทุกทาง

"คุยกับพี่ก่อนสิ ชื่ออะไรเรา" ทันแนะนำตัว เขาพยายามเข้าใกล้แต่มิ้นขยับออกรักษาระยะเอาไว้

"พี่ หนู อยากกลับบ้าน ปล่อยหนูไปเถอะ" มิ้นขอร้อง แต่ไม่เป็นผล ทันขยับตัวเข้ามาใกล้เอื้อมมือจับแขนมิ้นเอาไว้

"ไปไหนไม่ได้แล้ว นะ มากินเหล้ากับพวกพี่ก่อน เดี๋ยวพี่พาไปส่งบ้านเองนะคนสวย" ทันพูดอย่างพอใจ เขามองอกอวบที่ดันนูนออกมาจากเสื้อยืดตัวบาง ปลายถันนูนออกมาจากเสื้อจนเป็นเม็ด รู้สึกพอใจจนแทบอยากจับให้เต็มมือ

"เอ้ยมิ้น ป้าบอกให้เรามารับ ขึ้นรถเรานี่" เสียงพูดดังขึ้น จนทุกคนต้องหันมองเป็นสายตาเดียวกัน ทบกำลังคร่อมอยู่บนรถมอเตอร์ไซด์คันเก่ง เขามองด้วยสายตาเครียดขรึมน่าเกรงขาม

"ทบ" มิ้นร้อง เธอพลันโล่งใจขึ้นทันที

"เด็กจ่าว่ะ พี่ทัน ผมว่าปล่อยผู้หญิงนี่ไปเถอะ" เสียงลูกน้องทันพูดเตือนสติ

"ทำไมว่ะ กูชอบน้องเค้า กูจะจีบน้องเค้า ผิดตรงไหนว่ะ" ทันอ้างต่อ

"มันไม่ผิดหรอกพี่ แต่จ่าแก คุมวินเรา ถ้าพี่มีปัญหากับจ่า ผมว่ามันคงไม่ดี"

"มิ้น มานี่" ทบเรียกซ้ำ พอรู้สึกว่ามือที่ถูกจับแลคลายลงมิ้นก็รีบสะบัดทิ้งแล้วมาขึ้นรถของทบ

"น้องสาว เอาไว้เราเจอกันใหม่นะ" ทันยิ้มให้ มิ้นมองตามจนทบออกรถแล่นผ่านลับตาไป ทบจอดรถที่หน้าบ้านมิ้น มองดูหญิงสาวลงจากรถเดินเข้าบ้าน มิ้นหยุดชะงักตรงประตูบ้านแล้วหันกลับมาหาทบ

"ทบ ขอบคุณนะที่ช่วยเราไว้" มิ้นพูด

"นี่เป็นประโยคแรก ในรอบหลายปีเลยมั้งที่มิ้นยอมกลับมาพูดกับเรา แล้วเป็นไงกลัวหรือเปล่า" ทบถามกลับอย่างอ่อนโยน ยิ่งพูดก็ยิ่งรู้สึกว่าทุกอย่างยังคงเหมือนเดิมมีเพียงเธอที่คิดว่า ทุกอย่างเปลี่ยนไป ความเป็นเพื่อน ความรู้สึกเก่าก่อนยังคงอยู่ในที่ของมัน

"กลัวสิ" มิ้นตอบ ทบเดินเข้ามาใกล้ แล้วดึงตัวมิ้นเข้าไปกอดไว้แน่น

"ทบ" มิ้นนิ่งอึ้งไปในอ้อมกอดอุ่น แต่ก็กลับรู้สึกปลอดภัย รู้สึกดีอย่างไม่เคยได้รับมาก่อน

"ดีขึ้นไหม" ทบถามกลับ

"ดี ขึ้นแล้วละ" มิ้นตอบ

"อยู่แบบนี้ อีกพักนึงได้ไหม" มิ้นรีบบอกก่อนที่ทบจะคลายวงแขนออก

"ได้สิ" ทบ กระชับกอดให้แน่นขึ้น

"เราคิดว่า ทบคงลืมเราไปแล้ว เราไปเรียนไกล แล้วก็ไม่ค่อยมีเวลากลับบ้าน"

"มิ้น ใครจะลืมมิ้นได้ละ มิ้นจำตอนที่ มิ้นปกป้องทบ ตอนโดนพวกปากซอยล้อ จนร้องไห้ได้ป่าว ทบยังจำได้อยู่เลยนะ ที่จริงมิ้นเข้มแข็งมาก มิ้นเป็นคนเดียวที่เข้าใจว่าเรารู้สึกยังไงกับการไม่มีพ่อแม่ ถ้าไม่มีมิ้นทบคงรู้สึกเหมือนเป็นคนเดียวบนโลก"

"นั่นสิ"

"เราเลิกกอดกันดีไหม เดี๋ยวป้าออกมาเห็น" ทบรีบบอก ต่างคนต่างถอยรักษาระยะเอาไว้ มิ้นมองทบรู้สึกราวกับมีคำพูดมากมายที่อยากจะพูด

"วันนี้ดึกแล้ว พรุ่งนี้ มิ้นหยุด กลางวันทบมาที่บ้านมิ้นสิ มิ้นจะทำกับข้าวเป็นการเลี้ยงตอบแทนที่ทบช่วยมิ้นเอาไว้"

"ได้ พรุ่งนี้มีเรียน แต่เลิกครึ่งวัน เราจะรีบกลับมานะ" ทบตอบ

"ถ้างั้นเจอกันนะ" มิ้นยิ้มอายๆ

"มิ้นวันนี้เราเห็นเก่ง มิ้นคบกับเก่งนานยัง ไม่ยักรู้ว่ามิ้นกับเก่งรู้จักกันด้วย"

"เรียนที่เดียวกันน่ะ ที่จริงก็พึ่งเริ่ม เดี๋ยวไว้เราเล่าให้ฟัง" มิ้นรีบอธิบาย

"ฝันดีนะมิ้น" ทบโบกมือเบาๆ หญิงสาวเขินจนเดินเข้าบ้าน รู้สึกใจเต้นแรงอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ทั้งที่เธอไม่ควรจะรู้สึกอะไรแท้ๆ แต่ข้างในกับร้อนจนแทบจะระเบิด ทบกลับบ้านไปแล้ว มิ้นมองเขาเก็บรถเข้าบ้าน จนกระทั่งปิดไฟจากหน้าต่างชั้นบน ห้องเขายังอยู่ที่เดิม และอยู่ตรงนั้นมาตลอดแต่เธอไม่เคยสนใจ

เธอรู้สึกว่าทบดูหล่อขึ้นแม้จะผิวเข้มเหมือนเดิม คิ้วเข้มดก ดวงตากลมโต แววตาเป็นประกายเหมือนดาวบนฟ้าที่ชวนให้รู้สึกใจเต้นแรง มิ้นปิดม่านแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ ปลดเสื้อกางเกงตัวบางลงกองกับพื้น หยิบสายฉีดชำระจ่อตรงความสาวแล้วบีบน้ำออกฉีดดับความเร่าร้อน ให้แรงดันน้ำพุ่งปะทะติ่งเนื้อ ความรู้สึกซาบซ่าเข้าจู่โจมตามแรงน้ำ ยังไม่พอ มันไม่พอ อยากได้มากกว่านี้ อยากได้ อยากได้อีก มิ้นสอดปลายนิ้วเข้าในร่องสวาทของตัวเอง เป็นจังหวะ ทั้งเกี่ยว ทั้งบีบ บด ถู ไถไปกับสารพัดสิ่งของที่หยิบฉวยเอาไว้ได้ เธอไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังจินตนาการว่ากำลังร่วมรักกับทบ เธอนึกถึงตอนที่อยู่กับเก่ง ซ้ำวนไปมาราวกับเทปที่วนไปไม่มีจุดสิ้นสุด เพียงแต่เปลี่ยนชายที่แสดงเป็นทบเพื่อนสนิทที่โตมาด้วยกัน เสียงพูด คำถามไถที่พึ่งได้ยินยังคงก้องกังวานแว่วในหู ถ้าไม่ใช่ว่าทบเรียนช้าตอนนี้ก็คงเข้ามหาลัยเหมือนกันได้เรียนด้วยกันแล้ว ถ้าได้เรียนด้วยกันก็คงได้อยู่ด้วยกัน ถ้าได้อยู่ด้วยกันก็คงทำอะไรกัน เธอคงไม่จำเป็นต้องตอบตกลงกับเก่งไปแบบนั้น ถ้าได้คุยกับทบก่อน เธอจินตนาการถึงช่วงเวลาที่ทบสอดเจ้านั่นเข้ามาในร่างเธอ เธออยาก แผดเสียงร้องออกมาดังๆ เธออยากให้เขาทำให้เธออย่างไม่รู้จักเหนื่อย

เวลาล่วงเลยไปเกือบชั่วโมง มิ้นหอบเหนื่อยอย่างพอใจ เธอหลงรักความรู้สึกนี้ เธอปรารถนาอย่างไม่มีสิ้นสุด สำหรับนาทีนี้และสิ่งที่ได้รับแม้จะเติมเต็มความว่างเปล่าในใจได้ไม่มากนักแต่ก็ไม่แย่เกินไป เธออาบน้ำอีกรอบ แอบมาแง้มม่านมองห้องทบที่เปิดไฟอยู่ พอนึกถึงวันพรุ่งนี้ที่ชวนเขามากินข้าวก็รู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก ถ้าเธอจะเปิดโอกาสให้เขาอย่างที่เธอทำกับเก่ง ทบจะตอบตกลงเหมือนกันหรือเปล่า พอถึงตรงนี้ก็ใจจดใจจ่อจนข่มตาแทบไม่หลับ

-------------------------------------------

เสียงเพลงของ เลดี้กาก้าดังลั่นบ้านตั้งแต่เช้า มิ้นบิดส่ายสะโพก ด้วยอินเนอร์ของนักแสดง การเต้นเป็นเหมือนพรสวรรค์ที่เธอได้มา เธอมักเต้นทุกเช้าและถ้าอารมณ์ดีจะเต้นนานเป็นพิเศษอย่างเช่นวันนี้ กรีดเท้าย่างเข้าจังหวะ สะบัดข้อมือและแขน เชิดหน้าขึ้นเหมือนหงส์ ร่ายรำตามแต่ที่ตัวเองจะจินตนาการได้ ดัดแปลงเอาท่วงท่าจากในสื่อต่างๆ รวมทั้งการเป็นลีดเดอร์ที่โรงเรียน ในทุกครั้งเธอจะคิดเสมอว่ามีคนที่เธอชอบกำลังนั่งชมการแสดงของเธออยู่ และเมื่อโชว์จบลงเธอกับเขาจะสมสู่กันอย่างไม่รู้เบื่อทุกครั้ง เหมือนสัตว์ที่ร่ายรำเรียกคู่ของมันก่อนทำการผสมพันธุ์ จังหวะสิ้นสุดลงด้วยร่างชุ่มเหงื่อและลมหมายใจหอบเหนื่อย

คงเพราะการฝึกซ้อมอย่างต่อเนื่องนี่ละที่เธอได้กลายเป็นดาวเด่นของโรงเรียนในปีสุดท้าย เป็นรางวัลแห่งความสำเร็จ และเป็นการทิ้งทวนปิดฉากโรงเรียนหญิงล้วนที่สมบูรณ์ในความคิด

หลังจากอาบน้ำเสร็จ เธอก็เริ่มทำอาหารกลางวันอย่างง่าย แต่มันก็ออกมาโคตรแย่ ไข่ดาวที่คิดว่าง่ายสุดเธอก็ทำมันเป็นสีน้ำตาลไหม้ ทั้งยังเผลอทำไข่แดงแตกอีก มิ้นแทบจะปรี้ดแตก เธออยากจะวีนให้กับความยุ่งยากพวกนี้ พอดีกับเสียงกริ่งประตูดังได้จังหวะ มาเร็วเสียจริง อะไรจะขนาดนั้น

มิ้นผ่อนลมหายใจออก เธอต้องสวมบทบาทตัวตนที่คนอื่นๆ ต่างรู้จัก ตัวตนที่เรียบร้อยและน่ารัก แฝงความเซ็กซี่เอาไว้แทบจะทุกอิริยาบถ

"เธอคือ มิ้น ชญาดา ที่เรียบร้อยน่ารัก" มิ้นท่องออกมาราวกับกำลังสะกดจิตตัวเอง ครู่ใหญ่สายตาของเธอก็เปลี่ยนไปกลายเป็น เด็กสาวใสซื่อ ที่พึ่งผ่านผู้ชายไปเมื่อวานหยกๆ

"อ่าว ทบ ทำไมมาเร็วจัง เรายังทำกับข้าวไม่เสร็จเลย" มิ้นพูด

"ก็เพราะแบบนั้นไง ทบถึงจะมาช่วยทำ"

"ได้ไง แบบนั้นจะเรียกว่า เลี้ยงขอบคุณที่ช่วยมิ้นได้ไง ถ้าทบต้องมาทำอาหารซะเอง"

"เรา เข้าใจว่ามิ้นไม่ถนัดเรื่องแบบนี้"

"แหมะ ทบกับมิ้นไม่ได้เจอกันตั้งนาน มิ้นอาจจะเก่งขึ้นก็ได้" มิ้นพูดยิ้มๆ กลัวเสียงเชิง ทบพยักหน้ารับ

"ถ้างั้นทบขอไปนั่งรอข้างในแล้วกัน เผื่อได้ช่วยอะไร" ทบสรุปแล้วแยกไปนั่งบนโซฟาที่ห้องรับแขก มิ้นรีบวิ่งไปดูไข่ดาวไหม้ๆ แล้วโยนมันทิ้ง เธอพยายามทอดฟองใหม่อีกรอบ แต่มันก็ออกมาเละเกินกว่าจะนำไปเสิร์ฟเพื่อต้อนรับแขก แล้วเมนูต่อไปละ ไข่ดาว กับ กะเพรา แล้วกะเพรามันทำยังไง?

ทบเห็นมิ้นใช้เวลาเยอะ และกลิ่นจากครัวก็ฉุนจนตลบไปทั้งบ้าน นึกถึงสีหน้าคนปากแข็งแล้วก็อดหัวเราะไม่ได้ ทบพยายามกลั้นยิ้มเอาไว้แล้วเดินเข้าไปในครัว มองเห็นผู้หญิงสวยคนหนึ่งกำลังเคาะกระทะ พยายามผัดอะไรดำๆ แล้วก็คว้าโน้นหยิบนี่ มีกระโดดหนีตอนที่น้ำมันกระเด็นใส่ เธอพยายามทำมันออกมาหลายจานแล้วแต่ไม่สำเร็จสักจาน บางอันดูดำ บางอันน้ำตาลเข้ม บางอันก็ดูสุกไม่ทั่ว บางอันก็ไหม้ บางอันที่ดูดีแต่เธอก็ยังทำใหม่ สงสัยคงเค็มจัด ทบอดที่จะขำไม่ได้กับความเป็นแม่ศรีเรือนของมิ้นไม่ไหว

"มิ้น" ทบเรียก เสียงดัง จนสิ้นสะดุ้งโหยงไปทั้งตัว

"กรี๊ด!!!!! ทบบ้า"

"นานแล้วนะทบหิวแล้ว" ทบพูดเสียงอ้อน เค้าตาเจ้าเล่ห์

"ออกไปรอข้างนอกสิเข้ามาทำไม" มิ้นดุ

"ให้ทบ ช่วยดีกว่า ถ้าให้มิ้นทำคนเดียววันนี้ ทบว่า สงสัยจะอดกิน"

"นี่ทบกำลังว่ามิ้นหรอ"

"ไม่ได้ว่า มาๆ ช่างมันเถอะ ไหนดูสิ ทำอะไรไปบ้างแล้ว" ทบรีบเดินเข้าไปแย่งตะหลิว จัดการดูความเสียหายทั้งหมดที่เกิดขึ้น ดูวัตถุดิบที่เหลืออยู่ แต่พวกมันถูกทำให้เสียไปเกือบหมด พอดีที่เหลือบไปเห็นของที่ยังเหลืออยู่บ้าง มิ้นเลยนั่งมองทบแก้งานที่ทำเอาไว้ พอถึงคราวทอดไข่ดาว ทบก็เลยสาธิตพร้อมจับมือทำ

"ตอกไข่ใส่ลงไป เปิดไฟแรงพอให้น้ำมันร้อน ถ้ามิ้นไม่ถนัดคุมไฟก็หรี่มันให้เบาลง แล้วหย่อนไข่ลงไปต่ำๆ มันจะไม่แตก คราวนี้ก็ตะล่อม น้ำมันใส่จนไข่สุก ทำแบบนี้" ทบตั้งใจสอนไปทีละขั้นตอน แต่ที่มิ้นมองคือใบหน้าทบเธอรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูกเวลาที่เขาซ้อนตัวอยู่ด้านหลังแล้วจับมือเธอกับตะหลิวไปพร้อมกัน จังหวะที่ร่างกายแข็งแน่นของทบเบียดชิด มันชวนให้มิ้นนึกไปถึงไหนต่อไป จังหวะที่เป้ากางเกงดันมาโดนสะโพกบ้าง ก้นบ้าง เหมือนทบจะตั้งใจอย่างงั้น สุดท้ายเมนูที่ทำเสร็จก็ถูกเสิร์ฟโดยเชฟทบ ผัดมาม่ากับไข่ดาว

"อะไรที่มิ้นทำไม่ได้ ที่มิ้นทำไม่เก่ง ไม่ใช่ว่าจะต้องทนทำเองไปตลอดหรอกนะ มิ้นขอให้คนช่วยก็ได้ คนเราไม่ได้เก่งไปหมดซะทุกเรื่องหรอก" ทบพูดเรื่อยๆ

"ก็ทบไง ทำอาหารก็เป็น ซ่อมรถก็ได้ ทำงานช่างก็ได้"

"แต่ทบก็เรียน ไม่เก่งเหมือนมิ้นซะหน่อย จริงไหมล่ะ" ต่างคนต่างยิ้มแก้เขินกันไปทั้งสองฝ่าย มิ้นรู้สึกดีที่ทบจำรายละเอียดหลายๆ อย่างของเธอได้ เหมือนจะไม่เคยลืมเลยซะด้วยซ้ำ

"เออนี่ พี่นิดถามหามิ้นอยู่บ่อยๆ มิ้นจะไปหาไหม" ทบหาเรื่องชวนคุย

"พี่นิดแกอยู่กับ พ่อชาติหรอ มิ้นคิดว่าพี่นิดไปอยู่กับแม่แล้วซะอีก มิ้นไม่รู้ข่าวแถวบ้านเลย"

"ยังอยู่แกก็อยู่ด้วยกันตลอดนั่นแหละ ไว้มิ้นว่างๆ ลองไปหาแกที่บ้านสิ เผื่อได้หาอะไรสนุกๆ ทำกัน"

"ทบพูดถึงอะไร อะไรที่ว่าสนุกๆ"

"อ่อไม่มีอะไรหรอก ก็ได้เล่นด้วยกัน" ทบตอบแก้เก้อ

"เล่นด้วยกัน เหมือนตอนอยู่ที่บ้านจ่า ใช่ไหม" มิ้นเข้าประเด็น เธอไม่พูดอย่างเดียวเธอใช้เท้ายื่นไปลูบตรงหว่างขาของทบใช้มันถูไปมากับไอ้นั่นที่นอนอยู่ในกางเกง

"จำได้ด้วยหรอ"

"ได้สิ วันนั้น เราแอบอยู่ในตู้ แล้วทบก็..." มิ้นมองแล้วเขี่ยเส้นมาม่าในจาน เธอกัดริมฝีปากบางๆ แต่เท้าก็ไม่หยุดกวนไอ้นั้นจนมันตื่นดันกางเกงแข็งขึ้นมา

"พอแล้วมั้งมิ้น" ทบปรามมิ้นเก็บขานั้นกลับมา

"ถ้ากินข้าวเสร็จ ทบจะทำอะไรต่อ" มิ้นกัดริมฝีบางอย่าเย้ายวน

"มิ้นอยากให้ทำอะไรละ อยากให้ทำต่อจากตอนนั้นหรือเปล่า" ทบมองด้วยแววตาเจ้าเล่ห์

"แต่พวกเราคง เข้าไปอยู่ในตู้ไม่ได้แล้ว"

"ก็ไม่ต้องเข้าไปสิ" ต่างคนต่างยิ้มอย่างพอใจ

------------------------------------------------------------

บนห้องนอนที่มีกลิ่นน้ำหอมลอยจางๆ ในอากาศ ผ้าปูเตียงถูกขึงเอาไว้จนตึง ภายในห้องเก็บของไว้เป็นระเบียบ มิ้นทิ้งตัวนั่งลงบนเตียง โน้มตัวทบเข้ามาใกล้ แล้วจูบริมฝีปากแผ่วเบา มันรุนแรงเร่าร้อนตามความถวินหาเบื้องลึกในใจ ใบหน้าคมเข้มหลับตาพริ้มบรรจงเลื่อนลงจูบด้วยริมฝีปากอุ่นปลายลิ้นแผ่ไอร้อนแทรกผ่านออกมาพร้อมลมหายใจ ชำแรกอารมณ์หญิงสาวให้กระเจิดกระเจิงฟุ้งขึ้นราวกับตะกอนนอนก้นที่ถูกกวนอย่างรุนแรง มิ้นรับจูบเร่าร้อนนั้นอย่างกระหาย ความทรงจำและความสุขกำลังโถมทับเธอ ทบลูบเรือนร่างอวบตึง ใช้มือประคองลูบไปบนเนื้ออกเต็มอุ้มมือ บีบเคล้นคลายเป็นจังหวะช้าเนิบ

"เราจะทำกันจริงๆ ใช่ไหม" ทบหยุดถาม

"ทำสิ เหมือนตอนนั้น" มิ้นตอบ ความทรงจำนึกย้อนกลับไปตอนที่ยังเด็ก มิ้นกับทบกำลังเล่นซ่อนแอบอยู่ในบ้านของจ่าชาติ นิดกำลังเดินตามหา ในห้องที่เปิดประตูไว้มิ้นกับทบรีบวิ่งเข้าไปหลบอย่างเงียบๆ ในตู้เสื้อผ้าของห้องนั้น เสียงของนิดเดินผ่านไปมาแต่ก็ไม่นึกเฉลียวใจเปิดเข้ามาหา ครู่หนึ่งเสียงประตูถูกเปิดและปิดลงกลอนเสียงดังลั่น พร้อมอะไรใครสักคนทิ้งตัวลงบนที่นอน ทบกับมิ้นแอบแง้มบนตู้ออกให้พอมองเห็น จ่าชาติกำลังคร่อมอยู่เหนือร่างของ เพ็ญ เด็กสาวที่ชอบแวะเวียนมาหาบ่อยๆ หลังจากเมียของจ่าชาติตายไปเมื่อปีก่อน ภาพตรงหน้าทำให้เด็กทั้งสองรู้สึกขนลุกซู่ เมื่อจ่าชาติใช้ดุ้นเนื้อยาวใหญ่ เสียบใส่ร่างหญิงสาวแล้วออกแรงสะโพกกดเข้าออกจนเจ้าตัวร้องครวญครางราวกับ ทรมานอย่างมาก

"พ่อชาติ ทำร้ายพี่เพ็ญ" มิ้นพูดกระซิบอย่างหวาดกลัว

"ไม่ใช่ พวกเขากำลังมีความสุขกัน" ทบตอบ

"พี่เพ็ญร้องแบบนั้น จะมีความสุขได้ไง"

"ได้สิ ไม่เชื่อหรอ" ทบถามกลับ

"ไม่เชื่อ" มิ้นรีบตอบ สายตาจับจ้องจ่าชาติที่เปลือยเปล่ากำลังกอดนัวเนียนอยู่กับร่างของเพ็ญบนเตียง ไม่สนใจทบที่กำลังถกกางเกงลงล้วงเอาแท่งเนื้อเล็กๆ ออกมาจากชั้นใน

"จะทำอะไรน่ะ น่าเกลียด" มิ้นรีบดันตัวทบออก

"ก็ลองทำตามนั่นไง พ่อชาติเอา กระจู๋ ใส่เข้าไปใน จิมิ ของพี่เพ็ญอย่าเสียงดังสิเดี๋ยว พ่อชาติก็จับได้หรอก"

"หยุดเดี๋ยวนี้นะทบ จะทำอะไร ทุเรศ" มิ้นพยายามดันตัวทบออก แต่อีกฝ่ายก็รุกหนักเกินวัย ใช้มือจับเรือนร่างอย่างที่เห็นผู้ใหญ่ข้างนอกกำลังทำ แรงเด็กหญิงหรือจะสู้เด็กชาย ทบพยายามขยับตัวเข้าใกล้มิ้นให้ได้มากที่สุด ความสาวของเด็กหญิงถูกเด็กชายเอาปลายหัวทู่เขี่ยภายนอกไว้เบาๆ แท่งเนื้อเล็กๆ ดำๆ ที่เจ้าตัวบรรจงจับแล้วจ่อตรงรอยแยกสีชมพูปิดสนิท เสียงข้างนอกรุกโหมหนักเพ็ญร้องปานจะขาดใจ ขณะที่ชาติกำลังออกแรงกำลังทั้งเหนื่อยทั้งมีความสุข ทบดันมันเข้าไปตามอย่างที่ผู้ใหญ่เขาทำกัน เขาคงเป็นหนุ่มแล้ว เป็นหนุ่มแซงหน้าเพื่อนๆ ที่โรงเรียนและที่ไหนๆ สองร่างแนบชิดกันแน่น มิ้นรู้สึกเจ็บเธอดันตัวทบออก และเริ่มส่งเสียงดังอย่างอึดอัด

"มิ้นไม่เล่นแล้ว มิ้นจะออกไป" เธอกระซิบ นอกจากสิ่งที่ทบทำจะทำให้เธออึดอัด ในตู้แคบๆ นั่นยังร้อนและเหม็นอับจนน่ารำคาน

ไม่ทันได้ตั้งตัว บานประตูตู้ก็เปิดออก ชาติเปิดประตูมองมองเด็กสองคนตาเขียวปัด เขาลืมไปเลยว่าตัวเองกำลังเปลือย เด็กสองคนมองไปยังท่อนเนื้อที่ขนาดไม่ต่างไปจากแขนของพวกเขา มันดำและเลื่อมไปด้วยน้ำบางอย่างเป็นเงา ดูน่ากลัวและน่ากลัวไปอีกเมื่อเจ้าของมันดึงแขนของทบกับมิ้นออกจากตู้

"แก่แดด ชิบหายหมอยยังไม่ทันขึ้น จะมาเอากันซะแล้ว มึงสองตัวรีบออกไปจากห้องกูเดี๋ยวนี้" ชาติผลักเด็กสองคนล้มไปทางประตู มิ้นกลัวจนจะร้องไห้ ทบรีบใส่กางเกงเข้าที่ จูงมือมิ้นแล้วดึงกระโปรงลงไปคลุมขา ทั้งสองรีบลุกออกจากห้องไปก่อนที่ชาติจะด่าไล่หลัง แล้วปิดประตูเสียงดังใส่

"ฮือๆ" มิ้นร้องไห้กระซิก นั่งลงตรงข้างบันได

"มิ้นอย่าร้อง ไม่ร้องนะมิ้น เราจะไปส่งบ้าน"

"มิ้นกลัว ไม่เอาแล้วไม่เล่นแล้วไม่ไปไหนทั้งนั้น"

"มิ้น ถ้าอยู่ตรงนี้เดี๋ยวพ่อชาติออกมาอีกนะ"

"เจอตัวแล้ว อยู่นี่นี่เอง" นิดชูนิ้วโป้ง ตะโกนขึ้นมาจากชั้นล่าง แต่ทั้งสองคนไม่ได้สนใจนิดเลยแม้แต่น้อย มิ้นยังคงร้องไห้กอดราวบันได ส่วนทบก็พยายามดึงตัวมิ้น

"ทบ ทำอะไรมิ้น" นิดเดินขึ้นมาอย่างเอาเรื่อง เธอตัวใหญ่กว่าโตกว่า

"พ่อชาติ ดุเรา เราไปแอบอยู่ในห้องนั้น"

"พ่อดุหรอ" นิดทวนคำเธอได้ยินเสียง หญิงสาวร้องครางออกมาจากห้องก็พอประติประต่ออะไรได้

"เวลาพ่อพาคนมา อย่าไปใกล้เชียว มิ้นลงไปข้างล่างกับพี่นะ เดี๋ยวพี่หาขนมให้กิน" นิดปลอบ เธอจูงมือมิ้น เด็กหญิงทำตามอย่างว่าง่าย

นิดหยิบน้ำอัดลมในตู้กับขนมที่เธอซ่อนไว้ออกมา ส่งให้มิ้นที่เธอเอ็นดูเหมือนเป็นน้องสาว พอเห็นขนมอีกฝ่ายก็รีบรับไปเกะกิน ทบนั่งมองอยู่ห่างๆ

"ทบทำตัวเหมือนเป็นพ่อชาติ รังแกมิ้นด้วย" มิ้นฟ้อง

"รังแกหรอ" นิดหันมองทบ

"ก็ทำอย่างที่พ่อชาติ ทำ พี่เพ็ญก็ชอบ แต่ทำไมมิ้นไม่ชอบไม่รู้" ทบตอบ

"อ่อ" นิดพอเข้าใจเรื่องราวที่เกิดขึ้นเธอ คิดคำอธิบายอยู่ครู่หนึ่ง ที่จริงแล้วสำหรับนิดเอง เธอผ่านเรื่องพวกนี้มาแล้วไม่ต่างกัน เธอรู้ดีว่ามันแย่และเจ็บปวดแค่ไหน ทุกอย่างมันเกิดตอนที่พ่อเมา และพ่อก็เหมือนจะจำเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ได้เลยด้วยซ้ำ

"เรายังไม่โต เหมือนพี่เพ็ญมั้ง เราก็เลยไม่ชอบ" นิดอธิบาย

"หรอ ถ้า พี่นิดกับ มิ้นโต แล้วจะชอบใช่ไหม" ทบถามซ้ำ

"ไม่รู้สิ" นิดตอบ

"พี่นิดไปส่งมิ้นที่บ้านนะ" มิ้นอ้อน เธอรู้สึกหมั่นไส้ทบ ที่ทำไม่ดีกับเธอ ที่จริงเธอแค่อยากจะแกล้งให้เขากระวนกระวายแบบนั้น เพื่อจะได้อ้อนเธอทำดีกับเธอมากขึ้น

"มิ้นโกรธ ทบหรอ ให้ทบไปส่งสิ ทบรับปากแล้วนะ ทำไมมิ้นทำอย่างงี้ละ"

"ไม่รู้ไม่ชี้"

"เอาน่า เป็นเพื่อนกันอย่าโกรธกันนานๆ ไปด้วยกันหมดนี่แหละ เดี๋ยวพี่ไปด้วย" นิดสรุป

-----------------------------------------------------------------

ทบคร่อมเหนือตัวมิ้น หญิงสาวนอนมองชายหนุ่มด้วยแววตาหวานหยาดเยิ้ม เธอรู้สึกดีที่เขาทาบตัวเหนือร่างเธอแบบนี้ มิ้นใช้มือลูบโครงหน้าทบเบาๆ ทบเกลี่ยผมที่บังหน้ามิ้นให้เร้นจากดวงหน้าไป

"มิ้นสวยขึ้นนะ สวยมาก" ทบชมเสียงนุ่ม

"ทบ มันจะดีหรอ ที่เราจะทำแบบนั้น ถ้าเก่งรู้เข้า"

"ถ้ามิ้นไม่พูด ทบไม่พูด เก่งก็ไม่รู้หรอก"

"แต่...." มิ้นพยายามหาเหตุผล ทบรีบจูบเธอไม่ให้เธอเปล่งมันออกจากปาก

"ทบรอเวลานี้มานานมากนะ รอเวลาที่เราโตพอที่จะทำเรื่องนี้"

"ทบยังไม่มีแฟนหรอ"

"ไม่ ยังไม่มี" ทบตอบแทบจะทันทีทบจูบแผ่วเบาอีกครั้ง หยาดน้ำตาเล็กๆ ไหลออกจากดวงตาเรียวสวย ทำไมความรู้สึกลึกๆ มันถึงโหยหาเพียงแค่เขาคนนี้ ตรงนี้และตอนนี้

"เราชอบมิ้นนะ" ทบตอบ และมิ้นก็ดึงตัวทบลงไปจูบเสียเอง เหมือนเป็นถ้อยความที่รอมาแสนนาน หากไม่เจอเก่ง หากได้เรียนด้วยกัน หากเธอยังไม่ตอบตกลงกับใคร เขาคนนี้แหละคือผู้ชายคนนั้น

ทบเลิกเสื้อตัวบางของมิ้นออก เป็นครั้งแรกที่เห็นอกอวบใหญ่เต็มตา เธอไม่ได้ใส่บาร์ แล้วรูดกางเกงขาสั้นให้เลื่อนหลุดออกไป ไม่มีแพ็ตตี้ เรือนร่างอวบอัด ผิวเนียนสีขาวเหมือนทรายละเอียดที่กระทบแสงอาทิตย์ ทบจับอกอวบแน่นบีบเคล้นเบามือ แล้วเลียเล่นราวกับตัวเองเป็นสัตว์เลี้ยง เขาเพลิดเพลินไปกับทุกส่วนสัด แล้วเลื่อนคล้อยลงไปถึงท้องน้อย ประกบริมฝีปากกับเนินสวาทสาว ใช้ปลายลิ้นแหวกผ่านรอยแยกสีชมพูที่มีเรือนขนสีดำ ขึ้นเรียงอย่างเป็นระเบียบ มิ้นสะท้านไปทั้งตัวเมื่อปลายลิ้นสัมผัส มันแหวกผ่านความสาวชอนลึกเข้าสู่ภายใน ไถลู่ วนรอบ เหมือนโลกเคลงโคลงไปทั้งหมด ปลายลิ้นสะดุดเข้ากับติ่งเนื้อที่ชวนให้เธอหายใจไม่ทั่วท้องในทุกครั้งที่เขาสะกิดผ่าน

"ทบ ทบ" เธอร้องเรียกอย่างไม่มีเหตุผล ใช้มือกดหัวของเขาเน้นหนักเมื่อถึงจุดที่เธอต้องการอย่างไม่รู้ตัว มิ้นแหวกขาอ้าอย่างไร้ยางอาย ความสาวฉ่ำแฉะ เธอหลั่งน้ำสาวหอมอุ่นติดปลายจมูก ทบขยับตัวขึ้นมาจูบเธออย่างอ่อนโยน

"ทำมากกว่านี้ สิ" มิ้นร้องขอ เธอนึกถึงช่วงเวลาที่เธอช่วยตัวเองมือแขนสองข้างล้าระบม ความสุขสุดยอดนั้น ขอให้ทบบันดาลมันให้เกิดกับเธอในตอนนี้

ทบขยับลุกขึ้นแล้วถอดเสื้อผ้ากองไว้บนพื้น กล้ามเนื้อสีคล้ำเข้มเผยออกเมื่อผ้าผ่อนหลุดตามปลายมือ กระทั่งกางเกงและลำขาแข็งใหญ่ แต่ที่สะดุดตาจนมิ้นจ้องมันไม่กะพริบก็เจ้าดุ้นเนื้ออวบยาว เกือบเท่าแขนเธอ มันโค้งเอียงไปด้านซ้าย ปลายหัวเล็กแหลมสีแดงเรื่อแต่ลำบ้องกลับอวบใหญ่เต็มไปด้วยเส้นเลือดปูดโปน มันกระดกเด้งท้าทายสายตาที่เธอจ้องมอง เขาใหญ่กว่าเก่งตั้งเยอะ มิ้นเผลอกลืนน้ำลายอย่างไม่รู้ตัว

"อมมันสิ" ทบขยับจ่อมันเข้าไปใกล้ จับมือมิ้นมาวางไว้บนท่อนเนื้อยาว หญิงสาวก้มหน้าอ้าปากครอบปลายหัวหยักอย่างลังเล พอปลายลิ้นสัมผัสเธอก็หมดความกระดากเขิน อ้าปากกว้างขึ้นและแม้จะพยายามเท่าไรแต่เธอก็กลืนมันเข้าปากไปได้เพียงแค่ครึ่งลำ มิ้นใช้มือกำรอบลำยาวสองมือปลายหัวหยักก็ยังโผล่พ้นออกมา ยิ่งทำให้เธอรู้สึกตื่นเต้น ทบจัดการให้เธอนอนลงและดูดเลียติ่งเนื้อให้เธอขณะที่เธอเองก็สามารถดูดกลืนดุ้นเนื้อของเขา ยิ่งเร้าเร่งกันและกันด้วยสัมผัสซาบซ่าน เธอก็รู้สึกราวกับบางอย่างจะระเบิดออกมา เธอต้องการให้ทบทำมันมากกว่านี้ มากกว่านี้อีก

"ทบใส่มันเข้ามาเถอะ" มิ้นร้องขอ ทบขยับตัวลุกขึ้น เขานั่งประจำจรดปลายหัวหยักถูไถรอยแยกสาวอย่างใจเย็น โน้มตัวก้มลงจูบมิ้นแผ่วเบา ค่อยๆ ดันปลายหัวหยักจมลึกเข้าไปอย่างช้าๆ มันรุกคลานเข้าไปยิ่งรุกเข้าก็ยิ่ง เจ็บ มันลึกและแหวกภายในที่เปราะบางอย่างไม่สะท้าน ภายในของเธอตอดรัดเขาจนแทบคลั่ง มิ้นทั้งเจ็บปวดและอึดอัด

"เจ็บ โอ๊ย" มิ้นพยายามดันร่างทบออก ทบจูบ และลูบตัวเธอเขาหยุดการรุกนั่นไว้ จนหญิงสาวไม่ว่าอะไรแม้เธอจะบอกให้เขาถอยออกก็ตามที พอเธอหยุดร้องเขาก็ดันต่อ พอเธอร้องห้ามเขาก็หยุด มันนานมากทีเดียวกว่าท่อนเนื้อยาวจะเข้าไปชนกับบางสิ่งในโพรงสาว

"อ๊าอ๊าย" มิ้นร้องครางเบาๆ ตามแรงขยับ เมื่อเอวสอบโยกช้าๆ กลีบเนื้อก็ครูดท่อนยาวจนผลุบหายเข้าไป มิ้นครางไม่ขาดปาก ยิ่งเธอร้องอย่างมีความสุข ทบก็ยิ่งทำมัน อย่างเมามัน ใบหน้าหญิงสาวแดงเรื่อคล้ายคนกำลังโกรธแต่ความจริงเธอมีความสุขมากมาย

"ควยทบใหญ่ไหม" ทบกระซิบคำข้างหูเธอ คำหยาบเขาเร้าให้เธอมีอารมณ์

"ใหญ่ โอ๊ย หี มิ้นจะฉีกแล้ว" มิ้นร้องตอบ รู้สึกสะใจอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

"น้ำหี มิ้นออกมาเยอะมากเลยนะ เงี่ยนมากละสิ ควยทบเลอะหมดแล้ว"

"ใช่ มิ้นเงี่ยน เย็ดแรงๆ เลยนะ มิ้นเงี่ยน ทบ" มิ้นครางลั่น เธอก้มลงมองท่อนเนื้อยาวนั้นพุ่งเข้าออกร่างเธอมัน มีเมือกขาวชโลมอยู่ทั่ว มันสะใจอะไรขนาดนี้

"ร่านนักหรอ อยากโดนนักใช่ไหม แบบนี้เป็นยังไง" ทบอัดน้ำเสียงแหกพร่าให้รู้สึกหื่นกระหาย ยิ่งพูดก็ยิ่งเร้าให้มิ้นรู้สึกเป็นหญิงสาวที่ถูกกระทำ

ภาพของเพ็ญที่ถูกจ่าชาติกระทำในห้องนั้น เหมือนกำลังเคลื่อนเข้ามาทาบทับร่างเธอ ความทรงจำนั่นกำลังย้อนกลับมา มิ้นจับมือทบมาบีบคอเธอเบาๆ ทบรู้สึกตกใจที่เธอทำแบบนั้น แต่การโดนบีบตอนนั้นไม่ต่างจากที่เพ็ญโดน ซ้ำร้าย เพ็ญยังโดนตบ และชกใส่หน้าด้วย

ใบหน้าแดงเรื่อจนแทบจะระเบิด มิ้นกระตุกเกร็งไปทั้งร่าง ภายในบีบรัดความเป็นชายของทบเอาไว้แน่น จนทบก็ทำได้แค่อยู่นิ่งๆ มองดูหญิงสาวที่หลงรักกำลังเสร็จสมเพียงเท่านั้น หากเขาขยับผิดจังหวะเขาเองก็อาจอดกลั้นเอาไว้ไม่ได้ไม่ต่างกัน มิ้นรู้สึกเบาโล่ง เธอหอบเหนื่อยและมีความสุขอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ทบยังไม่เสร็จ เขาจัดการเธอต่อโดยไม่สนใจว่าเธอจะเป็นยังไง มิ้นรู้สึกพอใจ ยิ่งโดนกระทำเท่าไรก็ยิ่ง สะใจ ยิ่งมีความสุขมากเท่านั้น

เหงื่อท่วมไปทั้งร่าง ทั้งแอร์ ทั้งพัดลม ต่างลืมเปิดไปทั้งสองอย่าง แต่ใครสนใจละ ยิ่งชุ่มโชกก็ยิ่งเร้าอารมณ์ มิ้นเสร็จไปแล้วถึงสองครั้ง เธอร้องลั่นจนทบรู้สึก กลัวว่าเสียงของเธอจะดังไปถึงบ้านตัวเอง ที่สุดทบก็อัดฉีดน้ำขาวขุ่นใส่โพรงสาวเธอไปพร้อมกัน แล้วกอดกันแน่ด้วยลมหายใจหอบเหนื่อย

"มาทำแบบนี้กับมิ้นทุกวันเลยนะ" มิ้นพูดเสียงหอบ

"พูดยังกับ ชวนออกกำลังกายเลยนะ"

"ทบไม่ชอบหรือไง"

"ชอบสิ ชอบ"

"ดีแล้ว ถ้างั้นถือว่าทบรับปากนะ" มิ้นสรุปเสร็จสรรพ ทบยิ้มแทนคำตอบ

"มิ้นขอโทษที่พูดคำหยาบนะ กับทำอะไรแปลกๆ นะ"

"ไม่เป็นไร เราว่าเราชอบนะ"

"จริงหรอ ทบนึกว่า ทบเป็นคนเดียวที่ชอบอะไรแบบนี้"

"มิ้นสิที่คิดว่ามิ้นเป็นโรคอะไรหรือเปล่า ที่เป็นแบบนั้น แต่ดูเหมือนมิ้นจะไม่ใช่คนเดียวที่แปลกแล้วละ"

"หึหึ"

"มันเป็นครั้ง แรกเลยนะที่มิ้นรู้สึกเสร็จแบบนี้ ขอบคุณนะ" มิ้นพูดพลางจัดการเนื้อตัวหยิบทิชชูที่ทบส่งให้มาเช็ด

"งั้นหรอ ถ้ามิ้นอยากได้แบบไหน บอกทบได้นะ ตั้งแต่วันนี้มิ้นก็เป็นเมียทบแล้ว" ทบพูดยิ้มๆ

"เชอะ พูดเอาแต่ได้อยู่คนเดียวเลยนะ" มิ้นโยนทิชชูใส่

"อย่าทำงี้สิ สกปรก"

"แหมะ ทีอย่างงี้มาหาว่าสกปรก" มิ้นลุกขึ้นหยิบทิชชูที่ตกแล้ว ชู่ใส่ทบ ทบวิ่งหนีไปรอบห้องแล้วหนีไปเข้าห้องน้ำ มิ้นวิ่งตามไปจนชนเข้ากับทบที่ยืนอยู่ ทบกอดมิ้นเอาไว้แน่น

"อาบน้ำกันก่อน เดี๋ยวก่อนกลับ ทบจัดให้อีกยกนึงมิ้นจะได้นอนหลับ"

"ไอ้บ้า"

------------------------------------------------------------------

หลังจากออกจากบ้านมิ้นก็เย็นจนฟ้าเกือบมืด ทบเดินไปบ้านจ่าชาติ ชะเง้ออยู่ตรงหน้าบ้านจน นิดเดินออกมาเปิดประตู

"โทรหาก็ไม่ติด นึกว่าจะไม่มาแล้ว พ่อบ่นใหญ่แล้ว" นิดบ่นพลางเปิดประตู

"โทษทีพี่ พอดีเพลินไปหน่อย" ทบตอบเสียงเรียบ

"ไปทำอะไรมาน่ะ" นิดถาม แต่ไม่มีคำตอบนอกจากรอยยิ้มของทบ

ทบนั่งลงที่วงเหล้า จ่าชาตินั่งดื่มเผาหัวล่วงหน้าไปไกลแล้ว ที่จริงแกก็ดื่มแบบนี้ของแกแทบทุกวันที่เป็นวันหยุด มิ้นนั่งลงข้างๆ

"วันนี้ผม เหนื่อยๆ นะ เดี๋ยวกินเสร็จผมจะกลับเลย"

"อ่าว แล้วไม่สนุกด้วยกันหรือไง" นิดถาม

"คิดว่าไม่ละ กลับไปพักเอาแรงดีกว่า"

"หมายความว่าไงว่ะไอ้ทบ ไปทำอะไรมา" จ่าชาติถามเสียงดัง ตามปกติของแก

"ก็ทำอย่างที่พี่นิดกำลังจะชวนทำนั่นแหละ" ทบตอบ

"หมายความว่าไง ทำกับใคร" นิดถามเสียงหนัก

"จะมีใครละ ก็ มิ้นไง" ทบตอบยิ้มๆ

"เจ้ามิ้นหรอ มิ้นที่..." นิดนึกถึงเด็กสาวที่ขี้แงคนที่เธอรู้สึกเหมือนเป็นน้องสาวคนนั้น

"นั่นแหละ ตอนนี้อย่างสวย หุ่นก็โคตรน่าเซี่ย" ทบอธิบาย

"ไอ้นิดเอ็งจัดให้พ่อหน่อยสิ" จ่าชาติ รู้สึกสนใจจนตาวาว

"พ่อ" นิดดุ

"ไม่ยากหรอกพี่ มิ้นมันเข้าใจแน่ ถ้าพี่นิดออกปากละก็" ทบเสริม

"ผู้ชายก็พอกันหมด แบบนี้ทุกที"

"ให้มันได้อย่างงี้สิว่ะ ไอ้ทบชนแก้ว เดี๋ยวคืนนี้กูจะ สนองมึงให้อย่างงามเลย ไอ้ทบมึงไม่ต้องกลับ มึงอยู่ช่วยกูจัด อีนิดก่อน เดี๋ยวมันไม่ชวนมิ้นมา ก็อดสนุกกัน" จ่าชาติยิ้มอย่างพอใจ

"ก็ได้ พ่อ" ทบตอบเสียงอ่อย
ติดตามเนื้อเรื่องหลัก และแนว Erotic จาก readawrite นะครับ
ผลงานผม จะเป็นแนว BiSex หน่อยๆนะครับ

ถ้าคอมเม้น ฝากให้คะแนนผลงานด้วยครับ
เนื้อเรื่องเข้าใจง่าย / ฉาก เซ็กส์ซีน / คำบรรยาย / มุมมองการเล่า
จำนวนหน้ากระดาษ / การใช้คำเปรียบเทียบ / ตอนที่ชอบมากที่สุด

เพื่อใช้ปรับปรุงเนื้อหาในเนื้อเรื่องถัดๆไปครับ

รวมวาป
https://xonly8.com/index.php?topic=252283.msg2330925#msg2330925

1819

 เอ๊ะเริ่มคุ้นๆ  เรื่องราวของซีรีย์น้องมินตแล้ว      นิดจ่าชาติ นี่แหละ  แต่ไรท์คงเสริม ตัวละครเพิ่ม  สนุกดีครับ ขยายจักรวาลน้องมินต?ไปได้ละเอียดขึ้น     
กรุงเทพเป็นเมืองที่มีคนเหงา มากกว่าเสาไฟฟ้า

peddo

ถึงว่า ทบลีลาดีอย่างนี้ มีทีมผู้ฝึกสอนเด็ดๆ อย่างลุงชาติ พี่นิดนี่เอง เก่งคงได้เป็นแฟนตัวจริง แต่ความสุขเสียวของมิ้นคงต้องได้จากคนอื่นๆ อ่านเรื่องนี้ฉบับเดิมครั้งแรก ได้ภาพมหาวิทยาลัยในภาคเหนือ ไม่แน่ใจโลเคชันจะเปลี่ยนมั้ย ยังติดใจฉากรีสอร์ตที่พี่ๆโฟโต้รุมน้องมิ้น คิดทีไรก็อิจฉาเด็กรุ่นใหม่ๆ อิอิ

midobun001

อ้างจาก: peddo เมื่อ พฤศจิกายน 13, 2021, 09:50:01 ก่อนเที่ยง
ถึงว่า ทบลีลาดีอย่างนี้ มีทีมผู้ฝึกสอนเด็ดๆ อย่างลุงชาติ พี่นิดนี่เอง เก่งคงได้เป็นแฟนตัวจริง แต่ความสุขเสียวของมิ้นคงต้องได้จากคนอื่นๆ อ่านเรื่องนี้ฉบับเดิมครั้งแรก ได้ภาพมหาวิทยาลัยในภาคเหนือ ไม่แน่ใจโลเคชันจะเปลี่ยนมั้ย ยังติดใจฉากรีสอร์ตที่พี่ๆโฟโต้รุมน้องมิ้น คิดทีไรก็อิจฉาเด็กรุ่นใหม่ๆ อิอิ

เปลี่ยนครับเพราะคนเขียนไม่ใช่ ได้อยู่เหนือครับ บรรยากาศจะติดทะเลหน่อยๆ บวกกับเรื่องที่แทรกตัวหลอมเข้าไป เป็นตัวยึดให้โลเคชั่นและเรื่องราวเปลี่ยนไปพอสมควรครับ

ตัวนี้เป็น ตัวต้นแบบครับ จะค่อยๆลงนะครับ สำหรับแนวแบบนี้
ติดตามเนื้อเรื่องหลัก และแนว Erotic จาก readawrite นะครับ
ผลงานผม จะเป็นแนว BiSex หน่อยๆนะครับ

ถ้าคอมเม้น ฝากให้คะแนนผลงานด้วยครับ
เนื้อเรื่องเข้าใจง่าย / ฉาก เซ็กส์ซีน / คำบรรยาย / มุมมองการเล่า
จำนวนหน้ากระดาษ / การใช้คำเปรียบเทียบ / ตอนที่ชอบมากที่สุด

เพื่อใช้ปรับปรุงเนื้อหาในเนื้อเรื่องถัดๆไปครับ

รวมวาป
https://xonly8.com/index.php?topic=252283.msg2330925#msg2330925

bronzehead

เหมือนกับย้อนเรื่องราวไปตอนต้นของมิ้น ก่อนที่จะร่านแตก