เกมรักภารโรงเฒ่า ตอนที่ 55 : น้องอุ๊เสียสาว Pt3

[nato87]

พูดคุยก่อนอ่าน : ก่อนอื่นออกตัวเลยว่า ในตอนนี้ผมนั้นยังเต็มไปด้วยความรู้สึกโกรธและเสียความรู้สึกไม่น้อย จึงทำให้สิ่งที่ผมกำลังจะพูดอาจเต็มไปด้วยความรู้สึกส่วนตัวไม่น้อยนะครับ ขอให้ทุกคนเข้าใจด้วย

คิดว่าหลายคนน่าจะทราบแล้วว่าเกิดเรื่องไม่สู้ดีนักกับผม เมื่อมีคนก็อบงานของผมไปลงในเว็บอื่นเพื่อสร้างรายได้ ซึ่งผมเคยประกาศแล้วว่าจะเลิกแต่งทันทีที่ทราบ เพราะผมทนไม่ได้กับการที่ต้องเห็นงานของตัวเองถูกปลิงเปตรเดนคนเอาไปหาเงินเข้ากระเป๋าตัวเอง ยังนับว่าโชคดีที่ผมเห็นทัน นี่ถ้าผมมาเห็นที่หลังนี่คงบอกได้เลยว่าช้ำใจหนักกว่าเดิม

https://xonly8.com/index.php?topic=197477.msg869228#new

สิ่งที่ผมพูดอยู่เนี่ย ไม่ใช่ว่าผมก่อประเด็นดราม่าเรียกร้องความสนใจอะไรนะครับ แต่ผมต้องการแสดงจุดยืนของตัวเอง ผมรับไมได้กับสิ่งที่เกิดขึ้น ในตอนแรกผมประกาศว่าจะเลิกแต่งทันที แน่นอนว่าคงหลีกเลี่ยงไม่ได้ ขืนผมแต่งต่อไป ก็คงต้องมีปลิงมาก็อบงานผมไปหากินอีก

แต่เพื่อเห็นแก่นักอ่านทุกคนที่ติดตามงานของผม ผมจะแต่งให้จบภาคแรก ซึ่งเหลืออีก 5 ตอนสุดท้ายเท่านั้น โดยท่าน Assasin008 ผู้ประพันธ์เรื่องรักยมได้ให้คำแนะนำดี ๆ เกี่ยวกับการลงงานในอนาคตของผม ซึ่งผมคิดว่ามันน่าสนใจทีเดียว เพียงแต่ตอนนี้ ผมยังเต็มไปด้วยความรู้สึกโกรธและเสียความรู้สึก ผมไม่สนิทใจเสียแล้วที่จะเขียนแบบนี้ต่อไปเรื่อย ๆ ดังนั้นผมจึงมีทางเลือกแค่ 3 ทาง คือ

1.เขียนต่อโดยใช้โปรแกรม PDF ตามที่ท่าน Assasin008 แนะนำไว้
2.แต่งเป็น Ebook แล้ววางขาย
3.เลิกแต่ง

สามหนทางนี้เป็นทางออกของผม ที่ผมต้องตัดสินใจกระทำในเกมรักภาคสอง ซึ่งผมคงต้องขอเวลาว่าจะไปต่อหรือหยุด บอกตามตรงผมก็เสียดายเหมือนกัน แต่คงต้องขอเวลาพิจารณาในอนาคต สำหรับภาคแรก ขอให้ทุกคนวางใจได้ครับ เพื่อเห็นแก่นักอ่านน้ำดีหลาย ๆ ท่าน ผมจะแต่งให้จบภาคแรกเป็นการตอบแทนทุกคนที่ร่วมทางกันมาตั้งแต่แรก

สำหรับเรื่องทนายผึ้ง ขอให้วางใจได้ ผมยังจะเขียนต่อ แต่ขอเวลาสักพักเพื่อทำใจก่อนแล้วกันครับ

ตอนนี้ผมไม่ซ่อนครับ เพื่ออำนวยความสะดวกให้ปลิงได้ก๊อบงานผมเต็มที่ สู้ ๆ นะนาย เรารู้ว่านายอ่านอยู่ รู้สึกภูมิใจไหมกับการเอางานคนอื่นไปหากิน

....................................................................

ภารโรงหื่นกระเด้าซอยถ้ำสาวนาถลดาแบบลืมแก่ แม่กวางน้อยจากปักษ์ใต้ร้องครางเสียงหลง แก้มของเธอแดงระเรือจากเลือดสาวที่สูบฉีดภายในกาย

"อูยยยย.....ตอดแน่นดีจริง ๆ" ลุงพลเหลือบมองพื้นที่เปราะบางด้านล่าง ก็พบว่าขนเพชรสีดอกเลาของมันและขนเพชรอ่อนสีดำของนาถลดาติดกันด้วยสารคัดหลั่งเหนียว ๆ ที่เกิดจากกิจกรรมเข้าจังหวะ

"มีอะไรเหรอคะลุง..." นาถลดาเหลือบมองภารโรงหื่นด้วยความสงสัย แต่ลุงพลไม่ตอบอะไร มันโน้มตัวลงแลกลิ้นกับเด็กสาวดังจ๊วบจ๊าบโดยไม่แคร์เลยว่าสาวอุ๊ที่เปลือยกายนอนหมดสภาพบนโซฟาจะรู้สึกยังไง

"นาถ...ทำไมเป็นคนแบบนี้....หยุดนะ...ไอ้เลว!!" สาวอุ๊พยายามร้องห้ามกิจกรรมรักระหว่างลุงพลกับนาถลดา "อย่า...ทำ....น้องนาถนะ!!"

"ว่าไงจ๊ะนาถ? พี่อุ๊เค้าบอกให้ลุงหยุดน่ะ" ลุงพลเอ่ยปากถามความเห็นสาวน้อยที่กำลังเพลิดเพลินกับกระบวนท่าโล้สำเภาของมันอยู่

"อย่าหยุดค่ะลุงพล...อูยยยย....อย่าหยุด..." นาถลดาตอบกลับ ทำเอาลุงพลเหลือบหันไปมองสาวอุ๊ที่เหมือนไม่อยากเชื่อกับคำตอบของนาถลดา

"นาถ...ทำ...ไม....ทำแบบนี้" สาวอุ๊พยายามรวบรวมสติ แต่เพราะฤทธิ์ยา เลยทำให้เธอไม่สามารถขยับเขยื้อนร่างกายไปมากกว่านี้

"เดี๋ยวขอลุงกับน้องนาถสนุกกันก่อนนะจ๊ะ น้องนาถเนี่ยพักหลังเป็นเด็กดีมาก ๆ เห็นทีแบบนี้ลุงคงรักตายเลย" ลุงพลยิ้ม ก่อนโน้มตัวหอมแก้มเด็กสาว ทางฝั่งนาถลดาก็ยิ้มเขินแต่ก็ยินยอมให้ภารโรงเฒ่าหอมแก้มแต่โดยดี

เสียงหน้าขาของลุงพลกระแทกกับก้นของนาถลดาดัง ป๊าป ๆ ๆ เสียงแน่นชัดเจน พอกระเด้าไปได้สักพัก ลุงพลก็จับนาถลดานอนคว่ำกับโต๊ะทำงาน แม่กวางน้อยจากปักษ์ใต้ให้ความร่วมมือโดยดี

ภาพกลีบสาวของนาถลดาปรากฏตรงหน้า แคมคู่สีขาวอมชมพูและชุ่มไปด้วยสารคัดหลั่งจากทางฝั่งของเด็กสาวและภารโรงเฒ่าชุ่มฉ่ำไปทั่ว แคมคู่อวบอูมปิดสนิท ลุงพลโน้มตัวลงไปดูดเลียน้ำรักจากกลีบสาวของนาถลดาเพื่อกระตุ้นความเสียว

"อูย....ลุงก็....." นาถลดาเผลอขมวดคิ้วเมื่อปลายลิ้นของลุงพลสัมผัสกับกลีบสาวของเธอ ลุงพลคนหื่นโลมเลียทุกอณูในพื้นที่เปราะบางของสาวใต้ ลิ้นอันหยาบกร้านของมันโลมเลียจากรอยปริตรงหว่างขา ลากยาวไปจนถึงฝีเย็บและหูรูดสีชมพูที่กำลังขมิบอยู่เป็นจังหวะ

ลุงพลลากลิ้นยาว ก่อนใช้ลิ้นดุนดันรูหูรูดสีชมพูของนาถลดา สาวน้อยหลับตาพริ้ม ร้องเสียงหลงด้วยความเสียวซ่าน

"ลุง...ตรงนั้นมันสกปรกนะ!!" แม่กวางสาวร้องครางเสียงหลง เมื่อถูกลุงพลใช้ลิ้นเล้าโลมรูก้นของเธอ ก่อนจัดแจงสอดใส่หัวรบนิวเคลียร์รัสเซียขนาด 8 นิ้วเข้าไปเล่นซนในถ้ำสาวของนาถลดา

"นาถ...ทำไม...นาถ...เป็นคนแบบนี้" สาวอุ๊แทบไม่อยากเชื่อสายตากับสิ่งที่ลุงพลคนหื่นทำกับนาถลดา

นาถลดาไม่ตอบอะไร เธอเองก็รู้ว่าสิ่งที่เธอกำลังทำมันไม่ถูกต้อง แล้วอะไรล่ะที่ทำให้เธอเป็นเช่นนั้น คำตอบนะเหรอ? เพราะเกมกามที่ลุงพลปรนเปรอให้เธอไงล่ะ เลยทำให้สาวน้อยที่เคยประกาศตัวว่าชาตินี้จะไม่ขอเอาผู้ชายมาทำพันธุ์ ต้องยอมสยบให้กับลุงภารโรงแก่ ๆ บ้าเซ็กส์อย่างชุมพล

"นาถ...พี่อุ๊เค้าถามนาถอยู่นะ" ลุงพลเหลือบมองนาถลดาที่กำลังเพลิดเพลินไปกับลีลาโล้สำเภาของลุงพล

"อือ...." นาถลดาครางกระเส่าในลำคอ ความเสียวที่พุ่งปรี๊ดทำให้เธอไม่ได้สติ ผนังถ้ำสาวภายในตอดรัดท่อนเอ็นของลุงพลแนบแน่นจนแถบเป็นเนื้อเดียวกัน แม่กวางสาวจากปักษ์ใต้หลับตาพริ้ม นอนหายใจรวยริน เมื่อถูกลุงพลบรรจงกระแทกเข้าถ้ำสาวของเธอเป็นจังหวะแบบเน้นทุกดอกดังป๊าป ๆ ๆ จนสารหล่อลื่นแทบทะลักออกมาจากถ้ำสาวของนาถลดา

ภารโรงเฒ่าตั้งใจจะทำเสียวให้นาถลดาขึ้นสวรรค์เสียก่อน แล้วค่อยเลี้ยวกลับไปจัดการกับสาวอุ๊ที่นอนเปลือยกายนอนหายใจรวยรินเพราะฤทธิ์ยาสลบ

"ว่าไงจ๊ะนาถ?" ลุงพลโน้มตัวบีบหน้าอกของนาถลดาเพื่อทวงถามคำตอบ "พี่อุ๊เค้าถามมาน่ะ ตกลงนาถว่าไง?"

"อะไรล่ะ!!!" นาถลดาขมวดคิ้ว เมื่อถูกลุงพลถามเซ้าซี้ ตอนนี้เธอไม่มีอารมณ์สนใจกับคำถามงี่เง่าอะไรแบบนั้นจากปากสาวอุ๊หรอก สิ่งที่นาถลดาสนใจมีเพียงแค่ความเสียว ความเสียวจากท่อนเอ็นขนาด 8 นิ้วของลุงพลเพียงอย่างเดียว



มือของลุงพลลูบไล้แผ่นหลังขาวเนียนของนาถลดา นัยน์ตาซุกซนของภารโรงเฒ่าเหลือบมองแก้มก้นของแม่สาวน้อยจากหาดใหญ่ พลางนึกซนใช้นิ้วเขี่ยหูรูดสีชมพูที่ขมิบตอดเป็นจังหวะ นาถลดาหันหน้ามองค้อนเพราะลุงพลกำลังฝ่าฝืนกฏที่ว่าห้ามเล่นซนทางหลังบ้านกับเธอโดยเด็ดขาด

"ลุง!!! หนูบอกแล้วไง!!??" นาถลดาค้อนใส่ลุงพลยอดรัก "ไม่เล่นตูด!!"

"ลุงแค่หยอกเล่นหรอกจ๊ะ" ลุงพลยิ้มกลบเกลื่อน ก่อนเลื่อนมือที่เล่นซนกับรูก้นของนาถลดาออกมาลูบไล้สะโพกของเด็กสาวแทน มือซ้ายของลุงพลยกขาซ้ายของนาถลดาเพื่อให้สะดวกแก่การซอยถ้ำสาวที่คับแน่นและชุ่มฉ่ำได้ง่ายขึ้น

"อูยยย...คับแน่นดีจริง ๆ หอยน้องนาถเนี่ย" ลุงพลซูดปากแน่น เมื่อถ้ำสาวของนาถลดายิ่งตอดรัดท่อนเนื้อของมันแน่นมากขึ้น จนในที่สุด ก็ถึงเวลาอันเหมาะสมเสียที


"อ๊า....ลุง....หนู...ไม่ไหวแล้ว!!" นาถลดาเชิดหน้าขึ้นด้วยความเสียวซ่านขณะกำลังถึงจุดสุดยอด ร่างกายของเธอบิดตัวเกร็ง รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของสาวใต้ อันเป็นเครื่องหมายว่าเธอนั้นพึงพอใจกับรสรักที่ชายสูงวัยอย่างชุมพลปรนเปรอให้เธอแบบถึงกึ๊น

ลุงพลยิ้มอ่อนด้วยความหลงลำพองใจ เมื่อสามารถทำให้เด็กสาวคราวลูกคราวหลานถึงจุดสุดยอดได้ ส่วนมันน่ะเหรอ? เครื่องยังไม่ร้อนเท่าไรเลย ภารโรงหื่นบรรจงถอดท่อนเอ็นออกมาจากถ้ำสาวสีชมพูที่คับแน่นและชุ่มฉ่ำออกมา มีน้ำรักสีขาวไหลออกมาเป็นทาง แต่นั้นมันเป็นน้ำรักของนาถลดา ไม่ใช่ลุงพล

ภารโรงเฒ่าหันกลับไปมองหน้าสาวอุ๊ด้วยรอยยิ้มที่แสนเจ้าเล่ห์ สาวอุ๊เบือนหน้าหนีด้วยน้ำตา เพราะรู้ว่าคราวนี้ถึงตาเธอแล้ว

"เดี๋ยวลุงขอต่อยกสองนะจ๊ะน้องอุ๊จ๋า..." ลุงพลยิ้ม ก่อนเดินเข้ามาหาสาวอุ๊ที่ไร้สภาพต่อต้านใด ๆ คราวนี้ภารโรงเฒ่าตั้งใจจะสอนเสียวน้องอุ๊ให้ครบทุกกระบวนท่ากันเลยทีเดียว

"ไม่เอา...หยุดนะ...." สาวอุ๊พยายามต่อต้านสุดฤทธิ์ เมื่อถูกลุงพลคนหื่นกำลังจัดแจงกระบวนท่าใหม่เพื่อทำการลงโทษแม่นักสืบสาวจอมจุ้นคนนี้ โทษฐานที่บังอาจเข้ามาวุ่นวายกับเรื่องส่วนตัวของมัน และทำให้เหล่าบรรดาเมียรักรุ่นกระเตาะต้องเดือดเนื้อร้อนใจ "บอก...ให้....หยุด....ไง"

ลุงพลฉีกขาสาวอุ๊จนเป็นรูปตัวเอ็ม ก่อนบดเบียดท่อนเอ็นกับกลีบสาวที่พึ่งถูกภารโรงหื่นกระทำชำเรามาเมื่อสักพัก คราบน้ำรักสีขาวและเลือดสาวเปรอะไปทั่วกลีบสาวและเนินหัวหน่าวของหทัยรัตน์คนสวย

"อ๊า....เจ็บ....เอาออก...นะ" สาวอุ๊ร้องแหบพร่าด้วยความเจ็บ แต่อีกใจเธอก็รู้สึกเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก เมื่อลุงพลเริ่มดุนดันท่อนเอ็นบดเบียดกับกลีบสาวที่บวมเป่งและบรรจงเสียเข้าไปซ้ำรูเดิม

หทัยรัตน์อ้าปากหวอด้วยความเสียวซ่าน เมื่อหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียของลุงพลทะลุทะลวงเข้าไปในถ้ำสาวของหทัยรัตน์ที่แสนจะบอบช้ำ มันเป็นความเจ็บปวดที่แสนทรมาน แต่ก็หวาบหวิวในอารมณ์ ถ้ำสาวที่คับแน่นของหทัยรัตน์ค่อย ๆ กลืนกินท่อนเอ็นอันอวบอ้วนของภารโรงเฒ่าเข้าไปทีละนิ้วสองนิ้ว

เมื่อปลายหัวรบผลุบเข้าไปในถ้ำสาว ลุงพลเอื้อมมือบี้ติ่งสยิวของนักศึกษาพยาบาลจอมจุ้นเพื่อให้อีกฝ่ายค่อย ๆ คลายความเจ็บลง หทัยรัตน์หลับตาพริ้ม น้ำตาไหลออกจากแก้ม เพราะทนไม่ไหวกับการต้องมาเสียสาวให้ภารโรงเฒ่าจอมหื่นอย่างชุมพล ที่หาญกล้าพรากความสาวที่เธอตั้งใจจะเก็บไว้รอให้พี่แจ็คยอดรักในวันที่เหมาะสม

"ไม่ต้องเสียใจนะจ๊ะน้องอุ๊" ลุงพลอดสงสารสาวอุ๊ไม่ไหว เลยโน้มตัวลงไปดูดปากแลกลิ้นกับเด็กสาว หทัยรัตน์พยายามเบือนหน้าหนี แต่ก็ไม่สำเร็จ สิ่งที่เธอทำได้ก็คือหลับตาปี๋แล้วคิดว่านี่คือฝันร้าย ตื่นซิหทัยรัตน์ เรื่องที่เกิดขึ้นไม่ใช่เรื่องจริง



"อ๊า...." หทัยรัตน์ร้องเสียงหลง เมื่อลุงพลเชิดตัวขึ้นแล้วเริ่มกระเด้าถ้ำสาวของเธอ หทัยรัตน์เหลือบมองดูกิจกรรมเข้าจังหวะด้านล่าง ภาพที่เธอเห็นคือภาพเนินหัวหน่าวที่มีขนเพชรสีดอกเลาของภารโรงเฒ่าที่เปรอะไปด้วยคราบน้ำกามจากเกมรักแบบแซนวิชสุดเร้าใจเช่นนี้

"ทำใจให้สบายนะจ๊ะอุ๊" ลุงพลยิ้มขณะกำลังใช้นิ้วบี้ติ่งสยิวของสาวน้อยจากราชบุรี

"อืมมม....หยุด...." หทัยรัตน์ร้องเสียงแห่บพร่า ความรู้สึกต่อต้านตั้งแต่วินาทีแรกที่ลุงพลล่อลวงเธอมาเปิดซิงเริ่มไม่มั่นคง มันกลับเป็นความรู้สึกอิ่มเอมในรสรักที่เธอไม่เคยพานพบมาก่อน แม้แต่การช่วยตัวเองก็ไม่ได้เติมเต็มแรงปรารถนานี้เลยแม้แต่น้อย

ลุงพลเริ่มชักเข้าออกกระบอกลูกสูบอย่างใจเย็น เมื่อรู้สึกว่าถ้ำสาวของอุ๊เริ่มขยายตัวขึ้น ก็เร่งความเร็วขึ้นเรื่อย ๆ  นัยน์ตาหื่นของมันดูการตอบสนองของนักศึกษาพยาบาลสาวจอมพยศที่เริ่มเชื่องมากขึ้น

"อ๊า...เจ็บ....อื้อออออ" หทัยรัตน์ร้องครางด้วยความเจ็บปนเสียว ถ้ำสาวของเธอตอดรัดท่อนเอ็นของภารโรงเฒ่าแน่นมากขึ้นเรื่อย ๆ ทำเอาลุงพลต้องกลั้นหายใจเพราะความเสียวจนน้ำเกือบแตก

"สุดยอด...สุดยอดจริง ๆ น้องอุ๊ของลุงพล" ภารโรงเฒ่าจอมหื่นเอ่ยปากชม "ขอลุงเปลี่ยนท่าหน่อยนะจ๊ะ"

ภารโรงเฒ่าจับขาขวาของหทัยรัตน์ขึ้นมาพาดที่บ่าของตัวเอง แล้วเริ่มทำการกระหน่ำซอยเข้าออกโยนีน้อย ๆ ที่แสนน่ารักของหทัยรัตน์อย่างเมามันส์ เสียงกระเด้าดังป๊าป ๆ ชัดเจนแข่งกับเสียงเม็ดฝนที่เทลงมา สาวอุ๊หลับตาพริ้ม ทรวงอกสั่นกระเพิ่มหายใจรวยรินเพราะความเจ็บปนเสียวจากการเสียสาวครั้งแรกโดยลุงพลคนที่เธอเกลียดขี้หน้ามาตลอด

"อูยยย...." ลุงพลซูดปากด้วยความเสียวเกินห้ามใจ จนมันแทบอย่างหลั่งน้ำเชื้อเข้าไปในถ้ำสาวของหทัยรัตน์อีกคำรบ แต่เดี๋ยวก่อน มันยังไม่ถึงเวลา ลุงพลถอดท่อนเอ็นขนาด 8 นิ้วออกมาแล้วโน้มตัวลงดูดเลียโยนีของหทัยรัตน์อย่างเอร็ดอร่อย

"อื้อ!!!!......อย่านะลุง!!!" สาวอุ๊ร้องเสียงหลงเมื่อเจอกระบวนท่าชิวหาพาเพลินของภารโรงเฒ่าจอมหื่น ลุงพลดูดเลียหอยจากราชบุรีอย่างเอร็ดอร่อย พลางใช้นิ้วชี้บดเบียดกับช่องทวารหนักของเด็กสาว "โอ้ยยยย....เจ็บ!!!!"

ลุงพลใช้นิ้วชี้ป้ายน้ำรักจากถ้ำสาวที่ไหลย้อยลงมาตรงบริเวณหูรูด เพื่อใช้เป็นสารหล่อลื่น ก่อนกดเข้าไปในช่องทวารหนักของหทัยรัตน์ กล้ามเนื้อหูรูดของเด็กสาวต่อต้านอย่างหนัก แต่ลุงพลคนหื่นไม่สนใจ ยังคงดึงดันสอดใส่นิ้วชี้เข้าไปในประตูหลังบ้านของแม่สาวน้อยยอดนักสืบคนนี้เป็นการทำโทษไปพร้อม ๆ กับการดูดเลียคริตอริสของเด็กสาว

"เดี๋ยวอุ๊ก็จะติดใจเอง เหมือนคนอื่น ๆ การที่อุ๊เข้ามาวุ่นวายกับชีวิตลุงพล มันหมายความว่าหนูอุ๊อยากเป็นเมียลุงใช้ม้า" มนุษย์ลุงจอมหื่นยิ้ม ใบหน้าของมันเปรอะไปด้วยน้ำกามที่หลั่งออกมาจากหอยของเด็กสาว "หอยของน้องอุ๊อร่อยมากจริง ๆ ไม่ต้องกลัวนะจ๊ะ จากนี้ไปลุงพลจะดูแลหนูเอง"

"หยุด...นะ...ไอ้เลว!!" สาวอุ๊หลับตาปี๋ เธออยากลุกขึ้นแล้ววิ่งหนีไปให้พ้น ๆ แต่เรียวแรงของเธอแทบไม่มี สิ่งเดียวที่เธอรู้สึกคือปลายลิ้นสากของภารโรงเฒ่าจอมหื่นที่กำลังโลมเลียอวัยวะเพศของเธอ ส่วนรูก้นก็กำลังถูกโจมตีด้วยนิ้วชี้อวบอ้วนยี่ห้อภารโรงเฒ่าจอมระเบิดถังขี้

.......พอรู้สึกตัวอีกที ร่างกายของเธอก็บิดเกร็งด้วยความเสียวซ่าน ปลายลิ้นสากของภารโรงเฒ่าจอมหื่นส่งเธอขึ้นสวรรค์ กล้ามเนื้อภายในช่องคลอดของเธอตอดรัดแน่นด้วยความเสียวซ่านเกินห้ามใจ มันมากพอที่จะทำให้สาวน้อยผู้อ่อนประสบการณ์ในเกมรักอย่างหทัยรัตน์แทบขาดใจเสียให้ได้

"เสร็จแล้วเหรอจ๊ะน้องอุ๊คนดี" ลุงพลโน้มตัวขึ้นมา ใบหน้าของมันเปรอะไปด้วยน้ำกาม มันโน้มตัวขึ้นไปเพื่อหวังแลกลิ้นกับหทัยรัตน์ เพื่อหวังให้เด็กสาวได้ชิมน้ำรักที่หลั่งออกมาจากถ้ำสาวของเธอ

"อื้อ!!!!" หทัยรัตน์หลับตาปี๋ พยายามปิดปากไม่ให้ลุงพลสอดใส้ลิ้นเข้ามา ทางฝ่ายลุงพลก็ไม่ยอมเลิกรา มันเอื้อมมือบีบหน้าอกหน้าใจของเด็กสาว ก่อนโน้มศีรษะซุกไซ้ซอกคอสลับไปมา สักพักก็โน้มตัวหอมแก้มและหน้าผากของหทัยรัตน์ก่อนกระซิบบอกบางสิ่งที่อยากให้เมียคนใหม่ได้รับทราบ

"ยอมรับความจริงนะอุ๊ อุ๊เป็นเมียลุงพลแล้ว ต่อต้านลุงไปก็เท่านั้นแหละ ยอมเป็นเมียลุงดี ๆ แล้วลุงจะดูแลหนู ทำให้หนูมีความสุขเหมือนเพื่อน ๆ คนอื่นนะ" มนุษย์ลุงใช้ไม้นวมกับเด็กสาวที่บอบช้ำอย่างหนักทั้งทางกายและทางใจ มันหวังว่าคารมณ์ของมันจะทำให้เด็กสาวอย่างหทัยรัตน์รู้สึกผ่อนคลายบาง

"ไม่...เอา..." หทัยรัตน์ครางออกมาพร้อม ๆ กับเสียงสะอื้น เธอทำใจไม่ลงจริง ๆ กับการต้องยอมตกเป็นเมียภารโรงแก่ ๆ คนนี้ "ปล่อย...กู....นะ"

ลุงพลยิ้มอ่อน เพราะรู้ดีว่าแม่สาวน้อยหทัยรัตน์ยังดื้อดึง มันเลยซุกไซ้ซอกคอขาวเนียนและระดมจูบหน้าผาก พวงแก้มชมพูระเรือและริมฝีปากของเด็กสาวหวังใช้ความอ่อนโยนผ่อนคลายอารมณ์โกรธของหทัยรัตน์ มือของมันก็บีบคลึงหน้าอกหน้าใจขนาด 33 นิ้ว เพื่อช่วยเสริมอารมณ์ทางเพศอีกแรง

"อือ...." สาวอุ๊เผลอร้องคราง พอเห็นเด็กสาวอ้าปากลุงพลเลยประกบแลกลิ้นกับเด็กสาว หทัยรัตน์พยายามต่อต้าน แต่ก็ไร้ผล เมื่อปลายลิ้นสากของภารโรงหื่นสัมผัสกับปลายลิ้นสีชมพูอันอ่อนนุ่มของเด็กสาว หทัยรัตน์ก็สิ้นแรง ปล่อยให้ลุงพลดูดกลืนน้ำหวานจากช่องปากของเธอตามอำเภอใจ

ตัดมาที่ทางฝั่งนาถลดา ที่เริ่มฟื้นตัว ด้วยความรู้สึกหึงหวงภารโรงเฒ่าหรือยังไงไม่ทราบ สาวน้อยจากปักษ์ใต้ลุกขึ้นจากโต๊ะทำงานแล้วเดินเข้ามาโอบกอดลุงพลจากด้านหลัง ทำเอาภารโรงเฒ่ายิ้มด้วยความชอบใจ

"มันจะมากเกินไปแล้วนะคะลุง" นาถลดาโน้มตัวลงโอบกอดมนุษย์ลุงจากด้านหลัง "จะอะไรกับพี่อุ๊นักหนา...ห๊ะ"

"แหม...เดี๋ยวนี้มีหึงลุงเหรอจ๊ะ?" ลุงพลหันกลับไปยิ้มหวาน แล้วใช้มือลูบหัวนาถลดาเล่น เด็กสาวมองค้อนใส่ภารโรงเฒ่าจอมหื่น เพราะเธอรู้สึกว่าลุงพลสนใจยัยอุ๊มากเป็นพิเศษ "ยังไงน้องนาถก็เป็นที่หนึ่งในใจลุงเสมอแหละจ๊ะ"

นาถลดายิ้มออก พอได้ยินแบบนี้ ลุงพลไม่ปล่อยให้นาถลดาต้องรอนาน ก็เลยโน้มตัวจูบปากกับสาวน้อยจากปักษ์ใต้เพื่อยืนยันคำตอบ พออารมณ์ดีก็ปล่อยให้ลุงพลเริงรักกับรุ่นพี่จอมจุ้นต่อ

คราวนี้ลุงพลจับน้องอุ๊นอนคว่ำ เพื่อชื่นชมแผ่นหลังที่เปลือยเปล่าของสาวอุ๊ นัยน์ตาหื่นของมันมองไล่เรียงจากเบื้องบนสู่ด้านล่าง บั้นท้ายที่อวบอัดและงามงอน

"นี่เป็นบทพิสูจน์บทแรกนะจ๊ะน้องอุ๊" ลุงพลเอื้อมมือ ใช้นิ้วกดเข้าไปที่ปากนาถลดาที่สแตนด์บายรอไว้อยู่ สาวน้อยดูดเลียนิ้วที่พึ่งถูกภารโรงเฒ่าจอมหื่นสอดใส่เข้าไปเล่นซนในถ้ำทองของรุ่นพี่โดยไม่รังเกียจ เพราะความเสียวและความรู้สึกตื่นเต้น เวลาได้ร่วมรักกับลุงพล เลยทำให้นาถลดาเป็นเอามากถึงขนาดนี้เลยทีเดียว

ลุงพลเริ่มทำการสวนทวารของสาวอุ๊อีกครั้ง ด้วยนิ้วชี้ที่เคลือบสารคัดหลั่งจากปากนาถลดา สาวอุ๊พยายามร้องห้ามเพราะรู้ดีว่าจะต้องเจอกับอะไร แต่ก็สายเกินไปที่จะต้านทาน

"อ๊า!!!.....เจ็บ!!!!" หทัยรัตน์หลับตาปี๋ เธอขมิบก้นต่อต้านนิ้วชี้ของลุงพล เพราะรู้ดีว่ากำลังจะเจอกับอะไร ส่วนนาถลดาก็เป็นคู่มือที่รู้งานของลุงพล เธอโน้มตัวลงไปจูบแผ่นหลังของพี่อุ๊ ก่อนล้วงมือเข้าไปโอบกอดซาลาเปาคู่งาม

"อย่าเกร็งนะคะพี่อุ๊...มันจะเจ็บหน่อยตอนแรก ๆ" นาถลดาเอ่ยปากกับรุ่นพี่สาว แต่ในใจก็นึกสมน้ำหน้ำ เพราะความจุ้นไม่เลิกรา เลยทำให้บทสรุปของหทัยรัตน์ต้องลงเอยเช่นนี้ "ถ้าจะโทษ ก็โทษตัวเองนะคะพี่อุ๊ พี่ทำตัวเองทั้งนั้น"

นาถลดามองภาพที่ลุงพลกำลังจะสวนทวารของหทัยรัตน์ด้วยความรู้สึกสรสารคละเคล้าไปด้วยความสะใจ เธอเคยโดนลุงพลเล่นตูดมาแล้วเมื่อหลายวันก่อน ตอนที่เธอบังอาจเปิดประตูเข้ามาเห็นลุงพลคนหื่นกำลังเมคเลิฟกับสาวห้าวอย่างโดนัทแบบถึงพริกถึงขิงจนต้องพบกับบทลงโทษที่แสนเสียวซ่าน ทำเอาดี้สาวเปลี่ยนใจเป็นหญิงสาวแทบไม่ทันกันเลยทีเดียว เมื่อเจอทวนทองอวบอ้วนขนาด 8 นิ้วกระทำชำเราทั้งถ้ำสาวและถ้ำทอง

ทางฝั่งลุงพลยิ้มกับสิ่งที่ออกจากปากของนาถลดา ยิ่งนานวันแม่สาวน้อยจากปักษ์ใต้คนนิ้ยิ่งกลายเป็นคนโปรดของมันเข้าไปทุกวัน ไม่งี่เง่า ไม่โวยวาย เชื่อฟังทุกอย่าง แบบนี้ลุงพลคนหื่นโดนใจยิ่งนัก

พอรู้สึกว่ากล้ามเนื้อหูรูดของหทัยรัตน์ขยายมากพอที่จะรองรับหัวรบนิวเคลียร์รัสเซีย ภารโรงเฒ่าจอมหื่นก็จ่อหัวรบเข้ารูก้นของหทัยรัตน์ แล้วค่อย ๆ ดุนดันเข้าไปอย่างช้า ๆ



"อ๊า!!!!" หทัยรัตน์ร้องเสียงหลง ขณะที่ลุงพลคนหื่นกำลังสอดใส่สิ่งแปลกปลอมเข้าไปในถ้ำทองของเธอ คราวนี้มันตั้งใจจะหลั่งน้ำเชื้อในช่องทางพิเศษของสาวอุ๊จอมจุ้น เมื่อถามความรู้สึกจากผู้ถูกกระทำอย่างอุ๊ มันเป็นความรู้สึกที่แสนเจ็บปวดและทรมาน หรือว่านี่คือบทลงโทษในความจุ้นจ้านและวุ่นวายของตัวเอง อย่างที่พี่แจ็คคนดีที่เธอรักเคยออกปากเตือนก่อนหน้า

"อุ๊ ฟังพี่แจ็คนะ เรื่องบางเรื่องของคนอื่น เรารู้ แต่เราไม่ควรเข้าไปยุ่งวุ่นวายนะ ไม่ว่าในกรณีใดก็ตาม" คำพูดของหนุ่มแจ็คดังก้องขึ้นมาในหัวของหทัยรัตน์ ที่กำลังเจ็บปวดและทนทุกข์กับการถูกลุงพลสวนทวารด้วยท่อนเอ็นขนาด 8 นิ้ว

.........ขอโทษนะคะพี่แจ็ค อุ๊น่าจะเชื่อคำพูดของพี่แจ็ค อุ๊มันโง่จริง ๆ เพราะความโง่ของอุ๊เลยต้องมาเจออะไรต่ำ ๆ แบบนี้

..............................................................................................

ตัดมาที่ครูเบสท์ ภัคจิรา หญิงสาววัย 26 ปี จากวิทยาลัยพยาบาล หลังจากเลิกงานเสร็จ เธอขับรถยนต์ Honda Civic สีบลอนด์ไปที่บาร์หรูแห่งหนึ่งใจกลางเมืองหลวง

หลายวันที่ผ่านมา เธอรู้สึกว่าตัวเองเหนื่อยกับเรื่องไม่เป็นเรื่องภายในวิทยาลัยพยาบาล โดยหัวข้อที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะถูกยกขึ้นมาอ้างอิงก็คือ ประเด็นเรื่องของนักการภารโรงวัยใกล้เกษียณอย่างชุมพล บางครั้งเธอก็คิดนะ อะไรเป็นเหตุผลที่ทำให้เหล่าบรรดาลูกศิษย์อย่างหทัยรัตน์ก็ดี หรือแม้กระทั่งเดือนดาราก็ดี ต่างลงความเห็นว่าลุงแก่ ๆ คนนี้เป็นพวกเฒ่าหัวงู

พอพูดถึงหลักฐานที่สาวอุ๊และน้อง ๆ ของเธอช่วยกันสืบหามัน มันก็ยังชี้ชัดไม่ไดว่าลุงพลคนนี้มีพฤติกรรมอย่างว่า และจากการพูดคุยสอบถามกับลุงพลโดยตรง เธอรู้สึกว่าลุงพลคนนี้ดูฉลาดเกินกว่าจะเป็นนักการภารโรงทั่วไป

แต่ไม่ว่ายังไง ตราบใดที่ยังไม่มีเด็กสาวคนไหนมาร้องเรียนว่าถูกลุงพลคนนี้ลวนลามจริง ๆ หญิงสาวคงไม่คิดที่จะดำเนินการใด ๆ เพราะคิดว่ามันเหนื่อยเปล่าและมีโอกาสพลาดสูง

"มาแล้วเหรอเบสท์?" เพื่อนสาวไฮโซโบกมือทักทายภัคจิรา ที่เดินเข้ามาภายในร้านอาหารสุดหรูใจกลางเมืองด้วยชุดแซกแฟชั่นสไตล์เกาหลีสีเทา

"หวัดดีจ๊าอิม มานานยัง?" ครูเบสท์เอ่ยปากทักทายเพื่อนสนิทอย่างอารมณ์ดี

"ก็มาถึงสักพัก หิวไหมแก? สั่งอะไรมาทานดิ" เพื่อนสาวที่ชื่ออิมโบกมือเรียกบริกรให้เอาเมนูมาให้เบสท์

"อืม...กินอะไรดีน๊า?" สาวเบสท์เปิดเมนูอาหารแต่ละหน้าด้วยความสนใจ "ขอเป็นกระเพราหมูไข่ดาวแล้วกันค่ะ ส่วนเครื่องดื่มเป็นชาเย็นแล้วกัน"

"นี่แกถ่อมาที่นี่เพื่อกินกระเพราหมูไข่ดาวเหรอยะยัยเบสท์?" สาวอิมขมวดคิ้วใส่ จนบริกรหนุ่มอดยิ้มไม่ได้

"ก็ชั้นอยากกินนี่หว่าแก" ครูเบสท์ตอบ พลางหยิบเมนูอาหารคืนบริกรหนุ่ม "แค่นั้นก่อนค่ะ"

สาวอิมยิ้มขำให้กับเพื่อนสาวสมัยเรียนที่มหาวิทยาลัย จนเบสท์สังเกตเห็นเลยเอ่ยปากถามด้วยความสงสัย

"หน้าชั้นมีอะไรติดเหรอยะยัยอิม?" ภัคจิราทำหน้ามุ่ยใส่เพื่อนสาวสมัยเรียนมหาวิทยาลัย

"แกนี่นิสัยไม่เปลี่ยนเลยนะ" อิม อัมพร เพื่อนสนิทของภัคจิราสมัยเรียนมหาวิทยาลัยชื่อดังย่านรังสิตเอ่ยปากแซวเพื่อนรัก "บอกตรง ๆ นะเบสท์ ชั้นน่ะแต่งงานมีผัวมีลูกหนึ่งแล้วนะ จะให้ออกมาเป็นเพื่อนแกแบบนี้บ่อย ๆ คงไม่ดีนัก แล้วแกล่ะ? เมื่อไรจะมีแฟนเป็นตัวเป็นตนสักที?"

ภัคจิรายิ้มหวานให้เพื่อนรัก เธอไม่ตอบอะไร เมื่อบริกรหนุ่มเสิร์ฟชาเย็นให้ หญิงสาวก็ยื่นมือรับแก้วขึ้นมาดื่มแก้กระหาย

"ชั้นพูดจริง ๆ นะเว้ยเบสท์" อิมเอ่ยปาก "ชั้นว่าผู้หญิงหน้าตาดีอย่างแกน่ะ หัวกระใดไม่น่าจะแห้ง แต่ทำไมแกยังไม่มีแฟนวะ?"

"ชั้นจะไปรู้เหรอยัยอิม" ภัคจิราตอบ "วัน ๆ ชั้นทำแต่งาน ไม่ได้สนใจเรื่องความรักเลย บางทีชาตินี้ชั้นคงไม่มีแฟนมั้ง"

"แกก็พูดเกินไป" ร่างบางตอบ "สวยน่ารักแถมเพียบพร้อมอย่างแกอ่ะ ผู้ชายคนไหนก็อยากได้เป็นแฟนทั้งนั้นแหละ หรือว่าแกยังตัดใจจากพี่วินไม่ได้

ภัคจิรานิ่งเงียบเมื่อได้ยินชื่อของพี่วิน ถามว่าพี่วินคือใครเหรอ? ย้อนกลับไปสมัยเรียนมหาวิทยาลัย พี่วินคือหนุ่มหล่อเดือนคณะที่เก่งและเพรียบพร้อมไปเสียทุกอย่าง พี่วินเป็นนักกีฬาบาสเก็ตบอลของมหาวิทยาลัย ที่มีทั้งความหล่อและรวย ในตอนนั้นภัคจิรายังเป็นเพียงเด็กเนิร์ด ลูกเป็ดขี้เหร่ที่ได้แต่แอบมองพี่วินอยู่ห่าง ๆ

"แกนี่ชอบรำลึกความหลังตลอดเลยนะอิม" ภัคจิราค้อนใส่เพื่อนสาว ที่กล้าเปิดประเด็นนี้ขึ้นมา

"ยังเสียใจเรื่องพี่วินอยู่เหรอ?" อิมตอบ "ชั้นรู้นะว่าแกยังรักพี่วินอยู่ แต่พี่วินเค้าไปสบายแล้ว แกน่าจะมองหาคนอื่นนะ"

"หยุดพูดเถอะอิม!!" ภัคจิราเริ่มไม่สมอารมณ์ จนบริกรที่นำอาหารมาเสิร์ฟถึงกับผงะด้วยความตกใจ "อุ้ย!! ขอโทษค่ะ"

บริกรหนุ่มยิ้ม ก่อนยื่นอาหารวางบนโต๊ะแล้วเดินจากไป ทิ้งไว้เพียงแค่สองสาวเพื่อนรักสมัยมหาวิทยาลัยที่เริ่มตึงใส่กัน



"ชั้นก็ไม่อยากพูดหรอกนะ แต่ชั้นเป็นห่วงแกนะเบสท์" อิมเอ่ยปากด้วยสีหน้าจริงจัง "ชั้นเป็นเพื่อนแก ทำไมชั้นจะไม่รู้นิสัยแกวะ แกคิดว่าแกเป็นแบบนี้แล้วพี่วินจะดีใจเหรอวะ?"

ภัคจิรานิ่งเงียบ ไม่ตอบอะไร เพราะตอนนี้ภาพความหลังสมัยเรียนตามกลับมาหลอกหลอนเธออยู่ ภาพที่เธอยังเป็นเพียงนักศึกษาปึหนึ่ง ลูกเป็ดขี้เหร่ประจำคณะแพทย์ศาสตร์ อินเตอร์ แอบมองพี่วิน วิน นพวินท์ นักศึกษาปีที่สามคณะบริหารธุรกิจ หนุ่มหล่อสไตล์เกาหลีลูกชายของท่านทูตชื่อดัง

....ถามว่าพี่วินสำคัญยังไงกับภัคจิรางั้นเหรอ? พี่วินคือรักแรกของภัคจิรา คือผู้ชายที่ทำให้ภัคจิราอยากเปลี่ยนแปลงตัวเอง จากเด็กสาวชาวเหนือขี้เหร่คนนึงที่อยากเปลี่ยนตัวเองให้เป็นสาวสวยเพื่อชายที่ตนหลงรัก แต่น่าเสียดายเหลือเกิน ในตอนที่พี่วินกำลังจะรับรักจากเธอ ชายหนุ่มก็ดันประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตทางรถยนต์เสียก่อน มันเลยกลายเป็นฝันร้ายในใจของภัคจิราจวบจนถึงปัจจุบัน

"นั่นเบสท์ใช่ไหม? ทำใจดี ๆ นะ วินเค้า...เอ่อ....วินเค้าเสียแล้วนะลูก" แม่ของวินโทรมาหาภัคจิราในค่ำคืนที่ลูกชายของตนเองเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ ตรงเส้นบางนา - ตราด ขณะกำลังขับรถกลับบ้าน ตำรวจสันนิษฐานว่าฝ่ายชายดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอลล์ขณะกำลังขับรถ ภัคจิรารู้ดีว่าเธอเป็นสาเหตุของเรื่อง เพราะก่อนหน้านั้น ภัคจิราไปวีนเหวี่ยงใส่พี่วิน เพราะเข้าใจผิด คิดว่าพี่วินนอกใจเธอไปคบกับดาวคณะที่สวยกว่า

"มันไม่ใช่ความผิดของแกเลยนะเบสท์" อิมเอื้อมมือกุมแขนเพื่อนรัก "ปล่อยวางบ้างเถอะ อย่าลงโทษตัวเองแบบนี้เลย"

"รู้ไหมอิม..." ภัคจิราตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ "ตั้งแต่วันนั้น ชั้นก็เอาแต่โทษตัวเองว่าเป็นสาเหตุที่ทำให้พี่วินต้องตาย ชั้นไม่เคยทำใจได้เลยกับเรื่องนี้ ชั้นพยายามทำทุกอย่างให้ตัวเองดูวุ่นวาย ทำแต่งาน สอนลูกศิษย์ เพราะไม่อยากนึกถึงเรื่องนี้อีก มันเป็นบาปในใจชั้น ที่ชั้นคงลืมไม่ได้จริง ๆ"

"ชั้นไม่น่าพูดเรื่องนี้เลยแหะ....ยัยอิม ยัยโง่เอ้ย!!" สาวอิมตบปากตัวเอง จนภัคจิราต้องร้องห้าม

"หยุดเถอะอิม...แกไม่ผิดหรอก" หญิงสาวฝืนยิ้มทำใจดีสู้เสือ "เอาเป็นว่าชั้นโอเคแล้วล่ะ ขอกินข้าวก่อนนะ หิวมากเลยตอนนี้"

สุดท้าย สาวอิมเลยปล่อยให้เพื่อนสาวรับประทานผัดกระเพราหมูของโปรด ในใจของอิมก็นึกสงสารเพื่อนรัก ที่ไม่อาจสลัดฝันร้ายสมัยเรียนได้ อิมเคยพยายามแนะนำหนุ่มโสดนิสัยดีให้เพื่อนรัก แต่ก็ถูกปฏิเสธมาตลอด จนอิมรู้สึกหวั่นใจ

......เบสท์ ชั้นเป็นห่วงแกจริง ๆ นะ ยิ่งแกทำตัวร่าเริงปกปิดความเจ็บปวดในใจ ยิ่งทำให้ชั้นเป็นห่วงแกจริง ๆ

............................................................

หลังจากทานข้าวเย็นกับอิมเสร็จ ครูเบสท์คนสวยก็ขับรถยนต์คันโปรดกลับบ้านแถว ๆ พัฒนาการ รถยนต์ Honda Civic สีบลอนด์แล่นไปบนทางด่วนพระราม 9 ยามค่ำคืน เสียงเพลงจากช่องวิทยุชื่อดังเปิดเพลงดังในอดีตที่ทำให้หญิงสาวอย่างภัคจิราอดคิดถึงความหลังไม่ได้

"วันนี้มันจะมีอีกทีไหม วันที่เธอมาเปิดใจ พูดคำว่ารัก" บทเพลงดังในวันวานดังคลอขึ้นมา พร้อม ๆ กับภาพของพี่วิน นพวินท์ หนุ่มหล่อเดือนคณะในวันวานที่ปรากฏเด่นเช่นในห้วงความทรงจำของเธอ

"พี่วินโกหก!!! อย่ามายุ่งกับเบสท์นะ!!" ภัคจิรา ที่ตอนนั้นเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยปีหนึ่งตัดพ้อให้กับแฟนหนุ่มรุ่นพี่ หลังเข้าใจว่าอีกฝ่ายกำลังนอกใจไปคบกับดาวคณะที่สวยกว่า

"เบสท์!! ไปกันใหญ่แล้ว พี่กับแอมป์ไม่ได้มีอะไรกัน!! เราคุยกันเรื่องงาน" หนุ่มวินพยายามตามง้อแฟนสาวรุ่นน้อง แต่ก็ต้องผงะเมื่อเจอฝ่ามืออรหันต์จากภัคจิรา

"หยุดพูด!! เบสท์ไม่อยากฟัง!! ไปตายซะ!! คนหลอกลวง!!!" ภัคจิราจ้องหน้านพวินท์แฟนหนุ่มอย่างเอาเรื่อง เธอทนไม่ได้กับเรื่องนี้จริง ๆ

"ได้!! เบสท์พูดเองนะ!!! ถ้าพี่ตายไปแล้วอย่ามาร้องไห้คิดถึงพี่แล้วกัน!!" นพวินท์เดินหันหลังกลับไปโดยไม่หันมองกลับมาที่ภัคจิรา และนั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่เบสท์เจอพี่วินแบบตัวเป็น ๆ พอนึกถึงคำพูดที่ไม่รู้จักคิดของตัวเองในวันนั้น ก็ทำให้ภัคจิราน้ำตาคลอเบ้าด้วยความเสียใจ แม้เวลาผ่านไปหลายปี แต่เธอยังฝังใจว่าทั้งหมดเป็นความผิดของเธอ พี่วินต้องตายเพราะเธอ

"พี่วิน เบสท์ขอโทษนะคะ เบสท์ขอโทษ!!!" คำพูดสำนึกผิดของเธอยังคงดังก้องอยู่ภายในใจ มันเป็นฝันร้ายที่ไม่มีวันลืมเลือน พอรู้สึกทนไม่ไหว ภัคจิราเลยปิดเพลงนั่นเสีย เพราะมันยิ่งทำให้เธออดคิดถึงความหลังไม่ได้ ภัคจิราขับรถลงมาจากทางด่วน บริเวณคลองตัน พอเลี้ยวรถเพื่อมุ่งตรงไปยังสี่แยกพัฒนาการ ทันใดนั้น ก็มีรถเก๋งเก่า ๆ แล่นออกมาจากซอยชนเข้ากับรถของเธออย่างจัง

"อะไรเนี่ย!!? ขับรถภาษาอะไรกัน!!" ภัคจิรากดเปิดไฟท้าย ก่อนเปิดประตูรถเพื่อหวังไปคุยกับโจทย์ตรงหน้า "คุณ!!! คุณขับรถภาษาอะไรของคุณน่ะ....อ่าว....คุณกรวิทย์?"



โจทย์ตรงหน้าไม่ใช่คนอื่นไกล แต่เป็นหนุ่มเภสัชที่พึ่งถูกคนรักอย่างหมอพลอยพรรณคนสวยหักอกมา วันนี้หนุ่มกรปิดร้านหนีมากินเหล้าจนเมาแอ๋ แล้วก็มาตีหม้อที่สถานบันเทิงแถวนั้นเพื่อปลดปล่อยความทุกข์

"อ่าว....ครูเบสท์เองเหรอ?" หนุ่มกรวิทย์ในสภาพเมาแอ๋ทักทายครูสาวอย่างภัคจิรา "ขอโทษทีครับ...ผมไม่ได้ตั้งใจ"

[ppptttmmm]

มารอดูว่าน้องอุ๊จะติดใจลุงพลอีกหรือเปล่าครับ





ขอฝากคำเตือน  ก่อนคอมเม้นต์ จากเจ้แว่น
................................................
ใครจะอ่านผลงานทุกตอนในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1ปี. .

กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉันแบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .
................................................................................................................

[AKE- -DK]

น้องอุ๊น่าจะติดใจลุงพลอีกราย แต่เมื่อไหร่ลุงพลจะได้ไปสนุกกับหมอพลอยที่คอนโดหมอนะ

[solosealer]

ตอนเข้ามาเห็น  ใจเต้นรัวๆเลย

แต่พอบอกให้รอก่อน 
นี่เหมือน รถวิ่งมา 140  เจอด่านตรวจอยู่ตรงหน้า 
เบรคแทบไม่ทัน

[ผู้เฒ่าเซราะกราว]

จากตอนที่แล้ว คิดว่าน้องอุ๊น่าจะติดใจรสสวาทลุงพลนะ ยิ่งได้เห็นบทรักของลุงพลกับน้องนาถแบบจะจะด้วย....อิอิ

[nonane]

มารไม่มีบารมีไม่เกิดครับ แต่อย่าให้ขยะสังคมมาทำให้ไรท์ ต้องเลิกเขียนงานดีๆเลยครับ แจ้งทางfic เลย ขอให้ไรท์เขียนภาค2ต่อเถอะครับ นักอ่านดีๆหลายคนที่อยากงานของไรท์เป็นกำลังใจให้ครับ สู้ๆ

[Tayipasu Aruniko]

เรียบร้อยแล้วแม่กวางน้อย มาเข้าถ้ำเสือเองเลยโดนเล่นถ้ำทองซะ

[kidzero]

ขออณุญาติตอบนอกเนื้อหาก่อนนะครับ ผมแนะนำคือถ้าจะแต่งลง pdf หรือพยายามใช้ฟ้อนที่ไม่ใช่ฟ้อนทั่วๆไป เพราะเดี๋ยวนี้การแปลง pdf เป็น text ทำได้ง่ายกว่าแต่ก่อน ยิ่งทำจากมือถือยิ่งง่ายเข้าไปใหญ่ หรือไม่แน่อาจจะทำเป็น pdf แล้วแปลงเป็น jpg อันนี้ก๊อปยากขึ้นไปอีก 
แต่ผมคิดว่าควรทำแบบคุณ ass008 คือทำขายไปเลยครับ พร้อมสนับสนุนเต็มที่ 
ปล.เรื่องนี้ได้ลงที่ไหนอีกรึเปล่าครับ ถ้าลงที่นี่ที่เดียวแล้วโดนก๊อปไปขายนี่ชัดเลยว่าเป็นคนในนี้แน่ๆ เซ็งแทนเลย

[mokung]

จะอดอ่านเรื่องเสียวดีๆเพราะคนไม่ดีคนเดียวซะแล้วสิ ไรท์อย่าเพิ่งหมดกำลังใจนะครับ เหนื่อยก็พักได้ แต่อย่าทิ้ง FC ลุงชุมพลไปไหนเลยนะครับ

[อัศวิน รัตนแก้ว]

กับน้องอุ๊สงสัยต้องมีตอนหน้าอีกตอนมั๊งครับ. ชักสงสารน้องอุ๊แล้วซิ.

[Kerstin Holzman]

ก่อนจะเริ่มอ่านเนื้อเรื่อง ผมขอให้กำลังใจไรท์ก่อนเลยครับ น่าโมโหแทนไรท์จริงๆ กว่าคำแต่ละคำจะออกมาเป็นเนื้อเรื่องได้ซึ่เรื่องเกมรักภารโรงเฒ่ามีพัฒนาการของไรท์อย่างชัดเจน ทั้งเนื้อหาที่เข้มข้น ไม่แค่เฉพาะแค่เรื่องเสียวอย่างเดียว ยังมีปมที่ทำให้นักอ่านรู้สึกผูกพันธ์กับตัวละครด้วย อย่างเพิ่งหมดกำลังใจครับ

[dryice32]

รับรองต่อไปน้องอุ๊ติดยาวๆเลยมนุษย์ลุงสบายละ

[holovelove]

เห็นผู้แต่งครับจะทำยังไงก็แล้วแต่ผู้แต่งครับผมชื่นชอบผลงานท่านมากๆ หากเป็นข้อ 1 ผมคงดีใจมากๆทีาด้อ่านผลงานท่านต่อ หากเป็นข้อ2. ก็ยินดีที่จะโหลดมาอ่านแต่ขอช่วยบอกว่าจะติดตามได้ทีไหน ส่วนข้อ3. เสียใจสุดๆ

[akennya]

อุ๊ยังมีพยศอยู่บ้าง ลุงต้องสั่งสอนให้หนัก

[sofee]

ขอเสนอแนะให้รวมเล่มแล้วออกขายดีกว่าครับ
ผมสนับสนุนแน่นอน
อย่าเลิกแต่งเลยนะครับ