ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_nato87

เกมรักภารโรงเฒ่า ตอนที่ 58 : อรัญญา & เดือนดารา

เริ่มโดย nato87, พฤษภาคม 16, 2018, 02:02:47 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

ในบรรดาเมียของลุงพล คุณคิดว่าใครเซ็กส์จัดพอที่จะรับมือกับลุงพลครับ

ใบเฟิร์น
69 (16.7%)
โดนัท
22 (5.3%)
พิมมี่
128 (30.9%)
นาถลดา
87 (21%)
หมอพลอย
100 (24.2%)
ยัยอุ๊
8 (1.9%)

จำนวนสมาชิกโหวดทั้งหมด: 414

nato87

พูดคุยก่อนอ่าน : เหลืออีกสองตอนเท่านั้นจะจบภาคแล้วนะครับ สำหรับตอนนี้ หลัก ๆ ก็เป็นการเล่าย้อนหลังเป็นส่วนใหญ่ เป็นการเล่าขยายความจากตอนที่แล้วนะครับ โดยมีบางส่วนในตอนเล่าผ่านมุมมองของน้องอีฟและน้องหมวย สองนางเอกตัวหลักในภาค 2 นะครับ โดยในภาค2เนี่ย ผมจะเน้นเล่าเรื่องผ่านมุมมองของนางเอกใหม่และตัวเอกอย่างลุงพล ส่วนนางเอกภาคแรกก็จะพูดถึงบ้างเป็นครั้งคราวนะ ตอนท้าย ๆ ที่ลุงไปหาพิมมี่ คือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนที่ลุงพลจะไปเจอเจ้าบอสในตอนที่แล้วครับ กล่าวคือเป็นคืนเดียวกับที่ลุงพลร่วมมือกับน้องนาถเปิดซิงสาวอุ๊ในช่วงหัวค่ำ พอ 4 ทุ่ม ก็ไปหาพิมมี่ต่อ ตอนเที่ยงของอีกวันก็ทำงานตามปกติแล้วเจอไอ้บอย ฟิตไหมละมนุษย์ลุงของเรา 555

โอเค มีข่าวมาบอกนิดนึง คือสองตอนที่เหลือ ผมจะเน้นฉากอัศจรรย์เป็นหลักนะ ถือเป็นการทิ้งท้าย คงมีคนอ่านไปแล้วแห้งบักโกรกกันบ้างล่ะ เพราะผมจะจัดหนักจัดเต็มทิ้งทวนก่อนจบภาค

โดยตอนหน้า ตอนที่ 59 ผมจัดให้น้องพิมมี่เต็ม ๆ เหตุผลคือคิดถึงน้องเค้าครับ จัดให้ 3 Part เลย แบบว่าคิดถึงอ่ะนะ ส่วนในตอนที่ 60 อันเป็นตอนสุดท้ายตามที่คุณโหวต เอางี้แล้วกันนะ คุณจะได้เห็น ใบเฟิร์น+โดนัท+นาท รุมลุงพลคนเดียว ใน 3 Part ของตอนสุดท้าย ที่ผมบอกได้แค่ว่า เตรียมทิชชู่ไว้เยอะ ๆ ครับ (สรุปคือ ตอนที่ 59,60 มีตอนละ 3 Part ครับ)

ใครลุ้นหมอพลอย อาจมีฉากเซอร์วิสให้คุณอ่านแล้วเลือดสูบฉีดบ้างเล็กน้อยถึงปานกลางในตอนที่ 60 ครับ เห็นเรียกร้องมากันเยอะจังเลยนะ จัดให้ก็ได้ นางเอกคนนี้ผมก็หวงนะ หวงแทนลุง

อ้อ!?ตอนที่ 59 - 60 นี้ ผมอาจนำเสนอในรูปแบบใหม่ เพื่อป้องกันเหตุโดนขโมยงานในอนาคต แต่จะเป็นในรูปแบบใดต้องลองติดตามดุูครับ

หากแต่งจบภาคแรกแล้ว ผมคงจะพักร้อนอีกนานพอสมควร แต่จะสานต่อเรื่องทนายผึ้งให้เสร็จ แล้วค่อยมาว่ากันในภาคสองต่อครับ


...................................................................................


ภัคจิรารู้สึกแปลกใจไม่น้อย ที่กรวิทย์มาปรากฏตัวตรงหน้า แต่ด้วยมารยาทที่ดี อาจารย์สาวประจำวิทยาลัยพยาบาลจึงยิ้มตอบให้กับเภสัชหนุ่มที่ขับรถชนกับรถเธอเมื่อคืนวาน

"ได้ค่ะ" ภัคจิราตอบ พลางเหลือบมองหาม้านั่งตรงลานห้องโถงด้านหน้า "เชิญค่ะคุณกร"

"ครับ" เภสัชหนุ่มเดินตามอาจารย์สาวไป ภัคจิราทิ้งตัวลงนั่งอย่างระมัดระวัง เธอวางแฟ้มเอกสารการเรียนการสอนและกระเป๋าสะพายหนังบาเลนซิก้าบนหน้าตัก

"ว่ามาซิคะคุณกร" ภัคจิรายิ้ม "ถ้าเป็นเรื่องเมื่อวาน เบสท์ไม่ติดใจแล้วนะคะ ขอให้คุณกรสบายใจได้"

"เอ่อ...แต่ผมก็ยังไม่สบายใจอยู่ดีแหละครับ" กรวิทย์สารภาพ "เมื่อวานมันน่าอายจริง ๆ ที่ครูเบสท์มาเจอผมในสภาพแบบนั้น มันน่าอายมากเลยจริง ๆ"

"คราวหน้าคราวหลังก็อย่าดื่มแล้วขับซิคะคุณกร" หญิงสาวทำเสียงดุ "คุณกรเป็นผู้ใหญ่ อาวุโสกว่าเบสท์ก็น่าจะรู้ว่าอะไรควรไม่ควรนะคะ"

"ครับ ๆ ผมขอโทษจริง ๆ" ชายหนุ่มทำหน้าจ๋อย "คือช่วงนี้ผมไม่ค่อยสบายใจเท่าไร...."

"แล้ว...." ภัคจิราเริ่มทำหน้าฉงน กรวิทย์กำลังจะพูดอะไรของเค้านะ



"คือ...อืม!!!ช่างเถอะ" ชายหนุ่มพยายามยิ้มกลบเกลื่อน "คือผมอยากถามว่ารถของครูเบสท์เป็นยังไงบ้างครับ ถ้าค่าซ่อมไม่พอ ผมยินดีชดใช้เพิ่มนะครับ"

"ไม่เป็นไรหรอกคะคุณกร" ครูเบสท์ปฏิเสธ "แค่นี้เบสท์ก็เกรงใจแย่แล้ว ยังไม่ได้เอาไปเข้าอู่เลย เบสท์ไม่มีเวลาเลยจริง ๆ"

"ผมพูดจริง ๆ นะครับครูเบสท์" หนุ่มกรยืนยันหนักแน่น "ถ้าขาดเหลืออะไรผมยินดีช่วยเหลือนะครับ"

ภัคจิรารู้สึกว่าท่าทีของกรวิทย์ดูแปลก ๆ เหมือนเจ้าตัวจะอัธยาศัยดีผิดปกติ  นี่กรวิทย์คิดจะจีบเธอหรือเปล่านะ? แล้วหมอพลอยที่เป็นคนรักกับกรวิทย์ล่ะ? จะว่ายังไง?

แต่ที่แน่ ๆ ภัคจิราไม่มีวันลืมหรอก ว่าเมื่อวานนอกเหนือจากเภสัชหนุ่มมาดดี้คนนี้เมาแอ๋แล้ว กรวิทย์ไปทำอะไรมา กลิ่นสบู่เหลว กลิ่นแชมพูหอมฉุยแบบนั้น นี่ถ้าหมอพลอยรู้จะว่ายังไงเนี่ย!!

"งั้น...ก็ได้ค่ะ" ภัคจิรายิ้ม "ขอบคุณนะคะสำหรับน้ำใจ เดี๋ยวเบสท์ขอตัวก่อนนะคะคุณกรวิทย์"

"ครับ...ได้ครับ" กรวิทย์ยิ้ม มองครูสาวเดินกลับเข้าไปขึ้นลิฟต์ ชายหนุ่มมองครูสาวที่ยืนอยู่ท่ามกลางเหล่าบรรดาเด็กนักศึกษาที่อยู่ภายในจนกระทั่งประตูปิด

ครูเบสท์นี่ก็น่ารักดีเหมือนกันนะ กรวิทย์เผลอใจคิดหลงใหลในความงามของภัคจิราชั่วขณะ จนกระทั่ง ภาพในอดีตเมื่อไม่กี่วันก่อนย้อนกลับเข้ามาในหัวของเภสัชหนุ่ม

"ขอบคุณนะคะคุณกร เกรงใจจังเลย ที่คุณกรต้องเดินมาไกลเอาของมาให้เบสท์ถีงที่นี่" ครูเบสท์เอ่ยปากขอบคุณกรวิทย์ เภสัชหนุ่มที่อาสาป้าขายผลไม้จากตลาดซอยฝั่งตรงข้ามเพื่อเอาผลไม้มาให้ครูเบสท์ที่วิทยาลัยแพทย์และพยาบาล

พอดีว่าป้าขายผลไม้เกิดประสบอุบัติเหตุ เลยเอาผลไม้มาส่งไม่ได้ กรวิทย์ที่เป็นลูกค้าประจำของป้าขายผลไม้เลยอาสาเอามาให้ครูเบสท์แทน เพราะเคยได้ข่าวมาว่าครูเบสท์ก็เป็นสาวงามของวิทยาลัยพยาบาลอีกคนเหมือนกัน

หลังจากที่กรวิทย์เดินออกมาจากห้องพักครูของภัคจิรา ทันใดนั้นเองสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น

"พี่กร!!!" เสียงนี้ที่กรวิทย์คุ้นเคยดังขึ้น เห็นทีไม่ใช่ใคร แต่เป็นสาวทอมโดนัทญาติผู้น้องของเภสัชหนุ่มนั่นเอง "พี่ทำอะไรของพี่น่ะ!!"



"โดนัท?" กรวิทย์หันไปมองญาติผู้น้อง "มาทำอะไรที่นี่?"

"ก็เตรียมตัวไปขึ้นวอร์ดคนไข้ไง" โดนัทเดินเข้ามาใกล้ญาติผู้พี่ "ตะกี้หนูเห็นนะ พี่คุยอะไรกับครูเบสท์?"

"พี่ก็คุยเรื่องทั่วไป..."

"เรื่องอะไร?"

"ก็เรื่องทั่วไปไง"

"ก็เรื่องทั่วไปที่พี่ว่ามันเรื่องอะไรละคะ!!ตอบ!!?? พี่ถ่อมาตั้งไกลถึงขนาดนี้เพื่อมาหาครูเบสท์แทนที่จะมาหาพี่พลอย มันหมายความว่ายังไง!!"

กรวิทย์นิ่งเงียบ เมื่อเห็นสีหน้าที่ดูไม่สบอารมณ์ของโดนัทผู้น้อง บางครั้งชายหนุ่มก็คิดว่านิสัยอย่างโดนัทไม่เหมาะกับการเป็นพยาบาลเลยแม้แต่น้อย ไม่เลยสักนิด

"พี่กำลังคิดนอกใจหมอพลอยอยู่ใช่ไหม?" โดนัทตอบ "อย่าแม้แต่จะคิดนะคะพี่กร หมอพลอยเพียบพร้อมทุกอย่าง อย่าแม้แต่จะคิดมาจีบครูเบสท์นะ"

"พี่กับพลอยเลิกกันแล้ว" กรวิทย์ตอบ "พลอยขอเลิกกับพี่เอง"

"อะไรนะ?" โดนัทแทบไม่เชื่อในสิ่งที่กำลังได้ยิน "หมอพลอยบอกเลิกพี่? เมื่อไรคะ?"

"เมื่อไม่กี่วันก่อน" เภสัชหนุ่มตอบด้วยน้ำเสียงที่ยังดูเซ็ง ๆ "อยู่ดี ๆ หมอพลอยก็ขอเลิกพี่ไปคบกับหนุ่มไฮโซที่ชื่อบอย พี่ก็ไม่รู้จะทำยังไง ก็เลยทำใจ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว พี่ขอตัวก่อนนะ"

กรวิทย์ดูเหนื่อย ๆ เซ็ง ๆ ชายหนุ่มเดินเข้าลิฟต์ลงชั้นล่าง ปล่อยให้โดนัทยืนงงเป็นไก่ตาแตกว่าเกิดอะไรขึ้นกับความสัมพันธ์ระหว่างกรวิทย์และพลอยพรรณ

สุดท้าย โดนัทก็เลยไปวีนใส่หมอพลอย โทษฐานที่หักอกหนุ่มกรญาติผู้พี่ จนทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างโดนัทและหมอพลอยย่ำแย่ลงไปทุกขณะ

......................................................................

ตัดมาที่ช่วง 5 ทุ่ม ของคืนวันเดียวกับที่หทัยรัตน์เสียสาว

"กงยูววววววววว....ที่ร๊ากของชั้น!!!" เสียงหวาน ๆ ของเดือนดาราดังลั่น เมื่อเปิดเจอภาพคลิปมิวสิควิดีโอของดาราเกาหลีชื่อดังอย่างกงยู บนโต๊ะอ่านหนังสือก็มีภาพกงยูวางเอาไว้ เรียกได้ว่ากงยูเป็นชายในฝันของแม่สาวช่างฝันอย่างเดือนดาราเลยทีเดียว

หมวย เดือนดารา เป็นเด็กสาวอายุ 19 ปี จากนนท์บุรี พ่อแม่ของเธอเป็นนักธุรกิจ เปิดกิจการเต็นท์รถมือสองและร้านอาหารในจังหวัดนนท์บุรี มีความตั้งใจว่าจะเรียนพยาบาลมาตั้งแต่สมัยเด็ก ๆ เพื่อหวังจบมาแล้วไปทำงานในโรงพยาบาลเอกชนเพื่อหวังว่าจะได้เจอหมอหล่อ ๆ หน้าตาดี ๆ แบบกงยูสักคน



"แกมันบ้ายัยหมวย!!!" อีฟยิ้มหวาน เมื่อเห็นอาการบ้าดาราเกาหลีของเพื่อนรัก ทั้งคู่เป็นรูมเมทกัน รู้จักกันมาตั้งแต่วันรับน้อง คุยไปคุยมาก็เกิดสนิทกันจึงตกลงเป็นรูมเมทช่วยแชร์ค่าห้องกันในที่สุด

"ชั่นน่ะ...จะเป็นเจ้าสาวของกงยูได้เพียงคนเดียวเท่านั้น!!" หมวยเดินดาราลุกขึ้นจากเก้าอี้ แล้วหมุนตัวพริ้วไปมาราวกับเทพธิดาบนสวรรค์ "กงยูขา...หมวยรักกงยูนะ"

อรัญญาอดยิ้มขำให้กับท่าทางเพี้ยน ๆ เปิ่น ๆ ของหมวยไม่ได้ เวลาอยู่ข้างนอก หมวยเป็นเด็กสาวที่ดูเชิด ๆ หยิ่ง ๆ เสียหน่อย จนหลายครั้งก็มีคนเข้าใจผิด แต่แท้จริงแล้วน้องหมวยเป็นคนที่บ้าดาราเกาหลีมาก ดาราชายหล่อ ๆ และมีอายุหน่อย น้องหมวยของเราปลื้มทุกคน แต่ที่เห็นจะปลื้มเป็นพิเศษคือกงยู

"แกมันบ้าไปแล้วหมวย" อรัญญายิ้ม ปิดหนังสือนิยายแล้ววางบนเตียง ก่อนลุกขึ้นเพื่อเอาหนังสือเรียนที่ยืมจากพี่อุ๊ไปคืนที่ห้อง "เดี๋ยวชั้นมานะหมวย เอาหนังสือไปคืนพี่อุ๊ก่อน"

"อือ...." หมวยหันมายิ้มหวาน ก่อนทำมือเหมือนกำลังถือไมค์โครโฟนแล้วร้องเพลงเกาหลีไปตามเรื่อง

"ยัยบ้า..." อรัญญานึกขำ ใครจะคิดล่ะว่ายัยหมวยที่ดูหยิ่ง ๆ คนนั้นจะเป็นติ่งเกาหลีและมีมุมเพี้ยน ๆ ได้ถึงขนาดนี้

..................................................................

อีฟ อรัญญาเป็นเด็กสาวอายุ 18 ปี จากจังหวัดปราจีนบุรี พ่อแม่ของเธอเป็นข้าราชการในกรมที่ดินของจังหวัด เพราะเป็นเด็กดีชอบช่วยเหลือคนอื่น ก็เลยอยากสอบเป็นหมอ แต่อีฟรู้ดีว่าตัวเองไม่ได้เรียนเก่งขนาดนั้น สุดท้ายก็เลยมาสอบเป็นพยาบาลแทน



อีฟเป็นน้องรหัสของใบเฟิร์น แต่ดูเหมือนว่าอีฟกับเฟิร์นไม่ค่อยสนิทกันเท่าไร อาจเป็นเพราะว่าใบเฟิร์นตามตัวยาก และค่อนข้างจะถือตัวกับรุ่นน้องมาก แม้แต่นาถลดาก็ตาม อีกอย่างใบเฟิร์นวุ่นวายกับเรื่องเรียน ต่างจากยัยอุ๊ ที่เรียนด้อยกว่าใบเฟิร์นและเข้าถึงรุ่นน้องได้มากกว่า

อีฟตั้งใจว่าหากเรียนจบพยาบาล แล้วเหล่าบรรดาญาติ ๆ ฝ่ายพ่อที่เป็นทหารระดับนายพันจะหาวิธีช่วยให้เธอกลับมาเป็นพยาบาลทหารประจำจังหวัด ซึ่งอีฟก็รับคำ ส่วนหนึ่งเพราะพ่อแม่ของอีฟเป็นห่วงและไม่อยากให้อีฟอยู่กรุงเทพนานเกินไป เพราะกลัวติดแสงสีในเมืองหลวง

"ป๊อก ๆ ๆ" เสียงเคาะประตูห้องดัง "ขออีฟเข้าไปหน่อยนะคะ"

อีฟถือวิสาสะเปิดประตูห้องหทัยรัตน์เข้ามา ข้างในมืดและเงียบสนิท มีเพียงเสียงแอร์ที่ดังหึ่งอยู่ภายในห้องเท่านั้น

"ใครอ่ะ..." เสียงแหบพร่าดังขึ้นมา "อีฟ....เหรอ?"

"พี่ไม่สบายเหรอคะ พี่อุ๊?" อรัญญาขมวดคิ้ว "ไปหาหมอหรือยัง?"

"เปิดไฟให้หน่อยซิ..." อุ๊ตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงแหบพร่า "แค่ก....แค่ก...."

อรัญญาเปิดสวิตซ์ไฟตรงเพดานห้อง พอหันกลับไปก็ต้องตกใจ เพราะสภาพของพี่อุ๊นั่นอาจให้คำนิยามได้ว่า 'หมดสภาพ'

"พี่อุ๊!!!" สาวน้อยเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ "พี่อุ๊ไปทำอะไรมาคะเนี่ย!!!"

หทัยรัตน์ดูโทรมจนแทบไม่เหลือเค้าโครงความน่ารักเหมือนเคย ใบหน้าของเธอหมอง นัยน์ตาแดงก่ำเพราะผ่านการร้องไห้มาอย่างหนัก ผมเผ้ายุ่งเหยิง หทัยรัตน์สวมใส่ชุดนอนสีชมพูนอนหมดสภาพมาได้สักพักใหญ่แล้ว

"พี่อุ๊!!!พี่อุ๊เป็นอะไรหรือเปล่าคะ?" อรัญญาทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงและใช้ฝ่ามือแตะที่หน้าผากของรุ่นพี่สาว "ตายแล้ว!!ตัวร้อนจี๋เลย"

"พี่ไม่เป็นไร..." อุ๊ตอบ "แค่ไข้ขึ้นสูง พี่ทานยาแล้ว"

"อีฟว่าพี่ไปหาหมอเถอะค่ะ!!" อีฟทักท้วง "เดี๋ยวอีฟไปตามหมวยมานะคะ หนูว่าพี่ต้องไปหาหมอแล้วล่ะ"

"ไม่เป็นไร..อีฟ...ไม่เป็นไร" สาวอุ๊พยายามรั้งแขนรุ่นน้อง แต่สายไป อรัญญาเดินกลับไปตามหมวยมาเพื่อช่วยพาพี่อุ๊ไปหาหมอที่โรงพยาบาล

...............................

"หมวย!!!มานี่เร็ว!!!" อรัญญาเปิดประตูห้องแล้วเรียกชื่อเพื่อนสนิทด้วยสีหน้าตกใจ "พี่อุ๊ไม่สบาย!!"

"อะไร?" หมวยถอดเฮดโฟนที่ครอบบนศีรษะ กดสต็อบช่องยูทูบที่เปิดเพลงเกาหลีออก "มีอะไรวะแก? เกิดเรื่องอะไรห๊ะ?"

"พี่อุ๊ไม่สบาย ตัวร้อนจี๋เลย!!" อีฟตอบ "มาเร็ว!! มาเป็นเพื่อนช่วยพี่อุ๊ก่อนเร็ว"

"เออ ๆ ไปเดี๋ยวนี้แหละ" เดือนดาราลุกขึ้นด้วยท่าทีกระฟัดกระเฟียด แต่สุดท้ายสาวน้อยติ่งเกาหลีจากนนทบุรีก็เดินตามอรัญญาไปหารุ่นพี่ที่ห้อง

"มาแล้วนะคะพี่อุ๊" อรัญญาเปิดประตูห้องของหทัยรัตน์เข้ามา "หมวย มาช่วยกันเร็ว"

"ตายจริง!!พี่อุ๊เป็นอะไรมากหรือเปล่าคะเนี่ย?" เดือนดาราดูตกใจไม่น้อย กับสภาพของหทัยรัตน์ นี่มันไม่ใช่คนป่วยไข้ขึ้นสูงแล้ว แต่มันเหมือนคนโดนรุมโทรมมามากกว่า "พี่อุ๊ไปทำอะไรมาคะเนี่ย?"

"ยังจะถามอีก เร็ว!!" อรัญญาทำหน้าดุใส่เพื่อนรัก "ค่อย ๆ ลุกขึ้นนะคะพี่อุ๊ เดี๋ยวหมวยกับอีฟจะพาพี่ไปหาหมอกัน หมวย ๆ เอางี้ โทรเรียกแท็กซีทีดิ เร็ว ๆ เลย"



"ไม่ ๆ พี่ไม่เป็นไร" สาวอุ๊ปฏิเสธการช่วยเหลือจากสองสาวรุ่นน้อง "ให้พี่นอนพักที่ห้องเถอะ ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวพี่ก็หาย"

"พี่อุ๊ ไม่ได้นะคะ!!" อรัญญาทักท้วง "พี่ตัวร้อนขนาดนี้ กินยาสงเดชไปเกิดอาการทรุดลงจะว่ายังไง"

"นั่นซิคะพี่อุ๊" เดือนดาราเสริมขึ้นมาบ้าง พลางใช้ฝ่ามือสัมผัสกับหน้าผากของรุ่นพี่ "ขออนุญาตนะคะ ตายจริง ตัวร้อนจี๋เลยอีฟ ไปหาหมอเถอะค่ะพี่อุ๊"

"บอกว่าไม่ก็ไม่ซิ!!!" อุ๊ปัดมือสองสาวรุ่นน้องแบบไร้เยื่อไย "พี่กินยาแล้ว พี่เพลีย พี่ปวดหัว อยากจะนอน เดี๋ยวพี่นอนพักสักหน่อยก็คงจะดีเองแหละ!!!อย่าเซ้าซี้ให้มากนักเลยน่า!!"

แท้จริงแล้ว หทัยรัตน์ไม่อยากไปหาหมอ เพราะกลัวความลับที่ว่าเธอถูกลุงพลและน้องนาถรุมโทรมจะแตก อีกอย่างนาถลดาเก็บภาพลับ ๆ ของเธอเอาไว้ หากเธอพูดมากเมื่อไร เห็นทีภาพเหล่านั้นจะถูกเปิดโปงทันที



"พี่อุ๊? อย่าทำแบบนี้เลยนะคะพี่" สาวอีฟยังไม่ยอมแพ้ "หนูเป็นห่วงพี่นะคะ ไปหาหมอเถอะ พี่มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่าคะ?"

"นั่นซิคะพี่อุ๊" ยัยหมวยพยักหน้าเห็นด้วย "ปกติหนูว่าพี่แข็งแรงตลอดนะ วันนี้พี่แปลกมาก ก็เมื่อเช้ายังเห็นเดินไปไหนมาไหนปกติอยู่เลย ทำไมตอนนี้ถึง...."

"พี่ไม่สบายเฉย ๆ" สาวอุ๊แทรกขึ้นมา "ขอร้องล่ะ ขอพี่นอนพักเงียบ ๆ เถอะนะทั้งสองคน จะไปไหนก็ไปเถอะ"

"พี่อุ๊!!" สาวอีฟทักท้วงด้วยความเป็นห่วง แต่สุดท้ายยัยหมวยก็ตบบ่าเพื่อนรักให้พอ

"พอเหอะอีฟ ปล่อยพี่อุ๊เค้าไว้แบบนี้แหละ" ยัยหมวยส่ายหน้า ก่อนเดินหันหลังกลับไปที่ห้อง



"ไม่น่าเลยพี่อุ๊" สาวอีฟลุกขึ้น มองภาพของพี่อุ๊นอนขดตัวห่มผ้าด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความเป็นห่วง "ถ้ามีอะไรอยากให้ช่วย โทรเข้าห้องอีฟได้นะคะพี่"

"อือ...." หทัตรัตน์คำราม "ก่อนไปปิดไฟปิดประตูให้ด้วย"

สุดท้าย อรัญญาก็ทนความดื้อดึงของพี่อุ๊ไม่ได้ ก็เลยเดินกลับห้องไป สาวน้อยจากปราจีนบุรีปิดไฟและปิดประตูห้องให้พี่อุ๊ ระหว่างที่จะหันกลับไปที่ห้อง อรัญญาก็ถึงกับสะดุ้งเมื่อเจอนาถดลากำลังเดินมาแถวนั้นพอดี

"อ่าว....ยัยนาถ!!มาทำอะไรแถวนี้ ยังไม่นอนเหรอ?"

นาถลดามองอรัญญาตาขวาง เหมือนถูกผีเข้ายังไงยังงั้น ทำเอาสาวอีฟรู้สึกขนลุกแบบแปลก ๆ พักหลังยัยนาถนี่ทำตัวประหลาดเข้าไปทุกที ไม่รู้ว่าโดนผีเข้าหรือเปล่านะ?



"นาถ...แกเป็นอะไรหรือเปล่า?" ยัยอีฟเอ่ยปากถามเพื่อนสาว "อ่าว...จะไปไหน?"

นาถลดาเดินหน้ามุ่ยกลับไปที่ห้องโดยไม่ตอบโต้ใด ๆ กับยัยอีฟเลยแม้แต่คำเดียว สาวน้อยจากปราจีนบุรีท้าวเอวด้วยความสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น พลางเหลือบไปมองหน้าประตูห้องพี่อุ๊

"สองคนนี้มีปัญหาอะไรกันหรือเปล่านะ?" อรัญญาครุ่นคิด "เห้อ!! ช่างเถอะ!!กลับห้องดีกว่า!!"

......................................................................................................

ตัดมาที่ฝั่งของลุงพล หลังจากเสร็จศึกเสียวกับหทัยรัตน์ มันก็รีบแต่งตัวและขับรถมอเตอร์ไซค์กลับบ้าน ระหว่างทางเกิดหิวข้าว เพราะใช้แรงในการเปิดซิงแม่สาวนักสืบไปมาก ก็เลยขับรถแวะหาร้านอาหารตามสั่งริมถนนแล้วจอดเพื่อกินข้าว

"ขอคะน้าหมูกรอบจานนึง" ลุงพลสั่งแม่ค้าขายอาหารตามสั่ง "ไข่ดาวด้วยนะแม่ค้า"

ลุงพลหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเช็คข้อความและไลน์ในมือถือ ทันใดนั้นมันก็สะดุดกับไลน์ของน้องพิมมี่ ที่ยังไม่ได้บล็อกมัน แต่ไม่ว่ามันจะส่งข้อความอะไรไปหาเด็กสาว อีกฝ่ายก็ไม่ได้เปิดอ่านเลยแม้แต่น้อย



"หนูพิมมี่...." มนุษย์ลุงรู้สึกผิดไม่น้อย ที่ทำให้น้องพิมมี่ต้องช้ำใจ แต่ทำไงได้ล่ะ ก็มันเผลอใจไปแล้ว มันไม่คิดมาก่อนว่าแม่สาวร้อนรักอย่างพิมมี่จะเป็นคนจริงจังกับความรักและเกลียดคนเจ้าชู้ได้ถึงขนาดนี้ พิมมี่แตกต่างจากโดนัท กล่าวคือโดนัทถึงจะปากแข็งยังไง แต่สุดท้ายก็ยังใจอ่อน แต่กับพิมมี่ ครั้งก่อนว่าแย่แล้ว แต่ครั้งนี้ยิ่งกว่า พิมมี่คงโกรธมันจนไม่มีวันให้อภัยได้อีก

"ได้แล้วค่า..." แม่ค้าเอาเมนูข้าวคะน้าหมูกรอบไข่ดาวมาเสริฟ์ลุงพลถึงที่ ชุมพลยิ้ม ก่อนเริ่มทานข้าวด้วยความหิว มันตั้งใจว่าเดี๋ยวจะลองขับรถมอเตอร์ไซค์แวะไปแถว ๆ หอพักของน้องพิมมี่สักหน่อย

.....................................................................

"วันนี้เหนื่อยจัง....เฮ้อ!!!" พิมมี่ทิ้งตัวลงนอนบนเตียงสีฟ้า วันนี้ทั้งวันเธอและเพื่อน ๆ ต้องไปทำกิจกรรมด้านนอกมหาวิทยาลัย มันเป็นกิจกรรมจิตอาสาช่วยสอนหนังสือและแจกขนมให้กับเด็ก ๆ ผู้ยากไร้ตามชุมชนต่าง ๆ

ร่างอวบหยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมาเปิดไลน์ดูแก้เซ็ง แต่ที่สะดุดตาคือไลน์ของลุงพลอดีตยอดรักวัยดึกที่พึ่งถุกเธอเฉดหัวทิ้งเพราะทนไม่ไหวกับพฤติกรรมเจ้าชู้ระดับพระกาฬ

"ลุงพล..." พิมมี่เอ่ยปากของตาเฒ่ายอดรักขึ้นมา ด้วยใจที่ยังเสน่หาเลยเผลอกดเขาไปในไลน์เพื่อดูข้อความที่ลุงพลส่งมา

"พิมมี่ ลุงขอโทษสำหรับทุกอย่างนะ ลุงผิดเอง ลุงไม่มีข้อแก้ตัวใด ๆ จริง แต่ลุงก็ยืนยันนะว่าลุงรักพิมมี่ไม่น้อยไปกว่าใครทั้งนั้น และลุงไม่เคยแสดงความเป็นเจ้าของของพิมมี่ เพราะพิมมี่ยังเด็ก ยังสาวและสวย ยังมีโอกาสที่จะได้เจอหนุ่ม ๆ ที่ดีพร้อมสำหรับพิมมี่ แต่ลุงมันก็แค่ไอ้แก่ที่รอวันตาย ลุงไม่คู่ควรกับพิมมี่ ลุงรู้ดี แต่ลุงอยากบอกพิมมี่นะ ว่าลุงรักพิมมี่ รักหมดหัวใจ ได้โปรด ถ้าหนูยังมีใจให้ลุง ถ้าทุกอย่างที่ผ่านมาไม่ใช่เรื่องโกหก ได้โปรดติดต่อกลับมาที่ลุงบ้างนะ คนดีของลุง"

"ทุเรศ...ยังมีหน้ามาพูดหล่อ ๆ แบบพระเอกหนังเชย ๆ อีกเร๊อะ!! นี่มันพ.ศ.ไหนแล้วคะลุง!!" พิมมี่ขมวดคิ้ว แต่อีกใจก็ยอมรับว่าเธอยังคิดถึงลุงพลอยู่ "ไม่ ๆ ไม่ทางเด็ดขาด ชั้นจะไม่ยุ่งกับไอ้แก่นั่นอีกแล้ว"

พิมมี่ทิ้งตัวนอนบนเตียง เธอเหลือบมองเพดานสีขาว พลางนึกถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมาตลอดหลายวัน ตั้งแต่เธอตัดรอนลุงพล ก็เหมือนชีวิตของเธอมีแต่ความเงียบเหงา พี่บอสที่ตามจีบ เธอก็ปฏิเสธไป เพราะเขาไม่ใช่คนที่เธอต้องการ

คนที่เธอต้องการคือลุงพล ลุงพลยอดรัก พิมมี่ชักรู้สึกสับสนตัวเองเหลือเกินแล้ว นี่ตกลงเธอรักไอ้ลุงตัณหากลับคนนี้เข้าแล้วจริง ๆ เหรอ?

"ลุงพลแกช่วยเราไว้เยอะนะ" พิมมี่เอ่ยปากขึ้นมา "แกอาจจะเจ้าชู้ แต่แกก็ดูแลเราอย่างดี ช่วยเหลือเราจากไอ้บิ๊ก ถ้าไม่ได้แก เราคงตายแน่ ๆ เลย"

สุดท้ายพิมมี่ก็ทนไม่ไหว เลยโทรหาลุงพล พออีกฝ่ายรับสาว ร่างอวบก็รู้สึกสบายใจที่กำลังจะได้พูดในสิ่งที่ตัวเองรู้สึกมานาน

"ฮัลโหล...พิมมี่เหรอ?" ลุงพลเอ่ยปากทักเด็กสาวก่อน

"ลุงพล..." พิมมี่ตอบ "หนูเห็นข้อความของลุงแล้วนะ....ลุงรักหนูจริง ๆ เหรอ?"

"ถ้าลุงไม่รักหนูจริง ๆ ลุงคงไม่ยอมเสี่ยงตายเพื่อหนูหรอก" มนุษย์ลุงโชว์ความเป็นสุภาพบุรุษออกมา "แล้วหนูรักลุงไหม?"

"รักซิคะ..." พิมมี่ยิ้มด้วยความตื้นตันใจ "ฮือ....หนู...ไม่มีใครแล้วค่ะลุงพล....หนูคิดถึงลุง"

"คิดถึงลุงจริงเหรอ?" ลุงพลเอ่ยปากถามเล่น ๆ "จริงหรือเปล่าจ๊ะพิมมี่จ๋า"

"จริงซิคะ..." ร่างอวบสารภาพ "หนูอยากเจอลุง"

"งั้นหนูมายืนที่หน้าระเบียงห้องหนูนะ..." พอลุงพลบอกแบบนี้ พิมมี่ก็รู้ว่ามันคืออะไร

พิมมี่ยืนบนระเบียงชั้นห้า ด้านล่างคือซอยทางเข้า เด็กสาวเอามือปิดปากนัยน์ตาแดงก่ำ เพราะด้านล่างคือลุงพลที่กำลังโบกมือทักทายเด็กสาวด้านบน

"ไอ้ลุงบ้า!!" พิมมี่มองค้อน เมื่อลุงพลทำสัญญาณมือให้ช่วยลงมารับให้หน่อย พิมมี่รีบเดินกลับเข้าไปในห้องเพื่อลงไปรับลุงพล

............................................................

"ลุงทำบ้าอะไร?" นี่คือประโยคทักทายแรกของพิมมี่ต่อลุงพล "ลุงคิดว่าตัวเองเป็นใคร ห๊ะ!!"

"ก็คิดว่าเป็นแฟนหนูไง" ตาเฒ่าชุมพลยิ้ม "ไปเถอะ รีบขึ้นข้างบนกัน"

พิมมี่พาลุงพลเดินเข้าไปในลิฟต์แล้วกดสวิตซ์ขึ้นชั้นบน พิมมี่ยิ้มจนแก้มแทบปริ เพราะในที่สุดก็ได้เจอลุงพลสักที

สาวน้อยกับชายสูงวัยยืนในลิฟต์กันสองต่อสอง เสียงหัวใจของเด็กสาวเต้นไม่เป็นจังหวะ เพราะเธอรู้ดีว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับเธอ เช่นเดียวกับลุงพล หลังจากเสร็จศึกกับสาวอุ๊และหนูนาถเมื่อช่วงหัวค่ำ ก็มาละเลงรักต่อกับหนูพิมมี่ในช่วง 4 ทุ่มต่อ

.....นี่มันฝันไปชัด ๆ เลยกู ขนาดหนุ่ม ๆ ฟิต ๆ ยังไม่สามารถทำได้แบบนี้ แต่นี่กูเป็นแค่ผู้เฒ่าวัย 60 ปี ที่ได้รับพรจากสวรรค์มา แบบนี้ตายไปก็ไม่เสียชาติเกิดแล้ว

พอลิฟต์เปิด พิมมี่ก็เดินไปที่ห้อง โดยมีตาเฒ่าชุมพลเดินตามไป นัยน์ตาซุกซนของมันเหลือบมองแผ่นหลังของเด็กสาวด้วยความเอ็นดูและหื่นกระหาย พิมมี่ช่างอวบอวดและลีลาเด็ดดวงกว่าใคร ๆ ทั้งหมด เพราะเหตุนี้เอง ลุงพลเลยไม่สามารถตัดใจจากพิมมี่คนสวย ที่ตนเองลงทุนลงแรงและยอมเจ็บตัวไปแย่งจากไอ้บิ๊กมา

พิมมี่เปิดประตูห้อง โดยมีตาเฒ่าชุมพลเดินเข้าไป พอพิมมี่กดล็อคประตูเสร็จ ลุงพลก็โผล่เข้ามาโอบกอดและบดปากกับเด็กสาวแทนคำทักทายทันที



"อย่าพึ่งซิคะลุงก็!!" พิมมี่ประท้วง "อาบน้ำก่อนซิคะลุง กลิ่นคะน้าหมูกรอบลุงลอยหึ่งออกมาจากปากเลยนะ"

"น่าอายจริง ๆ แหะ ๆ" ลุงพลยิ้ม "โอเคจ๊ะ ไปอาบน้ำกัน"

พิมมี่ปลดเปลื้องเสื้อผ้าออก เด็กสาวมองค้อนใส่ตาเฒ่า มันช่างเป็นภาพที่เย้ายวนใจเสียนี่กระไร พิมมี่เป็นเด็กสาวที่สวยและน่ารักแถมอวบอัดน่าฟัด ใครได้เป็นเมียนี่บอกได้เลยว่าต้องหลงนางแน่นอน เพราะลีลารักของนางนั้นจัดได้ว่าแซ่บและเข้มข้นมาก จัดได้แทบทุกกระบวนท่า

ทางฝั่งลุงพลก็ใช่ย่อย มันถอดเสื้อและกางเกงจนเหลือเพียงกางเกงใน ที่ตรงเป้ามันตุงเมื่อเห็นภาพเรือนร่างที่อวบอัดของพิมพาภรณ์ ที่เหลือเพียงแค่ชุดชั้นในสีดำปกติดพื้นที่สงวนเท่านั้น

ลุงพลกลืนน้ำลายดังเอื้อก เมื่อพิมมี่หันหลังให้มันช่วยปลดยกทรงและถอดกางเกงในให้หน่อย มีเหรอคนหื่นอย่างไอ้พลจะพลาด มันเอื้อมมือปลดตะขอยกทรงตัวน้อย ๆ ที่ค่อย ๆ ลอยปลิวตกลงมาบนพื้น ก่อนโน้มตัวถอดกางเกงในของพิมมี่ จนบั้นท้ายขาวเนียนกลมกลึงปรากฏตรงหน้า

"ลุงคิดถึงหนูเหลือเกิน...พิมมี่จ๋า" ตาเฒ่าชุมพลจูบบั้นท้ายเปลือยของเด็กสาว ก่อนเอาเอาแก้มแนบตาม จนพิมมี่อดขำไม่ได้

"ลุงนี่ทะลึ่งตลอด....เดี๋ยวหนูก็ตดใส่หน้าซะหรอก" ร่างอวบยิ้ม "พิมมี่ไม่หนีลุงไปไหนหรอกค่ะ วันนี้ถ้าหนูทำให้ลุงร้องขอชีวิตไม่ได้ หนูไม่ปล่อยให้ลุงกลับไปบ้านแน่ หนูจะขย่มให้ตอลุงหักเลย คอยดู!!!"

.....พิมมี่ไม่มีทางรู้เลยว่า ไอ้ตาเฒ่าตรงหน้าน่ะ มันผ่านการอัพเกรดเพิ่มพลังอึดถึกทนมาแล้ว  แถมเมื่อช่วงหัวค่ำก็พึ่งร่วมมือกับน้องนาถเปิดซิงยัยอุ๊ น้องพิมมี่นั่นแหละที่อาจจะต้องเป็นฝ่ายร้องขอชีวิตกับตาเฒ่าแทน

ใครอยากอ่านโปรดเม้นท์ นี่คือตัวอย่างตอนต่อไปในตอนที่ 59 : ตาเฒ่ายอดนักรัก

 
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ฝากติดตามเพจเฟสบุ๊คของผมด้วยนะครับ

https://web.facebook.com/Nato87.The.Storyteller

playnut

#1
ลุงแม่งปี้อย่างเดียวเลย   ตอนหน้าขอเป็น  pdf  นะครับ   หรือเป็นแบบไหนก็ได้ที่อ่านผ่านมือถือได้  ผมไม่ได้เล่นคอม    ภาคสองขอฉากสวิ้งระหว่างหมอพลอย  ครูเบส   และลุงพลเยอะๆนะครับ  จะมีโอกาสได้เห็นหมอพลอย  พิมมี่และลุงพล  สวิ้งกันไหมครับ    ตอนหน้าขอสัก  3 part  เลยนะครับ      ขอบคุณครับ   เป็นกำลังใจให้พี่นะครับ   





ขอฝากคำเตือน  ก่อนคอมเม้นต์ จากเจ้แว่น
................................................
ใครจะอ่านผลงานทุกตอนในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก ::Angry:: ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา ::Cheeky:: เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1ปี. .

กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉันแบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .
................................................................................................................

err

ทั้งแข็ง  ทั้งแรงดีลุงพลของเรา  เพิ่งจัดน้องอุ๊เมียใหม่ไปไม่นาน  จะจัดน้องพิมมี่ต่อ  คนนี้ของจริงนะลุงตาเหลือกแน่

Phoowadol

#3
ตอนแรกนึกว่าคงไม่ได้เห็นบทบาท ของน้องพิมมี่ เสียแล้ว.เพราะเคยเห็นไรต์ บอกว่าจะพักบทของเธอไว้ก่อน แต่หากว่าการกลับมามีบทบาทอีกครั้งของเธอ ยิ่งมาส่งท้ายตอนจบ แบบนี้ เห็นที ต้องเตรียมฟิตร่างกาย หน่อยละเรา
ลุงพล จะโดน พิมมี่ รวบยอด ทบต้นทบดอก หรือว่าจะเป็น ฝั่งลุงพล มาชดเชยให้น้องพิมมี่ แบบทบต้น ทบดอก ก็แล้วแต่ ที่แน่ๆ มันต้อง เสียว กระจาย แผ่ซ่าน ทุกอนู แน่นอน ลุงจะงัดเคล็ดลับ วิชาเด็ด อะไรออกมาใช้ แต่ด้วยรสนิยมถ้ำทองของลุง งานนี้คงไม่พลาดอีกตามเคย555 คงต้องตามดู ตอน 59 ที่จะมาถึงในไม่ช้านี่ แบบ เรียลไทม์ กันแล้วหละครับ ขอบคุณมากครับ

Thanatouch MAN

อ่านตอนนี้ช่วงแรก กับ ตอนเก่าดูมันสลับกันไปมางงๆอยู่เหมือนกัน สรุปลุงพลโชคดีมากนะครับ ได้พลังวิเศษมา เป็นความไฝ่ฝันของผู้ชายแทบทุกคนอยากมีพลังด้านเพสแบบนี้

navy868

เจอลุงพลเวอร์ชั่นอัพเกรดเข้าไป พิมมี่จะรับมือไหวมั้ย?  ::Horror::

Suchart Thanee

ซวยแระน้องพิมมี่ ลุงพลไปอัพพลังมา ไม่รู้ซะแล้ว ตายแน่ สู้ๆนะครับลุงพล

Che Phermphrom

น้องพิมมี่ เจอการอัพเกรดเข้าไป เสียวจนต้องร้องขออีกรอบแน่ๆ

veget

ผมก็คิดถึงน้องพิมมี่เหมือนกันครับผม น้องเค้าสุดๆคนนึงเลย

Java2549


airfoxus

ลุงพลของเรามีพลังวืเศษดีขนาดนี้รับรองสาวๆของลุงพลแต่ละคนนี่มีหมดแรงจนต้องร้องขอชีวิตกับลุงพลกันเลยที่เดียว

ผู้เฒ่าเซราะกราว

น้องอุ๊โดนจัดหนักถึงกับล้มป่วยเลย  ส่วนหนุ่มกรสงสัยจะหันมาหาครูเบสท์แทนล่ะมั้ง  ว่าแต่ลุงพลกับน้องพิมมี่นี่ใจตรงกันจริงๆ ว่าแต่คืนนี้จะเป็นลุงพลหรือน้องพิมมี่กันนะที่จะเป็นคนร้องขอชีวิต....5555

pimmy121

โอ้โห ตามที่ท่านเกริ่นๆมาเนี่ย สงสัยต้องไป 7-11 ตุนทิชชู่ซะแล้ว ท่านลุงพลอัปเกรดพลังมาแบบนี้ สาวคนเดียวคงเอาลุงไม่ลง ต้องรุมเท่านั้น โอ๊ยอิจฉาจริงเด้พ่อใหญ่พลเอ้ย

มานะ มีสุข

น้องพิมมี่ คนสวย กลับมาแล้ว ในบรรดาเมียๆของลุงพล พิมมี่จริงใจที่สุดรักลุงพลแบบไม่มีเงื่อนไข อย่างนี้ต้องจัดให้หนักเลยนะลุงพล

kidzero

แหมลุง ช่วงนี้ฟิตจริงๆนะ สงสัยคงต้องให้นางฟ้ามาครบทีมสินะถึงจะปราบอยู่ แต่เสียวตอนจบนิดเดียวคือลุงก็ 60 แล้ว กลัวลุงไปแล้วบรรดาเมียๆจะเสียใจกันมากกว่า 
ปล.ถ้าไรท์อ่านเม้นนี้ก็ดี แบบเรื่องของน้องอุ๊ก่อนจบภาคแรก อยากให้ลุงพลมันทำอะไรก็ได้ให้น้องอุ๊ประทับใจซักนิด แบบแอบเห็นแล้วรู้สึกดีก็ได้ ผมว่าตอนของอุ๊จบแบบน่าสงสารไปหน่อย ของนางเอกคนอื่นยังมีโมเม้นท์หวานๆกันพอให้ชุ่มใจ แต่แบบของอุ๊อ่านไปเห็นใจไป ถึงจะสมควรโดนแต่อุ๊ก็ไม่ได้เจตนาไม่ดี หวังว่าไรท์จะพิจารณา หรือถ้ามีแผนไว้ภาคหน้าก็โอเคครับ