บ่วงเสน่หา62 (คาดไม่ถึง2)

[tee1402]

ดีใจลุงอ้นยังไม่ตาย

[Cassa]

งานนี้มีงง

[thavada]

เวรกรรม กลายเป็นฝันหรือนี่

[a park]

กลางหมู่บ้านชับบอนตอนนี้สมควรจะรื่นเริงบันเทิงใจอย่างมากด้วยชนะศึกกับวิญญานของปู่เจ้าสมิงพรายที่ถูกเหล่าสัมภเวสีครอบงำและการกลับมาของเฒ่าอ่ำจอมอาคมแห่งดอนหญ้าไซ ผู้อาวุโสแห่งหื่นบ้านนา  แต่ด้วยอีก 2 สมาชิกคู่ภรรยาไอ้ชัย-ต่าย ที่ผลัดหลง อยู่ในโพรงตะเคียนตายซากโบราณ เป็นตายร้ายดีมิอาจรู้  มีแต่นางงามเฒ่าตะเคียนยืนยันถึงความปลอดภัยแต่ชบาและเหล่าหื่นบ้านนาก็ยังอดห่วงมิได้  ด้วยนิสัยเจ้าเล่ห์ไว้ใจมิได้ของนางตะเคียนเฒ่าที่ชบารู้ดี   สมัยรุ่นๆหลังจากการรวมวิญญานของตนกับวิญญานว่านปอบร่านเพื่อทดสอบวิชาและหาของดี ของขลัง ชบาเองก็แทบเอาวิญญาณมาเซ่นสังเวยให้กับโพรงไม้อาภรรพ์ต้นนี้มาแล้ว  ความลับดำมืดของตะเคียนตายซากพันปีต้นนี้แม้นางเฒ่าตะเคียนเองก็หารู้หมดสิ้น นางแม้จะครอบครองต้นไม้โบราณเป็นที่สิงสู่อาศัยมากว่าร้อยๆปี  แต่นางทราบดีว่านางก็ไม่สามารถบังคับควบคุมหรือรู้ซึ่งถึงความลับที่มีของต้นไม้พันปีต้นนี้ได้หมด  นางเพียงอาศัยความชำนาญและมีวิญญาณที่สื่อถึงต้นไม้อาภรรพ์ต้นนี้ได้บ้างเท่านั้น  บางเรื่องราวนางก็ไม่สามารถควบคุมได้   ครั้งนี้ที่ยอมเอากระถางธูปกักวิญญาณมาตรึงด้วยตะปูตอกฝาโลงอาคมของเกจิ มาไว้ในโพรงไม้เพราะต้องตามน้ำกำจัดควบคุมวิญญาณร้ายของปู่เจ้าสมิงพรายให้ได้ซะ " แล้วเราค่อยหาทางกันอีกที ว่าจะเอายังไง นางเฒ่าตะเคียนถึงมันจะไว้ใจไม่ได้แต่มันมีจุดอ่อนที่ไม่สามารถไปสิงสู่ที่ไหนได้นอกจากต้นไม้ตายซากต้นนั้น  ยังไงมันก็หนีไปไหนไม่ได้  "ชบาปลอบใจให้ความหวังเหล่าหื่นบ้านนา    "ไม่รู้พี่ชัยพี่ต่ายจะเป็นไงบ้าง " กลอยใจถอนหายใจคุณนายสุคนสวย บีบมือหลานสะใภ้เบา ๆ  "ไว้คืนนี้ข้าจะหาทางให้" ชบาแบ่งรับภาระใหญ่ครั้งนี้เป็นที่เบาใจของเหล่าหื่นบ้านนา
                        ดึกสงัดเดือนหงายฟ้าพราวไปด้วยแสงระยิบของดวงดาว เวรยามภายในหมู่บ้านชับบอนถูกวางไว้เข้มงวดแม้จะเสร็จศึกแล้ว เรือนใหญ่ของแม่นายชบาจุดไต้ไว้แค่หัวบันได เป็นการบ่งบอกว่าห้ามรบกวน ภายในเรือนร่างงดงามไม่ต่างอะไรกับสาวรุ่นๆ กำลังนั่งสมาธินิ่งโดยมีเฒ่าอ้น ระวังอยู่ข้าง ๆ อย่างห่วงใยรักใคร่  กลุ่มควันของโหงพรายสมุนคู่กายล่องลอยผ่านหน้าต่างมาหยุดนิ่งเบื้องหน้านายหญิงของมัน "นังโหงพราย ข้าต้องการดาวกามาไว้ใช้งานสัก 2-3 คน มึงหามาให้ข้าได้มั้ย "  "ได้จ๊ะนายหญิงข้าเล็งไว้ให้นายหญิงคัดเลือกไว้แล้วหลายคนอิอิ " นางโหงพราย รู้ว่าเข้าทางของตนแล้วด้วยมนุษย์ชายหญิงที่จะนำมารับใช้นายหญิงมัน มันได้จัดการสิงสู่เสพสม ทดสอบเป็นที่พึงพอใจแล้ว  "ดีมาก มันเป็นใครข้าจะได้ให้คนไปตามมา "
                   กลางเรือนใหญ่ ไอ้ผล กระถิน ไอ้แดง นังเพ็ญและเฒ่าจำ นั่งสงบนิ่งงงงันและแปลกใจที่ถูกเรียกตัวมาพบนายหญิงของพวกมัน   ชบานั่งหันหลังให้ลูกน้องที่มารออยู่พักใหญ่ "ข้ามีงานให้พวกเอ็งทำ อาจจะยากลำบากใจนิดหน่อยแต่ถ้าสำเร็จพวกเอ็งจะสบายไปทั้งชีวิต "  "ชีวิตพวกเราเป็นนายหญิงเก็บตกมาให้ จะให้เป็นหมูเป็นหมาพวกข้าก็ยอม" ไอ้ผลพูดจากใจด้วยสำนึกและยำเกรงในบารมีของนายหญิงของพวกมัน "พวกเรายินดีรับใช้นายหญิงจ๊ะ "กระถินก้มหน้าไม่กล้าสบตานายหญิงคนงาม "ดี รับรองข้าไม่ลืมพวกเอ็งแน่นอน เอ็ง 3 คนปลดผ้าออกแล้วเข้ามาหาข้า  " ชบาชี้นิ้วสั่งไอ้ผล ไอ้แดงและเฒ่าจำ  3ชายอึกอักๆ เฒ่าอ้นจึงกระตุ้นเตือน "ถอดเร็วเข้าซิวะ รับรองพวกมึงได้ประโยชน์มากกว่าโทษ " 3ชายสามวัยไม่รอให้เฒ่าอ้นเร่งอีก ต่างถอดเสื้อผ้าร่างเปลือยเปล่าเดินกระมิดกระเมียนไปหยุดอยู่ตรงหน้านายหญิงชบา  ชบาพยักหน้าให้เฒ่าอ่ำ  เฒ่าอ่ำเดินไปหยิบมีดหมอที่แท่นพิธีพร้อมโลหะแท่งรูปร่างประหลาดล้ำหยิกๆงอ 3 อันเล็กเท่าปลายไม้ขีดไฟ  "พวกมึงจับควยขึ้นมาทำให้มันแข็งๆสิว่ะ อ่อนเป็นมะเขือเผ่าไปได้ "เฒ่าอ่ำบ่น  ดูเป็นเรื่องง่ายๆแต่การที่ต้องมาถอดเสื้อผ้าต่อหน้าคนหลายคนแบบนี้ บรรยากาศก็ใช่ว่าจะโรแมนติค 3 หน่อพยายามปลุกน้องชายตัวเองอย่างเอาเป็นเอาตาย ยิ่งเร่งยิ่งเครียดยิ่งเครียดยิ่งอ่อนตัวไปกันใหญ่   "พวกเอ็งมองมาทางนี้ " เสียงนายหญิงชบาดังแว่วเสนาะหูมา  3 หน่อชายดาวกามาหันไปนายหญิงของพวกมัน ที่ขณะนี้กำลังเปลื้องผ้าหมดตัว ผิวนวลยองใย สองเต้าเต่งตึง เอวขอดเล็กสะโพกอวบผึ่งเผย โดยเฉพาะเนินมหาโยนีที่ชายใดได้พบเห็นแทบจะคลานลงไปขอลิ้มลอง ความเป็นชายของ 3 ชายไม่ต้องใช้แม่นางทั้งห้าปลุกปล้ำอีกแล้ว ต่างผงาดล่ำค้ำโลกผงกหัวทักทายชาวโลกหงกๆ เฒ่าอ้นไม่รอให้เสีโอกาสจรดปลายมีดไปที่หนังปลายเจ้าโลกของพวกมันทั้ง 3 คนอย่างรวดเร็ว รอยแผลเล็กๆจากปลายมีดอาคมเลือดซึมหลั่งไหลลงพื้นเรือนแดงฉาน   พร้อมกันนั้นแบมือโลหะพิสดาร 3 แท่งเหมือนแม่เหล็กต่างขั้วต่างดึงดูดกันล่องลอยแทรกตัวไปที่แผลของมีดอาคมได้กรีดไว้   จากนั้นปากแผลก็ได้ปิดลงเหลือไว้แต่รอยกรีดเล็กๆ คล้ายเส้นไหม ฉับพลันเจ้าโลกของพวกมันทั้ง 3 คนก็เริ่มแข็งตัวเส้นเอ็นสีเขียวปูดโปนแข็งแกร่ง  ไอ้ผล ไอ้แดง เฒ่าจำรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงที่ได้รับ พวกมันรู้สึกคึกคักโดยเฉพาะเฒ่าจำที่เหมือนกลับเป็นหนุ่ม 18-19 อีกครั้ง อารมณ์เงี่ยนปะทุดังภูเขาไฟจะพวยพุ่ง   "เอ็งสองคนถอดเสื้อผ้าแล้วมานี่ "ชบาสั่งสองสาว กระถินนังเพ็ญ  ที่ตอนนี้ตกตะลึงกับท่อนลำบรรดาสามีของตนที่เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างประหลาดล้ำ  สองสาวถอดเสื้อผ้ากองกับพื้นอย่างว่าง่าย  "นังโหงพรายคราวนี้เอ็งก็จะได้มีร่างสิงสู่เป็นตัวตนสักที " ชบาร่ายมนต์เป่าไปที่นังโหงพรายสมุนคู่ใจ  นังโหยพรายสะลายเป็นหมอกควันสองสายพุ่งทะลักเข้าไปที่ทวารทั้งเจ็ดของสองสาว  สองสาวสติล่องลอยคล้ายหลับคล้ายตื่นอารมณ์อยากร้อนแรงปะทุร้อนในกายอยากปลดปล่อยแทบคลั่ง  เหมือนแม่เหล็กที่ดึงดูดกัน สามชายสองหญิงต่างทะยานเข้าหากันอย่างหิวกระหายร้อนแรง เฒ่าจำจับเอวกระถิ่นกดหัวลงต่ำ เสยท่อนลำที่แข็งดุจเหล็กไหลของมันทะลวงถ้ำน้อยของสาวรุ่นลูกทันที "โอยๆๆๆเบาก่อนลุงจำ อาๆๆๆๆซ๊ดๆๆๆๆ "เสียงบอกเบาก่อนแต่นังกระถิ่นกลับส่ายเอวเย้ายวนเฒ่าจำที่ออกแรงโยกเอวดังพับๆๆ  ไอ้ผลเห็นเมียถูกเฒ่าจำจับโยกก็เข้าไปดูดสองเต้านังเพ็ญลูกสาวเฒ่าจำเป็นการเรียกทุนคืนทันที ไอ้แดงก็กลัวเสียแต้มส่งท่อนลำยาวใหญ่ของมันให้กระถินดูดเลียไม่ยอมน้อยหน้าเพื่อน  "พี่ข้าเปียกแฉะไปหมดแล้ว เย็ดฉันเถอะพี่ " นังเพ็ญร่ำร้องครวญครางด้วยไอ้ผลทั้งดูดทั้งเลีย มือก็อยู่ไม่สุขทั้งคว้านทั้งสอดนิ้วไปในร่องหลืบของหล่อนน้ำฉ่ำเยิ้มเต็มง่ามขา  ไอ้ผลยกสองขานังเพ็นพาดบ่า โยกเย็กเต็มแรงอย่างคึกคัก ไม่มีท่าทีเหนือยอ่อน  เกมส์กามครั้งนี้เฒ่าอ้นและชบาต่างเฝ้าดูอย่างภาคภูมิในความสำเร็จของตน  ชบาชายตามองเฒ่าอ้น เฒ่าอ้นรีบจูงมือสาวงามเข้าห้องทันที  จากนั้นเสียงเขย่าเรือน เสียงร่ำร้องอย่างสุขสมก็ประสานกันระงมเรือน  ด้านนอก 2 คู่  5 คนต่างเมามันส์สลับคู่กันนัวเนียไปหมด แม้แต่เฒ่าจำกับนังเพ็ญผู้ลูกก็ไม่มีเว้นต่างบรรเลงเพลงกามาใส่กันไม่มีใครยอมใคร  ไอ้แดงเห็นพ่อเย็ดลูกตัวเองก็ยิ่งเกิดอารมณ์พลุกพล่านเข้าไปร่วมวงคลุกเคล้ากับเมียมันเป็นการรุกรับชายสองหญิงหนึ่งแบบถึงพริกถึงขิง  ทั้งร่องรูที่สอดใส่ได้ถูกสองชายสอดกระแทกอย่างบ้าคลั่งร้อนแรง  ฝ่ายรับยิ่งตอบรับการกระแทกโยกเย็ดอย่างมีจังหวะทั้งเด้งทั้งตอด ทั้งส่ายสอดรับอย่างลงตัวร้อนแรง   ชบาทำพิธีดาวกามาเพื่อประสงค์ใดกันแน่  ?
   "ต่ายๆๆตื่นเร็ว " ไอ้ชัยเขย่าตัวเมียรักอย่างร้อนรนและงุนงง  เมียรักค่อยๆผงกหัวงัวเงียตื่น สภาพไม่ต่างจากผัวเท่าไหร่  "ปลุกอะไรแต่เช้าละพี่วันนี้ไม่ใช่วันพระซะหน่อยไม่ต้องไปวัด " เสียงอิออดบ่นผัวแต่ก็ตื่นมาผละลงจากเตียงไปเข้าห้องน้ำ  เสียงล้างหน้าอาบน้ำดังมาซู่ซ่า  ไอ้ขัยตบหัวตัวเรียกสติ มันเหลียวซ้ายแลขวาเดินสำรวจไปมาในห้องนอกห้องทั้วบริเวณบ้านจนแน่ใจว่าที่นี่คือบ้านของมันแน่ ๆ  แล้วพรรคพวกของตนล่ะไปไหนหมด แล้วตนกับภรรยาออกมาจากชับบอนได้ยังไง เมื่อไหร่  มันมืนงงไปหมดจับต้นชนปลายไม่ถูก  "พี่อาบน้ำเถอะฉันเสร็จแล้ว " เมียสาวคนสวยของมันออกมาจากห้องน้ำ เสื้อผ้าที่ใส่ช่างขัดกับต่ายเมียสาวสุดเซ็กซี่ของมันเสียนี้กระไร  เมียมันจะชอบขาสั้นรัดรูปอวดท่อนขาสะโพกงาม ถึงไม่ขาวใสแต่ผิวพม่ารูปร่างสมส่วนทำให้เซ็กซี่และเธอก็ใช้ความเซ็กซี่ของเธอได้คุ้มค่าที่สุด แต่ชุดที่เมียตนใส่วันนี้มันยัยป้าที่ไหนเขาใส่กัน มันไม่เหลือความเซ็กซี่ไว้อวดชาวบ้านเลย  "แล้วพวกเราไปไหนหมด"คำถามแรกที่มันเอ๋ยปากถามเมีย  สาวต่ายงุนงงไม่เข้าใจคำถาม "พรรคพวกอะไรกันพี่ "  "ก็ลุงอ้นไอ้โชค ลุงคำ พิม กลอยใจ พล ไง "  เมียสาวยิ่งงงหนักไปอีก "ลุงอ้นกับไอ้โชคก็อยู่บ้านไงพี่ ที่เหลือก็คงอยู่บ้านกันจะไปไหนอีกล่ะ แล้วไปสมัครคบหากับข้าง ๆ บ้านเมื่อไหร่ละเนี้ย เห็นพี่วันๆทำแต่งาน "  "ก็เราไปป่าชับบอนกันไง " ไอ้ชัยยิ่งงงไปกับคำตอบของเมียตน  "พี่นี่ถ้าจะเพื้ยน ปลายนาแคนี้แทบจะไม่ไปย่ำนี่ป่าชับบอนพี่เหรอจะไป นี่ตื่นอยู่มั้ยพี่ คริๆๆๆ "พูดพรางส่ายหัวเดินหายไปในครัวหลังบ้าน  "เฮ้ยอะไรว่ะเนี้ย  หรือเมียเราจะกระทบกระเทือนทางสมอง ว่ะ "    ไอ้ชัยยื่นงวยงงกับตัวเองอยู่พักใหญ่ไอ้ด่างหมาประจำบ้านก็เห่ากระโชกอยู่หน้าบ้าน "ไอ้ชัยๆๆ อยู่หรือป่าว "   "เฮ้ยลุงอ้นๆจริงๆด้วยลุงยังไม่ต่ายเหรอเนี้ย ฮาๆๆๆๆ" ไอ้ชัยดีใจกระโดดตัวลอยไปกอดเฒ่าอ่ำ "เฮ้ยๆๆๆเบาๆๆมึงเป็นอะไรของมึงอยู่ๆมาแช่งกู "  "ลุงเป็นคนพาฉันกลับมาจากชับบอนใช่มั้ย "  "ชับบงชับบอนอะไรของเอ็งวะ ประสาทแท้ไอ้นี่ เอานี่ปลาข้ากับไอ้โชคดักมาได้โขอยู่ "เฒ่าอ้นยื่นปลาช่อนขนาดข้อมือให้ไอ้ชัย  ไอ้ชัยรับปลามาอย่างมืนงง "เกิดอะไรขึ้นกับกูว่ะเนี้ย หรือกุจะฝันไป "   "กูไปก่อนนะสายแล้ว  นัดหลวงพี่จะจัดงานบุญบ้านเราสักหน่อย ว่างๆมึงไปช่วยเป็นแรงเอาบุญบ้างนะ " เฒ่าอ่ำเดินจ้ำอาดไปท้ายบ้านตรงไปยังวัดท้ายทุ่ง ทิ้งให้ไอ้ชัยยืนถือปลาปากอ้าตาค้างด้วยเฒ่าอ้นตลอดทั้งชีวิตมันไม่เคยแม้แต่จะคิดเข้าวัด  เข้าวา ยิ่งไปสมาคมกับพระเพื่อทำบุญจัดงานแบบนี้ยิ่งเป็นไปไม่ได้ใหญ่  " อะไรว่ะเนี้ย "
                                       

ม

[a park]

กลับตาละปัด ฝีมือตะเคียนแน่