🧡 XONLY 🧡

หลังจากคืนวันที่ป่านเมียผมตกเป็นเมียของเสริมโดยไม่รู้ตัว  เสริมก็ยังทำงานเป็นคนสวนที่ขยันขันแข็งเหมือนเดิมครับ  ไม่มีทีท่าอะไรให้ระแวง เพราะตอนแรกผมก็กลัวเหมือนกันว่าเขาจะแสดงปฏิกริยาอะไรออกมาไหม เช่น ออกอาการปีนเกลียว ว่าเมียมึงก็เมียกู อะไรประมาณนี้   

แต่เขาไม่เคยปริปากพูดกับผมถึงเรื่องวันนั้นเลย  เขาทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เมื่อเขาไม่พูดอะไรผมก็ไม่พูดอะไร  คือรักษาสัญญาที่เราคุยกันคืนนั้น "ถ้าคุณหนึ่งไม่พูด ผมก็ไม่มีวันพูด"

หลังจากเหตุการณ์นั้นผ่านไปราวๆ สองเดือนกว่าๆ  เสริมก็บอกผมว่าเขาจำเป็นจะต้องขอกลับบ้านต่างจังหวัดสักเดือน  เหตุผลคือ เพราะพ่อไม่สบาย เรื่องแบบนี้ผมคงห้ามเขาไม่ได้  แต่ก็เป็นห่วงบ้านสวน เพราะที่ผ่านมาทุกอย่างเรียบร้อยดีมาก ตั้งแต่เสริมเขามาดูแล
   
"เสริม ไม่อยู่ ใครจะดูบ้านล่ะ เฮ้อ "   ผมพูดกับเขา
"ไม่ต้องห่วงครับ เดี๋ยวผมหาคนมาช่วยดูให้"  เสริมบอกผม
แล้วอีกสองสามวันเสริมก็บอกผมว่าได้เพื่อนมาช่วยดูสวนให้ได้แล้ว สิ้นเดือนจะนัดมาเริ่มงานเลย

ถึงสิ้นเดือนผมก็ชวนป่านไปบ้านสวน  เพื่อไปจ่ายค่าแรงให้เสริม และทำความรู้จักกับคนงานที่เสริมพามา เพราะอีกสองวันจากนั้นเสริมก็จะไปแล้ว 

พอไปถึงที่บ้านสวน  เสริมก็พาผู้ชายคนหนึ่ง อายุสักสี่สิบเศษๆ  ผิวดำแดง  หัวโล้นเป็นเงา หน้าตาดูเข้มเพราะไว้หนวด ไหล่แขนใหญ่เบ้อเริ่มเลย รูปร่างล่ำแต่มีพุงหน่อยๆ  เสริมก็แนะนำเพื่อนเขาคนนั้นให้เรารู้จัก ว่าชื่อจ่าเหน่ง เขามาช่วยยกของลงจากรถเรียบร้อย

จ่าเหน่งเล่าอดีตว่าเคยรับราชการทหารบก มียศเป็นจ่าแล้วลาออกเพราะเบื่อเจ้านาย  ตอนนี้มีอาชีพขับรถตู้อยู่อนุสาวรีย์ชัยฯ  แต่รถชน ซ่อมอยู่ในอู่ ตอนนี้เลยว่างๆ

เขาดูท่าทางเป็นคนอัธยาศัยดี แต่จะคุยเก่งออกแนวขี้โม้ หน่อยๆ
ผมบอกป่านเมียผมว่า เราน่าเลี้ยงส่งให้เสริมเขาหน่อยละกัน  ถือว่าเลี้ยงส่งเขากลับบ้านแล้วทำความรู้จักกับจ่าเหน่งด้วย   ป่านก็โอเคไม่ขัดข้อง 

ผมก็เดินไปบอกเสริมกับจ่าเหน่งเรื่องที่จะเลี้ยงกันนั้น  ตอนเดินไปที่บ้านพักคนงาน ก็เห็นรถนิสสันบิ๊กเอ็มจอดอยู่หน้าบ้าน  กระจกด้านหลังติดสติ๊กเกอร์  "จ่าเหน่งเก้านิ้ว"   

"เป็นไรไหมครับ ผมเอารถมาด้วย"  จ่าเหน่งเห็นผมกำลังมองดูรถเขาอยู่ เลยถามอย่างสุภาพ
ผมบอกว่าไม่เป็นไร ดีซะอีก เผื่อผมขอยืมขนของบ้าง จ่าเหน่งบอกว่าเต็มที่เลย  ระหว่างนั้นผมก็พยายามสังเกตุที่นิ้วมือสองข้างของจ่าเหน่ง  เอ...มันก็ครบสิบนิ้ว  แล้วทำไมเขาติดสติ๊กเกอร์ว่า
"จ่าเหน่งเก้านิ้ว"  หว่า  แต่ก็แค่คิด ไม่ได้ถามอะไร

ตกบ่ายๆ  เสริมกับจ่าเหน่งก็ลงบ่อน้ำหน้าบ้านเอาแห ไปจับปลา เพราะในป่อผมเลี้ยงปลาไว้หลายชนิด  พักใหญ่ จ่าเหน่งก็เดินตัวเปียกมะล่อกมะแล่ก เปลือยช่วงบน อวดลำตัวหนาๆ ที่มีรอยสักเต็มแผ่นหลัง หิ้วถังน้ำใส่ปลากด ปลาทับทิม ปลาสร้อย มาหลายตัว   แล้วป่านก็จัดแจงตระเตรียมเรื่องอาหาร เสริมกับจ่าเหน่งก็มาช่วยกันทำปลา แล้วทำกับข้าวด้วยเพราะจ่าเหน่งโม้ว่าเขาทำพวกอาหารป่าอร่อยมาก 

เย็นวันนั้น เราตั้งโต๊ะกันกลางสวน อากาศดี ลมเย็นเป็นใจให้ดื่มเหล้า ผม ป่าน เสริมและจ่าเหน่งกินดื่มและพูดคุยกันสนุกสนานแบบไม่ถือตัว ผมกับป่านนั่งดื่มไวน์กัน  เสริมกับจ่าเหน่งนั่งดื่มแม่โขง ป่านก็ไปถามว่า แม่โขงกับหงษ์ทองเหมือนกันไหม  จ่าเหน่งบอกว่าอร่อยกว่าหงษ์เยอะ นุ่มกว่า  เมียผมบอกว่าไม่อยากจะเชื่อ

"คราวที่แล้วเสริมก็บอกว่าหงษ์นุ่มอย่างนั้นอย่างนี้...ป่านกินหงษ์เข้าไปนะ เมาเละจนจำอะไรไม่ได้เลย"  เมียผมพูดแล้วหัวเราะ
"ไอ้เสริม มันผสมอะไรให้ดื่มล่ะครับ มันต้องมีสูตรนา เหล้าไทยเนี่ย"  จ่าเหน่งเริ่มคุยโอ่ แล้วเขาก็จัดแจงผสมเหล้าสูตรพิเศษของเขา คือ แม่โขงผสมน้ำผึ้ง ใส่ใบสะระแหน่สับ น้ำแข็งป่น แล้วโรยเกลือ
ป่านเมียผมรับผมาดื่มแบบกล้าๆ กลัวๆ แต่แล้วเมียผมก็เลิกดื่มไวน์ หันมาดื่มเหล้าปั่นของจ่าเหน่ง ที่ชงส่งให้ไม่ให้ขาดมือ หนึ่งแก้ว สองแก้ว สามแก้ว และนับไม่ไหวละ

เมียผมเริ่มมีอาการให้เห็นละ เมากึ่มๆ แก้มแดง ตัวแดงไปหมด แต่ยังพอคุยรู้เรื่อง แต่พอดูออกว่าสติเริ่มลอยละ
ผมก็ดื่มเหล้าผสมที่จ่าเหน่งชงให้เป็นเพื่อนป่านด้วย   เหล้าหมดไปเกือบสองกลม  การสนทนาก็เริ่มสนุกสนานเป็นกันเองกันมากขึ้นเรื่อยๆ   

จ่าเหน่งเป็นคนคุยเก่ง เล่าเรื่องต่างๆ แบบมีมุกตลกให้ผมกับป่านหัวเราะได้ตลอด  เป็นการกินดื่มที่สนุกได้อรรถรสมากครั้งหนึ่งเลย แล้วผมก็นึกขึ้นถึงสติ๊กเกอร์ที่กระจกรถจ่าเหน่ง  เลยอดถามขึ้นมาไม่ได้
"จ่าเหน่ง เก้านิ้ว หมายถึงอะไร ผมเห็นจ่าเหน่งก็มีครบสิบนิ้วนี่"
จ่าเหน่งได้ยินคำถามแล้วแล้วเขาก็มองหน้าเสริม อมยิ้ม
"อ้าวเหรอ  จ่าเหน่งมีเก้านิ้วเหรอ ทำไมนิ้วขาดล่ะคะ ไปโดนอะไร"  ป่านถามด้วยความซื่อ

พอป่านพูดจบ ทั้งสองก็หัวเราะกันลั่น ผมก็งง ป่านถามว่าขำอะไรกันเหรอ  แล้วจ่าเหน่งก็อธิบายว่า ที่ว่า "จ่าเหน่งเก้านิ้วนั้น"  มันไม่ได้หมายความว่าเขานิ้วด้วน    แต่อย่างใด

"นิ้วผมไม่ได้ด้วนครับคุณป่าน...เก้านิ้วมันหมายถึง...เอ่อ...ความยาวของ..เอ่อ...ของอวัยวะบางอย่างของผมนะครับ"
จ่าเหน่งพูดจบ ผมก็ถึงบางอ้อ ส่วนป่านเมียผมก็เช่นกัน เธออายหน้าแดงเข้าไปอีก พร้อมเอามือปิดใบหน้าที่แดงเหมือนตำลึงสุก

"จ่าเหน่งน่ะ บ้า คนลกมก " เมียผมร้องด้วยความเขินอายที่เสียรู้หนุ่มใหญ่
จ่าเหน่งกับเสริมหัวเราะกันร่วน
"ผมไม่ได้เริ่มนะ  คุณหนึ่งถามผมเอง  ผมก็ต้องตอบตามความจริง ใช่มะไอ้เสริม"
"คนขี้โม้"  ป่านแซวเขา โดยไม่คิดว่าจะเข้าตัวอีก

"อ้าว คุณป่านพูดแบบนี้ผมเสียหายนะ  ไอ้เสริมไปเอาไม้บรรทัดมาเลย กูจะวัดให้คนป่านดู"   จ่าเหน่งพูดแล้วหัวเราะ
เสริมส่งตลับเมตรที่พกติดตัวให้ จ่าเหน่งลุกขึ้นยืนทำท่าขยับกางเกง ผมมองตามคิดในใจ เฮ้ย ที่เขาจะกล้าทำต่อหน้าต่อตาเลยเรอะ

"ว้ายยยย ...จะวัดจริงเหรอ ว้าย น่าเกลียด..." เมียผมร้อง เอายกมือปิดหน้าปิดตาทำแบบไม่อยากดู แต่นิ้วที่แหวกเป็นช่อง เห็นตาดำแป๋ว
"เอ้า จริงสิครับ " จ่าเหน่งพูดขึงขัง แล้วทำท่าปลดหัวเข็มขัด
"ถ้าไม่ถึงนะ สองเดือนที่มาแทนไอ้เสริม  ไอ้เหน่งทำงานให้ไม่เอาเงินเดือนเล้ย" 
แต่แล้วแล้วจ่าเหน่งก็ดึงแถบตลับเมตรออกมา ลงมือวัดรอบข้อมือใหญ่ๆ ของเขา
"เห็นไหม รอบข้อมือผม  ยาวเก้านิ้วพอดี"  จ่าเหน่งร้องเสียงดัง

ผมถอนหายใจเฮือก....ก......โล่งอก.....ส่วนป่าน เมียผม เอามือลง ทำหน้างง ๆ 
"เอ้า...นึกว่า..."  ป่านพูดเบาๆ
"เป็นไงครับ ความยาวรอบข้อมือผม เก้านิ้วพอดีไหม ฮ่ะๆๆๆ"   จ่าเหน่งหัวเราะ
"เอ...หรือคุณป่านนึกว่า...ผมจะเอาอะไรออกมาวัดให้ดู....นั่นแน่ อยากดูสมชายของจ่าเหน่งล่ะซี่" 

"บ้า...จ่าเหน่งบ้าจริงๆ เลย"  เมียผมหน้าแดงสร้าน ด้วยความอาย เสียรู้เขาอีกแล้ว
จริงอยู่ว่า จ่าเหน่งเล่มลามปามไปหน่อยละ แต่บอกตรงๆ ว่า ผมไม่โกรธจ่าเหน่งเลย คงเพราะเมาแล้วนั่นล่ะเลยสนุกไปกับเขา  แล้วผมก็ขำกับอาการ การเสียรู้ของป่าน  เธอดูไร้เดียงสา และเธอก็น่ารักมากจริงๆ

นึกๆ แล้วก็คิดถึงคืนนั้น คืนที่ผมยอมสังเวยเมียสาวแสนสวยแสนน่ารักคนนี้ให้กับเสริม

ภาพร่างกำยำดำเมี่ยม เม็ดเหงื่อพราว ที่ขยับโขยก โยกทับบนร่างแสนสวยขาวสะอาดตา
ภาพริมฝีปากหนาๆ ที่ประกบจูบกับริมฝีปากนุ่มราวกลีบกุหลาบของป่าน
ภาพลิ้นสากของเสริมที่สอดแยงเข้าไปในร่องกลีบแดงระเรื่อ....
ภาพ ควยขนาดแขนเด็ก ที่มุดเข้ามุดออก ช่องคลอดแน่นกระชับ จนแคมหีของป่านปลิ้นเข้าออกอย่างสะใจ ...และ....
ภาพน้ำกามข้นๆ ของเสริม....ที่เอ่อเต็มรู.จนล้นออกมาจากช่องคลอดของเธอ
ควยกระดกงึกๆ......กระแท่งแข็งเป็นลำอยู่ในกางเกง  แข็งจนต้องแอบบีบ

.....อา.....ถ้าวันนี้...ได้เห็นแบบวันนั้น......ป่าน...เสริม...แล้วก็....จ่าเหน่ง...
ภาพของป่านที่กำลังโดนเสริมกระแทกกระทั้น.... ในขณะที่ปากสวยๆของเธอ...กำลัง.ดูด..อมควยลำใหญ่ของจ่าเหน่ง ....ก็ผุดขึ้นมา

"เฮ้อ....มันคงเป็นไปไม่ได้....และคงไม่มีวันเกิดขึ้นแน่"  ผมคิด 
แม้นในความคิดอาจจะอยากให้เกิดขึ้นจริงๆ แต่ความหวงเมียมันก็มีนะครับ คงรับไม่ได้แน่ถ้าเมียสาวคนสวยจะโดนสวนทั้งสองทางแบบในจินตนาการแบบนั้น
"แต่...เฮ้อ...ไอ้ควยนี่ก็แข็งซะจริง" ผมคิดในใจ เอามือบีบควยที่แข็งปั๋งนั่นสามสี่ที แล้วลุกไปเข้าห้องน้ำ ตั้งใจจะไปจัดให้เข้าที่เข้าทางและเยี่ยวเสียหน่อย
พอเข้าห้องน้ำเสร็จ ออกมานั่งเอนหลัง แอร์เย็นๆ ในห้องนั่งเล่น ว่าจะนั่งสักพัก....แต่แล้ว...ผมก็เผลอหลับไป

หลับคาวงแบบนี้เมียไม่โดนสองหน่อรุมแย่เหรอ5555

เรื่องแนวๆนี้ยกให้ท่านพงษ์เทพเลยครับ รออ่านอย่างใจจดใจจ่อ

คงไม่ใช่แค่ข้อมือ ที่วัดได้ 9 นิ้ว
มีอวัยวะส่วนอื่น ด้วยแน่นอน

น่าโดนรุมแน่ๆ ผัวหลับคาวงขนาดนี้

งานนี้ไดัป่านคงได้ผัวคนสวนเพิ่มอีกคนเก้านิ้วซะด้วยบานจนหุบไม่ลงแน่ๆ

มาเสริมต่อเนื่อง ขอบคุณจ้า ขอมาแบ่งซักนิ้วเถอะ 55

พี่หนึงคิดอะไรอะ อยากเห็นจริงรึ. สองรุมหนึ่ง  น้องป่านจะไหวเหรอ ไม่มีมอมด้วยนะงานนี้ดีไม่ดี ครั้งนี้มีแบบสมยอมคาวงด้วย มัวแต่หลับนะ เดี๋ยวอดดูฉากเด็ด 9นิ้ว แล้วจะเสียจายยยยยย. นะคร้าบ.     

แบบนี้มีรุมครับ ยิ่งเมาๆด้วย

แบบนี้เมียโดนรุมสองแน่นวลไม่มีรอดครัช

รออ่านต่อเลยครับ ลุ้นว่าจะเสียวกว่าเวอร์ชั่นเก่าไม๊ 55

หลับตอนเมียกำลังเมาๆแบบนี้ จะโดนจัดหนักขนาดไหนครับนี่

นึกว่าจบแล้วเรื่องนี้ มีจ่าเหน่งเข้ามาอีก เสียวเลยครับ

เมาหลับแบบนี้
ระวังตื่นมาเมียอาจมีผัวเก้านิ้วเพิ่มอีกคนนะคับ 5555+

สงสัยไม่รับค่าจ้าง คงต้องตอบแทนแบบอื่นหละมั้ง ระวังเมียจะแอบมาด฿แลสวนบ่อยๆ นะครับ