ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

จอมอาชา ช่วงแรก โดยช่อมาลี เครดิต Iczy

เริ่มโดย kitty cat, กันยายน 01, 2018, 12:38:21 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

kitty cat

จอมอาชา  ช่วงแรก
ปกขาวยุคสุดท้าย
โดย ช่อฉิมพลี
สแกนโดย parnthep
พิมพ์โดย Iczy


kitty cat : ผมได้มาจาก เวปครอบครัวเดินทาง
parnthep Posted: Nov 1 2006, 06:02 AM 




    มันเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้วครับ คุณผู้อ่านที่ว่าปัจจุบันนี้ ไอ้เรื่องอย่างว่า
เป็นสิ่งที่ปรารถนาและต้องการของทุกเพศทุกวัย
หรือว่าคุณจะปฏิเสธ ยกเว้นผู้ที่หลุดพ้นแล้วจากตัณหาทั้งปวงนั่นแหละ
ผมจึงยอมรับว่าอิทธิฤทธิของกามรสไม่อาจทำให้ท่านไหวหวั่นได้
นอกจากนั้นนะหรือ ฮ่า ผมคิดว่าเหมือนกันหมดทุกคนแหละครับ
ไอ้บางคนอาจจะดัดจริต ทำเป็นว่าฉันนี้เป็นผู้ดีมีคุณธรรมสูง
ได้ยินใครเขาพูดเรื่องอย่างว่า ต้องเอามือมาปิดหู

"อุ๊ย หยาบคาย"
ฟังไม่ได้ แท้ที่จริง เจ้าหล่อนนั่นแหละร้ายนัก ปากว่าตาขยิบ อยู่ในที่ลับกับผู้ชาย
ความกดดันมันก็พุ่งออกมาเอง ผู้หญิงแบบนี้แหละครับ ที่ผู้ชายอย่างเราๆท่านๆอยากเจอสักที

บางครั้งความใคร่ของหล่อน ประทุขึ้นถึงขั้น "พี่ไม่ต้องน้องทำเอง" ก็ยังมี
เรื่องสนุกวันนี้ เปิดฉากขึ้นที่ไร่พีเอ็น ปากช่อง

    เทิดเป็นชื่อของเขา ชายหนุ่มอายุ 20 เศษ เป็นคนงานดูแลไร่แห่งนี้
ด้วยความรู้ที่เขาเรียนจบจากวิทยาลัยเกษตรกรรม
ทำให้เทิดมีหน้าที่จากเจ้านายอีกอย่างหนึ่ง
นั่นก็คือมีหน้าที่ดูแลม้าเทศจากออสเตรเลียกว่า 10 ตัว
ของนายประชุมผู้เป็นเจ้านาย

   ไร่ พีเอ็น คือสถานที่พักผ่อนบำรุงความสุขของนายประชุม
เทิดต้องเหน็ดเหนื่อยทุกครั้งที่นายประชุม และแขกเหรื่อมาพัก
แต่เขาก็ไม่เคยบ่น แม้ว่าหลังที่ทุกคนที่มาพักผ่อนกลับไปแล้ว
สิ่งที่เหลือให้เขาต้องจัดการ นอกจากความสกปรกของถ้วยชามที่เปรอะเปื้อน
ขวดหล้าเปล่าเกะกะ เศษอาหารราคาแพง และถุงยางอนามัยที่ใช้แล้ว
ก็มีเพียงปึกธนบัตรจำนวนน่าชม ที่แต่ละคนหยิบยื่นให้กับเขาเท่านั้น
ทุกครั้งที่มีคนมาพักที่ไร่แห่งนี้ เทิดก็ไม่ค่อยได้เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับคนเหล่านั้นมากนัก
นอกจากนั่งดูคนจากเมืองหลวงเหล่านั้นเฮฮากันอยู่ห่างๆ จากหน้าบ้านพักของเขาแค่นั้นเอง

    บางครั้งก็มีแขกของนายประชุมที่อยากจะขี่ม้าเล่น
เขาจึงพาตัวเข้าชิดใกล้ได้ แต่ก็น้อยครั้งจริงๆที่ผู้หญิงกรุงเทพฯจะอยากลองขี่ม้าเล่น
เกือบทุกคนจะกลัวมันด้วยซ้ำ

     ม้าเทศแต่ละตัวที่เทิดเลี้ยง สูงใหญ่ ล่ำสัน แลดูน่ากลัว
ซึ่งเหมือนกับความสูงใหญ่ ล่ำสันของเทิด ซึ่งแขกทุกคนที่มาพักสนใจ
โดยเฉพาะแขกผู้หญิงแล้ว ใบหน้าที่หล่อเหลาและกร้านแกร่งไปกับแสงแดดกลางไร่ทุกวัน
ทำให้เธอเหล่านั้นลอบมองอย่างพึงปราถนา แต่หล่อนเกรงใจคู่ครองของพวกหล่อนมากกว่า
เทิดจึงยังไม่มีโอกาสจนแล้วจนรอด

     เช้าวันนี้ก็เช่นกัน เทิดตื่นแต่เช้า เพราะคุณประชุม โทรมาสั่งว่าจะมีแขกมาพักที่ไร่ ให้ต้อนรับด้วย
ด้วยกางเกงยีนส์สีซีดๆ และเสื้อเชิ้ตลายสก็อตสีเข้ม เทิดพาตัวเองมาหยุดยืนที่คอกม้า
ด้วยเสื้อผ้าที่เขาใส่ ทำให้บุคลิกของคนเลี้ยงม้าหนุ่มผู้นี้ ผึ่งผายขึ้นมาอย่างประหลาด

    เทิดถอนหายใจลึกๆ เมื่อได้ยินเสียงแตรไฟฟ้าของรถเก๋งราคาแพงกดรัวถี่ๆ ดังมาจากปากทางเข้าไร่
"มากันแล้วพวกชาวกรุง ใครกันวะที่อยากจะขี่ม้า"
เทิดนึกในใจถึงคำสั่งทางโทรศัพท์ที่คุณประชุม สั่งให้เขาเตรียมม้าเชื่องๆไว้ให้พร้อมด้วย
เพียงชั่วครู่รถสปอร์ตสีแดงเลือดนกก็เคลื่อนมาจอดที่หน้าเรือนพักร้อน พอดีกับที่เทิดก้าวยาวๆไปถึงพอดี

     ชายหญิงคู่หนึ่งนั่งคู่กันมา ฝ่ายชายอายุสี่สิบเศษ อ้วนจนเหมือนหมูที่ห่อหุ้มด้วยเสื้อผ้าราคาแพง
สูบกล้องพ่นควันไม่ขาดระยะ แต่ผู้หญิงที่นั่งเคียงข้างมาด้วยนี่สิ ทำให้เทิดต้องหันมามองซ้ำอีกเป็นครั้งที่สอง
     เจ้าหล่อนอยู่ในวัยสาวสะพรั่ง อายุคงไม่เกินยี่สิบห้า เรือนร่างและนัยน์ตาของเธอนั้น
แค่มองผาดๆเท่านั้น ก็ทำให้ผู้ชายอารมณ์เปลี่ยวอย่างเทิดร้อนวูบวาบขึ้นมาได้ทันที
เสื้อเชิ้ตเนื้อบางที่ปลดกระดุมจนถึงกลางอก ทำให้พวงถันที่ครัดเคร่งสีขาวอมชมพูเกือบค่อนเต้า
ชูชันอวดสายตาชายหนุ่ม มันเต้นกระเพื่อมอยู่ใต้ร่มผ้าที่บางจนเห็นได้ชัดว่า
นอกจากเสื้อตัวนี้แล้วไม่มีสิ่งอื่นนอกจากสองเต้าที่อวบขาวนั้น

      เทิดกลืนน้ำลายลงคอ ขณะที่ชายหุ่นเสี่ยเจ้าของรถเปิดประตูออกมา พร้อมกับยื่นกุญแจรถให้
"ช่วยยกกระเป๋าออกจากหลังรถให้หน่อยสิ น้องชาย ไอ้ชุมโทรมาบอกแล้วใช่ไหม"
"ครับผม"

     เทิดตอบอย่างนอบน้อม พลางเดินไปเปิดท้ายรถ พร้อมกับเดินนำแขกทั้งคู่ไปยังห้องพักที่จัดเตรียมเอาไว้ให้แล้ว
"บ้านเขาสวยจังนะคะป๋า อย่างกับวิลล่าเมืองนอก คุณชุมนี่รสนิยมดีจัง"
"เฮ่ย แต่มันรวยน้อยกว่าป๋านะ รอให้มันตากอากาศที่วังแก้วของป๋าเสร็จก่อน แล้วเธอจะเห็นว่ามันเป็นวิลล่าที่สวยที่สุดในประเทศไทย"
"ฮึ สวยที่สุด ห้องนอนป๋าแต่ละห้อง ติดกระจกเอาไว้ทุกด้าน แถมเพดานยังติดกระจกอีก มองไปทางไหนก็เห็นแต่คนแก้ผ้ายุบยั่บไปหมด"

     เศรษฐีหุ่นหมูตอน ตะเบ็งหัวเราะเสียงดังอย่างชอบใจ พร้อมกับเอามือลูบไปที่สะโพกที่อวบหนาของหญิงสาว
"ก็มีแค่เธอกับฉันเท่านั้นหรอกน่าเยาวเรส อีแก่ที่บ้านในกรุงเทพฯ ไม่มีโอกาสเห็นห้องแบบนั้นหรอก"
อ้อ ชื่อเยาวเรส เทิดนึกในใจ ผู้หญิงกรุงเทพฯ แต่ละคนชื่อเพราะๆทั้งนั้น เยาวเรสหันขวับมาทางเขา และถามด้วยน้ำเสียงเป็นกันเองว่า
"ม้าอยู่ไหนละ พระเอก"
"ในคอกโน่นครับ"
เทิดชี้มือ
"คุณจะขี่ตอนนี้เลยหรือครับ"
"ฉันอยากขี่ตอนนี้ เพราะว่าแดดมันยังไม่ร้อนนัก อ้อ นี่คงรู้จักชื่อฉันแล้วนะ ส่วนป๋านะ ท่านชื่อชาญชัย เธอละชื่ออะไร หน้าตาไม่เลวนี่"
"ผมชื่อเทิดครับ"

     เสียงป๋าของหล่อนกระแอม ก่อนที่ทั้งหมดจะเดินเข้าไปในเรือนพัก เทิดวางกระเป๋าเดินทางลง
ตั้งท่าจะเดินถอยออกจากห้อง เยาวเรสก็หันมาหรี่ตากับเขาพลางสั่งว่า
"ไปเตรียมม้าเอาไว้ เดี๋ยวฉันจะไปลงไปที่คอก"

     เทิดรับคำ เขาเดินกลับไปที่คอกม้า พร้อมกับหวนคิดถึงอกอวบขาวยั่วใจ
และสะโพกที่อวบอั๋นของเยาวเรส ครู่ต่อมาหญิงสาวก็เดินคู่มากับป๋าชาญชัย
ด้วยชุดที่เตรียมไว้สำหรับการขี่ม้าโดยเฉพาะ

     เทิดเลือกม้าตัวที่เชื่องที่สุดให้เธอ ส่วนป๋าชาญชัยปฏิเสธที่จะขี่ม้า
เพราะสภาพร่างกายเขาเหมาะกับรถเก๋งมากกว่า เขาจึงเลือกใช้แต่รถสปอร์ตราคาแพง
เยาวเรสเป็นเมียน้อยอีกคนที่เสน่ห์ทางเพศของหล่อน ดึงดูดใจให้เขาลุ่มหลง
การที่เขาพาเธอมาพักผ่อนที่ไร่แห่งนี้ ก็เพราะต้องการตามใจเยาวเรสเสียมากกว่า
ดังนั้นจึงมีแต่เทิดกับเยาวเรสสองคนเท่านั้นที่ขี่ม้าออกจากไร่ แม้จะขี่ยังไม่เก่งนัก
แต่เยาวเรสก็ไม่กลัวม้าเหมือนผู้หญิงคนอื่นๆที่มาที่ไร่ เธอสามารถคุมให้ม้าวิ่งควบเหยาะๆ ได้

     คนเลี้ยงม้าหนุ่มแห่งไร่พีเอ็น ลอบยิ้มอย่างสบายใจ แขกที่มาไร่วันนี้ไม่เสียหลาย
นอกจากได้ทำงานที่เขาถนัดแล้ว เขายังได้รอยยิ้มหวานหยาดเยิ้มจากเยาวเรสเป็นกำนัลหลายหน
ความจริงการที่ผู้หญิงยิ้มให้เทิดไม่ใช่เป็นของแปลก เพราะเขาได้รับเป็นประจำจากแขกทุกคนที่มาพักที่ไร่แห่งนี้
แต่การที่เยาวเรสยิ้มให้เทิด หลังจากที่เขาเอื้อมมือไปดึงก้นงอนเช้งของหล่อนอย่างจงใจ
หรือขณะที่เขาเลื่อนมือไปกุมมือเธอไว้ เพื่อสอนวิธีกำบังเหียนนั้น

มันเป็นการยิ้มเหมือนกับจะบอกเทิดว่า
ทำอย่างนั้นไปเถอะ ถ้าลับตาผัวหุ่นเฮงซวยของหล่อนละก็ หล่อนไม่ว่า
เทิดคิดขณะที่ม้าเหยาะย่างไปถึงเนินเขาอันร่มรื่นด้วยกลุ่มไม้ยืนต้นในไร่

"ลองควบลงจากเนินนี่ลงไปในทุ่งข้างล่างบ้างดีไหมคุณ ท่าทางคงสนุกพิลึก"
เทิดพยักหน้า ขณะที่เยาวเรสหันไปโบกมือหยอยๆให้กับผัวของหล่อนที่ยืนคาบไปป์ดูหล่อนอยู่ที่เรือนพัก
"โอเค ไปกันเถอะ พ่อรูปหล่อ"
หล่อนว่า พลางกระแทกเปอร์เข้ากับท้องม้า ม้าสองตัววิ่งปราดลงจากเนิน
ไม่กี่นาทีมันก็ทิ้งเรือนพักพร้อมกับนายชาญชัยไว้ข้างหลังไกลลิบโดยไม่ต้องหันไปดู
เทิดทราบจากความจัดเจนในพื้นที่ว่า อย่างไรเสียนายชาญชัยจะไม่มีวันเห็นเขากับเยาวเรสเป็นอันขาด
เพราะกลุ่มไม้ในป่าจะบังเขาและหล่อนจากสายตาของคนบนเรือนได้เป็นอย่างดี

เทิดวางแผนไว้แล้วในใจ จึงหยุดม้าเขาไว้ในช่องที่ลับตา
เยาวเรสบังคับม้าให้หยุดเคียงข้างเขาพร้อมกับเหลียวมาดู
ตากลมโตของเธอแสดงความสงสัย
"หยุดทำไมจ๊ะ เทิด"
"ลงมาดูวิวแถวนี้สิครับคุณเยาวเรส ข้างหน้าโน่นคือทุ่งหญ้าอันไพศาล
   ถูกแดดตอนสายๆงามอย่าบอกใคร ผมอยากให้คุรเก็บภาพนี้ไว้ในความทรงจำ
   คนมาที่นี่ทุกคนติดใจทุ่งหญ้านี้ทั้งนั้น"

เยาวเรสพยักหน้าอย่างเข้าใจ ก้าวลงจากหลังม้า เทิดลงจากหลังม้าตาม ขณะที่เยาวเรสสูดลมหายใจจากบรรยากาศที่สุดสวยเข้าปอด
"จริงอย่างที่เธอว่านะเทิด แถวนี้สวยจัง ลมเย็นวบายด้วย เธอพาใครมาที่นี่บ่อยครั้งไหม"
เขาสืบเท้าไปหาหล่อน
"ไม่บ่อยหรอกครับ เพราะถ้ามาคนเดียวมันทรมาน ทำให้คิดถึงผู้หญิงอย่างร้ายกาจทีเดียว บรรยากาศที่นี่มันโรแมนติคชมัด แต่ว่าวันนี้"

     เขารวบร่างหล่อนปลิวเข้ามารัดในวงแขนอย่างรวดเร็ว ก้มลงจูบไปทั่วใบหน้า ปาก คอ คิ้ว คาง
และกลางเต้าเต่งที่ยั่วใจ สองมือลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังลงไปถึงลาดสะโพกที่เขม็งเครียด
    เยาวเรสดิ้นเล็กน้อยในตอนแรก ชั่วขณะหนึ่งต่อมา หล่อนกลับเบียดตัวเข้าหาเทิด
พุ่มพวงทั้งคู่ที่ซ่อนตัวอย่างหมิ่นเหม่ในเสื้อคอกว้าง บัดนี้ทะลึ่งหลุดจากสิ่งกีดขวางเสียแล้ว
เยาวเรสหยัดร่างขึ้นสูงพร้อมกับอัดอกอิ่มๆทั้งคู่ของหล่อนเข้ากับใบหน้าของเทิดอย่างเจตนา

"ฮื้อ....... เทิด"

    เสียงเยาวเรสครางงึมงำ ชายหนุ่มไม่ได้ยินเสียงอะไรเสียแล้ว
ใบหน้าที่เฟ้นฟอนกับอกเปลือยงอนเช้งของเยาวเรส ไซ้เรื่อยขึ้นมาที่ริมฝีปากงามของหล่อน
พร้อมกับจูบอย่างหนักหน่วง เยาวเรสครางกระหึ่มในลำคอ
   เทิดสอดมือเข้าไปในเสื้อตัวงามของหล่อน ซึ่งบัดนี้ไม่มีความหมายเสียแล้ว
ดึงชายเสื้อด้านหลังออกจากกางเกงขี่ม้า พร้อมกับรั้งร่างหล่อนลงบนพื้นหญ้าเขียวขจี
ทั้งสองจูบกันอย่างไม่ถอนริมฝีปาก ขณะที่ร่างของเยาวเรสค่อยๆเอนราบลงกับพื้น
    มือของเทิดเลื่อนลงมาลูบไล้อยู่บนทรวงสล้างของหล่อนอย่างแผ่วเบา
และเน้นนิ่งที่ปลายติ่งเหนือเนินเนื้อนั้น มันเป็นความจัดเจนอย่างเสือร้ายของเทิด
ซึ่งเกิดขึ้นเองโดยสัญชาติญาณหนุ่ม

"อูย ... เทิดขา ... ซีด"
เยาวเรสครางกระเส่าด้วยความเสียวซ่าน จากฤทธิ์มืออันหยาบกร้านของคนเลี้ยงม้าหนุ่ม
สุดที่จะสะกดกลั้นอารมณ์ที่ร้อนระอุของตนได้ เยาวเรส รัดร่างชายหนุ่มไว้แนบแน่น
"เทิด ... ฉันจะขาดใจตายอยู่แล้ว"
เมื่อมือไม้อันหยาบกร้านของเทิด สอดลึกเข้าไปในกางเกงขี่ม้าของหล่อน
เหมือนกับจะควานหาของเล่นที่ถูกใจ มันป่ายเปะปะจนกระทบกับสิ่งที่ปรารถนา
เยาวเรสก็แอ่นตัวขึ้นหาเขาอย่างสุดทน สองมือของหล่อนจิกอยู่ที่ผมของเทิด
ใบหน้าของเขาเคล้าคลุกอยู่กับเนินนมที่หนั่นแน่น
หญิงสาวจับศีรษะของเทิดกดไว้แนบแน่นกับอก
ขณะที่ลิ้นสากของชายหนุ่มเล็มไล้ไปที่ติ่งเนื้อสีชมพูที่ปลายเนินนม
บางครั้งเทิดจะใช้ฟันขบเน้นที่หัวนมเพียงเบาๆ และตวัดปลายลิ้นดุจงูฉกไปที่จุดนั้น

"อูย ... เทิด ช่วยฉันที"
เยาวเรสครางอย่างเหลืออด สะโพกอวบงามส่ายไปมา เหมือนจะหนีให้พ้นมือที่ทำให้ทรมานนั้น
กิริยาเช่นนี้บอกให้ชายหนุ่มรู้ว่า ขณะนี้เยาวเรสมีความรู้สึกเช่นไร
เทิดดึงมือออกจากขอบกางเกงขี่ม้าของหล่อน
ปลดกระดุมกางเกงและดึงมันให้เลื่อนหลุดจากสะโพกหญิงสาว
ไม่กี่วินาที กางเกงขี่ม้าตัวงามก็หลุดจากเรียวขาหญิงสาว
พร้อมกับบิกินีเนื้อบางตัวกระจิดหริด

"อะโห"
เทิดอุทานในใจ ขณะที่โคกสวรรค์ของเยาวเรสเผยตัวอวดโฉม
เนินเนื้อโคกสวรรค์รูปสามเหลี่ยมช่างใหญ่โตโอฬาร
เหนือลานสวรรค์แห่งนั้นมีเส้นขนที่งอหงิก
แต่นุ่มนวลดุจไหมพรมอยู่หนาแน่น
แต่ถึงอย่างไรก็ไม่อาจปกปิดความอวบใหญ่ของโคกสวรรค์นั้นได้หมด
เผยให้เห็นลาดเนินด้านข้างสองแคมที่เบียดแน่นอยู่กับโคนขาสองข้างที่ขาวผ่องดุจน้ำนม

"อย่างนี้กระมังที่เขาเรียกกันว่า หีมีบุญ"
เทิดคิดในใจ เพราะอาศัยเนื้อที่ในร่างกายเพียงแค่นี้
ก็สามารถมัดใจผัวเศรษฐีแก่ของหล่อน ให้รับเลี้ยงดูแลเธอไปตลอดชาติ
ชั่วความคิดคำนึงที่หยุดชะงัก
สองแขนของเยาวเรสที่โอบกอดเขาอยู่
ก็ดึงรั้งร่างของคนเลี้ยงม้าหนุ่ม ให้โถมทับไปบนร่างของเธออีกครั้ง

"เทิด ..... ช่วยฉันหน่อยซิจ๊ะ ..... ซีด"
หล่อนครางขณะที่ริมฝีปากชายหนุ่มอมติ่งเนื้อที่ปลายอกนั้นไว้อีกครั้ง
เทิดสะบัดลิ้นเล็มเลียหัวนมที่แข็งตัวชูชันอยู่ชั่วครู่
ก่อนจะพรมจูบไปทั่วเนินอก และเลื่อนต่ำลงมาที่กลางลำตัวหญิงสาวมาหยุดอยู่เนินนูนใต้ท้องน้อย
      เทิดใช้ริมฝีปากไซ้ไปทั่วเนินหีของหล่อน เยาวเรสถึงกับสูดปากครางตัวสั่นสะท้าน
ท่อนขาที่ขาวอวบทั้งคู่ถ่างแยกจากกันอย่างเผลอใจ ปลายเท้าทั้งสองจิกแน่นกับพื้นหญ้าที่รองรับ
พร้อมกับแอ่นหีขึ้นมาหาใบหน้าชายหนุ่มอย่างลืมตัว
"ซี้ด ..... อย่าทรมานเยาว์เลย ..... ซี้ด"
"ว้าย ตายแล้ว ช่วยด้วยเทิด ฉันทนไม่ไหวแล้ว อูย ..... ซี้ด เสียวอะไรอย่างนี้"
เยาวเรสครางระงม แต่มือกลับกดศีรษะของคนเลี้ยงม้าหนุ่มให้เบียดบดกับโคกหีของหล่อน
ทั้งนี้เพราะลิ้นของชายหนุ่มฉกตวัดไปที่ติ่งสวรรค์ของหล่อนเข้าแล้ว

   เยาวเรสแทบจะขาดใจตายกับบทรักของเทิดอยู่รอมร่อ หล่อนสาบานกับตัวเองว่า
ตั้งแต่เกิดมา เพิ่งจะเคยพบกับความสุขสุดยอดที่สุดในชีวิตวันนี้เอง
ด้วยบทรักจากเรียวลิ้นชายหนุ่มนั้นเอง ทำให้เยาวเรสสุดที่จะทนต่อไปได้
"อูย ..... เทิดจะฆ่าฉันหรือไง"
มือไม้ของหล่อนควานป่ายเปะปะ และมาสะดุดอยู่ที่เป้ากางเกงของคนเลี้ยงม้า
"ซี้ด ... อูย เย็ดฉันเถอะเทิด"
เทิดเองก็ทนไม่ไหวแล้ว ท่อนเอ็นของเขาบัดนี้มันแข็งโด่ดันจนกางเกงแทบจะปริอยู่แล้ว
ยิ่งถูกมือของเยาวเรสบีบขยำ มันก็แทบจะดิ้นโลดออกมาจากเป้ากางเกง

เมื่อชายหนุ่มผุดลุกขึ้นถอดเสื้อกางเกงนั้น สิ่งที่ปรากฏต่อสายตาของเยาวเรส
ทำให้หล่อนตกตะลึงทีเดียว เพราะควยของเทิดช่างยาวใหญ่ ชนิดที่นายชาญชัยเทียบไม่ติด
ราวกับของเด็กกับของผู้ใหญ่ ท่อนเอ็นกระตุกขึ้นลง ส่ายหัวไปมาดูน่ากลัว

"อุ้ย ตายแล้วเทิด ทำไมของเธอมันถึงได้ใหญ่ขนาดนี้"
เทิดครางกระหึ่ม ขณะผวาร่างปราดเข้าไปคลุกกับร่างของหญิงสาวอีกครั้ง
ครั้งนี้ร่างกายของทั้งคู่ปราศจากเสื้อผ้ากีดขวางแล้ว
ร่างเปลือยของเขาและหล่อนที่กำลังกอดก่ายกันแนบแน่นขณะนี้
ดูงามอย่างประหลาด

ชายหนุ่มที่ล่ำสัน และหญิงสาวที่อวบอัด ผิวสีทองแดงของคนเลี้ยงม้าในไร่
ตัดกับผิวสีขาวของคนเมืองกรุงอย่าเห็นได้ชัด มันเป็นภาพที่น่าดู ถ้าใครแอบมาเห็นเข้า
"คุณเยาว์ไม่ต้องกลัวหรอกครับ เพราะหีคุณก็ใหญ่เหมือนกัน"
เทิดกระซิบ ขณะที่เนื้อตรงโคนขาถูกแหนบด้วยนิ้วของเยาวเรส
"บ้า! มาว่าเขาหีใหญ่ อุ๊ย ซี้ด"
พูดจบหล่อนก็ต้องร้องครวญครางอีกครั้ง เมื่อเทิดพลิกตัวขึ้นมาทับร่างหล่อน
พร้อมกับจ่อปลายบักกระทบที่ปลายติ่งแตดของหล่อนพอดี
"อูย.... ซี้ด ค่อยๆก่อนนะเทิด"
เทิดขยับร่างให้ก่ายกอดหญิงสาวได้ถนัด เหมือนกับจะแกล้ง
ท่อนควยของชายหนุ่มแทนที่จะปักหัวลงมุดรูสวรรค์ เขากลับปลายลึงค์ถูไถผ่านปลายแตดที่ชุ่มโชกด้วยน้ำเงี่ยนของหล่อนไปมา
"อูยยย ซี้ด ดีจัง เทิดขา เยาว์เสียวจริงๆ"
เทิดถูปลายลึงค์ไปมาอีกหลายครั้ง จึงกระซิบกับเยาวเรสว่า
"ให้ผมเย็ดได้หรือยังละ เยาวเรส"
"ซี้ดดดด เย็ดเยาว์ไวๆเลยจ้ะ เทิดจ๋า อูย เยาว์ทนไม่ไหวแล้ว"
เยาวเรสครางด้วยความเงี่ยนที่รุมเร้าอยู่ในทรวงอก มือของหล่อนกำท่อนควยของเขาแน่น
พยายามจะจับมันจ่อให้ตรงกับปากรูสวรรค์ของหล่อนตลอดเวลา

    ด้วยการเล้าโลมราวกับเสือผู้หญิงของเทิด ปากรูหีของเยาวเรสจึงมีน้ำเงี่ยนปริ่มเยิ้ม
นั่นคือสิ่งหล่อลื่นวิเศษสุดที่ธรรมชาติประทานมาให้มนุษย์ละ
และบัดนี้ เยาวเรสพร้อมแล้วที่จะให้คนเลี้ยงม้าหนุ่มเสพสมกับหล่อน
    เทิดค่อยๆจ่อหัวถอกที่ปลายบานพะเยิบพะยาบด้วยความเงี่ยนเข้าที่ปากรูหีของหญิงสาว
ค่อยๆแอ่นเอวดันหัวควยให้ชำแรกผ่านกลีบแคมที่แหวกอ้าช้าๆ

"อุ๊ยยย ซี้ดดดดด"
เยาวเรสครางกระเส่า เหมือนเคี้ยวพริกกำใหญ่อยู่นปาก
"เบาๆหน่อยค่ะเทิด ตึงรูจังเลย เดี๋ยวหีเยาว์ฉีกหมด"
นี่ขนาดหีใหญ่ปานนี้ หล่อนยังจะกลัวหีฉีกอีก สงสัยควยของนายชาญคงจะเล็กนิดเดียวแน่ๆ
เทิดนึกในใจพลางดันควยให้มุดเข้ารูหีต่อไปช้าๆ จนควยจมหายไปเกือบครึ่งลำ
ชายหนุ่มจึงขยับก้นซอยสั้นๆ ให้ปลายบานมุดทะลวงอยู่เพียงปากรู
"เทิด อูย ทำไมมันเสียวอย่างนี้"
"ดีไหมครับ คุณเยาว์"
"อูย ซี้ด เสียวจนบอกไม่ถูก"

เทิดชักควยลากออกมาช้าๆ เงี่ยงบานสะกิดโพรงหีมาตลอดทาง
หัวควยหยุดอยู่ที่ปากรูหี หญิงสาวครางผะแผ่วแอ่นสะโพกตามติดขึ้นมา
ชายหนุ่มกระแทกสวนลงไปเต็มแรง ส่งหัวควยกระแทกปากมดลูกเต็มรัก
"ว้าย ซี้ดดดด เทิด จะกระแทกก็ไม่บอก"
"เจ็บหรือครับคุณเยาว์"
เทิดถามขณะที่ตูดขยับซอยช้าๆ ให้หัวเงี่ยงบานครูดไปทั่วโพรงหี
"ไม่.... ไม่เจ็บหรอกค่ะ แต่ควยของเทิดกระแทกโดนปากมดลูกเยาว์พอดี ซี้ดดดส์ มันเสียวแทบขาดใจ อูย เทิดขาทำไมเย้ดเก่งอย่างนี้"
"เย็ดอย่างนี้คุณเยาว์ชอบไหมครับ"
"ชอบค่ะ เยาว์เสียวในรูเหลือเกิน"
"หรือครับ ผมก็เสียวหัวควยจัง หีของคุณเยาว์ตอดหัวควยผมดีจัง"

     ทั้งคู่ลืมไปหมด คิดไปว่าขณะนี้มีเพียงเขาและหล่อนเพียงสองคนในโลกเท่านั้น
จึงหาความสุขกันเต็มที่ แน่ละเยาวเรสจึงมีใจหรรษานัก
ตั้งแต่ร่วมรสกับนายชาญชัยมา หล่อนไม่เคยมีความสุขหมือนกับคนเลี้ยงม้าหนุ่มคนนี้เลย
ถึงแม้ว่านายชาญชัยผัวของหล่อนจะมีลูกเล่นพลิกแพลงอย่างไร
ก็ไม่เคยทำให้หล่อนมีความสุขสุดยอดเลยสักครั้ง
ที่หล่อนฝืนใจอยู่กับนายชาญชัยผัวของหล่อนก็ด้วยเหตุผลข้อเดียว
นั่นคือเงินตัวเดียวเท่านั้นเอง นายชาญชัยมีเงินมากมายมหาศาลยิ่งนัก จึงบันดาลให้เธอมีทุกสิ่งทุกอย่างได้

     แต่ที่นายชาญชัยไม่สามารถบันดาลให้หล่อนสมปรารถนาได้อย่างเดียวนั้นคือ
ความสุขบนเตียงนอนนั่นเอง เขาหาความสุขให้ตัวเขาฝ่ายเดียว พอสมใจก็หลับทุกคราว
ไม่เหมือนกับหนุ่มเทิดคนนี้เลย เพราะเทิดทำให้หล่อนซาบซ่าถึงอกถึงใจที่สุด
ร่างกายอันกำยำล่ำสัน การเล้าโลมที่เหนือกว่า ท่อนควยที่ใหญ่เหยียดยาว
เมื่อมาเจอกับหล่อนที่มีร่างกายอวบอัดโคกสวรรค์ทัดเทียมกัน
จึงเป็นธรรมดาที่จะต้องก่อความบันเทิงใจอย่างสุดซึ้ง

"อูย ซีด เทิดขาเยาว์จะทนไม่ไหวแล้วค่ะ"
เทิดเองก็เช่นกัน ทุกครั้งที่เขาตะบันท่อนเอ็นอันยาวใหญ่เข้าไปจนสุดรูสวรรค์ของหล่อน
เขาจะมีความรู้สึกว่ารูหีของหล่อนมันรัดรึงและตอดลำควยของเขา
โดยเฉพาะส่วนปลายหัวถอกจะถูกตอดหนึบๆตลอดเวลาที่เขากระทุ้งและแซะรูหีของหล่อน
"ผมก็จะออกแล้ว หีของเยาว์ดูดดีจัง"
"อูยยยย เทิดขา ซี้ดส์ เยาว์เสียวเหลือเกิน"
เสียงของเยาวเรสขาดเป็นห้วงๆ เหมือนจะขาดใจ
สะโพกของหล่อนร่อนส่ายเร็วขึ้นด้วยความเสียวซ่านอย่างลืมตัว
หล่อนแอ่นโคกหีอันโหนกนูนรับการตะบันท่อนเอ็นที่รุนแรงของเทิดทุกครั้ง

"อูยยย ซี้ดส์ เยาว์ ..... จะออกแล้ว"
เยาวเรสครางระงมเสียงลั่นขณะส่ายหีรับการตะบันจากคนเลี้ยงม้าหนุ่มเป็นครั้งสุดท้าย
หล่อนหลั่งน้ำกามออกมาอย่างเปี่ยมสุข ปากมดลูกตอดหัวควยถี่ยิบ
เทิดเองก็กลั้นไม่ไหวเมื่อถูกรูหีตอดถี่รัวแบบนั้น เขากระแทกควยเป็นครั้งสุดท้าย
พร้อมกับฉีดพุ่งน้ำรักใส่ก้นรูหีเต็มแรง หัวถอกเบ่งพองดิ้นกระตุกเป็นจังหวะ

     ทั้งคู่กอดกันนิ่งไปชั่วครู่ นี่แหละครับท่านฤทธิของดำกฤษณาสามารถบันดาลได้ถึงเพียงนี้
ในโลกของกามารมณ์ความสุขสุดยอดก็อยู่แค่นั้นแหละ
ความเสียวซ่านและจุดหมายปลายทางที่สำเร็จพร้อมกันอย่างสุขสม

เพียงไม่กี่นาทีต่อมา เทิดเองก็มีความต้องการขึ้นมาอีกคร้ัง
มันเป็นความกดดันของหนุ่มชาวไร่อย่างเขาที่ไม่ค่อยได้พบกับผู้หญิงบ่อยนัก
เมื่อมาเจอสาวร้อนสวาทเช่นเยาวเรส ความเงี่ยนจึงคุโชนขึ้นอีกครั้งอย่างรวดเเร็ว

แต่เยาวเรสกลับผุดลุกขึ้นพรวดพราด
"พอก่อนเถอะ พ่อปืนใหญ่ เรามากันนานแล้ว ป่านนี้ป๋าคงคอยแย่แล้ว"
"โธ่ คุณเยาวเรส... ผม..."
"ฉันรู้ไม่ต้องพูดหรอก กลับกันก่อนเถอะ รอพรุ่งนี้เช้าเถอะนะ ฉันจะมาขี่ม้ากับเธออีกแต่เช้าเลย
    ป๋าแกยังไม่ตื่นหรอก ปกติแกไม่เคยตื่นก่อนเที่ยงด้วยซ้ำ"

     เทิดถอนใจอย่างเสียดาย แต่คำสัญญาที่หล่อนสัญญาว่าจะมาขี่ม้ากับเขาในวันพรุ่งนี้อีก
ทำให้เขาอดใจรอได้ หลังจากใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว
คนทั้งสองก็ควบม้ากลับขึ้นมายังลาดเนินเรือนพักโดยเร็ว

นายชาญชัยยืนเท้าเอวหน้าตูมรออยู่บนเรือนพัก เขาพูดทั้งๆที่กล้องยาสูบยังคาปาก
"ไปถึงไหนกันมา ฉันสูบยาจนหมดไปหลายกล้องแล้ว"
"โน่น"  หล่อนชี้มือ
"หลังป่าพงนั่นสวยชะมัดเลย ป๋าต้องหาไปปลูกที่บ้านพักร้อนของเราบ้างนะคะ"
นายชาญชัยไม่ตอบหันหลังกลับ สะบัดหน้าเหมือนผู้หญิงเข้าไปในเรือนพัก
เยาวเรสก้าวลงจากหลังม้า หล่อนส่งสายบังเหียนม้าให้กับชู้หนุ่มพร้อมกับยักคิ้วให้
"....พรุ่งนี้เช้าเจอกันนะ"


drof666

นิยายเรื่องนี้แต่งดี ชอบมากเลยเรื่องความรักต่างชนชั้น

peddo

ไวไฟมากทั้งสองคน ระวังจะหาเรื่องเดือดร้อนนะหนุ่มน้อย สาวน้อยคนนี้อย่างกับไฟทีเดียว รวบรัดหมดจดทันใจดีครับ ขอบคุณ​ครับ​

jtr69

กลางวัน12ชั่วโมง-งมโวชั่21นคืงาลก

อิทธิพล ทบชา

เรื่องนี้นานมากเพิ่งเคยอ่านแต่เนื้อหายังทันสมัย

sommai.su


Asura4237

เรื่องนี้เหมือนเคยอ่านผ่านตามาแล้ว แต่นานมาก เนื้อเรื่องถือว่าเยี่ยมยอดเลยครับ อ่านแล้วให้คล้อยตามดี

Sawat Songprasop

เนื้อเรื่องแนวนี้ บทสวาทมันแตกไปได้หลายแนวเลย เนื้อหาแบบหนุ่มลูกทุ่ง ได้ตะบันสวาทกับหลากสาวผู้ดีชาวกรุง แบบนี้ออกแนวเถื่อนนิดๆ ซาดิสม์หน่อยๆ มันส์ครับ

hanabombam


spr566


PEE WAII


mercuryzx

คิดว่าครั้งเดียวคงจะไม่พอ น่าจะมีต่อตอนกลางคืนมั๊ง ^^

suriyamahajit

#12
มีครั้งหน้าอีกคงโดนซ้ำมันเลยแหละอีกหลายยกคงช่ำหอย

code47


Creader

เมื่อความต้องการตรงกัน
พ่อหนุ่มเลี้ยงม้าก็สบายตัว