ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

G Side Story 1 รู้จักตัวเองคือนักสู้

เริ่มโดย chai1112, มีนาคม 10, 2011, 10:10:06 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

chai1112

G Side Story 1 รู้จักตัวเองคือนักสู้ (ผู้เขียนขอเล่าเองเพราะสาวจีไม่ว่าง?)
17-Feb-07


.......................................

28 กันยายน 2548

"จีนอนไม่หลับเหรอ?"
"เปล่าฮะ...หลับสบายดี...เพิ่งจะตื่นเมื่อกี้เอง...พอดีกำลังคิดเรื่องเจ้าถั่วงอก"
"เคนเขาทําไม?"
"มันไวไฟขึ้นเยอะน่ะซี่~~...รู้จักมีสาวควง...แต่เอ...ข่าวลือที่จีได้ยินจะเป็นความจริงหรือเปล่า?"
"ข่าวลือ?"
"คืองี้...มีข่าวลือแว่วๆว่าเคนมันจีบสาวที่มาพักหอน่ะ...จีเองก็ไม่เคยเห็นเพราะหมู่นี้ไม่ได้ไปหามัน"
"วันนี้เจอกันทำไมไม่ถามซะล่ะจ๊ะ?"
"แหมๆๆ...ก็จีใจร้อนอยากจะอยู่ 2 ต่อ 2 กับกุ๊กเร็วๆนี่นา...ไหน...ดูซิๆ"
"คนบ้า!!...มาเปิดผ้าห่มดูอะไรของเค้ายะ?"
"ก็ดูอะไรสวยๆงามๆตามเนื้อตัวหอมๆของกุ๊กไงเล่าฮะ...มามะ~~...ขอจีกอดให้ชื่นใจหน่อยน๊า~~"
"ว้าย!!!...ไม่เอา...อื๊ออออ~~~...แน่ะ!!...จะหมดเวลาอยู่แล้ว"
"หูย~~~...หมดก็ต่อได้ไม่เห็นจะยาก...จะหนีไปไหนพ้นหรือจ๊ะคนสวยจ๋า~~"
"อย่าลูบตรงนั้นซี่~~~...กุ๊กไม่ไหวแล้ว...วันนี้โดนจีทำซะแย่เลยอ่ะ"
"อ่า...งั้นก็ได้...ดูกุ๊กอิดโรยไปเยอะเหมือนกัน"
"ก็เพราะฝีมือใครกันล่ะยะ?...ชวนทำเรื่องทะลึ่งแทบจะทุกวันนี่"
...(ผู้เขียนขอย้ำอีกทีนะ...เป็นผู้หญิงทั้งคู่ครับ...เคะๆๆ)...
........................................................................................................

"หัวหน้า..."
"เออดี...ได้ข่าวเมื่อคืนแกไปเล่นกับใครล่ะ?"
"ก็...คู่อริเก่าแหละครับ"
"ความจริงแกบอกฉันก็ได้...จะได้ไปช่วยอีกแรง"
"ขอบคุณมากครับ...แต่ครั้งนี้ไม่ต้องรบกวนถึงหัวหน้าพวกผมทั้งหมดก็รับมือไหวครับ"
"แต่ยังเหลือกลุ่มไอ้เขียวหัวเกรียนเมืองข้างๆ...กลุ่มนี้มันชอบก่อกวนชาวบ้านชาวช่องแถมกำลังจะรวมคนมาอัดเรา...เตรียมตัวไว้ให้พร้อม...ช่วงปิดเทอมก่อนไปเก็บตัวฉันจะลุยกับพวกมัน"
"ครับหัวหน้า...งั้นผมขอไปบอกพวกเพื่อนก่อนนะครับ...เวลานัดรวมพลจะได้พร้อมเพรียงกัน"
"...................................."
"จีชอบคบกับพวกคนน่ากลัวน่ะ"
"ไม่ต้องกังวลน่ากุ๊ก...พวกรุ่นน้องโรงเรียนเก่าจีแทบทั้งนั้นฮะ...ถึงหน้าตาออกจะน่ากลัวไปบ้างแต่ก็จิตใจดีใช้ได้...อีกอย่างจีห้ามไม่ให้พวกนี้เป็นฝ่ายหาเรื่องใครก่อนนอกจากว่าถูกก่อกวนหรือเพื่อช่วยคนเดือดร้อน..."
"คุณน้าเคยบอกว่าไม่ค่อยชอบในสิ่งที่จีทำ"
"อย่าไปสนใจเล้ย~~...เอะอะก็เอาคุณพ่อมาอ้าง...เออ!!...คืนนี้ไปค้างบ้านจีนะ"
"ไปแน่จ้า~~...จะไปช่วยติวหนังสือสอบให้...แต่ห้ามฉวยโอกาสทำทะลึ่งกับกุ๊กโดยเด็ดขาด"
"อ้าว!!...ผิดสัญญานี่นา...เซ็งแย่ดิเนี่ย...รู้งี้น่าขอถอนอีกสักทีที่โรงแรม"
"วันนี้ก็ได้ทำไปตั้งเยอะยังไม่พออีก...คนลามก~~"
"ฮะๆๆๆ...คนเป็นแฟนมันก็ต้องมีอะไรๆกันสิ...จะว่าลามกได้ไงฮะ...ดูนี่ๆ...จียังฟิตปั๋งแรงดีอยู่เลย"
"รู้ว่าเก่งจ๊ะ...แต่เอาความฟิตปั๋งนั่นไปใช้ฝึกซ้อมกับคุณน้าซะด้วย...เดี๋ยวเธอจะไม่พอใจ"
"ฮะ...เข้าใจฮะ...จีฝึกซ้อมทุกวันไม่เคยขาดหรอก...เพราะงั้นยัยจอมอสูรไม่มีทางหาเหตุว่าได้"
...(คิดแบบนั้นรึ?)...
..................................................................................

"เดี๋ยวก่อน!!...จะไปไหน?"
"ไปหาเคน..."
"............................................."
"มองหน้ามีปัญหาเหรอ?"
"รู้จักพูดให้มันมีมารยาทมีหางเสียงหน่อย!!...อย่าลืมว่าฉันเป็นอะไรกับเธอ...ผู้ปกครองนะ"
"มีอะไรก็รีบพูดออกมาเร็วๆเซ่!!!...ฉันไม่มีเวลาว่างมาฟังคุณผู้ปกครองพูดไร้สาระ"
"...แย่จริงนะจี...แทนที่จะอ่านหนังสือเตรียมสอบยังมีแก่ใจออกไปตะลอนอีก...ไม่ต้องเอาเคนมาอ้าง...ฉันไม่ให้ไป!!...เมื่อกี้เธอบอกว่าคำพูดฉันไร้สาระใช่มั้ย?"
"ถือว่าตัวเองเป็นใหญ่ในบ้านนี้แต่อย่าหวังจะมาออกคําสั่งได้นะ!!!"
"ออกได้ซี่~~"
"...อุ๊ก!!!...แก~~"
...ทอมสาวผมสั้นกล่าวยังไม่ทันจบก็ถูกอีกฝ่ายตรงเข้าบีบคอ...จีฝึกวิชาการต่อสู้แท้ๆแล้วทำไมเธอถึงปล่อยให้ผู้อื่นเข้าถึงตัวเองได้อย่างง่ายดายนัก?...กรุณาหยุดก่อน!!...ผู้อื่นที่ว่านี่คืออาจารย์สอนเทควันโด้ของเธอเองนะ...
"อึ๊ก!!!...หนอย~~..."
"...ในฐานะผู้ปกครองยังไงเล่า!!...เปลี่ยนชุด...แล้วตามไปที่โรงฝึก...คิดหนี...สาหัส"
...สตรีผู้ที่จีบอกว่าเป็นใหญ่ในบ้านปล่อยมือจากคอสาวทอม...ถูกต้องเลย...เธอชื่อ "จุน" เจ้าของสำนักเทควันโด้ "ชองมิน" อันมีชื่อเสียงโด่งดังและเป็น "ผู้ปกครอง" ...ก็คุณแม่ของจีนั่นแหละ...
"...พี่จี!!...เจ็บตรงไหนหรือเปล่าคะ?"
"...ไม่...ไม่เป็นไร...ได้~~...อยากสู้นักฉันจะเป็นคู่ต่อสู้เอง...อย่าย่ามใจว่าจะเล่นงานฉันได้เพียงฝ่ายเดียวเหมือนที่ผ่านมานะ!!!"
"หยุดนะพี่!!...พี่จีสู้คุณแม่ไม่ได้หรอก...ถ้าเมื่อกี้นี้เธอคิดจะฆ่าล่ะก็...ป่านนี้พี่ตายไปแล้ว"
"ใช้ท่าสลายเงางั้นเหรอ?...ห่างตั้งขนาดนั้นยังเข้ามาบีบคอเราได้ในชั่วพริบตา...ยัยจุนมันเป็นปิศาจมาเกิดชัดๆ...แต่ถึงยังไงฉันก็จะสู้กับเธอตามคำท้า!!!"
"โธ่~~...พี่จี~~...ช่วยไม่ได้"
"...................................."
"พี่กุ๊กๆ...พี่กำลังมาเหรอ?...รีบมาด่วนค่ะ!!...พี่จีกับคุณแม่กําลังจะสู้กัน...ค่ะๆ"
...

...ณ ลานประลอง...ทั้งคู่ยืนเผชิญหน้ากันหลังจากสวมเครื่องป้องกันเรียบร้อย...จีมาในมุมแดง...คุณจุนอยู่มุมน้ำเงิน...ไม่จําเป็นต้องมีกรรมการ...กติกาคือใครลุกขึ้นมาสู้ต่ออีกไม่ได้ก็เป็นฝ่ายแพ้...
"รู้มั้ยว่าที่ฉันให้เธอมาประลองด้วยครั้งนี้...เหตุผลคืออะไร?"
"ไม่รู้!!...เธอมันชอบหาเรื่องคนอื่นอยู่แล้วนี่"
"ผิดแล้ว...จงเข้าใจซะใหม่ด้วยนะ...ฉันไม่ใช่คนทําอะไรโดยไร้เหตุผล...จบการต่อสู้เมื่อไหร่เธอก็จะทราบเอง"
"งั้นรีบมาทําให้มันจบๆไปซะ...อาจจะสู้ไม่ได้แต่ฉันขอตอบโต้เธอให้ได้สักครั้ง"
"............................................"
...ทั้ง 2 โค้งศรีษะคำนับซึ่งกันและกัน...การประลองเริ่มขึ้น...จีขยับขาเต้นฟุตเวิรค์อย่างคล่องแคล่วและน่าดูชมส่วนสายตาจับจ้องคอยหาโอกาสโจมตี...เธอมีความเร็วดีอยู่แล้วแต่เรื่องอื่น...
"...อืม...ให้ 7 เต็ม 10 ฟุตเวิรค์ดี...!!!..."
...พริบตาจีวาดเท้าเตะซ้ายและหมุนตัวใช้เท้าขวาตวัดถีบตามทว่าจุนหลบได้...คู่ต่อกรของจีเป็นอดีตนักเทควันโด้ฝีมือฉกาจ...ดวงตาคุณจุนคอยจับตาดูการเคลื่อนไหวของลูกศิษย์ที่เธอเฝ้าฝึกปรือมากับมือตัวเองพลางขยับเท้าล่อหลอก...การเต้นฟุตเวิรค์สุดพลิกแพลงมิมีสิ้นสุดของผู้เป็นอาจารย์นี้จีรู้ดีว่าไม่อาจเลินเล่อประมาทได้แม้สักเสี้ยววินาที...ทันใดนั้น!!...
"หมอบซะ!!!...ย่าห์~~~"
"ประโยคนั้นขอคืนให้เธอ!!"
"โอ๊ววววว~~~~"
"ฮึ้ย~~~"
...ขาซ้ายคุณจุนฟาดตอบโต้อย่างน่ากลัว...มันแม่นยําคมกริบดุจมีดโกนทีเดียว...ถึงจีจะหลบทันแบบฉิวเฉียดก็ใช่ว่าไม่เกิดอะไรเพราะถึงใส่เฮดการ์ดแต่ปลายจมูกกลับมีเลือดซึมออกมา...
"นั่นน่ะยังไม่ได้คะแนนหรอก...เพราะกรรมการอาจสั่งหยุดเพื่อให้ปฐมพยาบาลและปรับแพ้"
"อย่ามาดูถูกกันนะว้อย!!!...เวลาต่อสู้ยังมีแก่ใจโอ้อวด"
"ไม่ใช่โอ้อวดแต่เพื่อสั่งสอนต่างหาก...โชคดีนะที่ใส่เครื่องป้องกัน"
"หยุดพูดได้แล้ว!!!!"
...จีเกิดความโกรธยกส้นเท้าตอกแต่คุณจุนก็ยังถอยหลบได้สบายโดยเฉี่ยวตัวเธอไปไม่ถึงคืบ...ปลายส้นทอมสาวลงฟาดกระแทกลานประลองดังลั่นอันเนื่องจากพลาดเป้าหมาย...
"...ยังอ่อนนัก!!!"
(...เปรี้ยงง!!!...ตึงงงง~~~...โครม!!!)
...การต่อสู้ของทั้ง 2 ดุเดือดขึ้น...ทั้ง 2 ต่างมีกระบวนท่าจู่โจมที่รวดเร็วและเคลื่อนไหวตลอดเวลาไม่ยอมตกเป็นเป้านิ่ง...เสียงร้องคำรามผสานเสียงแข้งปะทะแข้งดังสนั่นน่าพรั่นพรึงต่อผู้ได้ยินในระยะใกล้...สิ่งที่จะตัดสินผลแพ้ชนะคือไหวพริบ,จังหวะ,ฝีมือและประสบการณ์...แน่นอนว่าจีไม่อาจเอาชนะในศึกครั้งนี้ได้ซึ่งมันเป็นไปตามที่คุณจุนคาดไว้อยู่แล้ว...เธอทรุดนั่งลงกับพื้นเมื่อถูกหวดที่น่องอย่างจัง...
"อั๊ก!!!"
"เป็นอะไร?...ลุกขึ้นมา!!...ไหนบอกจะเอาชนะฉันไงล่ะจี...โดนฟาดแค่ที 2 ทีก็ลงไปนอนเป็นหมาขี้แพ้แล้วรึไง!!!"
"อื๊ออออ~~...ยัยปิศาจ!!...แก~~~...มันยังไม่จบ!!!"
...เปล่าประโยชน์...คุณจุนทราบระดับฝีมือของลูกศิษย์คนนี้ดี...ดังนั้นไม่ว่าลูกสาวจะรุกมาแบบไหนเธอก็สามารถรับมือได้หมด...น้อยครั้งเหลือเกินที่จีจะโจมตีถูกเป้าหมายและที่ถูกนั่นก็โดนปัดป้องรวมทั้งถูกโต้กลับมาทั้งสิ้น...จีได้รับบาดเจ็บแต่เธอพยายามยืนหยัดกัดฟันสู้อย่างน่าชมเชย...ทว่า...เมื่อร่างกายไม่เอื้ออำนวยการเคลื่อนไหวจึงเชื่องช้าลงเริ่มตกเป็นเป้านิ่งให้แม่ของเธอเลือกทำคะแนนได้ตามใจ...คุณจุนหยุดขยับขาและเท้ายืนนิ่งเฉย...ริมฝีปากมีรอยยิ้ม...
"นี่แหละ...คือความแตกต่างของเธอกับฉัน...ที่ผ่านมาเจอแต่พวกฝีมือต่ำกว่าเลยย่ามใจคิดว่าตนเก่ง...บัดนี้จงรับรู้ซะเถอะว่าตัวเองอ่อนด้อยมากแค่ไหน!!!"
...

"พี่กุ๊ก!!...โรงฝึกจ๊ะ"
"มันเรื่องอะไรกันอีก?"
...ยิ่งเข้าใกล้เสียงการต่อสู้ก็ยิ่งดัง...จีตกอยู่ในสภาพที่เสียเปรียบมากเนื่องจากบาดเจ็บตามร่างกายหลายแห่งประกอบกับคู่ต่อสู้ฝีมือร้ายกาจยิ่ง...ช่วงเวลาคับขันที่สุดมาถึง...เธอตัดสินใจเดิมพันกับไม้ตายครั้งสุดท้าย...ทว่า...
"อื๋อ?...เชอะ!!!..."
"ละ...หลบได้!!!...ไม่...ไม่น่าเชื่อ..."
"...หึๆ...ใช้ได้"
"..............................................."
"จี!!...ฉันมาที่นี่แล้ว!!!"
"อ๊อก~~~~"
(ปึ้ก!!...โครม!!)
"อั๊ก!!...อ๊า~~..."
"ว้าย!!!...จี"
"พี่!!!"
...กุ๊กที่ระหว่างมุ่งหน้ามาบ้านจีเมื่อทราบเรื่องก็พยายามรีบเร่งเพื่อให้มาถึงตัวแฟนโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้...พอถึงก็สมทบกับน้องของจีวิ่งเข้ามาทันเห็นภาพสาวทอมบอยถูกเพลงแข้งของผู้เป็นแม่และอาจารย์ที่เฉียบคมดุจสายฟ้าฟาดเตะเข้าโหนกแก้มล้มนอนแผ่ไม่ไหวติงกลางลานประลอง...ความเจ็บปวดที่ได้รับสะสมมาทั้งหมดบวกความอ่อนล้าทำให้จีถึงขั้นสลบหมดสติกลางอากาศทีเดียว...กุ๊กถลันเข้าประคองจีไว้ในอ้อมกอดด้วยความห่วงใยยิ่ง...เธอพยายามแกะเครื่องป้องกันตามตัวคนรักจนหมดออกพร้อมถามเสียงสั่นเครือ...
"จีตื่นสิ!!...จีเป็นยังไงบ้าง?...คุณน้าทำไมโหดร้ายอย่างนี้คะ!!!..."
"...กุ๊กเรียกผิดแล้ว...ต้องเรียกพี่สิจ๊ะ"
...คุณจุนก็ปลดเครื่องป้องกันร่างกายทั้งหมดขยับปกชุดเทควันโด้เอ่ยทักสาวน้อย "แฟน" ของลูกสาวคนโตโดยมีแววอารมณ์ที่ดีอยู่บ้างแต่มีความเคร่งขรึมอยู่ในสีหน้ามากกว่า...ที่น่าทึ่งก็คือ...ตัวเธอแทบไม่เสียเหงื่อให้ในการต่อสู้กับนักกีฬาดาวรุ่งความหวังของมหาวิทยาลัยเลย...คุณจุนบอกเหตุผลที่ลงมือทำไปทั้งหมดให้ทุกคนฟัง...
"กุ๊ก...พี่ดีใจที่เธอมีความจริงใจกับลูกสาวพี่แต่เรื่องนี้มันเกี่ยวพันถึงเส้นทางชีวิตนักกีฬาของจีและอนาคตของโรงฝึกที่คุณชองพ่อของเธอสู้อุตส่าห์ทุ่มเทแรงกายแรงใจก่อตั้งขึ้นมา...พี่จะปล่อยให้มันจบสิ้นลงเพราะความไม่เอาไหนของลูกสาวเขาไม่ได้!!!"
"แต่...ไม่เห็นต้องรุนแรงขนาดนี้นะคะ...น้า...เอ่อ...พี่จุนไม่ออมมือเลย...เตะจนจีสลบคาเท้า...จีเป็นลูกคุณน้านะ"
"ใช่...ที่ผ่านมาพี่ใจดีกับจีแต่มันได้อะไรกลับมาบ้าง?...อวดดี...หยิ่งผยอง...มีคนยกย่องให้เป็นหัวหน้าก็ทะนงว่าตัวเองเก่งกาจนักไงล่ะ...นี่ถ้าคุณชองยังอยู่คงจะเสียใจมากทีเดียว...ว่าที่ผู้สืบทอดสำนักชองมินอย่างงั้นรึ?...จียังไม่คู่ควรกับคำนี้หรอก!!"
"หยุด!!...ฉะ...ฉัน...ฉันไม่ได้...เป็นอย่างที่เธอพูดนะ...จุน...ไม่ต้องเอาคุณพ่อมาอ้าง!!...ฉันไม่มีวัน...ลืมหน้าที่ตัวเอง"
...น้องสาวของจีเอาผ้าชุบน้ำเช็ดหน้าเช็ดตาให้เธอถึงค่อยฟื้นคืนสติ...คุณจุนตอบทั้งที่ยังหันหลังให้คล้ายว่าไม่ต้องการเห็นสภาพที่ดูไม่ได้ของลูกสาว...เชื่อว่าในใจเธอคงจะทั้งยินดีและเจ็บปวดระคนกัน...
"หืม?...แรงฟื้นตัวดีไม่เบานะ...แต่ถ้ายังมีแรงปากดีกับฉันก็นับว่าไม่เป็นอะไรมาก...รีบไปหาหมอซะ...พรุ่งนี้ร่างกายคงจะปวดจนแทบไม่อยากไปสอบทีเดียว...กุ๊กก็ค้างซะที่นี่สิ...เช้าจะได้ไปส่งแฟนด้วย...หึๆๆ"
...เมื่อคำนับให้จีตามมารยาทหลังจบการประลอง...คุณจุนเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาเช็ดหน้าแล้วออกจากโรงฝึกพร้อมลูกสาวคนเล็กเปิดโอกาสให้จีอยู่กับคนรู้ใจ...เธอทิ้งท้ายไว้ประโยคหนึ่งซึ่งถือเป็นข้อเตือนสติที่ดีมากๆ...
"หวังว่าคงจะเข้าใจในสิ่งที่แม่สั่งสอนไปนะจี...รู้จักตัวเองคือนักสู้"
"............................................."
"มา...กุ๊กช่วยจ๊ะ...เจ็บมากมั้ย?"
"เจ็บ~~...แต่มันเจ็บข้างในยิ่งกว่านัก...เพราะความอ่อนหัดของฉันเอง...ยัยจุนพูดถูกทุกอย่าง...อวดดี...หยิ่งผยอง...ฉันยังอ่อนด้อยมากจริงๆ...อึ๊ก!!...โอย~~~...น่องถูกเตะจนช้ำยืนแทบไม่ได้...แขนถูกถีบอย่างแรงด้วย...ไม่หักก็ปาฏิหารย์แล้ว"
...กุ๊กช่วยพยุงจีไปที่รถเพื่อพาไปหาหมอ...เพราะสวมเครื่องป้องกันร่างจึงไม่บาดเจ็บรุนแรงไปมากกว่านี้...
"จีอย่าคิดมากสิจ๊ะ...ฝีมือของคุณจุนนับว่าอยู่ในระดับสูงสุดที่แม้ใครพากเพียรฝึกแทบตายก็ใช่จะก้าวไปถึงได้ง่ายๆต่อให้มีพรสวรรค์มากแค่ไหน...นักกีฬาเกาหลีที่ถือตัวเองเป็นต้นตําหรับเทควันโด้ยังต้องยอมรับเธอเลย"
"อื้อ!!...จะว่าไปที่ฝึกเทควันโด้มายาวนานก็เพื่อจะเอาชนะจุน...วันนี้เธอเอาจริงและผลที่ได้รับก็คือสภาพที่หมดทางสู้ของฉัน"
"อดีตแชมป์โลกหญิง 2 สมัยซ้อน...ตอนนี้จีจะเอาชนะไม่ได้ก็ไม่ใช่เรื่องน่าแปลกอะไรเลยนะ...ยังไงสักวันจีต้องเหนือกว่าแน่..."
"ขอบคุณสําหรับกําลังใจนะกุ๊ก...จีจะไม่ท้อและขอพยายามต่อไปแต่อดคิดไม่ได้ว่านั่นมันตั้ง 6 ปีมาแล้ว...จีคิดว่าตัวเองเก่งขึ้นฝีมืออาจพอใกล้เคียงบ้างไม่น่าพลาดท่าถึงขั้นนี้...ขนาดจะเตะโต้สักทียังทำไม่ได้...สำนึกแล้วล่ะว่าสู้กับยัยจุนก็เหมือนสู้กับคุณพ่อ...เมื่อก่อนไม่เคยยอมรับแต่ครั้งนี้ฉันต้องเปลี่ยนความคิดซะใหม่...ฝีมือเธอทัดเทียมกับคุณพ่อหรืออาจจะเก่งกว่าด้วยซ้ำ...เชอะ!!...ยัยนั่นมันก็ไอ้ครูพักลักจำมาจากพ่อฉันแท้ๆ"
"น่าๆๆ...จีทำใจให้สบายอย่าเครียด...ไม่พูดถึงเรื่องนี้อีกนะ...หาหมอเสร็จก็กลับมานอนพักผ่อนห้ามคิดมากเด็ดขาด...จีที่กุ๊กรู้จักเป็นคนเข้มแข็งและไม่มีทางยอมแพ้ต่ออุปสรรคปัญหาเพียงแค่นี้แน่นอน"
...

...เพราะตอนต่อไป(7)กับตอนที่ 8 สาวจีจะมีบทบาทสําคัญจึงเขียนมาลงก่อน...อ่านพอเพลินๆครับ 


--------------------