ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

ว่าที่เจ้าสาว#5-3: วันรับแหวนแต่งงาน-part3

เริ่มโดย asdf4321, พฤศจิกายน 08, 2018, 08:43:11 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

asdf4321

เพล้ง !!! พลั๊ก ... ปั๊ก...

เราสะดุ้งมองตามแหล่งกำเนิดเสียง ที่ทำให้อาหารของหลุดออกจากปาก "ไอ้ผัวหลวงมารความสุขนี่เอง" เราคิดในใจ สวรรค์ถล่มลงไปในเวลาแค่กระพริบตาครั้งเดียว ทั้งที่อีกแค่อึดใจเดียวแท้ๆ

ภาพที่เห็นคือ เอกโหนเชือกในชุดเครืองแบบซุปเปอร์แมนไม่มีผ้าคลุม มีเพียงกางเกงในสีแดงตัวเดียว ลอยทะลุกระจกหน้าต่างถีบเข้าที่กลางลำตัวให้เจ้าเสี่ยนั่นกระเด็นจนไถลหัวชนประตู

"มึงรู้ไหม แบ็คกูเป็นใคร พวกมึงโดนเด้งแน่" แต่เอกไม่สนใจคำขู่ แต่มันเป็นแรงพลักดันให้เอกกระโดดขึ้นคร่อมต่อยไม่ยั้ง ไม่รู้เลือดเอกหรือเลือดเสี่ยนั่นกระเซ็นติดไปทั่วบริเวณ จนเจ้าหน้าที่ตำรวจสามสี่นายจากข้างนอกต้องมาช่วยจับมือเอกไว้ แล้วหิ้วปีกเสี่ยที่เลือดอาบเต็มหน้านั่นออกไป เอกรีบดันทุกคนออกจากห้องแล้วล๊อกประตูโดยไม่ไปทำแผลที่ได้รับบาดเจ็บก่อน คงจงใจอำพรางหลักฐานว่าที่เจ้าสาวที่สภาพตอนนี้ยังคงส่ายก้นหาสิ่งที่จะกระหน่ำแทงเข้าไปในของสงวน

เอกเอาผ้าเช็ดตัวมาคลุมแล้วโอบเราจากข้างหลัง เราสะบัดออกด้วยความรังเกียจ

"มึงมาทำไม เหี้ย" เราปัดแขนของเอกออกและพยายามสะบัดให้หลุดจากอ้อมแขน

"กูกำลังจะเย็ดกะไอ้เหี้ยนั่น มึงเอาควยมันออกจากหีกูทำไม"

"มึงมันเหี้ย... ทีมึงยังเสือกเย็ดไปทั่ว เย็ดอย่างกับหมาเดือนเก้า" เขายังคงโอบเรานิ่งไม่ตอบโต้อะไรเพื่อหวังให้เราสงบลง

"ขนาดวันนี้กูมา มึงยังแอบหนีมาเย็ดกับอีเมียน้อยแบบไม่เกรงใจกู ...ไอ้ควาย"

"กูไม่อยู่ ไม่รู้มึงไปแอบเย็ดกับใคร ...สัตว์"

"กูอุดส่าห์เก็บหีกูไว้ให้มึงคนเดียว แต่ควยมึงแม่งมีสำหรับหีหมาทุกตัว สันดานเอ้ย"

เราสบถคำหยาบทั้งหมดที่คิดได้ ทั้งๆที่เราไม่เคยใช้กับใครเลย แต่วันนี้มันถูกพ่นออกมาแบบไม่ต้องใช้สมองคิด แต่มันสื่อถึงความรู้สึกส่วนลึกจากก้นบึ้งหัวใจของเรา เราทั้งถีบ ทั้งเตะ ทั้งพลัก ทั้งดัน ทั้งกัด ทั้งข่วน เอกก็ยังคงโอบเราไว้แน่นด้วยท่อนแขนที่ชุ่มด้วยเลือดจากรอยกระจกบาด โดยไม่มีคำหลุดออกมา แต่สายตาที่เปี่ยมไปด้วยความห่วงใยของเขายังคงมองตรงมาที่เรา

"ต่อไปหีกูไม่ใช่ของมึงแล้ว หีกู กูจะอ้าให้ใครก็ได้ ควยเอ้ย ควยมึงไม่ต้องมาใกล้กับกู"

"หีกูจะเย็ดกับควยใครก็ได้ แต่ไม่ใช่ควยมึง"

"ไปไกลๆตีนกูเลย กูไม่อยากได้ควยสกปรกๆของมึง"

"เหี้ยปล่อยกู กูจะไปหาควยเย็ดแล้ว เหี้ย"

"หูหนวกหรือไงวะ"

"มาจับกูไว้ทำไม กูเงี่ยน เหี้ย กูอยากควย ปล่อยกูๆ "

"ปล่อยกูซิวะ จะไปหาควยเย็ด กูเงี่ยน"

"ได้... เดี๋ยวจัดให้เงี่ยนเลย" ประโยคเดียวที่เอกตอบโต้หลังจากอดทนเป็นรูปปั้นมานาน

เอกจับเราทุ่มลงกับที่นอน งัดเจ้ามังกรผงาดฟ้าสู่อิสระภาพออกจากกางเกงในซูเปอร์แมนดิ่งเข้าหานุ่นน้อยโดยรำเพลงทวนให้เสียเวลา


"สวบ !!! ปั๊ก"เสียงดังหลุดรอดมาจากแถวๆปากช่องคลอด เจ้ามังกรตาเดียวมันพุ่งด้วยความหื่นกระหายราวหอกกระแทกปากมดลูกจนเราจุก แต่ก็เสียวซ่านถึงใจสุดจะบรรยาย ลดอาการคันไปได้เยอะเลยที่เดียว รู้เลยว่านี่แหละคือสิ่งที่เรารอคอย

"เหี้ย เอาควยมึงออกไป"  ปากเราสบถด่าอย่างหยาบคายในพฤติกรรมอันป่าเถื่อนของเอก แต่เอวเรามันทำในสิ่งที่ตรงกันข้าม เราไม่ทันได้เว้นหายใจ เอกก็ตอบสนองคำด่านั้นด้วยการซอยเอวกระหน่ำซ้ำย้ำเข้าไปที่เดิมแบบไม่นับครั้ง

"เห เห เห้ย อา อา อา อา อออออก ไป" เสียงที่กร่นด่าด้วยความโมโหของเราหรือแค่งอนก็ไม่รู้แน่ชัดที่แสนจะกระท่อนกระแท่นฟังไม่เป็นประโยคจากการถูกกระแทกกระทั้นร่วมกับความเสียวที่ก่อเกิด

"ตับ... ตับ... ตับ!!! " เสียงผลลัพธ์ที่เกิดจากการโหมกระเด้าเข้าไปอย่างไม่ปราณี ราวกับพายุลูกเห็บที่แทบจะไม่มีช่องว่างให้เสียงลูกเห็บกระทบพื้น ทั้งๆที่เสียงนี้เกิดจากสิ่งที่อยู่ในถุงสองเม็ดที่กระทบกับแก้มก้นงอนของเรา

มือที่เคยพลักหน้าอกเอกออกไป กลับกลายมาเป็นโอบกอดจิกไปที่หลัง สลับกับรั้งไปที่ก้น ขาก็เกี่ยวรัดไปที่เอวไม่ให้มันหลุดออก ปากของเราก็กัดไป ที่ไหล่ด้วยความเสียวซ่านในอารมณ์ นุ่นน้อยได้อาหารหลังอดอยากมานานเกือบสามสัปดาห์ คบเขี้ยวเจ้ามังกรตาเดียวที่คุ้นเคย ไม่แสดงทีท่าว่ารังเกียจเหมือนปากเจ้าของมันที่พร่ำด่าไม่หยุด แถมยังตอดรับกัดขบยิ่งกว่าที่เคย ราวกับว่ามันชื่นชอบเจ้าแท่งนี้มากกว่าแต่ก่อนเสียอีก

เอกเหวี่ยงพลิกเราคว่ำ จับเอวเรายกขึ้น คุกเข่าคร่อมมาทางข้างหลัง เอาเจ้าเอกน้อยสวมเข้าไปอย่างแรงอีกรอบ กระหน่ำเน้นๆทุกช๊อต ทุกช๊อตที่แทงเข้าไปสุดจนชนปากมดลูก เรารู้สึกความมันและสะใจอย่างบอกไม่ถูก แถมยังรู้สึกคับแน่นจากขาที่ถูกหนีบคร่อมเอาไว้ ปากก็เผลอเชียร์
"แรง...อีก แรง...อีก แร..แร..แรง"

เรามองกระจกบานใหญ่ด้านข้าง เห็นภาพเราโดนเอกเร่งเครื่องเต็มลูกสูบแบบไม่มีที่ท่าว่าจะหมดน้ำมัน  เผลอคิดไปว่านางเอกกำลังโดนกระเด้าในหนังเอวีคงชิดซ้ายตกถนนไปไกล แถมนี่ยังจอใหญ่เห็นทุกซอกทุกมุม

ตลอดสิบนาทีที่ผ่านมาเราไม่ได้หยุดพักหายใจเลยสักวินาทีเดียว โดนกระหน่ำถี่ๆ แถมเข้าสุดออกสุดจนไม่รู้ว่าเราเสร็จไปกี่รอบ แต่ก็ยังพร้อมให้กระหน่ำต่อไปเรื่อยๆ แต่แล้วเอกเหมือนจะชะลอรอบลงเหมือนรถกำลังจะชนกับอะไรบางอย่าง
"ปรึดดดดด "
เอกชะลอช้าไปซะแล้ว เอกน้อยพุ่งชนกับจุดสุดยอดเข้าจังๆ แต่เอกยังกระเด้าเนิบๆอีกสี่ห้าครั้ง ส่วนมือเราก็เผลอไปจับดึงหน้าขาเอกตามจังหวะ ก้นก็ดันสวนให้แนบเข้ามาลึกๆ

"ปรึด ปรึด ปรืดดดดด" สามช๊อตสุดท้ายเอกน้อยส่งลูกสมุนสู่ปลายทาง มันคือของขวัญสำหรับนุ่นน้อยที่กำลังพยายามตอดดูดกลืนให้หมดเพื่อส่งของเหลวนั้นให้เข้าไปถึงพื้นที่ชั้นในสุดของนุ่นน้อย แต่มันเยอะมากจนไหลย้อยออกมาปากทางราวกับกักตุนรอระเบิดพลีชีพใส่นุ่นน้อยคนเดียวเท่านั้น

"ออกไปไกลๆเลย คนหลายใจ" เราเหลียวหลังไปมองหน้าแบบงอนๆพร้อมตีขา โดยการสะบัดก้นงอนหลุดออกมาออก แม้ว่าเราอยากให้มันแข็งปึ๊งปั๋ง กระหน่ำเราต่ออีกจนถึงเช้า

เอกไม่อธิบายอะไร เอาผ้าคลุมอาบน้ำห่อตัวเองแล้วเดินออกไป แง้มประตูแล้วโพล่หัวออกไปดูข้างนอก
"ดาบแก้ว ฝากนำตัวคุณรุ้งที่ถูกคุมตัวข้างล่างให้มารอญาติมารับข้างบนห้องนะ ไม่ต้องคุมตัวไป เดี๋ยวผมแจ้งนายเอง"
"ฝากตามหาคุณนายแหวนด้วยนะ"
"ได้ครับ"
"เอ้อ แล้วหาตำรวจหญิงสักนายมาอยู่เพื่อนพวกเธอหน่อย ไม่เอาหมวดเกดแฟนไอ้กรณ์นะ"
"ครับผม"

เอกยืนรอจนน้องรุ้งกับตำรวจหญิงเดินมาถึงหน้าห้อง
"รอจนกว่าญาติจะมารับนะ จดเบอร์ญาติไว้ " เอกสั่งตำรวจหญิงหน้าประตู
"หลบออกประตูหลังนะ ปิดหน้า หลบนักข่าวด้วย เดี๋ยวผมรายงานนายเอง" เอกทิ้งท้าย
"คะ สารวัตร"

ก่อนออกไปเอกก็หันมาคุยกับเรา
"อย่าแอบไปซนกับใครอีกนะ ไม่อย่างนั้นโดนจัดหนักอีกแน่"
"ชิ ..." เราสะบัดหน้าออกอย่างงอนๆ แต่ในใจก็คิดว่า "มาซิ เคยกลัวที่ไหน"
แล้วเอกในชุดผ้าคลุมอาบน้ำก็เดินออกไป


...

เราตื่นเอาตอนเกือบสองโมงเช้า ไม่รู้ว่าเรามานอนที่บ้านพี่ยีนได้ยังไง จำได้เลาๆว่า เอกกำลังมีอะไรกับหญิงอื่นที่ม่านรูด แล้วยังไงต่อล่ะเนี้ยะ จำอะไรหลังจากนั้นไม่ได้เลย เราเดินงัวเงียลงไปข้างล่าง
"มากินข้าวต้มกัน" พี่ยีนชวน
เราเดินไปนั่งร่วมวงกินข้าวต้ม โดยมีน้องรุ้งกับพี่ยีนกำลังนั่งกินอยู่
"เครื่องขึ้นกี่โมง" พี่ยีนถาม
"บ่ายสองค่ะ" เราตอบ
"โอเค เวลาเหลือเฟือ เดี๋ยวพี่ขับรถไปส่ง ส่วนรุ้งเดี๋ยวทิ้งรถไว้นี้ก่อนล่ะกัน " พี่ยีนบอกรุ้งเมื่อเห็นอาการรุ้งไม่ค่อยดีเท่าไหร่

ช่วงเกือบเที่ยง พี่ยีนขับรถไปส่งขึ้นเครื่องที่ดอนเมือง เรานั่งอ่านข่าวเว็บข่าวออนไลน์ พาดหัวข่าวว่า
"ถล่มแก๊งค้ายาอีรายใหญ่ เปิดธุรกิจม่านรูดบังหน้า  เสี่ยย้ง... "  ภาพประกอบเห็นรูปเอกนั่งข้างๆนายตำรวจยศนายพล ข้างหลังเป็น หญิงผู้ต้องสงสัยว่าเป็นกิ๊กของเอกที่ยืนสวมชุดตำรวจสองดาวยืนข้างๆน้องกรณ์ที่ดูแนบชิดกันเกินกว่าคำว่าเพื่อนร่วมงาน

พี่ยีนส่งเราถึงปากประตูทางเข้าอาคารผู้โดยสารภายในประเทศขาออก เราสวัสดีขอบคุณพี่ยีน และโบกมือบายบาย น้องรุ้ง แล้วเดินเข้าไปในอาคารผู้โดยสาร เอกที่ส่วนหน้ามีพลาสเตอร์สองสามแผ่นและแขนที่เต็มไปด้วยผ้าก๊อชปิดแผล แถบเล็กบ้าง ใหญ่บ้างปิดกระจายไปทั่วแขนทั้งสอง การที่เอกต้องเข้าไปช่วยเราเมื่อคืนทำให้เอกต้องเจ็บตัวขนาดนี้เชียวหรือ เขายืนรอบริเวณแถวปากประตูราวกับรู้ว่าเรามาถึงแล้ว

เราไม่รู้ว่าจะทำหน้าอย่างไรกับสิ่งที่เราทำไปเมื่อวาน แต่เอกเป็นฝ่ายเดินเข้ามาหาหยุดอยู่ตรงหน้าเรา เขาอ้าแขนที่เต็มไปด้วยรอยกระจกบาดโอบกอดรั้งให้เราเข้าไปแนบชิดตัวของเขาแล้วจูบที่ผมเบาๆ

"ให้อภัยเอก นะนุ่น" เขาเอ่ย เรายังไม่รู้เลยว่าเอกผิดเรื่องอะไร คนที่ควรขอโทษควรเป็นเรามากกว่าที่ไม่เชื่อใจเอก แถมเอกยังต้องมาเจ็บตัวเพราะเราอีก เราได้แต่มุดซบลงตรงอกอันอบอุ่น น้ำตาซึมด้วยความสำนึกผิดที่ไม่เชื่อใจเอกจนต้องเผชิญสถานการณ์อันเลวร้ายนั่น

"ไม่โกรธเอกนะ มันเป็นปฏิบัติการลับ" เราเงยประสานกับสายตาเจ้าของเสียงคู่นั้น ดวงตาของเราเอ่อปริ่มไปด้วยน้ำตาแทบไหลหยดด้วยความสำนึกผิด แล้วพยักหน้าเบาๆ เอกแหวกผมเพื่อเปิดหน้าผากเราอย่างเอ็นดูแล้วบรรจงจูบเบาๆ ที่หน้าผาก

"เดินทางปลอดภัยนะจ๊ะ เถิกน้อย" เราโน้มคอเอกเข้าหา แล้วเขย่งปลายเท้าเพื่อหอมแก้มเอกแทนคำขอบคุณ ยิ้มพร้อมโบกมือลาแล้ว รีบวิ่งเข้าเกตฯไป

ระหว่างรอขึ้นเครื่อง ระหว่างเราแชทคุยกับตุ้มที่เพิ่งรู้ข่าว ป้าตุ้มสัมภาษณ์เราละเอียดยิบ อย่างกับจะเอาไปลงข่าวออนไลน์คืนนี้ แล้วเอกก็ส่งคลิปอะไรบางอย่างมาขัดจังหวะ

เอก:นุ่นดูคลิป intro ในงานแต่งเราไหม               13:31

เราจำได้ว่าเราให้ออแกนไนเซอร์จัดการเรื่องคลิปเปิดตัวให้นี่นา

เอก: ส่งคลิป                     13:33
 .......

คุยกันท้ายเรื่อง:

  • ควรตรวจเลือดทุกครั้งก่อนแต่งงานนะครับ มีประโยชน์ทั้งดูโรคติดต่อ และอาจมีประโยชน์ต่อการประเมินความเสี่ยงโรคทางพันธุกรรม แต่เคสนี้ดันเผลอเอาไว้ในกระเป๋าด้วย
  • หากอยากรู้ว่าทำไมนุ่นจึงอารมณ์รุนแรง ลองหาผลข้างเคียงของยา E ดูนะคับ
  • แนะนำให้อ่านร่วมกับ"เรื่องสั้นคั่นรายการ ตอน รสนิยมเดียวกัน" เรื่องนั้นเน้นฮาครับ
[/size]
เรื่องเดิม
เรื่องสั้นคั่นรายการ
<1:ผัวโรคจิต>
<2:รสนิยมเดีียวกัน>
ว่าที่เจ้าสาว
<1:วันบริจาคทุนการศึกษา>  part-1
<2:ถ่ายพรีเว็ดดิ้ง>  [part-1(intro)]   [part-2]
<3:คอร์สเจ้าสาว> [part-1]  [part-2]  [part-3]
<4:วันลองชุด>  part-1
<5:วันรับแหวนแต่งงาน>  [part-1(intro)]  [part-2]  [part-3]

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
แม้ว่าใครจะประเมินตัวเราให้ต่ำต้อย แต่คุณค่าของเราไม่ได้ด้อยตามไปด้วย

pingak

#1
หรือจัจบแบบ Happy Ending นางเอกเราหลุดรอดแท่งอุ่นๆ มาได้อย่างเฉียดฉิวกันเลยทีเดียว




ขอฝากคำเตือน  ก่อนคอมเม้นต์ จากเจ้แว่น
................................................
ใครจะอ่านผลงานทุกตอนในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก ::Angry:: ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา ::Cheeky:: เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1ปี. .

กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉันแบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .
................................................................................................................

dodoza2

ผลกระทบรุนแรงจริงๆครับ ขอบคุณมากครับนึกว่าจะโดนเสี่ยจัดซะแล้ว

maitree_kongton


6584347


zaro111


Joppi2U2

นุ่นไปไหนอ่าเห็นขึ้นเครื่องประเทศขาออก ไปคนเดียวด้วย เรื่องราวของคู่นี้ยังมีอีกเยอะแน่ เป็นเรื่องที่เรียบเรียงมาแบบให้รู้การดำเนินของตัวระครจริงๆ

mspeed


artherox



jachal


kit2516


retirenavy

เกือบไม่ทันแล้วละนุ่นน้อยรอดมา2ครั้งแล้วนะ

sarojs2514

เกือบไม่ทันแล้วละนุ่นน้อยรอดมา 2 ครั้งแล้วนะ งานแต่งต้องอลังการแน่

phu_nun