บันทึกรักทนายผึ้ง ตอนที่ 5 : เพราะแทนเป็นของผึ้ง...ผึ้งเป็นของแทน

[nato87]

พูดคุยก่อนอ่าน : หายไปนานจริงๆ 4 เดือนเศษๆ เลยนะเนี่ย ลืมกันยังครับว่าผมยังแต่งเรื่องนี้ 55555 ตอนนี้ช่วงครึ่งแรกยังเป็นฉากกุ๊กกิ๊กอยู่นะครับ แต่ครึ่งหลังอีกเรื่องนึงเลย ค่อนข้างจะดราม่า แต่ก็มีฉากกุ๊กกิ๊กของหนุ่มสาววัยฮอร์โมนกำลังเดือดให้ทุกคนได้รำลึกความหลังกัน

ปล.มีคำถามร่วมสนุกนิดหน่อย ผมอยากจะถามว่า ในบรรดานางเอกรุ่นใหญ่อย่าง หมอพลอย ครูเบสท์ และทนายผึ้ง (ที่ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับลุงพล) คุณชอบใครครับ



ลิงค์ตอนเก่าครับ


https://xonly8.com/index.php?topic=201302.0


#################################

ตัดมาที่วันจันทร์ หนุ่มแทนมาเรียนตามปกติ ต่างจากสาวผึ้ง ที่วันนี้ขาดเรียน ท่ามกลางความแปลกใจของเพื่อนๆ โดยเฉพาะพลอยพรรณ ที่ลงทุนโทรไปตามเจ้าตัวว่าเกิดอะไรขึ้นกันเลยทีเดียว

"ผึ้ง...นี่พลอยนะ" พลอยพรรณโทรศัพท์หาเพื่อนด้วยความเป็นห่วง "แกเป็นอะไรหรือเปล่า? ทำไมวันนี้ไม่ยอมมาเรียน"

"ชั้นป่วยอ่ะพลอย..." ผึ้งตอบด้วยเสียงสั่นเครือ "ชั้นไม่สบาย...เป็นไข้"

"โอเค พักผ่อนเยอะๆ นะผึ้ง" พลอยพรรณตอบ "เดี๋ยวถ้าหายป่วยยังไง เรื่องเรียนตรงไหนที่ขาดไป เดี๋ยวชั้นช่วยติวให้นะ"

"ขอบใจมากพลอย....แค่กๆๆ " ผึ้งตอบ

"ชั้นไม่รบกวนแล้ว กินยาแล้วพักผ่อนเยอะๆ นะผึ้ง"

พอวางสาย สาวผึ้งก็ดึงผ้าห่มนวมขึ้นมานอนคลุมโปง แล้วนอนหลับต่อ ไม่คิดไม่ฝันเลยว่าเพราะถูกหนุ่มแทนเปิดซิงเมื่อวันเสาร์ จะทำเอาเธอจับไข้จนเดินไม่ได้เลยทีเดียว แทนนะแทน!!! คนใจร้าย!!!! ผึ้งบ่นในใจ


พอหลับตาไม่ทันไร เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น สาวผึ้งก็เลยเปิดผ้าห่มแล้วเอื้อมตัวไปคว้าโทรศัพท์ขึ้นมา พอเห็นเบอร์หนุ่มแทน ใบหน้าที่อิดโรยเมื่อครู่ก็เริ่มสดชื่นขึ้นมาทันที

"ผึ้ง?? เป็นอะไรหรือเปล่า? ทำไมวันนี้ถึงไม่มาเรียน?" หนุ่มแทนยิงคำถามเป็นชุดด้วยความเป็นห่วง

"เราไม่สบายอ่ะแทน....แค่ก....อือออออ....เราเป็นไข้" กรรณิการ์ตอบด้วยน้ำเสียงแหบพร่า

"แปลกจัง ก็เมื่อวันก่อนเห็นผึ้งยังปกติอยู่เลย" หนุ่มแทนตอบ "หรือว่าเพราะวันนั้น...."

"ลามก!!!" สาวผึ้งที่นอนซมคุยโทรศัพท์ พอได้ยินหนุ่มแทนพูดแบบนั้นก็เลยดีดตัวขึ้นมาด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ "เราป่วยก็เพราะแทนนั่นแหละ...แทน...ทำ...เรา"

พอได้ยินแบบนั้น ความเงียบก็บังเกิดขึ้นมา พร้อมกับรอยยิ้มของหนุ่มสาวที่แม้จะอยู่กันคนละที่ แต่ก็มีสายสัมพันธ์เชื่อมถึงกัน

"เรา.....ขอโทษ" แทนตอบ "เราทำผึ้งเจ็บมากไหม?"

"เจ็บซิ..." ผึ้งตอบกลับ "แต่ไม่เป็นไรหรอก แล้วแทนล่ะเจ็บไหม?"

"ก็เจ็บเหมือนกัน..." เด็กหนุ่มสารภาพ "ตอนแรกเราก็เกือบจะมาเรียนไม่ไหวเหมือนกัน แต่มาคิดดูแล้วนอนซมอยู่บ้านไม่ช่วยอะไร ก็เลยมาเรียนดีกว่า"

"อือ...ดีแล้ว" กรรณิการ์ตอบ "ตั้งใจเรียนนะแทน..."

"จ๊ะ...เรารักผึ้งนะ แล้วผึ้งรักเราบ้างไหม?"

"แทน...มาถามคำถามอะไรแบบนี้อ่ะ" สาวผึ้งอายหน้าแดงก่ำที่หนุ่มแทนถามคำถามแบบนั้นกับเธอ

"เราแค่อยากได้ยินคำว่ารักจากผึ้ง เราจะไม่ทิ้งผึ้งนะ เราสัญญา"

"รักซิ...รักมากด้วย" สาวผึ้งตอบพร้อมรอยยิ้มเขินๆ "อย่าทิ้งผึ้งนะแทน ถ้าทิ้งผึ้ง ผึ้งเอาแทนตายแน่!!!"


"งั้นเราไม่รบกวนผึ้งแล้วนะ นอนพักเยอะๆ นะผึ้ง แล้วเจอกัน"

"จ๊ะแทน..." สาวผึ้งยิ้มหวาน ก่อนวางสาย สาวน้อยทิ้งตัวลงนอนด้วยรอยยิ้มแม้กำลังป่วยด้วยพิษไข้ แต่มันก็เป็นพิษไข้ที่แสนหวานที่เกิดจากการเสียสายให้ผู้ชายที่เธอรัก

สาวผึ้งฝันหวานไปไกล ฝันว่าทั้งคู่จะตั้งหน้าตั้งตาเรียนให้จบปริญญา มีงานทำดีๆ แล้วแต่งงานสร้างครอบครัวด้วยกัน มันเป็นฝันหวานของเด็กสาวและเด็กหนุ่มหลายล้านคน ที่เคยตกอยู่ในห้วงแห่งความรัก รักครั้งแรกที่หอมหวานและงดงาม รักครั้งแรกที่เรารักใครสักคนโดยไม่ผ่านการไตร่ตรองใดๆ

................................................................

ตัดมาที่โรงเรียนมัธยมชื่อดังย่านสามย่านในช่วงสายของวัน หนุ่มแทนในชุดนักเรียนและกลุ่มเพื่อนกำลังเดินลงมาจากห้องเรียนวิชาคณิตศาสตร์เพื่อไปสนามฟุตบอลกัน

"เฮ้ย!!! เมื่อวานแมนยูแพ้เหรอวะแทน" ไอ้เก่งเอ่ยปากแซวเพื่อนที่เป็นแฟนแมนยู

"หุบปากเหอะมึงไอ้เก่ง!!! เป็ดก็คือเป็ดวันยังค่ำ!!!" หนุ่มแทนบ่นอย่างหัวเสีย เพราะเมื่อวานทีมรักของเจ้าหนุ่มคนนี้ดันแพ้ทีมรองบ่อนไปอย่างน่าเจ็บใจ

"หยอกนิดหยอกหน่อยทำงอนนะมึง!!!" ไอ้เก่งแซวเล่น "สงสัยผึ้งไม่มาเลยอารมณ์บูด!!!"

"น้อยๆ หน่อยมึง!!!" หนุ่มแทนหันไปมองไอ้เก่งอย่างเอาเรื่อง "แล้วรักออนไลน์ของมึงล่ะว่าไง เด็กเชียงรายอะไรของมึงน่ะ"

"น้องเค้าชื่อเบสท์ต่างหากเว้ย..." ไอ้เก่งตอบ "ยังไม่มีแฟนด้วยแหละ เห็นว่าถ้าจบ ม.ปลาย แล้วจะมาเรียนต่อที่กรุงเทพด้วย"

"เออ...ขอให้สมหวังนะมึง" หนุ่มแทนเค้นหัวเราะ

"แทน...เราขอคุยอะไรหน่อยซิ" เสียงหวานดังขึ้นมาขณะที่หนุ่มวัยโจ๋กำลังเดินลงมาที่ชั้นหนึ่ง เจ้าของเสียงที่ว่าไม่ใช่ใคร แต่เป็นพลอยพรรณ เจ้าหญิงน้ำแข็งคนสวยจากห้องคิงที่รวบรวมดาวเด่นที่เรียนเก่งที่สุดในโรงเรียนเอาไว้

"พลอย...มีอะไรกับแทนเหรอ?" หนุ่มแทนแปลกใจไม่น้อย ที่เห็นพลอย เพื่อนสนิทของผึ้งปรากฏตัวอยู่ตรงหน้า

"เอาแล้วๆ "กลุ่มเพื่อนๆ ของแทนเอ่ยปากแซวกันยกใหญ่ เพราะผู้หญิงระดับพลอยพรรณ ที่ได้ชื่อว่าเป็นดาวโรงเรียน มีพฤติกรรมดี การเรียนเด่น และไม่ค่อยข้องแวะกับผู้ชายคนไหน อยู่ดีๆ จะมาขอพูดคุยกับหนุ่มแทนเป็นการส่วนตัวแบบนี้ เป็นใคร ใครคิด

"ขอเราพูดกับแทนเป็นการส่วนตัวหน่อยได้ไหม?" สาวพลอยหันมองหนุ่มๆ ในแก๊งของแทนไท ใบหน้านิ่งๆ ของสาวพลอย น้ำเสียงหวานที่ฟังแล้วเพราะหู แต่มันก็ดูเยือกเย็น และแฝงด้วยพลังอำนาจลึกลับบางอย่าง ไม่แปลกใจเลยที่ใครต่อใครมักเรียกเธอว่าเจ้าหญิงน้ำแข็ง


"ครับ..." กลุ่มเพื่อนๆ ของแทนตบบ่าแทนใหกำลังใจ ก่อนมุ่งตรงที่สนามบอลทันที "พวกกูรอที่สนามบอลนะแทน คุยกับพลอยเสร็จแล้วตามไป โอเคนะ"

"เออ..." แทนไทพยักหน้า พลางหันมาคุยกับสาวพลอยที่ยืนรออยู่ "มีอะไรเหรอครับพลอย?"

"วันเสาร์เราเห็นแทนขับรถมอเตอร์ไซค์ไปกับผึ้ง" รอยย่นปรากฏบนหว่างคิ้วของพลอยพรรณ "วันนี้แทนรู้ไหมว่าผึ้งขาดเรียน เราถามแทนจริงๆ เหอะ แทนได้ทำอะไรผึ้งหรือเปล่า?"

"เอ่อ..." หนุ่มแทนถึงกับหน้าซีด เมื่อถูกดาวเด่นห้องคิงส์ถามเช่นนี้ "เราแค่พาผึ้งไปหาอะไรกินแถวสามย่านน่ะพลอย..."

"แค่นั้นเหรอ?" พลอยพรรณยืนกอดอกเหมือนไม่ค่อยไว้ใจหนุ่มแทน "เราไม่ค่อยอยากเชื่อเลยแทน อย่าหาว่าเรายุ่งเรื่องส่วนตัวเลยนะ เรามองออกนะว่าแทนกับผึ้งรักกัน แต่ผึ้งก็เป็นเพื่อนเราคนหนึ่ง เราขอนะแทน ถ้าจะทำอะไรก็อยากให้คิดถึงอนาคตของตัวเองกับผึ้งให้มากๆ ผึ้งเป็นคนดี เป็นเพื่อนที่ดีของเรามากนะแทน ถ้าแทนรักผึ้งจริงๆ อย่าทิ้งผึ้ง อย่าทำให้ผึ้งต้องเสียใจนะ"

"ครับ...เราสัญญาครับพลอย" หนุ่มแทนพยักหน้า

"ครั้งนี้เราจะแกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นนะแทน แต่จะทำอะไรคราวหน้าระวังหน่อยแล้วกัน" พลอยพรรณตอบ "ฝากด้วยแล้วกัน เราไม่มีอะไรรบกวนแล้ว"


สาวพลอยในชุดนักเรียนมัธยมปลายเดินสะพายกระเป๋าจากไป ปล่อยให้หนุ่มแทนยืนเงียบ นึกถึงเหตุการณ์ต่างๆ ที่ผ่านมา

"พลอยต้องรู้เรื่องทุกอย่างแน่ๆ เลยแหะ" แทนไทคิด "แต่เอาน่า!! เจ้าตัวพูดแบบนี้ก็เหมือนยอมเปิดทางให้เราคบกับผึ้งได้ คงไม่มีอะไรหรอก"

...............................................................

ตัดมาที่วันอังคาร หลังจากนอนซมเพราะพิษไข้ วันนี้สาวผึ้งเริ่มฟื้นตัว จึงตัดสินใจมาเรียนตามปกติ เพราะกลัวจะเรียนตามเพื่อนไม่ทัน หลังจากเข้าเรียนในช่วงคาบเช้า พอมีเวลาในช่วงพักเที่ยง สาวผึ้งเลยนัดสาวพลอยให้มาช่วยติวหนังสือระหว่างที่เธอขาดเรียนไปเมื่อช่วงวันจันทร์

พลอยพรรณติววิชาคณิตศาสตร์ให้กรรณิการ์ที่ลานอเนกประสงค์ใต้อาคารเรียน วันนี้ผึ้งตั้งใจมากกว่าปกติ เพราะรู้ตัวดีว่าเผลอทำตัวเหลวไหล ก็เลยอยากกลับมาตั้งใจเรียน ทบทวนวิชาเรียน เพื่อที่เธอจะได้ทำเกรดดีๆ พ่อแม่จะได้ไม่บ่นไม่ว่าเธอได้

"ใกล้จะหมดคาบเที่ยงแล้ว..." สาวพลอยเอ่ยปากขณะกำลังติวหนังสือให้สาวผึ้ง "พอแค่นี้ก่อนดีไหม? จริงๆ ก็ไม่มีอะไรมากหรอก ไว้ผึ้งกลับไปอ่านทบทวนเองที่บ้านก็ได้นะ"

"อืม...ขอใจนะพลอย ถ้าไม่ได้พลอย เราคงแย่" ผึ้งเอ่ยปากขอบคุณสาวผึ้งเป็นการใหญ่ "สำหรับผึ้ง พลอยเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของผึ้งเลยนะ"

"ผึ้ง...อย่าหาว่าเรายุ่งเรื่องส่วนตัวเลยนะ" พลอยพรรณเริ่มทำหน้าจริงจัง "เมื่อวันเสาร์เราเห็นผึ้งซ้อนท้ายรถแทน ตกลงไปไหนกันเหรอ?"

"เอ่อ...." พอถูกถามแบบนี้ ทำเอาสาวผึ้งหน้าซีด

"ไม่ต้องตอบเราก็ได้ผึ้ง เราคุยเรื่องนี้กับแทนแล้ว เรารู้นะว่าผึ้งกับแทนรักกัน" เจ้าหญิงน้ำแข็งตอบ "เอาเป็นว่าเราจะไม่ขวางนะ มันเป็นความสุขของผึ้งกับแทน แต่อย่าลืมนะ ว่าตอนนี้พวกเรามีหน้าที่ต้องเรียนหนังสือ"

"อืม...เราไม่ลืมแน่นอน" ผึ้งยิ้มหวาน "ขอบใจนะพลอย ที่เข้าใจผึ้ง"

พลอยพรรณยิ้มรับ ไม่ตอบอะไร เด็กสาวเก็บหนังสือเข้ากระเป๋า แล้วเตรียมตัวไปเรียนในคาบวิชาต่อไป เช่นเดียวกับสาวผึ้ง ที่วันนี้มีเรียนวิชาศิลปะในช่วงบ่าย

กรรณิการ์เดินผ่านสนามฟุตบอล ที่พวกหนุ่มๆ กำลังเตะบอลกันอย่างสนุกสนาน พอเดินไปสักพัก เด็กสาวก็ได้ยินเสียงเรียกของคนที่ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใคร

"ผึ้ง!!! ผึ้ง!!!!" หนุ่มแทนในชุดนักเรียน ม.ปลาย เนื้อตัวชุ่มไปด้วยเหงื่อ กำลังเกาะรั้วเหล็กอยู่ด้านใน "จะไปไหนเหรอ?"

"ไปเรียน" สาวผึ้งตอบ "แทนไม่มีเรียนเหรอ?"

"เราโดด ผึ้งมานั้งดูเราเตะบอลดิ" แทนยื่นข้อเสนอ

"นี่แทน!!! เอาใหญ่เลยนะ!!!" สาวผึ้งขมวดคิ้ว "ทำตัวเหลวไหลนะแทน เรามีเรียนนะ!!!"

"เราขอโทษ!!" แทนตอบ "เอางี้ หลังเลิกเรียนผึ้งว่างไหม? มากับเราดิ เรามีอะไรอยากจะคุยกับผึ้ง"

สาวผึ้งนิ่งเงียบ ไม่แน่ใจว่าแทนจะมาไม้ไหน แต่เพราะความรักความไว้ใจ สุดท้ายเด็กสาวก็พยักหน้า

"นะผึ้ง...เราอยากคุยกับผึ้ง" แทนคะยั้นคะยอหนักขึ้น

"ก็ได้ แล้วเจอกัน" ผึ้งตอบ

"ไอ้แทน!!! มึงจะเล่นบอลไหม?" เสียงเรียกของพรรคพวกแทนไทดังจากด้านหลัง "มาเร็วเลยมึง มัวคุยกับสาวอยู่ได้"

"เออๆ เดี๋ยวกูไป" หนุ่มแทนหันไปตอบพรรคพวกที่รออยู่ "เจอเราที่โรงรอดรถ แล้วเจอกันนะผึ้ง"

"อือ...." กรรณิการ์พยักหน้า พลางคิดในใจว่าแทนไทอยากพูดอะไรกับเธอกันแน่ บางทีคงเป็นเรื่องสำคัญมากเลยทีเดียวละมั้ง

........................................................

ตัดมาที่ช่วงเย็น สาวผึ้งมารอหนุ่มแทนตามนัดที่โรงจอดรถ รอได้สักพักหนุ่มแทนก็ปรากฏตัว

"รอเรานานไหมผึ้ง?" หนุ่มแทนยิ้ม

"นิดหน่อย...แทนมีอะไรจะคุยกับเราเหรอ?" สาวผึ้งเอ่ยปากถาม

"มาเป็นเพื่อนเราหน่อยซิ" หนุ่มแทนเดินไปที่รถมอเตอร์ไซค์ แล้วหยิบหมวกกันน็อคให้สาวผึ้ง

"จะพาเราไปไหนอ่ะ" สาวผึ้งขมวดคิ้ว พลางนึกถึงเหตุการณ์เมื่อวันเสาร์

"มากับเราเถอะน่า!!" หนุ่มแทนขมวดคิ้ว "เรามีอะไรอยากคุยกับผึ้ง"

สุดท้ายสาวผึ้งก็ไม่ได้ถามอะไรต่อ เด็กสาวยอมนั่งซ้อนท้ายรถมอเตอร์ไซค์ของหนุ่มแทนแต่โดยดี

หนุ่มแทนขับรถพาสาวผึ้งมาไกลเหลือเกิน เด็กหนุ่มขับรถมอเตอร์ไซค์พาเด็กสาวไปตามถนนของเมืองหลวงในยามเย็นไปตามเส้นทาง พอรู้สึกตัวอีกที หนุ่มแทนก็ขับรถมาไกลจนถึงสะพานพุทธ เด็กหนุมจอดรถมอเตอร์ไซค์ตรงริมฟุตบาตข้างเซเว่นด้านล่าง แล้วพาสาวผึ้งเดินไปบนสะพาน ชมวิวทิวทัศน์ของเมืองหลวงจากสองฝั่งริมแม่น้ำเจ้าพระยาในยามเย็น ปอยผมที่มัดเอาไว้ของสาวผึ้งลอยไปตามลมที่เกิดจากรถยนต์นานาชนิดที่เดินทางสวนกันไปมาบนสะพาน

"แทนพาเรามาที่นี่ทำไมเนี่ย? จะคุยอะไร? นี่ก็เย็นมากแล้ว แทนคงไม่ได้คิดเซอร์ไพซ์อะไรเราหรอกใช่ไหม?" สาวแทนยิงคำถามเป็นชุด เพราะไม่รู้ว่าหนุ่มแทนจะมาไม้ไหนกันแน่

"ผึ้ง...เรามีอะไรจะบอก" หนุ่มแทนหยุดเดินแล้วหันมาเผชิญหน้ากับผึ้ง "เรากำลังจะถูกส่งไปเรียนต่อที่ออสเตรเลีย"

"อะไรนะ?" สาวผึ้งขมวดคิ้ว "ยังไงเหรอแทน? เมื่อไร?"

"คือ...เมื่อวันอาทิตย์ พ่อเรามาบอกกับเราว่า แม่เราคงอยู่ได้อีกไม่นาน" น้ำเสียงของแทนดูเศร้าสร้อยอย่างเห็นได้ชัด "พ่อเราเลยบอกกับเราว่าอาจจะส่งเราไปเรียนต่อที่ออสเตรเลีย พอดีว่าลุงเราทำงานอยู่ที่นั่น พ่อเราก็เลยอยากให้เราไปอยู่กับลุง แล้วก็เรียนด้วย"

"แล้วเมื่อไรล่ะ...." สาวผึ้งเริ่มหน้าเสีย "แทนจะไปเมื่อไร"

"ตอนแรกพ่อเราตั้งใจจะส่งเราไปเรียนหลังจบ ม.5 เลย" แทนตอบ "เราก็เลยทะเลาะกับพ่อ เราคิดว่าพ่อเราอยากกำจัดเราไปพ้นๆ เพื่อที่พ่อเรากับเมียใหม่พ่อเราจะได้อยู่ด้วยกันโดยไม่มีเรา"

"แล้วแทนจะทำยังไงต่อไปล่ะ?" สาวผึ้งกุมมือแฟนหนุ่มด้วยความเป็นห่วง

"เราได้คุยกับลุงเราที่ออสแล้ว ยังดีที่ลุงเราบอกพ่อให้เราเรียนจบ ม.6 ก่อนแล้วถึงค่อยไป พ่อเราก็เลยเหมือนไม่ค่อยพอใจ เราไม่รู้จะทำยังไงแล้วผึ้ง เราเกลียดพ่อเราที่สุด...."

หนุ่มแทนไทที่ปกติเป็นเด็กหนุ่มอารมณ์ดี แต่วันนี้สาวผึ้งกลับรับรู้ถึงความโศกเศร้าเสียใจ ก็ยิ่งทำให้เธออดรู้สึกสงสารแฟนหนุ่มไม่ได้ เธอเคยสัญญาว่าจะตั้งใจเรียนแล้วสอบเป็นทนายเพื่อหาทางช่วยแฟนหนุ่ม แต่ดูเหมือนว่ามันจะช้าเกินไปเสียแล้ว

"แม่เรากำลังจะตาย...พ่อเราไม่ดูดำดูดีแม่เราเลย...เงินทุกบาททุกสตางค์ของแม่เรา พ่อเรายึดไปหมด" แทนไทเอ่ยปากทั้งน้ำตา "เรายังไม่ได้บอกใครเลยเรื่องนี้ มีแต่ผึ้งคนแรก เรารักผึ้ง เราไม่อยากจากผึ้งไปเลย"

"เราก็ไม่อยากจากแทนไปเหมือนกัน...." สาวผึ้งเริ่มน้ำตาคลอ "เราคิดว่าถ้าเราตั้งใจเรียน เพื่อสอบเป็นทนาย จะได้ช่วยแทนได้แท้ๆ แต่ไม่คิดว่าทุกอย่างมันจะเป็นแบบนี้"

"เราซาบซึ้งกับน้ำใจของผึ้งนะ...." แทนไทยิ้ม "สำหรับเราแล้ว ผึ้งคือทุกอย่างในชีวิตของเรา ถ้าเป็นไปได้ เราอยากโตขึ้น มีงานทำดีๆ เพื่อจะได้ขอผึ้งแต่งงาน"

"แทน...." สาวผึ้งถึงกับน้ำตาคลอ "เราก็อยากให้มีวันนั้น แต่นี่คือชีวิตจริงนะ....เราขอโทษนะแทน....ที่เราคงช่วยแก้ปัญหาของแทนไม่ได้ แต่ถ้าจะมีอะไรที่ทำให้แทนสบายใจ เรายินดีช่วยแทนนะ"

"ขอบคุณนะผึ้ง..." หนุ่มแทนกุมมือสาวผึ้งแน่น "ไม่รู้ว่าจากนี้ไปจะเกิดอะไรขึ้น แต่ชีวิตแทน หัวใจของแทน เป็นของผึ้งเสมอนะ"

"เหมือนกัน..." ผึ้งยิ้มทั้งน้ำตา "ผึ้งก็เป็นของแทนเสมอ...สัญญานะ ว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราสองคนจะมีกันและกันตลอดไป"

สาวผึ้งยืนมือให้หนุ่มแทนเกี่ยวก้อยสัญญา หนุ่มแทนยิ้มแล้วเกี่ยวก้อยสัญญากับผึ้งตอบ พอคุยอะไรเรื่อยเปื่อยสักพัก สาวผึ้งก็ขอร้องให้หนุ่มแทนขับรถพาเธอกลับไปบ้านเพราะใกล้ค่ำแล้ว

แต่หนุ่มแทนต้องการอะไรมากกว่านั้น เด็กหนุ่มไม่ได้ขับรถมอเตอร์ไซค์พาสาวผึ้งไปส่งบ้าน แต่กลับพาเธอไปที่บ้านของหนุ่มแทนเอง ในตอนแรกสาวผึ้งพยายามจะทักท้วง แต่พอรู้ว่าแทนไทต้องการอะไร สุดท้ายผึ้งก็เลยปล่อยเลยตามเลย

.....................................

"แวะกินน้ำที่บ้านเราก่อนนะผึ้ง" แทนไทเปิดประตูบ้านเข้ามาแล้วกดสวิตซ์ไฟริมประตู "วันนี้พ่อเราไม่อยู่ เหลือแค่เราคนเดียว เห้อ....น่าเบื่อจริงๆ"

"เราบอกให้แทนพาเราไปส่งบ้าน แต่แทนกลับพาเรามาที่บ้านแทนเอง..." สาวผึ้งประท้วง "แทน...เราพึ่งหายป่วยนะ"

"ไม่เป็นไรหรอกผึ้ง...." หนุ่มแทนเดินไปหาสาวผึ้ง แล้วจูงมือคนรักเข้ามาภายในบ้าน "เราแค่อยากอยู่กับผึ้งให้นานที่สุด"

"ผู้ชายนี่หื่นเหมือนกันทุกคนเลยใช่ไหม??" สาวผึ้งขมวดคิ้ว แต่ไม่วายเดินตามหนุ่มแทนขึ้นไปบนห้อง

พอถึงบนห้อง หนุ่มแทนก็ทำการกอดจูบสาวผึ้งที่เหมือนพยายามขัดขืนอยู่บ้าง

"แทน...เราไม่ไหวจริงๆ" สาวผึ้งประท้วง "ตรงนั้นเรายังแสบอยู่เลย...นะแทน เราขอล่ะ"

หนุ่มแทนเหมือนผิดหวังเล็กน้อย แต่ก็ไม่อยากหักหาญน้ำใจแฟนสาว ก็เลยกระซิบข้างหูผึ้งเพื่อขออะไรบางอย่าง

"งั้นอมให้เราได้ไหมผึ้ง...แบบวันนั้น" หนุ่มแทนอ้อน "นะผึ้ง เรารักผึ้งนะ"

"เหอะ!!!" สาวผึ้งขมวดคิ้ว "คนเอาแต่ได้!!! ก็ได้ เราทำให้ก็ได้"

สุดท้ายหนุ่มแทนเลยไปหยิบทิชชู่ แล้วทิ้งตัวนอนลงบนเตียงพลางใช้มือรูดซิปกางเกงเพื่อปลดปล่อยไอ้ช่อนขนาด 5.5 นิ้ว ที่กำลังผงาดได้ที่ได้ออกมาทักทายสาวผึ้ง

"ทะลึ่งจริงๆ นะแทน...." สาวผึ้งค้อนใส่แทน แต่ก็ไม่วายก้มตัวลงจูบหนอนชาเชียวของหนุ่มแทนที่กำลังผงาดอยู่เป็นการทักทาย

"อย่าใหโดนฟันนะผึ้ง...อ๊า....แบบนั้นแหละ" หนุ่มแทนอ้าปากหวอ ขณะกำลังถูกสาวผึ้งดูดเลียท่อนเอ็น ปลายลิ้นอ่อนๆ ของสาวผึ้งที่สัมผัสตรงช่วงโคนองคชาตที่ไม่มีอะไรป้องกัน ช่างเป็นความรู้สึกที่เสียวซ่าบซ่านเหลือเกิน

สาวผึ้งหลับตาพริ้ม ขณะกำลังอมควยของหนุ่มแทนที่ขยายคับปาก รถชาติของมันเค็มๆ พออมไปได้สักพักก็รู้สึกว่ามีน้ำอะไรหลั่งออกมาจากปลายองคชาตของหนุ่มแทน รถชาติของมันเค็มๆ มันๆ แต่ก็อร่อยอย่างประหลาด

"อูย...ผึ้งจ๋า....แทนรักผึ้งนะ" หนุ่มแทนครางกระเส่า "ผึ้ง...ผึ้ง...ผึ้งอยากให้เราเลียให้ไหม?"

สาวผึ้งเหลือบหน้ามองหนุ่มแทน แต่ก็ไม่ได้ตอบอะไร เพราะหนอนชาเขียวหนุ่มแทนยังคาปากอยู่ พออมไปได้สักพัก ก็รู้สึกว่าตัวเธอเองชักมีอารมณ์เหมือนกัน สาวผึ้งเลยคายหนอนชาเขียวออกพร้อมๆ กับสารคัดหลั่งเหนียวๆ ที่ยาวยืดติดปากของเธอ

"แทนนะแทน...ถ้าเราจะเสียคน ก็เพราะแทนคนเดียว!!!" สาวผึ้งลุกขึ้น "เลียให้เฉยๆ ห้ามสอดใส่นะแทน เรายังเจ็บอยู่"

 

"คนเห็นแก่ตัว..." สาวผึ้งค้อนใส่แทน "เอาเปรียบผึ้งตลอดเลยนะแทน นิสัยไม่ดีเลย รีบแต่งตัวแล้วรีบพาผึ้งกลับได้แล้ว นี่จะค่ำแล้ว เดี๋ยวพ่อกับแม่เราจะสงสัยเราไปมากกว่านี้"

"โอเคๆ งั้นรีบแต่งตัวเลย" หนุ่มแทนลุกขึ้น แล้วรีบใส่กางเกงใน บ็อกเซอร์ และกางเกงนักเรียน ก่อนจัดแจงเสื้อผ้าหน้าผมให้เรียบร้อย เช่นเดียวกับสาวผึ้ง ที่รีบใส่กางเกงในแล้วจัดแจงสภาพร่างกายให้ดูปกติที่สุด เมื่อมั่นใจว่าทุกอย่างเรียบร้อย แล้ว หนุ่มแทนก็รีบพาสาวผึ้งลงมาชั้นล่างทันที



แต่วันนี้แทนไทพลาด เพราะพ่อของหนุ่มแทนกลับบ้านเร็วกว่าปกติ แถมวันนี้ยังพาเมียใหม่มาที่บ้านอีกด้วย

"ไอ้แทน..." พ่อของหนุ่มแทนเอ่ยปากเรียกขณะกำลังเปิดประตูเข้ามาเห็นแทนเดินลงบันไดมาพร้อมกับสาวผึ้ง "นี่มึงพาผู้หญิงมาทำอะไรที่บ้านเนี่ย?"

"พ่อ!!!" แทนไทถึงกับตกใจ เมื่อเห็นพ่อและแม่เลี้ยงของต่ออยู่ตรงหน้า เอาแล้วไง สถานการณ์คับขันแล้ว หนุ่มแทนจะทำยังไงต่อไปดี

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[kaithai]

ขอฝากคำเตือน  ก่อนคอมเม้นต์ จากเจ้แว่น
................................................
ใครจะอ่านผลงานทุกตอนในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1ปี. .

กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉันแบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .
................................................................................................................

[Phoowadol]

พิษจากการโดนแทนเปิดซิงในวันก่อน เล่นเอาน้องผึ้งเสียศูนย์ ไข้ขึ้นเลยรึนี่. แล้วอย่างนี้จะได้ซ้ำอีกเมื่อไหร่น๊า   แล้วนี่ก็ทำเอาน้องพลอย สงสัย จนอดไม่ได้ต้องมาถามด้วยตัวเองเลย อย่างนี้แล้ว แทนจะกล้าตอบความจริงรึเปล่าหละเนี่ย  อิอิ
   ส่วนเรื่องม โหวตชอบใคร เอาจริงๆนะ คือหลายท่านอาจชอบหมอพลอย ที่โปรไฟล์ค่อนข้างสูงม และยากที่จะเข้าถึง แต่พอมาโดนลุงจัดการได้เลยชอบใจในส่วนนี้ มากกว่าความมีเสน่ห์ในตัว ส่วนทนายผึ้งนั้นไม่ต้องพูดถึงที่จะมาประชันเลย เพราะด้วย บทบาทของเธอในยามเป็นสาว ณ ปัจจุบันที่เป็นทนาย บทบาทของเธอแทบไม่มีในเนื้อเรื่อง เกมส์รักภารโรงเลย.   อันนี้เลยตัดไปเลย. จะเหลือก็แค่ ครูเบาสมองเท่านั้นที่. พอจะมาสู้ประชันได้ และยิ่งเธอค่อนข้าง จะเป็นมาเฟรนด์ลี่ กับทุกๆคนที่อยู่ใกล้ๆ จึงดูมีความน่ารักน่าอบอุ่น. ยิ่งนานวันยิ่งทำให้ ชอบ ถึงขั้นหลงรักเลยก็ว่าได้นะ   คือความรู้สึกมันค่อยๆเกิดขึ้นไปตามลำดับ ของเนื้อเรื่องที่ท่านนำเสนอนะแหละ ผมว่า. และตอนนี้เธอก็ได้ใจผมไปแล้วด้วย อิอิ ดังนั้น ขอโหวต ชอบครูเบทส์. 1แล้วตามมาด้วยหมอพลอยละกันครับ

[Jamnian Sukreuagaed]

ลุ้นทนายผึ้งจะโดนจัดอีกเปล่า

[nato87]

พิษจากการโดนแทนเปิดซิงในวันก่อน เล่นเอาน้องผึ้งเสียศูนย์ ไข้ขึ้นเลยรึนี่. แล้วอย่างนี้จะได้ซ้ำอีกเมื่อไหร่น๊า   แล้วนี่ก็ทำเอาน้องพลอย สงสัย จนอดไม่ได้ต้องมาถามด้วยตัวเองเลย อย่างนี้แล้ว แทนจะกล้าตอบความจริงรึเปล่าหละเนี่ย  อิอิ
   ส่วนเรื่องม โหวตชอบใคร เอาจริงๆนะ คือหลายท่านอาจชอบหมอพลอย ที่โปรไฟล์ค่อนข้างสูงม และยากที่จะเข้าถึง แต่พอมาโดนลุงจัดการได้เลยชอบใจในส่วนนี้ มากกว่าความมีเสน่ห์ในตัว ส่วนทนายผึ้งนั้นไม่ต้องพูดถึงที่จะมาประชันเลย เพราะด้วย บทบาทของเธอในยามเป็นสาว ณ ปัจจุบันที่เป็นทนาย บทบาทของเธอแทบไม่มีในเนื้อเรื่อง เกมส์รักภารโรงเลย.   อันนี้เลยตัดไปเลย. จะเหลือก็แค่ ครูเบาสมองเท่านั้นที่. พอจะมาสู้ประชันได้ และยิ่งเธอค่อนข้าง จะเป็นมาเฟรนด์ลี่ กับทุกๆคนที่อยู่ใกล้ๆ จึงดูมีความน่ารักน่าอบอุ่น. ยิ่งนานวันยิ่งทำให้ ชอบ ถึงขั้นหลงรักเลยก็ว่าได้นะ   คือความรู้สึกมันค่อยๆเกิดขึ้นไปตามลำดับ ของเนื้อเรื่องที่ท่านนำเสนอนะแหละ ผมว่า. และตอนนี้เธอก็ได้ใจผมไปแล้วด้วย อิอิ ดังนั้น ขอโหวต ชอบครูเบทส์. 1แล้วตามมาด้วยหมอพลอยละกันครับ

หมอพลอยนี่ถ้ามีตัวตนอยู่จริง ผมคิดว่าเธอคงเป็นผู้หญิงที่เข้าถึงยากมากจนแทบเป็นไปไม่ได้ ใครจีบคงท้อ ผู้ชายบ้านๆ แบบเราๆท่านๆ คงยาก หรือต่อให้เป็นผู้ชายที่เพอร์เฟ็คจริงๆ ก็ไม่รู้ว่าจะเอาชนะใจเธอได้หรือเปล่า เพราะความสูงศักดิ์และหยิ่งทระนงของเธอนี่แหละ (ยกตัวอย่างกรวิทย์ที่ตามจีบเธอมา 10 ปี ก็ไม่ได้นำพาเลย) ท่านอ่านเนื้อเรื่องผมขาดมากจริงๆ ครับขอแสดงความนับถือไว้ ณ ที่นี้เลย

เธอเป็นตัวอย่างของผู้หญิงที่มีหัวโขนในระดับสูง แทบไม่มีที่ว่างให้กับความรัก เมื่อใดก็ตามที่เธอรู้สึกหวั่นไหว เธอจะตัดความรู้สึกนั้นอย่างเร็ว กรวิทย์เคยเกือบทำได้สำเร็จ ถ้าเค้าเรียนรู้ที่จะเป็นแบดบอยสักหน่อย สุดท้ายก็มีแค่ตาลุงจอมหื่นเท่านั้นที่ทำสำเร็จ ลุงพลคือคนที่ละลายน้ำแข็งของหมอพลอย จนหมอพลอยเสียอาการได้เป็นคนแรก ก็อย่างที่ท่านรู้นั่นแหละครับ ถ้าใครที่ตั้งใจอ่านแบบติดตามเรื่องราวสักหน่อย จะรู้ว่าผมใส่รายละเอียดอะไรไว้เยอะมาก

ส่วนครูเบสท์ อย่างที่ท่านรู้ครับ ผมต้องการสร้างเธอให้เป็นที่รักของใครต่อใคร เป็นรักแบบซึมลึกไปเรื่อยๆ แน่นอนว่าในจุดเริ่มต้น เธอไม่มีทางชนะหมอพลอย แต่ในระยะยาวไม่แน่เหมือนกัน เพราะผมเคยบอกแล้ว หมอพลอยน่ะ ถึงยังไงเธอก็ยังมีแง่มุมร้ายๆ อยู่เหมือนกัน แต่ครูเบสท์จะไม่มีเช่นนั้น ก็ขอให้ติดตามไปเรื่อยๆ แล้วกันครับ ผมสร้างครูเบสท์มาเพื่อล้มหมอพลอยโดยเฉพาะครับ

ส่วนทนายผึ้ง ผมเองก็รู้ว่าเธอคงสู้สองสาวจากเกมรักไม่ได้ แต่ผมต้องการเก็บข้อมูลบางอย่างครับ ซึ่งยังบอกไม่ได้ ให้เป็นเรื่องอนาคต 

[Death BBling]

อยากอ่านฉาก 18+ แบบใสๆ ครับ

[jitpakorn tachopunth]

จะมีอะไรพิเศษมั้ยน้อ พ่อมาเห็นแบบนี้ ชักสนุกแล้วสิ

[naitoom]

เรื่องของผึ่ง ก็ต้องเชียร์ผึ่งซิ ในเมื่อผึ่งเป็นของกันและกันกับแทนแล้ว (โดนเปิดซิงด้วย) แบบนี้ไม่เชียร์ จะไปเชียร์ของมือสองจากตาเฒ่าทำใม

[artid]

ของแบบนี้ได้ลองแล้วก็จะติดใจ โดนขย่มต่อไปเรื่อยๆ แหละผึ้ง

[mana manee]

 ::Glad::รอดตัวไปจนได้เนาะ หายก่อนค่อยจัดต่อล่ะกันเนาะท่าน

[ryg123456]

ต่างฝ่ายต่างพามาท่าจะข้าวใหม่ปลามันเลยมาเติมรักให้กัน

[nook.23]

 

[classic007]

ครั้งที่2นี่โอกาสก็มาแล้วอดใจได้ยังไง

[Tanut007]

เอาแล้ว โดนจับได้เสียแล้ว

[colt.]