ทักทายเล็กน้อยนะครับ คือหายไปนานจนกลัวคนจะจำไม่ได้ไปซะแล้ว
หมู่นี้เห็นมีนักเขียนหน้าใหม่มาร่วมแบ่งปันผลงานกันมากมาย ฝีมือโหดๆกันทั้งนั้น
ผมเองก็ชักคันไม้คันมือประกอบกับเริ่มว่างๆจากภาระกิจ ก็เลยกลับมาปั่นงานให้ได้อ่านกันต่อบ้าง
เดี๋ยวจะเข้าใจผิดว่าผมเป็นญาติกับคนเขียนเรื่อง Berserk ไปซะก่อน 
สำหรับตอนนี้เลยมีซ่อนนิดนึงเพื่อให้รื้อความทรงจำกันหน่อย 
นั่นคือจะให้เม้นคำตอบของคำถามที่ว่า "เพื่อนสมัยเด็กของพลพระเอกของเราที่เสียชีวิตไปชื่อว่าอะไร"
หลังจากนั้นเมื่ออ่านจบ อยากจะคอมเม้นแนะนำติชมหรืออะไรค่อยไปแก้ไขเอานะครับ
ใครไม่ทำตามนี้แล้วมาเม้นเมากาว ผมฟ้อง mod จริงๆด้วย ถือว่าเตือนๆกันแล้วนะครับ (จริงๆคือแอบหางานให้ mod)
และสำหรับคนที่จำไม่ได้หรือไม่เคยอ่าน เหมือนเดิมครับ ตอนเก่าๆหาอ่านได้ง่ายๆตรงลายเซ็นต์ที่ผมทำไว้ด่านล่างนะครับ
ปล.สำหรับนักอ่านขาประจำอาจจะทำให้ลำบากนิดนึงก็ขอโทษด้วยนะครับ แต่ถ้ารักกันจริงแค่นี้ง่ายๆอยู่แล้ว ชิมิๆ 
ปล.2 แอบโฆษณาภาคโทสะนิดนึง ตอนใหม่กำลังจะมานะครับ
สำหรับใครที่รอฉากล้างแค้นโหดๆอยู่ไปทวงกับท่าน cd13579 เอาเลย 
----------------------------------------------
ห้องพักประจำตำแหน่งรองหัวหน้าภาควิชาบริหารธุรกิจประจำมหาวิทยาลัย
เป็นหนึ่งในห้องทำงานส่วนตัวขนาดเล็กซึ่งมีพื้นที่เพียงห้าคูณหกเมตร
ภายในที่ควรเป็นห้องทำงานตามปกติธรรมดา
กลับถูกประดับประดาตกแต่งไว้ด้วยเฟอร์นิเจอร์สไตล์บูติกหรูหลากหลายชิ้นจนแทบไม่ต่างจากห้องสูทของโรงแรมระดับสี่ดาวเท่าใดนัก
บ่งบอกได้ถึงรสนิยมของผู้เป็นเจ้าของที่ชื่นชอบความหรูหราฟู่ฟ่าได้เป็นอย่างดี
ขณะนี้เป็นเวลาประมาณสี่ทุ่มเศษ
เวลาซึ่งไม่ควรจะพบใครเดินเพ่นพ่านอยู่ภายในอาคารของมหาวิทยาลัยอีกแล้ว
แต่ที่ตำแหน่งโต๊ะทำงานตัวงามซึ่งตั้งอยู่กลางห้อง
กลับมีร่างสวยในชุดเดรสรัดรูปร่างหนึ่งกำลังนั่งปรือตาเอนหลังพิงเก้าอี้นวมบุหนังนุ่ม
พลางจ้องมองภาพความเคลื่อนไหวซึ่งขยับอยู่เบื้องล่างของตนด้วยความรู้สึกรัญจวนใจ
“ไหน…. งานที่เธอจะให้อาจารย์ตรวจ…. ” เสียงเข้มเอ่ยเบาๆอย่างสั่นเครือ
“ผม…เอออ… ลืมหยิบมาครับ” คำตอบของลูกศิษย์หนุ่มดังอู้อี้ลอดออกมาจากใต้โต๊ะทำงาน
เดรสดำแสนสั้นของสาวเจ้าที่เคยสวมใส่ไว้อย่างเรียบร้อย
บัดนี้กลับถูกถกดึงร่นให้กองคาไว้ที่ช่วงเอวบาง
เผยให้เห็นโคนขาขาวที่กำลังกระตุกเกร็งเบาๆตามจังหวะศรีษะของชายหนุ่มในชุดนักศึกษา
ซึ่งกำลังซุกไซ้โครงหน้าอันหล่อเหลาเพื่อปรนเปรอความเสียวสยิวให้กับอาจารย์สาวของตนอยู่พักใหญ่แล้ว
“อืมมม.. แย่จริง… พรุ่งนี้ก็… เลยกำหนดส่งแล้ว… ” เธอบ่นเสียงขาดห้วง
พลางใช้มือขวาขยุ้มศรีษะที่ยังคงซุกอยู่ตรงซอกขาขาวไว้แน่นจนผมดำนั้นเสียทรง
“แต่… ไม่เป็นไรนะ… ซี๊ดดดดส์…” อาจารย์สาวหยุดสูดปากเล็กน้อย
“ชั้นยังมีคะแนนอีกอย่างที่น่าจะให้เธอแทนได้… เพียงแต่เธอต้องทำอะไรบางอย่างให้ชั้นพอใจก่อน”
“แล้ว… ผมต้องทำยังไงครับอาจารย์”
 
----------------------------------------------
ทุกท่านสามารถเข้าไปแนะนำติชมเพิ่มเติม หรืออ่านเรื่องอื่นๆได้ที่นี่แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน