ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_Darkside_Erotic

นายแบบวัยใส 02

เริ่มโดย Darkside_Erotic, ธันวาคม 06, 2018, 11:04:56 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

Darkside_Erotic

นายแบบวัยใส 2



พวกเราอยู่เงียบๆ ทำงานกับน้าติ๋มไปอีกไม่กี่วัน งานที่สองก็มา นี่อาทิตย์เดียวสองงานเลยหรือนี่ ถ้าค่าขนมกับความถี่ของงานเป็นแบบนี้จริง เดือนหนึ่งผมทำเงินได้เยอะกว่าแม่ผมเสียอีก แต่ผมและพี่ฟ้าไม่เคยรู้มาก่อนเลย ว่างานที่สองนี้ได้เปลี่ยนชีวิตของพวกเราไปอย่างสิ้นเชิง

วันนัดหมายมาถึง พี่ยอร์ชมารับเราเช่นเคย พวกเราก็นั่งรถพี่ยอร์ชไปตามปกติ ในใจนี่คิดฝันไปถึงอนาคตในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า วันนี้จะถ่ายแบบไหนนะ ก็ภาวนาขอให้ได้ถ่ายชุดชั้นในอีก เพราะอยากดูเรือนร่างของสาวๆ ตามประสาผู้ชายนั่นแหละ และเหนืออื่นใด ผมอยากเจอน้องแคทและพี่นุ่นอีก ผมลืมพวกเธอไม่ลงจริงๆ

"วันนี้เราจะไปมหาลัยนะ" พี่ยอร์ชพูดขึ้น
"ครับ / ค่ะ" พวกเราก็ตอบสั้นเหมือนเคย
"แต่วันนี้อาจจะเมื่อยหน่อย"

ผมและพี่สาวมองหน้ากัน

"วันนี้ถ่ายรูปนานเหรอครับ" ผมถาม
"ก็... ก็ไม่นานมากหรอกนะ แต่เตรียมตัวก่อนถ่ายอะนาน"
"แต่งหน้านานเหรอคะ หรือจะเป็นคอสเพลย์?" พี่ฟ้าถามบ้าง
"หึหึหึ" พี่ยอร์ชหัวเราะในลำคอเบาๆ "ก็ไม่เชิงแต่งหน้าหรอก อันนี้แต่งทั้งตัวเลย เรียกว่าบอดี้เพนท์น่ะ รู้จักไหม"

ผมและพี่ฟ้ามองหน้ากันอีกครั้ง

"คือยังไงเหรอคะ" พี่ฟ้าถามซ้ำ
"ก็คือการวาดรูปลงสีลงไปบนตัวเราน่ะ ที่ผิวหนังของเรา เพื่อสมมุติว่าเป็นชุดต่างๆ เหมือนว่าเรากำลังใส่อยู่ หรือเป็นรูปลายสัตว์ต่างๆ แล้วแต่ศิลปินน่ะ"
"แบบนี้ก็ยืนเมื่อยเลยสิคะ"
"ช่าย ก็มีบ้าง แต่จ๊อบนี้ไม่ได้ลึกล้ำมากหรอก เป็นงานนักศึกษาน่ะ"
"เอ่อ... แล้วเราต้องถอดเสื้อผ้าไหมครับ เพราะเค้าต้องวาดลงบนตัวเรานี่" ผมถามบ้าง
"อ่อ... ถอดสิ อันที่จริงคือ พวกเธอต้องถอดหมดทั้งตัวเลยนะ เพื่อให้เค้าลงสี"

ผมและพี่ฟ้ามองหน้ากันอีกเป็นครั้งที่สาม ผมสังเกตได้ว่าเธอทำหน้าคิดหนักทีเดียว ส่วนผมก็อึ้งไปเล็กน้อย

"ไม่ถอดไม่ได้เหรอคะ หรือเหลือแต่ชุดชั้นในก็ได้" พี่ฟ้าพยามต่อรอง
"น่าจะไม่ได้นะ เพราะพื้นผิวมันจะไม่เนียน มันจะเห็นชัด ส่วนใหญ่เค้าถอดหมดกันทั้งนั้นแหละ งานระดับโลกเขาก็ถอดกัน"

ผมรู้ว่าพี่ฟ้าไม่อยากแก้ผ้า ผมเองจริงๆ ก็ไม่อยาก แต่หากวัดกันตรงๆ แล้ว ผมน่าจะกำไร เพราะในเมื่อทุกคนที่เป็นแบบแก้ผ้าหมด เราทุกคนย่อมเสมอกัน แต่ผมซึ่งเป็นผู้ชายกลับได้เห็นเรือนร่างเปล่าเปลือยของสาวๆ ด้วยนี่ แม้จะแลกกับการที่ตัวเองต้องโชว์บ้าง แต่มันก็คุ้มค่าไม่ใช่หรือ

"งานนี้ถ่ายกันกี่คนครับ"
"เห็นว่าเป็นสิบๆ คนเลยนะ เพราะนักศึกษามีหลายกลุ่ม ไม่เหงาหรอกงานนี้"

พี่สาวผมยิ่งแสดงอาการวิตกมากขึ้นไปอีก แก้ผ้าให้น้องชายดูก็ว่าแย่แล้ว นี่ยังให้คนเป็นสิบๆ คนดูอีก ส่วนผมเองพอคิดถึงจุดนั้นก็เริ่มอายขึ้นมาบ้าง แต่พอเปลี่ยนมาคิดว่าผมจะได้เห็นอะไรมากกว่าเราจะให้ใครเห็นอะไร แบบนี้ก็รู้สึกดีขึ้นหน่อย อย่างน้อยผมก็ได้กำไร

"งานแรกใช่ไหม" พี่ยอร์ชถามทำลายความเงียบ
"คะ?" พี่ฟ้าถาม
"หมายถึง ไม่เคยทำงานที่ต้องแก้ผ้ามาก่อนใช่ไหม"
"ไม่เคยค่ะ / ไม่เคยครับ"
"หึหึ ถือเป็นประสบการณ์ ถ้าพวกเธอผ่านไปได้ ต่อไปมีงานดีๆ รออยู่เยอะเลยแหละ"

พูดมาแบบนี้ ผมก็วาดฝันไปไกลอีกแล้ว ต่อไปจะมีงานนายแบบแก้ผ้า ถ่ายคู่กับนางแบบแก้ผ้า ได้โอบกอดแนบชิดตัวติดลูบไล้ ถ้าอายุมากขึ้นก็ทำอะไรได้มากขึ้น ไม่แน่หลังเวทีอาจมีลุ้นก็ได้ เพ้อฝันแบบนี้ท่อนเนื้อของผมก็แข็งโด่ขึ้นมาทันที

"เอ่อ... ไม่ทำได้มั้ยอะคะ" พี่สาวผมพูดเสียงเบา
"หืม แค่งานที่สองก็ยอมแพ้แล้วเหรอ"
"คือ... หนูว่ามันเยอะไป"
"แรกๆ ก็แบบนี้แหละ พี่รับเด็กใหม่มาหลายคน แรกๆ เป็นแบบนี้ทั้งนั้น พอผ่านหลายงานก็ไม่แคร์เรื่องนี้กันแล้ว"

พวกเรายังคงนั่งเงียบ

"อ้อ จำพี่นุ่นกับพี่โป้ได้มั้ย คู่นั้นน่ะ ทำงานกับพี่มาหลายงานแล้ว งานแก้ผ้าถ่ายคู่นั้นเขาก็ผ่านกันมาแล้ว ไม่สังเกตเหรอ วันนั้นที่ถ่าย เค้าไม่เคอะเขินกันเลย"

จริงสินะ พี่ยอร์ชเล่ามาแบบนี้ผมถึงได้เข้าใจ พี่โป้กับพี่นุ่นดูเป็นกันเองมาก และกล้าโชว์มากกว่าใครอีกด้วย มิน่าล่ะ ถึงมาบอกผมว่าต่อไปมีงานสนุกกว่านี้ ถ้างั้นก็แสดงว่าสองคนนี้ต้องเห็นของลับของกันและกันแล้วน่ะสิ แล้วก็ไม่แน่ว่า อาจมีอะไรเลยเถิดมากกว่านั้นก็เป็นได้

"เอาน่า สู้ๆ พี่เห็นพวกเธอรูปร่างหน้าตาดี ไปได้ไกล พี่ก็อยากปั้น เจองานที่สองแล้วยอมแพ้นี่พี่ไม่ปลื้มเลย"
"ขอโทษค่ะ" พี่สาวตอบ

ผมสะกิดพี่สาว แล้วพยักหน้าให้เธอไม่ยอมแพ้ เพราะเหมือนพี่ยอร์ชกำลังลองใจพวกเราอยู่ หากถอดใจแต่เนิ่นๆ แบบนี้คงเสียโอกาสแย่

"หนูจะถ่ายค่ะ"
"ดีมากจ้ะน้องฟ้า น้องเมฆ เธอโอเคใช่มั้ย" พี่ยอร์ชหันมาถามผมบ้าง
"โอเคครับ"
"ดีจ้ะดี ต้องอย่างนี้" พี่ยอร์ชกล่าวอย่างพอใจ

รถเก๋งหรูที่พกพานายแบบนางแบบวัยกระเตาะแล่นเข้าสู่บริเวณมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง สถานที่แห่งนี้คือที่ที่หนุ่มสาวจำนวนมากมาเรียนกันเพื่อให้ได้ใบปริญญา อันเป็นขั้นต่ำของวุฒิที่จะหางานในระดับมาตรฐานทำได้ในขณะนี้ วันหนึ่งผมและพี่ฟ้าคงมีโอกาสได้เรียนเหมือนหนุ่มสาวเหล่านี้บ้าง เพียงแต่ถ้าวันนี้เราไม่มีเงิน เราคงไปไม่ถึงวันนั้น

พี่ยอร์ชพาเรามาจอดที่อาคารหลังหนึ่ง และเดินนำพาพวกเราขึ้นไป พี่สาวผมทำหน้าไม่ดีเอาเสียเลย ส่วนผมเองก็สั่นๆ ในใจเหมือนกัน โชคดีที่วันนี้เป็นวันเสาร์ คนเลยค่อนข้างน้อย

เมื่อเราเดินขึ้นมาถึงชั้นสาม ก็เริ่มได้ยินเสียงเพลงเบาๆ ช่างตรงข้ามกับหัวใจของผมที่กำลังเต้นแรง จนกระทั่งเมื่อประตูห้องที่อยู่กลางอาคารถูกเปิดออก สิ่งที่ปรากฎให้ผมเห็นทำเอาผมเกือบหัวใจหยุดเต้น


มันไม่ใช่เพราะว่าเสียงเพลงที่เปิดดังจนลั่นห้อง มันไม่ใช่เพราะกลิ่นสีที่คละคลุ้งตลบอบอวล แต่มันคือภาพที่นายแบบนางแบบจำนวนสิบกว่าคนต่างยืนด้วยร่างกายเปล่าเปลือยให้เหล่านักศึกษาชายหญิงลงสีบนเรือนร่างนั่นเอง ผมเห็นเข้าถึงกับตาหูอื้อ ยอมรับว่าเกิดมายังไม่เคยเห็นภาพใครยืนแก้ผ้าแก้ผ่อนให้เห็นกันเต็มตาต่อหน้าแบบนี้ และไม่ใช่เพียงคนเดียวหรือสองคน แต่นี่เป็นสิบ ดูแล้วทุกคนน่าจะอายุอานามใกล้เคียงกับผม ห่างกันก็ไม่น่าเกินสองปี ผมเห็นหลายคนมีอาการอายอยู่บ้างโดยเฉพาะนางแบบ แต่สำหรับนายแบบผมเห็นไอ้จู๋แข็งเป็นลำกันทุกคน

ภาพแบบนี้เข้าตาจะจะ ผมเองก็ชักจะควบคุมส่วนล่างของตัวเองไม่ได้ มันเริ่มตื่นและยืดตัวด้วยแรงขับอย่างช้าๆ ผมพยามไม่มองไปยังกลุ่มมนุษย์เปลือยเหล่านั้นเพราะจะเป็นการกระตุ้นแรงขับดัน แต่ก็ไม่อาจหนีความจริงที่ว่าอีกไม่กี่นาทีผมและพี่สาวก็จะกลายเป็นพวกเดียวกับพวกนั้น

"นี่น้องเมฆ น้องฟ้านะ พวกเราลุยได้เลย" พี่ยอร์ชพาเราเข้าไปหากลุ่มนักศึกษา ก่อนจะส่งยิ้มให้พวกเราแล้วเดินจากไปอย่างที่เคย

พี่ๆ นักศึกษาสาวสองคนยิ้มต้อนรับพวกเรา แล้วพาเราเข้ามาที่มุมห้อง คนหนึ่งเป็นสาวผอมบางใส่แว่นกลมๆ ปล่อยผมหยิกฟูๆ ตามสไตล์เด็กอาร์ต อีกคนหุ่นก็พอๆ รวบมัดผมหางม้า

"สวัสดีจ้ะ พี่ชื่อปุ๋ยนะ ส่วนนั่นพี่จ๋า" พี่นักศึกษาที่ใส่แว่นแนะนำตัวเองก่อนจะผายมือไปยังเพื่อนของเธอที่ยืนโบกมือทักทายเรา
"นี่งานแรกรึเปล่าเอ่ย" พี่จ๋าถาม
"เอ่อ... ครับ" ผมยิ้มตอบพี่ทั้งสอง
"อ้อ ไม่เป็นไรนะ ที่นี่มีเพื่อนเยอะ คิดซะว่าเป็นงานศิลปะ ก็ศิลปะจริงๆ นั่นแหละ อิอิ" พี่จ๋าปลอบใจพวกเรา
"หนูต้องทำยังไงบ้างคะ" พี่สาวผมถามบ้าง แม้จะทำหน้าไม่ค่อยดีเลยก็ตาม
"ก็ยืนนิ่งๆ อะจ้ะ ช่วงแรกๆ ก็นั่งไปก่อน พวกพี่จะเพนท์ท่อนบน พอเสร็จท่อนบนแล้วก็ค่อยยืน พี่ก็จะเพนท์ท่อนล่าง แต่ไม่นานหรอก ไม่ทันเมื่อยด้วยซ้ำ" พี่ปุ๋ยให้กำลังใจ
"เพนท์แล้วไปไหนครับ" ผมถามบ้าง
"ก็ไปอีกห้องนึงอะ ข้างๆ นี่เอง ที่นั่นจะมีทีมแต่งหน้าทำผม แล้วก็มีจัดไฟจัดฉากไว้ถ่ายรูป ก็ไปยืนถ่ายรูป แค่นั้นแหละจ้ะ" พี่จ๋าตอบ

จริงๆ งานมันก็ไม่ได้ต่างกับจ๊อบแรกเลย ก็แค่ยืนโพสท่าถ่ายรูป ส่วนที่ต่างจริงๆ คือต้องแก้ผ้าลงสีนี่แหละ

"โอเคเนาะ" พี่ปุ๋ยถาม พวกเราพยักหน้าตอบ
"งั้น... งั้นก็ถอดเสื้อผ้าเลยจ้ะ เดี๋ยวพี่เอาไปเก็บไว้ให้ มีสัมภาระอะไรก็วางไว้ด้วยกันตรงนี้ล่ะ"

ตอนนี้หัวใจผมเต้นแรงจนหน้าอกสะเทือน หากไม่ติดว่าในห้องเปิดเพลงดังผมคงได้ยินเสียงหัวใจตัวเองเต้นไปแล้ว

ผมหันไปมองหน้าพี่ฟ้า เธอทำหน้าไม่รับญาติเท่าไหร่ แต่ก็จำใจค่อยๆ ปลดเสื้อผ้า ผมเองเสื้อผ้าน้อยชิ้นกว่าอยู่แล้ว กลั้นใจถอดให้เสร็จๆ ไปไม่นานก็เหลือแต่ตัวเปล่าๆ มันก็เหมือนกับอาบน้ำขันแรกหน้าหนาวนั่นแหละ หากยึกยักๆ ไม่เริ่ม มันก็ไม่จบเสียที

ผมยืนเอามือกุมเป้าอยู่นิ่งๆ ยอมรับเลยว่าอายมาก อยู่ๆ มาแก้ผ้าให้สาวๆ ไม่รู้กี่คนจ้องมอง ยิ่งตอนลงสี เค้าจะต้องเอาพู่กันมาทาไปตามผิวหนัง แล้วท่อนเนื้อของผมและพวงไข่สุดรักของจะโดนด้วยไหมนี่

พี่ฟ้าถอดเสื้อและกางเกงออกไปหมดแล้ว เหลือเพียงชุดชั้นในสีขาวสองชิ้นติดกายเท่านั้น เธอหันมามองผมแบบอายๆ ก่อนจะหลบสายตาไป พี่ฟ้าใช้เวลากับสองชิ้นที่เหลือนานมาก พี่ปุ๋ยกับพี่จ๋าก็ไม่ได้เร่ง คงเพราะเข้าใจ ครั้งแรกก็แบบนี้

"อ้า...น้องมานั่งตรงนี้ค่ะ ชื่อไรนะเราน่ะ" พี่จ๋าหยิบเก้าอี้มาให้ผมนั่ง ก่อนจะเริ่มลงมือเพนท์พร้อมทั้งชวนคุยแก้เขิน
"ชื่อเมฆครับ"
"โอ้ หน้าตาก็ดีชื่อก็เท่" พี่จ๋าชม เธอพูดไปพลางลงสีไป

ตรงจุดที่ผมนั่งอยู่คือมุมห้อง ซึ่งข้างๆ ก็มีนายแบบนางแบบคนอื่นๆ ยืนๆ นั่งๆ ให้พี่ๆ นักศึกษาทำงานกันทั้งสิ้น แน่นอนว่ามันคืออาหารตาชั้นยอดที่สุด เด็กสาววัยเดียวกับผมยืนโป๊โชว์เรือนร่างให้ดูแบบไม่มีปิดบังในระยะสองสามเมตร ทุกคนเป็นวัยกำลังโต หน้าอกหน้าใจก็ปูดออกมาเป็นผลส้ม เป็นซาลาเปาอะไรกันบ้างแล้ว อีกทั้งหัวนมยังแข็งชูเป็นเม็ดอันเนื่องจากอากาศที่เย็นและความเสียวสยิวที่เกิดจากปลายพู่กัน ช่างเป็นภาพที่น่าดูยิ่งนัก

บางคนนั่งก็เห็นเพียงท่อนบน เพราะมักจะเอามือวางปิดหว่างขาไว้กันโป๊ ส่วนคนที่ยืน ถ้าพี่นักศึกษากำลังเพนท์ที่สะโพกหรือต้นขาก็จะเอามือปิดกลางเป้าไว้ แต่ถ้าต้องเพนท์ตรงพื้นที่สงวนก็จำต้องเปิดออกเพื่อให้พี่ๆ เขาลงสีได้ถนัด และแน่นอนว่านายแบบก็จะโดนแซวเรื่องไอ้หนูตื่น แต่ก็เพนท์ลงไปทั้งลำแบบนั้นเพื่อไม่ให้สีมันดูแหว่ง สำหรับนางแบบก็เต็มๆ ตาทั้งเนินสาว ทั้งความโหนกของโคกสวาทและความลึกของร่องเสียว นาทีนี้ของใครเป็นยังไงก็เปิดเผยกันตรงนี้แหละ เรียกได้ว่าเห็นกันเต็มอิ่มชนิดหาดูที่ไหนไม่ได้

ยิ่งเห็นยิ่งดูอารมณ์ก็ยิ่งปะทุ ผมนั่งหลังแข็งกุมเป้าไว้อย่างแน่นหนา เผลอปล่อยขึ้นมาไอ้หนูจะผงาดเอาได้ แม้ว่าจะพยามคิดเรื่องอื่นหรือมองไปทางอื่นบ้างแต่ก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลย เมื่อในใจยังคงรู้อยู่เต็มอกว่าเบื้องหน้ามีเหล่าชายหญิงแก้ผ้าอยู่กันเกือบสิบคน

แต่ก็เหมือนสวรรค์กลั่นแกล้ง เด็กสาวที่นั่งเพนท์อยู่ข้างหน้าผมในระยะใกล้ที่สุด เธอเพนท์ท่อนล่างใกล้จะเสร็จแล้ว โดยด้านหลังตั้งแต่เอวลงมาถึงเหนือเข่าถูกลงสีเรียบร้อย เธอจึงต้องหันหน้ามาเพื่อให้พี่ๆ ลงสีบ้าง ผมถึงได้เห็นหน้าตาของเธอชัดๆ แม้ว่าจะพยามหลบสายตาบ้าง แต่เมื่อเธอเผลอผมก็มองหน้าเธอตรงๆ ดูไปก็น่ารักไม่เบาเหมือนกัน หน้าตาจิ้มลิ้ม แก้มป่องเล็กน้อย มัดผมเป็นทวินเทลสองข้าง รูปร่างค่อนอวบ มีน้ำมีนวล ผิวขาวทั่วไป เธอโดนลงสีเป็นชุดเครื่องแบบเนตรนารี ท่อนบนโดนลงสีเสมือนเป็นเสื้อไว้แล้ว แต่อะไรที่นูนเป็นจุกขึ้นมาก็ยังสังเกตเห็นได้อยู่ดี เธอยืนกุมเป้าอยู่ก็เพราะอาย เป็นใครก็อายทั้งนั้นแหละ จนกระทั่งเหลือพื้นที่สุดท้ายจริงๆ เธอจึงยอมเอามือออก

คราวนี้เห็นเต็มๆ เนินอูมอวบสีขาวนวล มีร่องลึกผ่าตรงกลางปิดสนิท สภาพเนินเกลี้ยงเกลาไร้เส้นขน ผมเห็นเธอหน้าแดงคงเพราะอายมาก ดูแล้วยิ่งน่ารักเข้าไปใหญ่ แล้วไม่ใช่อะไรหรอก ท่อนเด็กชายของผมมันก็ยิ่งสู้มือสิ เห็นของดีตรงหน้าก็เอาใหญ่เลย มือของผมจึงไม่อาจขยับไปไหนได้ ถึงจะมีต้องยกแขนบ้างอะไรบ้างก็จะมีมือหนึ่งคอยกุมเป้าไว้เสมอ

"ท่อนบนเสร็จแล้วจ้ะ ลุกยืนได้ละ คราวนี้พี่จะลงสีข้างล่างนะ" พี่จ๋าบอกผม

เอาล่ะสิ ต้องเพนท์ข้างล่างแล้ว แปลว่าอีกไม่นานผมต้องปล่อยมือออกจากไอ้น้องชาย แล้วผมจะสงบสติอารมณ์ทันมั้ยเนี่ย

"เอามือออกสิ พี่จะลงสี" พี่จ๋าบอกผมอีกครั้ง

ผมทำหน้างงๆ เพราะคนอื่นเค้าลงสีตรงนี้หลังสุด ทำไมผมโดนลงก่อนซะอย่างนั้น แต่ก็ไม่กล้าถาม ครั้นจะเอามือออกเลยก็เกรงว่าพี่ๆ จะตกใจ เพราะมันมีกลไกคอยงัดอยู่

"แหม ไม่ต้องอายหรอก พี่เพนท์มาหลายคนแล้ว เพื่อศิลปะน่านะ" พี่จ๋าพยามปลอบใจผม

เอาเถอะ ถึงขั้นนี้ยังไงก็ไม่รอด ผมเลยจำต้องปล่อยมือออก เพียงเท่านั้นแหละ กลไกของผมก็ผงาดเด้งออกมาอย่างกับติดสปริง พี่จ๋าหัวเราะเบาๆ แต่ผมสิอายมาก

"แหม ตื่นแล้วเหรอ ตื่นนานยังเนี่ย" พี่จ๋าแซวแต่ผมไม่ตอบอะไร
"เดี๋ยวพี่จะลงสีนะ แข็งๆ แบบนี้ดีแล้วล่ะ เพราะจะได้ลงสีให้ทั่ว เพราะถ้าลงสีตอนมันหลับๆ แล้วเกิดไปตื่นเอาทีหลัง มันจะเห็นว่าสีแหว่ง" พี่จ๋าพยามอธิบายด้วยเหตุผล

ผมเลยยืนหน้าชาไม่มองหน้าพี่เค้าเลย แต่หันไปมองอะไรเรื่อยเปื่อย จนลืมไปว่าเด็กสาวทวินเทลที่อยู่ตรงหน้าก็คงเห็นผมเหมือนกัน อย่างนี้ก็ยื่นหมูยื่นแมวกันแล้ว ผมเห็นจิ๋มเธอ เธอเห็นจู๋ผม คราวนี้ก็ไอ้หนูสู้ไม่ถอยเลย มันยิ่งแข็งแกร่งเข้าไปอีก

"โห สู้พู่กันด้วยเว้ย!" พี่จ๋าแซวอีกแล้ว
"แหม่อีจ๋า ก็ดูสิว่าข้างหน้าน้องเค้ามีอะไร" พี่ปุ๋ยหันมาแจมบ้าง
"แหมหนุ่มน้อย ของดีอยู่ตรงหน้าซะด้วย สู้ใหญ่เลยนะ" พี่จ๋าหันไปดูแล้วกลับมาแซวผม
"พอแล้วแก แซวน้องเค้ามากๆ เดี๋ยวน้องเค้าอาย" พี่ปุ๋ยปราม

แหม่ เพิ่งรู้เหรอครับ ผมนี่อายมาตั้งนานแล้ว แต่ในความอายก็ยังมีความดีงาม ก็จะอะไรล่ะ ถ้าไม่ใช่กลีบเนียนๆ ข้างหน้านั่น ไอ้ที่เพื่อนในห้องกระโปรงเปิดเห็นกางเกงในนี่กลายเป็นเด็กๆ ไปเลย

พี่จ๋าใช้เวลาลงสีให้ผมนานพอสมควร เด็กสาวทวินเทลข้างหน้าผมเพนท์เสร็จจนเดินออกนอกประตูไปแล้ว ผมเห็นหลายคนก็ทยอยกันออกไปหลังเพนท์จบเรียบร้อย ซึ่งตอนนี้เหลือกันไม่กี่คนแล้ว

"หันอีกด้านนึงจ้า" พี่จ๋าบอก

ผมเลยหันอีกด้านหนึ่งให้พี่จ๋า กลายเป็นว่าผมหันกลับมาด้านพี่สาวแทน จริงสินะ ผมลืมพี่ฟ้าเสียสนิท ตอนนี้พี่ฟ้ายืนตัวเปล่าหันหลังให้ ผมสีดำที่เคยยาวสลวยถูกมัดรวบไว้ไม่ให้เป็นอุปสรรค เธอเพนท์ท่อนบนเสร็จแล้ว และกำลังถูกพี่ปุ๋ยเพนท์ท่อนล่างด้านหลังอยู่ หุ่นของพี่ฟ้าดูดีทีเดียว เพิ่งเคยได้เห็นเต็มตาก็วันนี้ ส่วนโค้งเว้าอะไรก็มีบ้างแล้วตามประสาเด็กสาวกำลังโต และอีกไม่นานพี่ฟ้าจะต้องหันกลับมาเผชิญหน้ากับผม เพราะเธอต้องถูกลงสีด้านหน้า

"หันมาด้านนี้ค่ะ" พี่ปุ๋ยสั่งพี่ฟ้า

นาทีระทึกใจมาถึง ผมทำได้แค่ยืนนิ่งๆ แข็งๆ ไม่สามารถเอามือมาปิดบังอะไรได้เพราะถูกลงสีไว้แล้ว หากจับอะไรมั่วๆ เดี๋ยวสีจะเลอะกัน พี่ฟ้าหันมาเห็นผมก็ตกใจ เพราะเท่าที่จำความได้ ตั้งแต่เริ่มโตมาผมก็ไม่เคยแก้ผ้าให้พี่ฟ้าเห็นเลย พี่ฟ้าหน้าแดงหลบสายตาผม แต่เห็นว่ามีแอบชำเลืองมองบ้าง ก็สมควรอายอยู่ เด็กสาววัยใสยืนโป๊ต่อหน้าน้องชายตัวเอง แม้จะปิดเป้าล่างได้แต่เต้านมวัยแรกสาวคู่หน้ามันปิดไม่ได้ ถึงจะลงสีไว้แล้ว แต่จุกที่ชูชันออกมามันก็ยังเห็นได้ชัดอยู่ดี

ผมยืนหลบสายตาบ้างแอบมองบ้างไปเรื่อยๆ อยากดูชัดๆ แต่ก็เกรงใจ เพราะยังไงคนข้างหน้าก็พี่สาว ถึงผมจะทะลึ่งตึงตังไปตามประสาแต่ก็เคารพในความเป็นพี่น้องอยู่

"ใกล้เสร็จละน้า อีกแป๊บนึง" พี่จ๋าบอกผม

ผมนี่อยากบอกพี่จ๋าเหลือเกินว่าไม่ต้องรีบ เพราะผมอยากยืนแช่แบบนี้เพื่อรอให้พี่ฟ้าเอามือออกจากจุดสงวน อย่างน้อยมาถึงขั้นนี้แล้วก็อยากเห็นชัดๆ

เสียงเปิดประตูดังขั้น มันไม่ใช่ประตูด้านที่เราต้องออกไปเปลี่ยนห้อง แต่มันคือประตูฝั่งที่พวกเราเข้ามา มีใครมาใหม่งั้นเหรอ หรือจะเป็นพี่ๆ ทีมงานเข้ามา ผมจึงหันไปหาหาคำตอบนั้น แล้วหัวใจผมก็แทบหล่นไปที่ตาตุ่ม

เพราะคนที่มาคือพี่ฝน พี่เลี้ยงจากงานที่แล้วของเรา แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นเลย เพราะคนที่พี่ฝนพามานั้นคือน้องแคท เด็กสาวลูกครึ่งที่ผมเคยเจอเมื่องานที่แล้ว

"ขอโทษนะคะ พอดีมาช้า น้องคนนี้สุดท้ายแล้วค่ะ" พี่ฝนกล่าวกับพี่ๆ นักศึกษา

"น้องชื่อแคทนะคะ เห็นแบบนี้แต่น้องผ่านงานถ่ายแบบมาพอสมควร ลุยงานได้เลยค่ะ น้องเก่งอยู่แล้ว"

จากนั้นพี่นักศึกษาอีกกลุ่มหนึ่งก็เข้าไปพาน้องแคทเข้ามุม ซึ่งเป็นส่วนที่อยู่ทางข้างของผมในตอนนี้ นั่นแปลว่าน้องแคทก็สามารถมองเห็นผมได้สบาย แล้วที่ผมยืนโชว์อยู่อย่างนี้ล่ะ ให้เด็กผู้หญิงมาดูผมเปลือยพร้อมน้องชายที่ชี้เด่อยู่สภาพนี้ผมล่ะอายแทบแทรกแผ่นดินจริงๆ แต่ก็เอาวะ ใช้โอกาสเดียวกันนี้ได้ดูน้องแคทเปลือยก็ดีเหมือนกัน อยากรู้นักว่าเด็กลูกครึ่งจะอุดมสมบูรณ์กว่าเด็กไทยแท้แค่ไหน

พี่นักศึกษากลุ่มนั้นชวนน้องแคทคุยเพื่อคลายความกดดัน แต่น้องแคทก็ไม่ได้แสดงท่าทางหรืออาการประหม่าใดๆ ผมล่ะอยากรู้นักว่าน้องแคทเป็นคนยังไงถึงได้คุมสีหน้าและอารมณ์ได้เก่งเพียงนี้ ระหว่างนั้นน้องแคทก็เริ่มถอดเสื้อผ้า ซึ่งวันนี้เธอใส่ชุดเอี๊ยมกระโปรงมา

ผมทำเป็นมองบ้างไม่มองบ้างเพื่อไม่ให้น่าเกลียด จนกระทั่งน้องแคทเหลือเพียงเฟิร์สบราและกางเกงในลายการ์ตูนตัวน้อยเท่านั้น พี่จ๋าก็ทำลายความฝันของผมจนสิ้น

"เสร็จแล้วจ้า ไปห้องข้างๆ ได้เลย" พี่จ๋าพูดพร้อมสะกิดผมเบาๆ

เสียดายมากๆ บอกเลย ของดีกำลังจะถูกเปิดเผย พี่ฟ้าก็กำลังจะถูกเพนท์ส่วนสำคัญ ผมดันเสร็จก่อน จะลีลายืนอยู่ก็เดี๋ยวจะหาว่าตั้งใจดู เลยต้องตัดใจหันหลังเดินออกไปเพื่อเปลี่ยนห้อง โดยมีพี่ๆ คนอื่นบอกทางให้ คิดในใจว่าไม่เป็นไร เดี๋ยวยังไงสองคนนั้นก็ต้องเดินมาถ่ายที่ห้องนี้อยู่ดี แม้จะเพนท์ลำตัวมาแล้วก็ต้องเห็นอะไรบ้างแหละ

"ออกจากห้องไปแล้วเลี้ยวขวานะครับ เจอห้องข้างๆ ก็เข้าไปเลย"

ผมทำตามที่พี่เขาบอก เมื่อเปิดห้องออกมาก็พบกับความโล่งของโถงทางเดิน และอาคารฝั่งตรงข้ามซึ่งก็ไม่ได้ห่างไกลเกินกว่าจะมองมาได้ ผมจึงรีบเดินเพื่อหลบเข้าห้องข้างๆ ทันที

เมื่อเปิดเข้ามาแล้วก็เจอกับความอล่างฉ่างอีกครั้ง เพราะตัวแบบทั้งหมดที่เพนท์เสร็จก่อนหน้าต่างยืนรวมกลุ่มกันอยู่ที่นี่ มีบางคนกำลังถูกถ่ายรูปอยู่ บางคนกำลังถูกแต่งหน้าทำผม นอกนั้นก็รอคิวกันไป ซึ่งสภาพแสงในห้องเรียกได้ว่าน้อยนัก เพราะเขาจะส่องไฟและยิงแฟลชเฉพาะตรงจุดที่ตัวแบบยืนเท่านั้น อีกจุดนึงก็คือมุมแต่งหน้านี่แหละ ที่มีไฟโคมเพื่อการนี้โดยเฉพาะ

สิ่งที่ทำได้ตอนนี้ก็เพียงยืนเฉยๆ เพื่อรอเขาเรียก ระหว่างนั้นก็ยืนมองตัวแบบที่กำลังโพสท่าอยู่หน้ากล้องแทน ซึ่งถือเป็นส่วนที่ผมชอบที่สุด เพราะผมสามารถมองนางแบบได้ทุกส่วนที่อยากมองโดยไม่ต้องกลัวใครจะว่าอะไร ซึ่งผมก็เน้นมองแต่ผู้หญิงเป็นหลัก ผู้ชายก็มีมองๆ บ้างเพื่อเตรียมตัวสำหรับตัวเอง ผมเห็นบางคนไอ้หนูก็นอนสงบแล้ว บางคนก็ยังกึ่งหลับกึ่งตื่น บางคนยังดูคึกๆ นิดหน่อย ขึ้นอยู่กับความสามารถในการสงบสติอารมณ์ของแต่ละบุคคลไป

บรรดาตัวแบบที่ถูกเพนท์จะเป็นแนวชุดเครื่องแบบต่างๆ ทั้งชุดนักเรียน ชุดลูกเสือ ชุดเนตรนารี ยุวกาชาด ตำรวจ ทหาร หมอ อะไรพวกนี้ ซึ่งจะมีฉากและพร็อพเอาไว้รองรับ ตัวผมเองโดนสวมบททหารบก ชุดเขียวมาเลย ในบางคนที่ใช้สีเข้มๆ อย่างสีน้ำเงินเข้ม สีดำ จะมองไม่ค่อยเห็นเนื้อแท้ แต่สำหรับพวกชุดหมอ พยาบาล ที่ใช้สีขาวทานั้น สามารถที่จะเห็นเนื้อแท้ได้ค่อนข้างชัดเจน สำหรับนายแบบก็จะเห็นรอยขด รอยยับของผิวหนังตรงไอ้จู๋ รวมถึงลวดลายของพวงไข่ที่หดตัวได้ ส่วนนางแบบก็เห็นร่องสาวที่ผ่ากลางเนินเนื้อได้ชัดเจน คนไหนผอมบางหน่อยร่องจะไม่ลึก เนินจะไม่อูม คนไหนเจ้าเนื้อหน่อยร่องจะลึก เนินจะอูมมาก ผมมองเนินสวรรค์ของสาวๆ จนไอ้จู๋ของผมโด่เฉียงชี้ขึ้นเพดานห้องเลยทีเดียว

ผมสังเกตเห็นว่าคนที่ถ่ายเสร็จเรียบร้อยแล้วจะออกจากห้องไปเลย คาดว่าคงหมดหน้าที่จึงไปอาบน้ำทำความสะอาดร่างกาย อีกทั้งเป็นการไม่ให้คนมาอัดกันจนแน่นห้องอีกด้วย แต่กว่าจะหมดแต่ละชุดก็นานเหมือนกัน ผมยืนดูตัวแบบถ่ายกันหลายเซ็ตก็ยังไม่ถึงคิวผมสักที

เซ็ตต่อไปถูกเรียกเข้าฉาก ซึ่งเซ็ตนี้มีแม่สาวทวินเทลเนตรนารีของผมด้วย เซ็ตนี้จะเป็นแนวชุดนักเรียน มีตั้งแต่ชุดนักศึกษาไล่ลงมาถึงชั้นประถม เท่าที่ดูก็ไม่ได้คัดหน้าตาเหมือนงานครั้งก่อน งานนี้เหมือนกับเน้นไปที่การเพนท์มากกว่าหน้าตาของตัวแบบ นายแบบนางแบบก็มีผิวเข้มผิวขาวปะปนกันไป หน้าตาบ้านๆ แต่ก็ดูเป็นธรรมชาติดี

ทันใดนั้นประตูห้องถูกเปิดออก พร้อมด้วยนางแบบอีกสองคนสุดท้ายที่เพิ่งเพนท์เสร็จเดินเข้ามา ไม่บอกก็รู้ว่าคือพี่ฟ้าและน้องแคท ผมและคนอื่นๆ ที่ยืนรอแต่งหน้าหันไปมองผู้มาใหม่เป็นสายตาเดียว ด้วยแสงจากไฟโคมที่ใช้แต่งหน้าสาดเข้าไปเบาๆ ผมจึงเห็นชุดข้าราชการสีกากีและชุดตำรวจหญิงในร่างนางแบบวัยใส



## ติดตามตอนต่อไปครับ ##

kaithai

ขอฝากคำเตือน  ก่อนคอมเม้นต์ จากเจ้แว่น
................................................
ใครจะอ่านผลงานทุกตอนในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก ::Angry:: ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา ::Cheeky:: เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1ปี. .

กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉันแบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .
................................................................................................................

therasak

เป็นเรื่องที่มีการวางเค้าโครงได้สมจริง เพราะแวดวงศิลปะก็มีแบบนี้จริงๆ อ่านแล้วชวนให้คิดถึงสมัยยังเรียนศิลปะ รอว่าผู้เขียนจะไปต่ออย่างไรไม่ให้หลุดจากความสมจริง

Asura4237

เพ้นท์สีแบบเนียนๆ มันก็จะรู้สึกเย็นๆหน่อยอ่ะนะ 555+

nsrichantamit

นายแบบจะได้เก็บนางแบบไหม

Phukit Methitharathon

งานนี้ได้ถ่ายแบบกับสาวๆวัยใส...มีโอกาสได้ลุ้นด้วย

Dts Rayong

คาดว่าอีกไม่กี่ตอน พี่เมฆน่าจะได้มีอะไรสนุกทำ รอลุ้นครับ แนวนี้น่าสนุก สนใจครับ

swss2511

กินอาหารตาจนอิ่มเลยน้องเมฆ

mongk

ได้ดูนางแบบเยอะแยะ แต่ดูยังงี้แล้วเมื่อไหร่จู๋มันจะหดตัวลงละครับ

ohodaya


Pra-in

ถ้าจะมีฉากเปิดซิง ขอพี่ฟ้าโดนน้องเมฆเปิดนะครับ

thep59

งานนี้ได้ถ่ายแบบกับเด็กสาวๆ แล้วนายแบบเราจะมีโอกาสได้สาวๆไหมนะ

sunnie06

เคยเห็นแบบใส่กางเกงใน อล่างฉ่างแบบนี้น่าดูพิลึก

Chairat Rodjana

โครงเรื่องดูสมดีแต่ควรลงรายระเอียดอีกหน่อย

ppherbalife

เรียนศิลป์ทันมั้ยเนี่ย อยากเพ้นเป็นมั่ง น่าจะดีนะ