นายแบบวัยใส 05

[Darkside_Erotic]

สวัสดีครับ หายไปนานเลยทักทายหน่อย อย่างแรกต้องขอบคุณเพื่อนสมาชิกที่ได้ติดตามอ่านกันมาจนถึงตอนนี้ ซึ่งแม้จะมีจำนวนน้อยแต่ก็ไม่เป็นไรครับ และอย่างที่บอกไปตอนต้นเลยว่าเรื่องของผม "แนวนี้" ไม่ได้เน้นการเอากันนะครับ เป็นการเล่าการผจญภัย(?)ของเด็กหนุ่มที่ออกสู่โลกกว้างทางเพศ พร้อมด้วยพี่สาววัยใสของเขา 5555 (ถ้าเป็นซีรีย์คงจะดีนะ น่าจะแก้ผ้ากันแทบทั้งเรื่อง) เรื่องราวก็จะซอฟต์คอร์วาบหวิวตามสไตล์นี้แหละครับ ถ้าใครชอบก็ติดตามกันต่อไปนะครับ คอมเม้นต์กันบ้างเพื่อเป็นกำลังใจนะครับ

มาผจญภัยต่อกับนายเมฆกันเลย !!


นายแบบวัยใส 5



สัปดาห์ถัดมาเราได้รับแจ้งงานใหม่จากพี่ยอร์ชอีกครั้ง ซึ่งผมคิดว่าหลังจากจ๊อบนี้ผมก็น่าจะไปถอยมือถือแอนดรอยด์รุ่นราคาประหยัดได้สักเครื่อง คราวนี้ผมจะได้คุยแชทกับน้องแคทได้อย่างสบายสักที พี่ยอร์ชโทรมาหาน้าติ๋ม และขอสายคุยกับพวกเรา ซึ่งผมได้ให้พี่สาวผมเป็นคนคุยก่อน แต่ตกลงกันแล้วว่าอย่าเพิ่งตัดสินใจอะไร ให้ฟังรายละเอียดแล้วมาปรึกษากันอีกที หลังจากคุยเสร็จ พี่ฟ้าก็ส่งมือถือคืนน้าติ๋มไปแล้วลากผมไปคุยที่มุมร้าน

"ครั้งนี้เป็นงานอะไรเหรอพี่ฟ้า" ผมชิงถามก่อนด้วยความตื่นเต้น
"ถ่ายแบบ" พี่ฟ้าตอบสั้น
"โถ่ ก็รู้แล้วว่าถ่ายแบบ แล้วมันยังไงบ้างล่ะ"
"คืองี้ งานน่ะเป็นงานนักศึกษาคล้ายๆ ครั้งที่แล้ว แต่คราวนี้เขาทำแนวชนเผ่า พวกเราเป็นตัวประกอบ คืออาจไม่ใช่ตัวแบบหลักๆ"
"ก็ดีน่ะสิ ไม่เป็นตัวเด่นแล้ว น่าจะง่ายนะ"
"แต่ครั้งนี้ไม่ได้ถ่ายในห้องนะ แต่ไปถ่ายข้างนอกเลย สถานที่จริงเลย"
"โห น่าตื่นเต้นนะ แบบนี้คงมีคนอื่นมุงดูเยอะแน่เลย"
"ก็ใช่น่ะสิ มันไม่ส่วนตัวแบบครั้งก่อนแล้ว"
"แล้วต้องแก้ผ้ามั้ยอะ"
"นี่ๆ ที่ถามเนี่ย เพราะอยากให้มีหรือไม่อยากให้มีกันแน่ยะ" พี่สาวตอกกลับเหมือนรู้ทัน
"ก็ทั้งสองอย่างแหละ แล้วสรุปว่าไงล่ะ"
"พี่ยอร์ชบอกว่า ก็แต่งตัวแบบชนเผ่าโบราณๆ น่ะ มีพันผ้า ทาสี อะไรงี้ ก็คงแล้วแต่คอนเซปต์ของงานเค้าน่ะ อันนี้พี่ก็ไม่รู้หรอก"
"แล้วถ้าสมมุติต้องแก้ผ้า จะรับงานมั้ย" ผมถามพี่ฟ้า
"... ก็ถ้าแก้ผ้าหมดเลยก็คงไม่เอาแล้ว แต่ถ้าใส่ชั้นในได้ก็พอไหว" พี่ฟ้าตอบหลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง
"แต่ถ้าจบงานนี้ ถอยมือถือได้เลยนะ" ผมขายฝัน
"แหม ก็จริง..."

แม้ผมกับพี่ฟ้าจะไม่เคยมีโทรศัพท์มือถือเป็นของตัวเอง แต่ก็เคยเห็นของเพื่อนๆ ทั้งยังเคยหยิบมาเล่นด้วยซ้ำไป มันทำให้การรับงานครั้งนี้เหมือนทำให้ฝันของผมเป็นจริง

"งั้นรับเลย ตกลงตามนี้"

พี่ฟ้าก็ทำท่าเหมือนจะเคลิ้มตาม ผมรู้ว่าเธอเองก็อยากได้เหมือนผม ติดตรงไม่อยากรับงานแก้ผ้าเท่านั้นเอง ดังนั้นงานนี้เธออาจจะต่อรอง ซึ่งถ้าไม่ได้ก็อาจจะปฏิเสธหรือเลยตามเลยไปก็ได้

เช้าวันเสาร์ถัดมา พี่ยอร์ชมารับพวกเราแต่เช้า หลังจากพี่ฟ้าตอบตกลงไปแล้วในวันนั้น พวกเราถึงได้ทราบว่าต้องมีการค้างคืนด้วย เนื่องจากจะยกกองไปถ่ายทำที่เกาะแห่งหนึ่ง อีกทั้งยังมีการถ่ายในช่วงค่ำคืน โดยค่าใช้จ่ายทุกอย่างทางพี่ยอร์ชเป็นผู้รับผิดชอบ พวกเราก็แค่ไปทำงานตามหน้าที่เท่านั้น งานนี้ถือว่าพวกเราได้ก้าวหน้าไปอีกขั้น เปิดประสบการณ์ไปอีกระดับเลยทีเดียว การไปค้างคืนนอกบ้านก็เหมือนไปเข้าค่ายลูกเสือ เพียงแต่พวกเรามีกันสองคนและไม่มีเพื่อนคนไหนเลย ทุกอย่างใหม่สดหมด แม่ของเราก็เชื่อใจพี่ยอร์ชจึงไม่ได้ว่าอะไรในเรื่องนี้

พวกเราแพ็คของที่จำเป็นใส่เป้สะพายหลังไปคนละใบ เมื่อถึงปลายทางก็พบว่ามันคืออาคารสำนักงานบริษัทออร์แกไนซ์ที่พี่ยอร์ชทำงานอยู่นั่นเอง ที่นั่นเราได้พบกับทีมงานคนอื่นๆ ที่ถูกจ้างมาเช่นเดียวกับเรา ดูหน้าตาท่าทางแล้วผมกับพี่ฟ้านี่น่าจะเด็กสุดละ เพราะผมเห็นมีตั้งแต่วัยมัธยมปลายไปยันผู้ใหญ่มีอายุเลยทีเดียว

ทุกคนนั่งรออยู่ใต้อาคาร เสียงคุยกันดังอยู่ประปราย คาดว่าหลายคนคงมากันเป็นกลุ่มแก๊ง ในขณะที่ผมมีแค่พี่ฟ้าคนเดียว พวกเราหาที่นั่งสงบๆ ปลีกตัวจากกลุ่มคนอื่นนิดหน่อยเพราะไม่รู้จักใครอยู่แล้ว จากนั้นไม่นานก็มีมือหนึ่งมาแตะไหล่ผมจากด้านหลัง ผมจึงหันไปมองก็พบว่าคนคนนั้นเป็นคนที่ผมรู้จัก

"ไงไอ้น้อง"
"พี่โป้... สวัสดีครับ" ผมหันไปยกมือไหว้ พี่ฟ้าก็หันมาสวัสดีตามผม
"ไม่คิดเลยว่าจะเจอพี่ที่นี่"
"ไม่แปลกหรอก ถ้าทำงานกับพี่ยอร์ชแล้วทำตัวดีๆ งานมีเรื่อยๆ แหละ"
"อ้อ ครับ"
"แล้วเป็นไงบ้าง รับงานไปกี่งานแล้ว"
"ก็ไม่กี่งานเองครับ นี่งานที่สามเอง"
"เหรอ แล้วงานที่แล้วเป็นไง สนุกไหม"
"ก็...ก็ดีครับ"
"อ้อ ก็ดี... ก็ดี"

พี่โป้พยักหน้ายิ้มๆ มองผมและพี่ฟ้า แต่ไม่ได้พูดอะไรมากกว่านั้น

"แล้วนี่พี่นุ่นไม่มาเหรอครับ" ผมถามตามมารยาท
"อ๋อ ไม่มาหรอก ไม่เข้าคอนเซปต์ เราทราบคอนเซปต์ของงานแล้วใช่ไหม เขาจะถ่ายธีมคนป่า ชาวเผ่าอะไรเนี่ยแหละ เขาก็อยากได้หน้าตาท่าทางบ้านๆ ดูเป็นคนพื้นเมืองหน่อย ยัยนุ่นมันหมวยขาวก็ไม่ตรงธีมสิ"
"จริงสินะครับ ผมก็ลืมนึกไป"

แบบนี้น้องแคทขวัญใจผมก็ไม่มาสิเนี่ย เสียดายจัง แต่ไม่เป็นไร ใจผมตอนนี้รอเพียงให้จบงานแล้วได้มือถือเครื่องใหม่ก็พอ ระหว่างนี้ก็ขอเก็บภาพผ่านสายตาไปพลางๆ ขึ้นชื่อว่าชาวเผ่าคนป่าอะไรนี่ มันต้องนุ่งน้อยห่มน้อยแน่ๆ

"ทุกคนมากันครบแล้วนะครับ เดี๋ยวเราจะออกเดินทางกันแล้ว เรามีรถตู้จำนวนสามคันนะครับ สองคันสำหรับเอ็กซ์ตร้า และคันสุดท้ายของทีมงาน บนเกาะเรามีที่พักให้ทุกคนนะครับ แต่เป็นห้องรวม ดังนั้นขอให้แยกชายหญิงนะครับ" เสียงทีมงานประกาศขึ้น

ผมและพี่ฟ้ามองหน้ากัน แปลว่าเราจะต้องแยกจากกันหรือนี่ ผมน่ะไม่เท่าไหร่เพราะยังมีพี่โป้ที่พอรู้จักอยู่ แต่พี่ฟ้านี่ไม่รู้จักใครเลย ผมเห็นพี่ฟ้าทำหน้าเป็นกังวลได้ชัดเจน

"ไม่เป็นไรหรอก พี่มีเพื่อนผู้หญิงอีกสองคน เดี๋ยวพี่ฝากให้เขาช่วยดูแลเอง"

"รถพร้อมแล้วนะครับ เชิญทุกท่านเดินไปขึ้นรถได้เลยครับ" เสียงทีมออแกไนซ์ประกาศอีกครั้ง

พี่โป้พาพวกเราเดินไปที่รถตู้คันหนึ่ง และได้แนะนำเพื่อนสาวของเขาให้เรารู้จัก

"นี่พี่แป้งนะ ส่วนนี่พี่นุ้ย"
"สวัสดีครับ / ค่ะ" ผมและพี่ฟ้ายกมือไหว้สวัสดี
"นี่น้องฟ้า และนี่น้องเมฆนะ" พี่โป้แนะนำพวกเรา
"ใครอะ น่ารักจัง"
"อ๋อ น้องที่เคยถ่ายงานด้วยกันงานก่อนๆ สองคนนี้เป็นพี่น้องกัน แต่เห็นว่าเค้าให้นอนแยก เลยฝากพวกแกดูแลน้องฟ้าเขาหน่อย"
"อ๋อ สบาย ไม่ต้องห่วง"

พี่แป้งและพี่นุ้ยหน้าตาบ้านๆ แต่พี่แป้งจะดูสวยกว่าพี่นุ้ยเล็กน้อย ทั้งคู่ผมยาวแต่มัดไว้ ผิวไม่ขาวไม่ดำ หุ่นทั้งสองคนเหมือนแลกสลับกับหน้าตา คือพี่แป้งหน้าตาดีกว่าแต่ออกอ้วนนิดๆ หน้าอกใหญ่หน่อยๆ พี่นุ้ยชื่อเหมือนจะอ้วนแต่กลับผอม คือหุ่นกลางๆ หน้าอกสมส่วน ผมนี่จินตนาการล่วงหน้าไว้เลยว่าพี่สาวสองคนนี้ในบทชาวป่าจะเป็นยังไง

"ปะ ขึ้นรถกัน" พี่โป้ตัดบท

พวกเราทั้งหมดเดินทางไปยังท่าเรือ รอเวลาเกือบครึ่งชั่วโมงก็ได้เวลาเรือออก หลังจากนั่งโยกเยกจนพี่ฟ้าเมาเรือไปเรียบร้อย พวกเราทั้งหมดก็มาถึงที่หมายโดยสวัสดิภาพในเวลาเกือบๆ เที่ยง

ทีมออร์แกไนซ์พาพวกเราที่เขาเรียกกันว่านักแสดงสมทบ, ตัวประกอบ, เอ็กซ์ตร้า ร่วมยี่สิบชีวิตไปยังบังกะโลที่จองไว้ ซึ่งเขาเช่าไว้สองหลัง แต่ละหลังนอนได้สิบคน นอนรวมกัน เปิดประตูเข้ามาจะเจอห้องใหญ่กว้างๆ มีเตียงเดี่ยวตั้งอยู่ห่างๆ กันเป็นระยะ แต่ละหลังมีห้องน้ำในตัวอยู่หลังสุดของห้อง กล่าวคือในห้องนี้มีไว้นอนเท่านั้น ไม่มีทีวี ไม่มีแอร์ แต่อากาศก็ไม่ร้อนถือว่าพออยู่ได้

ทีมออร์แกไนซ์บอกพวกเราว่าเดี๋ยวให้พักผ่อนสิบห้านาทีแล้วมาทานข้าวร่วมกัน ช่วงบ่ายจะเริ่มงานและรันยาวไปจนเย็นเลย ผมและพี่ฟ้ามองหน้ากันอีกครั้งเหมือนเป็นการทำใจว่าจะต้องแยกกัน ก่อนจะเดินเข้าห้องใครห้องมัน

ทุกอย่างดำเนินไปตามกำหนดการ พอถึงช่วงบ่าย พวกเราทุกคนก็ได้นั่งรถที่เขาเหมาไว้มาจนถึงพื้นที่ถ่ายงาน มันคล้ายๆ ป่า แลดูเงียบสงบ ปลีกวิเวกจากนักท่องเที่ยว ดูบรรยากาศแล้วก็เหมาะที่จะสมมุติว่าเป็นป่าจริงๆ

ที่นั่นมีกลุ่มนักศึกษารอกันอยู่แล้ว มีการเตรียมการอะไรต่างๆ เหมือนกองถ่ายมืออาชีพเลย ที่สำคัญมีการก่อสร้างฉาก เช่นพวกกระท่อม แคมป์ไฟ และฉากเบื้องหลังเอาไว้นั่งพักหรือเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อย นี่พวกเขาคงล่วงหน้ามาก่อนเราหลายวันเป็นแน่

ตัวแทนกลุ่มนักศึกษากล่าวสวัสดีและตอนรับพวกเรา พร้อมกับเดินนำพาพวกเราเข้ามาฟังอธิบายงานอย่างละเอียด

"ก็คอนเซปต์ของงานนะคะ จะเป็นธีมคนป่า ชาวเผ่า ซึ่งทางเราอยากให้ดูโบราณเก่าแก่น่ะค่ะ เลยอยากให้สมจริงมากๆ เลยหาฉากสถานที่ไกลเมืองหน่อย จะได้ไม่วุ่นวาย ส่วนตัวแบบหลักๆ เรามีอยู่แล้ว แต่ที่ใช้สมทบเพิ่มก็เพื่อให้ดูมีชีวิตชีวา ดูเหมือนเป็นหมู่บ้าน เป็นสังคมจริงๆ เลยต้องใช้คนเยอะนิดนึงอะค่ะ"

ทุกคนตั้งใจฟังและพยักหน้าตาม

"แล้วก็ด้วยความที่เป็นหมู่บ้าน ก็จะต้องมีคนหลายๆ วัย ก็จะมีตั้งแต่เด็กไปจนผู้ใหญ่มีอายุเลย แต่เด็กเล็กควบคุมลำบาก เดี๋ยวจะมีปัญหาเยอะจึงตัดไป เลือกมาแต่น้องๆ และคุณลุงคุณป้าที่ดูแลตัวเองได้นะคะ"

แบบนี้นี่เอง ผมถึงได้เข้าใจว่าทำไมนักแสดงครั้งนี้มีหลากหลายวัย ผิดกับงานก่อนๆ ที่จะเอาวัยรุ่นเป็นหลัก

"อ่า...เรื่องเครื่องแต่งกาย ทางเรามีเตรียมไว้ให้ค่ะ ส่วนใหญ่ชุดจะคล้ายๆ กัน ยกเว้นบางตำแหน่งเช่นหัวหน้าเผ่าหรือตำแหน่งเฉพาะก็จะมีแตกต่างนิดหน่อย ซึ่งมีตัวอย่างให้ดูด้วยค่ะ"

พี่นักศึกษากล่าวจบก็พยักหน้ามองไปข้างหลังพวกเรา ก่อนที่จะมีตัวแบบชายหญิงอย่างละคนที่แต่งตัวเป็นคนป่าเรียบร้อยแล้วเดินอ้อมด้านข้างมาโชว์ตัวทางด้านหน้าพวกเรา เรียกเสียงฮือฮาได้ไม่น้อยทีเดียว

ก็จะไม่ฮือฮาได้อย่างไร เพราะคนป่าธีมนี้นุ่งน้อยห่มน้อยตามที่จินตนาการไว้เลย ดูจากหน้าตาตัวแบบแล้วเหมือนจะมีอายุพอๆ กันหรือมากกว่าพี่นักศึกษาไม่มาก ถ้าไม่ใช่รุ่นพี่ก็คงเป็นพวกรับจ๊อบถ่ายแบบ พี่นักศึกษาได้ชี้ให้พวกเราดูพร้อมอธิบายประกอบ

"ฝ่ายชายนะคะ จะมีผ้าสีๆ พันเอวไว้หนึ่งถึงสามผืน ตามอายุนะคะ ซึ่งผ้าเหล่านี้จะพันรอบแล้วขมวดปมปล่อยชายผ้าห้อยลงมาปิดหว่างขา ลำตัวมีการเพนท์ลวดลายตามสไตล์ชนเผ่า ที่หูมีการเจาะหูเพื่อใส่เครื่องประดับ แต่ไม่ต้องห่วงค่ะ เราจะใช้การติดกาวแทน ซึ่งสำหรับฝ่ายชายจะมีหลักๆ ประมาณนี้นะคะ ถ้าเป็นหัวหน้าเผ่าก็จะมีหมวกและเสื้อคลุมประจำตำแหน่งอีกที"

แค่บรรยายฝ่ายชายจบผมเห็นหลายคนก็น่าจะใจสั่นไปบ้างแล้ว เพราะชายผ้าที่ห้อยลงมาปิดเนี่ย มันเกือบจะไม่ปิดด้วยซ้ำ ขยับนิดขยับหน่อยไอ้จ้อนและผองเพื่อนที่อยู่ข้างในก็แกว่งออกมาชมโลกภายนอกแล้ว ยิ่งถ้าลมพัดหรือนั่งไม่ดีนี่ยังไงของก็ออก สำหรับคนอื่นผมไม่รู้นะ แต่โดยส่วนตัวแล้วผมชักสนุกแล้วสิ ผ่านงานที่แล้วมาได้ งานนี้ก็ถือว่าไม่เท่าไหร่

"สำหรับฝ่ายหญิงนะคะ อันนี้ขอให้มองเป็นศิลปะนะคะ ให้คิดว่าเราเป็นชนเผ่าจริงๆ คือ ก็จะแต่งตัวคล้ายกับฝ่ายชาย มีผ้าสีพันเอวเหมือนกัน แต่จะมีพวงผ้าคล้องคออีกที นอกจากนั้นก็เพนท์ลวดลายทั้งแบบเดียวกันค่ะ"

พูดกันตรงๆ อันนี้ก็คล้ายๆ งานที่แล้วก็ตรงมีการเพนท์ลำตัว แต่งานที่แล้วมันเพนท์หนาและดูเป็นเสื้อผ้า ส่วนงานนี้มันเพนท์แค่เส้นๆ เป็นลายๆ เท่านั้นเอง ที่สำคัญตรงจุดสงวนท่อนล่างไม่มีการเพนท์ใดๆ ทั้งสิ้น มีแค่ชายผ้าที่ปล่อยลงมาปิดซึ่งก็ไม่มิดแน่นอน ลมพัดหน่อยก็หวอออกแล้ว ส่วนท่อนบนแม้จะมีลายเพนท์มาปิดหัวนมอยู่บ้าง แต่ก็ถือว่าเปิดเปลือยท้าลม ใครที่ไม่เคยงานแบบนี้มาก่อนอาจจะรับไม่ได้ก็เป็นได้ ผมรีบหันมองพี่สาวทันที

"ไหวมั้ย" ผมกระซิบถาม พี่สาวผมกลืนน้ำลายเอื๊อก
"มาอยู่ตรงนี้แล้ว มันปฏิเสธได้ที่ไหน" พี่ผมตอบเบาๆ

ผมยิ้ม อย่างน้อยพี่สาวผมก็ใจสู้ ไม่รู้เพราะอยากได้มือถือหรือว่าถอยไม่ทันแล้วก็ไม่รู้นะ แต่เหนืออื่นใด คราวนี้ผมจะได้เห็นรูปร่างพี่สาวผมชัดเจนกว่าแต่ก่อนนี่สิ

"ทางเราขอให้ทุกท่านอย่าใช้โทรศัพท์ถ่ายรูปเด็ดขาดเลยนะคะ เราไม่อยากให้มีภาพหลุดออกไป จะมีเพียงช่างภาพเก็บเบื้องหลังของเราเท่านั้นที่อนุญาตให้ถ่ายรูปได้ แต่ไม่ต้องห่วงนะคะ เราจะไม่ให้มีภาพหลุดออกไปแน่นอน ถ้าพร้อมแล้ว เข้าไปแต่งตัวได้เลยค่ะ"

จากนั้นทุกคนก็ทยอยกันเดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าตามจุดที่เขาขึงผ้าเตรียมไว้ให้ หลายคนมองหน้ากันเลิกลั่ก เชื่อว่าแม้ทุกคนจะรู้ธีมงานมาก่อนแล้วคร่าวๆ แต่ก็คงไม่คิดว่าฮาร์ดคอร์ถึงขีดสุดแบบนี้

"ขอโทษนะคะ เอ่อ เราใช้สติ๊กเกอร์ปิดหัวนมได้มั้ยคะ ส่วนข้างล่างใส่กางเกงในได้มั้ยคะ" เอ็กซ์ตร้าสาวคนหนึ่งเข้าไปถามตัวแทนนักศึกษา
"อ๋อ ไม่ได้ค่ะ มันจะไม่สมจริง คือมันจะดูปลอมค่ะ ทางเราต้องการให้ภาพออกมาสมจริงที่สุด แต่ไม่ต้องห่วงนะคะ คือภาพงานที่เสร็จสมบูรณ์จะออกไปทางศิลปะค่ะ ไม่โป๊เปลือยอนาจารแน่นอนค่ะ"
"เอ่อ ใช้กระดาษกาวแปะข้างล่างไว้ได้ไหม ถ้าภาพที่เสร็จสมบูรณ์ไม่เห็นตรงส่วนนั้นก็น่าจะไม่มีปัญหานะคะ"
"เอ่อ... ไม่ได้อะค่ะ คือจริงอยู่ที่เราจะไม่ทำภาพในลักษณะอนาจาร คือไม่ได้นั่งแหกขาใส่กล้อง แต่ไม่ได้บอกว่าไม่เห็นนะคะ บางช๊อตอาจจะเห็นข้างๆ ไกลๆ หรืออะไรอย่างนี้อะค่ะ"

พี่นักศึกษายิ้มอ่อนปลอบใจ เพราะเข้าใจว่าเอ็กซ์ตร้าคนนั้นคงไม่เคยถ่ายแบบนี้มาก่อน แต่สุดท้ายก็ต้องจำยอมทำตามกติกากันไป พี่สาวคนนั้นอายุไม่เยอะ น่าจะประมาณสามสิบ ยังสาวอยู่เลย จะอายก็เป็นธรรมดา

ขั้นตอนการแต่งตัวก็ไม่ยากเลย ผมต้องถอดเสื้อผ้าออกจนหมด ไม่เหลือแม้แต่กางเกงใน แล้วไปยืนให้พี่เขาเพนท์ลายตามตัว ผมทำได้แค่เอามือปิดกุมเป้าไว้ อารมณ์และความรู้สึกก็เหมือนกับงานก่อนเลย เห็นสาวน้อยสาวใหญ่มันก็คึกขึ้นมา ครั้งนี้ไม่มีสาวรุ่นเหมือนผมอีกแล้ว ใกล้สุดก็พี่ฟ้านี่แหละ แต่ไม่รู้ไปยืนตรงไหน นอกจากนั้นก็เป็นสาวๆ ตั้งแต่มัธยมปลายขึ้นไป

และคนข้างหน้าผมที่เพิ่งเข้ามายืนรอการเพนท์ก็คือพี่แป้งนั่นเอง พี่เขาหันมาส่งยิ้มให้ผมแบบทักทาย รูปร่างของพี่เขาก็เจ้าเนื้อนิดๆ ดูแปลกตาดีเหมือนกัน ปกติไม่เคยเห็นคนอ้วนแก้ผ้าต่อหน้าแบบนี้ ผมยืนมองพี่พี่แป้งอย่างอายๆ มองบ้างไม่มองบ้าง แต่ดูเหมือนพี่เค้าก็ไม่ได้จะอายผมเลย มือซ้ายปิดนม มือขวาปิดจิ๋ม แถมสู้หน้าผมอีกด้วยซ้ำ ครั้นพอถึงตอนที่ต้องเพนท์หน้าอก พี่แป้งก็เอามือออก เต้านมขนาดใหญ่ก็ทิ้งตัวออกมา หัวนมสีแดงเข้มก็เผยแก่สายตาผม มันแข็งเป็นจุกนิ่มๆ พอสังเกตได้ ส่วนที่เป็นหัวนมไม่ใหญ่นักแต่ปานนมค่อนข้างใหญ่ ทำเอาจุกนมดูเล็กไปถนัดตา แต่แทนที่พี่แป้งจะอาย กลับส่งยิ้มให้ผมพร้อมให้ดูนมซะอย่างนั้น

เมื่อผมเพนท์เสร็จ พี่นักศึกษาก็เอาผ้ามาให้ผม แต่ผ้ากลับมีผืนเดียว

"ผ้าผืนเดียวเหรอครับ"
"ใช่จ้ะ ผ้าพันตามอายุ อย่างน้องนี่อายุไม่มาก ใช้ผืนเดียว ถ้ามีอายุแล้วก็จะสามผืน"

ผมก็รับผ้ามาพันเอว ซึ่งในขณะที่กำลังพันอยู่นั้น ผมไม่ได้เอาอะไรมาปิดไอ้จู๋ของผมเลย ตอนนี้มันกำลังตื่นมาบิดขี้เกียจอยู่เสียด้วย ลำตัวแข็งเบาๆ ขนานไปกับพื้นโลก ผมเผลอเปิดของลับออกมาอย่างลืมตัว

"อุ้ย! หนอนน้อยออกแน่ะ" พี่แป้งแซว

ทำเอาพี่นักศึกษาที่เพนท์กันอยู่หัวเราะกันเบาๆ ผมก็อายสิ เห็นก็ดูเงียบๆ ไป ทำไมต้องแซวด้วยก็ไม่รู้

เมื่อผมแต่งตัวเรียบร้อยก็ถูกส่งไปขั้นตอนต่อ ตอนนี้ทั้งเนื้อตัวมีแค่ผ้าพันเอวกับรองเท้าแตะเท่านั้น ลมพัดทีเย็นถึงพวงไข่ ก็รู้สึกหวิวๆ อยู่บ้างแต่อีกใจก็สนุกดี คล้ายกับได้ปลดปล่อย นึกถึงคำพูดของน้องแคทที่ว่ามาทำงานศิลปะก็อย่าไปอาย ยิ่งทำให้ผมมั่นใจมากขึ้น

เมื่อเดินเข้าไปด้านในก็พบนายแบบและนางแบบที่เป็นตัวหลักยืนอยู่หกคน หญิงสามชายสาม ซึ่งสองในหกก็คือคนที่มายืนเป็นตัวอย่างเมื่อกี้ ทีมงานคนอื่นก็คอยถือแผ่นสะท้อนแสงบ้าง คอยเช็ดหน้าแต่งหน้าบ้างอะไรบ้าง ผมยืนรักษาระยะไว้เพราะไม่อยากให้เป็นที่สังเกต เนียนซุ่มดูจากตรงนี้ก่อนดีกว่า

ไอ้พวกผู้ชายนี่ผมไม่ดูเลย เพราะแต่งตัวเหมือนผมเป๊ะ ต่างกันตรงพวกนั้นมีผ้าพันเอวสองชั้น แต่พอลมพัดปลิวหรือมองจากมุมข้างๆ ก็เห็นไอ้จู๋อยู่ดี ผมหันมาดูนางแบบบ้าง นี่สิน่าดูแท้ หุ่นแต่ละคนเหมือนคัดมา เพราะรูปร่างดี ส่วนสูงได้ หน้าตาก็ใช้ได้ พอหน้าตากำลังดี หุ่นดี สูงได้ โดยรวมมันก็ทำให้ดูสวยไปเลย

ชาวเผ่านักศึกษานี่นมสวยกันทุกคน ไม่ใหญ่ไม่เล็ก เต้านมเป็นทรงแหลมพุ่งออกมา แม้จะมีพวงผ้าที่คล้องคออยู่บดบังไปบ้าง แต่ก็ยังพอเห็นว่าหัวนมเป็นเม็ดชูชัน แถมขนาดนมของทั้งสามคนยังใกล้เคียงกัน บางคนมีมวลเยอะหน่อยก็จะดูเป็นทรงกลมนิดๆ ไหนจะลายเพนท์ที่ดูวิจิตรบรรจง ผมยืนมองจนไอ้หนอนน้อยของผมขยายร่างอีกแล้ว ผมต้องคอยเอาชายผ้าที่ห้อยลงมาปิดไว้อยู่ตลอด

แต่ทีเด็ดมันอยู่ข้างล่างต่างหาก หญิงสาวทั้งสามมีผ้าพันเอวคนละสองชั้น ทิ้งชายห้อยลงมาปิดหว่างขา แต่กลางแจ้งที่ลมพัดเรื่อยๆ แบบนี้ไหนเลยจะปิดไหว ผมยืนจ้องมองรอจังหวะผ้าปลิวเพื่อดูอะไรดีๆ แล้วก็ไม่ผิดหวังเลย เมื่อชายผ้าสีๆ ลอยตัวขึ้นตามแรงลม เนินเนื้อที่ถูกปิดบังก็เผยออก แต่แล้วผมก็แปลกใจนิดๆ เมื่อเนินสาวของพี่คนนี้เกลี้ยงโล่ง เห็นเป็นสีเนื้อเต็มพื้นที่ จะว่าใส่กางเกงในสีเนื้อก็ไม่ใช่แน่ เพราะผมเห็นร่องผ่ากลางเต็มตา ต่อให้ใส่กางเกงในแนบเนื้อก็ไม่มีทางเข้าวินได้ลึกแบบนี้แน่

แปลว่าพี่สาวคนนี้โกนขนงั้นสินะ เกิดมาก็เพิ่งเห็นเนินจิ๋มของผู้ใหญ่ที่เกลี้ยงเกลาแบบนี้ ปกติก็รู้มาว่าวัยนี้จะต้องมีขึ้นเต็มแล้ว ขนาดงานครั้งก่อนที่ตัวแบบเด็กกว่า บางคนยังขึ้นมาเยอะแล้วเลย

ผมเปลี่ยนเป้าหมายไปมองคนข้างๆ บ้าง คนนี้ไม่เหมือนคนแรก เพราะมีขนปุกปุยเต็มไปหมด เรียกว่าดกดำเลยก็ว่าได้ แต่ไม่ยาวพริ้วเพราะออกจะสั้นๆ หยิกๆ ขึ้นหนาแน่นแผ่เต็มเนินสาว พูดได้ว่าบังร่องเสียวแทบมิด

คนสุดท้ายนี่ก็คล้ายๆ กัน แม้จะขึ้นหนาแน่นพอสมควร แต่แค่เฉพาะช่วงตรงกลางเท่านั้น พื้นที่ข้างๆ ยังดูเกลี้ยงสะอาดตา เส้นขนออกยาวพริ้วปลิวไสว ขึ้นเรียงตัวกันตั้งแต่บนลงล่างตามแนวร่องผ่า ทำให้ผมไม่สามารถมองเห็นขีดร่องตรงกลางเนินลับนั้นได้ แต่คิดว่าถ้าได้ดูใกล้ๆ สักหน่อยก็อาจจะเห็น เพียงแต่ผมคงไม่มีโอกาสแบบนั้น

"เฮ้ย! เพลินเลยนะไอ้น้อง" พี่โป้ตบไหล่จนผมสะดุ้ง

ผมไม่ได้ตอบแค่หันมายิ้ม

"แหม เป็นเด็กเป็นเล็กแต่ได้มายืนมองสาวๆ แก้ผ้า แกนี่โชคดีจริงๆ ว่ะ"
"ก็ไม่หรอกครับ พี่โป้ก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ"
"หืม... พี่น่ะเหรอ กว่าพี่จะได้เห็นสาวแก้ผ้า ม.ปลาย นู่นล่ะ ตอนอายุเท่าแกพี่ยังไม่เคยเห็นเลย"
"งั้นผมคงโชคดี" ผมอมยิ้ม
"โคตรของโคตรโชคดีเลยล่ะเว้ย เอาล่ะ มองเสร็จยัง เข้าไปถ่ายกันได้ละ"
"ครับ" แม้จะอยากยืนมองต่อ แต่มาแบบนี้ก็ต้องไปทำงานล่ะนะ

ผมเดินเข้าไปกับพี่โป้ ระหว่างนั้นผมต้องคอยคุมอารมณ์มากๆ เพราะไอ้จู๋ของผมมันตื่นแล้ว และมันพยามที่จะยืดตัวโชว์พาวอีกด้วย ผมต้องใช้ความพยายามอย่างสูงที่จะให้มันหลับอีกครั้งโดยการสงบจิตใจ แต่ทำดีที่สุดก็แค่กลางๆ หนอนน้อยของผมมันเลยคงสภาพตัวบวมป้อมๆ อยู่แบบนั้น ไม่ถึงกับตื่นมาชูคอทักทายชาวโลก ครั้นพอเข้าไปคุยกับพี่ๆ และเริ่มทำงาน ไม่นานมันก็สงบลงไปเอง



##ติดตามตอนต่อไปครับ##

[kaithai]

ขอฝากคำเตือน  ก่อนคอมเม้นต์ จากเจ้แว่น
................................................
ใครจะอ่านผลงานทุกตอนในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1ปี. .

กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉันแบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .
................................................................................................................

[txxt30]

หายไปนาน กลับมาคราวนี้มีเรื่องเล่าให้เสียวเล็กๆ อีกแล้ว

[pornpat tammalangka]

นี่ถ้าไม่ได้รับค่าจ้าง ก็ยังคุ้มค่าเลย อิอิ

[jachal]

มาถ่ายงานแบบนี้ จะได้สาวกลับไปเป็นค่าจ้างหรือเปล่าน๊า

[BooM_Za]

เรืองราวหวาดเสียวได้ใจใครจะไปรู้การถ่ายแบบ จะเสียวได้แบบนี้

[ka55anova]

อน่ามัวดูจนเพลินลืมน้องแคทกะเจ๊ฟ้าล่ะ เดี๋ยวโดนคนอื่นชิงตัดหน้านะ

[swss2511]

ดูสาวบ่อยๆหนอนน้อยคงจะใหญ่ขึ้นเอง

[sunshine9]

คิดถึงมาก ขอเม้นท์ก่อนอ่านนะครับ 

[anna123]

ช่วงนี้ลุ้นริความตื่นเต้นกำลังจะตามมา

[panax]

อิจฉาน้องเมฑจริงๆครับ   
รอลุ้นตอนที่พักที่นอน จะมีนอกในกันซักคู่มั้ย อิอิ

[chompru]

เริ่มมีให้ลุ้นละ

[ponggunyuki2527]

เนื้อเรื่องเพลินๆๆดีมากครีบ

[therasak]

เป็นประสบการณ์ที่น่าระทึกนะ วับๆ แวมๆ  ตื่นเต้นดี

[jtachopunth]

ดูแล้วค่าจ้างน่าจะเป็นอย่างอื่นด้วยสินะ