นางบำเรอของปีศาจ 5

[spinviper]

           
         แซนดร้า กลับมาด้วยสภาพสะบักสะบอม ไมเคิลและอลิเซียที่รออยู่ตกใจเมื่อเห็นเธออยู่กับสภาพนั้น "แม่ไปทำอะไรมาน่ะ สภาพแม่ดูแย่มาก แล้วไอ้ตัวประหลาดที่มันเข้ามาพังบ้านเรามันคือตัวอะไรกันแน่" ไมเคิลถามแซนดร้าด้วยความกังวล "ตอนนี้แม่พูดอะไรมากไม่ได้เราต้องรีบเดินทางไปจากที่นี่ อลิเซียมีรถมั๊ย" แซนดร้าถามอลิเซีย "มีซิ แต่เธอก็รู้นะว่าพวกเราเดินทางไปแบบไม่ใช้รถง่ายกว่า" อลิเซียบอกกับแซนดร้า "ไม่ได้ถ้าเราใช้พลังพวกมันจะรู้ทันทีว่าเราอยู่ที่ไหน ตอนนี้เราไว้ใจจอมปีศาจไม่ได้อีกแล้ว ฉันกลัวว่าไมเคิลจะมาเกี่ยวกับเรื่องนี้ ตอนนี้กระแสจิตฉันส่งไปถึงจอมปีศาจแน่แต่แปลกใจว่าทำไมไม่มีการตอบกลับมา อลิเซียเธอรู้อะไรอีกบ้าง" แซนดร้าถามอลิเซีย "เราจัดการปีศาจได้แล้ว 2 ตน ยังเหลืออีก 11 ตน" อลิเซียตอบ "แล้วรู้อะไรอีก" แซนดร้าถามต่อ "พวกมันมีความต้องการทางเพศสูง" อลิเซียตอบแซนดร้าแล้วทำหน้าแหยๆ "เรื่องนี้ไม่ต้องตอบก็ได้ ได้โปรดเถอะ ไมเคิลเพิ่งจะ 13 นะ" แซนดร้าบอกกับอลิเซีย "คือแม่กับน้าคนนี้คุยอะไรกันน่ะครับผมงงไปหมดแล้ว" แซนดร้าหันมาคุยกับลูกเธอบอกเขาให้ตั้งสติแล้วฟังสิ่งที่เธอพูด "ฟังนะไมเคิลเมืองนี้กำลังมีไอ้ตัวประหลาดแบบนั้นอีกเป็น 10 ตัว พวกเราต้องออกไปจากที่นี่" ไมเคิลเหมือนจะปรับความคิดไม่ทันตามที่แม่ของเขาพูดแต่ก็ยอมทำตาม
                    ทั้งหมดรีบขับรถออกมาจากบ้าน อลิเซียเป็นคนขับรถ แซนดร้านอนกอดอยู่กับไมเคิลอยู่ที่เบาะหลัง ทั้งสองขับรถออกมาจากเมืองบนเส้นทางมืดๆ ที่สองข้างทางเต็มไปด้วยป่าและทุ่งหญ้า แซนดร้าบอกกับอลิเซียก่อนจะมาที่นี่ว่า ในเมืองมีคนเห็นเหตุการณ์มากเกินไป แซนดร้าไม่รู้ว่าใครบ้างที่เห็นเหตุการณ์  แซนดร้าจึงไม่สามารถลบความทรงจำของคนเหล่านั้นได้หมด แซนดร้าคุยกับอลิเซียเรื่องอดีต "พวกเราต่างก็แลกสิ่งมีค่าที่สุดของหญิงสาวเพื่อแลกกับความต้องการ มาคิดตอนนี้มันช่างดูโง่เขลาสิ้นดี"   อลิเซียกล่าวกับซานดร้า "พรหมจรรย์นะเหรอ ซักวันก็ต้องมีคนพรากมันไปจากเราอยู่ดี และเราก็ไม่รู้ว่ามันจะโดนพรากไปโดยเปล่าประโยชน์รึเปล่า" แซนดร้าพูดกับอลิเซีย "เธอคงมีความสุขกับการแก้แค้น" อลิเซียพูดกับแซนดร้า แซนดร้าได้แต่เงียบ ทันใดนั้นไม่ทันคาดคิด รถของทั้งสองหยุดอย่างกระทันหัน ราวกับไปชนกับอะไรหรือมีบางอย่างทำให้มันหยุด"เกิดอะไรขึ้นน่ะแม่" ไมเคิลถามด้วยความแตกตื่น  "แม่ก็ไม่รู้เหมือนกัน"แซนดร้าบอกกับไมเคิล "เดี๋ยวฉันจะออกไปดูข้างนอกเอง" อลิเซียบอกกับแซนดร้า "ไมเคิลหลับตา" แซนดร้าบอกกับไมเคิล แล้วอลิเซียก็เดินออกจากรถก่อนที่เธอจะแปลงร่าง ชุดที่เธอใส่เป็นชุดแบบเดียวกับแซนดร้า ชุดนั้นเว้าขาสูงขึ้นมาถึงเอว และเว้าคอ ลึกเลยหน้าอกไปถึงสะดือ อลิเซียเดินอย่างระมัดระวังและยังไม่ทันจะตั้งตัว อลิเซียก็รู้สึกว่ามีอะไรมาปะทะกับตัวเธอและยกตัวเธอลอยสูงขึ้น อลิเซียมองไม่เห็นว่าสิ่งนั้นคืออะไร เธอรู้แต่ว่าตอนนี้มีบางอย่างยกตัวเธอขึ้นหลังจากนั้นมันก็เหวี่ยงเธอไปติดที่กระจกหน้ารถ "แม่นี่เกิดอะไรขึ้น" ไมเคิลถามแซนดร้า "แซนดร้ารีบพาไมเคิลหนีไปมันมีอะไรไม่ปกติ อั๊ก" ชุดของอลิเซียแตกออกราวกับมีอะไรมาประทะอย่างแรง ทำให้เต้านมของเธอข้างหนึ่งถูกเผยให้เห็น ก่อนที่ตัวเธอจะ ถูกยกขึ้นกลางอากาศ "หนีไป ซานดร้า"อลิเซียตะโกนบอกแซนดร้าถึงแม้แซนดร้าจะไม่อยากทิ้งเธอไป แต่เธอยังมีไมเคิลที่เธอจำเป็นต้องปกป้องเข้าอยู่ แซนดร้าเปิดกุญแจ ใส่เกียร์ และเหยียบคันเร่ง ขับรถออกไปอย่างเร็วทั้งน้ำตา เวลาผ่านไปราวหนึ่งชั่วโมงแซนดร้าขับรถออกมานานพอสมควร เธอพารถไปจอดในป่าแห่งหนึ่ง ในใจของแซนดร้ายังคงว้าวุ่นไม่รู้ว่าอลิเซียจะเป็นยังไงบ้าง  ตอนนี้ไมเคิลยังอยู่ในอาการสับสนและตื่นตระหนก แซนดร้าข้ามไปเบาะหลังแล้วก็กอดไมเคิล "อีกสองสามชั่วโมงก็เช้าแล้ว เมื่อพระอาทิตย์ขึ้นพวกเราก็จะปลอดภัย" แซนดร้าจูบหน้าผากไมเคิลแล้วพูดปลอบใจเขา "แม่แล้ว อลิเซีย?" ไมเคิลถามแซนดร้าด้วยความกังวล "อลิเซียเขาต้องปลอดภัยจ่ะลูก" แซนดร้ากอดไมเคิลไว้ในอ้อมกอดไว้แน่น เธอไม่ยอมให้ใครหรืออะไรมาทำร้ายไมเคิลเด็ดขาด "ตุบ" เสียงหนึ่งดังขึ้นบนหลังคารถของพวกเขา ทั้งสองตกใจ แล้วสักพักหนึ่งทั้งสองก็ต้องตกใจยิ่งกว่าเมื่อกระจกข้างหน้ารถแตกออก แล้วมีแรงหนึ่งพยายามฉุดกระชากร่างของไมเคิล ออกไป แซนดร้าพยายามฉุดกระชากไมเคิลเอาไว้แต่แรงนั้นมีเยอะมาก แซนดร้าจึงตัดสินใจแปลงร่าง แล้วเธอก็เปลี่ยนเศษกระจกให้กลายเป็นเข็มขนาดเล็กให้พุ่งเข้าไปโจมตีมัน เข็มเหล่านั้นพุ่งเข้าไปแล้วหยุดกลางอากาศราวกับไปปักกับอะไรสักอย่างที่มองไม่เห็น แซนดร้าได้ยินเสียงคำรามเพราะความเจ็บปวด ไมเคิลถูกปล่อยตัวทันที เธอคว้าไมเคิลมากอดเอาไว้ "แม่..นี่แม่เป็น.." แซนดร้ามองดูไมเคิลแบบอายๆ "เอ่อ...ลูกคงไม่เคยเห็นแม่ใส่ชุดโป๊ขนาดนี้ใช่รึเปล่า" แซนดร้าก้มลงมองไมเคิลแล้วหลบหน้า "เปล่าแม่ไม่ใช่อย่างนั้นคือแม่มีพลังวิเศษแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่" ไมเคิลถามแซนดร้า และไม่ทันที่จะตั้งตัวกระจกด้านหลังก็แตกออก คราวนี้แซนดร้าถูกระชากออกไปนอกรถอย่างไม่ทันตั้งตัว "แม่" ไมเคิลตะโกนเรียนกแซนดร้าด้วยความตกใจ แซนดร้าตั้งสติได้เธอชี้แหวนไปที่รถ และรถของเธอก็กลายเป็นรถหุ้มกระที่มิดชิดกระจกทุกบานถูกแทนที่ด้วยเหล็กกล้า แซนดร้าไม่ลืมที่จะสร้างเครื่อกำเนิด ออกซิเจน และ เครื่องปรับอากาศไว้ให้ไมเคิลข้างในนั้นด้วยเท่านี้เธอก็มั่นใจแล้วว่าไมเคิลจะปลอดภัย อย่างน้อยก่อนที่มนต์เธอจะเสื่อมภายในสองชั่วโมงนี้ แซนดร้าตั้งหลักลุกขึ้นยืน ทุกอย่างดูเงียบสงบผิดปกติเธอหันมองไปรอบๆ แล้วก็ต้องสะดุ้ง เมื่อจู่ๆ ก็มีของเหลวลึกลับกระเด็นมากระทบหน้าเธอ  "อี๋ย์" เธอรู้สึกสะอิดสะเอียนเมื่อใบหน้าของเธอสัมผัสกับมัน ตอนนี้เธอรู้แน่ว่าเจ้าปีศาจล่องหนตัวนี้กำลังเล่นพิเรนทร์กับเธอ ของเหลวที่ว่านั่นคือน้ำอสุจิของมันแน่ๆ แซนดร้ารีบเช็ดมันออกจากใบหน้า "ไม่ต้องเช็ดออกหรอกเดี๋ยวแกก็จะได้เลอะกว่านี้ เลอะแบบว่าทั้งนอกทั้งในเลย" เสียงอันชวนขนหัวลุกดังขึ้นพร้อมกับพลังบางอย่างที่ชุดตัวซานดร้าไว้ เธอรู้สึกว่ามีลมหายในแผ่วๆ กำลังหายใจรดต้นคอเธออยู่ ก่อนที่เธอจะถูกคุกคามหนักขึ้นเมื่อเธอรู้สึกว่ามีลิ้นของใครบางคนเลียหูเธออยู่ "แกทำอะไรกับอลิเซีย" แซนดร้าถาม "ก็ไม่ได้ทำอะไรหรอก แค่สนุกกันจนนังนั่นเสียสติไปเลยก็เท่านั้น" มันตอนแซนดร้าด้วยน้ำเสียงกระหยิ่มใจ แซนดร้ารู้สึกว่ามันพยายามที่จะกระชากชุดเหล็กของเธอออก "ชุดนี้เป็นอุปสรรคชะมัด" มันพยายามปลดชุดแซนดร้าออก แซนดร้ามองไม่เห็นมันเลยแต่รู้สึกได้ถึง ฝ่ามือของมันที่ลูบไล้อยู่บริเวณขาอ่อนของเธอ "ถ้าแกลำบากนักฉันจะทำให้แกสะดวกขึ้นเอง" แซนดร้ากำลังจะชี้แหวนไปที่ชุดตัวเองเธอกำลังจะใช้มุกเดิมในการเปลี่ยนชุดตัวเองให้กลายเป็นหนามทิ่มแทงตัวศัตรู "คิดเหรอว่าข้าจะไม่รู้ว่าแกทำอะไร" เจ้าปีศาจล่องหนคว้าแขนแซนดร้าเอาไว้ มันพยายามจะถอดแหวนของแซนดร้าออก แต่แซนดร้าขัดขืน "นี่ฉันคงขัดขืนแกไม่ได้สินะ" แซนดร้ากล่าวกับมัน "เอาอย่างนี้แล้วกัน แกจะทำอะไรกับฉันก็ได้ เมื่อพอใจแล้ว แกก็ไปซะ เราจะไม่ข้องเกี่ยวกันอีกและห้ามทำอันตรายลูกของฉัน" แซนดร้าให้เงื่อนไขมัน ก่อนที่ชุดเหล็กของเธอจะค่อยๆ สลายไปจนเหลือแต่ตัวเปลือยเปล่า แล้วเธอก็คุกเข่าลงกับพื้นแล้วอ้าปากแลบลิ้นของตัวเอง "ไหนล่ะไอ้นั่นของแกนะ เอามันมาใส่ปากของฉันซิ" แซนดร้าอ้าปากออก แล้วเธอก็รู้สึกว่ามีบางสิ่งบางอย่างกำลังเข้าไปในปากของเธอเธอแล่บลิ้นเลียเจ้าสิ่งนั้น ถึงจะมองไม่เห็นแต่มันก็คับปาก จนเธอสัมผัสได้ถึงความใหญ่ของมัน เธอพยามยามทั้งดูดทั้งเลียทั้งที่มองไม่เห็นมัน เธอใช้ปลายลิ้นสัมผัสรสชาติของมันแล้วค่อยๆ อมควยล่องหนของเจ้าปีศาจเข้าไปในปาก "นอนลงหน่อยซิคนสวย" เจ้าปีศาจล่องหนบอกกับแซนดร้า แซนดร้านอนลงบนพื้นโดยที่เธอไปรู้ว่ามันจะทำอะไรกับเธออีก คราวนี้เธอรู้สึกเหมือนมีฟันมาขบกัดที่หัวนมเธอเบาๆ แล้วมันก็เริ่มเลีย แซนดร้ารู้สึกเคลิบเคลิ้มเธอหลับตาพริ้ม  "อุ้ย นี่พวกแกจะทำอะไรนี่" แซนดร้าสะดุ้งเมื่อรู้สึกเหมือนมีของเหลวบางอย่างหยดอยู่ระหว่างร่องนม "นี่น้ำอะไรของแกนะ" แซนดร้าถามมัน "น้ำลายไงเอาไว้หล่อลื่น" มันตอบแซนดร้า                  "เข้าใจแล้วแกจะเย็ดร่องนมฉันเหรอ" แซนดร้าถามมันก่อนที่เธอจะบ้วนน้ำลายของเธอไปที่ร่องนมของตัวเองแล้วตอนนี้แซนดร้าก็รู้สึกว่ามีแท่งอะไรแข็งๆ ถูไปมาระหว่างร่องนมของเธอ "มันเคลื่อนผ่านขึ้นลง แซนดร้าก้มลงแลบลิ้นตวัดไปมา แซนดร้ารับรู้ว่าหัวควยของมันสัมผัสกับปลายลิ้นของเธอ แล้วมันก็เปลี่ยนเป็นฝ่ายนอนหงาย ให้แซนดร้าใช้หัวนมหนีบควยของมัน มันรู้สึกมีความสุขมากๆ ที่โดนร่องนมนุ่มๆ ของแซนดร้าหนีบอยู่อย่างนั้น ตอนนี้แซนดร้าอยู่ในท่านอนคว่ำและกำลังใช้นมหนีบควยล่องหนของมันอยู่
          "โอ๊ะๆ โอ๊ว นี่พวกแกมีกันสองตัวเหรอนี่" แซนดร้าสะดุ้งเมื่อรู้สึกว่ามีควยอีกอันกำลังถูกดันลึกเข้าไปในรูหีของเธอ  มันใส่ควยเข้าไปจดมิดแท่ง แล้วก็แทงเข้าแทงออกหีแซนดร้าแบบถี่ ๆ  แซนดร้ารู้สึกเสียวเธอบีบนมของตัวเองแน่นขึ้นและเริ่มเขี่ยหัวนมตัวเอง "อ๊า อ๊า อ๊า" เสียงของแซนดร้าดังลั่นเข้าไปในรถที่ไมเคิลอยู่
"แม่เกิดอะไรขึ้นน่ะ" ไมเคิลตะโกนออกอาจากในรถ "อ๊า! ไม่เป็นไรจะลูกแม่กำลังจัดการกับพวกมันอยู่ โอ๊ว" เสียงของแซนดร้าสั่นปนกระเส่า ทำให้ไมเคิลสงสัยในความผิดปกติของแม่เขา ในขณะแซนดร้าโดนมันฉีดน้ำกามใส่หน้าแบบไม่ทันตั้งตัว หลังจากที่ควยมันโผล่ขึ้นมาพร้อมร่องนมของเธอ มันเอาควยเขี่ยที่ปากของเธอเพื่อให้เธอดูดกลืนน้ำควยของมันเข้าไป แซนดร้าดูดกินน้ำควยของมันไม่เหลือสักหยด แล้วหลังจากนั้นเธอก็เด้งรับควยของมันอีกตัวที่เย็ดหีเธออยู่  "อ๊า สะใจดีจริงๆ เข้าไปถึงมดลูกเลย" แซนดร้านึกในใจปรนเปรอพวกมันด้วยความเร่าร้อน "อ่า นังนี่ร่านดีแท้ เลยเด๋วข้าจะจัดให้สติหลุดเหมือนเพื่อนแกเลย" มันพูดกับแซนดร้า แล้วกระแทกแซนดร้าแรงขึ้น "อ๊า อ๊า อ๊า" แซนดร้าร้องลั่น "แม่เป็นอะไรน่ะ" ไมเคิลตะโกนถามแซนดร้าหลังจากได้ยินเสียงของเธอครวญคราง "อ่าห์ มะ..ไม่จ๊ะ ไมเคิลฟังเพลงไปนะ" แซนดร้าชี้แหวนไปที่รถและเปิดเพลงในรถให้ไมเคิลฟังเพื่อให้กลบเสียงครวญครางขณะที่เธอกำลังสมสู่กับพวกมันอยู่ เธอกำลังมีความสุขแบบสะเด็ดสะเด่าอยู่กับคนที่เธอไม่เห็นแม้แต่หน้า แต่ความรู้สึกมันช่างชัดเจนเข้าไปจนสะท้านผนังมดลูกของเธอเสียจริง  แซนดร้าโดนมันเย็ดแล้วแตกน้ำใส่แก้มก้นของเธอ แซนดร้าฟุบลงกับพื้นด้วยความเหนื่อยอ่อน "โอ๊ย โดนเย็ดติดกันมากี่วันแล้วล่ะนี่เรา" แซนดร้ารำพึงในใจ

     ยังไม่ทันที่แซนดร้าจะทันหายเหนื่อยพวกมันตัวหนึ่งก็จับแซนดร้านอนหงายขึ้นและเย็ดเธออีก "อ๊า อ๊า พวกแกจะไม่ให้ฉันพักบ้างเลยเหรอ นี่ฉันโดนเย็ดติดต่อกันมาแทบไม่ได้พักเลยนะ อ๊า อ่าห์" แซนดร้าบอกพวกมัน เสียงพวกมันหัวเราะเยาะแซนดร้า "นี่แกแน่ใจนะว่าแกเหนื่อยน่ะ หีแกตอดควยข้าซะขนาดนี้ แถมยังมีน้ำแฉะๆ ออกมาเพียบเลย" มันบอกกับแซนดร้าก่อนที่จะเผยให้เห็นตัวตนของมัน แซนดร้ามองดูร่างจางๆ ที่ค่อยๆ ชัดขึ้น ร่างกายของมันมีความเหมือนมนุษย์แต่ค่อนข้างกำยำและมีผิวกายเป็นสีเขียว แซนดร้าสังเกตว่าสีผิวของมันเปลี่ยนไปได้ตลอด ผิวมันเปลี่ยนไปเป็น เขียว เหลือง แดง ดำ บางทีก็เป็นลวดลาย "ออเข้าใจแล้วสินะ แกสามารถเปลี่ยนสีให้เข้ากับสภาพแสงและเงาได้นี่เอง" แซนดร้าคุยกับมัน ก่อนจะดึงมันมาดูดปาก แล้วมันก็ยกตัวแซนดร้าขึ้นในท่าที่แซนดร้าแพ้ทางเวลาเจอท่านี้เสมอ ลิงอุ้มแตงแบบสองทางอีกตัวเย็ดหีอีกตัวเย็ดตูด แซนดร้าเองก็บอกไม่ถูกว่าตัวเองชอบท่านี้หรือไม่เพราะมันทั้งเจ็บทั้งเสียว "กรี๊ดซ์...พวกแกฉันไม่เอาท่านี้นะไม่เอ๊า" แซนดร้ากรีดร้องหลังจากที่พวกมันยกเธอขึ้นเล่นท่าลิงอุ้มแตงเธอถูกเย็ดขณะที่ตัวเองลอยอยู่กลางอากาศ ตอนนี้พวกมันไม่อำพรางตัวอีกต่อไปแล้ว ร่างกายของมันเปลี่ยนสีและลวดลายไปตามอารมณ์และความรู้สึก พวกมันเดินอย่างพร้อมเพรียงในขณะที่เย็ดแซนดร้าอยู่พาแซนดร้าไปที่รถไอ้ตัวที่เย็ดตูดของแซนดร้านอนหงายลงบนจุดที่ครั้งหนึ่ง เคยเป็นกระจกหลังรถ ในขณะที่อีกตัวก็กำลังเย็ดหีของแซนดร้าอยู่ "เอาล่ะนังร่าง รู้สึกยังไงบ้างข้ารู้นะว่าลูกของแกอยู่ข้างในนี้น่ะ" ไอ้ตัวที่เย็ดหีแซนดร้าอยู่พูดกับแซนดร้า "อ๊า ไม่นะพาฉันไปเย็ดตรงอื่น" แซนดร้าขอร้องพวกมัน ภายในรถไมเคิลรู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือนราวกับแผ่นดินไหว เขาไม่รู้ว่าข้างนอกเกิดอะไรขึ้น ในขณะที่พวกมันยังคงกระแทกกระทั้นแม่ของเขาอย่างไม่บันยะบันยัง แซนดร้ากัดฟันทั้งเสียวทั้งเจ็บ จากสิ่งที่พวกมันกำลังทำ "อ๊า จะแตกแล้วท่านพี่" ไอ้ตัวที่เย็ดตูดแซนดร้าอยู่ กัดฟันกรอดพูดกับไอ้ตัวที่เย็ดหีแซนดร้าอยู่ "อ่าห์น้องข้างั้นเรามาเสร็จพร้อมกัน" ไอ้ตัวที่เย็ดหีแซนดร้าตอบรับมันไป แล้วพวกมันก็กระแทกแซนดร้าจนแรงสั่นสะเทือนนั้นรับรู้ได้ถึงไมเคิล "อ๊า โอ๊ว หีจะพังแล้วเบาๆหน่อย โอ๊ย!" ในขณะที่พวกมันกำลังจะเสร็จไอ้ตัวที่เย็ดหีแซนดร้าก็แอบดึงแหวนที่นิ้วของแซนดร้าออก "ไม่พวกแกจะทำอะไรอย่าถอดแหวนทิ้งนะ ไม่ ไม่" แซนดร้าพยายามขัดขืนแต่ไม่ทันแล้วแหวนถูกถอดออก ทันทีที่แหวนห่างตัวแซนดร้า รถคันนั้นก็กลับสภาพเดิมทันที "อ่าห์แตกแล้ว โอ๊ว" พวกมันครวญครางและฉีดน้ำกามเข้าไปในร่างแซนดร้า เกราะที่หุ้มรถค่อยๆสลายไป แซนดร้าหันไปมองทางกระจกหลังที่แตกไปแล้ว "แม่" ไมเคิลพูดเสียงสะอื้นในลำคอแววตาของไมเคิลจ้องมองมาที่เธอแบบตกตะลึงก่อนที่ น้ำตาใสๆ จะไหลออกไม แซนดร้าเองก็เช่นกัน เธอสบตาไมเคิลก่อนจะส่ายหน้า "ไมเคิลแม่ขอโทษ" แซนดร้าน้ำตาไหลพราก ออกมาจากตาในขณะที่น้ำกามของพวกมันไหลเข้าไปในร่างของเธอ "อ่าห์ ..รู้สึกว่าคราวนี้นังนี่จะทำให้พวกเราน้ำออกเยอะเลยนะพี่" ไอ้ตัวที่ปล่อยน้ำเข้าตูดแซนดร้าพูดกับตัวพี่ของมัน "อ่าห์ ใช่แล้วไอ้น้องดูนี่ซิเยอะจนไหลย้อนกลับออกมาเลยล่ะ" แซนดร้าก้มดูหีของตัวเองซึ่งมีน้ำว่าวไหลย้อนออกมา ไมเคิลมองตามลงไปแล้วเอามือปิดหน้าร้องไห้ เขาหันไปมองแซนดร้า "ผมเกลียดแม่" ไมเคิลเปิดประตูรถและเขาร้องไห้และวิ่งหนีหายไป "ไม่ ไมเคิลอย่าไปไหนได้โปรด พวกมันปล่อยให้แซนดร้าวิ่งตามลูกชายของเธอแซนดร้าล้มลุกคลุกคลาน พยายามวิ่งตามไมเคิลไป แต่ตอนนี้เธอไม่รู้ว่าลูกของเธอวิ่งไปทางไหน "เด๋วมันก็กลับมา หึหึ แต่ถ้าไม่กลับมาก็คือมันเกลียดแกแล้วล่า ลูกที่ไหนจะรับได้ที่มีแม่เป็นผู้หญิงร่าน" แซนดร้าเข่าทรุดอย่างหมดหวังสายตาเหม่อลอย
                  ...................อลิเซียฟื้นขึ้นมา พร้อมกับร่างกายที่เลอะน้ำกาม พวกปีศาจล่องหนสองพี่น้องรุมเย็ดเธอจนสลบ ฟ้าสางแล้วเป็นช่วงเวลาที่ปลอดภัย "บ้าชิบ มันเอาแหวนเราไป" อลิเซียสบถในใจ พร้อมกับพาร่างเปลือยเปล่าเดินไปในแนวทุ่งหญ้า
                           ................ ส่วนแซนดร้าเธอยังคงนอนหมดสภาพให้พวกมันผลัดกันเย็ดอยู่อย่างนั้นในสภาพที่เหม่อลอย เธอนึกถึงแววตาของไมเคิลที่มองมาที่เธอ แล้วเธอก็ร้องไห้ น้ำตาผสมน้ำกามที่พวกมันแตกใส่หน้าเธอ ไหลผสมกันเลอะแก้ม  เธอไม่สนว่าพวกมันจะ แตกใส่ส่วนไหนของเธอ พวกมันเย็ดเธอตามใจชอบและปล่อยน้ำกามเลอะเต็มตัวเธอไปหมด ก่อนที่พวกมันจะจากไปก่อนรุ่งสาง ทิ้งไว้แต่คราบคาวที่ปกคลุมร่างของเธอไว้ เธอสลบไปพร้อมกับคราบน้ำกามและน้ำตา แล้วเธอก็รู้สึกตัวอีกครั้ง คราบคาวน้ำกามที่ปกคลุมร่างเธอถูกชะล้างไปจนหมดสิ้น มีผ้าห่มอุ่นอุ่นห่อหุ้มร่างเธอเอาไว้ และมีร่างหนึ่งนอนซบอกเธอตรงนั้น "ไมเคิล" แซนดร้าพูดกับไมเคิล "แม่ครับผมขอโทษ" ไมเคิลน้ำตาคลอ "ไม่ว่าแม่จะทำอะไรหรือเป็นอะไร แม่ก็คือแม่ของผม" ไมเคิลยิ้มและกอดแม่ของเขาไว้แน่น "แม่รักลูกนะ ตอนนี้เราปลอดภัยแล้ว อย่างน้อยก็ในช่วงกลางวัน" ทั้งสองกอดกัน แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น "เจอแล้วครับท่านหัวหน้า นี่ไง" เสียงหนึ่งดังขึ้น ทั้งสองมองดูรอบข้างก็พบกลุ่มชายฉกรรจ์ ล้อมรอบพวกเขาอยู่  "พาแม่ลูกคู่นั้นมานี่เดี๋ยวนี้" To be continued

[Asura4237]

ชีวิตแซนดร้าทำไมมันรันทดจัง โดนทุกตอน ทุกรูปแบบ

[samsung014]

ใครมาละเนี่ย มาช่วยหรือเปล่า

[songsak]

นางเอกรับศึกหนักมากครับ แต่ผมชอบอ่านมากครับ นึกว่าไมเคิล จะไม่กลับมาซะแล้ว

[Dts Rayong]

น้องแซนดร้า รับศึกหนัก กว่าจะจบเรื่องคงสะบักสะบอมน่าดู

[suriyamahajit]

ชีวิตมันเจอแต่ความโหดร้ายเลยนะ