ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_nato87

เรื่องสั้น: มนต์รักน้ำเต้าหู้กับโฉมตรูลูกสาวนายหัว

เริ่มโดย nato87, เมษายน 23, 2019, 01:26:13 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

nato87

พูดคุยก่อนอ่าน : กลับมาอีกครั้งกับเรื่องสั้น (สั้นจริงๆ มันจบในตอน) กับเรืองราวที่ Spin-Off จากจักรวาลของเกมรักนะครับ เนื้อเรื่องในเรื่องสั้นนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องในจักรวาลหลัก แต่ 'ใช้ว่าจะไม่ปรากฏในเรื่องหลักแต่อย่างใด' ถ้าพูดกันตามตรง มันก็เหมือนสปอยเรื่องราวในอนาคตของเกมรักคราวๆ อยู่บ้างครับ

กลับมาคราวนี้คือน้องลูกขวัญ ภาสินี ที่น่าจะเป็นเบอร์สองของนางเอกในภาคสองที่คนชอบมากที่สุด เธอคือลูกสาวนายหัว ท่านภูชิต และพี่บอย ภูวนาท หนุ่มเพลย์บอยเจ้าสำราญคู่ปรับลุงพลและว่าที่คู่หมั้นของหมอพลอยนั่นเองครับ คิดว่าสายหมี สายโลลิน่าจะชอบอ่ะนะ


##########################################

ลูกขวัญ ภาสินี ถิ่นทวีพัฒนา ณ ภูเก็ต เธอคือลูกสาวของนักการเมืองและนักธุรกิจผู้ทรงอำนาจจากภาคใต้อย่างท่านภูชิต หรือนายหัวภูชิตจากจังหวัดภูเก็ต ที่คว่ำหวอดในเวทีการเมืองของประเทศไทยมากว่า 30 ปี และถือเป็นหนึ่งในนักการเมืองที่ทรงอำนาจที่สุดของประเทศไทย ผู้อยู่เบื้องหลังการล็อบบี้พรรคการเมืองอื่นในการจัดตั้งรัฐบาลมานักต่อนัก



ปัจจุบันลูกขวัญอายุใกล้ครบ 18 ปีบริบูรณ์ เธอเป็นเด็กสาวที่มีผิวพรรณที่ขาวปานหยวกกล้วย ใบหน้าจิ้มลิ้มน่ารัก เพราะเธอมีเชื้อสายจีนจากแม่ ที่มีบรรพบุรุษเป็นชาวจีนแผ่นดินใหญ่ที่อพยพมาอยู่ที่ภูเก็ตเมื่อครั้งเก่าก่อน แม่ของลูกขวัญที่เป็นนักธุรกิจด้านอสังหาริมทรัพย์ โรมแรมและบ้านพักตากอากาศในจังหวัดภูเก็ต

จึงไม่น่าแปลกใจเลยว่าครอบครัวของน้องลูกขวัญนั้นร่ำรวยมาก แม้ไม่ติดอันดับเศรษฐีที่รวยที่สุดในประเทศไทย แต่ตระกูลถิ่นทวีพัฒนา ณ ภูเก็ต คือหนึ่งในตระกูลดังของดินแดนด้ามขวานของประเทศไทย

ลูกขวัญจบจากโรงเรียนคอนแวนต์ชื่อดังใจกลางกรุงเทพ ด้วยความประทับใจที่มีต่อติวเตอร์ที่เป็นคุณหมอท่านหนึ่ง ที่มีนามว่า แพทย์หญิง พลอยพรรณ จารุศิริการกุล ที่เคยเป็นติวเตอร์สอนในสถาบันกวดวิชาที่น้องลูกขวัญเรียนอยู่ จึงทำให้เธออยากเรียนเป็นหมอเหมือนกับไอดอลของเธอบ้าง สุดท้ายเธอก็ได้สมใจปรารถนา แต่เธอไม่ได้ข้ามาที่สถาบันแห่งนี้เพื่อเรียนเป็นพยาบาลหรอกนะ เธอเข้ามาเรียนในคณะแพทย์ศาสตร์เพื่อเดินตามรอยแพทย์หญิงพลอยพรรณผู้เป็นไอดอลของเธอ



ตามที่พ่อของเธอได้สัญญาเอาไว้ ถ้าลูกขวัญสอบเข้าคณะแพทย์ศาสตร์ได้ พ่อของเธอจะซื้อรถให้เธอขับ ด้วยความรักที่มีต่อลูกสาวคนเล็กของบ้าน นายหัวภูชิตเลยซื้อรถยนต์ Honda Accord ให้ลูกสาวเป็นของรางวัล พร้อมกับซื้อคอนโดใกล้กับวิทยาลัยแพทย์และพยาบาลให้ลูกสาวได้พักผ่อนอีกด้วย

ทุกๆ เช้า ลูกขวัญจะขับรถมาเรียน ด้วยฐานะและชาติตระกูลที่ดี บางครั้งก็เลยทำให้เพื่อนๆ ในคณะแพทย์ศาสตร์ไม่ค่อยจะคุยกับเธอ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะการเรียนที่หนักหนาสาหัสจนไม่มีเวลาผ่อนคลายหนัก โดยส่วนมานักศึกษาแพทย์ก็มักช่วยกันติวหนังสือ ลูกขวัญแม้จะมีเพื่อนติวหนังสืออยู่บ้าง แต่ถ้าพูดถึงในแง่ของเพื่อนที่จะชวนไปกินข้าวเที่ยงด้วยกันนั้นมีน้อยมาก เพราะทุกคนต่างมองว่าน้องลูกขวัญอยู่คนละชั้นวรรณะกับพวกเธอ

"สวัสดีจ๊ะ...อ่าว...จะสั่งอะไรก็สั่งมาได้นะหนู" ลุงพล เจ้าของร้านน้ำเต้าหู้ของวิทยาลัยพยาบาลหันหน้ามามองน้องลูกขวัญในชุดนักศึกษาปีหนึ่งหน้าตาบ๋องแบ๊วสะพายกระเป๋าด้านหลังที่ยืนอยู่หน้าร้าน

"เอ่อ...น้ำเต้าหู้ปาท่องโก๋ที่นึงค่ะ" ลูกขวัญสั่งของให้ลุงพล คนขายน้ำเต้าหู้ ที่กำลังจัดเตรียมเมนูให้ลูกค้าตัวน้อยรายนี้
"อือ...อร่อยจัง!!!!" ลูกขวัญซดน้ำเต้าหู้จากร้านลุงพลด้วยความเอร็ดอร่อย ปกติแล้วเธอชอบกินนมถั่วเหลืองและน้ำเต้าหู้มาตั้งแต่เด็กๆ จนโดนแซวว่าที่เธอมีผิวขาวเพราะตอนเด็กกินน้ำเต้าหู้เยอะเกินไปแน่นอน

หลังจากนั้นเป็นต้นมา ลูกขวัญก็มักมาอุดหนุนน้ำเต้าหู้ร้านลุงพลในช่วงเช้า ไปพร้อมๆ กับอ่านหนังสือทบทวนตำราเรียนก่อนเข้าเรียนคลาสเช้า พอลุงพลเห็นว่าน้องลูกขวัญกำลังตั้งใจอ่านหนังสือจนลืมหยิบถ้วยน้ำเต้าหู้มาเก็บ ตาเฒ่าเลยเดินออกจากร้านมาเก็บให้แทน

"อุ้ยย!!! ขอโทษค่ะลุง...." ลูกขวัญพยายามจะหยิบถ้วยไปคืนร้าน แต่ถูกลุงพลห้ามไว้

"ไม่เป็นไรจ๊ะหนู...อ่านหนังสือไปเถอะนะ" ลุงพลหยิบถ้วยน้ำเต้าหู้ แล้วเดินเอากลับไปเก็บที่หลังร้านเพื่อเตรียมล้างทำความสะอาด ลูกขวัญมองตาเฒ่ายิ้มๆ ด้วยความเขินและเกรงใจ

ไม่ใช่แค่ช่วงเช้าที่ลูกขวัญเห็นลุงพล คนขายน้ำเต้าหู้เท่านั้นหรอกนะ แต่ช่วงเย็นๆ หลังเลิกเรียน ลูกขวัญก็มักเห็นลุงพลเดินสวนทางกับเธอที่โรงจอดรถเพื่อเอาข้าวเย็นไปให้หมากับแมว รวมถึงพวกเป็ดหลังโรงครัว พอเจอหลายๆ ครั้งเข้า ลูกขวัญเลยยิ้มทักทายลุงพล ส่วนลุงพลก็ยิ้มตอบ จนกระทั่งวันหนึ่งที่ทั้งคู่เริ่มพูดคุยกัน

"ขับรถมาเรียนเหรอจ๊ะหนู?" ลุงพลเอ่ยปากถามนักศึกษาแพทย์ชั้นปีที่หนึ่งด้วยรอยยิ้ม

"ค่ะลุง..หนูพักอยู่คอนโดใกล้ๆ นี่เองค่ะ" ลูกขวัญยิ้มตอบ

"จ๊ะ เป็นสาวเป็นนาง ขับรถดีๆ นะจ๊ะหนู รถราในกรุงเทพวุ่นวาย" ลุงพลส่ายหน้า ก่อนเดินไปทำหน้าที่ประจำวันของตัวเอง

เวลาผ่านไปจากวันสู่เดือน จากเดือนเป็นปี พอรู้สึกตัวอีกที ลุงพลและน้องลูกขวัญก็สนิทกันมากขึ้นจากมรสุมครั้งใหญ่ของบ้านถิ่นทวีพัฒนา ณ ภูเก็ต เมื่อนายหัวภูชิตผู้เป็นเสาหลักของครอบครัว ถูกศาลตัดสินใจคดีการฟอกเงิน และมีส่วนเกี่ยวข้องกับการค้าอาวุธ และที่หนักสุดก็คือการสร้างหลักฐานเท็จเพื่อแบล็คเมล์นักการเมืองฝ่ายตรงข้ามเพื่อหวังล็อบบี้ผลการเลือกตั้งในสมัยหน้า

มันเป็นมรสุมครั้งใหญ่ของตระกูลถิ่นทวีพัฒนา ณ ภูเก็ต ทรัพย์สมบัติของตระกูลถูกทางการยึดไป จากครอบครัวที่เคยร่ำรวยมหาศาลและมีหน้ามีตาทางสังคมก็กลับกลายเป็นผู้ร้าย พี่ชายของเธอกลายเป็นไอ้หนุ่มขี้เมาหมดสิ้นภาพลักษณ์หนุ่มหล่อไฮโซที่มีแต่สาวๆ รายรอบ ส่วนแม่ของเธอก็เก็บตัวเงียบหลังถูกทางการตรวจสอบบัญชีทรัพย์สินด้วยเช่นกัน

ลูกขวัญ ภาสินี กลายเป็นคนแปลกหน้าในสายตาเพื่อนๆ และครูบาอาจารย์ ด้วยเรื่องราวที่หนักหนาสาหัสเช่นนี้ เลยทำให้ลูกคุณหนูผู้อ่อนต่อโลกเคยคิดสั้นจะฆ่าตัวตายด้วยการโดดตึกเรียน

แต่วันนั้นลุงพลที่เป็นอดีตนักการภารโรง มาช่วยดูแท้งค์น้ำด้านบนดาดฟ้าอาคารเรียน เลยรีบเข้ามาคว้าตัวลูกขวัญที่กำลังจะคิดสั้นเอาไว้ได้ ลูกขวัญถูกลุงพลเทศน์เป็นการใหญ่ถึงความสำคัญในการมีชีวิตต่อไป

"หนูไม่อยากอยู่แล้ว....ฮือ......ฮือ...." ลูกขวัญร้องไห้ปานจะขาดใจในอ้อมกอดของตาเฒ่าที่พยายามรั้งตัวเด็กสาววัย 18 ปี ในชุดนักศึกษาแพทย์ไม่ให้คิดสั้นด้วยการโดดตึก

"จะบ้าหรือไงเด็กโง่!!!! ชีวิตมีค่านะนังหนู!!!! ไม่สงสารพ่อแม่หรือไง!!!" ลุงพลตะคอกใส่ลูกขวัญที่กำลังเสียสติ จนสักพักเจ้าหน้าที่ยามและเจ้าหน้าที่วิทยาลัยพยาบาลก็เข้ามาในที่เกิดเหตุ และส่งตัวลูกขวัญไปดูแลอย่างใกล้ชิด



หลังจากนั้นลูกขวัญก็ไม่ยอมมาเรียน โดยปกติแล้ว ทุกเช้าลูกขวัญมักมาอุดหนุนน้ำเต้าหู้ร้านลุงพลเกือบทุกวัน วันแรกผ่านไป วันที่สอง สาม และสี่ ผ่านไป พอรู้สึกตัวอีกที ก็หมดไปแล้วหนึ่งเดือน จนลุงพลคิดว่าเด็กสาวหน้าตาดีคนนี้คงลาออกไปแล้ว

จนกระทั่งวันที่ 1 สิงหาคม ครบรอบหนึ่งเดือนนับตั้งแต่ที่ลุงพลช่วยชีวิตน้องลูกขวัญเอาไว้ได้ ลูกขวัญก็กลับมาเรียนอีกครั้ง และกลับมาอุดหนุนร้านน้ำเต้าหู้ของลุงพลตามเคย

"อ่าว...แม่หนู!!!" ลุงพลยิ้มหวานที่เห็นน้องลูกขวัญ "หายไปไหนตั้งนานเนี่ย ลุงไม่เห็นหน้าเลย สบายดีนะ"

"สบายดีค่ะ..." ลูกขวัญ ภาสินี ฝืนยิ้มทั้งที่ใบหน้าของเธอยังดูเศร้าสร้อย เธอสั่งน้ำเต้าหู้ร้านลุงพลมากิน พอกินเสร็จแล้วก็นำมันมาคืนที่ร้านลุงพลเหมือนเดิม

"วันนี้มาแปลกแหะ...." ลุงพลสังเกตได้ถึงท่าทางเซืองซึมของเด็กสาว จนอดเป็นห่วงไม่ได้ บางทีแม่หนูคนนี้คงมีปัญหาทางบ้านที่หนักหนาสาหัสเอาเรื่องอยู่แน่ๆ

..................................................................

หลังจากเลิกงาน พอดีวันนั้นมันมีธุระสำคัญ เลยทำให้กว่าจะเสร็จงานเสร็จธุระก็ปาเข้าไปเกือบ 4 ทุ่ม ลุงพลขับรถปิ๊กอัพเพื่อเตรียมกลับบ้าน ทีนี้ พอขับไปได้สักพัก ก็เห็นน้องลูกขวัญ เด็กนักศึกษาคณะแพทย์ศาสตร์เดินคอตกริมฟุตบาตร

"อ่าว...เด็กคนนั้นนี่หว่า" ลุงพลเหลือบมองเด็กสาวผ่านกระจกหน้า "ลูกค้าประจำร้านเรา"

ทีนี้ด้วยความสงสัยหรือยังไงไม่ทราบ ลุงพลเลยขับชิดเลนซ้ายเปิดกระจกหน้ารถเพื่อถามเด็กสาวด้วยความเป็นห่วง

"มาเดินคนเดียวตอนมืดๆ ค่ำๆ แบบนี้ไม่กลัวอันตรายเหรอนังหนู!!!!" ลุงพลจอดรถเทียบท่าแล้วเอื้อมตัวถามเด็กสาวที่อยู่ด้านนอก "ไม่ได้ขับรถมาเหรอ?"

จริงๆ มันก็รู้นะ ว่าถามแบบนี้ไปมันเหมือนถือวิสาสะ และสุ่มเสี่ยงที่จะโดนเด็กสาวด่ากลับมา

"หนุ....ไม่มีที่ไปแล้วค่ะลุง" ลูกขวัญหันมามองหน้าลุงพล แต่พอพูดออกมาไม่กี่ประโยคเธอก็ปล่อยโฮออกมา "หนูไม่มีบ้านให้กลับแล้ว....ฮืออออออ"

"อ่าว...นังหนู จะร้องทำไมเนี่ย!!!" ลุงพลเหลือบมองซ้ายขวา ตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว แถบแถวนี้ก็เปลี่ยวเอาเรื่อง เป็นเพราะสงสารเด็กสาวที่เหมือนจะอับจนหนทางไม่มีที่ไป ลุงพลเลยตัดสินใจทำในสิ่งที่ควรจะทำในเวลานี้ "เอางี้ ขึ้นรถลุงมาก่อน เดี๋ยวค่อยมาว่ากิน"

ลูกขวัญไม่ตอบอะไร เธอเดินก้มหน้าก้มตาไปเปิดประตูรถปิ๊คอัพ ส่วนลุงพลก็ขับพาเด็กสาวออกจากตรงนั้นไปก่อน ระหว่างทางก็ถามว่ามันเกิดอะไรขึ้น เด็กสาวจากปักษ์ใต้ก็ร่ายยาว

เธอเหลือตังค์ติดตัวไม่กี่ร้อยบาท เพราะเมื่อไม่กี่วันก่อน แม่ของเธออยู่ดีๆ ก็ล้มป่วยจนต้องเข้าโรงพยาบาล ส่วนพี่ชายตัวแสบของเธอก็ทำเนียนมานอนที่ห้องลูกขวัญ บอกว่าขออาศัยชั่วคราว พอลูกขวัญเผลอก็หยิบกุญแจรถแล้วขับรถของลูกขวัญหนีหายไป มารู้ตอนหลักจากญาติผู้ใหญ่ทางภูเก็ต ที่โทรมาบอกลูกขวัญว่าพี่ชายของเธอเป็นหนี้แชร์ลูกโซ่ไม่มีปัญญาจ่าย แล้วมาเจอมรสุมคดีความของพ่อจนฐานะการเงินและชื่อเสียงของครอบครัวเป๋หนัก พี่ชายของเธอเลยขโมยเงินก้อนสุดท้ายจากแม่แล้วหลบหนีลงไปซ่อนตัวที่มาเลเซีย ด้วยเหตุนี้เอง เลยทำให้ลูกขวัญไม่มีที่พึ่งอีกต่อไป

"ตายแล้ว...อะไรจะขนาดนี้เนี่ย" ลุงพลได้แต่ส่ายหน้า "เวรกรรมแท้ๆ เฮ้อ...."

"หนูกลับห้องไม่ได้ค่ะลุง ถ้าหนูกลับไปหนุไม่มีเงินจ่ายค่าน้ำค่าไฟที่ค้างไว้ พวกนั้นมันจะไม่ให้หนูเข้าห้อง" ลูกขวัญตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

"เท่าไร...." ลุงพลหันไปถามค่าน้ำค่าไฟคอนโดของเด็กสาว "เดี๋ยวลุงช่วยก่อนก็ได้ ไว้ถ้าหนูมีจ่าย ค่อยมาคืนลุงละกัน"

"นี่ลุงไม่ได้คิดอะไรกับหนูใช่ไหม...." ลูกขวัญหรี่ตามองลุงพลเหมือนไม่ไว้ใจ

"ลุงคิดว่าหนูเหมือนลูกเหมือนหลานลุงนี่แหละ" ลุงพลตอบ "อีกอย่างลุงเอ็นดูหนูด้วยแหละ เมื่อก่อนมาอุดหนุนน้ำเต้าหู้ลุงบ่อยๆ พอเห็นหนูลำบาก ลุงก็อยากช่วย ช่วยในฐานะคนไทยด้วยกันนี่แหละ"



"ขอบคุณค่ะลุง...." ลูกขวัญพนมมือไหว้ลุงพล เทพบุตรวัยดึกที่เข้ามาช่วยกอบกู้วิกฤติในชีวิตของเธอเอาไว้ได้ทัน "หนูจะไม่ลืมบุญคุณลุงเลยจริงๆ นะ"

"เอ้า!!! บอกมาเท่าไร" ลุงพลถามอีกครั้ง "เดี๋ยวลุงไปถอนเงินสดให้"

"3,500 ค่ะ" ลูกขวัญตอบ

"ใช้น้ำใช้ไฟอะไรเยอะแยะเนี่ย!!!!" ลุงพลหรี่ตามองเด็กสาว ขณะกำลังขับรถไปบนถนน "ทำไมเด็กสมัยนี้ใช้เงินเกินตัวจังวะ!!!"

"ถ้ามันทำให้ลุงลำบากนัก ก็ไม่เป็นไรนะคะ..." ลูกขวัญตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

"ลุงยังไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย...." ลุงพลตอบ "หนูกินอะไรมาแล้วหรือยัง"

"เอ่อ...ไม่หิวค่ะ" ลูกขวัญนิ่งเงียบ แต่เสียงท้องร้องของเธอดังชัดเจน จนลุงพลอดขำไม่ได้

"ท้องร้องแบบนี้ อย่ามาโกหกลุงซะให้ยากเลย" ลุงพลยิ้ม ก่อนหักพวงมาลัยเลี้ยวขวา "เอางี้ เดี๋ยวลุงพาไปกินข้าวเย็นอร่อยๆ แล้วกัน แต่บอกไว้ก่อนนะมันอาจไม่ได้เป็นร้านหรูแบบที่หนูชอบกินหรอกนะ มันเป็นร้านข้างทางบ้านๆ นี่แหละ"

ลุงพลพาลูกสาวนายหัวตกอับมากินชายสี่หมี่เกี๊ยวข้างปั้ม ด้วยความตั้งใจว่าถ้ากินบะหมี่เสร็จจะไปกดเงินแล้วพาเด็กสาวตกอับไปส่งที่คอนโด

"ใจเย็นๆ ค่อยๆ กินซินังหนู" ลุงพลยิ้ม "ไม่มีใครแย่ง"

ลูกขวัญในสภาพหิวโซกินบะหมี่เกี๊ยวหมูแดงอย่างเอร็ดอร่อย ลุงพลยิ้มด้วยความเอ็นดูสาวน้อยตกอับคนนี้ ไม่คิดว่าโชคชะตาฟ้าจะแกล้งให้เด็กสาวที่น่าจะเกิดมาจากตระกูลที่ดีมีฐานะต้องมาตกอับได้ถึงขนาดนี้

"เอ่อ...ลุงลืมถามไป" ลุงพลหรี่ตามองเด็กสาว "หนูชื่ออะไรนะ ว่าจะถามตั้งนานละ"

"ลูกขวัญค่ะลุง..." เด็กสาวตอบขณะกำลังกลืนบะหมี่ลงคอ "ลุงจะเรียกหนูว่าขวัญก็ได้ค่ะ"

"โอเค...หนูขวัญ" ตาเฒ่าพ่อพระพยักหน้า "ลุงเรียกหนูน้องขวัญแล้วกัน"

พอจ่ายตังค์เสร็จ ลุงพลก็ไปกดตังค์ให้น้องลูกขวัญ สาวน้อยจากภูเก็ตก็พนมมือไหว้ลุงพลเป็นการใหญ่

"ถ้าหนูมีโอกาส หนูจะต้องตอบแทนลุงแน่นอนค่ะ" ลูกขวัญกล่าวด้วยความตื่นตันใจ ที่มีพ่อพระใจดีและสูงวัยเข้ามาช่วยเธอในช่วงเวลาที่ยากลำบากเช่นนี้

..................................................................

"อยู่นิ่งๆ นะจ๊ะน้องขวัญ" ลุงพลในสภาพเปลือยเปล่ากำลังเพลิดเพลินไปกับการโกนขนในที่ลับของสาวน้อยวัย 18 ปีรายนี้

"แกร๊ก.....แกร๊ก....แกร๊ก...." เสียงใบมีดโกนดังฟังชัด น้องลูกขวัญหน้าแดงระเรือ สาวน้อยวัย 18 ปี นั่งถ่างขาบนซิงค์ล่างหน้าให้ตาเฒ่าวัย 60 ปี ได้เชยชมความสาวที่เธอเก็บสงวนมากตลอดชีวิต

ขนนุ่มที่ปกคลุมเนินหัวหน่าวของลูกขวัญไม่ได้ดกดำอะไรมาก มันเป็นขนหย่อมๆ ที่หยิก อ่อนบางและนุ่ม ลุงพลโกนทำความสะอาดจนเนินหัวหน่าวของเด็กสาวสะอาด ว่าแล้วทั้งคู่ก็จัดแจงอาบน้ำฟอกสบู่ให้กันและกัน



"อุ้ย...ลุงพล...เบาๆ หน่อยซิ!!!" ลูกขวัญทำสีหน้าบิดเบี้ยวเมื่อมือของลุงพลไปสัมผัสกับบริเวณกลีบสาว ที่ยังมีคราบเลือดสาวติดอยู่บางๆ

"ยังเจ็บอยู่เหรอจ๊ะ...แม่นางฟ้าตัวน้อยของลุง" ตาเฒ่าหื่นยิ้มหวาน ขณะกำลังใช้นิ้วโป้งลูบไล้พวงแก้มของสาวน้อย

"อือออ...." ลูกขวัญยิ้มหน้าแดงก่ำ เพราะนึกถึงภาพที่ลุงพลกระทำกับเธอเมื่อช่วงเที่ยงคืนที่ผ่านมา คนขายน้ำเต้าหู้คนนี้ได้ชื่อว่าเป็นผู้ชายคนแรกในชีวิตของเธอ "ลุงพลรังแกหนู..."

 

"ค่อยๆ นั่งนะจ๊ะ...." ลุงพลค่อยๆ ประคองเด็กสาวให้นั่งบนเตียง

"อูยยย...." ลูกขวัญยังเจ็บจากแผลเปิดซิงตรงหว่างขาอยู่ "ลุงพลนะลุงพล....ทำหนูซะเจ็บเลย"

เสียงกระเซ่าออดอ้อนของน้องลูกขวัญที่บ่นตัดพ้อ ยิ่งไปกระตุ้นอารมณ์กำหนัดของคนขายน้ำเต้าหู้ให้ทวีความรุนแรงมากขึ้น ทีนี้ ลุงพลก็เลยคว้ามือของลูกขวัญมากุมตรงเป้าของมัน

"ทำอะไรของลุงอ๊า!!!! ลามก!!!!! ลามกที่สุด!!!!! ฮึ้ย!!!!!!!!!" ลูกขวัญมองค้อนลุงพลหน้าแดงก่ำ พยายามดึงมือออกจากกระปู่ของตาเฒ่าที่พึ่งเข้าแหวกในถ้ำสาวของเธอเมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อนหน้า

"จู๋ของลุงมันแข็งอีกแล้วอ่ะจ๊ะน้องขวัญ" ลุงพลออดอ้อน ตอนนี้เรียกได้ว่าภาพลักษณ์คุณลุงคนขายน้ำเต้าหู้ใจดีหายไปหมดละ เหลือเพียงแค่ตาเฒ่าหัวงูที่กำลังหื่นได้ใจเวลาอยู่ใกล้เด็กสาวเอ๊าะๆ "ช่วยลุงหน่อยได้ไหมจ๊ะ"



"ช่วยไรอ่ะลุง..." ลูกขวัญพยายามดึงมือออกจากกระปู๋ของลุงพล "อือออออ.....ปล่อยยยย"

"อมให้ลุงหน่อยซิ" ลุงพลเอ่ยปากแบบไม่ต้องคิด "มันมียาดี ที่ช่วยรักษาอาการให้หนูหายไง"

"ยังไง?" ลูกขวัญหรี่ตามองตาเฒ่า "นี่อย่าบอกนะว่า...กระ...ปู๋....ของลุงพลเป็นยา"

"ใช่แล้ว ยาดีด้วยนะ" ลุงพลยิ้มหวานออดอ้อนเด็กสาว

"ลุงปัญญาอ่อนป่ะเนี่ย...." ลูกสาวนายหัวยิ้มเยาะ "หนูอาจจะเด็ก แต่หนูไม่โง่นะลุง นี่มันยุคไหนแล้ว อย่ามาหลอกหนูซะให้อยาก แล้วก็หนูเคยเรียนพวกวิชาเพศศึกษามาเหมือนกันนะ เวลาผู้ชายถึงจุดสุดยอดเวลาทำแบบนั้นอ่ะ...จะมีน้ำหลั่งออกมา"

"ก็แบบที่เราทำเมื่อตอนเที่ยงคืนไงจ๊ะ" ลุงพลกุมมือเด็กสาว "นะ...อมให้ลุงหน่อย"

ลูกขวัญหรี่ตามอง ทำแก้มป่องใส่ลุงพล เหมือนรู้ดีว่าลุงพลต้องการอะไร ใจหนึ่งก็อาย แต่อีกใจก็เตลิดเปิดเปิงไปไกลเสียแล้ว เพราะถูกคนขายน้ำเต้าหู้สอนเสียว

ลุงพลทิ้งตัวนอนหงาย ในขณะที่ท่อนเอ็นของมันผงาดค้ำฟ้า น้องลูกขวัญเสียปอยผมที่ปิดใบหน้าแล้วโน้มตัวลงดูดเลียองค์ชาตของลุงพล

"อย่าให้โดนฟันนะ...แบบนั้น...แบบนั้น...." ลุงพลหลับตาพริ้มขณะกำลังถูกน้องลูกขวัญทำรักด้วยปาก

"บ๊วบ!!!! บ๊วบ!!!!!" ลูกขวัญเหมือนเรียนรู้งานเป็น เธอดูดเลียกระปู๋ของลุงพลได้อย่างคล่องแคล่ว จนทำเอาตาเฒ่าเกร็งตัวด้วยความเสียวสะท้าน

"แบบนั้นแหละ...อูยยยยย....ซี้ดดดดด" ลุงพลเกร็งตัวแน่น เหมือนรู้ตัวว่าใกล้จะถึงจุดสุดยอด ตาเฒ่าเลยใช้มือกดท้ายทอยของน้องลูกขวัญเอาไว้ "ลุงจะเสร็จแล้ว"

ลุงพลไม่ได้แค่ใช้มือรั้งท้ายทอยเด็กสาว แต่ยังกระเด้าปากของลูกสาวนายหัวเพื่อเพิ่มความเสียว โดยไม่สนใจเลยว่าน้องลูกขวัญจะสำลักหรือไม่อย่างไร

และแล้วจังหวะไคลแม็กซ์ก็มาถึง เมื่อลุงพลหลั่งน้ำเชื้อสีขาวใส่ปากของเด็กสาว ร่างของลุงพลกระตุกเป็นจังหวะด้วยความเสียว

"อึ๊กๆๆๆ" ลุงพลชักกระตุกขณะกำลังหลั่งใส่ปากเด็กสาว "กลืนเข้าไปน้องขวัญ...กลืนเข้าไป"

ทางด้านลูกขวัญเหมือนตกอกตกใจ เธอนึกว่าลุงพละกำลังฉี่ใส่ปากเธอ เพียงแต่ของเหลวที่ถูกปล่อยออกมาจากกระปู๋ของลุงพลนั้นมันมีรสชาติฝาดและคาว เพราะไม่สามารถดิ้นออกมาได้ เพราะมือทั้งสองข้างของลุงพลรั้งไว้ที่ท้ายทอย ก็เลยทำให้เด็กสาวจำใจต้องกลืนกินน้ำรักของตาเฒ่าเข้าไปอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

"อูยยยยย....สุดยอดจริงๆ" ลุงพลนอนแผ่หลาหมดสภาพ ส่วนน้องลูกขวัญก็เงยหน้ามองลุงพลด้วยใบหน้าแดงก่ำด้วยความโกรธปนอาย

"ลุงจะฆ่าหนูหรือไง!!!" ลูกขวัญมองค้อนใส่ลุงพล โดยไม่สนใจเลยว่าริมฝีปากของเธอยังเปรอะไปด้วยน้ำกามที่หลั่งออกมาจากกระปู๋ของตาเฒ่า "ลุงให้หนูกินอะไรเข้าไปเนี่ย แหวะ!!! แค๊กๆๆๆๆ ทำไมมันคาวแบบนี้เนี่ย!!!!!"

"เค้าเรียกยาบำรุงจ๊ะ...." ลุงพลเงยหน้ามองเด็กสาวทั้งๆ ที่ยังเหนื่อยล้าอยู่ "มันเป็นน้ำเต้าหู้สูตรพิเศษของลุงเอง"

"โกหก!!!ตกนรกนะลุง!!!" ลูกขวัญค้อนใส่ลุงพลหนักกว่าเดิม "ลุงให้หนูกินน้ำ...น้ำ 'อสุจิ' ของลุงต่างหาก!!!"

"ฮ่ะๆๆๆๆๆ" ตาเฒ่าพอได้ยืนค่ำพูดแสนซื่อของเด็กสาวก็หัวเราะร่วนออกมา "เด็กหนอเด็ก...."

"หนูไม่เด็กแล้วนะ!!!" ลูกขวัญหยิกแขนลุงพลเพื่อทำโทษ "พ่อหนู แม่หนู พี่หนูเท่านั้นที่มีสิทธิ์บอกว่าหนูเป็นเด็ก ลุงไม่มีสิทธิ์ จำไว้!!!"

"โอ้ยๆๆ ลุงขอโทษจ๊ะ!!" ลุงพลลุกขึ้นแล้วโอบกอดเด็กสาวที่ดูแล้วน่าจะจะอายุครบ 18 ปีมาได้ไม่นาน นี่ถ้าหากเด็กสาวอายุน้อยกว่านี้สักหน่อย มีหวังมันคงได้ไปติดคุกยาวแน่นอน

ทีนี้ ลุงพลคนขายน้ำเต้าหู้ ได้กระซิบบางอย่างข้างหูของน้องลูกขวัญ ทำเอาเด็กสาวอายหน้าแดงก่ำ

"ลุงให้หนูอมกระปู๋ลุงไปแล้ว เดี๋ยวลุงเลียจิ๋มของหนูให้นะ"

ลูกขวัญอายไม่รู้จะอายยังไง แต่สุดท้ายสาวน้อยจากปักษ์ใต้ก็นอนแผหลาอ้าขาให้ลุงพลเลียหอยรสเด็ดจากทะเลฝั่งอันดามันอย่างเอร็ดอร่อย ทั้งยกซด กวาดลิ้นไปทั่วแคมสาวขาวอมชูพูที่ยังปิดสนิท ไปจนถึงรูประตูหลัง

"ลุงพล...อือออออ....อือออออ....ปวดฉี่" เพราะความยังเด็ก แม้จะเคยเรียนเรื่องเพศศึกษามาบ้าง แต่ลูกขวัญยังไม่เคยทดลองวิชาภาคปฏิบัติ ด้วยความเชื่อว่าถ้าวันหนึ่งเธอแต่งงานไป แล้วสามีในอนาคตรับรู้ว่าเธอเคยช่วยตัวเอง หรือเคยมีเพศสัมพันธ์มาก่อน สามีของเธอจะหมดรักเธอทันที แต่สุดท้ายก็ดันมาพลาดท่าให้กับลุงพล ที่ดันอดทนต่อความน่ารักและน่าฟัดของสาวน้อยวัยใสจากปักษ์ใต้ไม่ได้

นั่นเป็นคืนร้อนของลุงพลและน้องลูกขวัญ หลังจากวันนั้นก็เหมือนชีวิตน้องลูกขวัญเริ่มดีขึ้น ทนายประจำตระกูลวิ่งเต้นจนช่วยพ่อของเธอออกมาจากคุก ส่วนแม่ก็หายป่วย ในขณะที่พี่ชายของเธอก็สำนึกผิดแล้วกลับมากราบเท้าขอขมาพ่อกับแม่ ที่ขโมยเงินก้อนสุดท้ายของครอบครัวไป

ในขณะที่น้องลูกขวัญ ภาสินี ก็กลับมาเรียนหนังสือตามปกติ เธอได้กลับมาใช้ชีวิตแบบลูกคุณหนูอีกครั้ง และที่สำคัญก็คือ

"ลุงพลค๊า...หนูอยากกินน้ำเต้าหู้จังเลยค่ะ" ลูกขวัญยืนยิ้มหวานหน้าแดงระเรือตรงหน้าร้านขายน้ำเต้าหู้ของตาเฒ่าพล

"อยากกินน้ำเต้าหู้ลุงเหรอ...." ลุงพลยิ้มอย่างมีเลศนัยน์ "เดี๋ยวลุงจัดให้"

อวสาน
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ฝากติดตามเพจเฟสบุ๊คของผมด้วยนะครับ

https://web.facebook.com/Nato87.The.Storyteller

testman

เรื่องนี้เป็น spin off ภาคลุงพลใจดีมีเมตตา นึกถึงตอนลุงพลช่วยพิมมี่เลยคร้บ ที่สำคัญคือ พอแยกออกมาแล้ว กลายเป็นลุงพลพระเอกเลย ไม่ใช่คนเจ้าชู้คิดแต่ละเหมายกโหลอย่างเดียว


ขอนลอย บักเคียบ



whyytong


Thanatouch MAN

ท่านชุมพลทำบุญมาดีนะ นางฟ้าแต่ละองค์สวยๆทั้งนั้น อานไปอิจฉาไปเลยนะ

morekung

คุณหนูขวัญที่รอค่อยมาแล้ว ภาคสองนี้ผมให้ที่สองรองจากครูเบสเลย

Wannadit Iempan

เรื่องสั้นกระชับจนเหมือนบอกใบ้เรื่องหลัก หวังว่าแนวคงเปลี่ยนไป จะได้ทำให้ชวนติดตาม

seamanp



นัทโตะ


chumnan.sermsukmaitri

สาวๆของลุงพลจะมีซักกี่คนกันนะแต่ละคนเด็ดๆทั้งนั้นเลย

peat

น้ำเต้าหู้สูตรพิเศษ..
ระวังเถอะ..เที่ยวปรุงสูตรพิเศษแจกไปทั่ว..ระวังจะหมดตัวนะ..

quantize

โอ้ว มีแยกจักรวาลเนื้อเรื่องด้วย เป็นแนวทางที่น่าสนใจครับ รูปประกอบก็ดีงาม

ขอบคุณครับ