ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_nato87

เรื่องสั้น: แสนเสน่หา...อรัญญายอดรัก

เริ่มโดย nato87, เมษายน 25, 2019, 02:47:32 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

nato87

พูดคุยก่อนอ่าน : กลับมาแล้วกับเรื่องสั้น Spin-Off จากจักรวาลหลัก มันคือจักรวาลคู่ขนานของเรื่องเกมรักนะครับ ผมย้ำมาสามรอบแล้วมั้ง 55555

ก็คือเหตุการณ์บางอย่างในเรื่องสั้นนี้ อาจเป็นการสปอยเรื่องราวในจักรวาลหลัก เป็นฉากจบในแบบ Feel Good สำหรับนางเอกแต่ละคน แต่ส่วนไหนที่ผมไม่ได้เปิดเผยหรือทุกคนสงสัย นั่นคือทุกคนต้องไปติดตามกันเองในอนาคตครับ

สำหรับตอนนี้ ผมขอยกให้น้องอีฟแล้วกัน เธอเป็นตัวละครที่ราบเรียบมาก เป็นตัวละครที่อาจไม่ได้สวยหรือน่ารักเหมือนตัวละครอื่น แต่เธอก็มีเสน่ห์ในแบบของเธอ นั่นคือความเป็นแม่บ้านแม่เรือนที่สุดในบรรดานางเอกของเรื่อง ก็ลองอ่านดูแล้วกัน แล้วตอบผมว่าคุณรู้สึกยังไงกับน้องอีฟ


.....................................................................................

น้องอีฟ อรัญญา ศิริสวัสดิ์ เป็นสาวน้อยวัย 18 ปี ที่มีพื้นเพจากจังหวัดปราจีนบุรี พ่อกับแม่เธอเป็นข้าราชการกรมที่ดินของจังหวัด ด้วยความที่อรัญญาอยากเป็นพยาบาล ก็เลยทำให้พ่อกับแม่ของเธอ ที่พอมีเส้นสายเป็นญาติที่เป็นทหารยศนายพันที่ทำงานในโรงพยาบาลของทหาร สนับสนุนลูกสาวเพื่อให้ลูกสาวเรียนจบมาเพื่อบรรจุเป็นพยาบาลประจำโรงพยาบาลทหารประจำจังหวัดปราจีนบุรี



น้องอีฟมีรูปร่างสันทัด ไม่อ้วนไม่ผอม มีใบหน้ารูปไข่ และรอยยิ้มหวานแสนซื่อที่ไม่มีพิษมีภัย น้องอีฟอาจไม่ใช่เด็กสาวที่มีหน้าตาสวยหรือน่ารักโดดเด่นเหมือนเด็กสาวคนอื่น แต่เธอก็ไม่ใช่คนขี้เหร่ เอาเข้าจริงแล้วน้องอีฟเป็นเด็กสาวที่น่ารักคนหนึ่ง เธอมีความเป็นแม่ศรีเรือนมากกว่าเพื่อนรุ่นเดียวกัน เพราะเธอได้รับการปลูกฝังมาอย่างดีจากคุณยายของเธอที่ปราจีนบุรี ที่คอยสอนเรื่องความเป็นกุลสตรีและสอนวิชาของความเป็นแม่บ้านแม่เรือนให้กับน้องอีฟ

เรียกได้ว่าเรื่องงานบ้าน น้องอีฟทำได้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องทำกับข้าว ทำขนมหวาน หรือแม้กระทั่งเรื่องซักผ้าถูบ้าน เธอก็ทำได้ดี เพียงแต่ครอบครัวของเธอไม่ได้หัวเก่าขนาดนั้น เพราะไม่ว่ายังไง เกิดเป็นลูกผู้หญิงสมัยนี้ ต้องยืนด้วยลำแข้งตัวเองเอาไว้ให้ได้ก่อน

ด้วยการเลี้ยงดูอย่างดีจากครอบครัว เลยทำให้น้องอีฟเป็นเติบโตมาเป็นเด็กสาวที่มีพฤติกรรมเรียบร้อย มีผลการเรียนในระดับที่ดี เธออาจไม่ใช่เด็กหัวแถว แต่ก็ถือว่าเป็นเด็กเรียนดี เธออาจไม่ใช่เด็กสาวที่หน้าตาดีที่สุดในวิทยาลัยพยาบาล แต่ก็ไม่ใช่คนที่จะไม่ถูกพูดถึงเลย คำนิยามสำหรับน้องอีฟ อรัญญาก็คือ เด็กสาวที่เพียบพร้อมคนหนึ่ง ที่อาจไม่ได้เพอร์เฟ็คที่สุด แต่ก็ไม่ใช่เด็กสาวที่ใครจะปฏิเสธได้ลง

ครั้งหนึ่ง ที่วิทยาลัยพยาบาล ได้มีการจัดงานสืบสานอนุรักษ์ความเป็นไทย น้องอีฟเลือกปฏิเสธคำชวนในการประกวดดาวคณะ เพราะเธอรู้ดีว่าตัวเองไม่ได้สวยเหมือนเพื่อนคนอื่นๆ อย่างน้อยๆ ก็ยัยหมวย เดือนดารา รูมเมตและเพื่อนซี้ผู้เพ้อฝันถึงการได้เป็นเจ้าสาวของกงยู ดาราหนุ่มรุ่นใหญ่ของเกาหลีใต้

อรัญญาใช้เวลาในซุ้มขายขนมไทย ด้วยความช่วยเหลือจากคุณยายที่ลงทุนมาช่วยหลานสาวทำขนมขายถึงซุ้ม เพราะความรักและความคิดถึงหลาน เลยทำให้ในวันนั้น นอกเหนือจากไฮไลต์งานประกวดดาวคณะบนเวที ยังมีไฮไลต์สำคัญคือร้านขายขนมไทยของอรัญญาที่ขายดีมาก

"นี่ทำขนมขายเองเหรออรัญญา....หืมมมม...น่ากินจัง!!!!" เหล่าบรรดาอาจารย์จากคณะพยาบาลต่างมาอุดหนุนร้านขายขนมของอรัญญา เรียกได้ว่าขายดีเป็นเทน้ำเทท่าเลยทีเดียว

"แกงบวชฝักทองอร่อยจัง...ใครทำเนี่ย??" ครูเบสท์เอ่ยปากชมลูกศิษย์สาวคนสนิทด้วยความชื่นชม

"หลานยายเองค่ะอาจารย์" คุณยายวัย 70 ปี ของอรัญญาตอบด้วยรอยยิ้ม

"จริงดิอีฟ!!! โห!!! ไม่รู้มาก่อนจริงๆ เลยนะว่าอีฟทำขนมเก่งแบบนี้เนี่ย ฝีมือแบบนี้เปิดร้านขายได้เลยนะ" ครูเบสท์เอ่ยปากชื่นชมลูกศิษย์สาวเป็นการใหญ่

"ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะครู" น้องอีฟยิ้มเขินๆ ขณะกำลังยื่นถุงขนมให้ครูเบสท์

"ขอให้ขายดีนะอีฟ!!! ไว้เดี๋ยวมีโอกาสครูจะมาอุดหนุนใหม่นะ" ครูเบสท์ยื่นเงินให้ลูกศิษย์สาว ก่อนคว้าถุงขนมแล้วเดินกลับไปทำงานที่ออฟฟิศ

"ขายดีจังเลยยาย ถ้ายายไม่มาช่วยอีฟ อีฟไม่รู้ว่าจะขายได้ดีแบบนี้ไหม?" น้องอีฟยิ้มหวานขณะกำลังนั่งนับตังค์ในกระปุกเหล็ก

"ที่ขายดีเพราะหลานสาวยายสวยต่างหาก" คุณยายของอีฟยิ้ม "เอ้าเร็ว!!! มีลูกค้ามาใหม่ ขายของเร็วอีฟ"



"ค๊า...เอ่อ...." น้องอีฟที่กำลังนับตั้งค์ด้วยรอยยิ้ม พอหันขึ้นมาปรากฏว่าเป็นลุงพลก็ตกใจ "เอ่อ...ลุงพล"

"เอาขนม...กลีบ....ลำดวนชุดนึง" ลุงพลยืนมองแม่ค้ารุ่นหลานด้วยรอยยิ้ม อดีตนักการภารโรงที่ปัจจุบันผันตัวมาเป็นคนขายน้ำเต้าหู้เน้นคำว่า 'กลีบ' จนน้องอีฟรู้สึกได้ นัยน์ตาหื่นของตาเฒ่าทำให้สาวอีฟรู้ดีว่าลุงพลคงคิดเรื่อง 'เมื่อวันนั้น' อยู่แน่นอน

"ค่ะ...ลุง...สักครู่นะคะ" น้องอีฟหลบสายตาเจ้าชู้ของตาเฒ่าพล แก้มของเธอแดงระเรือ เพราะกำลังนึกถึงภาพเหตุการณ์เมื่อไม่กี่วันก่อน ที่ลุงพลได้สอนให้เธอรู้ถึงความหมายของการเป็นลูกผู้หญิงที่แท้จริง

.....................................................................


เมื่อหลายวันก่อน อรัญญาเดินทางกลับหอพักโดยอาศัยรถเมล์ประจำทาง แล้ววันนั้นบังเอิญคนแน่นหรือยังไงไม่ทราบ ก็เลยทำให้อรัญญาต้องยืนโหนรถเมล์ที่ทั้งร้อนและแออัด

"อีฟ!!! อีฟ!!!" เสียงพี่กรดังขึ้นจากด้านหลัง

"พี่กร!!" น้องอีฟหันไปมองพี่กรที่นั่งอยู่บนรถเมล์

"มานั่งที่พี่นี่เร็ว..." พี่กรโชว์ความเป็นสุภาพบุรุษด้วยการลุกให้น้องอีฟ ที่เป็นนักศึกษาพยาบาล "เดี๋ยวพี่จะลงแล้ว"

"ขอบคุณค่ะพี่" น้องอีฟในชุดลำลองพนมมือไหว้พี่กร

"ไม่เป็นไรๆ แล้วเจอกันนะ" กรวิทย์ยิ้มให้ก่อนลงจากรถเมล์ไป อันที่จริงแล้วน้องอีฟแอบชอบพี่กรมานานแล้ว เพียงแต่ไม่กล้าบอกหรือแสดงออกอะไรมาก เพราะรู้ดีว่าพี่กร เภสัชหนุ่มหน้าตาดีเป็นแฟนกับคุณหมอสาวประจำห้องวิทยาลัยพยาบาลอย่างคุณหมอพลอย

น้องอีฟทิ้งตัวลงนั่งเบาะที่พี่กรเคยนั่งด้วยรอยยิ้มขณะกำลังจ่ายตังค์ให้กระเป๋ารถเมล์ เธอไม่เคยรู้สึกดีกับผู้ชายคนไหนมาก่อนเลยสมัยเรียนที่ปราจีนบุรี ไม่ใช่ว่าเธอเป็นเลสเบี้ยนหรืออะไรหรอกนะ แต่เธออยากตั้งใจเรียนก่อน จนกระทั่งมาเจอพี่กร ที่เรียกได้ว่าเป็นหนุ่มในฝันของสาวอีฟเลยก็ว่าได้

หลังจากนั้นอีกไม่กี่วัน น้องอีฟได้เดินทางกลับบ้านที่ปราจีนบุรี แล้วก็ได้นำขนมที่ทำกับคุณยายมาที่กรุงเทพ น้องอีฟตั้งใจจะเอาขนมมาฝากพี่กรเพื่อเป็นการตอบแทนที่พี่กรอุตส่าห์โชว์ความเป็นสุภาพบุรุษด้วยการลุกจากเก้าอี้ให้เธอนั่ง



น้องอีฟถือถุงขนมด้วยรอยยิ้ม จะบอกว่าเธอกำลังตกหลุมรักพี่กรก็ว่าได้ แล้วที่นี้ในจังหวะที่เธอจะเปิดประตูร้านขายยาของพี่กร สาวอีฟก็ต้องตกใจกับภาพที่พี่กรกำลังกอดคุณหมอพลอยอยู่

"อ่ะ...อ่ะ...อ่าว....น้องอีฟ" พี่กรที่เหลือบมาเห็นสาวอีฟเปิดประตูร้านเข้ามา ด้วยความตกใจเลยต้องรีบปล่อยหมอพลอยออกมา

"พลอยขอตัวก่อนนะคะ....พลอยคิดว่าเราโตๆ กันแล้ว น่าจะคุยรู้เรื่องนะคะพี่กร" หมอพลอยดูตื่นตระหนกอย่างเห็นได้ชัด น้องอีฟสังเกตเห็นลิปสติกตรงริมฝีปากของหมอพลอยเหมือนจะหลุดลอก ขณะเดียวกัน ริมฝีปากของพี่กรก็เหมือนจะเปื้อนลิปสติกอยู่

"เอ่อ...." น้องอีฟได้แต่ยืนนิ่งด้วยความเสียใจ เหมือนโลกทั้งใบของเธอมันหยุดหมุนไปเสียอย่างนั้น ภาพที่พี่กรกำลังกอดหมอพลอยติดตรึงในความทรงจำของเธอจนยากจะลืมเลือน

"เอ่อ...มีอะไรหรือเปล่าครับน้องอีฟ?" พี่กรเหมือนรู้ตัวว่าลิปสติกของหมอพลอยติดอยู่ที่ริมฝีปาก ก็เลยรีบหยิบทิชชู่ขึ้นมาเช็ดทันที

"เอ่อ...เปล่าค่ะ...อีฟลืมไปแล้วว่าจะมาซื้ออะไร" น้องอีฟพยายามฝืนยิ้ม ทั้งที่ในใจอยากร้องไห้ออกมา "อีฟ...ขอโทษนะคะที่มารบกวน"

ว่าแล้วน้องอีฟก็รีบหันหลังแล้วเดินหนีไป ส่วนพี่กรที่ไม่ได้อะไรกับน้องอีฟ เลยหันกลับมาหยิบโทรศัพท์และพยายามโทรหาหมอพลอยเพื่อขอเคลียร์ปัญหาใจ

.....................................................................

น้องอีฟเขวี้ยงถุงขนมที่ตัวเองตั้งใจทำมาฝากให้พี่กรทิ้งถังขยะหน้าทางเข้าวิทยาลัยพยาบาล แล้วก็เดินตรงขึ้นห้องพัก แล้วทิ้งตัวลงนอนร้องไห้บนเตียง ภาพพี่กรกับหมอพลอยกำลังกอดกันมันบาดตาบาดใจเด็กสาวอย่างเธอจนเกินจะรับไหว

"ฮือ.......ฮืออออ....ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วย" สาวอีฟปล่อยโฮออกมาแบบไม่เกรงใจใคร เพราะวันนี้ยัยหมวยไปงานแต่งคอสเพลย์เกมเกาหลีที่ข้างนอก คงไม่ได้กลับมาง่ายๆ "ทำไมเราต้องไปชอบพี่กรด้วย....ฮืออออ"

น้องอีฟเองก็รู้ว่านี่คงจะเป็นรักข้างเดียวของเธอที่มีให้พี่กร แต่ในใจของสาวน้อยก็ยังคาดหวังว่าจะได้รับไมตรีจากพี่กรบ้าง เพียงแต่ภาพที่พี่กรและหมอพลอยกอดกัน มันยิ่งย้ำเตือนว่าเด็กอย่างเธอไม่มีอะไรจะไปเทียบกับคุณหมอพลอยเลยแม้แต่น้อย

เพราะความเหงาและความเศร้าเสียใจยังไงไม่ทราบ เลยทำให้สาวอีฟลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินออกไปข้างนอก เพื่อสูดอากาศ พอเดินไปเดินมาก็เลยเพลิน เดินเลยมาจนถึงแถวห้องพักภารโรงที่ลุงพละกำลังมาเก็บท่อ PVC ที่รั่ว

"โอยยย...กว่าจะเสร็จนะ...นี่ขนาดกูเกษียณตัวเองจากภารโรง ยังตามกูมาซ่อมท่อน้ำได้อีก" ลุงพลใช้หมวกตัดอ้อยของแกพัดลมเข้าตัวเพื่อคลายร้อน

ทีนี้ น้องอีฟเหมือนกำลังเดินกอดอกหมดอาลัยตายยาก เพราะกำลังเหม่อลอยหรือคิดอะไรฟุ้งซ่านมากเกินไป เลยทำให้สาวอีฟเดินไปสะดุดกับท่อ PVC จนเสียหลักล้มลงไปกองกับพื้น

"โอ้ยยยย!!!!" สาวอีฟเสียหลักล้มลงไปกองกับพื้น "อะไรเนี่ย!!!"

"อ่าว!!! นังหนู!!!" ลุงพลเหลือบไปเห็นเด็กนักเรียนพยาบาลที่อาศัยอยู่บนหอพักสตรีล้มลงไปกองกับพื้นก็ตกใจ "เป็นไงบ้าง"

"ไม่เป็นไรค่ะ" สาวอีฟสายหน้า "เดี๋ยวหนูลุกขึ้นมาเอง...อูยยยยย"

ทีนี้ ในจังหวะที่เธอจะลุกขึ้น มันเหมือนมีความรู้สึกปวดแปร๊บๆ ที่ตรงข้อเท้าขวา เวลาตอนนั้นก็เย็นมากแล้ว และไม่มีใครอีกต่างหาก ลุงพลเลยถือวิสาสะเข้ามาดูอาการของสาวอีฟด้วยความเป็นห่วง

"สงสัยขาแพลงนะนังหนู" ลุงพลเหลือบมองข้อเท้า แต่สายตาของมันยังเหลือบมองที่เรียวขาและขาอ่อนของเด็กสาว

"มองอะไรอยู่คะลุง!!!!" สาวอีฟค้อนใส่ตาเฒ่า "หนูรู้นะลุงมองขาอ่อนหนูอยู่"

"เปล่าๆ ไม่ได้มองตรงนั้น" ลุงพลพยายามทำมึนปฏิเสธ "วันนี้ก็วันหยุดด้วย ไม่มีใครแถวนี้ เอางี้ เดี๋ยวลุงช่วยอุ้มนะ"

"ไม่ต้องนะคะลุง!!! ไม่ต้อง!!!!" สาวอีฟพยายามปฏิเสธ แต่สุดท้ายก็สู้แรงตาเฒ่าอดีตนักการภารโรงไม่ไหว ลุงพลช่วยพยุงสาวอีฟให้ลุกขึ้น

"เดินไหวไหมเนี่ยหนู?" ลุงพลเอ่ยปากด้วยความเป็นห่วง "เอางี้ หนูไปนั่งพักบนม้านั่งหินก่อนไหม เดี๋ยวลุงไปตามคนมาช่วย"



"ไม่เป็นไรค่ะ...." สาวอีฟพยายามทิ้งน้ำหนักลงบนเท้าขวา "อีฟพอเดินไหวอยู่ ขอบคุณค่ะลุง"

แต่จนแล้วจนรอด สาวอีฟก็ไม่สามารถพยุงตัวได้ จนลุงพลทนไม่ไหว ต้องถือวิสาสะอุ้มสาวน้อยอรัญญา

"ลุง!!!วางอีฟลงนะ!!!!" สาวอีฟดูตกอกตกใจที่ลุงพลถือวิสาสะอุ้มเธอขึ้นมา "ถ้ามีใครมาเห็นจะว่ายังไง หนูไม่อยากให้ใครมารู้เรื่องของเราสองคนนะ!!!"

"ไม่มีใครเห็นหรอก" ลุงพลตอบ มันรู้ดีว่าถ้าทำแบบนี้ หากคนอื่นมาเห็นเข้าจะต้องสงสัยในพฤติกรรมของมันกับน้องอีฟอย่างแน่นอน แต่ทำไงได้ล่ะ มันสังเกตมานานแล้ว มันเห็นน้องอีฟเจ็บช้ำใจจากเภสัชหนุ่มที่ชื่อกรวิทย์มาพอแล้ว คนอย่างมันถึงจะแก่ แต่ก็รู้ว่ารักแท้คืออะไร "ที่ห้องภารโรงลุงมีอุปกรณ์พยาบาล เดี๋ยวมาที่ห้องพักภารโรงก่อนนะ ลุงจะทายาให้"

"ลุงจะบ้าเหรอ!! อีฟไม่ไปนะ!!!" สาวอีฟรู้ดีว่าลุงพลไม่ได้แค่ต้องการทายาเท่านั้น พอคิดถึงเหตุการณ์วันที่เธอเสียสาวให้ลุงพล มันก็ยิ่งย้ำเตือนให้เธอรู้ว่าลุงพลต้องการอะไรมากกว่านั้น แต่สุดท้ายเด็กสาวก็ถูกลุงพลอุ้มไปที่ห้องพักภารโรงจนได้

.....................................................................

"อืออออ.....เจ็บ....ค่ะ....ลุง....อือออ" สาวอีฟนอนทอดกายบนโต๊ะทำงานในห้องเก็บของในสภาพชุดวันเกิดแม่ให้มา ส่วนลุงพลก็แหวกขาสาวอีฟแล้วยัดท่อนเนื้อขนาด 8 นิ้วเข้าไปเล่นซนในถ้ำสาวของอรัญญา

"อูยยยย...คับแน่นดีจริงๆ น้องอีฟของลุง...อูยยยยย" ลุงพลซูดปากแน่น "อย่าเสียใจไปเลยนะ ที่พี่กรไม่ชอบน้องอีฟ แต่ลุงพลคนนี้น่ะ รักน้องอีฟเสมอ"

"ลุงก็พูดแบบนี้กับทุกคนนั่นแหละ...." สาวอีฟเบือนหน้าหนีทั้งน้ำตา "ผู้ชายก็เหมือนกันหมด"

"แต่ลุงไม่เหมือนผู้ชายคนอื่นนะ...." ลุงพลเอื้อมตัวขยำนมเด็กสาว "ชีวิตลุง ตั้งแต่เมียลุงตาย ลุงก็ไม่คิดรักใครอีก จนลุงมาเจอกับหนู ลุงรักน้องอีฟ สำหรับลุง หนูอีฟคือดวงจันทร์ในชีวิตของลุงนะ"

"อยากพูดอะไรก็พูดไปเถอะลุง....อืออออ...." สาวอีฟขมวดคิ้ว "อือออ....รีบทำ...หนูจะได้กลับห้อง...อือออออ....เดี๋ยวคนสงสัย"

"จะกลัวทำไม...อูยยยยย...." ลุงพลครางกระเซ่า "ก็บอกเค้าไปเลย...เราเป็นแฟนกัน"

"ลุง....อื้อออออ....ไม่เอานะ!!!!!!!" สาวอีฟมองลุงพลตาขวาง "ถ้าคนอื่นรู้ว่าลุงกับหนูเป็นอะไรกัน!!! แล้วหนูจะเอาหน้าไปไว้ไหน"

"งั้น...ก็ได้" ลุงพลเหมือนจะหมดอารมณ์ เลยถอนควยออกมาแล้วหยิบกางเกงขึ้นมาใส่ "เดี๋ยวลุงพาหนูไปส่งที่หอแล้วกัน"

"ลุง...นี่ลุงโกรธหนูเหรอ?" สาวอีฟขมวดคิ้วมองตาเฒ่า

"ก็ลุงมันแค่ไอ้แก่หน้าโง่ ไปหลงรักสาวรุ่นราวคราวหลาน..." ลุงพลร่ายยาวขณะสวมกางเกง "ลุงมันไม่ได้หล่อเหมือนไอ้หนุ่มที่ชื่อกร ลุงรู้ว่าลุงสู้อะไรหนุ่มขายยาคนนั้นของอีฟไม่ได้"

"มันไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย....อูยยยย" สาวอีฟทิ้งตัวลงจากโต๊ะทำงานเพื่อลุกขึ้นยืน แต่เพราะยังเจ็บที่ข้อเท้า เลยทำให้เกือบล้มจนเสียหลัก ลุงพลเห็นท่าไม่ดีเลยเข้าไปช่วยพยุง

"อย่าฝืนซิเด็กโง่เอ้ยยย..." ลุงพลออกปากเตือนสาวอีฟ "เจ็บข้อเท้าอยู่แท้ๆ"

"ก็ลุงนั่นแหละ....แทนที่จะพาหนูไปหาหมอ" สาวอีฟงอนใส่ลุงพล "กลับพาอีฟมาทำอะไรในนี้ก็ไม่รู้"

พอเห็นหน้าเขินๆ ของสาวอีฟ ก็เลยทำให้ลุงพลอดยิ้มไม่ได้ เลยต้องหอมแก้มเด็กสาวฟอดใหญ่

"ลุง...พล....อืออออออ" สาวอีฟพยายามดิ้นจากอ้อมกอดของลุงพล แต่ก็ดิ้นไม่รอด "พอแล้วลุง...."

"เดี๋ยวลุงขับรถพาอีฟไปส่งที่ห้องนะ" ลุงพลแสดงความเป็นสุภาพบุรุษ "เดี๋ยวอีฟแต่งตัวเลยแล้วกัน"

"เดี๋ยวซิคะลุง..." สาวอีฟประท้วง เด็กสาวใช้มือแตะที่แผงหน้าอกของคนขายน้ำเต้าหู้ "ลุงยังไม่เสร็จไม่ใช่เหรอ?"

พอเห็นรอยยิ้มหวานๆ และนัยน์ตาที่เยิ้มจนเหมือนน้ำเชื่อม เลยทำให้ลุงพลรู้ดีว่าสาวอีฟต้องการอะไร มันเลยจัดแจงลอกคราบตัวเองใหม่ แล้วทีนี้ทั้งคู่ก็เปลี่ยนโลเคชั่นไปร่วมรักกันบนโซฟา โดยเริ่มต้นที่่ท่า 69

ลุงพลนอนหงายบนเตียง ส่วนสาวอีฟก็ดูเหนียมอายไม่น้อย ที่ต้องมาโชว์ของลับของสงวนให้ลุงพลดู แต่สุดท้ายก็ทนลูกอ้อนของลุงพลไม่ไหว สาวอีฟขึ้นคร่อมร่างลุงพลแล้วหันตูดให้ลุงพลได้เชยชมพื้นที่ลับตรงหว่างขา

"หอยน้องอีฟนี่อวบอูมดีจริงๆ...กลีบก็สวยเชียว" ลุงพลเม้มกลีบสาวของอรัญญา จนสาวอีฟสั่นสะท้านด้วยความเสียว

"ลุงพล...อือออออ" สาวอีฟขมวดคิ้วด้วยความเสียวซ่าน ขณะกำลังสาวควยให้ตาเฒ่าสลับกับการดูดเลีย ทั้งคู่ต่างทำรักกับของลับของอีกฝ่ายด้วยปากอย่างเอร็ดอร่อย จนลุงพลต้องออกโรงสั่งให้สาวอีฟหยุดอมนกเขา เพื่อเข้าสู่กิจกรรมเข้าจังหวะในลำดับถัดไป



 

ลุงพลเงยหน้าดูสาวอีฟพร้อมใช้มือแหวกกลีบสาวอวบอูมเช็ดทำความสะอาดด้วยความสนใจ ทำเอาสาวน้อยอรัญญาต้องหันมามองค้อนด้วยความอาย

"ลุงดูอะไรของลุงเนี่ย!!" สาวอีฟทำหน้ามุ่ยใส่ลุงพล มือที่เคยใช้แหวกกลีบสาวเปลี่ยนมาเป็นปกปิดพื้นที่สงวนด้วยความอาย "ลุงนี่ลามกที่สุดเลยนะ รู้ตัวบ้างไหม!!!"

"ก็หนูอีฟอยากทำตัวน่ารักก่อนทำไมล่ะ" ลุงพลโอบกอดเมียเด็กแล้วหอมแก้ม "น้องอีฟน่ารักไปทั้งตัวเลยรู้ไหม?"

"ลุงก็....พูดซะแบบว่า...." สาวอีฟยิ้มเขิน "บางทีลุงก็ชอบพูดอะไรหวานๆ เลี่ยนๆ เสี่ยวๆ แบบนี้ ลุงไม่อายตัวเองบ้างเหรอ?"

"ก็อายทำไมล่ะ..." ลุงพลช้อนปลายคางสาวอีฟให้หันมาสบตากันมัน "ก็ลุงรักหนูอีฟอ่ะ สำหรับไอ้หนุ่มที่ชื่อกรวิทย์ อาจเห็นน้องอีฟเป็นแค่คนธรรมดา แต่สำหรับลุง น้องอีฟคือนางฟ้าของลุงนะ"

"อือออออ!!! พอแล้วลุง!!!! น้ำเน่า!!!!" สาวอีฟพยายามปัดป้องไม่ให้ลุงพลหอมแก้มเธอได้มากกว่านี้ "พอแล้ว!!!"

"น้องอีฟรักลุงบ้างไหม?" ลุงพลอ้อนเมียเด็ก "รักลุงอย่างที่ลุงรักอีฟบ้างไหม?"

"ไม่รู้..." สาวอีฟอมยิ้มแก้มแดงระเรือ "อยากรู้ก็เดาเอาเอง"

"งั้นเหรอ?" ลุงพลหรี่ตามองเด็กสาว "งั้นลุงขอต่ออีกยกละกันนะ!!"

"พอแล้วลุง!!! อือออออ!!!! จะแกล้งหนูไปถึงไหน!!" สาวอีฟพยายามดิ้นขัดขืน ดิ้นไปดิ้นมาจนอาการเจ็บที่ข้อเท้าขวากำเริบ "อุ๊ยย!!!!"

"อ่าว...ตายแล้ว!!!" ลุงพลดูตกใจไม่น้อย "นี่ลุงทำหนูเจ็บเหรอจ๊ะอีฟ"

"ก็ใช่นะซิลุง!!!" สาวอีฟมองค้อนใส่ตาเฒ่าขายน้ำเต้าหู้ "เก่งจังนะ เรื่องรังแกเด็กน่ะ"

"งั้นเดี๋ยวลุงพาหนูกลับห้องแล้วกันนะ" ลุงพลเหมือนไม่อยากแกล้งเด็กสาว คราวนี้ก็เลยตั้งใจจะพาขับรถปิ๊กอัพที่จอดอยู่หน้าห้องพักภารโรงไปส่งเด็กสาวที่หน้าหอพัก

"ถ้ากลับตอนนี้คนสงสัยแน่...." สาวอีฟตอบ "ยังไม่ค่ำเลย...อีฟว่า...เราน่าจะ...ไหนๆ มาถึงขั้นนี้แล้ว....อีฟ....ว่า...."

สาวอีฟมองลุงพลตาเยิ้ม เหมือนต้องการส่งสัญญาณว่าเธอต้องการอะไร ลุงพลรับรู้ก็เลยยิ้มตอบแล้วโน้มตัวลงดูดปากกับเด็กสาว

"แต่ทำเบาๆ นะลุง เท้าหนูเจ็บอยู่" สาวอีฟสั่งกำชับลุงพลยอดรัก ตาเฒ่าขายน้ำเต้าหู้พยักหน้า จอดจัดแจงยกขาขวาที่เด็กสาวที่ยังเจ็บขึ้นมาพาดบ่า แล้วโน้มตัวกระเด้าถ้ำสาวที่แสนคับแน่นของอีฟ

"อืออออออ......." สาวอีฟร้องครางเพราะความเสียวซ่าน ลุงพลไม่ได้โหมซอยยิกๆ เหมือนรอบที่แล้ว เพราะความกลัวว่าเด็กสาวจะเจ็บ ลุงพลเลยร่วมรักกับสาวอีฟอย่างเนิบนาบแต่เร้าอารมณ์

"อูยยยย....." ลุงพลก้มหน้ามองท่อนเอ็นที่ผลุบเข้าออกถ้ำสาวของอรัญญา ก็พบว่าเกิดฟองสีขาวรอบถ้ำสาวของเด็กสาว ลุงพลรับรู้โดยทันทีว่าน้องอีฟเองก็มีอารมณ์ร่วมไม่น้อยเช่นกัน ลุงพลบี้ติ่งสยิวของสาวอีฟ เพื่อช่วยกระตุ้นอารมณ์ให้กับสาวอีฟที่กำลังนอนหลับตาปรือ เผยอปากด้วยความเสียวซ่านขณะกำลังถูกลุงพลซอยถ้ำสาว



"อย่าทิ้งอีฟนะคะลุง..." สาวอีฟครางออกมา "อือออออ.....อือออออออ....อีฟไม่อยากผิดหวังในความรักอีก...อืออออออ"

"ลุงจะไม่ทิ้งอีฟนะ....ลุงสัญญา" ลุงพลเอ่ยปากให้สัจจะวาจา ก่อนหลั่งน้ำเชื้อใส่ถ้ำสาวของอรัญญาเป็นคำรบที่สอง "คนที่ชื่อกรวิทย์อาจไม่ได้รักน้องอีฟ แต่จำไว้ สำหรับลุง ลุงรักน้องอีฟเสมอนะ"

ทั้งคู่นอนกอดก่ายกันเพื่อสัมผัสไออุ่นซึ่งกันและกัน คราวนี้เป็นทางฝั่งลุงพลที่ขอโอกาสในการทำความสะอาดกลีบสาวของอรัญญา ลุงพลแหวกกลีบสาวจนเผยให้เห็นเนื้ออ่อนๆ สีแดงอมชมพูที่ปลิ้นออกมา และคราบน้ำสีขาวที่หลั่งออกมาจากช่องคลอด ลุงพลใช้ทิชชู่ทำความสะอาด แล้วช่วยจัดแจงแต่งตัวให้กันและกัน

ทีนี้ก็ถึงขั้นตอนสำคัญ ที่ลุงพลควรจะทำตั้งแต่แรก นั่นคือการทายาแก้ฟกช้ำที่ข้อเท้าของอีฟ ลุงพลเอาผ้าก็อตมาช่วยพันข้อเท้าของเด็กสาวเพื่อทำการปฐมพยาบาล

"ลุงนะลุง...แทนที่จะพาอีฟมาปฐมพยาบาลก่อน แต่กลับพามาทำอะไรก่อนก็ไม่รู้" สาวอีฟแซวลุงพลที่กำลังง่วนอยู่กับการพันผ้าก็อตรอบข้อเท้าของเด็กสาว

"ลุงขอโทษ...แหะๆๆๆ" ลุงพลยิ้มเขิน "แต่เอาน่า ทายาแล้ว คงไม่เป็นไรมากแล้วล่ะ"

พอจัดแจงแต่งตัวเสร็จ ลุงพลก็เลยพาสาวอีฟแอบออกมาจากห้องพักภารโรง แล้วทำการขับรถพาสาวอีฟไปส่งด้านหลังหอพักหญิง เพื่อไม่ให้ใครผิดสังเกต ทางด้านอาการบาดเจ็บข้อเท้าของอรัญญาเองก็ดีขึ้น จนพอฝืนเดินกลับห้องเองได้ ลุงพลสั่งกำชับว่าถ้าพรุ่งนี้อาการไม่ดีขึ้นให้รีบไปหาหมอทันที ซึ่งน้องอีฟก็รับคำ

หลังจากวันนั้น น้องอีฟก็มักมาอุดหนุนร้านน้ำเต้าหู้ลุงพลอยู่เป็นประจำ บางครั้งก็แอบถามสูตรทำน้ำเต้าหู้จากลุงพล เพราะสงสัยว่าทำไมถึงขายดีเป็นเทน้ำเทท่า แต่ลุงพลไม่ยอมตอบ เพราะมันเป็นสูตรลับประจำตัว ฮ่า.....

.....................................................................

ตัดมาที่งานสืบสานอนุรักษ์ความเป็นไทยในช่วงค่ำหลังจากเสร็จงานแล้ว ญาติที่บ้านของสาวอีฟได้เดินทางมาช่วยคุณยายและอีฟเก็บของกลับปราจีนบุรี ก่อนกลับบ้านคุณยายของอีฟก็กอดหลานรักและให้ศีลให้พรก่อนกลับ



"ตั้งใจเรียนนะหลานรักของยาย" คุณยายหอมแก้มซ้ายขวาหลานสาวคนสวย ก่อนขึ้นรถกระบะเพื่อกลับบ้านที่ปราจีนบุรี

"ค๊า.....แล้วเจอกันนะคะ" สาวอีฟโบกมือลาคุณยายที่กำลังกลับปราจีนบุรี "เฮ้อ...หิวข้าวจัง"

เพราะยังเป็นเด็กปีหนึ่ง เลยไม่มีกิจกรรมทางการศึกษามากมายนัก นี่คือเย็นวันศุกร์ ยัยหมวยก็กลับบ้านที่นนท์บุรี ส่วนตัวเองก็ดันบอกว่าอยากอยู่หออ่านหนังสือ เพราะเมื่ออาทิตย์ก่อนก็กลับบ้านไปแล้ว เลยไม่อยากกลับไปอีก

........แต่ความจริงก็คือ สาวอีฟมีนัดกับหนุ่มใหญ่เจ้าคารมณ์คนหนึ่งไว้แล้ว

"ลุงพล!!??" สาวอีฟดูตื่นเต้นไม่น้อย ที่เห็นลุงพลขับรถปิ๊คอัพมารับเธอที่หน้าหอพักหญิง

"ไปเที่ยวบ้านลุงไหม?" ลุงพลยิ้ม "ลุงหิวข้าว อยากให้อีฟไปช่วยทำข้าวเย็นให้ลุงกินหน่อย เดี๋ยวลุงสอนเคล็ดลับทำน้ำเต้าหู้ให้นะ....."

คงไม่ต้องบอกหรอกนะ ว่าสาวอีฟจะตอบยังไง เพราะตอนนี้ใจของเธอไม่มีเภสัชหนุ่มที่ชื่อกรวิทย์อีกแล้ว จะมีเพียงก็แต่ลุงพล คนขายน้ำเต้าหู้เจ้าเสน่ห์คนนี้เท่านั้น


อวสาน
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ฝากติดตามเพจเฟสบุ๊คของผมด้วยนะครับ

https://web.facebook.com/Nato87.The.Storyteller

no image

#1
น่าเอาหลายจักรวาลมาร่วมเป็นภาคเดียวกันสักครั้งครับ




ขอฝากคำเตือน  ก่อนคอมเม้นต์ จากเจ้แว่น
................................................
ใครจะอ่านผลงานทุกตอนในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก ::Angry:: ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา ::Cheeky:: เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1ปี. .

กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉันแบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .
................................................................................................................

note2009

สูตรน้ำเต้าหู้ของลุงแกน่าสนใจจริง ๆ  สาว  ๆ ชอบกินทุกคน


Thanatouch MAN

Spin off ได้ดีครับ ชวนให้น่าจิดตามไปอ่าน จินตนาการไปได้หลายรูปแบบ ถือว่าแนวคิดนี้จัดไปครับ

arsenyo

ลุงพลนี่ก็จัดจะครบแล้วล่ะมั้งนี่ สวดยอดไปเลยล๊วกเพี่ย ::Ahoo::

chumnan.sermsukmaitri

น้องอีฟเป็นของลุงพลอีกคนแล้วอิจฉาจังเลย

ktbb1966

น้องอีฟติดใจน้ำเต้าหู้ผสมวิปครีมลุงชุมพลซะแล้ว

tulatula

อ่านแบบทุกคนแฮบปปี้มีความสุขนี่ก็สบายใจไปอีกแบบนะครับ สนุกดีครับผม

sultant


xonly-1786

ขอบคุณมากครับ ลุงพลผู้ไมเคยพอจริงๆเลย จัดน้องอีฟ ที่หลงรักคุณกร ให้เปลี่ยนใจได้อีกคนแล้ว

mark5111

เด็กหนอเด็กโดนกล่อมหน่อยหลงจนหน้ามืด

Lert Nil

ภาคเรื่องสั้นนี้เหมือนตาลุงจะมีแค่หนึ่งเท่านั้นนะนี่ ส่วนภาครวมนี่เป็นซุปเปอร์ลุง เหมาหมด

holovelove

ติดตามอ่านมาตลอดทุกตอน  ผมลืมอ่านตอนสำคัญ. ลุงเปิดน้องอิฟตอนไหน แต่สนุกมากๆครับ
เหงาๆ

จรัญ บุญชู