บ่วงเสน่หา 77 (ดินแดนอสูร2)

[Nid Manprasert]

คุณนายสุเหมาหมดบ้านแน่ๆ





ขอฝากคำเตือน  ก่อนคอมเม้นต์ จากเจ้แว่น
................................................
ใครจะอ่านผลงานทุกตอนในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1ปี. .

กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉันแบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .
................................................................................................................
[/quote]

[thammarak]

กลอยใจจะโดนอะไรเย็ดนะ

[Grean Droid]

เรื่องราวเริ่มเข้าที่เข้าทางแล้ว ต่อไปคงจะมีแต่ความสงบขึ้นเรื่อยๆ

[Mr.sex]

สาวต่าย คุณนาย ยาวๆไป

[thep59]

งานนี้กลุ่มหื่นบ้านเจอศึกหนักอีกแน่ๆ แล้วจะมีใครมาช่วยมั้ยเนี่ย

[jk_rich]

คุณนายจะทำยังไง

[xijikoh]

คุณนายสุต้องรับศึก2คนก่อนแล้วค่อยลุยศึกใหญ่แน่ๆเลย

[tee1402]

จะมีใครวิชาแก่กล้ามาช่วยไหม

[a park]

  คล้อยหลังสาวต่ายสาวพิมครู่ใหญ่  กลอยใจที่กำลังเช็ดตัวนังศรีผู้แม่ด้วยความเป็นห่วงก็ต้องสะดุ้งตกใจกับเสียงแกรกๆที่อยู่ๆก็ดังขึ้นมารอบๆบริเวณด้านนอกบ้าน อันที่จริงจะเรียกว่าบ้านก็ไม่ถูกนักเพราะเดิมทีมันเคยเป็นห้องนอนรับแขกบนเรือนใหญ่ของบ้านพ่อตาของเธอเอง ด้วยความมั่งคั่งร่ำรวยของเสี่ยอ่ำห้องนอนรับแขกของบ้านจึงค่อนข้างใหญ่โตกว้างขวาง ดังนั้นเมื่อถูกแยกออกมาตั้งโด่ๆจึงมีสถาพไม่ต่างจากบ้านชั้นเดียวหลังย่อมๆ   เสียงแกรกกากเพิ่มความรุนแรงและดูเหมือนจะเพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อยๆ กลอยใจกัดฟันแข็งใจ ใจเต้นตุบๆด้วยความกลัว ค่อยๆแง้มหน้าต่างเพื่อสังเกตการณ์บริเวณด้านนอก ภาพที่เห็นทำเอากลอยใจแข็งขาอ่อนแทบจะเป็นลมด้วยความกลัวจับจิต   เถาวัลย์รูปร่างแปลกประหลาดบ้างเป็นหนามตะปุ่มตะปำ บ้างมีขนปกคลุมปุกปุย บ้างแห้งกรังเก้งก้างน่ากลัว กำลังเคลือนไหวไปมาเหมือนมีชีวิตเลื้อยรอบๆบริเวณห้องนอน บางกิ่งพยายามงัดแงะร่องรูข้างฝาห้องเข้ามา  บ้างเลื้อยพันรอบๆบ้านไปมา  ดูไกลๆคล้ายอสูรพิษนับร้อยพันชูคอหาเหยือ  กลอยใจรีบปิดหน้าต่างแน่นหันกายถอยหลังไปชิดร่างแม่ที่กำลังนอนสลบนิ่งไม่รู้ตัว   เสียงโครมสนั่นแก้วหู โดยไม่ทันตั้งตัวก็มีมือขนาดใหญ่ทะลุหลังคาลงมารวบร่างนังศรี กระชากลอยจากบนเตียงนอนหายไปต่อหน้าต่อตาของกลอยใจ "แม่!!!!!" กลอยใจร้องตะลึงตกใจสุดขีดแทบสิ้นสติด้วยความกลัว สิ้นเสียงร้องร่างกลอยใจก็ถูกมือขนาดใหญ่กระชากลอยละลิ่วออกไปจากห้อง  หลังคาฝ้าเพดานพังลงมาห้องทั้งห้องแหลกราน ไม่มีชิ้นดี
                    ขณะเดียวกันสองสาวต่าย-พิมก็กำลังถูกรุมชำเราจากเถาวัลย์พิสดารอย่างเมามัน น้ำรักหยาดเยิ้มอาบร่างอวบอัดของสองสาวจนเปียกปอน  สองร่างเด้งรุกเด้งรับร้องครางอย่างสุขสม "ซิ๊ดๆๆๆๆเสียวเหลือเกิน ไม่ไหวแล้วจะขาดใจแล้ว อาๆๆๆๆๆ " เสียงสองสาวร่ำร้องเสียงแผ่วแม้จะสุขสมแต่สิ่งใดที่มากไปน้อยไปย่อมไม่เป็นผลดี สองสาวถึงสวรรค์ไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งถี่ยิบอย่างผิดธรรมชาติ น้ำรักหลั่งไหลไม่ขาดสาย ด้วยร่างกายเลือดเนื้อมนุษย์ธรรมดาย่อมมิอาจทนทานได้รับได้  สองสาวจวนเจียนจะขาดใจย่ำแย่ ก่อนพลังชีวิตจะถูกสูบดับดิ้นก็ปรากฎแสงสว่างวาบบาดตาเหล่าเถาวัลย์เมื่อถูกแสงก็หดหายถอยหนีจากร่างสองสาว   ร่างคุ้นตาปรากฎขึ้นท่ามกลางกลุ่มเถาวัลย์ประหลาดที่ตอนนี้แตกพ่ายกระจัดกระจายกันออกไปทุกทิศทาง "อาจารย์มั่น มาได้ยังไงที่นี่ที่ไหน " สาวต่ายเอ่ยเสียงถามอย่างสงสัยและอ่อนแรง   "หนีกันก่อนเร็ว ข้าต้านพวกมันไม่ได้นานนัก " อาจารย์เฒ่าลูกพี่ไอ้กาบไอ้จวน รวบร่างสองสาวขึ้นอย่างทุลักทุเล  สองสาวถูกชำเราแม้สุขสมแต่ก็ถูกสูบพลังชีวิตจนแข้งขาอ่อนแรง ไปหมด พยายามแข็งใจลากขาตามอาจารย์มั่นที่ตอนนี้ประคองสองสาวซ้ายขวา ถูลากถูกังกันสามคน   
                    เฒ่าอ้น เฒ่าคำ ไอ้ชัยและไอ้พลเร่งเดินจนมาถึงเขตป่าชับบอน "ตรงเข้าหมู่บ้านหรือมุ่งแยกไปต้นตะเคียนตายซากดีลุง " ไอ้ชัยร้อนใจถามเฒ่าอ้น  "ข้าว่าเข้าหมู่บ้านก่อนดีกว่า ถ้าเป็นอย่างที่เราคาดการณ์ไว้ งานนี้แค่พวกเราคงเอาไม่อยู่ "  "นั่นซิ ยิ่งอยู่ถิ่นมันแบบนี้ลำพังเราก็เอาชีวิตมาทิ้งเปล่าๆ " แม้จะร้อนใจเป็นหวงเมียแต่ไอ้พลก็ยังมีสติด้วยศึกชับบอนครั้งที่แล้วทำให้มันรู้กำลังศัตรูและกำลังความสามารถของพวกตนดีว่ามันห่างชั้นกันแค่ไหน  "งั้นหาที่พักกันในหุบข้างหน้า ยังไงก็เดินต่อไม่ทันแล้ววันนี้ ในป่าทืบแบบนี้ตะวันมันตกเร็วนัก " เฒ่าคำเดินตรงไปเก็บกิ่งไม้แห้งขึ้นแบกนำหน้าไปก่อน  ไม่ต้องให้บอกหรือถามไถ่กัน เฒ่าอ้นไอ้ชัยไอ้พลต่างหยิบฉวยไม้ใกล้มือติดตัวไปด้วย เฒ่าอ้นกระชากมีดยาวตัดหน่อไม้อวบข้างทางพร้อมใบตองป่าและกล้วยที่กำลังสุกห่ามเครือขนาดย่อม  ชีวิตบ้านป่าสอนให้พวกมันเอาชีวิตรอดและดิ้นรนหยิบฉวยธรรมชาติใกล้ตัวเพื่อเลี้ยงปากท้องดำรงชีพ  ไอ้พลแม้เกิดมาบนกองเงินกองทองแต่ได้มาร่วมทุกข์สุขกับพวกหื่นบ้านนา ได้ออกศึกป่าชับบอนแทบเอาชีวิตมาทิ้งนับครั้งไม่ถ้วน ต้องสูญอวัยวะสำคัญ ต้องสูญเสียทั้งพ่อทั้งลุงในครั้งเดียว จึงทำให้มันคุ้นชินและปรับสภาพความแกร่งไปในตัว 
                    ภายในห้องนอนบนเรือนใหญ่ของชบาเสียงหอบหายใจเสียงครวญครางกำลังดังระงมไปทั้งเรือน "ของนายหญิงนี่มันทั้งรัดทั้งตอดดีจริงๆๆๆ อาๆๆๆๆๆ " "ชอบก็โยกมาแรงๆๆๆซิ๊ดๆๆๆๆอาๆๆๆๆๆ "ร่างทะมืนสูงใหญ่กำลังจับเอวสาวร่างระหงงดงามกระหน่ำโยกเย็ดอย่างเอาเป็นเอาตาย ท่อนลำขนาดยาวใหญ่ดำมิดถูกโยกเย็ดน้ำฉ่ำเยิ้มหายไปในร่องสวาทอวบอัดงดงาม  ไอ้ยักษ์คงกับชบานั่นเอง ไอ้ยักษ์คงถูกเรียกให้มารับใช้นายหญิงชบาตั้งแต่หัวค่ำเพลงกามเพลงสวาทกำลังขับขานอย่างร้อนแรง "ข้าจะแตกแล้วนายหญิงๆโอ๊ยๆๆๆๆเสียวหัวควย อาๆๆๆๆ " ไอ้ยักษ์คงกัดฟันแน่นโยกเอวอัดท่อนควยของมันใส่นายหญิงของมันไม่ยั่ง ชบาตัวโยนไปมาจากแรงโยกของไอ้ยักษ์คง สองเต้างามถูกไอ้ยักษ์คงดูดเลียอย่างเมามัน  อีกฟากของห้องความร้อนแรงก็ไม่ต่างกันนัก  หนึ่งหญิงสองชายกำลังโรมรัญกันอย่างสนุกสนาน สาวร่างขาวอวบถูกประกบหน้าหลัง สองร่องรูถูกสองดุ้นยาวสอดใส่โยกเย็ดน้ำเจิงนองพื้น "แรงๆๆๆๆอาๆๆๆซิ๊ดข้าจะแตกอีกแล้วอาๆๆๆๆ "สาวร่างขาวอวบใช่ใคร เสือสาวอุไรเมียสาวไอ้ยักษ์คงนั้นเอง ผัวรับใช้นายหญิงอยู่ในห้องมันเองจึงถือโอกาสเสพสุขอยู่ห้องข้างๆบ้าง  สองชายเป็นลูกน้องคนสนิทของนายหญิง ชบา  เสือสาวอุไรจึงขอยืมมาเป็นผัวชั่วคราวมันซะเลย  เรื่อนทั้งเรือนโยกไหว ด้วยแรงโยกเย็ดของนายบ่าว  ไอ้ยักษ์คงถูกนายหญิงเรียกไปแต่หัวค่ำนังเสือสาวก็รู้ทันทีว่าจะได้ดูของดีแน่นอน  หลังส่งผัวรักเข้าห้องเสร็จแม่เสือสาวก็แอบอยู่อีกห้องเพื่อดูหนังสด โดยไม่ลืมกวักมือเรียกลูกน้องนายหญิงมาร่วมสนุกด้วย  อุไรถูกประกบหน้าหลังสองดุ้นทำหน้าที่โยกรับรุกอย่างชำนาญ สามร่างแนบชิดบดขยิ้ใส่กันอย่างไม่ออมแรงเสียงอัดเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่นห้อง  ไอ้ยักษ์รู้ว่าเมียมันก็กำลังมีความสุขอยู่ห้องข้างๆก็ยิ่งคึกมีแรงเท่าไหร่ก็งัดออกมาใช้หมด   ฉับพลันจู่ๆกลุ่มควันดำทะมืนก็ปรากฎขึ้นมากลางห้องรวมตัวกันเป็นภูตพรายอย่างปัจจุบันทันด่วน แต่ที่น่าหวาดหวั่นก็คือรูปร่างที่ปรากฏของนังโหงพรายขาดรุ่งหริ่ง แขนหายไปข้างหนึ่ง ศรีษะแตกอ้ามันสมองไหลเยิ้ม กลางลำตัวหายไปเกือบทั้งแถบไส้ ทะลักไหลห้อยโตงเตง  "นายหญิงๆๆๆ ช่วยข้าด้ว....ย"
                        คุณนายสุหลังเป็นแม่งานจัดงานศพให้ไอ้กาบเสร็จก็แทบหมดเรียวแรง ด้วยเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมันกระทันหันและน่าสะเทือนใจไม่น้อยเริ่มตั้งแต่ผัวรักเสี่ยพงษ์และพี่เขยเสี่ยอ่ำมาตายจาก ความวัวไม่ทันหายความควายก็ตามมาติดๆ  นึกเป็นห่วงเพื่อนๆสาวหื่นบ้านนาไม่รู้จะเป็นตายยังไงบ้าง   มองไปทางไอ้จวนไอ้มีก็ให้สังเวชใจโดนเฉพาะไอ้จวนเพราะมันกับได้กาบเป็นทั้งเพื่อนทั้งพี่น้อง ตัวติดกันแทบจะยิ่สิบสี่ชั่วโมง  มันสองหลังกลับจากชับบอนก็เริ่มจะปรับตัว เอาการเอางาน เหล้ายาก็เริ่มจะเบามือกันมากขึ้น นึกไม่ถึงว่าจะเกิดเหตุการณ์ร้ายขึ้น "ไม่รู้ลุงอ้น กับพรรคพวกเราจะเป็นไงบ้าง " ไอ้จวนอดใจถามไม่ได้ ส่วนไอ้มีนั่งสงบปากสงบคำด้วยตนเป็นสมาชิกใหม่ ยังไม่คุ้นเคยและผูกพันธ์กับพวกหื่นบ้านนาเท่าไหร่ อีกอย่างหลังมันประสบเหตุในคืนสยองคืนนั้น มันก็รู้ตัวดีว่าตนเองคงไม่มีความสามารถและความกล้าที่จะเป็นแนวหน้าฝ่าอันตรายกับพวกหื่นบ้านนาได้  แค่คิดถึงเหตุการณ์คืนสยองคืนนั้นมันก็ใจสั่นหวั่นไหว ขวัญหนีดีฝ่อไปกว่าครึ่งแล้ว     คุณนายสุกรำงานมาทั้งวันไม่ได้หยุดพอหัวถึงหมอนก็แทบสลบ ในระหว่างครึ่งหลับครึ่งตื่น  เงาร่างบางๆสองเงาก็ปรากฏให้เห็นคุณนายสุพยายามจะออกเสียงตะโกนแต่ก็ไร้ผล  ไม่แม้แต่จะขยับแขนขาได้  สองเงาที่คุ้นตาค่อยๆชี้มือไปข้างฝาห้อง คุณนายสุมองตามเหมือนถูกสะกด ฝาห้องตอนนี้กลับเลือนหายไป กลับกลายเป็นสถานที่อีกที่หนึ่งที่คุ้นตา "เอ....ที่ไหน " คุณนายสุครุ่นคิด "ใช่แล้วนี่มันกระท่อมของสัปเหร่อโยนี่ ? " คุณนายสุขนลุกด้วยความหวาดกลัวเพราะสองร่างเลือนรางนั้นจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเฒ่าโยและหลานชายไอ้จ้อยนั่นเอง   พวกมันต้องการอะไร แล้วไอ้จวนไอ้มีไปไหนทำไมถึงปล่อยให้สองลุงหลานเข้ามาในห้องนอนเราได้ หรือสองคนนั้นถูกฆ่าตายไปแล้ว  คำถามที่รอคำตอบผุดขึ้นมาในสมองของคุณนายสุมากมาย สับสนไปหมด  คุณนายสุพยายามดิ้นขยับร่างแต่ก็ไร้ผล จึงเพ่งมองไปยังสองร่างลุงหลาน ว่าพวกมันต้องการอะไรกันแน่ พวกมันมาดีหรือมาร้ายและต้องการอะไรจากเรา  สองร่างยังยืนแน่นิ่งมือยังคงชี้ไปที่ฝาห้อง คุณนายสุพยายามเพ่งไปที่ฝาห้องอีกครั้งว่าสองลุงหลานต้องการอะไร มันเป็นภาพเดิมๆสถานที่เดิมๆ มีแคร่นอน กองฝ้ารกรุงรัง ไม่มีอะไรผิดปกติ ยกเว้นสิ่งหนึ่งหีบไม้เก่าๆมอๆขนาดย่อมที่ถูกตั้งชิดหัวนอน หรือสองลุงหลานต้องจะบอกอะไรกับเรา  จู่ๆสองร่างลุงหลานก็เลือนรางหายไปต่อหน้าต่อตาภาพกระท่อมก็กลับมาเป็นฝาห้องดังเดิม  พร้อมๆกันกับคุณนายสุผวาตื่นเหงือแตกเต็มตัวเหมือนคนออกกำลังกายมาหมาดๆ  "นี่เราฝันไปหรือมันเป็นความจริง " คุณนายสาวยันร่างที่เต็มไปด้วยเหงือสลัดหน้าอย่างมืนงงออกจากห้องนอนไปรับอากาศโล่งที่ชานเรือน  คุณนายสุไปได้กลับบ้านตนเพราะต้องดูแลเรือนใหญ่และประสานงานกับเหล่าหื่นบ้านนา จึงได้ใช้เรือนใหญ่ของเสี่ยอ่ำเป็นที่ทำการ  คุณนายสาวเดินทอดน่องคิดเรื่องเหตุการณ์ครึ่งหลับครึ่งตื่นของตนที่เพิ่งประสบมาหมาดๆ กว่าจะรู้ตัวก็มาหยุดอยู่หน้าห้องนอนที่จัดไว้ให้ไอ้จวนไอ้มีได้พัก  ไฟในห้องนอนยังสว่างรำไรแสดงว่าทั้งสองยังไม่หลับไม่นอนกัน คุณนายสุกะเวลาคราวๆคงจะราว ๆ สี่ห้าทุ่มเพราะดัวเองหลับไปแต่หัวค่ำ  ได้ยินเสียงคุยกันแว่วมาเบาๆ  ด้วยความสงสัยจึงแนบตาส่องบานหน้าต่างที่แง้มปิดไว้พอกันลมโกรก
                                       

u

[a park]

ศึกนี้แก๊วค์หื่นบ้านนาจะชนะได้มั้ย