ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_nato87

รวมเรื่องสั้นโคตรอีโรติกของนาย Nato87 : แหวกกลีบสาวน้องแพรวคนสวย Pt3

เริ่มโดย nato87, มิถุนายน 14, 2019, 12:39:52 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

ระหว่าง "หมอพลอย" กับ "น้องแพรว" คุณว่าพี่น้องคู่นี้ ใครหื่นกว่ากันครับ? 55555+

หมอพลอยแน่นอน
103 (49%)
น้องแพรวแน่นอน
107 (51%)

จำนวนสมาชิกโหวดทั้งหมด: 210

nato87

พูดคุยก่อนอ่าน : หายไปนานสำหรับไตรภาคสุดท้ายของคุณหนูแพรวพรรณ กลับมาแล้วนะครับ ขอบคุณสำหรับการติดตาม ผมไม่คิดว่าจะมีคนชอบคุณหนูแพรวพรรณมากขนาดนี้ 5555+ สำหรับตอนนี้ จะเป็นตอนที่เกิดขึ้นก่อนจักรวาลของเกมรักราวๆ 2-3 ปีนะครับ (รถยนต์คันเก่าของหมอพลอยคือ Toyota Camry ส่วนรถคันใหม่คือ Toyota Prius ที่เธอเก็บเงินซื้อเองนะครับ)

สำหรับตอนที่เหลือ ผมขอสงวนไว้สำหรับฉบับรวมเล่มบนดินแล้วกันนะครับ สำหรับเกมรักฉบับบนดิน ตอนนี้กำลังอยู่ในขั้นตอนเรียบเรียงและตรวจอักษรอยู่นะครับ มีทั้งหมด 20 ตอน ความยาวราว ๆ -300 กว่าหน้า ซึ่งออกตัวก่อนว่าผมยังมือใหม่ในการเป็นนักเขียน Ebook เอามากๆ ตั้งใจว่าจะวางขายบน meb ไว้ถ้าเสร็จแล้วจะมาประกาศอีกที

มีคำถามร่วมสนุกขำๆ ครับ จากที่คุณอ่านมาจนถึงตอนนี้ คุณคิดว่าระหว่าง หมอพลอยพรรณ กับ คุณหนูแพรวพรรณ ใคร "หื่น" กว่ากันในสายตาของคุณครับ


ความเดิมจากตอนที่แล้ว

https://xonly8.com/index.php?topic=213437.0


อ้างถึงตัดมาที่ช่วงเช้า สมาชิกครอบครัวจารุศิริการกุล อันได้แก่ ท่านวิทยา คุณหญิงพนิดา และคุณหนูแพรวพรรณ กำลังกินมื้อเช้าร่วมกัน แพรวพรรณได้แต่ก้มหน้าก้มตากินข้าว เพราะพ่อกับแม่ของเธอตั้งกฎว่าห้ามพูดคุยระหว่างกินข้าวโดยเด็ดขาด

พอกินมื้อเช้าเสร็จแล้ว ท่านวิทยาและคุณหญิงพนิดาก็นั่งรถตู้ไปประชุมที่กรุงเทพ ส่วนคุณหนูพลอยพรรณก็เดินเล่นเพื่อย่อยอาหารหน้าคฤหาสน์ประจำตระกูล เด็กสาวอาศัยร่มเงาต้นไม้ที่ถูกริมถนนหน้าบ้านบังแดด ขณะกำลังเดินเล่น พอเดินไปได้สักพัก คุณหนูแพรวพรรณก็เห็นตาเกริกกำลังเดินถือฝักบัวออกมาจากเรือนคนใช้

"เอ่อ...คุณหนู?" ตาเกริกดูตกใจไม่น้อย ที่เห็นคุณหนูแพรวพรรณยืนกอดอกมองมันแบบนั้น "มีอะไรให้ลุงรับใช้หรือเปล่าครับ?"

"ไปสวนดอกไม้เหรอคะลุงเกริก?" แพรวพรรณยิ้ม

"ครับ...ลุงจะไปรดน้ำดอกไม้" ลุงเกริกตอบ "คุณหนูไปด้วยไม่ได้นะครับ"

"เห๊อะ...ก็ยังไม่ได้พูดอะไรสักหน่อยลุงเกริกก็!!" แพรวพรรณค้อนใส่คนสวนประจำตระกูล "แล้วเมื่อคืนน่ะ ลุงน่ะทำตัวมีพิรุธ รู้ตัวบ้างไหมคะ?"

"เอ่อ...ลุง..." ลุงเกริกหน้าซีด เพราะคิดว่าคุณหนูแพรวพรรณน่าจะรู้แล้วว่ามันแอบไปไหนมา เพราะกลิ่นสบู่มันแรงซะขนาดนั้น เป็นใคร ใครก็ต้องรู้ "อย่าบอกคุณผู้ชายกับคุณผู้หญิงนะครับ"

"บอกทำไมละคะลุง?" แพรวพรรณย่นคิ้ว "ลุงจะไปไหนมาไหน ก็เป็นสิทธิ์ของลุงนะคะ"

"ครับ...ขอบคุณครับ" ตาเกริกยิ้มด้วยความโล่งอก

"ยังไงไปไหนมาไหนดึกๆ ดื่นๆ ก็อย่าดื่มเหล้านะคะลุงเกริก" คุณหนูคนเล็กของบ้านจารุศิริการกุลเตือน "แค่นี้แหละ ที่แพรวอยากจะเตือนลุง"

"ครับ..." หนุ่มใหญ่ในชุดตัดอ้อยพยักหน้ายิ้ม "งั้นถ้าไม่มีอะไรแล้ว ลุงขอตัวก่อนนะครับ"

"ค่ะลุง..." แพรวพรรณยิ้ม เธอเดินกอดอก มองไปที่สนามหญ้าหน้าบ้าน เหมือนกำลังคิดอะไรในใจ ส่วนตาเกริกคนสวนก็เดินไปด้านหลังคฤหาสน์เพื่อรดน้ำสวนดอกไม้ ในใจก็นึกโล่งอก ที่คุณหนูแพรวพรรณยังไม่รู้ความจริง

ทางด้านแพรวพรรณ ก็เดินเล่นสักพัก จนเริ่มรู้สึกว่าแดดในช่วงเช้าเริ่มแรงขึ้น ก็เลยเดินกลับเข้าไปในบ้านเพื่อเตรียมอาบน้ำแล้วก็ทำธุระส่วนตัวไปตามเรื่อง ระหว่างรอวันที่หมอพลอย พี่สาวของเธอจะขับรถมารับเธอที่ชลบุรี


อ้างถึงตัดมาที่ช่วงค่ำของวันเดียวกันนั้น ท่านวิทยาและคุณหญิงพนิดาติดงานสังคมในกรุงเทพ กว่าจะกลับมาก็เกือบตีหนึ่ง คุณหนูแพรวพรรณเลยใช้เวลาว่างไปกับการนั่งเล่นเฟสบุ๊คคุยกับเพื่อนไปตามเรื่อง

"อะไรกันนักกันหนานะ...." แพรวพรรณกดไปดูอินบ็อกข้อความ ก็พบว่ามีข้อความจากหนุ่มน้อย หนุ่มรุ่นเดียวกันและหนุ่มรุ่นพี่ส่งมาขายขนมจีบเธอกันหลายสิบคนเลยทีเดียว บางคนก็ทักแล้วทักอีก จนแพรวพรรณต้องปล่อยเฉย เพราะขี้เกียจตอบ

"น่ารำคาญผู้ชายพวกนี้จังเลย..." แพรวพรรณส่ายหน้า ขณะกำลังเปิดยูทูปดูรายการวาไรตี้เกาหลีที่ลงซับไทยอยู่อย่างสนุกสนาน แพรวพรรณหัวเราะร่าไปกับรายการเกาหลี จนกระทั่งจบรายการ ก็เลยลุกขึ้นแล้วเดินไปที่ริมระเบียงเพื่อสูดอาการบริสุทธิ์แล้วยืดเส้นยืดสาย

"นี่ก็จะสี่ทุ่มละ คงอีกนานกว่าคุณพ่อกับคุณแม่จะกลับ...." แพรวพรรณเหลือบไปเห็นตาเกริกคนสวนกำลังสตาร์ทรถมอเตอร์ไซค์ นี่ลุงแกจะไปข้างนอกอีกเหรอ แพรวพรรณคิด คุณหนูคนเล็กของบ้านจารุศิริการกุลแอบซุ่มดูลุงเกริกสตาร์ทรถออกไปข้างนอก ตอนแรกแพรวพรรณก็ไม่ติดใจอะไร แต่ตอนนี้ชักไม่แน่ใจแล้ว ตกลงลุงเกริกแกไปไหนกันแน่

หลังจากนั้นลุงเกริกก็แอบขับรถมอเตอร์ไซค์ไปด้านนอกช่วงสี่ทุ่มทุกคืน แล้วก็กลับมาอีกทีช่วงเที่ยงคืนถึงตีสามทุกวัน จนแพรวพรรณรู้สึกสงสัยในพฤติกรรม จนกระทั่งเวลาล่วงเลยมาถึงช่วงเช้าของวันศุกร์ในอีกสัปดาห์ต่อมา

วันนี้แพรวพรรณกินข้าวเช้ากับคุณพ่อวิทยาและคุณแม่พนิดาเหมือนเคย พอกินเสร็จทั้งสองก็เดินทางไปประชุมที่โคราชต่อทันที กว่าจะกลับมาอีกทีก็ช่วงบ่ายวันเสาร์ เพราะต้องไปร่วมงานหมั้นนักการเมืองคนเก่าคนแก่ประจำพรรค

แพรวพรรณเดินเล่นตรงสวนหน้าคฤหาสน์บ้านจารุศิริการกุลในช่วงเช้า ลุงเกริกในชุดตัดอ้อยเดินถือจอบเตรียมไปทำงานในสวนดอกไม้หลังบ้าน พอตาเกริกเห็นคุณหนูเท่านั้น มันก็สะดุ้งด้วยความตกใจ

"คุณหนูแพรว...มีอะไรให้ลุงรับใช้เหรอครับ?"

"หนูถามลุงจริงๆ เถอะ หนูเห็นลุงแอบไปข้างนอกทุกคืนติดต่อกัน ลุงไปทำอะไรเหรอคะ?"

"ลุง...เอ่อ...ลุงไปทำธุระครับคุณหนู...." ตาเกริกตอบน้ำเสียงตะกุกตะกัก

"ธุระอะไรตอนดึกๆ ดื่นๆ คะลุง?" แพรวพรรณถาม "ลุงก็รู้กฎบ้านเรานิคะ ออกไปทุกคืนแบบนี้ ธุระอะไรของลุงกันแน่? นี่ถ้าพ่อกับแม่รู้ ลุงจะแย่เอานะคะ"

บ้านจารุศิริการกุล ตั้งกฎไว้ว่าคนใช้ภายในบ้านห้ามออกไปข้างนอกยามวิกาลหากไม่มีธุระจำเป็นจริงๆ ทั้งนี้เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้น ในกรณีที่คนใช้บ้านจารุศิริการกุลไปก่อคดีทีเกี่ยวกับสิ่งของมึนเมาและอบายมุข หรือแอบไปกินเหล้าแล้วเมาอาละวาด หากท่านวิทยาและคุณหญิงพนิดาทราบเรื่อง จะต้องถูกไล่ออกจากบ้านทันทีโดยไม่มีข้อยกเว้น

"โถ่....คุณหนูของลุง" พอเห็นท่าไม่ดี ตาเกริกเลยทิ้งจอบแล้วนั่งลงคุกเข่าพนมมือไหว้คุณหนูแพรวคนสวย "ลุงผิดไปแล้วครับ คุณหนูอย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกคุณท่านทั้งสองเลยนะครับ คิดเสียว่าสงสารลุงเถอะ ลุงยังต้องส่งเงินให้นั่งกิ่งกับนั่งแก้วได้เรียนหนังสือสูงๆ จะได้ไม่ลำบากเหมือนลุง นะครับคุณหนูแพรว สงสารลุงเถอะ"

"งั้นลุงก็ตอบแพรวมาซิคะ ลุงไปทำอะไรมาทุกคืน?" แพรวพรรณขมวดคิ้ว

"ลุง...เอ่อ...ลุงไป...."

"ไปไหนคะลุง?" แพรวพรรณเริ่มรุกเร้า "ก็ตอบมาซิคะลุงเกริก?"

"ลุงไปซื้อยามาน่ะครับ..." ตาเกริกตอบ "พอดีพักนี้ลุงไม่ค่อยสบาย"

"ถ้าเป็นไข้ เป็นหวัดธรรมดา บ้านเราก็มียาสามัญประจำบ้านนิคะ ไม่เห็นลุงต้องลำบากขับรถมอเตอร์ไซค์ออกไปข้างนอกทุกคืนเลย ปกติดึกขนาดนั้นแล้วคลีนิคน่าจะปิดหมดแล้ว หรือจะเป็นร้านขายยาก็เถอะ แล้วนี่คือลุงไปทุกคืนเลย กลับมาก็ดึก" แพรวพรรณเริ่มจับพิรุธตาเกริก "ลุงเกริก แพรวไม่ค่อยอยากจะเชื่อลุงเลยนะ ลุงแอบออกไปทำอะไรไม่ดีหรือเปล่าคะ? ถ้าคุณพ่อกับคุณแม่รู้ ลุงจะลำบากเอานะ"

"ลุง...เอ่อ...." ลุงเกริกเหมือนไปไม่เป็น "ลุงขอโทษจริงๆ ครับคุณหนู คราวหน้าคราวหลังลุงจะไม่ทำแล้ว"

"แพรวจะให้โอกาสลุงอีกครั้งนะคะ" แพรวพรรณตอบ "แต่ถ้าคุณพ่อกับคุณแม่รู้เรื่อง แพรวไม่รู้ด้วยแล้วนะ เพราะถือว่าเตือนแล้ว"

ว่าแล้วคุณหนูคนเล็กแห่งตระกูลจารุศิริการกุลก็เดินกลับเข้าไปในบ้าน ปล่อยให้ตาเกริกมองคุณหนูตาขวางเหมือนกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่างอยู่


อ้างถึง"ไม่เข้าเว้ยเห้ย!!! โคตรคับเลย ยังซิงแน่ๆ" ตาเกริกพยายามดุนดันเท่าไร ก็ไม่สามารถทำใหส่วนหัวถอกผลุบเข้าไปในช่องคลอดของเด็กสาวที่มีขนาดเล็กได้ ก็เลยเปลี่ยนแผ่นนิดหน่อยด้วยการก้มตัวลงมาเลียหอยแล้วบี้ติ่งสยิวของคุณหนูแพรวพรรณให้หลั่งน้ำหล่อลื่นออกมาเยอะขึ้นเพื่อช่วยในการสอดใส่ที่ง่ายขึ้น

พอเห็นหอยของคุณหนูแพรวพรรณฉุ่มฉ่ำมากขึ้น คราวนี้ตาเฒ่าก็เลยจัดแจงเตรียมสอดใส่ด้วยท่าเบสิกอีกรอบ อ้าขาคุณหนูแพรวพรรณออกช้าๆ ให้เป็นรูปตัวเอ็ม เผื่อจะได้เห็นการเข้าทำชัดๆ

"โอ้ยยยยย!!!!" คุณหนูแพรวพรรณร้องครางเสียงแหบพร่า เมื่อตาเกริกกำลังดันท่อนเอ็นขนาด 7 นิ้วแทรกเข้ามาในกายของเธอ จนในที่สุด ส่วนหัวของลำควยตาเกริกก็ผลุบเข้ามาในช่องคลอดของเด็กสาวได้เป็นผลสำเร็จ

"อูยยยย...ตอดแน่นดีจริงๆ" ตาเกริกถึงกับซูดปากแน่น เพราะภายในช่องคลอดของคุณหนูแพรวพรรณมันคับและตอดรัดแรงมากจนเกือบกลั้นไม่ไหว ตาเกริกพยายามดุนดันเข้าไปเรื่อยๆ เพื่อพิสูจน์รักแท้ หากคุณหนูแพรวพรรณเป็นสาวพรหมจรรย์จริง เยื้อพรมจารีของเธอจะต้องฉีกขาดจากการสอดใส่ในครั้งแรกอย่างแน่นอน

"อ๊า!!!! เจ็บบบบบบบบ!!!!" แพรวพรรณคราวราวกับว่าร่างกายของตัวเองกำลังจะฉีกออกจากกัน ตาเกริกรับรู้ทันทีว่าตนนี้คุณหนูแพรวพรรณเสียสาวให้กับมันเรียบร้อยแล้ว

"ลุงเป็นคนแรกของคุณหนูแล้วนะครับ" ตาเกริกเหลือบมอบพื้นที่เปราะบางด้านล่าง ก็เห็นเลือดสีแดงไหลซึมออกมาจากช่องคลอดที่ดูดกลืนท่อนเอ็นขนาด 7 นิ้วของมันอยู่ "อดทนอีกนิดเดียวนะครับ เดี๋ยวก็หายเจ็บแล้ว"

ตาเกริกใช้มือบี้ติ่งสยิวของเด็กสาวเพื่อคลายความเจ็บ พอถึงเวลาอันเหมาะสมมันก็เริ่มสาวควยเข้าออก ซึ่งบอกได้เลยว่ามันอะไรที่ฝืดมากๆ เพราะช่องคลอดของคุณหนูแพรวพรรณนับคับแน่นกว่าปกติ ถึงแม้ว่าจะมีน้ำหล่อลื่นหลั่งออกมาเป็นจำนวนมากก็ตาม

"อ๊ะ!!อ๊ะ!!! ลุงเกริก!!! เบาๆ หน่อยซิ!!!" แพรวพรรณครางด้วยความเจ็บปวด เพราะตาเกริกกระแทกโยนีของเธอแรงเกินไป "แพรวเจ็บนะ!!!"

"อูยยยย....ลุงขอโทษ....มันแน่นดีจริงๆ" ตาเกริกเปลี่ยนท่าเอาขาขวาของคุณหนูมาพาดบา เหงื่อบนใบหน้าก็ไหลหยดลงบนท้องน้อยของเด็กสาวติ๋งๆๆ "หีคุณหนูตอดรัดดีจริงๆ"

"ลามก!!! หยาบคาย!!!" แพรวพรรณเมินหน้าหนีไปทางอื่น "อืออออ.....อืออออ...."

พอซอยไปได้สักพัก ตาเกริกก็เริ่มรู้สึกว่าช่องคลอดของคุณหนูแพรวพรรณเริ่มขยายใหญ่ขึ้น ก็เลยซอยลึกขึ้นและแรงขึ้น คราวนี้คุณหนูคนสวยไม่ร้องเจ็บแล้ว แต่กลับร้องครางแทน สาวน้อยวัยใสกับหนุ่มใหญ่วัยหลักห้าร้องครางประสานเสียงกับเสียงฟ้าร้องคำรามจากด้านนอก

"ป๊าปๆๆๆๆ เสียงหน้าขาของตาเกริกกระแทกกับขาอ่อนของคุณหนูแพรวพรรณเสียงดังชัดเจน ตอนนี้คุณหนูแพรวพรรณไม่ต่อต้านอะไรอีกแล้ว เธอร้องครางเสียงหลง ไม่สนใจเรื่องศีลธรรมหรือความเหมาะสมใดๆ เพราะธรรมชาติสร้างมนุษย์ผู้ชายกับมนุษย์ผู้หญิงให้เกิดมาคู่กันเพื่อช่วยในการดำรงเผ่าพันธุ์

"โอยยย...ลุง....จะไม่ไหวแล้ว....อูยยยยย" ตาเกริกเริ่มรู้สึกทนไม่ไหวแล้ว ก็เลยกระหนำซอยชุดใหญ่ใส่คุณหนูแพรวพรรณแบบไม่สนใจว่าหอยของเธอจะพังหรือเปล่า จนในที่สุดตาเกริก คนสวนของบ้านจารุศิริการกุลก็หลั่งน้ำเชื้อเข้าไปในถ้ำสาวของคุณหนูพลอยพรรณได้สำเร็จ

"อือออออออ......อ๊ายยยยยยยย.....อ๊า!!!" เช่นเดียวกับคุณหนูแพรวพรรณก็กำลังจะขึ้นสวรรค์เป็นรอบที่สาม

"อ๊า...." ตาเกริกหมดแรงขณะกำลังหลั่งน้ำเชื้อใส่ช่องคลอดของเด็กสาว จึงทิ้งตัวลงทับร่างของเด็กสาวที่กำลังกระตุกเพราะถึงจุดสุดยอด ด้วยสัญชาติญาณแห่งการสืบเผ่าพันธุ์ของมวลมนุษยชาติ ชายวัยห้าสิบกับสาวน้อยวัยขบเผาะต่างกอดรัดพะเน้าพะนอคลอเคลียด้วยอารมณ์แห่งตัณหาและราคา จนลืมสถานะทางสังคม ชนชั้นและวรรณะว่าทั้งคู่ต่างกันมากเพียงใด

"โอยยย...ลุงรักคุณหนูนะครับ คุณหนูของไอ้เกริก...." ตาเกริกกระซิบข้างหูคุณหนูแพรวพรรณที่นอนหลับตาพริ้มด้วยความอิ่มเอิบในรสชาติทางเพศที่ตาเกริกมอบให้ ทั้งคู่นอนกอดรัดกันแบบนั้นไปได้สักพัก ด้วยความเหนื่อยล้า จึงทำให้ตาเกริกและคุณหนูแพรวพรรณเผลอหลับด้วยความอ่อนเพลีย


ทั้งหมดของตอนนี้ครับ ขอซ่อนบางส่วน และขอให้สนุกกับการอ่านบทสรุปของไตรภาคน้องแพรวครับ

"สวัสดีคุณพ่อกับคุณแม่ซิแพรว" หมอพลอย ที่วันนี้ขับรถมารับน้องแพรวขึ้นไปเรียนต่อชั้นมัธยมปลายที่กรุงเทพถึงบ้านตระกูลจารุศิริการกุลที่ชลบุรี "แพรว สวัสดีคุณพ่อคุณแม่ซิ"

"สวัสดีค่ะคุณพ่อ สวัสดีค่ะคุณแม่" แพรวพรรณพนมมือไหว้ท่านวิทยาและคุณหญิงพนิดา ที่มาส่งลูกสาวคนเล็กของบ้านไปกรุงเทพ

"ตั้งใจเรียนนะแพรว" ท่านวิทยารับไหว้จากลูกสาว "พลอย ฝากแกดูแลน้องดีๆ ด้วยนะ"



"ตั้งใจเรียน เชื่อฟังพี่พลอยนะ" คุณหญิงพนิดาโอบกอดลูกสาวคนเล็กทั้งน้ำตา "พลอย ฝากดูแลน้องด้วยนะ"

ค่ะ พลอยจะดูแลน้องให้ดีที่สุดนะคะ คุณพ่อกับคุณแม่ไม่ต้องกลัวค่ะ" หมอพลอยตอบ "เดี๋ยวถ้ายังไง พลอยกับแพรวขอตัวก่อนนะคะ"

"ได้ๆ" ท่านวิทยาตอบ "เอ้า!!! มาช่วยคุณพลอยกับคุณแพรวถือกระเป๋าหน่อยเร็ว"

"ค๊า คุณผู้ชาย" คนใช้ของบ้านจารุศิริการกุลเดินเข้ามาช่วยคุณหนูทั้งสองถือกระเป๋าใส่ท้ายรถยนต์ Toyota Camry สีขาว ที่ท่านวิทยาให้หมอพลอยไว้ใช้ขับไปทำงาน ขณะเดียวกันคุณหนูทั้งสองของบ้านจารุศิริการกุลก็ขึ้นรถ โดยหมอพลอยเป็นคนขับรถ ส่วนคุณหนูแพรวก็นั่งเบาะหน้าคู่กับหมอพลอย

พอขึ้นมาเบาะหน้า น้องแพรวก็เหลือบไปเห็นลุงเกริกจากกระจกหน้า คนสวนของบ้านแอบมองคุณหนูคนเล็กด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความอาลัยอาวรณ์ ในขณ

"ขึ้นไปกรุงเทพแล้ว อย่ามีแฟนนะครับคุณหนู" เสียงตาเกริกออดอ้อนขอความรักจากลูกสาวคนเล็กของบ้านจารุศิริการกุลดังก้องในหัวของคุณหนูแพรวพรรณ

คุณหนูแพรวพรรณเมินหน้าหนีจากกระจก วันนี้เธอดูอิดโรยจากความอ่อนเพลียจนทุกคนสังเกตได้ แต่สุดท้ายแล้ว กำหนดการณ์ขึ้นกรุงเทพยังต้องเป็นไปตามเดิมอยู่ดี ซึ่งน้องแพรวก็ไม่ได้ขัดข้องแต่ประการใด เพราะเจ้าตัวอยากขึ้นไปกรุงเทพมานานแล้ว

พอคนใช้ของบ้านจารุศิริการกุลใส่กระเป๋าท้ายรถจนเสร็จเรียบร้อย หมอพลอยก็ขับรถออกจากบ้านจารุศิริการกุล มุ่งตรงสู่กรุงเทพโดยใช้เส้นทางมอเตอร์เวย์

พอขับรถมาได้สักพัก หมอพลอยก็สังเกตเห็นอาการของน้องแพรวที่ดูอิดโรย จนทำให้อดสงสัยไม่ได้ว่าน้องสาวเป็นอะไรกันแน่

"ไม่สบายเหรอแพรว?" พลอยพรรณเอ่ยปากถามขณะกำลังขับรถบนมอเตอร์เวย์

"นิดหน่อยค่ะพี่พลอย" แพรวพรรณตอบ "รู้สึกปวดเมื่อยไปทั้งตัวเลย"

"ปวดเมื่อย? ไปทำอะไรมาเหรอแพรว?" พลอยพรรณหรี่ตามองน้องสาวสลับกับมองถนนด้านหน้า



"ไม่ได้ทำอะไรหรอกค่ะพี่...." แพรวพรรณเมินหน้าหนีไปทางอื่น "ขอแพรวหลับสักงีบนะคะพี่พลอย"

"อะไรของแพรวเนี่ย?" หมอพลอยอดสงสัยไม่น้อยว่าน้องแพรวไปทำอะไรมา ถึงได้ไม่สบาย "ถ้ายังไม่หายดี เดี๋ยวพี่ช่วยดูอาการให้เอาไหม จะได้รู้ว่าเป็นอะไร"

แพรวพรรณนิ่งเงียบ หลับตานอนด้วยความอ่อนเพลีย ขณะเดียวกันภาพความทรงจำในคืนวันก่อนที่เด็กสาวถูกตาเกริกขืนใจยังคงชัดเจนในความรู้สึก ภาพเหตุการณ์วันนั้นปรากฏชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ ในหัวของคุณหนูแพรวพรรณ

...............................................................


"ลุงทำกับหนูแบบนี้ทำไม...ฮือๆๆๆๆ จะฟ้องพ่อ จะฟ้องแม่!!!" คุณหนูแพรวพรรณรีบลุกขึ้นในสภาพอิดโรยพร้อมกับหยิบเสื้อผ้าและชุดชั้นในที่กองบนพื้น

"อย่านะครับคุณหนู!!" ลุงเกริกโผล่เข้ากอดเด็กสาว "ถ้าคุณหนูทำแบบนั้น คุณท่านทั้งสองจะเสียใจ"



"ปล่อยนะ!!!" แพรวพรรณพยายามดิ้นจากอ้อมกอดอันแสนสกปรกของลุงเกริก "หนูอุตส่าห์ไว้ใจลุง นับถือลุงเป็นญาติผู้ใหญ่ ลุงทำกับหนูแบบนี้เหรอ?"

"เพราะลุงรักคุณหนูไงครับ ลุงรักคุณหนูแพรวมาตั้งแต่เด็กๆ แล้ว!!!" ลุงเกริกพยายามใช้ไม้นวมกับคุณหนู "ลุงขอโทษ ลุงจะไม่ทำแบบนี้อีกนะครับ!!"

"ปล่อย!!! หนูบอกให้ปล่อยไง!!" สาวน้อยพยายามดิ้น แต่ดิ้นยังไงก็ไม่หลุด ทีนี้ พอดิ้นไปดิ้นมาเกิดเสียหลัก ตัวเองล้มลงไปนอนกองกับพื้น ลุงเกริกเลยได้โอกาสโชว์แมนด้วยการช่วยประคองร่างของเด็กสาวไม่ให้ศีรษะกระแทกพื้น ที่นี้ เพราะจังหวะชุลมุนแบบนี้นี่แหละ เลยทำให้ลุงเกริกนั่งคร่อมร่างอันเปลือยเปล่าของคุณหนูแพรว

พอเห็นเรือนร่างที่เปลือยเปล่าของคุณหนูแพรวพรรณ ไอ้ช่อนตรงกลางหว่างขาขนาด 7 นิ้ว ที่เปรอะเลือดสาวของคุณหนูแพรวพรรณก็ชี้โด่อีกครั้ง ด้วยความหื่นจนหน้ามืดของลุงเกริก แกก็เลยโน้มตัวลงมาดูดเลียปลายถันสีชมพูอ่อนของคุณหนูแพรวพรรณ

"อือออออ!!!!" คุณหนูแพรวแอ่นตัวด้วยความเสีย อุ้งมือน้อยๆ ของเด็กสาวพยายามดันร่างของชายชราตัณหากลับให้ออกไป "ปล่อยนะลุงเกริก!!! ปล่อย!!!"

"ลุงขอโทษ!!! แต่ลุงอดใจไม่ไหวจริงๆ ขอลุงอีกสักทีนะครับคุณหนู" ลุงเกริกขอตรงๆ แบบไม่อ้อมค้อม ตาเฒ่าคนส่วนหื่นเริ่มเกมรักในยกที่สองด้วยการดูดเลียนมของคุณหนูแพรว ที่เรียกได้ว่ามีขนาดเล็กกว่าซาลาเปาเซเว่นก้อนละ 27 บาท เพียงเล็กน้อยเท่านั้น ลุงเกริกไม่ได้แค่ดูดเลียปลายถันของคุณหนูแพรวพรรณ แต่มันยังดูดเลียไปทั่วทั้งเต้านมน้อยๆ คุณหนูแพรวพรรณหน้าแดงก่ำ ร้องครางเสียงหลงด้วยความเจ็บปนเสียว



"อือออออ!!!! เจ็บ!!!!!!!" คุณหนูแพรวพรรณแอ่นตัว เชิดหน้าหลับตาปี๋ด้วยความเจ็บปนเสียว ทีนี้เพราะกลัวว่าใครจะได้ยิน ลุงเกริกก็เลยตัดสินใจประกบปากแลกลิ้นกับคุณหนูคนเล็กของบ้านเพื่อจบปัญหา

ลุงเกริกพยายามดุนดันลิ้นสากๆ เข้าไปทักทายลิ้นของคุณหนูแพรวพรรณ เด็กสาวต่อต้านคุณลุงคนสวนได้สักพัก ก็เผยอปากปล่อยให้ลุงเกริกได้เข้าไปชิมน้ำหวานในช่องปากของเด็กสาวตามอำเภอใจ

น้องแพรวอ่อนระทวยในอ้อมกอดของซาตานอย่างลุงเกริก สุดท้ายเด็กสาวก็สิ้นฤทธิ์ ปล่อยให้ลุงเกริกได้เสพกายเด็กสาวของเธอไปอีกรอบ

"หีคุณหนูบวมไปหมดแล้ว" ลุงเกริกเหลือบมองโยนีของคุณหนูแพรวพรรณ ที่บวมเป่งจากการถูกลุงเกริกเปิดซิง กลีบสาวของคุณหนูแพรวพรรณเปรอะไปด้วยเลือดบริสุทธิ์ ที่เกิดจากเยื้อพรมจรรย์ภายในฉีกขาดจากฝีมือของลุงเกริก

คุณหนูแพรวพรรณหายใจรวยริน หลับตาพริ้มแก้มแดงระเรือด้วยความเจ็บปนเสียวและอาย สาวน้อยไม่มีเรี่ยวแรงที่จะต่อต้านความต้องการของลุงเกริกอีกแล้ว

อารมณ์ของลุงเกริกนั้นยังคงคุกกรุ่นอยู่ เมื่อรู้ว่าช่องสังวาสของคุณหนูแพรวพรรณบวมเป่งแบบนี้ ก็ทำให้ตาเกริกอดผิดหวังไม่ได้ แต่ในใจก็คิดว่ามาถึงจุดนี้แล้ว อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด อย่างน้อย ถ้าเช้าวันรุ่งขึ้น เรื่องเกิดแดงขึ้นมา มันก็จะได้ไม่มานั่งเสียใจว่าทำไมถึงทำไม่ทำแบบนี้

"หีคุณหนูยังเด็กไป สงสัยลุงจะเย็ดต่อไม่ได้ งั้นลุงขอเย็ดตูดคุณหนูแทนแล้วกันนะครับ" ลุงเกริกเอ่ยปากไปพร้อมๆ กับลูกไล้หน้าท้องของคุณหนูคนสวยเพื่อปลอบโยน

ว่าแล้วลุงเกริกก็จับคุณหนูพลิกนอนคว่ำ แล้วแหวกแก้มก้น ก่อนดูดนิ้วกลางจนแฉะแล้วกดเข้าไปในรูก้นน้อยๆ ของคุณหนูแพรวพรรณ

"อืออออออออออออ!!!!! เจ็บ!!!!!!!" คุณหนูแพรวพรรณร้องครางเสียงหลงด้วยความเจ็บ เจ็บจนน้ำตาเล็ด แต่ตาเกริกยังไม่ยอมหยุดเพียงเท่านั้น มันทั้งแยงรูตูดของคุณหนูแพรวพรรณไปพร้อมๆ กับคว้าน เพื่อให้ช่องทางพิเศษนี้ของคุณหนูเปิดกว้างมากขึ้น

"ลุงจะใส่เข้าไปแล้วนะครับคุณหนู ทนเจ็บหน่อยนะ" ตาเกริกบีบไหล่คุณหนูเพื่อปลอบขวัญ ก่อนจัดแจงแทงท่อนเอ็นเข้าไปในรูก้นของคุณหนูแพรวพรรณ ที่น้องอ้าปากหวอด้วยความเจ็บ สาวน้อยของบ้านจารุศิริการกุลพยาบาลดิ้นหนี แต่กลับถูกอุ้งมือของตาเกริกฉุดรั้งเอาไว้



"เจ็บ!!! ฮือออออ!!!! ลุงเกริก!!!! หนูเจ็บ!!!" คุณหนูแพรวพรรณร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวดขณะกำลังถูกลุงเกริกเข้าหลังบ้าน  สาวน้อยร้องครางด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ร้องจนกระทั่งไม่มีเสียง

พอรูสึกตัวอีกที คุณหนูแพรวพรรณก็ถูกลุงเกริกปู้ยี้ปู้ยำจนแหลกเละ ลุงเกริกคนสวนกำลังเสพสังวาสกับคุณหนูทางประตูหลังที่แสนหวานและคับแน่น จนในที่สุดมันก็หลั่งน้ำเชื้อเข้าไปในถ้ำทองของคุณหนูแพรวพรรณจนได้

ตาเกริกนอนทับคุณหนูแพรวพรรณแล้วเอาควยปักคารูก้นของเด็กสาว ปล่อยให้ท่อนเนื้ออ่อนย้วยออกมาเอง สักพักลุงเกริกก็ค่อยๆ ประคองร่างของคุณหนูแพรวพรรณไปชำระร่างกายในห้องน้ำ พร้อมกับสั่งกำชับคุณหนูว่าห้ามเอาเรื่องนี้ไปบอกใครเด็ดขาด ไม่เช่นนั้นตาเกริกจะฆ่าทุกคนในบ้านทั้งหมด

พอได้ยินแบบนั้น คุณหนูแพรวพรรณก็ใจเสีย แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ พอตาเกริกแยกตัวออกไป คุณหนูก็ทิ้งตัวลงนอนหลับเป็นตายด้วยความอ่อนเพลีย จนแม่บ้านต้องเคาะประตูเข้ามาถามไถ่อาการและเอาข้าวมื้อเช้า กลางวัน และเย็นมาส่งถึงที่ด้วยความเป็นห่วง

...............................................................

พอมาถึงคอนโด แพรวพรรณก็นอนพักฟื้น จนร่างกายเริ่มสดชื่นขึ้น หลังจากนั้นหมอพลอยก็พาน้องแพรวไปซื้อข้าวของเครื่องใช้เพื่อเตรียมมอบตัวกับทางโรงเรียน หมอพลอยพาแพรวพรรณไปเที่ยวห้างดังๆ ในกรุงเทพอย่าง มาบุญครอง สยามพารากอน และอื่นๆ อีกมากมาย

แพวพรรณดูร่าเริงมาก เวลาที่ได้อยู่กับพี่สาวอย่างหมอพลอย ส่วนหมอพลอยเองก็รู้สึกผ่อนคลายที่เห็นน้องสาวมีความสุข แต่ก็ไม่วายสังกำชับให้น้องสาวอย่าลืมตั้งใจเรียนเพื่อให้คุณพ่อกับคุณแม่ดีใจ และสั่งห้ามไม่ให้มีแฟนโดยเด็ดขาดไม่ว่าจะกรณีใด

"แพรว ตั้งใจเรียนก่อนนะ เรื่องแฟนอย่าพึ่งคิด" หมอพลอยสอนน้องสาวด้วยน้ำเสียงซีเรียส แต่ก็แฝงด้วยความห่วงไย "เราเป็นผู้หญิง จะทำอะไรต้องคิดให้รอบคอบ ไม่งั้นเราจะโดนคนอื่นว่าได้ว่าที่บ้านไม่สั่งสอน"

"ค่ะพี่..." น้องแพรวตอบ

พอวันเปิดเรียน คุณหนูแพรวพรรณก็ไปเรียนตามปกติ ด้วยความน่ารักและสดใสของคุณหนูแพรวพรรณ เลยทำให้เธอกลายเป็นสาวป๊อปปูล่าประจำโรงเรียน
"มีใครรู้จักแพรวพรรณ ม.4/1 ห้องวิทย์-คณิตบ้าง น้องเค้าน่ารักจัง มีแฟนหรือยังนะ?"

เหล่าบรรดารุ่นพี่และรุ่นเดียวกัน ต่างขยันมาขายขนมจีบแพรวพรรณ แต่เด็กสาวไม่เล่นด้วย เธอทำตามที่พี่พลอยสั่งกำชับไว้อย่างเด็ดขาดว่าห้ามมีแฟน เลยทำให้หนุ่มๆ ในโรงเรียนต่างผิดหวังกันเป็นแถว



แต่ความจริงแล้ว คุณหนูแพรวพรรณรู้สึกบางอย่างกับลุงเกริก มันเป็นความรู้สึกที่พิเศษมาก คุณหนูแพรวพรรณใช้ชีวิตมัธยมปลายไปตามวิถีของตน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเรียน เรียนพิเศษที่สถาบันกวดวิชา เข้าร่วมกิจกรรมต่างๆ และเล่นไวโอลีน จนกระทั่งสอบกลางภาคเสร็จ คุณหนูแพรวพรรณจึงได้เดินทางกลับบ้านที่ชลบุรี

"กลับมาแล้วค๊า คุณพ่อ คุณแม่!!" แพรวพรรณวิ่งออกมาจากรถของหมอพลอย เพื่อโผล่เข้ากอดท่านวิทยาและคุณหญิงพนิดา ที่รอต้อนรับการกลับมาของสองสาวของบ้านจารุศิริการกุล

"ตัวโตขึ้นเยอะเลยนะเราน่ะ อ้วนขึ้นหรือเปล่า?" ท่านวิทยากอดลูกสาวคนเล็กด้วยความเอ็นดู ถึงแม้ว่าจะได้ชื่อว่าเป็นพ่อที่เข้มงวดกับลูกสาว แต่ความจริงแล้ว ท่านวิทยาเองก็รักลูกสาวมากกว่าที่ใครหลายคนคิด "พลอย วันนี้ค้างที่บ้านสักคืนซิ เราไม่ได้อยู่ด้วยกันสี่คนพ่อแม่ลูกแบบนี้มานานแล้วนะ"

"พลอย เป็นไงบ้าง สบายดีไหม? มาให้แม่กอดหน่อยเร็ว" คุณหญิงพนิดาโอบกอดลูกสาวคนโตของบ้านด้วยความรักและคิดถึง

"ถึงพ่อกับแม่ไม่ชวน พลอยก็ตั้งใจจะค้างคืนที่นี้อยู่ดีค่ะ" พลอยพรรณยิ้มหวานให้กับพ่อและแม่ ความจริงแล้วครอบครัวจารุศิริการกุลเองก็รักใคร่กันดี เพียงแต่นานๆ ที จะมีช่วงเวลาที่อบอุ่นเช่นนี้เกิดขึ้น เพราะท่านวิทยาและคุณหญิงพนิดานั้นวุ่นวายกับงานด้านการเมือง ธุรกิจ และงานในแวดวงไฮโซ ส่วนหมอพลอยเองก็ยุ่งกับงาน จนไม่มีเวลาแบบนี้มากเท่าไรนัก

แต่คนที่ดีใจที่สุด เห็นจะไม่พ้นลุงเกริก ที่แอบมองคุณหนูแพรวพรรณจากมุมตึก คุณหนูแพรวพรรณเองก็เหลือบไปเห็นลุงเกริก เด็กสาวมองคนสวนตาขวางเหมือนจะเอาเรื่อง

แต่ตาเกริกกลับมองคุณหนูแพรวพรรณด้วยรอยยิ้ม ในที่สุดคุณหนูคนเล็กของบ้านจารุศิริการกุลก็กลับมา มันรอคอยให้หมอพลอยกลับกรุงเทพไปก่อน และรอให้ท่านวิทยาและคุณหญิงพนิดาไม่อยู่บ้าน เมื่อถึงจังหวะนั้น ตาเกริกก็แอบบุกเข้าไปในเรือนใหญ่ แอบเข้าไปในห้องของคุณหนูแพรว

"ลุง!!! มาทำอะไรที่นี่!!! ปล่อย!!!" คุณหนูแพรวพรรณตกใจไม่น้อย ที่เปิดประตูมาแล้วเจอตาเกริก

"ขอลุงชื่นใจหน่อยนะครับคุณหนู" ตาเกริกดึงร่างคุณหนูเข้าไปในห้องแล้วปิดประตู ทีนี้ก็เป็นเรื่องคาวๆ ของคนสวนอย่างตาเกริกและคุณหนูคนเล็กของบ้านจารุศิริการกุล ที่คนภายนอกไม่มีทางรับรู้ได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นข้างใน

เว้นเสียแต่เสียงร้องครางของเด็กสาวและชายสูงวัยภายในห้อง กับกิจกรรมเข้าจังหวะแบบเนื้อแนบเนื้อ เสื้อผ้าไม่เกี่ยว มันเป็นแบบนี้ทุกคน จนกระทั่งหมอพลอยมารับน้องสาวกลับกรุงเทพ

"แพรว...แพรวเป็นอะไรหรือเปล่า? ทำไมถึงเดิน...เอ่อ...เดินขาถ่างจัง" หมอพลอยมองน้องสาวด้วยสายตาตำหนิ "เราเป็นผู้หญิงยิงเรือนะแพรว เดินให้เรียบร้อยหน่อยซิ"

"ค่ะพี่พลอย..." แพรวพรรณก้มหน้าจ๋อย ขณะกำลังเดินไปหยิบน้ำในตู้เย็น ในใจก็คิดถึงเหตุการณ์ที่ถูกลุงเกริกย้ำรักในห้องนอนของตัวเอง

ลุงเกริกสอนวิชาเพศศึกษาให้น้องแพรวคนสวยแทบทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นการใช้ปากทำรัก ทวงท่าการร่วมเพศต่างๆ เช่น ท่าพื้นฐาน ท่าขย่มตอ ลิงอุ้มแตง หรือแม้กระทั่งการร่วมรักทางประตูหลัง ลุงเกริกก็สอนน้องแพรวหมดจนไม่เหลืออะไรจะสอนคุณหนูอีกต่อไป



พอเปิดเทอม คุณหนูแพรวพรรณก็กลับไปเรียนต่อ ไม่แน่ใจว่าเพราะน้ำเชื้อของลุงเกริก ที่รดใส่กลีบสาวของคุณหนูแพรวพรรณหรือเปล่า เลยทำให้คุณหนูแพรวพรรณยิ่งโตก็ยิ่งสวย ผิวพรรณของเธอเปล่งปลั่ง แก้มแดงระเรือ ทรวดทรงที่อวบอัดและเติบโตไปตามวัย จนทำให้หนุ่มๆ ในโรงเรียน หรือแม้กระทั่งรุ่นพี่มหาวิทยาลัยที่ตั้งอยู่ข้างๆ ต่างสนใจคุณหนูคนเล็กของบ้านจารุศิริการกุลกันเป็นแถว

แต่แพรวพรรณกลับเลือกที่จะไม่เปิดใจรับใคร ถึงแม้จะมีหนุ่มหล่อหน้าตาดีจากสังคมไฮโซ ขับรถสปอร์ตราคาหลายล้านมามหาวิทยาลัย แต่คุณหนูแพรวพรรณก็ไม่สนใจ จนเพื่อนๆ ในกลุ่มต่างสงสัยว่าคุณหนูแพรวพรรณอาจเป็นเลสเบี้ยน หรืออาจชอบทอม จนทำให้มีสาวหล่อในโรงเรียนเข้าใจผิดมาขายขนมจีบคุณหนูแพรวพรรณ

"ขอโทษนะแจม เราไม่ชอบทอม" แพรวพรรณปฏิเสธเพื่อนทอมที่มาจีบเธอด้วยท่าทีสุภาพ

"ก็ไหนคนอื่นบอกว่าเธอไม่ชอบผู้ชาย เราก็นึกว่าชอบทอม?"

"เราไม่อยากมีความรักนะแจม" แพรวพรรณยิ้ม "เราอยากตั้งใจเรียนมากกว่า ไม่โกรธกันนะแจม"

แพรวพรรณปฏิเสธหนุ่มหล่อและสาวหล่อที่เข้ามาจีบเธอด้วยเหตุผลเรื่องเรียน แต่ความจริงก็คือเธอหลงไหลในเกมสังวาสที่ลุงเกริกสอนเธอ เด็กสาวรอคอยช่วงปิดเทอม เพื่อที่จะได้กลับไปหาลุงเกริก และได้พลอดรักกัน ทีนี้พอกลับมาที่กรุงเทพ บางครั้งเธอก็ต้องช่วยตัวเองไปก่อนแก้ขัด

แพรวพรรณและลุงเกริกแอบทำแบบนี้มานาน จนกระทั่งคุณหนูแพรวพรรณเรียนจบชั้นมัธยมปลาย ในช่วงรอยต่อระหว่างรอเรียนมหาวิทยาลัย แพรวพรรณในวัย 19 ปี เลยมาพักผ่อนที่บ้านจารุศิริการกุลในชลบุรี และเธอก็ได้กลับมาพบกับลุงเกริก ที่ตอนนี้ก็เริ่มอายุมากแล้ว

ในช่วงเวลาราชการ ลุงเกริกคือคนสวยที่ขยันขันแข็ง มันดูแลสวนดอกไม้ของบ้านจารุศิริการกุลอย่างไม่มีตกบกพร่อง พอถึงเวลากลางคืน ลุงเกริกก็ทำหน้าที่รดน้ำให้กับกลีบสาวของคุณหนูแพรวคนสวยที่นานวัน ความต้องการทางเพศของเธอยิ่งรุนแรงมากขึ้น

ในวัยใกล้ 60 ปี ตาเกริกไม่ได้ฟิตปั๋งเหมือนแต่ก่อน ท่อนเอ็นขนาด 7 นิ้วที่เคยผงาด ตอนนี้เริ่มไม่สู้งาน จนคุณหนูแพรวพรรณเริ่มหงุดหงิด สาวน้อยพยายามปลุกปั้นอารมณ์ของคุณลุงวัยใกล้ 60 ด้วยปากอย่างที่เคยถูกลุงเกริกสอนมา อมมาตั้งนาน พอเริ่มแข็งตัว คุณหนูก็หย่อนตัวควบท่อนเอ็นของตาเกริกแล้วร่อนเอวส่ายไปมา

จากวันนั้นที่ตาเกริกเปิดซิงคุณหนูแพรวพรรณ เวลาผ่านไปเพียงแค่ 3 ปี ตอนนี้ตาเกริกกลายเป็นทาสสวาสรองรับอารมณ์หื่นของคุณหนูแพรวพรรณ ทุกๆ คืน ที่คุณหนูแพรวพรรณพักอยู่ที่บ้าน ตาเกริกต้องมารายงานตัวกับคุณหนูแพรวพรรณถึงห้อง โดยไม่มีเงื่อนไข

บางครั้ง อาวุธประจำกายของตาเกริกก็ไม่ทำงาน ตาเกริกเลยแก้ลำด้วยการใช้เคล็ดลับวิชาลิ้นจี่หน้าหอเพื่อช่วยปลดเปลื้องอารมณ์เปลี่ยวของคุณหนูแพรวพรรณ ด้วยการเลียโยนีของเด็กสาว ลากยาวไปจนถึงง่ามก้น ตาเกริกสังเกตุเห็นว่าเนินหัวหน่าวของคุณหนูแพรวพรรณ ที่เคยมีขนอ่อนๆ ขึ้นเมื่อสมัยวัย 16 ผ่านมา 3 ปี ตอนนี้ขนเหล่านั้นเริ่มดกดำมากขึ้น แต่ก็ยังดูสวยงามอยู่ดี

ลุงเกริกและคุณหนูแพรวพรรณร่วมรักกันบ่อยมาก สังเกตได้ว่ายิ่งร่วมรักกันมากเท่าไร คุณหนูแพรวพรรณยิ่งดูอิ่มเอิบ ผิวพรรรเปล่งปลั่งมากขึ้น ในขณะที่ตาเกริก ยิ่งนานวันก็ยิ่งโทรม เหมือนโดนคุณหนูสูบพลังชีวิตไปเรื่อยๆ

พอถึงเวลา หมอพลอยก็มารับน้องสาวกลับบ้าน เพื่อกลับไปเรียนต่อ ปี.1 ที่มหาวิทยาลัยรัฐอันดับหนึ่งของประเทศ ตอนแรกท่านวิทยากับคุณหญิงพนิดาตั้งใจจะส่งคุณหนูแพรวพรรณไปเรียนต่อ ป.ตรี ที่อังกฤษ แต่เนื่องจากยังติดปัญหาเรื่องเอกสารทางราชการหลายรายการ เลยทำให้คุณหนูแพรวพรรณต้องเรียน ปี.1 ในไทยไปก่อน

ระหว่างที่เรียน ปี.1 ในไทย คุณหนูแพรวพรรณก็ได้ไปสอบใบขับขี่ หลังจากที่พี่สาวอย่างหมอพลอยได้สอนให้เธอขับรถในช่วงเรียน ม.ปลาย ซึ่งหมอพลอยตั้งใจว่าจะยกรถยนต์ Toyota Camry ให้น้องแพรว เพราะตัวเองกำลังมีโครงการจะถอยรถยนต์คันใหม่เป็นของตัวเองอย่าง Toyota Prius

พอสอบใบขับขี่ได้ น้องแพรวก็เลยได้ขับรถไปไหนมาไหนในกรุงเทพระหว่างเรียน ปี.1 ซึ่งไม่ต้องบอกหรอกนะว่า ความน่ารักของคุณหนูแพรวพรรณ ได้ทำให้เธอเป็นดาวคณะได้ไม่ยาก มีหนุ่มหล่อรุ่นพี่และรุ่นเดียวกัน รวมไปถึงสาวหล่อมาขายขนมจีบเธอตามเดิมเช่นเคย แต่คุณหนูแพรวพรรณกลับปฏิเสธทุกคนจนหมด โดยใหเหตุผลเรื่องเรียน

พอเรียนจบชั้นปีที่ 1 เอกสารต่างๆ ก็พร้อม เป็นอันว่าแผนการเรียน ป.ตรี ที่อังกฤษสำเร็จลุล่วง น้องแพรวเลยขับรถกลับบ้านที่ชลบุรี เพื่อมาพักผ่อนครั้งสุดท้าย ก่อนเดินทางไปเรียนต่อที่อังกฤษ โดยการเทียบโอนหน่วยกิตที่เรียนมา

กลับบ้านมารอบนี้ คุณหนูแพรวพรรณได้มาเจอกับลุงเกริก เรียกว่าโอกาสพอเหมาะเหลือเกิน เพราะท่านวิทยาและคุณหญิงพนิดา ไปทำธุระทางภาคใต้ หลายวันกว่าจะกลับ คุณหนูแพรวพรรณในชุดลำลองเลยเดินมาหาลุงเกริกที่กำลังรดน้ำในสวนดอกไม้

"ลุงเกริกคะ? น้ำเสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นจากด้านหลัง พอลุงเกริกหันไป ก็พบว่าใครคนนั้นก็คือคุณหนูแพรวพรรณนั่นเอง

"สวัสดีครับคุณหนู มีอะไรให้ลุงรับใช้หรือเปล่าครับ?" ลุงเกริกเอ่ยปากทักทายคุณหนูคนเล็กของบ้านอย่างอารมณ์ดี

"คืออีกไม่กี่วัน แพรวจะไปเรียนต่อเมืองนอกแล้ว" แพรวพรรณตอบไปตามตรง "ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว แพรวเลยอยากชวนลุงไปข้างนออกน่ะค่ะ"

รอยยิ้มของลุงเกริกคลายลงทันที เมื่อได้ยินว่าคุณหนูแพรวพรรณกำลังจะไปต่อเมืองนอก ด้วยประสบการณ์ของตาเกริก มันรู้ดีว่าคุณหนูแพรวต้องการอะไรจากมันเพื่อเป็นการทิ้งทวน

ใบหน้าอันแสนหวานของคุณหนูแพรวพรรณ ดวงตาที่แสนซื่อคู่นั้น ใครเล่าจะไปคาดคิดว่ายังมีความเร่าร้อนแอบซ่อนอยู่ภายใน ที่แม้แต่ลุงเกริกเองก็เริ่มรับมือไม่ไหว ครั้นจะปฏิเสธไป ก็กลัวเสียน้ำใจเด็กสาว แต่ถ้าตอบตกลง บางทีอายุขัยของมันอาจสั้นลงกว่าเดิม

"ได้ซิครับ คุณหนู" ลุงเกริกยิ้มรับ ทั้งที่มันรู้ว่านี่อาจทำให้อายุขัยของมันสั้นลง แต่มันก็ยินยอม เพราะทั้งตัวและหัวใจของชายสูงวัยอย่างตาเกริก ได้มอบให้คุณหนูแพรวพรรณไปหมดแล้ว

 

...............................................................

หลายวันผ่านไป จนถึงวันที่คุณหนูแพรวพรรณต้องเดินทางไปอังกฤษ ท่านวิทยา คุณหญิงพนิดา และหมอพลอย ได้เดินทางมาส่งคุณหนูแพรวพรรณถึงสนามบินสุวรณภูมิ

"ตั้งอกตั้งใจเรียนนะแพรว" ท่านวิทยาและคุณหญิงพนิดาอบรมลูกสาวคนเล็กเป็นครั้งสุดท้าย "พ่อกับแม่รอความสำเร็จของลูกอยู่นะ"

"แพรวไปพี่คงเหงาแย่เหมือนกัน" พลอยพรรณสารภาพ "ดูแลตัวเองให้ดีๆ นะแพรว ไว้ว่างๆ พี่จะบินไปหาที่อังกฤษนะ"

"ค่ะพี่พลอย" แพรวพรรณยิ้มรับ "หนูไปก่อนนะคะคุณพ่อ คุณแม่ แล้วก็พี่พลอยด้วย แต่ก่อนไป หนูขอกอดหน่อยได้ไหมคะ ทั้งสามคนเลย"

ท่านวิทยาเป็นคนแรกที่เดินเข้าไปกอดน้องแพรว ตามด้วยคุณหญิงพนิดา และหมอพลอย หลังจากร่ำลาเสร็จแล้ว แพรวพรรณก็เดินทางเช็คอินเพื่อเตรียมขึ้นเครื่องไปยังประเทศอังกฤษพอดี

ตัดมาที่บ้านจารุศิริการกุล ตาเกริกยังคงง่วนอยู่กับภารกิจดูแลสวนดอกไม้ของบ้านจารุศิริการกุล มันรู้ดีว่าวันนี้คงเป็นวันที่คุณหนูแพรวจะเดินทางไปเรียนต่อที่อังกฤษแล้ว

"แพรวสัญญานะคะลุงเกริก ว่าแพรวจะไม่มีแฟน" คำพูดของแพรวพรรณดังก้องในหัวของตาเกริกคนสวนผู้ต้อยต่ำ

"อย่าพูดแบบนั้นซิครับคุณหนู" ตาเกริกร้องห้าม "คุณหนูยังมีอนาคตไกลนะครับ สักวันคุณหนูก็ต้องเจอผู้ชายดีๆ ที่เหมาะสมกับคุณหนูแน่ๆ"

"ไม่!!! หนูไม่ต้องการใคร หนูต้องการลุง" แพรวพรรณสารภาพความจริง พร้อมกับโผล่เข้ากอดตาเกริก "ถ้าหนูเรียนจบที่อังกฤษ เราจะบอกความจริงให้คุณพ่อและคุณแม่รู้นะคะลุง"

"โถ...คุณหนูของไอ้เกริก" ตาเกริกลูบไล้เรือนผมของเด็กสาวด้วยความเอ็นดู "คุณหนูกับลุง เราต่างกันคนละชั้นวรรณะเลยนะครับ เรื่องของเราเป็นไปไม่ได้หรอก สักวันคุณหนูจะได้เจอผู้ชายที่หนุ่มแน่นกว่าลุง และมีฐานะเหนือกว่าลุง และคุณหนูจะลืมลุงไปในสักวันหนึ่ง แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ชีวิตลุง หัวใจของลุง ให้คุณหนูเสมอนะครับ"

"ไม่!!! หนูจะไม่ลืมลุง!!!" คุณหนูแพรวพรรณปฏิเสธ "ลุงมาทำให้หนูรัก แล้วลุงจะมาทิ้งหนูแบบนี้ไปไม่ได้นะ!!! ฮืออออออ!!!"

ตาเกริกโอบกอดคุณหนูแพรวพรรณที่กำลังร้องไห้โฮด้วยความรัก ความสัมพันธ์ต้องห้ามนี่มันยังไงกันนะ? ความรักงั้นเหรอ? หรือความหลงกันแน่? แต่ไม่ว่าสุดท้ายจะเกิดอะไรขึ้น ตาเกริกจะขอรักคุณหนูแพรวพรรณตลอดไป จวบจนวันสุดท้ายของชีวิต

นั่นคือความทรงจำก่อนถึงวันจากลาของตาเกริกและคุณหนูแพรวพรรณ ตัดมาที่ปัจจุบัน พอรดน้ำต้นไม้เสร็จแล้ว ตาเกริกก็ทิ้งตัวลงนั่งบนม้านั่งหินแล้วถอดหมวกออกมาพัดคลายร้อน ตาเฒ่าแหงนมองขึ้นฟ้า ก็เห็นเครื่องบินลำหนึ่งกำลังแล่นผ่านไป บางทีนั่นคงเป็นเครื่องบินที่คุณหนูแพรวพรรณโดยสารไปอังกฤษ

"เดินทางโดยสวัสดิภาพนะครับ คุณหนู" ตาเกริกยิ้มหวาน "เมียรักของลุง"

ทีนี้ พอนั่งจนหายเหนื่อย ก็ถึงเวลาที่มันต้องไปหาข้าวเที่ยงกินสักหน่อย ในจังหวะที่มันลุกขึ้น อยู่ดีๆ มันก็เกิดหน้ามืดและแน่นหน้าอกจนหายใจไม่ออก ก่อนที่จะเสียหลักล้มไปนอนกองกับพื้น

ภาพเรือนร่างที่เปลือยเปล่าของคุณหนูแพรวพรรณฉายซ้ำไปซ้ำมา ภาพเหตุการณ์ที่มันได้ร่วมรักกับคุณหนูแพรวพรรณในช่วงเวลาต่างๆ รีรันเข้ามาในหัว เหมือนย้ำเตือนว่านี่คงเป็นวาระสุดท้ายของชายชราผู้ทำหน้าที่ดูแลสวนดอกไม้อย่างมัน

ลมหายใจที่แผ่วเบาจนสงบนิ่ง พร้อมกับรอยยิ้มแห่งความสุขบนใบหน้าของตาเกริก ที่แม้รู้ดีว่านี่คงเป็นวาระสุดท้ายของชีวิต แต่คนอย่างมันก็ยิ้มรับด้วยความยินดี เพราะมันได้ชื่อว่าเป็นผู้ครอบครองร่างกายและหัวใจของคุณหนูแพรวพรรณ

เกริกฤทธิ์ วัย 60 ปี อาชีพคนสวนของบ้านจารุศิริการกุล ผู้ทำหน้าที่ดูแลสวนดอกไม้ของบ้านแห่งนี้ เพราะทำหน้าที่มานาน นานจนเกินไป เลยทำให้คนสวนนึกอยากเด็ดกลีบดอกไม้มาดอมดมดูสักครา ด้วยไฟเสน่หาที่แสนรุนแรงและเย้ายวน

.........และกลีบดอกไม้ที่ว่านั่น ก็คือกลีบสาวของดอกไม้งามที่มีชื่อว่า แพรวพรรณ จารุศิริการกุล นั่นเอง


อวสาน
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ฝากติดตามเพจเฟสบุ๊คของผมด้วยนะครับ

https://web.facebook.com/Nato87.The.Storyteller

tong20

คุณลุงใจร้ายกับคุณหนูแพรวพรรณใจดี

Nato87 : ชื่อยังกะซีรีส์เกาหลี ชอบๆ 555555


holovelove

เหงาๆ

veeveez08

หายไปนานเลย ตอนน้องแพรว จนต้องกลับไปอ่าน ตอน 1กับ2 ใหม่อีกครั้ง สนุกดีครับ แม้จะไม่เชื่อมโยงกับเรื่องหลักโดยตรงแต่ตัวละคร ก็สัมพันธ์กันบ้าง

mawin101


tetete


silakhom

เป็นอาจารเพศศึกษาและนักโภชนาการที่ดี  น้องมีน้ำมีนวลเปล่งปรั่งมาก

po3026


olemantu

น้องแพรวมีความอดทนสุงมากเลย ที่รอจนครบเทอมถึงจะกลับมากินของอร่อยที่บ้าน


locklock leck


::Thankyou::ลุงแกโชคดีจัง อยากให้มีคอนพิเศษต่ออีก  ชอบภาพประกอบมากเลยครับ



สุดยอด ประทานพร

อยากให้แบบน้องแพรวทนไม่ไหว ออกตั๋วเครื่องบินให้ลุงไปซ่ำถึงเมืองนอกอ่ะครับ