ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_cdx

วงเวียนชีวิต...ตอนที่ 4

เริ่มโดย cdx, พฤศจิกายน 02, 2019, 09:17:25 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

cdx

วงเวียนชีวิต...ตอนที่ 4

น้องอิมนอนหลับ ๆ ตื่น ๆ แทบทั้งคืน ส่วนหนึ่งเธอคิดถึงเรื่องราวของแม่กับคุณปู่ ว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้ ส่วนหนึ่ง เธอคิดถึงเรื่องของตน คิดถึงความสาวที่เสียไป เสียให้กับชายคราวพ่อ โดยที่ตัวเธอเองไม่ขัดขืนแม้แต่น้อย นอกจากจะไม่ขัดขืน ตัวเธอเองกลับมีความสุขโลดแล่นไปกับมัน  คิดแล้วเด็กสาวก็อดจะเสียวสยิวไม่ได้ ใจก็อยากออกไปหาลุงมั่น ให้แกย้ำรอยรักอีกสักครั้ง แต่แม่ก็ไม่ยอมหลับนอน กระทั่งดึก ทำไมเด็กน้อยจะไม่รู้ว่าแม่ ออกไปทำอะไร...กับใคร.....

"นอนต่างที่ หลับดีไหมค่ะ...ลุงมั่น...."  คุณรัตน์กล่าวทักทายลุงมันอย่างอารมณ์ดี
"ก็หลับ ๆ ตื่น ๆ ครับคุณรัตน์..ใครเดินเข้า เดินออกห้องไหนก็รู้หมดครับ...."  ลุงมั่นตอบยิ้ม ๆ แต่คุณรัตน์กลับเย็นวาบที่หลัง เมื่อได้ยินคำตอบจากปากลุงมั่น...............
........................................
"ถ้าไม่พบมันที่บ้าน ลองไปตามมันที่ไรนะครับ" ลุงชัยกล่าวกับคุณวีรวิทย์ พร้อมกับอธิบายทางไปไร่ของนายวิวัฒน์ ลูกหนี้ของคุณวีรวิทย์ให้ลุงมั่นฟัง
"เอารถของพี่ไปละกัน ทางเส้นทางมันไม่ค่อยสะดวก...เออ พี่ไม่ได้ไปด้วยนะ...พอดีมีนัดตรวจคนไข้....." ลุงชัยกล่าวกับลุงมั่น
"ดีเหมือนกัน ขอบคุณมากครับพี่ชัย...."
"เออ.....เพื่อนเก่านายอยู่ท้ายรถนะ..กับลูกน้องมันอีก 2 ..เพื่อได้ใช้....." ลุงชัยกระซิบบอกลุงมั่น
"ขอบคุณมาก ..สหาย..." ลุงมั่นกล่าวเบาๆ
"ไม่ต้องขอบคุณ  ฉันรอดตายเพราะแกนับคร้งไม่ถ้วน...เรื่องแค่นี้...."  ลุงชัยตอบ แล้วยื่นกุญแจรถ MPV ให้ลุงมั่น
...............................................
...............................................
เป็นอย่างที่ลุงชัยพูด บ้านหลังใหญ่ของนายวิวัฒน์ไม่มีใครอยู่ ลุงมั่นจึงขับรถไปที่ไร่ของนายวิวัฒน์ ตามเส้นทางที่ลุงชัยบอก 
"ที่ทางแถวนี้สวยมากนะคะ ...." คุณรัตน์กล่าวขึ้น
"ที่แถวนี้ ส่วนใหญ่ เป็นที่ดินที่ทางการจัดสรรให้ผู้ร่วมพัฒนาชาติไทยสมัยก่อนได้ทำกินครับ...." ลุงมั่นกล่าว
"แปลว่า คนส่วนใหญ่แถวนี้เป็นอดีต ผ.ก.ค. คุณวีรวิทย์กล่าวขึ้นบ้าง......"
"จริงครับ.....แต่ อืมมม...ท่านอย่าเผลอ ไปเรียกพวกเขา ว่า ผ.ก.ค. นะครับ..เขาอาจไม่ชอบ.."
"โอเค.... ฉันเข้าใจ ... แต่ฉันก็เข้าใจนะ มันเป็นเรื่องอุดมการณ์ทางการเมืองที่แตกต่างกัน  สมัยนั้นนะ ถ้าไม่ติดว่าเตี่ยจะฆ่าฉันเสียก่อน ฉันก็เข้าป่ากับเพื่อนนักศึกษาแล้ว...555..." คุณวีรวิทย์กล่าวพลางหัวเราะ
...............................................
ลุงมั่น ชะลอรถมองไปยัง ไร่กาแฟไร่หนึ่ง.... มันมีเนื้อที่ ประมาณ 30 ไร่ แล้วค่อยเร่งความเร็วของรถขึ้น
"มีอะไรนายมั่น...." คุณวีรวิทย์ถาม
"เปล่าครับ .... มันเป็นไร่ของลุงชัยนะครับ......ก็เลยมองดูสักหน่อย......."  ลุงมั่นตอบ
"สวยค่ะสวย.....บรรยากาศน่าอยู่จริง ๆ ดู ๆ นั่น..... มีบ้านหลังเล็กๆ น่ารักจัง....." น้องอิม กล่าว ออกอาการตื่นเต้น
"อยากได้ไหมละ...เดียวปู่จะขอซื้อให้...." คุณวีรวิทย์กล่าวกับน้องอิมอย่างเอ็นดู
"โอ้ย......คุณปู่ก็......."  น้องอิมกล่าวพลางหัวเราะ
"เท่าที่รู้ มีคนมาขอซื้อที่แปลงนี้หลายรายแล้วครับ แต่ลุงชัยแกไม่ขาย....ขนาด เคยมีคนให้ราคา เป็น สิบๆ ล้าน" ลุงมันบอกนอบน้อม
"ขนาดนั้น...." คุณรัตน์ กล่าว
"ที่แปรงนี้ ถ้าทำเป็นที่พักผ่อน รีสอร์ท ละก็สุดยอดเลย ไม่แปรกหรอกรัตน์ ที่คนอยากได้" คุณวีรวิทย์กล่าวอย่างคนช่ำชองในแวดวงธุรกิจ
.............../////////.....ท่านผู้อ่านที่รัก....จำ ที่ดิน กับบ้านหลังนี้ให้ดีนะครับ..../////..........
..............................................
..............................................
   ไร่ ที่ไม่เหมือนไร่ของชาวบ้านที่ไปที่ทำการเกษตร สภาพมันน่าจะเป็นสถานที่พักผ่อนมากกว่า มีสระน้ำ สวนผลไม้ บ้านพัก โดยภาพรวม ก็นับว่าร่มรื่นดีไม่น้อย
   ชาย 3 คนวัย ประมาณ 40 ทำสีหน้างงๆ  เมื่อคุณวีรวิทย์ คุณรัตน์ และลุงมั่นเดินเข้าไปหา
"โอ้ คุณวีรวิทย์ สวัสดีครับ " ชายผิวคล้ำ คนหนึ่งกล่าวทักทายพลางประนมมือไหว้
"ลมอะไรน้อ พัดมาถึงที่นี่ครับ  ...นั่งก่อนครับ เชิญ ๆ..." ชายคนเดิม กล่าวพลางผายมือไปยังโต๊ะ ที่แกและพรรคพวกนั่งอยู่ก่อนแล้ว บนโต๊ะ ถูกจัดวางด้วยกับแกล้ม เหล้า น้ำแข็งและโซดา.... ติดกันเป็นโต๊ะ อีกตัวที่ปูด้วยผ้าสักหลาด โต๊ะตัวนั้นวางด้วยปืนพกสั้น ทั้งออโต้ และลูกโม่ จำนวน 3 กระบอก
"พอดีพวกผมพากันมาซ้อมปืนนะครับ..." ชายอีกคนหนึ่งกล่าวขึ้นบ้าง น้ำเสียงค่อนข้างสุภาพ
"อ้อลืมแนะนำ นี่เพื่อนผมครับ นี่มนตรี คนนั้นสมพงษ์ "  ชายคนแรกกล่าวแนะนำ
........// แปลว่ามึงชื่อวิวัฒน์......."...//  ลุงมั่นคิดในใจ
"ครับ ๆ .... เอางีนะครับ ผมขอไม่อ้อมค้อม ที่มานี่ ผมมาทวงเงิน...." คุณวีรวิทย์กล่าวเสียงราบเรียบ
"อ้าว......!!.."  นายวิวัฒน์ กล่าวน้ำเสียงไม่พอใจ "ผมก็เรียนท่าน หลายครั้งแล้วนี่นา ว่าให้ไปทวงกับสำนักงาน ให้นายยกคนใหม่ โน่นจ่าย ผมนะพ้นวาระมาตั้งนานแล้ว...."  นายวิวัฒน์ กล่าวด้วยเสียงขุ่น และรู้สึกฉุนที่ถูกทวงหนี้ต่อหน้าเพื่อน ๆ
"แต่เท่าที่ทราบ....คุณนะ เบิกเงินออกมาแล้วนะคะ " คุณรัตน์กล่าวขึ้นบ้าง
"อ้าว....คุณผู้หญิง.....นี่มันใส่ร้ายกันชัด ๆ..." นายวิวัฒน์ถลึงตามองคุณรัตน์
"เราเคยติดต่อไปแล้ว.... เค้ามีหลักฐานให้เราดูด้วย ว่าคุณเบิกเงินออกมาแล้ว  แต่ไม่จ่ายให้เรา มิหนำซ้ำ ยังเอาหลักฐานจากที่อื่นมาล้าง............."
"เอาเป็นว่า  ผมนะพ้นวาระมาแล้ว  ถ้าผมได้เป็นใหม่เมื่อไร ผมจะจ่ายให้คุณ...."  นายวิวัฒน์กล่าวพลางถอนหายใจ
"แบบนี้ มันก็  โกงนี่หว่า...." ลุงมั่นพูดเบา ๆ กับตนเอง แต่นายวิวัฒน์ได้ยิน
"แล้วไง...!!..งั้นก็ยึดเอาข้าวของฉันไปแล้วกัน จะเอาอะไรก็เลือกเอา...." นายวิวัฒน์กล่าวเสียงแข็ง จ้องหน้าลุงมั่นไม่กระพริบตา
"เอ่อ........ ผมไม่เกี่ยวนะครับ...ผมแค่ขับรถพาเจ้านายมา...."  ลุงมั่นส่ายหน้า พลางโบกมือ
"ก็มึงว่ากูโกง  งั้นมึงเอาเลย อยากได้อะไรเอาไปเลย หรือ จะเอาปืนนี่......กระบอกไหนก็ได้เลือกเอา ของดี ยิงแม่นทั้งนั้น......" นายวิวัฒน์ กล่าวพลางหยิบปืน .38 ขึ้นมา พลางโบกมือไปทางเพื่อนทั้งสองคน ที่ทำท่าจะห้ามปราม
"เปรี้ยง....เปรี้ยง.....เปรี้ยง......"  นายวิวัฒน์ปล่อยกระสุนออกไปทันที 3 นัด รายนี้ ยิงปืนแม่นใช้ได้ ประป๋องที่อยู่ห่างออกไปราว 15 เมตร กระเด็นหายทันที 3 กระป๋อง ตามจำนวนลูกกระสุนที่นายวิวัฒน์ ปล่อยออกไป
"ลองยิงดูไหมละ....เผื่อชอบ...." นายวิวัฒน์ กล่าวพลางส่งปืนให้คุณวีรวิทย์ แต่แทนที่จะส่งทางส่วนด้าม กลับส่งทางปากกระบอก ขณะที่มือของตนยังกำอยู่ที่ด้ามปืน
   เมื่อคุณวีรวิทย์ส่ายหน้า นายวิวัฒน์ ก็หันปากกระบอกปืนไปที่ใบหน้าลุงมั่น
"เอ้า....ลุง ลองยิงดูหน่อยดีไหม.ถ้าชอบก็เอาไปเลย ปืนนี่..."  โดยศักดิ์ศรีของความเป็นลูกผู้ชาย นี่มันเป็นการหยามกันในระดับสูง   แต่..... แทนที่จะรับหรือปฏิเสธ ลุงมั่นกลับเดินถอยหลัง แล้วหันกลับ เดินจ้ำอ้าวไปที่รถ
..........//"ไอ้เวร.......ทิ้งกูเสียแล้ว พึ่งไม่ได้จริง ๆ...."......//....คุณวีรวิทย์พึมพำ ขณะที่คุณรัตน์กอดแขนคุณวีรวิทย์ด้วยความตกใจ

"อะไรค่ะ.......ลุงมั่น..." น้องอิมถาม
"นั่งอยู่ในรถครับคุณหนู....ไม่ต้องลงมา...."   ลุงมั่นกล่าวพลางเปิดประตูท้ายรถ
"มันเกิดอะไรขึ้นคะ....."  น้องอิมถาม พลางทำท่าจะก้าวลงมาจากรถ
"เมียจ๋า......ผัวขอร้อง...อยู่ในรถนะคะคนดี  เดียวผัวจะกลับมา...."   ลุงมั่นพูดยิ้ม ๆ เหมือนไม่มีอะไรร้ายแรง
"ตาบ้า!!!!....." น้องอิมแว๊ดเสียง อายหน้าแดง แต่ก็นั่งอมยิ้ม รออยู่ในรถโดยดี
........................
........................
"คุณวิวัฒน์ ค่อย ๆ พูดค่อยๆจากันก็ได้......"  คุณวีรวิทย์กล่าวสุขุม พยายามทำสีหน้าให้เป็นปกติ  ขณะที่ลุงมั่นกำลังเดินกลับมาทางด้านหลัง พร้อมกับวัตถุชนิดหนึ่ง......
"...อาก้า..!!!!.."  เพื่อนของนายวิวัฒน์อุทานออกมา ทุกคนหันไปมอง
".......เฮ้ออ........ว่าด้วยการยิงปืน.......ผมชอบปืนยาวมากกว่าครับ มันสู้มือดี.....และอีกอย่างผมก็ไม่ชอบเป้านิ่ง..."  ลุงมั่นกล่าวพลางกระชากลูกเลื่อนแล้วเอื้อมมือไปเกี่ยวเอาขวดโชดาที่วางอยู่บนโต๊ะ มาสามขวด เกร็งข้อศอกแล้วเหวี่ยงแขนทันที
   ฝีมือการโยนขวดของลุงมั่น นับว่าใช้ได้ นอกจากจะโยนขวดได้สูงแล้ว ขวดยังเกาะกลุ่ม ไม่ห่างกันมากนัก
แรงเหวี่ยงทำให้ขวดลอยหนีจากแรงดึงดูดของโลก แล้วเมื่อมันหมดแรง ก่อนที่แรงดึงดูดของโลกจะดึงขวดทั้งสามใบกลับลงสู่พื้นดิน ลุงมั่นก็ปล่อยกระสุนออกไป......... ปลอกกระสุนถูกผลักให้ออกด้านข้างของปืนชุดหนึ่ง ลูกกระสุนพากันวิงชนขวดทั้งสามใบแตกกระจุย แล้วพากันเดินทางไปข้างหน้า โดยไม่อาจบอกได้ว่า มันไปตกที่ใด
"ส่วนใหญ่ผมชอบแบบนี้มากกว่าครับ  "  ลุงมันกล่าวยิ้ม ๆ..... "หรือไม่ก็โยนพวกนี้เล่น".....กล่าวพลาง หยิบเอาลูกเกลี้ยงจากกระเป๋ากางเกงออกมา........    "  อืมมม   RPG....ผมก็มีนะครับ ...แต่ไม่แน่ใจว่าจะใช้งานได้หรือเปล่า...เพราะเก็บไว้นานแล้ว......ลองดูไหมครับ...คุณวิวัฒน์....."  ลุงมั่นกล่าวในช่วงท้าย เน้นชื่อนายวิวัฒน์ เป็นพิเศษ
"ไม่เอาน่า......ล้อกันเล่น เกินเลยไปแล้ว....." เพื่อนของนายวิวัฒน์คนหนึ่งกล่าวขึ้นบ้าง พลางเชื้อเชิญให้แขกผู้มาเยือนนั่ง
   คราวนี้การพูดคุยกันทั้งสองฝ่ายค่อนข้างจะเป็นกัลยาณมิตรขึ้น ..... นายวิวัฒน์ ยอมเซ็นชื่อรับสภาพหนี้ โดยสัญญา ว่าจะหาทาง หาเงินคืนให้เร็วที่สุด..... ก่อนเดินทางกลับ...เพื่อนของนายวิวัฒน์กล่าวถามลุงมั่น
"ยังไม่รู้จักชื่อคุณลุงเลย ....."  นายมนตรี กล่าวกับลุงมั่น
"...มั่น..ครับ..เต็ม ๆ ก็..มั่นคง....... ผมก็เป็นคนแถบนี้เหมือนพวกคุณนั่นละ....แต่จากไปเสียนาน....."  ลุงมั่นตอบพลางเอื้อมมือไปแตะที่ไหล่ของคนถาม
...................................
"....มั่นคง.......สหายมั่นคง......."  นายสมพงษ์พึมพำ ขณะที่คณะของคุณวีรวิทย์เคลื่อนรถออกไป
"...มีอะไรวะ.."...เพื่อนอีกคนถาม
"ถ้าเป็นคน ๆ เดียวกันกับสหายมั่นคง ที่พ่อกูเคยเล่าให้ฟังละก็  มึงเล่นผิดคนเสียแล้ว......"
"ทำไมวะ....." นายวิวัฒน์ถาม
"ช่างเถอะ..........กินเหล้าดีกว่า....."  นายสงพงษ์กล่าว   
......................................
......................................
"แกร้ายมากนะ นายมั่น จะว่าไปแล้ว ฉันแทบจะไม่รู้เรื่องของแกเลย...." คุณวีรวัฒน์กล่าวขึ้น หลังจากเอารถไปเปลี่ยนคืนให้ลุงชัย แล้วขับรถมุ่งหน้ากลับเมืองหลวง มันเป็นเช่นนั้นจริง ๆ ลุงมั่นทาอยู่ที่นี่ ไม่ไช่ฐานะคนของบ้านนี้โดยตรง แต่เป็นคนที่ติดตามมาดูแลคุณ ภัณฑิลา
"ก็ไม่แปลกนี่ครับ ผมเคยทำงานกับพ่อของคุณภันฑิลา ซึ่งเป็นนายทหาร เป็น รปภ. ท่านก็สอนเรื่องนี้ให้กับผมมาไม่น้อย....."  ลุงมันตอบอย่างเลี่ยงบาลี
"อืมมม....ก็น่าจะจริงของแก.....เอาเป็นว่า  ถ้างานนี้ได้หนี้คืน ฉันจะยกให้แกส่วนหนึ่ง ความจริงแล้วฉันไม่สนมันหรอกกับหนี้สินแค่นี้...."
"ครับ   ผมเข้าใจ....."   ลุงมั่นตอบยิ้ม ๆ
...........................................
...........................................
จากเมื่อเช้า นี่เป็นครั้งแรกที่ลุงมั่นได้พูดคุยส่วนตัวกับคุณรัตน์    คุณวีรวิทย์เดินไปเข้าห้องน้ำ ของปั๊มน้ำมัน น้องอิมเดินเข้า ร้านสะดวกซื้อ  ลุงมั่นกับคุณรัตน์นั่งรออยู่ในรถ
"เมื่อเช้า พี่มันเท่ห์สุด ๆ เลยค่ะ  พวกนั้นหน้าจืดไปตาม ๆ กัน " คุณรัตน์เรียกลุงมั่น ว่า พี่มั่น แทนที่จะเรียกลุงมั่นเหมือนที่เคย
"ผมก็แค่ทำตามหน้าที่ และความสามารถเท่านั้นเองครับ..."  ลุงมั่นกล่าวนอบน้อม
"ไม่ต้องถ่อมตัวเลย....รัตน์ชักอยากได้พี่มั่นมาเป็นคนขับรถส่วนตัวให้แล้วสิคะ....." คุณรัตน์กล่าว
"โอ้ย...คงไม่ไดหรอกครับ  ผมต้องรับใช้คุณฑิลา กับลูกๆ ของแกทั้งสาม...." ลุงมั่นกล่าวขัด
"แล้วถ้ารัตน์ ไปขอกับพี่ฑิลา แล้วพี่แกยอมให้ละคะ  พี่มั่นจะยอมไหม....?..."  คุณรัตน์ถาม แต่ลุงมั่นไม่ตอบ
การสนทนาของคนทั้งสองสิ้นสุดลง เมื่อคุณวีรวัฒน์ เดินกลับมาจากห้องน้ำ ในเวลาไล่เลี่ยกับน้องอิมที่ออกมาจากร้านสะดวกซื้อ 
.....................////....ลีลามากนะมึง...สักวันเถอะ กูจะทำให้มึง คลานมาซบหน้าในง่ามขากูให้ได้....../// ...คุณรัตน์คิดในใจ...............///...อีดอกเอ้ย...กูนะ เป็นลูกเขยมึงนะ..........////......  ลุงมั่นคิดในใจ

....................................................
....................................................

chana chana


จรัญ บุญชู

ดูหนทางในอนาคตแล้ว...สหายมั่นคงฟันเรียบแน่ๆเลย

ekplaywalk

มาไวมากๆครับ พึ่งอ่านจบตอน3 ขอบคุณครับเป็นกำลังใจให้ครับ

Boypong


kornsnic

 ::Glad::ตามั่นนี่โชคดีจริงๆ สงสัยได้ทั้ง้านแน่นอน

pssbr

น้องสาวเล่นพี่สาวซะแล้ว ปิดปากแบบนี้ลุงมั่นชอบ

YOGI02


pputter


เสธฯ หนั่น สนั่น

 ::YehYeh::ชลชิชา น้องสาวจอมวางแผนจริงๆ

tong20

ตามั่นแก่แล้วนะจะทำอะไรคิดเยอะๆ

mawin101


gai

 ::Bloody::  คงเรียบร้อยตามั่นทั้งบ้านละครับ
ถึงรอบนี้จะต้องใช่ตัวช่วยแต่ รอบหน้า คงมาร่อนใส่ ตามั่นแบบสองรุ่มหนึ่งแน่ๆ

byellesse

ตามั่นได้น้องสาวเป็นตัวชวยเลยได้ฟันพี่ไปอีกคน

tarnmbg

ร้ายไม่เลยหนูชล กำไรของลุงมั่นแท้ๆ