ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

Koy restart season 2 ep 4 By Ukisa

เริ่มโดย lipza12752, พฤศจิกายน 28, 2019, 04:00:25 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

lipza12752

สำหรับตอนที่ขาดหายที่แจ้งมาเดียวลงใหม่ให้นะครับ

"นี่ๆ แกเห็นนายช่างคนใหม่หรือยัง" พนักงานสาว 1
                "นายช่างอะไรของแก ช่างโรจน์หรอ โอ้ย เห็นแกมาตั้งนานแล้ว" พนักงานสาว 2
                "อ้าว แสดงว่าแกยังไม่เห็นหละสิ นายช่างคนใหม่ ยังหนุ่มอยู่เลย" พนักงานสาว 3
                "นอกจากช่างโรจน์ ก็มีแต่เด็กมาฝึกงานไม่ใช่หรอ มีนายช่างใหม่ด้วยหรอ ไม่เห็นมีใครบอก" พนักงาน 2
                "ก็นั่นแหละ วันนี้เด็กฝึกงาน วันหน้าก็นายช่างนั่นแหละ ที่สำคัญ หล่อมากกกก" พนักงานสาว 1
                "จริงอะ" พนักงานสาว 2
                "จริงสิ ชั้นแอบไปดูมาแล้ว ทั้งเด็กทั้งหล่อ แถมพอเรียนจบเป็นนายช่างเงินเดือนก็คงเยอะน่าดู" พนักงานสาว 3
               
พนักงานสาว 1 และ 3 ร้องกรี๊ดดด พร้อมกัน จนทำให้ก้อยที่ทำงานอยู่ในห้องผู้จัดการต้องออกมาดู

                "กรี๊ด กร๊าด อะไรกันแต่เช้าสาวๆ เดี๋ยวเจ้านายมาก็โดนดุกันอีกหรอก" ก้อย
                "วันนี้มีหนุ่มวิศวะมาฝึกงานใหม่ค่ะ หล่อมาก ยังเด็กด้วย" พนักงานสาว 1
                "แหมแก พี่ก้อยเค้าไม่สนหรอก ตอนนี้เค้ามีแฟนสุดหล่ออยู่แล้ว" พนักงานสาว 3
                "เรื่องนั้นไม่เกี่ยวหรอก แต่พี่เองก็ไม่สนใจผู้ชายเด็กกว่า ว่าแต่คนที่มาฝึกงานใหม่ใครหรอ" ก้อย
                "เห็นว่ามากับช่างโรจน์ค่ะ" พนักงานสาว 2
                "อืม มาจากสำนักงานใหญ่นี่เอง ท่าทางจะไม่ธรรมดานะ แบบนี้น่าจะมีแฟนแล้วนะ ระวังโดนเด็กหลอกหละ" ก้อย
                "แหม หล่อๆ แบบนี้ยอมโดนหลอกค่ะ" พนักงานสาว 1
                "จ๊ะ แต่ว่าเรื่องเมาท์พอแค่นี้ก่อนนะ เดี๋ยวเจ้านายมาจะโดนดุอีก" ก้อย
                สามพนักงานสาวตอบพร้อมๆ กัน "ค่ะ"

                ตัดมาในโรงงาน ช่างโรจน์กำลังสอนกุ้งเรื่องเครื่องจักร ระหว่างนั้นก็มีพนักงานมาตามช่างโรจน์ให้ไปพบกับผู้อำนายการ

                "กุ้งไปรอพี่ที่รถก็ได้นะ เดี๋ยวพี่ตามไป ที่นี่ไม่มีอะไรแล้ว" ช่างโรจน์
                "เออ พอดีพี่สาวผมทำงานอยู่ที่นี่ครับ ผมขอตัวไปหาพี่สาวผมได้ไหมครับ" กุ้ง
                "ได้สิ งั้นเจอกันที่รถแล้วกัน" ช่างโรจน์
                "ได้ครับ"

                กุ้งถามทางไปยังแผนกที่ก้อยทำงานอยู่จากพนักงานที่มาตามช่างโรจน์ พอกุ้งโผล่เข้าไปในแผนก สามสาวก็ส่งเสียงกรี๊ดกร๊าดกันขึ้นมาอีกจนก้อยต้องเดินออกมาดูอีกครั้ง

                "อ้าวๆ เสียงดังอะไรกันอีกแล้ว" ก้อย
                "สวัสดีครับพี่ก้อย" กุ้ง
                สาวๆ พากันตะลึงที่ได้รู้ว่าที่จริงแล้วหนุ่มหล่อที่พวกเธอพูดถึงกันคือน้องชายของก้อย   
                "อ้าว กุ้งมาได้ยังไง" ก้อย
                พอได้สติสาวๆ ก็พากันเรียกก้อยว่าพี่สะใภ้จนก้อยก็บอกให้กุ้งเข้าไปคุยกันในห้องทำงาน
                "เราไปคุยกันในห้องพี่เถอะ อยู่ข้างนอกคงคุยกันไม่รู้เรื่อง" ก้อย
                กุ้งตามก้อยเข้าไปคุยในห้องทำงาน
                "แล้วกุ้งมาได้ยังไงเนี่ย ไหนว่าเริ่มทำงานแล้วไม่ใช่หรอ แล้วนี่มาหาพี่ได้ยังไง หรือว่าแค่วันแรกก็ไม่ไหวแล้วจะมาให้พี่ช่วยบอกพี่บีหรอ" ก้อย
                "แหม ผมหนะหรอครับจะเป็นแบบนั้น ผมมาทำงานที่นี่กับช่างโรจน์ไงครับ" ก้อย
                ก้อยทำหน้างง
                "กุ้งมากับช่างโรจน์หรอ" ก้อย
                "ใช่ครับก็บริษัทนี้เป็นของคุณลุงอำนาจนี่ครับ" กุ้ง
                ก้อยรู้สึกหน้าชาที่เพิ่งรู้ว่าบริษัทที่เธอทำอยู่ก็เป็นของคุณอำนาจ
                "พี่ก้อยเป็นอะไร อยู่ๆ ก็หน้าซีด" กุ้ง
                "อืม พี่รูสึกไม่ค่อยสบาย กุ้งกลับไปทำงานเถอะ พี่ว่าจะลากลับบ้าน พี่รู้สึกปวดหัวนะ" ก้อย
                "พี่ก้อยเป็นอะไรมากหรือเปล่า ให้ผมโทรบอกพี่บีให้ไหม" กุ้ง
                "ไม่เป็นไร ไม่ต้องโทรหรอก พี่แค่ปวดหัวนิดหน่อยเท่านั้น เดี๋ยวกลับไปกินยาแล้วนอนพักก็คงหาย" ก้อย
               
                หลังจากออกมาจากห้องทำงานก้อย กุ้งก็รีบโทรหานายบี

                "กุ้งหรอว่ายังไง เริ่มทำงานแล้วใช่ไหม"
                "ครับ" กุ้ง
                "แล้วนี่โทรมามีอะไรหรือเปล่า"
                "เปล่าครับ พอดีผมจะบอกพี่ว่า พี่ก้อยเหมือนไม่สบายกำลังจะกลับบ้าน" กุ้ง
                "อ้าว จริงหรอ เป็นอะไรมากหรือเปล่า"
                "พี่ก้อยบอกว่าแค่ปวดหัวนะครับ แต่ดูหน้าซีดๆ พี่บีลองตามไปดูหน่อยนะครับ" กุ้ง
                "อ้อได้สิได้ เดี๋ยวพี่จะไปบ้านกุ้งเลย เออ ว่าแต่ทำๆไมกุ้งรู้หละว่าพี่ก้อยหน้าซีดด้วย กุ้งไปเจอพี่ก้อยหรอ"
                "ครับ ผมมาตรวจเครื่องจักรที่นี่ ผมก็เลยแวะมาหาพี่ก้อยด้วย แล้วก็คุยอะไรกันนิดหน่อย อ้อพอบอกว่าคุณลุงอำนาจเป็นเจ้าของบริษัทของพี่ก้อย หลังจากนั้นพี่ก้อยก็หน้าซีดและบอกว่าจะลากลับบ้าน" กุ้ง
                ผู้ก็รู้ทันทีว่าก้อยเป็นอะไร
                "อืมๆ แค่นี้ก่อนนะ พี่จะรีบไปดูพี่ก้อย"
                "ครับ" กุ้ง

                ผมรีบออกจากออฟฟิตระหว่างนั่นก็พยายามโทรหาก้อย แต่เธอไม่ยอมรับสาย ผมไปถึงบ้านของก้อย ซึ่งก้อยน่าจะมาถึงก่อนผมไม่นาน แต่ก้อยไม่ยอมเจอผม คุณพ่อคุณแม่ของก้อยสงสัยก็เลยถามผมว่าเกิดอะไรขึ้น ผมก็เลยเล่าเรื่องทุกอย่างให้ฟัง

                คุณพ่อหัวเราะ "เรื่องแค่นี้เองโธ่เอย ไม่เห็นจะต้องโกรธกันเลย เป็นแฟนกันก็ช่วยเหลือกัน แบบนี้ก็ดีสิต่อไปก็เป็นผู้อำนวยการหรือประธานเลยก็ดี"
                "นี่คุณ พูดแบบนี้ได้ยัง ทำเป็นไม่รู้นิสัยลูกสาวตัวเองไปได้"
                "ทำไมหละแม่ พ่อก็ว่ามันไม่เห็นจะเป็นไรเลย ถ้าเป็นพ่อก็ต้องทำแบบนี้ แถมลูกเราบอกว่าถ้าไม่ได้ตามที่ตั้งใจไว้ก็จะไม่ยอมแต่งงานกับลูกบีอีก"
                "พอเถอะค่ะ แบบนี้ก้อยก็ยิ่งจะโกรธลูกบีมากขึ้น"
                "แต่ผมไม่ได้ช่วยจริงๆ นะครับ เพราะผมรู้ว่าซักวันก้อยก็จะรู้ความจริงแล้วจะต้องโกรธผมแบบนี้"
                "แม่รู้จ๊ะ ลูกบีลองขึ้นไปเรียกก้อยดูสิ ลองอธิบายดูแม่ว่าก้อยมันไม่โกรธลูกบีหรอก คงแค่ตกใจเท่านั้นแหละ"
                "เอาสิ ไปเลย อยู่ข้างบนห้องซ้ายมือ" คุณพ่อ
                "ครับ" ผม

                ผมขึ้นไปเคาะประตูห้องก้อย

                "ก้อย พี่ขอโทษนะ แต่พี่กล้าสาบานนะว่าตำแหน่งผู้จัดการ พี่ไม่ได้ช่วยอะไรก้อยเลย แม้แต่ผู้อำนายการก็ไม่รู้ว่าก้อยเป็นว่าที่สะใภ้ของคุณอำนาจ"
                               
                ผมยืนอธิบายอยู่นานแต่ก้อยก็ไม่ยอมคุยกับผม จนคุณพ่อช่วยโดยการแกล้งขับรถผมออกไป พอก้อยได้ยินเสียงสตาร์ทรถ ก้อยก็รีบไปแอบดูที่หน้าต่าง พอเห็นว่ารถผมออกไปเธอก็เดินมาเปิดประตูเพราะคิดว่าผมกลับไปแล้ว แต่ผมแอบอยู่ด้านข้าง พอก้อยเปิดประตูเดินออกมา ผมก็รีบรวบเอวเธอไว้แล้วดึงเข้าห้อง

                "โอ้ยยยย พี่บี แล้วรถ อ้อคุณพ่อร่วมมือด้วยหรอ" ก้อย
                "อย่าไปว่าคุณพ่อเลย คุณพ่อคงไม่อยากให้เราโกรธกัน"
                "ก้อยไม่ได้โกรธซักหน่อย แค่ไม่อยากคุยกับคนโกหก" ก้อย
                "พี่ไม่ได้โกหก จริงๆ นะ ไม่เชื่อก็ถามคุณอำนาจก็ได้ พี่ไม่ได้ช่วยก้อยเลย"
                "พี่บีจะบอกว่าไม่ได้มีส่วนในการจัดการผู้จัดการคนเก่าจนตำแหน่งว่างหรอค่ะ" ก้อย
                "อืมคือพี่"
                "แก้ตัวไม่ออกแล้วใช่ไหมค่ะ" ก้อย
                "ก็พี่มีหน้าทีดูแลบริษัทของคุณอำนาจ มีคนทุจริตพี่ก็ต้องจัดการ ถึงพี่ไม่ทำ คนอื่นก็ต้องทำยังไงตำแหน่งนี้ก็จะต้องว่างอยู่ดี"

                ผมง้อไปกอดก้อยไปจนเธอยอมใจอ่อน ผมก็ว่าจะง้อเธอซักหนึ่งยก แต่คุณแม่ก็มาเคาะห้องพอดีเราก็เลยรีบแยกจากกัน ผมก็เลยต้องอ้อนก้อยให้ไปค้างด้วยเพราะวันนี้ไอ้ตัวเล็กบอกว่าจะไปทำรายงานบ้านเพื่อน ซึ่งผมเดาว่าเพื่อนคนนี้น่าจะคือน้องส้ม

                นานๆ ผมจะได้อยู่กับก้อยสองต่อสองซักที ไอ้ตัวเล็กก็ไม่อยู่คืนนี้ผมจะง้อให้ก้อยหายงอนทั้งคืน วันนี้ผมก็เลยขอคุณพ่อคุณแม่ให้ก้อยไปค้างกับผม คุณพ่อรีบอนุญาติ ส่วนก้อยทำท่าไม่อยากไป แต่พอคุณแม่พยักหน้าก้อยก็ยอมมากับผม เราแวะกินข้าวกันนอกบ้าน ถือว่าเป็นการเดทที่ไม่ได้มีกันมานาน หลังจากนั้นเราก็กลับบ้าน

เราขึ้นไปบนห้อง ผมรีบกอดเอวก้อย แต่เธอบอกว่าขออาบน้ำก่อน ผมขออาบด้วยแต่ก้อยไม่ยอม หลังจากก้อยอาบน้ำเสร็จ เธอก็ไล่ให้ผมไปอาบน้ำบ้าง พอผมอาบน้ำเปลี่ยนชุดนอนเสร็จผมก็รีบปิดไฟแล้วกระโดดขึ้นไปกอดก้อยที่นอนอยู่บนเตียง

                "เดี๋ยวค่ะ" ก้อย
                "อ้าวทำไมหละ ตอนนี้ก็ไม่มีอะไรแล้ว ขอพี่กอดเมียให้ชื่นใจหน่อยไม่ได้หรอ"
                "ก้อยยังไม่ได้ยกโทษให้พี่บีนะค่ะ" ก้อย
                "โธ่ทำไมหละ พี่ยอมทุกอย่างเลย ยกโทษให้พี่นะ"
                "อืม ถ้างั้นพี่บีต้องจองตั๋วเครื่องบินให้ก้อยหน่อย" ก้อย
                "ได้สิ ก้อยจะไปไหนหละ ให้พี่ไปด้วยไหม ก้อยจะไปไหนพี่ซื้อตั๋วให้ได้หมด"
                "ไม่ใช่ของก้อย แต่เป็นของเจน แล้วพี่ก็ต้องเป็นคนโทรไปบอกน้องเค้าด้วยว่าพี่อนุญาตให้มางานก้อยได้" ก้อย
                ที่จริงผมก็อยากยอมๆ ไปให้ก้อยหายโกรธ แต่มาคิดอีกทีถ้าผมยอม ต่อไปจะมีใครเชื่อคำพูดผมอีกหละ โดยเฉพาะไอ้ตัวเล็ก ถ้ารู้ว่าผมยอมเรื่องนี้ต่อไปผมห้ามอะไรก็คงไม่ฟัง ผมก็เลยต้องชัดใจก้อย

                "ไม่ได้พี่บอกแล้วไงว่าเรื่องนี้ไม่ได้"
                ก้อยหันมาทำหน้างอ แล้วก็จับมือผมแกะออกจากเอวเธอ "งั้นก็ปล่อยเลยค่ะ" ก้อย
                "มันไม่เห็นจะเกี่ยวกับเรื่องของก้อยเลยนี่ เรื่องเจนเราคุยกันไปแล้วนะ"
                "ถ้าพี่บีไม่ยอมทำ ก้อยก็ไม่ยกโทษให้ค่ะ" ก้อย
                ก้อยเอาหมอนข้างมากั้นระหว่างที่นอนผมกับเธอ
                "ห้ามข้ามมานะค่ะ ถ้าข้ามมา ก้อยจะไปนอนห้องน้องแนนไม่นอนกับพี่ด้วย" ก้อย

                ผมอยากจะง้อใจจะขาด แต่ก็ต้องใจแข็งไม่อยากให้ความเป็นผู้นำ นั่นก็เลยทำให้ผมนอนแหง่วทั้งคือ แค่เอื้อมมือจะไปกอดก้อยก็ไม่ยอม พอตอนเช้าก้อยก็ไม่ยอมไปกับผม

                "ก้อยมาคิดดูแล้วนะค่ะ เราอย่าเพิ่งเจอกันจนวันงานดีกว่าค่ะ" ก้อย
                "อ้าวทำไมหละ"
                "จริงๆ ตามธรรมเนียมที่ปฏิบัติกันมามันก็ควรเป็นแบบนั้นนะค่ะ" ก้อย           

                วันนี้ไอ้ตัวเล็กก็บอกว่าจะไม่กลับบ้านอีกแล้ว ส่วนก้อยก็ลงโทษผมด้วยการไม่ยอมเจอผมจนวันงาน หรือว่าผมจะต้องยอมเรื่องเจนจริงๆ คิดๆ ไปก็สงสารเจนอยู่เหมือนกัน เจนคงอยากมามากๆ แต่ถ้ามาแล้วทำให้เวลาที่รอว่าจะกลับมาอยู่ด้วยกันมันต้องยืดออกไปอีก ผมคิดว่ามันคงไม่คุ้ม ผมหวังว่าเจนจะเข้าใจ ผมไม่กล้าที่จะบอกเจนเอง เพราะกลัวว่าพอเจนร้องไห้ ผมก็จะใจอ่อนยอมให้เธอมา

                วันนี้ผมก็เลยเข้าออฟฟิต หลังจากที่ไม่เข้ามาหลายอาทิตย์ หรือไม่ก็เข้ามาไม่ถึงครึ่งวันก็ออกไปข้างนอกอีก ใจก็คิดว่าวันนี้ก็คงอยู่แค่ช่วงเช้า ช่วงบ่ายหญิงก็คงอ้อนให้ผมพาไปข้างนอกแน่ๆ แต่พอไปถึงออฟฟิตผมก็ต้องแปลกใจเพราะหญิงลาหยุดถึงวันจันทร์หน้า

                ผมถอดใจคิดว่าวันนี้จะตั้งใจทำงานให้เต็มที่หลังจากที่เบี้ยวมาหลายวัน

                โทรศัพท์ของแนนดังขึ้น แนนรับสายด้วยน้ำเสียงที่ลิงโลด ก่อนที่จะวางสายแล้วกลับมายิ้มแฉ่งกับเพื่อนๆ
                "อะไรของแก ดีใจหน้าบานเชียว" แมว
                "พี่แกโทรตามหรอไง ถึงได้ดีใจขนาดนี้" หนิง
                "บ้าหรอ ถ้าพี่มันโทรตาม แนนมันต้องทำหน้าหงิกมากกว่า ว่าแต่มีอะไรแกถึงได้ดีใจขนาดนี้" แมว
                "ไม่มีอะไร เดี๋ยวนะ" แนนลุกขึ้น

                มีชายสองคนเดินถือถุงใบใหญ่มา ส้มมองดูก็รู้ทันทีว่าเป็นลูกน้องของคุณอำนาจ แนนรีบวิ่งไปรับถุงใบใหญ่มาแล้ววิ่งกลับมาที่โต๊ะที่เพื่อนๆ

                "อะไรหนะแนน" ส้ม
                แนนหัวเราะ อิอิ "ของเล่นสำหรับปาร์ตี้วันนี้ไง" แนน
                "ปาร์ตี้" แมว
                "วันนี้เราไปปาร์ตี้ที่บ้านแนนกัน" แนน
                "โอ้ยย แล้วไม่บอกล่วงหน้านะแก ใครเค้าจะเตรียมตัวทัน" แมว
                "แหม เดี๋ยวชั้นพาไปเอาเสื้อผ้า พวกแกก็อยู่หอกันอยู่แล้วนี่ ไม่น่าจะมีปํญหา" แนน
                "เรื่องนั้นไม่ใช่ปัญหาหรอก แต่ชั้นเกรงใจพี่ชายแกมากกว่า" แมว
                "ตกลงถ้าชั้นทำให้พี่บีไม่อยู่หรือกลับหลังจากเราปาร์ตี้เสร็จแล้วได้แกจะยอมไปใช่ไหม" แนน
                "แกแน่ใจหรอว่าจะทำได้" แมว
                "สบายมาก ถ้าชั้นทำได้ แกต้องไปนะ หนิง กับ ปลาด้วย" แนน
                "อ้าวแล้วไม่ชวนส้มหรอ" แมว
                "แนนไปไหนส้มก็ต้องไปด้วยอยู่แล้ว" แนน
                แนนเข้าไปกอดส้มแสดงความเป็นแฟนจนทำเอา หนิง กับ ปลา รู้สึกเขินแทน

                "นี่ๆ รู้หรือยังวันนี้เจ้านายเราโสดนะ" แคท
                "น้องแนนไลน์มาบอกแกด้วยหรอ" จอย
                "อืม แบบนี้ต้องหาเรื่องให้เลี้ยงข้าวเย็นซะหน่อย" แคทหัวเราะ
                แต่จอยได้รับข้อความขอร้องเป็นการส่วนตัวด้วยซึ่งจอยไม่ได้บอกแคท

                กลับมาที่ห้องทำงานนายบี

                "วันนี้เข้าออกห้องพี่ทั้งวันเลยนะ มีอะไรหรือเปล่า" ผมทักแคท
                "อ้อเปล่าค่ะ ก็นานๆ พี่บีจะอยู่ทำงานที่ออฟฟิตซักที แคทก็เลยอยากมาหาบ่อยๆ" แคท
                "อืม ตกลงจะมาว่าว่าพี่ไม่เคยมาทำงานสินะ"
                "เปล่านะค่ะ" แคท
                "เราพูดมาก็ดีแล้ว วันนี้พี่ว่างๆ นะ เราไปกินข้าวกันหน่อยดีกว่า ไปกันทุกคนเลยนะ ไม่ได้คุยกันนานแล้ว"
                "ข้าวเย็นนะค่ะ แล้วแดนซ์ต่อด้วย" แคท
                "เดี๋ยวๆ พรุ่งนี้ยังทำงานอยู่นะ ไปแค่ข้าวเที่ยงดีไหม"
                "แหม นานๆ พี่บีจะเลี้ยงทั้งที ขอแบบหรูอร่อยๆ เพลงเพราะๆ ดีกว่าไหมค่ะ" แคท
                ผมมาคิดดูก็จริง ต่อไปผมก็คงจะยุ่งกว่านี้ และอาจจะไม่ได้เข้ามานั่งทำงานในออฟฟิตบ่อยๆ ก็ได้
                "เอาก็ได้"

                แต่พอเที่ยงแคทก็หาเรื่องให้ผมพาไปเลี้ยงอยู่ดี แต่ผมก็ยังไม่พูดอะไร เพราะอยากจะพูดหลังจากเลิกงานมากกว่า ตอนเย็นผมก็โทรบอกก้อยว่าจะพาน้องๆ ไปเลี้ยงเผื่อเธอจะมาด้วยแล้วผมก็จะได้อ้อนขอไปรับและพาเธอกลับบ้าน แต่ก้อยไม่ยอมมา ผมก็เลยโทรไปบอกไอ้ตัวเล็ก คำตอบก็เหมือนก้อยก็คือไม่มาและบอกผมว่าไม่ต้องรีบกลับก็ได้

                แคทจองห้องคาราโอเกะที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง หลังจากกินอาหารกันไปซักพักผมก็มีเรื่องที่อยากจะพูดกับบรรดาน้องๆ

                "เอาหละๆ พี่ขอพูดอะไรหน่อย"
                แคท "เอ้าทุกคนเงียบก่อน ปิดเพลงก่อน เจ้ามือมีอะไรจะกล่าวกับพวกเราหน่อย"
                แคทส่งไมค์มาให้ผม
                "อืม เอาหละก็ไม่มีอะไรมาก คือตอนนี้พวกเราก็คงรู้แล้วว่าพี่ไม่ค่อยได้เข้าออฟฟิตซักเท่าไหร่"
                มีเสียงแคทแซวว่าเพราะผมแอบออกไปเจอสาวๆ
                "เดี๋ยวเถอะๆ นี่พี่กำลังซีเรียสนะ คือตอนนี้พี่ต้องดูงานหลายๆ บริษัท และที่พี่ไม่ค่อยได้เข้ามาเจอพวกเรา ก็เพราะอืม พี่ไว้ใจพวกเรา พี่รู้ว่าถึงพี่ไม่อยู่ พวกเราก็ทำงานกันได้โดยไม่มีปัญหา สิ่งที่พี่อยากจะบอกก็คือ ถ้าวันนึงพวกเราคนไหนมีปัญหาที่คิดว่าแก้ไขเองไม่ไหว พี่ยินดีช่วยเสมอ โทรหาพี่ได้ และไม่ต้องกลัวถึงพี่จะไม่อยู่ แต่พี่ก็คอยดูงานของพวกเราเสมอ ไม่ต้องกลัวว่าจะถูกทิ้ง ยังไงพี่ก็ไม่ทิ้งพวกเราแน่ๆ อ้อแล้วถ้าใครมีเรื่องอื่นที่ไม่ใช่เรื่องงานมาปรึกษา พี่ก็ยินดีให้คำปรึกษาและช่วยเหลือเสมอ"
                แคทคงเห็นว่าบรรยากาศเริ่มเศร้า แคทก็เลยแซวผม "เรื่องเงินก็ได้ด้วยใช่ไหมค่ะ"
                แคททำให้มีเสียงหัวเราะดังขึ้นเบาๆ
                "ได้สิ ไม่ว่าจะเรื่องอะไร จะขอยืมเงินไปเสริมนม ก็ได้พี่ไม่คิดดอกเบี้ย"
                แคทร้องว้ายเพราะเธอชอบบ่นว่าอยากทำนมให้ใหญ่ขึ้น

                หลังจากนั้นผมก็บ่อยให้เด็กๆ สนุกกันต่อ กินข้าวร้องเพลงกันอย่างสนุกสนาน มีแค่จอยที่ทำท่าทางแปลกๆ เหมือนอยากจะคุยอะไรกับผม เธอจ้องผมหลายครั้ง แต่เวลาผมถามไป จอยกับตอบว่าไม่มีอะไร ผมนั่งดูน้องๆ สนุกกัน รวมถึงวิด้วย คนที่ผมสงสัย แต่ดูเธอกลับจะเข้าได้กับน้องๆ ของผมมากกว่าหญิงซะอีก

                "อืม แคทสี่ทุ่มแล้ว พี่ขอกลับก่อนนะ พรุ่งนี้พี่ต้องประชุมกับลินแต่เช้า"
                "พี่บีอย่าเพิ่งกลับสิค่ะ กำลังสนุกเลย" แคท
                "งั้นพวกเราก็อยู่กันต่อเถอะ นี่บัตรเครดิตของบริษัท อย่าให้ดึกนักหละ เดี๋ยวพรุ่งนี้ทำงานกันไม่ไหว"
                แคทรับรับบัตรไปแล้วก็บอกน้องๆ คนอื่นว่าผมจะกลับแล้ว น้องพากันมาลา
                "เห้ยๆ พี่ยังไม่ได้ไปไหนนะ พี่ก็ยังมาออฟฟิตอยู่ถึงจะมาวันละไม่กี่ชั่วโมงก็เถอะ"
                สาวๆ หัวเราะกัน รวมถึงวิด้วย อ้อเกือบลืมไอ้บอลที่เป็นผู้ชายอยู่คนเดียว

                แล้วผมก็ออกจากห้องคาราโอเกะ

                ระหว่างนั้นแคทก็เดินไปกระซิบกับจอย
                "นี่แก วันนี้ชั้นต้องอยู่รอจ่ายเงิน วันนี้ชั้นยกให้แกแล้วกัน" แคท
                "แกพูดอะไร ชั้นไม่เข้าใจ" จอย
                "แกไม่ต้องมาปฏิเสธเลย ชั้นก็ได้ข้อความเหมือนแกแหละ นานๆ จะมีโอกาสทั้งที อย่าให้น้องแนนเค้าเสียน้ำใจสิ ถ้าแกปล่อยให้พี่บีกลับไปบ้านคืนนี้ ต่อไปน้องแนนก็ไม่ส่งซิกให้เราแล้วนะ แล้วก็อย่างที่พี่บีพูด เค้าก็คงไม่ค่อยได้มาเจอเราแล้ว นี่อาจจะเป็นคืนสุดท้ายที่แกจะมีโอกาสแล้วนะ"
                "งั้นชั้นขอตัวนะ ฝากแก้ตัวกับคนอื่นๆ ด้วยว่าชั้นไม่ค่อยสบาย" จอย
                "ได้สิสบายมาก" แคท

                ก่อนที่ผมจะขึ้นรถ จอยวิ่งตามมาพอดี
                "พี่บี จอยขอกลับด้วยค่ะ" จอย
                "อ้อได้สิ"

                พอขึ้นรถมาจอยก็เอาแต่จ้องผมเหมือนตอนอยู่ในงานเลี้ยง จนผมอดถามไม่ได้ พอรถติดไฟแดงผมก็หันไปแล้วจะเอ่ยปากถาม แต่จอยกับเป็นฝ่ายขยับเข้ามาหาแล้วประกบปากจูบผม เราจูบกันจนไฟเขียวรถคันหลังบี้แตรไล่ เราถึงได้ตกใจแล้วแยกจากกัน

                "ขอพี่ไปส่งที่ห้องได้ไหม" ผมถามจอย
                จอยตอบเสียงเบาๆ "ได้สิค่ะ"

                กลับมาที่แนน สาวๆ มาถึงบ้าน เจ้าริวรีบออกมาต้อนรับ
                "ว้าย ดูสิริวตัวโตแล้ว เมื่อก่อนตัวนิดเดียวเอง" แมว
                ริววิ่งเข้ามาหาแมว
                "เมื่อก่อนจำได้ตัวเล็กจนใส่กระเป๋าได้เลยเนอะ" หนิง
                "เดี๋ยวนี้ตัวโตขนาดนี้แล้ว แม่แนนถึงได้ไม่เคยเอาไปเรียนเหมือนเมื่อก่อน" ปลา
                "ริวมาทักทายแม่ส้มด้วย" แนน
                แนนเรียกเจ้าริวมาให้ส้มกอด
                "ตัวหอมจัง" ส้ม
                "ต้องจับอาบน้ำบ่อยๆ เพราะเดี๋ยวนี้มีสนามให้วิ่งซน ถ้าตัวเหม็นเดี๋ยวพี่บีไม่ยอมให้เข้าบ้าน" แนน

                สาวๆ ขึ้นเอาอาหารที่เตรียมมาไปไว้ในครัวและขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ากันที่ห้องแนน โดยที่มีเจ้าริวคอยเป็นยามเฝ้าตลอดเวลา ที่จริงมันคงไม่ได้เป็นห่วงอะไรสาวๆ แค่มันรู้ว่าอยู่ใกล้ๆ สาวๆ พวกนี้น่าจะมีของให้กิน แล้วก็ได้เวลาปาร์ตี้ สาวๆ พากันเอาอาหารและเครื่องดื่มหลากสีที่มีแอลกอฮอล์มาในห้องนั่งเล่น และแนนก็นำเสนอของเล่นที่เพิ่งได้รับมาวันนี้

                "นี่ของเล่น Nintendo switch มีเกมเต้นแบบใหม่ด้วยนะ" แนน
                "เกมเต้นแล้วไหนแผ่นเต้นหละ" แมว
                แนนหัวเราะ คิกๆ "แบบนั้นเก่าแล้ว ใช้ขยับตามจอยนี่ ยังมีเกมแข่งกันแบบอื่นอีกนะ" แนนแขว่งมือไปมา
                แนนเปิดเกมสาธิตให้ดู สาวๆ ตื่นเต้น แนนเต้นตามท่าที่ขึ้นมาใจจอ LED 65 นิ้ว
                "ว้าย ต้องเต้นทำท่าตลกๆ แบบนี้ด้วยหรอ ชั้นไม่เอาด้วยขอดูดีกว่า" แมว
                "ตามใจแก งั้นส้มมาเล่นกับแนนก่อน" แนน

                พอเห็นแนนกับส้มเต้นกันสนุก หนิงกับปลาก็ขอเล่นบ้าง สุดท้ายแมวก็อยากเล่นขึ้นมาเหมือนกัน สาวๆ สนุกกันโดยที่มีเจ้าริวมานอนเฝ้าและรอให้สาวๆ แบ่งของกินให้

                "นี่ๆ พวกแกไม่ดื่มกันเลยหรอ" แนน
                "ไม่เอา ไม่เคยกินเดียวติด" แมว
                หนิงกับปลาส่ายหน้า
                "พวกแกนี้ ลองชิมหน่อยน่า" แนน
                แมว หนิง ปลา ไม่ยอมชิม
                "โอ้ยคิดมาก กินนิดดียวไม่ติดหรอก ไม่ใช่ยาเสพติดซักหน่อย กินกันแค่สนุก อย่างพวกแกถือไว้คนละขวดก็พอ หัดไว้บ้างอีกหน่อยเวลามีคนหลอกให้กินจะได้รู้เนอะส้ม" แนน
                ส้มยิ้มๆ "ไม่เป็นไรหรอก แมว หนิง กับ ปลา คงกลัวจะเมาแล้วเดี๋ยวจะโดนแนนปล้ำหละมั้ง"
                แนนหัวเราะ "บ้าหรอ มีส้มอยู่ทั้งคน" แนนดึงส้มมากอดและหอมแก้ม

                แนนกับส้มดื่มกันจนเริ่มตึงๆ แล้ว สุดท้ายแมว หนิง ปลา ก็ยอมลองจิบ สามสาวจิ๊บแค่ครั้งเดียวแต่ก็ทำเอาพวกเธอเมา แล้วงานก็สนุกสนานกันแบบที่ถ้านายบีอยู่ก็คงลงมาดุแนนแน่ๆ

                กลับมาที่นายบีและลูกน้องสาวสวย

                ผมขึ้นไปส่งจอยที่หน้าห้อง ถึงแม้รสจูบที่หอมหวานยังกรุ่นอยู่ที่ริมฝีปากผม แต่ผมก็เพิ่งจะประกาศไปว่าผมจะดูแลเธอและเพื่อนในฐานะลูกน้องให้ดีที่สุด ดังนั้นการจะนอนกับเธอมันคงขัดกับคำพูดที่ผมเพิ่งพูดไป แต่จอยก็ดึงผมเข้าไปอยู่ดี เธอเข้ามากอดผม

                "ทำไมค่ะ พี่บีรังเกียจจอยแล้วหรอ"
                "เปล่านะ พี่จะรังเกียจจอยได้ยังไง"
                "แล้วทำไมอยู่ๆ พี่บีถึงทำเหมือนไม่อยากเข้าห้องกับจอย"
                "อืม" ผมจับแก้มจอยเบาๆ "หลังจากที่เพิ่งบอกว่าจะดูแลพวกเรา แต่กลับจะมาเอาเปรียบแทน"
                จอยทำหน้าเศร้า "จอยรู้ว่าจอยไม่มีค่าพอที่จะอยู่ข้างพี่บีได้ แต่อย่างน้อยขอแค่ได้เป็นคนที่อยู่ข้างๆ พี่ เวลาที่พี่ต้องการก็พอ"
                "ไม่เห็นต้องทำแบบนี้เลย พี่เองก็ไม่ได้ดีอะไรมากมายขนาดที่จะให้ใครๆ ยอมทนทุกข์เพื่อพี่"
                "แล้วถ้าจอยบอกว่ามันเป็นความสุขหละค่ะ พี่จะยอมให้จอยทำแบบนี้หรือเปล่า"
                "ทำแบบนี้ก็เหมือนปิดกั้นตัวเองนะ ต่อไปเกิดมีคนดีๆ เข้ามาแล้วเค้ามารู้เรื่องนี้ จอยจะเสียโอกาสนะ"
                "ก่อนหน้านี้ที่จอยยอมพี่ อาจจะเพื่อตอบแทนบุญคุณ อาจจะเพราะความสุขที่ไม่เคยได้รับมาก่อน แต่ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่ความรู้สึกเปลี่ยนไป"
                "เปลี่ยนไป?"
                "ก็เปลี่ยน อืม เปลี่ยนเป็นรักพี่ขึ้นมาจริงๆ"

                ผมไม่ปล่อยให้จอยต้องอธิบายอะไรมากไปกว่านี้ ผมก้มลงจูบเธอ จอยหลับตาพริ้มสอดลิ้นเข้ามาพันกับลิ้นผม ผมเลื่อนมือลงไปที่สะโพกของจอยแล้วบีบเบาๆ จอย กอดคอผมแล้วค่อยๆ ถอยหลังพาผมไปที่ห้องนอน จอยถอยไปจนสะดุดเตียงจนเราล้มลงไปทั้งคู่

                เราทั้งคู่หัวเราะกัน แต่ในหน้าที่แสนสวยและสายตาที่เย้ายวนก็ทำให้ผมก้มลงไปจูบเธอต่อ ระหว่างนั้นผมก็เริ่มปลดกระดุมเสื้อเชิ๊ตของจอยไล่ออกจากด้านล่างทีละเม็ดทีละเม็ด จนถึงเนินอก ผมปลดกระดุ้มอีกแค่สองเม็ดเสื้อเชิ๊ตสีขาวของจอยก็แหวกออกจนเห็นบราสีชมพูที่ห่อหุ้มเนินเนื้ออวบแน่นที่อยู่ด้านใน

                ผมสอดมือไปด้านหลัง จอยแอ่นตัวขึ้นช่วยให้ผมปลดตะขอบราออกได้อย่างง่ายดาย พอตะขอหลุดสองเต้าอวบก็ดีบราหลุดออกจนเห็น สองเต้าอวบได้เต็มๆ ตา ผมรีบผละปากจากริมฝีปากและลิ้นนุ่มๆ ของจอยแล้วเลียต่ำลงมาจนถึงปลายถันสีอ่อน ผมดูดเม้มมันเบาๆ แต่ก็ทำเอาจอยแอนอกครางซี๊ดดดด เสียงดัง

                "อู้ยยยยยยย ซี๊ดดดดดดดดด พี่บี อู้ยยยยยยยยย อู้ยยยยยยยยย โอ้ยยยยยยย"

                ระหว่างที่จอยกำลังครางเสียว เพราะกำลังโดนดูดนม ตะขอกระโปรงของจอยก็หลุดแล้ว ผมรวบกระโปรงตัวน้อยของจอยขึ้นมากองรวมกันที่เอว ผมเลื่อนมือไปขย้ำแก้มก้นจอย ก้นจอยไม่ใหญ่แต่มันกลมงอน ขย้ำไปซักพักผมก็ทนไม่ไหว ผมจับจอยนอนคว่ำ

                ผมไซ้ไปตามแผ่นหลังของจอย เธอครางเพราะความเสียวสยิว ระหว่างนั้นผมก็ค่อยๆ ถลกกางเกงในของจอยลงช้าๆ พร้อมกับเลียต่ำลงไปหา พอกางเกงในพ้นแก้มก้น หน้าผมก็อยู่ที่ปั้นเอวของจอยพอดี ผมงับไปเบาๆ ที่ก้นงอนๆ ของจอย เธอซี๊ดดดด ปากเสียวตลอดเวลา

                จอยแอ่นก้นเด่งขึ้นใส่หน้าผม ผมงับมันจนจอยร้องซี๊ดดดด ซ๊าดดดดดดด ตลอดเวลา และผมก็สังเกตุเห็นว่าร่องเสียวสีชมพูตอนนี้มีน้ำใสๆ ไหลเอ่อออกมาเยอะมากๆ ผมเลยหยุดแกล้งกัดก้นจอย แล้วมาทำในสิ่งที่เธอน่าจะรอให้ผมทำอยู่นานแล้ว "โอ้ยยยยยยยยยยยยยย อู้ยยยยยยยยยยยยย ซี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด"

                จอยร้องเสียงหลงทันทีที่ผมเลียไปที่ระหว่างสองแคมสวยของเธอ จอยส่ายก้นบิดตัวเกร็งเสียว มือจิกผ้าปูที่นอนแน่น ผมค่อยๆ เลียช้าๆ วนขึ้นลงแกล้งทรมานจอยด้วยความเสียว จอยได้แต่ครางเสียวและเกร็งกระตุกเป็นจังหวะ เพราะมันเป็นการทรมานที่เธอไม่อยากปฏิเสธ

                "โอ้ยยยยยยยย ซี๊ดดดดดด อู้ยยยยยยยย พี่บีขา โอ้ยยยยยยย จอยไม่ไหวแล้วค่ะ โอ้ยยยยยยยยย ช่วยจอยด้วย โอ้ยยยยยยยยยยยสสสสสสส"

                ผมจูบไปที่ร่องเสียวของจอยทีนึงแล้วก็ลุกขึ้นนั่งเพื่อถอดกางเกง ส่วนจอยก็ส่ายก้นไปมาเหมือนแทบจะทนรอไม่ไหว ผมถอดกางเกงเสร็จก็ถอดเสื้อตาม จากนั้นผมก็จับหัวบานที่พองเต็มที่ไปถูที่ร่องเสียวของจอย จอยขยับก้นขึ้นลงเพื่อเอาร่องเสียวถูกับปลายหัวบานของผม ผมถูเอ็นไปมาแป๊บนึงก็กดมันพรวดเข้าไปจนจอยสะดุ้ง

                "โอ้ยยยยยยยยยยยยย อู้ยยยยยยยยยยยยย ซี๊ดดดดดดดดด"

                ผมจับแก้มก้นจอยไว้แล้วเริ่มซอยเอวช้าๆ แต่กดจนมิดด้าม จอยซูดปากครางอย่างเสียวซ่าน ด้านในโพรงสวาทหดรัดเอ็นผมแน่นมากๆ แต่น้ำด้านในก็เอ่อออกมาช่วยให้การทำหน้าที่ของผมไม่สะดุด พักเดี๋ยวช่างทางก็ลื่นพอที่จะทำให้ผมเริ่มกระแทกเอ็นได้แรงและเร็วขึ้น ผมจัดการกระแทกเอ็นจนมิดด้ามทำเอาจอยร้องเสียงหลง

                "โอ้วววววว โอ้ววววว ซี๊ดดดดด โอ้วววววว พี่บีขา โอ้ววววว ซี๊ดดดดด โอ้ยยยยย เสียวววววว ค่ะ โอ้ยยยยย โอ้ววววววว"

                ผมกระแทกเอ็นใส่จนเสียงหน้าขากระแทกก้นจอยดัง ป้าบ ป้าบ ป้าบ แต่จอยก็ไม่ได้ยอมให้ผมเป็นฝ่ายรุกเธออย่างเดียว จอยเองก็เด้งก้นสู้ไม่ถ่อยเหมือนกัน ปลายหัวบานผมกระแทกลึกจนถึงผนังด้านในของจอยจนผมเจ็บนิด แต่ยังไงความเสียวมันก็มากกว่าเป็นทวีคูณจนผมเผลอเร่งกระเอ็นสุดตัวจน จอยแตกน้ำแรกไปก่อน

                "โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ซี๊ดด โอ้วววววววววววววววววววว อืมมมมมมมมมมมมมม"

                จอยเกร็งร่องเสียวแน่นบิดตัวเบาๆ ผมปล่อยให้จอยหลายเกร็งเสียว ผมก้มลงแล้วหอมแก้มจอย เธอหันกลับมาจูบปากผมแล้วเริ่มขยับเอวเพราะจอยรู้ว่าผมยังไม่เสร็จ ผมล้วงมือไปขย้ำหน้าอกจอยไปพร้อมกับเริ่มสาวเอวรอบสอง จอยเสียวจนต้องหันหน้าผละปากหนีผมเพื่อร้องคราง

                "โอ้ววว ซี๊ดดด อืมมม อื้ยยยยยยย โอ้ยยยยยยย โอ้วววววววว"

                ผมกดจอยให้นอนราบลงมันยิ่งทำให้โพรงเสียวยิ่งกระชับขึ้น ผมเสียวปลายเอ็นสุดๆ ยิ่งเสียวก็ยิ่งกระแทกใส่ จนจอยดึงหมอนมาปิดหน้า ผมใข้ขาตัวเองหนีบขาจอยให้ชิดกันตอนนี้ร่องเสียวจอยคับสุดๆ เวลาแง่งหัวบานมุดเข้าออกเสียวสุดๆ จอยเองก็จิกผ้าปูที่นอนจนเกือบขา

                ผมกะจะทำให้เสร็จท่านี้ ก็เลยกระเด้าเอ็นใส่ไม่ยั้ง พักเดี๋ยวจอยก็แอ่นก้นขึ้นเกร็ง สงสัยจอยจะทนไม่ไหวอีกแล้ว แล้วจอยก็ตัวกระตุกและเอามือมาดันหน้าท้องผมให้หยุด ผมหยุดให้จอยขมิบร่องรัดเอ็นผมแรงๆ หลายครั้ง นี่ถ้าผมไม่กลั้นไว้คงแต่ตามจอยไปแล้ว

                ผมต้องให้เวลาจอยพักนานกว่ารอบแรกหน่อย ผมนอนทับตัวเธอไว้ แล้วก้มไปหอมแก้ม เหงื่อเม็ดใหญ่ไหลออกมาที่แก้มเธอ ท่าทางจอยจะเหนื่อยมากๆ แต่ผมก็ทนอยู่เฉยๆ ไม่ได้นาน ผมก็เริ่มสาวเอ็นอีกแต่เริ่มจากช้าๆ ก่อน จอยสะดุ้ง แล้วเอามือมาจับเอวผม เหมือนจะห้ามแต่ก็ไม่มีแรง ผมทำไปซักพักเธอก็เอามือกลับไปกำทึ้งผ้าปูที่นอนต่อ

                "โอ้ยยย พี่บี รอบนี้เอาให้เสร็จนะค่ะ อู้ยยยยย"
                "ทำไมหละ ไม่ไหวแล้วหรอ พี่ยังไม่หายคิดถึงจอยเลย"
                "อี้ยยยยยย ซี๊ดดดดด ทำให้เสร็จก่อนรอบนี้ ถ้าพี่ไม่ยอมเสร็จแบบนี้ จอยหายใจตายพอดี โอ้ยยยย พี่เบาๆ อู้ยยยยย ซี๊ดดดดดด"
                จอยบอกให้ผมรีบทำให้เสร็จ ผมก็รีบทำตามที่เธอต้องการ ผมกระแทกเอ็นใส่ร่องเสียวเธอแรงๆ เร็วจนเสียงดัง พับ พับ พับ จอยร้องลั่นบอกให้ผมทำเบาๆ
                "โอ้ยยย โอ้ยยย พี่บีอะ โอ้ยยย เบาๆ ค่ะ โอ้วว ซี๊ดดด อู้ยยยยย พี่บี พี่บี อู้ยยย พี่บี เบาๆ ค่ะ โอ้วววว ซี๊ดดดดด"
                "อ้าว ไหนว่าให้พี่เร่งไง พี่เร่งให้แล้ว ทนหน่อยเดี๋ยวก็เสร็จ"

                ผมดึงเอวจอยขึ้นมาให้เป็นท่าโก้งโค้ง จอยสะบัดหน้าไปมาผมสีดำสลวยสยายไปมาดูเซ็กซี่มากๆ ผมอัดเอ็นพักนึงก็ก้มลงไปจับขอมือจอยทั้งสองข้างแล้วดึงขึ้นให้แธอแอ่นตัวขึ้น ผมมองไปที่กระจกในห้องของจอย เห็นตัวจอยเด้งตามเวลาที่ผมกระแทกหน้าอกเด้งขึ้นลง ใบหหน้าจอยเหยเกบ่งบอกว่ากำลังเสียวสุดๆ

                "อู้ยยยย พี่บี จอยจะไม่ไหวแล้ว อู้ยยยยยย พี่บี เร่งให้เสร็จพร้อมจอยนะ โอ้ยยย อู้ยยยย"

                ผมกระเด้าก้นรัวเพื่อให้เสร็จพร้อมกับจอย แล้วจอยก็ไปก่อนครับ เธอแอ่นหน้าร้องกรี๊ดดดด และขมิบร่องเสียวแน่น ผมเร่งกระแทกตามจนทนไม่ไหวผมก็ปล่อยน้ำกามพุ่งใส่ร่องเสียวของจอยจนเธอร้องกรี๊ดดดดดด อีกรอบ ผมเอวกระตุกอัดน้ำกามใส่ร่องเสียวจอย สองครั้ง ครั้งที่สาม จอยพุ่งตัวลงไปนอนจนเอ็นผมหลุด

                น้ำที่เหลือก็เลยพุ่งไปใส่ก้นะลแผ่นหลังของจอย ผมปล่อยน้ำจนหมดก็ค่อยๆ นอนลงทาบตัวจอยไว้ จอยเอียงหน้ามายิ้มหวาน ผมก้มไปถามว่ามีความสุขไหม เธอพยักหน้ายิ้มหลับตาพริ้ม ผมก็เลยหอมแก้มไปทีนึงแล้วก็หอมไปที่หลังคอและซอกคอเบาๆ เพื่อเป็นการวอร์มดาวน์

                พอหายเหนื่อยจอยก็บอกให้ผมขยับไปนอนหง่าย จากนั้นเธอก็มาเลียที่หน้าท้องผมเพื่อกินน้ำกามที่เลอะอยู่ จอยกินไปจนหมดแล้วก็มาถึงเอ็น เธอค่อยเลียรอบๆ จนมันเริ่มแข็งแล้วจอยก็อมเข้าไปแล้วรูดขึ้นรูดลง ผมเริ่มเสียวสิครับ แต่ผมก็ได้แต่จองดูว่าจอยทำอะไรเท่านั้น

                จอยอมจนของผมแข็งเต็มที่เธอก็ขึ้นนั่งคล่อมทันที ผมรีบกัดฟันเพราะรู้ว่าจอยจะทำอะไร จอยจับเอ็นผมจ่อร่องเสียวแล้วนั่งกดลงมาช้าๆ มันเข้าไม่ยากนักเพราะเพิ่งกระแทกกันมาหยกๆ พอจอยนั่งกดเอ็นผมลงมามิดด้ามเธอก็เริ่มโยกตัวมาด้านหน้าและก้มมาจูบผม

                ผมจูบตอบจอยและเอื้อมมือไปขย้ำหน้าอกเธอเพื่อเพิ่มความเสียวให้ จอยขย้ำนมจอยก็ยิ่งโยกเอวแรงขึ้นแรงขึ้น จนจอยดันตัวแอ่นหน้าครางเสียว สองมือขย้ำเต้าตัวเองจนแหลกคามือ ผมปล่อยให้จอยเป็นคนคุมจังหวะ ใจก็อยากจะเด้งช่วยแต่เดี๋ยวจอยจะเสร็จซะก่อน ผมอยากให้เธอตักตวงความเสียวให้เต็มอิ่ม

                "อู้ยย ซี๊ดดด อู้ยย โอ้วว ซี๊ดด โอ้ยยย โอ้ววว โอ้ววว ซูดดดด โอ้ยยยย โอ้ววววว"

                จอยก้มตัวลงมาพร้อมกับเอามือมาดันที่หน้าท้องผม ระหว่างนั้นเธอพยายามเร่งจังหวะโยกเอวขึ้นลงเร็วแรงๆ จอยตั้งหน้าตั้งตาโยกร่องเสียวรูดเอ็นผมไม่ยอมหยุด ผมได้แต่พยายามเกร็งเอ็นแข็งไว้เท่านั้น จอยเริ่มเร่งจังหวะเหมือนใกล้จะแตก ผมพยายามบิ้วอารมณ์ตัวเองให้เสียวตามจะได้แตกพร้อมกับๆ จอย แล้วจอยก็แอ่นตัวเกร็ง ร่องเสียวขมิบรัดเอ็นผมแรงมากๆ ผมก็ปล่อยใจให้เสียวตามแบบไม่กลั้น จนทนไม่ไหวปล่อยน้ำกามฉีดพุ่งขึ้นสวนโพรงเสียวจอย

                "โอ้ยยยยยยยยยยยยย โอ้ยยยยยยยยยยยยยย ซี๊ดดดดดดดดดดดดดดด โอ้ววววววววววววว"

                จอยร้องไปก็เอามือกุมท้องน้อยไปจนผมปล่อยน้ำกามหมด จอยก็นอนลงมาซบผม รอบนี้จอยเหนื่อยมากเพราะต้องทำเอง เธอถึงกับหลับไปเลย ผมก็เลยต้องนอนตามเพราะลุกไม่ได้จอยนอนทับอยู่ ผมก็เลยหลับไปพักนึง จอยก็ปลุกผมให้แต่งตัวกลับบ้าน

                "ไม่เอาคืนนี้พี่ขอนอนที่นี่แหละ"
                "ไม่ได้ค่ะ ที่บ้านพี่บีมีคนรออยู่"
                ผมคิดว่าจอยหมายถึงก้อย "ไม่อยู่หรอก เค้าอยู่บ้านเค้าวันนี้"
                จอยยิ้ม "มีคนรออยู่แหละค่ะ กลับบ้านเถอะ"
                ผมกอดจอยแล้วหอมจะปล้ำเธออีก แต่รอบนี้จอยไม่ยอมสิครับ
                "ไม่เอาแล้วค่ะ พรุ่งนี้จอยต้องทำงานนะ แค่นี้จอยก็แทบจะเดินไม่ไหวแล้ว"
                "งั้นพรุ่งนี้จอยก็หยุดทำงานก็ได้ พี่อนุญาต พี่จะได้นอนที่นี่ต่อได้"
                "ไม่เอาค่ะลุกๆ" จอยดึงผมให้ลุกขึ้น

                จอยพาผมไปล้างเอ็นแต่ไม่ยอมอาบน้ำให้เธอบอกว่าเดี๋ยวผมจะปล้ำเธออีก แล้วจอยก็ผลักไสไล่ส่งให้ผมกลับบ้าน ผมก็เลยต้องแต่งตัวแล้วออกมานอกห้องจอยอย่างงงๆ แต่จอยก็ออกมาส่งทั้งๆ ที่นุ่งแค่ผ้าขนหนูเพราะกำลังจะไปอาบน้ำ เราจูบกัน ผมแกล้งจะดันจอยให้กลับเข้าไปในห้องและจะตามเข้าไปแต่จอยดันไว้

                "กลับบ้านเถอะค่ะ นะค่ะ แล้วค่อยมาใหม่ วันไหนที่พี่บีเหงา พี่บีมาหาจอยได้เสมอ"

                ผมยิ้มแล้วโบกมือลา ผมกลับมาที่บ้าน พอเข้ามาในบ้าน เจ้าริวก็วิ่งลงมาจากขั้น 2 มันคงไปเฝ้าที่หน้าห้องแนนตอนผมไม่อยู่ ตอนนี้ผมมาแล้วมันก็หมดหน้าที่แล้ว แต่มันก็วิ่งมาหาผมก่อน ผมนั่งลงจับท้องมัน

                "โหวันนี้แม่แกเค้าเลี้ยงดี กินซะท้องแข็งเขียว"
                เจ้าริวเห่าตอบแล้วก็รีบวิ่งออกไปทางหมาลอด
                "ไอ้ริวซักวันแกจะอ้วนจนมุดไม่ผ่านคอยดู"

                ผมแวะเข้าไปดูที่ห้องครัวดูว่าแนนเตรียมอะไรเผื่อให้ผมกินหรือเปล่า แต่ไม่มีครับมีแต่จานจำนวนมากที่ยังไม่ได้ล้าง ผมก็คิดได้ เมื่อกี่ตอนเดินเข้ามา เห็นมีรองเท้าหลายคู่ สงสัยแนนพาเพื่อนมาเที่ยวบ้านแน่ๆ เลย ผมเดินขึ้นชั้นสอง แล้วเปิดประตูเข้าห้องตัวเอง ผมเปิดไฟแล้วถอดเสื้อผ้าเพื่อจะอาบน้ำ

                ผมอาบน้ำเสร็จก็เดินออกมาเปลี่ยนเสื้อผ้า ระหว่างนั้นผมก็เห็นว่าบนเตียงมีคนนอนคลุมโปงอยู่ ผมคิดถึงคำที่จอยพูด ตอนเข้ามาผมไม่ทันสังเกตุเห็นว่ามีคนนอนอยู่บนเตียง สงสัยจะเป็นแนนมั้ง ดีเหมือนกัน นานๆ จะได้กอดแนนบ้าง ผมก็เดินไปปิดไฟแล้วขึ้นมาบนเตียง

                ผมมุมเข้าไปในผ้าห่มแล้วกดคนที่นอนอยู่ ผมลูบไปทั่วตัวสาวคนนี้ ตอนแรก็คิดว่าแนนจะแกล้งให้เสียวจะได้โวยวายตามประสาของแนน แต่เอ๋ หน้าอกใหญ่กว่า ก้นก็งอนกว่า ผมคิดไม่ใช่แนนแน่ๆ ผมก็เลยดึงผ้าห่มออกเพื่อให้มีแสงจะได้เห็นหน้าคนที่นอนอยู่

                "อ้าว ส้มนี่น่า"

                ครับคนที่มานอนอยู่บนเตียงผมไม่ใช่แนน แต่เป็นส้มที่ใส่ชุดนอนสีชมพูบางๆ ผมเห็นแล้วก็ทนความน่ารักของส้มไม่ได้ ผมก้มลงหอมแก้มน้องส้ม หอมไปหอมมาส้มก็ตื่น ส้มเห็นผมก็ยิ้มหวาน ไม่ต้องพูดก็รู้ว่าส้มมารอผมทำไม ผมก็จูบเลยครับ ส้มจูบตอบ ผมดึงชุดนอนชึ้นมาที่คอแล้วดึงออกไปเลย

                ตัวส้มเหลือแค่ชั้นใน แต่ก็ไม่ทันไรผมก็ถอดมันออกหมดจนเหลือแค่ตัวเปล่า ผมทำอย่างเร็วก็เพราะยังค้างอยากต่อยกสามกับจอย มีน้องส้มมาแทนผมรีบจับเธอแก้ผ้าแล้วดูดนมสิครับ ส้มหลับตาพริ้มแอ่นอกร้องครางเสียวได้ไพเราะไม่แพ้จอยเลย ผมเลียลงมาที่เนินสามเหลี่ยม

                "โอ้ยยย ซี๊ดดด โอ้วววว โอ้วววว โอ้ยยยย อะ อะ โอ้ววววว"

                ผมลงลิ้นรัวเลยครับ เพราะเงี่ยนขึ้นมาแล้ว ส้มครางบิดตัวดิ้นไปมา แต่ผมก็จับเอวส้มไว้แน่นไม่ยอมให้ดิ้นหนี ผมทำจนส้มทนไม่ไหวขอให้รีบๆ เสียบ ผมก็รีบถอดกางเกง แล้วจับน้องส้มถ่างขาแล้วเสียบเข้าไปเลย ส้มร้องโอ้ยยยยยยย และกอดผมแน่น

                "โอ้ยย โอ้ยยย โอ้ยยย โอ้วววว อืมมมม โอ้ยยย โอ้ยยยย โอ้ยยยย"

                ผมสาวควยใส่ทันที ของน้องส้มแน่นกว่าจอยมากคงเพราะยังเด็กและผ่านมาแค่คุณอำนาจคนเดียว แต่ยังไงก็ยังขาดการตอดรัดซึ่งตรงนี้มันต้องฝึกเอง แต่ส้มยังเด็กก็เลยและฟิตก็เลยไม่ห่วงเรื่องนี้ แต่อารมณ์ร่วมของส้มไม่ต้องพูดถึง เธอทั้งเด้งทั้งร่อนรับเอ็นผม ส่วนเสียงครางนี่แค่ฟังแล้วน้ำแทบแตก

                ผมคงมีแรงแค่ยกนี้ ถ้าต่อไม่รู้ว่าจะไหวหรือเปล่า ผมก็เลยจัดเต็มที่ ผมอุ้มส้มเล่นลิงอุ้มแตง เธอกอดคอผมแอ่นหน้าร้องครางเวลาผมกระแทกใส่ ส้มก็แอ่นหน้าร้อง โอ้ยยย โอ้ยยย เสียงสั่น ผมมันส์มากกระแทกใส่จนตัวโยน ผมทนยืนเล่นท่าลิงอุ้มแตงอยู่เกือบ 10 นาที ก็จับน้องส้มโก้งโค้งแล้วเล่นท่ากวางเหลียวหลังอีก

                ผมยืนกระแทกร่องเสียวส้มอยู่นอกเตียง ส้มก้มสะบัดหน้าไปมาร้องครางเสียวเสียงดัง ดีที่ห้องนี้ทำให้เก็บเสียงเพราะรู้ว่าจะเป็นห้องไว้ทำกิจกรรมแบบนี้ เสียงจะได้ไม่ไปรบกวนคนอื่น แน่นอนว่าต่อให้ส้มร้องดังแค่ไหน แนนหรือสาวๆ อีกห้องก็ไม่มีทางได้ยิน

                "โอ้ยยย โอ้ยยย โอ้วววว พีบี โอ้ววว โอ้ววว ซี๊ดดดด โอ้ววว โอ้ยยย อี้ยยยยย"

                ผมซอยเอวรัว ตับ ตับ ตับ จนทนไม่ไหวปล่อยน้ำกามพุ่งใส่ด้านในโพรงเสียวส้มทันที ส้มร้องกรี๊ดดดดๆ หลายรอบ ก่อนจะหมดแรงนอนลงหลับตาพริ้ม ผมค่อยๆ ดึงเอ็นออกแล้วนอนลงกอดส้ม ผมถามส้มว่าเอาอีกไหม ส้มส่ายหน้าบอกว่าวันนี้เหนื่อยมาก เพราะแนนชวนเล่นเกมเต้น ส้มเล่นจนปวดแขนปวดแขนไปหมดแล้ว มาเจอผมเอาอีกตอนนี้แค่จะลุกไปฉี่เธอบอกว่ายังไม่ไหวเลย

                ผมก็เลยนอนกอดส้มจนหลับไป แต่อย่างที่บอก ผมเป็นคนรู้สึกตัวเร็วถ้าไม่เหนื่อยมากๆ จริงๆ แค่เสียงดังนิดเดียวผมก็ตื่น ซึ่งก็มีคนมาทำให้ผมตื่น ไอ้ตัวเล็ก มาหมุนลูกปิดประตูเบาๆ แต่แค่เสียงแกร๊กผมก็รูสึกตัวแล้ว แนนแอบค่อยๆ ย่องเข้ามาหาส้ม แล้วปลุกส้ม

                "นี่ๆ แอบมาอยู่นี่เอง กลับห้องเร็ว"

                ส้มงัวเงียไม่ยอมลุก ผมแอบมองดูนาฬิกา ตีสี่เอง แรงก็กลับมาแล้ว จับแนนปล้ำดีกว่า ไม่ได้นอนกับแนนมานานมากๆ แต่ผมก็ต้องรอจังหวะ ให้แนนขึ้นมาบนเตียงก่อน ไม่งั้นเดี๋ยวจะวิ่งหนีได้ รอพักนึงแนนก็ขึ้นมาคล่อมตัวส้มและพยายามดึงให้ส้มลุก มันเป็นจังหวะให้ผมกอดเอวแนนจากทางด้านหลัง

                "ว้ายยย ปล่อยนะ ปล่อย" แนน
                "ไม่ปล่อย"
                "บอกให้ปล่อยไง อย่า ไม่เอานะ" แนนร้องเพราะผมเริ่มหอมเริ่มจับหน้าอกเธอ
                "แหม เมื่อก่อนยังไม่แต่งก็ว่าไปอย่าง ตอนนี้แต่งกันแล้วยังจะดื่อไม่ยอมอีก ไม่ปล่อยหรอก"
                ผมแกล้งหอมแกล้งจับนมจับหว่างขาจนแนนตัวอ่อนแต่ก็ยังไม่ยอมอยู่ดี
                "ไม่เอา อายส้ม อย่าสิ อู้ยยย เอ๊ะ อย่าจับ ไม่อ้าวววววว โอ้ยยยยย"
                "อายทำไม ส้มเมียแนน เหมือนกันไม่ใช่หรอ เค้าเคยเห็นแนนโป๊อยู่แล้วหละ"
                "ไม่เอา บอกให้พอ ซี๊ดดดด อย่าแหย่ ไม่เอานะ ไม่เอา" แนนพยายามดิ้นเฮือกสุดท้าย
                "ส้มเค้าไม่ว่าหรอก ไม่เชื่อดูนะ " ผมเรียกส้ม "พี่ขอเอาแนนก่อนนะ"
                ส้มพยักหน้าแล้วดึงผ้าห่มไปพร้อมกับหันไปอีกทาง
                "เห็นไหมส้มเค้าไม่ว่าอะไร"
                "ก็ไม่เอาอยู่ดีแหละ"

                แนนไม่ยอมแต่เจอนิ้วชอนไชร่องเสียวจนน้ำเยิ้ม สุดท้ายแนนก็นิ่ง ผมรู้ว่าแนนต้องการแล้ว ผมก็จูบ แนนดันหน้าผมไว้

                "เบาๆ อย่าทำแรงนะ อายส้ม"
                "จ๊ะๆ เมียสุดที่รัก"

                ผมตื่นเต้นเพราะนานๆ แนนจะยอม แต่ถ้าจำไม่ผิดครั้งสุดท้ายที่แนนยอมง่ายๆ แบบนี้ มันจดด้วยการที่แนนจับกระชากเอ็นผมจนจุก ครั้งนี้ก็คงแอบมีแผนแน่ๆ แทนที่จะรีบทำ ผมคงต้องแกล้งเล้าโลมไปก่อนเพื่อหาทางจัดการแนนโดยที่เธอหนีไม่ได้

                จบตอน ไม่ได้เขียนนานเลย ที่จริงก็เขียนเรื่อยๆ นะครับ แต่อย่างที่บอก เป็นอะไรไม่รู้อยู่ๆ ก็รู้สึกว่าเขียนบทรักได้ไม่ดี ถ้าให้เขียนต่อแบบเว้นบทรักไว้ เขียนได้อีกหลายตอนต่อเนื่องๆ สบายๆ สงสัยคงเพราะหลังๆ

peddo

#1
ในที่สุดฝันที่เป็นจริงก็มาถึง ได้อ่านต่อสักที คิดถึง​มากมาย​ครับ
เนื้อเรื่องเฉยๆก็สนุกครับ ยังมีปมให้ลุ้นอีกหลายข้อ บทรักก็ยังทำร้ายแฟนๆให้ขาดน้ำต่อไป น้องส้มน้องจอยนี่ทรมานร่างกายแฟนคลับจริงๆ
รอลุ้นน้องวิอยู่นะครับ

bigbuff

ในที่สุดเวลาแห่งการรอคอยก็มาถึง ท่าน ยูกิของเรามาแล้ว ::Thankyou::

sunnies


khonsyd

หายไปนานมากกกก..กอไก่นับไม่ถ้วน  ขอให้มีมาอีกนะครับ ::Thankyou::

gai

 ::Thankyou:: 
   สมการรอค่อยครับ ท่าน  จัดมาแบบนี้ แล้ว เด็กๆ คนใหนจะมาอีกครับ  นี้น้องส้มก็มาถึงที่แล้ว  เดียว น้อง วิ ละครับ จะมีมาไม่ครับ 
แล้ว ก้อย จะ งอนนายบีอีกนานไม่ครับ

1819

 เฝ้ารอการกลับมา ซีรีย์ของก้อย นานมาก เย้ๆ
กรุงเทพเป็นเมืองที่มีคนเหงา มากกว่าเสาไฟฟ้า

Pigdavil

บอกกันตรงๆเลยครับ จะมีบทรัก หรือไม่มีบทรักก็ตามอ่านอยู่ดีครับ เขียนมาให้อ่านก็ขอบคุณมากๆเลยครับ รออ่านตอนต่อไปอยู่น่ะครับ

ROCKS MAZAWA

สนุกมากครับ อ่านจนติด อิจฉานายบีเหมือนเรื่อง ตราบเท่าที่ยังมีชีวิตเลย แต่ผมรอจนลืมเนื้อเรื่องหมดล่ะ อ้อ..ขอให้ผู้เขียนอย่าลืมตอนที่ขาดด้วยครับ ผมอ่านแล้วมันสะดุดขาดตอนแทบทุกตอนเลยครับ จับต้นชนปลายไม่ถูกครับผม

ฐากูร ชัยยาคำ


Kitty Hotmail

และแล้วตอนใหม่ก็มาสมการรอคอยมากๆ

dawdom

ดีครับ รอตอนต่อไปด้วยความหวัง

devilzoa

มาเรื่อยๆเลย ขอบคุณมากครับ