เศรษฐีใหม่ เศรษฐีหื่น ตอนที่ 5

[saradio]

   แล้วหลังจากวันนั้น กุ้งก็ไปลาออกจากที่ทำงาน มาอยู่กับผมถาวร และเธอก็เริ่มวางมาดเป็นสาวไฮโซตามที่เธอใฝ่ฝัน และทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของทุกอย่างในคอนโดผม รวมถึงตัวผมด้วย แถมเธอก็ยังจะเกาะติดผมแจ ชนิดที่ไม่อยากให้มีผู้หญิงคนไหนเข้าใกล้ โดยเฉพาะวิภาวี

   แล้วเธอก็เริ่มคุกคามวิภาวี โดยเห็นเธอเหมือนเป็นคนใช้ ทำให้ผมไม่ชอบใจ และได้เตือนกุ้งไป ว่าอย่าไปใช้วิภาวี เพราะเธอไม่ใช่คนใช้ ถ้าอยากจะทำอะไรให้ไปทำเอง ส่วนเรื่องทำความสะอาดผมก็ตัดปัญหาโดยการจ้างแม่บ้านคอนโดขึ้นมาทำ และเรื่องอาหารผมก็ใช้วิธีสั่งมากิน เพื่อจะได้ไม่ต้องให้ ยัยวิ ต้องทำอะไรเหมือนคนใช้อีก

แต่กลับกลายเป็นว่า ยัยวิ กลับรู้สึกสูญเสีย จากสิ่งที่เธอเคยเป็น ทุกอย่างที่เธอเคยทำให้ผมแต่ตอนนี้ไม่ได้ทำแล้ว มันเลยทำให้เธอรู้สึกเหมือนไม่มีความสำคัญอะไร และเหงาหงอยลงไปอย่างเห็นได้ชัด

แล้ววันหนึ่ง เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อ กุ้ง อยากจะเอารถของ ยัยวิ คืนมา เธอไม่ได้ต้องการจะใช้มันจริงๆ เพียงแต่เมื่อเธอรู้ว่ารถเป็นของผม เธอก็ต้องการเอาคืน เลยทำเป็นขอยืมกุญแจรถ มินิ จาก ยัยวิแล้วขับไปข้างนอก อ้างว่าจะไปซื้อของ เดี๋ยวก็กลับ สักพัก ก็กลับมา แต่ไม่คืนกุญแจรถให้จนเกิดการโต้เถียงกันที่ห้องรับแขก

"เท่าที่รู้ รถคันนี้ พี่นันเขาซื้อให้เธอขับรถให้เขานี่ แต่ตอนนี้เขามีรถขับเองแล้ว ฉันก็ไม่เห็นความจำเป็นอะไรที่เธอต้องใช้มันแล้วนี่ เพราะฉะนั้น ฉันจะเอาคืน"

"เธอจะเอาคืนไปได้ยังไง เธอไม่ใช่เจ้าของมัน และอีกอย่าง ถึงฉันจะไม่ได้ขับรถให้เขา แต่เขาก็อนุญาตให้ฉันใช้รถคันนี้"

"แต่ฉันไม่อนุญาต เธอก็รู้นี่ว่าตอนนี้ฉันเป็นใคร"

"จะเป็นใครฉันไม่สน คนที่จะเอารถคันนี้คืนไปได้ มีแต่เจ้านายฉันคนเดียวเท่านั้น เอาคืนมานะ"

"ฉันไม่ให้"

ทั้งสองคนเลยยื้อแย่งกุญแจกัน และ ยัยวิ ก็แย่งดึงกุญแจจากมือกุ้งไปได้ กุ้งเลยยื้อยุดจะเอาคืน ทำให้ทั้งคู่เสียงดังมาถึงห้องโถงที่ผมนอนเล่นดูทีวีอยู่ เลยตกใจว่าทะเลาะอะไรกัน เลยลุกขึ้นไปดู

ทันทีที่ผมก้าวเข้าไปในห้องรับแขก จังหวะนั้นผมเห็นกุ้งง้างมือตบ ยัยวิ เข้าไปเต็มหน้าฉาดใหญ่ จนเธอล้มลงไปกับพื้น แล้วกุ้งก็ดึงกุญแจคืนมา

พอผมเห็นอย่างนั้นสมองผมลั่นขี้นมาทันที กุ้งพอเห็นผมเข้ามา ก็รีบเข้ามาฟ้องว่าเกิดอะไรขึ้นและคงคิดว่าผมจะเข้าข้าง แต่ตอนนั้นหูผมไม่ได้ยินอะไรแล้ว ภาพที่ผมเห็นวิภาวีโดนตบจนล้มกองลงไป มันทำให้ผมโมโหอย่างที่สุด

แล้วผมก็กระชากแขนกุ้งให้ตามผมมา กุ้งร้องอย่าง งง งง ว่า

"อะไรพี่นัน จะพากุ้งไปไหน พี่นั้นยังไม่ได้จัดการอีวิให้กุ้งเลยนะ มันเข้ามาทำกุ้งก่อนนะ พี่นั้นอ่า"

ผมไม่ฟังอะไรทั้งนั้น ลากเธอออกไปนอกประตูห้องคอนโด แล้วทิ้งเธอไว้ตรงหน้าประตู และพูดว่า

"มึงไสหัวไปซะ กลับไปบ้านมึงได้แล้ว เดี๋ยวข้าวของมึง กูจะให้คนส่งตามไปให้"

กุ้งถึงกับมึนยืนอึ้ง งง ชั่วขณะ แต่พอผมดึงประตูปิด เธอถึงกับตกใจ รีบดันประตูไว้ พูดโวยวายว่า

"พี่นัน ทำไมถึงทำอย่างนี้ กุ้งทำอะไรผิด พี่อย่าเพิ่งปิดนะ มาคุยกันก่อน"

กุ้งพยายามดันประตูไว้สุดชีวิต แต่ก็สู้แรงผมไม่ได้ประตูค่อยๆแง้มปิดลงที่ละน้อย จนปิดสนิท และประตูมันก็ล็อกอัตโนมัติ พร้อมกับที่ผมล็อกชั้นที่สองเข้าไปอีก กุ้งพยายามใช้คีย์การ์ดเปิดแต่เปิดไม่ได้เพราะติดล็อกชั้นที่สอง เลยต้องร้องโวยวายอยู่ข้างนอก เรียกให้ผมออกไป แต่ผมไม่สนใจ รีบไปดูยัยวิ ว่าเป็นยังไงมั่ง

ตอนนั้นเห็นเธอนั่งลูบแก้มตัวเองอยู่ ท่าทางจะเจ็บไม่น้อย พอผมเข้าไปใกล้จะเอามือเธอออกเพื่อดูว่าเป็นอะไรมากแค่ไหน เธอกลับขยับหันหนี

"จะหนีไปไหนเล่า มาดูหน่อยเร็ว"

ผมสั่ง ทำเป็นหงุดหงิด บอก แต่ ยัยวิ ก็ตอบเสียงประชดประชันว่า

"จะมาดูทำไม โน้น ไปดูแฟนตัวเองดีกว่า"

"ก็ฉันกำลังดูอยู่นี่ไง"

คำพูดผมทำเอา ยัยวิ ชะงักค้าง ก่อนหน้าจะแดง และพูดอย่างอยากลำบากว่า

"คะ .คะ ใครเป็นแฟนคุณ ฉันไม่ใช่แฟนคุณสักหน่อย"

"ลืมแล้วหรือไง ว่าต้องเรียกฉันว่ายังไง"

"ฉันไม่เรียกแล้ว ฉันจะลาออก"

ยัยวิ มีท่าทีงอนฉุน และเธอก็คิดอย่างนั้นจริงๆ ผมเลยต้องพูดว่า

"เธอมีปัญญาใช้หนี้ที่เบิกร่วงหน้าไปเหรอ ถ้าคิดจะลาออก"

"ก็... ก็ ฉันติดไว้ก่อนไม่ได้หรือไง แล้วจะหามาใช้ให้ทีหลัง"

เธอพูดอย่างคนไร้ทางออก เลยขอเอาดื้อๆ ทำให้ผมต้องยิ้มแล้วพูดว่า

"ไม่ได้ . เข้ามา แล้วเอามือออกให้ฉันดูเลย เร็ว"

ยัยวิ ถอนหายใจอย่างชั่วใจ แล้วก็ยอมทำตาม เธอไม่รู้ว่าทำไมต้องยอมทำตามคำสั่งเขา แต่การที่เขากลับมาสนใจเธอก็ทำให้เธอเริ่มอบอุ่นที่หัวใจอีกครั้ง เธอค่อยๆ ขยับเข้ามา แล้วเอามือที่ลูบแก้มลง

ผมเห็นหน้าเธอเป็นรอยแดงขึ้นเป็นรูปนิ้วมือ แสดงว่าโดนเข้าไปเต็มมือจริงๆ เลยเอามือไปลูบแก้มเธอเบาๆ ถามว่า

"เจ็บมั๊ย"

เสียงผมอ่อนโยน จน ยัยวิ ใจเต้นตึกตัก แล้วเธอก็พยักหน้าน้อยๆ มองผมด้วยสายตาที่สับสนใจตัวเอง พลันระหว่างเราที่ต้องหน้ากัน ก็เหมือนมีแรงดึงดูด ดูดดึงให้อีกฝ่ายเข้าหา วิภาวีก็เริ่มควบคุมใจตัวเองไม่ได้ หน้าของเราใกล้เข้าหากันเรื่อยๆ
แต่ก่อนที่อะไรมันจะเกินเลย ยัยวิ ก็ฝืนใจตัวเอง ขยับตัวถอยออกมา และพูดว่า

"นู๋ต้องกลับบ้านแล้ว"

ตอนนั้นมันเป็นเวลา 4 ทุ่มกว่า ซึ่งเลยเวลากลับบ้านของเธอไปแล้ว ผมรู้สึกเสียดายไม่น้อย เพราะอีกนิดเดียวก็จะได้แล้วเชียว แต่ตามสัญญาผมไม่อาจล่วงละเมิดเธอหากเธอไม่ยินยอม ไม่อย่างนั้นสัญญาจะเป็นโมฆะ ทันที แถมเธอจะฟ้องร้องผมฐานขมขื่นได้อีกด้วย ผมเลยต้องทำใจอดกลั้นไว้ และพูดว่า

"จะกลับตอนนี้ได้ยังไง ยัยกุ้งยังอาระวาดไม่เลิกอยู่ข้างนอกนั่น ออกไปมีหวังได้ตบกันแน่"

ผมเอายัยกุ้งมาขู่  จะได้ยื้อให้ ยัยวิ ให้อยู่ต่อ ยัยวิต้องถอนหายใจ แต่สักพักก็พูดว่า

"งั้น เจ้านายกันกุ้งให้นู๋หน่อยได้มั๊ย"

"ทำไม อยากจะรีบกลับบ้านไปเจอแฟนละสิ"

ผมมองค้อนพูดประชด ที่ดูเหมือนเธอไม่อยากจะรออยู่ที่นี่ แต่ยัยวิก็มีสาเหตุที่ไม่อยากอยู่ที่นี่ นั้นเพราะเธอกลัวจะยับยั้งชั่งใจตัวเองไม่อยู่ ความรักความปารถนาในหัวใจเธอมันเริ่มครุกรุ่นขึ้นทุกที เธอจึงไม่รู้ว่าจะพูดอะไร

ในตอนนั้นโทรศัพท์ของเธอดังขึ้นมาพอดี และเป็นผัวเธอที่โทรมา ผมต้องนึกแอบฉุนขึ้นในใจ ว่า กลับช้านิดหน่อยก็โทรมาตามซะแล้ว

   ยัยวิ จึงขยับตัวออกห่างไปรับโทรศัพท์ และเป็นธรรมดาที่ผมจะต้องเงี่ยหูแอบฟังเพราะความอยากรู้
ปรากฏว่า แฟนของเธอ ที่ชื่อเป็ก ก่อเรื่องเดือดร้อนอีกแล้ว และชีวิตยัยวิเหมือนจะวนเข้าลูปเดิม และครั้งนี้ดูจะสาหัสสากันกว่าครั้งไหนๆด้วย ยัยวิ เริ่มตัดพ้อโวยวายใส่ โทรศัพท์ เหมือนเมื่อครั้งก่อน แต่ครั้งนี้เธอเหมือนจะผิดหวังถึงที่สุด เพราะอะไรๆ มันกำลังจะไปด้วยดี แต่ก็กลับมาพังไม่เป็นท่าอีกแล้ว

แต่เชื่อเหอะ พอ ยัยวิ ตัดพ้อด่าระบายไปจนหมด สุดท้ายเธอก็ต้องยอมที่จะหาเงินมาใช้หนี้ให้ผัวตัวเองอยู่ดี และครั้งนี้ผมก็ไม่รู้ว่าลายละเอียดมันเป็นอะไรยังไง เพราะฟังไม่ถนัด ก็แอบหวังว่าไม่ใช่จะต้องให้เอาตัวไปขัดดอกอีก

หลังจากยัยวิคุยเสร็จ เธอก็กดวางหูโทรศัพท์ อย่างคนท้อแท้สิ้นหวังกับชีวิต เธอนิ่งอยู่นานเหมือนกำลังตัดสินใจคิดอะไรอยู่ แล้วก็ปาดเช็ดน้ำตา ตัดสินใจเดินกลับมาหาผม แล้วพูดว่า

"เจ้านายคะ นู๋มีเรื่องอยากให้ช่วย เจ้านายเคยบอกว่า ถ้านู๋ร้อนเงิน .นู๋ ก็ ก็ บอกเจ้านายได้ ใช่มั๊ยคะ"

ผมรู้ทันที ว่าเธอกำลังหมายถึงอะไร ตอนนั้นผมไม่ได้รู้สึกสมหวังเลย แต่รู้สึกแค้นใจมากกว่า เนื่องเพราะเธอไม่ได้ยอมผมเพราะหัวใจตัวเอง แต่ก็ยอมเพราะสามีเธอมากกว่า มันช่างเป็นความรู้สึกเจ็บปวดใจลึกๆเลยทีเดียว แต่ความรักที่มีต่อเธอมันก็ยากที่ผมจะเมินเฉยไม่ช่วย

"ได้ เธอต้องการให้ช่วยอะไร"

ผมบอกโดยเก็บอาการแค้นเคืองเอาใจไว้ ยัยวิ จึงบอกสิ่งที่เธอต้องการ นั่นคือเงินจำนวน 2ล้าน เนื่องเพราะสามีเธอยังแอบเข้าบ่อนอยู่โดยที่เธอไม่รู้ และตอนนี้หนี้มันพอกห้างหมูทบต้นทบดอกจนถึง 2 ล้าน เมื่อเจ้าหนี้ไม่ได้เงินมาหลายเดือน เลยจ้างคนทวงหนี้มาอุ้มไป บังคับให้จ่ายหนี้ ถ้าไม่ได้ก็อาจจะถูกทำร้ายจนพิการหรือถึงตาย

ผมฟังแบบนี้ รู้สึกไม่สบายใจ เพราะไม่รู้ว่าให้เธอถือเงินไป หลังจากจ่ายไปแล้วจะเกิดอะไรขึ้นตามมาหรือเปล่า เพราะตอนนี้ถึงขั้นโดนอุ้มไปแล้ว ก็เลยจะไปกับเธอด้วย ยัยวิ ก็ตกลง

ตอนนั้นเสียงยัยกุ้งเงียบไปแล้ว ผมก็นึกว่ากลับไปแล้ว พอผมพายัยวิเปิดประตูออกมา ก็เห็นยัยกุ้ง นั่งพิงกำแพงซบหน้ากับหัวเข่าสะอึกสะอื้นอยู่

พอกุ้งได้ยินเสียงเปิดประตู เห็นผมออกมา ก็ปรี่เข้ามาเกาะกอดเอวผม ร้องไห้ขอร้องผมว่า

"พี่นัน อย่าไล่กุ้งไปเลยนะ กุ้งขอโทษ กุ้งไม่รู้ กุ้งขอโทษจริงๆ"

เธอทั้งพูดทั้งร้องไห้ จนฟังแทบไม่รู้เรื่อง แล้วโอบเกาะกอดเอวผมไว้แน่นอย่างไม่ยอมปล่อย ผมพยายามจะแกะออก ก็ยิ่งกระตุ้นให้เธอร้องไห้หนักขึ้นไปอีก

"ปล่อย เอามือออก พูดไม่รู้เรื่องหรือไง ฉันจะไปธุระ บอกให้ปล่อยไง"

กุ้งยังไม่ยอมปล่อย ทั้งที่โดนผมดึงง้างแขนให้ออกจากเอว แต่เธอก็พยายามฝืนกอดไว้แน่น ปากพร่ำบอกแต่ขอโทษ
เนื่องเพราะตอนนี้กุ้งรู้แล้วว่าทำอะไรผิด ที่แรกเธอคิดว่า วิภาวีแอบชอบนันทชัยอยู่ฝ่ายเดียว ส่วนนันทชัยก็คงจะแค่เล่นๆ หมาหยอกไก่ ตามประสาเจ้านายหนุ่ม ลูกน้องสาว ก็เลยคิดจะกำจัดวิภาวี ออกไป โดยการหาเรื่องให้เธออยู่ไม่ได้

แต่ปรากฏว่า เพียง ตบหน้าวิภาวีไปฝ่ามือเดียว ชีวิตก็เปลี่ยน ถูกไล่ออกมาอย่างหมูอย่างหมา ทำให้เธอเริ่มเข้าใจแล้วว่า ความสัมพันธ์ระหว่างนันทชัยกับวิภาวี อาจมีอะไรลึกซึ้งเกินกว่าที่เธอเห็น และเห็นได้ชัดว่า นันทชัยเลือกวิภาวีมากกว่าเธอ ทำให้เธอต้องตาสว่างรู้สถานะของตัวเอง

ความจริงถูกไล่ขนาดนี้ กุ้งควรจะจากไปอย่างที่พอจะเหลือศักดิ์ศรีไว้บ้าง แต่ความเป็นอยู่ที่สุขสบาย บวกกับรสพิศวาสที่ได้รับ มันทำให้กุ้งตัดใจไม่ได้ ยอมละทิ้งศักดิ์ศรีทุกอย่างเพื่ออ้อนวอนเขา

ในตอนนั้นกุ้งสู้แรงผมไม่ได้ ถูกผมง้างมือจนพลักหลุดออกจากตัว ไม่คิดว่ากุ้งกับรีบเปลี่ยนเป้าหมายหันไปคุกเข่ากอดเอววิภาวี

ยัยวิถึงกับตกใจทำอะไรไม่ถูก ผมเองก็งงงันไปเหมือนกัน แล้วกุ้งก็ซบหน้ากับเอวยัยวิ แล้วร้องไห้รำพัน ว่า

"คุณวิ ฉันขอโทษ ฉันขอโทษจริงๆ แต่ก่อนฉันไม่รู้ ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าพวกคุณรักกัน แต่อย่าให้เขาไล่ฉันไปเลยนะ ฉันลาออกจากงานแล้ว ที่พักฉันก็ไม่มีแล้ว ฉันไม่มีที่ไป คุณวิช่วยพูดกับพี่นันให้ฉันหน่อย ให้ฉันเป็นเมียน้อยก็ได้ นะคุณวิ นะ"

คำพูดของกุ้ง ทำเอาผมกับยัยวิ ต้องเผลอมองหน้ากัน ยัยวิหน้าแดงขึ้นแล้วหลบตาผม พร้อมกับไม่รู้จะพูดอะไรยังไงดี ผมก็รอดูเธอว่าจะเอายังไง

ยัยวิไม่รู้จะทำยังไงจริงๆ แถมก็ใจร้อนจะรีบไป เลยตัดสินใจพูดว่า

"ฉันก็..เออ ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน  เอาเป็นว่า เธอเข้าไปรอข้างในก่อนก็แล้วกัน เดี๋ยวฉันจะลองคุยกับเขาให้"
กุ้งได้ยินก็ใจชื้นขึ้น แต่ก็ยังไม่ว่างใจ ถามย้ำยัยวิ ให้รับปาก ยัยวิก็จำต้องรับปากไปก่อน กุ้งจึงยอมเข้าไปรอในห้อง ผมกับยัยวิจึงรีบลงลิฟท์ ไปที่ลานจอกรถ

ระหว่างที่อยู่ในลิฟท์ ความเงียบและการได้อยู่กันตามลำพังสองคนในห้องแคบๆ ทำให้เกิดความกระอักกระอวนแปลกๆขึ้นมา โดยเฉพาะเมื่อนึกถึงคำพูดของยัยกุ้ง จนผมอดยิ้มขึ้นบ่อยๆไม่ได้ วิภาวีเหลือบตาขมวดคิ้วมองผมหลายครั้งอย่างนึกสงสัย ผมเลยต้องยิ้มให้พูด ว่า

"นึกไป ข้อเสนอยัยกุ้งก็ไม่เลวนะ"

วิถาวี ฟังแล้วต้องแอบค้อนเคือง รีบเบืองหน้าไปทางอื่นอย่างไม่รู้ไม่ชี้ และไม่พูดอะไร จนเราไปถึงลานจอดรถ และขับรถของเธอออกไปด้วยกัน

จนกระทั้งถึงที่นัดหมาย ที่จะต้องเอาเงินมาไถ่ตัวสามีของยัยวิ มันเป็นสถานที่เปลี่ยวร้างข้างริมแม่น้ำเจ้าพระยา เรียกว่างานนี้ถ้าไม่ได้เงิน สามียัยวิ คงได้กลายเป็นอาหารปลาในแม่น้ำเจ้าพระยาแน่นอน

ในตอนนั้น ยัยวิ โทรศัพท์เข้าไปบอกก่อน ว่า มาถึงแล้ว และบอกว่ามากันสองคน ครั้งนี้เป็นเจ้าหนี้รายใหม่ไม่ใช่รายเดิม วิภาวีไม่รู้จักเลยต้องโทรบอกก่อน

พอรถผมวิ่งเข้าไปอีกหน่อย ผู้ชายสองคนก็มาโบกหน้ารถ ใช้ไฟฉายส่องตรวจ แล้วเรียกผมลงจากรถ ไปค้นตัว เพราะกลัวว่าผมจะเป็นสายตำรวจปลอมตัวมา จากนั้นก็ซักถามจนแน่ใจว่าไม่ใช้ ก็พาไปยังกระท่อมสังกะสีหลังหนึ่ง อยู่ใกล้ๆแม่น้ำ
พอเปิดประตูเข้าไป ก็เจอ ผู้ชายสองคนนั่งรออยู่ ผมเห็นแล้วก็ดูออกว่าใครเป็นใคร คนที่อายุสามสิบที่มีมาดสุขุม หน้าตามันดุดันดูเอาเรื่อง คิดว่าน่าจะเป็นหัวหน้าไอ้พวกนี้ ส่วนผู้ชายที่นั่งตัวหดรีบ ถูกมัดติดเกาอี้ขยับไปไหนไม่ได้ นี่คงเป็นแฟนวิภาวี ที่ชื่อเป็ก

ในตอนนั้นผมเห็น เป็ก หน้าตาหล่อคมคายอย่างกับณเดช ต้องแอบคิดในใจว่า อ้อ แม่งหล่ออย่างนี้นี่เอง ถึงว่าเธอถึงเลิกกับมันได้อยาก

เป็ก พอเห็น ยัยวิ มาก็ดีใจจนใจชื้น รีบพูดว่า

"วิ มีเงินมาหรือเปล่า"

วิภาวี พยักหน้ารับ อย่างอดสูใจที่เจอสามีตัวเองในสภาพนี้

ทันใดนั้น คนที่ดูเป็นหัวหน้ามีมาดสุขุม ก็จุ๊ปาก จุ๊ จุ๊ เหมือนเห็นอะไรที่น่าตะลึง สายตาของมันมองไปที่วิภาวีและพูดว่า
"เมียมันสวยอย่างนี้นี่เอง มิน่า ตอนนั้นมันถึงได้เสนอขอผัดผ่อนหนี้ ด้วยการจะให้เมียมันมานอนด้วย แต่เผอิญกูเป็นพวกรับจ้างทวงหนี้ ทำงานเพื่อเงินเท่านั้น ก็เลยไม่เอา เห็นอย่างนี้แล้ว ก็น่าเสียดายอยู่เหมือนกัน"

วิภาวีฟังแล้วก็เพิ่งได้รู้ ว่าเป็กคิดจะทำอย่างเดิมอีกแล้ว ทั้งที่เคยตกลงกันแล้วว่าเธอจะไม่ทำอีก แต่ดูเหมือนว่าเป็กไม่เคยสำนึกและยังทำเหมือนเดิม วิภาวีเลยทั้งโกรธทั้งอายและผิดหวังจนน้ำตาคลอ และหันไปมองสามีตัวเองจนตาเขียวเอาเรื่อง เป็กก็ไม่กล้าสู้หน้า ต้องก้มหน้าหลบตา ส่วนผมก็มองมันด้วยความรู้สึกสมเพศน่าโมโห จนอยากจะง้างตีนเตะสักป๊าบ

แล้วหัวหน้าพวกทวงหนี้ ก็ชี้นิ้วมาที่ผม พูดอีกว่า

"แล้วไอ้หมอนี่ มันใครว่ะ"

ยัยวิ ตอบแทนผมว่า

"นี่เจ้านายฉัน เขาจะช่วยใช้หนี้ให้"

"อ๋อ งั้นก็โอเค แล้วเงินหละอยู่ไหน"

ยัยวิ มองมาที่ผม เหมือนจะขอให้ผมเอาเงินออกมา ตอนนั้นพวกมันต้องการเงินสดไม่ใช้การโอนเข้าบัญชี เพื่อจะได้ไม่มีหลักฐานมาเอาผิดเล่นงานพวกมันที่หลัง ผมเลยต้องเอาเงินสดที่เก็บไว้สำรองจ่ายในตู้เซฟของคอนโด เอามาใช้ โดยใส่มากับกระเป๋าสะพายหลัง และปลดกระเป๋าเอาเงินออกมาเทลงบนโต๊ะ

แบ็งค์พันปึกละแสนจำนวนยี่สิบปึกจึงออกมากองกันอยู่ตรงหน้าพวกมัน พวกมันพอเห็นเงินก็ยิ้มกันหน้าบาน แล้วก็หยิบแบ่งกันไปนับ พอครบก็เก็บเงินเข้ากระเป๋าสะพายของตัวเอง แล้วหัวหน้ามันก็ยิ้มพูดว่า

"อย่างนี้สิ ถึงถูกต้อง เมื่อเป็นหนี้ก็ต้องรู้จักใช้ เอาละถือว่าจบ ฉันจะไปแล้ว โชคดี"

และพวกมันก็พากันขยับตัวลุกขึ้น ทยอยกันออกจากกระท่อมสังกะสีไปทีละคน จนถึงคนสุดท้ายที่เป็นหัวหน้าพวกมัน คนที่เป็นหัวหน้าก็พูดกับวิภาวี ว่า

"นี่อีนู๋ อย่าหาว่าพี่สอนเลยนะ ผู้ชายเห่ยๆ ที่ติดการพนันจนเที่ยวเอาเมียไปเร่ขายให้คนอื่นแบบเนี่ย ทิ้งมันไปเหอะ เชื่อพี่ ชีวิตพี่เห็นอะไรมาเยอะแล้ว"

แล้วมันก็หัวเราะ เดินออกไปพร้อมปิดประตู จากนั้นก็ได้ยินเสียงสตาร์ทรถ และก็ได้ยินเสียงรถวิ่งออกไป

เป็ก พอพ้นอันตรายแล้วก็โล่งอก รีบเรียก วิภาวี ไปแก้มัดให้ ยัยวิก็เดินเข้าไป แต่แทนที่เธอจะแก้มัด เธอกลับตบหน้ามันจนหน้าหันเสียงดังฉาดใหญ่ แล้วเธอก็พูดว่า

"วิ พยายามทำทุกอย่างให้มันดีขึ้น แต่เป็กกลับไม่เคยคิดได้แม้แต่นิดเดียว"

เป็กเจ็บจนมึน พอตั้งสติได้ก็พูดเสียงอ่อยว่า

"วิ เป็กขอโทษ คราวหน้าเป็กจะไม่ทำอีกแล้ว เป็กขอโทษจริงๆนะ"

เป็กพยายามอ้อนวอน แต่เหมือนวิภาวีได้ตัดสินใจอะไรบ้างอย่างไปแล้วก่อนที่จะมาที่นี่ เธอพูดช้าๆทั้งน้ำตาขึ้นมาว่า

"มันไม่มีคราวหน้าอีกแล้ว เพราะทันทีที่ วิ ตัดสินใจที่จะยืมเงินเจ้านายวิ วิก็ตัดสินใจแล้วว่า วิจะเลิกกับเป็ก และจะยอมเป็นเมียเก็บให้เจ้านายวิ เพราะมันยังจะดีกว่า ที่วิจะต้องถูกเป็กเที่ยวเอาไปเสนอใครต่อใคร เพื่อขัดดอกใช้หนี้อยู่แบบนี้"

ผมได้ยินแบบนั้น ต้องแอบเผยยิ้มขึ้นมา เพราะไม่รู้มาก่อนว่าเธอจะตัดสินใจแบบนี้

เป็กยังคงอ้อนวอนเธอ แต่ดูเหมือนวิภาวีจะตัดสินใจเด็ดขาดแล้ว ว่าเธอเลือกผม เธอไม่สนใจคำอ้อนวอนของเป็ก และเดินปาดเช็ดน้ำตากลับมาหาผม และบอกผมว่า

"เจ้านายคะ นู๋รบกวนเจ้านายไปแก้มัดเขาที"

ผมก็ว่าง่ายเลยทีนี้ เลยเดินเข้าไปจะแก้มัดให้ แต่ไอ้เป็กมันก็เริ่มโมโหโกรธแค้น สบถคำด่ามากมายใส่ผมกับวิภาวี สุดท้ายมันก็ลำเลิกบุญคุณกับวิภาวี ว่า

"อีวิ มึงลืมแล้วเหรอ แต่ก่อนใครช่วยเหลือมึง ใครส่งเสียมึงจนเรียนจนจบ ตอนนี้กูลำบาก มึงจะทิ้งกูไปอย่างนี้เหรอ ห๊ะ อีเนรคุณ"

ผมได้ยินอย่างนั้นก็นึกโมโหขึ้นมาเหมือนกัน แทนที่จะแก้มัดเลยจับมันบีบคอ พูดข่มขู่มันว่า

"มึงหุบปากเลย กูว่า วิ เขาใช้หนี้ให้มึงมามากพอแล้ว ถ้ามึงด่าอีก กูจะจ้างไอ้พวกนั้น กลับมากระทืบมึง"

เป็กถูกมัดอยู่ แถมถูกบีบเค้นคอจนส่งเสียงไม่ออก อยู่ในสภาวะตอบโต้ไม่ได้เลยหวาดกลัวขึ้นมา จำต้องหุบปาก แต่ผมยังไม่รู้สึกหนำใจ พูดบอกมันว่า

"ตอนนี้มึงเริ่มเสียดายเมียมึงแล้วใช่มั๊ย ดี กูจะทำให้มึงสำนึกเสียดายมากกว่านี้อีก"

แล้วผมก็ถอดรองเท้า และถอดถุงเท้ามันออก เป็กร้องอย่างตระหนกตกใจ เพราะไม่รู้ว่าผมจะทำอะไรกับมันกันแน่ ส่วน วิภาวี ก็ งง และกลัวว่าผมจะทำอะไรรุ่นแรง รีบพูดว่า

"เจ้านายจะทำอะไรหนะ ปล่อยเขาไปเหอะ"

"ฉันไม่ทำอะไรรุ่นแรงหรอกน่า แค่จะทำอะไรให้มันดู"

แล้วผมก็จัดการเอาถุงเท้าอุดปากมันที่โวยวายอยู่ ยัยวิ ยิ่งตกใจถามอีก

"เจ้านายจะทำอะไรกันแน่ อย่าทำอะไรบ้าๆนะ"

เธอร้องบอกอย่างหวาดหวั่นกลัวว่าผมจะทำอันตรายกับเป็กจนเป้นคดีความ แต่แทนที่ผมจะทำเจ้าเป็ก ผมกลับดึง วิ เข้ามา และกอดประกบเธอจากด้านหลัง จนเธอตกใจร้อง อุ้ย แล้วผมก็ลูบล้วงเธอ ทั้งหีทั้งนมให้ไอ้เป็กดู

วิภาวี ทั้งแตกตื่นทั้งตกใจและก็ทั้งอาย รีบจับมือผม ร้องห้ามว่า

"อย่าค่ะ เจ้านาย อื้มม จะทำอะไรหนะ ไม่เอานะ"

ผมไม่ฟังเสียง ถกเสื้อของเธอขึ้นจนชายเสื้อขึ้นไปบนหน้าอก แล้วถลกกระโปรงเธอขึ้นมาถึงเอว แล้วชุดชั้นในของเธอก็เผยออกมาให้เห็น วิภาวี ยิ่งร้องหนักกว่าเดิม พูดว่า

"อ๊อยยย ไม่เอา เจ้านาย อย่า"

เธอพยายามจะดิ้น แต่ดิ้นไม่หลุด เพราะผมกอดเธอแน่น แล้วผมก็กระซิบพูดข้างหูเธอ พูดว่า

"อย่าดิ้นซี่ ก็ไหนเธอบอกว่ายอมเป็นของฉันแล้วไม่ใช่เหรอ งั้นก็แสดงให้ฉันเห็นหน่อยว่า เธอตัดใจจากผัวเธอได้แล้วจริงๆ หรือว่าเธอก็แค่โกหก"

วิภาวีรู้แล้ว ว่าผมจะทำอะไร ทำให้เธอตกใจหนักขึ้น รีบพูดว่า

"ป่าว นู๋ไม่ได้โกหก นู๋ยอมแล้วจริงๆ แต่ว่า... แต่มันไม่ใช่ตรงนี้"

"ตรงนี้แหละ วิ ฉันจะทำให้ไอ้เฮงซวยนี้มันเห็น ว่ามันได้เสียผู้หญิงที่ดีที่สุดในชีวิตมัน และมันจะไม่มีทางได้เธอกลับคืนไปอีกแล้ว"

วิภาวีฟังแล้วแทบอยากร้องไห้ เพราะถึงเธอจะตัดใจเลิกกับแฟน แต่จะให้มาร่วมรักกันต่อหน้าแบบนี้ มันก็เป็นความกระดากอายเกินกว่าผู้หญิงคนหนึ่งจะทำได้ เธอเลยพยายามจะขัดขืนร้องห้ามผมอยู่ แต่เมื่อผมก็ไม่ยอมจะเอาให้ได้ เธอก็ยากที่จะขัดขืนผม

ในตอนนั้นผมลูบล้วง จนยกทรงหลุด และกางเกงในเลื่อนลงมาที่ขาอ่อน มือข้างหนึ่งของผมล้วงบี้หีเธอ ส่วนอีกข้างหนึ่งก็จับเค้นเต้านมเคล้าคลึง

วิภาวี บิดเอี้ยวตัวพยายามจะหลบเลี่ยง แต่ก็ไม่เป็นผล เพราะยิ่งขัดขืนผมก็ยิ่งจะทำให้ได้ แล้วผมก็พูดข้างหูเธอว่า

"อย่าดิ้นสิ วิ เธอก็รู้ว่าฉันรักและต้องการเธอมากแค่ไหน และฉันก็รู้ว่าเธอเองก็เริ่มรักฉันเหมือนกัน และถ้าเธอรักฉันจริง เธอควรจะแคร์ฉันมากกว่าแคร์คนอื่น"

คำพูดผมทำเอาวิภาวี สับสน จนหยุดดิ้นรน ผมจึงปล่อยเธอลงไปนั่งกับพื้น แล้วก็ปลดกางเกงของตัวเองออก จากนั้นก็สายควยที่แข็งโด่ ไปยืนตรงหน้าเธอ และพูดต่อไปว่า

"ให้ปากทำให้ฉัน สิ วิ ทำต่อหน้ามัน บอกให้มันรู้ว่าเธอไม่แคร์มันอีกแล้ว แล้วเธอก็รักฉัน"

วิภาวี มีท่าทีสับสนลังเลไปหมด ที่สับสนไม่ใช่ว่าเธอยังตัดใจจากเป็กไม่ได้ แต่เพราะมันน่าอายเกินกว่าที่เธอจะลงมือทำ แต่เมื่อเธอเห็นควยเขากระดก งึกๆอยู่ตรงหน้า บ่งบอกให้รู้ว่าเขาต้องการเธอมากแค่ไหน ภาพความหลังครั้งเคยร่วมรักกันในคอนโด ก็ผุดขึ้นมาในหัว มันเป็นภาพความทรงจำที่เธอไม่สามารถสลัดให้หลุดพ้นไปได้ แม้ว่าวันนั้นเธอจะรู้สึกขมขื่นใจ แต่อีกส่วนหนึ่งกับทำให้เธอรู้สึกมีความต้องการอย่างประหลาด ในทุกครั้งที่นึกถึง และยิ่งเธอเริ่มมีใจให้กับเขา และเห็นเขากับกุ้งเย็ดกันตำตา แวบแรกที่เธอเห็นจนยืนอึ้ง ไม่ใช่ความรู้สึกโกรธ แต่เป็นความอิจฉา และความปารถนาที่อยากจะโดนอย่างนั้นบ้าง

และตอนนี้ ควยของเขาก็แข็งล่ออยู่ตรงหน้าเธอ มันช่างดึงดูดให้เธออยากทำในสิ่งที่ปารถนามาตลอด เพียงแต่ติดที่ว่า เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่กล้าแสดงออกเหมือนกุ้ง มันเลยทำให้เธอเกิดความลังเล

"วิ ทำสิ ทำให้ฉัน ฉันอยากให้เธอทำมันต่อหน้า คนที่มันไม่เห็นคุณค่าของเธอ ฉันอยากให้มันนึกเสียดายที่ถูกเธอทิ้ง และอยากให้มันรู้ว่าตอนนี้เธอรักฉันมากกว่ามัน"

ผมพูดเร่งเร้าไปอีก และขยับควยแทบไปชิดปากเธอ ในขณะที่ไอ้เป็กดิ้นรนบนเก้าอี้ ส่งเสียง อู้อี้ เหมือนห้ามอย่าให้เธอทำ แต่มันก็ส่งเสียงพูดไม่ได้

ในตอนนั้น กลิ่นควยที่ใกล้ปากใกล้จมูก มันทำให้วิภาวี ไม่สามารถหักห้ามใจตัวเองได้อีก และคิดว่าเธอควรจะเลือกในสิ่งที่ทำให้เธอมีความสุขมากที่สุด เพราะในเมื่อเขารักเธอ และเธอก็รักเขา และเขาก็มอบความสุขให้เธอได้ เธอก็ไม่จำเป็นต้องแคร์อะไรอีกต่อไป

เธอจึงหันไปมองเป็ก ด้วยสายตาที่เย็นชา และหันกลับมา อ้าปากน้อยๆ ค่อยๆ จูบและดูดเลียควยผมอย่างช้าๆ และรูดดูดกลืนเข้าไปจนเต็มปาก

วินาทีนั้น ผมรู้สึกเสียวสุดยอด และมีความสุขที่สุด เพราะในที่สุด ผมก็สามารถทำให้วิภาวีเปิดเผยตัวตนที่ซ่อนเร้นไว้ในตัวเธอออกมา และการที่เธอยอมอมควยผม ต่อหน้าแฟนเก่าที่เพิ่งเลิกไปหมาดๆ มันบ่งบอกให้ผมรู้ว่า ต่อไปนี้วิภาวี จะเป็นทาสควยผมอย่างสมบูรณ์ และนี่คือสิ่งที่ผมเฝ้าฝันต้องการจากเธอมาตลอด

วิภาวีพอได้ลิ้มรสควยเข้าปาก ความรู้สึกกระอักกระอวนอื่นๆ เหมือนจะจางหายไป เหลือแต่ความรักความต้องการที่เธอครุ่นคิดถึงว่าอยากจะได้รับมันมาตลอด เธอเริ่มใช้ปากทำอย่างลื่นไหล และตั้งใจทำอย่างคนที่ต้องการ

จ๊วบ แจ๊บ แจ๊บ จุ๊บ แจ๊บๆๆ

เสียงดูดเลียควยของเธอ เริ่มดัง และเร้าอารมณ์ จนผมต้องซีดดส์ปาก และมองไปทางไอ้เป็ก ที่ดิ้นกระสับกระส่ายบนเก้าอี้ ส่งเสียงอู้อี้ไม่หยุด แล้วผมก็ยิ้มเยาะมัน และพูดกับวิภาวีว่า

"อู๊ยยยยยย เธอ นี่ดูดควยเก่งจริงๆ วิ ต่อไปนี้เธอจะต้องดูดควยฉันได้เพียงคนเดียว อาหหหห์ ซีดดดส์"

จ๊วบ แจ๊บ แจ๊บ จุ๊บ แจ๊บๆๆ

วิภาวี ยังทำไม่หยุด และเร่งเร้าหนักขึ้นเมื่อผมชมเธอ จนทำให้ผมยืนเสียวเกร็งท้อง แล้วผมครางร้องบอกเธอว่า

"อ๊อยยยย ซีดดดศส์ มองหน้ากูด้วย อีวิ มึงดูว่ามึงทำกูมีความสุขแค่ไหน ซีดดดส์"

วิภาวีเงยหน้ามองตามที่บอก และยิ่งเห็นผมซีดดส์เสียวด้วยความสุข เธอก็ยิ่งตอบสนองเพิ่มความเสียวให้ผม โดยการใช้ปากและลิ้น เร่งเร้าเล่นควยผมไม่ผ่อน

"โอ้วววววว ซีดดดส์ สุดยอดจริงๆ อีกระหรี่ ดูดควยกูให้น้ำแตกคาปากมึงเลย ซีดดดส์"

วิภาวี จึงใช้มือจับควยผม และใช้ปากโม๊กให้เร็วๆ จนเสียง ดัง จ๊วบๆๆๆๆๆๆ

"อาหหหห์ ซีดดดดส์ จะแตกแล้วอีกระหรี่ ซีดดดสดส์ น้ำกูจะแตกแล้ววว"

ผมร้องลั่นเมื่อจะถึงจุดสุดยอด และจับหัววิภาวีกดเข้ามาและดันควยเข้าไปให้สุดและแตกใส่ปากเธอ วิภาวีถูกกดควยเข้าคอจนมิดและพ่นน้ำควยเข้าไปเต็มลัก ทำเอาเธอถึงกับสำลัก ไอ โครกๆ แต่เธอก็ฝืนไม่ยอมคายปากออก แถมพยายามฝืนไม่ให้ตัวเองสำลักจนน้ำหูน้ำตาไหล และรับน้ำควยผมเข้าไปจนหมด

เมื่อผมปล่อยน้ำควยผมดแล้ว วิภาวีก็ค่อยๆ คายปากออก ทั้งน้ำควยและน้ำลาย ก็ไหลย้อยเยิ้มหยดออกมารวมกันเป็นกองโต

วิภาวีห้าปากหอบหายใจจากอาการกลั้นสำลัก แต่เธอก็ดูมีความสุขที่ได้ตอบสนองความสุขให้กับผมได้

ผมจึงไปจับปลายคางเธอเชิดขึ้น และยิ้มให้ พูดปลอบใจว่า

"วิ เธอนี่น่ารักเหลือเกิน ฉันสัญญาเลยว่า ฉันจะทำให้ชีวิตเธอมีความสุข และไม่มีวันทอดทิ้งเธอแน่ๆ"

แล้วผมก็ช้อนตัวเธอให้ลุกขึ้นมาและกอดจูบแลกลิ้นกับเธอ วิภาวีดูจะคล้อยตามผมไปหมดแล้ว และดูเหมือนจะหลงลืมไปเลยว่า มีไอ้เป็กที่เพิ่งเป็นอดีตแฟนหมาดๆ นั่งดูอยู่ ตอนนั้นมันแทบจะคลั่งใจตาย เพราะวิภาวีไม่เคยทำอะไรอย่างนี้ให้มันมาก่อน มันเลยมีทั้งความอิจฉา ความโมโห และความเสียดายขึ้นมาพร้อมๆกัน แต่ก็จนใจไม่สามารถทำอะไรได้

ระหว่างที่ผมนัวเนียจูบกับวิภาวีนั้น มือของผมก็ค่อยๆปลดเสื้อผ้าเธอออก จนเธอเหลือแต่กายล่อนจ่อน จากนั้นผมก็อุ้มเธอขึ้นไปบนโต๊ะให้เธอนอนบนนั้น และจับเธอแยกถ่างขาจนแบะถ่างโชว์หีอร่างฉาง วิภาวีทั้งอายทั้งตื่นเต้น ส่งเสียงคราง อืมมม อ๊ายยย ออกมา

"มึงดูไอ้เป็ก ตอนนี้หีนี่เป็นของกูแล้ว แล้ววันนี้กูจะเย็ดให้มึงดู ว่ากูทำให้ วิมีความสุขแค่ไหน"

แล้วผมก็ก้มลงไปดูดเลียหีของ ยัยวิ

แรกๆ ผมทำอย่างละเมียดละมัย จนวิ เคลิ้มครางอย่างเสียวกระสัน และแอ่นตัวบิดสะโพกรับลิ้นผมอย่างเร้าร้อน ตอนนี้เธอดูมีความต้องการอย่างมากทั้งการแสดงออกตอบสนองทางร่างกาย และน้ำเงี่ยนที่ไหลเยิ้มออกมา เมื่อถูกลิ้นโลมเลียก่อกวน

"อ๊อออยยยยยยย เจ้านายยย ซีดดดดส์ อู๊ยยยยยยย ซีดดดส์ อืมมมมมม"

"ชอบใช่มั๊ยวิ พูดสิ บอกมาตามความรู้สึกของเธอเลย บอกให้ไอ้ผัวเก่าของเธอมันได้ยิน ว่าฉันทำให้เธอมีความสุขแค่ไหน"

ผมพูดเสียงกระเซ่าบอกเธอ และโลมเลียอย่างอ่อนละมุ่น ค่อยๆไล่ลิ้นเล่นกับจุดเสียวต่างๆ ตรงหีเธอ

วิภาวี เสียวกระสันวาบหวามไปหมด และอดไม่ได้ที่ต้องบอกออกมา

"อ๊อยยย ชอบค่ะ เจ้านายยย นู๋ชอบบบบ นู๋เสียวจนน้ำหีแฉะหมดแล้ววว ซีดดดส์ อาหหห์"

เธอบอกพร้อม ใช้มือกดหัวผม และเด้งดันหีสู้ อย่างอยากและเงี่ยนเต็มที่ ในตอนนี้เธอไม่มีความกระดากอายอีกแล้ว แถมเปลี่ยนเป็นรู้สึกตื่นเต้น และสะใจ ที่เห็นผัวเก่าเธอ มองเธอมีความสุขกับคนรักใหม่อย่างขมขื่น เพราะมันเป็นสิ่งที่เธออยากรู้มานาน ว่าเป็กรู้สึกยังไงเวลาที่เธอต้องไปนอนกับคนอื่น 

แต่ที่แล้วมาเป็กไม่เคยรู้สึกอะไร เพราะคิดว่าเธอก็แค่ไปนอนกับคนก็เพียงแค่กายแต่ใจเธอยังอยู่กับเขา แต่ตอนนี้ไม่ใช่อีกแล้ว เพราะคราวนี้วิภาวีไปทั้งตัวทั้งใจ มันเลยทำให้เป็กเกิดความสำนึกเสียใจและเสียดายขึ้นมา แต่ดูเหมือนทุกอย่างมันสายเกินไป

ในตอนนั้นผมเห็นวิภาวีเงี่ยนหงี่เต็มที่ ผมก็ตอบสนองความต้องการของเธอ ด้วยการดันดุ้นลิ้นบดบี้ กับสิ่งที่เธอพยายามจะให้ผมเร่งเร้าตรงจุดนั้น พร้อมกับเอานิ้วแย่งสอดเข้าช่วย และซอยนิ้วเร่งเร้าเธอให้ถึงจุด

จั๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จ๊วบๆ แจ๊บๆ จั๊บๆ จั๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

"อ๊ายยยยยยยย เจ้านายยย ซีดดดดส์ อู๊ยยยยยยยย นู๋จะเสร็จแล้ววววว น้ำจะแตกกกกแล้ววว"

เธอแหงนหน้าหลับตา เกร็งตัวร้องเสียงดัง กดหัวผมแน่น ขาก็ถ่างออกจนกว้าง เกร็งค้างลอยชี้ฟ้า แล้ววินาทีนั้น น้ำหีเธอก็แตก ปรี๊ดๆ ออกมา ตามนิ้วมือผมที่ซอยกระแทก

"อ๊อยยยยยยยยย แตกแล้ววววว นู๋เสร็จแล้ววววว อ๊ออยยยยยยย"

เธอร้องครางกระเซ่า พร้องแอ่นตัวยกสะโพก เบ่งน้ำหี ฉีดออกมา เป็กมองด้วยหัวใจที่สลายเพราะเขาไม่เคยทำให้เธอได้เร้าร้อนขนาดนี้มาก่อน วินาทีนั้น ทำให้เป็กรู้เลยว่า มันจะไม่มีวันได้วิภาวีกลับมาอีกแล้ว

พอวิภาวี เสร็จจนตัวอ่อน ผมก็เงี่ยนอยากจะเย็ดเธอเต็มที่ เลยลากสะโพกเธอมาเกยขอบโต๊ะ และแหวกหว่างขาเธอ จัดการเอาควยผมยัดเข้าหีเธออย่างไม่รีรอ มันลื่นมุดเข้าไปได้โดยง่าย และเสียวรูดรัดเหมือนเอามือเปื้อนสบู่กำรูดควย ความอุ่นความแฉะข้างไหน บ่งบอกถึงความต้องการควยของเธอได้เป็นอย่างดี แล้วผมก็จัดการซอยเย็ดอย่างไม่ยั้ง

ตับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

วิภาวีเพิ่งเสร็จน้ำหีแตก ก็ถูกควยซอยเย็ดต่อกระเก้าใส่รั่วๆ ปลุกความเสียวความกำหนัดอย่างเพิ่มพูน จนเธอสยิวกายขนลุกวูบวาบไปทั้งตัว ขาของเธอแบะถ่างออกโดยที่ผมไม่ต้องจับ หีของเธอก็ทั้งตอดทั้งขมิบเกร็งด้วยความเสียว จนรูดรัดควยผม

ตับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 

"เอาะ อ๊อยยยยยยยย อีดอกก มีงนี้มันสุดๆจริงๆ ซีดดดดส์"

ตับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ผมร้องระบายความเสียว กระเด้าอย่างมันควย วิภาวีก็เด้งเอวรับอย่างมันส์หี จนเธอต้องร้องว่า

"อ๊ายยยยยยย เจ้านายขา น้ำหีนู๋จะแตกอีกแล้ววววว อ๊อายยยยยย"

ตับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

"อาหหหหหหห์ กูก็เสียวจนจะเสร็จเหมือนกัน ซีดดดส์ เสร็จพร้อมกันเลยอีกระหรี่"

ผมร้องบอกพร้อมกัดฟันกระเด้า อย่างแรงๆเร็วๆ วิภาวีจะน้ำแตกอยู่ล่อมล่อแต่ฝืนอั้นไว้รอเสร็จพร้อมผม จนในที่สุดผมน้ำแตกเสร็จออกมา

"อู๊ยยยยยยย ซืดดดดดด กูแตกแล้วอีกดอกกกก"

ผมร้องบอกแล้วอัดควยแระแทกเน้นๆ น้ำควยพุ่งแตกเป็นละลอกในหีเธอ แล้วผมก็รีบชักควยออก น้ำควยผมก็ล้นทะลักออกจากรูหีเธอ วินาทีนั้นวิภาวีก็สุดกลั้นเสร็จน้ำหีแตกตามออกมาด้วย

ทั้งน้ำควยผมที่ล้นเยิ้มออกมา และน้ำหีเธอที่ฉีดแตก มันช่างเป็นภาพที่สะเทือนใจไอ้เป็กอย่างยิ่ง จนมันต้องก้มหน้าน้ำตาไหล และไม่อยากดู โดยเฉพาะสีหน้าของวิภาวีที่บ่งบอกถึงความสุขสมที่ได้รับ

พอผมเสร็จสมอารมณ์หมายแล้ว ผมก็ดึงวิภาวีลุกขึ้นนั่งและกอดจูบเธออย่างอ่อนโยน และมองไปที่ไอ้เป็ก อย่างดูแคลน แล้วพูดว่า

"มึงเห็นแล้วใช่มั๊ย ว่า กูทำให้ วิ มีความสุขขนาดไหน และวิ ก็รักกูมากแค่ไหนถึงได้ยอมกูขนาดนี้ และต่อไปนี้ วิภาวีคือเมียกู ถ้ามึงไม่เลิกยุ่ง หรือคิดจะมาตอแยละก็ มึงได้เห็นดีกูแน่"

แล้วผมก็จูบวิภาวีอีก และวิภาวีก็จูบตอบ ซึ่งตอนนั้นวิภาวีได้ยอมผมทั้งใจทั้งกายแล้ว เธอไม่แคร์ใครอีกแล้วนอกจากผม แล้วผมก็บอกเธอให้ไปใส่เสื้อผ้า แล้วไปรอในรถ จากนั้นผมก็จัดการใส่เสื้อผ้าตัวเองและ เข้าไปแก้มัดให้ไอ้เป็กที่ตอนนี้อยู่ในสภาพหมดอาลัยตายอยาก พอถูกปล่อยก็ทรุดตัวร้องไห้โฮอย่างน่าสมเพศ

แล้วผมก็กลับไปขึ้นรถ และให้วิภาวีขับออกไป
-----------------------------------------------------------------------------

[benzlt22]

ได้รับวิภาวีมาแล้ว 1 ea

[ชาญวุฒิ เนระภูสี]

เยี่ยมครับมีผัวอย่างนี้ทิ้งแม่งไปเหอะไม่รู้วันดีคืนดีแม่งจะเอาไปเร่ขายตอนใหนอีก

[evilbenz]

สะใจมากครับ กุ้งนี่ไม่เจียมตัวเลย มาเล่นกับนางเอก(หรือป่าววะ)

[gai]

   สมหวังละสิ   ได้เมียหลวง+ เมียน้อย แถม จัดจ้านทั้งคู่ มี จัดหนักทุกวันแน่ๆๆ

[Davilhades]

กุ้งนี่แบบลืมตัววส่วนเป้กเจ็บไม่จำ555

[nankung]

เป็กเอ๋ย เสียของดีเพราะตัวเองจนได้

[dopant]

โคตรสะใจจริงทำให้ผัวเก่ายายวิใจสลาย ผัวเลวอย่างนี้อย่าไปสนใจมันเลย อยู่กับเจ้านายดีกว่า

[lamanno9]

เนื้อเรื่องสนุกดีครับเป็นกำลังใจให้คนเขียนครับ
ตอนหน้าไม่รู้ว่า วิหรือกุ้งใครจะโดนพระเอกซั่มครับ
หรือกุ้งอาจจะต้องออกจากคอนโดไปอยู่ที่อื่นครับ

[Heavent01]

ตอนนี้ เนื้อเรื่องเข้มข้น ดราม่า ได้ใจ ผู้อ่าน มากๆๆเลยครับ

[Whoo Amm Ii]

กุ้งกะทำเกินไป พระเอกได้วิภาวีมาสมใจแล้วสินะ

[lnw007]

สุดท้ายก็ได้วิ มาอย่างสมบูรณ์ สนุกดีขอบคุณครับ

[retirenavy]

วิภาวีจะได้หมดทุกข์เสียทีและมีแต่สุขและเสียว

[sunnies]

กลับไปน้องกุ้งคงต้องเปลี่ยนสถานะเป็นเมียน้อยแทนจริงๆแล้ว

[asdf4321]

กว่าจะได้เด้าวิ ทนนานเหลือเกิน ไม่น่าเชื่อรอดเพลยบอยระดับนี้ได้นานถึงปานนี้