ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_ΜoNoTΩИ∑ ★★★

Homunculus Serie : Yes My Darling : ได้ค่ะที่รัก

เริ่มโดย ΜoNoTΩИ∑ ★★★, ธันวาคม 15, 2019, 01:50:11 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

ΜoNoTΩИ∑ ★★★

สวัสดีครับคนนอนดึก !!! เนื่องจากตำนานเทพวายุ ตอนที่ 22 วัดจากคอมเมนต์ ในระยะเวลาเท่ากับตอนอื่นๆ ถือว่ามีการตอบรับที่ดีมากๆ กระพ้มก็ไม่มีอะไรจะตอบแทน นอกจาก ซีรีย์ โฮมุนคูรัส Idol สาย Heal ตับของผมนั่นเอง

ตอนนี้มีการซ่อนข้อความนะครับ แสดงความริดเห็นกันจั๊กหน่อย


ปล. ตอนนี้อาจจะไม่ใช่ บทรักที่ร้อนแรงหรือหวือหวาอะไร อยากลองเขียนแนว Romantic Sex พอดี เพราะอยากลองเอาไปปรับใช้กับตำนานเทำวายุ ตามคำแนะนำของ Reader ท่านนึงด้วย และเรื่องนี้ถือว่าตอบโจทย์เลยล่ะ




ปล. 2  เนื้อเรื่องมี 2 แบบ คือ มีภาพและไม่มีภาพประกอบ โดยที่ Reply นี้จะมีภาพจากโดจินเรื่องนี้ประกอบอยู่  ส่วนใครที่ชอบอ่านแบบตัวหนังสือเพียวๆและไม่ต้องกังวลว่าใครจะมาอยู่ข้างหลัง สามารถอ่านได้ที่ Reply ที่ 2 ครับ



ปล.3   Happy Holiday



•••••••


ณ. หน้าสถานีรถไฟ ย่านการค้าสุมิเระ







[ เพื่อน ]   :  ยะฮู้ววว สอบเสร็จแล้วเฟ้ย !!  ไปหาอะไรกินที่บ้านโทโมยะดีกว่า นายอยู่บ้านคนเดียวใช่มะ ?


[ โทโมยะ ]  :    อ่ะ เอ่อ ไม่ดีมั้ง เดี๋ยวเราต้องไปทำงานพาร์ทไทม์ อีกอย่างบ้านเราแคบด้วย...


[ เพื่อน 2 ]  :    โม้ว่ะ  ชั้นได้ยินมานะเว้ย ว่าแกน่ะอยู่อพาร์ทเมนท์ หลังบะเริ่มข้างสถานีรถไฟ


[ โทโมยะ ]  :  อึ้ก !!!


[ เพื่อนสาว ]  :  เหะ เห๋ ?  อย่าบอกนะว่า ไคโดคุงบ้านรวย


[ เพื่อน 2 ]  :  โว้ว !!! แจ่มชิบบบบ


เหมือนดั่งสวรรค์โปรด ในขณะที่โทโมยะกำลังอึกอัก อึกอัก เรื่องที่พวกเพื่อนตัวดีได้ถามนั้น อยู่ดีๆไอ้เพื่อนของเขาก็ได้อุทานออกมาเสียงดังจนเรียกความสนใจของคนในกลุ่มไปทันที ดูเหมือนว่าตอนนี้จะมีสิ่งที่น่าสนใจตรงหน้าแล้ว เพราะตรงหน้านั้นมีนักเรียนหญิงสองคนดูเหมือนจะเป็นเพื่อนกัน ยืนคุยกันอยู่และ 1 ในนั้นก็เป็นเด็กสาวที่น่ารักจนชวนมอง เธอมีใบหน้าที่น่ารักจนชวนให้มองมากๆ






[ เพื่อน 2 ]  :  เห็นหญิงตรงไหนมั้ย   อ่ะเฮื้อออ ผมทองด้วย  น่าจะอยู่โรงเรียนเอกชนข้างๆแหงแซะ   นักเรียนแลกเปลี่ยนเปล่านั่น หรือ ลูกครึ่ง  อ่ะเฮ้อ คาวาอี้ดีแท้


[ โทโมยะ ]  :  ?


[ เพื่อน 2 ]  :  วู๊ววว น่ารักอะไรแบบเน้ ตามจีบเลยดีกว่า


[ โทโมยะ ]  :  อย่าเล๊ย !!!


[ เพื่อน 2  ]  :  โห ไอ้ไคโด  โอกาสแบบนี้ไม่ได้มีบ๊อยบ่อยนะ  น่ารักขนาดนี้ไม่ใช่ว่าจะเจอทุกวันนะเว้ย เอ็งว่าป่ะ


[ โทโมยะ ]  :  เอ่อะ เออมั้ง ตามใจ แห้วมาไม่รู้ด้วยนะ



เพื่อนของไคโดรู้สึกจะปิ๊งสาวสวยนั่นเข้าให้แล้วล่ะ ขนาดว่าไคโดห้ามแล้วก็ยังไม่ฟัง จนเขาทำอะไรไม่ได้นอกจากเออ.ออ ตามไปอย่างนั้น ซึ่งใครจะไปรู้ว่าแท้จริงที่ไคโดทำไปนั้นเพราะ...


••• ที่บ้าน •••

[ โทโมยะ ]  :  กลับมา ละ แล้วววว เฮือก !!!


[ โอเสะ ]  :  ยินดีต้อนรับกลับบ้านค่ะ


[ โทโมยะ ]  :  โอะ โอเสะ !!!  ไหงใส่ชุดนั้นล่ะ







สาวสวยผมทองคนนั้นตอนนี้มาอยู่ในบ้านของเขาได้ยังไง นั่นเพราะเธอนั้นคือเมดของเขานั่นเอง แล้วทำไมเรื่องราวเป็นแบบนี้ล่ะ ไหงสาวผมทองนักเรียนโรงเรียนเอกชนคนนั้นถึงมาอยู่ที่นี่พร้อมกับชุดเมดที่ชวนมองแบบนี้ แต่ดูจากการสนทนาแล้วเหมือนว่าทั้งคู่ต้องรู้จักกันมานานแล้วแน่ๆ หรือว่า.....



... Yes My Darling  ได้ค่ะที่รัก ...



ภาพ + เนื้อเรื่อง  :  Homunculus
แปลไทย + คลีน :  Oswald
เรียบเรียงใหม่   :   พ้มเอง


ติดตามผลงานของ oswald ได้ที่

https://xonly8.com/index.php?topic=209690.75







[ โอเสะ ]  :  อ๋อ พอดีชุดธรรมดา เอาไปซักหมดพอดีค่ะ เลยต้องใส่ชุดนี้


[ โทโมยะ ]  :  ดะ ดะ เดี๋ยว ยังเก็บมันไว้อยู่อีกเหรอ ชุดนั้น


[ โอเสะ ]  :  ก็ชุดนี้คุณนาย ( แม่ไคโด )  ท่านให้มานี่ค่ะ แล้วก็.... ชั้นคิดว่าแบบนี้ คุณคงถูกใจ ใช่มั้ยค่ะ


[ โทโมยะ ]  :   เฮือก !!!


ไคโด โทโมยะนั้นเกิดที่ญี่ปุ่น แต่เพราะแม่ต้องย้ายไปอยู่กับพ่อที่อังกฤษ เขาจึงได้ไปเติบโตที่นั้น แต่แล้วมาวันหนึ่งเขาก็ตัดสินใจกลับมาที่ญี่ปุ่น เพื่อเรียนต่อโดยลำพัง ส่วนโอเสะนั้นเป็นลูกสาวของแม่บ้านประจำคฤหาสน์ของคุณตาของโทโมยะที่อังกฤษ ทำให้ทั้งสองนั้นได้เล่นด้วยกันบ่อยๆ แต่นั้นมันก็หลายปีก่อน เพราะว่าตั้งแต่โทโมยะกลับมาญี่ปุ่น เขาและเธอก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย  จนกระทั่งเมื่อหลายเดือนก่อน







[ โอเสะ ]  :  สวัสดีค่ะ  นานาสึกะ โอเสะ ค่ะ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะ คุณโทโมยะ



อยู่ดีๆ โอเสะก็มาปรากฎตัวต่อหน้าโทโมยะที่หน้าอพาร์ทเมนต์ของเขา พร้อมด้วยชุดเมดเต็มยศ จากเด็กสาวตัวเล็กๆในวันนั้น ตอนนี้เธอกลายเป็นสาวสวยเต็มตัวแล้ว







[ โทโมยะ ]  :   หะ หา !!!  จะอยู่ด้วยกันสองต่อสอง เราเนี่ยนะ !!!  แล้วนี่แม่สั่งให้เธอใส่ชุดนี้ แล้วก็ตามมาถึงที่นี่เลยเหรอ

[ โอเสะ ]  :  เปล่าค่ะ.... คือพอดีว่าตอนนั้นคุณนายพูดว่า....

....

[ แม่ ]  :   โอเสะจัง ขอร้องล่ะ  ช่วยไปดูเจ้าบื้อโทโมยะที่ญี่ปุ่นทีเถอะ  ไอ้เจ้าหนุ่มเวอร์จิ้นที่ไม่เคยมีแฟนแบบนั้น ไปอยู่ตัวคนเดียวมีหวังเจอพวกหวังรวยมาปอกลอกแน่ๆ

.....





••• ปัจจุบัน •••




[ โอเสะ ]  :   เอ่ออออ แล้วคุณนายก็บอกว่า โมโมยะซังชอบชุดนี้น่ะค่ะ


[ โทโมยะ ]  :  แม๊ !!! แม่นะแม่


[ โอเสะ ]  :   ชั้นเองก็อยากจะเรียนต่างประเทศอยู่แล้ว คุณแม่เอง ท่านก็เห็นดีเห็นงามด้วย


[ โทโมยะ ]  :  คุณโซเฟียน่ะเหรอ


โทโมยะนั้นถึงกับปวดหัวเลยทีเดียว ทั้งเรื่องที่แม่ของเขาเป็นคนขอร้องและส่งโอเสะมาด้วยตัวเอง อีกทั้งคุณโซเฟียหัวหน้าแม่บ้านซึ่งเป็นแม่ของโอเสะก็เห็นดีเห็นงามด้วย งานนี้เขาคงต้องยอมรับชะตากรรมเสียแล้ว


[ โทโมยะ ]  :   จัดการมาเรียบร้อยซะแบบนี้ แล้วจะปฏิเสธยังไงล่ะ หมดกันชีวิตลั๊นลาของตู






แม้โทโมยะจะดูกระอั่กกระอ่วน แต่โอเสะนั้นกลับยิ้มไม่หุบ ราวกับว่าเธอรอ และอยากจะทำสิ่งนี้มานานแล้ว


[ โอเสะ ]  :  เอ่อ... คุณแม่สอนการดูแลบ้านให้ชั้นแล้ว  ให้ชั้นได้ทำหน้าที่เถอะนะคะ คุณโทโมยะ


......



ปัจจุบัน






[ โอเสะ ]  :   คุณโทโมยะ  คุณโทโมยะ


[ โทโมยะ ]  :  หะ อะ เอ้อ


[ โอเสะ ]  :  อยู่ดีๆเงียบไป คิดอะไรอยู่เหรอคะ


[ โทโมยะ ]  :  เปล่า เปล่า แต่ถึงจะอย่างนั้นก็เถอะ เธอมาอยู่แบบนี้จะดีแน่เหรอโอเสะ


[ โอเสะ ]  :  นั่นสิ่คะ  ต้องเป็นภาระ ทั้งค่าใช้จ่ายกับค่าเล่าเรียนเลย จริงๆชั้นก็ลำบากใจเหมือนกันนะคะ แล้ว ครอกเก้ อร่อยไหมคะ


[ โทโมยะ ]  :  อร่อยมาก ปั้ดโธ่ ไม่ใช่แบบนั้น ชั้นไม่ได้หมายความถึงเรื่องค่าใช้จ่าย คือว่า ผู้ชายกับผู้หญิงอยู่ด้วยกัน....


[ โอเสะ ]  :  ขออภัยค่ะ !!!







ดูเหมือนว่าโทโมยะจะอึกอัก อึกอักแปลกๆ จะว่าไปมันก็เป็นแบบที่เขาพูดมานั้นแหละ เรื่องค่าใช้จ่ายอะไรนั่นมันไม่ใช่ปัญหาอะไรหรอกบ้านออกจะรวยซะขนาดนั้น แต่ในขณะที่โทโมยะจะพูดออกมาดูเหมือนโอเสะจะพูดแทรกออกมาเสียก่อน





[ โอเสะ ]   :   ไม่ยักรู้นะคะ ว่าคุณโทโมยะสนใจเรื่องผู้หญิงเหมือนคนอื่นด้วย แต่คุณโทโมยะคงไม่กล้าทำอะไรแบบนั้นหรอกค่ะ


[ โทโมยะ ]  :  งะ งั้นเหรอ แหะ แหะ แหะ ( คิดในใจ : สนสิ่ ทำไมจะไม่สน ชั้นรักเธอหมดใจเลยล่ะ )






อันที่จริงแล้วนั้น โทโมยะเองนั้นหลงรักโอเสะมาตลอดแม้ไม่ได้เจอกันก็ตาม ตั้งแต่โอเสะย้ายมาอยู่ด้วยกัน หัวใจของเขาก็เต้นโครมครามตลอด ใครไม่ใจเต้นสิ่แปลก ใครไม่อึดอัดสิ่แปลก ก็หญิงสาวที่เป็นรักแรกมาอยู่ด้วยกันแท้ๆ แต่ไม่สามารถแสดงความรู้สึกได้เลย แถมตัวสาวเจ้าเองก็เหมือนว่าจะไม่สนอะไรด้วยซ้ำ ขนาดโผล่เข้ามาตอนแก้ผ้าเหรอแต่ชุดชั้นใน ยังตีหน้านิ่งและทักทายยามเช้าได้หน้าตาเฉย







[ โทโมยะ ]  :  อ่ะ เอ่อ ชั้นก็เป็น.. ผู้ชายนะ ชั้นอาจจะ จะอืมม กับ กับโอเสะ  ชั้นอาจจะหน้ามืดทำอย่างนั้นกับเธอก็ได้นะโอเสะ   !!! 







[ โทโมยะ ]  :  ซวยแล้วตูปาก หลุดปากไปแล้ว



โทโมยะมองไปยังโอเสะที่ตอนนี้ทำหน้าแบบว่าพูดไม่ออก ซึ่งเหมือนว่าเขาจะรู้ตัวแล้วว่าปากพล่อยออกไปแล้ว เธอต้องโกรธแน่ๆเลยแบบนี้


[ โอเสะ ]   :  เอ่อ.. จะให้ทำเรื่องแบบนั้นมัน


[ โทโมยะ ]  :  มะ ไม่ใช่แบบนั้นเมื่อกี้


[ โอเสะ ]  :   เอ่อะ เอ่ออ ชั้นขออาบน้ำก่อนนะคะ คุณโทโมยะ


[ โทโมยะ ]  :  เดี๊ยว เดี๋ยวๆๆ ชั้นยังไม่ได้ทำอะไรเลย ขอโท่~






ปัง !!!  เสียงปิดประตูเกิดขึ้นทันที โอเสะไม่รอฟังคำพูดใดๆจากเขาเลย แม้จะมีเสียงของเขาดังตามมาว่า เปิดประตูให้หน่อย แต่โอเสะเองนั้นก็ไม่ได้เปิดประตูให้ เธอทำได้เพียงยืนและมีอาการหน้าแดงเท่านั้น ดูเหมือนว่าโอเสะจะไม่ได้โกรธ แต่เธอนั้นแค่อายจนทำอะไรไม่ถูกนั่นเอง หลังจากเหตุการณ์ทั้งหมดผ่านไป เกือบจะ 5 ทุ่มแล้ว ไคโด โทโมยะ นั่งอึนอยู่คนเดียวบนโซฟาตัวเดิม






[ โทโมยะ ]  :   ซวยสนิท ศิษฐ์ส่ายหน้าเลยทีนี้ นี่ตูพูดอะไรออกไปวะนั่น งามใส้แท้ๆ นั่นมันเข้าข่ายล่วงละเมิดทางเพศชัดๆ เฮ้ออ   







[ โอเสะ ]  :  ยังไม่นอนเหรอคะ ดึกแล้วนะคะ คุณโทโมยะ


[ โทโมยะ ]  :  หือ โอะ โอเสะ


แต่ในขณะที่เขากำลังนั่งซึมๆอยู่นั้น อยู่ดีๆก็มีเสียงประตูเปิดขึ้นมา และภาพตรงหน้าก็คือสาวเมดผมทอง ที่ตอนนี้อยู่ในชุดเสื้อยืด กางเกงขาสั้น การแต่งตัวธรรมดาๆแบบนี้ไม่ได้ทำให้ความน่ารักของเธอลดน้อยถอยลงเลยจริงๆ ในสายตาของโทโมยะไม่ว่าจะชุดอะไร โอเสะคนนี้ก็น่ารักเสมอนั่นแหละ และเมื่อเธอเห็นว่านายน้อยของเธอนั้นยังไม่นอน โอเสะจึงได้เดินไปหยิบน้ำชามาให้ด้วย เธอนั้งลงข้างๆเขาพร้อมกับยื่นแก้วน้ำให้ ดทโมยะจึงได้รวบรวมความกล้าเพื่อที่จะขอโทษออกไป


[ โทโมยะ ]  :  อ่ะ เอ่อ คือ เมื่อกี้...


[ โอเสะ ]  :   อ๋อ ค่ะชั้นรู้ คุณแค่ล้อเล่นใช่มั้ยล่ะคะ 


[ โทโมยะ ]  :   ล้อเล่นเหรอ


[ โอเสะ ]  :   ชั้นไม่คิดอะไรหรอกค่ะ โทโมยะซังคงไม่คิดอะไรแบบนั้นกับชั้นหรอกจริงไหมคะ







โทโมยะนั้นถึงกับสะอึกเลยทีเดียว เพราะจากที่เขาคิดไว้ว่าโอเสะจะต้องรู้สึกอะไรบ้างกับสิ่งที่เขาพูดออกไป แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นว่าเธอบอกว่าเธอได้คิดอะไร ช็อคสิ่ครับนี้ ช็อคเลยทีเดียว เขาถึงกับแอบน้อยใจเบาๆว่า โอเสะไม่ได้มองว่าเขาเป็นผู้ชายเลยงั้นเหรอ นั่นจึงทำให้เขาตัดสินใจพูดคำๆนี้ออกไป






[ โทโมยะ ]  :  ถะ ถ้าบอกว่าเรื่องที่พูดเมื่อกี้ ชั้นไม่ได้ล้อเล่นล่ะ


[ โอเสะ ]  :  แบบนั้นก็แย่น่ะสิ่คะ







โอเสะได้ฟังแล้วก็ชะงักไปสักครู่ จนทำให้โทโมยะถึงกับหน้าเสียเลยทีเดียว แต่ในความตกใจก็ยังมีความสับสน ตกลงเธอจะยังไงกันแน่ จะโกรธ จะมาโกรธ หรือ จะไม่คิดอะไรเลย แต่ยังไงครั้งนี้เขาก็คงต้องขอโทษแล้วล่ะ ที่พูดออกไปว่าจะมีอะไรกับเธอจริงๆ


[ โทโมยะ ]  :  ขอโทษนะ


[ โอเสะ ]  :  แบบนั้นก็แย่น่ะสิ่คะ.... พอดีว่า... ไม่ได้เตรียมอะไรป้องกันไว้ด้วยสิ่คะ







[ โทโมยะ ]  :  หา ?


[ โอเสะ ]  :  ถ้างั้นแทนที่จะทำแบบนั้นกันจริงๆ ชั้นจะช่วยให้คุณรู้สึกดีเอามั้ยคะ







[ โทโมยะ ]  :   รู้ สึก ดี ระ เหรออ  เอ้ย !!! โอเสะ


[ โอเสะ ]  :  กรุณาอย่าบอกเรื่องนี้กับคุณแม่นะคะ







อยู่ดีๆ โอเสะก็พูดขึ้นมาว่า แย่ !!!  แต่ที่มันแย่ เพราะตอนนี้ไม่ได้มีอะไรป้องกันอย่างถุงยาง หรือ ยาคุม ถ้างั้นก็แสดงว่าเธอไม่ได้โกรธหรือรู้สึกแย่อะไรที่โทโมยะพูดออกมาแบบนั้น แต่เธอก็ได้บอกไปอีกว่า จะทำให้เขารู้สึกดี และทันใดนั้นมือเล็กๆของเธอก็คว้ามั้บเจ้าที่เป้าของเขา แม้ตอนนี้มันจะมีผ้ายีนบังอยู่ แต่เพราะถูกมือของหญิงสาวที่ตนเองแอบรักมาสัมผัสโดยตรง ดุ้นลำนี้ก็แข็งขึ้นมาทันที หญิงสาวจ้องมองที่ชายหนุ่มซึ่งตอนนี้หน้างแดงกล่ำไปหมดแล้ว ใจของเธอเองก็เต้นโครมครามไม่ต่างกันเท่าไรเลย หัวใจมันหวิวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน







[ โอเสะ ]  :  ชั้นเองก็ไม่เคยทำมันมาก่อน อาจจะทำให้ไม่รู้สึกดีเท่าที่ควรก็ได้.... แต่.. แต่ ถ้าไม่รังเกียจละก็....







โอเสะพูดออกมาแค่นั้นและจ้องไปยังดวงตาของเขาอย่างลึกซึ้ง โทโมยะเองก็พูดอะไรไม่ออก ราวกับว่าตกอยู่ในมนต์สะกดของดวงตาคู่นี้ ♂ อึ้ก !!! ไม่กี่วินาทีต่อมาชายหนุ่มก็ถึงกับสะดุ้งด้วยความเสียว ไม่ลิ้นเรียวของเธอกำลังโบมเลียเข้าที่ซอกคอของเขาราวกับเป็นการปลุกอารมณ์ แต่มีเหรอที่ชายหนุ่มจะยอม เขาไม่รอข้าก้มลงมาประกบปากจูบเธอทันที








 




เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

ΜoNoTΩИ∑ ★★★

#1
ณ. หน้าสถานีรถไฟ ย่านการค้าสุมิเระ



[ เพื่อน ]   :  ยะฮู้ววว สอบเสร็จแล้วเฟ้ย !!  ไปหาอะไรกินที่บ้านโทโมยะดีกว่า นายอยู่บ้านคนเดียวใช่มะ ?


[ โทโมยะ ]  :    อ่ะ เอ่อ ไม่ดีมั้ง เดี๋ยวเราต้องไปทำงานพาร์ทไทม์ อีกอย่างบ้านเราแคบด้วย...


[ เพื่อน 2 ]  :    โม้ว่ะ  ชั้นได้ยินมานะเว้ย ว่าแกน่ะอยู่อพาร์ทเมนท์ หลังบะเริ่มข้างสถานีรถไฟ


[ โทโมยะ ]  :  อึ้ก !!!


[ เพื่อนสาว ]  :  เหะ เห๋ ?  อย่าบอกนะว่า ไคโดคุงบ้านรวย


[ เพื่อน 2 ]  :  โว้ว !!! แจ่มชิบบบบ



เหมือนดั่งสวรรค์โปรด ในขณะที่โทโมยะกำลังอึกอัก อึกอัก เรื่องที่พวกเพื่อนตัวดีได้ถามนั้น อยู่ดีๆไอ้เพื่อนของเขาก็ได้อุทานออกมาเสียงดังจนเรียกความสนใจของคนในกลุ่มไปทันที ดูเหมือนว่าตอนนี้จะมีสิ่งที่น่าสนใจตรงหน้าแล้ว เพราะตรงหน้านั้นมีนักเรียนหญิงสองคนดูเหมือนจะเป็นเพื่อนกัน ยืนคุยกันอยู่และ 1 ในนั้นก็เป็นเด็กสาวที่น่ารักจนชวนมอง เธอมีใบหน้าที่น่ารักจนชวนให้มองมากๆ


[ เพื่อน 2 ]  :  เห็นหญิงตรงไหนมั้ย   อ่ะเฮื้อออ ผมทองด้วย  น่าจะอยู่โรงเรียนเอกชนข้างๆแหงแซะ   นักเรียนแลกเปลี่ยนเปล่านั่น หรือ ลูกครึ่ง  อ่ะเฮ้อ คาวาอี้ดีแท้


[ โทโมยะ ]  :  ?


[ เพื่อน 2 ]  :  วู๊ววว น่ารักอะไรแบบเน้ ตามจีบเลยดีกว่า


[ โทโมยะ ]  :  อย่าเล๊ย !!!


[ เพื่อน 2  ]  :  โห ไอ้ไคโด  โอกาสแบบนี้ไม่ได้มีบ๊อยบ่อยนะ  น่ารักขนาดนี้ไม่ใช่ว่าจะเจอทุกวันนะเว้ย เอ็งว่าป่ะ


[ โทโมยะ ]  :  เอ่อะ เออมั้ง ตามใจ แห้วมาไม่รู้ด้วยนะ



เพื่อนของไคโดรู้สึกจะปิ๊งสาวสวยนั่นเข้าให้แล้วล่ะ ขนาดว่าไคโดห้ามแล้วก็ยังไม่ฟัง จนเขาทำอะไรไม่ได้นอกจากเออ.ออ ตามไปอย่างนั้น ซึ่งใครจะไปรู้ว่าแท้จริงที่ไคโดทำไปนั้นเพราะ...


••• ที่บ้าน •••

[ โทโมยะ ]  :  กลับมา ละ แล้วววว เฮือก !!!


[ โอเสะ ]  :  ยินดีต้อนรับกลับบ้านค่ะ


[ โทโมยะ ]  :  โอะ โอเสะ !!!  ไหงใส่ชุดนั้นล่ะ


สาวสวยผมทองคนนั้นตอนนี้มาอยู่ในบ้านของเขาได้ยังไง นั่นเพราะเธอนั้นคือเมดของเขานั่นเอง แล้วทำไมเรื่องราวเป็นแบบนี้ล่ะ ไหงสาวผมทองนักเรียนโรงเรียนเอกชนคนนั้นถึงมาอยู่ที่นี่พร้อมกับชุดเมดที่ชวนมองแบบนี้ แต่ดูจากการสนทนาแล้วเหมือนว่าทั้งคู่ต้องรู้จักกันมานานแล้วแน่ๆ หรือว่า.....


... Yes My Darling  ได้ค่ะที่รัก ...


ภาพ + เนื้อเรื่อง  :  Homunculus
แปลไทย + คลีน :  Oswald
เรียบเรียงใหม่   :   พ้มเอง



[ โอเสะ ]  :  อ๋อ พอดีชุดธรรมดา เอาไปซักหมดพอดีค่ะ เลยต้องใส่ชุดนี้

[ โทโมยะ ]  :  ดะ ดะ เดี๋ยว ยังเก็บมันไว้อยู่อีกเหรอ ชุดนั้น

[ โอเสะ ]  :  ก็ชุดนี้คุณนาย ( แม่ไคโด )  ท่านให้มานี่ค่ะ แล้วก็.... ชั้นคิดว่าแบบนี้ คุณคงถูกใจ ใช่มั้ยค่ะ

[ โทโมยะ ]  :   เฮือก !!!


ไคโด โทโมยะนั้นเกิดที่ญี่ปุ่น แต่เพราะแม่ต้องย้ายไปอยู่กับพ่อที่อังกฤษ เขาจึงได้ไปเติบโตที่นั้น แต่แล้วมาวันหนึ่งเขาก็ตัดสินใจกลับมาที่ญี่ปุ่น เพื่อเรียนต่อโดยลำพัง ส่วนโอเสะนั้นเป็นลูกสาวของแม่บ้านประจำคฤหาสน์ของคุณตาของโทโมยะที่อังกฤษ ทำให้ทั้งสองนั้นได้เล่นด้วยกันบ่อยๆ แต่นั้นมันก็หลายปีก่อน เพราะว่าตั้งแต่โทโมยะกลับมาญี่ปุ่น เขาและเธอก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย  จนกระทั่งเมื่อหลายเดือนก่อน


[ โอเสะ ]  :  สวัสดีค่ะ  นานาสึกะ โอเสะ ค่ะ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะ คุณโทโมยะ


อยู่ดีๆ โอเสะก็มาปรากฎตัวต่อหน้าโทโมยะที่หน้าอพาร์ทเมนต์ของเขา พร้อมด้วยชุดเมดเต็มยศ จากเด็กสาวตัวเล็กๆในวันนั้น ตอนนี้เธอกลายเป็นสาวสวยเต็มตัวแล้ว


[ โทโมยะ ]  :   หะ หา !!!  จะอยู่ด้วยกันสองต่อสอง เราเนี่ยนะ !!!  แล้วนี่แม่สั่งให้เธอใส่ชุดนี้ แล้วก็ตามมาถึงที่นี่เลยเหรอ

[ โอเสะ ]  :  เปล่าค่ะ.... คือพอดีว่าตอนนั้นคุณนายพูดว่า....

....

[ แม่ ]  :   โอเสะจัง ขอร้องล่ะ  ช่วยไปดูเจ้าบื้อโทโมยะที่ญี่ปุ่นทีเถอะ  ไอ้เจ้าหนุ่มเวอร์จิ้นที่ไม่เคยมีแฟนแบบนั้น ไปอยู่ตัวคนเดียวมีหวังเจอพวกหวังรวยมาปอกหลอกแน่ๆ

.....


••• ปัจจุบัน •••


[ โอเสะ ]  :   เอ่ออออ แล้วคุณนายก็บอกว่า โมโมยะซังชอบชุดนี้น่ะค่ะ


[ โทโมยะ ]  :  แม๊ !!! แม่นะแม่


[ โอเสะ ]  :   ชั้นเองก็อยากจะเรียนต่างประเทศอยู่แล้ว คุณแม่เอง ท่านก็เห็นดีเห็นงามด้วย


[ โทโมยะ ]  :  คุณโซเฟียน่ะเหรอ


โทโมยะนั้นถึงกับปวดหัวเลยทีเดียว ทั้งเรื่องที่แม่ของเขาเป็นคนขอร้องและส่งโอเสะมาด้วยตัวเอง อีกทั้งคุณโซเฟียหัวหน้าแม่บ้านซึ่งเป็นแม่ของโอเสะก็เห็นดีเห็นงามด้วย งานนี้เขาคงต้องยอมรับชะตากรรมเสียแล้ว


[ โทโมยะ ]  :   จัดการมาเรียบร้อยซะแบบนี้ แล้วจะปฏิเสธยังไงล่ะ หมดกันชีวิตลั๊นลาของตู


แม้โทโมยะจะดูกระอั่กกระอ่วน แต่โอเสะนั้นกลับยิ้มไม่หุบ ราวกับว่าเธอรอ และอยากจะทำสิ่งนี้มานานแล้ว


[ โอเสะ ]  :  เอ่อ... คุณแม่สอนการดูแลบ้านให้ชั้นแล้ว  ให้ชั้นได้ทำหน้าที่เถอะนะคะ คุณโทโมยะ


......


ปัจจุบัน

[ โอเสะ ]  :   คุณโทโมยะ  คุณโทโมยะ

[ โทโมยะ ]  :  หะ อะ เอ้อ

[ โอเสะ ]  :  อยู่ดีๆเงียบไป คิดอะไรอยู่เหรอคะ

[ โทโมยะ ]  :  เปล่า เปล่า แต่ถึงจะอย่างนั้นก็เถอะ เธอมาอยู่แบบนี้จะดีแน่เหรอโอเสะ

[ โอเสะ ]  :  นั่นสิ่คะ  ต้องเป็นภาระ ทั้งค่าใช้จ่ายกับค่าเล่าเรียนเลย จริงๆชั้นก็ลำบากใจเหมือนกันนะคะ แล้ว ครอกเก้ อร่อยไหมคะ

[ โทโมยะ ]  :  อร่อยมาก ปั้ดโธ่ ไม่ใช่แบบนั้น ชั้นไม่ได้หมายความถึงเรื่องค่าใช้จ่าย คือว่า ผู้ชายกับผู้หญิงอยู่ด้วยกัน....

[ โอเสะ ]  :  ขออภัยค่ะ !!!


ดูเหมือนว่าโทโมยะจะอึกอัก อึกอักแปลกๆ จะว่าไปมันก็เป็นแบบที่เขาพูดมานั้นแหละ เรื่องค่าใช้จ่ายอะไรนั่นมันไม่ใช่ปัญหาอะไรหรอกบ้านออกจะรวยซะขนาดนั้น แต่ในขณะที่โทโมยะจะพูดออกมาดูเหมือนโอเสะจะพูดแทรกออกมาเสียก่อน


[ โอเสะ ]   :   ไม่ยักรู้นะคะ ว่าคุณโทโมยะสนใจเรื่องผู้หญิงเหมือนคนอื่นด้วย แต่คุณโทโมยะคงไม่กล้าทำอะไรแบบนั้นหรอกค่ะ

[ โทโมยะ ]  :  งะ งั้นเหรอ แหะ แหะ แหะ ( คิดในใจ : สนสิ่ ทำไมจะไม่สน ชั้นรักเธอหมดใจเลยล่ะ )


อันที่จริงแล้วนั้น โทโมยะเอง หลงรักโอเสะมาตลอดแม้ไม่ได้เจอกันก็ตาม ตั้งแต่โอเสะย้ายมาอยู่ด้วยกัน หัวใจของเขาก็เต้นโครมครามตลอด ใครไม่ใจเต้นสิ่แปลก ใครไม่อึดอัดสิ่แปลก ก็หญิงสาวที่เป็นรักแรกมาอยู่ด้วยกันแท้ๆ แต่ไม่สามารถแสดงความรู้สึกได้เลย แถมตัวสาวเจ้าเองก็เหมือนว่าจะไม่สนอะไรด้วยซ้ำ ขนาดโผล่เข้ามาตอนแก้ผ้าเหรอแต่ชุดชั้นใน ยังตีหน้านิ่งและทักทายยามเช้าได้หน้าตาเฉย


[ โทโมยะ ]  :  อ่ะ เอ่อ ชั้นก็เป็น.. ผู้ชายนะ ชั้นอาจจะ จะอืมม กับ กับโอเสะ  ชั้นอาจจะหน้ามืดทำอย่างนั้นกับเธอก็ได้นะโอเสะ   !!!  ซวยแล้วตูปาก หลุดปากไปแล้ว


โทโมยะมองไปยังโอเสะที่ตอนนี้ทำหน้าแบบว่าพูดไม่ออก ซึ่งเหมือนว่าเขาจะรู้ตัวแล้วว่าปากพล่อยออกไปแล้ว เธอต้องโกรธแน่ๆเลยแบบนี้


[ โอเสะ ]   :  เอ่อ.. จะให้ทำเรื่องแบบนั้นมัน

[ โทโมยะ ]  :  มะ ไม่ใช่แบบนั้นเมื่อกี้

[ โอเสะ ]  :   เอ่อะ เอ่ออ ชั้นขออาบน้ำก่อนนะคะ คุณโทโมยะ

[ โทโมยะ ]  :  เดี๊ยว เดี๋ยวๆๆ ชั้นยังไม่ได้ทำอะไรเลย ขอโท่

ปัง !!!  เสียงปิดประตูเกิดขึ้นทันที โอเสะไม่รอฟังคำพูดใดๆจากเขาเลย แม้จะมีเสียงของเขาดังตามมาว่า เปิดประตูให้หน่อย แต่โอเสะเองนั้นก็ไม่ได้เปิดประตูให้ เธอทำได้เพียงยืนและมีอาการหน้าแดงเท่านั้น ดูเหมือนว่าโอเสะจะไม่ได้โกรธ แต่เธอนั้นแค่อายจนทำอะไรไม่ถูกนั่นเอง หลังจากเหตุการณ์ทั้งหมดผ่านไป เกือบจะ 5 ทุ่มแล้ว ไคโด โทโมยะ นั่งอึนอยู่คนเดียวบนโซฟาตัวเดิม


[ โทโมยะ ]  :   ซวยสนิท ศิษฐ์ส่ายหน้าเลยทีนี้ นี่ตูพูดอะไรออกไปวะนั่น งามใส้แท้ๆ นั่นมันเข้าข่ายล่วงละเมิดทางเพศชัดๆ เฮ้ออ    หือ โอะ โอเสะ


[ โอเสะ ]  :  ยังไม่นอนเหรอคะ ดึกแล้วนะคะ คุณโทโมยะ


แต่ในขณะที่เขากำลังนั่งซึมๆอยู่นั้น อยู่ดีๆก็มีเสียงประตูเปิดขึ้นมา และภาพตรงหน้าก็คือสาวเมดผมทอง ที่ตอนนี้อยู่ในชุดเสื้อยืด กางเกงขาสั้น การแต่งตัวธรรมดาๆแบบนี้ไม่ได้ทำให้ความน่ารักของเธอลดน้อยถอยลงเลยจริงๆ ในสายตาของโทโมยะไม่ว่าจะชุดอะไร โอเสะคนนี้ก็น่ารักเสมอนั่นแหละ และเมื่อเธอเห็นว่านายน้อยของเธอนั้นยังไม่นอน โอเสะจึงได้เดินไปหยิบน้ำชามาให้ด้วย เธอนั้งลงข้างๆเขาพร้อมกับยื่นแก้วน้ำให้ ดทโมยะจึงได้รวบรวมความกล้าเพื่อที่จะขอโทษออกไป

[ โทโมยะ ]  :  อ่ะ เอ่อ คือ เมื่อกี้...

[ โอเสะ ]  :   อ๋อ ค่ะชั้นรู้ คุณแค่ล้อเล่นใช่มั้ยล่ะคะ 

[ โทโมยะ ]  :   ล้อเล่นเหรอ

[ โอเสะ ]  :   ชั้นไม่คิดอะไรหรอกค่ะ โทโมยะซังคงไม่คิดอะไรแบบนั้นกับชั้นหรอกจริงไหมคะ


โทโมยะนั้นถึงกับสะอึกเลยทีเดียว เพราะจากที่เขาคิดไว้ว่าโอเสะจะต้องรู้สึกอะไรบ้างกับสิ่งที่เขาพูดออกไป แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นว่าเธอบอกว่าเธอได้คิดอะไร ช็อคสิ่ครับนี้ ช็อคเลยทีเดียว เขาถึงกับแอบน้อยใจเบาๆว่า โอเสะไม่ได้มองว่าเขาเป็นผู้ชายเลยงั้นเหรอ นั่นจึงทำให้เขาตัดสินใจพูดคำๆนี้ออกไป


[ โทโมยะ ]  :  ถะ ถ้าบอกว่าเรื่องที่พูดเมื่อกี้ ชั้นไม่ได้ล้อเล่นล่ะ

[ โอเสะ ]  :  แบบนั้นก็แย่น่ะสิ่คะ

โอเสะได้ฟังแล้วก็ชะงักไปสักครู่ จนทำให้โทโมยะถึงกับหน้าเสียเลยทีเดียว แต่ในความตกใจก็ยังมีความสับสน ตกลงเธอจะยังไงกันแน่ จะโกรธ จะมาโกรธ หรือ จะไม่คิดอะไรเลย แต่ยังไงครั้งนี้เขาก็คงต้องขอโทษแล้วล่ะ ที่พูดออกไปว่าจะมีอะไรกับเธอจริงๆ

[ โทโมยะ ]  :  ขอโทษนะ

[ โอเสะ ]  :  แบบนั้นก็แย่น่ะสิ่คะ.... พอดีว่า... ไม่ได้เตรียมอะไรป้องกันไว้ด้วยสิ่คะ


[ โทโมยะ ]  :  หา ?


[ โอเสะ ]  :  ถ้างั้นแทนที่จะมีอะไรกันจริงๆ ชั้นจะช่วยให้คุณรู้สึกดีเอามั้ยคะ


[ โทโมยะ ]  :   รู้ สึก ดี ระ เหรออ  เอ้ย !!! โอเสะ


[ โอเสะ ]  :  กรุณาอย่าบอกเรื่องนี้กับคุณแม่นะคะ


อยู่ดีๆ โอเสะก็พูดขึ้นมาว่า แย่ !!!  แต่ที่มันแย่ เพราะตอนนี้ไม่ได้มีอะไรป้องกันอย่างถุงยาง หรือ ยาคุม ถ้างั้นก็แสดงว่าเธอไม่ได้โกรธหรือรู้สึกแย่อะไรที่โทโมยะพูดออกมาแบบนั้น แต่เธอก็ได้บอกไปอีกว่า จะทำให้เขารู้สึกดี และทันใดนั้นมือเล็กๆของเธอก็คว้ามั้บเจ้าที่เป้าของเขา แม้ตอนนี้มันจะมีผ้ายีนส์บังอยุ่ แต่เพราะถูกมือของหญิงสาวที่ตนเองแอบรักมาสัมผัสโดยตรง ดุ้นลำนี้ก็แข้งขึ้นมาทันที
หญิงสาวจ้องมองที่ชายหนุ่มซึ่งตอนนี้หน้างี้แดงกล่ำไปหมดแล้ว ใจของเธอเองก็เต้นโครมครามไม่ต่างกันเท่าไรเลย หัวใจมันหวิวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน


[ โอเสะ ]  :  ถ้าไม่รังเกียจละก็

โอเสะพูดออกมาแค่นั้นและจ้องไปยังดวงตาของเขาอย่างลึกซึ้ง โทโมยะเองก็พูดอะไรไม่ออก ราวกับว่าตกอยู่ในมนต์สะกดของดวงตาคู่นี้ ♂ อึ้ก !!! ไม่กี่วินาทีต่อมาชายหนุ่มก็ถึงกับสะดุ้งด้วยความเสียว ไม่ลิ้นเรียวของเธอกำลังโบมเลียเข้าที่ซอกคอของเขาราวกับเป็นการปลุกอารมณ์ แต่มีเหรอที่ชายหนุ่มจะยอม เขาไม่รอช้าก้มลงมาประกบปากจูบเธอทันที






 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

ΜoNoTΩИ∑ ★★★

#2
ฝากตอนเก่าๆด้วยครับ


::Thankyou:: ::Thankyou::




••••


• • • • •   รวม Link ในแต่ละตอน • • • • •



→→→เนื้อเรื่องหลัก←←←



ตอนที่ 1  ตอนที่ 2 ตอนที่ 3

ตอนที่ 4 ตอนที่ 5 ตอนที่ 6

ตอนที่ 7 ตอนที่ 8 ตอนที่ 9

ตอนที่ 10 ตอนที่ 11 ตอนที่ 12

ตอนที่ 13 ตอนที่ 14 ตอนที่ 15

ตอนที่ 16



➸ ➸ ➸ ➸ จบ Season 1 ➸ ➸ ➸ ➸




Season2


ตอนที่ 17 ตอนที่ 18 ตอนที่ 19

ตอนที่ 20 ตอนที่ 21 ตอนที่ 22




_ _ _ _ _ _ _ _ _ _


เนื้อเรื่องของ น้องเมดคิราระ [ ยังไม่จบ ]

แววตาที่เปลี่ยนไปของสาวแกล


ตอนที่ 1 :  โนโซมิ คิราระ

ตอนที่ 2 :  การพบกันอีกครั้ง

ตอนที่ 3 : ความรู้สึกที่กำลังก่อตัว

ตอนที่ 4 : ในนามของอิซานางิ

ตอนที่ 5 : อย่าห้ามชั้นเลยนะ ริวกะ

ตอนที่ 6 : ให้ชั้นดูแลนายนะ

ตอนที่ 7 :  ค่ำคืนของหนุ่มสาว

ตอนที่ 8 : เมดข้า ใครอย่าแตะ

ตอนที่ 9 : ถล่มถ้ำเสือ

ตอนที่10 : องเมียวจิวัยเยาว์




•••••••••••


เนื้อเรื่องของรุ้งพลอย [ จบแล้ว ]



การเดินทางของสายรุ้ง


ตอนที่ 1 : มรสุม

ตอนที่ 2 : โหมกระหน่ำ

ตอนที่ 3 : เมฆสลาย

ตอนที่ 4 : วันฝนซา [ แนะนำ อ่าน 4-7 ]

ตอนที่ 5 : ฟ้าหลังฝน

ตอนพิเศษที่ 6 :  แม่ อาจารย์ เจ้านาย

ตอนพิเศษที่ 7 :  ฉันรักเธอ




• • • • • •


กระทู้พิเศษ

ข้อมูลตัวละครและประวัติโดยย่อ


••••••

OVA ไม่เกี่ยวกับ Time Line ใดๆ


เยือนถ้ำแมงมุม

ริวกะ ประทะ จิ้งจอกเก้าหาง

ตอนพิเศษ : พาทัวร์เขตอาคม


. . . . . . . . . . .

เรื่องสั้นตอนเดียวจบ
ต่อยอด จากผลงานแปลของ oswald


[ Homunculus ]  :  สุมไฟรัก

[ Homunculus ] : พิศวาสซ่อนเร้น

[ Homunculus ] : มนต์คล้องใจ






. . . . . . . . . . .  .





acerolar

 ::Glad:: พระเอกโชคดีมากๆเลยครับผม รักแรกด้วยนะครับ ยินดีกับพระเอก แต่เป็นห่วงว่า นางเอกของเรารักพระเอกบ้างไหมนะครับ ตอนเด็กๆ จะเป็นแค่ทำตามหน้าที่ไหมน่ะครับ

Tjnet


Kamol


gritkin

ไม่ใช่พระอิฐพระปูนนะจะอดใจไหวน่ะ 555

mrbirddum

เมด คู่ชีวิตแบบเน้ โอ้ยยยยย ตาย ๆ  

Sayan Keawpao

สนุกครับ น่าติดตามมากเลย แอบอิจฉาพระเอก

mighty

สาวเมดมาแล้วแนวนี้แนวนายริวกะเลย..แม่จัดเมดแบบนี้มาให้..จงยอมรับชะตากรรมซะ

jaster ja

น่ารักแท้ เพื่อนรู้นี่อจฉาตายเลย 5555

sucnil


ชาญวุฒิ เนระภูสี

#12
อยู่บ้านกับเมดคนสวยสองต่อสองแบบนี้ไม่ใช่พระอิฐพระปูนนะครับจัดไป    Edit เมดน่ารักดีนะครับกันสาวๆไว้ครับนายน้อยข้าใครอย่าแตะ

singkanong

ตัดไปครับเราลูกผู้ชายเมื่อมีโชคดีขนาดนี้สาวที่บังเอิญแอบชอบชอบมาอยู่ด้วยอย่าให้เสยเชิงชายแห่ะๆถ้าทำตัวเป็นสุภาพบุรุษก็อดนะ

♤judas♤

จะไม่ให้รู้สึกอึดอัดได้ไงสาวที่แอบสาวมาอยู่บ้านและมารีบใช้แบบนี้แถมอยู่แบบสองต่อสองอีก