ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

เส้นทางของมายด์ ตอนที่ 6

เริ่มโดย pekopon66, ธันวาคม 29, 2019, 08:34:49 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

pekopon66

สวัสดีปีใหม่ทุกท่านนะครับ ช่วงนี้หลายคนอาจจะเดินทางไปเที่ยวหรือกลับไปหาครอบครัว สำหรับคนที่ไม่ได้ไปไหนหรือกำลังเปลี่ยวเหงายามค่ำคืนก็มาอ่านนิยายของผมได้ครับ เพราะต่อจากนี้เป็นเวลา 4 วันผมจะลงนิยายให้อ่านฟรีกันทุกวัน วันละตอน แถมวันละเรื่องอีกต่างหาก ถือว่าเป็นของขวัญตอบแทนทุกท่านที่สนับสนุนกันมาตลอดในปี 2019 ที่ผ่านมา

สำหรับ เส้นทางของมายด์ ตอนนี้มีถึงตอน 8 แล้ว สามารถเข้าไปอ่านกันได้ตามเว็บด้านล่างนี้นะครับ

http://www.tunwalai.com/story/355490/interactive%e0%b9%80%e0%b8%aa%e0%b9%89%e0%b8%99%e0%b8%97%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%ad%e0%b8%87%e0%b8%a1%e0%b8%b2%e0%b8%a2%e0%b8%94%e0%b9%8c-nc20

-----------------------------------------------------------------------

ผลโหวตครั้งที่ 5 หัวข้อ "มายด์จะนัดไปกับใคร"

ไปเที่ยวตจวทำบุญกับเพื่อนพ่อ - 136 คะแนน
นัดเจอกับเจ้านายเก่า - 97 คะแนน


เวลาผ่านไปเกือบสองอาทิตย์แล้วที่มายด์กับน้องเปี่ยมสุข ลูกชายย้ายมาอยู่บ้านของปรก ทุกอย่างเริ่มเข้ารูปเข้ารอยมากขึ้น ปรกเองก็กลับไปทำงานหามรุ่งหามค่ำตามปกติ เพื่อหวังจะหาเงินมาจุลเจือครอบครัว ไม่เป็นภาระของพ่อกับลุงจนเกินไป



เช่นเดียวกับมายด์ วันนี้เป็นครั้งแรกที่เธอออกมาจ่ายตลาด เธอไม่อยากอยู่บ้านงอมืองอเท้ารอให้ว่าที่พ่อสามีและลุงของสามีหากับข้าวมาให้กิน มายด์จึงอาสาออกมาเลือกซื้อของกินเอง แต่หลายครั้งที่พ่อของปรกปฏิเสธ จนเกือบมีปากเสียงกัน



ในที่สุดก็ถึงวันที่พ่อปวิธใจอ่อน เพราะวันนี้ลุงปองหยุดพอดี จึงมีคนคอยดูแลหลานชาย มายด์จึงได้โอกาสออกมาเปิดหูเปิดตาละแวกบ้านใหม่ของเธอ ข้อเสียอย่างนึงของมายด์คือ เธอมักจะจำทางไม่ได้ 



ลุงปองบอกทางไปตลาดนัดมาให้ แต่เธอเดินเท่าไหร่ก็ไม่พบเสียที สาวสวยมองซ้ายขวาเดินแบบคนไม่มั่นใจจนไปสะดุดตาวินมอเตอร์ไซด์คนหนึ่งที่ขับผ่านมา เขาไม่ได้สวมหมวกกันน็อคจึงเห็นหน้าชัดเจนว่า เป็นชายวัยสามสิบกว่าๆ ผมหยักศก หน้าตอบ ผิวคล้ำ มีรอยแผลที่ข้างแก้มดูน่ากลัว



"น้อง...จะไปไหนหรือเปล่า?" 

"เอ่อ.. พอดีจะไปตลาดนัดน่ะค่ะ ใช่ทางนี้หรือเปล่าคะ?" มายด์ชี้ไปทางข้างหน้า

"พี่ว่าน้องหลงทิศแล้วล่ะ มันอยู่ทางนู้นต่างหาก"



วินมอเตอร์ไซต์ชี้ไปทางตรงกันข้ามกับที่มายด์ชี้เลย เธอต้องเดินย้อนกลับไปโดยผ่านหน้าปากซอยบ้านอีกรอบ แค่คิดสาวสวยก็เหนื่อยแล้ว



"งั้นพี่ช่วยไปส่งหนูที่ตลาดหน่อยได้มั้ยคะ?"

"ได้สิ ขึ้นมาเลย"



ด้วยความเคยชินมายด์จึงขึ้นซ้อนท้ายด้วยการนั่งคร่อมเบาะ ปกติอยู่ที่บ้านมายด์ก็ซ้อนมอเตอร์ไซด์พ่อกับแม่เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว เธอจึงติดนิสัยนั่งท่านี้มาใช้ที่เมืองหลวง ผู้ชายหน้าบากคนนี้ขับมอเตอร์ไซด์ได้ช้ากว่าวินทั่วไปมาก ขับแบบกินลมชมวิว



"ไม่เคยเห็นหน้าเลย เพิ่งย้ายมาใหม่เหรอ?" 

"ค่ะ ย้ายมาจะสองสัปดาห์ล่ะ"

"อ่อ เช่าห้องอยู่ปะ"

"เปล่าค่ะ พอดีพาลูกย้ายมาอยู่กับแฟน"



คนขับวินมอเตอร์ไซต์ตกใจเบรคอย่างแรง มายด์ที่ไม่ทันระวังตัวก็เสียหลักพุ่งตัวไปข้างหน้า ทำให้อกคู่โตแนบเข้าเต็มหลังชายคนนั้น วินมอเตอร์ไซต์รู้ตัวดีว่าเจอของดีเข้าแล้ว แต่เขาตกใจมากกว่าที่สาวสวยมีลูกและผัวแล้ว



"โทษๆ ไม่ได้ตั้งใจ พอดีตกใจนิดหน่อย ไม่คิดว่าคนสวยๆอย่างน้องจะมีลูกแล้ว"

"ไม่เป็นไรค่ะ แต่อย่าไม่ตั้งใจบ่อยนะ มันไม่ดี" มายด์ยิ้ม



นิสัยพูดสไตล์หมาหยอกไก่ของมายด์เป็นมาตั้งแต่วัยรุ่น เธอเคยหักอกผู้ชายมาหลายคนก็เพราะวิธีพูดแบบนี้ล่ะ ทำเป็นพูดเล่น หยอกล้อจนฝ่ายชายคิดว่าเธอมีใจ สุดท้ายก็ถูกปฏิเสธไม่มีชิ้นดี 



"งั้นถ้าพี่ตั้งใจ เราก็ไม่ว่าสินะ" พี่วินมอเตอร์ไซต์เบรคอีกครั้ง หน้าอกของมายด์แนบชิดยิ่งกว่าเดิม

"ถ้าเบรคแบบนี้อีกที หนูแจ้งความจริงๆแล้วนะ" 

"หยอกจ้ะหยอก อย่าเพิ่งดุกันสิ" 



ไม่นานรถจักรยานยนต์ก็พามายด์มาถึงตลาดนัดชื่อดังประจำละแวกนี้ ขนาดไม่ใหญ่นัก แต่มีคนเดินพลุกพล่านพอสมควร รวมถึงร้านค้าที่แน่นขนัด ต่างกางร่มกันเป็นทิวยาวตอนลึก มายด์หยิบกระเป๋าตังขึ้นมาแล้วหันไปถามราคา



"เท่าไหร่เหรอคะ?"

"เฮ้ย ไม่ต้องๆ ใกล้แค่นี้เอง อีกอย่างวินพี่ก็อยู่ที่นี่พอดี" 

"ใจดีจังเลยนะคะ ทำอย่างงี้กับสาวอื่น ระวังเขาจะคิดว่าจีบเอานะ" มายด์ส่งสายตาลองเชิง

"คนอื่นคิดไงช่างเขาเถอะ แต่พี่คิดจะจีบเราได้ปะ?" ท่าทางมายด์จะเจอมวยถูกคู่แล้ว

"บ้า หนูมีลูกมีผัวแล้วนะ" 

"มันอยู่ที่เราจะให้หรือเปล่า?"

"หมายถึงให้จีบน่ะเหรอ?" มายด์เล่นหูเล่นตากวนอีกฝ่าย

"ให้เงินค่าจ้างพี่นี่ล่ะ"

"เอ้า กวนกันเฉย"



ในขณะที่ทั้งสองคนคุยกันอยู่ ก็มีชายคนหนึ่งเดินแหวกฝูงชนออกมาจากตลาด หรือจะกล่าวให้ชัดเจนคือ ฝูงชนแหวกหนีเขาจนเป็นทาง ชายคนนี้ไม่สวมเสื้อ สวมเพียงกางเกงยีนส์ขาดรุ่งริ่ง แกเดินโซเซ กลิ่นเหล้าโชยมาแต่ไกล เหล่าแม่บ้านและพ่อบ้านที่เดินตลาดต่างเอามืออุดจมูกกันแน่น



"นี่มันอะไรกัน?" มายด์แปลกใจ กับท่าทีของคนโดยรอบ

"ตามวลน่ะ แกเป็นขี้เมาอาศัยอยู่ตรงป่ารกหลังตลาด วันๆพี่เห็นแกเดินเมาถือขวดเหล้าอยู่อย่างงั้น ไม่รู้ไปเอาเงินมาจากไหนเหมือนกัน"



ตามวล ที่พี่วินมอเตอร์ไซต์กล่าวถึง เป็นชายวัยสี่สิบปลายๆ ผมสั้นสีดอกเลา เช่นเดียวกับเคราเล็กๆแข็งๆของแก ผิวของตามวลแดงกล่ำ ตาโตเหลือง มายด์เองก็สงสัยตามพี่วินที่ว่า แกไปเอาเงินที่ไหนมาซื้อเหล้า



แต่อีกใจสาวสวยก็เวทนา อยากช่วยเหลือ ปกติมายด์เห็นคนพิการ หรือขอทานที่ไหน เธอก็มักที่จะให้ทานเสมอ 



"ยังไงก็ขอบคุณนะคะที่มาส่ง ว่าแต่พี่ชื่ออะไรเหรอ?"

"ชื่อ ยอ แล้วน้องล่ะ?"

"มายด์ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ"

"ถ้ายินดีรู้จักก็ต้องทำตามทำเนียมฝรั่งนะ"



พี่ยอยื่นมือมา มายด์ยิ้มแล้วตีมือฝ่ายชายไปหนึ่งที ก่อนจะเดินเข้าตลาดมา ของทุกอย่างดูแปลกตาน่ากินไปหมด ต่างจากที่ลุงปองบอกว่า ไม่ค่อยมีอะไรน่ากิน โดยสิ้นเชิง หรือไม่ก็อาจจะเป็นเพราะลุงปองกับพ่อปวิธอยู่แถวนี้มานาน แกเลยเบื่ออาหาร



สาวสวยจึงมีไอเดียซื้อของสดกลับไปทำที่บ้าน เพื่อเอาใจผู้ใหญ่ โดยเฉพาะพ่อของปรก ที่นับวันทั้งสองจะสนิทมากกันยิ่งขึ้น เวลาที่ปรกและลุงปองไม่อยู่บ้าน มายด์กับพ่อก็หยอกล้อกันราวกับเพื่อนสนิท มีแตะเนื้อต้องตัวกันเป็นเรื่องปกติ จนมายด์เผลอปรึกษาเรื่องต่างๆอยู่หลายครั้ง



และหลายครั้งมันก็เกือบจะเกินเลยกัน มีอยู่วันหนึ่งช่วงเช้าหลังจากปรกและลุงปองออกไปทำงานแล้ว มายด์กำลังจะยกผ้าไปซัก แต่สาวสวยกลับเจอคู่แค้นตั้งแต่เด็กอย่างเจ้าแมลงสาบ ตัวใหญ่ปีกดำ คลานดุ๊กดิ๊กน่าขนลุกวิ่งผ่านหน้า 



มายด์กรี้ดลั่นบ้าน พอพ่อของปรกวิ่งมาดู สาวสวยก็กระโจนกอดทันที เพราะเจ้าแมลงสาบบ้ามันทำท่าจะบิน ผ้าในตะกร้ากระจายร่วงหล่นเต็มพื้น สภาพกระจุยกระจายดูไม่ได้ แต่ที่ดูไม่ได้ยิ่งกว่าคือ ว่าที่ลูกสะใภ้ที่กอดว่าที่พ่อสามีแน่นจนหน้าอกบี้



ตอนนั้นทั้งสองจ้องตาเหมือนจะคิดเกินเลยกัน แต่แมลงสาบเจ้ากรรมดันกางปีกบิน ทำให้ทั้งคู่วงแตก ปล่อยให้มายด์คิดมากอยู่ในใจไปอีกหลายคืน ช่วงนี้ปรกก็ทำงานกลับดึก หามรุ่งหามค่ำ วันไหนกลับมาเร็วก็หมดแรงแทบไม่ได้คุยกัน ความเปล่าเปลี่ยวในใจของมายด์ก็ยิ่งทวีคูณขึ้นไปอีก



หลังจากเลือกของสดเสร็จแล้ว สาวสวยก็เดินไปในโซนร้านขนมจีนที่เป็นโต๊ะต่อกันยาว มีผู้คนนั่งกินกันเต็มเกือบทุกโต๊ะ ใบหน้าเอร็ดอร่อยของแต่ละคนทำให้มายด์นึกถึงตามวล คนขี้เมาเมื่อครู่ เธออยากจะลองซื้อข้าวไปให้ แต่อีกใจก็อยากตอบแทนคุณจากพี่ยอ



(มายด์จะซื้อของกินให้ใคร ตอนนี้ผลโหวตได้จบลงไปแล้ว สามารถรอโหวตในหัวข้อใหม่ได้ที่เว็บเพจ https://www.facebook.com/NTRwritter หรือ http://www.tunwalai.com/story/355490/interactive%e0%b9%80%e0%b8%aa%e0%b9%89%e0%b8%99%e0%b8%97%e0%b8%b2%e0%b8%87%e0%b8%82%e0%b8%ad%e0%b8%87%e0%b8%a1%e0%b8%b2%e0%b8%a2%e0%b8%94%e0%b9%8c-nc20)



หลังจากซื้อข้าวของทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย มายด์ก็กลับมาทำอาหารมากมายให้พ่อปวิธและลุงปองกิน ส่วนปรกยังคงทำงานล่วงเวลาอีกเช่นเคย รสมือของมายด์เป็นที่ถูกอกถูกใจผู้ใหญ่ทั้งสองมาก 



"ไปออกรายการแข่งทำอาหารได้เลยนะเนี่ย" พ่อของปรกชม

"ฮ่าๆ พวกเรานี่โชคดีจริงๆที่ได้หนูมายด์มาเป็นลูกสะใภ้"



ลุงปองกล่าวชมอย่างออกหน้าออกตา มายด์ดีใจจนตั้งปณิธานว่าตนจะทำอาหารให้ทั้งสองทาน เยอะที่สุดเท่าที่จะทำได้



เวลาล่วงเลยไปอย่างรวดเร็ว วงสนทนาบนโต๊ะอาหารเป็นไปอย่างสนุกสนานจนทุกคนลืมเวลา มองนาฬิกาอีกทีก็เกือบจะสี่ทุ่ม แต่ปรกยังคงไม่กลับ ไม่แม้แต่จะโทรมา มายด์พยายามไม่คิดมาก เดินออกมานอกบ้านแล้วโทรไปหาปรก



"ฮัลโหล ว่าไงครับพี่" ปรกรับสายอย่างรวดเร็ว

"ยังไม่กลับอีกเหรอ?"

"อื้อ งานเยอะมากเลย กำลังรีบเคลียร์ วันนี้กลับดึกหน่อยนะพี่หรือไม่ก็อาจจะนอนที่ออฟฟิศไปเลย ฝากฝันดีลูกด้วยนะ"

"โธ่ ไม่คิดถึงกันบ้างเลยรึไง"

"คิดสิ คิดถึงพี่ตลอดเวลา ถึงได้ทำงานหนักแบบนี้"

"ช่วงนี้เราสองคนก็ไม่..."

"ค..แค่นี้ก่อนนะพี่ พอดีงานเข้านิดนึง เสร็จแล้วจะโทรกลับ"



จู่ๆงานก็เข้าปรกตอนสองทุ่ม มายด์ฟังหูไว้หู เธอเลือกที่จะเชื่อแต่ในใจลึกๆกลับระแวง หลังจากนั้นมายด์ก็นำพวกถ้วยจานไปล้างทำความสะอาด ก่อนที่ทุกคนจะแยกไปทำเรื่องส่วนตัวกันต่อในบ้าน 



เข็มสั้นและเข็มยาวของนาฬิกาชี้ไปบนเลข 12 บ่งบอกว่า เวลาเลยมาถึงเที่ยงคืนแล้ว หลังจากที่มายด์ทำงานบ้าน เล่นและกล่อมให้ลูกนอนจนหลับ เธอก็นั่งรอว่าที่สามีที่รัก แต่ดึกดื่นป่านนี้แล้วก็ยังไม่เห็นวี่แววว่าจะกลับมา มายด์ลองกดโทรศัพท์หาปรกก็ไม่รับ  
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

knight2000


au2000

น่าจะซื้อให้พี่วินมอไซค์ ตอบแทนเขา

XQ

สงสัยคำพูดแฟนตัวเองสะแล้วเดียวโทรไปบ่อยๆแล้วมีหญิงรับสายเนี่ยคงจะนิ่งไปเลย

tem19991

แมลงสาบเจ้ากรรมไม่น่ารีบบินเลย

D4rthvader


Nick24


B522

พ่อเสียดายแย่ ไอ้แมลงสาบเอ้ยยยย

animaru17


Lion4


waddafux

พอระแวงก็จะเริ่มประชด ความมันก็จะบังเกิด

เอกนันท์ บูเก็ต

เจ้าชู้มาเยอะ พอผัวกลับช้า เริ่มเหงาละสิ


dome704

ช่วงนี้สงสัยน้องมาย จะเหงา สามีกลับช้า

kschai

 ::Sobad::มายด์นี่ไวจริงๆ หว่านไปหมดที้ซอยแล้วมั้ง