หมู่บ้านเริงรมณ์ ตอนที่ 10

[pekopon66]

มาถึงวันที่ 3 กับกิจกรรม 4 วัน 4เรื่อง 4 ตอนต้อนรับ 2020 สำหรับวันส่งท้ายปีอย่างงี้ผมจึงมีโปรโมชั่นพิเศษ ให้ นั่นคือ หมู่บ้านเริงรมณ์ เล่ม 1 กำลังลดราคา เหลือเพียง 35 บาทเท่านั้น เฉพาะวันนี้วันเดียวเท่านั้น

สามารถเข้าไปสั่งซื้อได้ที่เว็บ ธัญวลัย ด้านล่างนี้

http://www.tunwalai.com/ebook/detail?ebookId=5154

สำหรับพรุ่งนี้เราจะต้อนรับปีใหม่ด้วย โชคชะตา กามารมณ์ 2019 เล่ม 2 นะครับ ใครเหงาๆก็อยู่กับผมยาวข้ามปีกันไปเลย

หมู่บ้านเริงรมณ์ ตอนที่ 10 เป็นส่วนหนึ่งของหมู่บ้านเริงรมณ์ เล่ม 1 นะครับ หลายคนที่จับจองอุดหนุนกันน่าจะเคยอ่านแล้ว และคงจะรู้ว่าบทต่อไปจะถึงพริกถึงขิงแค่ไหน

-------------------------------------------------------

ต่าย เป็นผู้หญิงที่น่ารัก เรียบร้อย มารยาทงามที่บ้านเธอคงบ่มเพาะมาอย่างดี ที่บ้านมิ้งค์ว่าเข้มเรื่องมารยาทแล้ว ยังได้แค่ครึ่งของต่าย ครั้งแรกที่เราสองคนพบกันคือที่ พาวิลเลี่ยน ส่วนกลางของหมู่บ้านที่มีลูกบ้านมาใช้งานกันหลายคน วันนั้นพี่อาทิตย์ไปทำงานตามปกติ ช่วงนี้พี่อาทิตย์ทุ่มเทกับงานหนักมาก พี่เชษช่วงนี้ก็งานเยอะไม่ได้เจอกันเลย

มิ้งค์จึงไปนั่งพักผ่อนหาอะไรอ่าน และพบปะเพื่อนบ้านคลายเหงา ใครก็ได้ที่ไม่ใช่ป้าศรี มิ้งค์พูดแทรกเขาไม่ทันจริงๆ ในขณะที่มิ้งค์กำลังนั่งอ่านหนังสือดื่มกาแฟ เสียงชัตเตอร์กล้องก็ดังขึ้นรัว ทำเอามิ้งค์ตกใจเงยหน้าขึ้นมามอง เขาคือน้าแกะ ตากล้อองที่เคยถ่ายมิ้งค์และขอไอดีโซเชียลมีเดียไปเมื่อวันก่อน

"น้าแกะอะ ถ่ายไม่ให้สุ่มให้เสียง"
"เวลาทีเผลอน้องมิ้งค์น่ารักนี่จ้ะ"
"เวอร์ไปนั่น ปกติน้าแกะพกกล้องติดตัวตลอดเลยเหรอคะ?"
"อ..อ๋อ เปล่าหรอก พอดีแวะมาพาวิลเลี่ยน หวังว่าจะเจอน้องมิ้งค์อีกเลยพกเผื่อมาก่อน วันนี้แต่งตัวน่ารักจังเลยนะจ้ะ"

วันนี้มิ้งค์ใส่เสื้อสีขาวแขนกุดมีกระดุมอยู่ข้างหน้า และกางเกงขาสั้นสีน้ำตาลอ่อน ส่วนผมก็มัดเอาไว้ด้านหลังแบบง่ายๆ สายตาของน้าแกะสำรวจเรือนร่างมิ้งค์ไม่หยุด แอบรู้สึกขนลุกยังไงบอกไม่ถูก ตั้งแต่รอบที่แล้วที่แกถ่ายรูป นอกจากตาลามกแล้ว น้าแกะยังเป็นคนปากไวมือถึง โชคดีที่พี่อาทิตย์ห้ามเอาไว้ทัน ไม่งั้นแกคงลวนลามมิ้งค์ไปแล้ว
ตอนนั้นแกทำมาเป็นขอจัดท่าทางถ่ายรูป แต่มือก็แตะไปเรื่อย ต้นแขน สะโพก ต้นขา หนักข้อเข้าก็ลูบ พี่อาทิตย์เกือบจะมีเรื่องกับน้าแกะไปรอบ แต่วันนี้กลับไม่มีพี่อาทิตย์ แล้วใครจะคอยกันท่าให้ มิ้งค์ยิ่งปฏิเสธคนไม่เป็นอยู่ มิ้งค์ทำได้แต่ขอบคุณและปั้นยิ้มให้ไป

"น้องมิ้งค์สะดวกถ่ายรูปเล่นกับพี่มั้ยครับ?"
"เอ่อ...คือ..."
"นิดนึงนะ สวนข้างพาวิลเลี่ยนนี่เองไม่ไกล ไม่กี่รูป เดี๋ยวพี่แต่งรูปให้ลงเฟสสบาย"
"แต่ว่า..."
"พวกเพื่อนพี่เขาอยากได้นางแบบหุ่นดีๆที่ยังไม่ดัง เดี๋ยวพี่ถ่ายแล้วส่งไปให้เพื่อนด้วย น้องมิ้งค์ไม่สนใจจริงๆเหรอ พวกเพื่อนพี่กระเป๋าตังหนักนา สองสามชั่วโมงสามหมื่นพวกมันก็ให้ได้"

พอได้ยินเรื่องเงิน ใครจะหูไม่ผึ่ง จริงอยู่ว่าหลังจากที่ล้างหนี้กับทางบ้านพี่อาทิตย์ ที่บ้านมิ้งค์พอมีฐานะขึ้น แต่ปัจจุบันมิ้งค์ก็ไม่ได้รับเงินส่วนนั้นแล้ว แถมเงินที่พี่อาทิตย์ให้ มิ้งค์ก็ไม่กล้าใช้อย่างเต็มที่เพราะความเกรงใจสามี ถ้าพอจะมีรายรับเสริมจำนวนขนาดนั้น พวกน้ำหอมหรือกระเป๋าที่อยากได้ คงจะพอมีกำลังซื้อได้ด้วยเงินของตัวเอง

มิ้งค์ตัดสินใจเดินตามน้าแกะออกไปถ่าย ทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดี มิ้งค์พยายามโพสท่าตามนิตยสารวัยรุ่น น้าแกะเองก็ชมไม่หยุด แถมวันนี้มีแดดแต่อากาศไม่ร้อน มิ้งค์จึงไม่เหนื่อยเท่าไหร่ นึกว่ามันจะจบด้วยดีไม่มีอะไร จนกระทั่งน้าแกะเริ่มจับเนื้อต้องตัวมิ้งค์อีกครั้ง

"น้องมิ้งค์ช่วยยืนแบบสาวมั่นแล้วกอดอกหน่อยนะครับ ไม่ใช่ๆ ไม่ใช่แบบนั้น"

น้าแกะจับแขนของมิ้งค์ให้ทำท่ากอดใต้อกแล้วดันแขนขึ้น เพื่อให้หน้าอกมันกองขึ้นมาชัดเจน ในตอนที่แกจัดท่า มือของแกก็แอบลูบแขนมิ้งค์เป็นระยะ บางจังหวะก็เฉียดหน้าอกไปไม่ถึงคืบ ทุกครั้งที่แกเข้ามาใกล้มิ้งค์จะขนลุกอย่างบอกไม่ถูก มันเกร็งและกลัวว่าแกจะลวนลามอีกเมื่อไหร่ น้าแกะได้ท่าที่ชอบแล้วก็กลับไปอยู่หลังกล้อง

"ดีมาก กอดอกอย่างงั้นล่ะ ดีครับ สวยครับ ดี.... น้องมิ้งค์ครับ?"
"คะ?"
"พี่ว่า ชุดน้องดูเป็นทางการไปนิดนึง ลองปลดกระดุมซักเม็ดสองเม็ดนะ"
"เอ่อ....มันจะดีเหรอคะ"
"ดีสิครับ ถ้าน้องมิ้งค์ปลดกระดุมออกมันจะเพิ่มความสวย ความเซ็กซี่ขึ้นไปอีกระดับเลยนะ น้องมิ้งค์มีสเน่ห์ขนาดนั้น อย่าเก็บซ่อนมันไว้เลยนะ"
"ไม่ขนาดนั้นหรอก...มั้งคะ" ชีวิตนี้ถึงจะมีผู้ชายแอบชอบเยอะก็จริง แต่ชมเป็นงานเป็นการแบบนี้ก็ทำเอาเขินเหมือนกัน
"หุ่นน้องมิ้งค์ดีจะตาย สัดส่วนชัดเจน ติดแค่เสื้อผ้านิดหน่อย ถือว่าเป็นแฟชั่นนะครับ แค่ปรับให้มันไม่ทื่อเกินไปเฉยๆ มา เดี๋ยวพี่ช่วย"
"เอ๋!?"

มิ้งค์ไม่ทันตั้งตัว น้าแกะก็เดินมาประชิดตัว เอากล้องสะพายไปด้านหลังแล้วเอื้อมมือมาปลดกระดุมเม็ดที่หนึ่งตรงคอ แล้วเลื่อนมือลงมาปลดเม็ดที่สองเหนือเนินอก มิ้งค์ยืนกลั้นหายใจ เพราะกลัวว่าหายใจแรงเกินไป หน้าอกจะไปโดนฝ่ามือของแกที่ห่างไม่กี่มิล น้าแกะจัดปกเสื้อนิดหน่อย เอาตามตรงมันก็ดูไม่โป๊อย่างที่คิด

น้าแกะถ่ายต่ออีกหลายภาพ หลายท่าทาง ก่อนจะกวักมือเรียกให้มิ้งค์ไปดูรูปหลังกล้อง ส่วนเจ้าตัวขอไปเข้าห้องน้ำแปปนึง มิ้งค์ก็รับกล้องมาดู ต้องยอมรับเลยว่าน้าแกะถ่ายดีมาก ขนาดแค่หลังกล้องยังดูดีขนาดนี้ ถ้าเอาไปตกแต่งเพิ่มจะดูดีขนาดไหน มิ้งค์คงมีรูปอวดเพื่อนๆในโซเชียลอีกหลายเดือน

สักพักน้าแกะก็เดินกลับมาพร้อมน้ำสองแก้ว แกคงเห็นว่ามิ้งค์หนื่อยเลยเอามาให้ มิ้งค์ขอบคุณก่อนจะรับมาดื่ม พวกเรานั่งคุยกันเรื่องของเพื่อนน้าแกะอยู่พักนึงว่าเป็นพวกลูกเศรษฐีที่เล่นกล้องกัน เขาจึงอยากได้นางแบบที่ไม่ช้ำ ผ่านงานไม่เยอะ ซึ่งน้าแกะคิดว่ามิ้งค์เหมาะสม ตัวมิ้งค์เองก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไร แล้วเราก็เริ่มถ่ายกันต่อ

"เป็นอะไรรึเปล่าครับน้องมิ้งค์!"

ทันทีที่มิ้งค์ลุก จู่ๆก็รู้สึกเวียนหัวจนเซ ยังดีที่เอามือยันโต๊ะไว้ได้ทัน มิ้งค์ตัดสินใจจะถ่ายต่อ แต่เวลายิ่งผ่านไป ร่างกายของมิ้งค์ยิ่งรู้สึกร้อน หายใจไม่ถนัด ปวดศีรษะ ครั้นเนื้อครั้นตัวอย่างบอกไม่ถูก อาการมันคล้ายกับตอนที่กินมื้อค่ำกับพี่อนันต์ มิ้งค์คิดว่ามันไม่น่าจะมีอะไร

จนกระทั่งถ่ายไปอีกหลายรูป น้าแกะก็ให้ไปดูรูปหลังกล้องอีกครั้ง คราวนี้แกมายืนประกบข้างแล้วยื่นกล้องให้ดู ในขณะที่มิ้งค์กำลังพิจารณารูปอยู่ จู่ๆมือของน้าแกะก็มาลูบที่หลัง แทนที่มิ้งค์จะขยะแขยงแต่กลับขนลุกไปทั้งตัว มันกระสับกระส่ายเหมือนอยากให้น้าแกะมาบีบนวดให้

"รูปนี้สวยมากเลย ดูท่ายืน ดูคอมโพสสิ สุดยอดเลยเนอะ"
"ค...ค่ะ"

มิ้งค์หายใจแรงเหมือนกับหอบ เหงื่อแตกทั้งที่ตอนแรกไม่มีเลย ตอนนั้นมิ้งค์แทบไม่มีสติควบคุมตัวเอง มือของน้าแกะที่ลูบหลังเริ่มไล่มาที่เอว ค่อยๆอ้อมมาด้านหน้าจนนิ้วแกโดนฐานหน้าอก มิ้งค์พยายามจะดิ้นแต่ร่างกายมันไม่ทำตามยังคงยืนนิ่งให้มือของแกเลื้อยขึ้นมาบีบเข้าที่หน้าอก

"อ๊า...น..น้าแกะ"
"ทำไมเหรอคะ ดูรูปสิ รูปนี้เราก็สวยนะ"

น้าแกะเปิดไล่รูปกลับไปจนถึงรูปแรก ส่วนอีกมือก็ยังคงบีบนวดหน้าอกมิ้งค์อย่างกับว่าไม่มีอะไรแปลก ทำไมร่างกายของเรามันมีอารมณ์มากขนาดนี้ มันผิดปกติมาก ตอนนี้ส่วนล่างมันเปียกแฉะจนมิ้งค์รู้สึกได้ ทั้งที่ไม่น่าจะมีอารมณ์กับน้าแกะขนาดนั้น

"นี่รูปนี้ เดี๋ยวพี่ส่งให้เพื่อนดู รับรองได้งานแน่นอน"

น้าแกะยื่นหน้าเข้ามาแนบชิดหน้ามิ้งค์ พูดข้างหูแล้วก็หอมแก้มไปหลายที มิ้งค์พยายามหลับตาดึงสติจะปฏิเสธแก แต่น้าแกะก็ยังเล้าโลมไม่เลิก จนมิ้งค์ต้องยอมแพ้ให้กับแรงราคะในร่างกาย มิ้งค์ค่อยๆหันหน้าไปมองแก ปากของเราอยู่ห่างกันไม่มาก ในสมองตอนนั้นคิดแค่ว่า พี่เชษมิ้งค์ก็เคยมาแล้ว ถ้ากับน้าแกะอีกซักคน คงไม่เป็นอะไรหรอกมั่ง....

"อ้าว น้าแกะ มาทำอะไรที่นี้คะ"

ก่อนที่ปากของเราจะสัมผัสกัน ก็มีเสียงสวรรค์มาดึงสติมิ้งค์จนมีแรงผลักน้าแกะออกไป เธอคนนั้นก็คือ ต่าย นั่นเอง วันนั้นเป็นครั้งแรกที่เราได้พบกัน นอกจากต่ายจะไล่น้าแกะไปได้แล้ว ต่ายยังใจดีพามิ้งค์ไปส่งบ้าน หาผ้ามาชุบเช็ดตัวดูแล จนมิ้งค์กลับมาเป็นปกติ

เราสองคนพูดคุยกันอย่างถูกคอ เวลาผ่านไปไม่กี่วัน มิ้งค์กับต่ายก็กลายเป็นเพื่อนสนิทกัน พวกเราคุยเรื่องข่าวประจำวันด้วยกัน สอนทำอาหารกัน หรือบางทีก็แอบเม้าส์สามีของกันและกัน ต่ายเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดคนนึงเท่าที่มิ้งค์เคยคบมาเลยละ แต่มันก็มีอยู่วันหนึ่งที่ทำให้ชีวิตของมิ้งค์หักเหอีกครั้งเพราะความสัมพันธ์ของเราสองคน

วันนั้นพี่อาทิตย์บอกจะกลับบ้านดึก มิ้งค์เลยทำเฟตตูชินี่ซอสเห็ดกับเบคอนสูตรที่ต่ายสอนนั้นล่ะทาน แล้วแบ่งส่วนนึงไว้ให้พี่อาทิตย์ แล้วอีกส่วนก็จะเอาไปให้อาจารย์ต่ายทาน จะได้รู้กันไปเลยว่าลูกศิษย์คนนี้เจ๋งแค่ไหน มิ้งค์เปลี่ยนเสื้อผ้าใส่ชุดเดรสคอกว้างสีกรม ยาวจนเกือบถึงเข่า ฉีดน้ำหอมแบรนด์ดังจากยุโรปแล้วนำอาหารใส่กล่องก่อนจะเดินไปหาต่าย

ตอนนั้นเป็นเวลาทุ่มกว่าเกือบสองทุ่ม ทุกอย่างในหมู่บ้านเริ่มเงียบ นานๆทีจะมีรถขับผ่าน อากาศเย็นลมพัดเบาๆเกือบตลอดเวลา เสียอย่างเดียวที่เป็นคืนเดือนมืด จึงมองอะไรไม่ค่อยเห็น มิ้งค์ใช้เวลาเดินอยู่พักนึงจึงมาถึงหน้าบ้านของต่าย มองเข้าไปภายในบ้านเงียบสนิท ชั้นหนึ่งปิดไฟมืด ชั้นสองมีม่านปิดอยู่เลยมองไม่เห็นด้านใน รถพีทก็ยังไม่กลับมา

และที่ยิ่งน่าแปลกคือประตูรั้วกับประตูบ้านปิดไม่สนิท จนลมพัดประตูบ้านเปิดออก มิ้งค์ขนลุกสมองคิดเรื่องน่ากลัวจนไม่กล้าเข้าไป ลองมองซ้ายขวาหวังหาคนช่วย และในตอนนั้นเองก็มีคนปั่นจักรยานถือไฟฉายผ่านมา เขาคือ พี่รุ่ง ยามของหมู่บ้านเริงรมณ์นี่เอง มาในชุดยูนิฟอร์มรปภทั่วไป

"อ้าวคุณหนู มาทำไรแถวนี้" สำเนียงอีสานแกยังคงชัดเจน ทั้งที่รู้ว่ามิ้งค์ชื่ออะไร แกก็ยังเรียกคุณหนูไม่เลิก
"คือมิ้งค์จะมาหาเพื่อนน่ะค่ะ แต่ดูสิบ้านมันแปลกๆว่ามั้ย?"

พี่รุ่งลงจากจักรยานแล้วใช้ไฟฉายส่องไปในบ้านพลางคิ้วขมวด มิ้งค์เองก็เล่ารายละเอียดให้ฟังว่าปกติบ้านนี้ควรจะเป็นอย่างไร การที่ต่ายอยู่บ้านคนเดียว ทุกครั้งเธอจะล็อตประตูเอาไว้แน่น มิ้งค์ต้องใช้โทรศัพท์เพื่อเรียกให้ออกมา การเปิดประตูไว้อ้าซ่า ไม่ใช่วิถีของต่ายเลย

"ผมว่าผมจะเข้าไปดูข้างในหน่อย คุณหนูรออยู่นี่ก็ได้นะครับ"
"ไม่เอา มิ้งค์จะเข้าไปด้วย"

ถึงจะกลัวแต่ความเป็นห่วงเพื่อนก็มีมากเหมือนกัน มิ้งค์เดินเกาะแขนพี่รุ่งเข้าไปในบริเวณบ้านช้าๆ ไม่ให้มีเสียง ความมืดทำให้จินตนาการของเราไปไกลเกินความเป็นจริง มิ้งค์พยายามตั้งสติแล้วก้าวเท้าเดินตามพี่รุ่งให้ทัน ต้องขอชื่นชมพี่แกเลยที่กล้าหาญขนาดนี้ รู้สึกดีขึ้นมาเยอะนึกว่าจะเสียตังมาจ้างคนนอนเฝ้าป้อมยามแล้ว

"อย่าส่งเสียงดังนะครับ ค่อยๆย่างเบาๆ"

พี่รุ่งมีหลุดศัพท์อีสานออกมาบ้าง สงสัยแกก็แอบตื่นเต้นอยู่ พวกเราสองคนค่อยๆเปิดประตูบ้านแล้วเดินเข้าไป ในห้องรับแขกเงียบสนิทแถมยังมืดสนิทอีกด้วย ถ้าไม่มีแสงจากไฟฉาย หน้าพี่รุ่งเองมิ้งค์ก็คงมองไม่เห็น ในขณะที่เรากำลังสำรวจบ้านอยู่นั้น ก็กลับมีเสียงประหลาดังขึ้นมาเบาๆ
แอ้ดด!!แอ้ด!!!แอ้ดด!!

"ส...เสียงอะไรอะ!!" มิ้งค์เผลอกอดแขนพี่รุ่งแน่น หน้าอกคงไปโดนแขนแกเต็มๆ อยากจะบอกว่า กลิ่นตัวพี่รุ่งนี่ใช้ได้เลย คงไม่ได้อาบน้ำมาหลายวัน ขนาดมิ้งค์ฉีดน้ำหอมมายังเอาไม่อยู่
"น่าจะชั้นสองครับ"

มิ้งค์วางกล่องข้าวไว้ที่โต๊ะอาหารก่อนจะเดินกอดแขนพี่รุ่งขึ้นไปบนชั้นสองแบบช้าๆ ก้าวแต่ละก้าวให้เบาที่สุดอย่างกับนินจาในหนัง แต่ก็เพื่อเกิดเหตุสุดวิสัย ถ้าหากเป็นโจรขึ้นมา มันจะได้ไม่รู้ตัวว่ามีคนเข้ามาในบ้าน มิ้งค์ทำได้แต่ภาวนาว่าไม่ให้เกิดเรื่องร้ายแรงขึ้นกับต่าย

พอมาถึงชั้นสอง มิ้งค์ก็เห็นแสงไฟลอดออกมาจากประตูห้องนอนที่แง้มอยู่ มิ้งค์หันมามองหน้ากับพี่รุ่งเพื่อตัดสินใจ มาถึงจุดนี้พี่รุ่งกลับลังเลยืนสับสนไม่รู้จะไปดูดีมั้ย มิ้งค์เข้าใจว่าแกกลัวจะเจออะไร ถ้าเจ้าบ้านกำลังจู๋จี๋กันอยู่คงเป็นเรื่องที่ไม่ดี แต่มิ้งค์ต้องเห็นให้ชัดถึงจะสบายใจ ไม่งั้นก็จะเป็นห่วงเพื่อนอยู่อย่างงั้น มิ้งค์ค่อยๆเดินติดกำแพงแล้วชะเง้อไปมองในห้องตามรูของประตูที่แง้มอยู่

ภาพที่เห็นทำเอามิ้งค์ช็อคหนักขาอ่อนลงไปคุกเข่ากับพื้น เพราะต่ายกำลังอยู่ในสภาพเปลือยกายคุกเข่าในท่าหมาอยู่บนเตียง หันหลังให้ใครบางคนกระแทกบั้นเอวเข้ามาอย่างรุนแรง และแน่นอนว่าใครบางคนที่ว่าไม่ใช่พีท!! เพราะเขาคือ น้าแกะ!! ตากล้องบ้ากามคนนั้น นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน
ปั่บบ!!!ปั่บบบบ!!ปั่บบบ!!

"ซี้ดดดด อื้มมมม ซี้ดดดด" ต่ายกัดฟันไม่ร้องออกมาดัง เธอคงยังรักษาภาพพจน์จของตัวเองแม้อยู่บนเตียง
"อูยยย พี่บอกให้ร้องดังๆไง ซี้ดดด ผัวน้องไม่กลับมาง่ายๆหรอก หน่านะ ร้องดังๆ"

น้าแกะพูดพลางตีก้นต่าย แรงกระแทกขิงแกรุนแรงจนต่ายที่ตัวเล็กสั่นไปทั้งตัว มิ้งค์สับสนและเวียนหัวมาก มันเกิดขึ้นได้ยังไง ทั้งที่ต่ายก็เคยบอกว่าไม่ชอบน้าแกะ แต่ทำไมถึงมามีอะไรกันได้ ในความสับสนนั้นตัวของมิ้งค์ก็เริ่มร้อน รสรักของน้าแกะดุดันกว่าวัยมากๆ แกตีก้นต่ายจนแดงไปหมด และน้องหนูของต่ายก็คงแดงเช่นกันจากการกระแทกแบบนั้น

"ค...คุณหนู...น..นี่มัน"

พี่รุ่งชะเง้อหัวมาทางด้านบนมิ้งค์ แกเห็นภาพก็ช็อคไม่ต่างกัน แต่ว่าท่าทางในการแอบดูของเราสองคนนี้ไม่เหมาะอย่างยิ่ง เพราะพี่รุ่งเหมือนคร่อมตัวมิ้งค์อยู่จากด้านหลัง หลายครั้งเป้าของแกก็มากระแทกก้นมิ้งค์ที่แอ่นอยู่ แรกๆก็พอทนได้ แต่ภาพในห้องมันยิ่งกระตุ้นอารมณ์ของมิ้งค์ มีพี่รุ่งมาร่วมด้วยอีกยิ่งไปกันใหญ่

"ย..ยังไม่เสร็จอีกเหรอ" ต่ายหอบ หลังจากที่น้าแกะชักท่อนเนื้อออกมา มิ้งค์แอบเห็นพุ่มป่ารกรุงรังอย่างไม่ตั้งใจ แต่มันคงติดตาไปอีกนาน
"โธ่ ทีทำกับหมอนั่น ไม่เห็นจะพูดแบบนี้เลย รู้งี้พี่ไปบอกพีทดีกว่า"
"หยุดพูดถึงสามีของต่ายเดี๋ยวนี้นะ" ต่ายหันมามองน้าแกะด้วยสายตาดุดันแบบที่มิ้งค์ไม่เคยเห็นมาก่อน
"เห็นเรียบๆ แต่ดุเหมือนกันนะเราเนี่ย"
"นอนลงไป จะได้จบๆ"
"มั่นใจขนาดนั้นเลยเหรอจ้ะ"

ทั้งสองพูดจาดูถูกถากถางกันไปมาอย่างเผ็ดร้อน น้าแกะยิ้มก่อนจะนอนหงายลงไป ต่ายขึ้นค่อมกลางลำตัวใช้มือเสยผมขึ้นเพื่อไม่ให้บังสายตา แล้วใช้มืออีกข้างจับท่อนเอ็นของน้าแกะแล้วหย่อนเอวลงไป ต่ายกัดริมฝีปากไม่ให้ส่งเสียงออกมา ภาพของเธอเซ็กซี่มาก จนมิ้งค์เองที่เป็นผู้หญิงยังมีอารมณ์ร่วม พี่รุ่งเองก็เริ่มออกอาการแข็งตัวจนมันปูดมาโดนก้นมิ้งค์
ปั่บบบ!!!ปั่บบบบ!!!ปั่บบบ!!!

"อูยยย เห็นตัวเล็กงี้ แรงดีจริงๆแม่คุณ" เริ่มต้นมาต่ายก็ออกแรงทันที เอวของเธอดีมาก ทั้งเร็วและแรง
"ซี้ดดดด หุบปากไป เดี๋ยวทำให้เสร็จเอง ซี้ดดดด" ต่ายยังคงดุดัน เธอหลับตาพลางขย่มไม่หยุด
"หลับตานี่คิดถึงใครจ้ะ ซี้ดด คิดถึงพีทหรือผู้ชายคนนั้น โอ้ยยย"

ต่ายโมโหเอามือหยิกหัวนมน้าแกะ ในความรู้สึกมิ้งค์ทั้งที่สองคนขัดแย้งกัน แต่ก็แอบดูเข้าขากันพิลึก มันเป็นอารมณ์ที่รุนแรงและต่อต้านในเวลาเดียวกัน มิ้งค์ชักจะมีอารมณ์แล้วสิ พี่รุ่งก็แอบดันเอวใส่หลายรอบแล้วด้วย มิ้งค์ค่อยๆแอบเอามือข้างนึงไปถูของตัวเองระบายอารมณ์

"ค..คุณหนูครับ" พี่รุ่งกระซิบ
"อะไรเหรอพี่..."
"ผ..ผมขอชักว่าวได้มั้ยครับ.. คุณต่ายนี่แจ่มสุดๆ"
"จะทำอะไรก็ทำสิ มาบอกทำไม"

มิ้งค์พูดเพราะเผลอลืมคิดไปว่าไอ้นั่นแกจ่อก้นตัวเองอยู่ พี่รุ่งใช้มือข้างนึงรูดซิบค่อยๆดึงกางเกงลง ถึงแม้มิ้งค์จะไม่หันไปมองก็รู้ว่าแกควักของลับออกมา เพราะมันแอบสัมผัสโดนชายกระโปรงเดรสของมิ้งค์!!

 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[Thekopoz]

รอดไหมมิ้งค์ ไฟจุดติดง่ายจริงๆคนนี้

[mortalsnow]

ยามรุ่งโชคดีมากครับแบบนี้

[dodoza2]

โหยร้ายกาจมิ้งจะรอดอีกนานไหมนิ ขอบคุณมากครับ

[I2ta3ta3]

มิงค์โดนจัดต่อแน่นอนไม่รอแล้ว

[Montakan]

 ::HeyHey::คนเราเวลามีโชคนะเอาอะไรมาฉุดก็ไม่อยู่

[Nal]

สรุปเสร็จทุกคนเลยสินะ

[animaru17]

มิ้งคฺจะมนไหวมั้ยเนี่ย

[retirenavy]

จะรอดใหมนะคราวนี้

[Ataro Khotdee]

มิ้งจะโดนยามรุ่งสอยไหมนะ ในสภาพที่ล่อแหลมแบบนี้ ตื่นเต้นๆๆ

[dopant]

แอบดูเค้าสอยกัน ตัวเองก็โดนสอยด้วย

[ns52800189]

ทำไมต่ายถึงยอมนะ...อยากรู้จัง

[Hunter43]

ได้อารมณ์มาก

[noraseth]

มิ้งโดนอีกละงานนี้

[Tay2019x]

ไม่รอดแน่ยามกดแน่ๆๆ