ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_nato87

เกมรักภารโรงเฒ่า ปี 2 ตอนที่ 5 : รางวัลสำหรับคนดี Pt2

เริ่มโดย nato87, เมษายน 10, 2020, 03:11:52 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

nato87

พูดคุยก่อนอ่าน : มาอย่างไวครับช่วงนี้ ก็อย่างที่ทราบกันนั่นแหละ ผมเองก็ต้องทำงานอยู่ที่บ้าน พอดีพอมีเวลาว่างก็เลยมาเขียนเรื่องลุงพลได้่อ่านแก้เหงา

ตอนนี้จะเร่งดีกรีความร้อนแรงขึ้นจากตอนที่แล้วนะครับ แต่ว่ายังไม่ใช่จุดสูงสุด แต่ก็คิดว่ามหากาฬตอนนี้คือหนึ่งในเดอะเบสท์ของซีรีย์เกมรักฉบับใต้ดิน และคุณจะได้เห็นตัวตนที่แท้จริงของหมอพลอยมากขึ้น

อาจจะมีพูดถึงทฤษฎีด้านจิตวิทยาสักหน่อยนะครับ ไม่ใช่อะไร ผมอยากให้คาแร็คเตอร์ของหมอพลอยที่หลายคนบอกว่าซับซ้อนดูมีเหตุผลรองรับมากขึ้น ไม่อยากให้เธอดูเหมือนคนเป็นไบโพลาร์ คือเธอมีคาแร็คเตอร์ซับซ้อนก็จริง แต่ก็มีเหตุผลรองรับอยู่ ก็อย่างว่า เธอเป็นเด็กเรียน เป็นหมอ เป็นนักวิชาการเชียวนะครับ ก็อยากให้คาแร็คเตอร์หมอพลอยดูสมจริงขึ้นมาสักหน่อยก็ยังดี

ขอให้สนุกกับการอ่าน ตอนนี้ผมคิดว่าเป็นตอนที่หวานและซาบซ่านอีกตอนหนึ่งของซีรีย์นี้ที่ผมเคยเขียนอีกตอนเลยทีเดียว ทิชชู่เตรียมไว้แล้วใช่ไหมครับ 555

ปล.ดูเหมือนว่าผมจะสร้างคาแร็คเตอร์ของหมอพลอยไว้สูงลิบ จนครูเบสท์ยากที่จะเอาชนะแล้วล่ะ แต่ไม่เป็นไร ให้ติดตามต่อไปเรื่อย ๆ ครับ อาจจะมีจุดเปลี่ยนอะไรก็ได้ 5555


#######################

https://xonly8.com/index.php?topic=229416.0

อ้างถึงลุงพลเผลอหลับจนถึงช่วงหกโมงเย็น แกเผลอลืมตาตื่นเมื่อได้ยินเสียงพี่เปิ้ลเปิดประตูกลับบ้าน ด้วยความอยากลองอยากรู้ ก็เลยแกล้งนอนหลับเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ด้วยความคิดว่าเดี๋ยวหมอพลอยก็คงเข้ามาหา

แต่จนแล้วจนรอด ก็ไม่มีวีแวว ลุงพลเหลือบมองนาฬิกาแขวน ก็พบว่าตอนนี้เป็นเวลาเกือบหกโมงครึ่งแล้ว ตาเฒ่าหื่นเหลือบมองกระจกฝ้าประตูด้านนอก ก็ยังเห็นแสงไฟหน้าห้องหมอพลอยเปิดอยู่ จนกระทั่ง....

"หมอพลอย..." ลุงพลเอ่ยชื่อเรียกนางในฝันของตน

"หมดเวลาราชการแล้วค่ะลุงพล" หมอพลอยตอบด้วยใบหน้าสงบนิ่ง "ตกลงจะเอายังไงคะ จะกลับไปนอนที่บ้าน หรือว่าไปนอนพักที่วอร์ดคนไข้"

"ลุงอยากอยู่กับหมอครับ" ไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้ตาเฒ่าพูดแบบนั้น แต่หมอพลอยก็ไม่ได้มีท่าทีอะไร ก่อนเดินเข้ามาใกล้เตียงของลุงพล ก่อนที่เจ้าหญิงน้ำแข็งจะทำในสิ่งที่ลุงพลเองก็ไม่ได้คาดคิดมาก่อน

"นี่คือรางวัลสำหรับลุงพลค่ะ ที่ช่วยหมอเมื่อตอนบ่าย" พลอยพรรณโน้มตัวหอมแก้มลุงพลฟอดใหญ่ ทำเอาหัวใจของตาเฒ่าหื่นเต้นไม่เป็นจังหวะ เพราะไม่คิดว่าหมอพลอยจะทำแบบนี้

"หมอพลอย?" ลุงพลตาค้าง พร้อมกับรอยยิ้มแห่งความดีใจ "นี่มันอะไรครับเนี่ย?"

"ก็รางวัลไง? ทำดีก็ต้องมีรางวัลให้ จริงไหมคะ?" รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของพลอยพรรณ "หมดเวลาราชการแล้ว หมอขี้เกียจวางฟอร์มบ้าบออะไรอีกแล้ว"

"หมอพลอย..." ลุงพลยิ้มหวานให้หมอพลอย ไม่คิดไม่ฝันเลยว่าหมอพลอยจะมาอารมณ์นี้

"จะเรียกชื่อหมอทำไมคะ?" พลอยพรรณยิ้มหวาน "ตกใจเหรอ?"

"เปล่าครับ..." ลุงพลพยายามลุกขึ้น โดยมีหมอพลอยช่วยประคองเอาไว้

"ลุงพล ลุงรู้ตัวไหมว่าลุงทำอะไรลงไป" พลอยพรรณทำหน้าซีเรียส "ลุงกำลังสร้างปัญหาให้ตัวเองอยู่นะคะ พี่บอยน่ะเป็นลูกชายของนายหัวภูชิตนักการเมืองใหญ่ของประเทศ จากนี้ไปลุงต้องระมัดระวังตัวให้มากนะคะ"

"ลุงก็ไม่อยากจะยุ่งหรอก แต่ลุงทนไม่ไหว ที่เห็นหมอถูกผู้ชายแบบนั้นรังแก" ลุงพลกุมมือหมอพลอย พอเห็นฝ่ายหญิงไม่ถือตัว ก็เลยถือวิสาสะจูบมือของหมอพลอยด้วยความรักใคร่

"รู้ว่าหมอรัก ก็เลยเอาใหญ่เลยนะคะ" หมอพลอยเริ่มเปิดเปลือยความรู้สึกของตัวเองออกมา "จากนี้ไปก็ต้องระมัดระวังตัวหน่อยนะคะลุงพล"

"ไอ้พลคนนี้ไม่เคยกลัวตาย เพื่อคนที่มันรัก" ลุงพลเริ่มออดอ้อนเมียรัก แล้วก็ซุกไซ้ซอกคอของพลอยพรรณ เพื่อยืนยันถึงความหนักแน่นถึงความรักที่คนอย่างมันมีให้หมอพลอย "เมียรักของลุง"

"ไม่เอาซิคะลุง!!!" พลอยพรรณประท้วง "ไม่ทำตรงนี้"

พอได้ยินคำว่า 'ไม่ทำตรงนี้' ก็ทำให้ลุงพลรู้ว่าหมอพลอยนั้นมีความต้องการเหมือนกัน สุดท้าย หมอพลอยก็เลยจูงมือลุงพลออกจากห้องนอนแล้วเดินออกมา ก่อนทำการล็อคประตูทางเข้า ปิดไฟ แล้วหันกลับมาจูงมือลุงพลเข้าไปในห้องทำงานของตัวเอง

ลุงพลรับรู้โดยสัญชาตญาณทันทีว่า หมอพลอยต้องการร่วมรักกับมันในห้องทำงานของตัวเอง

หมอพลอยเดินจูงมือพาลุงพลเข้าไปในห้องทำงาน ตอนนี้แถวนั้นไม่มีผู้คนอีกแล้ว เรียกได้ว่าทางสะดวก ลุงพลเดินเข้ามาภายในห้องทำงานของหมอพลอย ก่อนทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟารับแขก แล้วหันไปมองหมอพลอยที่กำลังล็อคประตูห้องทำงานของตัวเองอีกชั้นเพื่อป้องกันไม่ให้ใครเข้ามาได้

พลอยพรรณแนบกับประตูห้องทำงาน ยิ้มหวานให้ลุงพล ก่อนถอดเสื้อกาวน์ของตัวเองแขวนไว้ที่ราวไม้ แล้วเดินเข้ามาใกล้ลุงพลที่นั่งอยู่บนโซฟา

"แปลกใจเหรอคะ?" พลอยพรรณทิ้งตัวนักตักคนขายน้ำเต้าหู้ แล้วคล้องคอมองตาลุงพลราวกับว่าต้องการสำรวจไปถึงเบื้องลึกของจิตใจ "นึกว่าลุงจะคุ้นเคยแล้วซะอีก"

"ก็นิดหน่อยครับ..." ลุงพลสารภาพตามตรง "หมอพลอยเป็นผู้หญิงที่คาดเดาอะไรได้ยาก ไม่รู้เป็นเพราะลุงโง่เกินไปหรือเปล่า ก็เลย..."

แล้วพลอยพรรณก็ใช้นิ้วปิดปากของลุงพล นัยน์ตาของเจ้าหญิงน้ำแข็งนั้นแฝงไปด้วยอารมณ์และความรู้สึก ลมหายใจของพลอยพรรณนั้นร้อนผ่าว จนลุงพลสัมผัสได้

"รู้ตัวไหมคะ ว่าหมอต้องพยายามฝืนใจตัวเองแค่ไหนเวลาอยู่กับลุง" พลอยพรรณตัดพ้อ "ชีวิตของหมอ หมอไม่เคยงอนง้อผู้ชายคนไหนมาก่อนในชีวิต แม้กระทั่งพี่กร ที่ตามจีบพลอยมาสิบกว่าปี แต่ทำไมนะ ทำไมพลอยถึงต้องมาหลงรักคนอย่างลุงพลด้วย บางครั้งหมอก็คิดนะคะ ว่าลุงมีอะไรแตกต่างจากผู้ชายคนอื่น"

"เพราะพรหมลิขิตไงครับ" ลุงพลตอบพร้อมกับรอยยิ้ม "ไม่แน่ว่าชาติที่แล้วเราอาจทำบุญร่วมกันมาก็ได้"

จะตอบไปว่าอดีตชาติตัวเองเคยเป็นเทวดา ส่วนหมอพลอยเป็นนางฟ้านางสวรรค์ ก็กลัวจะโดนด่าหาว่าบ้า ลุงพลก็เลยแถไปตามเรื่อง

"เพราะลุงปล้ำหมอต่างหาก!!!" พลอยพรรณตอบ "ความจริงหมอน่าจะเฉือนไอ้นั่นของลุงแล้วจับส่งตำรวจซะ!!! ลุงรู้ตัวไหมว่าลุงก็คืออาชญากรดี ๆ นี่เองแหละ!!!"

"ลุงรู้ตัวครับ..." ตาเฒ่าหื่นสารภาพ "ต่อหน้าหมอพลอยที่มองลุงขาดแบบนี้แล้ว ลุงไม่รู้จะแก้ตัวยังไงเลย..."

พลอยพรรณยิ้มที่มุมปาก ไม่รู้เพราะเหตุใด ทำไมเธอถึงหลงใหลในตัวของลุงพลหนักหนา มีชายหนุ่มมีโปร์ไฟลมาชอบเธอก็ไม่น้อย แต่เธอกลับมารู้สึกหวั่นไหวกับตาเฒ่าสูงวัยอย่างลุงพลอย่างน่าประหลาด บางทีเธออาจจะตกหลุมรักลุงพลจริง ๆ แล้วก็ได้

"ลุงควรจะหยุดนะคะ..." พลอยพรรณกระซิบข้างหูลุงพล "ตอนนี้ยังทันนะคะลุงพล ออกไปจากที่นี่ซะ กลับไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่บ้านเกิดของลุง ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป"

"ลุงไปไม่ได้หรอกครับ" ลุงพลตอบด้วยน้ำเสียงเว้าวอน "ลุงไปโดยขาดหัวใจของลุงไม่ได้"

"คนเจ้าชู้...คนหลอกลวง" หมอพลอยตัดพ้อเสียงหวาน

ว่าแล้วคุณหมอสาวและตาเฒ่าคนขายน้ำเต้าหู้ก็ประกบปากแลกลิ้นกัน เรียกได้ว่าหัวโขนบ้าบออะไรทิ้งไปก่อน ตอนนี้เรียกได้ว่าทำตามอารมณ์และความปรารถนาของตัวเองเพียงอย่างเดียว

พลอยพรรณและลุงพลประกบปากแลกลิ้นจนเกิดเสียงดังจ๊วบจ๊าบจนกลบเสียงแอร์ ในจังหวะพักยก พลอยพรรณมองหน้าลุงพลด้วยรอยยิ้มหวาน โดยที่ริมฝีปากของเธอมีสารคัดหลั่งไหลยืดออกมาเป็นสาย

"หวานเหลือเกิน" ลุงพลเอ่ยปาก

"อะไรหวานเหรอคะ?" หมอพลอยยิ้มแก้มแดงระเรือ

"หมอพลอยไงครับ เมียรักของไอ้พล" ว่าแล้วลุงพลก็ประกบปากแลกลิ้นกับหมอพลอยอีกรอบ คราวนี้มือของแกเริ่มซุกซนบีบคลึงหน้าอกหน้าใจของหมอพลอ

"อ๊า...ดีจังเลยค่ะ" พลอยพรรณหลับตาพริ้ม อ้าปากหวอ ด้วยความเพลิดเพลินในรสรักที่ลุงพลปรนเปรอให้

"หวานทั้งตัวเลยนะครับหมอ...ซูดดดด!!!" ลุงพลตวัดลิ้นเลียเชิงกรามของพลอยพรรณอย่างเอร็ดอร่อย ปลายลิ้นของแกรับรสหวานจากเครื่องแป้ง เครื่องสำอางและลิปสติกที่พลอยพรรณใช้

."ลุงพล...อืออออ...." พลอยพรรณครางกระเส่าด้วยความเสียวซ่าน จากการถูกลุงพลคนหื่นงับที่หู เจ้าหญิงน้ำแข็งกำลังละลายด้วยไฟรักที่ร้อนแรงของลุงพล "อืออ...."

ไม่เพียงแค่นั้น ลุงพลยังถือวิสาสะล้วงเข้าไปใต้กระโปรงของแพทย์หญิงคนสวย ก่อนสัมผัสได้ถึงความร้อนและชุ่มฉ่ำตรงเนื้อผ้าหว่างขาของพลอยพรรณ แต่ที่มันผิดปกติก็คือ ปลายนิ้วของแกสัมผัสได้ถึงของเหลว ที่น่าจะหลั่งออกมาจากโยนีของพลอยพรรณ

"นี่หมอช่วยตัวเองมาก่อนเหรอครับ?" ลุงพลเอ่ยปากถามไปตามตรง "อย่าบอกนะครับว่าก่อนเข้ามาหาลุง หมอช่วยตัวเองมาก่อน?"

"ก็อย่างที่ลุงคิดนั่นแหละค่ะ..." พลอยพรรณเอียงอายในท่าที "ทำหมอใจแตก ลุงพลนะลุงพล"

ว่าแล้วหมอพลอยก็ลุกขึ้น แล้วทำการปลดเปลื้องกระดุมเสื้อผ้าออก ทำเอาลุงพลถึงกับอึ้ง จริงอยู่ว่าแกเคยร่วมรักกับหมอพลอยมาแล้ว แต่พอเห็นกิริยาท่าทางแบบนี้ ก็ทำให้อดรู้สึกตื่นเต้นไม่ไหว

"ลุงพล...รู้ไหมว่าหลังจากวันนั้น ที่เรามีอะไรกันที่คอนโดของหมอ" เจ้าหญิงน้ำแข็งสารภาพความในใจ "หมอคิดว่าตัวเองกลายเป็นคนเซ็กส์จัด เพราะลุง หมอเลยต้องช่วยตัวเองเพื่อปลดเปลื้องความรู้สึกแบบนี้!!!"

"โถ...ยอดดวงใจของไอ้พล" ลุงพลยิ้มหวาน "ไม่เป็นไรนะครับ เดี๋ยวลุงจะสอนบทรักให้คุณหมอเองนะครับ เอาให้เต็มอิ่มเลย"

จะบอกว่าเย็ดหมอให้หนำใจก็ฟังดูหยาบคายไป สำหรับผู้หญิงสูงศักดิ์อย่างพลอยพรรณ ลุงพลก็เลยต้องเลี่ยงบาลีใช้คำสุภาพอ้อม ๆ แทน

เมื่อวานพึ่งจัดหนักน้องอุ๊มา วันนี้ลาภปากได้จัดหนักหมอพลอยในห้องทำงาน จะเรียกว่าคนมีกรรมหรือหำมีบุญดีเนี่ยกู ฮ่า.....


#######################

พลอยพรรณปลดเปลื้องเม็ดกระดุมแล้วถอดเสื้อเชิ้ตสีขาวออก จนเผยให้เห็นบราเซียสีชมพูอ่อน หญิงสาวยืนยิ้มอย่างเอียงอาย บิดตัวไปมาท้าทายสายตาลุงพล

ตอนนั้นลุงพลปลดเปลื้องเสื้อผ้าอาภรณ์ช่วงบนออกแล้ว แกก็เลยลุกขึ้นกุมมือของหมอพลอยแล้วหอมแก้มซ้ายและขวา ตบท้ายด้วยการจูจุ๊บริมฝีปากของหมอพลอยเบา ๆ

หมอพลอยก็จูบตอบ ทั้งคู่หัวเราะร่วนอย่างมีความสุข ลุงพลไม่คิดเลยว่าเวลาหมอพลอยถอนหัวโขนออกแล้วจะน่ารักน่าฟัดได้ถึงขนาดนี้

"หมอพลอยน่ารักที่สุดเลย รู้ตัวไหมครับ?" ลุงพลออดอ้อนหมอสาวคนสวยเสียหวาน พลางใช้มือสางปอยผมหอมกลิ่นแชมพูด้วยความรักใคร่เสน่หา "น่ารักแบบนี้ ลุงขอยอมตายแทบเท้าคุณหมอคนเดียวเลย"



"เหรอคะ? ไม่ได้พูดแบบนี้กับเด็กสาวคนอื่นด้วยใช่ไหม?" หมอพลอยเหมือนรู้ทัน

"แต่หมอพลอยพิเศษกว่าใคร ๆ เลยครับ" ลุงพลสารภาพ ก่อนโน้มตัวซุกไซซอกคอของพลอยพรรณ "หอม...หอมทั้งตัวเลย...."

"อือ..." พลอยพรรณหลับตาพริ้ม ปลดปล่อยหัวโขนและอารมณ์ไปกับลีลารักของลุงพล ร่างกายของเธอร้อนผ่าว ขนลุกชูชันเมื่อปลายจมูกและปลายลิ้นของตาเฒ่าสัมผัสกับซอกคอของเธอ

ลุงพลเหลือบเห็นเส้นเลือดตรงคอของพลอยพรรณปูดโปน ก็เลยจุมพิตเบา ๆ เพื่อเพิ่มความกระสันต์เสียวให้คุณหมอสาว มือของตาเฒ่าก็บีบคลึงหน้าอกหน้าใจของหญิงสาว ก่อนจูงมือประคองพลอยพรรณมานั่งบนโซฟา

พลอยพรรณทิ้งตัวนั่งบนโซฟาอย่างง่ายดาย หญิงสาวเฝ้าดูตาเฒ่าหื่นกำลังปลดเปลื้องกางเกงขาสามส่วนออก จนเผยให้เห็นกางเกงในสีดำและท่อนลำที่แข็งปูนโปดขึ้นมา เจ้าหญิงน้ำแข็งยิ้มขำในความทะลึ่งตึงตังของตาเฒ่า

"ลามก..." พลอยพรรณยิ้ม

"ก็เพราะใครละครับทำให้ลุงลามก" ลุงพลยิ้มหวาน ตาเฒ่าไม่รอให้เสียเวลา แกถอดกางเกงในออก จนเผยให้เห็นหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียขนาด 8.5 นิ้ว ที่ผงกหัวทักทายคุณหมอสาวที่นั่งดูอยู่

ตาเฒ่าหื่นเดินเข้าไปใกล้เจ้าหญิงน้ำแข็ง เอาท่อนเอ็นชี้หน้าหล่อน สาวเจ้าเหมือนรู้งานว่าต้องทำอะไร พลอยพรรณเอื้อมมือสัมผัสและบีบคลึงท่อนเนื้อตาแป๋วด้วยความอยากรู้อยากเห็น

"ใหญ่จังเลย..." พลอยพรรณอมยิ้ม "ใหญ่ขึ้นกว่าเดิมป่ะเนี่ยลุง?"

"ก็นิดหน่อยครับ" มนุษย์ลุงสารภาพ "ยิ่งอยู่ต่อหน้าหมอพลอยแบบนี้ มันยิ่งฟิตปั๋ง ดึ๋งดึ๋งกว่าเดิม"

พลอยพรรณยิ้มอ่อน เธอใช้มือรูดหนังอ่อนที่หุ้มแท่งทวนขึ้นลง ปล่อยให้ตาเฒ่ายืนแอ่นตูดหลับตาพริ้มด้วยความสุขที่กำลังถูกหมอพลอยหยอกล้ออาวุธคู่กายด้วยอุ้งมือน้อย ๆ



แค่ไม่นาน ท่อนเอ็นของลุงพลก็หลั่งสารคัดหลั่งใส ๆ ออกมาจนเหลือมือของหมอพลอย หญิงสาวยิ้ม และแบมือเผยหลักฐานความเหนียวของสารคัดหลั่งให้ลุงพลดู

"ลองชิมดูซิครับ..." ลุงพลหยอก "อร่อยนะครับ..."

พลอยพรรณยิ้มที่มุมปาก เธอลองละเลียดชิมครีมใส ๆ ที่เหลือนิ้วมือของเธออย่างเอร็ดอร่อย

"มันเค็ม ๆ เฝื่อน ๆ ยังไงไม่รู้" พลอยพรรณตอบ "แต่ก็อร่อยเหมือนกันนะคะ"

"ลุงมีอีกเยอะให้หมอได้กินเลยล่ะครับ" เพราะทนความน่ารักของหมอพลอยไม่ไหว ลุงพลก็เลยผลักหญิงสาวให้นอนหงายลงบนโซฟา แล้วถลกกระโปรงสีดำ ถลกขอบกางเกงในสีชมพูออกจนถึงหัวเข่า เพียงเท่านี้เนินหัวหน่าวของหมอพลอยก็ปรากฏตรงหน้า

ลุงพลหยอกล้อกับขมไหมอ่อนสีดำของหมอพลอยอย่างมีความสุข นี่คือภาพที่งดงามที่สุดในชีวิต จะมีผู้ชายสักกี่คนมีวาสนาได้เห็นขนหมอยของแพทย์หญิงพลอยพรรณ มันดำขลับ อ่อนนุ่ม และมีกลิ่นหอมอ่อน ๆ ที่แสนเย้าสวน

"อือ..." พลอยพรรณหลับตาพริ้มด้วยความสุขสมจากเกมกามของปรมาจารย์ด้านเพศอย่างลุงพล ที่กำลังโน้มตัวสูดดมกลิ่นกายสาวตรงเนินหัวหน่าวของเธอ

"หอมจริง ๆ ดมแล้วชื่นใจ" ลุงพลหลับตาพริ้มสูดดมเนินหัวหน่าวของหมอพลอย ขนหมอยของหญิงสาวเข้าไปในรูจมูกของมัน แต่ใครจะแคร์ ตอนนี้อารมณ์ของตาเฒ่าเตลิดไปไกล แกรู้แค่ว่าอยากจะกลืนกินหมอพลอยทั้งตัว เอาแบบไม่เหลือไว้ให้ใครได้กลิ่นกันเลยทีเดียว

ลุงพลอ้าปากกัดแผงไหมพรมสีดำของพลอยพรรณ ราวกับว่าแกกำลังกินก๋วยเตี๋ยวรสเด็ด และนี่ก็คงเป็น ก๋วยเตี๋ยวเส้นหมอยพลอยพรรณต้มยำรสเด็ด จัดจ้าน และวาบหวิวในอารมณ์



หมอพลอยหลับตาพริ้ม พลางเอื้อมมือลูบไล้น่องของตาเฒ่า ลุงพลรับรู้โดยสัญชาตญาณว่าหมอพลอยคงอยากทักทายน้องชายของแกเบื้องล่างบ้าง ด้วยความที่เป็นคนแก่ใจดี ลุงพลก็เลยเปลี่ยนท่าคร่อมหมอพลอยบนโซฟาเป็นเลข 69

"อูยยย...." ลุงพลถึงกับครางออกมา เมื่อปลายลิ้นของหมอพลอยสัมผัสกับท่อนเอ็นอุ่น ๆ มันช่างเป็นรสรักที่หวานละมุน ซาบซ่าน พอนึกถึงวันก่อน ที่หมอพลอยได้ทำรักด้วยปากที่ห้องน้ำ รสรักครั้งนั้นยังตราตรึงไม่เสื่อมคลาย

ด้วยความรักความเสน่หาที่มีอยู่ล้นหัวใจ ลุงพลเลยอยากตอบแทนด้วยสิ่งดี ๆ ให้หมอพลอย ด้วยการแหวกพู่สาวที่ปิดสนิท จนเผยให้เห็นติ่งสีชมพูอ่อน ก่อนละเลียดหยอกเย้าด้วยปลายลิ้นสาก ๆ ทำเอาหมอพลอยสั่นสะท้านด้วยความเสียวซ่าน

เพราะรู้สึกว่าพื้นที่บนโซฟามันจำกัดจำเขี่ย ลุงพลก็เลยชวนให้หมอพลอยมาเล่นตลกหกสิบเก้าบนพื้น ตอนนี้หมอพลอยเองก็อารมณ์เตลิดไปไกล หญิงสาวลุกขึ้น แล้วจัดแจงถอดยกทรง กระโปรง และกางเกงในออก จนเหลือเพียงร่างกายเปลือยเปล่า หมอพลอยอาจไม่ใช่ผู้หญิงที่มีรูปร่างอวบอัดเนื้อนมไข่ แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น เสน่ห์ของหมอพลอยมันมีอะไรมากกว่านั้น

เธอน่ารักเหมือนสาวญี่ปุ่น เวลาสงบนิ่งก็เย็นยะเยือกเหมือนน้ำแข็ง แต่เมื่อไรที่เธอยิ้ม โลกทั้งใบก็สดใส ราวกับฤดูใบไม้ผลิหลังฤดูหนาวที่แสนยาวนานกันเลยทีเดียว

คู่รักต่างวัยต่างมองกันและกันด้วยนัยน์ตาหวานเยิ้ม ก่อนทั้งคู่ทิ้งตัวลงนอนตะแคงบนพื้นเย็น ๆ โดยใช้เสื้อผ้าของกันและกันแทนหมอนหนุนศีรษะ ลุงพลหนุนขาอ่อนของหมอพลอยแทนหมอน เช่นเดียวกับหมอพลอย ที่นอนหนุนขาอ่อนด้านในของลุงพล เพื่อช่วยในการลิ้มรสเครื่องเพศของกันและกัน

"อือ....ซี้ด!!!!" ลุงพลและหมอพลอยต่างละเลียดลิ้มรสชาติบุรุษเพศและสตรีเพศด้วยปลายลิ้น ต่างเพลิดเพลินในรสชาติแสนหวานและเข้มข้น จนหว่างขาของทั้งสองคนเปียกเยิ้มไปด้วยสารคัดหลั่ง

"อือ...อือออ...."พลอยพรรณอ้าปากคายท่อนเนื้อของลุงพล จนสารคัดหลั่งเหนียว ๆ ไหลยืดออกมาเป็นสาย ใบหน้าของเธอชุ่มฉ่ำไปด้วยของเหลว

"เสร็จแล้วเหรอครับหมอ?" ลุงพลหันไปถามหมอพลอย ใบหน้าของตาเฒ่าก็ชุ่มฉ่ำไม่ต่างกัน

"เปล่าค่ะ...แต่...ใกล้แล้ว...อืออออ" หมอพลอยตอบด้วยน้ำเสียงครางกระเส่า

พอรู้แบบนี้ ลุงพลก็เลยเพิ่มความเร้าร้อนมากขึ้น ฝ่ามือหยาบกร้านของแกล็อคก้นของหมอพลอยแน่น ตาเฒ่าหื่นกดใบหน้าของตัวเองให้แนบชิดกับกลีบสาวขาวเหมือนผลตาลเฉาะของพลอยพรรณ จนจมูกของแกบดเบียดกับแนวฝีเย็บของฝ่ายหญิง

"ลุงพล...อืออออ...." หมอพลอยเหมือนเสียอาการหนัก หญิงสาวเกร็งตัวแน่น เมื่อลุงลุงใช้ปากและใช้ลิ้นดุนดันหยอกเย้ากับกลีบสาวของเธอ ร่างกายของเธอร้อนผ่าว หัวใจเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ มันช่างเป็นเกมรักที่แสนหวานและเร้าร้อนเสียเหลือเกิน



สุดท้ายพลอยพรรณก็อ่อนระทวย ลุงพลรู้ดีว่าหมอสาวใกล้จะถึงจุดสุดยอดแล้ว ก็เลยลุกขึ้น ปล่อยให้หมอพลอยนอนตะแคง ส่วนตัวเองก็นอนคะแคงหันหน้ามาทางบั้นท้ายเป็นกระเปาะของพลอยพรรณ

"ลุงพล!!!! อืออออ!!!" พลอยพรรณครางกระเส่าหนักกว่าเดิม เมื่อลุงพลใช้มือแหวกแก้มก้นของหมอพลอย จนเผยให้เห็นรูก้นสีน้ำตาลอ่อนที่กำลังขมิบ และกลีบสาวที่เปียกแฉะ ก่อนลากลิ้นเลียจากรูก้นผ่าแนวฝีเย็บไปจนถึงกลีบสาว

ลุงพลลากลิ้นเลียจากรูตูดถึงรูแตดของหมอพลอยจนชุ่มฉ่ำ ส่วนหมอพลอยก็ครางกระเส่าบิดตัวเกร็ง เป็นอันว่าหมอพลอยถึงฝั่งฝันอย่างง่ายดาย ลุงพลแสยะยิ้ม ทำเป็นอวดเก่ง พอเจอลีลาชิวหาพาเพลินขั้นอัลติเมตแบบนี้ ถึงกับอ่อนระทวยกันเลยทีเดียว

"ลุงพล...อึ๊ก...อึ๊ก...พอก่อน..ค่ะ...อือออ" หมอพลอยร้องเสียงหลง บิดตัวเกร็งแน่นด้วยความเสียวซ่าน เธอคิดไม่ถึงว่าลุงพลจะหื่นโหดได้ถึงขนาดนี้

"แหม...ก็เมียอยากให้ผัวจัดหนักไม่ใช่เหรอ?" ลุงพลโน้มตัวจูบแก้มก้นของหมอพลอย "ไม่ไหวแล้วเหรอจ๊ะเมียจ๋า"

กลับกลายเป็นว่าลุงพลกลับมาคุมความได้เปรียบอีกครั้ง หมอพลอยถูกลุงพลไล่ต้อนจนหมดท่าในยกแรก แล้วทีนี้ นัยน์ตาหื่นของลุงพลก็เหลือบไปเห็นแก้มก้นแน่น ๆ รูตูดสีน้ำตาลอ่อนของหมอพลอย ก็เลยนึกไอเดียบรรเจิดบางอย่าง

ลุงพลจับหมอพลอยนอนคว่ำ จนเผยให้เห็นบั้นท้ายเป็นกระเปาะของหมอพลอย ตาเฒ่าหื่นโน้มตัวจูบและหอมแก้มก้นของหมอพลอยสลับซ้ายขวา ตาเฒ่าหื่นหัวเราะอย่างมีความสุขเมื่อเห็นหมอพลอยขมิบแก้มก้นด้วยความเสียวซ่านปนจักกะจี้

ด้วยความหมั่นเขี้ยว ลุงพลก็เลยจูบและหอมตูดหมอพลอย พลางใช้มือบีบเค้นแก้มก้นนุ่ม ๆ ของหมอพลอยแล้วงับเบา ๆ ให้อีกฝ่ายเจ็บเล่น ๆ

"อืออออ....เจ็บบบบบ"หมอพลอยครางเสียงหวาน "อย่ากัดก้นหมอซิคะลุงพล"

"ก็ตูดหมอมันน่าบีบน่าฟัดนิครับ" ลุงพลประทับจูบแก้มก้นเปลือยเปล่าของหมอพลอยอีกหนึ่งรอบ ก่อนซุกไซ้เลื่อนขึ้นมาจนถึงแผ่นหลังของหญิงสาว "หอมไปทั้งตัวเลยนะครับ ยอดดวงใจของไอ้พล"

พลอยพรรณหลับตาพริ้ม ยิ้มหวาน หญิงสาวเงยหน้าขึ้นด้วยความเสียวซ่านเมื่อปลายลิ้นของลุงพละกำลังละเลียดแนวกระดูกสันหลัง ไม่เพียงเท่านั้น ตาเฒ่าหื่นยังถือวิสาสะล้วงมือเข้ามาบีบคลึงหน้าอกหน้าใจของเธออีกด้วย

"อือ...คนลามก" พลอยพรรณครวญเสียงหวาน ก่อนที่ลุงพลจะโน้มตัวหอมแก้มของคุณหมอสาวฟอดใหญ่ด้วยความรัก "ลุงพล...อืออออ....เอาอะไรมาทิ้มก้นหมอคะ?"

 

"แล้วหมอพลอยละครับ" ลุงพลเปิดประเด็น "เท่าที่ลุงรู้จักหมอ ลุงคิดว่าหมอเป็นผู้หญิงที่คาดเดาใจยากมากที่สุดคนหนึ่งเลยนะ ตกลงแล้ว หมอพอจะบอกได้ไหมว่าหมอคิดยังไงกับผมกันแน่?"

"อืม..." หมอพลอยกลอกตาคิดคำตอบ "จะตอบว่ายังไงดีล่ะ?"

"นะครับ..." ตาเฒ่าเว้าวอนเมียสาว "ช่วยบอกผมเป็นวิทยาทานหน่อยเถอะ"

"ลุงเคยได้ยินเกี่ยวกับทฤษฎีของซิคมันด์ ฟรอยด์ ไหมคะ?"  พลอยพรรณเปิดประเด็นวิชาการใส่ลุงพล ที่ทำหน้าเหรอหราด้วยความงง ใครวะ ซิคมันด์ ฟรอยด์?

"ใครเหรอครับ? ซักมัน ฟอย?"

"ซิกมันด์ ฟรอยด์ ค่ะลุง" พลอยพรรณยิ้ม เหมือนภูมิใจที่ได้อวดภูมิความรู้ให้ลุงพลเห็น "หมอจะเล่าคร่าว ๆ ก็ได้ ซิกมันด์ ฟรอยด์ เป็นนักจิตวิทยาที่คิดค้นทฤษฏีจิตวิเคราะห์ขึ้นมา เพื่ออธิบายถึงพฤติกรรม สาเหตุและแรงจูงใจของผู้ป่วยของตัวเอง"

"เอ่อ...อย่าพูดอะไรวิชาการมากนักเลยนะครับ" ลุงพลยิ้ม "ไม่ใช่ว่าลุงไม่อยากฟังนะครับ แต่กลัวว่าลุงจะไม่เข้าใจ ลุงอยากให้หมอพูดแบบภาษาบ้าน ๆ เข้าใจได้ง่าย ๆ นะครับ"

"มันเกี่ยวกับฐานะทางสังคม อาชีพการงาน วัยวุฒิ แล้วก็เกี่ยวกับเรื่องจิตใต้สำนึก" พลอยพรรณอธิบายแบบเข้าใจง่าย ๆ "อย่างหมอ หมอเกิดมาในครอบครัวที่เข้มงวดเรื่องระเบียบวินัยและเรื่องวิชาการ ชีวิตหมอตอนเด็ก ๆ ก็มีแต่ต้องเรียนแล้วก็ติวหนังสือ วันหนึ่งหมอต้องอ่านหนังสือเป็นร้อยหน้า อ่านจนหมอเกือบจะเป็นบ้า บางทีก็น้อยใจว่าทำไมเด็กคนอื่นได้วิ่งเล่นกับเพื่อน แต่หมอต้องมานั่งอ่านหนังสือเตรียมสอบในระดับชั้นต่อไปด้วย"

"โถ...น่าสงสารจังเลยยอดดวงใจของลุง" ลุงพลลูบไล้พวงแก้มของหมอพลอย "แล้วชีวิตหมอจะมีความสุขเหรอครับเนี่ย?"

"มันก็ไม่ได้เลวร้ายนักหรอกค่ะ" หมอพลอยสารภาพ "ตอนเด็ก ๆ พลอยรู้แค่ว่า ถ้าพลอยตั้งใจเรียนได้เกรดดี ๆ คุณพ่อกับคุณแม่จะดีใจ แล้วพลอยจะได้กินของอร่อย ๆ ได้ของเล่น ได้เสื้อผ้าดี ๆ แต่ถ้าเมื่อไรผลการเรียนของพลอยแย่ พลอยก็จะโดนคุณพ่อกับคุณแม่ดุ"

"เล่ามาเถอะครับ คนดีของลุง" ลุงพลทิ้งตัวนอนตะแคงด้านหลังหมอพลอย มือก็ลูบไล้พวงแขนของหญิงสาวด้วยความทะนุทะนอม

"หมอมีน้องสาวอยู่คนหนึ่ง น้องสาวของหมอก็ถูกคุณพ่อคุณแม่เข้มงวดเรื่องการเรียนเหมือนกัน แต่ตอนนี้เจ้าตัวเรียนอยู่ที่อังกฤษ" หมอพลอยพูดถึงน้องสาว "เมื่อไม่กี่เดือนก่อนหมอก็พึ่งไปเยี่ยมมา ก็ช่วงเดียวกับที่ลุงก่อเรื่องกับเจ้าบิ๊กนั่นแหละ"



พอพูดถึงเจ้าบิ๊ก ลุงพลก็เลยยิ้มเจื่อน ๆ ด้วยความเขิน เพราะรู้ดีว่าไปทำอะไรไว้กับญาติผู้น้องของหมอพลอย

"เรื่องเจ้าบิ๊ก ลุงขอโทษอีกครั้งนะครับ" ลุงพลเอ่ยปากขอโทษหมอพลอย

"ช่างมันเถอะค่ะ เจ้าบิ๊กมันทำตัวของมันเอง" หมอพลอยเริ่มปลงตก "ทีนี้ เล่าถึงไหนแล้วเนี่ย?"

"ถึงตอนที่หมอพลอยพูดถึงน้องสาวน่ะครับ" ลุงพลยิ้ม

"อืม...หมอกับน้องสาวของหมอถูกกดดันจากครอบครัว" หมอพลอยตอบ "ต้องมีผลการเรียนที่ดี ต้องได้เข้าโรงเรียน มหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียง ห้ามมีความรักในวัยเรียน ถ้าฝ่าฝืนจะถูกลงโทษอย่างหนัก โทษฐานที่ไม่รักษาเกียรติยศของตระกูล"

ลุงพลตั้งใจฟังหมอพลอยพูดด้วยรอยยิ้ม เห็นนิ่ง ๆ แต่เวลาพูดก็พูดมากเหมือนกันนะเนี่ย คุณหมอคนสวย

"แล้วก็ตอนเด็ก ๆ หมอเคยยืมหนังสือการ์ตูนลายเส้นหวานแหว๋ว ที่มีเนื้อหาเรื่องเพศมาอ่านที่บ้าน แล้วหมอก็ถูกคุณพ่อกับคุณแม่จับได้" หมอพลอยรำลึกความหลัง "รู้ไหมคะ หมอถูกคุณพ่อกับคุณแม่ตีจนก้นลายไปหลายวันเลย"

ลุงพลหัวเราะร่วน ให้กับเรื่องเล่าสัปดลและชีวิตส่วนตัวในสมัยเด็กของหมอพลอย จะว่าไปแล้ว หมอพลอยเป็นเพียงแค่หญิงสาวธรรมดาคนหนึ่งก็เท่านั้นเองแหละ

"ก็เป็นเรื่องธรรมดาของวัยรุ่นแหละครับหมอ แต่ลุงคิดว่าอย่างน้อยตอนนี้คุณหมอก็ประสบความสำเร็จในชีวิตแล้วไม่ใช่เหรอครับ?" ลุงพลประจบหมอสาวคนสวย "หมอทั้งสาวและสวย มีความรู้ความสามารถ ผู้ชายคนไหนเห็นก็ต้องรักหมอ"

"ผู้ชายที่เข้ามาในชีวิตหมอ ส่วนมากก็ไม่ได้ต้องการอะไรจากหมอนอกจากเรื่องอย่างว่า!!!" พอพูดถึงเรื่องนี้ หมอพลอยก็จ้องตาเขม็งใส่ลุงพล "เหมือนลุงนั่นแหละ!!"

"ลุงขอโทษ!!!" ลุงพลแกล้งทำหน้าทะเล้นขอโทษเมียสาวที่อมยิ้มด้วยความหมั่นเขี้ยว

"ลุงรู้จักพี่กรใช่ไหมคะ?" เจ้าหญิงน้ำแข็งถาม "เภสัชเจ้าของร้านขายยาฝั่งตรงข้ามที่ทำงานของเราน่ะ?"

"พี่กรจีบหมอมาเป็นสิบปี รู้แล้วใช่ไหมคะ? จีบมาตั้งแต่สมัยยังเรียนมหาลัย"

"โห...จริงเหรอครับ" ลุงพลถึงกับอ้าปากค้างในความพยายามของเภสัชหนุ่มที่ชื่อกรวิทย์ "แล้วหมอเคยรู้สึกรักหนุ่มที่ชื่อพี่กรหรือเปล่าครับ?"

"อืม..." พลอยพรรณนึกคำตอบ "ถ้าจะให้ตอบตามความจริงก็รักนะคะลุงพล แต่รักแบบเพื่อน แบบพี่ชายมากกว่า หมอเคยพยายามที่จะรักพี่กรแบบคนรักแล้ว แต่....ทำไม่ได้"

พลอยพรรณฝืนยิ้มเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ลุงพลกลับรู้สึกว่าลึก ๆ แล้ว หมอพลอยรู้สึกเสียใจเกี่ยวกับกรวิทย์ในเรื่องอะไรบางอย่าง

"แต่กับลุง อย่าโกรธหมอนะคะ ถ้าหมอจะบอกว่า ลุงไม่มีอะไรเทียบได้กับพี่กรเลย" พลอยพรรณตอบตามตรง "แต่หมอกลับรู้สึกแตกต่างจากที่รู้สึกกับพี่กร"

"หมอพลอยรักลุงใช่ไหมละครับ?" ลุงพลยิ้มหวาน กุมมือหมอสาวขึ้นมาหอมฟอดใหญ่

"ก็คงยังงั้น..." หมอพลอยตอบ "หมอคิดว่าเป็นไปได้ อาจจะเป็นความรักและความหลง มันมีเส้นด้ายบาง ๆ กั้นอยู่เหมือนกัน จะบอกว่ายังไงดีละ หมอเองก็ฟันธงชี้ชัดอะไรไม่ได้ซะด้วย บ้าจริง แต่ว่า ชีวิตหมอตั้งแต่เด็กจนตอนนี้จะใกล้เลขสามแล้ว หมอไม่เคยรู้สึกอะไรแบบนี้มาก่อนเลย จนกระทั่งมาเจอคนอย่างลุงเนี่ย จะบอกว่าเป็นป๊อปปี้เลิฟ ก็เกินวัยหมอไปเยอะแล้วด้วยซิ"

"ลุงบอกแล้วไงละครับ มันคือพรหมลิขิต"

"ก็อาจเป็นไปได้ค่ะลุง แต่หมอเชื่อในหลักการทางวิทยาศาสตร์มากกว่านะ" พลอยพรรณยิ้ม "ถ้าพูดกันแบบศาสนา คนเราจะรักกันได้ต้องมีศีล ศรัทธา ปัญญา จาคะ เสมอกัน ถูกไหมคะ? แต่กับลุง ลุงเหมือนทำลายทุกทฤษฎีที่หมอเชื่อจนหมดเลย เพราะถ้าเทียบลุงกับพี่กร ลุงสู้อะไรพี่กรไม่ได้เลย แต่หมอกลับรู้สึกดีกับลุงมากกว่าที่รู้สึกกับพี่กร มันแปลกดีไหมละคะ"

ลุงพลก็ยิ้มหวาน เคลิ้มฟังเมียหมอจนเพลิน น้ำเสียงของหมอพลอยก็นุ่มนวลอ่อนหวานราวกับเสียงบทเพลงขับกล่อมยังไงยังงั้นเลยทีเดียว

"แล้วพอจะบอกลุงหน่อยได้ไหมครับ ว่าบางครั้งทำไมต้องแกล้งทำเย็นชา ทำดุใส่ลุงด้วย?" ลุงพลถาม "หมอรู้ไหมว่านั่นทำให้ลุงน้อยใจนะครับ"

"คนแก่นี่ขี้น้อยใจทุกคนเลยใช่ไหมเนี่ย จะตอบยังไงดีละ?" หมอพลอยอมยิ้ม กลอกตาขึ้นบน "อือ...อาจจะเป็นเพราะหัวโขนก็ได้ ลุงพลคะ หมอคือหมอนะ หมอไม่ได้จะดูถูกลุงนะ แต่สถานะทางสังคมของเราต่างกัน ต่างกันมาก ๆ เลย"

"ครับ ลุงเข้าใจ..." ลุงพลยิ้มหน้าจ๋อย เหมือนถูกหมอพลอยดูถูก

"หมอยังพูดไม่จบค่ะ" พลอยพรรณยิ้ม "มันอาจจะเป็นอัตตา ทิฐิ หรืออีโก้ของหมอ เป็นหัวโขนและบทบาทที่หมอต้องแสดง เป็นค่านิยม ตามหลักจารีตประเพณี จะพูดยังงั้นก็ได้ แต่..."

"แต่อะไรเหรอครับ?"

"แต่ลุงพล ทำให้....จะพูดว่ายังไงดีละ?" หมอพลอยครุ่นคิด "มันเกี่ยวกับทฤษฎีโครงสร้างทางจิตของซิคมันด์ ฟรอยด์ น่ะคะ หลัก ๆ ก็จะมี สัญชาตญาณ อิด (Id) อีโก้ (Ego) แล้วก็ซุปเปอร์อีโก้ (Superego) จะอธิบายง่าย ๆ ก็น่าจะเป็น มนุษย์ทุกคนจะมีสัญชาติญาณดิบตามธรรมชาติ เช่น ความต้องการต่าง ๆ ต้องการอาหารมาประทังชีวิต ความก้าวร้าว แล้วก็กิเลศตัณหา แต่ว่าเราก็ยังมีสามัญสำนึกที่เกิดจากกฎเกณฑ์ทางสังคม จารีตประเพณี หลักแห่งความเป็นจริง แล้วก็ศีลธรรมเข้ามาคานเอาไว้"

"ลุงรู้สึกเหมือนตัวเองกลับไปเรียนหนังสือตอน ม.ปลาย ใหม่ยังไงไม่รู้เลยครับ" ลุงพลสารภาพ ตาเฒ่าหื่นเป็นไก่ตาแตก ที่อยู่ดี ๆ หมอพลอยมาอธิบายทฤษฎีทางวิชาการแบบนี้ "ขอโทษนะครับ ว่าบางอย่างที่หมอพูด ลุงอาจจะไม่เข้าใจทั้งหมด"

"ฮึๆๆๆๆ" หมอพลอยหัวเราะร่วน "เมื่อไม่กี่ปีก่อน หมอเคยเป็นติวเตอร์กวดวิชา ก็เลยติดนิสัยพูดอะไรออกแนววิชาการน่าเบื่อ ๆ สักหน่อยน่ะคะลุงพล แต่ว่า เอางี้แล้วกัน"

หมอพลอยหันไปเผชิญหน้ากับลุงพล มองลึกเข้าไปถึงก้นบึ้งของจิตใจ

"หมอจะถอดหัวโขนทุกอย่างออกให้หมด หมออยากให้ลุงพลทำกับหมอเหมือนที่เคยทำ" พลอยพรรณเอื้อมมือตาเฒ่ามาเกาะหน้าอกของตัวเอง "ได้ไหมคะ...ผัวขา...ผัวของพลอย"

พอได้ยินหมอพลอยเรียกตัวเองว่าผัว ก็ทำเอาลุงพลยิ้มแป้น ตาเฒ่าหื่นไม่พูดพร่ำทำเพลงอีกแล้ว เพราะคิดว่าเสียเวลากับการสนทนาในหัวข้อวิชาการมานาน ก็เลยอยากสานต่อในประเด็นเรื่องเพศศึกษาต่อ

 
โปรดติดตามตอนต่อไป...
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ฝากติดตามเพจเฟสบุ๊คของผมด้วยนะครับ

https://web.facebook.com/Nato87.The.Storyteller


Pm Nuttakan

ไม่รู้ว่า หมอพลอยหรือลุงพลหื่นกว่ากันเลยตอนนี้

Popeye5555

หมอพลอยน่าจะค้นพบตัวตนที่แท้จริง ตาลุงนี่มันสุดมากๆ

fufu22


kaithai

ตอนนี้  เป็นเรื่องราวของ

ครูพลอย กับ นักเรียน ลุงพล

แต่ว่า  ใครเสร็จใคร

ครูเสร็จนักเรียน หรือ นักเรียนเสร็จครู

::DookDig:: ::DookDig:: ::DookDig::

ruby31797

นาทีนี้ แน่ใจได้เลยว่า หมอพลอยยอมลุงพลทั้งกายและใจ อย่างไม่มีข้อสงสัยใดๆอีก

mawinxxx102


อัศวิน รัตนแก้ว

เจอซิกมันฟรอยด์ซะจะจบเลย. แต่ดีครับ หมอพลอยยอมเรียกผัวแล้ว^^

ronin21_xonly

ยอมเรียกลุงพลว่าผัวแล้วก็ปลดปล่อยความร่านออกมาให้หมดครับหมอพลอย

terapoong48

ฉากนี้ลุงพลตามหมอพลอยที่กลายเป็นคนหื่นไม่ทันแล้วล่ะ

playnut

ลุงพลฟ้าเหลืองแน่  สงสัยโดนหมอพลอยรีดน้ำหมดตัว  จะเหลือแรงไว้จัดสาวๆ  คนอื่นอีกไหม

kapook6336

มารวดเร็วทันใจจริงๆ แล้วหมอพลอยยอมเรียกลุงว่าผัวหรือยัง ถ้ายังต้องจัดให้หนักจนกว่าจะยอม

boom00


pddy2545

ในที่สุดก็ถึงตาหมอพลอยซะที ลุงนี่คิวทองมาก ต่อไปคงต้องจัดทีละสอง คนที่เหลือจะได้ไม่ต้องรอนาน