ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

ของวิเศษกับแก็งค์นางฟ้า ตอน 11 ปวดใจ

เริ่มโดย zuper, เมษายน 29, 2020, 12:07:00 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

zuper

ตอนนี้ผมคิดว่าปวดตับดีพอละนะ ใจจริงคิดจะให้จบที่สถานการณ์นี้ด้วย แต่จากกระแสคิดว่าจะต่ออีกตอน เพื่อการจบแบบ Happy แต่ถ้าใครชอบแนวปวดใจ ก็คิดซะว่าจบที่ตอนนี้ได้เลยนะครับ

    "มิวหายไปไหนนะ" นัทนั่งบ่นกับตัวเองตามลำพัง เป็นเวลาเกือบ 2 อาทิตย์แล้วที่นัทตามหามิว ซึ่งไม่เจอวี่แววแม้แต่น้อย และไม่ได้เป็นเหมือนการหายตัว แต่เป็นเหมือนการไม่มีตัวตนอยู่แต่ต้น ไม่ว่าจะถามใครๆ ก็ไม่เคยมีใครรู้จักมิว เหมือนกับว่ามิวไม่เคยมีตัวตนอยู่แต่ต้นเลย มีเพียงนัทเท่านั้นที่รู้จักเธอ และเขามั่นใจด้วยว่า มิว มีตัวตนจริง ภาพของเธอยังคงเด่นในความทรงจำ เขายังจำสีหน้า รอยยิ้ม ความสวย ความใสสะอาด รวมถึงผิวขาวเนียนใต้เสื้อที่เขาได้เห็นตั้งแต่แรกพบ เขายังจำได้ดี
    ตลอด 2 อาทิตย์ที่ผ่านมา นับจากวันที่เขาได้จัดการจริงใจไป เพราะเขาคิดว่าจริงใจพูดเล่นเรื่องมิว คืนวันนั้นเขาจัดการกับจริงใจยันเช้า จนเขาและเธอแทบลุกไม่ขึ้น จริงใจถึงกับไข้ขึ้นไปเลย ลาหยุดไป 1 วันเต็ม ทำให้คนในคณะไม่ได้เข้ามาถามเรื่องราวของฟลุคต่อ นัทที่มามหาลัยในวันรุ่งขึ้น มีแต่คนเข้ามาขอโทษกับการกระทำที่เคยด่าทอไปในวันก่อนๆ ส่วนฟลุคก็ดันโง่ พอโดนกดดันมากเข้า ดันจะเผยคลิปออกมา ยิ่งเป็นการประจานตนเองไปอีกว่าเป็นคนร้ายตัวจริง ตอนนี้นัทได้ข่าวว่า มีรุ่นพี่ผู้หญิงหลายคนลงขันเอาตัวมันมาจัดการให้ได้ละ ส่วนชายอีกหลายคน... ก็พยายามติดต่อฟลุคเพื่อขอดูคลิปต่างๆ ที่ได้ถ่ายเก็บไว้
    นับจากวันนั้น จริงใจเปลี่ยนไปเป็นคนละคน ต่อหน้าก็ยังทักทายแบบเพื่อนทั่วไป แต่พอลับตา จริงใจกลายเป็นฝ่ายรุก จนนัทแทบรับไม่ไหว เขาไม่อยากให้ใครรู้สภาพว่าจริงใจกลายเป็นทาสกามของเขาไปแล้ว จึงต้องระมัดระวังตัวไว้ให้ดี ส่วนพาวกับโบว์ก็เหมือนจะมีอะไรที่อยากบอกกับเขา แต่เพราะมีคนอยู่มาก เขาจึงอาศัยจังหวะต่างๆ หลบเลี่ยงมาได้ด้วยดี แม้เขาจะอยากมี Sex กับพวกเธอมากแค่ไหน แต่ในอารมณ์เป็นห่วงมิว ทำให้นัทได้แต่บ่ายเบี่ยง (แต่ก็มีจัดการจริงใจไป 2-3 ครั้งนะ)

    นัทหยิบผ้าเช็ดหน้าของมิวขึ้นมา มันกลายเป็นหลักฐานชิ้นสำคัญที่ยืนยันการมีตัวตนอยู่ของมิว ในขณะที่ความทรงจำต่างๆ ของคนอื่นๆ ภาพถ่าย ไม่มีปรากฎมิวอีกเลย นัทได้แต่หยิบบัตรสมาชิกร้านขึ้นมา นับจากวันนั้นที่เขาจัดการจริงใจไป กล่องของยาเสน่ห์วิตถารก็หายไป นัทพยายามเดินหลับตาในตรอกต่างๆ ก็ไม่สามารถไปถึงร้านได้อีก หรือนี่จะเป็นการแลกเปลี่ยนจากการที่เขาเลือกแก้แค้นมากกว่าสมหวัง เขาจะไม่ได้เจอมิวอีกแล้วหรอ
    แต่ก่อนนัทเองก็ไม่รู้จักบ้านของมิวด้วย ทำให้เขาไม่รู้จะตามหาเธอได้ยังไง หลังเลิกเรียนเขาได้แต่เดินตามหาตามสถานที่ที่เขาคิดว่ามิวจะไป แต่เมืองมันก็ไม่ใช่เล็กๆ เขาไม่รู้จะตามหาเธอได้ยังไง จนตอนนี้เป็นเวลาเกือบ 2 ทุ่มแล้ว นัทนั่งอยู่ที่ป้ายรถเมล์หน้ามหาลัย วันนี้เขาลองไปตามห้างใกล้ ม แต่ก็ไม่พบวี่แวว เขาได้แต่นั่งทอดอาลัยมองรถเมล์ผ่านไปทีละคัน ทีละคัน แต่ก็ไม่เกิดประโยชน์ เขาได้แต่คิดถึงภาพของเธอ และแล้วเขาก็สังเกตเห็นอะไรบางอย่าง
    หญิงสาวในชุดสีดำปรากฎในความมืด แม้จะใส่ชุดดำแต่เพราะเนื้อตัวที่ขาว ทำให้เธอดูเด่นในเงามืด นัทรีบพุ่งไปหาเธอ เขาเดินเข้าไปในตรอกข้างๆ และก็รู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก
    "แอง" นัทเรียกชื่อเธอ
    "เตือนแล้วนะ ว่าอย่าเลือกแก้แค้น" แองยังคงมีสีหน้านิ่งเฉย ราวกับรู้ดีว่าเกิดอะไรขึ้น และที่ทำให้นัทรู้สึกดีใจเป็นพิเศษ เพราะแองเป็นคนแรกที่จำมิวได้ เขาไม่ได้เพ้อฝันไปเอง
    "เราบอกเธอแล้ว เวลาต้องการความช่วยเหลือ ให้คิดถึงคนที่นายรัก ดีนะที่ความคิดถึงดังพอ เราถึงมาหาได้" แองบ่น เธออยากมาหานานแล้ว แต่ตลอดเวลานัทเอาแต่คิดหลายเรื่องปนกันไป จนแองไม่สามารถมาหาได้
    "เราคิดถึงมิวมา เธอหายไปไหน ทำไมไม่มีใครจำเธอได้ แองช่วยเราตามหามิวได้ไหม" นัทรัวคำพูดด้วยความรู้สึกผิด เพราะเขารู้จากคำพูดแองแล้วว่า สาเหตุที่มิวหายไป เป็นเพราะเขาเอง
    "ชะตากรรมของนายกับเธอ ยังต้องรับเคราะห์อีก นายลองตามหาเธอแบบหลับหูหลับตาดูละกัน นายน่าจะได้เจอเธอในไม่ช้า" เมื่อแองพูดจบ นัทลองดูอีกครั้งหลับตาลง แต่...เมื่อเขาลืมตาอีกครั้ง แองก็หายไปแล้ว เขายืนเพียงลำพังในตรอกอับชื้นข้างมหาลัย เขาได้แต่ทวนคำพูดอีกครั้ง
    "หลับหูหลับตา" นัทลองใหม่ เขาหลับตา แต่ก็ยังคงได้ยินเสียงรอบข้างตามเดิม นัทลองใหม่แต่ไม่ว่ากี่ครั้งก็ไม่เกิดประโยชน์ขึ้นมา นัทรู้สึกเหนื่อยท้อ เดินกลับไปขึ้นรถเมล์กลับหอพักตามเดิม
    หลังจากอาบน้ำเตรียมตัวเข้านอน นัทหยิบรูปของมิวที่เขาเก็บไว้ใต้หมอน ตอนนี้ภาพกลายเป็นสีขาวล้วน ไม่มีภาพใครอื่น เขาได้แต่ลูบภาพไปมา ก่อนจะปิดไฟเข้านอน ในจังหวะที่เขาใกล้จะหลับ จู่ๆ เขาก็ได้ยินเสียงของมิวดังขึ้นในหัว นัทรีบลืมตาตื่น ก่อนจะเห็นแสงสว่างบางอย่างที่นอกหน้าต่าง นัทรีบออกจากห้องไป ลงไปตามตึก เขายังคงเห็นแสงนี้อยู่ เขาวิ่งตามไปจนเป็นระยะทางเกือบกิโลเมตร ใกล้กับตลาดสดที่เขาได้เจอกับลุงขอทาน ตอนนี้ผู้คนบางเบา นัทมองเห็นแสงในตรอกเล็ก เขารีบวิ่งเข้าไปในนั้น และเขาก็ต้องตกใจ
    "นัท" มิวรีบวิ่งมากอดนัทไว้ พร้อมกับรอยน้ำตา ตอนนี้มิวอยู่ในชุดนักศึกษากระโปรงทรงเอ และคงจะผ่านมาหลายวัน เพราะเสื้อเริ่มมีคราบแล้ว แต่ถึงจะไม่ได้แต่งหน้า แต่นัทก็ยังรู้สึกได้ว่ามิวช่างน่ารักเหมือนเช่นเคย
    "มิว" นัทพูดไม่ออก เขาได้แต่กอดเธอไว้ เป็นเวลาหลายนาที เมื่อมิวตั้งสติได้ก็พูดกับนัท
    "เกิดอะไรขึ้นกับเราไม่รู้ เมื่อ 2 อาทิตย์ก่อน จู่ๆ เราก็ไม่สามารถคุยกับใครได้เลย ไม่มีใครมองเห็นเรา เราสัมผัสใครก็ไม่ได้ ราวกับเราเป็นแค่วิญญาณลอยไปมา ฮือ" มิวพูดไปร้องไห้ไป ทำให้นัทต้องอาศัยเดาคำบางคำและจับใจความเอา
    "จนวันนี้เราเห็นแสงบางอย่าง เราเลยรีบวิ่งมา แล้วก็เจอกับนัท" มิวพูดจบ นัทก็เข้าใจได้ดี เป็นเพราะนัทเอง เวลาเมื่อ 2 อาทิตย์ก่อน เป็นจังหวะที่นัททำแต้มแก้แค้นครบ 4 ดาว มิวจึงรับผลให้หายไป ตอนนี้นัทมีทางเลือกเดียว
    "มิวครับ หลับตาเดินตามผมมา" นัทบอก เขาต้องไปหาร้านมารเก็ตให้ได้ แม้เขาจะไม่สามารถไปที่ร้านได้หลายรอบ แต่รอบนี้เขาเชื่อว่าเขาจะไปได้ นัทจับมือมิวไว้แน่น ถ้าเป็นแต่ก่อนคงจะรู้สึกดีที่ได้จับมือสาวในฝัน แต่ครั้งนี้เขารู้สึกแปลกไป มือของมิวเย็นจนเหลือเชื่อ
    "อือ" มิวพยักหน้า เธอรีบหลับตา ก่อนจะเดินตามนัทไป นัทกับมิว สองคนหลับตาเดินไปในตรอก และเมื่อนัทลืมตาขึ้นเขาก็ได้เห็นภาพที่คุ้นตา ร้านมารเก็ต ตั้งอยู่ตรงหน้า
    "ที่ไหนนะนัท" มิวที่ลืมตาตามมาก็ตกใจ เธอจำได้ว่ายังอยู่ในตรอกมืดๆ แต่จู่ๆ มาโผล่ที่กลางลานกว้างได้ยังไง สีของร้านก็ดูแปลกตา
    "เดี๋ยวผมจะเล่าให้ฟังนะ" นัทพูดเพราะถ้าจะให้เขาเล่าเรื่องร้าน ก็คงต้องบอกถึงวีรกรรมที่นัทได้ใช้ของวิเศษไปจัดการเพื่อนของเธอมา นัทเดินมาถึงประตู เขาได้ยินเสียงของลุงขอทานและพี่ปีใหม่ เขาจึงผลักประตูเข้าไปในร้าน แล้วเขาก็รู้สึกโลกดับลง เสียงสุดท้ายที่เขาได้ยินคือเสียงตะโกนของมิวว่า
    "นัทททททท"

    "นัท ช่วยด้วยยยยยย" นัทสะดุ้งขึ้นเมื่อได้ยินเสียงของมิวขอความช่วยเหลือ ตอนแรกเขาคิดว่าเป็นความฝัน แต่เขาได้ยินถึง 2 ครั้ง เมื่อเขาลืมตาขึ้นก็พบว่า ตอนนี้นัทนั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวหนึ่งในร้าน แม้จะไม่ได้มัดอะไรไว้ แต่นัทก็ไม่สามารถขยับตัวอะไรได้ นอกจากส่ายหัวไปมา ภาพที่เขาเห็น คือ มิวกำลังนอนหงายอยู่บนเตียง เสื้อถูกปลดกระดุมออก กระโปรงเลิกขึ้นจนเห็นกางเกงในสีฟ้า
    "มิว" นัทพยายามตะโกนออกมา แต่ก็ได้แค่นั้นในเมื่อเขาไม่สามารถขยับร่างกายอะไรได้ นัทมองไปเห็นมิวที่กำลังน้ำตาไหล
    "ตื่นแล้วหรอ" นัทได้ยินเสียงที่คุ้นหู ลุงขอทานนั้นเอง แกพูดจากทางด้านหลัง ทำให้บรรยากาศดูน่ากลัวมากขึ้นไปอีก
    "ลุง ทำอะไรผม" นัทพยายามพูด
    "ก็ทำตามสัญญาไง" ลุงแกบอก ตอนนี้ลุงแกเดินผ่านหน้านัทไป ไปนั่งบนเตียงข้างๆ กับมิว ตอนนี้เธอดูตื่นกลัวเป็นอย่างมาก ไม่รู้ว่าในช่วงเวลาที่นัทสลบไปลุงแกทำอะไรบ้าง เพราะดูจากที่เสื้อผ้ามิวหลุดลุ่ยก็ดูน่าสงสัย
    "ลุงหมายความว่าไง" นัทถาม
    "ก็ที่แกเอาของวิเศษจากร้านนี้ไปใช้เยดกับสาวๆ เพื่อนอีนี้ไง มันถือเวลาต้องจ่ายค่าใช้งานแล้ว" ลุงพูดจบนัทรีบมองหน้าของมิว ที่ตอนนี้ทำหน้าตาตกใจกับคำพูดของลุงแก หมายความว่าไง เยดกับเพื่อน
    "ค่าใช้งานเก็บกับผมสิ" นัทคำรามออกมา เขารู้สึกตกใจที่ลุงพูดเรื่องนี้ออกมา เขารู้สึกผิดต่อมิวมากเป็นที่สุด
    "นัท ที่มันพูดหมายความว่าไง" มิวถามในสิ่งที่นัทไม่อยากบอกมากที่สุด แต่ยังไม่ทันที่นัทจะพูดอะไร ลุงแกก็ชิงพูดก่อน
    "ร้านของกูเป็นร้านของวิเศษที่มึงคงไม่เชื่อว่ามีจริง ไอ้หมอนี่มันมาทำสัญญาเอาของวิเศษไปเยดเพื่อนๆ มึงไง 4 คน รู้สึกจะมีชื่อ พาว จริงใจ ไรงี้ ก็นะของซื้อของขายก็ต้องมีค่าใช้จ่าย" ลุงแกพูด สายตาที่มิวมองมาที่นัท ทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดแบบที่สุด
    "ไม่จริงใช่ไหมนัท" มิวพยายามพูด เขามองไป มิวถามทั้งน้ำตา แต่นัทก็ไม่มีทางเลือกนอกจากพยักหน้าเบาๆ สายตาที่มิวมองมา เป็นสายตาที่เขาจะไม่มีวันลืมไปทั้งชีวิต มิวมองหน้านัทเสร็จก็เบือนหน้าหนี เธอไม่อยากมองหน้าชายคนที่เธอเคยรู้จักคนนี้
    "แล้วทำไมต้องมาเกี่ยวกับมิวด้วย" นัทถามต่อ
    "ก็อีนี่ มันมีดวงเกี่ยวพันกับมึงไง" ลุงแกพูดจบ แกก็ใช้มือข้างเดียวนั้นดีดนิ้ว นัทรู้สึกอุ่นขึ้นที่มือซ้าย เขาพยายามก้มไปมองก็เห็นด้ายแดงเส้นหนึ่งปรากฎขึ้น และปลายของด้ายผูกไปที่มือของมิวที่นอนเกือบเปลือยกายที่เตียง
    "มึงกับอีนี่ เป็นคู่บุพเพกัน การที่มึงได้ประโยชน์ ก็ต้องให้อีนี่รับผลด้วย" ลุงแกพูด ด้วยสีหน้าที่ทำให้นัทกลัวไปถึงปลายประสาท เขาเคยเจอหน้าลุงมาหลายครั้ง แต่ครั้งนี้เขารู้สึกหวาดกลัวเป็นที่สุด สายตาของลุงเหมือนดำสนิท จ้องมองมาที่เขา
    "ได้เวลาละ" เมื่อลุงพูดจบ นัทก็พยายามจะพูดอะไรอีกหลายอย่าง แต่ไม่มีคำพูดใดใดออกมา

    ลุงเดินไปนั่งข้างตัวของมิวอีกครั้ง เพียงแค่ลุงสะบัดมือ มิวก็หันหน้ามาตั้งตรงต่อหน้าลุง นัททำได้เพียงมองเห็นลุงทำเท่านั้น แม้จะพยายามสุดแรงเพื่อสะบัดตัวแต่ก็ไม่มีแม้แต่การกระดิก ตอนนี้ลุงใช้มือข้างเดียวลูบไปมาที่บริเวณหน้าอกของมิว สีผิวขาวๆ ของมิวดูขาวยิ่งขึ้น เมื่อมืออันสกปรกโสโครกของลุงขอทานลูบไล้ไปมา นัทมองเห็นหน้าอกของมิวกระเพื่อมขึ้นลง แม้เธอจะไม่อยากมีอารมณ์แต่มิวก็รู้สึกแปลก ตอนนี้เธอควบคุมตัวเองไม่ได้เลย
    "555 ไอ้หนุ่ม มึงดูนี้สิ" ลุงแกจับขาของมิวสะบัด จนกลายเป็นถ่างขามาทางนัท นัทได้มองเห็นแบบชัดๆ ภายใต้กระโปรงทรงเอที่ถลกไปอยู่ที่เอว นัทได้มองเห็นกางเกงในสีฟ้าที่ตอนนี้แฉะจนชุ่มเป็นดวงๆ
    "อีนี่มันก็เหมือนมึง ปรารถนาใน Sex แค่ไม่รู้ตัว แค่จับนมนิดเดียว หีแม่งแฉะแล้วเว้ย" ลุงแกพูดด้วยน้ำเสียงเหยียดหยาม นัทไม่อยากจะฟังลุงพูด แต่ก็ไม่สามารถอุดหูได้ เช่นเดียวกับมิวที่ตอนนี้เธอหน้าแดงไปด้วยคำพูดที่เธอเคยแต่ได้ยิน แต่ไม่คิดจะเจอกับตัวเอง
    "มึงรู้ไหม ไอ้นี้มันเคยเห็นหีมึงแล้ว" ลุงแกพูดบอกมิวอีกครั้ง ทำเอานัทพยายามส่ายหน้า แต่ก็ไม่แม้แต่กระดิก เขาทำได้เพียงส่งสายตาไปหามิว (ผมเปล่า)
    "มึงอย่าลืม" ลุงแกผิวปาก แล้วนัทกับมิวก็ได้ยินเสียงสุดหลอนดังขึ้น
    "รักยมจัดให้" แล้วในห้องก็เปลี่ยนสภาพไป ตอนนี้เหมือนย้ายตัวเองมาอยู่ที่ห้องน้ำของตึกคณะ นัทจำได้แล้วเขาเคยเห็นของลับของสงวนของมิวจากในคลิปแอบถ่ายห้องน้ำ มิวเห็นตัวเองเดินเข้ามาในห้องน้ำ เธอค่อยๆ เดินเข้าห้องน้ำปิดประตู ก่อนจะค่อยๆ ดึงกระโปรงขึ้นมาที่เอว โชว์กางเกงในสีขาว ก่อนจะรูดลงไปกองที่ข้อเท้า ทั้งสองคนได้เห็นมิวในสภาพเปลือยท่อนล่าง กำลังนั่งลงบนชักโครก ก่อนที่จะมีน้ำใสๆ ไหลออกมาจากรูเสียว นัทอยากที่จะหลับตา แต่น่าแปลก ไม่ว่าจะหลับตาแค่ไหน นัทก็ยังเห็นทุกอย่างเหมือนลืมตา ส่วนมิวที่ได้เห็นตัวเองกำลังฉี่ ก็ยิ่งรู้สึกอายเป็นที่สุด และเมื่อมิวในห้องน้ำฉี่เสร็จ เธอลุกขึ้นยืนขึ้น โชว์หีที่มีขนปกคลุมอีกรอบ ก่อนจะรูดกางเกงในขึ้นมา ดึงกระโปรงลง ก่อนจะออกจากห้องน้ำไป แล้วภาพก็ตัดกลับมา เขากลับมาอยู่ในห้องในร้านอีกรอบ
    "มันไปได้คลิปที่มีคนแอบถ่ายมา ในนั้นมีภาพที่มึงโชว์ตอนฉี่แบบชัดๆ รู้ไหม มันทำไร" ลุงแกพูดต่อ แล้วจู่ๆ นัทก็รู้สึกกางเกงถูกปลดออกจนมากองที่ข้อเท้า พร้อมกับกางเกงใน
    "ขนาดมันโดนคุกคามขนาดนี้ แต่เห็นคนที่มันชอบเปลือย ควยมันก็แข็งว่ะ 555" ลุงแกขำไปกับสภาพของนัทตอนนี้ นัทที่นั่งบนเก้าอี้กำลังโชว์ควยที่ตอนนี้แข็งอย่างน่ากลัว
    "ถ้าเป็นตามปกติ ควยของมันคงได้เข้าไปในหีของมึงละ แต่ก็นะ ควยมันผ่านเพื่อนๆ มึงมาหมดแล้ว" ลุงแกพูดต่อ มิวตอนนี้หน้าแดงเมื่อนึกภาพตาม เธอมองเห็นควยของนัทอย่างเต็มตา และก็นึกภาพตามที่ลุงบอก ควยของนัทเข้ามาในหีของเธอ
    "แต่ตอนนี้..." ลุงแกพูดไม่ทันจบ ก็ใช้มือรูดกางเกงในของมิวออกจากตัว นัทได้เห็นหีของมิวแบบชัดๆ มันช่างสวยกว่าที่เขาเคยเห็นในคลิปอีก ที่สำคัญตอนนี้มันยังแฉะเป็นที่เรียบร้อย
    "อย่านะ" มิวพยายามร้องห้าม นัทได้เห็นรอยน้ำตาของเธอ สาวใสที่เรียบร้อย แม้แต่คำว่าหี ควย ยังไม่เคยพูด แต่ตอนนี้ต้องมาอยู่ในสภาพนอนเปลือยให้ชายถึง 2 คนได้ดู สาวสวยระดับประกวดดาวคณะ อยู่ในสภาพที่มือของขอทานลูบไล้ไปตามตัว มิวคงไม่เคยคิดว่าจะได้มาอยู่ในสภาพนี้ นัทเองก็เช่นกัน เขาเคยคิดปรารถนาจะได้เป็นชายที่ได้ร่วมรัก ร่วมเพศกับมิว แต่ตอนนี้เขาต้องมาเป็นสักขีพยานการเปิดซิงของมิวกับชายที่สภาพกักขฬะ ช่างทำให้เขาเจ็บปวดใน
        "มึงบอกให้กูอย่าทำ แต่หีมึงน้ำเงี่ยนไหนตลอดเลย" ลุงใช้มือข้างเดียวของมันจับหีของมิวแหวกออก นัทเองก็ได้เห็น ภายในหีของมิวกำลังตอด มีน้ำไหลออกมาตามจังหวะการตอด ควยของนัทตอนนี้ได้แต่แข็งโด่ แต่เพราะร่างกายที่ขยับไม่ได้ เขาจึงรู้สึกทรมานมาก
           " 
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
รับจ้างแต่งนิยาย 18+ ติดต่อ twitter @secretxwar ตอนละ 250 บาท

Pong Sak


865162


xxxboyz


อัศวิน รัตนแก้ว

นางเอกเราจะเสียซิงรึครับ. ไม่มีแบบว่ารักแท้เป็นพลังช่วยนางเอกบ้างรึครับ.

Pompom888


lock18z

ตอนนี้ช่างเมามันจริงๆ ยังกะต้องให้มิ้วมาชดใช้ให้อย่างสาสม

SilentKnight

ปวดตับอย่างที่บอกจริงๆ แล้วจะจบยังไงครับเนี่ย

amorn niemgerd

อมร

solofancy2

ปวดตับจริงๆ เห็นคนที่รักมาโดนใครไม่รู้ต่อหน้าเรา  ::Crying::

zethkhun

อย่างนี้เหมือนนัทพามิวๆปใฟ้ลุงเเกเอาเองเลยนะ ทำไมลุงไม่ไปเอาตัวมิวมาตั้งเเต่เเรก

naluk888

จะะได้หรือจะเสียค่าตอบแทน แค่เริ่มก็ได้มาคุ้มเสียหรือยัง


au2000