ผมเรียนเก่งครับ ภาค 2 ตอนที่ 1 (ผีแม่ม่าย)

[Farewell]

ภาค 2 มาแล้วครับ ใครลืมภาค 1 หรือยังไม่เคยอ่านเชิญได้ที่นี่ครับ----> https://xonly8.com/index.php?topic=164918.msg255986#msg255986

-------------------------------

ตอนที่ 1

ดร.วิภาดา หรือเพื่อนอาจารย์จะเรียกว่าดา เธอจบด๊อกเตอร์ด้านวิศวกรรมศาสตร์จากมหาลัย MIT มาตั้งแต่อายุเพียงแค่ 22 ปีเท่านั้น ปัจจุบันเธออายุเพียงแค่ 27 ปี เธอหมั่นดูแลสุขภาพและรักสวยรักงาม ทำให้เธอดูอ่อนกว่าวัย ดูๆแล้วสวยไม่ต่างจากนักศึกษาสาวๆเลย หากอาจารย์ดาใส่ชุดนักศึกษากระโปรงสั้นหน่อยคงมองไม่ออกแน่ๆว่าเป็นถึงอาจารย์มหาลัย แต่อาจารย์ดานั้นไม่เคยแต่งตัวแนวนั้นเลย เธอมักจะใส่ชุดเรียบร้อยตลอดเวลาทำให้ดูน่าเคารพ อีกทั้งความสวยและความใจดีของเธอยังทำให้ชายหนุ่มหลายๆคนไม่เคยโดดเรียนวิชาเธอเลย

อาจารย์ดาตอนนี้กำลังคบหากับอาจารย์เจตอยู่ ทั้งคู่นั้นหล่อสวยสมกันดี อาจารย์เจตนั้นตอนนี้มักจะไปรับไปส่งอาจารย์ดาอยู่บ่อยๆ แม้เธอจะเกรงใจชายหนุ่มแต่เขาก็ยืนกรานว่าจะทำให้ เพราะชายหนุ่มรู้สึกไม่สบายใจในเรื่องที่อาจารย์ดาเล่าให้ฟังว่า เธอมักจะรู้สึกเหมือนมีคนตามเธออยู่ตลอดเวลา แต่พอหันไปทางที่คิดว่าถูกจ้อง ก็กลับไม่มีใคร มันทำให้อาจารย์ดากลัวจนต้องรีบกลับห้องทุกวัน และจะไม่กลับดึกๆเด็ดขาด

"ปิดเทอมแล้ว ไม่ต้องมารับดาก็ได้นะคะ" อาจารย์ดาพูดยิ้มๆ หลังจากขึ้นรถมานั่งข้างๆอาจารย์เจต เธอใส่ชุดสูทผู้หญิง กระโปรงยาวคลุมเข่าตามปกติ ดูเรียบร้อยเช่นเดิม

"พี่ไม่สบายใจน่ะ" อาจารย์เจตบอกก่อนจะออกรถไป

ถึงจะปิดเทอมอยู่ แต่ก็ยังมีเรื่องเอกสาร การเตรียมสอนในเทอมถัดไป การออกเกรดที่ต้องทำ และงานอีกมากมาย ทั้งสองคบกันมาได้หลายเดือนแล้ว ทั้งคู่มีความสุขไม่เคยทะเลาะกันเลย พอมีเรื่องที่ผิดใจกันต่างฝ่ายต่างก็คุยกันด้วยเหตุด้วยผลตามประสาผู้ใหญ่ เรียกได้ว่าไม่เห็นการงอนแบบไม่มีเหตุผลแบบเด็กวัยรุ่นอยู่เลย

"ดายังรู้สึกเหมือนมีคนมองอยู่ไหม" อาจารย์เจตถามอย่างกังวล

"รู้สึกค่ะ" อาจารย์ดาตอบทันที "สองเดือนแล้วนะคะ จะแจ้งความดีมั้ย"

"คงไม่ได้หรอกดา เป็นใครมองเราก็ไม่รู้ แล้วถ้ายังไม่ถูกคุกคามกฎหมายก็ทำอะไรไม่ได้" อาจารย์เจตบอก

"ทำไงดีคะ ดารู้สึกไม่ปลอดภัยสักคืน" อาจารย์ดาบอกอย่างหวั่นๆ

"ดาล็อคห้องให้ดีๆ แล้วก็อย่าเปิดประตูให้คนแปลกหน้า" อาจารย์เจตบอก ซึ่งคำพูดนี้เขาก็เคยบอกเธอมาแล้ว แต่สุดท้ายเวลาเธออยู่คนเดียว เธอก็จะกังวลเช่นเดิม

อาจารย์เจตมาส่งเธอถึงหน้าตึกคณะ เขามองดูเธอเดินจนหายเข้าไปในตึกจากนั้นก็ขับรถออกไป สาวสวยหันกลับไปมองรถเก๋งสีขาวของแฟนหนุ่มแวบหนึ่งก่อนจะเดินเข้าตึกแล้วไปห้องทำงานของตัวเอง อาจารย์แต่ละคนที่มหาลัยนี้จะมีห้องทำงานเป็นของตัวเองเพื่อความเป็นส่วนตัว อาจารย์สาวสวยพอเข้าห้อง เธอก็ถอดเสื้อสูทตัวนอกแขวนไว้ที่ราว เผยให้เห็นเสื้อเชิ้ตสีขาวแขนยาวด้านในดูเรียบร้อยมิดชิดเช่นเดิม แอร์เย็นๆทำให้สาวสวยดีกรีด๊อกเตอร์ทำงานได้อย่างสบายใจ โดยที่เจ้าตัวไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังจะมีวิญญาณตนหนึ่งพุ่งตรงมาทางนี้

ด้านนอกนั้นเทียดแก้วกำลังเดินมองไอวิญญาณอยู่ วิญญาณตนนี้ซ่อนตัวได้เก่งกาจจนเทียดแก้วพลาดมาแล้วหลายครั้ง แม้เธอจะมีอาคมสูง แต่วิญญาณตนนี้ชอบซ่อนตัวในร่างของคน โดยส่วนใหญ่แล้วคนถูกสิงจะปรากฎไอวิญญาณแปลกปลอมหลุดออกมาด้วย เทียดแก้วมักใช้วิธีดูไอวิญญาณพวกนี้ แต่วิญญาณตนนี้เวลาสิงมนุษย์จะสามารถซ่อนไอวิญญาณตัวเองได้ด้วย ทำให้หลุดรอดไปได้ วิธีเดียวที่จะจับได้คือคนที่ถูกสิงจะมีพฤติกรรมที่ต่างออกไปจากปกติ ไม่ก็ดูไอวิญญาณบริเวณโดยรอบก่อนที่วิญญาณนั้นจะหายไป

"เฮ้อออ หนีเก่งนะเรา"

เทียดแก้วเอ่ยอย่างเหนื่อยหน่าย สาวใหญ่รุ่นยายแต่รูปร่างหน้าตากลับสวยหยาดเยิ้มราวกับสาวมหาลัย กำลังเดินตามไอวิญญาณแบบเบื่อๆ นานๆทีเธอจะรับงานไล่ผีสักที ปกติแล้วเธอชอบไลฟ์สดอวดรูปร่าง อวดหุ่นสะโอดสะองซะมากกว่า งานทำนองนี้เธอทำมานานจนวางมือไปแล้ว เธอมักจะปล่อยให้เจ้าคงจัดการซะมากกว่า เหตุผลหลักๆที่แก้วรับงานนี้คือเป็นงานที่อยู่ใกล้มหาลัยที่แบงค์เรียนอยู่ อีกทั้งเป็นข้ออ้างที่ดีในการแวะมากรุงเทพของเธอ(เผื่อขวัญถาม) หากเธอทำงานนี้เสร็จก็กะว่าจะแวะไปหาสักหน่อย เกมเสียวในวันนั้นยังคงถูกใจเธอไม่หาย สาวแก้วสบัดหน้าแรงๆไล่ความคิดนั้นออกไป ก่อนจะคิดเรื่องงานอีกครั้ง งานนี้เป็นงานที่หมอคงขอร้องมาเพราะเขาไม่ว่าง เนื่องจากเขากำลังตามหาคนที่ปล่อยหมอกราคะใส่ลูกสาวเขาอยู่

"เอ้าแล้วนั่นเราจะขึ้นไปไหนล่ะนั่น" แก้วเอ่ยเบาๆด้วยน้ำเสียงหวาน พลางมองไอวิญญาณที่กำลังลอยสูงขึ้นไปบนตึกแห่งหนึ่ง มียามยืนเฝ้าหน้าตึกอีกสองคน ดีที่ตอนนี้แก้วปลอมตัวใส่ชุดนักศึกษาอยู่ เสื้อนักศึกษาไซด์ sss รัดรูปจนเผยให้เห็นเต้าทรงโตที่เบียดกันจนกระดุมปริ กับกระโปรงทรงเอสั้นจุ๊ดผ่าข้างนิดๆอวดเรียวขาสวยแทบจะถึงโคน สไตล์การแต่งตัวของแก้วราวกับโคโยตี้ตามผับบาร์ไม่มีผิด

"ไม่เจอเลยครับยายเทียด" ขุนเดินมาจากอีกฝั่งหนึ่งของอาคาร พ่อของเขาให้เขามาเป็นลูกมือช่วยยายเทียด เขามองเทียดแก้วทีไรก็อดตะลึงในความสวยไม่ได้ เขาไม่รู้ว่าเทียดของเขาใช้วิธีไหน ถึงได้เป็นสาวตลอดกาลแบบนี้ แม้เขาจะเคยถามมาหลายครั้ง แต่เทียดเขาไม่เคยบอกเขาเลย แถมตอนนี้แก้วยังใส่ชุดล่อตะเข้ขนาดนี้ ยิ่งทำให้ชายวัยกลัดมันแบบเขาอดมีอารมณ์ไม่ได้

"เข้าไปในตึกละ" แก้วบอกพลางชี้ไปที่ตัวอาคาร เธอรู้ว่าขุนมองรูปร่างมองเรียวขาเธออยู่ สาวหน้าเด็กเข้าใจวัยรุ่นเป็นอย่างดีจึงไม่ได้ห้ามแต่อย่างใด เธอยืนอวดเรียวขาพลางหันไปทางอื่นให้ขุนมองได้เต็มที่ไม่ปิดบัง ยังไงเขาก็ได้แค่มอง ก่อนที่แก้วจะเดินดุ่มๆเข้าไปในตึกทันที

"รอด้วยสิครับ" ขุนรีบวิ่งตามทันที ด้วยความที่กระโปรงมันสั้นมากทำให้เขาพลันเห็นแก้มก้นของสาวตรงหน้าแพลมออกมาหน่อยๆทุกย่างก้าวที่เธอเดิน ท่อนเอ็นเขาเริ่มชูชันดันกางเกงจนปวดไปหมด

"เร็วๆสิ" แก้วเดินรอ พลางเอื้อมมือนิ่มๆไปจับมือชายหนุ่มแบบไม่คิดอะไรมาก แต่มันยิ่งกลับทำให้ขุนปั่นป่วนไปหมด

'บ้าเอ้ยยย คิดบ้าๆกับเทียดตัวเองเนี่ยนะ' ขุนต่อว่าตนเองพลางไล่ความคิดไม่ดีออกไป

"ขอบัตรนักศึกษาด้วยครับ" ยามที่ยืนอยู่เอ่ยขอ ชายวัยกลางคนมองแก้วด้วยสายตาลุกโชน ช่วงปิดเทอมแบบนี้ไม่มีอาหารตามากนัก เขาชอบมองเด็กนักศึกษาที่แต่งตัวสั้นๆ ชอบมองขาขาวๆนมใหญ่ๆเป็นชีวิตจิตใจ ในแบบที่แก้วใส่อยู่

"ค่ะ" แก้วตอบรับก่อนจะค้นในกระเป๋าตัวเอง เธอทำทีเป็นหาอยู่นาน เธอรู้ว่ายามทั้งสองกำลังมองขาเรียวๆของเธออยู่ เธอจึงยื่นขาออกไปอีกหน่อยเพื่อให้ชายคนนั้นเห็นได้ชัดๆ "อุ้ยยย สงสัยหนูลืมไว้ที่ห้องน่ะค่ะ"

แก้วเอ่ยอย่างมีจริตแล้วเงยหน้าขึ้นพลันเห็นยามทั้งสองรีบมองเลิกลั่กไปทางอื่นทันที เธอรู้อยู่แล้วว่าชุดนักศึกษามันถูกใจผู้ชายสุดๆ จึงจงใจใส่แบบนี้มายั่วน้ำลายผู้ชายโดยเฉพาะ เธอชอบอ่อยผู้ชายให้อยู่ไม่สุขเวลาคุยกับเธอ แต่ที่เธอคิดไม่ถึงคือมันกลับยั่วน้ำลายขุนด้วย นักศึกษาหนุ่มก็มองเธอแทบไม่วางตาเช่นกัน ทีแรกแก้วกะจะปล่อยให้ขุนมอง แต่พอโดนมองนานๆเข้าก็ทำให้แก้วรู้สึกอึดอัดนิดหน่อยที่โดนขุนมองแบบนี้ เพราะถึงยังไงก็เป็นญาติกันอยู่

"ถะ..ถ้าไม่มีก็เข้าไม่ได้ครับ" ยามคนนึงบอก พยายามจะมองหน้าสาวสวยเวลาคุย แต่สายตากลับแวบไปที่ขากับเต้างามตลอด ยิ่งทำให้แก้วได้ใจไปใหญ่

"แปปเดียวนะคะ หนูจะเข้าไปหาอาจารย์แปปเดียวแล้วออกมาเลยค่ะ" แก้วบอกเสียงหวานพลางทำทีเป็นเกาขาอ่อนเหมือนมีอะไรมากัด เธอจงใจยกขาขึ้นสูงข้างที่กระโปรงผ่า เผยขาเรียวนวลเนียนน่าสัมผัสแทบจะเห็นถึงโคน แต่จากมุมของยามทั้งสองทำให้พวกเขาไม่เห็นกางเกงในเพราะยืนใกล้แก้วพอควร ต่างจากขุนที่ยืนอยู่ด้านหลังห่างๆ จึงมองเห็นแก้มก้นและกางเกงในสีขาวอย่างชัดเจน

"เอาหน่าไอ้หมาย ให้น้องเข้าไปเถอะ สวยๆแบบนี้คงไม่ใช่โจรที่ไหนหรอก" ยามอีกคนบอก เขามองแก้วแทบไม่วางตาจนลำควยเริ่มตุงเป้า เขามองเต้างามอวบใหญ่ที่ดันเสื้อนักศึกษาด้วยความหื่นกาม แต่มองยังไงก็ไม่เห็นสายชั้นในเลยแม้แต่น้อย

"แปปเดียวนะคะพี่ขา" แก้วเริ่มออเซาะอย่างมีจริต ส่งสายตาเชิงขอร้องพลางทำทีเป็นกอดอก แต่เธอกอดช้อนด้านล่างของเต้างาม สาวสวยยกเต้าขึ้นนิดหน่อย จงใจอวดเต้าไซด์บิ๊กอย่างไม่เขินอาย แก้วสังเกตเห็นว่าเป้าของชายทั้งสองเริ่มตุงๆแล้ว

"ก็ได้ๆๆ" ยามหมายใจสั่นไปหมด แล้วเขาก็ใจอ่อนหลีกทางให้แก้วเข้าไป ส่วนขุนนั้นเข้าไปได้อยู่แล้วเพราะเขามีบัตรนักศึกษาอยู่

ยามทั้งสองมองตามหลังนักศึกษาสาว พวกมันส่องขาเรียวๆกับแก้มก้นที่แพลมออกมาจนปวดควยไปหมด ทั้งสองไม่เห็นสายชั้นในด้านหลัง ยิ่งตื่นเต้นเข้าไปใหญ่ ชายทั้งสองมองจนแก้วลับสายตา ก่อนจะกลับไปปฎิบัติหน้าที่ต่อ

"แม่งเอ้ยยยย โคตรน่าเย็ด ทั้งสั้นทั้งรัด" ยามคนหนึ่งพูดขึ้น

"กูว่ายกทรงก็ไม่ใส่ แต่ทำไมไม่เห็นจุกวะไอ้สม" ยามหมายถามงงๆ

"กูว่าไม่ใส่แน่ๆ นมกระเพื่อมขนาดนั้น" ยามที่ชื่อสมบอก "น่าจะเอาอะไรมาปิดจุกมั้ง แม่งโคตรน่าดักฉุด"

"ใจเย็นๆนะโว้ยยย โดนจับทีไม่คุ้มว่ะ"

ยามหมายปรามๆ แม้ทั้งสองจะชอบมองนักศึกษาสาวๆแล้วมาพูดอะไรทำนองนี้ แต่พวกเขาไม่เคยทำอะไรเกินเลยมากไปกว่าแค่มอง พวกเขาเป็นเสาหลักของบ้าน ทุกวันนี้ยังหาเงินได้แทบไม่พอใช้ ค่าเทอมลูกสาวของยามหมายนั้นแพงพอควร แต่เขาก็อยากให้ลูกได้ดีมากกว่าเขา ดีที่เมียเขาคอยหาเงินอีกทางจึงพอกระท่อนกระแท่นไปได้ ส่วนยามสมนั้นก็ไม่ต่างจากยามหมายนัก ต่างคนก็ต่างเป็นชนชั้นล่างที่ต้องปากกัดตีนถีบตลอดมา

"ฮ่าๆๆ มึงคิดว่ากูกล้าทำจริงเหรอ อยากกลับบ้านไปเย็ดเมียว่ะ แม่งโคตรยั่วเลย" ยามสมพูดพลางเกาเป้าหน่อยๆ

"กูไม่ไหวละ ขอกูเข้าห้องน้ำก่อน" ยามหมายปวดควยสุดๆ จนต้องรีบวิ่งไปปลดปล่อย "ฝากด้วยนะไอ้สม"

"ฮ่าๆๆ ไอ้ห่านี่ รีบๆเลยนะมึง" ยามสมหัวเราะพลางพยักหน้ารับ

ทางด้านขุนกับแก้วทันทีที่เดินจนลับสายตาจากยามที่หื่นกระหายทั้งสองได้ แก้วก็ลงโทษขุนทันที

"นี่แน่ะ มองฉัน" แก้วมะเหงกหัวไปหนึ่งทีข้อหาจ้องเธอมากเกินไป ซึ่งตอนนี้แก้วก็รู้ว่าขุนก็ยังแอบๆมองทั้งขาทั้งนมเธออยู่

"โธ่ ยายเทียด ก็ยายสวยอ่ะ หุ่นก็ดี" ขุนจับหัวหน้ามุ่ย นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ขุนแอบมองแก้วแล้วถูกจับได้ ขุนจึงดูกล้าๆ ไม่กลัวอะไรเท่าไหร่

"ไปมองแฟนแกสิ แพรใช่ม่ะ แฟนแก" แก้วเอ่ย ตอนนี้ทั้งสองขึ้นลิฟแล้ว

"ใช่ครับ"

"เออ ไปมองแฟนแกไป มามองฉันทำไม" แก้วพูดแบบนี้ แต่กลับจงใจถอยไปยืนห่างๆ ให้ขุนมองรูปร่างสวยๆของเธอได้ถนัดตามากขึ้น

"ก็ยายสวยอ่ะครับ" ขุนยืนยัน พลางมองเรียวขาสวยๆน่าลูบไล้ไปด้วย "อดมองไม่ได้ นะเทียดนะ ปล่อยผมมองเถอะ ผมก็แค่มอง"

"แค่มองแต่ควยแกแข็งเลยนะ" แก้วบอกพลางชี้ไปที่เป้าด้านล่างที่ดูตุงๆ "โด่แบบนี้คืออยากเย็ดยายเทียดตัวเองเหรอ"

"เทียดอ่ะ!!" ขุนเอ่ยอย่างตกใจรีบกุมเป้าทันที แก้วเป็นคนตรงๆแบบนี้เสมอ

"ตกใจไร อยากหรือไม่อยาก" เสียงหวานๆถามดูจริงจัง ซ่อนรอยยิ้มในดวงตา

ขุนเม้มปากแน่นไม่ตอบ

"ไม่ตอบแปลว่าอยาก หรือฉันใส่สั้นไป" สาวสวยหมุนตัวยื่นเรียวขาออกมาเช็ค ราวกับกำลังจะล่อตาล่อใจขุนไปอีกขั้น ชายหนุ่มมองสาวตรงหน้าอย่างควบคุมไม่ได้จนแก้วจับได้อีกครั้ง "ชอบล่ะสิไอ้ขุน" แก้วว่า สายตาเธอดูทะเล้นกวนๆ "ไปให้แฟนแกใส่ไป"

"ชอบสิครับ แต่แฟนผมไม่ใส่แบบนี้หรอก รายนั้นสั้นสุดก็ประมาณครึ่งขาอ่อน ไม่สั้นจุ๊ดแบบเทียดหรอก" ขุนบอก มองเธออย่างไม่ละสายตาจนปวดควยสุดๆ

"ชมหรือด่า" แก้วพูด ทำทีเป็นจริงจัง จนขุนเลิ่กลั่ก

"ชมครับๆๆ โธ่ เทียดอ่ะ ชอบแกล้ง" ขุนพูดพัลวัน เขายังคงมองสาวสวยที่กำลังยืนอวดรูปร่างสุดยั่วยวนไม่วางตา

"เฮ้อออ" สาวสวยเหนื่อยหน่ายกับความดื้อด้านของขุน จึงปล่อยขุนตามสบาย "เออ แล้วแต่ละกัน อยากมองก็มอง แต่แค่มองนะโว้ยยย"

"ว่าแต่ เทียดจะไม่บอกหน่อยเหรอครับ ว่าทำไมเทียดยังดูสาวขนาดนี้ได้ล่ะครับ" ขุนถามจริงจัง

"ไปเถอะ" แก้วไม่ตอบ เธอจับมือลากขุนออกจากลิฟทันที "แยกกันหานะ"

ดร.วิภาดา นั้นหลังจากทำงานได้สักพักก็ยืดแขนยืดตัวบิดกายไปมา ไม่รู้ตัวเลยว่าตอนนี้วิญญาณตนหนึ่งได้เข้ามาอยู่ในห้องเธอแล้ว สาวสวยจู่ๆก็ขนลุกซู่เหมือนหนาว เธอลูบแขนไปมาให้หายหนาว พลันวิญญาณตนนั้นก็ค่อยๆปรากฎกาย กลายเป็นสาวสวยนางหนึ่ง วิญญาณตนนั้นมองอาจารย์ดาอย่างถูกใจเพราะร่างนี้สวยถูกใจเธอ มันค่อยๆคืบคลานมาหาสาวสวยหมายจะสิงร่าง แต่แล้วประตูห้องอาจารย์ดาก็เปิดออกอย่างรวดเร็วดังโครมจนอาจารย์ดาตกใจ

"อุ้ยยย!! นิสิต!! ทำไมไม่เคาะประตูก่อนคะ" อาจารย์ดาต่อว่าสาวสวยตรงหน้าอย่างไม่พอใจนัก

"อาจารย์คะ!!" แก้วมองเห็นวิญญาณที่ลอยอยู่ด้านหลังอาจารย์สาวก็รีบร้องเตือนพลางชี้ไปที่ด้านหลัง จนอาจารย์สาวหันกลับไปมองตาม ซึ่งแน่นอนว่าคนธรรมดาอย่างเธอไม่เห็นผีแน่นอน วิญญาณตนนั้นหวาดกลัวแก้วอย่างมาก จึงรีบลอยหนีไปอีก "เอ้า!! หนีไปอีกละ"

แก้ววิ่งหายออกไป ทิ้งให้อาจารย์สาวมองตามอย่างงงๆโดยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอลุกขึ้นไปมอง พลันเห็นนิสิตสาวในชุดนักศึกษาสุดสั้นวิ่งลงบันไดไปอย่างรวดเร็ว อาจารย์ดาเห็นกระโปรงเลิกขึ้นเยอะมากจนเห็นแก้มก้นครึ่งนึง

"โห เด็กสมัยนี้แต่งตัวขนาดนี้เลยเหรอ" อาจารย์ดารำพึง ก่อนจะเดินออกไปดูว่ามันเกิดอะไรขึ้น เสียงโครมครามและเสียงตะโกนโหวกเหวกของแก้วเมื่อครู่นี้ ทำให้อาจารย์ท่านอื่นๆก็ออกมาจากห้องเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้นเหมือนกัน
แก้ววิ่งลงมาด้านล่างเจอกับขุนที่วิ่งมาพอดี

"เจอมั้ย" แก้วถาม พลางดึงกระโปรงลง เพราะตอนนี้มันเลิกขึ้นไปจนเห็นกางเกงในสีขาวทั้งอันแล้ว

"มะ ไม่ครับ" ขุนตอบพลางกลืนน้ำลาย เขาไม่คิดเลยว่าเทียดแก้วจะเซ็กซี่ขนาดนี้ ตอนเธอวิ่งเขาก็เห็นเต้างามกระเพื่อมไปมาอีกด้วย ดูเหมือนว่าแก้วจะไม่ได้ใส่ยกทรงมา

"สงสัยไปข้างนอก ไอวิญญาณมันลอยไปข้างนอก ไปกัน" แก้วบอกพลางจูงมือขุนวิ่งออกไป

บทสนทนาของทั้งคู่นั้นอาจารย์ดานั้นได้ยินทั้งหมด เธอยืนฟังเงียบๆแอบอยู่ข้างกำแพง แต่ก็งงๆกับปะโยคพวกนั้น ไม่เข้าใจความหมายเลยสักนิด โดยที่อาจารย์สาวไม่รู้ตัวเลยว่า บัดนี้วิญญาณตนนั้นได้กลับมาที่นี่อีกครั้ง วิญญาณสาวหลอกล่อให้แก้วกับขุนไปข้างนอก ก่อนที่จะกลับมาหาร่างคนสักร่างเพื่อซ่อนตัวซักระยะ

"วิญญาณมันไปไหนอ่ะครับ" ขุนเอ่ยถามสาวสวยข้างๆ ตอนนี้พวกเขาออกมาจากตึกแล้ว

"ไปแล้วนะคะ" แก้วหันไปโบกมือลายามทั้งสองอย่างมีจริต เธอแอบดึงกระโปรงขึ้นอีกนิดหน่อยจนมันสั้นเสมอหูเพื่ออวดแก้มก้นเนียนๆให้ยามทั้งสองเห็นมากกว่าเดิม สาวสวยรู้สึกเสียวร่องสุดๆเมื่อได้โชว์แบบนี้ ก่อนจะหันกลับมาตอบขุน "หิวแล้วอ่ะ ไปหาอะไรกินกัน"

"แล้วไม่ตามต่อเหรอครับ" ขุนถามงงๆ แต่สายตาจ้องไปที่เต้างามอวบใหญ่ เขามองมันกระเพื่อมขึ้นลงอย่างสนใจ

"กินก่อน เช้านี้ยังไม่ได้กินอะไรเลย แน่ะ!! ดูอีกละ ไม่ดูขาแล้วเหรอ อุตส่าห์ดึงกระโปรงขึ้นนิดๆละนะ" แก้วถามยิ้มๆ เธอเดินยืดอกอวดชายหนุ่มข้างๆอย่างจงใจ

"เทียดใส่เสื้อในป่าวอ่ะ" ขุนถามตรงๆ เขารู้ว่ายายเทียดของเขาเป็นคนยังไงจึงกล้าถาม หากเป็นสาวๆคนอื่นคงโดนตบไปแล้ว

"ไม่ใส่" แก้วตอบตรงๆ อย่างไม่มีอาการเขินอายอะไรทั้งสิ้น เธอเห็นขุนมองเต้าเธออยู่ จึงใช้แขนช้อนเต้าตัวเองขึ้นมาอีกจนสาบเสื้อแหวกออก ขุนมองลอดไปก็เห็นเต้างามสวยไร้ชั้นในปิดกั้น สายตาขุนเหมือนมีคำถามเรื่องจุกนม แก้วจึงชิงตอบก่อนที่เขาจะถาม "แต่มีซิลิโคนแปะจุกไว้ ชอบแบบนี้ด้วยเหรอ"

"ชอบบบ เซ็กซี่จัง" ขุนมองไปที่แก้วด้วยสายตาหื่นกามสุดๆ นี่ถ้าไม่ติดว่าเป็นเทียดแก้ว เขาคงจับกดไปแล้ว

"ชอบก็มองให้พอนะเจ้าขุน อิอิ" แก้วเอ่ยเสียงหวานพลางคล้องแขนชายหนุ่มให้เต้างามสัมผัสกับแขนชายหนุ่มอย่างจงใจ "แบบนี้ก็ชอบป่ะ"

"อูยยย ไม่อยากกินข้าวแล้ว" ขุนบอก ท่อนเอ็นแข็งเต็มที่ เต้างามนุ่มนิ่มเสียดสีกับแขนเขาจนแทบทนไม่ไหว

"อุ้ยยย ไม่คล้องแขนละ" แก้วชิงออกห่างทันที ก่อนที่มันจะเลยเถิด จึงต้องรีบเปลี่ยนเรื่อง "กินข้าวที่นั่นมั้ย ดูน่าอร่อย"

ขุนไม่ตอบอะไร สายตาเขาจ้องแก้วแทบจะกลืนกิน เขาไม่คิดเลยว่า เทียดเขาจะยั่วเก่งขนาดนี้ ส่วนแก้วนั้นก็รู้ว่าขุนนั้นอยากขนาดไหน เธอจึงรีบจูงมือขุนเดินไปที่ร้านอาหารทันที ทุกย่างก้าวที่แก้วเดินนั้น ยิ่งทำให้กระโปรงทรงเอสุดสั้นร่นขึ้นไปเรื่อยๆ ดีที่ตอนนี้เป็นช่วงปิดเทอม จึงมีนักศึกษาไม่ค่อยเยอะ ทำให้แก้วไม่สนใจที่จะดึงกระโปรงลงแต่อย่างใด เธอเคยชินกับการนุ่งสั้นไม่ได้รู้สึกเขินอายอะไรแล้ว

"ปล่อยไว้นานๆจะดีเหรอครับ วิญญาณมันอาจจะไปสิงคนอื่นอีก เดี๋ยวตามยากกันพอดี" ขุนเอ่ยขึ้นหลังจากที่ความหื่นลดลง ตอนนี้ทั้งสองนั่งที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งข้างๆมอ

"เอาหน่า กินก่อน" แก้วบอก ตอนนี้เธอนั่งฝั่งตรงข้ามขุนเพื่อให้โต๊ะบังๆเธอไว้ เขาจะได้ไม่หื่นมาก แต่ถึงอย่างนั้น เจ้าขุนก็ยังพยายามมองนมเธออยู่ จนสาวแก้วเริ่มเหนื่อยใจกับความหื่นของเหลนคนนี้ "อุตส่าห์มานั่งตรงนี้ยังจะมองอีกเหรอ"

"ก็เทียดบอกเองว่าให้มอง" ขุนเอ่ย แววตาเต็มไปด้วยไฟราคะ

"ได้ ชอบแบบนี้ใช่มั้ย"

แก้วลุกขึ้นแล้วเดินไปนั่งข้างๆชายหนุ่มทันที กระโปรงแก้วนั้นสั้นจนร่นไปครึ่งก้นตอนเธอนั่ง ทำให้ก้นเธอสัมผัสกับเก้าอี้จนแก้วเย็บวาบไปทั้งตูด สาวสวยไม่ดึงกระโปรงลงแต่อย่างใด เธอปล่อยให้กางเกงในสีขาวบางๆโผล่ออกมายั่วชายหนุ่มข้างๆ สาวสวยปลดกระดุมเสื้อสุดรัดออกหนึ่งเม็ดบน ทำให้ขุนมองลงไปเป็นเต้างามทรงโตเบียดอยู่ในเสื้อนักศึกษาสุดรัดอย่างน่ามอง ไม่เพียงแค่นั้น แก้วยังเขยิบจนนั่งชิดกับชายหนุ่ม นมนิ่มๆกดแขนชายหนุ่มเบาๆอย่างจงใจ สาวแก้วนั้นเป็นพวกชอบโชว์สุดๆอยู่แล้ว เธอไลฟ์สดแต่งตัวยั่วๆทุกวัน ได้รับข้อความแนวหื่นกามมาเยอะจนเคยชินแต่ไม่เคยโชว์จริงๆจังๆข้างนอกเท่าไหร่ พอมีขุนชอบมองแบบนี้ก็ยิ่งสนองอารมณ์เธอได้เป็นอย่างดี

"ชอบใช่มั้ย แบบนี้" แก้วถามพลางเขยิบชิดเขาเข้าไปอีก จนชายหนุ่มได้กลิ่นน้ำหอมจางๆของเธอ สองหนุ่มสาวชิดกันจนสีข้างแนบกันแน่น

"กอดได้มั้ย" ขุนถาม ตอนนี้ควยเขาแทบระเบิด อยากปลดปล่อยเต็มที

"แค่กอดเหรอ" แก้วถามหยั่งเชิง สาวสวยนั่งแนบชิดชายหนุ่มร่างสูง เธอเงยหน้าจ้องมองเขาด้วยสายตาร้อนแรง ดีที่ร้านนี้ยังไม่มีคน ไม่งั้นคนอื่นๆคงได้เห็นฉากเร่าร้อนนี้แล้ว

"งั้นขอกอดกับจูบ ได้มั้ยพี่แก้ว" ขุนลองถามหยั่งเชิงบ้าง เขาตื่นเต้นสุดๆ

"อิอิ ไม่ได้จ๊ะเด็กน้อย เราเป็นญาติกันนะ" เทียดแก้วหัวเราะขำๆ สายตาร้อนแรงพลันเปลี่ยนเป็นสนุกสนาน เธอแค่ลองยั่วขุนเท่านั้น สาวสวยเขยิบออกห่าง ไม่สนใจขุนที่กำลังมองเธอด้วยความเสียดาย

"เทียดอ่ะ" ขุนกลับมาเรียกเทียดเหมือนเดิม ท่อนเอ็นที่แข็งๆพลันอ่อนลงเล็กน้อย "กอดจูบก็ไม่ได้เหรอ"

"ไม่ได้ กอดจูบทีไรไม่พ้นเอากันทุกที" แก้วยังคงคอนเซ็ปพูดตรงๆ แม้จะเรื่องไต้สะดือ เธอก็ไม่อายที่จะพูดอะไรทำนองนี้ "มองได้ แต่ห้ามทำอะไรนอกเหนือจากนั้นนะจ๊ะ เด็กน้อย"

"พี่แก้วสวยขนาดนี้ไม่คิดจะมีผัวใหม่เหรอ" ขุนถาม

"ก็มีเล็งๆไว้อยู่นะ"

แก้วบอก เธอนึกถึงแบงค์ทันทีที่ขุนถามคำนี้ ด้วยความสาว ความสวยของเธอ ทำให้ไม่ยากนักหากคิดจะมีใครสักคน แต่จะหาคนที่เก่งเรื่องบนเตียงมันก็ไม่ง่ายขนาดนั้น เนื่องจากเธอผ่านโลกมาเยอะ แต่งงานมาแล้วสองครั้ง สามีคนแรกตั้งแต่สมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้นนู่นเลย ผัวคนแรกไม่ค่อยดีนัก ทั้งขี้เมาทั้งชอบตบตี สมัยนั้นผู้หญิงไม่มีปากเสียงนักทำให้แก้วต้องทนกับผู้ชายแบบนั้นมาตลอด แต่มีดีที่เย็ดเธอได้มันมากๆ ถึงใจสุดๆ หลังจากนั้นแก้วก็ได้เรียนคุณไสย รู้วิธีทำให้เป็นสาวตลอดกาล ช่วงนั้นเธอสนุกกับชีวิตสุดๆ ทั้งให้ท่าทั้งอ่อยผู้ชายไปทั่ว เอากับคนหลายคนเลือกเฉพาะที่เธอถูกใจ ถึงร่านแต่เลือก แน่นอนว่าอายุขนาดนี้ถ้าไม่ผ่านผู้ชายมามากก็โกหกแล้ว พอมาผัวคนที่สองคือสมัยเลิกทาสช่วงกลางๆรัตนโกสินทร์ ได้ผัวเป็นคนจีนคนนี้เพราะความดี มีความขยันสร้างเนื้อสร้างตัว ไม่เคยตบตี กินเหล้าแต่ไม่ติดเหล้า เย็ดไม่ค่อยเก่ง ทำให้สเปคของแก้วในตอนนี้คือผู้ชายดีๆที่เย็ดเก่งๆเท่านั้น คนที่ทำให้เธอถึงใจได้ หน้าตาขอแค่ไม่ขี้เหร่มาก เธอก็โอเค

"ใครเหรอครับ" ขุนถามอย่างสนใจ พลางมองขาเรียวๆที่ไขว่ห้างอยู่กับมองลอดใต้สาปเสื้อดูนมโตๆของแก้วตามปกติของเขา

"มองอีกละ" แก้วเอ่ยอย่างเซ็งๆ เธอรีบเปลี่ยนเรื่องคุย "มองไม่เบื่อเหรอ"

"ก็พี่แก้วสวยอ่ะ" ขุนยืนยัน

"งั้นคนสวยๆคนอื่นๆก็มองแบบนี้ป่ะ" แก้วถามพลางหันมาอวดเต้างามเต็มๆตา มือเรียวงามลูบขาอ่อนตัวเองไปมาอย่างยั่วยวน สาวสวยยิ้มยั่วๆตามสไตล์

"ก็มองครับ แต่พี่แก้วน่ามองกว่า"

"แค่น่ามอง ทำไมควยต้องแข็งขนาดนั้นด้วยล่ะ" แก้วชี้ไปที่เป้าตุงๆของชายหนุ่มจนเขารีบเอากระเป๋ามาปิดทันที แก้วยังยั่วต่อไป "น่ามองไม่ใช่น่าเย็ดซะหน่อย"

"ยั่วเก่งจัง" ขุนบอก เขาลองเอามือลงไปวางที่ขาอ่อนของสาวสวย รู้สึกถึงขนอ่อนนิ่มๆที่เรียวขาของเธอ ปรากฎว่าแก้วก็ไม่ได้ปัดมือเขาออกแต่อย่างใด "ขาเนียนจังครับ นิ่มด้วย"

"ให้วางเฉยๆนะ ห้ามลูบ" แก้วบอกยิ้มๆ เธอวางมือนิ่มๆข้างนึงลงบนหลังมือชายหนุ่มที่กำลังสัมผัสเรียวขาเธออยู่
เขาวางมือลงบนเรียวขาสวยๆของสาวรุ่นใหญ่หน้ามหาลัยแต่เธอกลับไม่ให้ลูบซะงั้น กฎเกณฑ์ข้อห้ามพวกนี้ยิ่งสร้างความตื่นเต้นให้เขาจนควยแทบระเบิด ท่อนเอ็นเขาแข็งเป็นไม้ดันกางเกงยีนจนตุงออกมา

"พอยังจ๊ะเด็กน้อย" แก้วกำลังจะจับมือชายหนุ่มออก

"ยังครับ" ขุนรีบตอบทันที เขาจับขาเรียวๆของแก้วเอาไว้แน่น

"พอเถอะ กินเสร็จแล้ว ต้องรีบไปตามหาวิญญาณต่อ ป่ะ ไปกัน" แก้วรีบตัดบท สาวสวยจับมือขุนออกพลางลุกขึ้นยืน แล้วดึงกระโปรงสุดสั้นลงให้เรียบร้อย

"พี่แก้วชอบยั่วจัง ตัดบทก็เก่ง" ขุนตัดพ้อ เขาเพิ่งจะโดนกระตุ้นก็โดนแก้วหักอารมณ์อีกแล้ว

"ทีแรกก็จะไม่ยั่วหรอก แต่เจอเหลนชอบมอง ก็เลยยั่วซะหน่อย" สาวสวยเอ่ยเสียงหวาน "ชอบมั้ย"

"ชอบครับ แต่ไม่ดีตรงที่ได้แค่มองอ่ะ"

"ก็บอกแต่แรกแล้วว่าให้แค่มองนะคะ เด็กน้อย ไม่ได้ให้เย็ดสักหน่อย อิอิ" แก้วเอ่ยขำๆ เธอยังยืนอยู่ตรงหน้าเขา ด้วยความที่กระโปรงมันสั้น ขุนจึงเห็นกางเกงในบางๆสีขาวอย่างเต็มตา ด้วยความใกล้ขนาดนี้ทำให้เขาเห็นทะลุไปถึงเนินเสียวไร้ขนที่อยู่ด้านในได้อย่างสบายๆ

"อูยยยย พี่แก้ววว"

"ป่ะ ไปกัน" แต่ก่อนที่ขุนจะพูดอะไรต่อ แก้วก็รีบจูงขุนไปทันที แล้วทั้งสองก็ตามหาวิญญาณต่อไป


ตกเย็นอาจารย์เจตก็โทรบอกอาจารย์ดาว่ามารออยู่หน้าตึกแล้วเหมือนกับทุกวัน ชายหนุ่มรอเพียงไม่นานก็เห็นแฟนสาวเดินออกมาจากตึกก่อนจะเปิดประตูรถแล้วนั่งข้างคนขับทันที

"เหนื่อยมั้ยดา" เขาถาม

"ไม่ค่ะ มีพี่มารับก็หายเหนื่อยแล้วค่ะ" อาจารย์สาวพูดพลางส่งสายตายั่วยวนนิดๆให้กับชายหนุ่ม เธอมองชายหนุ่มอย่างสนใจไม่วางตา

"ปากหวานจัง" อาจารย์เจตเอ่ยยิ้มๆ ตั้งแต่คบมา เขาไม่เคยได้ยินคำพวกนี้จากปากแฟนของเขาเลย มีแต่เขาที่พูดซะส่วนใหญ่

"เคยชิมเหรอคะ" สาวสวยพูดด้วยน้ำเสียงเย้ายวน ทำเอาเขารู้สึกเสียวๆกับคำพูดพวกนั้นทันที ท่อนเอ็นค่อยๆแข็งตัวช้าๆ

"ดาจะให้ชิมเหรอ" เจตหันไปมองสาวสวยที่ตอนนี้ยังคงจ้องเขาด้วยแววตาหวานเยิ้ม

"ไม่ค่ะ ดาล้อเล่น" อาจารย์สาวเอ่ยยิ้มๆ พลางหันไปทางอื่น ตัดอารมณ์ชายหนุ่มเอาดื้อๆ

"ยั่วเก่งนะเรา ไปหัดมาจากไหนเนี่ย" ชายหนุ่มออกรถทันที

"อิอิ ไม่บอกค่ะ" สาวสวยหัวเราะเบาๆอย่างชอบใจ สายตาเต็มไปด้วยไฟสวาทจางๆที่อาจารย์สาวพยายามซ่อนเอาไว้ "แล้วชอบไหมคะ ชอบดาตอนปากหวานหรือไม่ชอบคะ"

"ชอบสิจ๊ะ แฟนพี่ทั้งคน ยังไงพี่ก็ชอบ"

เจตบอกอย่างตื่นเต้น เขาไม่เคยคุยอะไรแบบนี้กับแฟนเขาเลย ตลอดเวลาที่คบกันมาหลายเดือน ปกติแล้วเธอมักจะเว้นระยะกับเขาเสมอ คบกันมานานเขาทำได้เพียงแค่จับมือเท่านั้น พอจะจูบหญิงสาวก็ปฎิเสธเสมอ ถ้าเป็นแฟนเก่าของเขาคงพาเข้าห้องเสร็จเขาไปนานแล้ว แต่ที่ชายหนุ่มไม่เร่งรัดมากเพราะคราวนี้เขาจริงจังกับอาจารย์สาวสวยคนนี้จริงๆ ถึงขั้นคิดจะขอแต่งงานเลยทีเดียว ยิ่งพอเหมือนแฟนสาวจะให้ท่า เขาก็ยิ่งชอบใจไปใหญ่

"วันนี้อยากกินอะไรครับ" เจตถาม

"แล้วแต่พี่เลยค่ะ" ดาเอ่ยยิ้มๆ

"ดูดามีความสุขจัง ไม่เหมือนตอนเช้าที่ยังเครียดๆอยู่เลย" ชายหนุ่มมองสาวตรงหน้ายิ้มๆ เวลาอาจารย์สาวยิ้ม ยิ่งน่ามอง เขาไม่เห็นรอยยิ้มนี้มานาน ตั้งแต่ที่เธอบอกว่ามีคนแอบมองเธอแล้ว

"แล้วชอบมั้ยคะ" สาวสวยไม่ตอบแต่ถามคืน

"ชอบสิ"

"ชอบดาทุกอย่างเลยนะคะ" สาวสวยยิ้มแซวๆ หัวเราะคิกคักดูน่ารัก เธอหันไปหาชายหนุ่มก่อนโน้มกายไปหอมแก้มอาจารย์หนุ่มเบาๆ "ให้รางวัลค่ะ"

ตอนนี้อาจารย์เจตหัวหมุนไปหมดแล้ว ใจเขาเต้นแรงด้วยความสุข เขายังรู้สึกถึงริมฝีปากนุ่มๆที่สัมผัสแก้มของเขาได้เป็นอย่างดี

"พี่ไม่อยากกินข้าวแล้ว พี่อยากกินดามากกว่า" อาจารย์เจตหยอกล้อ เขาหันไปมองแฟนสาวพลันเห็นแววตายั่วสวาทราวกับชอบใจที่เขาพูดแบบนั้นแต่แววตานั้นก็เห็นเพียงแวบเดียว แล้วแววตานั้นก็หายไป

"แหม พูดอะไรคะ แค่หอมแก้มหรอกค่ะ" อาจารย์สาวเอ่ยอย่างมีจริต

คู่รักทั้งสอง หยอกล้อสองแง่สองง่ามกันตลอดทาง แม้อาจารย์เจตจะแปลกใจที่แฟนสาวดูจะแปลกไปบ้าง แต่มันก็ถูกใจเขาไม่น้อย วันนี้เขาพาอาจารย์สาวมาร้านที่เธอชอบ

"รู้ใจจังนะคะ" สาวสวยยิ้มชอบใจ ตอนนี้ทั้งสองนั่งข้างกันกำลังเลือกเมนูอยู่ แต่แฟนหนุ่มไม่รู้ตัวเลยว่า ตอนนี้สาวคนสวยแทนที่จะมองไปที่เมนูอาหาร กลับไปมองผู้ชายโต๊ะข้างๆด้วยสายตายั่วยวน เธอค่อยๆดึงกระโปรงทรงเอคลุมเข่าขึ้นมาช้าๆโดยทำทีเป็นเกาขาอ่อนเพื่อดึงดูดสายตาของหนุ่มที่นั่งโต๊ะข้างๆ

"เอาอันนี้มั้ยดา" เจตถาม ทำให้สาวสวยรีบหันกลับมามองที่เมนูจังหวะเดียวกับที่ชายหนุ่มโต๊ะข้างๆมองมาที่เธอพอดี
ชายคนนั้นมองสาวสวยข้างๆอย่างสนใจ มือเธอยังคงเกาขาอ่อนอยู่ แล้วเหมือนจะเกาสูงขึ้นเรื่อยๆอีกด้วย ทำให้อวดขาเรียวขาวที่สาวสวยไม่เคยโชว์ในที่สาธารณะแบบนี้มาก่อน ในใจดาตื่นเต้นสุดๆ เธอไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงได้ทำแบบนี้ทั้งๆที่เมื่อก่อนไม่เคยทำเลย แต่พอเธอได้ทำกลับรู้สึกสนุกแปลกๆ เหมือนกับว่าจิตใจลึกๆของเธอชอบซะอย่างนั้น

"เอาค่ะ" สาวสวยยิ้มๆ เธอเห็นรอยยิ้มที่จริงใจของแฟนหนุ่ม ในใจเกิดรู้สึกผิดขึ้นมา อาจารย์สาวจึงรีบดึงกระโปรงลงปิดขาทันที สร้างความเสียดายให้หนุ่มคนนั้นอย่างมาก

"ดาบอกพี่หน่อย ทำไมวันนี้ดาดูมีความสุขจัง" เจตถาม

"ไม่รู้ค่ะ" สาวสวยตอบตรงๆพลางเอนกายนุ่มนิ่มพิงชายหนุ่มจนเขาได้กลิ่นหอมของเนื้อนาง

"หอมจัง" เจตบอกพลางยกแขนจะโอบไหล่สาวสวย แต่อาจารย์สาวกลับชันกายออกห่างซะอย่างนั้น

"ใจเย็นๆนะคะ คนเยอะแยะ อายค่ะ"

สาวสวยบอกยิ้มๆอย่างไว้ตัว อาการเดี๋ยวยั่วเดี๋ยวไม่ยั่วทำเอาแฟนหนุ่มจิตใจปั่นป่วนไปหมด เขาคิดว่าแฟนเขากำลังแกล้งเขาอยู่ ทั้งสองคุยกันพักนึงอาหารก็มาเสิร์ฟ อาจารย์เจตนั้นปกติแล้วเวลากินข้าว เขาจะไม่ชวนคุย ตอนนี้จึงเกิดความเงียบขึ้น ส่วนอาจารย์ดาในตอนนี้แทนที่จะกินข้าว เธอกลับค่อยๆดึงกระโปรงขึ้นช้าๆอีกครั้งโดยใช้มุกเดิมคือเกาขา สาวสวยร่นกระโปรงตัวเองหมายจะดึงดูดสายตาจากหนุ่มโต๊ะข้างๆ จนในที่สุดก็สำเร็จ

'ร่นสูงแค่ไหนดีนะ' อาจารย์สาวรู้สึกตื่นเต้นปนเสียว ที่ได้ลองทำอะไรที่ไม่เคยทำมาก่อนแบบนี้

จากการสังเกตของอาจารย์ดา ดูเหมือนว่าชายโต๊ะข้างๆเหมือนจะมากับแฟนสาวของเขาซึ่งถือว่าหน้าตาธรรมดา ไม่โดดเด่นอะไร อาจารย์สาวยิ่งรู้สึกท้าทายสุดๆ เธอคิดว่าจะดึงกระโปรงให้ถึงโคนขา แต่เจตเอ่ยถาม

"ไม่กินเหรอ" แฟนดาถามงงๆ

"คือ ดาปวดท้องค่ะ เข้าห้องน้ำแปปนะคะ" สาวสวยเริ่มได้สติอีกครั้ง เธอเดินไปสงบสติอารมณ์ในห้องน้ำ ดามองตัวเองในกระจกด้วยความแปลกใจ เธอไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน เธอไม่เคยสนุกกับการโชว์รูปร่างตัวเองเลยจึงแต่งตัวมิดชิดมาตลอด แต่วันนี้กลับแปลกไป เธอกลับชอบที่จะโชว์ ชอบที่ผู้ชายมอง แล้วก็ชอบที่จะพูดยั่วๆ ทั้งๆที่ไม่เคยมาก่อน

อาจารย์สาวพยายามคุมสติให้อยู่กับเนื้อกับตัว เธอหลับตากำหมัดแน่น ใบหน้าหวานสวยเคร่งเครียดจริงจัง

"ดาเป็นไง ไม่สบายรึเปล่า" เจตถามด้วยความเป็นห่วงเมื่อแฟนสาวกลับมา

"ดาสบายดีค่ะ" อาจารย์สาวบอก พลางนั่งลงข้างๆเขา ตอนนี้มีเพียงแฟนหนุ่มของเธอที่เรียกสติเธอได้ เธอสังเกตว่าทุกครั้งที่เธอเห็นเขา อาการแปลกๆพวกนั้นจะทุเลาลง

"ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว มากินกันเถอะ" เจตบอก ยิ้มให้แฟนสาว

ทั้งสองกินกันจนหมด อาจารย์ดาพยายามจะมองแต่แฟนหนุ่มเอาไว้ เพราะทุกครั้งที่เธอมองไปรอบๆ แล้วเห็นผู้ชายสักคน อาการแปลกๆมักจะกลับมา ทั้งสองจ่ายเงิน ทีแรกนั้นเจตจะเลี้ยง แต่อาจารย์สาวยืนกรานว่าจะแชร์ค่าอาหารกับชายหนุ่มจนเขาต้องยอม และก็ถึงเวลากลับห้องพัก

"พรุ่งนี้เวลาเดิมนะครับ"

"ค่ะ"
สาวสวยตอบรับ แล้วรีบเดินเข้าพอพักไปทันที เธอพยายามไม่มองยามหน้าตึก และพยายามไม่มองหนุ่มห้องข้างๆที่เพิ่งเข้าห้องไป อาจารย์ดาตรงเข้าห้องทันทีด้วยความโล่งใจที่เลี่ยงอาการแปลกๆพวกนั้นได้ ที่ห้องพักอาจารย์สาวนั้น ค่อนข้างจะเรียบง่ายและสะอาดมากๆ สาวสวยเดินเข้าห้องด้วยจิตใจที่ปั่นป่วนไปหมด เมื่อครู่ตอนเธอลงจากรถ ในใจเธออยากชวนแฟนหนุ่มขึ้นห้องใจจะขาด ดีที่สาวสวยหยุดตัวเองได้ทันจึงไม่เกิดเหตุการณ์สุ่มเสี่ยงแบบนั้นขึ้น อาจารย์สาวเปิดไฟที่ห้องพักแล้วก็ต้องตกใจสุดขีด เมื่อเธอเห็นนิสิตสาวคนที่ไม่เคาะห้องคนนั้น กำลังนั่งที่โซฟาของเธอ เธอคนนี้อยู่ชุดนักศึกษาสุดสั้นชุดเดิมที่เธอเคยเห็น แต่คราวนี้อาจารย์สาวกลับรู้สึกว่าชุดแบบนี้ก็สวยดีเหมือนกัน

"ว้ายยยย!! เธอเข้ามาได้ไง" อาจารย์สาวตะโกนเสียงดังถามอย่างหวาดกลัว เธอนึกไปถึงคนที่คอยแอบดูเธอ "แกใช่มั้ยที่แอบดูฉัน"

"แอบดูอะไรคะ" เทียดแก้วตอบงงๆ ไม่รู้ว่าอาจารย์ดาพูดเรื่องอะไรอยู่ แก้วโบกมือให้สัญญาณบางอย่าง

"ทำอะไร ว้ายยย" อาจารย์ดาตกใจเมื่อจู่ๆก็ถูกชายคนหนึ่งแขวนลูกประคำรอบคอเธอ ทันใดนั้นสาวสวยก็รู้สึกมึนหัวเป็นลมไปทันที ดีที่ชายด้านหลังพยุงเธอเอาไว้ จึงไม่ล้มกระแทกพื้น

"อุ้มไปไว้ที่เตียง" แก้วบอกชายคนนั้น ซึ่งไม่ใช่ใครที่ไหน คนนั้นคือขุนนั่นเอง

"มั่นใจเหรอครับเทียดว่าเป็นอาจารย์น่ะ" ขุนถามพลางวางร่างบางลงบนเตียงอย่างทะนุถนอม

"ร้อยเปอร์เซ็น" แก้วบอกพลางนั่งลงบนเตียงแล้วลูบผมยาวสลวยของอาจารย์สาวเบาๆ แก้วนั้นรู้แต่แรกแล้วว่าวิญญาณคนนี้จะต้องกลับไปสิงหญิงสาวคนนี้อย่างแน่นอน เธอจึงชวนขุนกินข้าวในตอนนั้น ไม่ได้รีบร้อนอะไรนัก เธอรู้จากประสบการณ์การไล่ผีมาล้วน  "ลูกประคำฉันปลุกเสกไว้สยบวิญญาณแปลกปลอมที่อยู่ในร่าง ถ้าแขวนบนคอใครแล้วเป็นลมแบบนั้น มั่นใจได้เลยว่าโดนวิญญาณสิงอยู่แน่นอน"

"แล้วทำไงต่อครับ" ขุนพูดแต่ตาก็ไม่วายมองลอดใต้กระโปรงของสาวแก้ว ยิ่งเธอนั่งแบบนี้ ยิ่งน่ามองเข้าไปใหญ่

"เอ้า!! ไอ้นี่ ก็ไล่ผีสิวะ มันหมดฤทธื์แล้ว เอ๊งจัดการได้เลย" แก้วบอกด้วยลีลาการพูดราวคนแก่ แต่น้ำเสียงที่เปล่งออกมากลับหวานใสขัดกับลีลาการพูดสุดๆ "ดูอีกละ ดูทั้งวันแล้วนะ ตั้งแต่เช้าจนมืด"

"ก็พี่แก้วสวยอ่ะ" ขุนยังยืนยัน เขาเปลี่ยนสรรพนามเธอจากเทียดเป็นพี่อีกแล้ว

"เออๆ จะมองก็มอง แต่ไล่ผีด้วย" แก้วลุกขึ้นอย่างรวดเร็วพลางดึงกระโปรงลง แต่กระโปรงเธอสั้นมาก ถึงจะดึงลงแค่ไหนก็ติดสะโพกอยู่ดี เธอรีบเดินไปด้านหลังของชายหนุ่มไม่ให้ขุนมองเธอเห็น เพื่อให้เขามีสมาธิกับพิธีกรรม
ขุนใช้เวลาไม่นานก็ถอนวิญญาณสาวในร่างอาจารย์ดาออกมาได้ ไอวิญญาณสีขาวจางๆ ลอยวนไปมาในหลอดแก้วที่ลงอักขระอยู่ ชายหนุ่มมองผลงานไล่ผีของตัวเองอย่างภูมิใจ ก่อนจะยื่นให้แก้วที่กำลังนั่งไขว่ห้างอวดขาเรียวๆรอเขาอยู่

"ว่าแต่มันเป็นผีอะไรครับ" ขุนถาม เขาไล่มาตั้งแต่เช้า ยังไม่รู้เลยว่าไล่วิญญาณประเภทอะไรอยู่

"ผีแม่ม่าย" สาวสวยตอบเสียงหวาน พลางเก็บหลอดแก้ววิญญาณลงในกระเป๋า

"ผีที่ชอบกินผู้ชายเหรอครับ" ขุนบอก ตาลุกวาว นี่ถ้าเขาเอาผีแม่ม่ายไปสิงสาวคนอื่น สาวๆพวกนั้นคงเสร็จเขาได้ไม่ยาก

"ใช่" แก้วตอบสั้นๆ แต่พอเห็นแววตาของขุน เธอก็รู้เลยว่าชายหนุ่มคิดอะไรอยู่ "นี่!! หยุดคิดแบบนั้นเลย นี่ไม่ใช่ของเล่น โดนสิงนานๆเข้า ชีวิตพังเลยนะบอกให้ ดีที่คนนี้โดนสิงแค่ไม่กี่ชั่วโมง เลยไม่แสดงอาการมาก ยังพอมีสติเป็นของตัวเองอยู่ วิญญาณพวกนี้ชอบกินผู้ชาย พูดง่ายๆคือชอบเย็ดกับผู้ชายนั่นแหละ พวกมันไม่สนว่าเจ้าของร่างจะตกต่ำแค่ไหน ขอแค่เย็ดเป็นพอ สุดท้ายคนที่โดนสิงนานๆ คงไปจบเป็นกะหรี่แถวซ่องตะเข็บชายแดน"

"ครับๆ ผมแค่คิดเฉยๆ ไม่ได้จะทำจริงซะหน่อย" ขุนตอบอย่างสำนึกผิด

"ดีแล้ว" แก้วยิ้มๆ ตอนนี้เธอนึกถึงแบงค์แล้ว เธอกะจะแวะไปหาสักหน่อย "ป่ะ กลับ"

"อ้าว พี่แก้ว แล้วลูกประคำบนคอล่ะ ไม่เอาไปด้วยเหรอ" ขุนถามงงๆ

"ปล่อยไว้แบบนั้นแหละ" สาวสวยตอบ เธอไม่ชินนักที่โดนขุนเรียกเธอว่าพี่แบบนี้ "ไอวิญญาณของผีแม่ม่ายยังอยู่ในร่างอยู่ ต้องรออีกสัก 2-3 อาทิตย์ไอวิญญาณจะจางลง แล้วถอดออกได้"

"แล้วถ้าถอดตอนนี้จะเป็นไงครับ" ขุนสงสัยไม่เลิก

"ก็จะมีอาการเหมือนโดนผีแม่ม่ายสิง แต่อาการจะหายเองหลังจาก 2-3 อาทิตย์ผ่านไป ลูกประคำ เอาไว้สยบอาการพวกนั้น" แก้วบอกอย่างใจเย็น นอกจากขุนจะมาเป็นลูกมือแล้ว เธอยังต้องคอยสอนให้หมอผีฝึกหัดหนุ่มคนนี้ด้วย

"คล้ายๆหมอกราคะเลยนะครับ"

"ใช่แล้ว ผีแม่ม่ายเป็นหนึ่งในส่วนผสมสร้างหมอกราคะเลยล่ะ" สาวสวยตอบ ในใจเริ่มคิดอะไรบางอย่างได้ ถ้าขุนไม่ถามเธอคงไม่คิดถึงเรื่องนี้ ผีแม่ม่ายที่ไม่เคยเจอแถวนี้มาก่อน กับหมอกราคะที่จู่ๆก็มาเจอแถวนี้ ช่างประจวบเหมาะเหลือเกิน เหมาะเกินไป ทีแรกนั้นสาวแก้วจะไปหาแบงค์สักหน่อย แต่เธอห่วงเหลนขวัญมากกว่าในเรื่องหมอกราคะ เธอจึงคิดจะไปค้นคว้าต่อที่บ้านของหมอคง "กลับกันยัง"

"ได้ครับ" ขุนบอกสายตายังไม่วายมองหุ่นสะโอดสะองของสาวตรงหน้า แต่ตอนนี้แก้วนึกถึงแต่เรื่องหมอกราคะ จึงไม่สนใจขุนเท่าไหร่ "กลับบ้านพี่แก้ว หรือบ้านผมดีครับ"

"กลับบ้านบ้านพ่อแก" แก้วตอบเสียงหวาน ทำเอาขุนตาโต

"จริงเหรอพี่แก้วววว" ขุนเอ่ยอย่างดีใจ ตอนนี้บ้านเขาทั้งเจ๊ขวัญและพ่อคง ไม่มีใครอยู่บ้านสักคน ชายหนุ่มคิดไปไกลจนสายตาบ่งบอก ทำให้แก้วจับได้อีกครั้ง

"แกนี่มันจริงๆเลย" แก้วเอ่ยพลางส่ายหัว

จากนั้นหมอผีทั้งรุ่นโปรและรุ่นฝึกหัด ก็เดินออกจากห้องไป


---------------------------

ตอนแรกๆขอเพลาๆฉาก sex แล้วไป setup พวกเนื้อเรื่องก่อนครับ ยั่วกันให้กระจายไปเลย อิอิ

ปล. จริงๆถ้านับญาติแก้วกับ ขวัญและขุน อาจจะต้องใช้คำว่า ลื่อ (ลื่อจะไกลกว่าเหลนอีก 1 ช่วงอายุคน) แต่ไม่น่าจะอ่านง่ายนัก เลยใช้เหลนแทน ซึ่งน่าจะอ่านง่ายกว่า

ปล2. ตอนนี้ไม่ซ่อนครับ

[pornpat tammalangka]

ขุนคงต้องไปฝึกวิชาด้านสาวๆจากแบงค์มาเยอะๆละ

[peddo]

ดีที่แก้วเก๋าเกมนะครับ ไม่รู้ว่าขุนจะช่วยงานได้ดีจริงหรือฟลุค ดูทรงแล้ว แทนที่จะจับผี จะกลายเป็นจับหมีมากกว่า 555
ขอบคุณ​ครับ​

[playnut]

แบงค์ตามเก็บให้หมด

[leo_attack]

น้ำตาจิไหล. ภาคต่อมาแล้ว อย่าลืมบทเลสฉิ่งฉับมันๆ มาบ้างนะครับ จะมีหวังมั้ยหว่า
ปล. ภาคเก่าสาวๆ สามัคคีกันเกินไปมันอาจเรียบ ให้มีแย่งแข่งขันกันบ้างน่าจะสนุกขึ้นนะครับ

[กำพล]

ยังคงน่าอ่านเหมือนเดิม ภาคสองนี้จะมีตัวละครจากภาคหนึ่งมาทั้งหมดเหลือเปล่า

[Asura4237]

กำลังรื้อฟื้นความจำอยู่ สงสัยว่า เทียดแก้ว กับ ขุน เนี่ย มีความเกี่ยวข้องกับภาคแรกไหม?

[isocPPP]

ภาค 2 มาแล้วครับ ใครลืมภาค 1 หรือยังไม่เคยอ่านเชิญได้ที่นี่ครับ---->
***ไม่เคยลืม.....ลุง FC น้องเหมย แพรวทอง & ลุงแดง ขับพ้ม

[bondinlove]

ไม่นึกว่าภาคต่อจะมาเร็วขนาดนี้ หมวยจะมาไหมนะอยากรู้จัง

[skykesperqaz]

แบงค์หาประสบกามเพิ่มมม

[คนนอก]

หมอกราคะใช้ผีแม่ม่ายผสม แสดงว่ารุ่นพ่อขุนก็ต้องเคยเจอสินะ

[Wheel of Fortune]

นึกว่าจะไม่ต่อภาค 2  แล้ว 

ส่วนภาค 1 จะมีรีไรท์ ปรับปรุงอีกรอบมั้ยครับ

[gaingane]

เปิดตัว ตัวละครใหม่ ดีๆครับ ดีใจที่กลับมาต่อ รอตามต่อเรื่อยๆเลย

[Boy A Man]

คิดถึงซีรีย์นี้มากเลยครับ ดีใจที่กลับมานะครับ
เป็นไปได้อยากให้คงคอนเซปต์สลับร่างเหมือนเดิมนะครับ
แต่อาจจะเพิ่มตัวละคร ประมาณนี้ละครับ

[Kingmar]

คิดถึงแบงค์กับสาวๆ ภาคนี้บทเด่นยังคงเป็นแบงค์ใช่ไหมครับ หรือว่าขุนจะไเ้บทเด่นแทน แต่ขุนยังดูอ่อนเกมมากเลยนะครับ