ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_ΜoNoTΩИ∑ ★★★

ครั้งหนึ่ง ณ.ร้านคาราโอเกะ -ครึ่งหลัง- ตอนที่ 19 ( ประสบการณ์ตรงของนายโมโนโทน )

เริ่มโดย ΜoNoTΩИ∑ ★★★, กรกฎาคม 01, 2020, 12:20:58 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 2 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

ΜoNoTΩИ∑ ★★★

สวัสดีครับ สวัสดีลงช้าไปหลายนาทีขออภัย

เนตมันหน่วงๆยังไงก็ไม่รู้สงสัยฝนจะตก

หลายคนอาจจะสงสัยว่าเรื่องเล่าร้านคาราโอะเกะมันเป็นแนวไหน แนวยังไง

คือให้นึกถึงวงสนทนาของเพื่อนครับ หรือ วงเหล้าก็ได้

ที่จะชอบเล่าเรื่องต่างๆนาๆที่ผ่านมาในอดีตที่เกิดขึ้นกับตัวเอง

คิดแบบนั้นแหละครับจะสนุกแน่นอน ผมพยายามเลี่ยงๆคำ 18+นะ

แต่เรื่องคำหยาบเช่นบทสนทนา หรือคำอุทานมันก็ต้องมีบ้างนะคร๊าบ

ขอบคุณทุกๆคอมเมนต์นะครับ

รู้สึกเป็นปลื้มที่รีดเดอร์มากกว่า 40 % ในกระทู้ พิมพ์ตอบกันยาวๆ

ผมอ่านทุกตอมเมนต์นะครับ สั้นยาวผมก็อ่านหมด

และขอบคุณที่คอมเมนต์กันมาเยอะมาก

และขอบคุณทุก EDIT และแสดงความคิดเห็นเพิ่มหลังอ่านจบ  มันเป็นกำลังใจอย่างดี

อย่างที่บอกครับกระทู้นี้ Free STYLE คอมเมนต์อะไรก็ได้ครับ เพื่อจะอ่านเนื้อหาที่ซ่อนไว้

ไม่จำเป็นต้อง EDIT ไม่ต้องกลัวผิดกฎใดๆ แต่ระวังกระทู้อื่นๆ หมวดอื่นๆด้วยนะครับ

เราต้องทำตามกฎของบอร์ดและกระทู้นั้นๆนะครับ เพราะเวลา MOD ลงดาบก็เด็ดขาดมาก





ปล. จดจำไว้ครับว่านี่คือ หุ่นของดาว ( ใกล้เคียงมากๆ )







ปล.2 แก้มเลยคร๊าบ FC แก้ม ส่งเสียงเร็วคร๊าบ







ปล.3 เจ้าหญิงน้ำแข็ง






ปล.4 มีคำผิดตรงไหน ชี้เป้าด้วยนะครับ


ปล.5 เผื่อ รีดเดอร์ท่านใดสนใจอยากลองอ่านเรื่องนี้ ลองอ่านย้อนหลังได้เลยครับ เผื่อจะชอบ


Part 1


ตอนที่ 1 ตอนที่ 2 ตอนที่ 3

ตอนที่ 4 ตอนที่ 5 ตอนที่ 6


Part 2


ตอนที่ 7 ตอนที่ 8 ตอนที่ 9

ตอนที่ 10 ตอนที่ 11 ตอนที่ 12

ตอนที่ 13 ตอนที่ 14 ตอนที่ 15

ตอนที่ 16 ตอนที่ 17 ตอนที่ 18









ความเดิมตอนที่แล้วสักหน่อย


ผมโดนสองสาวรีดน้ำจนแทบจะตัวแห้งครับ

เกือบได้นอนติดเตียง แต่พอตื่นมาดาวก็ต้องไปดูที่ดินกับเจ๊

ทำให้ผมต้งอยู่กับมิ้นต์สองคน และตอนนั้นเองพี่เตยก็ดันมาเคาะประตูอีก

และพูดถึงเรื่องเก่าๆของเราสองคน


....................



เรื่องเล่า ณ ร้านคาราโอเกะ ของนายโทน  ตอนที่ 19




พี่เตยพูดถึงเรื่องราวในอดีตที่ผมกับเธอเคยกิ๊กกัน คือมันเป็นเรื่องเก่าๆสมัยเล่นเกมส์ R ตอนแรกๆเลยครับ จำไม่ได้นะว่าไปเจอกันคุยกันได้ไง แต่ว่าคุยไปคุยมา รู้สึกถูกคอจัง   แต่ตอนแรกผมก็ไม่กล้าคุยมากนะ


เดี๋ยวแม่งเกิดมีดุ้นขึ้นมาทำไม สาวดุ้นเลยนะเว้ย เผลอๆใหญ่กว่าตูอีก แต่พอผมเงียบไป พี่เตยก็ถามว่าเป็นไร พ้มก็เงียบ พี่เตยก็เลยแบบ คิดว่าเป็นผู้ชายใช่ป่ะ งั้นเอา Hi5 ไปส่องเลยไป



และพอผมมาส่อง Hi5 พี่เตยป๊าป เฮ้ยน่ารักดีนะ ออกแนวหมวยๆเปรี้ยวๆ  ต้องบอกก่อนว่าพี่เตยไม่ใช่แฟนคนก่อนนะ อย่าเพิ่งตกใจ พี่เตยเป็นเลสครับ คือก่อนหน้านั้นผมกับพี่เตยเล่นเกมส์กันคุยกันแบบทีเล่นทีจริง


แต่ก็เพราะอยู่พระรามสามเราจึงได้นัดเจอกันหลายๆครั้งครับ นัดกินข้าวเว้ย นัดกินข้าว ไม่ได้นัดเย และพอแบบมารู้ทีหลังว่าเขาเป็นเลสเบี้ยน เราก็เลยคุยกันน้อยลง พูดตรงๆคือก็นะ ผมก็หวังจะเยเธอนั่นแหละตอนแรก เอ๊า !!! ก็ตอนแรกนึกว่าโสดนี่หว่า Hi5 ก็นึกว่าถ่ายรูปคู่กับเพื่อน แต่พอมารู้ว่ามีแฟนแล้ว ผมเลยถอยดีกว่า


และเราก็คุยกันน้อยลง น้อยลงจนคุยกันเหมือนปกติ เหมือนน้องชายคุยกับพี่สาวมากกว่า ประจวบเหมาะกับตอนนั้นผมไปสปาร์คกับรุ่นพี่คนนึง ก็คนที่เป็นแฟนเก่านั่นแหละ


ผมกับพี่เตยก็เลยไม่ได้คุยกันเชิง " หยอดหวังเย " อีกเลย จริงอยู่ว่าเราอาจจะเคยกิ๊กกัน แต่นั่นมันเหตุการณ์มันก็ตั้งแต่ตอนเรียน มหาวิทยาลัย ปี2 แล้วครับ ผ่านมาก็เกือบ จะ 3 ปีแล้วนี่หว่า ปกติเราก็ไม่เคยพูดถึงอดีตกันด้วย



แล้วไหงอยู่ดีๆมาพูดแบบนี้หว่า จะรื้อฟืนอดีตหาพระแสงของ้าวอะไรก็ไม่รู้ ผมก็เลยถามไปว่าเจ๊เตย นี่เจ๊ไม่สบายป่ะเนี่ย หรือกินยาลืมเขย่าขวดหือ



พี่เตยก็ถามนะว่าเลิกกับแฟนแล้วไม่เห็นบอก ผมก็บอกไปว่าเอ๊า !!! มันจำเป็นต้องบอกไหมนิ ผมบอกไปเจ๊ว่าเราก็เป็นมิตรที่ดีกันอยู่แล้วนา เจ๊อย่าหาระเบิดมาลงให้เลยนาาาา



แล้วพี่เตยแม่งแบบเกี่ยวคอเสื้อลงจนจะเห็นนมอยู่ละ ผมเลยบอกพอเลยเจ๊เดี๋ยวพี่หมิวแหก อก ผมอีก อ่าพี่หมิวเป็นแฟนเจ๊เคยครับ


[ พี่เตย ]  :  เจ๊ล้อเล่นนา แต่เบาๆหน่อยนะ เมื่อคืนเสียงดังเชียว


[ ผม ]  :  ฝนมันตกเจ๊ไดัยินด้วยเร๊อ แน่ะ หรือมาแอบฟัง


ผมก็ถามไปงั้นๆแหละเพราะไม่ได้สนใจอะไร แต่พี่เตยแม่งสะดุ้งอ่ะ แล้วแบบผมก็ไม่ได้อินโนเซ๊นส์คือดูจากท่าทางก็รู้แหละว่าคงแอบฟัง แต่แล้วไงอ่ะ ผมไม่ได้ทำอะไรผิดนิหว่า



[ พี่เตย ]  :  บ้า ใครจะมาแอบฟังแก หะโทน


[ ผม ]  :  คร๊าบ งั้นผมขอตัวก่อนนะครับเจ๊


[ พี่เตย ]  :  เดี๋ยว !!! แล้วกินยายัง



พี่เตยก็ถามผมเรื่องยา ผมก็ถามว่ายาไหน ยาจีนหรือยาหมอ พี่เตยบอกทั้งสองอย่างแหละกินยายัง



ผมก็บอกอือกินแล้ว แล้วผมก็บอกงั้นขอนอนต่อก่อนนะ พี่เตยทำท่าเหมือนชะเง้อมองๆๆๆในห้องอ่ะ ก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะไม่มีอะไรต้องแอบ แต่ถ้าพวกสาวๆแก้ผ้าอยู่ก็ไม่แน่นะ ผมคงไม่ให้พี่เตยเห็นแน่ๆ


ผมเลยบอกงั้นผมนอนก่อนนะ ผมรับกระบอกยามาแล้วก็ปิดประตูครับ มานั่งข้างๆยัยมิ้นต์ตัวแสบ ซักพักอ่าส์ โทรศัพท์ดังขึ้นมา ผมนี่ต้องรีบรับเลย เพราะเสียงมันดังกลัวเมีย เอ้ยกลัวมิ้นต์ตื่น อื้อหือกูนี่ตื่นแทนเลย เพราะคนที่โทรมาคือเหมียว


กูนี่รับสายอย่างไวเลยครับพี่น้อง ผมก็ทักว่าไงเหมียว เหมียวก็ถามนะว่ายุ่งมั้ยเนี่ย ผมก็บอกไม่เลย ตอนนั่งฟังเสียงฝนตกอยู่ เหมียวก็เริ่มคุยเรื่องงานนู่นนี่นั่นครับ ผมก็ฟังๆๆๆ


แต่จดไม่ได้สมุดอยู่ไหลตัว กลัวเดินไปแล้วสัญญาณหายพูดกันไม่รู้เรื่องฝนตกด้วยตอนนั้น จนซักพักผมบอกว่า พวกข้อมูลรูปส่งเข้ามาใน BB เลยนะ และพอคุยงานกันจบ เราก็เริ่มคุยเรื่อง...................



เรื่องทั่วไปครับคิดอะไรกันเนี่ย ยังไม่ถึงทะเล รอก่อนใจเย็นๆนะรีดเดอร์ที่รัก เหมียวถามเรื่องสุขภาพและร่างกายผมครับ ก็อย่างที่บอกตอนนั้นเล่นกีฬาทุกอย่างจนร่างกายมันช้ำไปหมดนี่นา


[ เหมียว ]  :  อื้มๆ ว่าแต่โทนเป็นไงมั่ง ที่เอ่อ ที่เจ็บๆตัวอ่ะ


[ ผม ]  :  อ๋อ อื้มๆ ไม่เป็นไรแล้วล่ะ


[ เหมียว ]  :  แล้ว เอ่อออ ที่ต้องไปจัดงานที่ระยอง โทนว่าไงอ่ะ


[ ผม ]  :  อื้ม ก็ไปได้นะ เหมียวนั่นแหละเอาไง จริงๆแล้วเหมียวไม่ต้องไปก็ได้นะ เราว่า เราไปกับพวกพี่จักรก็ได้



ผมกับเหมียวคุยกันเรื่องที่จะไปเซอร์เวย์สถานที่ ที่อมรพันธ์วิลล่าครับ คืออย่างที่เคยบอกไปว่าตอนเรียนมหาวิทยาลัย



ผมนี่เด็กกิจกรรมเลย เพราะงั้นแหละถึงโชคดีได้ทำงานที่นี่ HR เขาบอกว่าพี่ไม่ได้อยากได้คนเล่นดีมาร่วมงาน แต่อยากได้คนที่ทำอะไรเป็นหลายๆอย่างมาทำงานด้วย



โชคดีไปครับที่ HR คนนี้สัมภาษณ์งานผม เพราะถ้าเน้นเรื่องผลการเรียนอย่างเดียว ผมก็มีเสียวไม่ได้งานอ่ะครับ  อ่ะกลับเข้ามาเรื่องซั่มเหมียว เอ้ยไม่ใช่ๆกลับมาเรื่องคุยงานกับเหมียวก่อน


เหมียวก็ถามนู่นนี่นั่นไปแหละครับ ผมก็ตอบๆไป ตามนั้นแหละ เราคุยกันอยู่หลายนาทีเลยครับ จนเธอบอกขอตัวไปอาบน้ำก่อน


ผมเลยบอกว่าอื้มๆ บ๊ะบายเหมียวเจอกันนะพรุ่งนี้ แล้วก็วางสายไปครับ และแบบพอวางสายป๊าปป น้องมิ้นต์ลุกขึ้นมาง่ำคอผมเลย ผมก็บอกโอ๊ย โอ๊ยยยย เจ๊บบบบบ



มิ้นต์บอกว่าหลับแปปเดียวคุยกับผู้หญิงคนอื่นแล้วเหรอ ผมก็บอกไปนะว่าเพื่อนที่ทำงาน มิ้นต์ก็ยังง่ำๆๆๆ ไม่หยุด ผมเลยบอกโอยเจ๊บ และจุ๊บุไปเหม่งของมิ้นต์ไปที


แหม่ น้องมิ้นต์ของรีดเดอร์ทั้งหลายนิ่งเป็นผีกองกอยโดนแปะยันต์เลยครับ เธอทำหน้าบูดๆแล้วพูด เชอะ และทิ้งตัวลงนอน ผมก็คิดในใจว่าอะไรวะละเมอเหรอเนี่ย



ผมแอบคิดในใจนะ ว่าถ้าเกมส์ของพวกเธอจบลง ผมคงไม่ได้ทำแบบนี้ล่ะแล้วมั้ง เพราะอย่างที่อ่านมาหลายตอนครับ ดาวมีท่าทีแปลกๆจริงๆ บอกตามตรงผมยังจำไม่ลืม ทุกน้ำเสียง ท่าทาง และคำที่เธอพูดวันนั้น



บอกเลยว่า Sex มันทำให้หายหน่วงแค่ระยะนั้นๆ พอเสร็จ พอแตกน้ำพุ่งปรี๊ด มันก็เหมือนเดิม อยากที่รีดเดอร์หลายคนบอกว่าอย่าคิดมาก ยังไงก็กำไร



ถ้าเป็นผมในตอนนี้ที่นั่งเขียนผมก็คิดแบบนั้นครับ แต่ผมในตอนนั้นแม่งยังกะเด็กเห่อหะมอย ที่พึ่งเริ่มหัดใช้ชีวิตเลย มันยังคิดมาก ยังคิด วกๆวนๆ อยู่นั่นแหละ บอกตรงๆผมระแวงนะ ระแวงทุกครั้งที่อยู่กับดาว



เพราะไม่รู้ว่าเธอจะพูดแบบนั้นอีกหรือเปล่า เธอบอกให้เราหยุดความสัมพันธ์แค่นี้ แต่ดันมาบอกว่าอยากได้ยินว่าฝันดีทุกวัน อะไรวะ งงมะ เฮ้อ คิดไปก็ไลฟ์บอย  ก็แค่ทำตัวให้เหมือนเดิมแหละผม



แค่ต้องกลับไปอยู่ในช่วงก่แนที่จะเจอดาวแค่นั้น และสักพักมิ้นต์ก็ดิ้นไปดิ้นมาครับ ละเมอมั้ง ผมเลยลูบที่หัวเบาๆ ช้าๆ เฮ้อออ ยังกับละครไทยหลังข่าว ผมเลยถือโอกาสขยับตัวของมิ้นต์ไปนอนหนุมหมอนแบบเดิม


เหน็บจะกินขาไม่ใช่ไรหรอก แต่ตอนนั้น ประตูเจ้สกรรมมันก็ดังก๊อก ก๊อก อีกที อ่ะพี่เตยเคาะชัวร์ ไอ้เสียงรัว ก๊อกๆ ก๊อก ก๊อกเนี่ย อ่ะพอเดินไปอีก ก็มาแนวเดิม คือพี่เตยมาถามครับว่า


จะต่อสัญญาห้องมั้ย คือมันจะครบปีแล้ว เออว่ะ พอมาคิดดูอีกทีจะต่อดีมั้ยวะ  คือผมนิ่งเลยนะ คิดๆอยู่ว่าหรือจะกลับไปอยู่บ้านดีนะ ยอมตื่นเช้าๆหน่อย และนั่ง 515 ไปลง อนุสาวรีย์ชัยฯต่อ  BTS ต่อรถเมล์อีกทีถึงที่ทำงาน



ผมคือคิดๆๆๆแหละ ใจนึงก็อยากกลับบ้าน ใจนึงก็ยังรักสบายอยากอยู่ที่นี่ต่อ และพี่เตยก็พูดแทรกขึ้นมาเฉ๊ย


[ พี่เตย ]  :  โอเค ต่อสัญญาใช่มะ


[ ผม ]  :  เดี๋ยวๆๆๆเจ๊เตย ขอผมคิดก่อนดิ่


[ พี่เตย ]  :   แกจะไม่ต่อสัญญาเช่าเหรอโทน



ผมก็บอกพี่เตยไปว่า ขอผมคิดแปปนะ เดี๋ยวจะบอกอีกที และปิดประตูเลย ผมเดินเข้าไปในห้องหยิบนั่นหยิบนี่มานั่งดู ทั้งบิลล์ค่าไฟ  ค่าเช่า ค่าน้ำ ค่าโทรศัพท์ บัตรเติมเงินเกมส์



เฮ้อ กว่าจะมาถึง  Level 210  ผมเติมไปเยอะ ทุ่มเวลาไปเยอะมากๆเลยนะเนี่ย ผมดูพวกค่าใช้จ่ายไปเรื่อยๆครับ ก็นั่งข้างมิ้นต์นั่นแหละ



มีแว๊ปนึงนะที่ผคิดว่า ผมไม่อยากยอมแพ้พวกเธอ วิธีที่ดีที่สุดคือไม่ต้องเจอพวกเธออีก ถามว่ายังอยากอึ๊บหับพวกเธอมั้ย ก็อยาก แต่ผมไม่ใช่พวกที่ว่าขาดไม่ได้ขนาดนั้น


เลิกกับแฟนมาเป็นปีๆ ไม่ตีหรี่ ก็อยู่ได้ อาศัยวิ่งเว่าเอา กร๊ากกก อ่ะกลับมาต่อ คือตอนนั้นผมคิดเลยนะว่าอาจจะกลับไปอยู่บ้านแล้วทนนั่งรถไปทำงานเอา


อีกอย่างพอมาคำนวนๆๆ ดูแล้วผมก็สามารถประหยัดค่าห้องพักได้ตั้งหลายพัน หรือไม่ผมก็เเาดงินในส่วนค่าเช่ามาเป็นค่า Taxi ก็ได้ แต่ถามว่าเหนื่อยมั้ย ถ้ากลับไปอยู่บ้าน



บอกเลยว่าเหนื่อย ใครบอกนั่งรถไปทำงานไม่เหนื่อยวะ โอยช่วงเย็นๆนี่ยืนจนตะคริวกิน กลับบ้านน็อคสลบ แล้วอีกอย่างผมต้องเล่นเกมส์หาเงินได้น้อยลงแน่ๆ


เพราะแม่ผมยังเชื่อว่าเกมส์มันทำให้ผมเสียการเสียงาน ถึงแม้ผมจะทำงานแล้วก็เถอะ ซึ่งเขาอาจจะบ่นๆๆทั้งวันก็ได้
ซึ่งผมก็พอจะเข้าใจแม่นะ




เฮ้อ ไอ้การจะบอกว่าหาเงินจากเกมส์ได้มันก็ไม่เป็นรูปธรรม สมัยก่อนเมืองไทยไม่ค่อยมี Youtuber วงการเกมส์ก็ยังไม่เป็นที่ยอมรับ จะไปบอกว่าแม่ครับ ผมล่าบอสหาเงินแม่ก็คง งงๆ อะไรล่าบอส



นี่ดีแค่ไหนแล้วที่เขาเลิกบังคับให้ผมไปเรียนนายร้อย ผมนึกสภาพตัวเองที่น้องอยู่ในกฎเกณฑ์ ระเบียบ แบบแผน ไม่ออกจริงๆครับ อ่ะกลับมาที่พระรามสามต่อละกัน ออกทะเลไปหลายตัวอักษรละ


แต่ถ้ายังอยู่ที่นี่ ผมก็ต้องยังคงอยู่ในวังวนเกมส์ของพวกเธอต่อไปนั่นแหละ ถ้าเจอกันก็ยังอยากเข้าไปหา ถ้าอยู่ด้วยกันก็อยากสัมผัส ถ้าบรรยากาศเป็นใจก็อยากขึ้นเตียง เนี้ย !!! แบบนี้มันเท่ากับผมรอวัน End Game ชัดๆ


แต่เดี๋ยวก่อนไอ้ชาย มึงลืมอะไรไปไหม ดาวรู้จักที่ทำงานมึงนะ ใช่ครับท่านผู้อ่าน ดาวรู้จักที่ทำงานผม ที่สำคัญตอนนี้เธอเป็นลูกค้าของผมด้วย



นี่แหละผมถึงบอกว่าผมพลาดไง ถ้าโปรเจคนี้มีปัญหาติดขัดล่ะก็ การประเมินปลายปีของผมลำบากแน่ๆ อย่าว่าอย่างงั้นอย่างงี้พูดลับหลังผู้หญิงเลย หลังจากวันนั้นที่ดาวบอกให้ผมหยุดทุกๆอย่าง  พอมาอีกครั้งก็ไปประกาศตัวว่าเป็นแฟนผม มาแทงกั๊กกูเฉ๊ย



แต่ที่ทำให้ผมรู้สึกเจ็บมากๆ คือการที่เธอถามว่าถ้าไม่ให้เอา จะไม่ยอมไปกินข้าวกับเธอเหรอ จนผมต้องขึ้น  Taxi กลับบ้าน นั่นแหละคำพูดนั้นแหละมันทำให้ผมนั้นคิดแล้วว่า


เวลาดาวยิ้มให้ เวลาที่ดาวหัวเราะด้วย นั่นมันคือตัวตนของเธอหรือเปล่า ไหนจะแชทจาก BB อีก เนี่ยสิ่งพวกนี้มันวนอยู่ในหัวผมตลอด แล้วผมก็ดิ่งเป็นระยะๆเลย


ผมถึงได้คอมเมนต์ตอบรีดเดอร์หลายๆคนไปว่ อย่าอิจฉาผมเลย ยังไงล่ะครับ เล่นกับไฟสุดท้ายไฟมันก็เริ่มจะลามจนผมเริ่มจะเจ็บตัว ผมนั่งนึกๆๆ นั่งๆๆคิดอยู่นานเลยครับตอนนั้น



และมิ้นต์ก็ตื่นครับ ตื่นบ่อยไป๊บางที มิ้นต์ก็งือๆ งาๆ ถามว่าไม่ง่วงเหรอ ผมก็บอกไปว่านิดหน่อย ยังง่วงอีกมั้ย มิ้นต์บอกไม่ง่วงแล้ว แต่อยากนอนต่ออากาศมันเย็นสบายดี


อ่ะผมก็บอกนอนต่อสิ่ แต่เธอบอกว่าไม่เอาแล้ว ผมก็หือ อิหยังวะนั่น มิ้นต์ก็แบบมองนู่น มองนี่มองนั้นและถามว่า กระบอกน้ำอะไร ผมก็เลยบอกไปว่า อ๋อนั่นมันกระบอกยาที่พี่เตยเอามาให้ มิ้นต์ก็เหล่เลยทีนี้


[ มิ้นต์ ]  :  ที่นี่บริการลูกบ้านดีจริงๆเนอะ สงสัยต้องย้ายมาอยู่บ้างแล้วล่ะ


[ ผม ]  :  จะเช่าทำไมให้เปลืองเงินหืม อีกอย่างเจ๊ก็ให้นอนที่ร้านหนิ


[ มิ้นต์ ]  :  ทำไม ? มาไม่ได้เหรอ หรือแอบใครไว้ล่ะ


แน่ะดูมันพูด ผมก็เลยบอกไปว่า แล้วมาแต่ละทีเคยไม่ให้เข้ามาป่ะล่ะ ก็เข้ามาตลอด มิ้นต์ก็ไม่พูดไรนะ ผมก็เลยกอดเอวไปแล้วบอกว่าไม่ได้มีใครแอบอยู่


มิ้นต์ก็บอกให้ปล่อยๆๆ อ่ะผมก็ปล่อย แต่พอปล่อยก็โดนพูดใส่ว่าไอ้คนไม่รับผิดชอบ ผมหมั่นเขี้ยวครับ เลยงับไหล่ไปที มิ้นต์ก็อั๊ยยย เจ็บนะไอ้พี่โทนบ้า


ผมก็หัวเราะเลยแล้วบอก ไงล่ะโดนกัดมั่งเจ็บมั้ย ทีตัวเองล่ะกัดจังเลย มิ้นต์เงียบครับ เงียบแบบเงียบเลย ผมก็แบบอ่าส์ ชิบหายละ มาแล้วสิ่นะ ไอ้การเงียบของผู้หญิงนี่แม่งโคตรน่ากลัว ผมรู้คุณก็เคย


มิ้นต์เงียบไปสักพักก็ถามผมกลับมานะว่า โกรธเหรอที่กัด ถ้าโกรธแล้วจะไม่ให้มาใช่เปล่า อื้มหืมมมม คำพูดนี้แบบว่า จุกอ่ะ คือตอนนี้แบบผมอยู่พระรามสาม แต่ผมคิดไปถึงนู่น ช่องนนทรี


ผมพยายามคิด ประมวล คิด วิเคราะห์ แยกแยะ ว่าไอ้คำที่มิ้นต์พูดมันมาจากใของเธอ หรือมาจากจุดประสงค์อะไร เอาวะแกล้งโง่ไปก่อนแล้วกัน


[ ผม ]  :  ก็ไม่ได้โกรธอะไรนี่  เป็นอะไรเนี่ย น้อยใจเหรอ


[ มิ้นต์ ]  :  เปล่าไม่ได้เป็นอะไร อ๋อย ปล่อยนะ


ผมก็กอดมิ้นต์แหละครับ แต่กอดแน่นกว่าปกติ อาจจะเพราะมิ้นต์นั้นตัวเล็กมั้งผมเลยกอดได้รอบเอว เลยผมกอดและไม่พูดอะไร กอดไว้สักประมาณนึงแล้วก็ปล่อย

[ ผม ]  :  อ่ะปล่อยละ อยากทำอะไรก็ตามใจเนอะ

พอผมแบบปล่อยครับ น้องมิ้นต์ของทุกคนมันก็กอดแล้วงับแขนของผมไว้แหละ ผมก็ไม่พูดนะ แต่ในใจนี่แบบ เชี่ยเจ็บชิบหัย พอผมไม่ร้องมิ้นต์มันก็หยุดครับ พอมิ้นต์มันยกปากที่งับออก อื้มหืม เป็นรอยฟันเลย


คือผมก็คิดๆในใจนะ ( หลายอย่างเลยกรู ) ผมคิดๆนะว่าทำไมผมต้องโดนมิ้นต์ ทำร้าย จุ๊กๆ จิ๊กๆ อยู่เรื่อยๆ เอาจริงๆมันก็ไม่เจ็บหรอก แต่มันก็แบบหรือว่ามิ้นต์ไม่ได้อยากเล่นเกมส์นี้ตั้งแต่แรก


รีดเดอร์ที่เป็นผู้หญิงอย่าเพิ่งแอบด่าผมในใจเลยนะ ว่าแหม มึงได้เขาเลยทำมาพูด คือบอกตามตรงตอนนั้นสามัญสำนึกมีตามวัยเลยครับ ตอนนั้นผมคิดแค่แบบ มันคืออะไร เกิดขึ้นได้ไง และเกิดขึ้นเพราะอะไร

มิ้นต์ก็มองผมนะแล้วถาม ไม่บ่นอีกเหรอ ผมยิ้มๆและส่ายหัวครับ เท่านั้นแหละ แม่นางร้องไห้เลยครับ แล้วบอกหรือผมเบื่อแล้ว เธอทำอะไรไม่ถูกใจเหรอ ผมนี่แบบเฮ้ยอะไรเนี่ย


ผมก็บอกเปล่าๆๆๆ ก็ไม่ได้โกรธจริงๆ มิ้นต์ก็งอแงเลยทีนี้ ผมเลยบอกก็ไม่ได้เจ็บเลยไม่ได้ว่าอะไรนี่ อ่ะลูบๆๆๆ ผมลูบหัวมิ้นต์เหมือนลูบหัวหมาเลย


[ ผม ]  :  โอ๋ๆๆๆ ไม่ร้องๆไม่ร้อง เดี๋ยววันนี้เปลี่ยนมาคลุกข้าวให้กินแทนแล้วกัน จะได้ไม่เบื่อ


[ มิ้นต์ ]  :  เง้อ ไอ้พี่โทน มิ้นต์ไม่ใช่หมานะ


[ ผม ]  :  อะไร หมาอะไร พี่หมายถึงแมวเถอะ


เท่านั้นแหละแม่นางกดสูตร 18 หมัดของยูริโกะ ฟาดผมเผี๊ยะ ๆ ๆ ๆ ๆ  ผมก็อ๊อย ๆ ๆ เจ็บ ๆ ๆ ๆ  จนมิ้นต์ยอมหยุดครับ และมีทิ้งท้ายว่า ฮึ่ย ด้วย ดูมันทำโผมมม


คือจำไม่ได้ว่าหลังจากนั้นผมกับเธอทำอะไรกัน ใจเยนๆๆๆ ไม่ได้ปั่มปั้มกัน จนพอแบบเริ่มเย็นๆนะ ประตูแม่มก็ดังก๊อก ก๊อก ก๊อก แล้วเสียงก็ลอยมาเลยทีนี้


เป็นพี่เตยครับ พี่เตย เอ่อ มาทำอะไรวะ ผมก็แบบบอกมิ้นต์ว่าแปปนะ แล้วก็เดินไปหาพี่เตยแหละครับ พอเปิดประตูออกมา พี่แกยืนถือโทรศัพท์อยู่เลย แล้วก็ยื่นมาให้ผมครับ

ผมก็ถามว่าอะไรวะเนี่ยเจ๊เตย พี่เตยก็บอกป๊าจะคุยด้วย ผมนี่เฮือก !!!  พ่อพี่เตยเหรอ ผมรับมาคุยเลยครับ เพราะป๋าถือว่าเป็นผู้มีพระคุณเลยนะยอมให้ผมเช่าในราคาที่แสนถูกแบบนี้


ทั้งที่ปล่อยเช่ามากกว่าเดือนละ 5 พันก็ทำได้ ใจความสำคัญของการคุยก็คือ ป๋าถามผมว่าจะไม่ต่อสัญญาห้องเหรอ ผมนี่หันควั่บมองหน้าพี่เตยเลย นั้นไงแม่งเล่นกูแล้ว


ผมเลยบอกป๋าไปว่ายังไม่ได้คิดเลยครับ ป๋าแกก็บอกคิดดีๆนะ จริงอยู่ว่าที่พักใกล้ๆที่ทำงานน่ะมันหาไม่ยาก แต่จะหาได้ในราคาที่ป๋าให้ผมเช่าน่ะ มันไม่ง่ายนะ ยิ่งทำงานกลางเมืองห้องเช่าก็ยิ่งแพง


ผมนี่แบบพูดอะไรไม่ออกเลยครับ แล้วมันกดดันไง ไอ้คนตรงหน้าก็ทำหน้ากวนตีน ปลายสายก็พูดซะกดดัน ส่วนไอ้คนในห้องก็ส่งสายตาอำมหิตใส่ ผมเลยแบบบอกป๋าไปว่า ผมขอคิดอีกแปปนะครับป๋า


ป๋าก็บอกอืมไปคิดดีๆ แล้วก็วางสายไปเลย พี่เตยแม่งก็แบบยิ้มเหมือนผู้ชนะอ่ะ เอาตรงๆ พูดตรงๆเลยนะ ผมไม่ได้คิดว่าตัวเองจะพิเศษอะไรกับพี่เตยนะ แต่แบบเหมือนว่าเราเคยถึงขั้นกิ๊กกันอ่ะ


มันเลยทำอะไรแบบไม่ค่อยเกรงใจผมไง แต่ก็อยู่ในระดับที่พอ ยอมความกันได้นะ คือโอเค ไม่เคยวุ่ยวายก้าวก่ายชีวิตของกันและกัน ผมก็ทำตัวเป็นลูกบ้านที่ดี เป็นน้องที่ดี พูดจาดีๆ ทำตัวดีๆ กับทั้งพี่เตยและพี่หมิวแฟนของเขา


เอิ่ม พี่หมิวโคตรเอ็กซ์ อาจจะมากกว่าดาวด้วยซ้ำแต่ช่างมันเถอะ แต่พอมาแบบนี้ผมเริ่มรู้สึกว่า พี่เตยแม่งก้าวก่ายชีวิตผมมากไปนะ ผมก็ยื่นโทรศัพท์คืนด้วยหน้าที่บูดๆแบบนั้นแหละ


[ พี่เตย ]  :  แหม่โทน แค่นี้ทำหงุดหงิด ไม่พอใจเหรอ

[ ผม ]  :  เออ


แล้วผมก็ปิดประตูหนีเลย เฮ้อ มิ้นต์ตอนแรกที่ทำหน้าเหมือนจะไม่พอใจที่ผมคุยกับพี่เตย แต่พอเห็นผมใส่อารมณ์แบบนั้นก็เปลี่ยนเลย มิ้นต์เดินดุ๊กดิ๊กๆ ๆ ๆ  มาหาผมและถามว่าเป็นไรเหรอ


ผมก็แบบ นับ 3 2 1 และยิ้มแฉ่งใส่มิ้นต์บอกว่าไม่เป็นไรเลย สบายมากๆ มิ้นต์ก็บอกว่าโกหก เห็นชัดๆว่าอารมณ์เสีย ผมก็แอบกอดไปทีแล้วบอกว่า ก็ตอนนี้ไม่เสียแล้วไง


จริงอยู่ว่าผมยังอารมณ์เสีย แต่ว่ามิ้นต์ไม่เกี่ยวไม่ใช่เหรอ การจะให้แบบน้องมิ้นต์ของรีดเดอร์มารองรับอารมณ์มันก็ใช่เหตุจริงมะ มิ้นต์ก็แบบอื้อน่ารักจัง ผมก็ฮ๊ะอะไรนะ


[ มิ้นต์ ]  :  เอ่อะ บอกว่าเจ้าของหอน่ารักจัง น่ะ


ผมว่าผมหูไม่ได้เพี้ยนนะ ผมก็แบบจ้องๆ ๆ ๆ ๆ  จนมิ้นต์แบบเลิ่กลั่กๆๆๆ ผมเดินเข้าไปหาเธอช้าๆ มิ้นต์ก็เดินถอยไปเรื่อยๆ จนกระทั้งไปชนกับกำแพงดังกึ้ง แล้วผมก็แบบอยากแกล้งอีกหน่อย เลยทำเป็นจะลงไป ลงไป ลงไป จูบเธอ


แต่ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นคือมิ้นต์ตัวสั่นๆเหมือนประหม่าอยู่ ผมก็แบบเอ้าชิบหายละ ไม่ดีแล้วแน่ๆ ผมเลยทำเสียงแบบ แบร่ ล้อเล่น แล้วก็เดินออกมาเลย ผมก็ทำตัวไม่ถูกเหมือนกันบอกตรงๆ


ไม่รู้ว่าควรทำยังไง กอดดีไหมหรือยังไงดี คือพูดตรงๆ ซั่มกันมาหลายทีก็ทำมาแล้ว แต่การแค่ผมจะทำเหมือนปล้ำเธอ แล้วเธอตัวสั่นๆแบบนั้น ผมว่าในใจมิ้นต์ก็คงมีอะไรที่มันยังค้างคา หรือ เป็นแผล อยู่นั่นแหละ


ผมเดินกลับมาที่ห้องผมแล้วมองรอบๆ อื้ม ผมก็แต่งไปเยอะเลยนะเนี่ย ทั้งชั้นวางของที่ทำจากไม้ฉำฉาทั้งหมด คือไม่รู้นะว่าทุกคนคิดยังไง แต่ผมว่าไม่ฉำฉา มันหอมมากๆเลยนะ ไหนจะชั้นวางหนังสือที่ไปซื้อมาจากสนามหลวงสอง


ตู้เสื้อผ้านี่ก็เอามาจากบ้าน เฮ้อ ถ้าย้ายออก ก็คงขนของเหนื่อยเลยนะ แล้วแบบอยู่ดีๆยัยมิ้นต์ก็เข้ามากอดจากข้างหลัง แล้วแบบ งือออ เป็นไรพี่โทน ผมก็บอกว่าไม่เป็นอะไร

[ ผม ]  :  หนูแหละเป็นไรหืม ตัวสั่นใหญ่เลย


ผมเรียกมิ้นต์ว่าหนู คือก็ไม่รู้นะว่าทำไมเรียกว่าหนู แทนที่จะเรียกว่ามิ้นต์ มิ้นต์บอกว่ากลัวพี่ปล้ำ ผมก็คิดในใจว่าอะไรวะ ทำก็ทำกันมาตั้งหลายรอบไหงกลัวซะงั้น

[ ผม ]  :  หืม กลัวปล้ำ ทั้งๆที่ทำกันหลายรอบแล้วเนี่ยนะ


[ มิ้นต์ ]  :  ทำก็ส่วนทำดิ่ตอนนั้นมันมีอารมณ์ แต่ตอนนี้ไม่ได้มีอารมณ์ ( อยาก ) ก็ไม่อยากจะทำนี่ แล้วพี่ทำเหมือนจะบังคับอ่ะ


ไอ้เชี่ยเอ๊ย ผมแม่งอยากด่าตัวเองมากเลยตอนนั้น มิ้นต์เคยเล่าให้ฟังแท้ๆ ว่าแฟนเก่าเคยทำอะไรไว้บ้าง ผมเสือกลืมไปซะได้เลย ผมแม่งติดอยู่กับตอนที่อยู่กับดาวและแก้มไง คือถ้าไปปลุกอารมณ์พวกสองคนนั้น


พวกเธอก็พร้อมที่จะระเบิดอารมณ์และนัวไปกับผมทันที แต่กับมิ้นต์นี่คนละแนวเลยจริงๆ ครับ เฮ้อ อยากด่าตัวเอง เล่นเชี่ยอะไรไม่คิด ชีวิตเกือบเปลี่ยนแล้วมึงเอ๊ย


เพราะถ้าคิดๆๆแล้วที่ผ่านมา ถ้าเธอไม่เป็นฝ่ายยอมหรือเสนอมาก่อน ผมจะแตะต้องตัวเธอไม่ได้เลย เฮ้อโทนเอ๊ย ทำไมแค่นี้คิดไม่ได้วะ ผมก็แบบหันไปกอดมิ้นต์นะแล้วบอกพี่ขอโทษนะ ไม่แกล้งแล้ว ไม่แกล้งแล้ว


เอาจริงๆเมื่อกี้ผมไม่ได้คิดจะจับเธอซั่มเลยนะ แต่มิ้นต์ก็คงคิดว่าผมจะทำจริงๆแหละ เฮ้อ ผมในสายตามิ้นต์ก็ยังคงเป็นผู้ชายที่หวังจะได้เสียวกับเธออย่างเดียวล่ะมั้ง


เฮ้ย จะคิดมากไปทำไมวะไอ้โทน นี่มันเป็นเกมส์ของสามสาวนะเว้ย มิ้นต์อาจจะทำแบบนี้เพราะอยากให้เรา หลงในตัวเธอมากกว่าทั้งสามคนก็ได้ อาจจะมาแบบได้ยากแต่ได้แล้วลืมไม่ลงก็ได้


เฮ้อ ไม่รู้ล่ะครับว่าอะไรยังไงทำไม สมาธิผมแม่งกระเจิงหมดละ เพราะนมสองเต้าทิ่มหลังนี่แหละ ฝนก็ตกเป๊าะแป๊ะ เป๊าะแป๊ะ


มิ้นต์ก็ถามว่าไม่โกรธแน่นอน ผมก็บอกอื้มๆ ไม่ได้โกรธค่าและกอดมิ้นต์ จุ๊ปที่หน้าผากเบาๆ และซักพักเท่านั้นแหละมิ้นต์ก็พูดขึ้นมาครับว่า


[ มิ้นต์ ]  :  งั้นยอมก็ได้





 



เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน


nagatobimaru

ร้านเปิดแล้ว วันนี้นายโทนจะกินแซนวิสรสไหนน้า

------------------------------------------

เอิ่มมาแบบนี้ หน่วงหนักลงไปอีกพ่อคู้น จะทำร้ายจิตใจ FC แก้มไปถึงไหนนนนนนนนนนคร้าบท่าน 555




TempZ

ยินดีต้อนรับเปิดร้านครับ

Edit :
และยินดีต้อนรับปิดร้านด้วยครับ

เป็นบทจบที่ปูมาสักพักแล้ว ผมเชื่อว่าถ้าเกิดขึ้นกับตัวผมเองก็อาจจะตัดสินใจแบบนี้ด้วยเหมือนกันนะครับ แต่ส่วนหนึ่งผมคิดว่าเป็นที่ไม่ได้เคลียกันให้ชัด ๆ ด้วยแหละ

จริง ๆ ผมเชียร์น้องมิ้นต์นะ ไอ้ที่หนีกลับไปไม่บอกก่อนนี้แก้แค้นเรื่องเก่า ๆ ชัวร์

Slave

น้องมิ้น​น่ารักจังอ่า... แต่ไม่คิดว่าน้องมิ้น​จะมีโมเม้นต์​กลัวพระเอกเราปล้ำด้วยนิ​ ทั้งๆที่ก๊นอนกันมาหลายยกแล้ว.. ไหนจะพระเอกเรา.. จะเอาไงนะ.... จะควบสาม​ หรือจะบายนะลุ้นสุดๆอ่า....... จะมีภาคต่อรึเปล่าครับ
.. อยากให้มีจังอ่า.... ขอบคุณ​มา​กเลยครับ.... ลุ้นจนหยดสุดท้ายเลย

pornpat tammalangka

ดูเหมือนตอนแรกจะเป็นเกมของสาวๆ แต่สุดท้ายคงปล่อยใจไม่ได้ทำแค่เพื่อแข่งเกมกันแล้ว

puretank

 ::Yes!:: อ่อแล้วไป นึกว่าแฟนเก่าที่ทิ้งแผลไว้

ปล. นางเอกผมออกคนเดียวทั้งตอนแน่ๆ ตอนนี้ ::Ahoo::



Manoptana

มิ้นต์นี่มีความหลังและอารมย์การแสดงออกที่น่าแปลกใจ แต่ก็เหมือนเสน่ห์อย่างหนึ่งของผู้หญิง ว่าแล้วนายโทนชอบลองของแปลกน่าค้นหา

พี่เตยเป็นเลสแต่ทำไมทำท่าจะหวงๆนายโทน

akine

 ::Glad:: เย้มาแน้ววว อยากอ่านเย้อๆเลยน๊า ร้ากทุกคนเลย
edit : อุ๊แง๊!! งือจบแล้ววววอ่าฮืออออ
...edit2 : แต่จริงๆมันก็งานเขาอะน๊า งืออในเวลางานอะถ้าตอนนั้นเข้าใจเขาหน่อยคงดีเนอะ

puretank

นอยด์อีกแล้วเทพโทนเรา
มันเป็นแค่งาน....มันเป็นแค่งาน ท่องเอาไว้
พูดแบบนี้ สงสารน้องมิ้นต์ ร้องไห้อีกแล้วมั้ง(คนอื่นช่างหัว)  ::Crying::