ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

เพื่อนสัมพันธ์ Friendship ตอนที่ 4

เริ่มโดย pekopon66, สิงหาคม 26, 2020, 05:07:40 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

pekopon66

มาแล้ว! นิยายที่กำลังมาแรงในบอร์ด Xonly อย่าง เพื่อนสัมพันธ์ Friendship ถ้าหากใครกำลังติดใจ หรืออยากอ่านก่อนคนอื่นสามารถอุดหนุนได้ทันที เรื่องราวของบอล และความสัมพันธ์อันยุ่งเหยิงรอบตัวเขากำลังเริ่มต้นขึ้น

สามารถเข้าไปอุดหนุนได้ตามลิ้งค์นี้ : http://www.tunwalai.com/ebook/detail?ebookId=10487

-------------------------------------------------------

ปกติเวลาทำงาน ผมจะมีสมาธิอยู่กับงานตรงหน้า ไม่หยิบโทรศัพท์มือถือหรือของว่างอะไรมากินจนกว่าจะถึงเวลาพัก หรืองานที่ได้รับมอบหมายเสร็จ สำหรับวันนี้ผมทำไม่ได้จริงๆ สติของผมจดจ่อแต่เรื่องการนัดหมายของเกรซ เธอต้องการจะให้ผมไปดูคอมพิวเตอร์เฉยๆ หรือมีนัยยะอะไรแอบแฝง

ผมเองก็ไม่ใช่คนดีใสซื่ออะไรนัก ความคิดเอนเอียงไปด้านทะลึ่งมากกว่า ใจหนึ่งก็อยากให้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่อีกข้างก็แอบคิดแฟนตาซีตามภาษาผู้ชาย ผมเองอยากเคลียเรื่องในอดีตมากกว่า หลายครั้งที่ผมเหลือบตาไปมองนาฬิกาแล้วนับถอยหลังในใจ ใครที่ตื่นเต้นหรือจดจ่อรอคอยอะไรสักอย่างคงเข้าใจดี หลังจากเสร็จงานผมก็แอบหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาส่องรูปเกรซเล่น

ภาพล่าสุดที่เกรซลงคือรูปของเธอกำลังออกกำลังกายอยู่ในฟิตเนสด้วยชุดสุดเซ็กซี่ สปอร์ตบราสีดำรัดหน้าอกขนาดพอดีมือของเกรซเป็นลูก พร้อมโชว์หน้าท้องที่เนียนขาวราวหิมะ มีซิกแพคเล็กน้อยเลือนลาง ผมมองรูปแล้วย้อนกลับมามองตัวเอง ช่วงนี้ผมก็ชักจะลงพุงเหมือนกัน

"ฮันแน่ะ แอบส่องสาวอยู่เหรอเพื่อน"

คนที่มาทักชื่อว่า รงค์ เป็นเพื่อนร่วมงานและรุ่นพี่ที่ทำงานอายุมากกว่าผมเกือบรอบ แกทำงานอยู่แผนกไอทีเหมือนกับผม เราสองคนต้องทำงานร่วมกันบ่อยจึงสนิทกันไปโดยปริยาย พี่รงค์เป็นผู้ชายตัวตันหนา ผิวคล้ำ ผมบนศีรษะเริ่มบาง จมูกโต ชอบกินเหล้าเหล่หญิงเป็นนิสัย ไม่เว้นแม้แต่เบียร์ ภรรยาแสนสวยของผม

วันแต่งงาน ชุดเจ้าสาวของเบียร์เป็นเกาะอกเปิดไหล่ ด้วยความที่เมียผมแม่ให้ของมาเยอะดั่งที่ทราบกัน มันจึงล้นทะลักออกมา ไอ้พี่รงค์พอเหล้าเข้าปากหน่อยก็สายตาหาเรื่อง พูดจาหยอกล้อเบียร์ส่งสายตาเจ้าชู้ไม่เกรงใจญาติผู้ใหญ่และเจ้าบ่าวอย่างผมเลย

ถ้าตัดเรื่องงานวันนั้นไป โดยรวมพี่รงค์ก็เป็นคนดี และเป็นเพื่อนที่ดีคนนึง แต่อยากจะขอด่าสักหน่อย ทักด้วยปากไม่ว่าทำไมต้องฟาดหลังผมด้วย

"โอ๊ยย แค่ดูรูปเพื่อนเฉยๆ เพิ่งไปเจอมาเมื่อวาน"
"โห เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าเอ็งเป็นเพื่อนกับน้องเกรซ" พี่รงค์ตาโตตกใจใหญ่
"นี่พี่รู้จักเกรซด้วยเหรอ!?"
"ก็เออสิวะ น้องเขาทั้งสวย ทั้งขาว แถมหุ่นยังสุดยอดอีก โดยเฉพาะตรงนี้" พี่รงค์ยื่นมือมาถ่างหน้าจอซูมไปที่หน้าอก
"เป้าหมายชัดเจนตลอดอะคนนี้"
"เอ็งไม่คิดบ้างเหรอว่านมน้องเกรซน่าจับจะตาย ถ้ามีโอกาสพี่จะขยำขยี้เค้น เอาให้เนื้อขาวๆแดงเลยคอยดู"

คำพูดของพี่รงค์หาสาระไม่ได้ แต่ผมดันเผลอคิดตามไป สมัยมัธยมเกรซก็ยังไม่หุ่นดีขนาดนี้ หน้าอกหน้าใจก็ยังไม่โตเต็มที่เท่าปัจจุบัน ยิ่งรูปร่างนี่คนละเรื่องเลย สมัยก่อนเกรซผอมอย่างเดียว ไม่หุ่นดีกระชับเหมือนในรูป

"ว่างๆพาน้องเกรซมาให้พี่ยนโฉมตัวจริงบ้างสิวะ หลอกล่อเขามาก็ได้"
"พี่ก็พูดไปเรื่อย ผมจะไปพาเขามาได้ไง แค่เพื่อนเก่าเฉยๆ"
"เอ็งนี่มันขี้งกนะ มีสาวแจ่มๆในสต๊อกมากมาย ทั้งน้องเกรซ แล้วก็น้องเบียร์ ไม่คิดจะแบ่งพี่บ้างเลยหรือไง"
"ผมจะแบ่งเมียทำไมละค้าบบ"
"งั้นอีกสองสามวันข้างหน้า อย่ามาแย่งเด็กที่จะมาแคสงานกับพี่นะโว้ย"

เราสองคนพูดเล่นหยอกล้อกันเสียงดัง จนหัวหน้าเงยหน้าขึ้นมามองทำตาเขม็ง ผมไม่ค่อยอยากจะกล่าวถึงหัวหน้าคนนี้สักเท่าไหร่ ปล่อยให้เขาอยู่ในที่ของเขาต่อไป ถ้าไม่มีงานผมก็ไม่เข้าไปคุยหรือพยายามทำความรู้จัก เรียกว่าไม่ถูกชะตาก็ได้ล่ะมั่ง

หลังจากนั่งมองนาฬิกาไปหลายสิบรอบ โดยเฉพาะใกล้นาทีเลิกงาน ผมจ้องเข็มวินาทีเดินเลยทีเดียว พอถึงเวลาผมก็หยิบข้าวของกระโจนออกจากออฟฟิศขึ้นรถขับกลับทันที

ระหว่างทาง น้ำหอม ยาอมต่างๆนาๆที่เตรียมมาใช้ให้ครบเนื่องจากทำงานมาทั้งวันกลัวจะมีกลิ่นอับ แต่ฉีดมากเกินไปก็ไม่ดีกลัวเบียร์จะจับได้ว่าแอบไปไหนมา ผมไม่ได้อยากจะนอกใจเมียหรือคบชู้ แต่การกระทำของเกรซมันคลุมเครือ เหมือนเธอกำลังปั่นประสาทผมอยู่

ทั้งที่เธอก็รู้ว่าผมแต่งงานแล้ว ยังจะทำตัวใกล้ชิดแถมยังนัดให้ไปหาที่ห้องอีก ผมอยากให้เธอรู้ไว้ว่าถ้าคิดมาเล่นกับไฟอย่างผม ระวังจะโดนไฟคอกให้ ความหมั่นเขี้ยวลึกๆในใจก็ทำให้ผมเผลอจินตนาการอยากจะขย้ำเธอให้รู้แล้วรู้รอดไปเหมือนกัน

ก่อนจะถึงผมหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาโทรหาเกรซเพื่อยืนยัน

"ฮัลโหลเกรซ เราเลิกงานแล้ว กำลังจะเข้าไปดูคอมให้ สะดวกไหม?"
"สะดวกสิบอล กินอะไรมายัง?" เสียงเกรซดูสดใส
"หึ ยังเลย เกรซล่ะ?"
"ยังเหมือนกัน ให้เราทำอะไรให้กินมะ ถือว่าเป็นการตอบแทน?"
"แล้วแต่สะดวกเลย อีกไม่เกินสิบห้านาทีถึง"

หลังจากวางสายไปโชคดีที่รถไม่ติด ผมจึงขับรถมาถึงหน้าคอนโดของเกรซอย่างรวดเร็ว สภาพรถของผมไม่เข้ากับสภาพคอนโดสักเท่าไหร่ ที่พักของเกรซหรูหราเหมาะสมกับความดัง เธอคงหาเงินได้มากมายกว่าผมหลายเท่า ขึ้นไปผมอาจจะเจอเธออยู่กับแฟนก็ได้

หลังจากจอดรถเสร็จผมก็ยืนรอเธอนอกอาคาร เพราะไม่มีคีย์การ์ดสำหรับเข้าไป รถญี่ปุ่นมือสองผ่านประตูยามมาได้นี่ก็หรูแล้ว ไม่นานเกรซก็ลงมา เธอสวมเสื้อคลุมแขนยาวตัวใหญ่โคร่งสีดำปิดบังรูปร่าง มัดผมเป็นหางม้าดูทะมัดทะแมง

"โทษทีรอนานหรือเปล่า" เกรซโบกมือทักทายพร้อมส่งรอยยิ้ม เธอแต่งหน้าบางๆดูสวยธรรมชาติต่างจากเมื่อคืน
"เพิ่งมาถึงนี่ละ ว่าแต่คอนโดเกรซนี่สวยเนอะ คงแพงน่าดู"
"พอได้เลยล่ะ"
"ซื้อเองคนเดียวเลยเหรอ หรือหารกับใคร?"
"นี่กำลังหลอกถามเราอยู่ใช่ปะ ว่าเราอยู่กับใคร แล้วมีแฟนหรือเปล่า?" เกรซจ้องมาที่ตาผม เธอจำจุดอ่อนผมได้แม่น
"ป..เปล่า แค่คิดว่าราคาขนาดนี้ เกรซซื้อได้คนเดียวนี่ถือว่าเก่งมาก"
"เหรอ?.. เราซื้อคนเดียว อยู่คนเดียว แล้วไม่มีแฟน พอใจมั้ย?"

เกรซยิ้มแล้วหันหลังเดินนำหน้าผมเข้าไปในคอนโด นี่เธอต้องการอะไรจากผมกันแน่ รู้สึกเหมือนตัวเองโดนอีกฝ่ายป่วนกับความรู้สึก ผมไม่ได้โกรธ ไม่โมโหแต่มันหงุดหงิดจนอยากจะระบายมากกว่า

ลิฟท์สุดหรูพาผมและเกรซมายังชั้นยี่สิบเจ็ด สภาพคอนโดภายนอกก็ดูดีกว่าบ้านของผมแล้ว พอเกรซเปิดห้องผมก็ยิ่งตื่นตา ห้องของเธอกว้างพอสมควร มีการแบ่งห้องนั่งเล่นกับห้องนอนออกจากกันชัดเจนมีประตูกัน

ฝั่งห้องนั่งเล่นมีเครื่องครัว โซฟา ทีวีจอแบนขนาดใหญ่ รวมถึงระเบียงที่ออกไปรับวิวเหนือรถไฟฟ้าดูทันสมัย ในขณะที่ผมเดินดูบรรยากาศในห้องราคาเฉียดสิบล้านอย่างเพลิดเพลิน พอหันกลับมาหาเกรซผมก็ต้องตกใจ

เพราะเกรซกำลังรูดซิบเสื้อคลุมตัวโคร่งลง ผมเผลอมองตาค้าง ด้านในเกรซสวมเสื้อกล้ามสีขาวคอกว้าง กางเกงขาสั้นจู๋ ทำเอาผมกลืนน้ำลายไปอึกใหญ่  หุ่นของเกรซดีเหมือนกับในรูปภาพเป้ะ เธอเองก็มองตาผมไม่ปล่อย สายตาของเกรซดูเย้ายวนท้าทายเสียเหลือเกิน เกรซค่อยๆเดินเข้ามาหา

"มองแบบนี้เราก็เขินเป็นนะ" เกรซยิ้มมุมปาก
"ท..โทษทีๆ ว่าแต่คอมเกรซอยู่ตรงไหน?" ผมต้องรีบดึงสติกลับมา
"อยู่ในห้องนอนอะ ตามเรามาสิ"

เกรซพาผมเข้ามาในห้องนอนสีชมพู ผมแทบลืมไปแล้วว่าเกรซชอบสีนี้ ไม่ว่าจะเป็นผ้าปูเตียง ผ้าห่ม โต๊ะตู้ เก้าอี้ยันคอมพิวเตอร์ก็โทนสีชมพู ห้องนอนของเกรซไม่ใหญ่นัก แต่พอจุเตียงขนาดคิงไซส์ ริมหน้าต่างเป็นกระจกบานใหญ่ สามารถมองออกไปเห็นวิวเมืองได้เต็มตา แต่เกรซรูดผ้าม่านบางๆปิดเอาไว้

ผมจัดแจงเข้าไปสำรวจตัวซีพียูที่วางอยู่ใต้โต๊ะ ดูอาการตามที่เธอบอก ด้วยอาชีพและประสบการณ์ที่สั่งสมมาหลายปี แค่มองปราดเดียวก็ดูออกว่าชิ้นส่วนฮาร์ดแวร์ในซีพียูมันมีอาการหลวม เกรซน่าจะเผลอกระแทกไปโดนมัน

ในขณะที่ผมกำลังจัดแจงทำให้คอมกลับมาเป็นปกติ ผมก็รู้สึกว่าเกรซเขยิบตัวเข้ามาใกล้ พอหันไปดูก็ทำเอาช่วงล่างของผมแข็งขึ้นมาทันที เพราะเกรซก้มตัวลงมาดูผมซ่อมคอมจนคอเสื้อของเธอเปิดออก ทำให้ผมเห็นหน้าอกขาวผ่องของเกรซเต็มตา เธอสวมบราสีน้ำเงิน มันกำลังเกาะกุมภูเขาหิมะลูกงามทั้งสองข้างเอาไว้

คำพูดของพี่รงค์ถึงกับลอยขึ้นมาในหัวว่าถ้ามีโอกาสจะบีบขยำให้มันแดงเลย [/b]
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

GU Koy


gritkin

เฮ้ยๆ ให้ท่าหลอกล่อความใจเดียวหรือเปล่า เเต่ไม่น่าใช่เพราะไม่ได้รู้จักกับเมียพระเอกนี่นา

windy007

สงสัยแพ้ความขาว มันช่างจ้ายิ่งนัก 

micaeall

ยั่วกันขนาดนี้ก็ต้องจัดให้สาสมใจเลยทีเดียวเชียว

El cazador


po3026

ในเมื่อมีโอกาสก็อย่าช้า จัดไปอย่าให้เสีย

solid17

จะได้ย้อนรอยหรือเปล่านะพระเอกเรา

jabavox

ได้ขาสั่นกลับบ้านแแน่ๆ ไอ้หนุ่มเอ๊ย ::Shy::

eveden


Sak2563


bmaII

ซ่อมคอมเสร็จแล้ว ก็ตรวจให้เรียบร้อย ตรวจทุกอย่างว่ามีไรต้องเปลี่ยน ต้องแก้ อย่าให้เสียชื่อ ทำให้หมด ให้ครบ ทำทุกอย่าง

santosan

 ::JubuJubu::สงสัยบอลจะไม่ได้ซ่อมแต่คอมเสียแล้วคงจะต้องซ่อมช่วงล่างให้เกรซด้วยถือว่าเพื่อนช่วยเพื่อนแล้วกัน

เดช12341

กล้าๆหน่อยนายบอลน้องเกรชมีใจให้แน่

097898117

ยั่วกันชัดๆ อย่าปล่อยให้รอดเลยแบบนี้