ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

เสน่ห์หาหมอผี(สาว) 6

เริ่มโดย twintower, กันยายน 01, 2020, 01:47:35 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

twintower

ตอนนี้ไม่มีบทเสียวนะครับ ไม่อย่างนั้นเนื้อหามันจะยาวไป

twintower

--------------------------------------------------------------------------------------------------------
หลังจากการประชุมเรื่องการก่อสร้างตึกใหม่เสร็จเรียบร้อยคนที่เข้าร่วมเริ่มทยอยเดินกันออกไปนอกห้อง ลินดาที่นั่งหัวโต๊ะได้มองไปสถาปนิกหนุ่มคนที่ออกแบบอาคารหลังใหม่ ที่กำลังก้มหน้าเก็บของ เธอถอนหายใจด้วยความอึดอัดก่อนจะเอ่ยขึ้น

"คุณอัสคะ ดามีเรื่องรบกวนที่จะขอปรึกษากับคุณอัสหน่อยคะ"

"ได้ครับ"

คำตอบที่ตอบกลับมาพร้อมรอยยิ้มที่ทำเอาเธอแอบหวั่นไหวมาตลอด

"เอ่อแล้วคุณอัสมีธุระอะไรหรือเปล่าคะ"

"ไม่มีครับ"

"งั้นดาขอเชิญคุณอัสไปที่ห้องทำงานดาดีกว่าคะ"

นุ่มเลขาสาวของลินดาที่กำลังเตรียมเก็บของให้เจ้านายพร้อมตะแคงหูฟังอยู่นั้น รีบเก็บให้เร็วขึ้นทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของเจ้านาย เพราะเจ้านายไม่ได้บอกล่วงหน้าว่าจะมีเรื่องคุยกับอสนีที่ห้องทำงาน เธอรีบเดินนำออกมาทันที ปล่อยให้ทั้งคู่เดินคู่กัน นุ่มเดินมามาลิฟท์และกดเปิดประตูลิฟท์ให้ ทั้งลินดากับอัสนีเข้าไปลิฟท์ นุ่มตามเข้าไปเป็นสุดท้ายและกดลิฟท์ขึ้นไปที่ ชั้น3 อันเป็นชั้นบนสุดของอาคาร ในลิฟท์ไม่มีใครพูดอะไรกัน แต่อสนีแอบสูดหายใจลึกๆ เพราะความหอมจากกลิ่นกายและกลิ่นน้ำหอมของสาวทั้ง 2 คน พอออกจากลิฟท์นุ่มรีบเดินนำทั้งคู่ไปที่ห้องทำงานชองลินดาที่อยู่อีกด้าน เธอจัดการวางเอกสารของลินดาที่นำมาจากห้องประชุมบนโต๊ะทำงานให้เรียบร้อย ก่อนที่ลินดาจะบอกไปยังเลขา

"นุ่มขอกาแฟ 2 แก้วนะ"

"คะคุณดา"

เลขาสาวรับคำก่อนจะเดินออกจากห้อง

"เชิญนั่งคะคุณอัส"

ชายหนุ่มนั่งลงตรงข้ามลินดาทันที อสนีรอฝ่ายหญิงนั่งจึงพูดออกมา

"ผมยังไม่โอกาสพูดกับคุณดาเลย เสียใจด้วยนะครับกับเรื่องที่เกิดขึ้น แล้วคุณดาดีขึ้นหรือยังครับ"

"ขอบคุณคะ ก็ดีขึ้นแล้ว แต่ก็มีผวาบ้าง รถก็ต้องซ่อมดีที่เป็นอะไรไม่มากเท่าไหร่ จริงๆพ่อไม่อยากให้ดาขับรถเองช่วงนี้ เพราะกลัวดาจะผวา แต่ดาก็ต้องฝืนคะ ไม่อย่างนั้นก็จะกลัวไม่เลิก"

ระหว่างนั้น แม่บ้านได้นำกาแฟร้อนที่ชงจากเครื่องชงส่งกลิ่นหอมกรุ่นมาเสิร์ฟให้ทั้งคู่ลินดากล่าวขอบคุณ เธอถอนหายใจเบาๆแล้วมองไปนอกหน้าต่าง มองเห็นการก่อสร้างตึกใหม่ที่เริ่มจะขึ้นโครงมาบ้างแล้ว การก่อสร้างนี้ล่าช้าไปกว่ากำหนด 3เดือน ความล่าช้าไม่ได้เกิดขึ้นจากการออกแบบหรือบริษัทก่อสร้าง หลังจากที่การออกแบบและการขออนุญาตการก่อสร้างเสร็จเรียบร้อยหมดแล้ว ตอนแรกเธอกับพ่อมีความเห็นแย้งกันเล็กน้อยเรื่องทางเชื่อมที่พ่ออยากให้ทำทางเชื่อมอาคารแบบลอยฟ้าโดยจะเชื่อมตรงชั้น 3 แต่เธออยากให้ทำบนพื้นดินโดยทำเป็นทางเดินที่มีหลังคาเชื่อมถึงกัน  แต่พอหลังจากอสนีกับทีมวิศวกรมาสำรวจอาคารหลังเดิมแล้วได้บอกกับพ่อเธอว่าจะสร้างแบบลอยฟ้าอาจจะมีปัญหาตอนก่อสร้างเพราะจะกระทบกับคนที่ทำงานอยู่ พ่อเธอจึงเห็นด้วยให้ทำตามที่เธอบอก หลังจากนั้นอสนีทำการออกแบบโดยใช้เวลาที่ไม่นานซึ่งตัวอาคารนั้นถูกใจเธอกับพ่อเป็นอย่างมากโดยรวมถึงซินแสที่มาเข้าร่วมประชุมด้วยในการนำเสนอซึ่งหลังจากที่อสนีนำแบบแปลนมาให้ทุกคนในห้องประชุมดูแล้วซินแสซึ่งใช้เวลาพิจารณาไม่นานเท่าไหร่ได้พูดกับอสนีด้วยสีหน้าที่ยิ้มๆ

"คุณอัสครับผมถามจริงๆเลยนะ คุณมีความรู้เรื่องศาสตร์ฮวงจุ้ยหรือเปล่า เพราะทุกอย่างมันใช่เลยไม่ต้องแก้อะไรอะไรตรงไหนเลย"

อสนีหัวเราะเบาๆก่อนจะตอบ

"บอกตรงๆไม่มีเลยครับที่ผมทำออกมาเพราะคุณทรงพลกับคุณลินดาเป็นคนบอกคร่าวๆว่าต้องการอะไรบ้างรูปทรงแบบไหนครับ"

ซินแสหัวเราะแล้วหันมาทาง 2 พ่อลูก ที่นั่งอยู่หัวโต๊ะ

"ตามคำร่ำลือจริงๆครับ คุณทรงพลถ้าเป็นคุณอัสออกแบบทุกอย่างมันถูกต้องตามฮวงจุ้ยไปหมดครับ ไม่มีอะไรต้องแก้ไขครับ"

"ผมบอกแล้วไงครับอาจารย์ ผมถึงเลือกบริษัทของคุณเลอพงศ์ที่มีสถาปนิกมือดีอย่างคุณอสนี จริงไหมหนูดา"

พ่อหันมาถามเธอแต่ลินดาได้แต่ยิ้มๆ แต่อดจะส่งสายตาที่แสดงความชื่นชมไปยังอสนี ซึ่งฝ่ายชายดูจะยิ้มๆรับคำชมเท่านั้น ที่ผ่านมาหลังจากที่เข้าประชุมเพียง 2 ครั้งแรก ทางเลอพงศ์ไม่ได้มาอีกเลยปล่อยให้อสนีเป็นคนดูแลแทนซึ่งแทบจะไม่มีปัญหาอะไรทุกอย่างมันดูสะดวกไปหมด แต่ซินแสกับหมอดูอีก 2-3 คนที่พ่อเธอนับถือได้ทักตรงกันถึงเรื่องฤกษ์ยามในการวางเสาเอก ทำให้การก่อสร้างต้องเลื่อนออกไป ซึ่งพ่อเธอนั้นไม่ติดปัญหาเพราะเชื่อเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว ทำให้มีการแก้ไขสัญญาก่อสร้างกันเล็กน้อย จนมาเริ่มการก่อสร้างได้ไม่นานนี้

ส่วนเรื่องของลินดา หลังจากที่แม้นกับพวกไปจัดการหมอผีสุข จนหมอผีสุขตายคาปากสายทองแล้ว ทุกอย่างมันดูจะไม่เป็นปัญหา แต่เธอพยามจะเลี่ยงไม่เข้าไปยุ่งกับเรื่องแบบนี้อีกเพราะกลัวจะเป็นปัญหาตามมา เธอยังใช้ชีวิตตามปกติ เรียกผีสาวๆที่เธอเลี้ยงมาบำเรอความสุขให้เธอเหมือนเดิม ถึงเธอจะยอมรับว่าอสนีนั้นดูดีมีเสน่ห์มาก แต่เธอกลัวเรื่องวิชาที่เธอเรียนมาจะเสื่อมลง แต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะคอยแหย่ฝ่ายชายตลอด แต่อสนีดูจะยิ้มรับไม่พูดต่อความอะไร จนเมื่อเดือนที่แล้วศิษย์ร่วมอาจารย์เดียวกับเธอที่เป็นคนที่เคยขอให้เธอมาช่วยดูเรื่องหมอผีสุขนั้นได้เสียชีวิตลงด้วยสาเหตุที่ดูแปลกประหลาดมาก คือมีคนสติไม่ดีวิ่งตัดหน้ารถที่ขับจึงหักหลบและรถไปชนต้นไม้แต่ศิษย์ร่วมอาจารย์เธอแค่บาดเจ็บคลานออกมานอกรถได้แต่คนที่สติไม่ดีกลับวิ่งไปที่รถพร้อมเอาท่อนไม้ที่ถือมาด้วยแล้วตีอย่างไม่ยั้งจนทำให้ศิษย์ร่วมอาจารย์เธอตายทันที ลินดาและคนในกลุ่มเดียวกับเธอต่างไปร่วมงานศพด้วย ทุกคนต่างคิดเหมือนกันคือเป็นการตายที่ไม่ปกติ เพราะคนที่ฆ่านั้นเป็นชายสติไม่ดีที่ไม่เคยมีใครในท้องถิ่นรู้จัก ซึ่งทางตำรวจยังทำอะไรไม่ได้นอกจากส่งคนสติไม่ดีไปให้ทางแพทย์ตรวจสอบว่าเสียสติจริงหรือไม่

จน2อาทิตย์ถัดมา ในช่วงหัวค่ำหลังจากลินดาเลิกงานแล้วเธอได้เดินมาตรวจบริเวณรั้วที่สร้างขึ้นเพื่อกั้นระหว่างบริเวณบริษัทกับเขตก่อสร้างตึกหลังใหม่ โดยมีหัวหน้า รปภ.กะดึกเดินตามไปด้วยห่างๆ เมื่อเธอเห็นว่าเรียบร้อยดีเธอจึงขับรถกลับคอนโด ทันทีที่เธอเลี้ยวรถออกนอกบริษัท ได้มีร่างของผู้ชายหนึ่งมายืนขวางหน้ารถเธอ ลินดานั้นเบรกทันที แต่ผู้ชายคนนั้นได้ใช้ท่อนเหล็กที่ถือมาทุบไปที่ฝากระโปรงรถซุปเปอร์คาร์อย่างไม่ยั้งก่อนจะมาทุบกระจก เธอตกใจกลัวมาก แต่ รปภ. ของบริษัท 2 คน ได้วิ่งเข้ามาช่วย ทั้งใช้ไม้กระบองตีและช่วยกันลากออกให้ห่างจากรถของเธอ พอลินดาออกจากรถ ชายสติไม่ดีคนนั้นได้สลัดจาก รปภ.ที่กำลังช่วยกันจับตัววิ่งเข้ามาเธอพร้อมเสียงหัวเราะที่น่ากลัว ก่อนใช้มือทั้งสองบีบคอเธอ ลินดานั้นตกใจอย่างมาก แต่พลันสายตาของเธอที่มองไปยังชายสติไม่ดีคนนั้น มันมีใบหน้าที่ซ้อนขึ้นมาให้เธอเห็นอย่างชัดเจนมันคือหน้าของไอ้หมอผีสุข!!!!

ด้วยความที่ตกใจจากที่รถถูกทุบและคอที่ถูกบีบ ทำให้ลินดานั้นคุมสติไม่ได้ แต่ รปภ.ได้เข้าช่วยเธอทัน รวมทั้ง รปภ.ของไซด์งานก่อสร้างที่อยู่ไม่ห่างก็วิ่งเข้ามาช่วยกันกระชากร่างนั้นให้ออกห่างจากตัวเธอและช่วยกันจับกดให้นอนลงกับพื้นแต่  เสียงหัวเราะที่ไม่รู้สึกอะไรดังจากผู้ชายคนนั้นที่ตอนนี้ถูกจับใส่กุญแจมือ ลินดาพยามยามหายใจลึกๆและตั้งสติอีกครั้ง เธอมองไม่เห็นหน้าไอ้หมอผีสุขแล้ว หลังจากนั้นตำรวจที่ได้รับแจ้งได้รีบมาที่เกิดเหตุส่วนเธอพ่อกับแม่หลังจากรู้ข่าวก็รีบมาหาเธอและพาไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาล หลังจากที่ตรวจอย่างละเอียดหมอแจ้งว่าลินดาไม่เป็นอะไรมากเพียงแต่ยังมีอาการตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น ตอนแรกพ่อจะให้เธอนอนโรงพยาบาลเพื่อดูอาการก่อนแต่เธอปฏิเสธ พ่อกับแม่เธอจึงบังคับให้เธอไปนอนที่บ้านและสั่งให้คนไปดูแลเรื่องรถของเธอ พร้อมนัดกับตำรวจว่าพรุ่งนี้จะให้ลินดาไปให้ปากคำ

กว่าเรื่องจะเสร็จเกือบ 2 ยาม ลินดาที่อยู่ในห้องนอนพยายามตั้งสติให้มั่นคงมากขึ้น เหตุการณ์นี้มันทำให้เธอนั้นถึงกับช็อค แต่พอเห็นหน้าชองหมอผีสุขที่โผล่มาซ้อน ทำให้เธอต้องใคร่ครวญมากขึ้น  ลินดานั่งสมาธิบริกรรมบูชาครูจนเรียบร้อยเธอจึงกำหนดจิตเรียกวิญญาณของแม้นให้มาหาเธอ

"เจ้าคะคุณหนู"

ร่างของแม้นมานั่งตรงหน้าเธอ ลินดาที่มองเห็นทางจิตได้บอกไปยังแม้น

"พี่แม้นตอนนี้วิญญาณของไอ้หมอผีสุขมันหวนกลับมาแล้ว"

พอได้ยินแม้นนั้นตกใจมาก

"มันมารังควาญคุณหนูหรือคุณท่านเจ้าคะ แล้วแสดงว่าวิญญาณมันไม่ได้ไปไหน"

ลินดาพยักหน้าก่อนจะเล่าให้แม้นฟังในเรื่องที่เธอพึ่งเจอแล้วย้อนไปถึงเรื่องศิษย์ร่วมอาจารย์ด้วยก่อนจะปิดท้าย

"ฉันเดาว่าคนที่ฉันรู้จักคงโดนแบบเดียวกับฉัน วิญญาณมันสิงร่างของคนแล้วใช้ร่างคนในการทำร้าย  เพราะมันรู้ว่าถ้าเป็นวิญญาณมันอาจจะสู้ไม่ได้ แต่ที่มันหายไปนานโดยไม่โผล่มาแสดงว่ามันอาจจะใช้เวลาที่รวบรวมพลังให้สูงขึ้นกว่าวิญญาณทั่วๆไป เพราะมันมีวิชาอาคมอยู่แล้วเลยมีพลังที่จะสิงร่างคนได้"

"คุณหนูเจ้าคะถ้าแบบนี้มันอันตรายมากนะเจ้าคะ"

"ใช่แล้ว เราไม่รู้เลยว่ามันจะโผล่มาเมื่อไหร่ เพราะตอนนั้นฉันเพ่งดูตอนที่ผู้ชายคนนั้นถูกพวก รปภ.จับ ฉันก็ไม่เห็นวิญญาณของมันแสดงว่ามันออกจากร่างไปแล้ว และมันเข้าใจไปสิงร่างคนที่สติไม่ดี เพราะพวกนี้จิตไม่ปกติอยู่แล้วมันครอบงำได้ง่าย"

"แล้วแบบนี้เราจะทำอย่างไรดีเจ้าคะ"

"บอกตรงๆฉันนึกไม่ออก ที่ผ่านมาฉันก็อุทิศส่วนกุศลให้มันมาตลอด คราวนี้เราต้องระวังตัวให้มากขึ้น วิญญาณอาฆาตว่าแรงแล้วแต่นี่ทั้งอาฆาตทั้งมีอาคมมันยิ่งน่ากลัวเข้าไปใหญ่ ครั้งนี้มันหนักกว่าที่คิด ค่อยๆช่วยกันคิดแล้วกันพี่แม้น"

"เจ้าคะ"

"งั้นพี่แม้นกลับไปที่คอนโดก่อน ถ้ามันโผล่ไปแถวนั้นช่วยมาบอกฉันด้วย ทางนี้คงไม่มีอะไร เพราะยังไงคุณตาพระภูมิก็ช่วยดูแลอยู่แล้ว"

แม้นรับคำก่อนจะสลายร่าง ส่วนลินดายังไม่นอน เธอสวดบทแผ่เมตตาเพื่อหวังจะให้วิญญาณไอ้ผีร้ายเลิกรังควาญเธอ หลังจากวันนั้นเธอพยามระวังตัวอย่างมาก หลังจากที่เธอไปให้ปากคำตำรวจแล้ว ทางตำรวจสรุปได้ว่าเป็นชายสติไม่ดีและนำส่งไปรักษาที่โรงพยาบาล ส่วนรถของเธอได้ส่งเข้าซ่อมที่ศูนย์ ถึงพ่อเธอจะห้ามเธอขับรถในช่วงนี้แต่ลินดาปฏิเสธ นอกเพราะต้องการขจัดความกลัวจากเรื่องที่เกิดขึ้น แต่เธอจึงกำชับให้คนในบ้านสวมพระติดตัวตลอด แต่เธอนั้นพอจะรู้ว่าวิญญาณร้ายของหมอผีสุขนั้นได้ตามเธอมาตลอด แต่ไม่สำแดงฤทธิ์เดชอะไร จนอาทิตย์ที่ผ่านมา เธอจึงตัดสินใจที่จะเผอิญหน้ากับมัน โดยเลือกบริเวณที่รกร้างแถวบ้านเธอ ลินดาให้แม้นมาด้วยและสั่งให้ช่วยบังตารถกับเธอไว้กันไม่ให้คนเห็น

"นายสุข ฉันรู้ว่าแกตามฉันมาตลอด แกต้องการอะไรออกมาพบกับฉันด้วย"

ไม่กี่อึดใจลินดาได้ยินเสียงหัวเราะที่กังวานไปทั่ว ก่อนที่ร่างของมันจะปรากฏกายไม่ห่างเธอออกไปนัก

"อีหมอผี มึงทำอะไรกับกูไว้กูไม่ลืม"

ลินดามองไปที่มันอย่างสงบและพยายามแผ่เมตตาให้

"ที่ผ่านมา ฉันได้อุทิศส่วนกุศลให้แกไปแล้ว ฉันอยากให้เลิกแล้วต่อกัน อโหสิกรรมให้กัน เพราะถ้ายังอาฆาตพยาบาทกันมันจะไม่ดีทั้งสองฝ่าย"

"กูไม่ฟัง มึงทำกูไว้เจ็บมาก วันนั้นกูจะฆ่ามึงก็ฆ่าได้แค่บังคับคนที่กูสิงเอาปืนยิงไปที่มึง มึงก็ตายแล้ว"

เสียงของมันตวาดกลับมาที่ลินดาแล้วแสยะยิ้ม เธอถอนหายใจเบาๆแล้วตอบกลับไปด้วยความสงบ

"ฉันบอกอีกครั้งว่าขอให้เลิกจองเวรต่อกันที่ผ่านมาตอนเป็นคนแกก็ทำบาปมามากพอแล้ว ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไปวิญญาณแกจะไม่สงบสุข"

"ฮ่าๆๆๆๆ อีหมอผีอย่ามาอ้างเรื่องนี้ กูอยู่ของกูดีๆ แต่มึงไปหยามกูก่อน"

"แล้วที่แกทำละ ทั้งฆ่าทั้งข่มขืน กักขังวิญญาณไปเป็นทาส"

"แล้วอย่างมึงไม่ทำ กูรู้นะว่ามึงทำอะไรกับบรรดาวิญญาณที่มึงเก็บไว้บ้าง อีหมอผีวิปริต ต่างจากกูตรงไหน"

มันทำเอาลินดาถึงกับอึ้ง จริงของมันเรื่องที่มันพูด แต่แม้นที่ฟังมาตลอดได้ปรากฏกายขึ้น

"ไอ้สุข ยังไม่เข็ดใช่ไหม"

"อ๋อ อีตะเคียน อีตัวดี ยังจำผัวได้นี่ มึงกับพวกทำกูไว้แสบมาก"

"ก็มึงบ้ากามเองนี่หว่า เลยตายคาปากนังสายทอง รู้ไปถึงไหนอายถึงนั่น  หมอผีขมังเวทตายคาปากนางตานี"

"อีตัวดี มึงอย่าอยู่เลย"

ดวงตามันลุกโพรงแดงฉานด้วยความโกรธเมื่อเจอเสียงอันเย้ยหยันของแม้น ร่างของมันทำท่าจะพุ่งตรงเข้ามา แต่ลินดาที่ระวังตัวอยู่แล้วได้ยกมือข้างขวาขึ้นชี้หน้าไปที่มัน

"ถ้าแกเข้ามา วิญญาณแกสลายแน่ ฉันยอมทำบาป"

มันหยุดทันที เมื่อได้ยินเสียงของลินดาแต่แสดงอาการพยาบาทไม่เลิก

"กูไม่กลัวหรอกอีกหมอผีวิปริต ขนาดพญามัจจุราชยังเอาวิญญาณกูไปไม่ได้แล้วอาคมของมึงจะทำอะไรกูได้  แต่กูยังไม่อยากจะแตกหักกับมึง"

มันตอบมาด้วยน้ำเสียงที่ทรนงอย่างมาก

"งั้นแกต้องการอะไร"

มันหัวเราะด้วยความพอใจ เมื่อได้ยินลินดาพูดขึ้นมา

"กูรู้ว่ามึงมีคัมภีร์ขอมโบราณอยู่ในครอบครอง กูต้องการคัมภีร์เล่มนั้น"

พอได้ยินมันพูดทำให้ลินดานั้นตกใจอย่างยิ่ง ทั้งเธอและแม้นรู้ทันทีว่าถ้าคัมภีร์เล่มนั้นตกไปอยู่ในมือของมันจะเกิดอะไรขึ้น แม้นทำท่าจะซัดอาคมใส่มันแต่เธอสั่งไปด้วยดวงจิต

"พี่แม้นอย่าทำมัน"

ก่อนจะพูดไปยังผีร้าย

"ถ้าฉันไม่ให้แกละ"

"ฮ่าๆๆๆๆ อย่าพูดโง่ๆถ้ากูไม่ได้ พ่อกับแม่มึงกูจะฆ่าซะต่อให้สวมพระดีขนาดไหน มีพระภูมิคุ้มกันในบ้าน แต่มึงก็เห็นแล้วนี่กูมีวิธี ต่อให้พระดีขนาดไหนมันก็ไม่พ้นลูกปืน ส่วนมึงกูจะไม่ฆ่าปล่อยให้มึงอยู่กับความทุกข์ที่เป้นเหตุให้พ่อกับแม่มึงตาย มึงเลือกเอา จะเอาวิธีไหน ถ้ากูได้ไปกูจะเลิกจองเวรกับมึงอีหมอลินดา"

ลินดากำมือแน่น เธออยากจะทำให้วิญญาณมันดับสูญไม่ก็กักขังไว้นานแสนนาน และเหมือนจะมีอะไรที่มากระซิบในอนุสติเธอว่าอย่าไปทำอะไรมัน แต่ไอ้ผีร้ายตนนั้น พอมันเห็นลินดายังนิ่งเฉย มันจึงพูดต่อ

"กูให้เวลาพวกมึงอีก 7 วัน มึงต้องเอาคัมภีร์มาเผาแล้วอุทิศให้กูที่ตรงนี้ ถ้ามึงไม่ทำไม่ต้องบอกนะว่าพวกมึงจะเจอกับอะไร"

มันพูดจบแล้วหายไปทันทีลินดายืนเม้มปากแน่นก่อนจะเดินกลับไปที่รถ ภายในรถเธอนั่งนิ่งยังไม่ขับรถออกไป

"คุณหนูห้ามบ่าวทำไมเจ้าคะ แล้วอีกอย่างบ่าวว่าคุณหนูจัดการมันได้สบายๆ"

"อย่าดีกว่าแม้น เหมือนมีอะไรกระซิบบอกฉันว่าถ้าทำอะไรมันแล้วมันจะมีปัญหาต่อไปไม่สิ้นสุด ฉันถึงห้ามแม้นด้วย"

แม้นนิ่งเงียบไป และลินดาพูดต่อไปว่า

"แต่ตอนนี้ฉันกังวล เรื่องที่บ้าน มันทำแน่นอนถ้ามันไม่ได้คัมภีร์ จริงของมันถ้ามันสิงใครแล้วเอาปืนไปยิงมันทำได้สบายๆ"

"ถ้าเราหาหนทางไม่ได้จริงๆ บ่าวจะจัดการมันเองเจ้าคะ ต่อให้จะเป็นบาปหรือวิญญาณของบ่าวแตกดับ บ่าวก็ยอม"

"อย่าพี่แม้น อีกอย่างฉันว่าตอนนี้พลังของมันมากขึ้นกว่าเดิม ดีไม่ดีมันจะมีมากกว่าพี่แม้นด้วย"

"แต่ทำไมต้องรอ 7 วันด้วย"

เสียงของแม้นรำพึงออกมา ลินดานั้นคิดอยู่ชั่วครู่ก่อนจะนึกขึ้นได้

"พี่แม้นอย่าลืมสิ จะตรงกับวันแรม 15 ค่ำพอดี มนต์ดำของมันจะขลังขึ้นยิ่งถ้ามันได้คัมภีร์ในวันนั้น"

"จริงด้วยเจ้าคะ ถ้ามันได้ไปคืนเดือนมืด"

"ก็ใช่มันยิ่งทำให้ฉันหนักใจมาก"

"งั้นค่อยๆ คิดเจ้าคะ คุณหนูก็รู้ดีว่าถ้ามันได้คัมภีร์ไป จะเกิดอะไรขึ้น และมันไม่ทำตามคำพูดแน่นอน ยิ่งพลังเวทของมันสูงขึ้น"

ใช้แม้นพูดถูก ถ้ามันได้คัมภีร์ไป มันคงไม่ยากสำหรับหมอผีที่มีเวทมนต์อย่างมัน ที่มันหายไปนานจากที่เคยคิดว่าวิญญาณของมันไปตามทางหรือไม่ก็ดับสูญไปแล้วแต่ด้วยความอาฆาตที่มีอยู่ทำให้วิญญาณมันไม่ไปไหน มันคงใช้เวลาเก็บตัวเพื่อเพิ่มพลังเวทของมันให้แข็งกล้าขึ้น เพื่อรอวันแก้แค้น และระหว่างนั้นมันคงสืบโดยใช้เวทมนต์จนรู้เรื่องของเธอรวมถึงคัมภีร์เวทมนต์ภาษาขอมที่ตกทอดกันมาตั้งแต่ต้นตระกูล  และถ้ามันได้คัมภีร์ไปมันต้องไปศึกษาจนพลังเวทของมันเพิ่มขึ้นแน่นอน ถ้าถึงวันนั้นตัวเธอจะลำบาก เธอมั่นใจว่าตัวมันต้องไม่รักษาคำพูดแน่นอน ลินดาถอนหายใจเบาๆด้วยความกลัดกลุ้มก่อนจะขับรถออกกลับคอนโด เพราะเธอแน่ใจว่าตอนนี้มันยังไม่กล้าทำอะไรเธอกับครอบครัวจนกว่าจะได้คัมภีร์ไป

ความเข้าใจของลินดานั้นถูกต้องแล้ว ตั้งแต่วันที่ไอ้หมอผีสุขตายตอนแรกวิญญาณของมันเตลิดไปแบบไม่รู้ทิศ จนมันรวบรวมพลังได้ ด้วยความอาฆาตที่มีอยู่ต่อลินดา ครั้งนี้มันรอเวลาซุ่มเงียบเพื่อให้พลังเวทของมันแข็งกล้าขึ้นกว่าเดิม จนทำให้มันรู้เรื่องของลินดาและคัมภีร์โบราณที่เธอครอบครองอยู่รวมถึงเรื่องของศิษย์ร่วมอาจารย์เดียวกับลินดาที่เป็นคนบอกลินดาให้มาจัดการกับมัน มันเฝ้ารอจนพลังเวทมันเพิ่มขึ้นและมันเริ่มแก้แค้นโดยมุ่งไปที่ศิษย์อาจารย์เดียวกับลินดา มันเข้าสิงร่างคนสติไม่ดีที่อยู่ต่างถิ่นและมาดักรอเพื่อที่จะฆ่า มันทำได้สำเร็จ หลังจากหลังจากนั้นเป้าหมายคือลินดา มันมั่นใจว่าตอนนี้พลังเวทและอาคมมันสูงขึ้นและมันจะใช้ร่างคนที่มันสิงเพื่อทำร้าย เธอคงจะทำอะไรมันไม่ได้และที่สำคัญมันเดาออกว่าเธอนั้นกลัวเรื่องบาปกรรม ลึกๆแล้วมันยังหวาดกับอาคมของลินดาที่ตอนเป็นคนมันสู้ไม่ได้ มันเลยอาศัยจุดอ่อนของเธอในเรื่องนี้ มันเตรียมการไว้แล้วหลังจากที่มันได้คัมภีร์มา ลินดาคงไม่พ้นเงื้อมือมัน แล้วมันจะเอาวิญญาณของลินดามาเป็นทาสกามของมัน

จนเวลาผ่านไป 3 วัน ลินดานั้นกลัดกลุ้มมากในเรื่องนี้ จนคนรอบข้างดูออก แต่ทุกคนนึกว่าเธอเครียดเรื่องงาน เพราะตอนนี้ทั้งเรื่องสร้างตึกและโครงการใหม่ของบริษัท เธอนั้นหาทางออกไม่ได้ เธอคิดอยู่วิธีเดียวคือกำจัดมันให้สิ้นซาก แต่คืนนั้นหลังจากบริกรรมบูชาครูเสร็จ ร่างของแม้นกับสายทองมานั่งตรงหน้าเธอ

"คุณหนูเจ้าคะ บ่าวกับสายทองคุยกันแล้ว  เรื่องไอ้วิญญาณร้ายนั้น ถ้าคุณหนูไม่อยากทำบาปทำไมไม่ลองปรึกษา ท่านพระภูมิที่บ้านละเจ้าคะ"

เธอถอนหายใจก่อนจะตอบ

"คุณตาท่านบอกอะไรพี่แม้นมาหรือ"

"เปล่าเจ้าคะ คุณหนูก็น่าจะรู้ถ้าท่านไม่เรียกบ่าวก็ไปหาท่านไม่ได้นะเจ้าคะ แต่นี่ทั้งบ่าวทั้งสายทองเห็นว่าท่านน่าจะช่วยได้"

"ฉันก็คิดอยู่ แต่อย่าลืมสิ ใช่ว่าคุณตาท่านจะออกมาพบได้ทุกครั้ง พี่แม้นก็รู้ว่าบางครั้งเชิญท่านมาท่านก็ไม่มาพบ"

"ลองดูเถอะเจ้าคะ ท่านเอ็นดูคุณหนูมาก ถ้าไม่เหนือบ่ากว่าแรงท่านน่าจะช่วยได้"

"แล้วสายทองว่ายังไง"

"ดิฉันเห็นด้วยกับพี่แม้นคะนายหญิง ท่านน่าจะหาทางออกให้นายหญิงได้"

"อืม งั้นฉันจะลองดูพรุ่งนี้ฉันจะไปที่บ้านแต่เช้า"

เธอบอกไปยังวิญญาณทั้งสอง  จนรุ่งเช้าหลังจากใส่บาตรเรียบร้อยเธอรีบไปที่บ้าน พอถึงบ้านเธอรีบขึ้นไปที่ห้องพระทันทีหลังจากคุยกับพ่อและแม่เพียงสั้นๆ  เธอจัดการจุดธูปบูชาพระ แล้วเริ่มเข้าสมาธิ

"คุณตาพระภูมิเจ้าขาหลานหาทางออกเรื่องนี้ไม่ได้แล้วเจ้าคะโปรดช่วยหลานด้วย"

สิ้นคำวิงวอน ร่างของท่านพระภูมิได้ปรากฏกายขึ้นข้างหิ้งพระ พร้อมใบหน้าที่บ่งบอกถึงความปราณี

"ว่าไงนังหนู"

เป็นเสียงที่บ่งบอกถึงความปราณีที่มีต่อเธออย่างมาก

"หลานอยากจะมีเรื่องขอคำปรึกษาเจ้าคะคุณตา"

"ตารู้แล้ว เอาละอย่างแรกเจ้าทำถูกแล้วที่ไม่ทำอะไรไอ้ผีร้ายนั่น ถ้าเจ้าทำบาปกรรมมันจะติดตัวเจ้าไป เรื่องเวรกรรมนะมีอยู่จริง ถึงเจ้าปราบมันได้ แต่อีกไม่นานก็จะมีสิ่งร้ายๆมารบกวนเจ้าไม่ขาดหาย อาจจะมาทั้งในรูปแบบคนหรือผีร้าย มันมีได้ทั้งหมดเพราะทั้งหมดต่างหวังที่จะครอบครองคัมภีร์ ตาถึงเตือนเจ้าไปในคืนนั้น"

มันทำให้เธอเข้าใจแล้วเสียงในอนุสติที่คอยห้ามเธอคือพระภูมิเจ้าที่นี่เอง ลินดาจึงถามไปที่ท่านพระภูมิ

"แล้วจะต้องทำอย่างไรเจ้าคะ โดยเฉพาะคัมภีร์โบราณนั่น"

"ตาบอกตรงๆ เจ้ามีสิทธิโดยชอบธรรมในการครอบครอง แต่บุญบารมีของเจ้านั้นสู้ปู่เจ้าไม่ได้ หลังจากนี้มันจะมีภัยร้ายตามมากวนตลอดถ้าเจ้ายังครอบครองต่อไป"

"เจ้าคะหลานพอจะเข้าใจ ยิ่งหลานประพฤติตัวแบบนี้ แล้วหลานจะต้องทำอย่างไรกับคัมภีร์เล่มนั้น"

"เรื่องนี้เจ้าไม่ต้องกังวลนังหนู เจ้าลองไปขอคำแนะนำจากบุรุษที่เจ้ารู้จัก บุรุษผู้นั้นมีชื่อว่าอสนี"

พอได้ยินชื่อ ทำเอาถึงกับ งง ทำไมท่านพระภูมิถึงให้ไปขอคำแนะนำจากอสนี ชายหนุ่มที่ดูหัวทันสมัย แล้วมันจะได้ผลหรือนี่ แต่พระภูมิที่ดูเหมือนจะรู้ทันความคิดของเธอ

"นังหนูดา เอ๊ยอย่ามองคนที่ภายนอก ลองดูเจ้าสิใครจะไปรู้ว่าเจ้ามีอาคมชั้นสูง"

"เจ้าคะ หลานเขลาไปเอง หลานจะไม่สงสัยในเรื่องคำแนะนำของคุณตา หลานกราบขอบพระคุณคุณตามากเจ้าคะ"

"อีกอย่างนะนังหนู หลังจากนี้ตาอยากให้เจ้าใคร่ครวญ ในบางเรื่อง สิ่งไหนที่เจ้าดูแลอยู่ ถึงจะดูแลอย่างดีแต่พวกนี้จะมีชะตาชีวิตของพวกเขา มากักขังไว้มันจะไม่เป็นคุณต่อเจ้าในอนาคต เจ้าลองไปคิดดูนะนังหนู"

ท่านพระภูมิกล่าวจบก่อนที่จะสลายล่างออกไป เธอก้มลงกราบนี่เป็นอีกครั้งที่พระภูมินอกจากให้คำแนะนำยังมีคำเตือนมาถึงเธอด้วย ถึงเธอจะคาใจกับเรื่องของอสนี เพราะเธอดูยังไงอสนีไม่น่าจะให้คำแนะนำกับเธอได้ แต่ในเมื่อมีพระภูมิท่านชี้แนะเธอก็จะปฏิบัติตาม วันพรุ่งนี้พอดีที่เธอจะได้พบกับอสนี เพราะมีประชุมเกี่ยวกับการก่อสร้างตึกพอดี และตอนนี้คนที่พระภูมิแนะนำได้นั่งอยู่ตรงหน้าเธอแล้ว ลินดาจึงพูดขึ้นมาเมื่ออีกฝ่ายนั้นเลิกคิ้วเหมือนจะเตือนให้เธอพูด

"คือเรื่องที่ดาจะขอคำแนะนำจากคุณอัสมันอาจจะฟังดูแปลกๆนะคะ แต่มีคนที่ดาให้ความเคารพท่านแนะนำมาว่าคุณอัสจะช่วยให้คำแนะนำแก้ปัญหาของดาได้"

"เรื่องอะไรหรือครับคุณดา"

"ก่อนอื่นดาอยากให้คุณอัสฟังจนก่อนนะคะ แล้วถ้าฟังจบแล้วคุณอัสจะเชื่อหรือไม่ก็แล้วแต่จะหัวเราะออกมาก็ได้นะคะ ดาเข้าใจ"

"ไม่หรอกครับ"

เสียงตอบอย่างอ่อนโยนของอสนีทำเอาเธอใจชื้นขึ้น ก่อนจะเริ่มเล่าทันที"

"คือ ตระกูลของดามีของอย่างหนึ่งตกทอดกันมา ตอนนี้ดาเป็นคนดูแลอยู่คะ ดาได้รับจากปู่พ่อนั้นไม่รู้เรื่องนี้ ของสิ่งนั้นเป็นคัมภีร์โบราณเขียนด้วยภาษาขอม แล้วตอนนี้ดารู้สึกว่าถ้าดายังครอบครองอยู่ มันอาจจะเป็นภัยกับดาและพ่อกับแม่คะ ดาคิดหาวิธีอยู่หลายวันแต่หาวิธีไม่ได้ และอย่างที่ดาบอกผู้ใหญ่ที่ดานับถือแนะนำมาให้ปรึกษาคุณอัสนะคะ"

เธอพูดจบแล้วมองไปที่ฝ่ายชายที่สีหน้าดูเรียบเฉยไม่มีแววที่จะหัวเราะหรือแสดงสีหน้าไม่เชื่อ

"แล้วเรื่องนี้มันมาจากที่คุณดาถูกทำร้ายด้วยหรือเปล่าครับ"

คำถามที่มีน้ำเสียงเรียบจากอสนี ทำเอาเธอโล่งใจเล็กน้อย

"ดาคิดว่ามีส่วนคะ  แล้วคุณอัสพอจะให้คำแนะนำกับดาได้ไหมคะว่าจะมีวิธีแบบไหนที่จะช่วยในเรื่องนี้"

ลินดานั้นไม่ได้สังเกตว่าฝ่ายชายนั้นมีท่าทีเหมือนจะหยุดคิดแต่เพียงชั่วขณะเท่านั้น

 
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

cd13579

ว่าแล้วว่าอีหมอผีมันไม่จบแถมร้ายกาจเดิมอีก 
ใครหื้อใครซ่า ข้าแบนเรียบ

vit_yahoo

โดนแน่ ไม่รู้ว่าใครทำใครโดนกันแน่งานนี้

tungbts


longman_44


MAC

หนูจ่ะเชื่อลุงเถอะนอนปรึกษารับรองสบายกายนะครับฮิๆๆๆ ::Shy:: ::Thankyou::

mawinxxx102

เป็นคนว่าเลว  เป็นผีเลวยิ่งกว่า

kriangbaac

ปรึกษาท่านเทพถูกแล้วครับ น่าจะช่วยได้

non5432112345


qaznas

 ::Hmmm::อ่าวยังนี้แสดงว่าอัสนี มีคาถาอาคมด้วยดิ

boymm

อย่างนี้ต้องโดนอสนี จัดการครับ

err

องค์ชายช่วยได้ยุแล้ว  แล้วลินดาจะตามไปเป็นสนมในอนาคต มั้ย..หรือแค่ทางผ่าน

797979


ืns52800189

#13
พอจำได้ละว่าคุณอัสนีคือใคร....ซึ่งเป็นเหมือนเทพที่มาชดใช้กรรมบนโลกมนุษย์...และสุดท้ายกลับไปครองรักกับนางฟ้าบนสวรรค์...

แต่แปลกใจว่าจะเชื่อมกับลินดาอย่างไร
เพราะในเรื่องผีหลอกสายฟ้า
ผมพยายามอ่านใหม่อีกครั้ง
ไม่พบชื่อลินดา..นอกจาก..พลอย..ขนุน
และกรรณิการ์

แมว69