ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_nato87

เกมรักภารโรงเฒ่า ปี 2 ตอนที่ 7 : กุหลาบเพลิงสีม่วง Pt2

เริ่มโดย nato87, กันยายน 20, 2020, 10:29:17 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

nato87

พูดคุยก่อนอ่าน : มาอย่างเร็ว กับพาร์ทต่อจากตอนที่แล้วนะครับผม จากตอนที่แล้ว ดูเหมือนว่าผลโหวตของน้องลูกขวัญนี่ถล่มถลายอย่างล้นหลามเลยแหะ เอาเป็นว่าขอให้ติดตามต่อไปเรื่อย ๆ แล้วกันครับ ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้

ตอนนี้ ช่วงครึ่งแรกเป็นฉากหวาน ๆ หวิว ๆ สไตล์หญิงรักหญิงของอรัญญาและนาถลดา และตบท้ายด้วยเรื่องราวของครอบครัวนายหัวภูชิต ไอ้บอย และน้องลูกขวัญ พร้อมกับงานหมั้นของไอ้บอยและหมอพลอยในอีกไม่กี่วันข้างหน้าในท้องเรื่อง ซึ่งครอบครัวของนายหัวภูชิตไม่มีทางรู้เลยว่า หมอพลอยได้เตรียมหลักฐานชุดใหญ่เอาไว้เพื่อหักหน้าครอบครัวของพี่บอย บอกได้แค่ว่าบันเทิงครับ และนี่จะเป็นจุดเริ่มต้นของมรสุมชีวิตของน้องลูกขวัญจนทำให้มาเจอกับลุงพลของเรา (ถ้าใครเคยอ่านเรื่องสั้นของน้องลูกขวัญมาก่อน ก็น่าจะประติดประต่อเรื่องได้นะครับ)


ปล.ลุงพลยังไม่บทในช่วงนี้เหมือนเคยครับ 5555+

####################

ความเดิมจากตอนที่แล้ว


https://xonly8.com/index.php?topic=234503.0

อ้างถึงย้อนกลับไปในช่วงเหตุการณ์เมื่อช่วงเช้าวันเสาร์ ก่อนเหตุการณ์ที่นาถลดาจะขืนใจอรัญญาราว 14 ชั่วโมง

"อย่าลืมอ่านหนังสือด้วยนะหมวย" อรัญญาเตือนด้วยความเป็นห่วง "ใกล้จะสอบไฟนอลแล้ว"

"รู้แล้วจ๊ะอีฟ แม่นักวิชาการดีเด่น อิอิ" เดือนดาราแกล้งแซวเพื่อนสนิทก่อนกดวางสาย

สาวอีฟตั้งใจว่าจะใช้เวลาในช่วงเสาร์ อาทิตย์ ในการทบทวนตำราหนังสือ พอหิวก็ลงไปซื้อข้าวกินที่ซอยฝั่งตรงข้าม ระหว่างที่เดินลงสะพานลอย เด็กสาวก็เผชิญหน้ากับกรวิทย์ เภสัชหนุ่มที่ตนเองแอบชอบอยู่

"มากินข้าวเหรอ?" สุภาพบุรุษกรวิทย์เอ่ยปากถามอรัญญาด้วยรอยยิ้ม

"เอ่อ...ค่ะ" อรัญญาตอบน้ำเสียงตะกุกตะกัก "พี่กร..แล้ว...พี่กรล่ะคะกินข้าวยัง?"

"กินแล้วจ๊ะ" ชายหนุ่มตอบอย่างสุภาพ ก่อนเดินจากไป สำหรับกรวิทย์แล้ว เขาไม่ได้คิดอะไรกับอรัญญาเลย เขามองเธอเป็นเด็กสาวที่มีหน้าตาน่ารัก แต่ถ้าจะให้คิดรักแบบคนรัก คงไม่เหมาะสม เพราะอีกฝ่ายยังเด็กเกินไป

กรวิทย์เดินจากไป ปล่อยให้อรัญญายืนนิ่งหัวใจเต้นรัว สาวน้อยอมยิ้ม เหมือนนึกคำพูดอะไรบางอย่างออก ก็เลยจะหันไปบอกกับกรวิทย์ "เอ่อ!!!! พี่กรคะ!!! อ่าว...."

กรวิทย์โบกแทกซี่แล้วขึ้นเบาะหลัง ชายหนุ่มกำลังคุยโทรศัพท์กับใครบางคนอยู่ บางที่อาจเป็นธุระสำคัญ อรัญญาได้แต่ถอนหายใจ ทำไมกามเทพถึงไม่เข้าข้างเธอบ้างเลยนะ สิ่งที่อรัญญาอยากจะพูดกับกรวิทย์ คือเรื่องเมื่อวันก่อน ที่เดือนดาราไปแซวพี่กรแล้วบอกว่าเธอแอบชอบอีกฝ่ายอยู่ แต่กรวิทย์กลับทำหน้าตายแล้วเดินจากไป ทำเอาสองสาวถึงกับเหวอ ไปไม่เป็นเลยทีเดียว

"ไรว้า พี่กรเป็นเกย์หรือเปล่าเนี่ย!!!" หมวยหันไปมองหน้าอีฟ

"หมวยพูดอะไรของหมวยอ่ะ!!!" อรัญญาหน้าแดงก่ำ ไม่รู้ว่าเพราะเธออาย หรือว่าเพราะเธอเสียใจกันแน่ ที่กรวิทย์ไม่ได้สนใจเธอเลยแม้แต่น้อย "นิสัยไม่ดี!!!"

"เราก็แค่อยากให้เพื่อนสมหวัง" เดือนดาราตอบ "นี่อีฟ!!!! สมัยนี้มันสมัยไหนแล้ว ชอบก็ให้บอกว่าชอบไปดิ!!! อ่าว!!!! จะไปไหนอ่ะ!!!"

อรัญญาเดินหนีออกไปจากตรงนั้น น้ำตาคลอเบ้า สาวน้อยจากปราจีนบุรีรู้สึกเหมือนกับตัวเองกำลังถูกหักอกโดยสุภาพบุรุษหนุ่มอย่างกรวิทย์ ท่าทางเย็นชาแบบนั้นมันทำให้สาวน้อยอรัญญาใจสลายจนทนแทบไม่ได้เลยทีเดียว

อ้างถึง"นี่นาถ...มองอะไรเราอ่ะ?" อรัญญาหันไปถามนาถลดาที่นั่งเงียบ "ไม่อ่านหนังสือต่อเหรอ?"

"เอ่อ...โทษที" นาถลดาเหมือนได้สติ ก็เลยวางแก้วน้ำไว้บนโต๊ะ แล้วหันมาติวหนังสือกับอรัญญาต่อไป กลิ่นแป้งอ่อน ๆ จากเรือนกายของอรัญญา และกลิ่นแชมพูจากเรือนผมของอรัญญา มันทำให้นาถลดาแทบไม่มีสมาธิกับตำราเรียนเลย

"นี่อีฟ? ยังอ่านหนังสืออยู่หรือเปล่า?" สาวอีฟรู้สึกว่านาถลดาเหมือนไม่ค่อยมีสมาธิกับการอ่านหนังสือ ก็เลยหันไปถามอีกรอบ "เป็นอะไรหรือเปล่าเนี่ย?"

"อีฟ เราถามหน่อยซิ" นาถลดามองหน้าอีกฝ่ายหน้าแดงก่ำ "เรื่องเมื่อวันนั้นอ่ะ..."

"วันไหน?"

"ก็วันนั้นอ่ะ!!!"

"วันไหนล่ะ!!!" อรัญญาเริ่มรู้สึกได้ว่านาถลดากำลังจะพูดถึงเรื่องอะไร เธอไม่อยากนึกถึงมันอีก "นาถ!!! ถ้านาถไม่ตั้งใจอ่านหนังสือ งั้นเราว่านาถกลับไปนอนพักที่ห้องเถอะ!!"

"ก็วันนั้น...ที่เราพาอีฟไปหาลุงพลที่ห้องพักภารโรง..." นาถลดาตอบด้วยน้ำเสียงเหมือนคนกินพริกขี้หนูมาหมดสวน "แล้วเรากับอีฟก็...."

"หยุดพูดเรื่องลามกอัปรีย์นั่นนะนาถ!!!!" อรัญญาปิดหนังสือแล้วทุบโต๊ะ ก่อนลุกขึ้นแล้วชี้นิ้วไล่นาถลดาออกไปจากห้อง "ถ้ายังเห็นเราเป็นเพื่อน ออกไปเดี๋ยวนี้นะ เราไม่อยากได้ยินเรื่องนั้นอีก"

"อีฟ...เราขอโทษ" นาถลดาลุกขึ้น พยายามงอนง้ออีกฝ่าย "เราผิดไปแล้ว เราขอโทษ"

"พึ่งรู้ตัวว่าผิดเหรอ?" สาวอีฟมองเพื่อนด้วยนัยน์ตาแดงก่ำ "ถ้าเรื่องนี้ถึงตำรวจ นาถรู้ไหมว่าจะเกิดอะไรขึ้น?"

"ก็อย่าบอกตำรวจหรือบอกใครซิ" นาถลดาพยายามเกลี้ยกล่อมเพื่อนรัก "มาเป็นพวกเดียวกันเราเถอะอีฟ"

"พูดอะไรของนาถอ่ะ!?" อรัญญาร่นคิ้วใส่ "แล้วนี่จะทำอะไร อย่าเข้ามานะ อร๊าย!!!!"

นาถลดาไม่สามารถอดทนต่อความต้องการของตัวเองได้อีกแล้ว แม่เสือสาวจากหาดใหญ่พุ่งเข้าใส่แล้วประกบปากกับอรัญญาที่ยังไม่ทันตั้งตัว อีกฝ่ายพยายามต่อต้าน แต่ไม่รู้ทำไมกลับเป็นฝ่ายอรัญญา ที่ไม่สามารถต่อต้านกำลังที่เหนือกว่าของอีกฝ่ายได้

"นาถ!!! ไม่เอานะ!!! อืออออ!!! อย่าซิ!!!!!" อรัญญาพยายามขัดขืน แต่ไม่รู้ทำไมเหมือนกันว่าร่างกายของเธอกลับรู้สึกร้อนวูบวาบ แล้วอยู่ดี ๆ เรี่ยวแรงของเธอก็เหมือนลดน้อยลงไปเรื่อย ๆ จากการถูกนาถลดาลวนลาม

"อีฟรู้ตัวไหมว่าอีฟน่ารักมาก วันนั้นเรายังไม่ได้สนุกด้วยกันเลย" นาถลดาตอนนี้เรียกได้ว่าขาดสติแล้ว สาวน้อยพยายามปลุกปล้ำขืนใจเพื่อนรักด้วยการจูบและซุกไซ้อีกฝ่าย มือก็ขย้ำหน้าอกหน้าใจของนางงามมิตรภาพ ก่อนโอบไปข้างหลังแล้วบีบก้นนุ่ม ๆ ของอรัญญาเพื่อตอกย้ำว่านาถลดาไม่ไหวแล้ว เธออยากมีเพศสัมพันธ์กับอรัญญา

หรือถ้าจะพูดกับแบบหยาบ ๆ ก็คือ นาถลดาอยากตีฉิ่งกับอรัญญา เพราะคราวก่อนที่ห้องพักภารโรงไม่มีโอกาส เนื่องจากอรัญญาดันสลบเมือดไปเพราะถูกลุงพลเปิดซิงจนเลือดสาดนั่นเอง

"เราสัญญานะว่าจะไม่ทำอีฟเจ็บเหมือนที่ลุงพลทำ" นาถลดากระซิบข้างหูเพื่อนรัก ก่อนตอกย้ำคำพูดด้วยการขบติ่งหูของอรัญญาเบา ๆ จนคนร่างเล็กสั่นสะท้านด้วยความสยิว

"ไม่เอา!!! อย่านะนาถ!!! อือออออ" อรัญญาแทบจะทรุดลงไปกองกับพื้น เมื่อถูกนาถดลาขบที่ติ่งหู แล้วอีกฝ่ายก็ฉวยโอกาสล้วงมือเข้าไปในกางเกงขาสามส่วนแล้วจกนาผืนน้อยของนางงามมิตรภาพแสนหวาน

"ไม่ต้องกลัว เราจะสอนให้อีฟรู้ว่าเรื่องเซ็กส์มันไม่ใช่เรื่องเลวร้าย" นาถมองอีฟตาปรือ แก้มของเธอแดงระเรือ เรียกได้ว่าตอนนี้ฮอร์โมนในร่างกายของเธอมันพลุ่งพล่านจนหักห้ามใจไม่อยู่แล้ว

"ไม่เอา...เราไม่เอา...ไม่เอา...อือออ...บอกว่าอย่า!!!!" อรัญญาเริ่มเสียหลักถอยร่นไปเรื่อย ๆ จากการถูกนาถลดาไล่ต้อน "อ๊ายยยย!!!"

อรัญญาถอยจนไม่รู้จะถอยยังไง เด็กสาวเสียหลังล้มลงไปนอนบนเตียงโดยมีนาถลดาลุกขึ้นมาคร่อมร่างของเธอ

"นาถ...จะทำอะไรน่ะ?" อรัญญาเมินหน้าหนีด้วยความเขิน เมื่อนาถลดาปลดกระดุมเสื้อนอนออก จนเผยให้เห็นเนินอกซาลาเปาเซเว่น

"ก็ทำแบบวันนั้นแหละ..." นาถลดายิ้มหวานทำตาปรือ ก่อนถอดเสื้อนอนออกจนตอนนี้ร่างกายช่วงบนของเธอมีเพียงแค่บราเซียสีดำ "ไม่ต้องกลัวนะ เราจะนุ่มนวลกับอีฟให้มากที่สุด"

ว่าแล้วนาถลดาก็คว้ามือของอรัญญาขึ้นมาทาบที่หน้าอกของเธอ ความรู้สึกแรกของอรัญญาก็คือ มันนุ่มมาก จนทำให้ท่าทีตื่นกลัวของอรัญญาดูผ่อนคลายลง

ปฏิเสธไม่ได้ซะแล้วซิว่า  ตอนนี้สาวอีฟเองก็เริ่มมีความรู้สึกวาบหวิวกับนาถไม่น้อยอยู่เหมือนกัน ใจหนึ่งก็อยากลองอีกครั้ง แต่อีกใจหนึ่งก็กลัว จะเอายังไงดีเนี่ย!!!

####################

นาถลดาที่นั่งคร่อมร่างของอรัญญา กำลังเอื้อมมือจับแขนของร่างเล็กที่ตนเองนั่งทับร่างอยู่ขึ้นมาจับหน้าอกหน้าใจของตัวเอง

"เป็นยังไง รู้สึกยังไงบ้างอีฟ?" นาถลดาหายใจฟืดฟากด้วยความสยิว ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าถึงเธอจะมีอะไรกับลุงพลมาแล้วหลายครั้ง แต่จิตใต้สำนึกของจิตใจของเธอยังคงได้ชื่อว่าเป็นหญิงรักหญิงอยู่เหมือนเดิม

"ไม่ทำแบบนี้ได้ไหมนาถ?" อรัญญาปฏิเสธเสียงสั่นเครือ "อย่าทำเราเลย"

"อย่ากลัวเลยจ๊ะอีฟ ปล่อยไปตามความรู้สึก....อืออออ" นาถลดาหลับตาพริ้ม ขณะกำลังกดน้ำหนักให้มือของอรัญญากดมาที่หน้าอกของตัวเองมากขึ้น "เราน่ะ แอบมองอีฟมาตั้งนานแล้วนะ รู้ไหม?"

"แต่เราไม่ได้ชอบผู้หญิงนะนาถ...ฮือออ" อรัญญาเอ่ยปากออกมา ส่วนนาถลดาก็ไม่ได้สนใจอะไร สาวน้อยจากปักษ์ใต้โน้มตัวลงจูบแก้มของนางงามมิตรภาพ แล้วเลื่อนริมฝีปากไปตามแนวสันกรามของอรัญญาผู้อ่อนหวานและอ่อนต่อโลก "อือออ...อย่า"



"ปล่อยตัวปล่อยใจ เดี๋ยวทุกอย่างดีขึ้นเอง" นาถลดากระซิบข้างหูอรัญญา ก่อนหยอกเย้าด้วยการขบติ่งหูของอีกฝ่าย ที่นอนเกร็งสั่นสะท้านไปด้วยความกลัวระคนปนความสยิว

"อื้ออออ!!!! นาถถถถ!!! อย่า!!! อือออออ!!!" อรัญญาพยายามผลักร่างของนาถลดาที่นอนทับร่างของเธอให้ออกไป แต่ก็เหมือนยิ่งต่อต้านเท่าไร เรี่ยวแรงของเธอก็ยิ่งลดน้อยถอยลงไป

"หอมไปทั้งตัวเลยอีฟ จุ๊บ จุ๊บ" นาถลดาตอนนี้เรียกได้ว่าหื่นเบอร์สุดแล้ว หญิงสาวทั้งหอมทั้งจูบใบหน้า ติ่งหู และเชิงกรามของอรัญญา มือก็บีบคลึงหน้าอกหน้าใจของอีกฝ่ายจนเกือบแหลกเละค่ามือ ส่วนอรัญญาก็หลับตาปี๋ พยายามดิ้น นิ้วเท้าของเธอเกร็งจากการถูกเล้าโลมโดยนาถลดา

"อือออ ปล่อยยย อุ๊บ!!!!" ยังไม่ทันที่อรัญญาจะพูดอะไรออกมา คราวนี้คนที่มีอำนาจกว่าก็โน้มตัวลงขโมยจูบนางงามมิตรภาพ คนร่างเล็กที่ถูกนอนทับอยู่แอ่นตัวเกร็ง พยายามรวบรวมเรี่ยวแรงเฮือกสุดท้ายเพื่อต่อต้านนาถลดา แต่สุดท้าย นางงามมิตรภาพแห่งวิทยาลัยพยาบาลก็พ่ายแพ้

นาถลดาละเลียดชิมความหวานของอรัญญา นางงามมิตรภาพประจำวิทยาลัยพยาบาล นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอได้ลองสวมบทเป็นฝ่ายรุก เพราะก่อนหน้านั้นเธอก็เคยเป็นฝ่ายรุกกับโดนัท และเธอเองก็ได้เรียนรู้วิชาเกมกามมาจากลุงพล ก็เลยร้อนวิชา อยากเอามาลองกับอรัญญาดูบ้าง

เสียงดังจ๊วบจ๊าบภายในห้องแข่งกับเสียงแอร์ภายในห้อง ตอนนี้อรัญญาหมดสภาพในการต่อต้านนาถลดา พอเห็นว่าอีกฝ่ายหมดแรงต้านแล้ว นาถลดาก็ล้วงเข้าไปในเสื้อยืดของเพื่อนรัก เผื่อสัมผัสกับผิวกายสาวของอีกฝ่าย

"อือออ....อย่า...." อรัญญาผละออกมาจากริมฝีปากที่ชุ่มฉ่ำไปด้วยสารคัดหลั่ง สาวน้อยจากปราจีนบุรีเมินหน้าหนีหลับตาปี๋ แก้มของเธอแดงระเรือด้วยความอายปนสยิวจากการถูกนาถลดาลวนลาม

"ตอนอีฟอายนี่น่ารักจังเลยอ่ะ" นาถลดายิ้มแก้มแดงระเรือ แม่เสือไบสาวใช้มือปัดปอยผมที่ปิดใบหน้าของอรัญญาทัดไว้ข้างหู ก่อนโน้มศีรษะหอมแก้มเพื่อนรัก และละเลียดเลียใบหูของอีกฝ่ายจนสัมผัสได้ถึงความฝาด

"อื้ออออ!!!!! อย่า!!!! ไม่เอานะนาถ!!! มันจั๊กกะจี๊!!!" อรัญญาสั่นสะท้านจากปลายลิ้นที่แสนอ่อนนุ่มของนาถลดา ที่กำลังถือวิสาสะละเลียดชิมความอ่อนนุ่มของใบหู ขณะเดียวกัน นาถลดาฉวยโอกาสทองนี้ล้วงมือเข้าไปในเสื้อยืดของอีกฝ่ายได้สำเร็จ

เสียงจ๊วบจ๊าบดังขึ้นเป็นระยะ จากปลายลิ้นชมพูของนาถลดา ที่ละเลียดเลียและขบติ่งหูและใบหนูของอรัญญาจนแดงก่ำเหมือนผลพุทรา

"อย่ากลัว เราไม่ทำร้ายอีฟหรอกนะ เรากำลังจะทำให้อีฟมีความสุขต่างหาก" แม่เสือไบสาวเชยปลายคางของอรัญญา ที่กำลังทำตาปรือด้วยความสับสนระคนความสยิว ลมหายใจอุ่น ๆ ของอรัญญาสัมผัสกับพวกแก้มของนาถลดา ที่ตอนนี้หื่นจนควบคุมสติไม่อยู่อีกแล้ว

นาถลดาจุมพิตอรัญญาอีกครั้งเพื่อยืนยันถึงสิ่งที่เธอต้องการ ก่อนก้มตัวลงไป ถลกเสื้อยืดของอรัญญาที่เอื้อมมือมายื้อด้วยความเขินอาย

"ไม่เอานะนาถ..." สาวอีฟส่ายหน้า "เราอาย..."

"ไม่ต้องอายหรอกจ๊ะอีฟ" นาถลดาตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือเหมือนกินพริกขี้หนูสดเข้าไป 30 เม็ด "อีฟน่ะไม่รู้ตัวเหรอว่าอีฟน่ารักมากขนาดไหน?"

พอเจอคำหวานของนาถลดา ก็ทำเอาอรัญญาที่เป็นสาวแท้เริ่มรู้สึกหวั่นไหว ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าตอนนี้คำว่าศีลธรรมและความฮอร์โมนในร่างกายของเธอกำลังต่อสู้กันอย่างหนัก ความจริงแล้วเธอเองก็ไม่ได้รังเกียจเพศที่สาม แต่น้องอีฟเป็นเด็กดี เธอเติบโตมาในครอบครัวที่อบอุ่นและยึดมั่นในธรรมเนียมประเพณีที่ว่าเป็นผู้หญิงต้องรักนวลสงวนตัว ต้องทำตัวให้มีคุณค่า เพื่อรอจนกว่าจะพบกับผู้ชายที่มีคุณสมบัติเพรียบพร้อมแล้วครองคู่ด้วยกัน

แต่สิ่งที่อรัญญายึดมั่นได้ถูกทำลายไปแล้วก่อนหน้านั้น โดยลุงพลและนาถลดา ที่ร่วมหัวกันหลอกเธอเข้าไปในห้องพักภารโรง แล้วพรากเยื้อพรมจรรย์ของเธอไป ในตอนนั้นนาถลดากำลังเตรียมจะสอนรสรักของเพศหญิงด้วยกัน แต่ก็ถูกลุงพลขัดขวางไว้เสียก่อน อาจเป็นไปได้ว่าลุงพลกลัวว่าน้องอีฟจะใจแตกและเบี่ยงเบนไปชอบผู้หญิงด้วยกัน ซึ่งในตอนนั้น นาถลดาเริ่มมีความรู้สึกไม่พอใจในตัวลุงพลไม่น้อย ทั้ง ๆ ที่เธอยอมลุงพล แต่เธอขอเพียงแค่อยากมีอะไรกับอีฟบ้าง แต่กลับถูกลุงพลปฏิเสธซะงั้น

สำหรับนาถลดา เรียกได้ว่าเธอเรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่างมาจากลุงพลโดยไม่รู้ตัว และสิ่งเหล่านี้ได้หลอหลอมให้นาถลดาที่เคยเป็นสาวน้อยที่มีหน้าตาน่ารักและเรียบร้อย ให้กลายเป็นนางเสือไบจอมเจ้าเล่ห์โดยไม่รู้ตัว

"'งั้นขอเราดูพุงอีฟหน่อยได้ไหม?" นาถลดายื่นข้อเสนอเพื่อดูท่าทีของอรัญญา "พุงกะทิน้อย ๆ ของอีฟ อิอิ"

"เอ่อ...." นาถลดาพูดเองหัวเราะเอง ส่วนสาวอีฟนิ่งเงียบไปสักพัก ในใจของเธอตอนนี้กำลังสับสนว่าจะเอายังไง แต่พอเห็นว่านาถลดาแค่ขอดูหน้าท้องของเธอ ก็เลยคิดว่าคงไม่น่าจะมีอะไร ก็เลยพยักหน้า "ก็ได้..."

พอเห็นว่าอีฟพยักหน้า แม่เสือไบสาวก็ยิ้มหวาน ถลกเสื้อยืดของอีฟออก จนเผยให้เห็นหน้าท้องแบนราบ และสะดือบุ๋มน่ารักของสาวอีฟ นาถลดาทำเสียงซี้ด จนอีฟรู้สึกกลัว พลางคิดในใจว่าการตัดสินใจแบบนี้ถูกต้องแล้วหรือไม่ แต่ยังไม่ทันได้คิดอะไรมากกว่านั้น นาถลดาก็โน้มตัวลงจูบหน้าท้องของเพื่อนรักทันที

"อื้อออออ....." อรัญญาหลับตาปี๋ งอตัว แขม่วท้องด้วยความสยิวปนขนลุก ขนอ่อนบนร่างกายของเธอลุกชัน เมื่อริมฝีปากและปลายลิ้นร้อน ๆ ของนาถลดากำลังละเลียงหน้าท้องของเธอ "อ้า...นาถ.....พอก่อน....เรา...อึยยยย"

"รู้สึกยังไงเหรออีฟ?" นาถลดากวาดตามองบน ก็เห็นอีฟกำลังหลับตาปี๋ กัดฟันแน่น แต่แม่เสือไบสาวก็ยังไม่ละทิ้งหน้าที่สร้างความหรรษาตรงหน้าท้องของอรัญญา โดยเฉพาะตรงรูบุ๋มน่ารัก นาถลดาห่อลิ้นเลียวนเป็นวงกลม จนอรัญญาเกร็งตัวเกร็งท้องเป็นระยะ

"พอได้แล้ว...นาถ...อือออ...เรา....เรา...." เพราะความเป็นกุลสตรีที่ได้รับการอบรมสั่งสอนมาอย่างดี ทำให้นางงามมิตรภาพไม่ยอมเอ่ยปากคำนั้นออกมาว่า 'เสียว' มันเป็นคำไม่สุภาพ สำหรับอีฟแล้วเรียกได้ว่าเธอคือ คนแก่ในร่างเด็ก นิสัยหลายอย่างของเธอเหมือนแม่หญิงเมื่อร้อยกว่าปีก่อน จนเดือนดาราเพื่อนสนิทยังอดปากที่จะเอ่ยปากแซวในจุดนี้ไม่ได้

นาถลดาทั้งจูบสลับกับซุกไซ้หน้าท้องของอรัญญาที่ทั้งหอมและเนียนนุ่ม มือของแม่เสือไบสาวก็เริ่มซุกซนมากขึ้น ด้วยการลูบไล้เอวคอดของนางงามมิตรภาพประจำวิทยาลัยพยาบาลที่นอนทอดกายให้เธอได้เชยชม นาถลดาไม่หยุดแค่เพียงเท่านั้น แม่เสือไบสาวเริ่มเอื้อมมือดึงชายเสือยืดของอรัญญาขึ้นมา แต่ว่า

"ไหนว่าจะขอดูแค่ท้องเราไง?" อรัญญาเอ่ยปากด้วยท่าทีเนียมอาย

"เราเปลี่ยนใจแล้ว เราอยากเห็นมากกว่านั้น" นาถลดาตอบ

"ไม่...." อรัญญาตอบลากเสียง "เราอาย..."

"ไม่เห็นต้องอายเลย เราเป็นผู้หญิงด้วยกันนะอีฟ" แม่เสือไบสาวยิ้ม "เราแก้ผ้าด้วยกันเมื่อครั้งที่แล้วจำไม่ได้เหรอ? เอางี้ เราจะไม่เอาเปรียบอีฟก็ได้ งั้นเรา..."

ว่าแล้วนาถลดาก็ยกตัวขึ้น แล้วเอื้อมมือไปปลดตะขอยกทรงของเธอออก จนเผยให้เห็นก้อนซาลาเปาน้อย ๆ ท้าทายสายตาของอรัญญา ที่เมินหน้าหนีไปทางอื่นด้วยความอาย

"ลองดูซิอีฟ" นาถลดาทิ้งตัวลง สาวน้อยแอ่นหน้าอกตรงไปที่หน้าของอรัญญา แม่สาวน้อยจากปักษ์ใต้กำลังประคองเต้านมน้อย ๆ ของเธออวดโฉมให้นางงามมิตรภาพได้เชยชม



อรัญญาแอบชำเลืองมองด้วยความอยากรู้อยากเห็น ถึงแม้ว่านี่คือสิ่งที่ผิดศีลธรรม แต่ว่าฮอร์โมนในร่างกายของเธอมันกำลังพลุ่งพล่านไปทั่วร่างกาย โดยเฉพาะร่างกายช่วงล่างของอรัญญาผู้อ่อนหวาน เธอหนีบขาแน่นบิดไปมาโดยสัญชาตญาณ แต่มันกลับเหมือนเป็นการสร้างความกระสันต์ให้ตัวเธอเองโดยไม่รู้ตัว

"ดูซิจ๊ะอีฟ...." นาถลดาเผยปากด้วยความสยิว ปลายถันที่กำลังชูชันกำลังท้าทายสายตาของนางงามมิตรภาพ ที่เริ่มแสดงท่าทางสนใจในสิ่งที่แม่เสือสาวจากปักษ์ใต้กำลังภูมิใจนำเสนอ

อรัญญามองหน้าอกหน้าใจของนาถลดาตาแป๋ว ความจริงแล้วเธอเองก็เคยเห็นหน้าอกเปลือยเปล่าของผู้หญิงคนอื่นอยู่บ้าง แต่มันไม่ได้ทำให้เด็กสาวเกิดความรู้สึกกำหนัดเลยแม้แต่น้อย แต่ครั้งนี้มันต่างกัน เพราะสิ่งตรงหน้าคือหน้าอกเปลือยเปล่าของนาถลดาที่กำลังท้าทายสายตาเธอ ท้าทายต่อเพศสภาพของเธอ

"ลองจับดูซิ..." นาถลดายิ้มหวาน ทำตาเยิ้มใส่อรัญญาเพื่อนสาว ก่อนเอื้อมแขนดึงมือของอีกฝ่ายขึ้นมากุมหน้าอกหน้าใจที่ไม่มีบราเซียปิดกั้นอีกต่อไป อรัญญารู้สึกตื่นเต้นมาก กับการได้จับหน้าอกเปลือยเปล่าของผู้หญิงด้วยกัน

อรัญญาสัมผัสได้ถึงความแข็งจากปลายถันของนาถลดา ที่หลับตาพริ้ม หายใจติดขัดเหมือนโรคหอม ก็เลยยิ่งทำให้สาวน้อยสงสัยว่าการกระทำแบบนี้มันช่วยให้นาถลดารู้สึกเป็นสุขหรือทรมานกันแน่

"ลองบีบดูซิจ๊ะอีฟ...อือออ" นาถลดาเอ่ยปาก "แบบนั้น อือออ"

"มัน...มันรู้สึกดีเหรอ?" อรัญญาดูแปลกใจไม่น้อย กับการที่เธอสามารถสร้างความพึงพอใจให้นาลดาขนาดนั้น จึงเอ่ยปากถามด้วยความซื่อ

"อืออ รู้สึกดีมากเลย" นาถลดาเสยผม ยิ้มหวานจนทำให้อรัญญาที่นอนอยู่ด้านล่างเริ่มรู้สึกหวั่นไหวมากขึ้น "เดี๋ยวให้เราทำแบบนี้กับอีฟดูบ้างนะ"

ว่าแล้วนาถลดาก็เตรียมถลกเสื้อยืดของอรัญญาอีกครั้ง แต่อีกฝ่ายยังคงมีท่าทีอิดออด เพียงแต่ครั้งนี้ดูเหมือนว่านางงามมิตรภาพจะเริ่มมีท่าทีอ่อนลง

อรัญญาส่ายหน้าเล็กน้อยให้อีกฝ่ายรู้ว่าเธอไม่ปรารถนา แต่นาถลดากลับเลือกที่จะหักหาญน้ำใจของอีกฝ่าย ด้วยการถลกเสื้อขึ้น จนเผยให้เห็นบราเซียสีขาวที่อีกฝ่ายสวมใส่อยู่



"นาถ...อืออออ....อย่าซิ..." อรัญญาเมินหน้าหนีไปทางอื่น เหมือนนาถลดาโน้มศีรษะลงมากลางอกของเธอ ไม่เพียงเท่านั้น มือปลาหมึกของแม่เสือไบสาวยังพยายามบีบเค้นหน้าอกหน้าใจของอรัญญาให้แนบชิดกับใบหน้าของเธอ "อือออ"

"นมอีฟหอมจังเลย คนบ้าอะไรไม่รู้หอมทั้งตัว" นาถลดาหัวเราะคิกคักด้วยความชอบใจ พลางประทับรอยจูบและสูดดมเนินอกของอรัญญาผู้อ่อนต่อโลก และเมื่อเห็นอีกฝ่ายเผลอ แม่เสือไบสาวก็เลยฉวยโอกาสถลกขอบยกทรงของอีกฝ่าย จนเผยให้เห็นยอดปลายถันสีน้ำตาลอ่อนของอีฟที่เด้งชูชันท้าทายสายตาแม่เสือไบจอมหื่น

"นาถ...อือออ..อย่า" สาวอีฟเกร็งตัวแน่น เมื่อนาถลดาถือวิสาสะครอบครองยอดถันของเธอด้วยปลายลิ้นร้อน ๆ ที่ตวัดเลียรอบปานนมสวยได้รูป เสียงดังจ๊วบจ๊าบดังคลอไปพร้อมกับเสียงครางแสนหวานของอรัญญา ที่ตอนนี้หมดสภาพขัดขืนไปแล้ว

 



 

...............................

ตัดมาที่คฤหาสน์ของนายหัวภูชิตในช่วงเวลาไล่เลี่ยกัน ตอนนี้ลูกขวัญ กำลังซ้อมเล่นเปียโนอยู่ภายในห้องดนตรีที่พ่อของเธอเป็นผู้สร้าง เพราะวันนี้เป็นวันหยุด คุณพ่อก็เลยอนุญาตให้เธอนอนดึกและทำกิจกรรมสันธนาการได้ตามที่ต้องการ

ลูกขวัญ บรรเลงเปียโนเพลงฤดูที่ฉันเหงา ของวงฟลัวร์ ที่เธอชื่นชอบเป็นพิเศษอยู่ภายในห้องยามค่ำคืน เสียงเปียโนที่ลูกขวัญบรรเลงสร้างความสุนทรีย์ให้ผู้คนภายในบ้าน ที่ยังไม่ได้หลับนอน

"ในชีวิต จะมีหนึ่งฤดู ทำให้ฉันนั้นรู้สึกคิดถึงคนหนึ่งคน เราพบกัน และต้องไกลในวันที่ฝนพรำ เช่นวันนี้...."

ลูกขวัญไม่ใช่เพียงแค่เล่นเปียโนได้เท่านั้น แต่สาวน้อยลูกคุณหนูจากภูเก็ตคนนี้ ยังมีความสามารถในการร้องเพลงเป็นอย่างดี เพราะเธอเองก็เป็นเด็กกิจกรรมของชมรมดนตรีของโรงเรียนคอนแวนต์สุดหรูใจกลางเมืองอีกด้วย

แต่แล้ว ความสุนทรีย์และความละเมียดละไมจากตัวโน๊ตและเสียงเพลงของน้องลูกขวัญที่ถ่ายทอดออกมาก็ถูกทำลายลงด้วยเสียงเปิดประตูและเสียงร้องเพลงผิดคีย์ของพี่ชายตัวแสบของเธอ หนุ่มบอย ภูวนาท

"เพราะฉันคิดถึง และยังคิดถึง ในคืนที่ฝนโปรยเราอยู่ด้วยกันตรงนี้" หนุ่มบอยร้องเพลงอย่างอารมณ์ดี โดยไม่สนใจเรื่องคีย์และเรื่องที่ยังไม่ถึงท่อนฮุคที ทำเอาอารมณ์ละเมียดละไมของลูกขวัญมอดดับโดยผลัน

"พี่บอย...อะไรของพี่เนี่ย?" ลูกขวัญหยุดการร้องเพลงและเล่นเปียโน แล้วหันไปเผชิญหน้ากับพี่ชายที่เหมือนพึ่งกลับมาจากด้านนอก "แล้วนี่พี่ไปไหนมาคะ?"

"พี่ไปทำธุระมาด้านนอก" ภูวนาทในชุดเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาว กางเกงสแล็คสีดำ เดินเข้ามาหาน้องลูกขวัญในชุดเดรสกระโปรงสีครีมเปิดไหล่ "พี่ได้ฤกษ์จัดงานหมั้นกับหมอพลอยแล้วนะ"

"วันไหนคะ?" พอได้ยินแบบนั้น ลูกขวัญก็รู้สึกดีใจจนเก็บอาการไม่ได้ แต่พอนึกถึงประเด็นที่พี่บอยไปก่อวีรกรรมที่วิทยาลัยเมื่อไม่กี่วันก่อน สาวน้อยก็ร่นคิ้วใส่พี่ชายด้วยความสงสัย "แล้วเรื่องที่วิทยาลัยพยาบาล พี่บอยไปเคลียร์กับพี่พลอยแล้วเหรอคะ? แล้วไหนจะเรื่องคดีความอีก?"

"เคลียร์แล้ว พี่พึ่งไปคุยกับทนายของพี่มาเมื่อช่วงบ่าย ก็คุยกันยาวไปหน่อย ถึงได้พึ่งกลับมาเนี่ย" หนุ่มบอยตอบ ความจริงก็คือเขาได้พูดกับนายหัวภูชิตผู้เป็นพ่อในเรื่องนี้มาก่อนแล้ว ตอนแรกนายหัวภูชิตก็อยากจะให้ลูกชายตัวแสบไปเคลียร์เรื่องคดีฆาตกรรมแชร์ลูกโซ่ไปก่อน แต่ดูเหมือนว่าฝั่งนายบอยจะมีหลักฐานและทนายที่เก่งมากพอที่จะทำให้เขาหลุดพ้นจากข้อกล่าวหา เนื่องจากว่าฝ่ายโจทย์ไม่มีหลักฐานมากพอที่จะเอาผิดเขาได้ "ไม่ต้องกลัวหรอก พี่บอยซะอย่าง เรื่องแค่นี้จิ๊บจ๊อย ส่วนเรื่องหมอพลอย พี่ให้ผู้ใหญ่ไปเคลียร์กันแล้ว ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรหรอก"

"ค๊า...คุณพี่คนเก่ง" ลูกขวัญตอบด้วยความหมั่นไส้ แต่แล้วเมื่อพี่ชายตัวแสบของเธอเดินเข้ามาใกล้ สาวน้อยคอนแวนต์ก็ได้กลิ่นแชมพูและสบู่จากร่างกายของพี่ชาย "เดี๋ยวนะ? ทำไมตัวพี่หอมจังเนี่ย? ไปอาบน้ำมาเหรอคะ?"

"เอ่อ...พึ่งอาบน้ำมา" เพราะความลืมตัว อยากมาบอกข่าวดีให้น้องสาว หนุ่มบอยก็เลยลืมนึกไปว่า หลังจากที่ไปคุยกับทนายความมาแล้ว เขาก็เลยชวนทนายความไปเที่ยวสถานบันเทิงเป็นค่าน้ำร้อนน้ำชาให้ในเรื่องคดี ตอนแรกไฮโซหนุ่มก็คิดแค่จะนั่งดื่มเบียร์รอทนายความจัดกับแม่สาวตัวท๊อปในคลับวีไอพีที่จัดให้เฉพาะแขกระดับเอ็กซคลูซีฟ แต่ทำไปทำมาอดใจไม่ไหว เพราะน้องนางในตู้กระจกมาทำตาหวานเยิ้มใส่นั่งไขว้ห้างทำท่าว่าจะเปิดหอยให้เห็นแหล่มิเห็นแหล่ให้ทายาทคนโตของนายหัวภูชิตผู้คร่ำหวอดในวงการการเมืองไทยได้เชยชม ก็เลยทำให้หนุ่มบอยต้องเรียกน้องนางในตู้กระจกไปช่วยนวดและนาบเพื่อผ่อนคลายความเมื่อยล้าและความกำหนัดตามภาษาผู้ชาย และขอดูความลับของสตรีเพศที่แสนเย้ายวน



"ไปอาบน้ำมา ก่อนหรือหลังออกไปข้างนอกคะพี่บอย?" ลูกขวัญร่นคิ้วใส่พี่ชาย ถึงแม้เธอจะเป็นเด็กสาวที่ฉลาดหลักแหลมมากเท่าไร แต่เรื่องคาวโลกีย์อะไรแบบนี้ เรียกได้ว่าเธอยังอ่อนหัดอีกมาก ถึงแม้ว่าเธอมีงานอดิเรกคือเขียนนิยายหญิงรักหญิง แต่มันก็ออกไปในธีมหวานละมุน กุ๊กกิ๊ก ๆ อาจมีฉากวาบหวิวรู้สึกจั๊กกะจี้บ้าง แต่มันยังไม่ฮาร์ดคอร์เท่ากับความเป็นจริงของโลกมนุษย์ "ทำไมไม่เปลี่ยนชุด? จะใส่ชุดนี้ทำไมคะ?"

"เรื่องนั้นไม่สำคัญหรอกน้องรัก" หนุ่มบอยรีบเบี่ยงประเด็น เพราะดูเหมือนว่าน้องสาวจะไร้เดียงสาจนไม่รู้ว่าพี่ชายไปลงอ่างมา "เดี๋ยวพี่จะกลับเข้าห้องแล้ว ซ้อมร้องเพลงและซ้อมเล่นเปียโนเยอะ ๆ นะ เพราะงานหมั้น พี่อยากให้น้องรักของพี่ร้องและบรรเลงเพลงในวันนั้น ขอแบบโรแมนติก ๆ หน่อยนะ พี่คิดว่าหมอพลอยคงจะชอบ"

"ค๊า...จะไม่ทำให้ผิดหวังเลยค่ะคุณพี่" ลูกขวัญยิ้มหวานให้พี่บอย ที่หันหลังเดินออกไป

"พี่รักน้องเสมอนะ ลูกขวัญ" แม้หนุ่มบอยจะได้ชื่อว่าเป็นหนุ่มเจ้าสำราญยังไง แต่เขาก็เป็นพี่ชายที่ดีของลูกขวัญเสมอ ชายหนุ่มเปิดประตูแล้วออกจากห้องดนตรีของน้องสาว พอยืนอยู่หน้าประตู ชายหนุ่มก็ถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอก

"ไอ้บอย มึงมายืนทำดออะไรตรงนี้?" นายหัวภูชิตในชุดนอนที่เดินตรวจตราความเรียบร้อยในบ้าน บังเอิญมาเจอไอ้บอยยืนอยู่หน้าห้อง

"ผมคุยกับทนายแล้วครับพ่อ" หนุ่มบอยตอบ ก่อนที่นายหัวภูชิตจะเดินทำหน้ามุ่ยมาหาลูกชายตัวแสบ

"แล้วทนายความว่าพรือ ตกลงได้เรื่องไหม?" นายหัวภูชิตเดินเข้ามาใกล้ จนได้กลิ่นแชมพูและกลิ่นสบู่เหลวจากลูกชาย "เหยดแมมม กลิ่นสบู่ลอยมาเลย นี่มึงไปคุยกับทนายหรือมึงไปทำไรของมึงนิ"

"ไปคุยกับทนายไงพ่อ" ไอ้บอยหันไปด้านหลังประตูห้องดนตรีของลูกขวัญ เสียงเปียโนและเสียงร้องเพลงของน้องสาวเริ่มดังขึ้นอีกครั้ง "พ่อ ไปคุยกันตรงอื่น ผมไม่อยากให้น้องรู้เรื่องนี้"

สองพ่อลูกเดินไปที่บาร์ดื่มเหล้าของบ้าน นายหัวภูชิตก็เอ่ยปากถามลูกชายถึงเรื่องคดีความ

"ผมให้ทนายเดินเรื่องแล้ว โอกาสรอดมีอยู่ครับพ่อ" ภูวนาทยิ้มอย่างมั่นใจ ก่อนรินบรั่นดีใส่แก้วแล้วดื่มพอเป็นกระษัย แต่ชายหนุ่มก็ยังไม่ลืมที่จะรินบรั่นดีให้นายหัวภูชิตผู้เป็นพ่ออีกด้วย "ทนายโจทย์ฝ่ายนั้นมีหลักฐานไม่มากพอที่จะสาวตัวมาถึงผม ไอ้พวกลิ้วล้อนั่นมันทะเลาะกันเอง โกงกันเอง แล้วก็เลยคิดจะโยนความผิดมาใส่ผมครับพ่อ ก็เหลือยแค่แถลงข่าวชี้แจง ให้เป็นไปตามรูปคดี ก็ไม่คิดว่าน่าจะมีอะไร"

"ก็ดีแล้ว แต่ก็อย่าประมาทไปไอ้บอย" นายหัวภูชิตพยักหน้า ก่อนกระดกบรั่นดีที่ลูกชายรินให้ใส่ปาก "กูคุยกับท่านวิทยาแล้ว ก็ดูฤกษ์ดูยามแล้ว วันเสาร์หน้าจัดงานหมั้นกับหนูพลอย มึงก็ทำตัวดี ๆ รักษาเนื้อรักษาตัว" หนุ่มใหญ่วางแก้วบรั่นดีบนโต๊ะ แล้วเดินเข้าไปหาภูนาทแล้วช่วยจัดระเบียบปกคอเสื้อ และใช้ฝามือประกบหน้าของลูกชายตัวแสบ ก่อนทำหน้าดันหน้าลูกชายสลับซ้ายทีขวาที "มีอะไรจะถามอีกไหม? ไอ้หัวเกียง?"

"เล่นอะไรเนี่ยพ่อ?" หนุ่มบอยเอ่ยปากถามด้วยความแปลกใจ

"อาทิตย์หน้าจะหมั้นกับหนูพลอยแล้ว มึงก็ช่วยทำตัวดี ๆ อย่าเที่ยวไปลงอ่างอีก โอเคไหม?" นายหัวภูชิตออกคำสั่ง "ทำตัวดี ๆ กับหนูพลอย เป็นสุภาพบุรุษหน่อยจะได้ไหมขอรับคุณลูกชาย"

"ผมแค่พาทนายไปเลี้ยงค่าน้ำร้อนน้ำชา..." หนุ่มบอยตอบ

"แล้วทำไมมึงต้องพาทนายไปเลี้ยงน้ำร้อนน้ำชาที่อ่างวะไอ้วัว?" นายหัวภูชิตถาม "กูละเจ็บหัวกับมึงจริง ๆ นิ มึงมีคดีติดตัว แทนที่จะทำตัวให้คลีน ๆ ให้สะอาด แต่มึงดันทำตัวให้เพิ่มประเด็นเข้าไปอีก เหยดแมม"

นายหัวภูชิตปล่อยมือจากใบหน้าของลูกชายตัวแสบ แล้วหยิบบรั่นดีขึ้นมากระดกจนหมดแล้ว ก่อนหันหลังเตรียมกลับไปนอนที่ห้อง โดยก่อนกลับ หนุ่มใหญ่ก็หันมาบอกบางสิ่งบางอย่างกับลูกชาย

"มึงก็ไปอาบน้ำนอนได้แล้ว..." พอรู้ว่าลูกชายอาบน้ำมาแล้วจากข้างนอก นายหัวภูชิตก็เลยสะดุดเล็กน้อย "เออ มึงอาบมาก่อนแล้วนิ เรื่องของมึง มึงจะอาบน้ำไม่อาบน้ำก็แล้วแต่เลย กูไปละ"

"พ่อ!!! เดี๋ยวก่อน!!!" ไอ้บอยนึกขึ้นได้บางอย่าง "แล้วน้องพลอยละครับ พ่อรู้ไหมว่าน้องพลอยว่ายังไง?"

"ก็ผู้ใหญ่ฝั่งนั้นตอบตกลงเป็นหมั่นเป็นเหมาะแล้ว ลูกสาวก็คงไม่ปฏิเสธหรอกน่ามึง!!!" นายหัวภูชิตตอบ "ไปได้แล้ว แยกย้าย กูง่วงแล้ว!!!"

พอได้ยินแบบนี้ ก็ทำเอาหนุ่มบอยถอนหายใจโล่งอก เพราะคิดว่าหมอพลอยน่าจะไม่สามารถขัดขืนคำสั่งของพ่อแม่ได้ แต่เจ้าหนุ่มไฮโซไม่มีทางรู้เลยว่า หมอพลอยน่ะ มีหลักฐานเด็ดจากไอ้ลอย อดีตลูกน้องเก่าของนายหัวภูชิต เก็บเอาไว้เป็นที่เด็ดในงานหมั้นไว้เรียบร้อยแล้ว

โปรดติดตามตอนต่อไป

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ฝากติดตามเพจเฟสบุ๊คของผมด้วยนะครับ

https://web.facebook.com/Nato87.The.Storyteller

Davilhades

ผมนี่อยากรู้เลยหลักฐานมันจะทำให้ครอบครัวนี่ล่มเลยรึจนลูกขวัญต้องมาให้ลุงพลดูแลรึเปล่า555รอฉากลุงพลจัดอยู่555

Nato87: ประมาณนั้นครับ เดี่ยวลุงพลดูแลนักเรียนแพทย์ตัวน้อยคนนี้เอง และนี่จะเป็นจุดเริ่มต้นหายนะของบ้านน้องลูกขวัญ และเป็นจุดเริ่มต้นความดาร์กของหมอพลอย (เรื่องอะไรขอให้ติดตาม) ก่อนส่งต่อความเป็นนางเอกให้ครูเบสท์ครับ

hunterkung

จัดกันเองซะแล้ว​ สาวลุงเยอะส่งงานไม่ทัน

Nato87: นับยอดตอนนี้ก็มี 7 คน คงต้องมีจัดกันเองบ้างแหละครับ 5555+

แมว69

น้องอีฟ น้องขวัญ ต้องมาเจอกันแล้ว

Nato87: มีโอกาสที่ทั้งคู่จะได้มาเจอกันในอนาคตครับ แต่อาจไม่เจอกันแบบ 18+ เหมือนตอนนี้นะ 55555+

baitong haha

เล่นดนตรีไทยกันเองซะแล้ว. แล้วจะมีบทน้องขวัญมั่งมั้ยครับ

Nato87: พวกนักเรียนแพทย์และพยาบาล มันต้องมีเล่นเพื่อนกันเองบ้างแหละครับ 55555+ ส่วนน้องขวัญจะมีบทเด่นในอนาคตเร็ว ๆ นี้ครับ

pipat por

จากเนื้อเรื่องตอนนี้ จะพบว่าพายุร้ายกำลังเริ่มก่อตัวขึ้นเรื่อย ๆ ผลของการกระทำของทุกคนกำลังจะส่งผลบางอย่างต่อคนรอบข้างและลุงผลแน่นอน ซึ่งถ้ามองในมุมหนึ่งผลกระทบนี้อาจจะให้ลุงพลแกได้เมียเพิ่มตั้ง 3 คนแน่ะ ทั้งทางตรงและทางอ้อม ส่วนคนอื่น ๆ ก็รอดพ้นจากภัยต่าง ๆ นับว่าหลักฐานของเจ้าลอยมีประโยชน์มากมายจริง ๆ อิอิอิ น่าจะตอบแทนเจ้าลอยกับทอมสาวหน่อยน้าาา...เนื้อเรื่องชักจะเข้มข้นทุกที ยังเป็นกำลังใจให้ไรท์เหมือนเดิม สุขภาพแข็งแรงนะครับ...

Nato87: ผมเห็นคอมเมนต์ท่านหลายครั้งแล้วก็ประทับใจมาก ท่านคือแฟนคลับตัวยงของเรื่องนี้อย่างแท้จริงครับ ขอคารวะหนึ่งจอก

เรื่องราวก็ตามที่ท่านบอกครับ ทุกการกระทำของแต่ละตัวละครมีผลเชื่อมโยงไปถึงอีกฝ่าย ซึ่งดูเหมือนว่ามันจะเป็นผลดีกับลุงพลยังไงไม่ทราบ 55555+

ส่วนไอ้ลอยกับสาวทอม แง้ม ๆ หน่อยแล้วกันว่ามีโอกาสลุ้นให้สองคนนี้ได้ลงเอยกันครับ

ovident

หลักฐานนี่น่าจะทำให้หมอพลอยไม่ต้องแต่งกับบอยก็ได้มั้งครับ ผมเดานะนั่น

Nato87: บอกได้แค่ว่ามันคือระเบิดลูกใหญ่เลยแหละครับ สำหรับครอบครัวน้องลูกขวัญ

Sk Sk

นานๆๆมาที่เล่นเอาหายใจไม่ทั่วท้อง

Nato87: ช่วงนี้มีเวลาว่างมากขึ้นด้วยครับ

ponchan80

หลักฐานจะช่วยหมอพลอยอย่างไร อีฟกับนาถจะมีบทถูกลุงพลจัด3คนผัวเมีย

Nato87: มีโอกาสได้เห็น 3P ลุงพล อีฟ นาถในอนาคตครับ

มโน สกลนคร

ยาวๆ ไปอีกได้หลักฐานก็น่าจะทำให้หมอพลอยไม่ต้องแต่งกับบอยได้แล้วมั๊งครับ

Nato87: หมอพลอยได้หลักฐานที่ต้องการแล้วจากไอ้บอย และมากพอที่จะไม่ทำให้เธอต้องแต่งงานกับไอ้บอยแล้วครับ

au2000


au2000

บอยจะรอดคุก หมอพลอยแย่แน่
ลุงพลทำอย่างไรดี

Nato87: ติดตามไปเรื่อย ๆ ครับ เดี๋ยวจะมีจุดเปลี่ยนสำคัญระหว่างหมอพลอยและไอ้บอย

♤judas♤

อยากรู้เสียแล้วสิที่ว่าหนักฐานที่หมอพลอยมีจะเด็ดขาดขนาดไหนนะถึงจะทำให้ครอบครัวนายบอยเสียหายได้

Nato87: หลักฐานคลิปเสียง เอกสารรูปภาพและการโอนเงินของนายหัวภูชิตครับ

ยุทธนา วงษ์เกษม

สรปลุงพลไม่ได้เปนพระเอกขี่ม้าขาวหรื่อนี้..

Nato87: แกก็ช่วยครับ แต่ช่วยด้านอื่นแทน 5555+

peddo

งานนี้ผมว่า ลูกวงของลุงพลคงจะกินกันเองเพลินเลย มีแววสีม่วงหลายคน ช่วยผ่อนแรงท่านท้าวหน่อยก็ดีครับ
รอติดตามการหักเหลี่ยมด้วยครับ ว่าหมอพลอยจะมีทีเด็ด และลุงพลจะมีส่วนอย่างไร
ขอบคุณครับ

Nato87: ผมเห็นคอมเมนต์จากท่านมาตั้งแต่ยุคแรก ๆ ท่านเองก็ถือว่าเป็นแฟนคลับตัวยงของเรื่องนี้ ขอคารวะครับผม

นางเอกภาคสองมีแววสีม่วงครึ่งต่อครึ่งครับ หลักฐานที่หมอพลอยมีก็คือหลักฐานที่ได้มาจากไอ้ลอยจากตอนเก่านั่นแหละครับ คลิปเสียง เอกสารรูปภาพและการโอนเงิน