ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

ชักช้าไม่ทันหมาแดก (NTR/นอกใจ) by Koog Google Remake ตอนที่ 9

เริ่มโดย Koog Google, กันยายน 25, 2020, 11:10:05 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

Koog Google

G.A. จะลงถี่หน่อยนะครับเนื่องจากเงินไม่ออก ไม่มีเงินเติมเน็ต😅

---------------------------------------------------

ขณะที่กำลังขับรถกลับคอนโดหลังจากที่วางสายฟ้าแฟนสาวเสร็จ บอยก็กลับมายิ้มร่ามีความสุขอีกครั้ง...ถึงแม้ในใจลึกๆก็ยังแอบเป็นห่วงฟ้า แต่ด้วยความไว้ใจที่เต็มเปี่ยมจึงโอเคเพราะฟ้าไม่เคยโกหกอะไรเขาเลยตั้งแต่คบกันมา

หื๊ม? นั่น...

บอยที่กำลังขับผ่านร้านขายอุปกรณ์ดนตรี ก็ได้จอดแวะข้างทางดับเครื่อง ลงจากรถ และเดินเข้าไปในร้าน

ร้านมิวสิคยินดีต้อนรับครับ มีอะไรให้ไหมครับคุณลูกค้า

ซื้อปิ๊กกีตาร์หน่อยครับ

ครับผม คนขายก้มลงไปหยิบกล่องเก็บปิ๊กกีตาร์ขึ้นมาเปิดฝาส่งให้บอย เลือกลายได้เลยครับคุณลูหค้า

บอยเลือกลายปิ๊กกีต้าร์อยู่นาน แต่ก็ไม่มีอันไหนถูกตาถูกใจเขาเลย

กระทั่งบอยตัดสินใจเลือกอีกครั้งโดยพิจารณาอย่างดี ก่อนที่จะหยิบปิ๊กกีตาร์ขึ้นมาและจ่ายเงินให้กับคนขาย เท่าไหร่ครับพี่?

20 บาทครับ...ขอบคุณครับคุณลูกค้า โอกาสหน้าเชิญใหม่ครับ บอยจ่ายเงินเสร็จก็เดินออกมาจากร้านขับรถกลับคอนโดทันที



เอ่อ! บอยพึ่งนึกอะไรออก แล้วคุณรีนพักอยู่ห้องอะไร เรายังไม่ได้ถามเลยนิหว่า...

บอยขับจนถึงคอนโดตัดสินใจเดินไปที่เคาเตอร์เซอร์วิสถามเจ้าหน้าที่ก็ถามกลับมาว่า เป็นอะไรกับเจ้าของห้อง (กฏความปลอดภัย)

เพื่อนครับ พอดีผมซื้อของมาฝาก

เจ้าหน้าที่จึงต่อสายโทรหารีนเพื่อยืนยันกับเจ้าของห้อง คะๆ ขอบพระคุณคะ...เจ้าของห้องบอกให้คุณฝากไว้ที่เคาเตอร์คะ

บอยเมื่อได้ยินดังนั้นก็ไม่ได้รู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจอะไรและส่งให้เจ้าหน้าที่เก็บเอาไว้ตามที่บอก จากนั้นตัวเองก็ขึ้นลิฟท์กลับเข้าห้องอาบน้ำ แต่งตัวดูทีวีอยู่โซนห้องนั่งเล่น

ทำอะไรไปเรื่อยเปื่อยก่อนจะนั่งโทรคุยโทรศัพท์กับฟ้าหลายชั่วโมง ก่อนจะวางสายกันตอน 1 ทุ่มเศษๆ

หลังจากที่วางสายแฟนสาวไปได้ไม่นาน จู่ๆก็มีคนมาเคาะประตูที่หน้าห้อง บอยจึงเดินไปส่องดูปรากฏว่าเป็นรีน สาวสวยมายืนอยู่หน้าห้อง บอยจึงขานรับก่อนเปิดประตู

มีอะไรให้ผมช่วยครับคุณรีน?

จะมาขอบคุณเรื่องปิ๊กกีตาร์นะคะ สาวสวยยืนยิ้มอย่างมีเสน่ห์

ออ! ด้วยความยินดีครับ บอยตอบรับอย่างเขินๆเพราะรีนยิ้มสวยมาก

แต่...คราวหลังไม่ต้องให้พนักงานโทรมาฉันก็ได้คะ ฉันอยู่ถัดจากชั้นคุณแค่ 3 ชั้นเอง บอกด้วยสีหน้ากวนๆ

บอยสังเกตได้ว่าวันนี้รีน เธอดูจะมีความสุขเป็นพิเศษแต่เขาก็ไม่ได้ต้องการอยากจะรู้...จึงไม่อยากเสียมารยาท ขอโทษครับ แล้ว...เอ่อ...พึ่งกลับมาจากซ้อมดนตรีเหรอครับ

คะ ตอนนี้กำลังจะลงไปหาอะไรทานกับเพื่อน...

ออ ครับ...

งั้นฉันขอตัวก่อนนะคะ ขอบคุณสำหรับปิ๊กกีตาร์นะคะ แล้วไว้เจอกันคะ

ยินดีครับ ไว้เจอกันใหม่ครับ

ทั้งสองต่างกล่าวลาก่อนที่รีนจะเดินหันหลังกลับไปรอลิฟท์เปิดรับพอดี บอยก็ยืนดูจนสุดตาก่อนจะปิดประตูกลับเข้าห้องไป

น่ารักดีเหมือนกันนะ บอยเอ่ยปากชมสาวรีนก่อนที่จะยิ้มแก้มปริอยู่พักใหญ่

ก็อกๆ! บอยถึงกับสะดุ้งก่อนจะหันไปเปิดประตูรับทันที เห็นสาวรีนดูท่าทางเหนื่อยๆเหมือนรีบ แฮ่กๆ...เอ่อ คือว่า ฉันเล่นประจำอยู่ที่บาร์xxx ถ้าเผื่อคุณอยากไปหรือชวนแฟน เพื่อนไปนั่งชิลๆก็ได้นะคะ

ขอบคุณครับ

บอยด้วยพร้อมกับยิ้มตอบอย่างอ่อนโยน ส่วนรีนก็หอบแดกก้มลงจนเห็นร่องอกคู่งามที่เธอไม่ได้ตั้งใจให้โผล่

เอ่อ...คุณรีนครับ คือว่า... บอยพยายามบอกรีนว่านมออก แต่ก็ไม่กล้าพูดบอกตรงๆ

รีนทำหน้างงก่อนจะก้มลงมองเสื้อย้อยลงจนเห็นหน้าอกของเธอชัดเเจ๋ว
ว๊ายย!!

ผมขะ...ขอโทษนะครับ บอยเบี่ยงหน้าหนีทันควัน รีนลุกขึ้นเอามือมาปิดหน้าออกตัวเอง

ต่างฝ่ายต่างไม่พูดอะไรก่อนที่จะเดินแยกย้ายกันไปตามทางของตัวเอง

เอาแล้วไง! ซวยละที่นี้

บอยอยากจะตามไปขอโทษรีน แต่ด้วยความที่เขาเองก็ไม่ได้ผิด ไม่ได้ตั้งใจที่จะเห็นและหากทำแบบนั้นจะเป็นการไม่ให้เกียรติฟ้าแฟนสาวของเขา

มันคืออุบัติเหตุ ใช่! มันคืออุบัติเหตุ... แต่ถึงแม้จะพูดบอกตัวเองยังไง ด้วยความเป็นคนดีของบอยที่แรงกล้า ทำให้เขาต้องหาทางขอโทษรีนอีกครั้ง

แต่ตอนนี้ต่างคนต่างแยกดีกว่า...

รีน



---------------------------------------------------

เช้าวันต่อมาบอยตื่นขึ้นตามปกติ ไปทำงานเช้าเหมือนทุกวัน แต่ดูเหมือนในองค์กรจะมีการเปลี่ยนแปลงครั้ง

เช้านี้บอยต้องพบกับข่าวร้ายว่า คนในแผนกเขามีการทุจริตโกงเงินจากลูกค้า โดนแอบอ้างชื่อบริษัททำให้องค์กรเกิดความเสียหาย

และผู้ที่ถูกกล่าวหาก็ไม่ใช่คนอื่นคนไกล คือ ผจก.เมฆ

พนักงานทุกคนต่างพากันเฝ้ารอการพิจารณาจากทางบอร์ดบริหาร หนึ่งในนั้นรวมถึงบอยที่แทบไม่เชื่อว่า คนอย่างผจก.เมฆจะทุจริตโกงลูกค้า เพราะตลอดเวลาที่ทำงานร่วมกับผจก. เขาเปรียบเหมือนพี่ชายแสนดีคนหนึ่งที่รักน้องๆทุกคน หวังดี เสียสละ เป็นผู้นำที่ดีที่สุดเท่าที่เขาเคยเจอมา

บอยยืนรออยู่สักพักการไต่สวนก็จบลง คณะผู้บริหารใหญ่เดินออกมาจากห้องประชุมทุกคนต่างพากันกลับไปทำงานของตัวเอง เว้นแต่บอยที่ยืนดูเหตุการณ์เพียงคนเดียว

บอยพยายามมองหาผจก.เมฆ แต่ก็ไม่พบเจอแต่คณะผู้บริหารใหญ่ที่เดินทางกลับ โดยในกลุ่มนั้นมีพี่เอกเดินประจบอยู่ข้างๆกับผู้บริหารท่านหนึ่งดูแล้วมีความสนิทสนมกันพอสมควร

เมื่อส่งคณะผู้บริหารใหญ่เสร็จพี่เอกก็เดินเชิดหน้าแอคอาร์ต ผ่านหน้าบอยไปราวกับไม่เห็นเขา

บอยยืนดูอยู่สักพักไม่เห็นมีใครออกมาจากห้องประชุมจึงตัดสินใจเดินเข้าไปสำรวจดู ไม่พบผจก.เมฆ เลยกะจะเข้าห้องน้ำ...

แต่ทันทีที่เดินเปิดประตูห้องน้ำก็เห็นผจก.เมฆถอนชุดสูท ยืนร้องไห้น้ำตาไหลอยู่หน้าอ่างล้างมือ

ผจก.เห็นบอยเดินเข้ามาก็เก็บอาการเอาไว้ ก่อนจะหันไปยิ้มทั้งๆที่มีคราบน้ำตาอาบแก้ม ตาแดงกล่ำ

มาเข้าห้องน้ำเหรอ...

ครับ บอยตอบด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ ผจก.ก็พยักหน้ายิ้มแบบฝืนๆ มันไม่จริงใช่ไหมผู้จัดการ?

บอยถามคำถามกับผจก.เมฆ เขาได้แต่นิ่งเงียบไม่ตอบกลับใดๆ

ขอบใจนะที่ยังเชื่อใจพี่...ขอบคุณจริงๆ

คำพูดที่เปี่ยมไปด้วยความจริงใจที่บอยรู้สึกได้และเขาเเน่ใจว่าผจก.ถูกกล่าวหา จึงเดินเข้าไปหาเพื่อถามความจริงจากปากพี่เอก

ไม่จริงใช่ไหมพี่?

บอยยืนถามกับพี่เอกขณะที่กำลังส่งงานให้ตรวจ เรื่องอะไร?

เรื่องผู้จัดการเมฆ มันไม่จริงใช่ไหมครับ...

พี่เอกได้แต่นิ่งเงียบทำหน้าเหมือนไม่รู้ร้อนรู้หนาวกับเรื่องนี้ ไม่รู้ซินะ คณะบริหารลงมติแล้วให้ผู้จัดการเมฆ เซ็นออกจากจากบริษัท...

เมื่อได้ยินดังนั้นเมฆแทบจะของขึ้นทันที แต่ด้วยความที่ยังคุมสติได้อยู่จึงได้แต่กำหมัดไว้เท่านั้น

ผมไม่เชื่อว่าพี่เมฆจะเป็นคนแบบนั้น บอยข่มอารมณ์เอาไว้และกล่าวกับพี่เอก

พี่เอกที่เห็นปฏิกิริยาของบอยก็ได้แต่นั่งมอง ก่อนจะสนุกปากกล่าวกับบอยเป็นการจี้ใจดำ

ก็ในเมื่อเบื้องบนสั่งลงมติแล้ว พนักงานธรรมดาๆจะเอาไรไปเรียกร้องละ พูดพลางแสยะยิ้มก่อนจะเอกสารคืนให้กับบอย

ไม่มีอะไรก็กลับไปทำงานได้แล้ว... เอกพูดเชิงไล่ไปในตัว บอยก็รับเอกสารและเดินออกไปด้วยสีหน้าที่โกรธจัด

บอยไม่ได้โกรธคำพูดของพี่เอก แต่โกรธตรงที่เขาทำอะไรไม่ได้เลย ได้แต่ยืนดูผจก.เมฆเก็บของออกจากห้อง ท่ามกลางเสียงซุบซิบนินทาของพนักงานที่ผจก.รักเหมือนพี่น้อง

ให้ผมช่วยนะครับ

ชายหนุ่มเดินเข้าไปในห้องผจก. โดยไม่แคร์สายตาเพื่อนร่วมงานที่อาจมองเขาผิดได้

ขอบใจนะบอย ผจก.เมฆกล่าวขอบคุณบอยอย่างสุดซึ้ง สักพักพี่เอกก็เดินเข้ามาตามลอยกลับด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

งานเสร็จรึยัง?

บอยหันกลับไปมองพี่เอกก่อนจะตอบกลับเขา ผมขอช่วยเก็บของก่อนได้ไหมครับ

มืออาชีพหน่อยบอย! พี่เอกต่อว่าบอยต่อหน้าทุกคน ผจก.เมฆจึงบอกบอยให้กลับไปทำงาน บอยจึงเดินออกจากห้องด้วยสีหน้าที่ดุดันเกรี้ยวกราด จนเพื่อนร่วมงานรวมถึงพี่เอกถึงกับผวา

จากนั้นพี่เอกก็ไล่ให้ทุกคนกลับไปทำงาน โดนทิ้งให้ผจก.เมฆเก็บของคนเดียวในห้องของเขา

เมื่อถึงเวลาเลิกงานทุกคนก็ต่างพากันกลับบ้านโดยไม่สนใจ ผจก.เมฆที่กำลังย้ายของลงจากออฟฟิศไปไว้ในรถ

ผมช่วยครับผจก.

บอยเป็นเพียงคนเดียวที่ยังเห็นค่าและเชื่อมั่นในตัวของผจก.เมฆ ขอบใจนะบอย

หลังจากที่ขนของจนเสร็จผจก.เมฆก็ทำการอำลาที่ทำงานของเขา โดยมองไปรอบๆเห็นถึงบรรยากาศที่อบอุ่น

...พี่ทำงานมาที่นี้มา 20 ปี นี้คงเป็นครั้งสุดท้ายแล้วซินะ ที่จะได้เห็นบรรยากาศแบบนี้... ผจก.เมฆพูดพลางยิ้มเก็บเกี่ยวสิ่งดีๆก่อนจะจากลา

บอยที่ยืนนิ่งอยู่ข้างหลังก็เดินเข้ามากล่าวกับผจก.เมฆ ไม่ว่าใครจะพูดยังไง แต่ผมยังเชื่อมั่นในตัวผู้จัดการนะครับ

ผจก.เมฆหันมามองบอยพลางยิ้มขอบใจ ขอบใจนะที่ยังเชื่อมั่นในตัวพี่... ก่อนที่จะเดินมาตบไหล่พร้อมพูดสิ่งที่ทำให้บอยถึงกับสะดุ้งเฮือก 
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
Koog Google

Rutt Non

มีความดราม่าในเนื้อเรื่อง ผมเดาว่าต้องเป็นฝีมือเอกแน่เลยที่ใส่ร้ายผู้จัดการ นายบอยจะมีการแอบช่วยพี่เมฆแบบลับๆได้ไหมเนี่ย

7878

ในขีวิตจริงเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นมากมาย
มันน่าเจ็บใจที่คนผิดยังลอยนวล แถมยังได้รับความเคารพนับถือ จากผู้อื่น
เพียงแค่มีเงินเท่านั้น


than.ya

งานเน้บอยต้องสืบหาความจิงให้ได้ว่าใครทุจริต  ::Fighto:: ::Fighto::

blackcombat


anuchat2529


Prasard Komkum


sincethai


Nat123


Nuzuza Are


Nal


yuta279

#12
พี่เอกน่าจะใส่ร้ายผู้จัดการ และผู้จัดการน่าจะบอกให้ระวังพี่เอกไว้ ผิดคาดเลยผู้จัดการบอกบอยอีกเรื่องเฉยเลยแฮะ หักมุมได้ดีมากครับ

Pm Nuttakan