ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

โลกสีเทา SS2 อ.ดนัย 8 : ตอน ซ่อนเร้น

เริ่มโดย KwangPloy, พฤศจิกายน 02, 2020, 07:28:22 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

KwangPloy

 ::Confident::


@ผู้เขียน : กลับมาเขียนต่ออีกครั้ง หลังจากที่ว่างเว้นไปเกือบหกเดือน อาจเป็นเพราะช่วงนี้ฝนตกหนักมากมั้ง เลยนึกครึ้มอกครึ้มใจมาแต่งต่อ ...


ป.ล. ปีนี้ พายุเข้าบ้านเรา เยอะเกิ้น!





01/11/63

..........................................................................







[   หลายวันต่อมา หลังจากเกิดเหตุการณ์ในคํ่าคืนนั้น  ]







▪ปี 2553



▪ที่โรงเรียนมัธยมปลายแห่งหนึ่ง



▪By  ลริสา



▪ห้องพักครู







▪ลริสา ครูสาวฝึกหัด...




หญิงสาวสวยในวัย 22 ปี ผิวพรรณของเธอขาวเนียนผุดผ่องกระจ่างใสใปทั้งตัว เส้นผมตรงสีดำยาวถูกมัดรวบเอาใว้อย่างเรียบร้อยสวยงาม กริยามารยาทอ่อนหวานน่ารัก ไม่ต่างไปจากรูปโฉมภายนอกที่ดูงดงาม...


แต่ก็ยังแฝงเร้นไปด้วยความเซ็กซี่หวาบหวิวของชุดนักศึกษามหาลัย ที่รัดรูปแน่นกระชับ ไปตามสัดส่วนเว้าโค้งโหนกนูนของเรือนร่างกายวัยสาว!


รูปหน้าสวยสดใส ดวงตาคมกลมโตเป็นประกาย นิสัยทะลึ่งทะเล้น! น่ารักอ่อนหวาน ความสวยงามของเธอนั้นโดดเด่นสะดุดตา จนเป็นที่หมายปองของชายหนุ่มทั่วไป


เปรียบดั่งดอกไม้งามกำลังผลิบานส่งกลิ่นเกสรหอม ดึงดูดเย้ายวนหมู่มวลผีเสื้อหลากหลายนับสายพันธุ์ ให้เข้ามาดูดกลืนกินนํ้าหวานคละเคล้าเกสรดอกไม้ ประดังประดายรายล้อมอยู่รอบตัวเธอ...






[  ไม่เว้นแม้กระทั่ง! ... เหล่าฝูงผึ้งที่มีพิษร้ายรุนแรง ด้วยเช่นกัน!  ]






.....................................






▪ครูปรีชา ครูฝึกสอนของริสา






"  หนูริสา.. มานั่งอยู่ตรงนี้นี่เอง  ปล่อยให้พี่เดินตามหาหนูอยู่ตั้งนาน  "




เสียงนุ่มนวลของหนุ่มใหญ่วัยกลางคน อายุน่าจะประมาณซักเกือบ 50 ปี ดังขึ้นมาท่ามกลางความเงียบภายในห้องพักครู จนทำเอาหญิงสาวสวยที่นั่งเหม่อลอยอยู่ ถึงกับสะดุ้ง!ตื่นตกใจ 


พอเธอรู้สึกตัวอีกที ร่างของชายอ้วนเตี้ยลงพุง ฟันเหลือง มือไม้นัวเนียเป็นปลาหมึก ที่ชอบมาเกาะแกะแทะโลมเธออยู่บ่อยครั้ง ก็มายืนประกบจนแนบชิดอยู่ข้างตัวของเธอ



" พี่ค่ะ!  หนูว่า มันใกล้เกินไปแล้วนะคะ  "  หญิงสาวพูดขึ้นมา พร้อมกับดันตัวเองออกห่างจาก'ครูปรีชา



" อ้อ !  แหมๆ  พี่ขอโทษนะ  ที่พี่ชอบทำให้หนูตกใจ!อยู่เรื่อย...  "


ถึงแม้ว่าปากของเขาจะพูดเอ่ยคำขอโทษออกมา แต่นิ้วมืออวบอ้วนสั้นกุด กลับตรงปรี่เข้าไปคว้าหมับ! ที่หัวใหล่ของหญิงสาว! พร้อมกับออกแรงบีบกดปลายนิ้วเบาๆ ลูบไล้สัมผัสผิวนุ่มเนียนไปมา จนฝ่ามือของเขาเผลอไปโดนเข้ากับทรวงอกนุ่มเด้งของหญิงสาวเข้าอย่างจัง!





อุ้ย!..





เธอรีบปัดมือของเขาออก พร้อมกับเอ่ยปากต่อว่า ! "  พี่ค่ะ!  อย่าทำแบบซิ หนูบอกไปตั้งกี่ครั้งแล้ว  ว่าหนูไม่ชอบ! "



(  โฮ่!  โฮ่!  โฮ่!  คนอะไรก็ไม่รู้น่ารักจริงเชียว ขนาดโมโหแท้ๆยังสวยเลย ) เขาถึงกับยิ้มกรุ่มกริ้มขึ้นมาทันที   


" แหม.. หนูริสาละก้ออ..  พี่เองก็แค่อยากให้กำลังใจหนูเท่านั้นละ!  ไม่ได้คิดอะไรเกินเลยจริงๆ   " 


(  ชักอยากเห็นใบหน้าของเธอตอนโดน เย... แล้วซิ ว่าจะยิ่งสวยน่ารักมากขึ้นแค่ไหน  )


หนุ่มใหญ่ถึงกับฉีกยิ้มกว้างขึ้นมา แววตาเป็นประกายวาววับ ปลายลิ้นลากเลียตวัดริมฝีปากไปมาเบาๆ




แต่รอยยิ้มแห้ง กลับปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าสวยหวานของหญิงสาว พร้อมกับความรู้สึกสะอิดสะเอียนจนแทบไม่อยากจะเข้าใกล้  " แฮร่..  ค่ะพี่  หนูเองก็จะพยายามเชื่อพี่นะคะ  "


การกระทำของเขา มันทำให้เธอรู้สึกอึดอัด จนบอกไม่ถูก ถึงปากของเขาจะพรั่งพรูคำพูดสวยหรู ออกมาแก้ตัวมากมายซักแค่ไหน! แต่สิ่งที่เขาทำกับเธอ มันก็คือการลวนลามอยู่ดี



"  ริสา หนูมีเรื่องกลุ้มใจอะไรอยู่หรือป่าว บอกพี่ได้นะ พี่ช่วยหนูได้ทุกเรื่อง ! "  สายตาของเขาจับจ้องมองไปที่เธอ คล้ายกำลังคิดอะไรอยู่ในใจ



" แต่ ... ช่วงนี้หนูเปลี่ยนไปนะ ดูไม่มีสมาธิเอาเสียเลย! ขืนเป็นแบบนี้  พี่เซ็นต์ให้หนูผ่านการเป็นครูฝึกหัดไม่ได้หรอกนะ!  "


เสียงนุ่มทุ้มลึกของหนุ่มใหญ่หัวล้าน ที่มีเส้นผมเพียงแค่กระแบะมือเดียวอยู่ข้างสองกกหู พูดขึ้นมาแกมขู่ พร้อมกับแววตาที่ดูมีเลศนัย



" ค่ะ!  เรื่องนี้หนูยอมรับ แต่หนูสัญญาค่ะ ว่าจะปรับปรุงตัวเอง พี่อย่าโกรธหนูเลยนะคะ "



หญิงสาวพูดขึ้นมาพร้อมกับยกมือใหว้ขอโทษหนุ่มใหญ่ เพราะสิ่งที่เขาพูดมานั้นล้วนแล้วแต่เป็นความจริง! หลายวันมานี้ เธอไม่มีสมาธิเอาเสียเลยเพราะมัวแต่กังวลใจที่ติดต่อกับ'ดนัย'แฟนหนุ่มไม่ได้!



" ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะคนดี ไม่ต้องคิดมากไปหรอกนะ หนูมีพี่อยู่ด้วยทั้งคน  "



สองมืออวบอ้วนของหนุ่มใหญ่ ตรงเข้าไปประคับประคองปลายนิ้วมือเรียวเล็กนุ่มเนียนของหญิงสาวเอาใว้จนแนบแน่น เขาส่งสายตาหวานเยิ้ม จ้องมองซอกซอนล้วงลึกเข้าไปถึงเนินอกทรงโตขาวผ่อง ที่ถูกซุกซ่อนเอาใว้ภายใต้ชุดนักศึกษารัดรูป พร้อมกับขยับริมฝีปากเอื้อนเอ่ยถ้อยคำออกมา...



" เย็นนี้ไปเที่ยวกับพี่นะ! ไปทานข้าวด้วยกันซักมื้อ หนูคงทะเลาะกับแฟนอยู่ละซิ !  เรื่องแบบนี้นะพี่มองปร๊าดเดียว พี่ก็ดูออกแล้ว! อาการของหนูมันฟ้อง! "



หนุ่มใหญ่ไม่พูดเปล่า ปลายนิ้วมืออวบอ้วนของเขา พลันลูบไล้เส้นผมสีดำมันของเธอมาทัดแนบติดกับใบหู จนแก้มนุ่มนิ่มขาวผ่องแดงระเรื่อขึ้นมา



" พี่ค่ะ! อย่าทำแบบนี้ซิค่ะ  "



" โอ้ว!  พี่ขอโทษ!  พี่ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ " ( ฟู่ ~ เกือบอดใจไม่ไหว ทำไก่ตื่นแล้วไหมละ! )



แต่เย็นนี้อย่าลืมนัดของเรานะ เดี๋ยวตอนเย็นพี่จะไปรับ

อ้อ.. แล้วหนูกลับบ้านไปก่อนได้เลยนะ! พี่อนุญาต  ขืนหนูสอนต่อด้วยสภาพเหม่อเลยแบบนี้ คงได้มีนักเรียนไปร้องเรียนท่าน ผ.อ แน่ !  แล้วถ้าเป็นแบบนั้นจริงขึ้นมา! ถึงพี่จะเส้นใหญ่แค่ไหน ก็คงจะช่วยให้หนูผ่านการฝึกสอนไม่ได้หรอกนะ!  "





" เอ่อ! พี่ค่ะ เรื่องไปเที่ยวหนู....





" จุ๊.. ห้ามปฏิเสธจ้า ไม่ว่ายังงัยเย็นนี้หนูก็ต้องไปกับพี่!  กลับบ้านได้แล้วปะ!  กลับไปนอนพักผ่อนซ๊ะให้เต็มที่!  เย็นนี้แต่งตัวสวยๆนะแล้วเจอกัน "




" เดี๋ยวค่ะ!  พี่ค่ะ ... หนูไม่ไปนะ! ...




หนุ่มใหญ่ไม่สนใจคำตอบปฎิเสธของเธอเลยแม้แต่น้อย เขารีบเดินจํ้าอ้าวออกจากไปจากห้องพักครูไปอย่างอารมณ์ดี เพื่อไปสอนนักเรียนในคลาสต่อไป



ปล่อยให้หญิงสาวสวยตัวเล็กผิวขาว ยืนงงสับสนอยู่เพียงลำพังคนเดียวภายในห้องพักครู...






........................................................................






ริสา นั่งแท็กซี่ตรงกลับไปที่ห้องพัก สายตาของเธอทอดมองยาวออกไปผ่านริมกระจกเบาะหลังด้วยแววตาที่เศร้าสร้อย..  สองวันมาแล้วซินะที่'ดนัย'แฟนหนุ่มของเธอขอลาหยุดแบบกระทันหัน เธอโทรไปหาเขาก็ปิดเครื่องไม่ยอมรับสาย ครั้นเธอจะไปหาเขาที่ห้อง เธอเองก็ไม่กล้า เพราะไม่อยากเจอกับผู้ชายคนที่ชื่อไต้ก๋ง'คนนั้นอีก!


เธอรู้ตัวดี! ว่าสิ่งที่เธอนั้นได้ทำลงไปมันผิดต่อเขามาก

เพราะเธอมั่นใจในตัวเองมากเกินไป ว่าจะไม่ปล่อยตัวไปจนถึงขึ้นเลยเถิด คิดแค่เพียงว่าอยากจะสั่งสอนเขาให้เข็ดหลาบ แต่สุดท้ายเรื่องราวทุกอย่าง ก็ไม่ได้เป็นอย่างที่คิดเอาใว้เลยซักนิด!


แต่ถ้าเขาจะลงโทษเธอด้วยการหายไปแบบนี้ มันจะไม่โหดร้ายเกินหน่อยเหรอ อย่างน้อยๆก็น่าจะให้โอกาสเธอได้ขอโทษ พูดคุยปรับความเข้าใจกันบ้าง!

หรือว่าตัวเธอเอง มันไม่มีค่าอะไรกับเขาซักนิด...



" พี่คงจะรังเกียจฉันมากเลยซินะ! ที่ฉันกลายเป็นผู้หญิงง่ายๆแบบนี้  " หยดนํ้าตาใสๆ รินไหลหลั่งออกมาจนอาบพวงแก้มขาวเนียนทั้งสองข้าง



[  เธอแค่เพียงอยากให้เขารู้สึกถึงความเจ็บปวดของเธอ! เมื่อต้องทนเห็นคนที่ตัวเองรักนอกใจไปมีสัมพันธ์กับผู้หญิงคนอื่น เหมือนกับที่เธอกำลังรู้สึกอยู่ในตอนนั้น..


แต่มันก็กลับกลายเป็นวิธีที่สุดแสนจะสิ้นคิด และคนที่เจ็บปวดมากที่สุด! ก็กลับกลายมาเป็นตัวของเธอเอง  ]








.......................................................................








▪อ. ดนัย  แฟนหนุ่มของริสา




▪คอนโดใหม่ ของดนัย









" โอ้ย!  เสร็จซ๊ะทีโว้ย! เหนื่อยชิบหาย! " เสียงของชายหนุ่มร่างใหญ่ที่เปียกชุ่มเต็มไปด้วยเหงื่อพูดตะโกนขึ้นมา



" เพราะฉันช่วยนายตะหาก!  นายถึงได้เสร็จเร็วแบบนี้ " เสียงใสๆ เต็มไปด้วยลมหายใจหอบเหนื่อยของหญิงสาวผิวแทนชื่อโอ๋ พูดสวนขึ้นมาอย่างทันควัน!



" เออ! มันก็จริงของแกโอ๋ ขอบใจแกมาก แต่แกกลับไปได้แล้ว!  ฉันอยากจะนอนพักผ่อน "  ดนัย'พูดตัดบทพร้อมกับสบัดมือไล่หญิงสาวให้ออกไปจากห้องใหม่ของเขา



" อะไรอะ!  เสร็จแล้วก็ไล่หนี นายนี่มันเป็นผู้ชายเฮงชวยที่สุดเท่าที่ฉันเคยเจอมาเลย! "



" อ้าว! .. แล้วใครใช้ให้เธอมาเกาะแกะกับฉันไม่เลิกเองละ ... พูดเองไม่ใช่เหรอ ว่าชอบผู้ชายแบบกูเนี่ย! "




"  เออ!  ชอบ กูชอบมึง! ... แต่มันใช่ป่าววะ!  ให้ช่วยขนของย้ายห้องเสร็จแล้วก็ไล่กูกลับบ้าน!  "






" ไอ้เลว....






" 555+ ....






เสียงประทะฝีปากโต้คารมกันไปมาของชายหนุ่มที่ชื่อ'ดนัย กับหญิงสาวสวยผิวแทนผมยาววัย 25 ปี ซึ่งอายุเท่ากันกับเขา ที่กำลังต่อล้อต่อเถียงกันแบบไม่ลดละ!


น้องโอ๋ ... เธอเข้ามาพัวพันเกาะติดอยู่กับ'ดนัย'จนเป็นตังเม แบบไม่ยอมปล่อย ทั้งๆที่'ดนัย'บอกปัดเธอไปแล้วตั้งไม่รู้กี่ครั้ง ว่าตัวเขาเองไม่ได้มีใจรักชอบพอตัวเธอเลยซักนิด! 


แต่ในเมื่อไล่เท่าไหร่ก็ไม่ยอมไป!  ดนัย'ก็เลยไหว้วานเธอให้ช่วยเขาขนของย้ายห้องเสียเลย เผื่อจะได้หายบ้าเลิกตามตื้อเขาเสียที...


เพราะเรื่องราวที่เกิดขึ้นในคืนนั้น มันส่งผลให้ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับไต้ก๋ง'แตกหักกันชนิดที่เรียกว่าต่อกันไม่ติด.. ทั้งๆที่ไต้ก๋งเองก็รู้อยู่แก่ใจว่าริสา'เธอนั้นเป็นแฟนสาวของเขา ไม่ใช่เด็กร้านขายบริการ แต่ไต้ก๋ง'เองยังไม่คิดที่จะละเว้น ส่วนริสา'ก็ถูกเขาไล่กลับไปเพราะเขาเองในตอนนั้นกำลังโมโหจนขาดสติ!


เรื่องราวทุกอย่างที่เกิดขึ้นมาล้วนแล้วแต่อยู่ในสายตาของสาวโอ๋จนหมด เธอมองริสาแล้วพลันคิดถึงเรื่องราวในอดีตของตัวเอง 

รอยยิ้มน้อยๆพลันปรากฏขึ้นมาบนมุมปากของสาวโอ๋ เพราะความคิดอะไรบางอย่าง...









......................................









"  อาบนํ้ากันเถอะ! เหนียวตัวจะแย่อยู่แล้ว "






น้องโอ๋ พูดขึ้นมาพร้อมกับดึงถลกเสื้อกล้ามสีขาวของเธอออก สองมือเอื้อมปลดตะขอ,บราสีดำลายลูกไม้รูดลงออกจากหัวไหล่ เผยให้เห็นทรวงอกกลมโตทรงหยดนํ้าทั้งสองเต้า ยอดปทุมทันสีนํ้าตาลเข้มสองเม็ดเล็ก ที่ตั้งแข็งขึ้นมาจนเป็นไต ดึงดูดสายตาให้ชวนหลงใหลจับจ้องมอง...


หญิงสาวสวยผิวแทนหุ่นผอมเพรียวบางปานนาฬิกาทราย เส้นผมสีดำยาวพริ้วสยายจนเต็มทั่วทั้งแผ่นหลัง เธอปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองออกทีละชิ้น อย่างเชื่องช้าและยั่วยวน ต่อหน้าต่อตาของชายหนุ่ม ที่กำลังนั่งจ้องมองเธอราวกับต้องมนต์  จนทำเอาดนัยน้อยถึงกับผงาดดีดเด้งขึ้นมาจนแข็งปั๋ง


กางเกงผ้าขาสั้นกุดของเธอ ถูกรูดลงมากองทิ้งเอาใว้กับพื้นห้อง มองขึ้นไปหนือเรียวขาคู่งามกลับกลายเป็นป่ารกทึบ ที่ผุดขึ้นมาจนหนาแน่นบนโคกเนินอวบอูม ดนัย'ถึงกับเผลอจ้องมองจนกลืนนํ้าลายลงคอไปหลายก้อนใหญ่กับเรือนร่างเปลือยเปล่าของหญิงสาวที่เขาเห็นอยู่ตรงเบื้องหน้า


น้องโอ๋ เดินเข้ามาหาชายหนุ่มร่างกายกำยำเต็มไปด้วยมัดกล้าม ที่เปียกชุ่มไปเต็มด้วยเหงื่อจากการขนย้ายข้าวของ เธอนั้นขยับตัวขึ้นไปนั่งคร่อมทับอยู่บนร่างกายของเขา ปลายนิ้วมือเรียวเล็กลูบไล้ไปมาบริเวณแผ่นอกที่หนาแน่น แหวนวงเล็กสีทองที่เธอสวมใส่อยู่ที่นิ้วนางข้างซ้ายส่องประกายวิบวับสะท้อนแสงขึ้นมาจนเด่นสะดุดตา



" โอ๋.. เธอมาทำแบบนี้กับพี่!  แฟนของเธอเขาจะไม่โกรธเอาเหรอ? "  ดนัย'พูดขึ้นมาพร้อมกับชูมือข้างซ้ายของเธอขึ้นมา เผื่อมันจะเรียกสติของเธอกลับคืนมาได้บ้าง!



" อย่างพี่ท็อป'นะเหรอ!  เขาไม่สนใจโอ๋หรอกน่า!  ตัวเขานั่นละ ที่ทำให้โอ๋กลายเป็นผู้หญิงแบบนี้ ! "



" มันหมายความว่าไง!  เขาบังคับ หรือทำร้าย! อะไรเธอเหรอโอ๋ ...  "  ดนัย'ถึงกับงุนงง ? ... ไปกับคำพูดของ,โอ๋



" ขอร้อง.. อย่ามาทำตัวเป็นคนใสซื่อไม่รู้ความน่า! นายกับ..พี่ท็อป มันก็เป็นพวกรสนิยมเดียวกันนั่นละ! ที่ชอบเห็นแฟนของตัวเองไปนอนกับผู้ชายอื่น! เหมือนที่นายทำกับริสา'เมื่อวันก่อนนั่นไง ! ...


ทั้งๆที่แฟนของนายนอนอยู่ด้วยทั้งคน!  แต่นายก็ยังแอบย่องมานอนกับฉันอีก! นายจงใจทิ้งเธอเอาใว้แค่เพียงลำพังกับผู้ชายพวกนั้น! มันจะหมายถึงอะไรได้...

และถ้านายคิดจะหยุดไต้ก๋ง'กับริสา'นายก็ทำได้ เพียงแต่นายเลือกที่จะไม่ทำ เพราะตัวนายก็ต้องการให้มันเป็นแบบนั้น! .....








" รู้ตัวบ้างไหม? ... ว่านายนี่มันโครตเลว! "







" อึก!!






ยัยนี่! เล่นว่าผมยับ! แบบไม่เว้นช่องไฟเลย ผมถึงกับอึ้ง!  จนเถียงอะไรไม่ออก



" ฉันละนึกสงสารแฟนของนายจริงๆ พอฉันเห็นเธอแล้ว มันทำให้ฉันนึกถึงตัวเองตอนคบกับพี่ท็อปใหม่ๆขึ้นมาเลย "



" ยัยโอ๋.. เธอช่วยพูดอะไรที่มันเข้าใจง่ายๆหน่อยได้มั้ย !  เธอต้องการจะบอกอะไรกับฉันกันแน่!  "



"  ไม่ว่าฉันจะคิดอะไรอยู่ ?  หรือว่าจะทำอะไร  มันก็เรื่องของฉันปะ!  ทำไมจะต้องบอกนายด้วย! "   


โอ๋'พูดตอบกลับมาด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแต่นํ้าเสียงที่เปล่งออกมากลับฟังดูเยือกเย็น









" พอ.....








" เลิกดราม่าได้แล้ว!  ไปอาบนํ้ากันเถอะ! "






อยู่ดีๆ นางก็ตัดบทลากผมเข้าห้องนํ้าเอาดื้อๆ จนผมเองตามอารมณ์ของนางไม่ทันเลยจริงๆ

ผู้หญิงคนนี้.. ช่างกล้าบ้าบิ่นดีเหลือเกิน ทำอะไรโดยไม่สนโลก ใช้ชีวิตไปตามความรู้สึกและอารมณ์ของตัวเองโดยไม่แคร์ถูกผิดอะไรทั้งสิ้น...

จนผมเอง.. ชักเริ่มจะถูกใจการใช้ชีวิตในรูปแบบของเธอเข้าให้แล้วอย่างจัง!






 
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

mepien3019

ห่างหายไปนานเลย พอกลับมาก็มีเรื่องดีๆให้อ่าน สนุกครับ ลุ้นว่านิสาจะโดนหนุ่มใหญ่เคลมไหม

พงค์ พันธ์

หายไปนานเลยที่เดียวครับ ผู้เขียน
อลิษากับดนัยคงไม่เหมือเดิิมแล้วละ

mawinxxx102


mrzoom

กับโอ๋ตอนแรกนึกว่าจะวันไนท์แสตนด์ แต่ดูท่าจะติดใจยาวๆ

rexmost gizmo


funkypunk


yuta279

#7
น่าเป็นห่วงริสาว่าจะโดนครูที่โรงเรียนอีกเท่าใหร่ สุดท้ายจะสมหวังกับดนัยหรือเปล่า

Flare cnx



noomxxx

หนูริสาจะโดนอาจารย์คนเดียวหรือจะเสร็จผอด้วยนะ ท่าทางไม่น่ารอดแน่เลย

delealpi


Pm Nuttakan

ริสาน่าจะไม่รอดกับอาจารย์ทั้งหลายอีกแน่

sewacipher

หายไปนานเลยนะครับ

ใจจริงก็อยากให้ดนัยมาคืนดีกับริสา แต่ถ้าไม่มาคืนดีริสาคงถล่ำลึกกว่านี้แน่

Horing