รัก ลวง พลาง ตอนที่ 5 ตอนจบ

[dodam]

เด็กสาวใจแตก สุดท้ายแล้วก็ร่าน

[Teerapong2534]

น้องเอ้ โชว์ ไอโฟน 11 ที่ได้รับต่อมือจากไอโก๊ะ ทำปากขมุบขมิบ ขอบคุณตาทอง ถึงตาทองจะไม่ได้ยินเสียง แต่ตาทองอ่านริมฝีปากของน้องเอ้ออก น้องเอ้บอกว่า...ขอบคุณสำหรับไอโฟน
      ชุดนักเรียนสายอาชีวะ  ชุดนักเรียน ปวช. เป็นชุดที่ตัดเข้ารูป เด็ก ปวช.ปี3 ถึงจะเป็นระดับชั้นเดียวกันกับเด็กสายสามัญ ชั้นม.6 แต่เด็ก ปวช. วัย 18-19 กลับดูเป็นสาวมากกว่า  ดูเซ๊กซี่มากกว่าที่จะออกไปทางใสซื่อน่ารักเหมือนเด็กสายสามัญ
.........ตาทองดูแลสวนเล็กๆ ของแกที่อยู่หน้าบ้าน แกชอบที่จะดูแลเอง ถอนหญ้าเล็กๆ ออกจากดิน ตัดแต่งกิ่งไม้เล็กๆ จิบกาแฟ และนั่งชื่นชมความงามของมัน  นี่กลับเป็นความสุขของชายวัย 60 ต้นๆ ที่ไม่มีปัญหาเรื่องเงินทอง ไม่มีปัญหาเรื่องสุขภาพ มีภรรยาทั้งสาวและสวยที่แกไม่ต้องคิดมากกังวลว่าเธอจะมีชายอื่น ภรรยาที่มีให้ทั้งความรักและความซื่อสัตย์
...... " ..มีอะไรให้น้องเอ้ช่วยใหมคะ...." เสียงใสน่ารักของน้องเอ้ ถามขึ้นจากด้านหลังของตาทอง ... น้องเอ้ ชอบใช้คำว่า... น้องเอเป็นคำแทนตัว ไม่ว่าจะพูดคุยกับใคร
..... " อ้อ....ขอบใจมาก... น้องเอ้..." ตาทองกล่าวไม่หันไปมอง มือยังเอาฟองน้ำเช็ดที่ใบ ของต้นเสน่จันทร์แดง
..... " ขอบใจนี.....แปลว่า ให้ช่วยหรือไม่คะ..." น้องเอ้ว่า ตาทองหันไปมองเด็กสาว ตอนนี้น้องเอ้อยู่ในชุดนักเรียน นักเรียน ปวช. รัดรูป นักเรียนปวช.หน้าตาบ้านๆ ปราศจากการแต้มแต่ง ผิวสีทองแดง ผมสั้น
รวมแล้วกลับทำให้น้องเอ้ดูมีเสน่ห์ไม่น้อย
..... " แปลว่าไม่ต้องครับ..." ตาทองตอบ
......." ...หนูไม่ชอบติดหนี้บุญคุณใคร..." น้องเอ้ว่า " เมื่อคุณลุงให้ไอโฟนหนูแล้ว หนูต้องตอบแทนบุญคุณคุณลุง "...น้องเอ้กล่าว
......" มันแค่ มือถือเก่า....ลุงก็ไม่ได้ใช้แล้ว ไม่เป็นไรน่า..." ตาทองว่า
..... " ไม่กล้าละซิ...." น้องเอ้ว่า  ตาทองได้แต่หัวเราะ
....." เอ้า.... ช่วยรดน้ำตนไม้ละกัน..." ตาทองกล่าว ขณะที่กำลังจะตอแยตาทองอีก พลันเหลือบไปเห็นไอโก๊ะกำลังเดินถือถาดมา
      ถาดเล็กๆ เบียร์ขวดสีเขียว 2 ขวด ถั่วปากอ้า 1 จาน แก้ว 1 ใบ
...." เบียร์ เย็นๆค่ะ คุณผู้ชาย...." ไอโก๊ว่าพลางรินเบียร์ลงแก้วส่งให้ตาทอง
..." ไม่อยากกินเบียร์.....อยากกินเมีย มากกว่า..." ตาทองว่าทำหน้ากรุ้มกริ่ม ไอโก๊ะ หัวเราะ หันไปมองหลังน้องเอ้ที่กำลังเดินกลับเข้าบ้าน
...." น้องเอ้มาทำอะไรหรือคะ..." ไอโก๊ะถาม
...." อ้อ...มาถามว่ามีอะไรให้ช่วยหรือไม่...พี่เลยให้ช่วยรดน้ำตนไม้...."  ตาทองตอบ

...." อ้อ...." ไอโก๊ะหันไปทางน้องเอ้ แล้วหันมาทางตาทองส่งรอยยิ้มหวานเยิ้ม.....แล้วแบมือเรียวงาม มือขาวอ่อนนุ่มเรียวงาม ไอโก๊ะแบมือออก แล้วคว่ำมือลง ส่งยิ้มให้ตาทอง  ส่งสายตา สายตาที่แผ่ออกมาด้วยรังษีแห่งความอัมหิต ...เงิยหน้าน้อยๆ มือเรียวปาดที่คอคนเอง สายตายังจ้องที่หน้าตาทอง
...." เติมเบียร์หน่อยนะคะ...." ไอโก๊ะ กล่าว ทั้งๆ ที่ตาทองยังไม่ได้จิบเบียร์สักคำ
...." จะๆ....ครับ.." ตาทองกรอกเบียร์ใส่ปากรวดเดียวหมดแก้ว แล้วยื่นแก้วส่งให้ไอโก๊ะเติมเบียร์ให้

................
...............
โดยปกติแล้วเมื่อนักศึกษาที่จะออกฝึกงานทางมหาลัยจะทำหนังสือถึงบริษัทห้างร้าน แจ้งขอความอนุเคราะห์ขอฝึกงาน แจ้งชื่อนักศึกษา แจ้งงานในแผนกที่ต้องการฝึกงาน เมื่อฝ่ายบุคคลของบริษัทนั้นๆ พิจารณาความเหมาะสมแล้วจะทำหนังสือตอบรับไปทางมหาลัย
       " ทำหนังสือตอบรับให้ด้วยนะครับ ตามนี้..." พงศกร หนุ่มใหญ่นักเรียนนอกวัย 30 ตำแหน่งหัวหน้าฝ่ายบุคล ส่งเอกสารปึกหนึ่งให้ "อารยา" เลขาสาว วัย 25 ด้วยอาการปกติ
......อารยา....อารยาที่ถ้าผู้อ่านต้องการเห็นหน้าเธอ ให้พิมพ์ข้อความใน google ว่า ..." เกาหลี เซ็กซี่."... แล้วจะเจอหน้าเธอ
..... อารยา รับเอกสารมาด้วยอาการปกติ เพราะปกติก็มีนักศึกษามาขอฝึกงานประจำอยู่แล้ว...ปีนี้ เป็นนักศึกษาคณะบริหารธุรกิจ จำนวน 5 คน
... อารยาทำหนังสือตอบรับ เพื่อที่จะนำกลับไปให้ผู้จัดการเซ็นชื่อ แต่เธอก็มาสะดุดตากับรายชื่อ นักศึกษา คนหนึ่ง ความจริงเธอไม่ได้สะดุดตา ชื่อ นามสกุล นักศึกษาคนนี้ เธอสะดุดตา ตำแหนงงานที่นักศึกษาคนนี้ขอฝึกงาน
...... "...มันเคยมีที่ใหน...ตำแหน่งนี้..." อารยาพึมพำ พร้อมถือเอกสารกลับไปหาหัวหน้าฝ่ายบุคคล
......//...นางสาวลดา  ขอฝึกงานในตำแหน่ง ผู้ช่วย CEO.... //
....".. อ้อ...ถูกต้องแล้วครับ...ผู้ใหญ่เค้าสั่งมา ให้ฝึกงานในตำแหน่งนี้..."  หัวหน้าฝ่ายบุคคลกล่าว

....... นักศึกษาหญิงชาย 5 คน จาก ต่างมหาลัยต่างมารายงานตัว บริษัทขนาดใหญ่ ที่มีพนักงาน 5- 6 พันคน พนักงานหากอยู่คนละฝ่าย คนละแผนก ก็แทบจะไม่รู้จักกัน
...... ลานจอดรถขนาดใหญ่ ประกอบด้วยรถบัสรับส่งพนักงาน รถยนต์ ส่วนตัว แต่ฝ่ายบุคคลกลับมีลานจอดรถเฉพาะ
....... นักศึกษาหญิงชาย 5 คน จาก ต่างมหาลัยต่างมารายงานตัว ต่างมาจากมหาลัยชั้นนำของประเทศ ต่างมาด้วยรถส่วนตัวรถค่ายยุโรป เว้นแต่นางสาวลดา เท่านั้นที่ติดรถมากับเพื่อน
....." สวัสดีค่ะ ...ดิฉันชื่อนางสาว......ชื่อเล่นชื่อ....มาจากมหาลัย...."
            นักศึกษาคาแรกเริ่มแนะนำตัว ต่อพนักงานประจำรุ่นพี่ที่มาต้อนรับ คนที่ 2-3 ....คนที่4...." สวัสดีครับ ผมชี่พิชิดชัย...ชื่อเล่นชื่อเอ็ม..."
......" สวัสดีค่ะ...ดิฉันซื่อลดา.....ชื่อเล่นชื่อ ไอโก๊ะ...." คนสุดท้ายแนะนำตัว ... อารยาเบะปาก ชื่อนามสกุลก็ เชยๆ บ้านๆ กระแดะ ชื่อเล่นไอโก๊ะ   ... อารยาพลันไม่ชอบหน้า นางสาวลดา ตั้งแต่แรกเห็น
...... แล้วยิ่งมองอารยาในแง่ลบ เมื่อคุณฮิโรซิ ประธานกรรมการบริหาร (CEO) ที่เพิ่งบินมาจากญี่ปุ่น เชิญ นางสาวลดา เข้าพบ
...... " มันอาจเป็นเด็กเส้นเด็กเลี้ยงของใครสักคน..." อารยาคิด โดยเธอเองก็ไม่เข้าใจตนเอง ว่าทำไมจงเกลียดจงชัง น้องฝึกงานคนนี้ตั้งแต่แรกพบ

.........
จบแล้วครับ....ขอบคุณที่ติดตามและให้กำลังใจนะครับ  คอยติดตามเรื่องต่อไปนะครับ อีกไม่นาน

ส่วนที่ซ่อนเป็นบทส่งท้ายนะครับ ลองเข้าไปดู

[Teerapong2534]

ว้าว มีรูปตัวละครปิดท้ายให้ซะด้วย

[dodam]

นั่นไง ว่าแล้ว สุดท้ายแล้วน้องเอ้ก็ตอบแทนความดีของตาทองด้วยการยอมเป็นเมียอีกคนหนึ่ง สบายจู๋ไปเลยนะตาทอง