ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

ชักช้าไม่ทันหมาแดก (NTR/นอกใจ) by Koog Google Remake ตอนที่ 20

เริ่มโดย Koog Google, มกราคม 03, 2021, 09:19:07 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

Koog Google

ณ บริษัทแห่งหนึ่งที่ฟ้าทำงาน เวลา 12 นาฬิกา...

ฟ้า! นี่ยัยฟ้า! เพื่อนสาวได้เรียกทักเธอ

หะ...หื๊ม? ฟ้าสะดุ้งได้สติก่อนจะหันไปคุยกับเพื่อนของเธอ

โอเครึเปล่า? ช่วงนี้แกดูไม่ได้เลยนะ... เพื่อนถามด้วยความห่วงใย

ฟ้าที่รู้ตัวว่ากำลังทำบรรยากาศร่วมโต๊ะอาหารเสีย จึงรีบแสดงท่าทีร่าเริงสดใส ปะ...เปล่า! สงสัยงานคงจะเยอะนะ...เลยไม่ค่อยดูแลตัวเอง ฟ้าตอบกลบเกลื่อน

แหลล~ เพื่อนๆต่างพูดเป็นเสียงเดียวกัน

ก่อนที่เพื่อนคนหนึ่งจะมาเอื้อมมือมาแตะที่ไหล่ของเธอ มีอะไรก็บอกพวกฉันได้นะ อย่าเก็บไว้คนเดียว..

ฟ้าเมื่อได้ยินคำพูดนี้ก็สะอึกขึ้นมาทันที เธอเงียบก้มหน้าครู่หนึ่งก่อนจะเงยขึ้นมายิ้มร่า ขอบคุณใจนะ แต่โอเคอยู่😄

2 เดือนหลังจากที่บอยหายไป ฟ้าเธอทั้งโทรหา ติดต่อเพื่อนๆของเขา แต่กลับไม่มีใครรู้เบาะเเสสักคนเดียว..

ทุกๆวัน หลังจากกลับจากทำงานฟ้ามักจะแวะไปที่คอนโดบอย โดยเธอหวังเสมอว่าบอยจะกลับมา

แต่กลับเป็นว่าทุกครั้งที่เปิดประตูเข้าไป เธอกลับพบเพียงความว่างเปล่า

อะ...อาาา ฟ้า พี่จะแตกแล้วนะ อึ๊ก! อ้าาาาา~



พี่เอกยังคงแวะเวียนมาหาเธอเหมือนเคยๆ แต่ที่ไม่เหมือนเคย คือ อารมณ์ของฟ้าที่เปลี่ยนไปจากเดิม

พี่มีความสุขมากเลยนะคะ เอกกล่าวกับฟ้าที่นอนหันหลังให้เขา ก่อนจะหอมแก้มฟ้าและลูบไล้หวังต่อเกมอีกยก

วันนี้พอกันเถอะค่ะ ฟ้าเหนื่อยเเล้ว... ฟ้าได้ตอบกลับพี่เอก แต่พี่เอกก็ไม่สนใจแถมรบเร้าไปเรื่อยๆ

น่านะ....อีกรอบนะคะ

ด้วยความที่พูดไม่รู้เรื่อง จึงเกิดความรำคาญฟ้าเธอได้หันไปตะหวาดใส่พี่เอก ไม่ได้ยินที่พูดเหรอค่ะ! ฟ้าบอกว่าฟ้าเหนื่อย!!

สีหน้าและอารมณ์ของฟ้า ทำให้เอกต้องหยุดชะงักลงและแยกตัวออกไปทันที

ซึ่งฟ้าก็ไม่ได้สนใจใยดีแม้แต่น้อย ต่างคนต่างเงียบใส่กัน บรรยากาศในห้องจากที่เมื่อครู่ สองคนหนุ่มสาวส่งเสียงครางเสียงหลงดังโครมคราม

ตอนนี้กลับกลายเป็นว่าต่างคนคนต่างอยู่ในโลกของตัวเอง...

--------------------------------------------------

เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่ทั้งสองกำลังแต่งตัวเตรียมไปทำงาน เอกได้เข้ามากอดฟ้าจากทางข้างหลัง

เมื่อคืนพี่ขอโทษนะครับ ที่ทำให้ฟ้าอารมณ์เสีย...

ฟ้าเงียบไม่พูดจา ทำเมินเฉยเหมือนกับเอกไม่ได้อยู่ตรงนี้

เอกที่อดทนอดกลั้นมานานก็เริ่มไม่ไหว จึงได้จับฟ้าหันหน้ามาคุยอย่างแรง

จะเมินพี่ไปถึงเมื่อไหร่...ไม่เคยเห็นหัวกันเลยรึไง ห้ะ!! ขึ้นเสียงตะคอกใส่ด้วยความโมโห

เอกไม่ทันรู้ตัวว่ากำลังบีบไหล่ฟ้าจนเจ็บ ทันทีที่เขาเห็นน้ำตาของฟ้าไหลอาบแก้ม

เอกก็รีบดึงมือตัวเองออกทันที...พะ...พี่

เลิกยุ่งกับฟ้าซะทีเถอะคะ ฟ้าได้ยื่นคำขาดกับเอก

เอกลึกๆแล้วเขาเองก็รักฟ้าและอยากให้เธอหันมารักเขาบ้าง แต่ด้วยความที่ฟ้ากดดันเขาแบบนี้

เลยทำให้อารมณ์ที่อดกลั้นมันระเบิดโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ

ด้วยความที่รู้สึกน้อยใจที่ฟ้าไม่เคยหันมารักเขา ทั้งๆที่ไม่มีบอยมาเป็นสะพานขวางทางแล้วแท้ๆ

เขาจึงทำตามคำขอของฟ้า เดินออกจากห้องฟ้าไปด้วยอารมณ์ที่ฉุนเฉียว

ปล่อยให้ฟ้าทรุดตัวลงร้องไห้คนเดียวที่หน้ากระจก...



--------------------------------------------------

ณ ห้องนอนเอกเวลาเลิกงาน เสียงร้องครวญคราจากมิ้น นักศึกษาฝึกงานดังสนั่นพร้อมเต้านมที่เด้งลงไปมา



ในขณะที่เอกกำลังกระหน่ำอารมณ์ใส่มิ้น จู่ๆเสียงมือถือของเขาก็ดังขึ้นมา ตืด... ตืด... ตืด...

ท่านประธาน(ชั่ว)? เอกตกใจ

ทำให้เขาต้องหยุดกิจกรรมที่กำลังทำอยู่ทันที... สวัสดีครับท่าน มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ?

เสียงเอกเปลี่ยนฟังแล้วรู้สึกได้ถึงการเลียแข้งเลียขา

วันพรุ่งนี้มีประชุมใหญ่นะ

เอกทำเสียงตกใจก่อนจะถามกลับ ประชุมอะไรหรือครับท่าน! ทำไมไม่เห็นมีเอกสารส่งมาถึงผมเลย?

ประธาน(ชั่ว)ไม่พูดอะไรต่อ เหมือนมาเพื่อบอกให้รู้และวางสายไป

ประชุมอะไรว่ะ? เอกสงสัย ก่อนจะวางมือถือและหันไปต่อกับมิ้นที่ค้างไว้เมื่อกี้



--------------------------------------------------

เช้าวันถัดมาเอกได้เดินทางเข้าร่วมประชุม โดยมีมิ้นที่รับหน้าที่เป็นเลขาฝึกหัดติดตามมาด้วย

ทำไมคนเยอะจัง? มิ้นได้พูดตามประสาเด็ก

ซึ่งเอกเองก็ไม่ต่างกัน เขาไม่เคยเห็นการประชุมแบบนี้มาก่อน นี้มันเหมือนประชุมเพื่อเปิดตัวอะไรซักอย่าง...เพราะมีหลายๆบริษัทในเครือหุ้นส่วนมาร่วมตัวกันในที่ๆเดียว

เอกได้พิจารณาและสันนิษฐานไว้คร่าวๆ ก่อนที่จะตกใจเมื่อเหลือบไปเห็นสาวสวยคนหนึ่ง ที่เขาไม่ได้พบเจอกับเธอมาได้ 3 สัปดาห์แล้ว

ฟ้า!? บริษัทฟ้าไม่ได้อยู่เครือเดียวกับบริษัทเรานี้? เอกอุทานในใจ มันยังไงกันแน่เนี่ย?

ขณะที่เอกกำลังสงสัยในใจ เสียงรอสายเรียนเชิญให้เข้าประชุมก็ได้ดังขึ้น...

ตัวแทนบริษัทหลายๆเครือได้พากันเดินเข้ามาในห้องประชุมใหญ่ ที่ติดป้ายชื่อเอาไว้ให้เรียบร้อย

และไม่รู้ว่าบังเอิญหรือไม่เพราะที่นั่งของเอกนั้น ถูกจัดให้อยู่ตรงข้ามกับที่นั่งของฟ้า

ทันทีที่ฟ้าเข้ามานั่งเธอก็ตกใจเมื่อเห็นพี่เอก !!? แต่ก็เพียงครู่เดียวเธอก็เมินเขา เหมือนเป็นคนแปลกหน้าไม่รู้จัก

ซึ่งทำเอาเอกเจ็บแปล๊บๆ แต่ก็ทำแอ็คไม่เมินใส่เช่นเดียวกัน...

เมื่อตัวแทนบริษัทได้เข้ามานั่งประชุมกันเป็นที่เรียบร้อย ประธานพิธีก็ได้เดินเข้ามาในงาน

ทุกคนต่างยืนเคารพเมื่อประธานมาถึงและนั่ง จากนั้นประธานพิธีได้กล่าวเปิดประชุม...

ขอบคุณทุกท่านที่มาร่วมประชุมครั้งนี้ กระผมMr.xxx xxx ประธานสูงสุดแห่งบริษัทxxxต่างประเทศ ต้องขอขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่งอีกครั้ง...

ขณะที่ประธานสูงสุดกำลังกล่าวตามสคิป เอกก็ได้เห็นถึงความบารมีที่น่าเกรงขาม อำนาจที่เหลือล้นเกินคำบรรยายของชายแก่ วัย 57 ปี

เขาจึงคิดเล่นๆในใจ เอ่อ..ใครที่ได้เป็นพ่อคงเป็นเด็กที่โชคดีที่สุดในโลก

และดูเหมือนความคิดของเขาเมื่อครู่ ไปตรงกับคีย์เวิร์ดของงานประชุม

เพราะประธานสูงสุดได้กล่าวลาออกจากตำแหน่ง แล้วได้ยกตำแหน่งตนเองให้ลูกชายของเขา

ผมขอส่งมอบตำแหน่งประธานบริหารสูงสุด ให้แก่Mr.xxx xxx มาตำแหน่งประธานบริหารสูงสุด และมีอำนาจตัดสินแต่เพียงผู้เดียว ขอเรียนเชิญMr.xxx xxx เข้ามาพบปะกับคณะตัวเเทนบริษัทแล้วแต่จะกรุณา... ประธานสูงสุดกล่าวพร้อมกับสบตากับใครบางคน หากสังเกตดีๆประธานสูงสุดมีรอยยิ้มและดวงตาที่ปลื้มปริ่มเป็นที่สุด

ทันทีที่กล่าวจบก็มีคนเปิดประตูให้กับประธานคนใหม่ได้เดินเข้ามาในห้องประชุม ทุกๆคนต่างหือหาเพราะไม่คิดว่าประธานคนใหม่จะหนุ่มขนาดนี้

แต่สำหรับฟ้ากับเอก สองบุคคลนี้จะตกใจมากกว่าคนอื่นๆในห้อง เพราะประธานสูงสุดคนใหม่นี้ คือ...

บอย!? ฟ้าอุทานออกมาทั้งตกใจปนกับงุนงง

นะ...นี่มันหมายความว่ายังไงกันครับ? เอกได้ยกมือขึ้นถามประธานสูงสุดคนเก่า

ก็หมายถึงว่า...ผมคือลูกของท่านประธานยังไงละครับ บอยในชุดใส่สูททรงผู้ดีได้ตอบกลับเอก



ทำเอาเอกถึงกับสงบปากสงบคำตาเหลือกตัวสั่นผวา...

ทางด้านฟ้าเองก็ยังคงมองหน้าบอย ทั้งคิดถึงเขาและความรู้ผิดที่มันจุกอยู่ในอก มันค่อยๆเพิ่มพูนขึ้นไปอีก...

ผมต้องขอบคุณทุกท่านอีกครั้งนะครับ...ที่ไว้วางใจให้ผมบริหารงานต่อจากพ่อ

และมีอีกหนึ่งเรื่องที่ผมจะบอกกับทุกท่านให้ทราบกัน...
คณะตัวแทนต่างกันสงสัยกับสิ่งที่บอยกำลังจะบอก ผมได้ซื้อหุ้นบริษัททุกๆท่านที่อยู่ในที่นี้ คือ บริษัทที่ขึ้นตรงกับผมเพียงผู้เดียว โดยผู้อำนาจรองลงมาจากผม คือ...

บอยเปิดตัวผจก.และเลขาส่วนตัวของเขา เชิญครับ ผู้จัดการเมฆ...

ห้ะ!? เอกยิ่งตกใจเข้าไปอีกเมื่อจู่ๆ หัวหน้าเก่าที่เขาทำการยึดอำนาจมากับมือ

ตอนนี้ได้ไปอยู่กับบอยที่เฉลยตัวจริงว่าเป็นลูกประธานและเป็นนายเหนือหัวของเขาในตอนนี้

นี้มันเหี้ยอะไรวะเนี่ย!? เอกได้อุทานขึ้นหลังจากที่เลิกการประชุม...

มิ้นที่นั่งอยู่ข้างๆก็กำลังงุนงงกับเหตุการณ์ครั้งนี้ และด้วยความเด็กเธอจึงถามเอกกลับโดยไม่ทันคิด

เมื่อกี้...ใช่พี่บอยรึเปล่าค่ะ? ทันทีที่มิ้นเอ่ยขึ้นเอกก็หันไปถามกลับ

รู้จักด้วยเหรอ?

ใครค่ะ? ...ออ! ตอนมิ้นมาทำเรื่องฝึกงาน พี่บอยได้เป็นไกด์พามิ้นไปหา HR นะคะ ฮ่าๆ...ตอนนั้นว่าหล่อแล้ว ตอนนี้หล่อกว่าหลายเท่าเลย~ มิ้นได้เอ่ยปากชมโดยหารู้ไม่ว่า เอกกำลังนั่งเครียดจ้องหน้าเขม่น

มิ้นจึงเงียบปากไป...และเอกก็ขับรถกลับบริษัททันที

ด้านฟ้าเองพอเลิกประชุม เธอก็พยายามที่จะเดินหนีจากบอย เพราะความละอายใจที่จุกอยู่ในอก

แต่ทว่า...สวัสดีครับท่านประธาน !!?

ผู้จัดการฟ้าได้เจอเข้ากับบอยและกล่าวสวัสดีทักทายตามมารยาท...

สบายดีกันหรือเปล่าครับ? บอยรับไหว้เพราะถึงแม้จะตำแหน่งใหญ่โต แต่เขาก็อายุน้อยกว่าผจก.ของฟ้า

สบายดีครับ... ผจก.ฟ้าได้กล่าวกลับบอยด้วยรอยยิ้มที่เป็นมิตร

บอยยิ้มรับก่อนจะเหลือบไปมองฟ้ายืนอยู่ข้างหลังผจก.เธอ โดยฟ้าไม่แม้แต่จะกล้าสบตาเขาเลย

เลขาของคุณแปลกนะครับ สวย...แต่ไม่มีความมั่นใจในตัวเอง บอยชีกหน้าฟ้าต่อหน้าผจก.เธอ

ผจก.ฟ้าถึงกับตะกุกตะกัก พยายามแก้ตัวให้กับเธอ เอ่อ...พอดีว่า วันนี้เธอป่วยนะครับ...เลยเป็นแบบนี้ ต้องขอประทานโทษด้วยนะครับ

ตำแหน่งงานที่มอบหมายไป ผมเริ่มจะไม่แน่ใจแล้วซิครับเนี่ย.... บอยทำสีหน้าเชิงดูถูก

ฟ้าถึงกลับเสียอาการ เพราะบอยไม่เคยพูดจาไม่ดีกับเธอทั้งต่อหน้าและลับหลังแบบนี้

ต้องขอประทานโทษจริงๆครับท่าน... แต่ผมรับรองว่าเธอคนนี้ทำงานออกมาดีแน่นอนครับ ผจก.ฟ้าได้ยืนช่วยสุดกำลัง

บอยได้แต่ยิ้มมุมปากก่อนจะเดินผ่านหน้าฟ้าไป แบบไม่แคร์ว่าเธอจะรู้สึกอย่างไรในตอนนี้

โอเคใช่ไหม? ผจก.ฟ้าได้เข้ามาดูอาการของฟ้า

ทันทีที่บอยเดินผ่านไปแล้ว วินาทีนั้นผจก.ได้เห็นน้ำตาของเธอไหลอาบแก้ม...

ผจก.ฟ้ารู้ถึงความสัมพันธ์ของเธอกับท่านประธานคนใหม่ดี แต่ไม่รู้ว่าเหตุอะไรถึงได้เป็นแบบนี้...

--------------------------------------------------

หลังจากที่บอยได้เจอเรื่องร้ายๆมา เขาจึงตัดสินใจกลับบ้านที่ต่างประเทศในวันนั้น โดยไม่ได้บอกกล่าวกับทางบ้าน

นาทีแรกที่กลับสู่วิมานบ้านเกิดตนเอง เหล่าลูกน้อง คนรับใช้ได้ต่างออกมาต้อนรับคุณหนูที่ออกจากบ้านไปนานหลายปี

กลับมาแล้วเหรอลูก... เสียงผู้หญิงคนแรกที่เป็นดั่ง รักแท้หนึ่งเดียวในชีวิตของเขาได้กล่าวทักทาย

วินาทีนั้นบอยเข้าไปกอดแม่ด้วยความคิดถึงสุดจับใจ ทั้งอยากระบายเรื่องราวที่ผ่านๆมาให้ฟังทั้งหมด

ไม่เป็นไรนะลูก...ไม่เป็นไร ลูกอยู่บ้านแล้ว แม่กล่าวพร้อมลูบหัวปลอบลูกชายตัวเอง ทั้งๆน้ำตาคลอไปด้วย

และพอลืมตาขึ้นมามองก็เห็นชายแก่คนหนึ่งยืนมองเขาอยู่ด้านหลังแม่ จึงถอนกอดจากแม่ของเขาและเดินเข้าไปหาพ่อของตัวเอง

บอยยืนประจันหน้ากับพ่อ ก่อนที่เขาจะก้มลงกราบเท้า....ทำทุกๆคนที่ยืนมองต่างพากันประหลาดใจ รวมถึงพ่อแม่ของเขาด้วย

พ่อของบอยอึ้งไปพักใหญ่ เพราะลูกชายของเขาไม่ได้ทำแบบนี้มานานกว่า 10 ปีแล้ว

พ่อจึงโน้มลงมาลูบหัวบอยและกล่าวกับลูกชายสุดที่รัก กินอะไรมารึยังลูก? โต๊ะอาหารพร้อมแล้ว ด้วยน้ำเสียงที่อบอุ่นใจ

ทุกคนในบ้านต่างพากันเยียวยาจิตใจ ระยะเวลา 2 เดือนที่สภาพจิตใจของบอยจะกลับมาเป็นปกติ...

ณ โต๊ะอาหารค่ำ พ่อแม่ลูกได้นั่งพูดคุยกันระหว่างทานมือค่ำ

แน่ใจจริงๆแล้วใช่ไหมลูก?

แม่ได้กล่าวกับเขาพร้อมกับมองไปที่สามีหรือพ่อของบอย

ครับแม่ บอยยืนยันคำเดิม

แล้วแกจะซื้อหุ้นบริษัทเล็กๆแค่นี้ เพื่ออะไร? พ่อด้วยความเป็นนักธุรกิจได้ถามกับลูกชาย บริษัทเล็กๆแบบนี้....มันจะตอบโจทย์ได้ซักแค่ไหนกัน?

บอยจึงลุกขึ้นและเดินรอบโต๊ะกินข้าว แม่จำป้ายสีที่บริษัทเราส่งต่อให้ซัพพลายเออร์ทำได้ไหมครับ?

ไม่กี่วินาทีแม่ก็ร้องอ๋อขึ้นมาทันควัน ก่อนจะมองหน้าบอยและยิ้มอย่างภาคภูมิใจ มิน่าละ...ถึงได้ออกแบบรู้ใจแม่จริงๆ ฝีมือใอ่เสือของแม่นี่เอง

เเม่เอื้อมมือไปหยิกแก้มบอย ก่อนจะหันหน้าไปมองพ่อด้วยสายตาที่เข้าข้างลูก...

.... แต่ถึงอย่างนั้นพ่อก็ไม่เห็นด้วยอยู่ดี เพราะมันไม่คุ้มค่ากับเงินที่จะต้องเสีย แต่พ่อว่าเอาเงินส่วนนี้ไปเจาะตลาดจีนดีกว่าไหม? มันดูจะคุ้มค่ากว่านะ

บอยจึงอธิบายแผนหารให้พ่อฟัง ผมไม่ได้จะใช้เงินจำนวนพันล้านดอล ไปซื้อเฉพาะบริษัทนี้บริษัทเดียวซะหน่อยนิครับ... แต่ผมจะใช้เงินนี้ซื้อหุ้นบริษัทอื่นๆอีก ที่ไทยมีบริษัทดีๆเยอะนะครับ! ที่ตลาดหุ้นยังไม่มี

และที่จีนเอง...แคท(พี่สาว)ก็คุมอยู่ที่นู้นแล้ว ผมจะไปซ้ำรอยอีกทำไม?


บอยบอกเหตุผลมาสู้กับพ่อ ซึ่งจริงแล้วพ่อไม่ได้เสียดายเศษเงินจำนวนพันล้านดอลลาร์สหรัฐ แค่เพียงอยากฟังความเห็นของลูกชายที่กำลังเติบโตอยู่ก็เท่านั้น พอซื้อสำเร็จแล้วแกจะทำยังไงต่อ? (พันล้านดอลลาร์สหรัฐ = 29,988,000,000.00 ล้านบาทไทย)

ถ้าเป็นไปตามแผน...ผมก็จะเอาบริษัทที่ซื้อมานี้ มารวมกันในนามบริษัทเรา และตั้งเป็นสาขาหลักที่ 2 ในเขตทวีปเอเชียตะวันออกเฉียงใต้...

พ่อพิจารณาไตร่ตรองคำพูดของลูกชายของเขา เขามองลึกลงไปในแววตาบอยและรู้เหตุผลที่แท้จริง

ถ้าอย่างนั้น... พ่อได้ลุกขึ้นเดินไปตบไหล่บอย พ่อจะแต่งตั้งให้แกเป็นผู้บริหารสูงสุด...คุมเขตทวีปเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ บอยยิ้มขอบคุณพ่อ

--------------------------------------------------

ไม่คิดเลยว่าพ่อจะยอมมาด้วยตัวเอง... บอยได้กล่าวกับแม่ที่รออยู่บนรถ

หึๆ แม่กลั้นขำ บอยจึงถามด้วยความสงสัย ที่พ่อยอมมานี้ก็เพราะเรานั่นแหละ... แล้วที่นี้เหรอที่ทำงานของลูกตอนอยู่ไทย แม่ชี้ตำแหน่งบริษัทที่บอยทำงานในตอนนั้น

บอยยิ้มดีใจก่อนจะเปลี่ยนเรื่องคุยแก้เขิน ออ..ใช่ครับแม่ แม่จำตลาดเยาวราชได้ไหม? แม่ส่ายหน้าจำได้ลางๆ บอยจึงบอกพี่คนขับพาพ่อกับแม่ไปเดินตลาดเยาวราช ทันทีที่พ่อขึ้นรถมาแล้ว...

ณ ตลาดเยาวราช อืม...เปลี่ยนไปเยอะเลยนะ แม่ได้กล่าวขึ้นขณะที่พ่อทำหน้าเซ็งๆ แต่ก็แฝงไปด้วยความหลัง...

คุณค่ะ แม่เรียกพ่อพร้อมกับหยิบชุดกระโปรง ตามประสาผู้หญิงให้สามีกับลูกดู

สามคนพ่อแม่ลูกได้เดินตลาดเยาวราชไปเรื่อยๆ กระทั่งไปพบเข้ากับเฮียขายบะหมี่...เฮีย!

บอยได้เข้าไปทักทาย เฮียตกใจทักทายกลับ เอ้า! หายไปไหนมา 2 เดือน? แต่เฮียก็ต้องหยุดชะงักขณะลวกก๋วยเตี๋ยวอยู่

เพราะเขาได้พบกับอดีตเจ้านายตัวเอง...คะ...คุณท่าน! เฮียทำตัวไม่ถูกมือไม้แข็งเหมือนโดนมนสะกด

ฉันขอเส้นเล็กเย็นตาโฟ... พ่อได้มองเมนูก่อนจะสั่งกับเฮีย

ดะ... ได้ครับ... เชิญรอด้านในเลยครับ เฮียได้สติจึงยิ้มอย่างสุภาพและเปี่ยมไปด้วยความปิติ

พ่อได้ริมรสชาติก๋วยเตี๋ยวสูตรของอดีตลูกน้องตัวเอง... พัฒนาขึ้นมากนะ พ่อได้กล่าวชมเฮีย เฮียที่คุกเข่าก็ได้ยิ้มอย่างชื่นใจ

เป็นยังไงบ้างละ พ่อได้ถามกับเฮีย

สบายดีครับคุณท่าน...

อืม ดีแล้ว... พ่อได้วางเงินจำนวนหนึ่งและเหรียญบางอย่างให้กับเฮีย ก่อนจะลุกเดินออกจากร้านไป...

เฮียน้ำตาไหลเพราะมันคือ 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
Koog Google

NanobotS

บอย จะเอาคืนเอกละ ม่าย ตัวร้ายต้องจัด แคท แม่พระเอก มิ้น เอาให้เนื้อเรื่องมัน dark เข้มๆหน่อย

Chamchoy Chareon

จัดหนักเอาให้เต็มไปเลย แค้น10ปี เอาคืนไม่สาย

poppyza



ovident

ถึงเวลาเอาคืนไอ้พี่เอกแล้ว จัดหนักๆเน้นๆ เอาให้ไม่มีที่ยืนเลยครับบ

Tichamax12


Tik K.

ได้เวลาที่บอยจะเอาคืนเอกแล้ว ผมว่าเมฆก็คงแค้นเอกกับประธานชั่วเหมือนกันนะ




saranchai

ได้​เวลา​ของ​การ​เอาคืน​แล้ว​จัดการ​เอกหนักๆให้สมกับที่เคยทำกับบอยมาตลอด​นะครับ​

Montakan


7878

เจอแบบนี้ เอกก็เริ่มสยองแล้ว
ยิ่งกว่าลงดาบทันทีอีก
อยู่ด้วยความหวาดผวา ไม่รู้จะโดนเชือดท่าไหน

solomon1977

เปิดตัวได้สะใจมาดเลยครับ....อยากรู้ว่าบอยจะเอาคืนไอ้เอกยังไงแล้วฟ้าอีกคนจะให้ยกโทษให้หรือเอาคืนให้สาสมใจครับ