ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

สางแค้น (3)

เริ่มโดย twintower, มกราคม 31, 2021, 03:08:47 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

twintower

แคนมองไปที่หลังรั้วลวดหนาม มือนั้นกำแน่นพร้อมกัดกรามโดยไม่รู้ตัว มันเป็นอาณาบริเวณส่วนหนึ่งของรีสอร์ทที่กำนันน้อมเป็นเจ้าของและตอนนี้ปิดปรับปรุงอยู่ บริเวณหลังรั้วดูจะถูกปล่อยให้รกต้นไม้ไม่มีการตัด หญ้าขึ้นสูงบดบังสายตาของคนภายนอก แคนรู้ประวัติที่ตรงนี้เป็นอย่างว่ากำนันได้มันมาอย่างไร ยิ่งคิดไฟแค้นยิ่งสุมอก มือนั้นกำแน่นขึ้นก่อนที่เพื่อนอีก 3 คนที่มาด้วยกันจะเดินกลับมาหา หลังจากที่เดินดูพื้นที่บริเวณรอบๆแต่ไม่พบการเคลื่อนไหวอะไรในบริเวณนี้ ทั้ง 4 คน ต่างขึ้นรถกระบะ 4ประตู มุ่งหน้าไปหมู่บ้านที่อยู่ไม่ห่างออกไปนัก

"มันจงใจปล่อยให้ดูร้างจริงๆ ทำให้เห็นแต่คนเฝ้าหน้าประตู แถมพยายามไม่ให้มีพิรุธไม่ทำรั้วแบบไม่ให้มองเห็นข้างในแต่เอาความรกมาบดบังแทน"

คนขับรถเป็นคนพูด ก่อนหน้าที่จะมาถึงตรงนี้ได้มีการขับรถผ่านประตูทางเข้ามาแล้ว ส่วนแคนที่นั่งด้านหลังได้เสริมขึ้น

"ใช่มันจงใจปล่อย อาณาเขตมันกว้างมาก 80 กว่าไร่ ไอ้น้อมมันกว้านซื้อจากชาวบ้านทั้งบังคับ ทั้งขู่   ส่วนสำคัญมันอยู่ตรงกลาง"

แคนนั้นรู้ประวัติความเป็นมาของพื้นที่ที่สร้างรีสอร์ทแห่งนี้ มันมาจากการใช้อิทธิพลบังคับขู่เข็ญให้ขายให้มันในราคาถูก หลายสิบครอบครัวต้องเจ็บช้ำแต่ทำอะไรไม่ได้เพราะอิทธิพลของกำนันน้อมที่บีบบังคับ คนที่นั่งหน้าคู่คนขับพยักหน้าเห็นด้วย ทั้ง 4คนเป็นเจ้าหน้าที่ ป.ป.ส. ที่ขึ้นมาประสานงานกับทางตำรวจท้องที่เรื่องการทำคดีจับเฮโรอีนล็อตใหญ่ และเดินทางออกจากโรงพักก่อนจะแวะมาดูรีสอร์ท  แห่งนี้เพื่อจุดประสงค์บางอย่างทั้ง 4 คนต่างเป็นเจ้าหน้าที่หน่วยปฏิบัติการพิเศษของ ป.ป.ส คนนั่งคู่คนขับคือหน้าหน่วย ส่วนคนที่นั่งข้างแคนคือคนที่เข้าร่วมปฏิบัติการในวันนั้นด้วย รถเข้าสู่หมู่บ้านพอผ่านหน้าร้านขายของชำและอาหารตามสั่ง แคนที่มองไปที่ร้านแล้วรีบบอกให้คนขับหยุดทันที

"เจอเป้าหมายแล้ว  คนสำคัญซะด้วยงานนี้ผมจัดการเองพี่ เจ้าของร้านน่าจะจำผมได้"

แคนบอกไปยังหัวหน้าแล้วลงจากรถเดินเข้าตรงโต๊ะที่ใช้ทำอาหารที่อยู่หน้าร้าน  มีผู้หญิงสูงวัยที่กำลังทำอาหารอยู่ ไม่ห่างออกไปนักมีผู้ชายในวัยใกล้เคียงกำลังช่วยตักข้าวใส่จานอยู่ แคนเดินเข้าไปหาผู้ชายก่อนจะทักขึ้น

"ลุงโพธิ์จำผมได้หรือเปล่า"

ชายชราเงยหน้าขึ้นมามองแคนอยู่ครู่หนึ่งแล้วมีสีหน้าที่ตกใจ ก่อนจะพยักหน้า

"อ่อ เจ้าแคนนี่เอง"

พอพูดจบชายชราคนนั้นเหมือนจะนึกอะไรขึ้นมาได้ มองไปที่โต๊ะตัวหนึ่งที่อยู่ไม่ห่างออกไป พร้อมลดเสียงลง

"เจ้าแคน เอ็งมาได้ยังไง เอ็งก็รู้ว่าบ้านเอ็งมาที่นี่ไม่ได้"

แคนยิ้มออกมาเพราะชายชราผู้นี้ช่วยให้แผนการของตนเองและพวกดำเนินไปด้วยดีถึงแกจะไม่รู้ตัวก็ตามที ก่อนพูดเสียงที่ดังขึ้นเล็กน้อยพร้อมเสียงกลั้วหัวเราะ

"ทำไมละลุง ทำไมผมจะมาไม่ได้ ผมเป็นคนไทยมีสิทธิไปไหนมาไหนได้ทั่วราชอาณาจักรไทย"

"ไอ้แคนอย่าหาเรื่อง ลูกน้องกำนันนั่งอยู่ที่โต๊ะตัวนั้น"

ลุงโพธิ์ลดเสียงลงอีก และคนที่กำลังทำอาหารคือเมียของลุงโพธิ์นั้นหยุดทำทันทีและมองมาที่แคนเพราะพอจำหน้าหน้าแคนได้

"เอาอะไรกับไอ้อดีตกำนัน เหมือนกับลุงนั่นแหละที่เป็นอดีตผู้ใหญ่ แล้วไอ้น้อมมันเป็นใคร มันมีอำนาจอะไรมาห้ามผม มันเป็นเจ้าของประเทศคนเดียวหรือไง แต่กิจการของลุงน่าจะดีนะ ไม่ได้เป็นผู้ใหญ่บ้านแล้วแต่ร้านใหญ่ขึ้นกว่าเดิมเยอะ"

อีกฝ่ายนั้นดูตกใจ และด้วยเสียงอันดังของแคนผู้ชาย 3 คนที่นั่งรออาหารที่สั่งได้หันมามองและ 1 ในนั้นเดินเข้ามาหาแคนทันที ด้วยท่าทางที่ไม่พอใจ

"มึงเรียกใครว่าไอ้"

ชายคนนั้นถามแคนด้วยเสียงอันดัง พร้อมกับอีก 2 คนนั้นลุกขึ้นมายืนด้านหลัง

"ผมเรียกไอ้น้อม ทำไมหรือครับ "

"ปากดีนักนะมึง ไม่รู้แล้วนี่ถิ่นใคร"

ไม่ทันพูดจบชายคนนั้นพุ่งเข้ามาแคนทันทีพร้อมใช้มือขย้ำที่คอเสื้อ แต่แคนที่เตรียมตัวอยู่แล้ว ได้ใช้สันมือด้านขวาสับขึ้นไปที่มือข้างนั้น แล้วใช้มือทั้งสองขยุ้มไปที่แขนข้างนั้น ก่อนจะหันหลังใช้น้ำหนักจากหัวไหล่ทุ่มอีกฝ่ายลงไปบนพื้นปูนหน้าร้าน แล้วตามเข้าไปใช้เข่าด้านขวากดไปบริเวณที่ต่ำกว่าคอเล็กน้อย แล้วรวบมือทั้งสองข้างมาด้านหลังพร้อมหยิบกุญแจมือที่เหน็บอยู่ในเข็ดขัดออกมาสวมที่ข้อมือทั้งสองข้างของคนที่ถูกทุ่มทันที มันรวดเร็วมากในสายตาของคนที่เห็น สร้างความตกตะลึงให้กับชายอีก 2คน รวมถึงผู้ใหญ่โพธิ์กับเมีย  แต่ 1 ใน 2 ทำท่าจะถลันเข้ามา แต่เพื่อนนั้นดึงไว้

"เฮ้ยอย่ามันมีปืน"

เพราะชายเสื้อแจ็คเก็ต  ของแคนที่ถูกตลบขึ้นตอนดึงกุญแจมือ ทำให้เห็นปืนและวิทยุสื่อสาร และคนบนรถอีก 3 คนได้เดินลงจากรถเข้ามายืนใกล้ๆ เพราะแผนขั้นที่ 1 สำเร็จแล้ว แคนลุกขึ้นยืนแล้วก้มลงไปมองร่างที่นอนคว่ำอยู่พร้อมมีเสียงร้องด้วยความตกใจว่า

"จับผมเรื่องอะไร"

สรรพนามนั้นเปลี่ยนไปทันที แคนตอบไปด้วยเสียงเหี้ยมๆ

"ทำร้ายร่างกายเจ้าพนักงานขณะปฏิบัติหน้าที่"

ทำเอาอีกฝ่ายหน้าถอดสี แคนมองไปแล้วยิ้มอย่างสะใจเพราะอีกฝ่ายคือเหน่งนั่นเอง ก่อนที่เพื่อนของแคนจะพูดขึ้นมา

"วิทยุแจ้งตำรวจท้องที่แล้วนะ ทางนั้นบอกว่าจะส่งรถสายตรวจมา"

แคนหันไปมองที่ลุงโพธิ์ที่ยืนมองด้วยความตกใจก่อนจะพูดออกมา

"แคนเอ็งเป็นตำรวจหรือนี่"

"อดีตนะลุง ตอนนี้ผมอยู่ ป.ป.ส."

1 ใน 2 ที่มากับเหน่งได้พูดขึ้นทันทีเมื่อได้ยินแคนบอกว่าไม่ใช่ตำรวจ

"อ้าวแล้วแบบนี้มีสิทธิ์อะไรมาจับพวกผม พวกคุณไม่ใช่ตำรวจ"

"ทำไมจะไม่มีพวกผมเป็นเจ้าหน้าที่รัฐแล้วมาดูคดีเรื่องที่จับเฮโรอีน เมื่ออาทิตย์ก่อน ตอนนี้ผมอยู่ระหว่างปฏิบัติหน้าที่"

แคนเป็นคนตอบพร้อมหยิบบัตรประจำตัวออกมาโชว์ ทำเอาทั้ง  2หน้าถอดสี แคนหันไปมองที่อดีตผู้ใหญ่บ้านอีกครั้ง

"ผมมาทำงานนะลุงโพธิ์ พอดีทางนี้เป็นทางผ่านเลยอยากจะแวะมาทักทายในฐานะเรารู้จักกันดี และลุงก็เห็นแล้วว่าผมมาที่นี่ได้สบายๆไม่เห็นมีไอ้หน้าไหนจะมาทำอะไรผมได้อย่างที่มันเคยเห่า"

แคนจงใจเน้นคำว่า"รู้จักกันดี" ทำเอาอดีตผู้ใหญ่บ้านหน้าถอดสีไปเหมือนกัน และไม่นานนักรถสายตรวจได้มาและพาเหน่งขึ้นรถไป โดยแคนกับพรรคพวกได้ตามไปที่โรงพัก ส่วนอีก 2 คนที่เหลือ 1ในนั้นรีบใช้โทรศัพท์รายงานจิตทันที เพราะคำว่า ป.ป.ส.ทำเอาพวกมันตกใจพอสมควร ฝ่ายจิตพอรู้ว่าเหน่งถูกจับไปได้รีบไปบอกกำนันทันทีเป็นจังหวะที่ทั้งคู่ตอนนี้อยู่ที่รีสอร์ทพอดี คำว่า ป.ป.ส. ทำให้กำนันกับจิตรีบไปที่โรงพัก บนโรงพักเหน่งที่ถูกถอดกุญแจมือแล้ว นั่งคอตกอยู่ที่หน้าโต๊ะร้อยเวร กำนันน้อมกับจิตและทนายความและพวกที่อยู่กับเหน่งตอนโดนจับอีก 2 คน ที่มารออยู่แล้วได้เดินตามเจ้านายมาติดๆ เป็นจังหวะที่แคนนั่งอยู่หน้าห้องผู้กำกับได้ลุกขึ้นยืนแล้วหันมามองที่กำนันน้อมและจิตด้วยแววตาที่แข็งกร้าว ทำเอาทั้งสองนั้นผงะไปเล็กน้อย จิตนั้นเผลอพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา

"ไอ้อู๊ด"

ส่วนกำนันพอได้ยินจิตจึงหันไปบอก

"มันเหมือนมาก กูจำได้แล้วไอ้เด็กคนนั้นนั่นเองลูกไอ้แอ็ดไง"

แต่จังหวะนั้นหัวหน้าของแคนกับผู้กำกับได้เดินออกมาจากห้องแล้วผู้กำกับได้เชิญกำนันน้อมพร้อมทนายความและเหน่งเข้าไปที่ห้องทำงานและแคนกับหัวหน้าเดินตามเข้าไป แต่แคนหันมามองหน้าจิตอีกด้วยสายตาที่แข็งกร้าว เช่นเดียวกับจิตที่มองตอบด้วยสายตาเดียวกัน เปรียบเสมือนพยัคฆ์หนุ่มกับพยัคฆ์แก่ที่ยังมีเขี้ยวเล็บที่แหลมคมพร้อมพละกำลัง พร้อมจะปะทะได้ทุกเมื่อ ภายในห้องทำงานของผู้กำกับ หลังจากที่ทุกคนนั่งลงผู้กำกับได้เอ่ยกับกำนัน

"กำนันน้อมเรื่องนี้จริงๆมันเกิดจากความใจร้อนจากคนของกำนันเองนะ ที่จะเข้าไปทำร้ายเจ้าหน้าที่ ป.ป.ส.ก่อน ทางเจ้าหน้าที่เลยต้องป้องกันตัว แต่ผมว่าเรื่องมันไม่ร้ายแรง ยังไม่มีการลงไม้ลงมือ ผมบอกตรงๆว่าอย่าให้เป็นเรื่องที่ใหญ่โต คนของกำนันเองก็อยู่ในระหว่างประกันตัวนะครับทั้งคดีพกปืนไม่มีใบอนุญาต แถมคดีปืนเถื่อนอีก เรื่องเล็กๆแบบนี้มันไม่ควรเป็นคดีความครับ"

ผู้กำกับนั้นพยายามไกล่เกลี่ยตามคำสั่งของเบื้องบนแล้วพูดเกลี้ยกล่อมกับกำนันอีก2-3 คำจริงๆมันก็ไม่ใช่เรื่องร้ายแรง เหน่งเหลือบมองไปที่เจ้านาย เห็นกำนันน้อมพยักหน้าและตั้งแต่เจอรองพิชญ์เมื่อวันก่อนทำเอากำนันน้อมไม่กล้าที่จะวางมาดเหมือนทุกครั้งเพราะเคยเข็ดเขี้ยวกันมาแล้ว แต่ก่อนที่จะพูดอะไร ผู้กำกับหันไปทางแคนพร้อมถามไปว่า

"แคนตามนี้นะอย่างที่พี่ว่า มันไม่ใช่เรื่องร้ายแรงอะไร เพียงแต่คนของกำนันอารมณ์ร้อนเกินไป"

"ก็แล้วแต่พี่ครับ"

แคนตอบนายตำรวจรุ่นพี่แต่แววตานั้นมองไปที่กำนันอย่างแข็งกร้าว ก่อนที่จะเดินออกห้อง และทำทีมายืนรอไม่ห่างจากหน้าห้องแต่สายตานั้นมองไปที่จิต ซึ่งอีกฝ่ายมองตอบเพราะรู้ดีว่ามันเกิดจากอะไร ไม่นานเหน่งกับทนายความเดินออกมา ตามด้วยกำนันส่วนหัวหน้าแคนยังอยู่ในห้องกับผู้กำกับ เหน่งนั้นไม่กล้าสบตาแคนรีบเดินหนีไปทันที แต่จังหวะที่กำนันเดินผ่านได้หยุดเดินแล้วพูดด้วยเสียงกระซิบโดยไม่หันมามองหน้าแคน

"ไอ้หนูกูบอกแล้วไงว่าครอบครัวมึงห้ามมาเหยียบที่นี่เด็ดขาด"

"แล้วมึงเป็นใครไอ้น้อม มึงมีสิทธิที่จะทำแบบนี้หรือไง   เมื่อก่อนพ่อกูกับกูอาจจะกลัวอิทธิพลของมึง แต่ตอนนี้มึงก็แค่อดีตกำนันแก่ๆเท่านั้นแล้วพวกกูไม่กลัวมึงเหมือนเมื่อก่อนแล้วไอ้น้อม หรือมึงจะเอา"

แคนตอบกลับด้วยเสียงกระซิบเหมือนกันด้วยคำที่ท้าทายแต่สายตาจ้องไปที่จิตที่ทำท่าจะเดินเข้ามาแต่กำนันส่งสัญญาณห้าม คำตอบที่ได้ยินโดยเฉพาะประโยคสุดท้ายเป็นคำพูดที่ไม่เคยมีใครกล้าพูดกับเสือร้ายอย่างกำนันน้อมมาก่อน ทั้งเหยียดหยามทั้งท้าทาย กำนันพยามยามระงับโทสะ และด้วยประสบการณ์ที่สะสมมานาน กำนันน้อมรู้ดีว่าอีกฝ่ายไม่ใช่เจ้าหน้าที่ ป.ป.ส. ธรรมดาแน่นอน จึงได้แต่คำรามให้ได้ยินเฉพาะแคน

"ไอ้แคนกูฝากไว้ก่อน"

แคนไม่ตอบแต่มองกำนันด้วยหางตา ก่อนที่กำนันพร้อมลูกน้องจะเดินออกจากโรงพักโดยจิตที่เดินปิดท้ายหันมามองแคนอีกครั้งด้วยสายตาอาฆาต แต่แคนกลับยิ้มอย่างสะใจแถมในใจอยากตะโกนบอกไปที่จิตว่า

"ไอ้จิตกูนี่ละที่เป็นคนยิงลูกชายมึงให้ตายเหมือนหมาข้างถนน"

ถึงมันจะเป็นแค่ความคิดที่พูดออกมาไม่ได้ แต่แคนรู้ดีว่าแผนการแหวกหญ้าให้งูตื่นสำเร็จไปด้วยดี  มันเป็นแผนที่วางโดย ป.ป.ส. กับทางตำรวจ กิจการของกำนันน้อมมีหลายอย่างส่วนใหญ่จะผิดกฎหมายแต่ใช้ธุรกิจบางอย่างบังหน้า มีทั้ง ผับ บาร์ คาราโอเกะ ซึ่งพวกนี้เบื้องหลังคือการค้าประเวณี และแหล่งขายยาเสพติด ไม่รวมถึงบ่อนการพนันบ่อนใหญ่ที่กำนันน้อมดูแลอยู่ นอกเหนือจากกิจการจากด้านเกษตรกรรมที่ทำเพื่อสร้างภาพว่าช่วยเหลือคนในพื้นที่หรือการเปิดร้านอาหาร ร้านกาแฟ แผนนี้คือหลังจากที่ส่งทีมของแคนขึ้นมาเพื่อจะทำทีเป็นมาตรวจสอบคดีการจับเฮโรอีนแล้วจะหาวิธีส่งสัญญาณให้กำนันรู้ตัวว่าทางการอาจจะจับตาดูกำนันในเรื่องยาเสพติดอยู่ แคนที่รับอาสาในเรื่องนี้เพราะพอจะรู้ลู่ทางของหมู่บ้านที่อยู่ใกล้ๆกับรีสอร์ทของกำนันน้อม จากข่าวที่ได้มากำนันมักจะมาทำงานที่รีสอร์ทแห่งนี้  ที่เปิดบริการมานานแล้วแต่จู่ๆ4-5ปีที่ผ่านได้มีการปิดปรับปรุง ซึ่งกำนันอ้างกับใครๆว่ารอเงินทุนก้อนใหญ่มาปรับปรุง แต่เบื้องหลังคือการใช้เป็นพักยาเสพติดที่ขนมาจากฝั่งพม่า ที่มีทั้งกำนันเป็นเอเย่นต์เองหรือรับเป็นที่ฝากจากเอเย่นต์รายอื่นๆก่อนจะมุ่งเข้าสู่กรุงเทพ

ถ้าสังเกตดีๆ รีสอร์ทแห่งนี้จะมีการเคลื่อนไหวตลอดมีรถเข้าออกตลอดเวลา และการเข้ามาพื้นที่ครั้งนี้เพื่อให้กำนันรู้ว่ามี ป.ป.ส. มาลงพื้นที่แถวนี้เพื่อจะได้บีบให้กำนันหยุดเรื่องยาเสพติดไว้ชั่วคราว และไปทำธุรกิจอื่นๆต่อก่อนที่ทางเจ้าหน้าที่จะทำการกวาดล้างครั้งใหญ่เพราะธุรกิจหลายอย่างถูกทางการจับตามองมานานแล้ว ถึงตอนนั้นกำนันน้อมจะขาดรายได้ไปอย่างมหาศาลแต่ทางการอาจจะดำเนินคดีทางกฎหมายลำบาก เพราะกำนันนั้นระวังตัวมากหลักฐานอาจจะสาวไม่ถึง แต่มันจะเป็นการบีบให้กำนันหวนกลับมาเรื่องค้าขายยาเสพติดอีกครั้งเมื่อรายได้ทางอื่นถูกกำจัด แผนการนี้อาจต้องใช้เวลาแต่ทางรองสุพจน์กับรองพิชญ์ประเมินแล้วมันคุ้มค่า เพราะการขยายผลเรื่องยาเสพติดมันไม่หยุดแค่ฝั่งไทยเป้าหมายหลักคือฝั่งพม่า

ทุกอย่างมันเป็นไปตามแผน เพราะแคนเจอเหน่งกับพวกมากินข้าว แถมแคนรู้จักกับเจ้าของร้านที่เป็นอดีตผู้ใหญ่บ้าน  แต่ผิดคาดไปเล็กน้อยเพราะจากที่ตั้งใจจะให้แค่เรื่องไปเข้าหูกำนันน้อมว่ามีเจ้าหน้าที่ ป.ป.ส.มา แต่ด้วยคำพูดจากอารมณ์ส่วนลึกของแคน ทำให้เหน่งที่เป็นคนอารมณ์ร้อนอยู่แล้วเมื่อมีการพูดสบประมาทเจ้านายจึงอดทนไม่ไหวและถือว่านี่เป็นถิ่นของตนเอง จนทำให้เรื่องไปถึงโรงพัก  และมันทำให้งานของแคนนั้นง่ายขึ้นเพราะกำนันน้อมกับจิตจะได้รู้ว่ามีเจ้าหน้าที่ ป.ป.ส.มาด้อมๆมองๆแถวรีสอร์ท แถมทำให้รู้ว่าตนเองนั้นกลับมาแล้ว ทำให้แผนที่วางไว้สำหรับการแหย่กำนันน้อมนั้นลุล่วงไปด้วยดี

ฝ่ายกำนันหลังจากกลับมาที่รีสอร์ทได้สอบเหน่งถึงเรื่องราวโดยละเอียดก่อนจะกำชับกับเหน่ง

"มึงต้องลดความใจร้อนของมึงลงไอ้เหน่งนี่ก็เกือบไป ดีที่พวกมึงไม่พกปืนไปด้วยไม่อย่างนั้นกูก็คงช่วยมึงไม่ได้อีก"

"ครับนาย"

เหน่งรับคำสั้นก่อนจะเดินออกไป พอประตูปิดกำนันน้อมถามไปที่จิต

"มึงว่าไงกับเรื่องลูกไอ้แอ็ด"

จิตที่ครุ่นคิดมาตลอดตั้งแต่เจอแคนได้ตอบไปยังเจ้านาย

"มองได้ 2 อย่างครับ มันอาจจะบังเอิญก็ได้ หรือไม่มันก็เจตนา จากที่ได้ฟังที่ไอ้เหน่งกับพวกที่ได้ยิน มันบอกไอ้โพธิ์เองว่ามันเคยเป็นตำรวจตอนนี้มาเป็น ป.ป.ส. ถ้าเรื่องบังเอิญคือพวก ป.ป.ส.มาที่โรงพักเพื่อดูเรื่องการจับยาเพราะเรื่องมันอยู่ในท้องที่นี้ และลูกไอ้แอ็ดมันอาจจะแวะมาทักไอ้โพธิ์เพราะยังไงไอ้โพธิ์มันก็เพื่อนเก่าพ่อกับลุงของมันที่มันคุ้นเคยมาตั้งแต่เด็กๆ บางทีไอ้โพธิ์อาจจะไปพูดถูกใจดำมันในเรื่องที่กำนันเคยประกาศไว้ว่าไม่ให้พวกมันกลับมาที่นี่อีก ไอ้แคนมันก็เลยพูดตอบเสียงดังเพราะมันถือว่ามันเป็นเจ้าหน้าที่ มันคงไม่รู้หรอกครับว่าไอ้เหน่งกับพวกเป็นคนของเรา เรื่องมันเลยไปถึงโรงพัก ส่วนถ้ามันเป็นเรื่องเจตนาคือประกาศให้เรารู้ว่าพวกมันกำลังจับตาดูเราเรื่องที่เอาเป็นเอเย่นต์หรืออาจจะระแคะระคายมาบ้างก็ได้ ตอนนี้ทางเราต้องระวังตัวแล้วครับ เพราะเราก็รู้ว่าเรื่องเมื่ออาทิตย์ก่อน มันไม่ธรรมดาแน่นอน"

"แล้วถ้าเกิดเป็นเรื่องที่ 2 ทำไมมันต้องทำให้เรารู้ตัวด้วยละ มันจะมาแบบเงียบๆจะไม่มีกว่าหรือไง"

"ผมได้แต่คาดเดาครับนาย แต่ถ้านายถามผมขอเดาว่ามันอาจจะมาจากเรื่องจับเฮโรอีน เพราะที่เกิดเหตุมันอยู่ไม่ห่างจากที่นี่เท่าไหร่นัก พวกนั้นอาจสงสัยว่าเรามีเอี่ยว นายอย่าลืมเรื่องรองพิชญ์สิครับ ถ้ารองขึ้นมาแบบนี้ ทำไมทางรองพิชญ์จะไม่สงสัยนาย นายก็รู้ว่ารองพิชญ์นะไม่ทำอะไรบุ่มบ่ามแน่นอน ต้องวางหมากไว้หลายชั้นแน่นอน ผมเดาได้แค่นี้ครับนาย"

กำนันน้อมเอามือลูบหน้า พร้อมคิดถึงความวุ่นวายในช่วงที่ผ่าน หลังจากการฆ่าโหดในคืนนั้น ทางพวกว้าแดงนั้นแทบจะไม่อยู่สุขเพราะแกนนำระดับหัวหน้าถูกฆ่าตาย และต่อมายาบ้าล็อตใหญ่ถูกจับมันไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่นอน ทำให้ตอนนี้ทางว้าแดงได้เพิ่มกำลังอีก 2 กองร้อยในการคุ้มกันโรงงานผลิต จากเรื่องที่หนักอึ้งอยู่แล้วกลับมีเรื่องของแคนมาเพิ่มเข้าอีก ตั้งแต่ปะทะคารมกันที่โรงพักจนกลับมาถึงที่นี่ คนฉลาดอย่างกำนันก็คิดแบบที่มือขวาของตนเองบอก เพราะตั้งแต่วันนั้น การติดต่อจากทางพวกว้าแดง พวกนั้นคิดว่าทาง DEA อยู่เบื้องหลังแน่นอนเพราะเปายุ่นคือคนที่ทาง DEA หมายหัวไว้ ทำให้กำนันมาคิดทบทวนอีกครั้ง ทั้งจากภาพถ่ายที่ได้มา จากการบอกเล่าของลูกน้อง ทำให้กำนันคิดเหมือนพวกว้าแดง และมั่นใจว่ารีสอร์ทของตนเองนั้นถูกสอดส่องแน่นอน หลังจากนั้นกำนันได้สั่งให้เพิ่มติดตั้งกล้องวงจรปิดเพิ่มโดยรอบ และสั่งให้คอยสังเกตดูบนท้องฟ้าด้วยว่ามีอะไรแปลกๆมาบินวนอยู่หรือไม่ นอกเหนือจากเรื่องที่พวกของเหน่งถูกประกันตัวออกมา กำนันได้สั่งให้ทำลายโทรศัพท์มือถือของทุกคนทันทีหลังจากรู้ว่าถูกยึดและได้คืนวันที่ถูกประกันตัว กำนันไม่ไว้ใจว่าจะมีอะไรติดมากับโทรศัพท์ขอลูกน้องตนหรือไม่ ทั้ง 3 คนถูกสั่งให้ไปยกเลิกเบอร์เดิมและเปิดเบอร์ใหม่ทันทีโดยกำนันให้เงินไปซื้อโทรศัพท์เครื่องใหม่ด้วย แถมเรื่องวันนี้ที่เจ้าหน้าที่ ป.ป.ส.มาวนเวียนอยู่บริเวณหมู่บ้านมันทำให้น่าคิดอยู่เหมือนกัน กำนันจึงบอกไปที่จิต

"รอดูกันต่อไปจิต ไว้กูหาข้อมูลของลูกไอ้แอ็ดกับเรื่อง ป.ป.ส.ให้ได้มากว่านี้ก่อน ส่วนตอนนี้มึงโทรไปบอกไอ้คำรณให้พาคนของเราทั้งหมดกลับมาที่นี่ไม่ต้องอยู่โกดังฝั่งนั้นแล้ว เดี๋ยวกูจะโทรไปบอกพวกว้าเอง ให้คนของมันเหลือแค่2-3 คนเฝ้าโกดังไว้ก็พอ กูจะหยุดเรื่องพวกยาไว้ก่อนจนกว่าจะได้เรื่องมากกว่านี้"

"แล้วกำนันคิดว่ามีเกลือเป็นหนอนหรือเปล่าครับ"

กำน้อมถอนหายใจแรงๆก่อนจะตอบ

"มันก็น่าคิดแต่คนของเราคงยากทั้งเรื่องเฮโรอีนทั้งเรื่องยาบ้าของคุณสาธิตเกิดไล่ๆกัน แต่มึงกับไอ้เทพไปตรวจสอบอีกที"

"แล้วถ้าไม่ใช่คนของเราละครับ"

"มึงหมายถึงใคร"

"บอกตรงๆนะครับ กำนันผมระแวงคนที่ชื่อธง"

"มันก็สนิทกับไอ้ทุมนี่คนของคุณสาธิตคนนั้น แล้วมึงสงสัยมันตรงไหน"

"บอกไม่ถูกครับนาย หรืออดีตของมันก็เป็นได้ ทั้งๆที่ตอนที่มันหลบตำรวจมาอยู่กับเรามันก็ช่วยงานเราได้เยอะ ทั้งเรื่องที่นี่ทั้งฝั่งโน้น และเรื่องข้อมูลที่มันได้มาที่ทำให้ไม่โดนจับในหลายเรื่อง"

"กูเคยถามคุณสาธิตเหมือนกันแต่ทางเขารับรอง เพราะไอ้ธงมันก็ช่วยงานคุณสาธิตได้หลายเรื่อง อย่างล่าสุดไม่กี่วันที่ผ่าน มันก็โดนตำรวจลากไปซ้อม จนรองสุพจน์ต้องไปเคลียร์ขอไม่ให้มันเอาเรื่องนะ เพราะตำรวจไม่เจออะไรเลย กูไม่รู้รายละเอียดมากแต่โทรคุยกับคุณสาธิตเรื่องยาบ้าที่ถูกจับ กูก็ถามเขาว่าสงสัยใครไอ้ธงด้วยหรือเปล่าเขาก็บอกว่าไม่ใช่แล้วเขาก็เล่าเรื่องไอ้ธงที่ถูกตำรวจซ้อมให้ฟัง แต่เรื่องยาบ้ามันอาจมาที่ตำรวจมันสืบเองก็ได้ ตรงนี้เราต้องตรวจสอบให้ดี มึงไปจัดการเรื่องไอ้คำรณก่อน"

"ครับนาย"

จิตทำท่าจะลุกขึ้นแต่กำนันเรียกไว้อีก

"ไอ้จิตระวังตัวหน่อยนะ กูว่าไอ้แคนมันไม่ปล่อยแน่ เมื่อกี้ที่โรงพักมันก็พูดท้าทายกู แล้วเรื่องพวกนี้ มึงไม่ต้องทำเองทั้งหมดให้ไอ้เทพกับคนอื่นๆช่วย พวกทนายความที่กูจ้างไว้นะสั่งให้มาหาข้อมูลของไอ้แคน เพราะมึงเองก็ยุ่งกับงานศพอยู่"

จิตพยักหน้าก่อนจะเดินออกจากห้อง ถึงเจ้านายจะไม่เตือนแต่ตนเองก็ต้องระวังตัวอยู่แล้ว สายตาของแคนวันนี้มันไม่ต่างจากสายตาเมื่อเกือบ 20 ปีที่แล้วที่มองมา ส่วนเรื่องของทุมนั้นถึงกำนันจะบอกว่ามันเกิดจากความผิดของทุมเอง แต่กำนันให้เช็คมูลค่า 1 ล้านให้ตนบอกว่าเป็นเงินช่วยเหลือเพราะทุมไปทำงานตามคำสั่งของกำนัน นอกเหนือจากงานศพที่กำนันน้อมจัดการให้ทุกอย่าง ส่วนหลานของตนนั้นกำนันให้เงินช่วยกับครอบครัวหลานตนไป 5 แสน จนช่วงค่ำหลังกลับจากงานศพของทุมกำนันน้อมได้มาที่ทาวน์เฮ้าส์หลังหนึ่ง หลังจากที่รถจอดที่หน้าบ้าน กำนันได้บอกคนขับรถ

"พรุ่งนี้มึงคอยรับโทรศัพท์กูแล้วกันว่าจะให้มารับกี่โมง"

คนขับรถพยักหน้ารับคำสั่ง แล้วกำนันก้าวลงจากรถเดินเข้าไปในบ้าน ตั้งแต่วันที่เจอรองพิชญ์ที่โรงพักกำนันน้อมเวลาไปไหนมาไหนไม่กล้าให้บรรดามือปืนติดตาม เพราะกลัวโดนเพ่งเล็งกำนันน้อมนั้นรู้พิษสงของรองพิชญ์เป็นอย่างดี ทาวน์เฮ้าส์หลังนี้กำนันซื้อให้ 1 ในเมียเก็บของกำนันที่มีหลายสิบคน หญิงสาวที่อยู่บ้านหลังนี้คือเมียเก็บคนล่าสุดของกำนัน เธอชื่อ  จีน่า อดีตนั้นเคยเคยได้ตำแหน่งรองอับดับ 2 ของนางงามประจำจังหวัด ที่กำนันน้อมเป็นคนส่งเข้าประกวด หลังจากประกวดเสร็จได้เข้ามาทำงานกิจการของกำนันน้อมก่อนจะตกเป็น 1 ในเมียเก็บ กำนันน้อมจะใช้วิธีให้บรรดาอนุฯนั้นเข้าไปทำงานหรือดูและกิจการที่ตนเองมีอยู่ถ้าใครมีความสามารถก็จะได้เป็นผู้บริหาร อย่างจีน่าตอนนี้ได้เป็นผู้จัดการร้านกาแฟที่กำนันเปิดบังหน้าเอาไว้ฟอกเงิน ทันทีที่เข้ามาในบ้านเบียร์เย็นๆถูกนำมาเสิร์ฟทันที ไม่ช้าไม่นานหลังจากจิบเบียร์จนได้ที่ ในห้องนอนชั้นบนของบ้าน ร่างที่เกือบจะเปลือยเปล่าของจีน่าที่เหลือแต่กางเกงในตัวจิ๋วที่ปกปิดส่วนสำคัญ นมที่ผ่านการศัลยกรรมจนดูกลม และหัวนมสีน้ำตาลที่ตอนนี้ถูกกำนันน้อมที่เปลือยไปทั้งตัวดูดสลับไปมาทั้งสองเต้า พร้อมกับมืออันสากนั้นลูบผ่านหน้าท้องที่แบนเรียบไปจนถึงขอบกางเกงใน แต่มือของกำนันไม่ล้วงเข้าไป  แต่เลื่อนผ่านไปขยำตรงเป้า และสีตรงร่องผ่านกางเกงใน ทำให้ร่างที่งดงานนั้นครวญครางไม่หยุด

"อู้วววววว พี่กำนันขาหนูเสียววววววววววววว อูววววววววววววว"

กำนันใช้ลิ้นปลุกเร้าอารมณ์ที่หน้าอกอันใหญ่โตของสาวรุ่นลูกอยู่อีกพักใหญ่ก่อนจะเลื่อนกายขึ้นมาด้านบน แล้วนำควยที่ทั้งใหญ่ทั้งดำไปจ่อที่ปากหญิงสาว

"อมให้พี่หน่อย"

จีน่าผงกหัวขึ้นแล้วใช้มือประคอง ก่อนจะนำควยของกำนันน้อมเข้ามาในปาก จริงๆเธอไม่ชอบเรื่องใช้ปากทำรักให้อีกฝ่ายแต่จำต้องฝืนทำให้เพราะเธอกับครอบครัวสุขสบายทุกวันนี้เพราะเงินของกำนัน ถ้าทำไม่ถูกใจเธออาจจะถูกเฉดหัวเหมือนสาวหลายๆคนที่เคยเจอ เพราะปรนเปรอรสสวาทไม่ถูกใจกำนัน  เธอผงกหัวไปมาพร้อมใช้ลิ้นเลียไปตรงส่วนหัว พร้อมกับเสียงสูดปากของกำนัน จนกำนันพอใจจึงดึงควยออกจากปากเธอ แล้วเลื่อนตัวลงมา ใช้มือดึงกางเกงในให้พ้นตัวเธอ พร้อมเอามือขยำไปบนหมอยที่ดกตำไปมาก่อนจะใช้นิ้วเขี่ยไปมาบนร่อง ทำเอาร่างที่ขาวโพลนนั้นบิดไปมาพร้อมเสียงครางอีกครั้ง จนกำนันจับตัวเธอให้นอนคว่ำ จีน่ารู้ทันที รีบยกก้นให้สูงขึ้นแขนทั้งสองยันบนที่นอน

"จีน่าอยู่นิ่งๆนะ พี่ขอถ่ายหีของหนูหน่อยมันสวยเหลือเกิน"

กำนันพูดพร้อมใช้โทรศัพท์มือถือบันทึกภาพเนินหีของจีน่าจนพอใจ ก่อนจะขยับตัวเข้ามาด้านหลังแล้วฝังหน้าลงไปบนโคกหีที่ชื้นแฉะ ลิ้นนั้นกวาดเข้าไปด้านใน ทำเอาจีน่าเกร็งไปทั้งตัว ถึงจะถูกเลียมาหลายสิบครั้งแต่ทุกครั้งมันสร้างความเสียวให้เธอตลอด ยิ่งการถูกเลียหีด้วยท่าแบบนี้ลิ้นของกำนันนั้นกวาดเข้ามาลึก ก้นของเธอส่ายไปมาพร้อมเสียงครวญครางไม่หยุด

กำนันใช้ลิ้นอยู่ครู่ใหญ่แล้วเลื่อนตัวขึ้นมา พร้อมนำควยขนาดใหญ่ของตนจ่อไปที่รูหีแล้วดันเข้าไปทันที จีน่าครางออกมาอีกครั้งทันทีพร้อมเด้งรับ ส่วนกำนันนั้นกระเด้าช้าสลับเร็วไปตามจังหวะ ทำเอาหญิงสาวนั้นเด้งรับทุกครั้ง เธอยอมรับว่าวัย 60 เศษนั้นไม่ทำให้กำนันเรี่ยวแรงถดถอย จัดเป็นยอดนักรักคนหนึ่ง มีน้ำอดน้ำทนกว่าพวกหนุ่มๆที่เธอเคยผ่านมา ถึงจะสูงวัยแต่กำนันน้อมยังดูดี ทั้งรูปร่างที่ออกกำลังกายเป็นประจำ ผมนั้นถึงจะมีผมหงอกอยู่บ้างแต่มันเพิ่มบุคลิกให้ดูมีสง่าราศี ยิ่งไม่ไว้หนวดยิ่งทำให้หน้าดูอ่อนกว่าวัย แถมลีลารักนั้นไม่ยิ่งหย่อนด้วยประสบการณ์ที่มีผู้หญิงมาคอยบำเรอกามเป็น 100 คน ทำให้กำนันนั้นเชี่ยวชาญเกมรักเป็นอย่างยิ่ง ครั้งนี้ก็เหมือนทุกครั้งบทรักมันทอดยาวนาน  กำนันต้องการปลดปล่อยความเครียดที่เกิดขึ้น โดยกำนันเลือกที่จะมาหาจีน่าเมียเก็บคนล่าสุด

เสียงเนื้อกระทบกันเป็นจังหวะพร้อมกับเสียงครางของหญิงสาวที่เธอไปถึงจุดหมายแล้วครั้งหนึ่งแต่ฝ่ายชายที่อายุพอๆกับพ่อเธอนั้นยังเย็ดเธอไม่หยุดแถมบางครั้งเย็ดเธอยกต่อยกไม่มีหยุดพัก  ตรงนี้เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่มัดใจเธอนอกเหนือจากเงินที่กำนันให้เดือนละหลายหมื่น บทรักที่มีน้ำอดน้ำแถมลีลาก็ใช่ย่อยทำเอาเธอหลงใหลอย่างมากถึงจะไม่ชอบใช้ปากให้ฝ่ายชายแต่พอเจอตรงนี้เธอจึงมองข้ามไป จนกำนันส่งสัญญาณบอก

"จีน่าพี่ใกล้จะถึงแล้วนะ"

"จ๊ะพี่ปล่อยมาเลยหนูก็จวนแล้ว"

ไม่นานนักน้ำกามของกำนันพุ่งเข้าใส่รูหีพร้อมเสียงครางของทั้งสอง แล้วกำนันน้อมได้ซบไปบนแผ่นหลังของหญิงสาวที่ตอนนี้นอนราบไปบนเตียงเหมือนกัน

 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

dodoza2

แก่แต่ยังฟิตกำนันขอบคุณมากครับ สนุกมากๆเลย มาต่อเลยครับติดตาม

kenwin

ต้องเข้าทางเมียน้อยกำนัน

Khuna

งานนี้ส่งสัยต้องเข้าทางจีน่่าแล้วแหละ ถึงจะทำงานง่ายขึ้น

game smith

เยดชนะกำนันสิ ส๔้หน่อย
เผื่แได้ข้อมูลวงใน

gusjung111

ของกำนันมีแลเวแล้วของแคนเมื่อไหร่จะออก

n_neng

ค่อยๆใกล้กำนันเข้าไปทุกที่แล้ว  รุกคืบที่ละนิด  เดวเสือร้ายจะอยู่ไม่สุข

thongdaeng_skk

กำนันกับไอ้จิตก็มีฝีมือพอตัว ระวังตัวใช้ได้ แผนการล้างแค้นจะได้ขุดรากถอนตอเลยหรือไม่

Ziyaah

นึกว่าจะไมมีฉากเสียวซะแล้ว บู๊ๆเสียวๆมันดี

gumpxxxx

เนื้อเรื่องเชือดเฉือนน่าจะมันอยู่นะ แคนน่าจะเอาคืนกำนันทุกทางแน่ๆ

Sitthikirn

เข้าทางเมียน้อยไปเลยนายแคน เผื่อมีโอกาสได้ลองสักครั้ง ::DookDig::

Sakoda

เริ่มอยากรู้จักอดีตของแคนแล้วสิ อะไรที่ทำให้ครอบครัวแคนเข้าหมู่บ้านไม่ได้

treemiles

รอแคน จัดบ้างอะครับ กับลูกสาวกำนัน ถ้ามีนาะครับ

ชายชรา

ยิ่งอ่านยิ่งน่าติดตามเนื้อเรื่องมีให้ลุ้นชอบแนวนี้ครับตอนต่อไปมาไวไวครับ

kodzilla

เป็นเรื่องที่ดุเดือดดีจริงๆ น่าอ่านมากเลย