ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

จิตบำบัด Seasons 2 EP 2

เริ่มโดย Khawnkaow, กุมภาพันธ์ 16, 2021, 08:10:37 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

Khawnkaow

จิตบำบัด  Seasons 2  EP 2
"มาแล้วค่ะ จิตบำบัด Seasons2 EP2....พี่แก้ม กับข้าว จะเป็นอย่างไรติดตามได้ค่ะ"

เราเดินออกมาจากตึก เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น>>> คะแม่>>> ข้าว แม่อยู่หน้ามหาวิทยาลัย....เราตอบ >>>แม่พูดต่อ กลับบ้านพร้อมกันนะ>>>ค่ะ.....พอขึ้นรถแม่จับคางเราแล้วบิดมาดูร่องรอย แม่มองรอยเขียวช้ำที่หางตา......ริมฝีปากแม่จูบที่หน้าผากและรอยช้ำ แล้วพุดว่า.....เจ็บไหมลูก..... เรายิ้มแล้วตอบว่า.....ชินแล้วค่ะ แต่หัวใจเราเต้นแรง......แม่จะไปตลาดไหม......เราเปลี่ยนเรื่อง...แต่ตาแดง>>>>ไม่ไป กลับบ้านเลยจ๊ะลูก.... แก้มเขาจัดการให้แล้ว...แม่พูดต่อว่า....พี่แก้มนี่ก็ดีเนอะ สมัยเรียนเป็นเด็กที่ตั้งใจเรียน เรียนเก่ง  ตอนทำงานก็เป็นคนเก่ง  ส่วนเรื่องงานบ้านงานเรือนทำได้ดีมาก.....แม่ยิ้ม แล้วลูบหัวเรา......ข้าวก็เก่งลูก เพียงแต่ข้าวยังหาจุดที่ข้าวเก่งไม่เจอ แม่รู้ว่าข้าวมีพรสวรรค์เรื่องวาดรูป ออกแบบ ใส่ใจในทุกคน ถ้ามันไม่เกินไป หาคณะที่เราชอบไว้สักคณะจะดีไหม จะได้เรียนไปพร้อมกัน....ส่วนเรื่องกีฬาที่ข้าวไปแอบลงวิ่งหลายต่อหลายครั้งแม่ว่าพัฒนาการข้าวดีขึ้นนะ จาก 5 10 กิโล มาถึงฮาร์ฟ และมาราธอนได้ นี่ แม่ว่าข้าวเก่งมานะลูก แม่ลูบหัวเบาๆ.........เรานี้อึ้ง ถามแม่ต่อว่าแม่รู้ได้อย่างไร ว่านู๋ไปลงวิ่งมาอะ...เอาน่าแม่รู้จํะ อย่าลืมซิ แม่มีเพื่อนอยู่สายกีฬาด้วยนะลูก ทีหลังจะลงกีฬาอะไรก็ดูข้อมูลหน่อยนะ  เรามารู้ทีหลังว่าแม่เราเป็นอดีตนักกีฬามาก่อน  เหอะๆๆ  เราไม่เคยปิดอะไรแม่ได้สักอย่าง มีแต่ว่าแม่จะพูดหรือไม่พูดเท่านั้นละ.....รัดเข็มขัดได้แล้ว กลับบ้านกัน แม่ยิ้ม แล้วลูบหัวเรา
เมื่อถึงบ้านพี่แก้มเตรียมของทำกับข้าวรอไว้แล้ว>>>>เรา ไหว้พ่อ  พ่อบอกว่า ไปล้างมือ แล้วมากินข้าวกัน...ค่ะ เรากำลังจะเดินไป..... พี่แก้มจับหน้า เราแล้วถามว่าเจ็บไหมตัวเล็ก  เราตอบว่าชินแล้ว ไปล้างมือก่อนนะ หิวข้าวละ>>>เรานั่งกินข้าวกัน 5 คน พ่อลูกเค้าคุยกันถูกคอ ส่วนเรา โดนพี่น้ำมองด้วยสายตาเหยียด>>>แล้วพี่น้ำก็โพล่งเรื่องแฟน ว่านางไปซื้อของให้แฟน ได้นั่นโน่นนี่มาแฟนคงถูกใจเมื่อเปิดกล่อง..... เรานึกในใจ กูนี่ละ เลือกให้>>>>แล้วไอ้คนพี่ชอบเพศเดียวกันนะแย่ะเนอะ พวกนี้ อารมณ์มันแปรปรวน..........เราขยับ พี่แก้ม จับมือเราไว้...แม่พูดออกไป ความรักความเข้าใจ มันไม่จำกัดเพศหรอกนะน้ำ ถ้าอยู่กับใครแล้วเป็นสุข เราก็ควรอยู่กับคนนั้น กริยา มารยาท บางอย่างไม่ควรพูดก็พูด ไม่ควรทำก็อย่าทำ>>>>>พ่อพูดทันที กินข้าวกันเถอะ....พอแล้ว>>> เรานั่งค่อยๆ ตัวข้าวเข้าปากแบบเซ็ง>>>> น้ำตาออกมาตอนไหนไม่รู้ คุณนายเหน็บอีกดอก ไม่ต้องมาบีบน้ำตากินๆ เข้าไป
บรรยากาศบนโต๊ะกินข้าวเงียบ มีแต่เสียงคุยของพี่น้ำ กับพ่อ>>>> เราบอกทุกคนว่า ข้าวอิ่มแล้ว ขอไปทำรายงานก่อนนะค่ะ>>ข้าวเดินออกจากโต๊ะ ไปนั่งที่สนามหญ้าบ้าน มองอะไรเขียวๆ ไปรอบ แล้วล้มตัวลงนอนที่สนามหญ้า เจ้าแต้มแมวตัวน้อย (แต้มเป็นแมวจร ที่เราเจอจากข้างถังขยะหน้าปากทางเข้าบ้าน มันกลัวแอบอยู่ข้างถึงขยะ ด้วยที่เราเป็นวันน้นขอเดือนแล้วอยากอาเจียร แต่เห็นเจ้าแมวน้อย ขดอยู่ข้างถังขยะตัวสั่น กว่าจะจับออกมาได้นี่โดนข่วนไปหลายแผล 5555) เข้ามาคลอเลีย เรากอดเจ้าแต้ม มองไปนอกรั้ว เพื่อปล่อยให้สมองได้พักบ้าง หลังจากได้รับเรื่องเครียดๆ มาทั้งวัน  แม่กับพี่แก้ม เดินออกมาหน้าบ้าน แล้วมานั่งคุยกับเรา ตัวเล็กเป็นไง  ไม่เป็นไงค่ะแม่  แม่ พี่แก้ม>>>>น้องมีเรื่องหารือ เราเล่าเรื่อง ที่เราเลส กับกลุ่มเพื่อนสาว พี่ก้าว แล้วการมีอะไรของกลุ่มเพื่อนกับพี่ก้าว>>>>แม่บอกว่า จะให้พูดในฐานะอะไร ถ้าฐานะ แม่จะบอกว่าดีแล้วที่เราไปซื้อของกับยัยน้ำ นะ เจ็บตัวแค่นี้ก็ดีถมไป แต่ถ้าในฐานะนักจิต ก็จะบอกว่ามันเป็นจิตสำนึกและการลอกเลียนแบบ รวมถึงความตื่นเต้น.....พี่แก้มพูดว่าจริงๆ พี่ไม่ว่าหรอกนะ เพราะพี่ก็เคยทำแบบนี้มาก่อน แม่เราพูดดังขึ้น แก้ม ไม่ต้องเล่าให้น้องฟังก็ได้มั๊ง แม่ขึ้นเสียงสูง....พี่แก้มดื้อแล้วพูดต่อว่า....ไม่คะแม่เรื่องนี้ข้าวเค้ารู้แล้วค่ะ แก้มไม่อยากจะปิดบังกันไป อย่างน้อยมีอะไรค่อยพูดจากันแบบเปิดใจดีกว่าค่ะ พี่แก้มตอบ>>>>ก็ดีนะ มีอะไรค่อยคุยกันไป คุยกันได้ทุกเรื่อง นี่กินข้าวอิ่มไหม แก้ม ข้าว แม่เราถาม ไม่อิ่มหรอกแม่ แต่มันกินไม่ลง....เอ่อ พี่แก้ม น้องขอโทษแทนพี่น้ำด้วยนะค่ะ เสียดายสิ่งที่พี่แก้มเตรียมไว้ให้.........รอบหน้าทำให้น้อง กับแม่กินใหม่นะคะ เราจับแขนแล้วทำตาแป๊วใส่ พร้อมกับซบหัวที่ใหล่...ไม่เป็นไรตัวเล็กพี่ยินดีค่ะ ....พี่แก้มตอบ ส่วนแม่เรายิ้มแล้วพูดว่า....หัดทำกับข้าว ดูแลบ้านเรือน ช่วยพี่เค้านะ อย่ากินแรงพี่เค้า น้ำใจต้องมีให้กัน แล้วตัวข้าวนะ เวลาโกรธ จมูกแหลม ไม่ฟังใคร ต้องแก้นะลูก แม่หอมแก้มเราแล้วบอกว่า เอาเจ้าแต้มเข้าบ้านด้วย
ตัดภาพมาอดีตของพี่แก้ม
ใครจะนึกว่า ผู้หญิง วัยจะ40 ที่มีผิวขาว หมวย มีหน้าอกหน้าใจ ก้นที่สวย หน้าที่การงานที่ดี น่ารัก>>> เธอคนนี้จะมีปมในใจกับเขาด้วยเช่นกัน>>>>(ด้วยความเป็นสาวเหนือมีความขาวเป็นทุน พี่ข้าวได้ขาวเหมือแม่มาจริงๆ แต่ความอึ๋ม นี่ไม่รู้ได้จากใครมา แม่พี่แก้ม กะไม่อึ๋ม แต่หุ่นดีมากค่ะ>>>>>)
พี่แก้ม เป็นลูกคนเดียว และแม่พี่แก้มเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว จนมามีพ่อเลี้ยง ตอนพี่แก้มอยู่ ป.4 ชีวิตที่มีความสุขกับครอบครัวใหม่เป็นด้วยดี แต่คนมันจะออกลายนะ มันกะออก วันใดวันหนึ่งจนได้ละค่ะ>>>>>ครอบครัวที่อบอุ่น ..... มันจบสิ้นตอนที่พี่แก้มอยู่ ม.5  พี่แก้มโดนพ่อเลี้ยงย่องเข้า ด้วยบ้านต่างจังหวัดที่ต้องนอนในห้องเดียวกัน>>> ครั้งแรกๆ พี่แก้ม กะขัดขืน แต่สู้แรงไม่ไหว ต้องตกเป็นเมียอีกคนของพ่อเลี้ยง>>>>กิจกรรมเข้าจังหวะ เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นบ่อยครั้ง
จากขัดขืนกลายเป็นการสมยอม จากสมยอมกลายเป็นเต็มใจ  จากเต็มใจกลายเป็นเสพติด  จนหลังๆ พี่แก้มต้องสะกิดพ่อเลี้ยงเอง ด้วยฮอร์โมนสาวที่พลุ่งพร่าน>>>>>>ถ้ามีจังหวะ กิจกรรมมักจะเกิดขึ้นบ่อยๆ หรือบางครั้ง ตอนพี่แก้มไปส่งข้าวที่ท้องนา  ..... สาวเจ้ายอมพลีกาย แบบไม่หวงตัว ไม่ว่าฝ่ายชายจะจัดให้แบบไหน สาวเจ้าจากที่อ่อนเดียงสาจนช่ำชอง>>>> แต่ก็แปลกนะที่ทุกครั้งที่มีกิจกรรรมในบ้านยามค่ำคืน แม่พี่แก้มไม่เคยตื่นหรือรู้สึกตัวเลย>>>>>
เมื่อต้องจากบ้านเข้ามาเรียนมหาวิทยาลัยที่ เมื่อกรุง>>>>มีการจัดกิจกรรมก่อนออำลากันบอยขึื้นจนถึงรุ่งสาง>>> >ทุกครั้ง ที่พี่แก้มกลับมาบ้าน>>>>>กิจกรรมเข้าจังหวะ จะจัดขึ้นทุกครั้งทุกรอบ และหลายๆ รอบ>>>>>>พี่แก้มสงสัยว่าทำไมแม่ได้เคยดื่นเลยสักครั้ง  มารู้เอาทีหลังว่าแม่พี่แก้มโดนวางยานอนหลับจึงได้หลับสนิทเป็นตาย>>>
เมื่อพบกันก็ต้องมีการจากลา กิจกรรมครั้งสุดท้ายระหว่างพี่แก้มกับพ่อเลี้ยง>>>>เกิดขึ้นก่อนวันที่พี่แก้มจะกลับมาเรียน>>>>กิจกรรมนี้จัดตั้งแต่ช่วงกลางวัน เป็นกิจกรรม   OUTDOOR ในสวน  ริมแม่น้ำ>>>>มาจบกันบนบ้านที่แก้มจนถึงรุ่งสาง>>>>>ตั้งแต่มีอะไรกันมาครั้งนี้นับว่าประทับใจที่สุด และได้จำนวนรอบเยอะที่สุด แต่ ความสุขมักอยู่ไม่นาน เมื่อเราต้องหักโหมทำการกระทำใดๆ ที่เกินขีดความสามารถของร่างกาย
ในตอนเช้าแม่พี่แก้มตื่นมาแบบงัวเงีย>>>>อาบน้ำแต่งตัว แล้วไปส่งพี่แก้มที่สถานีขนส่งเพื่อรอรถกลับมาเรียน>>>>ส่วนพ่อเลี้ยงยังไม่ตื่น>>>>เมื่อแม่กลับมาถึงพยายามปลุกพ่อเลี้ยง แต่เค้าไม่ตื่นมาอีกเลย พี่แก้มไม่ได้กลับมาเรียน เพราะต้องอยู่ช่วยงานศพพ่อเลี้ยงและผัวตัวเอง>>>>>
หมอบอกว่า หัวใจวาย อาจเป็นเพราะ เหนื่อย หรือทำงานหนักเกินไป>>>>>พี่แก้มเป็นคนที่รู้อยู่คนเดียวว่าเกิดอะไรกับพ่อเลี้ยง จนเป็นหนึ่งในสาเหตุว่าทำไม พี่แก้มไม่ค่อยกลับบ้าน  แต่ส่งตั๋วเครื่องบิน ใหม่แม่บินมาหาแทน>>>>

peddo

แก้มนี่ผ่านมาเยอะน่าดู ประสบการณ์ตรงเยอะ แต่ก็ต้องระวังเรื่องมีอะไรกับคนไข้ แถมยังค่อนข้างเด็กอีก เรื่องนี้จริงๆ ซัเรียสกว่าเรื่องเลสอีกนะครับ
หวังว่าจะแฮปปี้เอนดิ้งครับ

1819

โอ้วแก้มนี่ เกือบพลาดให้พ่อเลี้ยงตายคาอกแล้วเชียว แต่นี่ล่ะมั้งเรืองราวในอดีต ถึงทำให้แก้มได้ทั้งหญิงและชาย 
ปล. จะค่อยดูยัยพี่น้ำว่าจะปากร้ายไปถึงต้อนไหน
กรุงเทพเป็นเมืองที่มีคนเหงา มากกว่าเสาไฟฟ้า