ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_ΜoNoTΩИ∑ ★★★

ฉัน เธอ และ เขา เวอร์ชั่นโทน [ ปั่นให้ทันเวอร์ชั่นเจ๊ 2.0 ]

เริ่มโดย ΜoNoTΩИ∑ ★★★, มีนาคม 15, 2021, 02:25:26 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

ΜoNoTΩИ∑ ★★★

สวัสดีครับ ปั่นให้ทันเวอร์ชั่นเจ๊ 2.0 มาแล้วครับ


...........

ความเดิมตอนที่แล้ว


แห้วแดรก !!!



........


พี่ติ๊กลงไปอาบน้ำซึ่งผมเองก็ ทำได้แค่นั่งอยู่เงียบๆ ตอนนั้นอารมณ์หลายอย่างมันโถมมาหามากมายเลยนะ ทั้งเสียดายที่เอ่อไม่ได้ทำมากกว่านั้น ทั้งรู้สึกแย่ที่โดนใส่ตรงๆแบบนั้น ทั้งรู้สึกเสียใจที่ทำอะไรแบบนั้นไป นี่ผมแสดงความเงี่ยuผ่านสีหน้ามากขนาดนั้นเลยเหรอวะ



แล้วเพราะคำพูดของพี่ติ๊กนั้นมันยิ่งตอกย้ำเข้าไปอีกว่าผมแม่งไม่สำเหนียกตัวเอง ที่เขามาเดินใกล้ๆกันคงเพราะเราเป็นคนบ้านใกล้เรือนเคียง ไม่ใช่ว่าพิศวาสแบบชายหญิง ตอนนั้นคือผมก็ดิ่งนิดนึงแหละครับ และมันก็คงเริ่มเป็นกำแพงให้ผมต้องรู้ตัวเองว่าผมมันเป็นแค่อะไรบางอย่างเท่านั้น



ผมนอนไปแปปนึงพี่ติ๊กก็แต่งตัวเดินเข้ามาเรียบร้อย ผมก็มองแล้วก็ลงไปอาบน้ำ ตอนนั้นพี่ติ๊กเขาก็บอกนะว่าพี่กลับบ้านนะ ผมก็ตอบอื้มครับ แต่พี่ติ๊กเขาก็บอกว่าแหม พูดเล่น ผมก็อื้มตามใจแล้วผมก็ลุกไปอาบน้ำนะ บอกตามตรงตอนนั้นไม่มีอารมณ์อะไรแล้วครับ


คือไม่ใช่ว่าพอไม่ได้อึ๊บแล้วหงุดหงิดนะ แต่ผมไม่รู้สิ่เหมือนพอผิดหวังอะไรสักอย่างแล้วมันก็เฟลไปเลย ผมอาบน้ำเสร็จแล้วก็เดินไปรอบๆบ้านเลยครับ เพื่อดูว่าอะไรตรงไหนต้องดูแลหรือเปล่า ไฟที่ต้องเปิดมันติดมั้ย ไฟที่ต้องปิดมันปิดหรือยัง รอบบ้านมันก็ยังพอมีแสงบ้าง


จริงอยู่ที่พี่ติ๊กบอกว่าบ้านผมมีสิ่งลี้ลับแต่ก็อย่างที่บอกเพราะอยู่มาตั้งแต่เกิดก็ไม่รู้ว่าจะกลัวไปทำไม คือก็มีแว๊ปไป แว๊ปมา ตลอด แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรหรอกครับ พอหลังจากที่เดินสำรวจทุกอย่างรอบบ้านหมดแล้ว ผมก็เดินกลับเข้าบ้านนะ โอยไอ้ลูกหมามูชูนอนเป็นหมูรออยู่เลย



ผมก็รินน้ำใส่ชามให้มัน หมาบ้านผมกินน้ำฝนเลยนะเว้ยทำเป็นเล่นไป อื้มม จับมันใส่กรงดีกว่า ผมก็ลูบหัวมันแล้วบอกเฮ้ย วันนี้นอนในกรงนะ แล้วผมก็ดันๆมันกลับเข้ากรงไป ไม่ต้องห่วงเลยครับว่ายังจะกัดมัน เพราะพอของผมทำมุ้งลวดให้มันเป็นอย่างดี



พอเดินเข้ามาก็เห็นพี่พลอยนั่งอยู่โซฟาไม้กลางบ้านนั่งดูข่าวอยู่ พอผมเข้ามา เธอก็ถามว่าไปไหนไม่บอกเนี่ย ผมก็ตอบไปนะว่าไปเดินดูรอบๆบ้านมา


[ พี่ติ๊ก ]  :  อื้มๆ วันนี้พี่นอนห้องป้านะ ( แม่ผม )


[ ผม ]  :  อื้มๆ งั้นผมไปนอนก่อนนะ


[ พี่ติ๊ก ]  :  เฮ้ย เป็นไรเนี่ยทำหน้าเหมือนไม่ค่อยพอใจ เป็นอะไร


[ ผม ]  :  ผมง่วงนอน พี่จะนอนห้องแม่ก็นอนสิ่ พี่แหละเป็นอะไร


ดูเหมือนว่าพี่ติ๊กจะอารมณ์เสีย ไม่รู้เป็นอะไรของแก แล้วเธอก็พูดมาคำนึงครับว่า แหมๆๆ พอไม่ให้เอาแล้วทำห่างเหินจังตอนเดินเข้าบ้านยังโอบเอวเหมือนจะพาไปขึ้นเตียงเลยเย็นชาจังน๊อ  ทีหลังก็อย่าเงี่ยuให้มากสิ่เผื่อจะให้เอาจริงๆ


นี่แหละครับการที่เป็นคนรู้จักกันบางครั้ง เขาก็มักจะพูดอะไรที่ไม่ค่อยเกรงใจเท่าไร ผมก็ไม่โกรธอะไรนะเพราะจริงๆผมก็อยากจะล่อพี่แกเหมือนกัน ผมก็ตอบกลับไปว่าอื้ม ไม่มีครั้งหน้าแล้ว นอนแล้วนะ อย่างที่เขาบอกครับว่าคาดหวังมากก็ผิดหวังมาก


ผมก็ไม่ได้โทษใครนะโทษตัวเองนี่แหละ ผมเดินไปล็อคประตูหน้าบ้านอีกทีแล้วเดินขึ้นไปนอนครับ สมัยก่อนมันไม่มีมือถือให้ไถจอ อ่านอะไรเรื่อยเปื่อยไง พอขึ้นมาข้างบนเสียงโทรทัศน์ข้างล่างก็ดับลง ให้เดาก็คงเป็นพี่ติ๊กปิดนั่นแหละ พี่เขารีบวิ่งขึ้นมา มาถึงก็กระโดดกอดคอผมแล้วบอกว่าไปส่งห้องหน่อย อ่ะผมก็เดินไปห้องแม่ ก็แค่ไม่ถึง 2 เมตรแหละจากห้องผม



พอถึงหน้าห้องผมก็วางแกลงนะ แล้วก็บอกนอนแล้ว แล้วพี่ติ๊กแกก็ทำท่าถลกเสื้อเหมือนยั่วๆแล้วถามว่าไม่เข้ามาหรา ผมก็บอกนอนเหอะพี่ แล้วก็เดินกลับมา เสียงที่พูดตามหลังมาก็คือไรว๊าไม่อยากเอาแล้วเหรอ ตอนนั้นคืออธิบายไม่ถูกเลยครับว่าตัวเองรู้สึกยังไง แต่ที่รับรู้ได้คือ พี่ติ๊กทำให้ผมสูญเสียความมั่นใจไป ทั้งๆที่มันก็มีอยู่น้อยนิดเลยก็ว่าได้


ผมเดินกลับมานอนซึ่งวันนั้นพ่อกับแม่ก็มาตอนราวๆ ตี 1 ครับ เมื่อก่อนผมเป็นคนที่หลับไม่ค่อยสนิทเท่าไรเวลากลับมาบ้านพอได้ยินเสียงอะไรนิดหน่อยก็ต้องตื่น พอมองออกมาที่หน้าต่างเอ้ารถพ่อกับแม่มานิ ผมก็เดินลงมารับเลยเพราะรู้ว่าถ้าไปชัยภูมิ ต้องได้ข้าวสารหรือไม่ก็สัปปะรดกลับมาแน่ๆ


ซึ่งมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ มาเยอะเลยคราวนี้ ผมก็ถามนะว่าทำไมกลับมาเร็วจังนึกว่าจะกลับพรุ่งนี้ พ่อบอกเสร็จธุระไวเลยกลับมาเลยดีกว่า แต่ก่อนหน้านั้นผมก็บอกว่า พี่ติ๊กนอนอยู่ห้องแม่นะ แม่ก็บอกอื้มๆ เดี๋ยวนอนข้างล่างก็ได้ ไอ้มูชูหมาน้อยพอเห็นพ่อกับแม่มา ก็แทบจะวิ่งทะลุมุ้งลวดออกมา



ผมก็ต้องเดิมไปเปิดประตูให้เพราะกลัวมันจะเห่าจนคนตื่นมาด่า โอยไม่เจอกันสองวันราว 2 ปี วิ่งหางแกว่งดุ๊กดิ๊กๆๆๆๆ หลังจากที่หายคิดถึงกันแล้ว พ่อก็ให้มันนอนข้างนอกเหมือนเดิม เอ่อแล้วผมจะจับมันไปใส่กรงทำไม ซึ่งพอทุกอย่างเสร็จผมก็ขอตัวไปนอนก่อน


พี่ติ๊กแกก็หลับลึกจริงๆเนอะยังไม่ตื่นเลยมั้ง ตอนเช้าผมก็ตื่นมาวิ่งในสวนนะ เพราะอยากปรับอากาศในปอดสักหน่อย ตอนที่วิ่งมาเหนื่อยจัดแล้วได้สูดอากาศเต็มปอดตอนนั้นแหละโคตรจะดีเลย แล้วพอวิ่งกลับมาแล้วเดินเข้าบ้านก็เห็นว่าพี่ติ๊กตื่นแล้ว


แม่ผมก็คุยๆๆๆไปเรื่อย ผมรู้สึกว่าตอนนี้ผมมองพี่ติ๊กต่างออกไปจากเดิมนิดหน่อย เหมือนว่าผมไม่ได้รู้สึกอยากจะสัมผัสร่างกายของเธออีกแล้ว หรือเพราะเธอพูดว่า " อาจจะให้เอาก็ได้ "   ไม่รู้สิ่นะครับ ผมฟังแล้วก็รู้สึกเสียศักดิ์ศรียังไงก็ไม่รู้ แล้วมันก็ยิ่งตอกย้ำให้ความมั่นใจหายไปอีก



ผมกลับขึ้นห้องแล้วก็เก็บกระเป๋าเลย ไหนๆก็ไหนๆ พ่อ แม่ ก็มาแล้วผมก็กลับมหาวิทยาลัยเลยดีกว่า กลับไปเตรียมตัวอะไรหลายๆอย่างด้วย ที่สำคัญการบ้านผมก็ยังไม่ได้ทำ เขียนบทความโฆษณาผมก็ยังไม่ได้ทำกลับไปทำที่หอพักดีกว่า ผมเก็บของเสร็จ ลงมาอาบน้ำ ขึ้นไปแต่งตัว แล้วก็กลับเลย



แต่ว่าวันนั้นก็ได้ของฝากจากชัยภูมิหลายอย่างเลย พอพี่ติ๊กเห็นว่าผมจะกลับก็รีบเดินมาถามว่าทำไมกลับเร็ว ทำไมไม่กลับพรุ่งนี้ ผมก็บอกว่ามีธุระไปทำ ตอนนั้นพอลับตาพ่อแม่พี่ติ๊กก็เดินเข้ามากอดข้างหลังแล้วบอกว่า จะกลับจริงเหรอถ้าอยู่ต่อ อาจจะ " ได้ " ก็ได้น๊า



คือไอ้คำว่า " ได้ " ที่พี่เขาบอกไม่ต้องเดาเลยว่าคืออะไร แต่ผมก็ไม่รู้ว่าพี่เขาต้องการอะไร สนุกมากมั้ยที่ได้ทำลายฝันผมเนี่ย แต่ผมก็พลาดเองแหละที่แสดงความอยากออกไปแบบนั้น จนสุดท้ายก็เดินคำพูดนิ่มๆของพี่เขาทำลายความมั่นใจ ผมบอกไปว่า ช่างมันเถอะพี่ผมคงเงี่ยUมากไปจริงๆเหมือนที่บอกแหละ ขอโทษด้วยแล้วกัน



แล้วผมก็แบกกระเป๋าลงมาจากห้อง ลงมาพ่อก็ถามเอ้ารีบไปจังวะ ผมก็บอกว่ามีหลายอย่างต้องทำนี่ เผื่อต้องซ้อมละครไง พ่อก็บอกเอ้อๆ ก่อนทำอะไรก็วอร์มกล้ามเนื้อดีๆมันจะบาดเจ็บง่ายๆเอา แล้วแม่ก็เดินมาถามว่าเงินพอใช้มั้ย ผมก็บอกอื้อพอใช้อยู่แล้วแม่ก็หยิบตังส์มาให้ 500 ครับ



บอกอ่ะเอาไปใช้ก่อน ผมก็ไม่เอานะ คือ 500 ที่ผมเอาไปเนี่ย พ่อแม่ผมก็อาจจะเอาไปใช้อะไรได้หลายอย่างเลย ผมก็บอกไว้ตังส์หมดแล้วจะโทรมาขอ ตอนนี้มีอยู่ แล้วผมก็รีบออกมาเลยครับ ผมนั่งมอไซค์วินแถวนั้นออกมาถึงถนนใหญ่ ผมก็เช็คมือถือนะ เพราะมะกี้ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่าว่ามันสั่น



เป็นเบอร์แปลกๆโทรมา ผมก็บ้าจี้โทรกลับนะ แล้วคนรับสายก็เป็นพี่ติ๊ก ผมก็ถามว่ามีไรเหรอพี่ แล้วนี่เอาเบอร์มาจากไหน พี่ติ๊กก็บอกขอป้ามา กลับมาบ้านแล้วเนี่ย ผมก็อื้มๆ ผมก็ไม่ได้คิดอะไรนะตอนนั้น แต่พี่ติ๊กก็พูดว่า กำลังจะอาบน้ำ ไม่มีใครอยู่บ้านเลยเนี่ย มาเปล่า.....


ไม่มีใครอยู่บ้านทางสะดวกสิ่นะ กำลังจะอาบน้ำเปิดทางสิ่นะ.. ผมตอบไม่ต้องคิดเลยว่า งั้นขึ้นรถเมล์ก่อนนะพี่ติ๊ก พี่ติ๊กก็ถามอีกว่าไม่มาเหรอ จริงเหรอ ผมก็ตอบอื้มวางสายแล้วก็ขึ้นรถไป บอกตรงๆว่าความมั่นใจของผมโดนคำพูดของพี่ติ๊กทำลายไปแล้วล่ะ ที่เธอบอกผมแบบนั้นไม่รู้ว่าตั้งใจจะสอนผมหรือทำลายความมั่นใจที่มีอยู่น้อยนิดของผมกันแน่



 










เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน


watsapon420



singkanong

แห่ะเทพโทนสูญเสียความตั้งใจแสดงออกนอกหน้าเลยเหรอ


sri


myfino262903

ต่อจากนี้เป็นไงไม่รู้ แต่ที่่่แน่ ๆ เป็นผมคงเจ็บลึกๆแหล่ะ ความมั่นใจของลูกผู้ชายหายไปแยะ แถมยังโดนล้อเล่นไม่เลิก เสียศูนย์ดิครับ

Kingmar

ดีครับพี่โทน เราต้องทำให้รู้ว่าโอกาศจะชิมเจี้ยวหวานเราไม่ได้ง่ายๆถ้ามันผ่านไปแล้วก็อดนะจ๊ะ

subanrl2

ความคิดผู้หญิงยากจะตามทันยิ่งเสียความมั่นใจด้วยแล้วถอยดีแล้ว

MirrorAce



1305kk

เข้าใจอารมณ์เลย
มันเสียความรู้สึกไม่อยากได้เเล้ว


[email protected]

 ::Angry::มาทำให้อยากแล้วจากไปอารมณ์แบบรู้เลยมันแย่มากๆๆเลยนะ