ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_nato87

เกมรักภารโรงเฒ่า ปี 2 ตอนที่ 20 : เมาเหล้า...เมารัก pt2

เริ่มโดย nato87, มีนาคม 23, 2021, 01:05:58 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

nato87

พูดคุยก่อนอ่าน : มาแล้ว ๆ กับตอนต่อวงมโหรีดนตรีไทยระหว่างพิมมี่และแนนนี่นะครับ ตอนนี้ค่อนข้างยาวเป็นพิเศษ และมันจะค่อย ๆ ทวีความร้อนความสยิวขึ้นทีละบรรทัด ๆ จนถึงตอนจบนะครับ แต่บอกไว้ก่อนว่าใน Pt3 สุดท้ายเนี่ย เสียวตั้งแต่บรรทัดแรกยังบรรทัดสุดท้าย บอกได้แค่ว่าเยิ้มแน่ ไม่แน่ใจนะว่าคนอ่านหรือสองสาว ต้องลองติดตามกันครับ แต่สำหรับผม ใครที่เป็นสายยูริน่าจะฟินตัวแตกกันบ้างละ เพราะมันจะเป็นฉากเลสที่ร้อนแรงที่สุดเท่าที่ผมจะเขียนได้ละครับ (ไม่ต้องกลัวนะว่าสองสาวจะหันมาชอบกันเอง มันเป็นหนึ่งในเงื่อนไขที่พิมมี่จะพาแนนนี่ไปหาลุงพล เพื่อให้เกิดฉาก 3P ในตำนานครับ)

ข้อแตกต่างระหว่างฉาก ชxญ และ ญxญ จะต่างกันตรงความหนักแน่น บทหญิงรักหญิงจะละมุนมากกว่าบทรักชายกับหญิง แต่มันจะไปได้เรื่อย ๆ ไม่มีพักยกแบบคู่ปกตินะครับ

ตอนนี้เรียกได้ว่าเป็นตอนที่พิมมี่ได้เปิดซิงแนนนี่ละครับ สมใจเธอละ เรียกได้ว่านี่เป็นครั้งแรกของทั้งสองสาวที่ได้มีประสบการณ์แนว ๆ หญิงรักหญิง ก็อย่างว่านั่นแหละครับ เมื่อความเมาและความใกล้ชิดจนทำให้เกิดความรู้สึกเห็นอกเห็นใจกัน เลยทำให้สองสาวก้าวผ่านเขตแดนต้องห้ามจนได้ 5555+


######################

ความเดิมจากตอนที่แล้ว...

https://xonly8.com/index.php?topic=241370.0

"แนนอาบเสร็จแล้ว พิมจะอาบน้ำก็อาบได้นะ ส่วนเสื้อผ้า เราว่าหุ่นพิมตอนนี้ก็พอ ๆ กับเรา น่าจะใส่ได้" แนนนี่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จก่อนเป็นคนแรก ก็เดินออกมาในสภาพที่มีเพียงผ้าขนหนูผืนน้อยพันรอบตัวอยู่ ส่วนพิมมี่ยังอยู่ในชุดเสื้อยืดแขนกุดกางเกงยีนส์

ระหว่างที่แนนนี่กำลังเปิดตู้เสื้อผ้า พิมมี่ที่นั่งอยู่ก็เหลือบมองทรวดทรงของพริตตี้สาว ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับพิมพาภรณ์ ทั้ง ๆ ที่เธอเองก็ไม่ใช่เลสเบี้ยน ไม่ได้มีรสนิยมหญิงรักหญิงอะไร แต่กับการได้อยู่ใกล้ชิดกับนริศรา กลับทำให้เธอรู้สึกหวั่นไหวและวาบหวิวอย่างน่าประหลาด

บางทีอาจเป็นเพราะพิมพาภรณ์เป็นคนที่มีอารมณ์ทางเพศสูงมาก ที่ผ่านมาเธอได้เจอกับคู่มือที่สมน้ำสมเนื้ออย่างลุงพล แต่หลายวันที่ผ่านมาเธอไม่ได้เจอกับลุงพล เลยทำให้พิมมี่ต้องปลดเปลื้องอารมณ์ใคร่ด้วยตัวเอง แล้วระยะเวลาที่ผ่านมา เธอได้ใกล้ชิดสนิทสนมกับแนนนี่ ได้เห็นแง่มุมดี ๆ ของพริตตี้สาวคนนี้ เลยทำให้เธออดรู้สึกหวั่นไหวไม่ได้

"อ่ะ...ชุดนี้ลองดู" นริศรายื่นเสื้อยืดกางเกงขาสั้น ยาสีฟัน แปรงสีฟันที่ยังไม่ไดใช้ และผ้าขนหนูเช็ดตัวให้พิมมี่ที่ยืนอยู่ด้านหลัง



"ขอบใจมากจ๊ะแนน..." พิมมี่ยิ้มหวาน "ยังไงพิมคงรบกวนแนนไม่นานหรอก เดี๋ยวพรุ่งนี้ยังไง พิมจะลองหาหอใหม่ดู"

"อือ..." แนนนี่ยิ้ม "ถ้ามีอะไรให้ช่วย ก็บอกได้นะพิม"

พิมมี่ไม่ตอบอะไร คนสวยจากเมืองโคราชเดินถือข้าวของเสื้อผ้าเดินเข้าไปภายในห้องน้ำ ส่วนแนนนี่ ก็เดินไปที่โต๊ะแป้งเพื่อแต่งตัว

"อ่าห์...อุ่นดีจังเลย" พิมมี่ที่ปลดเปลื้องเสื้อผ้าจนเหลือเพียงร่างกายเปลือยเปล่า เดินไปหมุมวาล์วฝักบัว ปล่อยให้สายน้ำไหลลงมากระทบเรือนกายของเธอ ร่างอวบหยิบสบู่เหลวขึ้นมาชโลมทุกสัดส่วนของร่ายกายจนเกิดเป็นฟองฟอดสีขาว

..........................

ตัดมาที่ฝั่งแนนนี่ หลังจากแต่งตัวเสร็จ พริตตี้สาวก็หยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมาเพื่อเตรียมโอนเงินให้แม่ที่ขอนแก่นเป็นจำนวนเงิน 10,000 บาท ในจังหวะสุดท้ายที่จะต้องกดยืนยัน พริตตี้สาวยอดกตัญญูก็เกิดลังเล เพราะถ้าหากกดยืนยัน เธอจะเหลือเงินติดตัวเพียงไม่กี่ร้อยบาท แล้วไม่รู้ว่าเมื่อไรพี่เอกจะหางานให้อีก

"อืม...เอาน่า!!!" นริศรากดยืนยันในขั้นตอนสุดท้าย ข้อความแจ้งเตือนเด้งขึ้นมาเพื่อยืนยันว่าขั้นตอนการโอนเงินเสร็จสิ้นเป็นที่เรียบร้อย พริตตี้สาวถอนหายใจยาว ก่อนลุกขึ้นเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะรับแขก หยิบรีโมตขึ้นมาดูรายการโทรทัศน์ไปตามเรื่อง เป็นจังหวะเดียวกับที่พิมมี่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จพอดี

"เอ่อ ผ้าขนหนูจะเอาไปผึ่งที่ไหนเหรอ?" พิมมี่ในชุดเสื้อยืดกางเกงขาสั้นเดินถือผ้าขนหนูที่เปียกชื้นและเสื้อผ้าของเธอเดินออกมาจากห้องน้ำ

"เอาไปตากด้านนอกเลยจ๊ะพิม" นริศราชี้ไปที่หน้าระเบียง

พิมพาภรณ์เปิดประตูกระจกเอาผ้าขนหนูและเสื้อผ้าของเธอไปตากไว้ด้านนอก ที่มองเห็นวิวทิวทัศน์กรุงเทพมหานครในยามค่ำคืน พิมมี่มีความฝันอยากได้คอนโดใจกลางเมืองแบบนี้มาตั้งแต่สมัยที่พึ่งเรียนมหาลัยปีหนึ่ง เธอเคยขอพ่อกับแม่ซื้อคอนโดที่กรุงเทพ แต่ถูกปฏิเสธกลับมา แต่พิมมี่เองก็ยังไม่เลิกฝันที่จะมีคอนโดสักแห่งใจกลางกรุงแบบนี้หรอกนะ เธอรอว่าสักวันถ้าเธอได้ก้าวขึ้นมาควบคุมกิจการของพ่อกับแม่ เธออาจจะซื้อคอนโดที่กรุงเทพทิ้งไว้สักแห่ง เผื่อไว้อยู่เองเวลามาเที่ยวกรุงเทพ หรือไม่ก็อาจปล่อยให้คนเช่า



"จะนอนหรือยัง?" นริศราที่นั่งดูโทรทัศน์อยู่หันไปถามพิมมี่ที่เดินเข้ามาภายในห้อ

"จะดูโทรทัศน์ก็ดูไปเถอะแนน" พิมพาภรณ์ยิ้ม เพราะเกรงใจเจ้าของห้อง

"ไม่หรอก เราไม่อยากดูแล้ว เราอยากนอน" พริตตี้สาวตอบ

"อืม..." พอได้ยินแบบนี้ พิมมี่ก็เลยเหลือบไปมองเตียงเดี่ยวที่นอนได้สองคนพร้อมกัน ก็นึกลังเล "เดี๋ยวเราขอนอนที่โซฟาก็ได้"

"ไม่ต้องเกรงใจหรอก!!" นริศราแย้ง "นอนด้วยกันนี่แหละพิม!!"

"งั้น...ก็ได้" พิมมี่ยิ้มด้วยความรู้สึกเกรงใจ "นี่รบกวนแนนมากเลยนะเนี่ย เกรงใจมาก ๆ เลยอ่ะ"

"อืม...ไม่เป็นไร" แนนนี่หยิบรีโมตปิดโทรทัศน์ก่อนลุกขึ้นบิดตัวหาวด้วยความง่วง "อือออ!!! พิมนอนก่อนเลย เดี๋ยวแนนไปปิดไฟให้"

แล้วพิมมี่ก็เดินไปนอนบนเตียง ส่วนแนนนี่เจ้าของห้อง ก็เดินไปปิดสวิตซ์ไฟก่อนเปิดโหมดไฟฉายสมาร์ทโฟนแล้วเดินกลับมานอนข้าง ๆ พิมมี่

"เราตั้งปลุกเจ็ดโมงเช้านะ เผื่อเวลาแต่งตัวไปมหาลัย" แนนนี่ตั้งโหมดนาฬิกาปลุกบนสมาร์ทโฟน พอตั้งปลุกเสร็จ พริตตี้สาวก็วางมือถือบนโต๊ะไฟข้างเตียงนอน "นอนละนะ..."

แล้วสองสาวก็หลับตานอน ความเงียบเข้าปกคลุม จะมีเพียงแค่เสียงแอร์บนเพดานที่ดังหึ่งเป็นระยะท่ามกลางความมืด

..........................

เมื่อเวลาผ่านไปได้ประมาณเกือบครึ่งชั่วโมง พิมมี่และแนนนี่ต่างนอนตะแคงหันหลังให้กันและกัน ด้วยความที่ไม่คุ้นเคยกับสถานที่ เลยทำให้พิมพาภรณ์ คนสวยจากเมืองโคราชนอนไม่หลับ ร่างอวบคิดอะไรไปตามเรื่อง เช่นเดียวกับแนนนี่ที่นอนไม่หลับเช่นกัน เพราะเครียดว่าเธอจะบริหารเงินที่เหลืออยู่ประมาณ 500 กว่าบาทให้อยู่รอดยังไงภายในระยะเวลาอย่างน้อยครึ่งเดือนต่อจากนี้ ไหนจะค่ากิน ไหนจะค่ารถ พี่เอกจะป้อนงานให้เมื่อไร แล้วสิ้นเดือนเธอจะมีเงินจ่ายค่ารถ ค่าคอนโด ค่าโทรศัพท์หรือไม่

"ฮือ..." พอเก็บเอามาคิดมากไป แนนนี่ก็เริ่มเครียด และเริ่มกลัวว่าเธอจะเอาตัวรอดจากวิกฤติการณ์นี้ได้อย่างไร เลยทำให้นริศรา พริตตี้สาวสู้ชีวิตเผลอร้องไห้ออกมา จนพิมมี่ที่นอนตะแคงหันหลังให้อยู่ได้ยินก็นึกเป็นห่วง เลยหันหน้ากลับมาเอามือแตะที่ไหล่ของแนนนี่เพื่อถามอาการ

"แนน? แนนร้องไห้เหรอ?" พิมมี่เอ่ยปากถามแนนนี่ที่นอนตะแคงหันหลัง

"เปล่า...ไม่มีอะไร" แนนนี่รีบเอามือปายน้ำตาแล้วทำตัวกลบเกลื่อนเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นมาก่อน "แค่ผงมันเข้าตาน่ะ..."

"ถามจริง เป็นเพราะพิมหรือเปล่า ที่ทำให้แนนไม่สบายใจ?" พิมพาภรณ์ ที่ภายนอกดูเป็นสาวเปรี้ยว ดูแรงไม่แคร์ใคร แต่เนื้อแท้ของเธอเป็นคนดี ก็นึกอดกังวลไม่ได้ว่าเพราะเธอหรือเปล่า เลยทำให้แนนนี่ไม่สบายใจแบบนี้ ไหนจะเรื่องที่เธอต้องมาค้างคืนที่คอนโดของแนนนี่ ไหนจะเรื่องไอ้บิ๊ก พิมมี่กลัวว่าหลังจากนี้ไป ไอ้บิ๊กอาจจะตามรังขวาญแนนนี่โทษฐานที่เข้ามาวุ่นวายในเรื่องนี้ด้วยแน่

"ไม่ได้เกี่ยวกับพิมหรอกจ๊ะ..." แนนนี่พยายามฝืนยิ้ม พิมมี่มองเห็นรอยยิ้มลาง ๆ ของพริตตี้สาวท่ามกลางความมืด ก็ยังรู้สึกไม่สบายใจ "แนนแค่เครียด ๆ เรื่องทางบ้านน่ะ"

"ใช่เรื่องตอนที่อยู่ร้านเหล้าป่ะ?" พิมมี่เอ่ยปากถาม

"อือ..." แนนนี่พยักหน้า "ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวแนนหาทางจัดการเรื่องนี้เอง นอนเถอะ..."

แล้วแนนนี่ก็หันหลังใส่พิมมี่ ที่ยังนอนมองเธออยู่ด้านหลัง สิ่งที่พิมมี่คิดคือภาพเหตุการณ์ก่อนหน้า ที่เธอไปถือวิสาสะจูบกับแนนนี่โดยไม่ทันตั้งตัว

"เอ่อ...แนน" พิมมี่เอ่ยปากเรียกพริตตี้สาวที่หันหลังอยู่ "คือ..."

"มีอะไรเหรอ?" แนนนี่หันหลังกลับมาเผชิญหน้ากับพิมมี่ ที่ดูอ้ำ ๆ อึ้ง ๆ เหมือนอยากจะพูดอะไรบางอย่างออกมา แต่ไม่กล้าพูด

"คือ..." พิมมี่ดูเกร็ง ๆ ที่จะพูดเรื่องนั้นออกมา "เรา...คือเรา..."

"มีอะไรก็ว่ามาเถอะจ๊ะพิม..." พริตตี้สาวยิ้ม

"คือขอโทษนะ ที่พิมไปจูบแนน..." พอพิมมี่พูดแบบนี้ ก็ทำเอารอยยิ้มของแนนนี่จางหายไปในบัดดล ไม่ใช่ว่าเธอโกรธอะไรหรอกนะ แต่เธอเองก็รู้สึกถึงบางสิ่งบางอย่างคล้าย ๆ กับที่พิมมี่รู้สึก "พิมไม่น่าทำแบบนั้นเลย..."

"พิมเป็นเลสเบี้ยนเหรอ?" ไม่รู้ว่าอะไรดลใจ ทำให้แนนนี่เอ่ยปากถามไปแบบนั้น แต่คำถามนี้ทำเอาพิมมี่ถึงกับหลุดขำออกมา

"บ้า!!! เราไม่ใช่เลสเบี้ยน!!" พิมมี่ตอบ

"แล้วจูบแนนทำไม?" นริศราถาม คำถามนี้ทำเอาพิมพาภรณ์ถึงกับอึ้ง "คิดอะไรอยู่ถึงทำแบบนี้พิม?"



"เพราะ..." พิมพาภรณ์อายเกินกว่าที่จะตอบ ทำไมนะ เวลาอยู่ต่อหน้าลุงพล หรือไม่ต้องถึงขั้นลุงพลหรอก สมัยอยู่กับแฟนเก่า ผู้หญิงอย่างพิมมี่ไม่เคยแสดงท่าทีเนียมอายอะไรแบบนี้มาก่อน แต่พอเป็นผู้หญิงด้วยกัน อาการประหม่า อาการเขินอายนี่มาเต็ม ร่างอวบเสียอาการจนพริตตี้สาวสังเกตได้

"เพราะเมาใช่ไหม..." แนนนี่เอ่ยปากก่อนเป็นคนแรก "เคยทำแบบนี้กับใครบ้างหรือเปล่า?"

"ถามอะไรของแนนเนี่ย?" พิมมี่ร่นคิ้วด้วยความสงสัย "ถ้าหมายถึงจูบ เราไม่เคยจูบผู้หญิงด้วยกันมาก่อน จะมีแค่แนนเป็นคนแรกเนี่ยแหละ ที่เราเคยทำแบบนี้"

พอได้ยินแบบนี้ นริศราก็แอบยิ้ม หัวใจของเธอเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ ขาอ่อนทั้งสองข้างของเธอบดเบียดจนก่อให้เกิดความรู้สึกวาบหวิว นิ้วเท้าจิกเกร็ง ไม่ต่างจากพิมพาภรณ์ที่มีอาการเหมือนกัน



"พิมยังไม่ได้ตอบคำถามเราเลย ทำไมพิมถึงจูบเรา?" พริตตี้สาวถามหน้าแดงก่ำ น่าเสียดายที่ความมืดภายในห้อง ไม่สามารถทำให้คนสวยจากเมืองโคราชได้เห็นถนัดตานัก "มันต้องมีเหตุผลซิ ที่ผู้หญิงสักคนจะจูบผู้หญิงสักคน ถ้าจะบอกว่าเป็นเพราะเมา ก็คงไม่น่าใช่..."

"คือ..." พอได้ยินแบบนี้ พิมมี่ก็เลยยิ่งเสียอาการหนักขึ้น "คือที่เราจูบแนนอ่ะ...เพราะ..."
"เพราะอะไรเหรอ?" แนนนี่ถามกลับไป ตอนนี้ทั้งสองสาวต่างรู้สึกตื่นเต้นและเกร็งไม่แพ้กัน

"เพราะเรารู้สึกอยากจูบแนน..." ในที่สุด พิมมี่ก็พูดคำนี้ออกมาจนได้ ทำแนนนี่ก้มหน้าด้วยความเขิน

"โห...ก็พูดซะแบบ" นริศราหัวเราะร่วนออกมา "คือแนนไม่ใช่เลสเบี้ยน เราไม่ได้ชอบผู้หญิงด้วยกัน แต่ว่า..."

แล้วแนนนี่ก็เงยหน้ามองพิมมี่ สองสาวจ้องตากันไม่กระพริบ สักพักทั้งสองสาวที่นอนตะแคงมองหน้ากันก็จับมือถือแขนกัน ต่างฝ่ายต่างยิ้มให้กันในความมืด

"เดี๋ยวก่อนนะพิม..." แล้วทันใดนั้น แนนนี่ก็ปล่อยมือพิมแล้วหันหลังกลับไปเปิดไฟ "จะได้มองเห็นหน้ากันชัด ๆ ไง"

แล้วสองสาวก็หัวเราะคิกคักกัน ต่างฝ่ายต่างเขินอายที่จะต้องมาพูดคุยในประเด็นเรื่องนี้ แต่เป็นพิมมี่ ที่มีประสบการณ์ด้านเพศมากกว่าเป็นคนเปิดปากพูดก่อน

"จะลองดูไหมแนน?" พิมมี่เอ่ยปากก่อนเป็นคนแรก ทำเอาพริตตี้สาวถึงกับร่นคิ้วมองด้วยความตกใจ

"จะให้จูบเหรอ?" แนนนี่ถาม "เอาจริงอ่ะ?"

"ก็ลองถามดู..." ร่างอวบตอบ "นึกว่าอยากลองซะอีก"

"เอ่อ..." พริตตี้สาวกลอกตาเพื่อนึกคำตอบ "จะเอายังไงดีเนี่ย?"

"อยากลองไหม?" สำหรับพิมมี่ ที่เรียกได้ว่าของขาดมาหลายวัน เพราะไม่ได้เจอกับลุงพลเลย ที่ผ่านมาเธอต้องช่วยตัวเองด้วยมือบ้าง ฝักบัวบ้าง แต่มันยังไม่ตอบโจทย์ ด้วยความที่มีความต้องการทางเพศสูง เลยทำให้พิมมี่อยากลองเปิดประสบการณ์หญิงรักหญิงดูบ้าง เพราะคิดว่ามันไม่เสียหายอะไร เพราะเห็นว่าเป็นผู้หญิงด้วยกัน

"จะเอาจริงเหรอ?" นริศราดูกล้า ๆ กลัว "คือแนน...บอกไปก็อายนะเนี่ย..."

"บอกมาเถอะแนน" พิมมี่ยิ้มหวาน ก่อนนวดมือให้เป็นกำลังใจ

"เห็นแนนเป็นพริตตี้และนางแบบ เชื่อป่ะ ว่าแนนไม่เคยมีอะไรกับผู้ชายมาก่อน" นริศราสารภาพความจริง ทำเอาพิมมี่ที่มีประสบการณ์ด้านเพศมากกว่าถึงกับอ้าปากกว้างเพราะไม่อยากเชื่อว่าจะได้ยินอะไรแบบนี้

"สวยเซ็กซี่แบบแนนเนี่ยนะ!!!" พิมพาภรณ์พอได้ยินก็หลุดขำออกมา "โม้ป่ะเนี่ย?"

"ไม่ได้โม้!!! พูดจริง!!!" แนนนี่อายไม่รู้จะอายยังไงที่ต้องพูดอะไรแบบนี้ "เหมือนพอมีแฟน จะมีอะไรกัน ก็ต้องมีเหตุให้พลาดแล้วก็เลิกกับแฟน ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเป็นเพราะอะไร"

"แล้วเวลาแนน...เอ่อ..." พิมมี่นึกคำพูดที่ดูนุ่มนวลที่สุด "อะแฮ่ม!!! เวลาแนนมีอารมณ์ แนนทำยังไงอ่ะ?"

"ก็ช่วยตัวเองเนี่ยแหละ..." นริศราตอบด้วยใบหน้าแดงก่ำ "ก็ไม่ได้อินโนเซนต์ อ่อนต่อโลกจนไม่รู้จักวิธีการติ้วหอยตัวเองหรอกน่า!!!"

"แหมมม!!! แนนก็พูดซะ!!" พอได้ยินแบบนี้ พิมมี่ก็หัวเราะร่วนออกมา เช่นเดียวกับแนนนี่ สองสาวหัวเราะคิกคักกันอย่างสนุกสนาน ดูเหมือนว่าค่ำคืนนี้ระหว่างสองสาวจะมีอะไรพิเศษมากกว่าการนอนพูดคุยกันเฉย ๆ เสียแล้ว

"เอาจริง ๆ ก็ดีแล้วแหละ ที่แนนยังไม่เคยมีอะไรกับใครมาก่อน" พิมพาภรณ์ตอบในฐานะที่เป็นลูกผู้หญิงด้วยกัน "ผู้ชายสมัยนี้ หาคนดี ๆ ยาก!!!"

"เพราะมีประสบการณ์แย่ ๆ จากไอ้บิ๊กใช่มะ?" นริศราถาม

"ใช่..." พิมพาภรณ์ตอบ "แต่ก็ไม่ใช่ผู้ชายทุกคนที่เลวหรอกนะ ผู้ชายดี ๆ ก็มีเยอะเหมือนกันแหละ พิมถึงบอกไง ว่าดีแล้ว ที่แนนยัง...ไม่เคยมีอะไรกับใคร"

"เหมือนต้องคำสาปมากกว่า..." นริศราโอดครวญ "นี่แนนพึ่งบอกพิมเป็นคนแรกเลยนะ ว่าแนนยังซิงอยู่เนี่ย ห้ามเอาเรื่องนี้ไปบอกใครเด็ดขาดเลยรู้ไหม?"

"ได้..." พิมพาภรณ์ตอบ พอได้ยินแบบนี้ พริตตี้สาวอย่างนริศราก็ใจชื่นขึ้นมาบ้าง
"แต่ว่า..." แนนนี่กลืนน้ำลายดังเอื้อก "มาลองคิดดูดี ๆ บางทีแนนก็อยากลองดูเหมือนกันนะ"

"ลอง...มีเซ็กส์เหรอ?" พิมพาภรณ์ถาม สองสาวนอนตะแคงจ้องหน้าจ้องตากันไม่กระพริบเพื่อถามถึงความแน่ใจของอีกฝ่าย

"ใช่..." นริศราก้มหน้าตอบ "เวลาผู้หญิงกับผู้หญิงมีอะไรกัน เค้าเรียกว่าตีฉิ่งใช่ไหม? เอาหอยมาถูกันใช่ป่ะ?"

"แหน๊ะ!! ไหนบอกว่าไม่เคย ไม่ได้เป็นเลสเบี้ยนไง!!!" พิมมี่ลุกขึ้นหัวเราะร่วนจนต้องเอามือปิดปาก ทำเอาแนนนี่ต้องลุกขึ้นมองค้อนใส่พิมมี่ด้วยความเขิน

"ก็ใครเปิดประเด็นก่อนละ!!!" พริตตี้สาวจากขอนแก่นค้อนใส่ร่างอวบจากเมืองโคราช

"แหม...แค่แซวเล่นหรอกน่า!!!" พิมมี่ยังยิ้มที่มุมปาก ถึงแม้ว่าจะมีประสบการณ์ทางเพศมาพอสมควร แต่เธอเองก็ไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงด้วยกัน พอแนนนี่เสนอมาแบบนี้ ก็เลยทำให้พิมมี่เสียอาการไปบ้าง "พิมเคยมีอะไรกับผู้ชายมาบ้าง แต่พิมไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงด้วยกันมาก่อนเหมือนกัน แต่ว่า..."

"แต่ว่าอะไรอ่ะ?" สาวขอนแก่นเอ่ยปากถามสาวโคราชด้วยนัยน์ตาหวานเยิ้ม

"ถ้าแนนอยากลอง เราเองก็อยากลองเหมือนกัน..." พิมมี่ยิ้มหวานแก้มแดงระเรือ "พิมสัญญาว่าจะไม่เอาเรื่องนี้ไปบอกใคร มันจะเป็นความลับระหว่างเราสองคน พิมให้สัญญา..."

"อืม..." สองสาวนั่งพับเพียบบนเตียงแล้วจับมือกัน "งั้นเริ่มเลยไหม?"

แล้วพิมมี่ที่ช่ำชองเกมกามก็เปิดเกมก่อน ด้วยการโน้มตัวเข้าไปหาโดยใช้มือประกบแก้มและประกบปากของแนนนี่ผู้บริสุทธิ์ ฝ่ายพริตตี้สาวดูตื่นเต้นไม่น้อยที่จะต้องมาเสียสาวให้กับผู้หญิงด้วยกัน

"อือออ..." แนนนี่นั่งตัวเกร็งในขณะที่พิมมี่กำลังดูดปาก ร่างอวบพยายามดุนดันปลายลิ้นเข้าไปภายในช่องปากของพริตตี้สาวที่กำลังได้ลิ้มลองรสรักเป็นครั้งแรกในชีวิต

"เป็นยังไงบ้าง? ไม่เคยจูบกับผู้หญิงด้วยกันใช่ไหม?" พิมมี่ทิ้งช่วงให้แนนนี่ได้หายใจ ร่างอวบเอ่ยปากถามพริตตี้สาวที่ยังดูตื่นเต้นกับเกมรักครั้งแรกในชีวิต

"ใช่...บอกแล้วไงว่าแนนไม่เคยจริง ๆ" นริศราตอบ "พิมดูคล่องมาก ถามจริง ไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงด้วยกันจริง ๆ เหรอ?"

"จริงซิ..." พิมมี่ยิ้ม "เราไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงด้วยกันมาก่อนจริง ๆ แต่พอเป็นแนน ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมพิมถึงกลายเป็นแบบนี้ได้ ว่าแต่มาถึงขั้นนี้แล้ว เราถอดเสื้อถอดผ้ากันเถอะ"

"ไวไฟมากเลยนะพิมเนี่ย!!!" พริตตี้สาวร่นคิ้วใส่ร่างอวบ ที่ลุกขึ้นยืนแล้วถอดเสื้อยืน จนเผยให้เห็นชั้นในสีดำ เป็นครั้งแรกที่แนนนี่ได้เห็นสัดส่วนของพิมมี่เต็ม ๆ ตา ต้องบอกว่าพิมมี่ภายนอกที่ดูอวบ ๆ แต่พอเห็นพื้นที่สงวนใต้ร่มผ้าแล้วต้องบอกว่าซ่อนรูปมากเลยทีเดียว

"เดี๋ยว ๆ ๆ จะเอาจริงเหรอ!!!" แนนนี่ที่ยังไม่ได้ถอดเสื้อผ้าแม้แต่ชิ้นเดียว ถึงกับเมินหน้าหนี เมื่อได้เห็นหน้าอกหน้าใจขนาด 34 นิ้ว ของพิมมี่

"มาถึงขั้นนี้แล้วจะอายอะไรอีกละแนน..." พิมมี่ที่ตอนนี้เปลือยท่อนบน จนเผยให้เห็นดอกบัวคู่และยอดปทุมถันสีน้ำตาลอ่อน แนนนี่ที่ตั้งสติได้แล้ว พอเหลือบไปเห็นก็ยิ้มเพราะไม่เคยเห็นหน้าอกหน้าใจของใครใหญ่พอดีมือและสวยได้รูปแบบนี้มาก่อน

"นมเราสวยไหมแนน?" ร่างอวบใช้สองมือประคองและบีบเค้นเต้าของตัวเองให้แนบชิดกัน "ขอเราดูนมของแนนบ้างซิ!!"

"ก็ได้..." คราวนี้เป็นนริศรา ที่ทำการถลกเสื้อยืดออก พริตตี้สาวเองก็ไม่ได้ใส่ยกทรง คราวนี้เป็นพิมพาภรณ์ที่ต้องร้องว้าว เพราะหน้าอกหน้าใจของแนนนี่ก็สวยไม่แพ้กัน

"นมแนนสวยได้รูปมากเลยอ่ะ!!!" พิมมี่ถึงกับคอมเมนต์หน้าอกหน้าใจของพริตตี้สาว ที่รีบเอาแขนปิดหน้าอกหน้าใจของตัวเองด้วยความเขิน "แหน๊ะ!!! จะปิดทำไมละแนน!!! ไม่เคยเห็นผู้หญิงด้วยกันแก้ผ้าเหรอ!!!"

"ก็มันรู้สึกแปลก ๆ อ่ะพิม!!!" นริศราตอบ ความจริงเธอเองก็เคยเห็นหน้าอกหน้าใจของเพื่อนพริตตี้และนางแบบอยู่บ่อยครั้ง เวลาทำงาน แต่ครั้งนี้มันต่างกัน เพราะมันมีเรื่องของกามารมณ์ เรื่องเพศมาเกี่ยวข้องด้วย "อืม!!! เอาละ!!!"

สุดท้ายแนนนี่ก็ไม่ยอมเสียอาการอยู่นาน พริตตี้สาวเปิดเปลือยหน้าอกหน้าใจให้พิมมี่ได้มองเป็นขวัญตา นัยน์ตาของสองสาวแฝงไปด้วยความเขินอาย ความขี้เล่น และความอยากรู้อยากเห็นอยู่ในที่ แต่แล้วก็เป็นพิมมี่ ที่ฉวยโอกาสเดินเข้ามาใกล้แนนนี่จนลมหายใจของเธอรดบนเนินอก

"แหน๊ะ!!!!" พิมมี่แอ่นอกจนยอดปทุมถันของตัวเองแตะกับยอดปทุมถันของแนนนี่ สองสาวหัวเราคิกคักกันอย่างสนุกสนาน ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมแพ้กัน พิมมี่ใช้หัวนมตัวเองเขี่ยหัวนมแนนนี่ ส่วนแนนนี่ที่เป็นมือใหม่ก็ไม่ยอมแพ้ พอรู้สึกตัวอีกที ยอดปทุมถันของทั้งคู่ก็แข็งชูชัน

"พึ่งรู้ว่าการเอาหัวนมผู้หญิงด้วยกันมาเขี่ยเล่นแบบนี้ มันจะทำให้หัวนมตั้งด้วยแหะ..." พิมมี่ดูสนอกสนใจกับกิจกรรมหวามที่พึ่งค้นพบเมื่อไม่นานมานี้ ส่วนแนนนี่ก็ยืนยิ้มฟังความเห็นจากเพื่อนสาวผู้ช่ำชอง "แหน๊ะ!!! ยิ้มแบบนี้ชอบละซิแนน!!"

"พูดเองเออเองหมดเลยอ่ะพิม!!!" นริศราหัวเราะร่วน ส่วนพิมพาภรณ์ก็จ้องมองหน้าเธอตาไม่กระพริบ "อะไร? มองอะไรอ่ะพิม?"

แล้วพิมมี่ก็ประกบปากกับแนนนี่อีกรอบ คราวนี้ทั้งสองสาวปล่อยกายปล่อยใจให้เรื่องราวทุกอย่างเป็นไปตามความรู้สึก หน้าอกหน้าใจของทั้งคู่บดเบียดกันจนยอดถันแข็งเป็นไต เป็นฝ่ายพิมมี่ ที่ค่อย ๆ ผลักร่างของแนนนี่ลงไปนอนบนเตียง

"เป็นเมียเรานะแนน..." พิมมี่ที่คร่อมร่างพริตตี้สาวเอ่ยปากออกมา

"พูดอะไรเนี่ย ฟังแล้วขนลุกจังเลยอ่ะ ฮึ้ยยยย!!" แนนนี่หัวเราะคิกคัก ก่อนที่จะถูกพิมมี่ก้มตัวลงซุกไซ้ซอกคอของเธอ "อือออ...."

 

โปรดติดตามตอนต่อไป...

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ฝากติดตามเพจเฟสบุ๊คของผมด้วยนะครับ

https://web.facebook.com/Nato87.The.Storyteller


zaar65


1819

 อ้าว พิมมี่ นีบออกตัวเป็นผัวก่อนเลย แล้วแนนจะเลือกเป็นผัวแทนเมียได้้้ไหมล่ะ 555 งั้นถ้าคร่างหน้าต้องเปายิ้งฉุบว่าใครจะเป็นผัวเป็นเมียนะ 2สาว
กรุงเทพเป็นเมืองที่มีคนเหงา มากกว่าเสาไฟฟ้า


nananews



phaii

ลุงๆๆ อยู่ไหน เขาตีฉิ่งกันแล้ว รีบมาประกบด่วน

ananchai2002


bossbellbest




Taizen

เป็นเมียเรานะแนน แล้วเป็นเมียลุงพลด้วยกัน
แบบนี้ใช่มั้ยพิมมี่

surasek


manu111