ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_magna67t

แฟนกู ภาค 2 ตอน 3 นอกใจ

เริ่มโดย magna67t, เมษายน 14, 2021, 09:17:40 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

magna67t

แฟนกู ภาค 2 ตอน 3 นอกใจ

ติดตามแฟนกู ภาค 1 ได้ที่ https://xonly8.com/index.php?topic=240071.0
...

ผมสะดุ้งตื่นทันที และโมโนเองก็ตื่นเหมือนกัน

"ใครอ่ะ...พี่ป้อง"

ผมดูนาฬิกา มันตี 1 แล้ว  ไม่น่าจะเป็นคนอื่นได้เลย
"โมโน  นอนนี่แหละบนเตียง"

ผมเดินไปเปิดประตู  คนที่ยืนหน้าห้องเป็นคนที่ผมคาดหมายจริงๆ..น้องแปม
"พี่ป้องคะ แปมขอโทษนะคะ  แต่แปมนอนห้องนั้นไม่ได้ค่ะพี่  ยุงแยะมากๆเลยค่ะ  มีแมลงสาบด้วย  แปมกลัวค่ะ  ถ้าพี่ป้องไม่ว่าอะไร แปมขอมานอนด้วยนะคะ"
"อ๋อ...เอาสิ  โมโนนอนอยู่บนเตียงอ่ะ"

น้องแปมถึงกับชะงัก  เธอกำลังคิดอะไรอยู่ในหัว  โมโนลุกขึ้นจากเตียง  ผมเลยแนะนำสองคนให้รู้จักกัน 
"แปม..เธอมาเหอะ  เรามานั่งคุยกะพี่ป้องแล้วเผลอหลับไป  เออ ความจริงไปนอนห้องโมโนก็ได้นะ"
"ไม่กวนโมโนดีกว่า  เดี๋ยวพรุ่งนี้แปมต้องไปกะพี่ป้องแต่เช้าค่ะ"

โมโนพยักหน้า  แล้วเธอก็หันมายิ้มและพยักหน้าให้ผม ก่อนจะเอาผ้าห่มและหมอนกลับห้องไป  นี่ถ้าเป็นโบนัสนะ....เสร็จแน่.... เธอต้องถามผมว่ามาคุย  ทำไมต้องเอาหมอนมาด้วย...
"มา..พี่ไปขนของลงมาเลย"

แล้วผมก็ไปช่วยแปมขนของลงมาห้องผม  พอแปมอยู่ในแสงไฟ ก็เห็นชัดเจนว่าเธอโดนยุงกัดทั้งตัว ที่หน้าเธอไม่ต่ำกว่า 6-7 จุด  น่าสงสารเหลือเกิน ยาก็ไม่มีทา..

"พี่ป้องว่า พรุ่งนี้ถ้าไม่ไหวไปคืนห้องป้าเค้าก็แล้วกันนะ  หรือไม่ก็ให้เค้ามาซ่อม  นอนแบบนี้ไม่ไหวหรอก ยุงแยะมาก"
"ยังไงก็ได้ค่ะพี่"
"ลำบากใจมั๊ยล่ะที่จะมานอนห้องพี่"

โห...ชีวิตปี 2 ผมผิดกะสมัย ม 6 มาก สมัยนั้นแค่จะมีเพื่อนผู้ชายมาห้องผม...ผมยังไล่มันไป แต่ตอนนี้ผมกลับชวนน้องผู้หญิงมานอนที่ห้องผมเลยนะเนี่ย  ที่น่าสนใจคือ
"แปมไม่เป็นไรหรอกค่ะ  ที่บ้านแปมนอนกะพี่ชายติดกันเลยด้วยซ้ำ"
---------------------------

เช้าวันรุ่งขึ้นผมเจอป้าที่ข้างล่างพอดี ผมเลยบอกขอคืนห้อง เดี๋ยวน้องมานอนห้องผมชั่วคราวเนื่องจากเงินไม่มี  ผมขอเงินคืนจากป้า เพื่อเอาไว้เป็นค่าใช้จ่ายของน้องแปม   ป้าพยักหน้าเข้าใจและเดินไปหยิบเงินมาคืน 4000 ผมยื่นเงินทั้งหมดให้แปม
"เก็บไว้ก่อน เดี๋ยวต้องใช้เงินหลายอย่าง"
"ไม่เป็นไรค่ะพี่  พี่ปัน โทรมาบอกเมื่อคืนว่า ชาวบ้านในหมู่บ้านช่วยกันเรี่ยรายให้แปมมาเรียนหมอที่กรุงเทพค่ะ  พ่อจะเอาเงินลงมาตอนเซ็นสัญญาค่ะ"
"เอาเหอะ  เก็บไว้ก่อนนะ  ไว้แล้วค่อยมาคืน"
สาวน้อยรุ่นน้องยกมือไหว้ผม 

ผมพาแปมขึ้นรถเมล์และแนะนำเส้นทางไปเรียนหนังสือที่คณะ  วิธีการเดินไปเรียนในมหาลัย  และมาจบลงที่โรงอาหาร

"ปกป้อง..."

ผมหันไปตามเสียงที่ผมคุ้นเคย  โบนัสมาแต่เช้าแล้ว  เพราะเธอต้องมาเตรียมรับน้องๆที่จะมาตรวจร่างกาย  แต่โบนัสไม่ได้มาคนเดียว  ไอ้เหี้ยน้องพีทมันนั่งกินข้าวอยู่กะโบนัส  ผมเดินตัวปลิวไปที่โต๊ะที่โบนัสนั่ง  และวางเป้ของผมลงข้างโบนัส แล้วจับมือโบนัสขึ้นมา
"เมื่อคืนไม่เห็นโทรมาเลยอ่ะ...สนุกมั๊ย"

โบนัสทำกิริยาที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน  เธอไม่ได้ตอบผมทันที แต่มองหน้าไอ้พีทก่อน  ผมสังเกตเห็นได้
"อ๋อ  ก็สนุกดี  กลับดึกอ่ะ  พีทมาส่ง"
"อ้าวเหรอ..."
"แล้วป้องมากะน้องแปม..."
"ใช่  แปมอยู่หอป้อง  แปมๆ มาหวัดดีพี่โบนัส  มานั่งนี่เลย"

เช้านั้นเต็มไปด้วยความตึงเครียดมากกว่าความสดใสตอนเช้า 7 โมง  ผมรู้ดีว่าโบนัสมีอะไรอยากสอบถามผมจำนวนมาก  เช่นเดียวกะผมที่อยากคุยอะไรกะโบนัสมากมายเหมือนกัน

"เชอร์รี่...โบนัสฝากดูแลน้องๆด้วยนะ  เดี๋ยวโบนัสตามไป  โบนัสฝากน้องสองคนนี่ไปด้วย"
ไอ้พีทก็มองหน้าโบนัส  ในขณะที่น้องแปมก็มองหน้าผม 
"ไปค่า ไปกะพี่เชอร์รี่ค่า  เร็วๆ...เดี๋ยวแปดโมงอาจารย์นัดแล้วค่ะ"

"คิดถึงจังโบนัส"
ผมยื่นมือไปจับแฟนผม  แต่ผมอาจเป็นคนที่รับรู้สัมผัสได้รวดเร็ว  โบนัสวันนี้มันไม่เหมือนโบนัสในวันอื่นๆ
"อืมม์  เป็นไงมั่ง  ช่วงนี้เราสองคนไม่ค่อยได้คุยกันเลย"
"ป้องไม่น่าไปอยู่กะแก๊งค์ไอ้เพชรเล้ย  งานเรามันคนละเรื่อง"
"ป้องจะเล่าเรื่องของแปมมั๊ย" โบนัสคงสงสัยความสัมพันธ์ของเราสองคน

แต่ผมบริสุทธิ์ใจกับแปม  ผมเลยเล่าโดยไม่มีการปิดบังใดๆทุกอย่างทุกขั้นตอน  เรื่องเดียวที่ไม่เล่าคือ เมื่อคืนนี้ทั้งแปมและโมโนมาอยู่ห้องผม

"สงสารมาก  โบนัสคิดดู  คือน้องอ่ะ..คิดว่างานจะเสร็จเมื่อวานนี้ และจะนั่งรถกลับสกลนครในคืนนั้นเลยอ่ะ  แปมมันมีตังค์มาพันเดียว  เราหาที่พักให้  โบนัสก็ไม่รับไปอยู่ด้วย  ไม่มีใครรับเลย  เราเลยต้องบอกป้าขอเช่าห้อง  แต่มันก็แพง  ตัวน้องมีพันเดียว เรากะเพชรเลยออกไปก่อน"
"แล้วน้องแปมเค้าจะอยู่หอเธอถึงเมื่อไหร่เนี่ย"
"ป้องว่าเปิดเทอมก็คงมาอยู่หอในแล้วอ่ะ  จ่ายไม่ไหวหรอก  อ้อ...โบนัส เอ่ออม  ป้องขอชุดชั้นในโบนัสชุดนึงนะ"
"อีตาบ้า  จะเอาไปดมเหรอ... เอาไปทำไร"
"ให้น้องแปมไง  เค้าไม่มีเลย"
"เฮ้ย...บ้าน่าป้อง  ถึงงขั้นขอชุกชั้นในให้น้องเลยเหรอเนี่ย..  มันใช้ด้วยกันไม่ได้นะของแบบนี้"
"อ้าวเหรอ...แต่มันแพงมากอ่ะ  น้องเค้าคงไม่มีตังค์ซื้อ.."
"มีก็อันใหม่ที่ป้องให้อ่ะ"
"เฮ้ย..ไม่ได้นะ  อันนั้นป้องให้โบนัสนะ  ถ้าโบนัสไม่ใส่ก็เก็บไว้....อย่าให้คนอื่นนะ"

ผมยังไม่ทันเริ่มคุยเรื่องไอ้พีท  เชอร์รี่วิ่งเข้ามาตามโบนัส  ให้รีบไปช่วย  โบนัสยิ้มให้ผม
"ของเธออยู่นั่น  ภรรยาเก่ามาตามแล้ว... ไปเร็ว"

มุขนี้ของโบนัสผมไม่ขำด้วย  ออกจะไม่ชอบเลยที่โบนัสชอบล้อผมแบบนี้  ผมอยากให้เธอลืมเรื่องของผมกะไอ้เพชรซะที
"เฮ้ย...แม่ง คนอื่นแบกหามกันตายห่า เสือกมาจีบกันอยู่ได้  ไปเร็วไอ้ป้อง...ขนน้ำแข็ง"
.................................

การมีน้องแปมเข้ามาในชีวิตช่วงนี้  ทำให้ผมพะวักพะวงมาก  เพราะเธอนอนห้องผม  ทำอะไรแทบจะเรียกได้ว่าตัวจะติดกัน  ไปก็ไปด้วยกัน  กลับมาก็มาด้วยกัน  กิจวัตรที่ผมเคยทำ เช่นพาโบนัสไปกินข้าว ไปส่งคอนโดก็หายไปด้วย  นั่นเป็นการผิดพลาดครั้งใหญ่ที่สุดของผม...เพราะไอ้พีทเข้ามาเสือกกะโบนัสได้จังหวะพอดี  และยิ่งดีมากด้วยเพราะมันมีรถ  เย็นนี้ก็เป็นอีกเย็นนึงที่โบนัสไล่ผม

"ป้องกลับกะแปมเหอะ เดี๋ยวโบนัสกลับเองได้ เดี๋ยวจะคุยกะทีมดูแลน้องหน่อย วันนี้มันอลหม่านมาก  เออ...เย็นนี้น่าจะยาวด้วย  ไอ้เพชรก็จะประชุมด้วยเพราะตอนเย็นพี่แหววเรียกเฮดทุกฝ่ายประชุม"
"อืมม์...เอาสิ  เราโทรไปหานะ"

ผมพาแปมไปซื้อของต่างๆ  ผมให้แปมยืมเงินเพื่อซื้อชุดนิสิต ซื้ออุปกรณ์การเรียน และผมก็ให้แปมหาซื้อของใช้ส่วนตัวเพิ่มเติมด้วย
"เสื้อผ้าอ่ะ...ซักเครื่องได้ที่ใต้หอนะ  แล้วมาตากที่ระเบียงห้องได้  ส่วนรีด...ก็ใช้เตารีดพี่นะ  เดี๋ยวเราไปกินข้าวกันก่อน"

หกโมงกว่าแล้ว  ผมพาแปมมาซักผ้าที่ใต้หอ  บอกวิธีใช้เครื่อง  ชีวิตความเป็นอยู่แปมเริ่มดีขึ้นหลังจากได้เสื้อของโมโนมาบ้าง 
"แปม...เดี๋ยวพี่ป้องมานะ  พี่ป้องไปหาพี่โบนัสที่คณะก่อน"

แต่ยังไม่ทันที่ผมจะออกจากห้อง  สายของผมก็โทรมารายงาน 
"ไอ้ป้อง กู...เพชรนะเว้ย  แฟนมึงอ่ะ  ไอ้เหี้ยน้องพีทมันพาขึ้นรถไปแล้ว"
ผมตัวเย็นราวกับโดนราดด้วยน้ำแข็ง 
"ไปไหนวะ"
"กูจะไปรู้เหรอ  ไม่ได้ถาม  มึงเป็นแฟนไอ้โบ มึงก็โทรไปถามมันสิ  กูบอกมึงแล้วว่าไอ้เด็กเวรนี่ไม่น่าไว้ใจ"

พอวางหูจากไอ้เพชร ผมโทรไปหาโบนัสทันที
"โบนัส  ป้องนะ...อยู่ไหนแล้ว  ให้ไปรับมั๊ย"
"เออ กำลังจะกลับ  ไม่ต้องมาหรอก  เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยเจอกัน"
"อืมมๆ  ก็ได้  งั้น พรุ่งนี้เจอกัน"

ผมเปลี่ยนเส้นทางทันที  ผมนั่งรถเมล์ไปคอนโดของโบนัสทันที  และผมแอบดูเหตุการณ์อยู่ข้างนอกไม่เข้าไปข้างในเพราะพวกพี่ยามรู้จักผมดี  ผมมารอทั้งที่ผมยังไม่รู้เลยไอ้พีทมันขับรถอะไร สีอะไร  ผมยืนอยู่ในมุมมืดรอโบนัสกลับมา  ผมรอตั้งแต่ทุ่มครึ่งจนถึง 4 ทุ่ม รถไอ้พีทก็เลี้ยวเข้ามาจอด  โบนัสลงจากรถของไอ้พีทจริงๆ  ไอ้พีทเดินตามโบนัสเข้าไปในคอนโด  และเดินเข้าลิฟท์ไปกะโบนัสด้วย 

ผมควรทำยังเนี่ย...

 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

magna67t

สุขสันต์วัน..โควิต ครับ

มาดูกันว่า แฟนกู ภาค 2 กะโควิต....
อะไรจะจบก่อนกัน
ได้ทำงานอยู่บ้านอีกแล้ว... 

เช่นเคย ขอบคุณทุกเม้นต์นะครับ

Matsudaira777

เอาล่ะ ได้เวลาต่างคนต่างมีใหม่แล้วมั้ง

samajidto


mho


automilo


Pm Nuttakan

ต่างคนต่างนอกใจหรอ พีทแอบร้ายเลย

pakykit

ทำไมโบนัสทำแบบนี้ น่าเสียใจจัง

นายณัฐพร พลประสิทธิ์

โบนัสได้ลองของใหม่บ้างแล้ว

La Pt


Kasisoso

โบนัสโดนไอพีทล่อแล้วล่ะ แบบนี้

Channarong Saekow

คงไม่มีอะไรเกินเลย กว่ารุ่นพี่กับรุ่นน้องน่ะ

Prasard Komkum


wolfsburg7

ต่างคนต่างนอกใจ ไปมีแฟนใหม่กันหมด

n_neng