ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

ศูนย์องศา แอบดูสาวนักเรียนไทยทั้งบ้าน น้องเพลิน

เริ่มโดย onelove, พฤษภาคม 03, 2021, 05:25:01 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

onelove

ตอนที่สอง https://xonly8.com/index.php?topic=243332.0




สิบเอ็ดโมงเช้าปลายเดือนกุมภาพันธ์ ข่าวรายงานจำนวนผู้ติดเชื้อ ผู้ป่วย และผู้เสียชีวิตในรัฐทางตอนเหนือเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ เราสี่คนนัดเจอกันที่ร้านอาหารไทยหัวมุมถนนเวอร์โก

        "อ้าวแล้วทำไมถึงเลิกเป็นหมอล่ะคะ" บิ๋มถามอาหมอพีท หนุ่มใหญ่สูงสง่าอกผายไหล่กว้างเล่นกล้ามแบบพวกฝรั่ง ญาติห่างๆของแอมแปร์

        "ตอนนั้นใจมันไปทางทำธุรกิจครับเต็มตัวครับ ตอนยังเป็นหมอผมทำพวกอินชัวรันส์ด้วยดูแลทั้งหมอด้วยกันทั้งคนไข้ ก็เลยคิดว่าลาออกดีกว่า"

        "แล้วทำไมถึงย้ายไปอยู่ซานฟรานล่ะคะ"
        "ยังไม่ถึงซานฟรานครับแต่ว่าก็เลียบแปซิฟิกนะ ตอนเด็กๆเคยฝันว่าอยากจะมีบ้านมองเห็นทะเล ไหนๆก็ลาออกแล้วก็ซื้อซะเลย ผ่อนนะ 55" เขาพูดจาฉะฉานเจือรอยยิ้มอบอุ่น

        "ก็เนี่ย.. เลยอยากชวนทุกคนไปเที่ยว ขับเครื่องบินไปไม่ถึงชั่วโมง นี่ไง.." เขาเปิดรูปบ้านริมทะเลที่ตกแต่งไว้อย่างเรียบโก้สวยงาม "ถ้ายังเป็นหมอจะมีได้มั้ยล่ะบ้านแบบเนี้ย"

        "อิจฉาคนมีบ้านสวย"
        "แต่อยู่คนเดียวเหงานะ" พี่หมอพีทเหลือบสบตาบิ๋ม
        "ไม่เชื่ออ่ะอย่างอาพีทเนี่ยนะอยู่คนเดียว" 
        "อยู่คนเดียวจริงๆ"

        "เดี๋ยวนะคะ นี่อาพีทขับเครื่องบินมาถึงนี่เหรอ!!" บิ๋มความรู้สึกช้า
        "อ๋อ.. ขับรถมาครับ ไม่ถึงสามชั่วโมงแปซิฟิกโคสต์ไฮเวย์สองข้างทางสวยมาก" 

        "อิฐ.. เอ่อ ขอโทษนะคะพอดีจะขอตัวอิฐแป๊ปนึง" เจ้าของร้านอาหารไทยที่ผมเคยทำงานเดินเข้ามาทัก

        "อ้าว พี่ขิม สวัสดีครับ อาหมอพีทยิ้มกว้างยกมือไหว้

        "สวัสดีจ้ะพีท ไม่เจอนานเลย"
        "พี่ขิมสบายดีนะครับ"
        "สบายดีจ้ะ เดี๋ยวยังไงพี่ขอตัวคุยธุระกับอิฐนิดนึง ขอตัวนะคะ" ผมยังงงๆสบตาบิ๋ม ลุกขึ้นเดินตามพี่ขิมไปทางหลังร้าน

        "สวัสดีครับพี่" ผมยกมือไหว้

        "นี่เพื่อนพี่ที่เป็นเจ้าของร้านนี้เค้าโทรไปบอกหรอกนะพี่ถึงได้รีบมา" พี่ขิมสีหน้าจริงจัง "อิฐไปไงมาไงถึงได้มากับคนอย่างหมอพีทได้"

        "เอ่อ.. อาหมอพีทเป็นญาติห่างๆของเพื่อนแฟนผม พอดีผมมีปัญหาเรื่องจ่ายภาษีห้องเช่าก็เลยจะให้เค้าช่วย"
        "เรื่องแค่นี้เองความจริงอิฐขอให้พี่ช่วยก็ได้อย่าไปยุ่งกับคนแบบนี้เลย เดี๋ยวนะ! นี่คงไม่ได้กำลังสมคบคิดกันทำวิดีโออะไรแบบนั้นอีกใช่มั้ย! เด็กที่บ้านอิฐพวกนั้นมันมีพ่อมีแม่นะ! อย่าเลยพี่ขอร้อง"

        "วิดีโออะไรพี่" ผมตาลุก

        "หมอพีทนี่เสือผู้หญิงหื่นระดับตัวพ่อแวมไพร์นักล่าเลย คลำไม่เจอหางจีนแขกไทยฝรั่งมันเอาหมด ขนาดพี่ยังเคยจะโดนมันหลอกเอา"

        "โดนหลอกหรือเต็มใจให้หลอกครับ" ผมยิ้มยั่วแซวเจ้านายเก่า "หมอพีทเค้าก็ดูดี ถ้าจะมีสาวๆชอบเยอะก็ไม่แปลก"   

        "ไม่ใช่แค่นั้นนะอิฐ ที่หมอพีทอยู่แอลเอไม่ได้เพราะไม่มีใครเค้าเอาแล้ว หมอพีทมีข่าวพัวพันเรื่องคลิปอานาจารเด็กในวัดไทยแถมยังแอบถ่ายคนไข้อีก"

        "ที่วัดไทยน่ะเด็กสิบสี่สิบห้าทั้งนั้นเก้าขวบสิบขวบก็ยังโดน อิฐว่ามันน่าดูมั้ยล่ะเด็กน่ะนมเนิมก็ยังไม่มีแบบนี้มันโรคจิตชัดๆเออถ้าคนโตก็ว่าไปอย่าง ที่ลอยนวลอยู่ได้เพราะหลักฐานยังสาวไปไม่ถึงเด็กวัดอีกคนที่ร่วมกันกับมันยังโดนจับติดคุกอยู่เลย"

        "อิฐ..! พี่จะเตือนไว้แค่นี้ ถ้ามันเอาอะไรให้อิฐกับแฟนกิน อย่ากินเด็ดขาด!" พี่ขิมสีหน้าจริงจัง


ผมเดินกลับมาที่โต้ะอย่างงงๆ ดูเหมือนทุกคนจะเช็คบิลค่าอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว ยัยแอมสะพายกระเป๋าพร้อมเดินทาง

        "จะไปกันแล้วเหรอ ยังไม่ได้คุยอะไรกันเท่าไหร่เลย" ผมถาม

        "เรื่องบ้านก็ไม่มีอะไรมากครับเดี๋ยวผมรออีเมล์สัญญาเช่าจากคุณอิฐพอครบปีก็เคลียร์บัญชีทำเรื่องยื่นภาษี ตอนนี้พวกเจ้าหน้าที่อาจจะมาถามเพราะเราใช้ไฟฟ้าใช้น้ำใช้แก๊สเยอะผิดสังเกตุ ก็แค่เอาเอกสารให้มันดูว่าเราไม่ใช่บ้านเช่าเถื่อนอยู่ระหว่างยื่นขอหมายเลขผู้เสียภาษีกับซิตี้แค่นั้น จบ ช่วงนี้คุณอิฐก็ใจเย็นๆรับทรัพย์ไปเรื่อยๆก่อนครับ"

        "ส่วนเรื่องสัญญาเช่ากับเจ้าของที่ดินเดี๋ยวผมขอคุยตรงเองดีกว่า เท่าที่ดูรายละเอียดคุณอิฐเสียเปรียบค่อนข้างมากถึงจะร่างสัญญาคร่าวๆก็เถอะ แต่มันก็ใช้เป็นหลักฐานในชั้นศาลได้ เดี๋ยวผมดีลให้ใหม่รับรองไม่เสียเปรียบ" อาหมอพีทโชว์ลีลาหัวหมอ

        "แต่ว่า.. เอ่อ ผมต้องเอาใบเสร็จค่าเช่าของลุงมาร์คัสมายื่นบริษัทด้วยน่ะสิ มันจะภาษีซ้อนกันรึเปล่า"

        "เดี๋ยวนะ เงินที่จ่ายค่าเช่าที่ดินไม่ใช่เงินคุณอิฐเหรอ"
        "ก็เงินผมนี่ล่ะ แต่บริษัทจ่ายไง เออ งงว่ะ .. ยังไงดี"

        "โอเค ไม่เป็นไรเดี๋ยวค่อยๆคุยค่อยๆเคลียร์แกะกันไปทีละปม ปัญหามีไว้แก้ ยังมีเวลาอีกเยอะ" อาหมอพีทยิ้มอุ่น

        "จบเรื่องซะที งั้นเรามูฟกันเลยมั้ยคะ" แอมแปร์กระชับกระเป๋าอีกครั้ง

        "คุณอิฐไปเที่ยวบ้านผมด้วยกันนะครับ ไปกันหลายๆคนสนุกดี" อาหมอพีทออกปากชวน

        "แกไปเที่ยวกับอาพีทเถอะชั้นจะอยู่ที่นี่กับพี่อิฐ เอาไว้เดี๋ยวเราค่อยนัดเจอกันที่สนามบินวันกลับก็ได้" บิ๋มพูดเสียงเรียบหน้านิ่ง ผมที่เลือดขึ้นหน้าสติหลุดกำลังจะออกปากเหมือนเหยียบเบรกหน้าทิ่ม โดยเฉพาะยัยแอมแปร์ที่ไม่คิดว่าเด็กในคาถาเมื่ออยู่ไกลบ้านจะกล้ากระด้างกระเดื่อง

        "งั้นเดี๋ยวขอไปเอากระเป๋าในรถหน่อยนะคะ" บิ๋มหันไปบอกอาหมอพีท
        "เฮ้ย อาขับไปส่งก็ได้ ว่าแต่ไม่อยากไปเที่ยวบ้านจริงๆเหรอช่วงนี้ไม่มีมรสุมตอนเช้าๆสวยมากนะ" อาหมอพีทยังตื๊อไม่เลิก

        "เดี๋ยวอิฐกับแฟนติดรถพี่ไปก็ได้จ้ะ มีธุระจะผ่านไปทางหน้าบ้านอิฐพอดี" พี่ขิมเดินเข้าขวางคลอง "อิฐไปช่วยแฟนขนกระเป๋าสิเดี๋ยวจะได้ออกไปกันเลยพี่จะสายแล้ว"

        "ขอตัวก่อนนะพีท" พี่ขิมโบกมือยิ้มให้แอมแปร์ที่กำลังหน้าบอกบุญไม่รับ




พี่ขิมพาขับผ่าใจกลางย่านดาวน์ทาวน์ ป้ายสัญลักษณ์เมืองฮอลลีวูด ถนนดาวอันเลื่องชื่อ ไชนีสเธียเตอร์ ลิตเติ้ลโตเกียว ในวันที่บรรยากาศเงียบเหงาผู้คนบางตาใส่หน้ากากเค้าหน้าหม่นหมอง เราคุยกันว่าเอาแค่ขับรถผ่านก็พอ

บิ๋มเดินชมห้องเช่าน้อยของผมอย่างให้ความสนใจ ระหว่านั้นไม่ว่าเจอผู้เช่าห้องไหนเธอก็จะแจกนามบัตรแนะนำตัวจับไม้จับมือพูดคุยอย่างเป็นกันเองไปด้วย ผมหรี่ตามองพฤติกรรมแฟนสาวรู้สึกว่าเธอจะเฟรนลี่มนุษยสัมพันธ์ดีงามผิดสังเกตุ

        'แอนนาฮิลล์เกสต์รูม' เออชื่อเพราะดี 'ปณิชา สมบูรณ์พัฒนพล +66 xxx xxx-xxxx'

น้องเพลิน แบกเป้หลังเดินเข้าประตูรั้วมาพอดี(คนนี้ผมฟุ้งซ่านยิ่งกว่าน้องเอิงร้อยเท่า) "สวัสดีค่ะน้อง พี่ชื่อบิ๋มนะคะเป็นแฟนพี่อิฐ ไม่ว่าจะมีปัญหาอะไรน้ำไม่ไหลหลอดไฟขาดโทรแจ้งตามหมายเลขนี้ได้เลยค่ะตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง"

        "หรือว่าถ้าเห็นแฟนพี่เดินอยู่กับสาวคนไหนก็โทรบอกได้นะคะ" น้องเพลินรับนามบัตรไปพลิกดูไม่รับมุขฝืดเดินผ่านเข้าห้องไปเงียบๆ

        "แหม แหม .. มองตาละห้อยเลยนะ" บิ๋มทำหน้ายู่

        "ละห้อยอะไร.."
        "ก็ไม่รู้ล่ะ ของแบบเนี้ยผู้หญิงเค้ามีเซ้นส์นะรู้มั้ย คนเนี้ย ออร่าเปล่งประกายราศีจับเดินผ่านเข้าประประตูรั้วมาปั๊ป รู้เลย"

        "ออร่าบ้าอะไร เพี้ยนเหรอ งอแงเจ็ตแล็คป่าว.."

        "เท่าที่ดูๆนี่ชักไม่น่าไว้ใจแล้วนะเนี่ยเอ๊าะๆทั้งนั้นเลย ของแบบเนี้ยเดินผ่านมองตากันทุกวันๆใครจะอดใจไหว" ชอบเวลาที่บิ๋มงอน แสดงว่าเธอยังมีใจให้ "บิ๋มไม่ต้องห่วงพี่มีวิธี ไอ้ตัวเล็กตัวน้อยพวกนี้ไม่ได้กินพี่หรอรับรอง" ผมพยามปลอบใจเธอ

        "ก็ช่วยตัวเองสิ" ผมยักคิ้วข้างเดียวกำหลวมสาวขึ้นลงแสดงท่าทางประกอบ

        "บ้า ประสาท ลามก"
        "อ่าว ผู้ชายมันไม่เหมือนผู้หญิง น้ำแตกแล้วก็แยกทางต่อให้สวยขนาดอั้มพัชราภามานอนแบพี่ยังไม่อยากจะแลเลย" ผมแก้ตัวเป็นกลอนน้ำขุ่นๆ

        "พอรู้สึกตัวว่าไม่ได้แล้วจิตหงุดเงี้ยว ก็แค่เอาออก"

        "บ้า แล้วคนมันจะช่วยตัวเองได้ไงก็ต้องมีอารมณ์ก่อนสิ" บิ๋มยังคงตัดพ้อไม่ไว้ใจ
        "มีอารมณ์ก็เข้าไปเอาออก จบ" ผมยังสาวอากาศจนบิ๋มตีมือ
        "แล้วถ้าผ่านไปมันเกิดมีอารมณ์ขึ้นมาอีกอ่ะ"

        "มีอีกก็ชักอีก"
        "ประสาท .. น้ำหมดตัวพอดี" บิ๋มหัวเราะบ่นพึมพำ

        "ไหนเอานามบัตรมาดูดิ๊ทำไมไม่มีชื่อพี่อ่ะ แล้วนี้ก็เบอร์เมืองไทย นี่ถึงขนาดทำนามบัตรใหม่เตรียมมาแจกเลยเหรอเนี่ย"

        "ก็พี่อิฐเล่าว่ามีแต่ผู้หญิง กันไว้ดีกว่าแก้" แฟนตัวแสบของผมยิ้มเชือดเฉือน

เกือบจะบ่ายสาม แสงสีทองทาบทาผิวถนนป้ายจราจรทอดเงายาว ผมเช็ดโต้ะไม้ตรงลานหน้าบ้านที่เพิ่งต่อเสร็จกับเจ้าอันเดรียสเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว อากาศเริ่มอุ่นขึ้นจากที่อุดอู้หลบอยู่แต่ในห้องกันมาเป็นเดือนๆ

        "พี่อิฐไม่ต้องไปแล้ว เดี๋ยวน้องเค้าจะพาไปเห็นว่ามีซูเปอร์มาเก็ตจีนอยู่ใกล้ๆ" บิ๋มเดินมาเลียบๆเคียงๆ

        "น้องไหน" ผมขมวดคิ้วถาม

        "น้องเพลิน คนที่พี่อิฐชอบไง" บิ๋มยิ้มจืดชืด "น้องเค้าเก่งมากเลยนะเรียนฟิสิกก์ควอนตัมอะไรก็ไม่รู้ ได้ทุนถึงปริญญาเอกเลยนะ ขาวแบบนี้ถึงว่า..เข้าตาโดนใจพี่อิฐ"

        "ตกลงนี่จะเก่งหรือจะขาว คุยกันเมื่อไหร่เนี่ย"

        "คุยแล้ว ยังไม่มีแฟนด้วย" บิ๋มยังคิ้วข้างเดียว(ผมเป็นคนสอนเธอเอง)

        "จะไปก็ไปเลยไป รีบไปรีบกลับด้วยที่นี่มันมืดเร็วไม่เหมือนเมืองไทย" ผมตัดบท ตอนแรกจะส่งเจ้ากุมารจังโก้ตามไปเป็นเพื่อนแต่หาตัวมันไม่เจอ

        "ใครคะ อั๋น .. ชื่อตลกอ่ะ" บิ๋มถาม
        "มันอยู่แถวนี้แหละ พอจะใช้หายหัวทุกที"

สองสาวเดินคุยกันไปตามฟุตบาท เกรงว่าพวกผู้หญิงจะมีเซ้นส์อย่างที่แฟนผมว่าจริงๆ สามสาวแว่นนักเรียนทุนหนีภัยไวรัสร้ายจากยูซีแอลเอเพิ่งมาอยู่ได้ไม่ถึงสองอาทิตย์ จะด่าไอ้เลวต่ำช้าหรือประนามด้วยถ้อยคำหยาบคายก็น้อมรับ ผมเองที่จงใจส่งสามสาวไปอยู่ข้างห้องของน้องแก้มกับแฟนหนุ่มบ้าพลังซึ่งถือว่าเป็นมวยขยันออกหมัดลีลาอาวุธครบเครื่อง เสียงกระเส่าโหยหวนเสียวซ่านปานจะขาดใจเล็ดลอดฝากั้นห้องถึงขนาดว่าน้องเอิงต้องหลบเข้าของน้ำบำบัดตัวเองกับขอบอ่าง

น้องเพลินปลดปมกางเกงเลปล่อยลงไปกองที่ปลายเท้า ผมกลืนน้ำลายเอี๊อกใหญ่ รูดกางเกงในสีฟ้าอ่อนตาม ยังไม่เห็นอะไรมากมายนักนอกจากต้นขาขาวไรขนสีดำแพลมๆหลุดเลยขอบชายชายเสื้อ น้องมองจ้องเหมือนกำลังค้นหาอะไรที่ผนังห้องน้ำแต่ไม่เจอ น้องก้มเห็นก้นเนียนขาวแนบหูกับฝาผนังหลับตาพริ้มซุกมือที่หว่างขาสแครชแผ่นบดเขี่ยเม็ดเสียว หน้าน้องบูดเบี้ยวแต่ไม่ร้องซักแอะยื่นตัวเกร็งแข็งทื่อราวรูปปั้นมีเพียงมือที่ขยับแรงระรัวน้ำจนเยิ้มออกมาเยอะมากเสียงดังแจะๆ ตัวเกร็งกระตุกจิกฝาผนังขาสั่นดิกๆเดาว่านี่คือถึงจุดสุดยอด เสียวเบอร์นี้ก็ยังมีเพียงเสียงครางอึ๊อ๊ะในลำคอเบาๆ น้องเพลินใส่กางเกงในกางเกงนอกจัดเสื้อผ้าดูเพลินตา แม้กระทั่งช่วยตัวเองกิริยาก็ยังสงบเสงี่ยมสำรวมเพลินใจสมเป็นกุลสตรีไทยจริงๆ   

เจ้าอันเดรียสนินทาว่าเคยเห็นน้องเพลินจับกระจู๋ชักว่าวให้เจ้าแลซซี่หมาจรตัวผู้แต่ผมยังไม่ปักใจเชื่อมัน ไม่เคยเห็นน้องอาบน้ำแบบเปลือยเต็มๆตัวสักทีเฉียดไปเฉียดมาเดาว่าน้องไม่ค่อยชอบอาบน้ำ 55 จินตนาการว่านมน้องน่าจะเป็นกะเปาะเล็กๆแบบที่ผมชอบ แต่ก็กำชับเจ้าอันเดรียสเป็นมั่นเหมาะว่าจงเร่งฝีเท้าตามล่าน้องเพลินมาเป็นเครื่องเซ่นสังเวยให้จงได้ 55

กำลังคิดถึงเจ้าอันเดรียส เจ้าอันเดรียสก็เดินผ่านหน้าไป ดูมันมีพิรุธ หน้านิ่ง เงียบๆผิดสังเกตุ ไม่เจื้อยแจ้วทะเล้นลามปามอย่างเคยในมือเหมือนถือแท่งอะไรสักอย่าง

        "อั๋น .. ไอ่อั๋น! มานี่ดิ๊!" มันเดินย้อนกลับมาอย่างเสียไม่ได้

        "ถืออะไรมาวะไหนดูดิ๊ ..พ่อง! ไขควง! สว่าน! คัตเตอร์! แล้วเสือกเดินไปทางห้องกูอีก" ผมถาม

        "ป่าวคับ"
        "ป่าวพ่อง!คิดจะทำเชี่ยไรหยุดเลยนะ ขอออกคำสั่งห้ามแอบดูใครจนกว่าเมียกูจะกลับเมืองไทย เข้าใจมั้ย! เอาเครื่องมือไปเก็บเลยไอ้ชิ้บหาย .."

เสียงรถจอดที่หน้าบ้านเสียงครืดคราดเหมือนคนลากกระเป๋า "ไปดูดิ๊ใครมา" ไม่ถึงอึดใจเจ้าอั๋นหน้าระรื่นลากกระเป๋าเดินนำยัยแอมแปรร์กับอาหมอพีทเข้ามา มันเลิกคิ้วเบิกตาโพลงอมยิ้มอย่างสุดหื่นกับเหยื่อรายใหม่

        "กระเป๋าเดินทางของยัยบิ๋มอยู่ในห้องไหน" แอมแปร์ถามสีหน้าเรียบเฉย อาหมอพีทยิ้มยืนอยู่ด้านหลัง

        "แอมชวนมาดูบ้าน ขอเดินดูหน่อยนะ"
        "เชิญตามสบายครับอาหมอ"

        "กระ..เป๋า..เดิน..ทาง..ของ..บิ๋ม..พี่..อิฐ..เอา..ไว้..ที่..ไหน..คะ" แอมแปร์ถามย้ำ

        "กระเป๋าบิ๋มอยู่ในห้องนอนพี่" ผมตอบ

        "งั้นแก" แอมแปรร์หันไปสั่งเจ้าอันเดรียสที่ทำลิงหลอกเจ้าเก็บสีหน้าสงบเสงี่ยม "เข้าใจภาษาอังกฤษมั้ย เอากระเป๋าใบนี้ไปเก็บในห้องนอนพี่อิฐ ไว้ข้างๆกันกับอีกใบนึงเลย"

        "พอดีแอมทิ้งเพื่อนไม่ลงน่ะค่ะ ว่าแต่.. แล้วนี่ยัยบิ๋มไปไหน" แอมแปร์เหลียวมองซ้อยขวา
        "บิ๋มเดินไปซื้อของซูเปอร์ปากซอยนี้แหละเดี๋ยวก็มา เห็นว่าเย็นนี้จะทำอะไรเลี้ยงเด็ก ปาร์ตี้เล็กๆกันนิดหน่อย" แอมแปร์ไม่ถามอะไรต่อถือโทรศัพท์เปิดดูแผนที่แล้วตามไปที่ซูเปอร์มาร์เก็ต เจ้าอันเดรียสเก็บกระเป๋าเดินทางเสร็จเดินออกมายกนิ้วโป้งหลิ่วตาให้ผม

        "ซวย ซวย"
        "ซวยพ่อง! ซวย .. สวย!" ผมวาดนิ้วในอากาศแทนเมโลดี้สอนมัน "กูสิซวย แม่ง ตามจองล้างจองผลาญไม่จบไม่สิ้น สั่งให้มึงเอากระเป๋าไปวางข้างๆของเมียกูเลยเป็นไงกวนตีนมั้ยล่ะ อีนี่แม่งที่สุดของแจ้แล้ว"

        "สว ..ย ส วย"

        "เฮ้ย..อั๋น ลุงหมอเม็กซิกันที่กูไปหาตอนไข้แดกที่เป็นญาติกับมึงเค้าชื่ออะไรแล้วนะ โฮเซ่ใช่มั้ยวะ"

        "หมออัลโต.."

        "เออ หมออัลโต เดี๋ยวมึงไปหาหมออัลโตกับกูตอนนี้เลย รีบไป" ว่าแล้วก็ลุกขึ้นคว้าจักรยานคนละคันกับเจ้าลูกสมุนปั่นไปไกลอีกสามช่วงตึก หน้าตามันยังงงไม่หาย

        "ไปหาหมออัลโตทำไม ป่วยเหรอ" เจ้าอันดรียสสงสัย

        "เปล่า กูจะไปขอยานอนหลับมาผสมข้าวไอ้แลซซี่ให้แม่งแดก! อีมารหัวขน"   



 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน



pppccc


err



Athapong




thanapon253

แอบดูอย่างเดียว ไม่พอแล้วแหละ แบบนี้ต้องเข้าไปคุยด้วยแล้วนะ และ จีบเลยๆ

P555

แอมแปร์น่าจะโดนใครสักคนเก็บนะครับ หรือว่าจะเป็นไอ้อั๋น 555


Au Nanma


Sur9x


gusjung111